در دهه‌هاي اخير شاهد افزايش قابل‌توجه چاقي در کودکان بوده‌ايم. اين افزايش که بسياري از محققان آن را اپيدمي چاقي مي‌نامند، مشکلي جدي در عرصه سلامت جامعه است. چاقي کودکان به عوامل متعددي بستگي دارد. شرايط اقتصادي، روان‌شناختي و بيماري‌هاي زمينه‌اي در پيدايش چاقي در اين گروه سني تاثيرگذارند.
شاخص توده بدني (BMI) ابزاري براي ارزيابي چربي بدن است. امروزه اندازه‌گيري شاخص توده بدني، روش ارجح براي تشخيص اضافه وزن و چاقي در کودکان و نوجوانان شناخته مي‌شود، زيرا تهاجمي نيست، آسان محاسبه مي‌شود و با ميزان کل چربي بدن ارتباط مستقيم دارد. براي بيماران 2 تا 19 سال، ميزان شاخص توده بدني با جدول رشد سازمان کنترل بيماري‌ها که در سال 2000 ميلادي منتشر شده، سنجيده مي‌شود که براساس سن و جنس ضريب خاصي مي‌گيرد، زيرا ترکيب بدني در دختران و پسران و نيز در کودکان و نوجوانان متفاوت است.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله