تكنيك آنژيوگرافي معمولا در تصويربرداري و تشخيص بيماريهاي رگهاي خوني، كه در مغز و قلب ايجاد ميشود، بهكار ميرود. متداول ترين تكنيك آنژيوگرافي x-ray angiography است. در گذشته، آنژيوگرافي در تشخيص پاتولوژيك رگهاي خوني بهكار ميرفت، اما اكنون راديولوژيستها و كارديولوژيستها با استفاده ازx-ray angiography جراحيهاي تهاجمي بسيار ظريفي را در سيستم گردش خوني، به خصوص شريانهاي قلبي انجام ميدهند. در سالهاي اخير،تكنيكهاي تصوير برداري سيستم گردش خون MR,CT,ultrasound براي تشخيص بيماريها توسعه يافته و تهاجم كمتري نسبت به x-ray angiography دارند و تنها فرستادن يك كاتتر به داخل رگ ماده حاجب (contrast) تزريق ميشود.
آنژيوگرافي روندي است كه دقيقترين اطلاعات ممكن از عروق را تهيه و قبل از عمل در اختيار جراح قرار ميدهد. بر پايه اين اطلاعات، جراح ميتواند برخي از بيماريها را بدون نياز به عمل جراحي باز، درمان كند و در صورت نياز به عمل باز، اين اطلاعات، جراح را در انجام سريع و دقيق اين امر ياري رسانده و بهترين شرايط ايمني را براي بيمار فراهم ميكند. امروزه آنژيوگرافي به منظور تشخيص، به صورت سرپائي انجام ميگيرد.
اساس و پايه براي x-ray angiography مشابه x-rayهاي معمولي است.تنها تفاوت آنژيوگرافي با x-ray در اين است كه اشعه X ميرا شده توسط تشديدكنندههاي تصوير و نتايج تصوير با TV camera نمايش داده ميشود. در سيستمهاي آنژيوگرافي جديد، هر فريم از سيگنال TV آنالوگ به فريم ديجيتال تبديل شده و در حافظه كامپيوتر ذخيره ميشود. فيلمهاي گرفته شده در سيستم آنژيوگرافي ميتوانند به صورت real time باشند و همچنين ميتوان اين فيلمها را ذخيره كرد و بعدها مورد بررسي قرار داد.
PDF متن کامل روش HTML متن کامل روش