پزشکی بالینی

کنترل خونریزی چه در هنگام عمل جراحی یا جراحات ناشی از حوادث همواره یکی از نگرانی‌های پزشکان در مسئله درمان بیماران است. محققان زیست‌مهندسی مرکز سانتا باربارا در کالیفرنیا پس از مطالعات بسیار بر روی فرآیند پیچیده انعقاد خون در بدن انسان موفق به تولید نانوذرات موثر در جلوگیری از خونریزی شدند. دکتر سمیر میتراگ، محقق و متخصص فناوری‌های درمانی اظهار کرد: ساخت نانوذرات پلاکتی دستاورد بسیار مهمی در مسئله درمان سریع محل زخم بیماران است، چرا که این نانوذرات علاوه بر تقلید از عملکرد طبیعی پلاکت‌های خون از لحاظ ساختاری کاملا شبیه و انعطاف‌پذیر هستند. 
 وی در ادامه افزود: فرآیند انعقاد خون تقریبا برای همه افراد قابل درک است، زیرا همه ما شاهد زخمی شدن سطحی و خراش برداشتن پوست خود بوده‌ایم. هنگام ایجاد زخم یا خراش، مقداری خون از محل زخم خارج می‌شود که پس از چند دقیقه با تغییر ساختار مولکولی خون، این بافت زنده و روان، منعقد شده و محل زخم را می‌پوشاند تا سایر مراحل ترمیم طبیعی بدن انجام شود. دکتر آریون آنسلمو، محقق و دستیار این مطالعه ضمن تاکید بر پیچیده بودن فرآیند انعقاد خون افزود: در هنگام ایجاد زخم، عواملی باعث تشکیل لخته در محل زخم می‌شوند که یکی از مهمترین عوامل، پلاکت‌ها هستند. 
 محققان این مرکز با شبیه‌سازی ذرات پلاکت با استفاده از فناوری نانو موفق به تولید پلاکت‌های مصنوعی شدند. این پلاکت‌ها هنگام جراحات عمیق یا هنگام جراحی با تزریق به جریان خون بیمار، ضمن جلوگیری از خونریزی با تمیز نگه‌داشتن محل زخم یا جراحی به مسئله دقت پزشکان در درمان کمک شایانی می‌کنند. جزئیات بیشتر این دستاورد پزشکی در مجله ACS Nano منتشر شده است.  

یک جراح اهل اورگان که در جوانی خود در جنگ ویتنام خدمت کرده بود، شریان‌بند جدیدی را طراحی کرده است که از خونریزی شدید در زمان آسیب‌دیدگی جلوگیری می‌کند. در آسیب‌دیدگی‌های جنگی، پرشکان تنها 90 ثانیه فرصت دارند خونریزی را بند آورده و از مرگ فرد جلوگیری کنند. دکتر سم شاینبرگ، جراحی که در ویتنام نیز خدمت کرده بود، اولین شریان‌بند بادی جهان را طراحی کرده که با استقرار در ناحیه کمر، گردش خون را کنترل و خونریزی‌های ناشی از انفجار بمب یا سایر آسیب‌دیدگی‌ها را قطع می‌کند. این دستگاه طی 25 ثانیه قابل اعمال است. شاینبرگ بر اساس تجربیات خود و با همکاری شرکت طراحی زیبا در پورتلند این شریان‌بند را ساخته که بطور ویژه برای نجات جان سربازان در میادین جنگ طراحی شده است. 
شریان‌بندها نوعی دستگاه پزشکی هستند که برای کنترل موقت گردش خون استفاده شده و در میدان جنگ برای جلوگیری از خونریزی شدید حیاتی بشمار می‌روند. اگرچه فناوری شاینبرگ متفاوت بوده و اولین پوشش جنگی است که می‌تواند در محدوده کمر برای ایجاد ثبات در لگن و متوقف کردن خونریزی مورد استفاده قرار بگیرد. طراحان موسسه زیبا یک پیش‌ساخت موسوم به «شریان‌بند سیناپسی» را با وزن 45 گرم ساختند که در کمتر از 25 ثانیه قابل استفاده است. استعمال این دستگاه تنها چند مرحله دارد. ابتدا شریان‌بند در نزدیکی محل خونریزی محکم شده و تا زمان قطع خونریزی باد به آن پمپاژ می‌شود. 
سطح نایلونی این شریان‌بند توپهای بادی را که برای جلوگیری از خونریزی متورم شده‌اند، پنهان می‌کند. یک دریچه خاموشی نیز در آن قرار گرفته تا از باد شدن بیش از اندازه دستگاه توسط پزشکان جلوگیری کند. یک گیره به ارائه سرنخهای بصری و صوتی به منظور اطمینان یافتن پرشکان از تنظیم درست دستگاه می‌پردازد. بیش از 1200 سیستم به مناطق جنگی فعال ارسال شده و تنها یک ماه پس از ارسال آن به میادین،‌ این نسخه جدید شریان‌بند توانست جان یک نفر را در افغانستان نجات دهد.

محققان آمریکایی سرنگی حاوی ریز اسفنج طراحی کرده‌اند که پس از تزریق بداخل زخم و ایجاد سد در برابر جریان خون، خونریزی را تنها در 15 ثانیه متوقف می‌کند. در میدان جنگ، اصلی‌ترین اقدام برای نجات مجروح، توقف خونریزی است؛ محققان شرکت RevMedX برای توقف سریع خونریزی، سرنگی حاوی ریز اسفنج طراحی کرده‌اند که باعث قطع سریع خونریزی می‌شود. سرنگ XSTAT حاوی اسفنج‌های کوچکی است که با استفاده از یک اپلیکاتور بداخل زخم تزریق شده و سدی در برابر جریان خون ایجاد می‌کنند و با اعمال فشار در محل، باعث توقف خونریزی می‌شوند.
نکته کلیدی این سیستم، سرنگ مخصوص آن است که امکان تزریق ریز اسفنج‌ها را فراهم می‌کند؛ محققان در حال ساخت دو اپلیکاتور در اندازه‌های متفاوت هستند که اپلیکاتور با قطر 30 میلیمتر برای زخم های بزرگ و اپلیکاتور با قطر 12 میلیمتر برای زخم‌های کوچک استفاده خواهند شد. اسفنج‌های مورد استفاده از نوع اسفنج استریل پزشکی هستند که با عامل هموستاتیک - توقف خونریزی - پوشش داده می شوند. آزمایش سرنگ XSTAT حاوی ریز اسفنج‌ها موفقیت‌آمیز گزارش شده است و ارتش آمریکا برای توسعه این محصول، بودجه پنج میلیون دلاری در اختیار محققان قرار داده است.

محققان آمریکایی یک ابر چسب پزشکی تولید کرده‌اند که برای توقف فوری خونریزی در میدان جنگ یا در عمل‌های جراحی قلب کاربرد دارد. «چسب پوستی» (skin glue) نوعی چسب پزشکی است که برای چسباندن دو لبه زخم استفاده شده و جایگزین بخیه یا منگنه جراحی محسوب می‌شود. پیش از این مقاومت چسب‌های پزشکی برای استفاده درون بدن با توانایی تحمل فشار پمپاژ خون در قلب یا عروق خونی اصلی مورد آزمایش قرار نگرفته بود.
محققان کالج پزشکی هاروارد با الهام از حلزون بی صدف یا لیسه (slug)، چسب پزشکی جدیدی را تولید کرده‌اند که علاوه بر برخورداری از خاصیت ضد‌ آب بودن، ظرف چند ثانیه با تاباندن نور فرابنفش بسرعت به بافت متصل می‌شود. پروفسور «جفری کراپ» از پزشکان بیمارستان بیرگام و زنان در بوستون و یکی از نویسندگان تحقیق تأکید کرد: این چسب جراحی در عملهای جراحی باز و تهاجمی کاربرد دارد و برای بستن بافت‌های پویایی مانند عروق خونی، قلب و روده قابل استفاده است.
این چسب پلیمری ضد آب و خون می تواند در آینده به جای بخیه در قلب، روده یا عروق خونی مورد استفاده قرار گیرد. ابر چسب پزشکی بر روی قلب خوک که شبیه قلب انسان است، مورد آزمایش قرار گرفت که به ترمیم نقص مادرزادی قلبی کمک کرد. محققان امیدوارند که این چسب پزشکی دو تا سه سال آینده به بازار عرضه شود. نتایج این دستاورد در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

محققان ژاپنی موفق به ساخت ماده‌ای حاوی نانوساختارهای چسبنده شدند که در صورت اعمال در محل خونریزی می‌تواند خونریزی‌های شدید را کنترل کرده و مانع از خونریزی سیاهرگ بزرگ شود. پاره‌شدن رگ‌ها در اثر حادثه، تصادف یا جراحی در صورت شدید بودن می‌تواند به قیمت جان بیمار تمام شود. این مشکل در مورد سیاهرگ بزرگ بسیار حاد است، زیرا دیواره‌ای بسیار نازک داشته و حجم بالایی از خون در آن جریان دارد. در صورت آسیب دیدن این سیاهرگ روش‌های بسیار ویژه‌ای برای مهار و ممانعت از خونریزی نیاز است.
محصول تولید شده توسط محققان ژاپنی که با همکاری کالج پزشکی ملی دفاع در آمریکا و دانشگاه واسدا بدست آمده، حاوی ورق‌هایی به ضخامت چند نانومتر است. این نانولایه‌ها بدون این که نیاز به چسب داشته باشند، به بافت‌های بدن می‌چسبند و منجر به قطع شدن خونریزی می‌شوند. قدرت چسبندگی این نانو‌صفحات به بافت‌های بدن بسیار زیاد است؛ از سوی دیگر به دلیل شفاف بودن، می‌توان مقادیر زیادی از این ماده را روی زخم قرار داد و نتیجه را با چشم مشاهده کرد. در صورتی که مقدار ماده کافی نبود، می‌توان دوباره آن را به زخم اضافه کرد و نتیجه تمام مراحل را مستقیما با چشم ارزیابی کرد.
ایجاد یک برش هفت میلیمتری در سیاهرگ بزرگ خرگوش می‌تواند کشنده باشد، اما محققان موفق شدند با استفاده از این ماده خونریزی را قطع کنند. این گروه تحقیقاتی امیدوار است که با استفاده از این فناوری بتوان زخم‌های بزرگ را به راحتی کنترل کرد و بدون نیاز به روش‌های پیچیده نظیر دوختن رگ، بتوان خونریزی را متوقف کرد.
نیرویی که باعث چسبیدن این نانوصفحه‌ها به بافت می‌شود، نیروی واندروالس است. این نانوورق‌ها از کیتوزان آنتی‌باکتریال و اسید آلژنیک ساخته شده‌اند. با قرار دادن این ماده روی زخم، این ترکیبات به صورت یک سد در برابر خونریزی عمل می‌کند و مسیر خارج شدن خون را به سرعت مسدود می‌کند. در این پروژه محصول تولید شده روی زخم‌های حاد تست شده که نتایج، حکایت از موفقیت‌آمیز بودن آن دارد.

تکنولوژي جديدي در دانشگاه کاليفرنيا ابداع شده که با استفاده از سيگنال‌هاي بي‌سيم و در زمان واقعي امکان تشخيص غيرتهاجمي تورم يا خونريزي مغزي را امکان‌پذير مي‌سازد. اين وسيله داده‌هاي گرفته شده از امواج الکترومگنتيک کم انرژي را آناليز مي‌کند؛ درست مشابه سيگنال‌هايي که در موبايل و راديو استفاده مي‌شود. اين تکنولوژي که در نشريه PLOS ONE توصيف شده، مي‌تواند به‌طور بالقوه يک وسيله هزينه اثربخش براي تشخيص‌هاي پزشکي و صدمات ترياژ در نواحي‌اي باشد که دسترسي به مراقبت‌هاي پزشکي خصوصا مراکز تصويربرداري محدود و سخت باشد. محققان مدل اوليه اين دستگاه را در مقياس کوچک و روي افراد سالم و بيماران مبتلا به تروماي مغزي مورد آزمايش قرار دادند. نتايج گرفته شده از افراد سالم به‌طور واضحي از صدمات مغزي قابل افتراق بود. همچنين نتايج ميان تورم و خونريزي مغزي نيز با هم متفاوت بودند. اين تکنولوژي ارزان‌قيمت بوده و مي‌تواند به‌طور اقتصادي در مناطق روستاييو فقير دنيا که دسترسي به خدمات تصويربرداري ناممکن است، مورد استفاده قرار گيرد. اين وسيله مي‌تواند در ترکيب با تلفن‌هاي هوشمند براي تشخيص از راه دور استفاده شود. در اين وسيله دو کويل به وسيله کلاه‌مانند متصل شده و درست دور سر بيمار قرار مي‌گيرد. يک کويل مانند تاباننده اشعه راديويي و ديگري مانند گيرنده عمل مي‌کنند. سيگنال‌هاي الکترومگنتيک از طريق مغز از پخش کننده سيگنال‌ها به گيرنده مي‌رسد.

سازمان غذا و داروي آمريکا، برچسب‌هاي اوارست (Evarrest) را براي کمک به متوقف كردن سريع و قابل اعتماد خونريزي طي جراحي مورد تاييد قرار داده است. خونريزي غيرمنتظره و غيرقابل کنترل طي جراحي، مشکلي جدي براي جراحان است و باعث افزايش 20 درصدي خطر مرگ‌ومير بيماران مي‌شود. اوارست در کنار فشار فيزيکي دستي اعمال شده در محل خونريزي، هنگامي که کنترل خونريزي با روش‌هاي متداول نظير بخيه، ليگاتور کردن و... کافي نيست، به متوقف كردن خونريزي بافت نرم طي جراحي‌هاي باز خلف صفاقي، داخل شکمي، جراحي‌هاي لگن و جراحي‌هاي توراسيک غيرقلبي کمک مي‌کند. استفاده از اوارست در کودکان زير يک ماه توصيه نمي‌شود و نيز نمي‌تواند به طور موثر و ايمن در محل بخيه يا ساير اشکال ليگاسيون مکانيکي مورد استفاده در درمان خونريزي‌هاي شديد شرياني يا وريدي تجويز شود. اوارست متشکل از يک برچسب بيولوژيک و انعطاف‌پذير است كه هر برچسب نقش موثري در روند هموستاز، واکنش بيولوژيک و شروع تشکيل لخته فيبرين دارد. اين لخته فيبرين به برچسب ملحق مي‌شود و پوششي مکانيکي در محل خونريزي ايجاد مي‌کند. جراحان براي استفاده از اين ترکيب، اوارست را روي سطح در حال خونريزي مي‌گذارند و فشار دستي را اضافه مي‌کنند. پس از پايان جراحي، اوارست داخل بدن بيمار باقي مي‌ماند زيرا کاملا قابل جذب است.

محققان آژانس پروژه‌های تحقیقات دفاعی پیشرفته (DARPA) در حال کار بر روی فومی هستند که با تزریق بداخل محل زخم می‌تواند از خونریزی داخل شکمی جلوگیری کند. فوم پلیمری پلی اورتان توسط محققان شرکت «آرسنال مدیکال» وابسته به آژانس پروژه‌های تحقیقات دفاعی پیشرفته آمریکا (DARPA) و با هدف کنترل خونریزی داخلی بمدت یک ساعت طراحی شده است. با استفاده از فوم ضد خونریزی، تیم درمانی فرصت کافی برای انتقال مجروح به مراکز درمانی را خواهند داشت که این دستاورد بویژه برای نجات جان مجروحان در میدان جنگ بسیار موثر است. ساعت طلایی به 60 دقیقه نخست پس از خونریزی شکمی گفته می‌شود که عدم رساندن بموقع مجروح به مراکز درمانی می‌تواند منجر به مرگ فرد شود.
امکان توقف خونریزی داخل شکمی با پدهای فشرده‌سازی یا تورنیکت (شریان بند) وجود ندارد؛ اما فوم پلیمری جدید در دو فاز مایع شامل فاز پلی یول و فاز ایزوسیانات بداخل حفره شکمی تزریق می‌شود. با ترکیب مایعات، اندازه فوم به 30 برابر حجم اولیه افزایش پیدا می‌کند که از اندام داخلی محافظت کرده و باعث توقف خونریزی می‌شود و پس از رساندن بیمار به اتاق عمل در مدت کمتر از یک دقیقه براحتی از بافت‌ها جدا می‌شود. نتایج آزمایش فوم ضد خونریزی بر روی خوک‌ها در نشست سالانه انجمن جراحان تروما 2012 ارائه شده است که نشان می دهد، میزان نجات صدمات خونریزی کبدی با استفاده از این فوم از هشت به 72 درصد افزایش پیدا کرده است.
فاز دوم طراحی فوم ضد خونریزی با بودجه 15.5 میلیون دلاری آغاز شده و محققان امیدوارند که آزمایش بالینی این محصول را نیز بزودی شروع کنند. «برایان هالووی» مدیر برنامه DARPA خاطرنشان می‌کند: در صورت کاربردی شدن فناوری فوم ضد خونریزی، این روش می‌تواند به توقف 50 درصد از خونریزی‌ها و نجات جان سربازان در میدان جنگ منجر شود.

خونريزي گوارشي فوقاني عوارض و مرگ‌ومير قابل توجهي را در ايالات متحده به دنبال داشته است و با افزايش مصرف داروي ضدالتهابي غير استروئيدي و شيوع بالاي عفونت با هليکوباکتر پيلوري در بيماران مبتلا به زخم پپتيک خونريزي دهنده همراه بوده است. در بيماران ناپايدار با خونريزي شديد مي‌بايست ارزيابي سريع و احياي بيمار زودتر از اقدامات تشخيصي صورت گيرد. طبقه‌بندي ميزان خطر بيماران براساس يافته‌هاي باليني و اندوسکوپيک انجام مي‌شود. اندوسکوپي فوقاني اوليه (در 24 ساعت اول مراجعه) در اکثر بيماران توصيه مي‌شود چرا که هم تاييد کننده تشخيص است و هم درمان هدفمند اندوسکوپي شامل تزريق اپي‌نفرين، انعقاد با حرارت، به کار بردن گيره‌ها و باند را تعيين مي‌نمايد. درمان اندوسکوپي از ميزان عوارض، طول مدت بستري، خطر خونريزي مجدد و نياز به جراحي مي‌کاهد. اگرچه به کاربردن مهارکننده‌هاي پمپ پروتون برکاهش عوارض، خطر خونريزي مجدد و نياز به جراحي بي‌تاثير است اما از اثرات خونريزي اخير مي‌کاهد و لزوم انجام درمان اندوسکوپي را کاهش مي‌دهد. علي‌رغم درمان اندوسکوپي نيز در 10% تا 20% بيماران، خونريزي مجدد اتفاق مي‌افتد؛ در اين بيماران توصيه به انجام درمان اندوسکوپي مجدد است. در موارد خونريزي شديد و مقاوم ممکن است نياز به آرتريوگرافي و آمبوليزاسيون يا جراحي باشد.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

محققان آمريکايي با استفاده مواد پليمري موفق به توليد نانوذراتي مشابه پلاکت شدند. اين نانوذرات زمان بند آمدن خون را کاهش مي‌دهند. نانوذرات متصل به پلاکت‌هاي خوني مي‌توانند لخته‌هايي ايجاد کنند که احتمال زنده ماندن را در اولين ساعت پس از جراحت افزايش دهد. «ارين لاويک» از پژوهشگران دانشگاه کيس وسترن ويزرو و رهبر اين تيم تحقيقاتي مي‌گويد: ما مي‌دانيم که تزريق اين نانوذرات مي‌تواند فرايند خونريزي را به شدت کاهش دهد. با اين کار شانس زنده ماندن مجروح بيشتر مي‌شود.
محققان اين پروژه پلاکت‌هاي سنتز شده‌اي را ارائه کردند که به پزشکان کمک مي‌کند تا خونريزي مصدومان تصادفات رانندگي و همچنين قربانيان بمب‌گذاري‌ها را کاهش دهند. اين داروي تزريقي فرايند خونريزي را يا کاملا متوقف و يا به شدت کاهش مي‌دهد. با اين کار مصدوم شانس رسيدن به بيمارستان و دريافت خون و يا تحت عمل جراحي قرار گرفتن را خواهد داشت.
«لاويک» درباره نتايج اين پروژه، در نشست سالانه «American Chemical Society» سخنراني داشته است. او و همکارانش متوجه شده بودند که سربازان در ميادين نبرد شريان بند براي بستن شريان مصدوم ندارند، همچنين ادوات لازم جهت توقف خونريزي در اختيار آنها نيست. اين گروه تحقيقاتي در بررسي‌هاي خود با اين حقيقت روبرو شده بودند که جراحات حاصل تصادف موجب مرگ افرادي بين چهار تا 44 سال مي‌شود که در اين موارد خونريزي عامل اصلي مرگ است. بنابراين به فناوري جديدي براي غلبه بر اين مشکل نياز است از اين رو آنها اين پروژه را آغاز کردند.
اين نانوذرات پلاکت‌ مانند از پليمرهاي قابل تجزيه ساخته شده است که توسط سازمان دارو و غذاي آمريکا تاييد شده است. اين پلاکت‌ها قادرند مانع از خونريزي شوند. پلاکت‌هاي طبيعي، پس از زخمي شدن، با آزاد کردن ماده شيميايي موجب اتصال پلاکت‌ها به يکديگر و انعقاد خون مي‌شود با استفاده از اين پلاکت‌ها فرايند انعقاد سريع‌تر رخ مي‌دهد، زيرا اتصال اين پلاکت‌ها بسيار سريع‌تر اتفاق مي‌افتد. اين دارو روي موش‌ها تست شد، نتايج نشان داد که نرخ زنده ماندن در موش‌هايي که از اين نانوذرات استفاده شده 80 درصد بوده است. موش‌هايي که زخم‌هاي آنها تنها با محلول نمک شستشو داده شده، 47 درصد شانس زنده ماندن داشتند. پژوهشگران نشان دادند که لخته‌هاي هيبريدي که در آنها نانوذرات وجود دارد، مانند لخته‌هاي طبيعي محکم هستند. تست‌هاي اوليه نشان داد که پلاکت‌هاي سنتز شده مي‌تواند زمان بند آمدن خون را نصف کند؛ همچنين يک هفته بعد، هيچ اثري از بيماري در موش‌ها ديده نمي‌شود.

خونريزي به تنهايي رتبه اول دلايل مرگ و مير ناشي از تروما را به خود اختصاص مي‌دهد. بنابراين در صحنه نبرد، کنترل خونريزي مي‌تواند تا حد زيادي از ميزان تلفات نيروها بکاهد و البته در چنين شرايطي کار نسبتا مشکلي است. آي-تي-کلمپ در حقيقت يک کليپس پلاستيکي استريل است که سوزنهاي ريزي در فک‌هاي آن وجود دارد و طولش به 5 سانتي‌متر مي‌رسد. اين کليپس يا کلمپ به سادگي و بدون نياز به آموزش تخصصي قابل استفاده است. تنها کافي است فرد استفاده کننده آن را مثل گيره مو در دست بگيرد و روي زخم هم‌رزم خود قرار دهد و سپس آن را رها کند. فک‌هاي گيره، به همراه سوزن‌ها باعث مي‌شوند که ناحيه بريدگي زخم به درون گيره برود و با فشار متناسبي که روي رگ‌هاي خونريزي کننده وارد مي‌شود، انعقاد خون سريع و راحت صورت پذيرد تا فرد مجروح به بيمارستان برسد.

مهندسان مؤسسه فناوري ماساچوست (MIT) يک روکش زيستي نانومقياس ابداع کرده‌اند که مي‌تواند خونريزي را تقريبا بلافاصله نصف کند. اين فناوري پيشرفتي است که مي‌تواند ميزان مرگ و مير سربازان زخمي در ميدان‌هاي جنگ را به شدت کاهش دهد. اين محققان به رهبري «پاولا حاموند» يک روکش پاششي ساخته‌اند که شامل ترومبين يک عامل لخته‌کننده يافته شده در خون است. اسفنج‌هاي روکش‌ داده شده با اين ماده، مي‌توانند به ‌طور پايداري ذخيره شوند و به آساني به‌ وسيله سربازان يا افراد امدادگر حمل شوند. اين اسفنج‌ها را مي‌توان همچنين در بيمارستان‌ها استفاده کرد.
روش‌هاي مرسوم براي نصف کردن خونريزي کنترل‌ نشده از قبيل شريان‌بندها براي گردن و بسياري از قسمت‌هاي ديگر بدن نامناسب هستند. در سال‌هاي اخير دانشمندان راه‌هاي جايگزيني را بررسي کرده‌اند که همه آنها معايبي دارند. ‌براي مثال چسب‌ها و مرهم‌هاي فيبريني زمان مجاز نگهداري کمي دارند و مي‌توانند سبب پاسخ ايمني مضري شود، پودرهاي زئوليت نيز به کارگيري‌شان تحت شرايط بادي مشکل است و مي‌توانند باعث اثرهاي سوختگي شديدي شوند. اکنون اين محققان يک روکش زيستي نانومقياس ساخته‌اند که شامل دو لايه متناوب پاشيده شده روي ماده‌اي مانند اسفنج است. آنها کشف کردند که لايه‌هاي ترومبين - يک پروتئين طبيعي لخته‌کننده خون- و اسيد تانيک -مولکول کوچک يافت شده به ‌صورت طبيعي در چاي- فيلمي شامل مقادير زيادي از ترومبين عامل‌دار مي‌دهند.
به گزارش ایسنا، «ديويد کينگ»، جراح بيمارستان عمومي ماساچوست مي‌گويد: مزيت مهم اين روش پاششي اين است که با روکش‌دهي حتي الياف داخلي، امکان بسته‌بندي مقادير زيادي از ثرمين را در اسفنج‌ها مي‌دهد. او اضافه مي‌کند: همه مواد کنوني بندآورنده خونريزي از اين محدوديت رنج مي‌برند که نمي‌توان مقدار کافي از آنها را به مکان زخم‌شده تحويل داد و دليل مهيج بودن اين ماده جديد نيز اين مزيت آن است. به محض پاشيدن اين روکش روي اسفنج‌ها، آنها را قبل از استفاده مي‌توان براي ماه‌ها نگهداري کرد. اين اسفنج‌هاي روکش‌داده شده در آزمايش‌هايي روي حيوانات، با فشار کم - فشار انگشت شست دست- براي 60 ثانيه براي زخم‌هايي به‌ کار برده شدند که خونريزي را سريعا بند آوردند. اين محققان، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ «Advanced Materials» منتشر کرده‌اند.

خونريزي غيرقابل كنترل، يكي از مهم‌ترين دلايل مرگ در ميدان‌هاي نبرد است. روش‌هاي كنترل اوليه خونريزي متعددي تا پيش از اين به كار مي‌رفت كه يكي از آنها استفاده از تورنيكه بود. استفاده از تورنيكه روش اصولي و مناسبي نيست و به علاوه در قسمت‌هايي مثل گردن، بهره‌گيري از اين روش ناممكن است. در سال‌هاي اخير پژوهشگران به تكاپو افتادند كه شيوه‌هايي را براي كنترل خونريزي پيدا كنند. يكي از روش‌هاي جديد، پانسمان فيبريني يا استفاده از چسب فيبريني است كه به خاطر زمان تاثير كم و همچنين واكنش‌هاي ايمني، نامناسب تشخيص داده شد. روش ديگر استفاده از پودر زئوليت است كه اين روش هم به علت امكان ايجاد سوختگي شديد و دشواري در هنگام وزش باد، روش خوبي نيست. براي كنترل خونريزي مي‌شود از بانداژهايي استفاده كرد كه از «چيتوسان» (ماده‌اي مشتق شده از اسكلت خارجي حلزون) ساخته مي‌شود. اين پانسمان‌ها، كارايي خوبي دارند، اما به خاطر اينكه تاكردن و شكل دادن آن متناسب با محل جراحت، دشوار است، اين روش هم محدوديت‌هايي دارد. روش ديگر استفاده از اسفنج‌هاي ژلاتيني است كه قبل از گذاشتن روي جراحت آغشته به ترومبين، مايع مي‌شوند. از اين روش گرچه مي‌شود در اورژانس‌هاي بيمارستان‌هاي شهري استفاده كرد، اما در ميدان‌هاي نبرد روش مناسبي محسوب نمي‌شود. اما گروهي از پژوهشگران ‌ام.‌اي.تي به سرپرستي «پائولا هاموند» به اين فكر افتادند كه روش اخير را تكميل كنند، به‌طوري كه اين اسفنج‌ها از پيش، ترومبين را روي سطح خود داشته باشند و نيازي نباشد كه در ميدان نبرد، آغشته به ترومبين شوند. محققان براي اين منظور، يك پوشش زيستي در مقياس نانو ساختند كه متشكل از دو لايه متناوب است. ترومبين يك پروتئين خوني است كه وقتي فعال شود، روند تشكيل لخته و انعقاد و توقف خونريزي را موجب مي‌شود. محققان در اين پژوهش دريافتند ترومبين و يك ماده ديگر كه از چاي حاصل مي‌شود و اسيد تنيك نام دارد، مي‌توانند با هم پوششي ايجاد كنند كه ميزان زيادي ترومبين فعال داشته باشد. اين مواد را به صورت اسپري روي اسفنج‌ها مي‌پاشند. اسفنج‌ها پس از اسپري شدن، تا چند ماه‌ آماده مصرف هستند. به اين ترتيب ديگر نيازي نيست كه به فشردن و پانسمان محل خونريزي اتكا شود و از آنجا كه اسفنج به راحتي قابل شكل دادن و استفاده از آن در نقاط مختلف جراحت است، استفاده از آن بسيار ساده خواهد بود. در آزمايش‌هايي كه روي حيوانات انجام شد، فشردن بسيار ملايم اسفنج روي محل خونريزي در عرض ۶۰ ثانيه، خونريزي را متوقف مي‌كرد. اسفنج‌هايي كه حاوي ترومبين نباشند، دست‌كم به ۱۵۰ ثانيه زمان براي توقف خونريزي نياز دارند. در همين آزمايش، پانسمان با گاز نتوانست در عرض ۱۲دقيقه، خونريزي را بند بياورد. پژوهشگران ‌ام.‌اي.تي اين كشف خود را به همراه اسفنج‌هايي كه به شيوه مشابه به لايه‌اي از آنتي‌بيوتيك ونكومايسين آغشته هستند، به ثبت رساندند و اميدوارند كه در گام بعدي اسفنج‌هايي بسازند كه به طور همزمان هم ترومبين و هم آنتي‌بيوتيك داشته باشند.

توضیحات در ادامه مطلب 
دانلود فیلم فرد مود نظر

شرکت تجهيزات پزشکي مدي پريوز يک وسيله جديد براي گرفتن خون از پاشنه نوزادان توليد کرده است. اين وسيله که Surgilance نام دارد داراي دو نوع است. نوع اول آن که به نام BLN معروف است برش‌هايي با عمق يک ميلي‌متر ايجاد مي‌کند و نوع دوم آن که BLP نام دارد داراي برش‌هايي با عمق 88/0 ميلي‌متر است. استفاده از اين وسيله براي برش در پاشنه نوزادان بسيار ايمن است. براي ايجاد برش نيازي به اعمال فشار زيادي نيست و برش سريعا ايجاد مي‌شود بنابراين احتمال بروز کبودي در پاشنه نوزادان کمتر است. از طرف ديگر مي‌توان برش را سريع‌تر از لانست‌هاي معمولي انجام داد و درد و ناراحتي براي نوزاد کمتر مي‌شود. همچنين قيمت اين وسيله بسيار ارزان بوده و استفاده از آن مقرون به صرفه است.

توضیحات در ادامه مطلب