پزشکی بالینی

یافته‌های محققان دانشگاه‌های ورمونت و کالیفرنیا نشان می‌دهد: مصرف اضافی قند با افزایش خطر اضافه وزن مرتبط است و در نهایت مرگ ناشی از بیماری قلبی را تا 20 درصد افزایش می‌دهد. محققان می‌گویند: قند برای تامین انرژی در بدن عنصری ضروری است، اما مصرف بی‌رویه آن در قالب نوشیدنی‌های شیرین، دسر و شیرینی‌جات باعث افزایش فشار خون، بالا رفتن تری‌گلیسیرید و کلسترول خون می‌شود و همچنین مشکلات کبد چرب، چاقی و دیابت را به همراه خواهد داشت.
بسیاری از کارخانجات غذایی برای بهبود طعم و بافت غذایی محصولات خود، از قند استفاده می‌کنند و این در حالی است که اغلب مردم روزانه چندین بار از این محصولات استفاده می‌کنند بدون اینکه متوجه میزان قند ورودی به بدن خود باشند. برای مثال اگر روزانه یک قوطی نوشابه گازدار مصرف کنید، خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی را برای خود به اندازه یک سوم افزایش خواهید داد.
محققان بر اساس یافته‌های پژوهشی انجام شده در این زمینه توصیه کرده‌اند: برای کاهش تاثیر قند بر سلامتی بدن از مواد غذایی استفاده کنیم که علاوه بر قند طبیعی، سایر عناصر مورد نیاز بدن و فیبر غذایی را نیز به میزان کافی داشته باشند که از نظر آنها میوه‌جات به عنوان بهترین استاندارد برای این نیاز مطرح هستند. یافته‌های این پژوهش در مجله JAMA Internal Medicine منتشر شده است.

تحقیقات جدید نشان داد: مصرف زیاد قند و شکر تاثیر منفی بر حافظه افراد می‌گذارد. بر اساس این تحقیقات، تغذیه نامناسب نه تنها برای سلامتی افراد آثار منفی دارد، بلکه تاثیر بدی نیز بر روی حافظه می‌گذارد. مارگارت موریس، رئیس بخش فارماکولوژی دانشگاه NSW استرالیا با اشاره به یافته‌های تحقیق انجام شده در این زمینه اظهار کرد: یک رژیم غذایی مملو از چربی‌های اشباع شده و قند و شکر ممکن است منجر به کاهش حافظه در افراد شود. موریس با بیان این که انجام این تحقیق بر روی موشها نتایج تایید کننده‌ای به همراه داشته است، تصریح کرد: مصرف زیاد قند و رژیم غذایی سرشار از چربی ساختار مغز را دچار اختلال می‌کند.

بر اساس تحقيقي جديد، برخي ازپژوهشگران آمريكايي به اين نتيجه رسيدند كه افزايش ميزان قند خون خطر ابتلا به بيماري آلزايمر را افزايش مي دهد. ؛پژوهشگران آمريكايي در تحقيقي جديد به اين نتيجه رسيداند كه ميزان بالاي قند خون مي‌تواند خطر ابتلا به آلزايمر را افزايش ‌دهد. به گفته آنان قند خون بالا مي‌تواند به رگ‌هاي خوني مغز چنان صدمه اي وارد كند كه شرايط براي شكل گرفتن بيماري آلزايمر فراهم شود. بر اساس اين تحقيق علاوه بر سكته قلبي و آسيب ديدن كليه، بيماري آلزايمر نيز از عواقب ناشي از بيماري قند محسوب مي شود.
نتايج اين پژوهش كه توسط دانشمندان دانشگاه شهر سياتل انجام شده، در نشريه علمي „New England Journal of Medicine“ منتشر شده است.  در اين بررسي تعدادي از دانشمندان براي انجام تحقيق خود بيش از ۲ هزار نفر از افراد بالاي ۶۵ سال را مورد معاينه قرار دادند. تنها بخشي از اين شركت كنندگان در زمان آغاز اين تحقيق دچار بيماري قند بودند. پس از آن دانشمندان اين افراد را ۲۰ سال تحت نظر داشتند و رابطه قند خون آنان را با ابتلا به بيماري آلزايمر تجزيه و تحليل مي‌كردند.  پس از گذشت ۷ سال، بيش از ۵۰۰ نفر از اين ۲ هزار نفر دچار آلزايمر شده بودند. از اين ۵۰۰ نفر، ۴۵۰ نفر دچار بيماري قند نبودند، بلكه فقط ميزان قند خون بالايي داشتند.بنابراين آن ها به اين نتيجه رسيدند ميزان بالاي قند خون نيز مي‌تواند خطرابتلا به آلزايمر را افزايش ‌دهد،اما با وجود رسيدن به اين نتيجه دانشمندان دانشگاه واشنگتن يافته‌هاي خود را محتاطانه تفسير مي‌كنند.
به گفته اين محققان، داده‌هايي در اين مورد يافت نشده كه انسان‌ها مي‌توانند از طريق پايين نگه داشتن ميزان قند خون خود، خطر ابتلا به بيماري آلزايمر را كاهش دهند.آنها مي‌افزايند كه يك مكانيزم ديگر نيز مي‌تواند ريسك ابتلا به آلزايمر را افزايش داده باشد. شايد اين افراد در طول انجام تحقيق دچار آلزايمر شدند و در نتيجه كمتر به سلامت خود دقت ‌كردند و به همين خاطر قند آنها بالا رفته است.

ماده اي كه بر اثر سوختن قند ايجاد مي شود در موش هاي آزمايشگاهي، نوسازي عضلات را سبب مي شود و مي توان از اين ويژگي براي درمان برخي بيماري هاي عضلاني موسوم به ديستروفي ها استفاده كرد. بررسي محققان نشان مي دهد اختلال ديستروفي عضلاني را مي توان با اين روش كنترل و احتمالا درمان كرد.
قندسوخته ماده اي است به رنگ قهوه اي تيره كه از حرارت دادن تحت نظارت كربوهيدراتها، قند و شكر ايجاد مي شود.  محققان متوجه شدند: قند سوخته مي تواند پروتئيني به نام ديستروفين در بدن موش آزمايشگاهي توليد كند كه زمينه ترميم عضلات را فراهم مي سازد. ضعف عضلاني اين بيماران هنگامي كه راه رفتن چهار دست و پا را فرا مي گيرند، آغاز مي شود و در دوران نوجواني ديگر قادر به راه رفتن نيستند. داروهاي موسوم به پردنيزون برخي علائم بيمار را رفع مي كنند ولي عوارض جانبي بسيار زيادي به دنبال دارند كه براي بيمار ، گران تمام مي شود.
اين بيماري به تدريج پيشرفت مي كند و عضلات تنفسي و قلبي را نيز درگير مي كند به نحوي كه به طور معمول، مبتلايان به بيماري ديستروفي عضلاني كه به سبب ماهيت ارثي آن، همگي پسر هستند پيش از ۳۰ سالگي مي ميرند. هيچ درماني براي اين بيماري وجود ندارد. محققان اميدوارند با مشتقات قند، بتوانند مسير جديدي براي درمان اين بيماري نادر و ترميم عضلات انسان هاي مبتلا بيابند.

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد، اثر اعتیادآوری مصرف قند بسیار بیشتر از هروئین است. درحالی که محققان نسبت به خطر افزایش وزن و دور کمر در اثر مصرف بیش از حد مواد غذایی چرب هشدار می دهند، مقادیر بالای قند در موادی مانند غلات و ماست می توانند در دراز مدت باعث بروز بیماری های مختلف شوند. مواد غذایی که دارای مقادیر زیاد قند تصفیه شده هستند، خطر دیابت را افزایش داده و روند پیری را تسهیل می‌کنند و با کاهش سطح انرژی بدن، منجر به بروز چاقی فرد می‌شوند. تأثیرات مضر قند بر هورمون های بدن را می توان در افزایش چشمگیر تعداد افراد چاق، بیماران دیابتی، مبتلایان به سندرم متابولیک و بیماران قلبی- عروقی مشاهده کرد. کارشناسان میزان وابستگی افراد به قند را مانند وابستگی یک فرد معتاد به مواد مخدر تشبیه کرده و اثرات اعتیادآوری مصرف شکر را بیش از هروئین و کوکائین توصیف می کنند.

محققان دانشگاه ویسکونسین در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند که تزریق یک محلول قندی به زانو می‌تواند شیوه جدیدی در درمان آرتروز باشد. این پژوهش نشان داده که ترکیب قند و آب می‌تواند درد و سفتی را با تحریک سازوکار طبیعی ترمیم طبیعی بدن کاهش دهد. این محلول شیرین به‌عنوان یک محرک خفیف درون مفصل عمل کرده و عفونت سطح پائین را بوجود می‌آورد. این عفونت برای ایجاد هرگونه آسیب شدید کافی نیست اما برای تحریک آزادسازی سلول‌ها جهت کمک به ترمیم آسیب ایجاد شده توسط بیماری تاثیرگذار است.
پزشکان از محلولی شامل آب و 10 تا 25 درصد دکستروز که نوعی قند بوده، استفاده می‌کنند. کاربرد دکستروز بدان جهت بوده که ارزان، در دسترس و ایمن است و تنها یک التهاب خفیف درون مفصل زانو ایجاد می‌کند. تصور می‌شود که این درمان موسوم به درمان تکثیر با تحریک آزادسازی فیبروبلاستها که مسئول ساخت و حفظ بافتهای همبند مانند رباط‌ها هستند، کار می‌کند. فیبروبلاستها رباط‌های آسیب دیده درون زانو را ترمیم کرده و با ثابت‌تر کردن آن، ناراحتی را تسکین می‌دهد. این درمان همچنین برای بیماری‌های دیگر مانند کمردرد مزمن و آرنج تنیس‌بازان مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج این پژوهش در مجله Annals of Family Medicine منتشر شد است. برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک نمایید.

مصرف بیش از حد قند و وقوع دیابت می‌تواند باعث افزایش بروز سرطان در افراد شود. محققان آکسفورد با انجام تحقیقات خود توانستند یک مکانیسم کلیدی را کشف کنند که نشان می‌دهد دیابت و چاقی با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط است. محققان با مطالعه چگونگی پاسخ سلول‌های روده به قندها و سیگنال‌دهی آنها به ترشح انسولین در لوزالمعده و نیز بررسی انتشار هورمون GIP‌ که باعث افزایش ترشح انسولین می‌شود، دریافتند: توانایی سلول‌های روده به ترشح GIP‌ توسط یک پروتئین به نام b-Catenin صورت می‌گیرد که افزایش فعالیت این پروتئین به عنوان یک عامل اصلی در توسعه بسیاری از سرطان‌ها شناخته شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد: فعالیت b-Catenin به شدت به سطوح قند وابسته است که در این میان سطوح بالای قند موجب تجمع b-Catenin می‌شود. به گفته محققان، تغییر در رژیم غذایی یکی از ساده‌ترین استراتژی‌های پیشگیری است که به طور بالقوه می‌تواند باعث کاهش ابتلا به این بیماری‌ها شود. جمعیت دیابتی در مقایسه با بقیه تا دو برابر بیشتر ممکن است از سرطان پانکراس رنج ببرند و یا به سرطان کولون مبتلا شوند.

محققان آمریكایی اعلام كردند :زنان 65 ساله و مسن تری كه بیش از دو اینچ (1/5 سانتی متر) از قدشان كاهش پیدا كرده است با خطر زیاد شكستگی استخوان و مرگ روبرو هستند. دكتر 'ترسا هیلر' از 'مركز تحقیقات سلامت كیزر پرماننت' در پورتلند گفت: این مطالعه نشان داد زنان مسنی كه در عرض 15 سال بیش از دو اینچ از قدشان كاسته شده است احتمالا بیشتر از زنانی كه كمتر از این مقدار كاهش قد داشته اند، در پنج سال آینده با شكستگی استخوان و مرگ روبرو هستند. هیلر در بیانیه ای اعلام كرد: این زنان علاوه بر این كه با خطر شدید مرگ ناشی از شكستن استخوان روبرو هستند با خطر زیاد مرگ ناشی از دلایل معمول تر از جمله بیماری قلبی نیز مواجه می شوند. هیلر و همكارانش گفتند كه این مطالعه بر روی سه هزار و 124 زن آمریكایی 65 ساله و مسن تر در اواسط قرن 1980 انجام شد. در این مطالعه كاهش قد زنان با مقایسه اندازه گیری قد آنان در جریان معاینه بالینی اولیه با اندازه گیری هایی كه 15 سال بعد انجام شد، مشخص شد.
هیلر در این بیانیه نوشت: بیشتر زنان مسن به یاد دارند كه در 20 تا 30 سالگی قدشان چقدر بوده است و اگر اكنون آنها دو اینچ كوتاه تر از آن زمان شده باشند، پزشكان باید آنها را تحت آزمایش پوكی استخوان قرار دهند و درمان های احتمالی را برای كمك به پیشگیری از شكستگی های آتی انجام دهند. نتایج این مطالعه در مجله Journal of Bone and Mineral Research منتشر شده است.