یادمان باشد کورتون های موضعی بر حسب قدرت اثر از قوی به ضعیف عبارتند از: کلوبتازول، هالوبتازول، دیفلورازون، هالوسینوناید، فلوسینوناید، آمسینوناید، بتامتازون، دگزامتازون، تریامسینولون، فلوتیکازون، فلوسینولون، مومتازون، هیدروکورتیزون والرات، دزوناید، پردنیکاربات، هیدروکورتیزون استات. پمادها (امولسیون آب در روغن، ۸۰٪روغن ۲۰٪ آب) قدرت ماده ترکیبی را در مقایسه با کرم (امولسیون روغن در آب، ۵۰٪روغن ۵۰٪ آب) افزایش می دهند. به طور قراردادی کورتون های موضعی دوبار در روز به آهستگی و ملایمت روی پوست ماساژ داده می شوند. یک واحد نوک انگشت (FTU) مقدار پمادی است که از یک لول ای با دهانه به قطر ۵ میلی مر خارج شده و از چین انتهایی انگشت اشاره تا نوک آن ادامه پیدا می کند. در یک فرد بالغ یک واحد نوک انگشت تقریبا ۵/۰ گرم وزن دارد. این مقدار ۵/۰ گرم تقریبا منطقه ای به وسعت ۵×۵ سانتی متر را پوشش می دهد. بیماران نبایستی بیش از ۴۵ تا ۶۰ گرم از پماد یا کرم کورتون های موضعی قوی را مصرف کنند. 

دارو70- کورتيکواستروئيدهاي موضعي و موارد کاربرد باليني آنها

کورتيکواستروييدهاي موضعي يکي از قديمي‌ترين و مفيدترين درمان‌ها براي بيماري‌هاي پوستي هستند. درمان موفق به تشخيص دقيق و مدنظر داشتن حمل، قدرت، دفعات استفاده، مدت درمان و عوارض جانبي استروييدها بستگي دارد. اگر چه استفاده از استروييدهاي موضعي شايع است، شواهد اثربخشي صرفا براي برخي بيماري‌ها مثل پسوريازيس، درماتيت آتوپيک (خفيف تا متوسط)، درماتيت تماسي، درماتيت سبوره‌اي، درماتيت ناشي از آلرژي، انواع اگزما، بيماري التهابي ليکن‌پلان، نورودرماتيت موضعي، واکنش‌هاي ناشي از گزش حشرات و بندپايان، سوختگي‌هاي درجه (1) و (2) و آفتاب‌سوختگي‌ها، راش شديد و لوپوس اريتماتوز مزمن وجود دارد.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

ادامه نوشته