پزشکی بالینی

«هيستروسکوپ»، وسيله‌اي است باريک، تلسکوپ مانند يا فيبراپتيک که از طريق واژن و سرويکس داخل رحم قرار گرفته و مشاهده مستقيم حفره اندومتر و دهانه لوله‌ها را امکان‌پذير مي‌سازد. به اين ترتيب، پزشک معالج مي‌تواند تشخيص خود را قطعي نمايد، نمونه‌هاي موردنظر خود را بگيرد و روش‌هاي درماني مورد نياز بيمار را اعمال کند (مانند برداشت بافت اندومتريال) و انواع گوناگون جراحي‌ها را انجام دهد (مانند ادهزيوليزيس و ميومکتومي). هيستروسکوپي، هم به عنوان روش تشخيصي و هم درماني به کار مي‌رود که موارد انجام هرکدام در زير توضيح داده مي‌شوند.

ادامه مطلب

ICU كودكان داراي همان تجهيزاتICU عمومي است با اين تفاوت كه سايز بعضي از اقلام نيمه مصرفي بايستي جهت اطفال در نظر گرفته  شود. در ‌مدل باز  PICU، هر پزشك مي تواند كودك بيمار خود را به صورت موردي در PICU بستري  كرده تا مانند ساير كودكان بيمار تحت مراقبت پزشك و پرسنل باشد. در اين مدل مراقبت از كودك بيمار توسط پزشك بستري كننده ادامه دارد. اين مدل از روش هاي قديمي و سنتي اداره  PICUاست و در بسياري از كودكان بيمارستان هاي غيردانشگاهي و شهرستان ها اجرا مي شود.

ادامه مطلب

در سال 1928 دكتر  Walter Dandyنخستين بخش مراقبت ويژه جهت بيماران بعد از اعمال جراحي اعصاب را در بيمارستان جان هاپكينز تأسيس كرد. با توجه به نتايج مطلوب اقدام و تحقيقات انجام شده در روند درماني بيماران در سال 1958 براي نخستين بار بخش مراقبت ويژه با پرسنل آموزش ديده  و امكانات ويژه جهت درمان و مراقبت بيماران پرخطر در ايالات متحده آمريكا در بيمارستان جان هاپكينز تأسيس شد. به تدريج ديگر بيمارستان‌ها نيز اقدام به تأسيس بخش‌‌هاي مجزا و مجهز براي مراقبت از بيماران كردند. امروزه بخش‌‌هاي مراقبت ويژه جزء جدايي ناپذير از بيمارستان‌هاي تخصصي و فوق تخصصي در سراسر دنيا هستند.

ادامه مطلب

اتوكلاو (Autoclave) از دو كلمه Auto به معني خودكار و clave به معني قفل شونده تشكيل شده است و در كل به معني دستگاه خود قفل شونده براي استريل مواد، توسط بخار تحت فشار است. با توجه به استفاده مداوم از وسايل پزشكي و آلوده شدن اين وسايل در اثر استفاده و تماس با مواد ميكروبي، استريل كردن آن ها يكي از موارد ضروري به شمار مي رود. 
اتوكلاوها عموما توسط فشار تنظيم مي شوند. به عنوان مثال در بخار خالص (درجه اشباع8/0تا1) با فشار 2 بار، دماي بخار بايد 134 درجه سانتي گراد باشد. پمپ خلاء در آغاز مراحل استريليزاسيون با ايجاد مكش، هواي داخل محفظه را تخليه كرده و سپس بخار وارد دستگاه مي شود. استريل كردن وسايلي كه از مواد متخلخل ساخته شده اند در مقايسه با ساير وسايل بسيار دشوار است. بعضي از اين وسايل عبارتند از: منسوجات و ابزار بسته بندي شده كه هوا در آن محبوس مي شود. در زمان تخليه ، هواي داخل محفظه و بسته ها به بيرون كشيده شده و عموما هر چه زمان مكش بيشتر باشد، جايگزين شدن بخار مؤثرتر خواهد بود. متناسب با افزايش فشار منفي داخل محفظه، خارج سازي هوا دشوارتر مي شود به همين دليل دستگاه هاي خودكار امكان كاهش فشار (تخليه) و وارد ساختن بخار را در چند مرحله فراهم مي‌‌سازند. در اين روش بخار به طور متناوب جايگزين هوا شده و راندمان بالاتري نسبت به تخليه تنها دارد. در پي هر تخليه بخار به عمق بيشتري نفوذ خواهد كرد. در شرايطي كه دستگاه ها مجهز به پمپ تخليه نباشند به منظور جريان و نفوذ مطلوب بخار به داخل وسايل متخلخل بايد در بسته بندي دقت مضاعف  كرده و آن ها را داخل دستگاه قرار داد. 

ادامه مطلب

استنت‌هاي راه هوايي که به عنوان پروتزهاي نايي- برونشي هم شناخته شده‌اند، وسايل توخالي هستند که براي درمان انواع گوناگون بيماري‌هاي راه‌هاي هوايي بزرگ استفاده مي‌شوند. از سال 1952، تيوب‌هاي فلزي و مواد صناعي طي جراحي‌هاي باز، داخل برونش‌هاي بزرگ و ناي بخيه زده مي‌شده‌اند. اين پروتزها، راه‌هاي هوايي بسته شده را باز نگه مي‌دارند و به خوبي نيز تحمل مي‌‌شوند، اما الزامات مورد نياز براي توراکوتومي که براي جايگذاري آنها لازم است، کاربرد باليني‌شان را محدود مي‌کرده است. امروزه با استفاده از برونکوسکوپ‌ها و لوازم جانبي آنها که جايگذاري استنت‌ها را زير بيهوشي عمومي يا موضعي امکان‌پذير ساخته، روش انجام عمل بسيار ساده شده و اين روش، به عنوان روش ارجح در کار گذاشتن استنت‌ها، شناخته مي‌شود. در اين مقاله، موارد کاربرد، تجهيزات و روش کارگذاري استنت‌هاي تراکئوبرونکيال به بحث گذاشته مي‌شود.

ادامه مطلب

متخصصان طب اورژانس اغلب براي کار گذاشتن لوله‌هاي هوايي با مشکل مواجه‌اند، به طوري که تخمين زده مي‌شود حدود 20 درصد موارد راه‌هاي هوايي مشکل‌ساز هستند و نزديک يک درصد آنها نيز با شکست مواجه مي‌شوند. علل مختلفي براي اين مشکلات ذکر شده، مانند نياز به نيروي بالابرنده زياد، نديدن يا سخت ديدن تارهاي صوتي، تلاش‌هاي طولاني يا مکرر، اپراتورهاي متعدد و استفاده از وسايل انتوبه گوناگون. طيف وسيعي از وسايل براي کمک به مديريت راه‌هاي هوايي مشکل ايجاد شده‌اند که ترکيبي از تکنولوژي فيبراپتيک، ويديو، نوري و مکانيکال هستند تا به فرد استفاده کننده کمک کنند ديد بهتري از حنجره داشته باشد و عبور يک لوله داخل تراشه‌اي را به سمت ناي، آسان‌تر نمايد.
يک گايد فلزي، به عنوان وسيله‌اي که درون لومن لوله داخل نايي (ETT) قرار مي‌گيرد، به جايگذاري لوله داخل ناي کمک مي‌کند. در واقع اين گايد فلزي قابل انعطاف‌ استاندارد، داخل ETT قرار مي‌گيرد تا سفتي بيشتري به لوله داخل تراشه‌اي بدهد و کنترل آن را آسان‌تر نمايد. در مقابل، گايدهاي مخصوص، انتوبه کردن را در مواقعي که ديدن گلوت دشوار است، تسهيل مي‌کنند و اگر با اپتيک‌هاي پيشرفته همراه شوند، حتي نسبت به لارنگوسکوپي مستقيم هم ديد بهتري از گلوت مي‌دهند.

ادامه مطلب

مرگ‌هاي ناگهاني قلب يا SCD، اغلب نتيجه فيبريلاسيون بطني (VF) است که گاهي در اثر تاکي‌کاردي‌هاي بطني (VT) مونومورفيک يا پلي‌مورفيک ايجاد مي‌شوند. در حال حاضر بيماري‌هاي قلبي زمينه‌اي در اتوپسي گروه بزرگي از بيماران فوت شده در اثر SCD يافت مي‌شود. اگر چه احياي قلبي ريوي، شامل ماساژ قفسه سينه و ونتيلاسيون کمکي، مي‌تواند به برگشت جريان خون در بيماران با ايست قلبي کمک کنند، تنها راه موثر و کارآمد براي پايان دادن به VFبيماران، دفيبريلاسيون الکتريکال است. موفقيت‌هايي که با دفيبريلاسيون‌هاي خارجي حاصل مي‌شد، «ميشل ميروسکي» (Michel Mirowski) را ترغيب نمود تا انواع داخلي و کاشتني آن را در قلب از اواسط دهه 1960 امتحان کند. البته تا سال 1980 که اولين مورد دفيبريلاتور اتوماتيک داخلي در بدن انسان کاشته شد، نتايج کارهاي او به ثمر نمي‌نشست.
از آن زمان، پيشرفت‌هاي چشم‌گيري در استفاده از دفيبريلاتورهاي کارديوورتر کاشتني (ICD) ايجاد شده است. روش‌هاي جايگزين همانند داروهاي ضدآريتمي (که محافظت نسبي در برابر VT يا VF ايجاد مي‌کنند)، جراحي‌هاي کاهنده (ablative) آريتمي‌ها، قطع آريتمي‌ها از راه کاتتر و پيوند قلب در بعضي بيماران خاص، نيز در کنار ICD وجود دارند. اين مقاله به بررسي انديکاسيون‌هاي استفاده از ICDها، اجزاي ICD، دورنماي برنامه‌هاي آتي در استفاده از ICD در درمان و نقش درمان‌هاي کمکي در بيماراني که از ICD استفاده مي‌کنند، مي‌پردازد.

ادامه مطلب

امروزه استفاده از استنت‌هاي روده‌اي به عنوان جايگزين روش‌هاي جراحي در کاهش علايم ناشي از انسداد حاصل از بدخيمي‌هاي لوله گوارشي، به ويژه در مري و درخت‌صفراوي، به طور روزافزوني فراگير شده است. اين استنت‌ها، همچنين در تسکين علايم انسداد ديگر قسمت‌هاي لوله گوارشي، مانند معده، ابتداي روده باريک و کولون، نقش مهمي دارند.
موارد کاربرد اين استنت‌ها به مرور زمان، در حال افزايش و تغيير مي‌باشد که از انسدادهاي ناشي از بدخيمي‌ها تا موارد خوش‌خيم همانند تنگي‌هاي به وجود آمده از زخم‌هاي پپتيک را شامل مي‌شود. گاهي بدي عملکرد دريچه پيلور معده پس از بالا کشيدن معده (به دنبال سرطان مري) نيز باعث انسداد مي‌شود. از نشانه‌هاي انسداد مي‌توان به تهوع، استفراغ مداوم، ازوفاژيت، عدم تعادل الکتروليت‌ها، سوءتغذيه و دهيدراتاسيون شديد اشاره کرد که استنت‌ها با ايجاد علايم تسکيني پايا، بدون آنکه عوارض ناشي از جراحي را داشته باشند، به بيمار کمک زيادي مي‌نمايند و حتي کيفيت زندگي بهتري را در مقايسه با ديگر گزينه‌هاي درماني، براي آنان به ارمغان مي‌آورد.

ادامه مطلب

«کولپوسکوپي» يک روش تشخيصي است که در آن از کولپوسکوپ (يک ميکروسکوپ تشريحي با لنزهاي بزرگ‌نمايي مختلف) براي ارايه يک ديد روشن و بزرگ از سرويکس، واژن و ولو استفاده مي‌شود. ارزيابي سرويکس و واژن با کولپوسکوپ بر پايه پيدا کردن مشخصات ماکروسکوپيک خاص اپي‌تليوم بدخيم و پيش بدخيم است که با خصوصيات عروقي، رنگ و نمود برجسته خاص خود، قابل تشخيص مي‌شوند.
تصوير بهبود يافته از سطوح اپي‌تليال، توانايي فرد انجام دهنده را براي تشخيص نواحي طبيعي و غيرطبيعي افزايش مي‌دهد و امکان گرفتن بيوپسي‌هاي مستقيم را از بافت‌هاي مشکوک فراهم مي‌نمايد. هدف اصلي کولپوسکوپي، تشخيص ضايعات سرطاني و پيش سرطاني است تا بتوان آنها را زودتر درمان کرد و تحت درمان اوليه قرار داد.

ادامه مطلب

وسايل کمکي گردش خون، در ابتدا براي حمايت از بيماران مبتلا به کلاپس هموديناميک طراحي شدند، اما امروزه در طيف وسيعي از شرايط باليني، به منظور پيشگيري از اختلالات هموديناميک در پروسه‌هاي تهاجمي تا شوک کارديوژنيک يا ايست قلبي‌ريوي استفاده مي‌شود.
به طور کلي، 3 نوع عمده از اين وسايل جلدي، همچنين وسايل کمکي بطن چپ که با جراحي کار گذاشته مي‌شود، وجود دارد: دستگاه‌هاي شمارنده ضربان (بالون پمپي داخل آئورتي و شمارنده‌هاي ضربان غيرتهاجمي)، وسايل کمکي قلبي‌عروقي (پشتيباني قلبي يا CPS)، وسايل کمکي بطن چپ (مانند Impella).

ادامه مطلب

در بالين، بررسي قدرت عضلات تنفسي، با اندازه‌گيري «حداکثر فشار دمي» (MIP) و «حداکثر فشار بازدمي» (MEP) به دست مي‌آيد. درواقع، MIP قدرت ديافراگم و ديگر عضلات دمي را نشان مي‌دهد، در حالي که MEP دربرگيرنده ميزان قدرت عضلات شکمي و ديگر عضلات بازدمي است.
انديکاسيون‌هاي معمول براي اندازه‌گيري MIP و MEP عبارت‌اند از: ۱- وقتي شک به ضعف عضلات تنفسي وجود داشته باشد، مانند فرد بيماري که ديس‌پنه، سرفه ضعيف و بيماري عصبي ـ عضلاني شناخته شده دارد۲- اسپيرومتري، الگوي انسدادي را نشان ‌دهد و ضعف عضلات تنفسي از تشخيص‌هاي افتراقي باشد. ۳- نتايج اسپيرومتري، نشان‌دهنده ظرفيت حياتي پايين با اتيولوژي نامشخص باشد و ضعف عضلات تنفسي نيز در ليست تشخيص افتراقي‌ها گنجانده شده باشد. ۴- اسپيرومتري، کاهشي در مانور حداکثر تهويه ارادي را با اتيولوژي ناشناخته ناشناخته نشان مي‌دهد و ضعف عضلات تنفسي از جمله تشخيص‌هاي افتراقي آن است. ۵- بررسي پيشرفت، ثابت ماندن يا بدتر شدن ضعف عضلات تنفسي شناخته شده.

ادامه مطلب

واژينوسکوپي وسيله‌اي است غير از اسپکولوم که براي ديدن کانال واژن به کار مي‌رود. از اين دستگاه اغلب در معاينه کودکاني که هنوز به سن بلوغ نرسيده‌اند، استفاده مي‌شود. درواقع پزشک بايد در اين نوع معاينه، وسيله‌اي را انتخاب کند که به hymen يا مجراي پاييني واژن استروژنه نشده کودکان آسيبي نرساند؛ چرا که يکپارچگي و بي‌عيبي آناتومي بافت هايمن کودکان براي خانواده‌ها هم از نقطه نظر فرهنگي و هم قانوني بسيار مهم است.
قبل از استفاده از هرگونه وسيله‌اي در کانال واژن، بايد خصوصيات آناتوميک هايمن ثبت شود و مقدار اثر استروژن بر بافت‌هاي کودکان نيز ارزيابي شود. بافت‌ هايمن با اثر استروژن بالا بر آن (نوزادان و کودکان حوالي سن بلوغ)، نسبت به کودکاني که اثر استروژن بر بافت آنها بسيار کم است (کودکان 3 تا 8 سال)، بهتر مي‌تواند کشيدگي اياتروژنيک را تحمل کند، بدون آنکه پاره شود. به ياد داشته باشيم که اسپکولوم واژن مخصوص اطفال نبايد در معاينه روتين واژن کودکان قبل از بلوغ استفاده شود، زيرا خطر تروماتيزه کردن هايمن و ديواره واژن وجود دارد، حتي اگر کودک تحت بي‌هوشي عمومي نيز باشد.

متن کامل تجهیزات