پزشکی بالینی

دانشمندان دانشکده پزشکی هاروارد موفق به کشف ژن «چشمه جوانی» شدند.  کارشناسان از مدتها پیش متعجب بودند که چرا آسیب های حیوانات جوان سریع‌تر از بزرگسالان بهبود پیدا می‌کند. ژن Lin28a به میزان زیادی در جنینها فعال بوده اما با بالا رفتن سن از فعالیت آن کاسته می‌شود. این ژن در آزمایشات بر روی موشها، سرعت التیام زخمها را افزایش داده و رشد مجدد موهای ریخته شده را تسریع کرد. این ژن همچنین به ترمیم بافتهای آسیب‌دیده گوش کمک کرد.
ژن Lin28a همه این تاثیرات را با افزایش تولید چندین آنزیم متابولیک و بهبود فرآیندهای متابولکی بدن که معمولا در جنینها فعالتر هستند، انجام می‌دهد. محققان امیدوارند که با بیدار کردن این ژن در بزرگسالی بتوانند سرعت بهبود زخمها را پس از عمل جراحی افزایش دهند. آنها همچنین اظهار کردند که شاید بتوان دارویی با تاثیر مشابه تولید کرد. نتایج این پژوهش در مجله Cell منتشر شده است.

محققان کانادایی دریافتند که خواب ناکافی در دوران جوانی خطر بیماری‌های قلبی را در سنین بزرگسالی افزایش می‌دهد. دکتر "نارنگ" سرپرست این پژوهش از بیمارستان کودکان تورنتو می‌گوید: "طی این پژوهش رابطه‌ای را بین اختلالات خواب و خطر بیماری‌های قلبی و عروقی در جوانان پیدا کرده‌ایم که بی‌ارتباط با سطوح بالای کلسترول خون، فشار خون و افزایش شاخص توده بدنی نیست. این یافته‌ها از این حیث حائز اهمیت است که شیوع بی‌خوابی در بین جوانان بسیار شایع است و به همین سبب است که عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی و عروقی از سنین پایین تا بزرگسالی ادامه خواهد یافت".
تقریبا 20 درصد از جوانان دچار مشکلات چشمگیر مرتبط با خواب مانند اختلالات خواب و بی‌خوابی هستند. اختلالات خواب شامل حالاتی نظیر از خواب برخاستن مکرر در طول شب، برخاستن بسیار زود از خواب، ناتوانی در به خواب رفتن طی 30 دقیقه، بی‌قراری و رویاهای بد می‌شود. طی این مطالعه، محققان چهار هزار و 104 جوان را از نظر رابطه احتمالی بین خواب و شاخص‌های خطر بیماری‌های قلبی و عروقی مانند سطوح بالای کلسترول، فشار خون و شاخص توده بدنی بالا و رژیم غذایی ضعیف مورد بررسی قرار دادند. شرکت‌کنندگان در اين پژوهش، به‌طور میانگین 7.9 ساعت در شب‌های هفته و 9.4 ساعت در تعطیلات آخر هفته خوابیدند. تقریبا 20 درصد از این افراد از کیفیت بد خواب خود در روزهای عادی خبر دادند و 10 درصد نیز بد خوابی خود را طی تعطیلات آخر هفته گزارش دادند. 5.9 درصد از افراد شرکت‌کننده نیز با استفاده از دارو به خواب می‌رفتند. محققان با جمع آوری اطلاعات و داده‌های شاخص توده بدنی، سطوح فشار خون و کلسترول، خطر و پیشینه بیماری‌های قلبی و عروقی را مورد بررسی قرار دادند.
افرادی که غذاهای سرخ شده، نوشیدنی‌های شیرین و کافئین‌دار و شکلات‌های شیرین مصرف می‌کردند، کمتر به ورزش می‌پرداختند و وقت بیشتری را پشت نمایشگرها سپری می‌کردند و بالطبع، تجربه اختلال خواب بیشتری را داشتند. هر امتیاز بالا در بروز اختلال خواب با سطح بالای کلسترول و شاخص توده بدنی، سایز دور کمر بیشتر، فشار خون بالاتر و خطر افزایش فشار خون مرتبط بود. خواب کوتاه مدت با شاخص توده بدنی و سایز دور کمر زیادتر، مرتبط بود اما گزارشی مبنی بر رابطه‌ای بین خواب کوتاه مدت و سطوح بالای کلسترول و فشار خون داده نشد.
دکتر "برایان مک کریندل" از بیمارستان کودکان تورنتو در رابطه با نتایج این پژوهش عنوان داشته است: " علاوه بر خطرهای ذکر شده، تحقیقات پیشین نشان داده است که خواب ناکافی به‌طور منفی بر کارآرایی کودکان در مدرسه تاثیر می‌گذارد. والدین باید جذب کافئین، زمان خواب و محیط خواب کودکان را از نظر وجود انواع نمایشگرها (تلویزیون، کامپیوتر و...) مورد بررسی قرار دهند. بر اساس این گزارش، شواهد آشکاری در مضرت خواب ناکافی و تاثیر آن بر وقوع بیماری‌های قلبی و عروقی در بزرگسالان وجود دارد. یافته‌های جدید این پژوهش نشان می‌دهد که اختلالات خواب در سنین جوانی می‌تواند به‌طور قابل توجهی خطر بیماری‌های قلبی و عروقی را در بزرگسالی تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین تلاش‌ها در بهبود عادات خواب دوران جوانی می‌تواند در جلوگیری از بروز بیماری‌های قلبی و عروقی در بزرگسالی موثر واقع شود. این پژوهش در مجله انجمن پزشکی کانادا "CMAJ"منتشر شده است.

شايد وقت آن رسيده كه علت کار خون‌آشام‌ها را باور كنيم، زيرا محققان دريافتند كه تزريق خون جوان به مغزهاي پير باعث تحريك رشد سلول‌هاي مغزي مي‌شود يا حداقل در موش‌ها که اين اتفاق مي‌افتد. نتايج اين تحقيق كه در نشريه معتبر «Nature» به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد وقتي موش‌هاي پير خون موش جوان را دريافت كنند، سيستم ايمني و عملكرد عضلاني‌شان بهبود پيدا مي‌كند، بنابراين محققان به اين فكر ‌افتادند كه شايد در مغز هم به اين ترتيب عمل شود. در اين رشته از تحقيقات محققان موش‌ها را با كمك جراحي، دو به دو به هم متصل كردند تا آنها خونشان با هم سهيم شود. زماني كه موش‌هاي 3 ماهه به موش‌هاي 2 ساله وصل شدند، رشد سلول‌هاي جديد مغزي در موش‌هاي پيرتر شدت گرفت، به طوري كه در منطقه‌اي از هيپوكامپ تعداد سلول‌ها از كمتر از 400 به نزديك هزار رسيد و اين يعني افزايش قدرت حافظه موش‌هاي پير. البته تعداد سلول‌ها در موش‌هاي جوان تا يك‌چهارم كاهش يافت. اين واقعه در موش‌هاي هم‌سن رخ نمي‌دهد. برعكس اين موضوع، با تزريق خون موش‌هاي پير به جوان، نوروژنزيس كاهش مي‌يابد. بنابراين به نظر مي‌رسد دوران پيري به سر آمده باشد!