پزشکی بالینی

تحقيقي جديد که توسط روان‌پزشکان دانشگاه بُن آلمان صورت گرفته، توجيهي علمي براي حواس‌پرتي و فراموشکاري دارد. بنابر نتايج اين پژوهش، تغييرات و اختلالات ژنتيکي مي‌توانند به حواس‌پرتي ‌منجر ‌شوند. پژوهشگران دانشگاه بن در تحقيقي جديد، رابطه‌اي مستقيم ميان حواس‌پرتي و ژن دي‌آردي 2 (DRD2) انسان کشف کرده‌اند. بنابر داده‌هاي اين تحقيق، افرادي که داراي يک ژن خاص هستند، راحت‌تر مي‌توانند از مسير کار خود منحرف و غافل شوند و با دقت کمتري کارهاي خود را انجام دهند. اين دانمشندان براي انجام تحقيق خود 500 زن و مرد را آزمايش کردند و ترشح بزاق آن‌ها را بر اساس تغييرات ژن دي‌آر‌دي 2 مورد بررسي قرار دادند. علاوه بر اين، شرکت کنندگان مي‌بايست ميزان حواس‌پرتي و تمرکز خود را در پرسش‌نامه‌ايي ارزيابي مي‌کردند. نتايج اين تحقيق که در نشريه علميNeuroscience letters منتشر شده‌اند، رابطه‌ايي مستقيم ميان فراموشي‌ها و تغييرات ساختاري در ژن دي‌آردي 2 را نشان مي‌دهند. ژن دي‌آردي 2 مي‌تواند دو نوع مختلف داشته باشد. يک نوع که همراه با باز Cytosin است و ديگري نوع دوم که همراه با باز Thymin است. حال افرادي که از نوع دوم برخوردار هستند، يعني ساختار ژنشان همراه با باز Thymin است، بيشتر در معرض حواس‌پرتي و فراموشي قرار مي‌گيرند. علاوه بر داده‌‌هاي آماري، دانشمندان حتي يک رابطه‌ي علت و معلولي نيز ميان اين دو مي‌بينند. به گفته آنان، ژن دي‌آردي 2 نقش بزرگي در رساندن سيگنال‌ها به ناحيه‌هاي مربوطه در مغز ايفا مي‌کند. آنها مي‌گويند که اين ساختار قابل مقايسه با عملکرد يک رهبر ارکستر است که مغز را همانند يک ارکستر هماهنگ و اداره مي‌کند. ژن دي‌آردي 2 نيز نقش چوب رهبر ارکستر را بازي مي‌کند. اگر رهبر ارکستر با آن چوب حرکت اشتباهي انجام دهد، کل ارکستر به هم مي‌ريزد. پژوهشگران مي‌گويند که رايج بودن حواس‌پرتي در ميان افراد يک خانواده نيز ژنتيکي بودن اين مساله را نشان مي‌دهد. اما آنها مي‌افزايند که فاکتورهاي ديگري نيز مي‌توانند بر رفتار انسان‌ها تاثير بگذارند. براي مثال محيط اجتماعي يک نفر نيز مي‌تواند تاثيرگذار باشد. اما پژوهشگران مي‌گويند وجود اين ژن را به عنوان يک بهانه از افراد حواس‌پرت نپذيريد. براي مثال آنها به فراموشکاران و حواس‌پرت‌ها پيشنهاد مي‌کنند که از يادادشت‌هاي کوچک استفاده کنند و براي مقابله با حواس‌پرتي خود به دنبال راه‌کارهاي مختلف بگردند.

آزمايش‌ها نشان داده‌اند که ميزان سکته قلبي در افراد در سه روز اول تغيير ساعات تابستاني و زمستاني حدود ۲۵ درصد افزايش مي‌يابد. اين تغييرات مي‌تواند به دليل برهم خوردن تعادل هورموني باشد. زمان تنها يک ساعت در شبانه‌روز جلو يا عقب کشيده مي‌شود، اما تاثيرش روي افراد حساس مي‌تواند غيرمترقبه و حتي بسيار شديد باشد؛ مثلا موجب سکته قلبي شود! نتايج يک پژوهش از سوئد نيز با تحقيقات يادشده مشابه است. يکي از علل مي‌تواند دچار شدن افراد حساس به بي‌خوابي باشد. خواب اين افراد پس از تغيير ساعت روزانه مختل مي‌شود، وضعيت هورموني ‌آن‌ها بهم مي‌ريزد و احتمال ابتلا به سکته قلبي افزايش مي‌يابد. براي کساني که پوست چندان کلفتي ندارند، تغيير يک ساعت در شبانه‌روز مي‌تواند به اختلال در ساعت دروني‌شان بيانجامد. بسياري از آن‌ها دچار بدخوابي مي‌شوند و از خستگي و نداشتن تمرکز شکايت مي‌کنند. اين نشانه در ميان زنان بيشتر ديده مي‌شود.

بر اساس نتايج يک تحقيق در آمريکا، ورزش در سنين ۲۰ تا ۲۹ سالگي سبب حفاظت از توانايي مغز در ميانسالي مي‌شود. فعاليت‌هايي چون دويدن، شنا و دوچرخه‌سواري که فعاليت قلب را تنظيم مي‌کنند در سنين پايين‌تر، سبب تقويت حافظه و قدرت فکر در سنين بالاتر مي‌شوند. بر اساس نتايج اين تحقيق، سلامت قلب سبب حفظ سلامت مغز مي‌شود. محققان در دانشگاه مينسوتا در شهر مينياپوليس آمريکا سه هزار نفر را با سن متوسط ۲۵ سال مورد آزمايش قرار دادند. اين افراد در طول يک سال آزمايشات سلامت قلب و عروق انجام دادند و اين آزمايشات پس از ۲۰ سال تکرار شد. از آنها خواسته شد تا زماني که نفس دارند و بدنشان خسته نشده بدوند. سپس، آزمايشات ديگري براي سنجش قدرت و فعاليت مغزي، ۲۵ سال پس از آغاز اولين آزمايش سلامت قلبي انجام گرفت. افرادي که در جواني بيشتر دويده بودند پس از ۲۵ سال از قدرت حافظه و توان فکري بالاتري برخوردار بودند. همچنين افرادي که فاصله زماني تست دويدن آنها پس از ۲۰ سال اختلاف کمتري داشته در آزمايشات حافظه و تواتايي مغزي از افرادي که فاصله زماني تست دويدن آنها در فاصله ۲۰ سال اختلاف بيشتري داشته، نتيجه بهتري گرفتند.

دانشمندان کشف کرده‌اند که يک نوع باکتري در معده هست که شکلات را تخمير و به آزاد شدن يک ترکيب مفيد ضدتورمي که براي قلب خوب است منجر مي شود. تيم محققان دانشگاه ايالتي لوئيزيانا اين يافته را در نشست انجمن شيمي آمريکا گزارش داد. ميکروب‌هاي معده از جمله بيفيدوباکتري از شکلات تغذيه و ماده مفيد پليفنوليک را آزاد مي‌کنند. دانشمندان معتقدند که افزودن ميوه به شکلات مي‌تواند فرآيند تخمير را تسريع کند. در همين حال موسسه ملي قلب، ريه و خون آمريکا طرحي براي آزمايش گسترده يک قرص شکلات براي بيماري قلبي دارد. اين موسسه در همکاري با شرکت شکلات‌سازي مارس اين آزمايش را انجام خواهد داد. شرکت مارس شيوه‌اي انحصاري براي استخراج يک نوع ماده مفيد به نام فلاوانول از کاکائو و توليد کپسولي با کمک آن به نام خود ثبت کرده است. دکتر جو ان ميسون که هدايت اين آزمايش را به عهده خواهد داشت مي‌گويد: «مشکل اين است که فلاوانول در بيشتر شکلات‌هاي موجود در بازار وجود ندارد. چون فلاوانول‌ها در طي فرآوري کاکائو از ميان مي‌رود.» به گفته او هدف مطالعه اين است که آيا فوايد بهداشتي شکلات بدون شکر و چربي هم وجود دارد يا نه.

محققان دانشگاه نیومکزیکو اخیرا مدعی شده‌اند که اعمال جریانات ملایم الکتریسیته به سر می‌تواند درد را از بین برده، به حافظه کمک کرده و دقت را ارتقا بخشد. این روش موسوم به «تحریک مستقیم جریان ترانس» (TDCS) منجر به انفجاری در میان هکرها شده که در تلاش برای استفاده از این شیوه به نفع خود هستند. این روش بقدری موفقیت‌آمیز نشان داده که حتی ارتش آمریکا بر روی آن سرمایه‌گذاری کرده است. شیوه TDCS با پمپاژ یک جریان الکتریکی کم قدرت از طریق الکترودهای روی سر انسان عمل می‌کند. برخی پژوهشها نشان داده که می‌توان از این رویکرد برای درمان بیماریهایی مانند افسردگی، اضطراب و درد مزمن استفاده کرد. اگرچه هکرها این فناوری را حاوی کاربردهای ارتقادهنده دیگر مانند یادگیری سریعتر یا بهتر شدن در بازیهای ویدیویی می‌دانند. 
پژوهش انجام شده بر روی خلبانان نیروی هوایی آمریکا نشان داد، افرادی که تحت روش مذکور قرار گرفته بودند، 25 درصد عملکرد بهتری در آزمایشات تمرینی نسبت به سایرین نشان دادند. همچنین می‌توان از هدستهایی مانند هدست Foc.us استفاده کرد که کاربری این روش را برای عموم مردم امکان‌پذیر می‌کند. بنا بر ادعاهای شرکت Foc.us، این هدست 350 دلاری می‌تواند انعطاف‌پذیری مغز را افزایش داده و فعالیت سیناپسها را تسریع کند که این امر به بازیکنها در تمرکز بهتر بر روی بازیها و دریافت امتیازات بیشتر کمک خواهد کرد. اگرچه هکرها نسخه‌های خاص خود را با استفاده از هدبندهای قابل ارتجاع و چند الکترود ساخته‌اند. نیروی این نسخه‌ها اغلب با یک باتری 9 ولت تامین شده و یک تا دو میلی‌آمپر برق تولید می‌کند.

محققان انگلیسی در پژوهش خود نشان دادند، مصرف یک قرص گوجه‌فرنگی در روز می‌تواند انسان را از خطر بیماری قلبی دور نگهدارد. کارآزمایی انجام شده توسط محققان که یک قرص گوجه‌فرنگی را به همراه یک دارونما در 72 انسان بالغ آزمایش کرده بودند، نشان داد قرص مذکور عملکرد رگهای خونی را بهبود می‌بخشد. اگرچه به گفته کارشناسان، پژوهشهای بیشتری برای اثبات عملکرد آن نیاز است. این قرص حاوی یک آنتی‌اکسیدان طبیعی موسوم به لیکوپین است که رنگ گوجه‌فرنگی‌ها را نیز در خود تامین می‌کند. 
دانشمندان از چندی پیش بر این گمان بودند که لیکوپین ممکن است برای جلوگیری از بروز بیماری از جمله سرطانهای خاص و بیماریهای قلبی عروقی مفید باشد. همچنین شواهدی وجود دارد که خوردن رژیم مدیترانه‌ای غنی از گوجه‌فرنگی – به همراه میوه‌ها و سبزیجات دیگر و روغن زیتون- برای سلامت مفید است. اگرچه پیروی از یک رژیم سلامت همچنان توصیه می‌شود اما دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا راهی برای قرار دادن برخی از این ویژگیهای خوب در یک قرص وجود دارد یا خیر. شرکت Cambridge Theranostics از دانشگاه کمبریج اکنون توانسته قرص گوجه‌فرنگی را تولید کند. 
تیمی از دانشگاه کمبریج در پروژه‌ای که بودجه آن توسط بنیاد ولکام، بنیاد قلب بریتانیا و موسسه ملی تحقیقات سلامت تامین می‌شود، به بررسی برخورداری قرص مذکور از تاثیرات دلخواه پرداختند. آنها 36 داوطلب مبتلا به بیماری قلبی و 36 داوطلب سلامت به عنوان گروه کنترل را در این پژوهش مورد استفاده قرار داده و روزانه به آنها یک قرص گوجه‌فرنگی یا دارونما دادند. 
محققان برای مقایسه جریان خون ساعد را اندازه‌گیری کردند که پیش‌بینی کننده خطر ابتلا به بیماری قلبی در آینده است چرا که رگهای خونی باریک شده می‌توانند منجر به حمله یا سکته قلبی شوند. در بیماران قلبی، قرص گوجه فرنگی باعث بهبود چشمگیر جریان خون در ساعد شد. اگرچه این مکمل تاثیری بر روی فشار خون، سفت شدن رگها یا سطح چربی خون نداشت. این پژوهش در مجله PLoS One منتشر شده است.

بر اساس یافته‌های دانشمندان دانشگاه مک‌گیل و «موسسه داگلاس»، سطوح نوعی مولکول که فقط در انسان‌ها و دیگر پستانداران یافت می‌شود، در مغز افراد افسرده کمتر است.  این کشف می‌تواند کلیدی جهت ارتقا انتخاب‌های درمانی برای اشخاصی باشد که از افسردگی رنج می‌برند. افسردگی عامل شایع معلولیت است و با این که داروهایی برای درمان آن وجود دارد، یافتن دارویی مناسب برای بیماران اغلب آزمون و خطای پزشکان را افزایش می‌دهد. 
دانشمندان دریافتند سطوح نوعی مولکول ریز به نام miR-1202 می‌تواند نشانگری برای افسردگی باشد و به شناسایی افرادی که احتمالا به درمان ضدافسردگی واکنش نشان می‌دهند، کمک کند. با استفاده از نمونه‌موردی‌های «بانک مغز داگلاس بل-کانادا» دانشمندان بافت‌های مغز افراد افسرده را بررسی و آن‌ها را با بافت‌های مغز اشخاص سالم مقایسه کردند. محققان این مولکول را که فقط در انسان‌ها و پستانداران وجود دارد، کشف کردند و دریافتند چنین مولفه‌ای گیرنده‌ مهم ماده گلوماتیک فرستنده عصبی را کنترل می‌کند. 
تعدادی از آزمایش‌های تیم علمی نشان داد ضدافسردگی‌ها سطوح این میکرو آر ان ای را تغییر می‌دهند و در تحقیقات بالینی انجام‌شده روی افراد افسرده زنده که با «سیتالوپرام» (نوعی داروی ضدافسردگی که معمولا تجویز می‌شود) درمان می‌شدند، سطوح پایین‌تر مولکول مزبور در افراد افسرده در مقایسه با اشخاص غیرافسرده، پیش از درمان مشاهده شد. نتایج نشان داد با پیشرفت درمان میزان microRNA miR-1202 افزایش یافت و سوژه‌ها دیگر احساس افسردگی نکردند. این کشف می‌تواند هدف بالقوه‌ای برای طراحی درمان‌های ضدافسردگی موثرتر و جدید باشد. جزئیات پاین پژوهش در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه یوتا به تازگی نظریه جدیدی را در خصوص نقش خشونت در تکامل صورت انسان‌های اولیه ارائه داده‌اند. بر اساس این مطالعه، نسخه ماقبل‌ تاریخ جنگ بر سر زنان، منابع و دیگر اختلافات عامل تکامل صورت اجداد اولیه انسان بوده‌ است. دیوید کریر و مایکل مورگان از دانشگاه یوتا مدعی‌اند صورت‌های انسان، به ویژه‌ صورت‌های اجداد جنوبی‌کپی (Australopithecus) به گونه‌ای تکامل یافتند تا آسیب وارده ناشی از ضربات را در طول جنگ‌های بین مردان به حداقل برسانند. 
یافته‌های جدید جایگزینی برای فرضیه پیشین خواهد بود که بر اساس آن، تکامل صورت‌های قوی اجداد اولیه انسان عمدتا ناشی از نیاز به جویدن غذاهای سختی مانند فندق‌ها بوده است. این تحقیق بر اساس مطالعه قبلی کریر و مورگان شکل گرفت که بر اساس آن، خشونت نقش بسیار مهم‌تری را در تکامل انسان در مقایسه با آنچه بسیاری معتقدند، ایفا کرده است. چنین یافته‌هایی همچنین این موضوع را مطرح می‌کند که آیا گذشته‌های دور انسان خشونت‌آمیز بوده است یا خیر. این موضوع یکی از مباحث عامل اختلاف‌نظرهای موجود در میان متفکران لقب گرفته است. جزئیات این دستاورد علمی در مجله Biological Reviews منتشر می‌شود.

دانشمندان موسسه سلول‌های بنیادی هاروارد بر این باورند که برگرداندن سلولهای بالغ کبد به حالت شبه سلول بنیادی می‌تواند یک کبد بیمار مزمن را درمان کند. یافته‌های دانشمندان می‌تواند راه را برای پیوند سلولهای کبد به منظور درمان اختلالات ژنتیکی این اندام هموار کند. نظریه محققان به رهبری کامارگو، بر اساس این واقعیت است که کبد می‌تواند خود را ترمیم کند. آنها همچنین بر این باورند یک آبشار بیوشیمیایی موسوم به «Hippo» که کنترل بزرگی کبد در زمان رشد را بر عهده دارد، همچنین بر سرنوشت سلولها تاثیر می‌گذارد. 
دانشمندان دریافتند که خاموش کردن مسیر سیگنالدهی Hippo در سلولهای بالغ کبد میزان بسیار زیادی از سلولهای به حالت بنیادی بازگشته ایجاد خواهد کرد. بازگشت سلولها به حالت سلول بنیادی مانند اولیه به آنها اجازه خواهد داد تا سلولهای پیش‌ساز کاربردی را با قابلیت بازسازی یک کبد بیمار پرورش دهند. حتی اگر سه چهارم کبد در عمل جراحی برداشته شود، تنها عمل تکثیر می‌تواند این اندام را به اندازه کاربردی عادی‌اش برگرداند. 
پژوهش جدید نشانگر آن است که حالت دومی از بازسازی وجود دارد که ممکن است بطور دائم آسیب کبد را ترمیم کند. گام بعدی دانشمندان، بررسی چگونگی تغییر فعالیت مسیر Hippo در سلولهای آسیب دیده در اثر بیماری مزمن کبد یا هپاتیت است. در طولانی‌مدت این کار می‌تواند به داروهایی منجر شود که فعالیت Hippo در سلولهای بالغ کبد بیماران را برای تسریع بازگشت سلولها به حالت بنیادی و ترمیم دستکاری می‌کنند. همچنین ممکن است بتوان سیگنالدهی Hippo را برای رشد سلولهای پیش‌ساز کبد در ظرف آزمایشگاهی به منظور پیوند کنترل کرد. نتایج این پژوهش در مجله Cell منتشر شده است.

محققان دانشگاه Purdue حسگر ليزري را ابداع کرده‌اند که مي‌تواند نسبت به روش‌هاي معمول، رشد باکتري سالمونلا را در نمونه‌هاي غذايي 3برابر سريع‌تر تشخيص دهد. اين ماشين که BARDOT ناميده مي‌شود، کلوني‌هاي باکتري را اسکن کرده و براي آنها تشخيص مي‌گذارد. تمامي اين مراحل کمتر از 24 ساعت طول مي‌کشد. با روش مذکور تشخيص سالمونلا نسبت به روش‌هاي مرسوم، آسان‌تر و سريع‌تر خواهد بود، بدان معنا که تهيه غذا براي مشتريان ايمن‌تر خواهد بود. روش‌هاي کنوني براي تشخيص سالمونلا حدود 72 ساعت به طول مي‌انجامد. اما در اين روش BARDOT کلوني باکتري را با استفاده از تاباندن نور به کلوني‌ها و روشن کردن خصوصيات طبيعي آنها مشخص مي‌کند. کار با دستگاه نياز به مهارت خاصي ندارد و قيمت بالايي هم ندارد. BARDOT از يک ليزر قرمز دي‌يد براي اسکن کلوني‌هاي باکتري روي پلت آگار استفاده مي‌کند. وقتي نور درون کولوني نفوذ مي‌کند، الگوي خاصي را توليد مي‌کند که نشانه آلودگي غذا با سالمونلا است. دقت تشخيصي اين وسيله در بررسي‌هاي مختلف حدود 9/95 درصد تخمين زده مي‌شود. همچنين قادر است 8 گونه از اين باکتري را از هم افتراق دهد.

شايد به زودي شرايطي فراهم شود که بيماران مبتلا به سرطان عوارض جانبي کمتري را از شيمي‌درماني دريافت کنند، آن هم به کمک کشفي که درهاي جديدي را براي درمان هدفمند بيشتر باز کرده است. محققان يک راه احتمالي براي درمان تومورها دريافته‌اند که در آن يک فلز بدون ضرر در محل سرطان کاشته مي‌شود. با اين کشف تازه، درمان‌‌ها هدفمندتر شده و از بروز عوارض جانبي مانند از دست دادن موها، خستگي و تهوع پيشگيري مي‌شود. در روش فوق، ترکيبات شيميايي موجود در داروهاي شيمي‌درماني فقط زماني فعال مي‌شوند که در تماس با فلزي به نام پالاديوم قرار مي‌گيرند. دانشمندان اميدوارند که با کاشت وسيله‌هاي کوچک پوشيده شده با پالاديوم در تومورهاي بيماران، داروها تنها زماني که لازم است و در تماس با اين فلز قرار مي‌گيرند، فعال مي‌شوند، به اين ترتيب، حداقل آسيب به سلول‌هاي سالم بدن وارد شده و عوارض جانبي به حداقل خود مي‌رسد. البته اين رويکرد جديد درماني سال‌ها طول مي‌کشد تا روي بيماران آزمايش شود. اما به هر حال روزنه اميدي براي کاهش عوارض جانبي ناشي از شيمي‌درماني در بيماران مبتلا به سرطان محسوب مي‌شود.

با توجه به آنکه گلوکوم يکي از علل اصلي نابينايي در دنيا به شمار مي‌رود، محققان دانشگاه کاليفرنيا نوعي لنز تماسي ابداع کرده‌اند که در آن نانوالماس جاسازي شده و درمان گلوکوم را ارتقاء مي‌دهد. در حال حاضر اين بيماري بوسيله قطره‌هاي چشمي درمان مي‌شود که خود عوارض جانبي مانند خشکي چشم، سردرد و حساسيت به نور دارند. توجه به اين مسايل و ديگر موارد باعث شد تا محققان به دنبال روش جايگزيني براي رساندن دارو به منطقه درگير باشند تا درمان گلوکوم بهتر و موثرتر صورت گيرد. اين محققان داروهاي استفاده شده در درمان گلوکوم را با نانوالماس‌ها ترکيب کرده و درون لنزهاي تماسي جايگذاري کردند. وقتي داروها در تعامل با اشک بيمار قرار مي‌گيرند، درون چشم آزاد مي‌شوند. نانوالماس‌ها شبيه توپ‌هاي کوچک فوتبال بوده و حدود 5 نانومتر قطر دارند. آنها مي‌توانند با ترکيبات مختلف دارويي ترکيب شده و آنها را در دوره‌هاي طولاني درون بدن آزاد کنند. اين تيم تحقيقاتي نانوالماس‌ها را با تيمولول مالئات ترکيب کرده و مورد آزمايش قرار دادند. وقتي تيمولول با ليزوزيم (آنزيم موجود در اشک) واکنش مي‌دهد، به‌طور ثابتي درون چشم آزاد مي‌شود محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌کند: «رساندن تيمولول از طريق تماس با اشک ممکن است از آزاد شدن غيرهدفمند پيشگيري کند، زيرا لنزهاي تماسي مانند يک انبار عمل کرده و دارو را به شکل هوشمندانه‌تري به محل مورد نظر برساند.» اين لنزها، جدا از آنکه به بهتر رساندن دارو کمک مي‌کنند، در ديد بيمار نيز اختلالي ايجاد نمي‌کنند. علاوه بر آن، اين لنزها قوي‌تر بوده و تفاوتي با لنزهاي تماسي استاندارد ندارند. بدان معنا که استفاده از آن راحت بوده و به اکسيژه نيز اجازه مي‌دهد تا به چشم برسد.

محققان دانشگاه پزشکي دانشگاه واشنگتن روشي را براي مشاهده سلول‌هاي سرطاني با کمک عينک‌هاي با تکنولوژي بالا ابداع کرده‌اند که به جراحان کمک مي‌کند حين عمل جراحي بافت سالم و سرطاني را آسان‌تر تشخيص دهند. مشاهده سلول‌هاي سرطاني به شدت مشکل است، حتي وقتي به ميزان زيادي هم بزرگنمايي شوند. به اين ترتيب با کاربرد عينک فوق، جراحان امکان مي‌يابند که هنگام برداشت بافت تومورال، همه بافت سرطاني رابرداشته و هيچ سلولي را باقي نگذارند. اين عينک به‌گونه‌اي است که از پشت آن، سلول‌هاي سرطاني زير يک نور خاص به رنگ آبي درمي‌آيند. البته قبل از آن نشانگر فلورسنتي به تومور تزريق مي‌شود که تنها به سلول‌هاي سرطاني مي‌چسبند. به اين ترتيب با تاباندن نور مخصوص، سلول سرطاني از پشت عينک مخصوص به رنگ آبي درمي‌آيد. اين تکنولوژي هنوز در مراحل اوليه خود بوده و نياز است که بيشتر تحت آزمايش قرار گيرد تا همه جراحان سرطان بتوانند از آن بهره‌مند شوند. اما از هم‌اکنون مي‌توان تصور کرد که با آمدن اين عينک، نياز به پيگيري بيماران پس ازعمل جراحي و عوارض مرتبط با آن مانند درد و اضطراب حذف مي‌شود. اين عينک براي نخستين‌بار در يک بيمار مبتلا به سرطان پستان مورد استفاده قرار گرفته است. در حال حاضر،20 الي25 درصد اين دسته از بيماران نياز به جراحي دوباره پيدا مي‌کنند، زيرا در جراحي نخست همه بافت تومورال خارج نمي‌شود و اين مساله در آزمايش‌هاي پس از عمل مشخص مي‌شود.

محققان «مرکز پزشکی لانگون» در نیویورک برای نخستین بار نشان داده‌اند که خوابیدن پس از یادگیری رشد مولفه dendritic spines را در مغز ترغیب می‌کند. این مولفه‌های مغزی برآمدگی‌هایی از سلول‌های مغزی هستند که به دیگر سلو‌ل‌های مغزی متصل می‌شوند و عبور اطلاعات را در سیناپس‌ها آسان می‌کنند. سیناپس‌ها تقاطعاتی هستند که در آن، سلول‌های مغزی یکدیگر را ملاقات می‌کنند. فعالیت سلول‌های مغزی در طول خوابیدن عمیق یا خواب موج کند پس از یادگیری برای چنین رشدی حیاتی است. 
یافته‌های حاصل از انجام آزمایش روی موش‌ها شواهد فیزیکی مهمی را در دفاع از این فرضیه ارائه می‌دهد که بر اساس آن، خواب به انسجام‌بخشی و قوی‌کردن حافظه کمک می‌کند. این تحقیق همچنین برای نخستین بار نشان می‌دهد چگونه یادگیری و خواب موجب بروز تغییرات فیزیکی در غشای موتور حرکتی می‌شود. این ناحیه از مغز مسئول حرکات داوطلبانه است. 
دانشمندان در این مطالعه نشان داده‌اند چگونه خوابیدن به عصب‌ها کمک می‌کند تا اتصالات بسیار خاصی را روی انشعاب‌های dendritic شکل دهند که این اتصالات می‌توانند حافظه بلندمدت را تسهیل بخشند. آن‌ها همچنین دریافتند چگونه انواع مختلف یادگیری سیناپس‌هایی را در انشعاب‌های مختلف همان عصب‌ها ایجاد می‌کند و این بدین معناست که یادگیری موجب بروز تغییرات ساختاری بسیار خاص در مغز می‌شود. سلول‌های مغزی زمانی که فرد اطلاعات جدید را در طول ساعات بیداری هضم می‌کند در طول خواب عمیق دوباره بازفعال می‌شوند. در خواب عمیق که خواب موج کند نیز خوانده می‌شود، امواج مغزی کند می‌شوند و حرکات سریع چشم و رویابینی متوقف می‌شوند. دانشمندان برای مدتهای طولانی معتقد بوده‌اند که این بازفعالی شبانه به فرد کمک می‌کند خاطرات جدید را شکل دهد و به یاد آورد؛ با این حال، تغییرات طی این فرآیند درک نشده بودند. جزئیات این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.

محققان دانشگاه مینه‌سوتا یک سیستم تشخیص رایانه‌ای را طراحی کرده‌اند که با رهگیری حرکات کودک قادر به تشخیص نشانگرهای رفتاری اوتیسم است. محققان اختلالات اوتیسم معتقدند که نشانگرهای رفتاری اوتیسم در نخستین سال زندگی کودک قابل مشاهده و تشخیص است؛ با تشخیص زودهنگام بیماری، امکان یادگیری مهارت‌های اجتماعی ضروری و الگوهای رفتاری همزمان با شروع راه رفتن و صحبت کردن فراهم می‌شود. محققان دانشگاه مینه‌سوتا به سرپرستی «جردن هاشمی»، سیستم تشخیص رایانه‌ای طراحی کرده‌اند که با رهگیری حرکات کودک، نشانگرهای اوتیسم را شناسایی می‌کند. 
این مطالعه که با حضور 15 نوزاد پنج تا 18 ماهه انجام شد، بر سه آزمایش رفتاری متمرکز بود؛ در آزمون اول میزان توجه نوزاد در هنگام تکان دادن جغجغه و تغییر جهت ناگهانی آن از سمت چپ به راست مورد بررسی قرار گرفت. در آزمون دوم، یک اسباب‌بازی از مقابل میدان دید کودک عبور داده شد و میزان تأخیر زمانی برای رهگیری آن محاسبه شد؛ در آزمون سوم توپی به سمت کودک فرستاده شد و حرکات چشم برای رهگیری توپ مورد بررسی قرار گرفت. میزان تأخیر زمانی در توجه به جغجغه، اسباب‌بازی یا توپ بسیار حائز اهمیت است. 
بر اساس نتایج بدست آمده در این 3 مطالعه، محققان برنامه نرم‌افزاری بسیار دقیقی طراحی کردند که از پتانسیل تجزیه و تحلیل خودکار خیره شدن چشم کودک، الگوهای راه رفتن یا رفتار حرکتی بعنوان نشانه‌هایی از تکامل کودک برخوردار بوده و می‌تواند نشانگرهای اولیه اوتیسم را شناسایی کند. این برنامه رایانه‌ای غیرتهاجمی در منزل و کلینیک‌های درمانی قابل استفاده است. محققان قصد دارند تا پایان سال جاری میلادی برنامه نرم‌افزاری مخصوص تبلت را مورد آزمایش قرار دهند؛ این برنامه با بررسی پاسخ‌های فیزیکی و چهره به نشانه‌های بصری بر روی صفحه نمایش، اقدام به آنالیز خودکار اطلاعات و تشخیص احتمال خطر اوتیسم می‌کند.

ساختار متفاوت سلولی و عصبی در کیسه‌تنان می‌تواند در ارائه روشی جدید در درمان بیماری‌های عصبی موثر باشد‌. محققان با بررسی ساختار سیستم عصبی حیوانات ژله‌ای آبزی مثل کیسه‌تنان، با ساختار و شکل جدیدی از رشد مغزی مواجه شدند که ممکن است برای درمان بیماری‌های پارکینسون، آلزایمر و سایر بیماریهای عصبی موثر باشد. به گفته لئونید مورز، محقق دانشگاه فلوریدا، کیسه تنان در دسته جانوران اولیه قرار دارند. این جانوران متمایز با عروس دریایی بوده و ساختار عصبی و شیوه ارسال پیام‌های عصبی در سیستم عصبی این جانداران نسبت به پستانداران و سایر جانوران متفاوت است. وی در ادامه افزود: انتقال دهنده‌های شیمیایی عصبی در سیستم عصبی کیسه تنان با سایر جانوران تفاوت چشمگیری دارد. به عنوان مثال در سیستم عصبی کیسه‌تنان از دوپامین که کاهش آن عامل ایجاد بیماری پارکینسون است، استفاده نمی‌شود و حتی این جاندار قادر است مغز خود را در کمتر از چهار روز دوباره تولید کند. این تحقیقات در مجله علمی Nature منتشر شده است.

نتایج یک تحقیق گسترده در خصوص تأثیر سبک زندگی بر سلامت اسپرم نشان می‌دهد، رابطه مستقیمی بین کیفیت اسپرم و روزهای گرم و طولانی تابستان وجود دارد. محققان دانشگاه‌های شفیلد و منچستر در بزرگترین مطالعه در نوع خود، تأثیرات شیوه زندگی بر کیفیت اسپرم را مورد ارزیابی قرار داده و اثر سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی، چاقی، پوشیدن لباس تنگ و گرمای تابستان را بر سلامت اسپرم بررسی کردند. 
در این مطالعه از داده‌های 2249 مرد تحت درمان در کلینیک‌های ناباروری انگلیس استفاده شد؛ سابقه پزشکی و عادات فردی 318 داوطلب با تعداد اسپرم طبیعی کمتر از 4 درصد و 1652 داوطلب با تعداد اسپرم با کیفیت بالا مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، چاقی، سیگار کشیدن یا پوشیدن لباس‌های تنگ هیچ تأثیر منفی بر قدرت باروری مردان ندارد، اما مصرف حشیش منجر به تغییر شکل و اندازه اسپرم می‌شود که شانس مردان را برای پدر شدن بشدت کاهش می‌دهد. محققان در کمال تعجب اثر مشابهی را شناسایی کردند که نشان می‌دهد، روزهای گرم و بلند تابستان نیز بر سلامت اسپرم تأثیر منفی می‌گذارند که این مسئله احتمالا ناشی از طول روز و تغییرات هورمونی است. 
در طی تابستان تنها چهار درصد اسپرم‌ها در اندازه و شکل طبیعی هستند که این امر نیز منجر به کاهش شانس پدر شدن می‌شود. دکتر «آلن پیسی» از محققان دانشگاه شفیلد تأکید کرد: تأثیر تابستان بر کیفیت اسپرم غیرقابل انتظار بود که البته این مسئله نمی‌تواند مرتبط با افزایش دمای هوا یا الگوهای فصلی باشد؛ احتمالا روزهای طولانی تابستان باعث ایجاد تغییرات هورمونی در بدن و تغییر در سطوح ویتامین D‌ می‌شود. نتایج این مطالعه در مجله Human Reproduction منتشر شده است.

محققان بلژیکی به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد، یک نوع داروی ضد دیابت از خواص کند کردن روند پیری و افزایش طول عمر برخوردار است. قرص متفورمین (metformin) به عنوان کاهنده قند خون، یکی از داروهای معمول کنترل دیابت نوع 2 محسوب می‌شود. مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه لوون نشان می‌دهد، این دارو باعث افزایش تعداد مولکول‌های سمی اکسیژن منتشر شده در سلول شده و در کمال تعجب این مسئله باعث افزایش استحکام و طول عمر سلول می‌شود. میتوکندری – کارخانه انرژی در سلول‌ها – جریان الکتریکی ضعیفی را برای تأمین انرژی سلول‌های بدن تولید می‌کند و مولکول‌های اکسیژن بسیار واکنش‌پذیر، محصول فرعی این فرآیند هستند. این مولکول‌ها بدلیل توانایی آسیب زدن به پروتئین‌ها و دی‌ان‌ای و اختلال در عملکرد سلول‌های طبیعی مضر هستند، اما دوز کم آنها برای سلول بسیار مفید است؛ سلول‌ها از این ذرات اکسیژن فعال - پیش از هرگونه آسیب - به نفع خود استفاده می‌کنند. 
مطالعه صورت گرفته در خصوص اثرات متفورمین بر روی کرم‌های گرد Caenorhabditis elegans با طول عمر حداکثر 3 هفته، حاکی از کاهش اندازه بسیار محدود و عدم ایجاد چین و چروک در بدن جانور است. به گفته «ووتر د هس» سرپرست تیم تحقیقاتی، متفورمین باعث افزایش اندک در تعداد مولکول‌های مضر اکسیژن شده و این فرآیند منجر به تقویت سلول‌ها و افزایش طول عمر آنها می‌شود. اثربخشی متفورمین بر روی انسان هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته است، اما نتایج امیدوارکننده این مطالعه می‌تواند بعنوان پایه‌ای برای تحقیقات آینده مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این مطالعه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.

پژوهشگران دانشگاه کلرادو و بیمارستان عمومی ماساچوست در آمریکا دریافته‌اند که ویتامین D نقش مهمی در کاهش میزان مرگ و میر سالمندان ایفا می‌کند. این پژوهش ارتباط بین سطوح ویتامین D‌ در خون و میزان مرگ و میر افراد 65 ساله و مسن‌تر را بررسی می‌کند. نتایج حاکی از آن است که افراد مسنی که سطوح ویتامین D‌ خون‌شان کمتر از مقدار لازم است، بیش از همسالان خود که دارای مقادیر کافی از این ویتامین هستند بر اثر بیماری‌های قلبی عروقی فوت می‌کنند. 
به گفته محققان، سطوح ویتامین D‌ در خون بیش از یک سوم افراد مسن به میزان کافی نیست و همین خطر مرگ و میر آنها بر اثر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. از آن جایی که افراد مسن کمتر از خانه بیرون می‌روند و بسیاری از آنها به خاطر ضعف و بیماری، روزهای متمادی در فضای بسته و دور از نور خورشید هستند، ذخایر ویتامین D‌ بدن‌شان کافی نیست و دچار فقر این ویتامین هستند. 
محققان این پژوهش از داده‌های سومین بررسی ملی ارزیابی سلامت و تغذیه که توسط مرکز ملی آمار سلامت انجام شده بود، استفاده کردند. آنها سه هزار و 400 نفر را به عنوان نماینده سالمندان در آمریکا انتخاب و سطوح ویتامین D را در خون آنها اندازه‌گیری کردند. مشخص شد کسانی که سطوح ویتامین D‌ در خون آنها ناکافی بود و دچار فقر این ویتامین بودند، سه برابر بیش از آنهایی که بدن‌شان دارای ویتامین D‌ کافی بود، در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی و 2.5 برابر بیش از آنها در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های دیگر بودند. به عقیده محققان، این یافته‌ها حاکی از آن هستند که در حال حاضر مقدار پیشنهادی ویتامین D‌ ممکن است برای سالمندان کافی نباشد و نمی‌تواند نیاز‌های آنها را برای داشتن سلامت عمومی خوب تامین کند. ویتامین D دارای فوایدی فراتر از کمک به استحکام استخوان‌هاست.