پزشکی بالینی

تحقیقات جدید پژوهشگران بریتانیایی حاکی از آن است که چاقی و احتمال بروز بیماری‌های قلبی و عروقی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بالا است و به‌ طور قابل‌ توجهی سبب مرگ زودرس در این بیماران می‌شود، ولی استفاده از «متفورمین» مانع از بروز عواقب ناگوار بیماری می‌شود. استفاده از داروی «متفورمین» در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در بررسی‌های پیشین در جمعیتی کاملاً انتخاب ‌شده انجام شده بود و نتایجی ناسازگار از آنها حاصل شده بود.
در این کارآزمایی غیر‌انتخابی و دارای شاهد که برای نخستین‌ بار، «متفورمین» به داروهای مصرفی روانپزشکی افزوده شده، تعداد 148‌ بیمار سرپایی تیپیک اسکیزوفرنی یا اختلال اسکیزوافکتیو (متوسط 43 سال) به ‌صورت غیرانتخابی به ‌مدت 16‌ هفته «متفورمین» یا دارونما دریافت کردند (که در‌صورت تحمل به هزار‌ میلی‌گرم و دو بار در روز افزایش می‌یافت).
به گفته محققان، تمامی بیماران از یک یا 2 ‌آنتی‌سایکوتیک استفاده می‌کردند و از مشاوره‌ی جیره‌ی‌ غذایی و نرمش نیز استفاده کردند. بیماران دچار دیابت ملیتوس از کارآزمایی حذف شدند. در زمان ورود، متوسط وزن شرکت‌کنندگان 101.9 کیلوگرم‌ (متوسط شاخص توده‌ی‌ بدن 34.6) و تراز میانگین تری‌گلیسرید درحد مرزی بالا بود (mg/dL150.3)، متوسط کلسترل لیپوپروتئین با چگالی پایین و بالا و تراز هموگلوبین A1c در حدود طبیعی ‌بود. 77 درصد بیماران گروه «متفورمین» و 82 درصد بیماران گروه دارونما بررسی را به پایان رساندند. مصرف «متفورمین» با کاهش وزن بیشتر و بهبود تراز گلیسیرید همراه بود. تبعیت از مصرف «متفورمین» عالی بود و در ارتباط با آن رویدادهای ناگوار به وجود نیامد. نتایچ این پژوهش در The American Journal of Psychiatry منتشر شده است. 

پژوهش جدید محققان نشان داده که افراد چپ دست بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی قرار دارند تا اختلالات خلقی مانند افسردگی. این پژوهش نشان داد که در میان افراد مبتلا به بیماری‌های روانی، افراد چپ دست نه از بیماری افسردگی بلکه بیشتر از اختلالات روانی رنج می‌برند.
محققان دریافتند که 11 درصد افراد مبتلا به اختلالات خلقی چپ دست بودند در حالیکه در میان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی این میزان به 40 درصد می‌رسید. نسبت افراد چپ دست مبتلا به افسردگی در این پژوهش مشابه میزان افراد چپ دست در کل جامعه است. محققان 107 بیمار را در یک کلینیک روانی عمومی در یک جامعه شهری کم درآمد برای تعیین تعداد چپ دست‌ها مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که چپ‌دستی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بسیار شایع‌تر از افراد مبتلا به افسردگی است.
پژوهشهای پیشین نشان داده که زنان چپ دست بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار دارند. محققان هلندی دریافته بودند که زنان چپ‌دست دوبرابر بیشتر از زنان راست‌دست در معرض ابتلا به سرطان پستان قبل از یائسگی هستند. محققان دانشگاه پزشکی اوترخت بر این باورند که دلیل آن ممکن است قرار گرفتن فرد در معرض سطوح بالایی از هورمونهای جنسی در رحم مادر باشد که باعث چپ‌دست شدن کودک و شاید تغییر در بافت پستان شود. پژوهشهای دیگر نیز نشان داده بودند که افراد چپ دست بیشتر در معرض خوانش‌پریشی و همچنین اضطراب قرار دارند. این پژوهش در مجله SAGE Open منتشر شده است.

نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد حیوان‌های رباتیک می‌توانند به ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به جنون کمک کنند. بر اساس این تحقیق، تعامل با یک دوست رباتیک درمانگر، افراد در مرحله آخر جنون را کمتر مضطرب کرد و همچنین تاثیر مثبتی بر کیفیت زندگی آن‌ها داشت. این مطالعه پیشگام، با همکاری پروفسور وندی مویل از دانشگاه گریفیث استرالیا و پروفسور گلندا کوک از دانشگاه نورتامبریای انگلستان و همچنین محققانی از موسسه‌های آلمان انجام شد. این دانشمندان اثر تعامل بیماران مبتلا به جنون با یک خوک آبی رباتیک به نام PARO را در مقایسه با شرکت در یک گروه مطالعه بررسی کردند. این ربات مجهز به نرم‌افزار هوش مصنوعی و حسگرهای لامسه است که به آن امکان پاسخگویی به لمس و صدا را می‌دهند. سیستم مزبور عواطفی مانند تعجب، خوشحالی و عصبانیت را نشان می‌دهد و نام خود و همچنین واژگانی که مالکش اغلب از آن‌ها استفاده می‌کند را یاد می‌گیرد.
در این مطالعه 18 شرکت‌کننده که در مرکز مسکونی مراقبت از سالمندان واقع در کوینزلند استرالیا زندگی می‌کردند، به مدت پنج هفته در فعالیت‌هایی با ربات‌های PARO و همچنین در یک فعالیت گروهی مطالعه کنترلی شرکت کردند. تاثیر این فعالیت‌ها پس از این مدت زمان با استفاده از اندازه‌گیری‌های جنون بالینی شناخته‌شده ارزیابی شدند. در این ارزیابی چگونگی تاثیر این فعالیت‌ها بر کیفیت زندگی شرکت‌کنندگان، تمایل به سرگردانی، سطح بی‌عاطفگی، سطح افسردگی و میزان اضطراب آن‌ها بررسی شد. یافته‌ها حاکی از آن است که این ربات‌ها تاثیر بالینی معنادار و مثبتی را بر کیفیت زندگی سوژه‌ها داشتند، سطوح شادی را افزایش و همچنین اضطراب را کاهش دادند.
تحقیقات پیشین نشان داده بود که تعامل با حیوانات می‌تواند تاثیر مثبتی را بر بزرگسالان کهنسال داشته باشد، رفتار اجتماعی و تعامل کلامی‌شان را افزایش و حس تنهایی آن‌ها را کاهش دهد. با این حال، حضور حیوان‌ها در محیط‌های مسکونی مراقبتی می‌تواند ساکنان را در معرض عفونت و صدمه قرار داده و وظایف پرستاری اضافی برای پرسنل ایجاد کند. نتایج مطالعه جدید نشان می‌دهد که PARO واکنش مشابهی را ایجاد می‌کند و می‌تواند در محیط‌های مراقبتی برای کمک به کاهش تعدادی از علائم از جمله هیجان، خشم، انزواطلبی و تنهایی افراد مبتلا به جنون کمک کند.

محققان کالج دانشگاهی لندن یک سیستم آواتار طراحی کرده‌اند که می‌تواند به بیماران اسکیزوفرنی در کنترل صداهای درون سر آنها کمک کند. بیماران در بخشی از این درمان با انتخاب یک چهره و صدا از یک فرد یا چندین تن به ساخت یک آواتار می‌پردازند که به باور آنها درون سرشان قرار گرفته است. سپس درمانگران می‌توانند بیماران را به مقابله با آواتار و اجبار آن به ترک سرشان تشویق کنند که می‌تواند اعتماد به نفس این بیماران را در مقابله با توهمشان ارتقا بخشد. محققان مدعی شده‌اند که این درمان رایانه‌ای می‌تواند کمک سریع و موثر برای مدیریت این اختلال ارائه کرده و بسیار موفق‌تر از درمانهای پزشکی در دسترس کنونی است. این سیستم همچنین می‌تواند به کاهش بسامد و شدت حملات اسکیزوفرنی در موارد آینده کمک کند.
در کارآزمایی‌های ابتدایی، به 16 بیمار تا هفت جلسه 30 دقیقه‌ای درمان ارائه شد. محققان دریافتند که تمام بیماران از بهبود بسامد و شدت صداهای درون سرشان خبر داده‌اند. شش مورد از این بیماران پس از تجربه توهمات صوتی برای به ترتیب 16، 13 و 3.5 سال بطور کامل دیگر صدایی نشنیدند. این آواتارها مستقیما هذیانهای بیمار را مورد خطاب قرار نداده اما این پژوهش نشان داده که توهمات به عنوان یک اثر کلی درمانی بهبود می‌یابند.
پروفسور جولیان لف از واحد علوم بهداشت ذهنی کالج دانشگاهی لندن این درمان را ابداع کرده است. وی گفت: اگرچه بیماران با یک آواتار به عنوان یک شخصیت واقعی تعامل دارند، از آنجایی که خود سازنده آنها هستند می‌دانند که این شخصیتها هنگامی که با صداهای تهدید کننده به مخالفت می‌پردازند، به آنها آزار نمی‌رسانند. در نتیجه این درمان به بیماران در دستیابی به اعتماد به نفس کافی و تشویق برای مقابله با آواتار و آزار آنها کمک می‌کند. مرحله اول این درمان برای بیماران ساخت آوارتارهای رایانه‌ای با انتخاب چهره و صدای موجودی است که به باور این بیماران با آنها صحبت می‌کند. این سیستم سپس لبهای آواتار را با صحبت‌های آن هماهنگ کرده که این به درمانگر اجازه می‌دهد فورا از طریق آواتار با بیمار صحبت کند. وی بیمار را برای مقابله با صدا تشویق کرده و به‌تدریج به آنها آموزش می‌دهد تا کنترل توهمات خود را در دست بگیرند.
این تیم اکنون یک کمک هزینه 1.3 میلون پوندی را از بنیاد ولکام برای اصلاح سیستم خود و اجرای یک پژوهش تصادفی در مقیاس بزرگتر برای آزمایش این رویکرد در درمان اسکیزوفرنی دریافت کرده است. آزمایشات در موسسه روانپزشکی کینگز کالج لندن انجام خواهد شد و اولین بیماران را در اوایل ماه ژوئیه ثبت‌نام می‌کند. اولین نتایج این پژوهش بزرگتر قرار است تا اواخر سال 2015 ارائه شود. محققان در حال حاضر مشغول آموزش درمانگران و کارکنان پژوهش برای ارائه درمان آواتار و نهایی‌سازی راه‌اندازی پژوهش هستند.

محققان آمریکایی و فرانسوی هشدار می‌دهند که مصرف زیاد قرص‌های خواب‌آور بعد‌ها ممکن است خطر وقوع جنون را افزایش دهد.پروفسور کورت مطالعه‌ای را بر روی 1063 مرد و زن با میانگین سنی 78 سال انجام داد که همه مبتلا به جنون بودند. این مطالعه 20 ساله همچنین روی 253 نفر که به جنون مبتلا بودند انجام شد. 30 مورد از ابتلای به جنون بر اثر مصرف بنزودیازپین تشخیص داده شد. محققان می‌گویند: پزشکان باید عوارض ناشی از مصرف بنزودیازپین را لحاظ کنند و مصرف این گونه داروها را به چند هفته با شیوه درست مصرف محدود کنند.

محققان فرانسوي و آمريکايي با هشدار نسبت به افزايش مصرف قرص‌هاي خواب‌آور اعلام کردند: قرص‌هاي خواب‌آور به طرز چشمگيري خطر احتمال ابتلا به بيماري پيشرفته جنون را در سالهاي بعد افزايش مي‌دهند. پرفسور کرت محقق اين طرح، مطالعه‌اي را بر روي هزار و 63 زن و مرد شرکت‌کننده با ميانگين سن 78 سال انجام داد که اين شرکت‌کنندگان مبتلا به بيماري جنون نبودند. طي چندين سال، 253 نفر مبتلا به جنون شناخته شدند که 30 مورد از اين افراد داروي Benzodiazepine مصرف مي‌کردند. به گفته محققان، پزشکان بايد به‌طور دقيق مزاياي پيش‌بيني شده مصرف اين دارو را با بررسي اثرات زيان‌بار آن مشخص کنند تا در صورت امکان، تجويز اين دارو طبق دستور پزشکان و با توجه به راهنماي دارو به چند هفته يا کمتر محدود شود.