پزشکی بالینی

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۱.۶۰ مگابایت

مرگ‌هاي ناگهاني قلب يا SCD، اغلب نتيجه فيبريلاسيون بطني (VF) است که گاهي در اثر تاکي‌کاردي‌هاي بطني (VT) مونومورفيک يا پلي‌مورفيک ايجاد مي‌شوند. در حال حاضر بيماري‌هاي قلبي زمينه‌اي در اتوپسي گروه بزرگي از بيماران فوت شده در اثر SCD يافت مي‌شود. اگر چه احياي قلبي ريوي، شامل ماساژ قفسه سينه و ونتيلاسيون کمکي، مي‌تواند به برگشت جريان خون در بيماران با ايست قلبي کمک کنند، تنها راه موثر و کارآمد براي پايان دادن به VFبيماران، دفيبريلاسيون الکتريکال است. موفقيت‌هايي که با دفيبريلاسيون‌هاي خارجي حاصل مي‌شد، «ميشل ميروسکي» (Michel Mirowski) را ترغيب نمود تا انواع داخلي و کاشتني آن را در قلب از اواسط دهه 1960 امتحان کند. البته تا سال 1980 که اولين مورد دفيبريلاتور اتوماتيک داخلي در بدن انسان کاشته شد، نتايج کارهاي او به ثمر نمي‌نشست.
از آن زمان، پيشرفت‌هاي چشم‌گيري در استفاده از دفيبريلاتورهاي کارديوورتر کاشتني (ICD) ايجاد شده است. روش‌هاي جايگزين همانند داروهاي ضدآريتمي (که محافظت نسبي در برابر VT يا VF ايجاد مي‌کنند)، جراحي‌هاي کاهنده (ablative) آريتمي‌ها، قطع آريتمي‌ها از راه کاتتر و پيوند قلب در بعضي بيماران خاص، نيز در کنار ICD وجود دارند. اين مقاله به بررسي انديکاسيون‌هاي استفاده از ICDها، اجزاي ICD، دورنماي برنامه‌هاي آتي در استفاده از ICD در درمان و نقش درمان‌هاي کمکي در بيماراني که از ICD استفاده مي‌کنند، مي‌پردازد.

ادامه مطلب