پزشکی بالینی

گال ناشي از آلودگي پوست با مايت سارکوپتس اسکابئي (Sarcoptes scabiei) است. شايع‌ترين مکان آلودگي در بالغين، انگشتان و مچ دست‌ها است. ولي ممکن است در اشخاص مسن به صورت راش‌هاي منتشر در ناحيه تنه بروز پيدا کند. تخمين زده مي‌شود كه شيوع اين بيماري، 300 ميليون مورد در جهان است که بيشترين موارد در کشورهاي فقير هستند. پرمترين موضعي، مؤثرترين روش درمان انگلي گال و علائم باليني آن طي مدت 28 روز است.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

علل شايع هيپرپيگمانتاسيون عبارتند از هيپرپيگمانتاسيون پس از التهاب، ملاسما، لنتيژين‌هاي خورشيدي  (solar lentigines)، اِفِليدها (کک و مک‌ها) و ماکول‌هاي شيرقهوه. اگرچه اغلب ضايعات هيپرپيگمانته خوش‌خيم اندو تشخيص آنها آسان و مشخص است، کنار گذاشتن ملانوم و پيش‌سازهاي آن و شناسايي تظاهرات پوستي بيماري‌هاي سيستميک حايز اهميت است. گزينه‌هاي درماني براي هيپرپيگمانتاسيون پس از التهاب، ملاسما، لنتيژين‌هاي خورشيدي و افليدها شامل استفاده از عوامل موضعي، ماسک‌هاي (peels) شيميايي، کرايوتراپي يا درمان با ليزر هستند. ماکول‌هاي شيرقهوه‌اي با اکيسزيون جراحي يا درمان با ليزر اصلاح‌پذير هستند. اختلالات هيپوپيگمانتاسيون نيز ممکن است چالش‌هاي تشخيصي را فراروي پزشک قرار دهند، اگرچه مواردي که با خطر براي سلامت همراه‌اند ناشايع و معمولا مادرزادي هستند (به طور مثال، آلبينيسم، پيبالديسم، توبروس اسکلروز، هيپوملانوز ايتو). اختلالات اکتسابي ممکن است شامل ويتليگو، پيتيريازيس آلبا، تينه‌آورسيکالر و هيپوپيگمانتاسيون پس از التهاب باشند. درمان بيماران مبتلا به ويتيليگوي گسترده يا منتشر ممکن است شامل پوشش‌هاي آرايشي، درمان با طيف اشعه ماورا بنفش A و سورالن (با يا بدون سورالن‌ها) يا درمان با نوار باريکي از اشعه ماورا بنفش B باشد؛ در حالي که آنهايي که بيماري پايدار و محدود دارند ممکن است کانديد استفاده از روش‌هاي گرافت جراحي باشند. بيماران دچار بيماري وسيع ممکن است کانديد درمان با دپيگمانتاسيون (پيگمان‌زاديي) باشند. ساير اختلالات اکتسابي ممکن است با درمان وضعيت و مشکل زمينه‌اي بهبود يابند يا برطرف شوند...

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

در برخورد با زخم‌هاي حاد، طيفي از مسايل مختلف از جمله عوامل مربوط به ميزبان، اتيولوژي زخم، محل آناتوميک زخم، زمان سپري‌شده از بروز زخم و تکنيک‌هاي جراحي وجود دارد که به بسته شدن نهايي زخم منجر مي‌گردد. براي دستيابي به پوشش مناسب درازمدت و پايدار زخم که درنهايت، با برگشت شکل و کارکرد موضع يا اندام آسيب‌ديده همراه باشد، اصول اوليه جراحي را بايد رعايت کرد. پيشرفت‌هاي اخير در زمينه ساخت پانسمان‌هاي آماده، تکنيک‌هاي دبريدمان و مجموعه هنرهاي جراحي، به جراح پلاستيک مدرن امکان مي‌دهند تا هر زخمي با هر درجه از پيچيدگي را ترميم نمايد.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

پوست، بزرگ‌ترين عضو بدن است. کارکردهاي آن شامل حفاظت مکانيکي در مقابل دنياي خارج، تنظيم حرارت، ادراک حسي، کنترل مايعات، مراقبت ايمني و حفاظت در برابر اشعه ماوراي بنفش (UV) است. نارسايي در آخرين کارکرد، منجر به طيفي از ضايعات پوستي از پيش‌سازهاي خوش‌خيم تا سرطان پوست و بدخيمي آشکار مي‌شود. سرطان هاي پوست را مي‌توان به طور کلي به دو گروه تقسيم کرد: غيرملانومي و ملانوم. سرطان‌هاي غيرملانومي پوست، شايع‌ترين سرطان‌ها در ايالات متحده هستند. بيش از 1.000.000 مورد از اين سرطان‌ها در سال 2008 تشخيص داده شدند. اين سرطان‌ها به صورت تيپيک، بيماري افرادي با پوست روشن و فاقد ملانين هستند و ارتباط مستقيمي با مواجهه با خورشيد دارند. همانطور که انتظار مي‌رود، فراواني اين سرطان‌ها با کاهش عرض جغرافيايي (به معناي افزايش مواجهه با خورشيد)، کار در فضاي آزاد (مثلا کشاورزي) و بالا رفتن سن، افزايش مي‌يابد. تشخيص سرطان‌هاي پوست، ممکن است دشوار باشد زيرا تنوع گسترده‌اي در نماي ظاهري آنها از نظر رنگ، ريخت‌شناسي و بافت وجود دارد. به همين صورت، توان زيست‌شناختي آنها نيز از عدم فعاليت تا موربيديته تهاجمي و مرگ‌ومير، متغير است. ملانوم در تمام گروه‌هاي نژادي رخ مي‌دهد هر چند که ارتباطي ميان افزايش مواجهه با خورشيد و کاهش محتواي ملانين ديده شده است...

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

کلوييدها و اسکارهاي هيپرتروفيک، نوعي پاسخ التيامي تشديديافته هستند که درمان آنها براي پزشکان چالش‌برانگيز است. بيماران در معرض خطر ايجاد کلوييد معمولا کمتر از 30 سال سن دارند و پوست آنها تيره است. پوست روي جناغ، شانه‌ها و بازوها، نرمه گوش و گونه‌ها، بيش از ساير نواحي مستعد ايجاد کلوييد و اسکار هيپرتروفيک هستند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

مردي 68 ساله تغييراتي را در ناخن انگشت شست پاي چپش گزارش مي‌کند. انتهاي ديستال اين ناخن از 2 سال قبل تغيير رنگ داده است. ناخن به قدري ضخيم شده که کوتاه کردن آن دشوار شده و هنگام پوشيدن کفش‌هاي خاصي دچار درد مي‌شود. در معاينه باليني، ناخن ضخيم به نظر مي‌رسد و ماده زرد تکه‌تکه‌اي زير آن ديده مي‌شود و تغيير رنگ بخش ديستال بيشتر از بخش پروگزيمال است. پوست حاشيه‌اي ناخن طبيعي است، هر چند که فضاي بين انگشتي انگشت کوچک ماسره شده است. چگونه بايد اين بيمار را درمان کرد؟ ...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

فرورفتگي ناخن پا در انگشت يا اونيکوکريپتوز (onychocryptosis)، بيش از همه شست پا را درگير مي‌کند. عوامل آناتوميک و رفتاري بسياري در فرورفتگي ناخن به داخل انگشت دخيل هستند که از آن جمله مي‌توان به کوتاه کردن نامناسب ناخن، تروماهاي مکرر يا ناغافل، استعداد ژنتيکي، تعريق بيش از حد و بهداشت نامناسب پا اشاره کرد. رويکرد درماني محافظه‌کارانه عبارتند از غوطه‌ور کردن پا در مخلوط آب گرم و صابون، کارگذاري نوار پنبه‌اي يا نخ دندان زير لبه ناخن فرو رفته و استفاده از آتل شياري(gutter splinting) با يا بدون کارگذاري ناخن آکريليک. رويکردهاي جراحي عبارتند از کشيدن ناکامل ناخن يا برداشت کامل ناخن با يا بدون فنوليزاسيون (phenolizition). روش‌هاي ديگر عبارتند از سوزاندن ماتريکس ناخن با کمک الکتروکوتر، راديوفرکوئنسي و ليزر دي اکسيد کربن. مصرف آنتي‌بيوتيک خوراکي قبل يا بعد از فنوليزاسيون، پيامد را بهبود نمي‌بخشد. کشيدن ناکامل ناخن و به دنبال آن استفاده از فنوليزاسيون يا برداشت ماتريکس ناخن، به يک ميزان در درمان موثر است. کشيدن ناکامل ناخن همراه با فنوليزاسيون، در مقايسه با برداشت جراحي ناخن بدون فنوليزاسيون در پيشگيري از عود علامتدار بيماري اثربخش‌تر است اما با افزايش مختصري در عفونت پس از عمل همراه است...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

فرورفتگي ناخن پا در انگشت يا اونيکوکريپتوز (onychocryptosis)، بيش از همه شست پا را درگير مي‌کند. عوامل آناتوميک و رفتاري بسياري در فرورفتگي ناخن به داخل انگشت دخيل هستند که از آن جمله مي‌توان به کوتاه کردن نامناسب ناخن، تروماهاي مکرر يا ناغافل، استعداد ژنتيکي، تعريق بيش از حد و بهداشت نامناسب پا اشاره کرد. رويکرد درماني محافظه‌کارانه عبارتند از غوطه‌ور کردن پا در مخلوط آب گرم و صابون، کارگذاري نوار پنبه‌اي يا نخ دندان زير لبه ناخن فرو رفته و استفاده از آتل شياري(gutter splinting) با يا بدون کارگذاري ناخن آکريليک. رويکردهاي جراحي عبارتند از کشيدن ناکامل ناخن يا برداشت کامل ناخن با يا بدون فنوليزاسيون (phenolizition). روش‌هاي ديگر عبارتند از سوزاندن ماتريکس ناخن با کمک الکتروکوتر، راديوفرکوئنسي و ليزر دي اکسيد کربن. مصرف آنتي‌بيوتيک خوراکي قبل يا بعد از فنوليزاسيون، پيامد را بهبود نمي‌بخشد. کشيدن ناکامل ناخن و به دنبال آن استفاده از فنوليزاسيون يا برداشت ماتريکس ناخن، به يک ميزان در درمان موثر است. کشيدن ناکامل ناخن همراه با فنوليزاسيون، در مقايسه با برداشت جراحي ناخن بدون فنوليزاسيون در پيشگيري از عود علامتدار بيماري اثربخش‌تر است اما با افزايش مختصري در عفونت پس از عمل همراه است...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

خال‌هاي آتيپيک را مي‌توان با مشاهده و با کمک ويژگي‌هاي باليني اندازه بزرگ‌تر از 6 ميلي‌متر، ناهمگني رنگ، حاشيه نامشخص و سطح ناصاف افتراق داد. تمام بيماراني که خال آتيپيک دارند بايد درباره اجتناب از نور آفتاب، غربالگري اعضاي خانواده و بررسي منظم پوست به صورت حداقل يک بار در سال مورد مشاوره قرار گيرند. فوتوگرافي و درموسکوپي تمام بدن مي‌توانند در پايش منظم پوست براي شناسايي تغييرات خال‌هاي آتيپيک و پيدايش ضايعات جديد کمک کننده باشند. وجود خال‌هاي آتيپيک متعدد احتمال ملانوم را افزايش مي‌دهد. بيشترين احتمال ملانوم در بيماراني است که بيش از 50 خال آتيپيک و دو يا بيش از دو عضو خانواده مبتلا به ملانوم (خال آتيپيک خانوادگي و نشانگان ملانوم) دارند. خال‌هاي آتيپيک را بايد هنگامي که ويژگي‌هاي مطرح کننده بدخيمي را دارند برداشت. برداشتن بيضي شکل روش برداشت ارجح است. برداشتن تمامي خال‌هاي آتيپيک نه ضروري و نه هزينه ـ اثربخش است...
خال‌هاي آتيپيک اولين‌بار در سال 1978 به عنوان ضايعات پوستي پيگمانته مشخص در 37 نفر از 58 عضو 6 خانواده مبتلا به ملانوم توصيف شدند. واژه نشانگان خال B-K از حروف اول نام خانوادگي دو تا از خانواده‌هاي مذکور ابداع شد. از نظر باليني، يک فرد مي‌تواند يک تا بيش از 100 عدد از اين خال‌ها را داشته باشد که عمدتا روي قسمت‌هاي فوقاني تنه و اندام‌هاي فوقاني ظاهر مي‌شوند. هر ضايعه معمولا قطري بزرگ‌تر از 6 ميلي‌متر دارد ولي ضايعات از نظر شکل و رنگ متغير هستند. از لحاظ بافت شناسي، خال‌هاي آتيپيک هيپرپلازي ملانوسيت‌هاي آتيپيک، فيبروپلازي، پروليفراسيون عروق و ارتشاح لنفوسيتي را نشان مي‌دهند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

يک راه ساده براي رويکرد به هيپرپيگمانتاسيون پاسخ دادن به اين پرسش است که آيا افزايش رنگ، ناشي از افزايش ملانين، افزايش ملانوسيت‌ها يا رسوب ماده ديگري است که رنگ پوست را افزايش مي‌دهد(شکل‌1). در ادامه برخي اختلالات هيپرپيگمانتاسيون و مشخصات و درمان آنها مي‌آيد.
شرح حال و معاينه فيزيکي غالبا سرنخ‌هايي را براي رسيدن به علت زمينه‌اي هيپرپيگمانتاسيون فراهم مي‌آورند. در شرح حال بايد زمان بروز ضايعه مشخص گردد زيرا برخي اختلالات (مثل نوروفيبروماتوز) ارثي هستند در حالي که برخي ديگر در کودکان (مثل کک و مک) يا طي بارداري (مثل ملاسما) ايجاد مي‌گردند. علايم سيستميک ممکن است نشانگر وجود هيپرتيروييدي، بيماري آديسون يا اختلالات مرتبط با ديابت باشند. بررسي داروها و مکمل‌هاي مورداستفاده و مواجهه با گياهان و اشعه فرابنفش مي‌تواند به تشخيص اين مساله کمک کند که آيا هيپرپيگمانتاسيون ناشي از عارضه جانبي دارو است يا يک واکنش فتوتوکسيک.
تعداد و اندازه ضايعات به تشخيص نوروفيبروماتوز، کک و مک و لنتيگو کمک مي‌کند. حاشيه، رنگ و مشخصات ضايعه به افتراق ملانوم از يک ضايعه خوش‌خيم و توزيع ضايعات پوستي به تشخيص ملاسما و آکانتوز نيگريکانس کمک مي‌نمايد.

پارونيشي التهاب چين‌هاي بافتي است که ناخن انگشت پا يا دست را احاطه مي‌کند. ممکن است پارونيشي به انواع حاد يا مزمن تقسيم شود. عامل اصلي همراه با ايجاد پارونيشي حاد، تروماي مستقيم يا غيرمستقيم به کوتيکل يا چين ناخن است. اين مساله سبب تلقيح پاتوژن‌ها به ناخن و ايجاد عفونت مي‌گردد. روش‌هاي درماني پارونيشي حاد عبارتند از: کمپرس گرم؛ آنتي‌بيوتيک‌هاي موضعي، با يا بدون کورتيکواستروييدها؛ آنتي‌بيوتيک ‌خوراکي؛ يا برش جراحي و درناژ در موارد شديدتر. پارونيشي مزمن واکنش التهابي وچند عاملي چين پروگزيمال ناخن در برابر محرک‌ها و آلرژن‌ها است. بيمار بايد از مواجهه با محرک‌هاي تماسي اجتناب کند؛ درمان التهاب و عفونت زمينه‌اي، با استفاده از ترکيبي از داروهاي ضد قارچ وسيع‌الطيف موضعي و يک کورتيکواستروييد توصيه مي‌‌شود. به کارگيري لوسيون‌هاي نرم‌کننده ممکن است مفيد باشد. کرم‌هاي موضعي استروييدي در درمان پارونيشي مزمن موثرتر از ضد قارچ‌هاي موضعي هستند. در پارونيشي مزمن مقاوم، يک روش درماني، برداشت کل چين پروگزيمال ناخن است. مي‌توان از مارسوپياليزاسيون (1) چين ناخن، با يا بدون برداشت ناخن، به عنوان روش جايگزين استفاده کرد.

PDF مقاله            HTML مقاله