پزشکی بالینی

کميته مشورتي داروهاي عفوني سازمان غذا و داروي آمريکا، راي به تاييد ايزاووکونازونيوم (Isavuconazonium) با نام تجاري کرزمبا (Cresemba) داده است. راي کميته مشورتي داروهاي عفوني در مورد کرزمباي خوراکي و داخل وريدي در درمان آسپرژيلوس مهاجم، بي‌شک در تصميم‌گيري اين سازمان در تاييد يا رد اين دارو تاثيرگذار خواهد بود. اين بيماري بيشتر در بيماران با نقص سيستم ايمني رخ مي‌دهد. دکتر برني زهير، سرپرسست بخش تحقيق و توسعه محصول شرکت توليدکننده مرزمبا مي‌گويد: «راي مثبت اين کميته، اميدي براي درمان و کمک به مبتلايان به اين عفونت کشنده است.»راي کميته مشورتي براساس اطلاعات به‌دست آمده از برنامه تکميلي براي کرزمباست و تحليل نتايج 2 مطالعه باليني فاز3 روي مبتلايان به عفونت مهاجم قارچي با نام‌هاي سکيور(SECURE) ،يک مطالعه تصادفي دوسوکور با استفاده از دارونما روي بزرگسالان مبتلا به آسپرژيلوس مهاجم و ويتال (VITAL)، يک مطالعه غيرمقايسه‌اي روي کرزمبا در درمان بزرگسالان مبتلا به آسپرژيلوس مهاجم و اختلال عملکرد کليوي يا در بيماران با عفونت مهاجم قارچي ناشي از قارچ‌هاي نادر بوده است.
 هرچند که راي موافق کميته مشورتي به معناي تاييد داروي مذکور نيست اما در تصميم‌گيري متخصصان اين سازمان اثرگذار است. درخواست ثبت کرزمبا در جولاي 2014 ميلادي در انديکاسيون‌هاي درمان عفونت‌هاي آسپرژيلوزيس مهاجم و نيز موکومايکوزيس در بزرگسالان به اين سازمان ارائه شده بود. انتظار مي‌رود که نتيجه بررسي‌هاي مذکور در 8 مارس 2015 ميلادي به شرکت درخواست‌دهنده اعلام شود. آسپرزيلوس مهاجم، يک عفونت قارچي کشنده است که اغلب در افراد با نقص سيستم ايمني نظير مبتلايان به لوکمي مشاهده مي‌شود. ابتلا به آسپرژيلوس مهاجم با خطر مرگ و مير بالايي همراه است. موکومايکوزيس نيز يک بيماري به سرعت پيشرونده و مهاجم قارچي است. اين بيماري نيز با مرگ و مير و تلفات بسياري همراه است.  

عفونت‌هاي قارچي سطح بدن، در بيشتر موارد دست‌ها و پاها را درگير مي‌کنند. انواع مختلف درماتوفيت‌ها ممکن است مسبب اين قبيل عفونت‌ها باشند. تينه آ پديس، تينا اونگوئيوم و تينه آ مانيوم شايع‌ترين عفونت‌هاي قارچي سطحي بدن هستند. تينه آ پديس(پاي ورزشکاران) شيوعي حدود 70 درصد دارد و اغلب با تينه آ مانيوم (عفونت قارچي دست) و تينه آ اونگوئيوم (عفونت قارچي ناخن) همراه است. تينه آ پديس، تينه آ مانيوم و تينه آ کروريس را مي‌توان به سهولت با داروهاي ضدقارچ غيرنسخه‌اي درمان کرد اما تينه‌آ اونگوئيوم اغلب درمان‌هاي جدي‌تري نياز دارد. 

ادامه مطلب

پاشنه و انگشتان پا بیشترین انواع قارچ را در خود جای داده‌اند. پژوهشگران دریافتند که حدود 40 گونه قارچ مختلف روی ناخن‌های پا، 60 گونه بین انگشتان و 80 گونه در انتهای پاشنه‌ی پا به طور متراکم قرار گرفته‌اند. برای قارچ‌های شکارچیِ جا، پاها مکان‌های بسیار خوبی به شمار می‌روند. پژوهشگران در مجله‌ی‌ Nature گزارش کردند که بیش از 80 گونه‌ی مختلف از قارچ‌ها، پاهای انسان را به عنوان محل زندگی خود انتخاب می‌کنند. جولی سگر (Julie Segre)، متخصص ژنتیک و یکی از اعضای این گروه از مؤسسه‌ی ملی تحقیقات ژنوم انسانی (National Human Genome Research Institute) در مریلند می‌گوید که این موجودات زنده‌ی کوچک نشان داده‌اند که در سرتاسر پوست انسان قرار دارند اما تنها پاها می‌توانند چنین تنوع گروهی از مهاجران را با خود حمل کنند.
این مطالعه نخستین سرشماری از تعداد قارچ‌های موجود روی پوست است. با کمک شناسایی تفاوت‌های بین قارچ‌های سالم و ناسالم می‌توان روزی به درمان‌هایی برای پاهای ورزشکاران یا عفونت‌های ناخن دست یافت. مارتین بلسر (Martin Blaser) پزشک و میکروبیولوژیستی از دانشکده‌ پزشکی نیویورک می‌گوید: «این مطالعه توجه مردم را به خود جلب کرده است. چرا که پژوهشگران عموماً روی هم‌نشینان باکتریایی ما متمرکز شده‌اند نه هم‌نشینان قارچی.» هایدی کنگ (Heidi Kong) متخصص پوستی از مرکز ملی سرطان در مریلند و عضوی از این گروه بیان می‌کند که برخلاف باکتری‌ها، رشد قارچ‌ها در محیط آزمایشگاه دشوار است. کشت قارچ از یک ناخن عفونی ممکن است هفته‌ها به طول انجامد. کنگ، سگر و همکاران آن‌ها به جای افزایش میکروب‌های مختلف پوست از طریق رشد آن در آزمایشگاه، به سراغ دی‌ان‌ای قارچی رفته‌اند.
به نوشته تارنمای انجمن فیزیک، این گروه از 13 قسمت پوست (به‌علاوه ناخن‌های پا) 10 داوطلب سالم با کمک سنبه جراحی نمونه‌گیری به عمل آوردند و دی‌ان‌ای موجود در آن‌ها را مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار دادند تا گونه‌های قارچی را که در آن‌جا زندگی می‌کنند، پیدا کنند. این پژوهشگران با استفاده از برچسب‌های مولکولی که تنها به دی‌ان‌ای قارچی می‌چسبند، توانستند نمونه‌ی مورد نظر خود را از میان مواد ژنتیکی سایر موجودات زنده نظیر باکتری‌ها، ویروس‌ها و غیره جدا کنند.
در همه‌ نواحی به جز پاها یک گونه‌ی قارچی به نام مالاسزیا (Malassezia) تمایل دارد بر گونه‌های مختلف دیگری که در نواحی نظیر پیشانی، چین پشت گوش یا ساعد هستند، غالب شود. با این وجود پاها بیشترین تنوع قارچی را دربردارند. پژوهشگران دریافتند که حدود 40 گونه قارچ مختلف روی ناخن‌های پا، 60 گونه بین انگشتان و 80 گونه در انتهای پاشنه‌ پا به طور متراکم قرار گرفته‌اند. پاشنه‌ها و پاها ممکن است میزبان چنین اجتماع عظیمی از قارچ‌ها باشند زیرا پاها از سایر قسمت‌های بدن سردتر هستند و قارچ‌ها نیز گرما را دوست ندارند. قارچ‌ها هم‌چنین با سطوح قارچ‌پسندی مانند جوراب‌های عرقی و کف اتاق‌های رختکن مالش پیدا می‌کنند. کنگ بیان می‌کند که زمانی که مردم از نتایج این گروه خبردار می‌شوند، می‌گویند که اوه، من باید دوش بگیرم! اما در حقیقت این موجودات زنده می‌توانند در جهت حفاظت از ما مفید واقع شوند. سرج می‌گوید: «فرشی از قارچ‌های سالم احتمالاً از چسبیدن قارچ‌های خطرناک به پا پیشگیری می‌کند.»

قارچ «oligospora» می‌تواند نوعی نانوذره تولید کند که باعث تحریک سیستم ایمنی بدن شده و در نهایت سیستم ایمنی بدن، سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند. «oligospora» نام نوعی قارچ است که زندگی جذابی ندارد، بلکه به‌ عنوان یک انگل در بدن میزبان زندگی می‌کند. اما اخیرا تیم تحقیقاتی به رهبری «مینگیم ژانگ»، استادیار رشته زیست پزشکی دانشگاه تنسا دریافته‌اند که این قارچ می‌تواند برای درمان سرطان مفید باشد.
«ژانگ» همیشه به‌ نحوی به طبیعت نگاه می‌کند که از آن برای حل مشکلات جهانی استفاده کند. او و دستیارش «یونگ‌ژانگ»، «Arthrobotrys oligospora» را مورد مطالعه قرار دادند؛ نتایج مشاهدات آنها نشان داد که نانوذرات با ابعاد یکنواخت توسط این قارچ تولید می‌شود. نتایج تحقیقات بعدی حکایت از این حقیقت داشت که نانوذرات تولید شده توسط قارچ می‌تواند برای درمان سرطان مورد استفاده قرار گیرد. «ژانگ» می‌گوید: نانوذراتی که به‌ صورت طبیعی ایجاد می‌شوند، به‌ دلیل زیست سازگار بودن بسیار مورد توجه دانشمندان است. به‌ دلیل نسبت سطح به حجم بالا، نانوذرات دارای خواص نوری، گرمایی و الکتریکی ویژه‌ای هستند. علاوه‌ براین به‌ دلیل ابعاد بسیار کوچک این ترکیبات، ورود و خروج آنها از غشاء سلولی بسیار ساده انجام می‌شود. این ویژگی‌ها برای تولید داروی ضد سرطان ضروری است.
این تیم تحقیقاتی به بررسی پتانسیل نانوذرات تولید شده توسط این قارچ پرداختند؛ این نانوذرات قادر است سیستم ایمنی بدن را تحریک کند. نتایج تحقیقات آنها نشان داد که این نانوذرات می‌توانند موجب ترشح یک ماده از گلبول‌های سفید خون شوند. «ژانگ» می‌گوید: طبیعت در مواجهه با بیماری‌های مختلف مکانیسم‌های فوق‌العاده‌ای را برای درمان آنها پیشنهاد می کند. تعداد بی‌شماری نانوساختار طبیعی وجود دارد که هر یک می‌تواند ابزاری جدید برای درمان بیماری‌ها باشد. نتایج این پژوهش می‌تواند درگاهی برای وارد شدن به یک معدن طلا باشد؛ معدنی که مملو از مواد جدید برای درمان سرطان‌ها است. فهم این که این نانوساختارها در سیستم طبیعی چگونه تولید می‌شوند، الگویی است برای سنتز نسل جدید نانومواد مهندسی شده جهت درمان بیماری‌ها. راهبرد مورد استفاده در این پروژه مسیر تازه‌ای به‌ سوی کنترل سنتز نانوذرات آلی باز می‌کند. این کشف جالب توجه اولین قدم به‌ سوی توسعه داروهای مبتنی بر نانوذرات طبیعی است؛ داروهایی که برای درمان سرطان مناسب هستند. این پژوهش توسط برنامه زیست شیمی ارتش آمریکا حمایت مالی شده است. نتایج این پژوهش در نشریه «Advanced Functional Materials» به چاپ رسیده است.

داروي تاييد شده ژنتيكي كه براي مدت بسيار زيادي استفاده مي‌شود، براي درمان تومور موثر شناخته شد.در يك آزمايش، اين دارو توانست با تخريب تغذيه خوني، تومور سرطاني را كوچك كند. داروي Thiabendazol داروي تاييد شده FDA و ارزان قـيـمــت اســت كــه مــي‌تــوانــد بـه صـورت خـوراكـي مصـرف شود و بيش از 40 سال داراي اسـتـفــاده كـلينيكـي اسـت، البتـه ايـن دارو در حـال حاضر براي درمان سرطان استفاده نمي شود.
دانـشـمـندان دانشگاه Texas به صورت اتفاقي زماني كه در مورد رشته تكاملي پيوندهاي بدني قـوربـاغـه و مـوش تـحقيق مي‌كردند به اين نتيجه رسيدند كه اين دارو براي درمان تومور موثراست. اين دارو قادر است رگ‌هاي خوني تازه ايجاد شده را تخريب و بدين ترتيب تومور سرطاني را كوچك كند.
هـمـچنان كه تومور رشد مي‌كند شبكه خوني خـود را گـسترش مي‌دهد تا بتواند رشد بيشتري داشته باشد، بنابراين هر چه اين شبكه‌هاي خوني كـمـتـر ايـجـاد شـود(يـا تخريب شوند) رشد تومور متوقف و حتي كم مي‌شود. در آزمايشي كه روي موش‌ها انجام شد، داروي Thiabendazo توانست ايـن شبكـه‌هـاي خـوني را كاهش دهد (در تومور Fibro sarcoma و در حدود بيش از 50)%، بنابراين رشد تومور را متوقف مي‌كند.
Fibro sarcoma ســرطــان‌هــايــي هستنـد كـه در بـيـشـتـر بـافـت‌هـاي مجاور متصل به هم بدن رخ مـي‌دهند و معمولا شبكه بسيار بزرگ خوني و رگي دارند. در گذشته دانشمندان توانسته بودند ژن‌هايي را كه به دليل سير تكاملي خود در مخمر و موجودات تك سلولي تقسيم شوند كشف كنند. در مـهـره داران ايـن ژن‌هـا نـقـش جـديـدي را ايـفا مي‌كنند.آن‌ها رگ زايي را كنترل مي‌كنند كه باعث ايـجـاد رگ و وريـد‌هـاي جـديد مي‌شود.در حال حاضر دانشمندان در حال تحقيق بر روي اين ژن هـستند و امكان دارد بتوانند دارويي بيابند كه بتواند ميزان اين ژن را در مخمر رديابي كند و از رگ زايي جلوگيري كند .بنابراين اولين كار تحقيق در مورد مولكولي است كه به عنوان ضد اين ژن عمل مي‌كند. آن‌ها عملكرد Thiabendazol را بررسي كردند و به آزمايش روي آن پرداختند.محققان به ايــن نـتـيـجــه رسـيـدنـد كـه ايـن دارو مـانـع از رشـد رگ‌هــاي خــونــي(بــه خـصــوص در تــومـور‌هـاي )Fibro sarcoma مي‌شود. اين تيم در حال حاضر مشغول انجام آزمايش‌هاي باليني براي استفاده از اين دارو به عنوان ضد تومور است.
داروي Thiabendazole داروي ضد قارچ است و براي دفع انگل به كار مي‌رود. البته در صورت قارچي طيف گسترده اي از قارچ‌ها را از بين مي‌برد و بـراي در مـان عـفونت (عفونت از قارچ) به كار مي‌رود. البته در ابتدا تست‌ها به عنوان داروئي ضد قـارچ بـود و هـمـچـنين براي عفونت‌هاي قارچي گرمسيري به كار مي‌رفت ولي اكنون از اين دارو براي دامپزشكي نيز استفاده مي‌شود.

مطالعه‌اي پيش‌باليني نشان داد: يک نانوذره‌ي آزادکننده اکسيد نيتريک (NO- NP) که قبلا خاصيت ضدباکتري آن براي باکتري‌هاي گرم مثبت و منفي و نيز خاصيت شتابدهي آن در بهبود زخم‌ها در مدل‌هاي بريدگي حيواني مشاهده شده است، در زدودن عفونت‌هاي کانديدا (Candida) سوختگي در موش‌ها موثر است. دکتر «لوئيس مارتينز»، استاديار علوم بيوپزشکي دانشگاه لانگ ايسلند، مي‌گويد: معلوم شده است که اکسيد نيتريک داراي فعاليت ضدقارچي مستقيم است، مي‌تواند پاسخ‌هاي ايمني ميزبان را تعديل کند و نيز يک تنظيم‌کننده مهم براي شفاي زخم است. ما کار موفق قبلي خودمان را با استفاده از فناوري آزادکننده NO در بيماريزاهاي باکتريايي و زخم‌هاي جراحي به يک ارگانيسم جديد (کانديدا) و نيز يک مدل زخم جديد (سوختگي گرمايي با ضخامت کامل) توسعه داده و تاثير NO-np را بسيار موثر يافتيم.
با استفاده از يک مدل سوختگي موشي، NO-np خاصيت ضد قارچي عليه کانديدا آلبيکنس (احتمالاً با متوقف کردن رشد و مورفوژني آن که در محيط آزمايشگاه قابل مشاهده است) نشان داد. علاوه براين معلوم شد که حيوان‌هاي درمان شده با NO-np آهنگ‌هاي شتابداري در شفاي زخم داشته‌اند. ارزيابي بافت‌شناسي نشان داد که درمان NO-np نفوذ گلبول سفيد را بهبود مي‌بخشد، بار قارچي را کمينه مي‌کند و تخريب کلاژن را کاهش مي‌دهد، بنابراين مکانيسم‌هاي بالقوه‌اي براي فعاليت بيولوژيکي درماني مهيا مي‌کند.
اين پژوهشگران مي‌گويند: ما معتقديم که توسعه درمان‌هاي نويني براي چنين قارچ‌هايي که هنوز هم بسيار بيماريزا هستند، بمنظور محدود کردن ناخوشي‌ها و مرگ و ميرهاي مرتبط با آن و در نهايت بهبود توانايي ما در درمان اين عفونت‌ها، بسيار مهم است. فناوري‌ نانو يک خيابان بدون انتها هم براي غلبه بر مقاومت عامل بيماريزا به دارو و هم تحويل موثر عامل‌هاي دارويي بسيار ناپايدار مانند اکسيد نيتريک است. اين مطالعه ارائه‌کننده يکي از چندين پژوهش پيش‌باليني است که کارآيي NO-np را بعنوان عامل ضدباکتري با توانايي بسيار و نيز شتاب‌دهنده شفاي زخم نشان مي‌دهد. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي «Frontiers Microbiology» منتشر کرده‌اند.

استفاده از پتانسيل‌هاي طبيعت، ايمن‌ترين راه مبارزه با بيماري سرطان است. اخيرا محققان دانشگاه پلي‌تکنيک هنگ‌کنگ قدم‌هاي تازه‌اي در اين مسير برداشته‌اند. آنها درصدد ساخت نانوذرات با استفاده از نوعي قارچ هستند که بتواند با تومورهاي سرطاني مقابله کند. سرطان واژه‌اي ترسناک براي بسيار از مردم است. برخي از انواع سرطان‌ها کشنده بوده و درمان آنها دشوار است از سوي ديگر روش‌هاي درماني نظير شيمي درماني داراي عوارض جانبي و صدمات فيزيکي هستند به‌طوري که تاثير منفي اين عوارض گاهي بيشتر از خود بيماري سرطان است. اگر داروهاي ضد سرطان ريشه در مواد طبيعي داشته باشند، چه اتفاقي خواهد افتاد؟ محققان معتقدند که چنين داروهايي مي‌تواند روش درمان ايمن‌تري نسبت به داروي‌ها رايج باشد.
گروه تحقيقاتي دانشگاه پلي تکنيک هنگ کنگ قدم تازه‌اي در مسير توليد نانوذرات درمان کننده تومور برداشتند. مواد طبيعي که در يک نوع قارچ موسوم به قارچ شير ببر وجود دارد مي‌تواند به توليد اين داروي ضد سرطاني کمک کند. ونگ کا هينگ، قائم مقام مديريت مرکز تحقيقاتي ايمني غذا در اين دانشگاه، دريافته است که کمپلکس پروتئين-پلي ساکاريد (PSP) مي‌تواند سلنيم را به نوعي داروي ضد سرطان تبديل کند. سلنيم ماده غذايي رايجي است.
به گزارش ایسنا، اين دارو مي‌تواند بيماران سرطاني مبتلا به سرطان سينه را در سراسر جهان درمان کند. سلنيم ماده معدني است که براي سلامتي بسيار مفيد است، اين ماده قادر است سيستم ايمني بدن را در برابر آلودگي‌هاي ويروسي مقاوم کند. سلنيم در مقياس نانو داراي خواص ضد سرطاني است، اما اين نانوذرات به يکديگر چسبيده و عملکرد نانوذرات را مختل مي‌کند به‌طوري که خواص ضد سرطاني آن کاهش مي‌يابد. يافتن راه يا ماده‌اي که اين فرآيند به هم چسبيدن را متوقف کند بسيار دشوار است، به‌طوري که دانشمندان از اين موضوع به‌عنوان يافتن سوزني در انبار کاه ياد مي‌کنند.
اين گروه تحقيقاتي از اين قارچ به‌عنوان پايدار کننده در سنتز نانوذرات استفاده کردند، نتايج نشان داد که نانوذرات توليد شده از کيفيت بالايي برخوردار بوده و قادر است رشد تومورهاي سرطاني را متوقف کند، اين کار با تحريک سلول براي از بين بردن خود اتفاق مي‌افتد. قدم بعد در اين پروژه تست اين دارو روي حيوانات است. اين تحقيق هنوز در مراحل ابتدايي است، در صورت موفقيت آن، مي‌توان دارويي با سميت کمتر براي از بين بردن سلول‌هاي سرطاني توليد کرد، دارويي که به بافت‌هاي زنده آسيبي نمي‌رساند و اثرات جانبي کمتري دارد.

نوعی قارچ موسوم به 'سیلوسایبین' كه به 'قارچ جادویی' معروف است می تواند افراد افسرده را درمان كنند. 'دیوید نات' پژوهشگر این طرح از دانشگاه سلطنتی لندن گفت: قارچ سیلوسایبین به عنوان داروی افزایش توان مغز شناخته می شود.  وی افزود:دریافته ایم سیلوسایبین - تركیب طبیعی تولید شده توسط این قارچ - موجب كاهش فعالیت در برخی مناطق مغزی می شود كه متراكم ترین ارتباطات را با دیگر مناطق دارد. این مناطق 'هاب' خوانده می شوند.
در یك بررسی30 داوطلب سالم تحت تزریق سیلوسایبین قرار گرفتند و فعالیت مغزی آنها با توسط تصویر برداری MRI بررسی شد . این اسكن ها نشان داد كه فعالیت مغزی در مناطق هاب مغز افزایش یافت مانند درمانهای موثر داروهای افسردگی. نتایج این بررسی در نشریه مجموعه مقالات فرهنگستان ملی علوم آمریكا منتشر شده است. تحقیق دوم نشان داد، سیلوسایبین موجب افزایش حافظه شخصی می شود. این امر حاكی از مفید بودن این تركیب مانند داروهای روان درمان است.نتایج این بررسی در نشریه Psychiatry منتشر خواهد شد . مطالعات نشان داد آن دسته از افرادی كه تحت درمان با تركیب جادویی این قارچ قرار می گیرند بهبود چشمگیری در وضعیت سلامت روانشان مشاهده می شود. در بررسی كه سال گذشته بر روی 12 نفر انجام شد محققان دریافتند افرادی مبتلا به اضطراب كه تحت درمان با سیلوسایبین قرار داشتند میزان افسردگی شان شش ماه بعد به طور قابل توجهی كاهش یافت.

محققان قصد دارند در گام بعدي اين تركيب را روي سلول‌هاي سرطاني پوست و لوزالمعده آزمايش كنند. اين بار نيز حيات‌وحش هديه ديگري به انسان داده است. نوعي تركيب مخصوص كه در قارچ‌هاي سمي جنگل‌هاي جنوب غربي چين مي‌رويد، مي‌تواند اثربخشي داروهاي ضدسرطان را چند برابر كند. 
‌دكتر كبين ليو، متخصص سيستم ايمني بدن از مركز مبارزه با سرطان دانشگاه جورجيا معتقد است تركيب ورتيسيلين A باعث حساس شدن سلول‌هاي سرطاني به داروي TRAILمي‌شود. اين دارو پس از تاثير گذاشتن روي سلول‌هاي سرطاني آنها را وادار به خودكشي مي‌كند. اين تركيب، مقاومت سلول‌هاي سرطاني در برابر داروي تريل را بسيار كم مي‌كند. نام اين دارو از ليگاندهايي گرفته شده كه به گيرنده‌هاي سطح سلول متصل شده و سلول‌هاي سرطاني را به سمت خودكشي سوق مي‌دهند.
اين فرآيند نوعي مرگ برنامه‌ريزي شده سلولي است. مقاومت دارويي چه ذاتي باشد و چه اكتسابي، يكي از بزرگ‌ترين مشكلات بيماران مبتلا به سرطان است. بر همين اساس و طبق آمار 90 درصد درمان‌هاي انجام شده در بيماران مبتلا به متاستازيك با مشكل مقاومت سلول‌هاي سرطاني در برابر داروها مواجه‌اند. دكتر ليو معتقد است اگر بتوان داروها را وادار به فعاليتي دوباره در بدن بيمار كرد بسياري از افراد مبتلا به سرطان زنده خواهند ماند. تجربه نشان مي‌دهد چگونه سلول‌هاي سرطاني با مهارت زياد، خود را نسبت به داروي تريل بي‌حس و مقاوم مي‌كنند.
دكتر وندي بلاگ، متخصص زيست‌شناسي سلولي در دانشگاه جورجيا معتقد است اكثر سلول‌هاي سرطاني راه مقاوم شدن نسبت به اين دارو و خلاص شدن از شر اثرات آن را ياد گرفته‌اند. بعلاوه سلول‌هاي سرطاني سرسخت در برابر تاثير طبيعي دارو كه خودكشي سلولي است، مقاوم شده‌اند.
با آزمايش روي موش‌ها مشخص شد تركيب ورتيسيلين A به تنهايي براي از بين بردن سلول‌هاي سرطاني كافي است اما مقدار دوز موثر بر سلول‌هاي سرطاني باعث مريض شدن موش‌ها شد كه مشكلي معمول در اكثر روش‌هاي درمان سرطان است اما وقتي دوز كمتري از ورتيسيلين A با داروي تريل تركيب شد به ماده قدرتمندتري بادوام بيشتر تبديل شد و توانست سلول‌هاي سرطاني مقاوم را هم از بين ببرد.
علاوه بر اين محققان دريافتند اين تركيب اثر داروهايي نظير اتوپوسيد و سيپلاتين را كه معمولا براي درمان سرطان به كار مي‌روند، تقويت مي‌كند.‌ يكي از راه‌هاي اثرگذاري ورتيسيلين A تنظيم درست ژن BN1P3 است. اين ژن باعث ارتقاي فرآيند مرگ سلولي مي‌شود.
سلول‌هاي سرطاني براي خاموش كردن BN1P3 از فرآيندي به نام متيلاسيون DNA استفاده مي‌كنند اما ورتيسيلين A باعث تغيير اين فرآيند و فعال كردن مجدد ژن BN1P3 مي‌شود. ‌همه سلول‌ها از فرآيند متيلاسيون DNA استفاده مي‌كنند، اما نحوه استفاده سلول‌هاي سرطاني از اين فرآيند كمي متفاوت است. ‌شايد ورتيسيلين A به نوعي فرآيند متيلاسيون سلول‌هاي سرطاني را تغيير مي‌دهد كه سلول‌هاي سرطاني به داروي تريل حساس مي‌شوند.
‌محققان مطالعات زيادي روي سلول‌هاي سرطاني روده انسان، تومورهاي بدخيم و سلول‌هاي سرطاني سينه كه مقاومت بسيار بالايي نسبت به درمان دارويي شامل داروي تريل دارند انجام داده‌اند البته قبل از آزمايش‌هاي باليني و كلينيكي بايد مطالعات بيشتري در زمينه مسموميت دارويي تركيب جديد انجام گيرد. محققان قصد دارند در گام بعدي اين تركيب را روي سلول‌هاي سرطاني پوست و لوزالمعده آزمايش كنند. ورتيسيلين A ابتدا توسط دكتر پينگ وو در دانشگاه ژيجيانگ چين از قارچ گرفته شد و سپس براي بررسي‌هاي بيشتر توسط دكتر ليو به دانشگاه جورجيا منتقل شد.