دارو113- دارودرمانی فلج بل
بل پالزي، فلج يکطرفه حاد محيطي يا ضعف عصب صورت (فشيال) است که مي‌تواند به بدشکلي دائمي در سمت آسيب‌ديده صورت منجر شود. در سال 1821 ميلادي، جراح اسکاتلندي و آناتوميست، سر چالز بل، اولين کسي بود که اين نشانگان و نيز آناتومي و عملکرد عصب صورت را تشريح کرد. در گذشته به دليل اثربخشي ناکافي و ميزان قابل‌توجه موارد بهبود خودبه?خودي، در مورد درمان دارويي اين عارضه اختلاف‌نظر وجود داشت، اما مطالعات اخير نشان داده‌اند برخي داروهاي خاص نظير کورتيکواستروييدها و ضدويروس‌ها ممکن است در اين زمينه سودمند باشند و مي‌توانند باعث بهبود باليني بيمار شوند.
ميزان شيوع فلج‌بل در سراسر جهان از 20 نفر (در انگلستان) تا 53 نفر (در ايتاليا) در هر 100 هزار نفر جمعيت متغير است، بنابراين يکي از شايع‌ترين علل فلج عصب صورت است. در اغلب موارد علت بل پالزي مشخص نيست. هر چند، شواهد اخيراحتمال پاتوژنز ويرال و آلودگي با ويروس هرپس‌سيمپلکس نوع يک را پيشنهاد کرده‌اند. بررسي‌هاي مولکولي توسط واکنش زنجيره پلي‌مراز، ژنوم هرپس‌سيمپلکس را در گانگلياي زانويي و نيز قطعه فعال ويروس هرپس‌سيمپلکس را در مايع اندونورال عصب صورت نشان داده‌اند، بنابراين چنين به‌نظر مي‌رسد در بيماران دچار التهاب ناشي از فعال شدن مجدد ويروس هرپس‌سيمپلکس، فشار مکانيکي و ميلين‌زدايي و ايسکمي عصب صورت در گانگليون زانويي تجربه مي‌شود. چنين وضعيتي باعث فلج تمامي عضلات درگير در حالات صورت در سمت آسيب‌ديده خواهد شد.