پزشکی بالینی

محققان نانوحامل جدیدی با ساختار هسته‌یی پوسته‌یی طراحی کرده‌اند که توانسته رشد تومورهای سرطان ریه و پستان را در موش متوقف کرده و موجب چروکیدگی این تومورها شود. یک گروه تحقیقاتی از مؤسسه‌ فناوری ماساچوست، روش جدیدی برای از بین بردن تومورهای سرطانی ارائه کرده است. این گروه از نانوذرات به‌عنوان حامل دارو استفاده کردند به‌ طوری که دو داروی متفاوت درون این نانوذرات قرار داده می‌شوند. این دو دارو در دو زمان مختلف رهاسازی می‌شوند. 
پژوهشگران این نانوحامل جدید را روی موش‌های مبتلا به سرطان ریه و پستان آزمایش کردند. نتایج نشان داد که ابعاد تومور به شکل قابل توجهی کاهش یافته است. نتایج این پژوهش در نشریه‌ Science Signaling به چاپ رسیده است. هاموند از محققان این گروه می‌گوید: «ما در حال توسعه‌ی نانوداروهای جدید هستیم به‌ طوری که ابتدا نانوذرات ساده‌ای که حامل تنها یک دارو بودند ساخته می‌شد اما در حال حاضر پژوهش‌ها به سوی ساخت نانوحامل‌های دارویی هوشمند کشیده شده‌ است. این نانوحامل‌های هوشمند می‌توانند تومورهای سرطانی را از بین ببرند. 
پزشکان معمولاً برای درمان سرطان دو یا چند داروی شیمی‌درمانی مختلف را برای بیمار تجویز می‌کنند با این امید که این ترکیب دارویی بتواند مؤثرتر از یک دارو باشد. تحقیقات متعددی روی ترکیب داروها انجام شده است که نشان می‌دهد این ترکیب کردن اثربخشی دارو را افزایش می‌دهد. در سال 2012 مقاله‌ای منتشر شد که نشان می‌داد زمان رهاسازی دارو به شدت روی نتیجه‌ی نهایی کار مؤثر است. 
در این پژوهش محققان از دارویی که موجب توقف رشد کنترل نشده‌ی تومور می‌شود، استفاده کردند تا تومور را تضعیف کنند. در واقع داروی اول موجب مهار تومور شده و داروی دوم برای از بین بردن تومور وارد عمل می‌شود. «ارلوتینیب»، یکی از داروهای مورد استفاده در این پژوهش است. این دارو گیرنده‌های رشد را روی دیواره سلول هدف‌گیری کرده و برای درمان سرطان پانکراس و ریه استفاده می‌شود. «دوکسوروبیسین» نیز داروی دیگر مورد استفاده در این پژوهش بود. این دارو معمولاً برای تومورهای رحم، ریه، پستان، لنف و لگن استفاده می‌شود. این گروه لیپوزومی طراحی کردند که در مرکز آن دوکسوروبیسین و در لایه خارجی ارلوتینیب قرار داده شده‌است. سطح این لیپوزم با استفاده از یک لایه‌ی پلیمری به نام PEG پوشانده شده‌است. این پلیمر دارو را از گزند سیستم ایمنی بدن محافظت کرده و اجازه فیلتر شدن آن را توسط کبد و کلیه نمی‌دهد.

محققان، مولکولی در هورمون بارداری یافته‌اند که موجب توقف رشد سرطان‌های خاص و غیرقابل درمان می‌شود. این هورمون همیشه سوال برانگیز بوده که آیا می‌توان از آن در مبارزه با سرطان و ایدز مرتبط با رشد تومور استفاده کرد؟ بر اساس گزارش دانشگاه مونترال در اواسط دهه 1990 محققان اعلام کردند که با استفاده از هورمون تصفیه شده استخراج شده از ادرار زنان باردار، تومورهای سارکوم کاپوزی (نوعی سرطان پوستی نسبتا نادر) را کاهش دادند. با این وجود نویسنده مقاله منتشر شده، اعلام کرده بود که این هورمون به طور مستقیم به تومورها حمله می‌کند. 
هم اکنون بعد از دو دهه دانشمندان دانشگاه مونترال اظهار کردند که موفق به تعیین ترکیبی شده‌اند که بر اساس آن، هورمون مذکور در مبارزه با سرطان تاثیر بیشتری خواهد داشت. دوازه سال پیش مدیر این دانشگاه، تونی آنتاکلی و گروه وی را مسؤول تشخیص تاثیرات این هورمون بر تومور سلول‌ها دانست. در پایان، محققان با اطمینان اعلام کردند: مولکول بزرگی که آن را hCG نامیده‌اند HIP تولید می‌کند. خون و ادرار بر پایه این مولکول موجب انتقال متابولیت کم می‌شوند که بافت و سلول‌های سرطانی را به طور مستقیم هدف قرار می‌دهند. 
اما محققان از علت وجود متابولیت و انتقال آن در هورمون بارداری زنان مطمئن نیستند. محققان قادر به کنترل HIP متابولیت آزمایشگاهی هستند که سلول‌های سرطانی را به طور کامل در نمونه‌های سلول سرطان سارکوم کاپوزی از بین می‌برد. در حال حاضر محققان بر روی نسخه برداری کامل HIP متابولیت برای استفاده در دیگر سرطان‌ها تلاش می‌کنند. نتایج این تحقیق در نشست بین‌المللی جامعه درون ریزشناسی و غدد مترشحه در شیکاگو در ایالات متحده ارائه شده است.

یافته‌های پژوهشگران آمریکایی نشان داد که امکان دارد کودکانی که بهره هوشی طبیعی دارند پس از تجربه اولین حمله صرع با مشکلاتی در حافظه، یادگیری و دیگر مهارت‌های شناختی رو به رو شوند. محققان تاکید می‌کنند باید در کوتاه‌ترین زمان پس از این که کودک حمله صرع را تجربه می‌کند، از او تست‌های شناختی به عمل آورد تا مهارت‌های شناختی وی ارزیابی شود. 
در این تحقیق، 282 کودک دبستانی که طی 3 ماه پیش از شروع مطالعه اولین حمله صرع خود را تجربه کرده بودند و میزان بهره هوشی آنها حداقل 70 بود، بررسی شدند. پژوهشگران، دیگر عوامل خطرساز در این کودکان همچون تشنج‌های مکرر، مصرف داروهای ضد صرع یا نشانه‌هایی از صرع در نوار مغز‌های اولیه را نیز مورد توجه قرار دادند. 27 درصد از کودکانی که یک بار حمله داشتند، در زمانی نزدیک به زمان اولین حمله خود دچار دشواری‌های شناختی بودند و 40 درصد از آنهایی که دارای ریسک فاکتورهای دیگر هم بودند، مشکلات شناختی داشتند. 
به گفته محققان، کودکانی که عوامل خطرساز را داشتند، سه برابر بیش از کودکان سالم در اولین معاینه در کلینیک، مشکلات شناختی از خود نشان می‌دادند. همچنین مشخص شد کودکانی که داروی ضد صرع مصرف می‌کردند، در مهارت‌های زبانی، حافظه کلامی و یادگیری در مقایسه با کودکانی که این داروها را نمی‌خوردند، مشکل داشتند. محققان معتقدند که کودکان مبتلا به صرع باید از لحاظ مهارت‌های شناختی به طور مرتب بررسی شوند.

یافته‌های جدید پژوهشگران امریکایی نشان می‌دهد عصاره کاکائو می‌تواند موجب پیشگیری از آلزایمر شود. این تیم تحقیقاتی به رهبری دکتر گیولیو ماریا، استاد مغز و اعصاب دانشکده پزشکی Icahn ، اظهار کردند: عصاره کاکائو که لاوادو نام دارد، می‌تواند موجب کاهش و یا جلوگیری از آسیب به مسیرهای عصبی در بیماران مبتلا به آلزایمر شود. این مطلب به این معنی است که از علائم آن، مانند زوال شناختی می‌توان جلوگیری کرد. به گفته این محققان، عصاره کاکائو به میزان حداقلی فرآوری شده است که به مقدار بالا در پلی فنول‌ها (آنتی اکسیدان‌های میوه‌ها و سبزیجات) موجود است. تحقیقات قبلی نشان داده است رژیم غذایی غنی از پلی فنول می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد. بر اساس این گزارش، بیش از 5 میلیون آمریکایی مبتلا به آلزایمر هستند و انتظار می‌رود در سال 2050 این رقم به 16 میلیون نفر افزایش یابد.

قرارگرفتن زنان باردار در معرض آفت‌کشها خطر ابتلا به اوتیسم را در کودکان آنها افزایش می‌دهد. بررسی‌ها حاکی از آن است که قرار گرفتن زنان در سه ماه آخر بارداری در معرض آفت‌کش، خطر ابتلا به اوتیسم را در کودکان آنها افزایش می‌دهد. هرتز پیکیتو، متخصص اپیدمیولوژی زیست محیطی در موسسه MIND در دانشگاه کالیفرنیا اظهار کرد: هنوز درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد و پیشگیری از عوامل مهم در کاهش ابتلا به این بیماری است. بر اساس آمار مراکز ایالات متحده برای کنترل و پیشگیری از این بیماری، از هر 68 کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شده است. اوتیسم یک اختلال در رشد عادی مغز است که به طور کلی در سه سال اول زندگی کودک اتفاق می‌افتد. این مطالعه در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شده است.

یک جراح اهل اورگان که در جوانی خود در جنگ ویتنام خدمت کرده بود، شریان‌بند جدیدی را طراحی کرده است که از خونریزی شدید در زمان آسیب‌دیدگی جلوگیری می‌کند. در آسیب‌دیدگی‌های جنگی، پرشکان تنها 90 ثانیه فرصت دارند خونریزی را بند آورده و از مرگ فرد جلوگیری کنند. دکتر سم شاینبرگ، جراحی که در ویتنام نیز خدمت کرده بود، اولین شریان‌بند بادی جهان را طراحی کرده که با استقرار در ناحیه کمر، گردش خون را کنترل و خونریزی‌های ناشی از انفجار بمب یا سایر آسیب‌دیدگی‌ها را قطع می‌کند. این دستگاه طی 25 ثانیه قابل اعمال است. شاینبرگ بر اساس تجربیات خود و با همکاری شرکت طراحی زیبا در پورتلند این شریان‌بند را ساخته که بطور ویژه برای نجات جان سربازان در میادین جنگ طراحی شده است. 
شریان‌بندها نوعی دستگاه پزشکی هستند که برای کنترل موقت گردش خون استفاده شده و در میدان جنگ برای جلوگیری از خونریزی شدید حیاتی بشمار می‌روند. اگرچه فناوری شاینبرگ متفاوت بوده و اولین پوشش جنگی است که می‌تواند در محدوده کمر برای ایجاد ثبات در لگن و متوقف کردن خونریزی مورد استفاده قرار بگیرد. طراحان موسسه زیبا یک پیش‌ساخت موسوم به «شریان‌بند سیناپسی» را با وزن 45 گرم ساختند که در کمتر از 25 ثانیه قابل استفاده است. استعمال این دستگاه تنها چند مرحله دارد. ابتدا شریان‌بند در نزدیکی محل خونریزی محکم شده و تا زمان قطع خونریزی باد به آن پمپاژ می‌شود. 
سطح نایلونی این شریان‌بند توپهای بادی را که برای جلوگیری از خونریزی متورم شده‌اند، پنهان می‌کند. یک دریچه خاموشی نیز در آن قرار گرفته تا از باد شدن بیش از اندازه دستگاه توسط پزشکان جلوگیری کند. یک گیره به ارائه سرنخهای بصری و صوتی به منظور اطمینان یافتن پرشکان از تنظیم درست دستگاه می‌پردازد. بیش از 1200 سیستم به مناطق جنگی فعال ارسال شده و تنها یک ماه پس از ارسال آن به میادین،‌ این نسخه جدید شریان‌بند توانست جان یک نفر را در افغانستان نجات دهد.

بر اساس یافته‌های جدید، مشاغل چالش‌برانگیز می‌توانند ابتلا به زوال عقل را در سالمندی به تاخیر بیندازند. دانشمندان معتقدند فعال ‌نگه‌داشتن مغز طی زندگی هم در حیطه شغلی و هم با استفاده از سرگرمی‌های محرک، می‌تواند زوال عقل را تا 9 سال عقب بیندازد. پزشکان مدت‌هاست بر این باورند آموزش مغز در سالمندی مانع از ابتلا به زوال عقل می‌شود اما این نخستین بار است که فعالیت ذهنی در سال‌های جوانی به عنوان اثری مهم در تاخیر بروز این اختلال عنوان شده است. 
در مطالعه‌ای که روی دو هزار نفر انجام شد، مؤثرترین سرگرمی‌ها شامل مطالعه، داشتن زندگی اجتماعی فعال و استفاده از رایانه به طور منظم گزارش شدند. «دکتر پراشانتهی وموری» رهبر ارشد این مطالعه از «کلینیک مایو» در مینه‌سوتا، معتقد است این یافته‌ها به کاهش اپیدمی زوال عقل قریب‌الوقوع کمک می‌کند. جزئیات این پژوهش در مجله JAMA Neurology منتشر شده است.

مطالعه‌اي در در مبتلايان به بازال سل کارسينوماي متاستاتيک يا پيشرفته، تجويز ترکيب تحقيقاتي سونيدگيب (Sonidegib) با نام اوليه LDE225 موفقيت‌آميز بوده است. در مطالعه فاز2 که به تازگي نتايج آن منتشر شده است، اثربخشي و ايمني 2دوز 200 و 800 ميلي‌گرمي LDE225 بررسي شد. شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده در بيش از 2 درصد از بيماران تحت‌درمان با دوز 200 ميلي‌گرمي LDE225 عبارت بودند از: افزايش سطح کراتين فسفوکيناز(6درصد)، افزايش ليپاز (5درصد)، هايپرتنشن (2درصد)، ضعف (2درصد) و گرفتگي عضلاني (2درصد)، اما عوارض مشاهده شده در بيش از 2درصد بيماران تحت‌درمان با دوز 800 ميلي‌گرمي LDE225 عبارت بودند از افزايش سطح کراتين فسفوکيناز (12درصد)، افزايش ليپاز (5درصد)، اسپاسم‌هاي عضلاني(5درصد)، کاهش وزن (5درصد)، کاهش اشتها (4درصد)، هايپرتنشن (2درصد)، افزايش آلانين آمينوترانسفراز (2درصد)، افزايش آسپارتات آمينوترانسفراز (2درصد)، ضعف (2درصد)، سنکوپ (2درصد)، آنمي، دهيدراتاسيون ‌هايپرکالمي (2درصد) و دردعضلاني (2درصد). بيماران مطالعه فاز2 مذکور در بازه زماني جولاي 2011 تا ژانويه 2013، به‌طور کاملا تصادفي تحت‌درمان با دوز روزانه 200 ميلي‌گرمي LDE225، دوز روزانه 800ميلي‌گرمي LDE225 يا دارونما قرار گرفتند. 
بازال سل کارسينوما بيش از 80درصد بدخيمي‌هاي غيرملانوماي پوستي را شامل مي‌شود و به طور معمول شيوع اين بيماري در جهان سالانه 10درصد افزايش مي‌يابد. هرچند که بازال سل کارسينوما به‌ندرت پيشرفته يا متاستاتيک مي‌شود، اما در صورت وقوع چنين شرايطي گزينه‌هاي درماني محدودي موجودند. هم اکنون مطالعات بيشتر براي بررسي اثربخشي LDE225 در بيماري‌هاي ديگري از جمله ميلوفيبروز، لوکمي و تومورهاي جامد در حال انجام هستند.

درمان‌هاي مبتني بر استفاده از سلول‌هاي بنيادي و پرينتر 3 بعدي براي توليد قسمت‌هاي مختلف بدن، جهشي بزرگ در دنياي پزشکي ايجاد کرده است، خصوصا آنکه درمان‌هاي جديدي را براي طيف وسيعي از بيماري‌هاي مختلف معرفي مي‌کند. پزشکان در دانشگاه ساتهمپتون، با موفقيت دو تکنولوژي را به کار گرفته‌‌اند تا به کمک زني بيايند که استخوان هيپ وي آسيب ديده بود وبا اين روش توانستند آناتومي طبيعي وي را بازگردانند. هيپ جديد با تيتانيوم پرينت گرفته شد و براساس اندازه‌هايي بود که از سي‌تي اسکن بيمار آورده شده بود. به اين ترتيب استخوان مربوطه کاملا مناسب خود بيمار درآمد. براي تحريک بهبود طبيعي اطراف ايمپلنت و کمک به مرمت استخوان، يک گرافت که با استفاده از سلول‌هاي مغز استخوان خود بيمار تهيه شده بود، در پشت ايمپلنت کار گذاشته شد.
هرچند جراحي خوب پيش رفت، هنوز زمان مانده تا نتيجه‌گيري کرد که منافع اين روش درماني در درازمدت چه منافعي براي بيمار خواد داشت. طبق گزارش دانشگاه ساتهمپتون، گرافتي که در اين بيمار مورد استفاده قرار گرفت، از استخوان اسکافوييد وي گرفته شد که به عبور خون از درون آن اجازه جريان مي‌داد. سلول‌هاي بنيادي گرفته شده از مغز استخوان، به مواد مذکور متصل شده و باعث رشد استخوان جديد مي‌شوند. اين عمل از ايمپلنت هيپ پرينت گرفته شده حمايت مي‌کند. بيماري که اين عمل روي وي انجام شده، خانمي بوده که در سال 1977 در يک تصادف دچار عارضه شده و ار آن پس تا کنون، 6 عمل جراحي براي برگرداندن آناتومي طبيعي هيپ وي روي او انجام شده است. وي اميدوار است اين آخرين جراحي‌اي باشد که متحمل مي‌شود و بتواند از اين پس زندگي عادي خود را داشته باشد.

همه از افراد بدخلق که از همه چیز بدشان می‌آید، متنفرند اما نقطه خوشایند این است که بدخلق‌ها کمتر در فعالیتها شرکت می‌کنند.  اگرچه نتایج دور از انتظار یک پژوهش جدید نشان داده، افراد بدخلق و حسود در کارهای خود عملکرد بهتری نشان می‌دهند چرا که زمان بیشتری را برای تعداد فعالیتهای کمتر صرف می‌کنند. به گفته محققان دانشگاه ایلینویز و دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا، این امر به آنها فرصت می‌دهد تا مهارتهایشان را بیشتر از افراد خوش خلق بر روی وظایف خاص متمرکز کنند. محققان دریافتند افرادی که دارای نگرش مثبت هستند، بیشتر در فعالیتهای متنوع وارد می‌شوند. این در حالیست که افرادی که بیزار هستند، کارهای کمتری را در ساعات کاریشان انجام می‌دهند. 
شرکت‌کنندگان در دو پژوهش همه فعالیتهای خود را در یک دوره یک هفته‌ای گزارش داده و همچنین یک معیار سنجش نگرش را نیز پاسخ دادند. افراد بد خلق و حسود و افراد خوش خلق تفاوتی در میزان زمان انجام فعالیت‌هایشان در طول یک هفته قائل نشدند بلکه فقط تا حدی در تعداد فعالیتها با هم متفاوت بودند. ممکن است افراد بد خلق و حسود کمتر فعال نشان بدهند چرا که کارهای کمتری در مقایسه با افراد با نگرش مثبت انجام می‌دهند. اما آنها همچنین ممکن است متمرکزتر نیز شناخته شوند چرا که زمان بیشتری را بر روی وظایف کمتر صرف می‌کنند. 
یافته‌های این تحقیق ممکن است پیامدهایی برای درک توسعه مهارتها و تخصص داشته باشند. برای مثال خوش‌خلق‌ها ممکن است با یک رویکرد همه‌کاره و هیچ کاره در زندگی کنار بیایند و زمان کمتری را در طیف گسترده‌ای از فعالیتهای صرف کنند. این امر بدان معنی است که آنها هیچگاه نمی‌توانند در یک حوزه متخصص شوند. در مقابل، هنگامی که بدخلقها فعالیت مطلوب خود را می‌یابند، ممکن است زمان بیشتری را بر روی آن گذرانده و مهارت بیشتری در آن پیدا کنند.

تزریق یک بار در هفته نوعی داروی جدید موسوم به dupilumab به بیماران مبتلا به آسم شدید و اگزما، می‌تواند حملات آسم را در آن‌ها ریشه‌کن کند. داروی جدید که توسط محققان دانشگاه پیتزبورگ امریکا تولید شده، با درمان تمامی بیمار‌ی‌های آلرژیک شامل آلرژی‌های غذایی، می‌تواند تبدیل به یک ابردارو شود. 
طی مطالعه‌ای، با استفاده از این دارو حملات آسم تا 87 درصد کاهش پیدا کرد و از هر 10 بیمار، 9 نفر علائم‌شان به طور قابل‌توجهی ارتقا یافت. داروی ارائه‌شده هم‌اکنون در مرحله آزمایش است، اما محققان نتایج دو مطالعه بالینی روی آن را بی‌سابقه توصیف کرده‌اند. این نخستین دارویی است که جهت درمان عامل پنهان چنین مشکلاتی، روی سیستم ایمنی بدن کار می‌کند. در حالی که اکثر مردم با استفاده از استروئیدهای استنشاقی و آگونیست‌های طولانی‌اثر بتا قادر به کنترل آسم‌شان هستند، بین 10 تا 20 درصد از آن‌ها به خوبی به این درمان‌ها واکنش نشان نمی‌دهند. 
گفته می‌شود افرادی که به داروهای معمولی واکنش نشان نمی‌دهند، ممکن است دارای سطوح بالای ائوزینوفیل (گلبول‌های سفید خون مرتبط با آلرژی‌ها) باشند و داروی جدید موسوم به dupilumab فقط روی بیمارانی از این دست آزمایش شده است. علائم آسم و اگزما احتمالا به دلیل واکنش بیش از اندازه سیستم ایمنی به محرک‌هایی مانند گرده یا موی حیوانات خانگی رخ می‌دهد. دکتر جیوانی پروزی از دانشگاه پیتزبورگ امریکا رهبر ارشد این مطالعه معرفی شد.

محققان آمریکایی بیمارستان Beaumont دریافتند که استفاده از سی تی اسکن‌هایی با منبع مضاعف (DSCT) خطر ابتلا به سرطان ناشی از مواجهه با پرتو درمانی را کاهش می‌دهد. با استفاه از DSCT، قرار گرفتن در برابر اشعه‌های پرتو درمانی در مقایسه با سی تی اسکن‌های معمول تا 61 درصد کاهش می‌یابد و این در حالی است که کیفیت عکس‌های به دست آمده از بیماران مبتلا به عروق کرونری، آمبولی ریه و یا بیماری‌های آئورت با سی تی اسکن‌های معمول تفاوت چشمگیری ندارد. 
سی تی اسکن با منبع مضاعف سیستمی است که دارای دو تیوب اشعه ایکس و دو سیستم آشکارسازی همزمان است. اسکنرهای مذکور که در سال 2005 تولید شده‌اند، باعث می‌شوند تصاویری با بالاترین قدرت تفکیک در یک برش کامل سی تی اسکن تنها با نیم دور چرخش تیوب به دست آوریم. بنابراین کدورت ناشی از حرکت کاهش می‌یابد، مانند سرعت حرکت بالای قلب و یا زمان کوتاهتر دم و بازدم. این روش بویژه برای بیمارانی که به سختی می‌توانند نفس خود را حبس کنند و یا نمی‌توانند داروی پایین آورنده ضربان قلب دریافت کنند، مفید است. 
تصاویر DSCT کیفیت بهتری نسبت به سی تی اسکن معمولی دارند که از آن می‌توان جهت تصویربرداری شریان کرونری بدون نیاز به بلوکه کننده‌های بتا استفاده کرد. بلوک بتا، موجب کاهش تعداد ضربان قلب و کاهش فشارخون می‌شود. دکتر کاویتها چاینیان، نویسنده این تحقیق می‌گوید: بیماران حق مسلمی دارند تا درباره س تی اسکن‌های مربوط به خود، روند انجام آن و خطرهای احتمالی سوال کرده و از جواب آنها آگاهی داشته باشند. نتایج این پژوهش می‌تواند در ارتقا و رعایت استانداردهای ایمنی برای کیفیت هرچه بیشتر پرتودرمانی در بیماری‌های قلبی عروقی مفید واقع شود. متخصصان قلب بیمارستان Beaumont پیشروترین محققان در تکنیک تصویربرداری CT قلبی در دنیا محسوب می‌شوند. این پژوهش در مجله Cardiovascular Computed Tomography منتشر شده است.

اگر چه سرطان لوزالمعده دهمین سرطان شایع در ایالات متحده بوده، اما چهارمین علت شایع مرگ ناشی از سرطان است، چرا که از هر 10 مورد 9 مورد زمانی تشخیص داده می‌شود که سرطان گسترش یافته و درمانی برای آن وجود ندارد. در حال حاضر، محققان در یک مطالعه مقدماتی امیدوار کننده یک آندوسکوپ را با سنسور اکسیژن، مورد آزمایش قرار داده و این نوید را دادند که این بیماری مرگبار خیلی زودتر از طریق یک روش ساده تشخیص داده می‌شود. 
در دو گروه کوچکی از بیماران (14 نفر که قبلا با این بیماری تشخیص داده شده و 10 نفر دیگر عاری از این بیماری بودند) این دستگاه، حساسیت 92 درصد و دقت 86 درصد را در تشخیص سرطان پانکراس نشان داد. این بدان معناست که این روش می‌تواند 92 درصد از مبتلایان را شناسایی و 86 درصد از افراد عاری از این بیماری را رد کند. این دستگاه، آندوسکوپی با یک لوله باریک، طویل و قابل انعطاف به همراه چراغ و دوربین بوده که سنسور اکسیژن خون به آن متصل است و مانند سنسور کلیپ انگشت برای اندازه گیری خون بیماران استفاده می‌شود.

محققان دانشگاههای بریستول و بث در دستاوردی انقلابی، ضربان‌ساز جدیدی تولید کرده‌اند که ضربان قلب را با تنفس همگام می‌کند. کارآزمایی‌های پیش‌بالینی نشان داده این ضربان‌ساز به ارائه 25 درصد افزایش در قابلیت پمپاژ پرداخته که انتظار می‌رود عمر بیماران مبتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهد. امید است همچنین بتوان این فناوری را در تحقیقات مغز از جمله اعضای مصنوعی و بطور بالقوه برای تحریک عصبهای احیا در پی یک سکته مغزی مورد استفاده قرار داد. 
در حال حاضر، پالس ضربان‌سازها در زمان نصب با یک سرعت ثابت تنظیم شده که ضربان طبیعی قلب انسان را تکرار نمی‌کند. دستگاه جدید از فناوری عصبی مصنوعی برای بازیابی این تغییرات ضربات قلب توسط تورم ریه استفاده کرده و قرار است برای بیمارانی که از نارسایی قلبی رنج می‌برند، بکار برود. دستگاه مذکور با ذخیره انرژی قلب، ارتقای بهره‌وری پمپاژ آن و افزایش فشار خون به ماهیچه‌های قلب کار می‌کند.

در پژوهشی که می‌تواند راه را برای گروه کاملا جدیدی از داروها در مبارزه با ابرمیکروب‌های فوق مقاوم هموار کند، دانشمندان انگلیسی از کشف پاشنه آشیل گروه بزرگی از باکتری‌ها خبر داده‌اند که ای‌کولای و دیگر انواع مرگبار در میان آنها قرار دارند. مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیکها – فرآیندی که در آن باکتریها به داروهای مورد استفاده برای درمان بیماریها مقاوم می‌شوند – از سوی بیشتر کارشناسان به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدهای پیش‌روی انسانها در نظر گرفته شده است که در کنار آن تغییرات آب‌وهوایی و تروریسم جهانی قرار دارند. تنها در اروپا سالانه 25 هزار مرگ در نتیجه عفونتهای مقاوم در برابر دارو گزارش می‌شود. 
تولید شکلهای جدید آنتی‌بیوتیکها تاکنون یکی از راههای اصلی مبارزه با این خطر محسوب می‌شد. اکنون دانشمندان دانشگاه ایست‌آنگلیا توانسته‌اند روشی را کشف کنند که داروها با آن بتوانند به غشای سلولهای یکی از سه گروه اصلی باکتری موسوم به گرم منفی حمله کنند. این غشا به عنوان یک سد دفاعی در برابر حملات سیستم ایمنی بدن انسان و داروهای آنتی‌بیوتیکی عمل می‌کند. تاکنون چگونگی شکل‌گیری دقیق این غشا درک نشده بود و اکنون یافته‌های جدید دانشمندان به نمایش یک گروه حیاتی از مولکولها موسوم به لیپوپلی‌ساکاریدها پرداخته که در آن دخیل هستند. 
محققان دانشکده پزشکی نورویچ دانشگاه ایست‌آنگلیا بر این باورند اگر بتوان داروهایی را برای هدف قرار دادن این غشا ایجاد کرد،‌این غشاها شکل نگرفته و سوی باکتری را در برابر سیستم ایمنی بدن بی‌دفاع می‌کند. همچنین به گفته آنها، از آنجایی که دیگر نیازی به ورود دارو به خود باکتری نیست، باکتریها نمی‌توانند در برابر آن مقاوم شده و تکامل ویروسهای قویتر متوقف خواهد شد. البته این روش بر روی باکتریهای عامل عفونت امتحان نشده و تنها بر روی باکتریهای گرم منفی مانند ای‌کولای آزمایش خواهد شد. نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

محققان اسپانیایی موفق به ساخت تراشه‌ای شدند که قادر به شناسایی سلول‌های سرطانی در مراحل اولیه است. در این تراشه از نانوذرات طلای حاوی آنتی‌بادی ویژه‌ی پروتئین‌های تولید شده توسط سلول سرطانی استفاده شده‌است. در حال حاضر تشخیص بیماری سرطان زمانی صورت می‌گیرد که تومور به قدری افزایش حجم داده که میلیون‌ها سلول در آن رشد کرده و در حال وارد شدن به مرحله‌ی پیشرفته‌ی بیماری است. از نظر پزشکی، شناسایی سرطان را در مراحل اولیه و در حالی که هنوز چند سلول اولیه سرطانی تشکیل شده باشد اهمیت بسیاری دارد. با این کار می‌توان از پیشرفت بیماری در مراحل بعدی جلوگیری کرد. 
یک تیم تحقیقاتی از مؤسسه‌ی ICFO اسپانیا موفق به ساخت آزمایشگاه روی تراشه‌ای شده است که قادر به شناسایی ترکیبات خاص سرطان در خون است. این پروتئین‌ها در مراحل اولیه‌ی تشکیل سرطان قادر به شناسایی خواهند بود. برای این کار از پلاسمونیک، میکروسیالی و شیمی سطح استفاده شده‌است. این دستگاه قادر است پروتئین‌های ویژه‌ی سرطان را در خون شناسایی کند. شناسایی سرطان در مراحل ابتدایی می‌تواند فرآیند درمان را تسهیل کند. این تراشه می‌تواند در آینده برای درمان بیماری سرطان استفاده شود، هزینه‌ی ساخت این تراشه بسیار کم و حساسیت آن بالا است. در این تراشه از میکروکانال‌هایی استفاده شده است که درون آن نانوذرات طلا قرار داده شده‌است. 
نانوذرات، حاوی آنتی‌بادی‌های ویژه‌ای هستند که به پروتئین‌های حاصل از سلول‌های سرطانی متصل می‌شوند. اتصال میان پروتئین و آنتی‌بادی موجود در سطح نانوذرات موجب تغییر رزونانس پلاسمونیک سطح می‌شود. این تغییرات را می‌توان مشاهده کرد. وجود این تغییر به منزله‌ی وجود بیماری سرطان است. حساسیت این تراشه بسیار بالا است به‌طوری که وجود مقادیر بسیار کمی از پروتئین، قابل شناسایی در تراشه خواهد بود. این گروه تحقیقاتی در سال 2009 موفق به ارائه‌ی فناوری شناسایی سلول‌های سرطانی شدند. در سال 2010 این گروه با دریافت حمایت مالی در قالب پروژه‌ی FP7 کمیسیون اروپا به توسعه‌ی این پروژه پرداختند تا این که چندی پیش موفق به ساخت آزمایشگاه روی تراشه شدند.

تیمی از محققان به رهبری دانشگاه اوتاوا نقش نوعی ژن خاص را در رشد مخچه کشف کردند. بر اساس یافته‌های جدید، ژن Snf2h برای رشد مخچه سالم حیاتی است. این عضو مرکز کنترل تعادل، کنترل حرکات فیزیکی پیچیده و کنترل حرکات ریز است. همچنین مخچه برای انجام فعالیت‌های روزانه مانند قدم‌زدن، خوردن و رانندگی مهم است. با حذف ژن Snf2h، محققان دریافتند مخچه کوچک‌تر از حد نرمال بود و تعادل و حرکات کنترل‌شده نیز کاهش یافت. این عضو حاوی تقریبا نیمی از عصب‌های مغز است. ژن کشف‌شده در سلول‌های بنیادی عصبی مغز قرار دارد و به عنوان یک تنظیم‌کننده ارجح ایفای نقش می‌کند. جزئیات این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

دانشمندان، موفق به کشف راهی برای درمان بیماری صرع شدند. محققان دانشگاه کارولینای جنوبی، موفق به کشف شبکه پیچیده‌ای از پروتئین شدند که در درمان اختلالات عصبی مانند صرع، اختلال طیف اوتیسم و اسکیزوفرنی موثر است. این مجموعه شامل سه پروتئین کلیدی KCC2، Neto2 و GluK2 مورد نیاز برای ارتباطات سیناپسی مهارکننده و تحریک کننده است. KCC2 برای مهار کننده مورد نیاز است، GluK2 یک گیرنده برای فرستنده تحریکی است و Neto2 پروتئین کمکی به KCC2 و GluK2 است. پیش از این اعتقاد بر این بود که KCC2 و GluK2 در محفظه‌های جداگانه ای‌از سلول هستند و مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند، اما محققان دریافتند عملکرد آنها در تعامل با هم است. 
محققان این تحقیق اظهار کردند: عدم تعادل بین سطح تحریک کننده و مهارکننده باعث عملکرد نامناسب مغز و تشنج می‌شود. همانطور که می‌دانیم درمانی برای صرع وجود ندارد و درمان‌های در دسترس فقط می‌تواند به جلوگیری از عوارض آن از جمله تشنج کمک کند. موفقیت دانشمندان بر روی موش‌ها قابل اهمیت است و امیدواری به درمان برای انسان وجود دارد. این یافته‌ها در مجله Cell Reports منتشر شده است.

بر پایه اطلاعات پژوهشی که به تازگی در نشریه نورولوژی به چاپ رسیده، مشخص شده که پرفشاری خون منجر به مشکلات حافظه در افراد بالای 45 سال می‌شود. این مطالعه معتقد است افراد با فشار خون دیاستولیک بالا، از اختلال شناختی یا مشکلات حافظه‌ای و توانایی‌های فکری بیشتری نسبت به افرادی که فشار دیاستولیک طبیعی دارند، رنج می‌برند. به ‌ازای هر 10 میلی‌متر جیوه افزایش در این نوع فشار، شانس ابتلا به مشکلات شناختی هفت درصد بیشتر می‌شود. این نتایج معتبر پس از تعدیل سایر عواملی که می‌توانند بر توانایی‌های شناختی تاثیر بگذارند، مانند سن، سیگار کشیدن، فعالیت فیزیکی، سطح تحصیلات، دیابت یا کلسترول بالا منتشر شده‌اند. 
پژوهشگران نشان داده‌اند که بالا بودن فشار خون دیاستولیک به ضعف در عروق کوچک مغز منجر می‌شود، در نتیجه این نواحی کوچک صدمات مغزی را گسترش می‌دهند. در این مطالعه، نزدیک به 20 هزار فرد 45 سال و بیشتر مورد بررسی قرار گرفته‌اند که هیچ‌یک نیز سابقه سکته مغزی یا دیگر حوادث عروقی مغز را ذکر نمی‌کردند. 6.7 درصد از این افراد اختلالات شناختی داشتند و 6.49 درصد از کل نیز تحت درمان دارویی پرفشاری خون قرار داشتند. محققان این مطالعه معتقدند این امکان فراهم است تا با پیشگیری یا درمان پرفشاری خون، بتوان از ایجاد اختلالات شناختی جلوگیری کرد و مانع پیشرفت آن به سوی دمانس شد.