آنفلوآنزا يک بيماري ويروسي مسري است که از راه هوا منتقل ميشود و مشخصه آن شروع ناگهاني علايم است. تب، درد عضلاني، سردرد، رينيت، گلودرد و سرفه از جمله علايمي هستند که به طور شايع گزارش شدهاند. تشخيص اين بيماري بايد باليني باشد و تصميمگيري براي شروع درمان ضدويروسي نبايد تا تاييد آزمايشگاهي آنفلوآنزا به تاخير افتد. انتظار ميرود ويروس آنفلوآنزاي A (H1N1) مسئوول جهانگيري سال 2009 طي فصل 2011ـ 2010 به چرخش خود ادامه دهد ولي مشخص نيست اين ويروس جايگزين زيرگونههاي آنفلوآنزاي A فصلي ميشود که از سال 1977 درحال چرخش بودهاند يا در کنار آنها چرخش خود را ادامه ميدهد. ويروس H1N1 سال 2009 به شدت به آدامانتانها مقاوم است ولي نسبت به مهارکنندههاي نورآمينيداز نظير اسلتاميوير حساس است. مهارکنندههاي نورآمينيداز در کاهش علايم مرتبط با آنفلوآنزا در بيماراني که خطر بروز عوارض درآنها اندک است، اثربخشي ناچيزي دارند. در بيماراني که همانند زنان باردار خطر بروز عوارض در آنها بالا است بايد درمان با داروهاي ضد ويروسي ترجيحا طي 48 ساعت از شروع علايم شروع شود. پزشکان در هنگام درمان بيماران دچار آنفلوآنزا يا علايم شبه آنفلوآنزا بايد از راهکارهاي سازمان جهاني بهداشت و مراکز پيشگيري و کنترل بيماريها پيروي کنند.
PDF متن کامل مقاله HTML متن کامل مقاله