پزشکی بالینی

محققان آمریکایی دریافتند، زنان کوتاه‌قد بیشتر در معرض خطر زایمان زودرس قرار دارند. یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد، میزان قد مادر با طول دوران بارداری ارتباط مستقیم دارد و هرچه قد مادر کوتاه‌تر باشد، بیشتر در معرض خطر قرار می‌گیرد. مادران کوتاه قد، بیشتر در معرض زایمان زودرس و تولد فرزند نارس و کوچکتر هستند. لوئیس موگلیا، از بیمارستان کودکان سینسیناتی در اوهایو در این زمینه اظهار کرد: قد مادران با طول دوران بارداری آنها رابطه مستقیم دارد، البته دلیل این موضوع هنوز مشخص نیست، اما به احتمال زیاد ریشه آن در ژنتیک، تغذیه و محیط‌زیست است و نیاز به بررسی و مطالعه در این زمینه وجود دارد.
این مطالعه همچنین نشان داد، در سراسر جهان سالانه 15 میلیون نوزاد زودرس متولد می‌شوند و بیش از یک میلیون کودک به علت تولد زودرس از بین می‌روند. علاوه بر این نوزادانی که زودرس متولد شده‌اند با مشکلات جدی سلامتی از جمله مشکلات تنفسی، زردی، مشکلات بینایی، فلج مغزی و کندذهنی مواجه می‌شوند. 
محققان با بررسی سه هزار و 485 زن و نوزاد آنها در شمال اروپا دریافتند قد مادر، تاثیر بسیاری بر شرایط جنین، طول مدت بارداری و نارس بودن دارد. قد نوزاد و وزن او از مواردی است که ژنتیکی است و ارتباطی با قد مادر ندارد. جو لی سیمپسون، یکی از محققان این بررسی اظهارکرد: طول قد مادر و اثر آن بر طول بارداری مجزا از تاثیر ژنتیک بر اندازه جنین است که در این پژوهش بررسی شده است. یافته‌های این تحقیق در مجله PLOS Medicine منتشر شده است.

نتایج مطالعه اخیر محققان آمریکایی نشان می‌دهد، باکتری‌ خاصی در نازک شدن غشای کیسه‌ آب دخالت دارد که منجر به پاره شدن کیسه و زایمان زودرس می‌شود. به پاره شدن غشا پیش از اتمام زمان بارداری در پزشکی اصطلاحا پارگی پره ترم زودرس کیسه آب (PPROM) گفته می‌شود؛ پارگی غشا کیسه آب عامل یک سوم زایمان‌های زودرس و تولد نوزادان نارس محسوب می‌شود. محققان کالج پزشکی دانشگاه دوک شمار زیادی باکتری خاصی را در محل پارگی غشا شناسایی کرده‌اند که احتمالا با نازک شدن غشا کیسه آب و پاره شدن آن در ارتباط هستند. محققان نمونه غشای 48 زن بارداری که به تازگی وضع حمل کرده بودند - شامل چند نمونه مبتلا به پارگی پره ترم زودرس کیسه آب (PPROM) و سایر زایمان‌های زودرس به دلایل دیگر - را مورد بررسی دقیق قرار دادند.
محققان در تحقیقات خود دریافتند که باکتری‌های زیادی در تمام غشا وجود دارند، اما هرچه میزان تجمع باکتریایی بیشتر باشد، غشا نازک‌تر می‌شود که این مشکل در مبتلایان به PPROM بیشتر از سایر زنان باردار است. «امی مورتا» استادیار بخش زنان و زایمان و نویسنده این تحقیق تأکید می کند: با انجام غربالگری می‌توان خطر زایمان زودرس را پیش‌بینی کرده و با تجویز آنتی‌بیوتیک، از پارگی پره ترم زودرس کیسه آب پیشگیری کرد. «مورتا» خاطر نشان می‌کند: تحقیقات ما هنوز چند مرحله از امکان غربالگری این باکتری‌های خاص فاصله دارد، اما فرصت مناسب برای کشف اقدامات درمانی بالقوه را فراهم می‌کند. نتایج این مطالعه که در مجله PLOS ONE‌ منتشر شده است، می‌تواند به توسعه تست‌های غربالگری و درمان زنان در معرض خطر زایمان زودرس منجر شود.

پيش‌بيني وقوع زايمان زودرس در زمان پرخطر مي‌تواند در تصميم‌گيري باليني براي مديريت درمان بسيار با ارزش باشد. به تازگي پژوهشگران يوناني با مطالعه بر روي 142 خانم باردار در فاصله هفته‌هاي 33-22 بارداري موفق به معرفي روش جديدي براي پيش‌بيني وقوع زايمان زودرس شده‌اند. در اين روش از ترکيب نتايج آزمايش خون و معاينه لگن براي پيش‌بيني زايمان زودرس استفاده مي‌شود.
در اين تحقيق شاخص‌هاي متعددي در خون زنان باردار مورد اندازه‌گيري قرار گرفت و در نهايت مشخص شده ترکيب سه شاخص با يکديگر مي‌تواند بيشتري دقت تشخيصي براي پيش‌بيني زايمان زودرس را فراهم کند. اين سه شاخص عبارتند از؛ سطح سرمي اينترکولين-10، سطح سرمي رنتز (RANTEZ) و طول گردن رحم. مدلي که بر اساس ترکيب اين سه شاخص طراحي شده بود با حساسيت 74%، ويژگي 87%، ارزش اخباري مثبت 76% و ارزش اخباري منفي 86 درصد قادر به پيش‌بيني زايمان زودرس است. مثبت بودن اين شاخص با نسبت درستنمايي 8/5 ظرف 7 روز از نظر زايمان زودرس همراه است. با توجه به سادگي اين روش که شامل تنها يک آزمايش خون و يک معاينه لگن است، انتظار مي‌رود بتوان به راحتي از آن در موارد باليني استفاده کرد.

دانشمندان و پزشکان دو دستگاه جديد ابداع کرده‌اند که مي‌تواند پيش‌بيني تولدهاي پره ماچور را با دقت بيشتري انجام و آن را ارتقا دهد. اين دو دستگاه نوآورانه با ارزيابي سرويکس زنان باردار، خطر زايمان زودرس را در آنها تعيين مي‌کند. درواقع با استفاده از ايمپالس‌هاي الکتريکي که مي‌فرستد، مقاومت بافت را در سرويکس مي‌سنجد. در يک کارآزمايي انجام شده، 500 زن وارد مطالعه شده که 300 نفر از آنها به علت داشتن سابقه زايمان زودرس در معرض خطر بيشتر قرار داشتند. 200 نفر باقيمانده سابقه‌اي از اين نظر نداشتند. در نهايت مشخص شد اين دو دستگاه با دقت بالايي مي‌توانند به زنان باردار براي پيش‌بيني داشتن احتمال زايمان زودرس کمک کند. اگر اين دو دستگاه در کارآزمايي‌هاي ديگر هم نشان دهند که دقيق هستند، پزشکان مي‌توانند مراقبت از زنان در معرض خطر زايمان زودرس را ارتقا دهند و آنها را سريع‌تر درمان کرده يا به يک مرکز مجهزتر بفرستند. در آناليزهاي انجام شده، اين دو دستگاه نشان دادند که مي‌توانند به خوبي از عهده پيش‌بيني زايمان زودرس برآيند و اميدبخش زنان در معرض خطر زايمان زودرس باشند.

تولد زودرس که به تولد پيش از هفته 37 بارداري گفته مي‌شود، علت شايع مرگ‌و‌مير نوزادان در دنياست. حدود نيمي از تمام موارد تولد زودرس به دنبال زايمان زودرس اتفاق مي‌افتد اما تولد زودرس ممکن است به دنبال پارگي لايه‌هاي جنيني يا ساير مشکلات پزشکي رخ دهد. 
زايمان زودرس ناشي از انقباضات منظمي است که پيش از هفته 37 بارداري اتفاق مي‌افتند و مرتبط با تغييرات دهانه رحم هستند. دلايل زايمان زودرس چندان واضح نيستند اما عوارض آن به خوبي شناخته شده‌اند. سالانه حدود 500 هزار تولد زودرس در کشور آمريکا اتفاق مي‌افتد که 13درصد از تمام موارد تولد را شامل مي‌شود.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله