پزشکی بالینی

دانشمندان اعلام کردند با یک آزمایش ساده خون می توان احتمال عود شایع ترین نوع سرطان سینه را پس از درمان پیش بینی کرد. با استفاده از این آزمایش می توان برخی زنان را از انجام درمان های غیرضروری با داروهای ضد سرطان نجات دهد. محور توجه این آزمایش خون که توسط محققان کانادایی ابداع شده است بر سرطان سینه ˈلومینال ایˈ (luminal A) شایع ترین نوع این بیماری تمرکز دارد. در حال حاضر تعداد قابل توجهی از مبتلایان به سرطان سینه پس از درمان دچار عود بیماری می شوند و جان خود را از دست می دهند.
محققان دانشگاه آلبرتا نمونه های خون زنانی را که سال ها پیش دچار سرطان سینه شده بودند، آزمایش کردند. مقایسه دی.ان.ای نمونه های گرفته شده از زنانی که سرطان آنها بازگشته بود با دی.ان.ای نمونه هایی زنانی که بهبود یافته بودند ، تغییرات ژنتیکی را در ارتباط با بازگشت سرطان نشان داد. محققان کانادایی معتقدند که این روش بسیار دقیق است زیرا برای تشخیص مستعد بودن شخص برای عود سرطان سینه از دی.ان.ای استفاده می کند. امید می رود که این آزمایش در آینده به همراه فناوری های رایج میکروسکوپی برای بهبود روش درمانی بیماران مبتلا به سرطان سینه مورد استفاده قرار گیرد.

پژوهشگران آلماني به تازگي اقدام به نمونه‌برداري از توده‌هاي پستاني با هدايت MRI کرده‌اند. اين پژوهشگران با استفاده از دستگاه‌هاي يک تسلا، توالي‌هاي مختلف تصويربرداري را مورد آزمايش قرار دارند تا بهترين توالي براي تصويربرداري حين انجام نمونه‌برداري مشخص گردد. در اين طرح 75 نمونه از 69 بيمار با ميانگين سني 53 سال (78-35 سال) باموفقيت گرفته شد. MRI امکان تعيين مکان دقيق و سريع ضايعه را فراهم نمود. ميانگين زمان لازم براي تکميل نمونه‌برداري با هدايت MRI 12 دقيقه اعلام شد. هيچگونه ضايعه يا عارضه‌اي براي بيماران در حين انجام نمونه‌برداري رخ نداد و پزشکان نيز انجام اين نمونه‌برداري را آسان و بدون مشگل گزارش کردند. پژوهشگران نتيجه‌گيري کردند بيوپسي از توده‌هاي پستان با هدايت MRI يک روش بي‌خطر و کمک کننده است و با فراهم کردن تصاوير متحرک و زنده‌اي که لحظه‌به‌لحظه از حرکت سوزن بيوپسي فراهم مي‌کند، انجام بيوپسي را تسهيل مي‌نمايد.

يكي از مهم‌ترين و موثرترين راه‌هاي تشخيص سرطان سينه، به خصوص در مراحل اوليه بيماري، انجام ماموگرافي است. يكي از موثرترين راه‌هاي مبارزه با اين بيماري نيز تشخيص آن در مراحل اوليه پيدايش است. به عقيده اكثر پزشكان در صورت تشخيص به موقع سرطان در مراحل اوليه مي‌توان درمان موثرتري را انجام داد و از ميزان مرگ و مير احتمالي كاست. مطالعات نشان مي‌دهند كه تصويربرداري ماموگرافي دوره‌اي در زنان بدون نشانه، نرخ ابتلا به سرطان را به ميزان زيادي كاهش مي‌دهد. عمده سرطان‌هاي پستان از بافت غده اي سينه منشأ مي‌گيرند كه با تغييرات آناتوميك و انحراف در مجراي طبيعي و رسوب ذرات كلسيفه ريز با قطر تقريبي 500 ميكرومتر و بروز توده‌هاي كوچك و بزرگ همراه است. سرطان‌هاي پستان معمولا از ربع خارجي پستان آغاز شده و ممكن است توده‌هاي بدخيم، به فاشياي قفسه سينه اتصال يابند يا به پوست گسترش پيدا كنند و موجب فرورفتگي شوند.
سرطان پستان به تدريج گسترش مي‌يابد و اين گسترش در اغلب موارد گره‌هاي لنفي در زير بغل و در طول شريان پستاني داخل را در بر مي‌گيرد. در حدود 90% از ضايعات خوش خيم و بدخيم پستان از طريق لمس پستان شناسايي مي‌شوند. با اين حال ممكن است تا زمان قابل لمس شدن يك تــوده بــدخـيــم بــدون درد و مـنـفــرد،گـستـرش بـه گـره‌هـاي لـنـفـي صـورت گـرفـتـه بـاشـد. بـنـابـراين تشخيص در مراحل اوليه سرطان، به عنوان يك عامل حياتي در درمان موفق به شمار مي‌رود.

PDF متن کامل روش                HTML متن کامل روش

به تازگي محققان كانادايي به اين موضوع تمايل نشان داده‌اند كه چگونه محيط‌كاري فرد مي‌تواند خطر پيشرفت سرطان پستان را تحت‌تاثير قرار دهد. در همين رابطه آنها دريافتند كه بعضي مشاغل كه افراد را در معرض مواجهه با مواد شيميايي بالقوه مختل كننده هورمون قرار مي‌دهند و همچنين كارسينوژن‌ها مي‌توانند در مقايسه با زناني كه در اين محيط‌ها قرار ندارند، خطر پيشرفت‌ سرطان پستان را تا 42 درصد بيشتر كند.
در اين مطالعه هزار و شش فرد مبتلا به سرطان پستان و هزار و 146 زن سالم ساكن در مناطقي كه توزيع متنوعي را از نظر مواجهه با مشاغل صنعتي و كشاورزي نشان مي‌دهند، مورد بررسي قرار دادند. اين مناطق به عنوان مكاني از نظر تعداد نسبتا بالاي موارد سرطان پستان نيز شناخته شده بود. گزارش نهايي حاكي از آن است كه در يك دوره بيش از 10 سال، زناني كه در كارخانه‌‌هاي توليدكننده پلاستيك خودرو و غذاهاي كنسروي كار كرده‌اند، با افزايش خطر 2 برابري ابتلا به سرطان پستان دست و پنجه نرم مي‌كنند. زناني نيز كه در مشاغل مرتبط با كشاورزي سرگرم بوده‌اند، با افزايش 34 درصدي در ابتلا به سرطان پستان مواجه هستند. اين يافته‌ها نشان از تاثيرگذاربودن محيط اطراف زنان در ابتلاي آنها به سرطان پستان دارد. خصوصا آنكه مدت مواجهه آنها با مواد مولد سرطان طولاني‌مدت بوده باشد، زيرا اين افراد معمولا از سنين کودکي در مواجهه با اين مواد سرطان‌زا قرار مي‌گيرند.

محققان مؤسسه سرطان دانشگاه پيتزبورگ با استفاده از يك تركيبي گياهي به نام فنيتيل ايزوتيوسيانات يا PEITC‌ توانستند مانع از رشد تومورهاي پستاني در يك مدل موش مبتلا به سرطان پستان شوند. محققان به منظور تعيين اثربخشي PEITC‌ بر روي تومورهاي پستاني موش‌ها، آنها را تحت يك رژيم غذايي همراه با PEITC‌ به مدت 29 هفته قرار دادند و سپس ارزيابي‌هاي آسيب‌شناسي، اندازه تومور و ميزان شيوع آن همراه با تكثير سلولي و آپوپتوزيس را بررسي كردند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد: تجويز فنيتيل ايزوتيوسيانات توانست تا 56.3 درصد رشد سرطان پستان در موش‌ها را كاهش دهد.
محققان با اشاره به نتايج حاصل از اين تحقيق اظهار كردند: استفاده از اين تركيبات مانند فنيتيل ايزوتيوسيانات كه عوامل رشد سرطان را كاهش مي‌دهد و يا از ابتلا به آن جلوگيري مي‌كند، قادر به شناسايي نشانگرهاي زيستي خاص است كه ممكن است در تحقيقات باليني آينده مفيد باشد. البته به گفته محققان انجام اين آزمايشات و كشف اين نشانگرها كه توسعه سرطان را به تعويق مي‌اندازد و يا از ديدن آن جلوگيري مي‌كند، بسيار گران قيمت و وقت‌گير است

چاي گياهي مي‌تواند با سرطان سينه مبارزه کند. دانشمندان دريافتند عصاره گياهان از مناطق خشک هند و پاکستان مي‌توانند با سلول‌هاي سرطاني مبارزه کنند. محققان دانشگاه آستون نشان دادند که اين چاي گياهي با عوامل قوي ضد سرطان مقابله مي‌کند و عوارض ناشي از شيمي درماني را هم ندارد. اين گياه که نام گياه شناسي آن، «Fagonia cretica» است در مناطق بياباني و خشک، پاکستان، هند، آفريقا و بخش‌هايي از اروپا يافت مي‌شود.
پروفسور «هلن گريفيث» و دکتر «امتول کارمايکل» که رهبري اين تحقيق را برعهده دارند، مي‌گويند: چاي گياهي به دست آمده از عصاره اين گياه، سلول‌هاي سرطاني را از بين مي‌برد، اما بر خلاف شيمي درماني معمولي به سلول‌هاي سالم سينه آسيب نمي‌رساند و در نتيجه عوارض جانبي کاهش مي‌يابد. گزارشي از افراد مبتلا به سرطان سينه در پاکستان نشان مي‌دهد: عصاره اين گياه هيچ عوارض جانبي جدي مانند ريزش مو يا اسهال را نداشته است. عصاره اين گياه، داراي مکانيزم جديدي است که مي‌تواند نقص در سلول DNA را جبران کند که به طور معمول در برابر رشد تومور مقاومت مي‌کند. اين تحقيق در مجله «PloS One» منتشر شده است.

پیش‌بینی متاستاز سلول‌های سرطانی در سرطان سینه با توسعه یک فناوری جدید امکان‌پذیر شد. محققان با توسعه یک ابزار تشخیصی اسپکتروسکوپی چند منظوره به نام رامان توانستند با تجزیه و تحلیل ویژگی‌های اجزای چربی در سلول‌ها، میزان بدخیمی و متاستاز سلول‌های سرطانی در این سرطان را کشف کنند. محققان با استفاده از روش‌های سیتولوژیکی، موفق به پیدا کردن ارتباطی بین فعال شدن واکنش‌های شیمیایی که منجر به ایجاد اسیدهای چرب در موجودات زنده می‌شود و مقدار چربی‌های اشباع شده در سلول‌های متاستانیک که نشان دهنده یک پیش‌آگهی بد و کاهش بقاست، شده‌اند و نشان داده‌اند که بررسی محتوای چربی سلول‌های سرطان سینه می‌تواند اقدامی مفید برای تعیین عملکردهای مختلف وابسته با پیشرفت این سرطان باشد.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است این روش با ایجاد یک مدل طبقه‌بندی شده می‌تواند سلول‌های متاستاتیک و غیرمتاستاتیک را تفکیک کند و این توانایی تشخیصی، اولین گام در جهت طبقه‌بندی سلول‌های سرطان سینه با استفاده از این ابزار است. نتایج حاصل از این فرایند در روال تشخیص سیتولوژیکال بر مبنای این تکنیک می‌تواند در آینده برای تشخیص تومورهای دیگر نیز استفاده شود. یافته‌های این تحقیق در نشریه «plos one‌» منتشر شده است.

تحقيقات صورت گرفته بر روي موش‌ها نشان مي‌دهد كه جهش در ژن موسوم به NF1‌، عامل بروز يك چهارم سرطان‌هاي سينه غير ارثي است. در تحقيقات قبلي شواهدي از نقش ژن NF1‌ در بروز انواع مختلف سرطان كشف شده بود و مطالعه اخير نقش اين ژن را در ايجاد سرطان سينه غير ارثي آشكار مي كند. براي كشف نقش اين ژن در بروز سرطان سينه، ژنوم تومورهاي پستان در موش هاي مستعد ابتلا به ناپايداري ژنتيكي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و محققان بروز جهش مشترك در تومورها را مورد بررسي قرار دادند. فعاليت ژنوم تومورهاي سرطاني در موش تا حدود زيادي شبيه فعاليت در سلول سرطان سينه انسان هستند. در 59 مورد از 60 تومور سرطاني هر دو نسخه ژن NF1‌ وجود نداشتند؛ اين ژن سركوبگر انكوژن Ras‌ است كه فعاليت آن در غياب ژن NF1‌ بشدت افزايش مي يابد.
محققان با بررسي داده هاي اطلس ژنوم سرطان (TCGA)‌ متوجه عدم حضور ژن NF1‌ در بيش از 25 درصد از موارد سرطان سينه زنان شدند و اين مسأله با كاهش در سطوح توليد ژن NF1‌ مرتبط است كه باعث افزايش فعاليت پروتئين Ras‌ مي‌شود. دكتر «جان شيمنتي» از محققان دانشگاه كورنل تأكيد مي كند: نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه در بيماران مبتلا به سرطان سينه بايد ژن NF1‌ مورد توجه ويژه قرار گيرد و روش دارو درماني بايد در هر دو زمينه كاهش سرطان و پيشگيري از درمان هاي كمتر موثر تنظيم شود. بر اين اساس، داروهاي مهار كننده فعاليت پروتئين Ras‌ احتمالا براي مقابله با سرطان سينه ناشي از جهش ژن NF1‌ مفيد خواهند بود. محققاني از دانشگاه‌هاي كورنل، كاروليناي شمالي و مركز سرطان «اسلون کترینگ» نيويورك در اين پروژه تحقيقاتي مشاركت داشته‌اند و نتيجه اين تحقيق در مجله GENETICS منتشر شده است.

سرطان سينه يكي از عمده‌ترين عوامل مرگ در ميان زنان است. هر پيشرفتي در تكنيك‌هاي تشخيصي اوليه براي بهبود كيفيت زندگي زنان مهم و حياتي است. ماموگرافي اصلي‌ترين تستي است كه براي آزمايش و تشخيص اوليه سرطان سينه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. تشديد مغناطيسي كنتراست بالاي سينه، راه حل بسيار جالبي براي ماموگرافي استاندارد است. اين مقاله يك شيوه قطعه‌بندي كمي سازي برداري را براي آشكارسازي جرم سرطاني از تصاوير ماموگرافي ارائه مي‌دهد. به خاطر افزايش كارايي تشخيص راديولوژيست، چند برنامه تشخيص كامپيوتري ( CAD( computer-aided diagnosis) جهت بهبود و پيشرفت آشكارسازي آثار اوليه اين بيماري ايجاد شده اند: جرم‌ها و microcalcification ها.
سـرطـان سينـه يكـي از مهـم‌تـريـن و شـايع‌ترين بيماري‌ها در زنان است و دانستن اطلاعات اساسي در اين زمينه براي هر زني اگرچه دچار اين بيماري نيز نباشد به دليل شايع بودن و مهم‌ بودن بيماري لازم است. قابل ذكر است كه بيشتر توده‌هاي پستان سرطاني نيستند و درمان سرطان پستان هميشه به برداشتن پستان منتهي نمي‌شود و در مراحل اوليه بيماري با درمان‌هاي جديد شانس بهبودي واقعي وجود دارد.

ادامه مطلب

این کنفرانس در تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۹۱ توسط مركز تحقيقات سرطان پستان واحد جهاد دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل کلیات رادیوتراپی در سرطان پستان، رادیوتراپی پارشیل در سرطان پستان می باشد.

اطلاعات بیشتر

یافته‌های پژوهشی جدید حاکی از آن است که کمبود خواب با بروز انواع سرطان‌های مهاجمی‌تر پستان مرتبط است. محققان دانشگاه «کیس وسترن رزرو» و مرکز پزشکی بیمارستان‌های دانشگاهی «سیدمان» با انجام پژوهشی به سرپرستی دکتر «چارلی تامسون» دریافتند که خواب ناکافی و بروز تومورهای مهاجمی‌تر سرطان پستان و همچنین احتمال عود مجدد این بیماری با یکدیگر مرتبط است. این پژوهش جزء اولین تحقیقاتی است که چنین رابطه‌ای را مورد بررسی قرار داده است.
به منظور انجام این پژوهش، تیم تحقیقاتی پرونده‌های پزشکی و بررسی‌های نظرسنجی از 412 بیمار یائسه مبتلا به سرطان پستان را مورد بررسی قرار دادند. تمام بیماران از نظر میانگین خواب طی دو سال اخیر مورد پرسش قرار گرفتند. محققان متوجه شدند زنانی که پیش از تشخیص سرطان پستان برای آنان، به طور میانگین شش ساعت یا کمتر از شش ساعت در روز می‌خوابیدند، امتیازات بالایی را در آزمایش «Oncotype DX» برای عود تومورهایشان از خود نشان دادند. آزمایش «Oncotype DX» معیار سنجشی است که با پیش بینی احتمال رخداد مجدد سرطان پستان، به طور گسترده به عنوان راهنمایی برای درمان این سرطان در مراحل ابتدایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به گفته دکتر «تامسون»، این پژوهش از اولین شواهدی است که نشان می‌دهد زنانی که به طور دائم ساعات اندکی را به خواب اختصاص می‌دهند، ممکن است در مقایسه با سایر زنانی که ساعات بیشتری می‌خوابند، وقوع سرطان‌های پستان مهاجمی‌تری را از خود بروز دهند. وی با اشاره به نتايج اين تحقيق می‌افزاید: در اين تحقيق ما رابطه‌ای جدی بین ساعات اندک خواب شبانه و وخیم شدن خطر بازگشت مجدد سرطان پستان را بویژه در زنان یائسه پیدا کردیم؛ این امر نشانگر این است که فقدان خواب کافی ممکن است باعث بروز تومورهای تهاجمی‌تر شود، اما برای بررسی و تشخیص این رابطه تحقیقات بیشتری نیاز است.
بر اساس اين پژوهش، اگرچه رابطه ذکر شده در زنان یائسه مشاهده شده، اما در سنین پیش از یائسگی چنین رابطه‌ای مشاهده نشده است. داده‌های به دست آمده از اين تحقيق نشان می‌دهد: خواب ممکن است مسیرهای سرطان‌زایی را که بویژه در توسعه سرطان پستان پس از یائسگی (نه پیش از یائسگی) دخیل است، تحت تاثیر قرار دهد. دکتر «لی لی» از نویسندگان این پژوهش، نیز درباره این تحقيق مي‌گويد: مدت زمان خواب کوتاه، یک مخاطره بهداشت همگانی است که نه تنها منجر به چاقی، دیابت، بیماری‌های قلبی می‌شود، بلکه با بروز سرطان نیز مرتبط است. وی در ادامه می‌افزاید: اقدامات موثر در افزایش زمان و کیفیت خواب می‌تواند راهی موثر برای کاهش خطر ابتلا و وقوع بازگشت مجدد به تهاجمی‌ترین نوع سرطان پستان شود. این پژوهش در مجله «Breast Cancer Research and Treatment» منتشر شده است.

بررسي‌ها نشان مي‌دهد که مصرف گردو مي‌تواند خطر ابتلا به سرطان سينه را کاهش دهد. مصرف گردو مي‌تواند ارزش دارويي زيادي داشته باشد؛ به درمان سردرد کمک کند، از تاسي جلوگيري کرده و در باروري نيز موثر است. در حال حاضر، يک تحقيق جديد نشان داده است که خوردن مقدار مناسب گردو به عنوان بخشي منظم از رژيم غذايي ممکن است خطر ابتلا به سرطان سينه را در زنان کاهش دهد. محققان دانشگاه مارشال اظهار كردند: مصرف روزانه يك دوز گردو که در حدود 57 گرم در روز براي هرفرد است ، از رشد تومورهاي سرطاني سينه جلوگيري مي‌کند. دانشمندان اين تحقيقات را بر روي موش‌ها انجام داده و با موفقيت روبرو شدند. محققان دريافتند: رژيم غذايي حاوي گردو مي‌تواند فعاليت چندين ژن را که مربوط به سرطان سينه است در موش و انسان تغيير دهد. گردو سرشار از امگا 3، اسيدهاي چرب، آنتي اکسيدان ها و فيتوسترولها است. نتايج اين مطالعه نشان داد افزايش مصرف گردو به عنوان بخشي از يک رژيم غذايي سالم به کاهش خطر ابتلا به سرطان در نسل‌هاي آينده کمک مي‌کند. اين مطالعه در مجله Nutrition and Cancer منتشر شده است.

نتايج تحقيقات اخير محققان نشان داد: زنان يائسه مبتلا به ديابت بيشتر در معرض ابتلا به سرطان سينه هستند. متخصصان اظهار كردند: زنان يائسه که به ديابت نوع 2 مبتلا هستند 27 درصد بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سينه قرار مي‌گيرند. يک تيم بين‌المللي در مجله بريتانيايي سرطان، اظهار کرد: ارتباط احتمالي بين سرطان سينه و ديابت وجود دارد. چاق بودن يا اضافه وزن نيز هر دو با اين بيماري در ارتباط هستند. مطالعاتي بر روي بيش از 56 هزار زن مبتلا به سرطان سينه انجام گرفت و بررسي‌ها نشان داد که زنان يائسه مبتلا به ديابت نوع 2، 27 درصد در معرض افزايش خطر ابتلا به سرطان سينه قرار دارند. اما براي زناني كه هنوز به يائسگي نرسيده يا کساني که مبتلا به ديابت نوع 1 بودند هيچ ارتباطي وجود نداشت. محققان افزودند: افرادي که شاخص توده بدن (BMI) بالا دارند، اغلب مبتلا به ديابت هستند که اين امر ممکن است عامل زمينه‌اي براي سرطان سينه باشد.

نتايج يك مطالعه انجام شده در آژانس سرطان اروپا حاكي است ماموگرافي‌هاي انجام‌شده براي يافتن سرطان پستان خود مي‌تواند شانس بروز آن را در زنان جوان كه ژن‌هايشان آنها را در معرض خطر بالاتر ابتلا به بيماري قرار مي‌دهد، بيشتر كند. به عبارت ديگر اشعه اضافي تابانده شده در ماموگرافي‌ها و ديگر انواع تست‌ها كه اشعه به قفسه سينه تابانده مي‌شود ممكن است براي آنها مضر باشد و احتمالا MRI روش ايمن‌تري براي غربالگري زنان زير 30 ساله‌اي است كه به علت موتاسيون ژني در معرض خطر بيشتر قرار دارند. اين مطالعه نمي‌تواند ارتباط ميان سرطان پستان و رادياسيون را اثبات كند، اما يكي از بزرگ‌ترين مطالعاتي است كه به اين موضوع پرداخته است. در واقع نتايج آن سوالاتي را برمي‌انگيزد كه چگونه زنان با موتاسيون ژني درمان شوند. زناني كه در معرض خطر بيشتر قرار دارند، افرادي هستند كه داراي موتاسيون در ژن‌هاي BRCA1 و BRCA2 باشند.

برگزار کننده: مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
زمان برگزاری: ۲ الی ۴ اسفند ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۱۰/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، تالار ابن سینا دانشکده پزشکی شهید بهشتی

سایت همایش

مطالعه?اي جديد نشان مي‌دهد که بعضي انواع سرطان پستان تلاش مي‌کنند، سريع‌تر از آنچه پزشکان فکر مي‌کنند گسترش يابند و يک تست خون شايد روزي راهي باشد براي تشخيص زودرس آنها. در اين مطالعه 302 بيمار مبتلا به سرطان پستان در مراحل اوليه مورد بررسي قرار گرفتند و مشخص شد 25 درصد بيماران که هيچ نشانه‌اي از گسترش و متاستاز تومور نداشته، لنف‌نود قابل لمسي نيز نداشتند، سلول‌هاي سرطاني را در جريان گردش خون خود داشته‌اند. اين بيماران بدترين پيامدها را نيز تجربه مي‌کردند، زيرا به احتمال 4 برابر بيشتر با عود سرطان يا فوت ناشي از آن مواجه مي‌شدند. در مجموع 15 درصد بيماراني که تست سلول‌هاي سرطاني در گردش (CTCs) آنها مثبت بود، دچار عود سرطان شدند و 10 درصد آنها نيز فوت کردند، در مقايسه با به ترتيب 3 درصد و 2 درصد از بيماراني که از نظر اين تست منفي بودند بنابراين تشخيص اين سلول مي‌تواند پيامد نهايي بيماران را پيش‌بيني و به انکولوژيست‌ها کمک کند نحوه پيشرفت بيماري را حدس بزنند. اين تست که Cell Search نام دارد، حدود 500 تا 600 دلار هزينه دارد و اطلاعات ذي‌قيمتي درباره آينده بيماران فراهم مي‌آورد.

سازمان غذا و داروي آمريکا اوروليموس( everolimus) با نام تجاري افينيتور را براي درمان ترکيبي با اگزمستان( exemestane) با نام تجاري آروماسين( Aromasin) در زنان يائسه مبتلا به بدخيمي پيشرفته پستان با گيرنده هورمون و HER2 منفي مورد تاييد قرار داده است. دارودرماني ترکيبي براي آن گروه از زنان تجويز مي‌شود که پس از درمان با لتروزول (letrozole) يا آناستروزول (anastrozole) بدخيمي در آنها پيشرفت يا عودکرده است. بدخيمي پستان دومين علت مرگ ناشي از سرطان در زنان است. به گفته ريچارد پازدور، سرپرست اداره داروهاي هماتولوژي و انکولوژي مرکز ارزيابي داروهاي سازمان غذا و داروي آمريکا، اين اولين دارو از گروه مهارکننده‌هاي mTOR است که براي درمان زنان يائسه مبتلا به بدخيمي پيشرفته پستان از نوع داراي گيرنده هورموني مورد تاييد قرار مي‌گيرد.
به گزارش سپید، ايمني و اثربخشي افينيتور در يک مطالعه روي 724 بيمار با سرطان پيشرفته پستان مورد مطالعه قرار گرفت. همه اين بيماران يائسه بودند، گيرنده استروژن داشتند، HER2 منفي بودند و پيش از اين با فمارا (نام تجاري لتروزول) يا آريميدکس (نام تجاري آناستروزول) تحت‌درمان قرار گرفته بودند. به اين بيماران افينيتور در ترکيب با آروماسين يا آروماسين در ترکيب با دارونما داده شد. دارودرماني بيماران تا زماني که بدخيمي آنها پيشرفته‌تر شد يا عوارض غيرمنتظره‌اي مشاهده شدند، ادامه يافت. مطالعه با اين هدف طراحي شده بود که طول مدت زماني که يک بيمار بدون پيشرفت بدخيمي به زندگي خود ادامه مي‌دهد، محاسبه شود. شانس بقاي بيماران دريافت‌کننده افينيتور و آروماسين در مقايسه با دريافت‌کنندگان آروماسين و دارونما 6-4 ماه افزايش يافت. شايع‌ترين عوارض مشاهده شده در بيماران دريافت‌کننده افينيتور براي درمان بدخيمي پستان عبارت بودند از زخم‌هاي دهاني، عفونت‌ها، بثورات جلدي، ضعف، اسهال و کاهش اشتها. بيماران بالاي 65 سال دريافت‌کننده افينيتور بايد به دقت تحت‌نظر باشند زيرا احتمال بروز عوارض در اين گروه سني به مراتب بيشتر از بيماران جوان‌تر است. FDA قبلا افينيتور را براي درمان بيماران با کارسينوم پيشرفته سلول کليوي که پس از درمان با ساير داروهاي ضدسرطان بدخيمي آنها پيشرفت کرده بود، بالغان با تومورهاي نورواندوکرين پيشرفته با منشاء پانکراس، بيماران با آنژيوميوليپوماي کليوي و توبروس اسکلروزيس کمپلکس که نياز فوري به جراحي ندارند، بالغان و کودکان با آستروسيتوم ژاينت سل ساب اپنديمال مرتبط با TSC که به درمان نياز دارند اما کانديد مناسبي براي جراحي نيستند مورد تاييد قرار داده بود.

سازمان غذا و داروي آمريکا به تازگي پرتوزوماب (pertuzumab) با نام تجاري پرجتا (Perjeta) را براي تجويز در مبتلايان به بدخيمي متاستاتيک پستان HER2 مثبت مورد تاييد قرار داده است. پرجتا به عنوان درمان همراه با تراستوزوماب (trastuzumab) و دوستاکسل در مبتلايان به بدخيمي متاستاتيک پستان HER2 مثبت که قبلا درمان ضد HER2 يا کموتراپي دريافت نکرده‌اند، تجويز مي‌شود. اين تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا براساس يافته‌هاي به دست آمده از يک مطالعه فاز 3 انجام شده است. در اين مطالعه بيماران HER2 مثبت که قبلا تحت درمان دارويي نبوده‌اند، ترکيب درماني پرجتا، هرسپتين و دوستاکسل را دريافت کردند. اين گروه در مقايسه با ساير بيماران 6 ماه بيشتر عمر کردند. در حالي که بيماران محروم از درمان دارويي، با وخيم‌تر شدن بيماري روبرو بودند. ترکيب درماني پرجتا، هرسپتين و شيمي‌درماني تنها رژيم درماني است که در مقايسه با درمان با هرسپتين و شيمي‌درماني بهبود قابل‌توجهي در وضعيت بيماران بدون سابقه درمان با ضد HER2 ايجاد مي‌کند. پرجتا، دارويي اختصاصي است که گيرنده HER2 را هدف قرار مي‌دهد. HER2 يک پروتئين است که به ميزان فراواني در خارج از سلول‌ها در بدخيمي‌هاي HER2 مثبت يافت مي‌شود. چنين تصور مي‌شود که پرجتا مکملي براي هرسپتين است زيرا اين دو دارو مناطق متفاوتي را در گيرنده HER2 هدف قرار مي‌دهند.

پژوهش‌هاي انجام شده در دانشکده پزشکي شيکاگو نشان مي‌دهد: سرطان پروستات در مردان آمريکايي- آفريقايي تبار با تغييرات خاص در ژن IL-16 ايجاد مي‌شود. تغييرات ژن IL-16 در رابطه با سرطان پروستات در مردان نژاد آفريقايي و اروپايي برابر است. اين يافته نشان جديدي براي سرطان پروستات است. تغييرات شناخته شده در ژن IL-16 که يک پروتئين سيستم ايمني بدن است با سرطان پروستات در مردان نژاد اروپايي مرتبط است، اما تغييرات مشابه در ژن کدگذاري شده پلي مورفيزم (IL-16) خطر مشابه را در آمريکائي‌هاي نژاد آفريقايي ندارد.
به گزارش ایسنا، محققان از تکنيک خاصي استفاده کردند که به آنها اجازه مي‌دهد الگوهاي جديدي از تجمع و تعيين مکان‌هاي جديد در ژن‌ها براي يافتن مورفيزم تهيه کنند. آنها تغييراتي در قسمت‌هاي ديگر ژن IL-16 که در ابتلا به سرطان پروستات دخيل هستند، يافتند که در آفريقائي‌ها منحصر بفرد است. پلي مورفيزم نتيجه جهش و تغيير DNA در تاريخ آبا و اجدادي جمعيت‌هاي مختلف است، چراكه آفريقائي‌ها از تنوع ژنتيکي بيشتري نسبت به سفيدپوستان برخوردار هستند. يافته‌هاي اين تحقيق حاكي از آن است كه تاثير تغييرات خاص در اين ژن در سياه پوستان متفاوت از سفيدپوستان است و اين احتمال وجود دارد که چندين پلي مورفيزم در اين ژن،عملکرد پروتئين IL-16 را تغيير دهد.

محققان دانشگاه اينديانا يک وسيله تصويربرداري ساده و هزينه-اثربخش ابداع کرده‌اند که مي‌تواند بر پايه يک سيستم آنتن قابل‌انعطاف و قابل پوشش تومورهاي پستان را تشخيص دهد. آنها ادعا مي‌کنند با اين سيستم، تشخيص تومور سريع‌تر از ماموگرافي امکان‌پذير خواهد بود. در اين وسيله جديد از يک آنتن مسطح ميکرواستريپ استفاده شده که روي يک سوبستراي قابل‌انعطاف قرار گرفته و در تماس مستقيم با پوست قرار مي‌گيرد. اين سيستم 20 درصد کمتر از امواج ميکروويو بهره مي‌گيرد. آزمايش‌هاي انجام شده نشان مي‌دهند سيگنال‌هاي گرفته‌شده از تومورها، 3 برابر قوي‌تر از ديگر وسايل است و تصاويري با کيفيت عالي و بدن نويز ايجاد مي‌کند. محققان پيشنهاد مي‌کنند اين سيستم هزينه-اثربخش است و مي‌تواند سرطان پستان را سريع‌تر از ديگر سيستم‌ها تشخيص دهد، هر چند اضافه مي‌کنند اين وسيله يک سيستم مکمل براي ماموگرافي است به جاي اينکه جايگزين آن شود. با اين وجود براي تشخيص زودهنگام با حداقل ناراحتي براي بيمار، اين چنين وسيله‌اي مي‌تواند يک همکار مفيد براي تشخيص سرطان باشد.

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی تهران، پژوهشکده سرطان پستان
زمان برگزاری: ۲۲ الی ۲۴ آذر ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، هتل المپیک

سایت همایش

انجمن پزشکي آمريکا در اظهارنظر تازه‌اي مي‌گويد همه زنان وقتي به سن 40 سالگي مي‌رسند بايد براي غربالگري سرطان پستان با ماموگرافي اقدام کنند. اين انجمن تاکيد مي‌کند با وجود آنکه ماموگرافي قابل اعتماد‌ترين ابزار غربالگري سرطان پستان است که در حال حاضر براي جمعيت عمومي در دسترس قرار دارد، محدوديت‌هاي خاص خود را هم دارد. البته اظهارنظرها در اين زمينه بسيار متفاوت است. به‌طور مثال خدمات درماني ملي انگلستان که يک برنامه مراقبت سلامت جهاني است در حال حاضر از تمام زنان 50 تا 70 سال براي غربالگري سرطان پستان دعوت مي‌کند و از آنها مي‌خواهد هر 3 سال يک بار اين کار را انجام دهند، البته به غير از زناني که در گروه پرخطر قرار دارند. هر چند مطالعه‌اي که در BMJ به چاپ رسيده پيشنهاد مي‌کند معرفي برنامه غربالگري سرطان پستان شايد بيشتر ضرر داشته باشد تا منفعت. مطالعه ديگري از دانشمندان هاروارد نيز نشان مي‌دهد 15 تا 25 درصد موارد غربالگري سرطان پستان موارد مثبت کاذب هستند. آنها تاکيد مي‌کنند شايد ماموگرافي ابزار مناسبي در غربالگري سرطان‌پستان نباشد زيرا نمي‌تواند ميان موارد پيشرفته و غيرپيشرفته سرطان تفاوت قائل شود. در هر صورت بايد ديد اين چالش‌ها به کجا مي‌رسد و سن واقعي شروع غربالگري از چه زماني تعيين مي‌شود.

انجام كار شبانه شايد اجتناب‌ناپذير باشد اما يك مطالعه جديد پيشنهاد مي‌كند شيفت شبانه مي‌تواند خطر بروز سرطان پستان را در زنان افزايش دهد. كار شبانه علاوه بر تغيير ساعت بدن، خستگي مفرط و مشكلات خواب، به طور فزاينده‌اي از راه‌هاي ديگر هم به بدن آسيب مي‌رساند، مانند افزايش خطر ديابت، چاقي و حتي سرطان. در مطالعه جديدي كه به تازگي به چاپ رسيده محققان دانماركي به اين نتيجه رسيده‌اند زناني كه در طول شب كار مي‌كنند تا 4 برابر بيشتر احتمال ابتلا به سرطان پستان را يدك مي‌كشند. محققان در اين مطالعه بيش از 18 هزار زن را در فاصله سال‌هاي 1964 تا 1999 مورد بررسي قرار دادند و 141 زن مبتلا به سرطان را تا سال 2006 پيگيري كردند. آناليز نهايي داده‌ها حاكي از آن است كه كار شبانه با 40 درصد افزايش خطر ابتلا به سرطان پستان همراه است. اين اثر حالت تجمعي نيز دارد. به عبارتي زناني كه حداقل 3 شب در هفته به مدت 6 سال شيفت کار شبانه داشته باشند، نسبت به كساني كه 1 يا 2 شب در هفته شيفت شبانه دارند، با 2 برابر بيشتر احتمال ابتلا به سرطان پستان مواجه هستند.محققان اين ارتباط را اين‌گونه توجيه مي‌كنند كه كارگران شيفت شب زير نور مصنوعي بوده و كمتر با نور طبيعي مواجه مي‌شوند بنابراين ويتامين D كمتري از اشعه خورشيد دريافت مي‌كنند و اين خود باعث افزايش خطر سرطان‌ها از جمله سرطان پستان خواهد شد.

مردان به ندرت به سرطان سينه دچار مي‌شوند، اما افراد مبتلا نمي‌توانند مانند زنان در برابر اين بيماري از خود مقاومت نشان دهند و تشخيص علائم هشداردهنده اين بيماري در مردان بسيار ديرتر صورت مي‌گيرد. مطالعات گسترده درباره اين بيماري نشان مي‌دهد كه به طور متوسط زنان مبتلا به سرطان سينه نسبت به مردان مبتلا، دو سال بيشتر زندگي مي‌كنند. پژوهش انجام شده در اين مورد نشان داد که تومورهاي سرطان سينه در مردان در هنگام تشخيص، بزرگتر و پيشرفته‌تر است و احتمال دارد كه سريعا به ساير نقاط بدن گسترش يابند.
پژوهشگران در اين تحقيق، داده‌هاي ملي در مورد سرطان سينه را از سال 1998 تا 2007 مورد تجزيه و تحليل قرار دادند. مرداني که در اين تحقيق مورد مطالعه قرار گرفتند، به طور متوسط در حدود هشت سال پس از تشخيص اين بيماري زندگي کردند و اين در حالي است كه اين مدت براي زنان دو سال بيشتر است، اما اين مطالعه نشان نمي‌دهد که آيا علت مرگ از سرطان پستان است و يا چيز ديگري. دکتر «اكاما راوي»، متخصص سرطان سينه در کالج پزشکي ويل کورنل در نيويورک مي‌گويد: از آنجا که اين بيماري در مردان بسيار نادر است، تحقيقات در اين زمينه هم بسيار اندک است و پزشکان در درمان اين بيماري براي مردان از همان شيوه‌اي استفاده مي‌كنند كه براي زنان استفاده مي‌شود. يافته‌هاي تحقيق انجام شده در اين مورد نشان مي‌دهد كه تومورهاي سينه مردان ممکن است از نظر بيولوژيکي متفاوت از زنان باشد.
علل سرطان سينه در مردان در اين تحقيق مورد مطالعه قرار گرفته، اما يافته‌ها نشان مي‌دهد كه برخي از عواملي که باعث ابتلا براي زنان است، در مردان نيز تاثير مي‌گذارد كه از آن جمله مي‌توان به سن بالا، جهش ژن، سابقه خانوادگي اين بيماري و آشاميدني‌هاي سنگين اشاره كرد. هيچ دستورالعمل رسمي براي تشخيص سرطان سينه در مردان وجود ندارد. براي مردان در معرض خطر به دليل سابقه خانوادگي قوي و يا جهش‌هاي ژنتيکي، ممکن است ماموگرام‌ها و امتحانات پستان مفيد باشند، اما مردان بايد با پزشک خود در اين مورد مشورت كنند.
به گزارش ایسنا، سرطان سينه در مردان معمولا به عنوان يک توده در زير و يا در نزديکي نوک سينه ديده مي‌شود و ترشح از نوک سينه و بزرگ شدن آن از علائمي است كه بايد بررسي شود. بر اساس اين گزارش، انجمن سرطان آمريکا تخمين مي‌زند كه از هر 1000 نفر مرد، يك نفر به اين سرطان مبتلا و در مقابل، از هر هشت نفر زن، يك نفر به اين سرطان مبتلا مي‌شود و اين در حالي است كه در سرطان پروستات كه شايع‌ترين سرطان در مردان است از هر شش نفر، يك نفر به اين بيماري مبتلا مي‌شود.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد زنان مبتلا به سرطان پستان پیشرفته که دارای میزان آمادگی جسمانی بالا در طول روند درمان هستند، بیشتر از زنان با میزان تناسب اندام پایین در طول درمان عمر می‌کنند. با توجه به مطالعه انجام شده توسط محققان مرکز پزشکی دانشگاه دوک، درمان سرطان پستان می‌تواند عملکرد قلب و ریه را در زنان تضعیف کند و این اختلالات می‌تواند برای سال‌ها پس از درمان نیز وجود داشته باشد. در این مطالعه، محققان ظرفیت ریه و قلب تقریبا 250 زن در حالت استراحت و طی ورزش را در نقاط مختلف در طول درمان سرطان سینه آزمایش کردند.
یافته‌ها حاکی از آن است که در میان افراد مبتلا به سرطان پستان پیشرفته، زنانی که دارای سطح آمادگی بالایی در طول درمان بودند، احتمال بیشتری وجود داشت كه زنده بمانند. بقای متوسط 36 ماه در میان زنان با سطح بالایی از آمادگی جسمانی، نسبت به 16 ماه در بیماران با تناسب اندام کم بود.
به گزارش ایسنا، نتایج نشان داد به طور کلی، زنان مبتلا به سرطان پستان، عملکرد قلب و ریه نسبت به زنان سالم هم سن و سال و حتی آنهایی که بی‌تحرک بودند، بسیار بدتر است. برای برخی از بیماران مبتلا به سرطان، کاهش در سطح آمادگی جسمانی شدید بود. در یک سوم از زنان مورد مطالعه، سطح تناسب اندام آن قدر کم بود که آنها را از انجام وظایف خانه‌داری، بالا رفتن از پله یا پیاده‌روی به مسافت نیم مایل باز ماندند. «لی جونز» نویسنده پژوهش و استاد مرکز پزشکی دوک گفت: سطح آمادگی جسمانی می‌تواند نشانگر میزان زنده ماندن در میان بیماران مبتلا به سرطان باشد، اما نكته قابل توجه در مورد تناسب اندام اين است که ما می‌توانیم آن را با تمرین ورزشی بهبود بخشیم. این پژوهش در «Journal of Clinical Oncology» منتشر شده است.

در سراسر جهان، سرطان پستان هم‌اکنون شايع‌ترين سرطان تشخيص داده شده در زنان و اولين علت مرگ ناشي از سرطان در ميان زنان است که در سال 2008، 3/1 ميليون مورد جديد و تقريبا 458000 مرگ ناشي از آن گزارش شد. زني که امروز در ايالات متحده به دنيا مي‌آيد، يک‌هشتم احتمال دارد که در طول زندگي‌اش دچار سرطان مهاجم پستان شود. خطر سرطان پستان با افزايش سن (شکل 1) و وجود ساير عوامل خطر (جدول 1) بيشتر مي‌شود.
مرحله تومور هنوز هم مهم‌ترين تعيين‌کننده پيامد در زنان مبتلا به سرطان پستان است. در ميان زنان مبتلا به سرطان غيرمتاستاتيک پستان، خطر عود در مناطق ديگر ارتباط زيادي با تعداد عقده‌هاي لنفاوي آگزيلاري درگير و پس از آن با اندازه تومور دارد. علاوه بر اين، ارتباط نزديکي ميان اندازه تومور و ميزان انتشار آگزيلاري وجود دارد. اين بدان معناست که پروتکل ايده‌آل غربالگري براي سرطان پستان، بايد بتواند تومور را پيش از آن تشخيص دهد که قابل لمس شود.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

در يك مطالعه جديد گسترده محققان سرطان پستان را به 10 زير گونه مختلف تقسيم‌بندي كرده‌اند؛ يافته‌اي كه مي‌تواند آينده تشخيص، درمان و بقاي سرطان پستان را تغيير دهد. تيم تحقيقاتي METABRIC آرايش ژنتيكي 997 نمونه تومور پستان را در نزديك‌ به 2 هزار زن انگليسي و كانادايي كه بيماري‌شان 5 تا 10 سال پيش تشخيص داده شده بود، آناليز كردند. اين تيم تحقيقاتي به طور وسيعي جزييات ژنتيكي نمونه‌هاي تومور را پايش كرد و نه‌تنها به موتاسيون‌هاي ژن نگاه كرد كه فعاليت اختصاصي آنها را نيز زير نظر گرفت. از سويي يافته‌هاي مربوط به سن زنان در زمان تشخيص بيماري و ميزان بقاي طولاني‌مدت آنها را نيز بررسي كردند. در انتهاي مطالعه كه 5 سال به طول ‌انجاميد محققان 10 طبقه از تومور را براساس مشخصات ژنتيكي آنها مشخص كردند. البته مطالعه‌هاي بيشتري موردنياز است تا تعيين شود كه چه بيماراني از چه طبقه ژنتيكي از كدام روش درماني بهره خواهند برد. به عبارت ديگر چه درماني براي چه زير گروهي مناسب خواهد بود. به طور مثال تومورهايي كه از نظر گيرنده استروژن مثبت هستند به طور معمول به تاموكسيفن حساس هستند و پاسخ مي‌دهند يا افرادي كه گيرنده HER2 دارند به طور موفقيت‌آميزي با هرسپتين درمان مي‌شوند. به نظر مي‌رسد يافته‌هاي جديد يك قدم قابل‌توجه و رو به جلو در فهم اين مطلب است كه چگونه سرطان پستان شروع شده و پيشرفت مي‌كند.

طبق تحقیقات جدیدی، استرس مراقبت از یک زن مبتلا به سرطان پستان می تواند به سلامت شوهر او ضرر برساند و این اثر می تواند برای سالها پس از اتمام درمان نیز ادامه داشته باشد. محققان دانشگاه ایالتی اوهایو با مطالعه 32 مرد دریافتند که افرادی که دارای بالاترین سطح استرس در رابطه با سرطان همسران خود بودند، احتمال زیادتری دارد تا به علائم فیزیکی - مانند سردرد و درد شکم - و پاسخهای ضعیف تر سیستم ایمنی مبتلا شوند. پژوهش های قبلی نشان داده بود که افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند و ممکن است پاسخ خوبی به واکسن ها ندهند. گفتنی است متوسط ​​سن مردان در این مطالعه 58 سال بود، و آنها به طور متوسط ​​ 26 سال ازدواج کرده بودند.
به گزارش ایسنا، همکار نویسنده، کریستن کارپنتر، یک محقق فوق دکترا در روانشناسی، معتقد است : «احساس گناه، افسردگی، ترس از دست دادن همه این موارد عوامل استرس زا است و این یک عامل استرس زای حادی است که چند هفته به طول نمی انجامد، بلکه این استرس حاد و مزمن برای سال ها به طول می انجامد.» شارلا ولز دی گرگوریو نویسنده مطالعه استادیار روانپزشکی و روانشناسی گفت: «این افراد نگرانی و مشکلات فیزیکی قابل توجه را تجربه می کنند، اما اغلب به دنبال مراقبت های پزشکی برای خود نیستند به این علت که توجه خود را بر روی بیماری همسران خود را متمرکز می کنند.» این پژوهش که در مجله Brain, Behavior and Immunity منتشر شد نشان می دهد که مراقبت پزشکان برای بیماران مبتلا به سرطان پستان می تواند با در نظر گرفتن سلامت مراقبان بیماران به آنها نیز کمک کنند.

به‌تازگي بيومارکرهايي شناسايي شده‌اند که مي‌توانند مقاومت به شيمي‌درماني را در بيماران مبتلا به سرطان پستان پيشگويي کنند. درواقع محققان گروهي از پروتئين‌ها را يافته‌اند که در نمونه‌هاي باليني به دست آمده از بيماران مبتلا به سرطان پستان که به شيمي‌درماني مقاوم هستند، دو برابر بيشتر و شايع‌تر از بيماراني است که با موفقيت درمان شده‌اند. اين پروتئين‌ها مقاومت به داروهاي رايج شيمي‌درماني را مانند اپي‌روبيسين و اوستاکسل نشان مي‌دهند. در روش به کار رفته 38 پروتئين شناسايي شدند که دو برابر بيشتر در افراد مقاوم به شيمي‌درماني يافت شدند. محققان اظهار اميدواري مي‌کنند اگر راه را درست آمده باشند، به گزينه‌اي جديد براي هدر نرفتن زمان طلايي درمان بيماران دست يافته‌اند و پزشکان مي‌توانند پاسخ بيماران مختلف را به شيمي‌درماني‌هاي مختلف بسنجند،‌ آنگاه تصميم بگيرند که چه دوره درماني‌اي براي آنها موثرتر است. به گزارش سپید، اين تيم تحقيقاتي به دنبال آن است که تعيين کنند چرا بعضي بيماران سرطاني به راديوتراپي مقاوم هستند و شايد بيومارکرهايي نيز در اين زمينه يافت شوند.

امروزه تشخيص زودرس سرطان پستان، يك چالش بزرگ دنياي پزشکي است زيرا انجام ماموگرافي يك تست نيازمند وسايل مجهز و هزينه‌بر است و در بسياري از موارد هم اين سرطان را در مراحل انتهايي پيدا مي‌کند. اما حالا يك تيم تحقيقاتي در دانشگاه ‌‌مك‌گيل كانادا يك microfluidics-based microarray را طراحي كرده كه مي‌تواند روزي اساسا نحوه و زمان تشخيص سرطان پستان را تغيير دهد. به گزارش سپید، ساليان درازي است كه دانشمندان در پيشبرد تست‌هاي خوني براي تشخيص انواع سرطان با حضور آنتي‌ژن كارسينوامبريوتيك تلاش مي‌كنند. البته اين بيوماركر در افراد سالم هم يافت مي‌شود اما غلظت آن براساس پيش‌زمينه ژنتيكي و روش زندگي از هر فردي به فرد ديگر فرق مي‌كند و تاكنون حد مشخصي از آن براي افتراق افراد سالم از بيماران مبتلا به سرطان معرفي نشده است، اما اكنون با آناليز فناوري‌هاي جديد كه پروتئين‌هاي مختلف را در خون اندازه مي‌گيرند، مي‌توان به اين رويا جامه عمل پوشاند. در واقع با تكنولوژي ذکر شده مي‌توان به اين آرزوي ديرينه رسيد. به اين ترتيب با اندازه‌گيري بيوماركرهاي پروتئيني موارد خطا به حداقل خواهد رسيد و بيماري افراد سرطاني فقط با يك قطره خون سرانگشت تشخيص داده خواهد شد.

زناني كه بافت متراكم پستان دارند، يك قدم ديگر به داشتن ابزار جديد غربالگري سرطان پستان نزديك شدند زيرا اداره كل غذا و داروي آمريكا در حال بررسي وسيله‌اي است كه در صورت تاييد، تنها ابزار غربالگري سرطان پستان تاييد شده به وسيله FDA است كه در تركيب با ماموگرافي براي بيماران با پستان متراكم استفاده مي‌شود. اين وسيله جديد somo•v® نام دارد. هرچند ماموگرافي يك ابزار مفيد در يافتن سرطان پستان است در همه افراد به خوبي و دقيق عمل نمي‌كند. به عبارتي در زنان با بافت پستاني متراكم، بيش از يك‌سوم سرطان‌هاي پستان كشف نمي‌شوند. از سويي بافت متراكم پستان نه‌تنها خطر ابتلا به سرطان پستان را 4 تا 6 برابر افزايش مي‌دهد، تشخيص آن را با ماموگرافي نيز با مشكل مواجه مي‌كند، به‌طوري كه 35 درصد سرطان‌ها طي ماموگرافي روتين تشخيص داده نمي‌شوند زيرا تراكم بافت پستان آنها را پنهان مي‌كند. حالا وسيله جديد در راه تاييد FDA است تا همگام با ماموگرافي روتين بتواند توده‌هاي پستان را در اين افراد تشخيص دهد و اين گروه از بيماران نيز بتوانند از مزاياي غربالگري بهره‌مند شوند، زيرا ثابت شده ماموگرافي مي‌تواند بقاي بيماران را تا 96 درصد افزايش دهد.

پژوهشگراني از مرکز پزشکي «ويک فورست باپتيست» نشان داده‌اند که تزريق نانولوله‌هاي کربني چندجداره (MWCNT) به تومورها و گرمايش آنها با يک ليزر براي 30 ثانيه، سريع مي‌تواند باعث از بين رفتن آنها شود. نتايج مربوط به اولين تلاش‌ها بر روي تومورهاي کليه در سال 2009 گزارش شد، ولي اکنون آنها علم مورد نظر را دريافت کرده و از آن در تومورهاي سرطاني سينه، بويژه سلول‌هاي بنيادي سرطاني آغازکننده تومور استفاده کرده‌اند. کشتن اين سلول‌هاي بنيادي سخت است، زيرا آنها غالبا تقسيم نمي‌شوند و اکثر روش‌هاي ضدسرطان براي کشتن سلول‌هايي که بارها تقسيم مي‌شوند، طراحي شده‌اند. «سوزي تورتي»، محقق ارشد اين گروه گفت: سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تمايل به مقاومت در برابر داروها و راديودرمان دارند، بنابراين هدف‌گيري اين سلول‌هاي ويژه از اهميت زيادي در جامعه علمي برخوردار است. «تورتي» توضيح داد: درمان سرطان بر اساس گرما يک رهيافت نويدبخش براي مديريت‌هاي باليني سرطان‌هايي مانند سرطان سينه ارائه مي‌کند.
به گزارش ایسنا، با استفاده از يک مدل موش، اين پژوهشگران نانولوله‌هاي کربني چندجداره را به تومورهاي شامل سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تزريق کردند. تورتي گفت که نانولوله‌ها بخودي خود هيچ خاصيت ضدسرطاني ندارند، ولي هنگامي که تحت تابش فروسرخ نزديک ايجاد شده با ليزر قرار گيرند، شروع به ارتعاش و توليد گرما مي‌کنند. او ادامه داد که اين ترکيب مي‌تواند يک ناحيه موضعي در تومور ايجاد کند، که خيلي داغ است. اين پژوهشگران با استفاده از اين روش قادر به توقف رشد تومورهايي که اکثرا متشکل از سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه بودند، شدند. اين تحقيق پيشنهاد مي‌کند که گرمادرماني با نانولوله‌ها مي‌تواند موجب حذف سلول‌هاي مشتق شده که توده تومور را تشکيل مي‌دهند و نيز سلول‌هاي بنيادي سرطاني که باعث رشد و بازگشت مجدد تومور مي‌شوند، شود. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ «Biomaterials» منتشر کرده‌اند.

دانشمندان به تازگي و با موفقيت کارآزمايي اوليه يک تکنيک جديد و قابل‌اعتماد را کامل کرده‌اند تا غربالگري سرطان پستان با استفاده از اولتراسوند انجام شود و حالا به دنبال آن هستند تا بتوانند با تکميل بيشتر اين روش، آن را به عنوان يک وسيله باليني ارتقا داده و مورد استفاده قرار دهند. امروزه روش‌هاي مبتني بر X-ray ماموگرافي پايه روش‌هاي غربالگري سرطان پستان را تشکيل مي‌دهند ولي تنها 30 درصد ضايعات مشکوکي که در آنها يافت مي‌شوند، بدخيم هستند. از سويي اين تابش مکرر X-ray هم مي‌تواند خود سرطان‌زا باشد که محدوديتي براي استفاده زياد از اين روش‌هاست و بايد در زنان در معرض خطر مانند زنان بالاي 50 سال کمتر استفاده ‌شود، بنابراين نياز به ابداع و معرفي روشي دقيق‌تر و بدون عوارض در اين زمينه کاملا حس مي‌شود تا ضايعات پستان و توده‌هاي توپر تشخيص داده شوند. به اين ترتيب از انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري جلوگيري مي‌شود و صدمات روحي بيماران که ناشي از تشخيص‌هاي نادرست است نيز به حداقل مي‌رسد.
روش اولتراسوند در اين ميان مزاياي زيادي دارد: ايمن است، هزينه کمي دارد و به‌طور گسترده‌اي در برنامه‌هاي غربالگري مورد استفاده قرار مي‌گيرد، البته کيفيت عکس‌هاي گرفته شده به وسيله آن به آن اندازه خوب نيست که براي تشخيص قابل‌اعتماد بتوان از آنها بهره گرفت. قسمتي از مشکل فوق در تشخيص‌گرهاي (دتکتور) کنوني است که به طور رايج مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بافت‌هاي مختلف بيولوژيکي سرعت‌هاي صوت متفاوتي توليد مي‌کنند و همين موضوع زماني را که اين امواج صوتي به دتکتور مي‌رسد، تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. به اين ترتيب امواج رسيده تحريف شده و تصوير حاصل غيرطبيعي جلوه خواهند کرد.
روش جديد ابداعي با تشخيص شدت امواج اولتراسونيک کار مي‌کند. به اين ترتيب که شدت امواج به گرما تبديل و توسط يک غشاي نازک فيلم پيرو الکتريک حس مي‌شود. به اين ترتيب براساس درجه حرارت، ولتاژ خروجي توليد مي‌شود. تصاوير ايجاد?شده با اين روش جديد نسبت به آثار توليد شده توسط سرعت امواج ناهموار در بافت‌ها کمتر حساس هستند. وقتي اين روش با سي‌تي‌اسکن استفاده مي‌شود، تصاويري دقيق‌تر از خصوصيات بافت ايجاد مي‌کند و به اين ترتيب ابنورماليتي‌هاي بافت پستان با دقت کامل‌تري مشخص خواهد شد. هدف توموگرافي فوق توليد يک نقشه مقطع عرضي از بافت است که با استفاده از آن امکان تشخيص ضايعات غيرطبيعي فراهم مي‌شود.
تاکنون کارآزمايي‌هاي انجام شده با اين تکنيک جديد نتايج عالي داشته و محققان به دنبال آن هستند تا اين وسيله را ارتقا دهند و بتوانند در بالين نيز از آن بهره گيرند تا شايد ضايعات پستان سريع‌تر و دقيق‌تر تشخيص داده شوند و بيماران زيادي با اين روش از مرگ زودرس ناشي از سرطان نجات يابند.

در دو مطالعه جديد که به‌تازگي منتشر شده، محققان آشکار مي‌کنند که چگونه تصويربرداري مولکولي در حل اسرار موارد پيچيده و مشکل سرطان پستان مي‌تواند موثر باشد. يک مطالعه بر مواد حاجب به کاررفته در تصويربرداري تمرکز دارد که رسپتورهاي استروژن را در بيماران گيرنده استروژن مثبت هدف قرار داده و دومي نيز توانايي مواد مختلف را براي کمک به پيشگويي نتيجه نهايي بيماراني که تحت شيمي‌درماني قرار مي‌گيرند، مي‌سنجد. تصاوير مرسوم و بيوپسي هميشه براي تشخيص و مشخص کردن سرطان‌هاي پستان متاستاتيک مشکوک، خصوصا در بيماراني که نمي‌توانند تحت بيوپسي دوباره قرار گيرند (به دليل محل تومور يا وجود بيماري‌هاي همراه) کافي نيستند. به گزارش سپید، با توجه به نتايج اين دو مطالعه محققان دريافته‌اند که اسکن PET، وسيله‌اي غيرتهاجمي براي مشخص کردن بروز گيرنده استروژن در سرطان پستان متاستاتيک گيرنده استروژن مثبت است، به اين ترتيب به پزشکان کمک مي‌کند تا ارزيابي دقيقي از گسترش بيماري، خصوصا در جايي که درمان‌هاي ضدهورموني براي بيماران مفيد خواهد بود، داشته باشند.

دانشمندان ژن جدیدی را كشف كرده اند كه خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. پژوهشگران فنلاندی جهش هایی ر در ژنی موسوم به Abraxas كشف كرده اند كه با موارد سرطان سینه ارثی مرتبط است. محققان اكنون بیش از 10 ژن را شناسایی كرده اند كه خطر بروز سرطان سینه را افزایش می دهد. مشهورترین ژن های موثر در بروز سرطان سینه BRCA1 و BRCA2 است . اما فقط حدود 20 درصد زنان با سابقه خانوادگی سرطان سینه دچار جهش هایی در ژن های BRCA1 و BRCA2 می شوند كه در بسیاری از موارد به معنای وجود ژنهای مقصر دیگری در این بیماری است. این ژن جدید خیلی رایج نیست و در 4/2 خانواده ها دارای سابقه فامیلی سرطان سینه مشاهده شده است؛اما آنچه كه اهمیت دارد این است كه این جهش در افرادی كه به سرطان سینه مبتلا نبودند یافت نشد.
'راجر گرین برگ' استادیار زیست شناسی سرطان در دانشكده پزشكی 'پنسیلوانیا' گفت: از آنجا كه این پژوهش در فنلاند انجام شده است تحقیقات بیشتری باید صورت گیرد تا میزان رایج بودن این جهش در كشورهای دیگری نیز مشخص شود. به گفته وی، در آینده زنان با سابقه خانوادگی سرطان سینه بهتر است تحت غربالگری جهش ژن Abraxas نیز قرار گیرند. این محققان جهش Abraxas را در سه بیمار از 125 بیمار مبتلا به سرطان سینه دارای پیشینه خانوادگی سرطان سینه یافتند. ظاهرا این ژن نقش مهمی را در بروز سرطان سینه ایفا می كند چرا كه با ژن BRCA1 در تعامل است.
به گزارش ایرنا، زمانی كه پژوهشگران 991 بیمار مبتلا به سرطان سینه دیگر را مورد بررسی قرار دادند، جهش در ژن Abraxas را در یك زن كه سابقه ارثی سرطان سینه داشت مشاهده كردند. ژن جهش یافته Abraxas مانع از آن می شود كه سلول ها، DNA آسیب دیده را ترمیم كنند. ترمیم نشدن DNA آسیب دیده خطر سرطانی شدن سلولهای سینه را افزایش می دهد. این ژن می تواند خطر بروز دیگر سرطانها را نیز افزایش دهد.

محققان در بررسي‌هاي خود دريافتند كه افراد حامل ژن BRCA كه مبتلا به سرطان پستان در يك طرف بوده و درمان هم شده‌اند، در معرض خطر بيشتر ابتلا به سرطان در طرف ديگر قرار دارند. از سوي ديگر زناني كه در سنين 40 سال يا كمتر اولين تشخيص خود را داشته‌اند، با بالاترين ميزان خطر مواجه هستند. در اين مطالعه 5 هزار زن مبتلا به سرطان پستان كه قبل از 50 سالگي مبتلا شده و حامل موتاسيون‌هاي BRCA يك و دو بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. در نهايت مشخص شد در طول يك دوره 9 ساله، 9 درصد آنها در طرف ديگر هم مبتلا به سرطان شدند، در حالي كه زنان بدون اين ژن، تنها با 6 درصد احتمال بروز سرطان در طرف ديگر در طول يك دوره 10 ساله مواجه بودند. اين ميزان براي حاملان BRCA1 از همه بيشتر گزارش شد، يعني احتمال 20 درصدي. از سويي، اگر خانمي در سن 40 سالگي يا جوان‌تر براي اولين‌بار به سرطان پستان مبتلا شود و حامل ژن‌هاي مذكور نيز باشد، خطر ابتلاي طرف مقابل در طول دوره 10 ساله به 26 درصد مي‌رسد.

طولاني‌ترين مطالعه غربالگري سرطان پستان كه تا به حال انجام شده، نشان مي‌دهد انجام مرتب ماموگرافي از مرگ‌هاي ناشي از سرطان پستان پيشگيري مي‌كند و در طول زمان تعداد افرادي كه از خطر مرگ نجات پيدا مي?کنند، افزايش مي‌يابد. اين مطالعه طولاني‌مدت كه با حضور 130 هزار نفر در دو جامعه در سوئد در حال انجام است، مشخص كرد از تعداد زناني كه در گروه غربالگري قرار داشتند، 30 درصد كمتر از سرطان پستان فوت كردند و اين اثر سال به سال نيز ادامه پيدا مي‌كند. اكنون كه 29 سال از شروع مطالعه مي‌گذرد، محققان دريافتند تعداد زنان نجات يافته از سرطان پستان، با هر سال شركت در برنامه‌هاي غربالگري افزايش مي‌يابد بنابراين به نظر مي‌رسد انجام ماموگرافي مزايايي فراتر از تصورات و دانش كنوني ما از آن داشته باشد و اين وظيفه پزشكان و ارائه‌دهندگان خدمات سلامت است كه با دادن آموزش لازم به بيماران، آنها را به انجام مرتب‌ ماموگرافي ترغيب كنند.
در اين مطالعه زنان به 2 گروه تقسيم ‌شدند: گروهي كه به انجام غربالگري سرطان پستان دعوت شدند و گروه ديگر، فقط مراقبت‌هاي معمول دريافت كردند. مرحله غربالگري اين كارآزمايي حدود 7 سال به طول انجاميد. زنان 40 تا 49 سال، هر 2 سال غربالگري شدند و زناني كه 50 تا 74 سال سن داشتند، هر 3 سال يك بار تحت غربالگري قرار مي‌گرفتند. در نهايت نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد در ميان هزار زني كه براي 10 سال ماموگرافي شدند، خطر سرطان پستان قابل‌پيشگيري بود و اغلب مرگ‌هايي كه پيشگيري شد، بيش از يك دهه پس از زمان شروع برنامه غربالگري رخ داد. در واقع اين يافته‌ها حاكي از آن هستند كه مزاياي طولاني‌مدت غربالگري براي جلوگيري از رخداد مرگ ناشي از سرطان پستان، بيش از دو برابر منافع كوتاه‌مدت آن است.
توصيه‌هاي جديد غربالگري سرطان پستان كه در سال 2009 ميلادي توسط كار گروه خدمات پيشگيرانه ايالات متحده منتشر شدند، ماموگرافي را براي زنان در دهه 40 زندگي‌شان توصيه نمي‌كند و معتقد است زنان در دهه 50 عمرشان بايد هر 2 سال يك بار (و نه هر سال) تحت‌ ماموگرافي قرار گيرند. اين تغييرات به اين علت اعمال شده‌اند كه از بعضي نگراني‌ها و صرف‌ هزينه‌هاي زياد براي انجام تست‌هاي اضافي كه ميان سرطان و توده‌هاي بي‌ضرر افتراق قائل شوند، خودداري شود اما يافته‌هاي جديد نشان مي‌دهد كه ميزان نتايج مثبت كاذب ناچيز هستند. در واقع تعداد بيماراني كه به اشتباه برچسب سرطان بخورند، بسيار كم است و حتي كمتر از 5 درصد كل.
در نهايت اينكه بايد قبول كرد ماموگرافي ثابت كرده مي‌تواند جان‌هاي زيادي را نجات دهد، زيرا تومورها را در مراحل اوليه تشخيص مي‌دهد؛ وقتي كه براي درمان بسيار به موقع است. در واقع اين داده‌ها نشان مي‌دهند كه ماموگرافي به عنوان يك رويكرد سلامت عمومي كاملا باارزش است زيرا ميزان مرگ ناشي از سرطان پستان را كاهش مي‌دهد. محققان پيشنهاد مي‌کنند غربالگري براي زنان 40 تا 54 سال، هر 18 ماه و براي زنان 55 سال و بالاتر هر 2 سال مي‌تواند برنامه قابل‌قبولي باشد. پژوهشگران تاكيد مي‌كنند كه يافته‌هاي جديد براي تواتر غربالگري‌ ايده‌اي ندارد، اما ثابت مي‌كند كه ماموگرافي، واقعا كار مي‌كند و ميزان مرگ زنان 40 تا 49 سال را كم مي‌كند، برخلاف اينكه دستورالعمل‌‌هاي جديد مي‌گويند نيازي به غربالگري در اين گروه از افراد نيست.

انجام يک اسکن MRI به علاوه ماموگرافي، سرطان‌هاي پستان بيشتري را در زناني که تحت رادياسيون قفسه صدري قرار گرفته‌اند (مانند کودکان يا بزرگسالان جوان)، نسبت به هر يک از روش‌ها به تنهايي، تشخيص مي‌دهند. محققان مطالعه فوق که نتايج آن در نشريه Radiology به چاپ رسيده، اعلام مي‌دارند که MRI به عنوان يار کمکي ماموگرافي، در غربالگري سرطان پستان در زنان با عوامل خطر بالا مانند سابقه خانوادگي يا موتاسيون ژنتيکي موثر است. البته اين مطالعه اختصاصا روي عوامل خطر پرتوتابي به قفسه صدري که اغلب براي بيماري مبتلا به هاچکين انجام شده، تمرکز مي‌کند. MRI به تنهايي در اين مطالعه بيشتر سرطان‌هاي مهاجم را تشخيص داده، در حالي که تومورهاي کشف‌شده به‌وسيله ماموگرافي تنها به صورت ميکروکلسيفيکاسيون خود را نمايان کرده‌اند. وقتي هر دو مداليتي با هم استفاده شده‌اند، ماموگرافي هم ميکروکلسيفيکاسيون را تشخيص داده و MRI نيز سرطان‌هايي را که شبيه توده بوده‌اند، نشان داده است. درواقع همراهي‌ اين دو روش با هم، ميزان تشخيص سرطان را تا 4/4 درصد بيشتر کرده و نويسندگان مطالعه نتيجه‌گيري کرده‌اند که اين روش غربالگري بالاترين حساسيت را براي تشخيص سرطان پستان داشته است. درواقع MRI بيشتر سرطان‌هاي مهاجم را کشف کرده، در حالي که ماموگرافي براي يافتن کارسنيوم درجا بيشتر حساس بوده است.

زناني که مي‌خواهند خطر پيشرفت سرطان پستان آنها به کمترين ميزان خود برسد بايد به‌طور جدي ميزان دريافتي فيبر غذايي خود را افزايش دهند. نتايج اين تحقيق که به‌تازگي منتشر شده، نشان مي‌دهد افرادي که فيبر بيشتري مصرف مي‌کنند با 11 درصد خطر کمتر در پيشرفت سرطان پستان مواجه‌اند. به نظر مي‌رسد افرادي که فيبر غذايي بيشتري مصرف مي‌کنند، از سلامت عمومي بهتري برخوردارند و اين موضوع باعث کاهش خطر سرطان پستان مي‌شود، نه اينکه فيبر به خودي خود اين خطر را کم کند. پژوهشگران اين مطالعه معتقدند افرادي که فيبر بيشتري در رژيم غذايي خود مصرف مي‌کنند ‌درواقع از روش زندگي و عادات سالم‌تري پيروي مي‌کنند و اين عوامل مختلف آنها را در برابر سرطان پستان محافظت مي‌کند بنابراين مي‌توان نتيجه‌گيري کرد که شواهد قوي از ارتباط معکوس ميان دريافت فيبر غذايي و خطر سرطان پستان به دست آمده که ارزشمند است.

محققان استرالیایی آزمایشی ارایه كرده اند كه غربالگری سرطان سینه را با استفاده از تار مو امكان پذیر می كند. این آزمایش می تواند جایگزین معتبری برای ماموگرافی باشد. به گزارش ساینس دیلی، شركت SBC Research ، هشتاد بیمار را مورد آزمایش قرار داده است . قصد آنها تایید این فرضیه بود كه زنان مبتلا به سرطان سینه میزان بسیار بیشتری فسفولیپید در جریان خونشان دارند و این میزان در موهای آنها قابل تشخیص است. این شركت كه قصد تجاری سازی این آزمایش را دارد، اعلام كرد كه این آزمایش می تواند برای زنان در تمامی سنین به عنوان یك شیوه غربالگری اولیه مورد استفاده قرار گیرد. این در حالی است كه شیوه ماموگرافی عمدتا برای زنان بالای 50سال كاربرد دارد.
محققان دراین آزمایش ، شیوه خود را بر پایه این كشف قرار دادند كه موی زنان مبتلا به سرطان سینه ساختار سلولی متفاوتی نسبت به سایر زنان دارد. آنها از فناوری سینكروترون اشعه ایكس برای تشخیص 70 درصد زنانی كه سرطان سینه داشتند، استفاده كردند. در این آزمایش مشاهده شد حلقه ای در موهای زنان سرطانی وجود دارد كه در موهای افراد سالم نیست.
اما محققان اكنون راهكار دیگری را به كار گرفتند و براین باورند كه این راهكار آزمایش دقیق تری است. آنها فردی را یافتند كه با وجود داشتن حلقه در موی خود مبتلا به سرطان سینه نبود. دانش پژوهان دریافتند این فرد از روغن زیتون برای تغذیه موهای خود استفاده می كرده است و پس از آن كه این روغن را كنار گذاشته و حلقه ها نیز ناپدید شده اند. از این رو دانشمندان دریافتند این حلقه موجود در موهای این افراد لیپیدی است. فرضیه این بود كه تومور موجب افزایش لیپید در بیماران می شود و این لیپید به جریان خون وارد و در تار مو تلفیق می شود. محققان به شواهدی دست یافته اند كه نشان می دهد محتوای لیپیدی در غشای سلول های سرطانی در مقایسه با بافت طبیعی افزایش می یابد. غشای سلول ها از لیپید تشكیل شده اند و آنچه كه ظاهرا در سرطان سینه روی می دهد این است كه خاصیت سیالی این لیپیدها افزایش می یابد و دانشمندان فكر می كنند به این دلیل است كه سرطان قابلیت تهاجم دارد.

نوعي ماده شيميايي كه بعنوان نگهدارنده در محصولات آرايشي مثل دئودورانت‌ها و هم چنين در محصولات غذايي و دارويي استفاده مي‌شوند در نمونه‌هاي آزمايشگاهي حاصل از 40 زن مبتلا به سرطان سينه يافت شده است. اين ماده شيميايي كه پرابنز نام دارد در تمام محصولات آرايشي و بهداشتي روزمره شامل مرطوب كننده‌ها، لوازم آرايشي، كف‌هاي اصلاح صورت، لوسيون‌هاي برنزه كننده و حتي در خميردندان‌ها وجود دارد. اين ماده هم چنين در بسياري از مارك‌هاي دئودورانتها و نيز در گوشت فرآوري شده و مغزهاي روكش دار رنگي موجود است. به نوشته روزنامه ديلي ميل، چندين مطالعه مختلف كه از سال 1998 ميلادي تاكنون درباره تاثير بالقوه اين گونه مواد شيميايي در بروز سرطان سينه صورت گرفته موجب افزايش نگراني كارشناسان بهداشتي شده است چون اين مواد داراي خواص «اواستروژني» هستند. «اواستروژن» نقش مهمي در ايجاد، رشد و پيشرفت سرطان سينه دارد.

كارشناسان بهداشتي آشكار ساختند بيماراني كه از سرطان سينه جان سالم بدر مي‌برند ممكن است چند سال پس از درمان، مشكلات خاصي را در رابطه با توانايي‌هاي ذهني و حافظه‌اي خود تجربه كنند. به گزارش ايسنا، اين كارشناسان مي‌گويند در هر دو روش درمان يعني شيمي درماني توام با پرتودرماني و يا پرتو درماني به تنهايي ممكن است اين گونه مشكلات حافظه‌اي تجربه شوند. اين مطالعه هم چنين حاكيست كه روشهاي معمولي يا حتي شيوه‌هاي خاص درمان اين سرطان مي‌توانند روي توانايي‌هاي ذهني نجات يافتگان از سرطان سينه تاثيرات منفي داشته باشند. به نوشته روزنامه هرالد سان، در يك بررسي قبلي معلوم شد كه شيمي درماني مي‌تواند موجب بروز مشكلات حافظه‌اي و تمركزي در اين بيماران پس از درمان شود اما در بررسي‌هاي جديد ساير انواع روشهاي درمان اين سرطان علاوه بر شيمي درماني ارزيابي شده‌اند. پروفسور پاول جاكوبسان از مركز سرطان و انستيتو مطالعاتي موفقيت با آزمايش روي 313 شركت كننده بيمار و سالم به اين نتايج دست يافت و شرح بررسي‌هاي خود را در نشريه آنلاين سرطان ارائه كرده است.

پژوهشگران طي مطالعه‌اي نشان دادند که استفاده از ام.آر.آي براي غربالگري سرطان پستان براي اولين بار نسبت به ماموگرافي داراي مثبت کاذب بيشتري است. انجام ام.آر.آي براي غربالگري براي اولين بار در 13 درصد موارد با مثبت کاذب همراه است، اما اين ميزان در ام.آر.آي‌‌هاي بعدي کاهش يافته و به 6/5 درصد مي‌رسد. به همين علت پژوهشگران پيشنهاد کردند که با توجه به ميزان مثبت کاذب بالايي که در انجام اين تست هنگام غربالگري ايجاد مي‌شود، هنوز نمي‌توان از آن به عنوان يک روش جايگزين براي ماموگرافي استفاده کرد.

پژوهشگران ثابت کردند که پايين آوردن سن براي انجام ماموگرافي به عنوان يک تست غربالگري باعث شده که ميزان بقا به طور چشمگيري در جامعه افزايش يابد. طبق گايدلاين‌هاي قديمي انجام ماموگرافي به عنوان يک تست غربالگري در سنين بين 50 تا 74 سالگي به صورت يک سال درميان پيشنهاد مي‌شد. از سال 2009 ميلادي بر اساس مطالعه‌هاي انجام شده، پژوهشگران سن انجام ماموگرافي را تغيير داده و پيشنهاد کردند که خانم‌ها بهتر است از سن 40 تا 84 سال ساليانه براي انجام ماموگرافي مراجعه کنند.
اين مطالعه که توسط پژوهشگران دانشگاه کلرادو و به سرپرستي دکتر ادوارد هندريک انجام شده، نشان داد که انجام ماموگرافي در سنين پايين‌تر (40 سال) باعث شده که ميزان مرگ‌ومير ناشي از سرطان پستان تا 40 درصد کاهش پيدا کند. اين در حالي است که اگر اين تست غربالگري از سن 50 سالگي و به صورت يک سال درميان انجام شود، ميزان مرگ‌ومير ناشي از اين سرطان تنها 23 درصد کاهش مي‌يابد. اختلاف اين دو استراتژي تا حدي است که پژوهشگران ادعا کردند که انجام تست غربالگري از سن 40 سال به صورت ساليانه 71 درصد بيشتر از پروتکل قديمي باعث حفظ جان خانم‌ها مي‌شود.
دکتر هندريک در اين باره مي‌گويد: «با توجه به اينکه تاکنون مقايسه دقيقي بين اين استراتژي‌ها صورت نگرفته بود، بسياري از افراد براي انتخاب يک روش مناسب سردرگم بودند. اين مطالعه نشان داد که قطعا شروع غربالگري براي سرطان پستان بايد از سن 40 سال و به صورت ساليانه صورت گيرد.» مخالفان پروتکل جديد غربالگري معتقدند که انجام ساليانه ماموگرافي و شروع آن در سنين پايين‌تر باعث افزايش ميزان نتايج مثبت کاذب شده و به دنبال آن باعث افزايش اضطراب و نگراني در بيمار و انجام اقدامات اضافه‌اي مانند بيوپسي ‌شود.
پژوهشگران اين طرح در پاسخ عنوان کردند که ممکن است انجام غربالگري در زنان بين سنين 40 تا 49 سال در عرض 10 سال يک بار منجر به نتيجه مثبت کاذب شود که با توجه به کاهش چشمگير ميزان مرگ‌ومير، اين رقم چندان بالا محسوب نمي‌شود. اين پژوهشگران معتقدند با توجه به مزايايي که پروتکل جديد دارد به نظر مي‌رسد جايگزين کردن آن به جاي استراتژي قديمي منطقي به نظر برسد. سال گذشته 209 هزار و 60 آمريکايي با تشخيص سرطان پستان تحت درمان قرار گرفتند که برآورد مي‌شود نزديک به 40 هزار از اين بيماران در اثر اين بيماري جان خود را از دست خواهند داد.

پژوهشگران به تازگي موفق به ساخت دستگاه PET جديدي شدند که مي‌تواند با رزولوشن بالا از پستان تصويربرداري کند. مطالعات اوليه نشان داده با استفاده از اين وسيله مي‌توان تومورهاي بدخيم پستان را يک يا دو سال زودتر از روش‌هاي موجود تشخيص و با دقت بالايي پاسخ به شيمي‌درماني را مورد ارزيابي قرار داد. اين وسيله که MAMMI نام دارد در حال حاضر در بعضي از بيمارستان‌هاي آلمان و هلند به كار مي‌رود و مطالعات اوليه روي آن در حال انجام است. سازندگان اين دستگاه ادعا کردند که ميزان رزولوشن اين دستگاه 5/1 ميلي‌متر است. اين در حالي‌است که پيشرفته‌ترين دستگاه‌هاي PET درحال حاضر حداکثر 5 ميلي‌متر رزولوشن دارند.

اداره کل غذا و داروي آمريکا هشدار داد ترموگرافي پستان جايگزين ماموگرافي براي غربالگري سرطان پستان نمي‌شود. برخلاف ماموگرافي که در آن از X-ray استفاده مي‌شود، در ترموگرافي تصاوير مادون قرمز توليد مي‌شود که الگوهاي گرما و جريان خون را روي يا نزديک سطح بدن نشان مي‌‌دهند. بعضي از ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتي ادعا مي‌کنند ترموگرافي به عنوان روش غربالگري براي سرطان پستان نسبت به ماموگرافي ارجح است زيرا نيازي به اشعه ندارد، اما FDA شواهد مستندي در دسترس ندارد که نشان دهد ترموگرافي، وقتي به تنهايي استفاده شود، براي غربالگري کارآمد باشد بنابراين اين روش را تاييد نمي‌کند و نبايد به عنوان روشي مستقل جهت غربالگري يا تشخيص سرطان پستان استفاده شود. ماموگرافي همچنان موثرترين روش غربالگري است که در مراحل اوليه قابل درمان به کمک بيماران مي‌آيد.

بعضي بيمارستان‌هاي آمريكا اعلام كرده‌اند كه از اين پس پذيراي بيماران با ماموگرافي‌هاي 3 بعدي جديد هستند، زيرا معتقدند كه اين روش تصويربرداري تا 40 درصد نياز بيماران را به پيگيري بعدي كاهش مي‌دهد، به اين ترتيب در زمان و هزينه آنها صرفه‌جويي خواهد شد. اين روش جديد از تصاوير دقيق و 3 بعدي ديجيتال براي خلق تصاوير بازسازي كامل پستان استفاده مي‌كنند و به اين ترتيب به راديولوژيست‌ها امكان مي‌دهد تا اختلال‌هاي موجود را كه تشخيص آنها با تصاوير دوبعدي با مشكل روبروست، راحت‌تر مشخص كنند. مزاياي اين اين تكنولوژي جديد كه به Tomosynthesis نيز معروف است، تمام بيماران داراي ماموگرافي غربالگري و تشخيصي را دربرمي‌گيرد و به‌خصوص براي زناني ارزشمند است كه بين سن 40 تا 60 سالگي تحت اولين غربالگري خود قرار مي‌گيرند، خصوصا افرادي كه بافت پستان متراكم با سابقه شخصي قبلي سرطان پستان داشته‌اند.

بر اساس مطالعه‌اي که با تازگي در نشريه روئنتگنولوژي به چاپ رسيده، پژوهشگران نشان دادند که انجام ام.آر.آي قبل از جراحي در بيماراني که به تازگي سرطان پستان آنها تشخيص داده شده مي‌تواند کانون‌هاي مخفي ناشناخته‌اي را نشان دهد. اين پژوهشگران معتقدند انجام اين تصويربرداري دقت تشخيصي را به شدت افزايش مي‌دهد و در مرحله‌بندي سرطان پستان اهميت دارد. اين مطالعه که روي 592 بيمار مبتلا به سرطان پستان انجام شد، نشان داد که انجام ام.آر.آي قبل از جراحي مي‌تواند در 12 درصد موارد مرحله‌بندي بيمار را تغيير دهد. اين تغيير حتي ممکن است بيمار را از دسته بيماران با خطر کم يا متوسط به دسته پرخطر انتقال دهد. اين پژوهشگران عنوان کردند که با توجه به نتايج به دست آمده بهتر است اين وسيله به عنوان يک اقدام معمول قبل از جراحي بيماران مبتلا به سرطان انجام شود.

يك دانشجوي مقطع دكتري در دانشگاه تكنولوژي كوئينزلند تستي را راه‌اندازي كرده كه احتمال گسترش يا بازگشت سرطان پستان را پيش‌‌بيني مي‌كند. وي مي‌گويد: «باوجود پيشرفت‌هاي خارق‌العاده‌اي كه طي ساليان اخير در درمان سرطان پستان رخ داده، هنوز روشي براي پيش‌بيني پيشرفت آن ابداع نشده است.» وي در بررسي‌هاي خود دريافت كه تعامل سرطان پستان با محيط اطراف، خود كليد پيش‌بيني اين موضوع است كه آيا تومور رشد خواهد كرد، ساكت مي‌ماند يا به ديگر اعضا گسترش خواهد يافت. توانايي پيش‌بيني پيشرفت اين سرطان قدم بزرگي براي پزشكان خواهد بود كه مناسب‌ترين درمان را براي بيماران خود به صورت فردي انتخاب كنند. با استفاده از اين تست، پزشكان نتايج نمونه بافتي را به يك برنامه آنلاين ارائه مي‌دهند كه با مدل‌هاي رياضي ساخته شده و به اين ترتيب پاسخ روشن و واضحي در مورد احتمال گسترش تومور دريافت خواهند كرد. اين برنامه قابليت آن را هم دارد كه براساس نتايج به دست آمده درما‌ن‌هايي را نيز پيشنهاد بدهد، به‌خصوص براي بيماراني كه بيماري پيشرفته‌تر و تهاجمي‌تري دارند و ممكن است به ارگان‌هاي ديگر دست‌اندازي كند. اين برنامه به‌خصوص در مناطق دورافتاده كه دسترسي اندكي به خدمات پيشرفته پزشكي دارند، بسيار ارزشمند است و مي‌تواند جان بيماران زيادي را نجات دهد. انتظار مي‌رود در طول سال‌هاي آينده اين مدل در آزمايشگاه‌هاي پاتولوژي مورد استفاده قرار گيرد و اگر موفقيت‌آميز بود، در طول 10-5 سال آينده در همه‌جا کاربرد پيدا کند.