پزشکی بالینی

اخيرا سازمان غذا و داروي آمريکا ميرابگرون(mirabegron) با نام تجاري ميربتريک (Myrbetriq) را براي درمان مثانه بيش‌فعال در بالغان موردتاييد قرار داده است. مثانه بيش‌فعال عارضه‌اي است که در آن عضلات مثانه از کنترل خارج شده و بيش از حد لازم يا به طور ناگهاني منقبض مي‌شوند. قرص‌هاي با الگوي مصرف يک‌بار در روز ميربتريک آهسته رهش، قابليت ذخيره‌سازي ادرار در مثانه را با شل کردن عضلات آن بهبود مي‌بخشد. علايم مثانه بيش‌فعال عبارتند از تکرر ادرار، احساس نياز فوري به دفع ادرار و خروج غيرارادي ادرار(بي‌اختياري ادرار). هم‌اکنون حدود 33 ميليون نفر از مردم آمريکا از مثانه بيش‌فعال رنج مي‌برند. اثربخشي و ايمني ميرابگرون در 3 مطالعه باليني دوسوکور چند مرکزي با استفاده از دارونما مورد ارزيابي قرار گرفت. مجموع 4116 بيمار با مثانه بيش‌فعال به طور تصادفي تحت درمان با دوزهاي 25، 50، 100 ميلي‌گرم ميرابگرون يکبار در روز يا دارونما براي مدت 12 هفته قرار گرفتند. نتايج مطالعه نشان داد ميرابگرون 25 و 50 ميلي‌گرمي در کاهش تعداد دفعات نياز بيمار به دفع ادرار و نيز تعداد دفعاتي که بيمار دفع غيرارادي ادرار را تجربه مي‌کند موثر بوده است.

 شرکت داروسازي آستلاس (Astellas Pharma) اخيرا اعلام كرد کميته مشورتي مربوط به داروهاي سلامت توليدمثل سازمان غذا و داروي آمريکا در مورد فوايد و مضرات تاييد ميرابگرون (Mirabegron) براي درمان مثانه بيش‌فعال راي خود را ارائه کرده است. اين اظهارنظر کميته مذکور در تصميم‌گيري سازمان غذا و داروي آمريکا در مورد قبول درخواست ثبت اين داروي جديد تاثيرگذار خواهد بود. ميرابگرون تنها آگونيست اختصاصي آدرنوسپتورهاي B3 خوراکي با الگوي مصرف يکبار در روز است. اين دارو توسط شرکت آستلاس، روي بيش از 10 هزار نفر طي بيش از 10 سال موردمطالعه قرار گرفته است.
استون ريدراز بخش توسعه جهاني شرکت آستلاس از اظهارنظر مثبت کميته مذکور ابراز خوشنودي کرده است و آن را قدم مهمي در راه عرضه يک گزينه درماني تازه براي بيش از 42 ميليون نفر از شهروندان آمريکا که از مثانه بيش‌فعال رنج مي‌برند به شمار مي‌آورد. به اعتقاد وي، چنانچه اين دارو مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا قرار‌گيرد، ميرابگرون اولين درمان با مکانيسم اثر آگونيست اختصاصي آدرنوسپتورهاي B3 خوراکي از زمان ورود با بازار اولين داروي آنتي‌کولينرژيک به بازار در 30 سال قبل است.
ميرابگرون و چند داروي جديد ديگر در دست تحقيق و توسعه آستلاس، بخشي از استراتژي اين شرکت در جهت تسريع پيشرفت‌هاي درماني در حوزه اورولوژي هستند. ميرابگرون مکانيسم اثر کاملا متفاوتي در مقايسه با درمان استاندارد آنتي‌موسکاريني مثانه بيش‌فعال دارد. داروهاي آنتي‌موسکاريني با اتصال به‌گيرنده‌هاي موسکاريني موجود در مثانه و مهار انقباضات غيرارادي مثانه اثر مي‌کند. ميرابگرون با تحريک‌گيرنده‌هاي B3 موجود در عضلات مثانه و در نتيجه شل شدن عضلات آن طي فاز ذخيره‌سازي چرخه ادراري عمل مي‌کند. اين وضعيت به بهبود قابليت ذخيره‌سازي ادرار توسط مثانه بدون مختل کردن انقباضات مثانه طي خالي کردن مثانه مي‌انجامد.
آستلاس درخواست ثبت داروي جديد براي ميرابگرون را در 26 آگوست 2011 ميلادي به سازمان غذا و داروي آمريکا ارائه کرد. در سپتامبر 2011 ميلادي ميرابگرون وارد بازار دارويي ژاپن شد. براساس آمارهاي جهاني، 1 نفر از هر 5 نفر از بالغان جهان به مثانه بيش‌فعال مبتلا هستند. هرچند، مطالعات اخير نشان داده‌اند تعداد مبتلايان به مثانه بيش‌فعال به مراتب بيشتر است.

يک شرکت توليدکننده داروهاي اورولوژي اخيرا نتايج فاز اول مطالعات باليني خود روي داروي XEN-D0501 را منتشر کرده است. اين يافته‌ها در نشريه داروسازي باليني انگلستان به چاپ رسيده است. طبق اين نتايج، ايمني و تحمل خوب اين دارو تا دوز 5 ميلي‌گرم، به صورت دوبار در روز براي مدت 14 روز به اثبات رسيد. قبلا گزارش شده بود که برخي از آنتاگونيست‌هاي TRPV1 بر دماي بدن تاثيرگذارند بنابراين مطالعه فاز يک روي XEN-D0501 شامل بررسي قابليت‌هاي اين دارو در بالا بردن دماي بدن در کنار ساير ابعاد ايمني و فارماکوکينتيک اين دارو است. هيچ تغيير محسوسي در دماي بدن هيچ‌کدام از مصرف‌کنندگان، 3 دوز مختلف اين دارو مشاهده نشد بنابراين مطالعه به اين نتيجه ختم شد که XEN-D0501 براي تحقيقات باليني کامل‌تر مناسب است. اثربخشي اين مولکول دارويي در مثانه بيش‌فعال در يک مطالعه فاز II در دست بررسي است.

بيماراني كه از علايم مثانه بيش‌فعال و پيوري رنج مي‌برند، از 6 تا 9 ماه درمان با آنتي‌بيوتيك‌ها سود خواهند برد. در واقع شواهد روبه‌ افزايش حاكي از آن هستند كه گروهي از بيماران، باوجود آنكه آزمايش ادراري روتين آنها منفي است، از پروسه عفوني يا التهابي رنج مي‌برند كه منجر به بروز علايم مثانه بيش‌فعال در آنها مي‌شود. در واقع به‌نظر مي‌رسد نيمي از اين گروه از بيماران در ادرار خود باكتري دارند. در مطالعه‌اي كه با حضور 440 نفر در اين زمينه انجام شده، بيماران به 3 گروه تقسيم‌شدند. گروه اول پيوري داشتند و از همان اول تحت‌درمان قرار گرفتند، گروه دوم پيوري نداشتند و فقط تحت‌درمان با آنتي‌موسيكاريني و آموزش لازم قرار گرفتند. گروه سوم كه علايم پيوري نداشتند، باز با آنتي‌بيوتيك درمان شدند. در نهايت بيماران گروه 3 نسبت به 2 گروه ديگر مدت زمان بيشتري را بدون علايم سپري كردند. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه در مثانه بيش‌فعال، باكتري‌ها نسبتا ساكت و خوابيده بوده و تزايد آنها به آهستگي صورت مي‌گيرد، بنابراين شانس پيشرفت مقاومت پاتوژن‌هاي مختلف بسياركم بوده و درمان با آنتي‌بيوتيك‌ها مي‌تواند در رفع آنها مفيد باشد.