پزشکی بالینی

محروميت از خواب با تأثير بر روي تعداد گلبول‌هاي سفيد خون مي‌تواند به تضعيف سيستم ايمني بدن منجر شود. محققان هلندي و ايتاليايي با مقايسه تعداد گلبول‌هاي سفيد در خون 15 مرد جوان در شرايط داشتن خواب كافي به مدت هشت ساعت در شبانه‌روز و در هنگام 29 ساعت بيداري بي‌وقفه دريافتند كه از دست دادن برنامه زماني بيولوژيكي منظم شب و روز و كمبود خواب باعث افزايش تعداد گرانولوسيت‌ها يا همان گلبول‌هاي سفيد خون مي‌شود.
محققان در اين بررسي نشان دادند كم خوابي باعث ايجاد تكانه‌هاي شديد سيستم ايمني بدن مي‌شود و بدن در پاسخ، همان واكنشي را كه طي قرار گرفتن در معرض استرس از خود نشان مي‌دهد، ابراز مي‌كند و كمبود خواب مزمن يك عامل ريسك جهت ابتلا به اختلالات سيستم ايمني بدن محسوب مي‌شود. نتايج حاصل از اين تحقيق حاكي است: درك مكانيسم‌هاي مولكولي در پشت پاسخ‌هاي بدن نسبت به ايجاد استرس و كمبود خواب موجب روشن شدن چگونگي توسعه بيماري‌هاي مرتبط در بدن هنگام مواجه شدن با اين شرايط مي‌شود. پيش‌تر نيز تحقيقاتي مبتني بر اثر محدوديت خواب بر روي افزايش بيماري‌هايي مانند چاقي، ديابت و پرفشاري خون نيز صورت گرفته است.

براساس تحقيقات انجام شده توسط دانشمندان امـريكـايـي و فـرانسـوي،بـا كمـك تحريك سيستم ايمني بدن مي توان آن را قوي تر ساخت.در اين تـحـقـيـق ابـتـدا عـمـلـكـرد سيستم ايمني بدن تحت مـطـالعه قرار گرفت و سپس يك راه درمان براي مقابله با عفونت ها در بدن پيدا شد كه بر اساس آن سـلـول هـاي اصلي سيستم ايمني تحريك شده و قوي تر مي شوند. ابتدا اين تحريك بايد حساب شده و تضمين كننده نتيجه مناسب باشد. سـيـسـتـم بـدن طـوري سـاخته شده است كه به راحـتـي قـابـلـيـت مـقـابـلـه بـا انواع عفونت ها(مثل باكتري ها و ويروس ها و.....)را كه در محيط هاي مختلف وجود دارند را دارد.
سلول هاي مختلفي براي اين كار تعبيه شده اند كه نخستين پاسخ از سلول هاي ايمني بدن است كه بـــه تـــدريــج از حــافـظــه و لـنـفــوسـيــت وارد عـمــل مي‌شود.سلول هايNKكه همان سلول هاي از بين برنده طبيعي عفونت ها است قسمتي از مرحله اول بـــراي مـقــابـلــه بــا عـفــونــت اســت.آن هــا بــه طــور هــوشـمـنـدانـه سـلـول هـاي تـومـور يـا سـلـول هـاي عفونت زا را تشخيص داده و از بين مي برند. از طـرف ديگر ماده اي شيميايي به نام Cy tokensرا ترشح مي كنند كه پاسخ لنفوسيت هارا مشخص مي كند.
در چنـديـن سـال پيـش تحقيقـاتي در اين زمينه انجام پذيرفت كه براساس آن ژن هايي مشخص شدند كه افزايش عملكرد اين سلول هاي NK را مشخص مي كردند، نام اين سلول ها Ncrl است كه با عملكرد سلول هاي گيرنده 46NKP هماهنگي هـسـتـنـد.ايـن سلـول هـا در سطـح سلـول هـاي NK هـستند و تعجب آور است كه عملكرد آن ها در فعال سازي NK از سال ها پيش مشخص شده بود.
سـلـول هـاي NK داراي مـراحـل مـخـتلف براي تـوسـعـه هـسـتـنـد و سـپـس وارد مـرحـلـه مـقـابـلـه با مـيـكـروب هـا(عـفـونـت هـا)مي شوند. براي تست عـمـلـكـرد درمـان ايـن سـلـول هـاي سـيـسـتم ايمني دانـشـمـنــدان تــوســط دارويـي بـه نـام Monoclonal antibody NK عملكرد سلول هاي گيرنده 46NKPرا متوقف كردند و با توجه به علم ژنتيك اين عمل باعث افزايش تاثير سلول هاي NKشد.
هدف در اين آزمايش و تحقيقات يافتن نمونه عملكرد سلول هاي NK بود تا بتوانند از طريق اين دارو نيز عملكرد اين سلول ها را افزايش دهند و اين درمان بيشتر براي بيماراني حائز اهميت است كه يـك سيستـم ايمنـي ضعيـف دارنـد بدين ترتيب با مشكلات زيادي مواجهه مي شوند. دانشمندان در اين آزمايش به اين نتيجه رسيدند كه نقش اساسي در سيستم ايمني بدن را سلول هاي داخـلـي آن انـجـام مـي دهـنـد. بـديـن تـرتـيـب بـراي تحريك بايد اين سلول ها را تحريك كرد.