این کنفرانس در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۳۹۳ توسط انجمن علمي پزشكي هسته اي ايران در سالن کنفرانس پزشکی هسته ای بیمارستان شریعتی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل نارسایی کلیه و روشهای درمانی، روشهای پیوند کلیه و انواع آن، اسکن پرفیوژن کلیه در ارزیابی کلیه پیوندی می باشد.
این کنفرانس در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۳۹۳ توسط دانشگاه علوم پزشکی شیراز در بیمارستان نمازی شیراز برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل عفونت های شایع در بیماران پیوند کلیه، عفونت های فرصت طلب در بیماران پیوند کلیه، درمان عفونت در بیماران پیوند کلیه می باشد.
مطالعات نشان داده اند كه نوع خاصي از آزمايش ادرار، ساده ترين راه براي تعيين خطر پس زدن اندام پيوندي در بيماران دريافت كننده كليه خواهد بود. نتايج تازه ترين مطالعات كه در نشريه آمريكايي Organ منتشر شده است، نشان مي دهد كه سطح پروتييني به نام CXCL۹ در ادرار بيمار دريافت كننده پيوند كليه، شاخص مطمئني براي تشخيص و حتي پيش بيني رد عضو پيوندي در افراد محسوب مي شود.
پس از پيوند كليه، بيماران بايد يك رويه درماني را براي مقابله با عوارض جانبي ناشي از پيوند عضو و جلوگيري از پس زدن عضو جديد توسط سيستم ايمني بدن آغاز كنند.اما با وجود اين شيوه هاي درماني، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بيماران دريافت كننده كليه در نخستين سال جراحي با مشكل پس زدن عضو پيوندي روبرو مي شوند . در روش هاي قبلي پزشكان براي تشخيص عارضه كليه از روش نمونه برداري استفاده مي كردند كه اگرچه شيوه اي ايمن و بدون خطر است اما ممكن است مشكلاتي مانند خونريزي و درد را در پي داشته باشد.
در مطالعات جديد، محققان نمونه هاي ادرار را از ۲۸۰ فرد دريافت كننده پيوند كليه از سنين مختلف به مدت ۲ سال پس از پيوند جمع آوري كردند. محققان پس از اندازه گيري سطح مولكول هايي كه بيشتر در ادرار بيماران رد عضو شده مشاهده مي شد، متوجه شدند كه پروتئين CXCL۹ به عنوان يك شاخص زيستي قابل اطمينان براي تعيين پيشرفت بيماري و تشخيص درد عضو پيوندي عمل مي كند. اين مطالعات نشان دادند: اگر شش ماه پس از دريافت كليه پيوندي، سطح اين پروتيين در ادرار پايين باشد، خطر پس زدن كليه يا از كار افتادن آن، تا ۱۸ ماه بعد كمتر است. به گفته محققان، سطح اين پروتئين تا ۳۰ روز قبل از بروز علايم باليني آسيب كليه، شروع به افزايش مي كند و اين به پزشكان امكان مي دهد تا براي جلوگيري از پس زدن كليه به موقع دست به كار شوند. برای مشاهده متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید.
محققان آمریکایی آزمایش ادراری جدیدی را توسعه داده‌اند که احتمال رد پیوند کلیه را در بیماران پیش‌بینی می‌کند. این آزمایش ادرار جدید علاوه بر تعیین احتمال رد عضو پیوندی، می‌تواند خطر رد پیوند کلیه اهدایی را چند هفته تا چند ماه قبل از آغاز نشانه‌های اصلی تشخیص دهد. دکتر «مانیکام سوتانتاریان» سرپرست تیم تحقیقاتی کالج پزشکی Weilll Cornelly تأکید می کند: در این آزمایش سه مولکول ژنتیکی در نمونه ادرار اندازه گیری می شود که امکان تشخیص دقیق رد پیوند کلیه را فراهم می‌کند.
با پیش‌بینی زودهنگام احتمال رد پیوند که می‌تواند منجر به از بین رفتن عضو اهدایی شود، پزشکان قادر به اتخاذ تدابیر درمانی جدید برای بیمار خواهند بود. آزمایش ادرار جدید همچنین می‌تواند به پزشکان برای تعیین دوز دقیق داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که برای عدم رد عضو پیوندی تجویز می شود، کمک می کند. این آزمایش ادراری جدید، مدیریت دقیق وضعیت بیماران تحت عمل پیوند و تجویز داروهای مورد نیاز در صورت احتمال خطر رد پیوند را امکانپذیر می کند. نتایج این دستاورد تحقیقاتی در مجله The New England Journal of Medicine منتشر شده است.
محققان دریافتند کمبود ویتامین D در افراد دریافت‌کننده کلیه، موجب کاهش عملکرد کلیه پیوند زده شده می‌شود. براساس تحقیقات جدید منتشرشده در مجله آمریکایی "نفرولوژی "مکمل‌های ویتامین D به بهبود سلامت گیرندگان کلیه پیوندی کمک می‌کند. کمبود ویتامین Dدربیماران مبتلا به نارسایی کلیوی شایع است و چگونگی این تاثیردر گیرندگان کلیه مشخص نیست. "فرانس بنیامین"و همکاران وی در دانشگاه پاریس این تحقیق را بر روی 634 فرد دریافت کننده کلیه انجام دادند. آنها دریافتند میزان پایین ویتامین Dدرسه ماه اول بعد از پیوند با عملکرد پایین کلیه و افزایش زخم‌ها در12ماه بعد از پیوند مرتبط است. بقیه هورمون‌های مرتبط با متابولیسم مواد معدنی در عملکرد کلیه یا زخم‌ها بعد از یک سال پیش بینی نشده است. نتایج این تحقیق بیان می‌کند حفظ میزان طبیعی ویتامین Dاز وخیم شدن عملکرد کلیه بعد از پیوند جلوگیری می‌کند. وی افزود: مکمل‌های ویتامین Dدرمانی ساده است و نتیجه پیوند را بهبود می‌بخشد.
این کنفرانس در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۹۱ توسط انجمن نفرولوژي ايران در سالن همایش انجمن نفرولوژی ایران واقع در تهران، خیابان دکتر قریب، خیابان شهید طوسی پلاک ۶۳ برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل تازه های داروهای ایمونوساپرسیو، پروتوکل های داروهای ایمونوساپرسیوها در بیماران Highly Sensitized، داروهای جدید ایمونوساپرسیو، نقش ژنتیک در پیوند عضو می باشد.
حققان می گویند اگر همراه با پیوند کلیه، به بیمار پیوندی سلول های بنیادی هم تزریق شود، نیاز او برای مصرف همیشگی دارو و دستکاری در سیستم ایمنی از بین خواهد رفت. آزمایش های اولیه با این شیوه در بیمارستان های آمریکا بر تعدادی از بیماران با موفقیت انجام شده است. نشریه علمی "ساینس ترنسلیشنال مدیسن"در مقاله ای توضیح داده چگونه این روش می تواند نیاز به مصرف داروی مادام العمر را برای جلوگیری از پس زدن کلیه پیوندی از بین ببرد. محققان می گویند این شیوه می تواند "تاثیر جدی" بر علم پیوند در پزشکی داشته باشد.
یکی از مشکلات اصلی در پیوند اعضا این است که بدن بیمار عضو پیوندی جدید را یک جسم خارجی تشخیص می دهد و به آن حمله می کند. برای مقابله با این مشکل بیماران مجبورند مادام العمر داروهایی قوی برای تضعیف سیستم ایمنی بدنشان مصرف کنند. مصرف این داروها نیز مخاطرات خود را دارد؛ فشار خون را بالا می برد و باعث بیماری قند و عفونت های جدی می شود.
این تحقیق در دانشگاه لویسول و بیمارستان "نورثوسترن مموریال" در شهر شیکاگو و روی هشت بیمار انجام شده است. عضو پیوندی متعلق به اهدا کننده های در قید حیات بوده که در عین حال از آنها سلول های بنیادی هم گرفته شده بود. سیستم ایمنی بدن بیمار پیوندی نیز پیش از عمل با استفاده از شیمی درمانی و رادیوتراپی تضعیف شده بود. پیوند انجام شد و چند روز بعد از آن سلولهای بنیادی به بیماران تزریق شد. ایده اصلی این است که با این کار سیستم ایمنی تازه ای ایجاد شود که دیگر عضو پیوندی را به عنوان جسم خارجی شناسایی نکند. اگر چه بیماران در ابتدا برای تضعیف سیستم ایمنی خود دارو دریافت کردند اما هدف محققان این بود که تدریجا این دارو را کم و نهایتا حذف کنند. ۵ نفر از ۸ بیماری که این شیوه پیوند را انجام داده بودند ظرف یکسال از مصرف دارو بی نیاز شده اند.
به گزارش بی بی سی، یکی از این بیماران لیندسی پورتر ۴۷ ساله از شیکاگوست که می گوید: " من درباره مشکلات جدی بیماران پیوندی شنیده ام و این که من اینقدر احساس سلامتی می کنم برایم فرای واقعیت است." دکتر ژوزف لونتال، دستیار جراحی در دانشگاه نورث وسترن می گوید" نتایج اولیه از این تحقیق که هنوز ادامه دارد خیلی هیجان انگیز است و می تواند تاثیری جدی بر آینده علم پیوند عضو داشته باشد." به گفته وی این تکنیک می تواند زندگی تمام کسانی را که عضو پیوندی دارند بهبود ببخشد. اگرچه سلول های بنیادی اهدا کنندگان پیش از این هم مورد استفاده قرار گرفته بودند اما این اولین بار است که این سلول ها برای پیوند هایی غیر تطبیقی به کار رفته اند. در پیوندهای غیر تطبیقی اهدا کننده و بیمار خویشاوند نیستند و سیستم ایمنی مشابهی ندارند.
محققان اعلام کردند تزريق سلولهاي بنيادي که در کنار پيوند کليه انجام مي‌شود، مي‌توانند نياز به يک عمر گرفتن دارو را که براي مهار کردن سيستم ايمني تجويز مي‌شوند، حذف کند. آزمايش‌هاي اوليه که در اين زمينه در بيمارستان‌هاي آمريکا انجام شده، حاکي از موفقيت‌آميز بودن اين روش درماني است. در واقع به عقيده دانشمندان سلولهاي بنيادي مي‌توانند تاثير شگرفي بر علم پيوند بگذارند. در اين مطالعه 8 بيمار تحت بررسي قرار گرفتند که کليه پيوندي آنها از اهدا‌کننده زنده دريافت شده و همچنين تحت عمل دريافت سلولهاي بنيادي قرار گرفتند. بدن فرد گيرنده پيوند تحت راديوتراپي و کموتراپي براي مهار کردن سيستم ايمني‌شان قرار گرفت. سپس پيوند انجام شده و همزمان سلولهاي بنيادي نيز 2 روز بعد به بدنشان تزريق شد. به نظر مي‌رسد اين سلو‌ل‌ها بتوانند به توليد يک سيستم ايمني تعديل شده کمک کنند تا عليه عضو پيوند زده عمل نکند. به گزارش سپید، هرچند اين بيماران داروهاي ضد پيوند نيز استفاده کردند، هدف اصلي آن بود که بتوان به آهستگي آنها را در طول زمان قطع کرد. 5 بيمار از 8 بيمار توانستند در عرض يک سال داروهاي خود را کاملا قطع کنند. به اين ترتيب همه بيماران از بهتر شدن کيفيت زندگي خود اظهار خوشحالي مي‌کردند. محققان اظهار مي‌دارند نتايج اوليه اين تحقيق بسيار جالب هستند و مي‌تواند تاثير عظيمي بر رشته پيوند اعضا در آينده داشته باشد.
این کنفرانس در تاریخ ۷ مهر ۱۳۹۰ توسط انجمن علمي متخصصين پزشكي هسته اي ايران در تهران، خیابان کارگر شمالی، بیمارستان شریعتی، سالن کنفرانس پزشکی هسته ای برگزار خواهد شد. مباحث مورد بحث در این کنفرانس شامل پیوند کلیه و عوارض کلیه پیوندی، فشار خون رنوواسکولار و نقش پزشکی هسته ای در تشخیص عوارض کلیه پیوندی و تشخیص فشار خون رنوواسکولار خواهد بود.