دارو138- تازه‌هاي درماني نشانگان روده تحريك‌پذير
نشانگان روده تحريك‌پذير، يک اختلال شايع عملکردي دستگاه گوارش است که در سنين 30 تا 50 سالگي بيشترين شيوع را دارد. متاسفانه تشخيص قطعي نشانگان روده تحريك‌پذير دشوار است و درمان تاييدشده‌اي براي آن وجود ندارد، بنابراين استراتژي‌هاي درماني با هدف کنترل علايم بيماري و بهبود کيفيت زندگي بيمار تعيين مي‌شوند. گزينه‌هاي غيردارويي نظير رژيم‌هاي غذايي خاص، ورزش، تکنيک‌هاي آرام‌سازي و طب‌سوزني مورد استفاده بسياري از اين بيماران هستند. درمان‌هاي دارويي نيز براي نشانگان روده تحريك‌پذير مطرح هستند؛ داروهاي ضداسهال، ملين‌ها، پروبيوتيک‌ها، آنتي‌کولينرژيک‌ها، ضدافسردگي‌ها، آنتي‌بيوتيک‌ها و دارويي با نام ليناکلوتايد که اخيرا از سوي FDAتاييد شده است. نشانگان روده تحريك‌پذير به 2 الگوي يبوست غالب و اسهال غالب طبقه‌بندي مي‌شود. برخي بيماران نيز دوره‌هاي متناوب اسهال و يبوست را تجربه مي‌کنند. نشانگان روده تحريك‌پذير با طيف گسترده‌اي از علايم همراه است. شکايت کلي بيماران، کرامپ و درد شکمي است. اتساع شکم، نفخ و تغيير عادات اجابت مزاج از علايم ديگر اين بيماري هستند. از آنجا که علت بروز نشانگان روده تحريك‌پذير نامشخص است، درمان قطعي براي آن مورد تاييد قرار نگرفته، بنابراين گزينه‌هاي درماني در درجه اول طبق علايم خاص هر بيمار انتخاب مي‌شوند.
