..::::  کورتون‌ استنشاقي در‌کودکي،کاهش قد در بزرگسالي  ::::..

مصرف گلوکوکورتيکوييدهاي استنشاقي يک درمان ارزشمند براي آسم کودکان است ولي مصرف آن در سال‌هاي اوليه زندگي با کاهش سرعت رشد در مرحله قبل از بلوغ همراهي داشته است. به منظور تعيين اثرات درازمدت اين داروها، محققان قد نهايي بزرگسالي را در 943 فرد مبتلا به آسم اندازه‌گيري کردند. اين افراد براي مدت 6-4 سال (با شروع از سن 13-5 سالگي) به صورت تصادفي بودزونايد (400 ميکروگرم در روز)، داروي تثبيت‌کننده ماست‌سلِ ندوکروميل (16 ميلي‌گرم در روز) يا دارونما دريافت کرده بودند. همه اين کودکان تحت درمان با آلبوترول قرار داشتند.
قد بزرگسالي به طور متوسط در سن 25 سالگي اندازه‌گيري شد. در مقايسه با ميانگين قد در گروه دارونما، ميانگين قد در گروه بودزونايد به صورت معني‌داري (2/1 سانتي‌متر) کمتر بود ولي در گروه ندوکروميل کاهش معني‌داري وجود نداشت (2/0 سانتي‌متر کمتر). اثر بودزونايد بر قد بزرگسالي تفاوت معني‌داري را بر حسب جنس، سن در هنگام ورود به مطالعه، نژاد، يا مدت درمان آسم در مطالعه، نشان نمي‌داد. بالاتر بودن دوز روزانه با کمتر بودن قد بزرگسالي همراهي داشت. کاهش رشد و نيز کاهش سرعت رشد در گروه بودزونايد در 2 سال اول درمان و عمدتا در کودکان قبل از سن بلوغ ديده مي‌شد و بعد از آن ادامه پيدا نمي‌کرد.
بودزونايد در صورت مصرف توسط کودکان قبل از سن بلوغ، باعث کاهش قد بزرگسالي مي‌شود. اين کاهش خفيف است ولي والدين بايد از اين اثر آگاه شوند تا بتوانند خطرات و منافع گلوکوکورتيکوييدهاي استنشاقي را سبک و سنگين کنند. با اين حال، اين داروها همچنان به عنوان يک درمان مهم براي آسم مزمن کودکان مطرح هستند.

ادامه نوشته

یادمان باشد کورتون های موضعی بر حسب قدرت اثر از قوی به ضعیف عبارتند از: کلوبتازول، هالوبتازول، دیفلورازون، هالوسینوناید، فلوسینوناید، آمسینوناید، بتامتازون، دگزامتازون، تریامسینولون، فلوتیکازون، فلوسینولون، مومتازون، هیدروکورتیزون والرات، دزوناید، پردنیکاربات، هیدروکورتیزون استات. پمادها (امولسیون آب در روغن، ۸۰٪روغن ۲۰٪ آب) قدرت ماده ترکیبی را در مقایسه با کرم (امولسیون روغن در آب، ۵۰٪روغن ۵۰٪ آب) افزایش می دهند. به طور قراردادی کورتون های موضعی دوبار در روز به آهستگی و ملایمت روی پوست ماساژ داده می شوند. یک واحد نوک انگشت (FTU) مقدار پمادی است که از یک لول ای با دهانه به قطر ۵ میلی مر خارج شده و از چین انتهایی انگشت اشاره تا نوک آن ادامه پیدا می کند. در یک فرد بالغ یک واحد نوک انگشت تقریبا ۵/۰ گرم وزن دارد. این مقدار ۵/۰ گرم تقریبا منطقه ای به وسعت ۵×۵ سانتی متر را پوشش می دهد. بیماران نبایستی بیش از ۴۵ تا ۶۰ گرم از پماد یا کرم کورتون های موضعی قوی را مصرف کنند.