تاییدیه131- استندرا

سازمان غذا و داروي آمريکا داروبي جديد با نام ژنريک آوانافيل (Avanafil) و نام تجاري استندرا (Stendra) را براي درمان اختلال نعوظ تاييد كرده است. حدود 30 ميليون نفر از مردان آمريکايي دچار اختلال نعوظ هستند. «استندرا» قرصي است که بيماران بايد نيم ساعت قبل از نياز آن را مصرف کنند. بهتر است اين دارو در حداقل دوز لازم براي بيمار تجويز شود. استندرا به گروه دارويي مهارکننده‌هاي فسفودي استراز نوع 5 متعلق است. مکانيسم اثر استندرا مانند ساير مهارکننده‌هاي فسفودي استراز نوع 5، افزايش جريان خون در عضو است. مهارکننده‌هاي فسفودي استراز نوع 5 ممکن است تغيير در ديد رنگي ايجاد کنند. در موارد نادري، از دست رفتن ناگهاني ديد يک يا هر دو چشم را در مردان مصرف‌کننده مهارکننده‌هاي فسفودي استراز نوع 5 گزارش کرده‌اند. افت يا کاهش شنوايي نيز در برخي از بيماران مشاهده شده است. شايع‌ترين عوارض ناخواسته مصرف استندرا که در بيش از 2 درصد بيماران تحت مطالعات باليني گزارش شده‌اند عبارتند از: سردرد، قرمزي صورت (گرگرفتگي)، احتقان بيني، سندرم شبه‌سرماخوردگي و دردکمر. اثربخشي و ايمني استندرا در سه مطالعه دوسوکور با استفاده از دارونما بررسي شده است. مجموع 1267بيمار به طور کاملا تصادفي استندرا را براي مدت 2 هفته در دوزهاي 50، 100 يا 200 ميلي‌گرمي يا دارونما دريافت کردند.

ادامه نوشته

..::::  آوانافيل به FDA عرضه شد  ::::..

توليدکننده داروي جديد آوانافيل گزارش کرده است که سازمان غذا و داروي آمريکا مدارک ارائه شده از سوي اين شرکت را براي بررسي داروي مذکور در درمان اختلالات نعوظ پذيرفته است. تاريخ مقرر براي اعلام نتيجه از سوي اين سازمان اواخر آوريل 2012 است. در نتايج منتشرشده از مطالعات فاز سه روي داروي آوانافيل چنين آمده است که بيماران تحت‌درمان با آن در مقايسه با مصرف‌کنندگان دارونما بهبود چشمگيري داشته‌اند. در مطالعات باليني روي آوانافيل، 1350 بيمار شرکت داشتند که طي اين مطالعات آوانافيل به خوبي تحمل شد و اثربخشي مطلوبي داشت. آوانافيل يک داروي خوراکي تحقيقاتي است که براي درمان اختلال نعوظ توليد شده است. اين دارو يک مهارکننده اختصاصي فسفودي استراز نوع 5 است. به گفته سرپرست گروه تحقيقاتي مذکور، در صورت تاييد آوانافيل از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا، 18 ميليون مرد مبتلا به اختلالات نعوظ ، گزينه درماني تازه‌اي خواهند داشت.

ادامه نوشته

اختلال نعوظ و بيماري‌هاي قلبي ـ عروقي

باتوجه به منشأ اتيولوژيک و پاتوفيزيولوژيک بيماري‌هاي قلبي ـ عروقي و اختلال نعوظ مي‌توان انتظار داشت که عوامل خطرزاي اين دو نيز مشابه‌اند. مطالعات همه‌گير شناختي اخير ثابت کرده‌اند که ارتباطي قوي بين اختلال نعوظ و وضعيت‌هايي چون پرفشاري خون، ديابت شيرين و ديس‌ليپيدمي وجود دارد. مهارکننده‌هاي فسفودي استراز (1)(PDE5) به عنوان درمان خط اول مشکلات نعوظ با هر اتيولوژي و هر شدتي توصيه گشته‌اند. کارآمدي و بي‌خطري اين داروها در عموم جمعيت مبتلا به اختلال نعوظ به خوبي ثابت شده است. در بيشتر مطالعات مشخص گشته که مهارکننده‌هاي PDE5 به گونه‌اي موثر و بدون خطر اختلال نعوظ را بدون توجه به علت، شدت يا وجود بيماري‌هاي همزمان از جمله پرفشاري خون، ديابت شيرين و ديس‌ليپيدمي نيز بهبود مي‌بخشند...

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

ادامه نوشته

درمان اختلال نعوظ

اختلال نعوظ شايع‌ترين اختلال جنسي در مردان است. شيوع اين اختلال با افزايش سن بيشتر مي‌شود و بيش از يک سوم مردان در طول زندگي آن را تجربه خواهند کرد. اين اختلال اثرات منفي روي روابط زناشويي، کيفيت زندگي و اعتماد به نفس فرد خواهد گذاشت. شرح حال و معاينه فيزيکي جهت تشخيص اختلال نعوظ در اغلب موارد کافي است، چراکه آزمون تشخيصي خط اول ارجحي وجود ندارد. بررسي اوليه تشخيص معمولا بايد محدود به اندازه‌گيري سطح گلوکز ناشتا، پروفايل چربي، هورمون محرک تيروييد (TSH) و سطح تستوسترون تام صبحگاهي باشد. خط اول درمان اختلال نعوظ شامل تغييرات سبک زندگي، اصلاح و تعديل داروهايي که منجر به اختلال نعوظ مي‌شوند و درمان دارويي با مهارکننده‌هاي فسفودي استراز نوع 5 (PDE5) است.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

ادامه نوشته

اختلال کارکرد نعوظ

اختلال کارکرد نعوظ عبارت است از: عدم توانايي در شروع يا نگه‌داشتن نعوظ پنيس با کيفيت کافي که در يک آميزش ارضا‌کننده لازم است. شيوع اين وضعيت با افزايش سن، زياد مي‌شود. در يک مطالعه بزرگ مقطعي جمعيتي در مردان 49-40ساله، شيوع اختلال کارکرد نعوظ کامل يا شديد 5 و شيوع اختلال نعوظ متوسط 17 بود؛ در مردان 79-70 ساله اين ميزان به ترتيب 15 و 34 بود. شيوع جهاني اختلال نعوظ تا سال 2025، 322 ميليون نفر تخمين زده مي‌شود.اختلال کارکرد نعوظ در ابتدا يک اختلال روانزاد درنظر گرفته مي‌شد و غالبا توسط ارايه‌کنندگان خدمات سلامت  مورد غفلت قرار مي‌گرفت. اخيرا تشخيص علل مختلف فيزيولوژيک اين وضعيت و امکان درمان آن افزايش يافته است که منجر به بهبود کيفيت زندگي بيمار، اعتماد به نفس و توانايي در برقراري رابطه نزديک مي‌شود.

PDF مقاله            HTML مقاله

ادامه نوشته