پزشکی بالینی

داروسازي اندو، اخيرا اعلام کرده است که سازمان غذا و داروي آمريکا درخواست ثبت داروي جديد بلبوکا (Belbuca) را که بوپرنورفين دهاني در دست توليد براي مديريت درد شديد نيازمند مصرف طولاني‌مدت اپيوئيد و ساير گزينه‌هاي موجود کنترل درد براي کنترل آن ناکافي هستند، مورد تاييد قرار داده است. نتايج بررسي اين محصول جديد، در اکتبر 2015 ميلادي منتشر خواهد شد. 
 دکتر راجيو د سيلوا، مدير شرکت اندو، مي‌گويد: «بلبوکا، گزينه منحصربه‌فردي در کنترل درد مزمن است. بي‌ترديد شرکت ما همکاري نزديک خود را با سازمان غذا و داروي آمريکا تا تاييد شدن نهايي اين محصول ادامه خواهد داد.» بوپرنورفين در رده 3 طبقه بندي داروهاي با پتانسيل سوء مصرف قرار دارد. اثربخشي و ايمني بلبوکا، در 2مطالعه باليني فاز3 بررسي شد. هر دو اين مطالعات از نوع تصادفي ، دوسوکور و با استفاده از دارونما بودند و بيماراني که از درد مزمن کمري رنج مي‌بردند، در آنها شرکت کردند. در يکي از اين مطالعات، (BUP-308)، بيماران سابقه مصرف هيچ‌گونه اپيوئيد نداشتند. در هر 2مطالعه، هدف اصلي کاهش درد در هفته 12 مصرف دارو در مقايسه با ميزان درد پايه بوده است. در تمامي مطالعات بلبوکا از سوي بيماران به خوبي تحمل شد و ميزان شکايت بيماران از عوارض ناشي از مصرف اپيوئيدها در آنها اندک بود.  

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد، مواد شیمیایی که به تسکین دردهای فیزیکی کمک می‌کنند، در تسکین دردهای عاطفی نیز تاثیرگذار است. تحقیقات نشان می‌دهد، مغز انسان و حیوانات قادر به انتشار مواد شیمیایی برای کاهش دردهای فیزیکی است. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان در این مطالعه از 18 فرد بزرگسال خواستند که عکس ها و پروفایل های شخصی تعدادی از افراد را بررسی و کسانی که علاقه مندی بیشتری نسبت به آنها احساس می‌کنند را انتخاب کنند. سپس این افراد در داخل دستگاه تصویربرداری مغزی به نام اسکنر PET قرار داده شدند.
اسکن های مغزی انتشار ماده شیمیایی موسوم به opioid را نشان می‌دهد که این اثر بیشتر در مناطق مغزی جسم مخطط شکمی، آمیگدالا یا بادامه مغز، تالاموس خط میانی و ماده خاکستری دور قناتی (PAG) بعنوان مناطق درگیر در دردهای جسمی دیده می‌شوند. پس از اسکن مغزی به افراد گفته شد، افرادی که انتخاب کرده‌اند، تمایلی به دوستی با آنها ندارند. هرچه میزان ترشح ماده opioid در ناحیه دیگری از مغز موسوم به قشر سینگولیت در زمان شنیدن خبر طرد شدن اجتماعی بیشتر باشد، میزان ناراحتی فرد کمتر خواهد بود.
در تحقیقات قبلی، انتشار مواد شیمیایی opioids در زمان پریشانی و انزوای اجتماعی در حیوانات مشخص شده بود، اما محل دقیق وقوع آن در مغز انسان تاکنون شناسایی نشده بود. این درک جدید از توانایی مغز در انتشار مسکن دردهای جسمی و روحی می تواند به توسعه داروهای جدید برای درمان افسردگی و سایر اشکال اضطراب اجتماعی کمک کند. نتایج این مطالعه در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است.

شرکت کيو آر ايکس فارما (QRxPharma) اخيرا اعلام کرده نتايج حاصل از دو مطالعه باليني فاز يک موکس-دوو (MoxDuo)، يک اپيوييد دوگانه با نسبت 3 به 2 مورفين و اکسي کودون، با قابليت آزادسازي کنترل شده، روي داوطلبان سالم موفقيت‌آميز بوده است. فرمولاسيون با قابليت آزادسازي کنترل شده موکس-دوو، تکنولوژي انتقال مستمر دارو را با احتمال سوءمصرف کمتر فراهم مي‌کند. اين دارو مي‌تواند خاصيت ضددردي را حداقل براي 12 ساعت در بيماراني که از دردهاي مزمن متوسط تا شديد مثلا دردهاي سرطاني، کمردرد، دردهاي استئوآرتريت و نوروپاتيک رنج مي‌برند، حفظ کند. به گزارش سپید، در اين دو مطالعه باليني، سطوح خوني موکس-دوو با اکسي کونتين و ام. اس. کونتين مقايسه‌شد. نتايج نشان‌دهنده برتري موکس-دوو در توانايي حفظ سطح خوني دارو تا 24 ساعت بود. انتظار مي‌رود فرمولاسيون با قابليت آزادسازي کنترل شده موکس-دوو براي کنترل دردهاي مزمن در سال 2015 مورد تاييد نهايي سازمان غذا و داروي آمريکا قرار گيرد و وارد بازار دارويي شود.

يافته‌هاي مربوط به ضددرد اپيوييدي خوراکي جديد با نام NKTR-181 در بيست و هشتمين نشست سالانه انجمن پزشکي درد آمريکا ارائه شده است. NKTR-181، مولکول آگونيست مو-اپيوييد است که در يک مطالعه باليني فاز يک دوسوکور تصادفي با استفاده از دارونما مورد بررسي قرار گرفت. NKTR-181 در تمام دوزهاي مصرفي (100، 200، 300، 400 ميلي‌گرمي) به‌خوبي تحمل شده است و بيشتر عوارض ناخواسته مربوط به اين دارو خفيف و گذرا بوده‌اند. (يبوست، سردرد، تهوع) در اواسط 2012 ميلادي مطالعات باليني فاز 2 روي اثرات NKTR-181 در کنترل درد مزمن آغاز خواهد شد.

براساس تحقيقات اخير، بهبود پس از جراحي تعويض مفصل در بيماراني که پيش از عمل به داروهاي ضددرد اپيوييدي قوي وابسته بوده‌اند به مراتب دشوارتر است. محققان نتايج 49 مورد تعويض مفصل را در بيماران وابسته به اپيوييد با گروه بيماران غيروابسته مقايسه کردند. چنين نتيجه‌گيري شد که بيماران وابسته به اپيوييدهايي نظير مرفين، کديين و اکسي کودون، پس از جراحي تعويض مفصل زمان بستري طولاني‌تر، درد شديدتر، احتمال بيشتر بروز عوارض ناشي از جراحي و نياز به جراحي ديگر را در مقايسه با ساير بيماران تجربه خواهند کرد. اين مطالعه در شماره نوامبر نشريه جراحي استخوان و مفصل به چاپ رسيده است.

شركت تجهيزات پزشكي پروژنيك اعلام كرد سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالت متحده فروش محصول جديد اين شركت به نام RELISTOR را تاييد كرده است. اين محصول در واقع سرنگ‌هاي از پيش پرشده داروي متيل‌نالتروكسون برومايد است و براي درمان يبوست ناشي از اپيوييد در بيماران بدحال به كار مي‌رود. اين سرنگ‌ها امكان استفاده سريع و راحت را براي افراد ناوارد به تزريق فراهم كرده است. يبماران مراحل آخر و بدحالي كه تحت درمان‌هاي نگهدارنده هستند به علت مصرف داروهاي اپيوييد، به كرات دچار يبوست مي‌شوند و بنابراين اين وسيله انتقال دارو و رفع اين مشكل را تسهيل كرده است.

تجويز ويويترول (Vivitrol) براي جلوگيري از اعتياد مجدد به اپيوييدها کاربرد دارد. ويويترول در واقع تركيب گسترده-‌رهش نالتروكستون است كه به صورت داخل عضلاني ماهي يك بار تزريق مي‌شود. نالتروكسون باعث بلوك گيرنده‌هاي اپيوييد در مغز مي‌شود و مانع از بروز حالت تجويز در اثر مصرف مواد مخدر مي‌شود. در نتيجه بيمار تمايلي به استفاده مجدد از اين مواد نخواهد داشت. مطالعه‌ها نشان دادند كه 36 درصد بيماراني كه اين دارو را استفاده كرده‌اند به مدت 6 ماه تمايلي به استفاده از موادمخدر نداشته‌اند كه اين ميزان در مقايسه با گروه دارونما به طور معني‌داري بالاتر بوده است. اگر بيماران هنگام مصرف ويويترول از مواد اوپيوييدي استفاده كنند ممكن است به علايم شديد نشانگان ترك دچار شوند.