..:::: کشف ارتباط بین ژن پدر و وزن نوزاد هنگام تولد ::::..
مطالعات صورت گرفته توسط محققان کالج دانشگاهی لندن (UCL) نشان میدهد، کد ژنتیکی پدر بر وزن نوزاد در بدو تولد اثر مستقیم میگذارد. محققان موسسه سلامت کودک (ICH) در کالج دانشگاهی لندن در تحقیقات خود دریافتهاند، ژنهای به ارث رسیده از پدر و مادر در مراحل مختلف بارداری، وظیفه تنظیم رشد و وزن جنین را برعهده دارند. این ژنها علاوه بر یک زایمان موفق، سلامت مادر و امکان زایمانهای بعدی را نیز تضمین میکنند.
وزن کم نوزاد در بدو تولد یکی از فاکتورهای خطر برای ابتلا به دیابت نوع 2 و مشکلات قلبی در آینده محسوب میشود. فرضیه غلبه ژنی پدر و مادر نشان میدهد، بیان ژنهای پدر باعث افزایش میزان رشد نوزاد میشود؛ برعکس ژنهای مادر باعث محدود کردن رشد جنین شده و منجر به توزیع مناسب منابع بین فرزندان میشود که در این حالت شانس بقای مادر و تولید مثل مجدد فراهم میشود.
در این مطالعه ارتباط بین وزن نوزاد در بدو تولد و بیان فاکتور رشد شبه انسولین نوع دو (IGF2) مورد بررسی قرار گرفت؛ IGF2 هورمون کلیدی در تنظیم میزان رشد جنین در رحم محسوب میشود. پروفسور «گرودن مور» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید میکند: به نظر میرسد که ژنهای پدر و مادر بصورت مساوی بر روی وزن نوزاد تأثیر دارند، اما مطالعات ما نشان می دهد که ژنوم والدین در مراحل مختلف بارداری بر کنترل وزن و رشد جنین اثر میگذارند. به گفته «مور»، درحالیکه رشد جنین در مراحل اولیه بارداری بیشتر توسط ژنهای پدر کنترل و تنظیم میشود، اما در ادامه (بارداری) ژنهای مادر تنظیم کننده یک زایمان موفق هستند. نتایج این مطالعه در مجله PLOS ONE منتشر شد.
نتایج مطالعه محققان دانشگاه پیتزبورگ آمریکا حاکی از آن است که سطوح پایین ویتامین D در اوایل بارداری با تولد نوزادان کموزن مرتبط است. میزان ویتامین D در اوایل بارداری مادر، میتواند رشد جنین را تحت تاثیر قرار دهد. کمبود این ویتامین، جذب کلسیم توسط زنان باردار را تحت تاثیر قرار میدهد و در نتیجه رشد استخوان جنین را کاهش میدهد. به علاوه، این کمبود نیز میتواند منجر به کاهش در ترشح هورمونهای لازم برای تولید گلوکوز و اسیدهای چرب لازم در مهیا کردن انرژی مورد نیاز جنین شود. محققان به منظور این پژوهش، نمونههای خونی به دست آمده از زنان باردار در سالهای 1959تا 1965 را مورد بررسی قرار دادند.
نوزادان با وزن کمتر از 3.3 پوند بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی با کاهش عملکرد حافظه مواجه شوند. نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد در بزرگسالانی که هنگام تولد وزن بسیار کمی داشتند، احتمال ابتلا به مشکلات حافظه و اختلالات در توجه نسبت به کسانی که وزن طبیعی هنگام تولد داشتند بیشتر است. این پژوهش با حضور 103 بزرگسال که هنگام تولد بسیار کم وزن (کمتر از 3،3 پوند) بودند و 105 فرد بزرگسال که وزن هنگام تولدشان بیش از گروه قبل بود انجام شد. شرکت کنندگان 21 تا 30 ساله، آزمایش هایی که مهارت تفکر آنها را ارزیابی می کرد، از جمله واژگان، توانایی درک کلمات، حافظه و IQ را تکمیل کردند. پژوهشگران فنلاندی بر اساس یافته های بدست آمده از این پژوهش اعلام کردند که بزرگسالان با وزن تولد بسیار کم، امتیاز پایین تری کسب کردند و یا سرعت العمل کمتری در آزمون های کلی هوش، عملکرد اجرایی، توجه و حافظه بصری، نسبت به کسانی که دارای وزن پایین تا نرمال در هنگام تولد بودند، از خود نشان دادند. به عنوان مثال، شرکت کنندگان با وزن تولد بسیار پایین به طور میانگین 8.4 امتیاز کمتر در آزمون IQ کسب کردند. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که بزرگسالان با وزن بسیار پایین در هنگام تولد، بیشتر احتمال دارد آموزش اصلاحی در دوران مدرسه دریافت کنند، اما به طور متوسط نمرات آنها در مدرسه و تعداد سال ها ی تحصیلی آنها همانند کسانی است که دارای وزن کم تا طبیعی در هنگام تولد بودند.