پزشکی بالینی

یافته‌های جدید دانشکده‌ بهداشت‌ عمومی دانشگاه هاروارد بیانگر این است که آزمایشات حافظه و عملکرد شناختی در مصرف‌کنندگان مکمل‌های ویتامینی و افرادی که این مکمل‌ها را مصرف نمی‌کنند، تفاوت چندانی ندارد. این پژوهشگران بررسی کرده‌اند تا اثر استفاده‌ دراز‌مدت مولتی ویتامین‌ها را بر سلامت شناختی روشن کنند. 
در این پژوهش شرکت‌کنندگان نزدیک به 6000 پزشک مرد 65 ساله و بالاتر بوده اند که به‌ صورت غیرانتخابی، روزانه قرص مولتی‌ ویتامین و یا قرص دارونما را به‌ مدت 12 سال مصرف‌ کردند. تست‌های حافظه و عملکرد شناختی، هیچ تفاوتی بین دو گروه نشان نداد و محققان نتیجه گرفتند که در پزشکان مرد 65 ساله یاسالمندتر، استفاده‌ دراز‌مدت از مولتی ویتامین روزانه هیچ مزایای شناختی را ارائه نمی‌دهد.
در پژوهشی دیگر هم شواهد استفاده از مکمل‌های ویتامین و مواد‌ معدنی برای جلوگیری از بیماری‌های قلبی و سرطان به‌ منظور بروزرسانی دستورالعمل‌ها برای خدمات پیشگیری نیروی کار آمریکا بررسی شده است. در این بررسی «شواهد کمی» برای توجیه مصرف‌ منظم مکمل‌های حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی برای پیشگیری از سرطان و بیماری‌های قلب‌و‌عروق (CVD) را به‌ همراه داشت.
محققان نقش مولتی ویتامین‌ها و موادمعدنی را در پیشگیری از حمله‌ی‌ قلبی بعدی در بیش‌ از 1700 بیمار، حداقل شش هفته پس‌ از حمله‌ قلبی (انفارکتوس‌میوکارد) بررسی‌ کردند. به گفته آنها داشتن یک‌ بار حمله‌ قلبی خطر حملات قلبی جدی، سکته‌ مغزی و یا مرگ را افزایش می‌دهد.
در این پژوهش، بیماران به‌ صورت غیرانتخابی به دو‌ گروه با مصرف دوز بالای روزانه‌ مولتی ویتامین‌ها و موادمعدنی و یا قرص دارونما به مدت پنج سال تقسیم شدند. نتایج بررسی هیچ تفاوتی بین دو‌ گروه در میزان درد قفسه‌ی‌سینه، حمله‌ی ‌قلبی بعدی، نیاز به بستری‌شدن در بیمارستان، سکته‌ی مغزی و یا مرگ زودرس را نشان نداد.

دانشمندان دانشگاه راکفلر هدف دارویی جدیدی را در شکل یک پروتئین برای درمان بیماری ناتوان‌کننده عصبی آلزایمر شناسایی کردند. خوشه‌بندی بخش‌های پروتئین سمی موسوم به آمیلوئیدبتا بین نورون‌های مغز یک شخص نشان‌دهنده بروز آلزایمر است. نورون‌ها خود به دلایلی نامشخص آمیلوئیدبتا تولید می‌کنند و انباشت این ماده سرانجام در از دست‌دادن حافظه ایفای نقش می‌کند و موجب تغییر در شخصیت فرد و دیگر نشانه‌هایی می‌شود که شخص مبتلا به این بیماری اغلب از آن رنج می‌برد. تحقیق جدید دانشمندان دانشگاه راکفلر مجموعه‌ای از گذرگاه‌های مولکولی طبیعی را شناسایی کرده که می‌تواند تولید آمیلوئیدبتا را تعدیل کند.  
این نتایج رویکرد جدیدی را برای درمان آلزایمر در اختیار می‌گذارد و کشف دانشمندان بر روی پروتئینی به نام WAVE1 متمرکز شد که در تولید آمیلوئیدبتا نقش مهمی ایفا می‌کند. کاهش پروتئین WAVE1 اثر حفاظتی را در مقابل بروز این بیماری خواهد داشت. دانشمندان معتقدند با هدف‌قراردادن گام‌های موجود در درون این گذرگاه تازه‌کشف‌شده، می‌توان داروهایی را برای کاهش‌دادن آمیلوئیدبتا تولید کرد و از آن‌ها برای پیشگیری یا درمان آلزایمر استفاده کرد.
محققان با بررسی بیشتر ارتباط بین آمیلوئیدبتا و WAVE1 مغز و حافظه موش‌ها را آزمایش کردند. این موش‌ها از لحاظ ژنتیکی طوری دستکاری شده بودند که سطوح بالای آمیلوئیدبتا و سطوح متغیر WAVE1 را تولید کنند. تیم علمی دریافت مغز موش‌های دارای سطوح پایین WAVE1، آمیلوئیدبتای کمتری تولید کرد و این حیوانات در آزمایشات حافظه عملکرد بهتری داشتند. جزئیات این مطالعه در مجله Nature Medicine ارائه شد.

محققان امریکایی با تغییر سلول‌های ایمنی دندریتی، از تخریب سلول‌های پانکراسی تولیدکننده انسولین (سلول‌های بتا) در بدن جلوگیری کرده‌اند که استفاده از این روش می‌تواند امیدی تازه در تولید واکسن دیابت با استفاده از نانوذرات باشد. دو سال قبل برای اولین بار پژوهشگران روش جدید ایمنی‌درمانی تجربی را که می‌تواند از شروع دیابت نوع یک پیشگیری کند، گزارش کردند. محققان می‌گویند: این گام مهم نیازمند استخراج سلول‌های دندریتی مورد نظر برای دست‌کاری بعدی آنها و تزریق مجددشان به‌ بدن است.
پژوهشگران نانو ذراتی به‌ نام لیپوزوم‌ها را در آزمایشگاه تولید کردند و زمانی‌ که این نانو‌ذرات به بدن تزریق شدند، تخریب سلول‌های بتا را متوقف و از ابتلا به دیابت جلوگیری کردند. این روش می‌تواند انتخاب بهتری برای واکسن انسانی باشد.
محققان با اشاره به این که قطره‌هایی از چربی و آب می‌توانند در سطح وسیع تولید شوند، اظهار کردند: لیپوزوم‌ها سلول نیستند، بلکه قطره‌هایی حاوی غشاهایی مانند غشاهای سلولی‌اند. این قطره‌ها را می‌توان با استفاده از فرآیند خاصی تولید‌ کرد اما این فرآیند باید بی‌خطر و آسان باشد و همین‌طور به‌راحتی در حجم بالا تولید شود.
به گفته آنها، قطر لیپوزوم‌های تولید شده برای این منظور‌، از نیم تا یک‌ میکرون بود. این لیپوزوم‌ها به طور اختصاصی ایجاد شده‌اند تا از سلول‌های بتای پانکراس که در فرآیند مرگ برنامه‌ریزی‌شده‌ سلولی ‌هستند، تقلید کنند. این روشی است که بدن از‌ طریق آن از تخریب سلول‌های بتا ممانعت و این امکان را فراهم می‌کند تا تحمل ایمنی‌شناختی خود را بهبود ببخشد.

محققان می‌گویند: پس‌ از اثبات این مطلب که لیپوزوم‌ها از ابتلا به دیابت نوع یک در موش‌های آزمایشگاهی جلوگیری می‌کنند، گام‌های بعدی شامل آزمایش آن روی سلول‌های انسانی در شرایط آزمایشگاهی، شروع آزمایش‌های بالینی بر داوطلب‌های انسانی از نظر واکسیناسیون پیشگیرانه و درمان بیماری از‌ طریق ترکیب واکسن با روش‌های درمانی احیا‌کننده هستند. محققان در‌ نظر دارند این گام‌ها را روی بیماران بستری در بیمارستان انجام‌ دهند و فرآورده‌ی مزبور را از نظر میزان دوز و بررسی‌های راهنما (guideline studies) بهینه‌ کنند. محققان می‌گویند: دیابت نوع یک، بیماری است که در آن، بدن سلول‌های بتای پانکراس را به‌ عنوان سلول‌های خودی نمی‌شناسد و آنها را تخریب می‌کند. در نتیجه پانکراس، انسولین کم و کمتری تولید می‌کند. انسولین هورمونی است که امکان پردازش قند مصرفی را فراهم می‌کند.

بیماران باید چندین بار در روز انگشتان خود را برای کنترل میزان قند خونشان سوراخ کنند و به ناحیه‌ شکم یا دیگر اعضای بدنشان انسولین تزریق کنند. این کنترل مداوم همیشه آسان نیست و بالا‌ یا پایین‌بودن انسولین می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد. از جدی‌ترین مشکلات، هیپرگلیسمی (افزایش قندخون) بلند مدت است که موجب آسیب به شبکیه شده و به نابینایی، نارسایی‌ کلیه، تخریب رشته‌های اعصاب محیطی یا زخم پای دیابتی منجر می‌شود.
به گفته محققان، دلایل بیماری نامشخص هستند، با این‌ وجود هر‌ دو عامل ژنتیکی و محیطی دخیل هستند. حدود 0.3 درصد از جمعیت جهان مبتلا به این بیماری هستند و میزان ابتلا، طی یک‌سال سه تا چهار ‌درصد افزایش می‌یابد. بیماری مزبور اغلب در کودکان و نوجوانان ظاهر می‌شود و درمان‌ناپذیر است. این روش ایمنی‌درمانی راه‌ حل محتملی برای درمان دیابت نوع‌ یک ارائه می‌دهد.

پژوهشگران امریکایی در جدیدترین پژوهش‌های خود دریافته‌اند در سالمندانی که تحرک محدودی دارند، هر‌ دقیقه فعالیت فیزیکی می‌تواند از خطر حمله‌ قلبی کم‌ کند و مرگ‌و‌میر ناشی‌ از مسائل مرتبط به قلب را کاهش دهد. آنان همچنین بر نیاز به فواصل منظم میان حرکت سطح‌ پایین و پرهیز از نشستن برای مدت طولانی تاکید‌ می‌کنند.
مزایای بالقوه‌ ورزش برای سلامت قلب به‌ خوبی اثبات شده‌اند. در دستورالعمل‌های فعالیت فیزیکی برای آمریکایی‎ها توصیه شده‌ است که افراد 64 ساله و بالاتر از آن، باید در‌ طول هفته حداقل در یک ورزش هوازی با‌ شدت متوسط، به‌ مدت 150 دقیقه یا ورزش هوازی شدید به‌مدت 75 دقیقه، شرکت‌ کنند.
محققان معتقدند که برای سالمندان با تحرک محدود، تحقق بخشیدن به‌ چنین توصیه‌هایی چالش‌ برانگیز است. به‌ این‌ ترتیب، این گروه پژوهشی را آغاز کرده‌اند تا مشخص‌ کنند آیا سطوح پایین‌تر فعالیت نیز می‌تواند به‌ همین اندازه‌ برای سلامت قلب این افراد مؤثر باشد یا‌خیر. به گفته آنها، پیاده‌روی آهسته و فعالیت‌های سبک منزل، با سطوح بالاتر کلسترول ‌خوب (HDL) مرتبط‌ هستند.
پژوهشگران در پژوهش مداخلات و استقلال سبک زندگی برای سالمندان (LIIE) با استفاده از شتاب‌سنج، سطح فعالیت فیزیکی 1170 سالمند با سنین 74 تا 84 را اندازه‌ گرفتند. تمام شرکت‌کنندگان مبتلا به مشکلات حرکتی بودند، اما توانایی پیاده‌روی مسافت 400 متر را داشتند. در این پژوهش، یک شتاب‌سنج با ثبت 99 ضربه در دقیقه یا کمتر، به‌ عنوان رفتار بی‌تحرک در‌ نظر‌گرفته شده است. در حالی‎که ثبت 100 تا 499 ضربه در یک دقیقه، نشان‌دهنده‌ پیاده‌روی آهسته یا امور سبک مربوط به منزل و 500 ضربه در دقیقه یا بیشتر، نشان‌دهنده‌ پیاده‌روی متوسط یا فعالیت‌هایی با شدت مشابه بود.
پژوهشگران با استفاده از عواملی مانند سن، فشارخون و سطح کلسترول خون، خطر ابتلا به حمله‌ قلبی یا مرگ‌و‌میر ناشی‌ از بیماری‌های قلبی را در 10 سال آینده برای شرکت‌کنندگان تخمین زدند. یافته‌ها نشان‌ داد که به‌ ازای هر 25 تا 30 دقیقه در روز که شرکت‌کننده بی‌تحرک بوده، حمله‌ قلبی یا مرگ بر اثر گرفتگی‌ کرونر (عروق تغذیه کننده قلب) تا یک درصد افزایش داشته‌ است. اما در‌ میان شرکت‌کنندگان با هیچ سابقه‌ بیماری قلبی، ضربات ثبت‌شده‌ شتاب‌سنج با میزان 499 تا 100 ضربه در دقیقه، نشان‌دهنده‌ میزان بالاتر HDL یعنی همان کلسترول «خوب» بود. این نوع کلسترول به حذف لیپوپروتئین با چگالی‌کم (LDL) یا کلسترول «بد» از عروق کمک‌ می‌کند و به‌ این‌ ترتیب خطر ابتلا به مشکلات قلبی را کاهش می‌دهد. به‌ طور متوسط، ضربات ثبت‌شده توسط شتاب‌سنج در‌ میان شرکت‌کنندگان به 500 ضربه در دقیقه یا بیشتر فقط برای مدت یک‌ساعت یا کمتر در روز رسید. 
محققان می‌گویند نتایج این یافته‌ها نشان‌ می‌دهند که کاهش زمان بی‌تحرکی، ممکن‌ است برای سلامت قلب افراد سالخورده با محدودیت حرکتی مفید باشد. پژوهشگران افزودند: در گذشته، روی شرکت در فعالیت فیزیکی بنیادی تاکید می‌شد. اما به‌ طور فزاینده‌ای این واقعیت مشهود است که تشویق افراد به کاهش زمان بی‌تحرکی، می‌تواند مزایای مهمی برای عروق قلب آن‌ها داشته‌باشد.
به گفته این گروه پژوهشی، یافته‌های آنان حاکی از این نیست که یک دوره ورزش، خطرات قلبی ناشی‌ از یک دوره‌ بی‌تحرکی را خنثی می‌کند. به‌ این‌ معنا که حتی اگر به‌ مدت یک ساعت هنگام صبح ورزش کنید و پس‌ از آن در ادامه‌ روز هشت ساعت بنشینید، شما در معرض خطرات سلامتی هستید و این مورد، مستقل از فعالیت ورزشی‌تان است. پژوهشگران همچنین می‌گویند: این نکته بر نیاز به فواصل منظم میان حرکت سطح‌ پایین و پرهیز از نشستن برای مدت طولانی تأکید‌ می‌کند. یافته‌های این پژوهش در‌ مجله‌ انجمن قلب آمریکا (AHA) منتشر شده‌ است.

تحقیقات جدید دانشمندان دانشگاه کپنهاگ ارتباط منحصر‌به‌فردی بین هوش مردان در اوایل بزرگسالی و فعالیت فیزیکی آن‌ها در میانسالی را آشکارسازی می‌کند. بر اساس یافته‌های بدست‌آمده، هر چه بهره هوشی بالاتر باشد، مردان در میانسالی فعالیت فیزیکی بهتری دارند. تمامی انسان‌ها مایلند با افزایش سن‌، از لحاظ فیزیکی مستقل بمانند، بنابراین آن‌ها باید در وضعیت جسمانی خوبی قرار بگیرند. این امر شامل کنارآمدن با فعالیت‌های جسمانی روزانه از جمله لباس‌پوشیدن و انجام خرید است.
دانشمندان ارتباط بین بهره هوشی مردان در اوایل بزرگسالی و عملکرد جسمانی آن‌ها در سنین بین 48 و 56 سالگی را بررسی کردند. این پژوهش شامل 2848 مرد دانمارکی متولد سال 1953 و 1959-61 بود. یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد هر چه هوش مردان در اوایل بزرگسالی بالاتر باشد، آن‌ها دارای پشت، پاها و دستان قوی‌تری در میانسالی خواهند بود و بنابراین تعادل بهتری خواهند داشت.

یافته‌های پیشین نشان می‌دهد هر چه نتایج این آزمایشات در میانسالی بهتر باشد، شانس بیشتری برای اجتناب از کاهش عملکرد جسمانی در کهنسالی وجود دارد. با افزایش 10 نمره‌ای بهره هوشی، دانشمندان افزایش 0.5 کیلوگرمی در نیروی بخش پایینی پشت، افزایش یک سانتی‌متری در پرش ارتفاع (نشانه قدرت عضله ران)، افزایش 0.7 کیلوگرمی قدرت گرفتن دست، 3.7 درصد تعادل بهتر و 1.1 درصد بلندشدن از صندلی بیشتری را در 30 ثانیه مشاهده کردند.

توضیح ساده برای ارتباط بین هوش بالا و فعالیت جسمانی در میانسالی می‌تواند این باشد که با نمره هوش بالاتر، درک و تفسیر اطلاعات سلامتی آسان‌تر بوده و بنابراین افراد دارای سبک زندگی سالم‌تری هستند و در نتیجه به طور مثال، به طور منظم‌تری ورزش می‌کنند. جزئیات این یافته‌ها در مجله Aging and Health ارائه شد.

پژوهش محققان مرکز تحقیقات سرطان دانا فرابر نشان می‌دهد مصرف منظم قهوه کافئین‌دار می‌تواند در جلوگیری از بازگشت سرطان روده بزرگ پس از درمان موثر بوده و حتی شانس درمان را افزایش دهد. محققان طی این پژوهش دریافتند بیمارانی که در فاز دوم سرطان خود تحت عمل و شیمی درمانی قرار داشتند، با خوردن چهار فنجان قهوه یا بیشتر، نتایج مثبتی را از خود نشان دادند. 
طی این پژوهش، 1000 بیمار پرسشنامه‌هایی را در رابطه با الگوهای رژیمی خود در سه برهه زمانی ابتدا، اواسط و یک سال پس از درمان با شیمی‌درمانی تکمیل کردند. محققان دریافتند که قهوه خورها در خطر کمتری برای عود سرطان قرار داشته و شانس چشمگیری برای زنده ماندن و پاسخ مثبت به درمان داشتند. علاوه براین، پژوهشگران این خاصیت مشاهده شده را تنها به کافئین موجود در قهوه مرتبط دانسته‌اند نه دیگر ترکیبات آن.

محققان خاطر نشان کردند اگر فردی عادت به خوردن قهوه دارد و در حال درمان سرطان روده خود است نباید مصرف آن را قطع کند اما اگر فردی عادت به خوردن قهوه ندارد باید برای آغاز مصرف آن با پزشک خود مشورت کند. این پژوهش در مجله Clinical Oncology منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه آکسفورد و دانشکده پزشکی هاروارد با بازبینی مقالات علمی متعدد تایید کردند نوعی داروی خاص را که برای جلوگیری از بروز حملات خواب به کار می‌رود، می‌توان برای تقویت عملکرد مغز استفاده کرد. در سال 1998 سازمان غذا و داروی امریکا داروی modafinil را به عنوان درمانی برای حملات خواب تایید کرد. در این بیماری مغز در تنظیم چرخه خواب-بیداری دچار مشکل است و این امر موجب بروز حملات خواب می‌شود. در حملات خواب، فرد در شرایط ناخواسته و نامناسب به خواب می‌رود. از سال 1998 تاکنون، این دارو برای تقویت توانایی شناختی فرد نیز به کار می‌رفته اما این اثر توسط دانشمندان به طور کامل بررسی نشده بود.
به تازگی تیمی از محققان دریافته‌اند داروی modafinil تعدادی از فعالیت‌های مهم مغز را افزایش می‌دهد. دانشمندان هنوز در مورد چگونگی فعالیت این دارو اطمینان ندارند اما تحقیقات پیشین نشان داده‌اند داروی modafinil سطوح فرستنده‌های عصبی یعنی هیستامین و orexin را افزایش می‌دهد و هر دوی این فرستنده‌ها چرخه‌های خواب و بیداری را تنظیم می‌کنند. این دارو سطوح سروتونین (که بر خلق و خوی اثر می‌گذارد) و همچنین glutamate (که به تهیج سلول‌های مغزی کمک می‌کند) را افزایش می‌دهد. 

این تغییرات شیمیایی، modafinil را در درمان حملات خواب کارآمد می‌کنند اما این دارو دارای اثرات دیگر بر سایر فعالیت‌های مغز نیز است. این دارو بیمار را به یادگیرنده‌ای بادقت‌تر و بهتر تبدیل کرده و وی را برای مسؤولیت‌های در حد بالاتر شامل عملکرد اجرایی سازگارتر می‌کند. دانشمندان 24 مقاله با موضوع اثرات modafinil بر توانایی‌های شناختی را بازبینی کردند که این مقاله‌ها را بین سال‌های 1990 و 2014 منتشر کرده بودند. 

آن‌ها دریافتند داروی modafinil فعالیت مغز را در مسؤولیت‌هایی که نیازمند برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری، انعطاف‌پذیری، یادگیری، حافظه و خلاقیت هستند، تقویت می‌کند. داروی مزبور همچنین دارای اثرات جانبی بسیار معدودی بود. این یافته‌ها بدین معنا نیست که modafinil به عنوان داروی تقویت توانایی‌های شناختی تایید شده اما یافته‌های آن‌ها تولید داروی مزبور برای تجویزشدن را ترغیب می‌کند. جزئیات این پژوهش در مجله European Neuropsychopharmacology ارائه شد.

تیمی میان‌رشته‌ای از دانشمندان به رهبری دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس در گالوستون، دستاورد جدیدی را در برخورد با اثرات مرگبار ناشی از قرارگرفتن در معرض تشعشعات هسته‌ای گزارش کردند. تزریق داروی پپتیدی TP508، میزان زنده‌ماندن موش‌های مورد مطالعه را به شدت افزایش داد؛ این تزریق 24 ساعت پس از قرارگرفتن حیوانات موردبررسی در معرض تشعشعات هسته‌ای به آن‌ها اعمال شد. این تزریق همچنین مرگ موش‌ها را از طریق مبارزه با آسیب‌دیدگی به دستگاه گوارش به تعویق انداخت. 
خطر وقایع هسته‌ای با پتانسیل کشتن یا آسیب‌رساندن به هزاران نفر، هوشیاری جهانی درباره نیاز به اقدامات مقابله‌به‌مثل‌کننده پزشکی را افزایش داده است؛ اقداماتی که بتوانند از آسیب جسمانی ناشی از تشعشع هسته‌ای جلوگیری کرده و قربانیان را حتی یک روز یا بیشتر پس از تماس با تشعشع هسته‌ای زنده نگه دارند. قرارگرفتن در مقابل مقادیر بالای تشعشع موجب بروز اثرات مرگبار می‌شود؛ در میان شدیدترین این اثرات می‌توان به سندروم مسمومیت دستگاه گوارش اشاره کرد که با نابودی پوشش روده به دلیل تشعشع ایجاد می‌شود.
این نوع آسیب به دستگاه گوارش توانایی بدن برای جذب آب را کاهش می‌دهد و موجب بی‌تعادلی‌های الکترولیت، عفونت باکتریایی، نشت روده و مرگ می‌شود. داروی پپتیدی TP508 در اصل برای استفاده در تحریک ترمیم پوست، استخوان و بافت‌های عضله تولید شده و با تحریک‌کردن جریان مناسب خون ترمیم بافت را شروع کرده، التهاب را کاهش داده و از مرگ سلولی می‌کاهد. در آزمایشات بالینی بر روی انسان‌ها، این دارو التیام زخم‌های دیابتی پا و شکستگی‌های مچ دست را تقویت می‌کند. جزئیات این تحقیق در مجله Laboratory Investigation ارائه شد.

زمانی که شما برای صرف غذا به رستورانی مجلل می‌روید هیچ وقت وسایل پذیرایی از جنس پلاستیک نخواهید یافت و در عوض میز شما با قاشق، چنگال و کارد سنگین تزئین شده است. بر اساس تحقیقات جدید علت استفاده از این وسایل پذیرایی کاملا علمی است. محققان دانشگاه آکسفورد دریافتند کارد و چنگال سنگین‌تر موجب افزایش لذت بیشتر از غذا خواهد شد.
چارلز میشل، محقق این تحقیق اظهار کرد: این مورد به انتقال احساس معروف است و موجب تمرکز بیشتر مشتری به غذا خواهد شد. وی در ادامه افزود: وزن بیشتر قاشق و چنگال موجب توجه به غذا و صرف بیشتر غذا خواهد شد که نتیجه آن لذت بردن بیشتر از غذاهاست. از دیگر یافته‌های جالب این تحقیق، ارتباط رنگ و شکل ظاهری بشقاب غذاخوری و همچنین دسر در افزایش یا کاهش اشتهای فرد است. برای مثال، کیک شکلاتی درون بشقاب سفید و یا دسر صورتی رنگ در بشقابی هشت ضلعی موجب رضایت بیشتر مشتری خواهد شد.

پژوهش کالج دانشگاهی لندن نشان می‌دهد خطر سکته مغزی در بین افرادی که بیش از 35 الی 40 ساعت در هفته کار می‌کنند زیاد است. به نقل از پایگاه خبری کالج دانشگاهی لندن، محققان با بررسی 600 هزار نفر دریافتند، کار کردن بیش از 55 ساعت در هفته یا بیشتر در مقایسه با ساعت کاری هفت ساعت در روز، با افزایش خطر 33 درصدی سکته مغزی و 13 درصدی ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی مرتبط است. در واقع افرادی که بین 41 الی 48 ساعت در هفته کار می‌کنند 10 درصد و کسانی که بین 49 تا 54 ساعت کار می‌کنند 27 درصد در خطر افزایش شانس سکته مغزی قرار دارند.
در این پژوهش محققان با بررسی سیستماتیک و فراتحلیل تعدادی از تحقیقات چاپ شده و یا پژوهش‌های فردی که در آن 603 هزار و 838 شرکت‌کننده از کشورهای استرالیا، اروپا و آمریکا حضور داشتند، تاثیر ساعات طولانی کار بر بیماری‌های قلبی و عروقی را مورد بررسی قرار دادند. به گفته پژوهشگران، عدم فعالیت فیزیکی، مصرف الکل زیاد و استرس می‌تواند خطرات مرتبط با سلامتی را افزایش دهد. این پژوهش در مجله Lancet منتشر شده است. این پژوهش در مجله Lancet منتشر شده است.

دانشمندان سوییسی دریافتند، دشواری در تصمیم‌گیری افراد به دلیل قطع جریان اطلاعات بین دو ناحیه از مغز است. این دو ناحیه مغز نمایانگر ترجیحات فرد بوده یا در برنامه‌ریزی برای انجام فعالیت‌ها دخیل‌اند. محققان دانشگاه زوریخ دریافتند، فرآیند تصمیم‌گیری مبنی بر ترجیحات با مختل‌شدن جریان اطلاعات بین دو ناحیه مغز، ثبات کمتری داشت.
دانشمندان از تحریک ترانس کرانیال با جریان متناوب که نوعی تحریک غیرتهاجمی مغز است، استفاده کردند؛ این نوع تحریک موجب تولید نوسانات هماهنگ در فعالیت نواحی مغزی خاص می‌شود. سوژه‌های حاضر در این مطالعه متوجه نبودند که مغزشان تحریک می‌شود. محققان با استفاده از این تکنیک، جریان اطلاعات بین قشر جلوی مغز واقع در زیر پیشانی و قشر جداری واقع در بالای گوش‌ها را تشدید کرده یا کاهش دادند. شرکت‌کنندگان مجاب بودند تصمیمات ترجیح‌محور یا کاملا سنجشی را درباره غذا بگیرند.
محققان دریافتند زمانی که جریان اطلاعات بین دو ناحیه مغز مختل می‌شد، شرکت‌کنندگان اعلام ترجیحاتشان را دشوارتر یافتند. هیچ مدرکی درباره اثرات جنسیت بر روی یافته‌های این آزمایش وجود نداشت. جزئیات این پژوهش در مجله Nature Communications ارائه شد.

یک شرکت نوبنیان در سان‌فرانسیسکو به نام Silicon Valley حلقه‌ای ارائه داده که می‌تواند وجود بیماری‌های مقاربتی مانند سیفلیس، سوزاک، کلامیدیا و تریکومونیاز را در کمتر از یک دقیقه اعلام کند. حلقه Hoope بر روی انگشت شست پوشیده می‌شود و کاربران می‌توانند از مولد پالس الکتریکی حلقه برای بی‌حس‌کردن پوستشان استفاده کنند. آن‌ها سپس دگمه‌ای را بر روی حلقه فشار می‌دهند که در نتیجه آن سوزن تاشوی یک بار مصرفی بیرون می‌آید. از این سوزن می‌توان برای نمونه‌گیری خون استفاده کرد که نمونه خون توسط عمل مویرگی به آزمایشگاه روی تراشه خود حلقه منتقل می‌شود. 
در آنجا جریان خون از میان چهار کانال حاوی میکروسیال عبور می‌کند و خون در معرض آنتی‌ژن‌های مختلفی قرار می‌گیرد که برای شکار آنتی‌بادی‌های مرتبط با هر یک از بیماری‌های موردهدف تولید شده‌اند.  چنانچه یکی از این آنتی‌بادی‌ها شکار شود، یک واکنش الکتروشیمیایی رخ می‌دهد که توسط ابزارهای الکترونیکی آنبورد شناسایی می‌شود. حلقه مزبور سپس به صورت بی‌سیم داده‌ها را به یک برنامه‌ نرم‌افزاری موجود بر روی گوشی هوشمند کاربر مخابره می‌کند و به وی در مورد نوع بیماری و مکان پزشکی مناسب برای درمان آن اطلاع‌رسانی می‌کند.
گفته می‌شود نمونه اولیه حلقه در شناسایی سیفلیس موفق عمل کرده است. تیم سازنده هم‌اکنون به دنبال استفاده از آن برای شناسایی سه بیماری مقاربتی دیگر است. آن‌ها همچنین در نظر دارند سامانه جدید را برای شناسایی آلرژی‌ها، سرطان، دیابت و بارداری سازگار کنند. گفته می‌شود بهای حلقه 50 دلار خواهد بود. 

محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران با همکاری پژوهشگران دانشگاه صنعتی بابل موفق به ساخت نانوکامپوزیت هایی شدند که می تواند استخوان آسیب دیده را ترمیم کند. بازسازی بافت استخوان معیوب و عوارض مربوط به عمل جراحی همچون عفونت محل شکستگی، از نگرانی‌های عمده در جراحی ارتوپدی است. از این رو، توسعه‌ کامپوزیت‌های ضدباکتریایی به منظور بهبود فرایند استخوان‌سازی اهمیت بالایی دارد.  
دکتر شیما توکل، یکی از مجریان طرح «طراحی و ساخت نانو کامپوزیت های ضد باکتری برای ترمیم استخوان» گفت: در این مطالعه دو گونه‌ نانوکامپوزیت مختلف به منظور ترمیم استخوان و کاهش عفونت در محل ضایعه طراحی شدند. مواد استفاده شده در این کامپوزیت‌ها در مقادیر معین، کاملا غیرسمی و سازگار با بدن هستند و از طرفی قیمت تمام شده‌ نانوکامپوزیت هم پایین و مقرون به صرفه است. وی ادامه داد: در این طرح نانوکامپوزیت هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان حاوی نانوذرات نقره و سیلیسیوم توسط یک روش هیبریدیزاسیون مولکولی آماده شد.
به گفته وی، هدف از این کار نشان دادن اثر اندازه، زبری سطح و ساختار شیمیایی نانوکامپوزیت‌های ذکر شده در سمیت سلولی و فعالیت ضدباکتری بر سلول‌های استخوان‌ساز (استئوبلاست) انسان و باکتری اشرشیاکولی بود. نتایج نشان داده که نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات نقره نسبت به نانوکامپوزیت حاوی سیلیسیوم، درصد زنده بودن سلول و فعالیت ضدباکتری بالاتری را القا می‌کنند.
به گفته‌ توکل، ادغام نانوذرات نقره با نانوکامپوزیت، مانع از انتشار سریع یون‌های نقره شده و پتانسیل ایجاد سمیت در سلول‌ها را محدود می‌کند. در نتیجه، توان بازسازی بالای استخوان نانوکامپوزیت نقره و زیست سازگاری خوب و همچنین فعالیت ضدباکتری مناسب، آن را به گزینه‌ مناسبی به عنوان پرکننده در محل شکستگی استخوان آسیب دیده تبدیل می‌ کند. با تکمیل مطالعات در استفاده از این نتایج و تولید انبوه این ماده، می‌توان از طریق جلوگیری از مشکلات مربوط به عفونت استخوانی و تسریع روند ترمیم استخوان، به کاهش هزینه‌های وارد شده بر سیستم سلامت کشور کمک کرد.

توکل نحوه‌ ساخت و بررسی این نانوکامپوزیت‌ها گفت: در این مطالعه، نانوذرات نقره و یا پلی دی میتیل سیلوکسان به ترکیب بهینه‌ کیتوسان- نانوهیدروکسی آپاتیت اضافه شد و اجازه داده شد تا ترکیب کامپوزیتی بصورت درجا ساخته شود. اندازه ذرات، زبری سطح، تولید اکسیژن واکنش پذیر و زیست فعالی نانوکامپوزیت‌ها توسط پراش اشعه X، میکروسکوپ نیروی اتمی، روش DPPH و طیف سنجی مرئی UV-SEM، مورد مطالعه قرار گرفت. وی عنوان کرد: آزمون شمارش کلنی‌های باکتریایی، آزمون MTT و آزادسازی لاکتات دهیدروژناز (LDH) نیز به عنوان آزمایش فعالیت ضد باکتری و زیست سازگاری انجام شد.
بر اساس اعلام ستاد نانو، مطالعات نشان داده‌اند که درکنار خاصیت ضد باکتریایی نانونقره، نانونقره خاصیت ترمیم کنندگی استخوان را نیز دارد. همچنین این نانوکامپوزیت اگرچه خاصیت ضدباکتریایی خوبی نشان می‌دهد، اما بر روی سلول‌های یوکاریوت(مثل سلول پستانداران و جانورانی بغیر از باکتری و ...) اثرات صدمه زننده‌ای ندارد. در نتیجه می‌توان چنین فرض کرد که این نانوکامپوزیت می‌تواند منجر به ترمیم استخوان و جلوگیری از عفونت در محل ضایعه‌ استخوانی شود. البته برای بررسی این فرضیه باید مطالعات بیشتری صورت بپذیرد.
 این نانوکامپوزیت زیست سازگار و حاوی نانوذرات ضد باکتری است و در بررسی‌های آزمایشگاهی قادر به جلوگیری از رشد باکتری و بخش دیگر نانوکامپوزیتی آن قادر به بازسازی استخوان در محل آسیب دیده بوده است. این مطالعات حاصل تلاش‌های دکتر شیما توکل، دکتر سید مهدی رضایت، دکتر محسن جهانشاهی- عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی بابل و مهندس محمدرضا نیک پور است. نتایج این کار در مجله‌ Journal of Nanoparticle Research (جلد ۱۶، شماره ۱، سال ۲۰۱۴، صفحات ۱-۲۶۲۲ تا ۱۳-۲۶۲۲) به چاپ رسیده است.

همزمان با شروع فصل پاییز، به روزرسانی پزشکی بالینی از سرگرفته شد. قابلیت بازیابی حدود هفتاد درصد از مطالب حذف شده نیز وجود دارد که همزمان با به روزرسانی، این امر به تدریج صورت خواهد گرفت. سعی می شود در یک بازه یک ماهه وضعیت فهرست ها و لینک های جانبی سامان یابد و به روز شود. از این به بعد برای مشاهده مطالب مرتبط با اطلاع رسانی همایش ها از آدرس medcongress.ir استفاده نمایید. متشکرم