شکستگي‌هاي مهرهاي
شکستگي مهرهاي به نوعي دفرميته تنه مهره‌ها گفته مي‌شود که در تصويربرداري لترال مهره‌ها شناسايي و بر اساس شکل خاص آن مشخص مي‌شود. اين نوع شکستگي شايع‌ترين تظاهر استئوپوروز است. بر اساس برآوردها، شکستگي‌هاي مهرهاي در نواحي فقرات توراسيک و کمري در ايالات متحده سالانه باعث 700 هزار مورد از کل 5/1 ميليون مورد شکستگي ناشي از استئوپوروز ميشوند. اين شکستگي‌ها معمولا به صورت باليني و در مواقعي شناسايي ميشوند که بيمار با شکايت درد پشت مراجعه کرده است و راديوگرافي ستون مهره‌ها شکستگي تنه مهره را نشان مي‌دهد؛ اين شکستگي بيش از همه در ناحيه انتقالي مهره‌هاي توراسيک به کمري يا ناحيه توراسيک مياني ديده مي‌شود. با اين حال بر خلاف ساير انواع شکستگي‌ها، اکثر شکستگي‌هاي مهرهاي در زمان بروز تحت توجه پزشکي قرار نمي‌گيرند. فقط يک‌چهارم تا يک‌سوم شکستگي‌هاي مهرهاي جديد در راديوگرافي، به صورت باليني هم تشخيص داده شده‌اند.
شکستگي‌هاي مهرهاي قديمي در راديوگرافي، همراهي نسبتا کمي با درد پشت و کيفيت زندگي مرتبط با سلامت دارند. البته احتمال درد پشت، کاهش کيفيت زندگي مرتبط با سلامت، و تشخيص باليني با افزايش شدت و تعداد شکستگي‌ها افزايش مي‌يابد. شکستگي‌هاي مهرهاي جديد در راديوگرافي (مثلا آن‌هايي که در راديوگرافي‌هاي قبلي وجود نداشته‌اند) با افزايش خطر درد پشت و ناتواني مرتبط با مشکلات ستون مهره‌ها همراهي دارند و اين همراهي در افراد داراي شکستگي‌هاي مهرهاي شناسايي‌شده به صورت باليني بيشتر است. ناتواني مرتبط با شکستگي همچنين ممکن است در بيماران مبتلا به شکستگي‌هاي کمري نسبت به مبتلايان به شکستگي‌هاي توراسيک بيشتر باشد.