پزشکی بالینی

محققان آمریکایی و استرالیایی می گویند تزریق دانه های ریزاسید پلی لاکتیک به جریان خون موجب توقف حملات قلبی و ترمیم آسیب ناشی از حملات قلبی می شوند. این روش جدید توسط دانشمندان دانشگاه نورث وسترن در شیکاگو و دانشگاه سیدنی ساخته شده است. آنها با استفاده از (PLGA -) یا اسید (poly lactic-co-glycolic)، این دانه های ریز را ساختند. آزمایشات روی موش ها نشان می دهد که هنگامی که این دانه ها به سرعت پس از حمله قلبی تزریق شوند، تعداد و اندازه ضایعات قلبی را به نصف کاهش می دهند. این دانه ها که کوچکتر از یک دانه شکر هستند می توانند زخم را که ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود، کاهش دهند .
به گفته محققان این ذرات که با ربودن سلول های مونوسیت (monocytes) عمل می کنند، باید ظرف 24 ساعت پس از حمله قلبی تزریق شوند تا موثر باشند. مونوسیت ها از گلبول های سفید خون ساخته شده اند، با افزایش جریان خون به منطقه آسیب دیده رسیده و از آسیب بیشتر و مرگ بافت جلوگیری می کنند. اما در این روند، این سلول ها می توانند التهاب مضری به وجود آورده و فشاری اضافی بر بافت قلب وارد کنند. هنگامی که این دانه ها به خون تزریق می شوند به مونوسیت های تخریب شده متصل می شوند و از طریق طحال قبل از رسیدن به قلب، پاکسازی می شوند.
به گفته محققان کاهش میزان آسیب در چند ساعت اول پس از حمله قلبی می تواند شانس بیمار برای بهبودی کامل را تقویت نماید. نتایج کامل این یافته جدید در نشریه (Science Translational Medicine) منتشر شده است. سالانه حدود 270 هزار نفر در انگلیس به حمله قلبی دچار می شوند. صدمه به عضله قلب سبب تغییر شکل آن شده و این مساله کاهش توانایی قلب را به دنبال دارد.

نتایج تحقیقات دانشمندان فرانسوی به این پرسش پاسخ می دهد که چرا برخی انسان ها خواب هایشان را به خاطر می آورند و برخی آنها را فراموش می کنند. محققان موفق شدند دو گروه انسان را در زمینه رویابینی دسته بندی کنند. آنها بخشی از مغز را که مسوول یادآوری رویا ها است، کشف کردند. این بخش، تمپوروپاریتال نام دارد و فعالیت آن در افراد مختلف کاملا متفاوت است.
محققان در این تحقیق، دو گروه شرکت کننده را مورد بررسی قرار دادند. گروه نخست تاکید می کردند هیچ وقت خواب هایشان را به خاطر نمی آورند و گروه دوم معمولا خواب هایشان را به خاطر می آوردند. دانشمندان دریافتند در گروه اول فعالیت بخش تمپوروپاریتال مغز ضعیف بوده و در واقع می توان گفت حافظه شان از توان کافی برای به خاطر سپردن خواب ها برخوردار نیست، ولی در گروه دوم فعالیت این بخش بسیار قابل توجه است.
همچنین محققان دریافتند کسانی که به خوبی رویاهایشان را به خاطر می آورند در طول شب بیش از دوبار بیدار می شوند؛ در حالی که کسانی که رویاهایشان را به یاد نمی آورند خواب عمیق تری داشته و در طول شب کمتر بیدار می شوند. در نتیجه افزایش واکنش پذیری مغز این افراد می تواند به یادآوری رویاها کمک کند. شرح کامل نتایج این تحقیق در نشریه Neuropsychopharmacology منتشر شده است.

محققان دانشگاه جورجیا در آمریکا به روش جدیدی برای خارج کردن سلول های سرطانی از مغز با استفاده از میله های کوچک دست یافتند. این سیستم با استفاده از نانو الیافی سلول های تومور را از مغز خارج می کند. محققان می گویند دستیابی به این روش جدید می تواند زندگی افراد مبتلا به سرطان های غیر قابل جراحی را به زندگی افراد دیابتی یا افراد مبتلا به فشار خون بالا شبیه کند.
 در این روش، محققان با استفاده از یک میله کوچک شبیه به چوب ماهیگیری که از جنس نانوالیاف است، تومورهای مغزی را از مغز خارج می کنند. کارشناسان می گویند این روش می تواند در برابر یکی از تهاجمی ترین انواع سرطان، یعنی سرطان گلیوبلاستوما موثر باشد. یکی از عوامل مرگبار بودن سرطان گلیوبلاستوما پخش شدن سلول های بدخیم تومور با استفاده از رشته های عصبی و رگ های خونی به مکان های جدید در سراسر مغز است.
به گفته محققان این نانوالیاف نازک پلیمری مشابه ساختار اعصاب و عروق خونی است که سلول های تومور مغزی به طور معمول برای حمله به دیگر بخش های مغز از آن استفاده می کنند. در نتیجه سلول های سرطانی به این نانوالیاف متصل می شوند تا به دیگر بخش های مغز منتشر شوند. با ساخت این فیبر جایگزین جذاب، پزشکان می توانند حرکت تومور را در مسیرهای مختلف به یک مقصد مشخص که به طور بالقوه خارج از مغز است، هدایت کنند. با استفاده از این روش حتی می توان تومور را از مکان های غیر قابل جراحی به مکان هایی که دسترسی بیشتری دارند هدایت کرد. اگر چه با استفاده از این روش سرطان از بین نمی رود، اما می توان با کاهش اندازه تومورهای مغزی، سرطان مغز را به یک بیماری مزمن تبدیل کرد. شرح کامل نتایج این یافته جدید در مجله (Nature Materials) به چاپ رسیده است.

دانشمندان «آزمایشگاه رشد و زیست‌شناسی پستانداران» دانشگاه راکفلر تکنیک جدیدی را طراحی کرده‌اند که بر موانع موجود در شناسایی ژن‌های سرکوبگر سرطان غلبه می‌کند. با استفاده از تکنیک جدید، آن‌ها توانسته‌اند هفت ژن جدید سرکوبگر تومور سرطان‌های سر و گردن را کشف کنند که نقش آنها تاکنون ناشناخته بود. رویکرد ابداعی آن‌ها زمان و منابع کمتری را در مقایسه با شیوه سنتی تعیین‌کننده نقش ژن می‌طلبد.
محققان حاضر در این مطالعه از مداخله آر ان ای، که فرآیندی طبیعی بوده و توسط آن، مولکول‌های آر ان ای بیان ژن را مهار می‌کنند، استفاده کردند. با شیوه ابداعی می‌توان حدود 300 ژن را در یک موش منفرد و ظرف پنج هفته ارزیابی کرد. این روش همچنین غیرتهاجمی بوده و از ایجاد زخم یا واکنش التهابی که نوعا با شیوه‌های خاموش‌کردن یک ژن در سلول‌های کشت‌شده و پیوندزدن این سلول‌ها به یک موش مرتبط است، اجتناب می‌کند. مداخله آر ان ای شیوه‌ای بسیار کارآمد برای کشف سریع و مشخصه‌بندی‌کردن ژن‌های سرکوبگر تومور است که در غیر این صورت، در غربالگری ژنتیکی گم می‌شوند و این شیوه را می‌توان به سرطان‌های دیگر از جمله سرطان ریه و سینه اعمال کرد.
دانشمندان در این مطالعه قطعاتی از آر ان ای که قادر به خاموش‌کردن نقش ژن‌های خاص هستند، را برداشتند و سپس آن‌ها را به ویروس‌های بسیار متمرکز متصل کردند؛ در مرحله بعد آن‌ها بدون آسیب‌زدن به بافت‌های مجاور، ویروس‌ها را به درون بسته‌های حاوی جنین‌های موش تزریق کردند. در این روش، ویروس‌ها جذب و در درون کروموزوم‌های لایه منفرد سطوح سلولی وارد می‌شوند که جنین‌های ریز را پوشانده‌اند. زمانی که جنین رشد می‌کند، این لایه‌های سلولی به پوست، غدد پستان و بافت دهانی تبدیل می‌شوند و دانشمندان را قادر به حذف گزینشی و سریع بیان هر نوع ژن مورد هدف در این بافت‌ها می‌کند. زمانی که این موش‌ها رشد کردند، محققان تعیین کردند کدام ژن‌ها زمانی که خاموش می‌شوند، موجب ارتقا رشد سرطان می‌شوند. جزئیات این دستاورد علمی در مجله Science منتشر شده است.

محققان هلندي مي‌گويند سيستم گرمايش مرکزي در خانه‌ها مي‌تواند از عوامل چاق شدن باشد. به گفته آنها دماي بالاتر خانه، دفاتر و بيمارستان‌ها باعث آسايش بيشتر مي‌شود اما بدان معني است که بدن مجبور نيست براي گرم ماندن کالري بيشتري بسوزاند. محققان در مرکز پزشکي دانشگاه ماستريخت مي‌گويند که نگه داشتن دما در ۱۹ درجه سانتيگراد توازن مناسبي ايجاد مي‌کند. با اين حال بعضي کارشناسان استدلال مي‌کنند که کم کردن درجه ترموستات فقط باعث مي‌شود مردم بيشتر بخورند. اين گزارش حاکيست که مردم ۹۰ درصد وقتشان را در فضاي بسته مي‌گذرانند و بنا به عادت سرما و گرماي محل زندگي يا کار را طوري تنظيم مي‌کنند که آسايش داشته باشند؛ همان عاملي که باعث مي‌شود بدن ديگر براي کنترل دما کالري نسوزاند. به اعتقاد دکتر ووتر فن مارکن ليختنبلت ۱۹ درجه سانتيگراد در خانه کافيست. به گفته او وقتي هوا خنک يعني ۱۹ درجه است، مصرف انرژي بدن حدود شش درصد بالا مي‌رود و اين در درازمدت مي‌تواند تاثيري واقعي بگذارد و اگر در ترکيب با تغييرات در عادات غذايي و ورزش همراه شود مي‌تواند تاثيري ملموس بگذارد. او گفت که مردم مي‌توانند سعي کنند دماي ترموستات را پايين بياورند يا بيرون از خانه وقت بگذرانند. ر جهان درحال توسعه از سال ۱۹۸۰ تاکنون شمار افراد چهار برابر شده و به يک ميليارد نفر رسيده است.

بيماري افسردگي مي‌تواند افراد را در معرض خطر خودکشي قرار دهد. داروهاي ضد افسردگي بيمار را سرحال مي‌کنند، اما مي‌توانند احتمال خودکشي را نيز بالا ببرند.آزمايشي جديد درصدد سنجش تاثير اين داروها بر بيماران است. آندرآس منکه (Andreas Menke) محقق موسسه ماکس پلانک در بخش روانپزشکي در شهر مونيخ با همکاران خود ميزان احتمال خودکشي را از طريق تغييرات ارگانيک در بدن انسان بررسي و اندازه‌گيري کرده است. منکه و تيم علمي‌اش در تحقيق خود ۴۰۰ بيمار افسرده را مورد بررسي قرار دادند. آنها براي هرکدام از اين بيماران شدت بيماري افسردگي و احتمال خودکشي را تخمين زدند. اين محققان اين پروسه را در مدت زمان ۱۲ هفته‌اي که بيماران داروهاي ضد افسردگي مصرف مي‌کردند، بررسي کردند. سپس از طريق آزمايش خون، تغييرات ژنتيکي اين افراد را زير ذره‌بين بردند و سپس تغييرات را با هم مقايسه کردند. اين پژوهشگران در اين آزمايش حدود ۱۰۰ علامت يافتند که با عوارض داروها در ارتباط مستقيم بودند. پس از انجام اين تحقيق منکه گفت: «ما اکنون با احتمال بيش از ۹۰ درصد مي‌توانيم بگوييم که در صورت استفاده از داروي ضد افسردگي در چه بيماراني ميزان خودکشي افزايش مي‌يابد.» شرکت آمريکايي Sundance diagnostics قرار است که پس از ارسال اين آزمايش و نتايج مربوطه به روانپزشکان، آن را وارد بازار کند. اگر اين امر صورت گيرد، ديگر هر بيماري مي‌تواند از اين آزمايش استفاده کند.

در گزارش جديد اداره بهداشت آمريکا در مورد سيگار که اخيرا منتشر شده تاکيد مي‌شود که تحقيقات جديد ثابت کرده که اولا، کشيدن سيگار علاوه بر آن چه تاکنون تصور مي‌شد عامل بروز بيماري‌هاي بيشتري است و ثانيا، خطر ابتلا به سرطان ريه به خاطر کشيدن سيگار به نسبت گذشته افزايش يافته است. بر اساس اين تحقيقات علاوه بر سرطان ريه و بيماري‌هاي قلبي، کشيدن سيگار در رواج و افزايش بيماري‌هاي ديگري نظير ديابت نوع دو، اضمحلال عضلات در سنين بالا، نارسايي در فعاليت جنسي مردان، ورم مفاصل و آرتروز نقش موثري دارد. کشيدن سيگار در عين حال با تضعيف سيستم دفاعي و ايمني بدن مي‌تواند باعث تشديد بيماري‌هاي تنفسي مثل آسم شود و در مواردي جنين افراد سيگاري را نيز تحت تاثير قرار ‌دهد. وب‌سايت خبري هافينگتون پست نيز در همين زمينه مي‌نويسد نکته ديگري در گزارش جديد اداره بهداشت آمريکا که توجه کارشناسان پزشکي را جلب کرده اين است که امروزه نقش سيگار در ابتلا به بيماري‌هايي نظير سرطان ريه يا نارسايي قلبي به نسبت پنجاه سال پيش افزايش يافته است. به اعتقاد کارشناسان دليل اين موضوع تغيير در نحوه ساخت و مواد موجود در سيگارهاي امروزي است. کارشناسان سازمان جهاني بهداشت معتقدند که در طي پنجاه سالي که از انتشار اولين گزارش‌ها در مورد مضرات سيگار مي‌گذرد شناخت از پيامدهاي آن براي سلامت عمومي جامعه و تاثيرات مخربش بر جسم انسان افزايش يافته، ولي متاسفانه در سطح جهان اقدامات لازم براي کاستن از مصرف سيگار به موازات آن پيش نرفته است.