پزشکی بالینی

طبقه‌بندي جديد براي تشخيص فيبروز در بيماران مبتلا به هپاتيتC نشان از دقتي معادل الگوريتم‌هاي کنوني دارد، اما ديگر بيوپسي کبد در آن جايي ندارد. اين مطالعه که در نشريه «هپاتولوژي» به چاپ رسيده، جزييات روشي را توضيح مي‌دهد که همزمان دو تست فيبروز را ترکيب مي‌کند و تشخيص غيرتهاجمي و دقيق‌تري از فيبروز ارائه مي‌دهد. پيشرفت فيبروز مي‌تواند بسيار غيرقابل پيش‌بيني باشد، به اين ترتيب طبقه‌بندي دقيق مراحل فيبروز بسيار مهم است. يک الگوريتم تشخيصي که همان دقت قبلي را داشته و از سويي به بيوپسي کبدي هم نيازي نداشته باشد و بتواند گسترش فيبروز را دقيقا مشخص کند، براي بيماران بسيار مفيد است. محققان اين مطالعه با استفاده از الگوريتم‌هاي SAFE و BA، همچنين داده‌هاي 1785 بيمار مبتلا به هپاتيت C و ارزيابي آنها دريافتند که با ترکيب همزمان دو تست فيبروز (فيبرومتر+ فيبرواسکن) مي‌توان به دقت تشخيصي SAFE رسيد و ديگر نيازي به انجام بيوپسي کبدي هم نباشد. به اين ترتيب بيماران مبتلا به هپاتيتC از زحمت انجام بيوپسي کبدي رها مي‌شوند.

فيبروز کبد در اثر عوامل مختلفي که به بافت کبدي آسيب مي‌رسانند، به وجود مي‌آيد. بيماري‌هاي ويروسي، اتوايميون، ارثي، متابوليک و توکسين‌ها از جمله عواملي هستند که باعث آسيب به کبد مي‌شوند. در بيشتر موارد آسيب‌هاي حاد، با از بين رفتن عامل آسيب‌رسان، کبد عملکرد و ساختار طبيعي خود را پيدا کرده و اثري از آسيب به‌جا نخواهد ماند. فيبروز پيشرونده کبد از نشانه‌هاي آسيب مزمن کبدي مي‌باشد که در نهايت مي‌تواند به سيروز،  نارسايي کبد و هپاتوسلولار کارسينوما منجر شود. تخمين دقيق ميزان فيبروز کبد در ارزيابي پيش‌آگاهي (prognosis)، مراقبت (surveillance) و اتخاذ تدابير درماني در بيماري مزمن کبد اهميت بسيار دارد.

ادامه مطلب