خانم 35 ساله‌اي با افزايش غيرطبيعي و بحراني فشارخون و منگي به بخش اورژانس مراجعه کرد. به طور اتفاقي متوجه شديم وي چشماني با دو رنگ متفاوت از هم (هتروکرومي) و در چشم چپ انقباض مردمک (ميوز) دارد (شکل 1). بيمار ذکر کرد که رنگ چشمانش از اوايل دوران کودکيش متفاوت از هم بوده‌اند.
در سال 1994، دختري 11 ساله دچار لتارژي و احساس ناراحتي در قفسه سينه شد. تشخيص «دردهاي رشد» گذاشته شد. وي در دسامبر 2003، به علت افزايش شدت و دفعات تکرار ناراحتي قفسه سينه، به بخش قلب مرکز ما ارجاع داده شد. ناراحتي قفسه سينه وي با فعاليت مختصر، مثل پيادهروي تا ايستگاه اتوبوس، برانگيخته مي‌شد و هميشه حسي مانند سنگيني روي قفسه سينه داشت. معاينه عمومي نکته قابل توجهي نداشت. البته، نبض راديال دو طرف و کاروتيد چپ لمس نمي‌شد. نبض‌هاي براکيال ضعيف بود؛ نبض‌هاي فمورال طبيعي بود. روي نبض ضعيف کاروتيد راست، برويي سمع مي‌شد. ESR مقداري افزايش يافته بود (15mm/h)، غلظت پروتئين واکنشي C نيز بالا بود ( 25mg/L). بيمار دچار کم‌خوني ميکروسيتيک بود (غلظت هموگلوبين 100g/L؛ متوسط حجم سلولي fL 69). در بقيه موارد نتايج آزمون‌هاي خون طبيعي بود.
در آوريل 2006، يک مرد 88 ساله که دچار دهيدراتاسيون و کاهش وزن شديد بود، در بيمارستان ما بستري شد. او قادر به بلع جامدات يا مايعات نبود. ديگر مشکلات پزشکي وي شامل فيبريلاسيون دهليزي، پرفشاري خون و هيپرتروفي خوش‌خيم پروستات بود. براي او وارفارين، بندروفلومتيازيد و آلفوزوسين هيدروکلريد تجويز شد. وي قبلا سيگاري بود و به ندرت الکل مصرف مي‌کرد. او ماه پيش به دليل مشکل داشتن در بلع جامدات به مدت سه ماه که در طي آن وزنش 12 کيلوگرم کم شده بود، به يک درمانگاه گوش و حلق و بيني رفته بود. در درمانگاه گوش و حلق و بيني، اندوسکوپي فيبر-اپتيک بيني و آزمون بلع گاستروگرافين نشان دهنده مري گردني و سينه‌اي طبيعي بودند. دکتر دريافت که بيمار دچار اختلال تکلم است، اما فکر نمي‌کرد که ديسفاژي به علت مشکلي در زبان، دهان يا حلق باشد. بيمار سپس در يک درمانگاه بيماري‌هاي گوارشي معاينه شد که در آنجا علت مروي ديسفاژي کنار گذاشته شد و مشکوک به يک دليل نورولوژيک شدند. به هر حال، قبل از اين که بيمار بتواند به صورت سرپايي تحت MRI مغز قرار گيرد، با آمبولانس نزد ما آورده شد.
در سپتامبر 2005، مرد 32 ساله‌اي به منظور بررسي تشنج تونيک-کلونيک ژنراليزه ، که براي بار دوم و بدون علت مشخصي دو ماه پيش رخ داده بود، ارجاع شد. پاراپارزي اسپاستيک، به طور اتفاقي تشخيص داده شد. اولين تشنج وي در سال 1991 روي داده بود که پس از بررسي از مرکز درماني مرخص شده بود. مادر بيمار سابقه اسکلروز مولتيپل داشت که منجر به پاراپارزي اسپاستيک خفيفي شده بود. همچنين به صرع ژنراليزه ايديوپاتيک مبتلا بود. تصويربرداري با تشديد مغناطيسي (MRI) از نخاع گردني و سينه‌اي طبيعي بود، ولي در ماده سفيد اکسي‌پوت هر دو نيمکره مغزي، مناطقي با افزايش منتشر شدت سيگنال وجود داشت (شکل1). نوار مغزي، مطرح کننده صرع ژنراليزه ايديوپاتيک بود.
در ژوييه سال 2007 حدود ساعت 7:40 صبح، آقاي 36 ساله‌اي توسط پدرش که با او زندگي مي‌کرد به بخش اورژانس آورده شد. از زمان نوجواني وي، بيمار از چندين دارو و اغلب به صورت همزمان سوء استفاده مي‌کرده است: ترکيب ضد سرفه، حشيش، زوپيکلون (zopiclone) و ساير قرص‌هاي خواب‌آور و مخلوطي از کتامين و اکستازي. وي در طي 6 سال گذشته 5 بار در بخش روانپزشکي بستري شده بود. 3 نوبت به علت سايکوز ناشي از دارو و 2 بار جهت سم‌زدايي. تناوب دفعات بستري وي در حال افزايش بود. پدر وي در اين نوبت مراجعه گفت که بيمار به صورت ناگهاني حدود ساعت 6:40 صبح دچار حالت منگي (Confusion) گرديد. وي توالت را بدون پوشيدن شلوار و لباس زير خود ترک نمود و روي کف اتاق زانو زد و مجاور بسترش خوابيد. تکلم وي بي‌ربط و پراکنده بود. پدر وي نمي‌دانست که بيمار به جز زوپيکلون که برايش تجويز شده بود به تازگي از چه داروي ديگري استفاده کرده است.
در فوريه سال 2007 يک آقاي 32 ساله با سابقه 3 هفته‌اي تنگي نفس حين فعاليت مراجعه نمود. وي سابقه بيماري خاصي را از قبل نداشت و دارويي مصرف نمي‌نمود. فشارخون 80mmHg/100 بودوتاکي‌کاردي سينوسي به ميزان 110 ضربه در دقيقه و سرعت تنفس 18 بار در دقيقه داشت. وريدهاي گردن وي متسع بودند و در هنگام دم برجسته‌تر مي‌شدند. در معاينه صورت گرفته، خصوصيت نبض وي سريع و ضعيف بود ولي با تنفس تغيير نمي‌کرد. صداهاي قلبي در هنگام سمع جلوي قلبي، آرام بودند.
مردي 60 ساله، 5 روز پس از سوختن سقف دهانش به دنبال خوردن سوپ داغ مراجعه کرد. احساس سوختگي يک روز بعد برطرف شده بود؛ با اين حال، دو روز بعد، وي متوجه احساس سوزش در سمت راست کام سخت خود شد که به احساس تاول‌زدگي پيشرفت کرده بود. همزمان بيمار دچار تندرنس در ناحيه گيجگاهي سمت راست و احساس ناراحتي زير گوش راست خود شده بود.وي وجود سابقه ضايعات دهاني را انکار مي کرد. در معاينه، قرمزي محدود به سمت راست کام سخت همراه با زخم‌هاي متعدد و وزيکول مشهود بود (شکل هاي 1 و 2). هر چند درست زير گوش راست قرمزي و تورم مختصري مشاهده شد، هيچ ضايعه پوستي وجود نداشت.
در اوت 2006، زني 57 ساله به بخش اورژانس بيمارستان ما مراجعه کرد: وي دچار سرفه بدون خلط، تنگي نفس و خستگي بود. اين علايم از 6 هفته قبل ايجاد شده و طي اين مدت دفعات سرفه به طور پيشرونده‌اي افزايش يافته بود. بيمار سيگاري نبود و با موادي که ممکن است محرک ايجاد سرفه باشند مواجهه نداشت. سابقه آلرژي منفي بود و بيمار تب نداشت. او به ريفلاکس معده به مري و افسردگي مبتلا بود، و به همين دليل پنتوپرازول و ونلافاکسين دريافت مي‌کرد. با اين حال مصرف داروها توسط او منظم نبود: او از قرص «بدش مي آمد». بيمار در معاينه تنگي نفس داشت: تعداد تنفس وي 24 بار در دقيقه بود و ميزان اشباع اکسيژن شرياني در هواي اتاق فقط 89 بود. ضربان قلب وي 96 بار در دقيقه بود. در قاعده هر دو ريه کراکل دمي و ويز منتشر و متناوب شنيده مي‌شد. شمار گلبول‌هاي سفيد تا µL 103/×14 افزايش يافته بود؛ راديوگرافي قفسه سينه نشان‌دهنده افزايش تراکم نسج ميان‌بافتي ريه به‌صورت دو طرفه بود.
مردي 67 ساله با شکايت درد پايين کمر از 6 ماه قبل و عدم بهبود آن علي‌رغم درمان طبي مراجعه کرد. وي تب نداشت و فشارخون او mmHg بود. شکم نرم و صاف بود و توده‌اي در شکم لمس نشد. نقص عصبي وجود نداشت و نبض‌هاي محيطي طبيعي بود. نتايج اوليه آزمايش‌هاي خون، شامل شمارش کامل سلول‌هاي خون و سطح اوره و کراتينين نيز طبيعي بود. عکس راديوگرافي (نشان‌داده نشده) و سي‌تي‌اسکن از شکم نشان‌دهنده خوردگي در مهره سوم کمري بود.
در ژوئن سال 2006، يک خانم 29 ساله، بعد از گذراندن 2 هفته تعطيلات در قبرس، در حالي که دچار احساس کسالت و تب شده بود، به انگلستان بازگشت. روز بعد از مراجعت از سفر، به ديدن پزشک عمومي خود رفت. از آنجا که او سابقه 13 ساله ابتلا به لوپوس اريتماتوي سيستميک (SLE) داشت، توسط پزشک عمومي به ما ارجاع شد. بيماري او قبلا با راش، درد مفاصل، لنفوپني و احساس خستگي و کسالت ظاهر شده بود. او سابقه بيماري خاص ديگري نداشت و به جز متوترکسات، به ميزان 5/12 ميلي‌گرم در هفته، داروي ديگري مصرف نمي‌کرد. در تمام سطح بدن بيمار بثورات ماکولار و قرمز وجود داشت و تاول‌هاي آفتاب سوختگي در سطح قفسه سينه ديده مي‌شد. وقتي که او در ساعت 16 در بيمارستان بستري شد، کاملا هوشيار بود، گرچه سپس کاهش سطح هوشياري و پتشي پيدا کرد و علي‌رغم دريافت مايعات داخل وريدي، دچار شوک شد. بيمار ساعت 24، در حالي که دچار کاهش سطح هوشياري شده بود، به بخش مراقبت‌هاي ويژه انتقال يافت.
در ماه آگوست سال 2007 ميلادي، مردي 30 ساله و دانشجوي دوره دکترا اهل نيجريه و ساکن لندن، متوجه وجود خون روشن در انزال خود شد. اين مشکل به مدت 2 ماه ادامه يافت تا اينکه وي به پزشک عمومي خود مراجعه کرد. هيچ سابقه‌اي از آسيب و ضربه به اندام‌هاي تناسلي و پروستات وي وجود نداشت؛ بيمار در دوران ارتباط با دو شريک جنسي قبلي خود از کاندوم استفاده کرده بود. بيمار بدون انجام معاينه باليني، نسبت به مراجعه به درمانگاه بيماري‌هاي ادراري تناسلي ترغيب شد. سه روز بعد و در هنگام مراجعه به درمانگاه، فشارخون بيمار 170/244 ميلي‌متر جيوه بود. به بيمار 5 ميلي‌گرم آملوديپين داده شد و به بيمارستان اعزام گرديد. در بيمارستان، نتيجه اندازه‌گيري دوباره فشارخون بيمار با يک فشارسنج دستي در هر دو بازو، برابر با 141/239 ميلي‌متر جيوه بود.
يک خانم 42 ساله به علت کبودي ساعد راست در مرکز مراقبت‌هاي ويژه بستري شد. بيمار به علت نشانگان ديسترس تنفسي اوليه بزرگسالان(1) به مدت 2 هفته، لوله داخل ناي و به مدت 11 روز کاتتر وريد مرکزي سمت راست داشت که يک روز قبل از بستري مجدد در مرکز مراقبت‌هاي ويژه، اين کاتتر خارج شده بود. در معاينه باليني که در و ضعيت نشسته انجام شد، مشخص شد که ساعد راست او به رنگ آبي- بنفش، متورم و سفت است (شکل1). عروق سطحي سمت پشتي دست بيمار گشاد شده بودند که با قرار دادن دست در سطحي بالاتر از قلب نيز خالي نمي‌شدند. اين حالت تنها زماني رخ مي‌داد که بيمار در وضعيت نشسته قرار مي‌گرفت و بلافاصله بعد از اينکه بيمار دراز مي‌کشيد، بهبود مي‌يافت (شکل1).
در اوت سال 2006، مردي 26 ساله با شروع ناگهاني کمردرد به اورژانس بيمارستان مراجعه کرد. وي با تجويز مسکن به منزل فرستاده شد. 3 روز بعد با بدتر شدن تدريجي درد در سمت راست باسن که به ران انتشار داشت، بازگشت. وي همچنين از تنگي نفس خفيف حين فعاليت شکايت داشت. بيمار 2 هفته قبل از آغاز درد با همسرش به اسپانيا سفر کرده بود و تعطيلات هفتگي خوبي را بدون مشکل قابل ملاحظه‌اي سپري کرده بودند.
مادر دختر 2 ساله‌اي که چندين ماه پيش دچار بثورات شديد ناشي از پوشک شده بود متوجه شد که دهانه خروجي واژن کودک بسته به نظر مي‌رسد. کودک مشکلات ادراري يا ترشح واژينال نداشت و در تاريخچه تولد و تکامل وي نکته غيرطبيعي ديده نمي‌شد. در معاينه واژينال، در محل دهانه واژن يک رافه (raphe) عمودي با ضخامت کم ديده مي‌شد (به شکل 1 نگاه کنيد). لابياهاي ماژور از هم جدا و بدون اشکال بودند در حالي که فقط يک سوم بالايي لابياهاي مينور قابل تشخيص بود.
برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
زمان برگزاری: ۲۱ الی ۲۱ آذر ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات : ۲۱/۸/۱۳۹۰
مکان برگزاری: دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی
دانشگاه علوم پزشکی تهران در نظر دارد در تاریخ ۲۹ آبان ۱۳۹۰ کارگاه آموزشي داوري مقالات علمي را در بزرگراه همت، جنب برج ميلاد، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشكده پيراپزشكي، مركز تحقيقات سلولي و مولكولي برگزار نماید. مباحث این کارگاه شامل چگونه يك مقاله را بررسي نماييم، نكات مورد نظر براي بررسي يك مقاله، يك مرورگر reviewer و نكات ضروري در پروپوزال خواهد بود. (تلفن جهت کسب اطلاعات بیشتر 88622578)
این کنفرانس در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۰ توسط انجمن علمي متخصصين پزشكي هسته اي ايران در تهران، خیابان کارگر شمالی، بیمارستان شریعتی، سالن کنفرانس پزشکی هسته ای ویژه متخصصین برگزار خواهد شد. مباحث قابل بحث شامل هایپرکلسمی و هایپرپاراتیروئیدیسم، نقش تصویر برداری قبل از جراحی و نحوه برخورد با عود هایپرپاراتیروئیدیسم، آشنایی با روشهای جدید جراحی و جراحی با کمک گاماپروب و معرفی بیمار خواهد بود.
این سمینار در تاریخ ۹ الی ۱۰ مهر ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی در تهران، ميدان تجريش، بيمارستان شهداي تجريش، سالن اجتماعات بيمارستان برگزار خواهد شد. مباحث قابل بحث در این سمینار شامل مباني علوم اعصاب شناختي، اختلالات شناختي در پاركينسون، اختلالات شناختي در بيماران مبتلابه تومور، اختلال تصميم گيري و برنامه ريزي، پاتوفيزيولوژي حافظه، عملكردهاي اجرايي مغز، بازتواني اختلالات شناختي، عوارض سوماتوسنسوري بعد از جراحي، اختلال حس، اختلال حركت، FMRI و شناخت و اختلال يادگيري خواهد بود.
این سمینار در تاریخ ۲۳ الی ۲۴ آذر ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در تهران، ميدان تجريش، بيمارستان شهداي تجريش، سالن اجتماعات برگزار خواهد شد. مباحث قابل طزح در این سمینار شامل آناتومي و فيزيولوژي درد، انواع درد، دردهاي مزمن، درمانهاي جراحي درد، دردهاي nociceptive، مديريت درد، FOLLOW UP بيماران با درد مزمن و حاد، كمر درد، درد بازو و گردن، درمان دارويي درد و جنبه هاي سايكولوژيك درد می باشد.
این کارگاه در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در تقاطع خيابان قدس و بلوار كشاورز، تالار مركزي دانشگاه علوم پزشكي تهران برگزار خواهد شد. مباحث قابل بحث شامل آشنايي با ساختار تنتور اپيوم، انديكاسيون هاي ورود به درمان تنتوراپيوم، پروتكل تجويز تنتور اپيوم، موارد خاص در درمان با تنتور، تنتوراپيوم در مقايسه با ساير درمانهاي نكهدارنده و فعاليت عملي- بررسي caseها خواهد بود. هزینه این کارگاه ۸۰۰۰۰ ریال می باشد.
این کارگاه در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی جهرم در محل دانشگاه ویژه جراحان عمومی و متخصصین زنان برگزار خواهد شد. مباحث قابل بحث شامل بررسی اصول لاپاراسکوپی در جراحیهای زنان، لاپاراسکوپی اعمال جراحی زنده، بررسی اصول هستیرسکوپی در بیماریهای ناباروری، بررسی اصول هستیرسکوپی در بیماریهای ناباروری و اعمال جراحیهای هسترون خواهد بود. هزینه کارگاه ۵۰۰۰۰۰ ریال خواهد بود.
دانشگاه علوم پزشکی تهران در نظر دارد كارگاه آموزشي نوشتن پروپوزال و End Note را در تاریخ ۲۸ الی ۲۹ آذر ۱۳۹۰ در بزرگراه همت، جنب برج ميلاد، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشكده پيراپزشكي، مركز تحقيقات سلولي و مولكولي برگزار نماید. مباحث قابل بحث شامل نكات مورد نياز در آماده نمودن پروپوزال، نحوه كامل كردن فرم‌هاي پروپوزال، چگونگي استفاده از منابع در پروپوزال ، نكات ضروري در پروپوزال، معرفي نرم‌افزار End note، نحوه استفاده از نرم‌افزار End note، نكات لازم در مورد End note و تنظيم منابع براي مقاله می باشد. هزینه این کارگاه ۲۴۰۰۰۰ ریال می باشد.
در فوريه 2007 مردي 70 ساله به دنبال 6 هفته کاهش وزن، تنگي نفس با فعاليت مختصر و تعريق شبانه به پزشک عمومي خود مراجعه کرد. سه هفته قبل از مراجعه متعاقب کشيدن دندان دچار سينوزيت، وزوز گوش چپ و کاهش شنوايي در گوش چپ شده بود. در هفته قبل از ملاقات با پزشک، وزوز گوش و کاهش شنوايي وي دو طرفه شده بود. در معاينه، بيمار رنگ پريده و خسته به نظر مي‌رسيد. زخم‌هاي دهاني، يک عقده لنفاوي قابل لمس در ناحيه فوق ترقوه‌اي چپ و يک توده سفت در سمت راست شکم داشت. آزمايش خون کم‌خوني ميکروسيتيک (غلظت هموگلوبين معادل L/mmol 9/50) را نشان مي‌داد و ESR و غلظت CRP به ترتيب بيش از 120mm/hو 250mg/Lبود. آزمون‌هاي کارکرد کليه و کبد طبيعي بود. در ادرار، خون وجود داشت ولي پروتئين منفي بود. راديوگرافي قفسه سينه سايه‌هايي به نفع متاستاز نشان مي‌داد.
در اکتبر سال 2006، يک کارآموز 52ساله طراحي گرافيک براي تعيين اين که تشنج‌هايش ناشي از صرع است يا اختلال گسستگي شخصيت (dissociative)، به ما ارجاع شد. اين خانم مدت 8 سال تشنجهايي داشت که با شنيدن تحريک‌هاي صوتي غيرمنتظره مانند صداي زنگ تلفن يا ساعت آغاز مي‌شد. در اين مواقع او وحشت‌زده مي‌شد، سرش گيج مي‌رفت، تپش قلب و اضطراب پيدا مي‌کرد، تعداد تنفس وي افزايش مي‌يافت، هوشياري را از دست مي‌داد و مي‌افتاد که اين اتفاقات به‌طور معمول همراه با بي‌اختياري ادرار نيز بود. از وقتي که بيمار سعي کرده بود از استرس دوري کند و حتي مدرسه را ترک کرده بود، حملات کاهش يافته بودند ولي به تازگي او هر روز دچار تشنجهايي همراه با از دست دادن هوشياري مي‌شد. نوار مغزي(EEG) ، MRI از سر بيمار و نيز چند نوار قلبي که داشت، همگي طبيعي بودند. او هيچ عامل خطرزايي براي ابتلا به بيماري صرع نداشت و هيچ‌گاه از نظر روانپزشکي هم ارزيابي نشده بود. با وجود اين، براي وي تشخيص صرع منتشر و نسبي مرکب گذاشته شده بود. درمان با داروهاي ضدصرع مانند (والپروييک اسيد، کاربامازپين، اکسکاربازپين، توپيرامات، کلوبازام و لوتيراستام) موثر واقع نشده بود.
در دسامبر سال 2006، يک خانم 26 ساله از طرف پزشک عمومي خود به واحد پذيرش بيماران ما ارجاع شد. او به علت سرگيجه به هنگام ايستادن (تا حدي که نزديک به غش کردن بود) با پزشک عمومي خود مشورت کرده بود. از چندين روز قبل از آن، بيمار خستگي پيشرونده، درد عضلاني و احساس تب داشت. چند ساعت قبل از آنکه با پزشک خود تماس بگيرد، احساس ناراحتي و سپس درد در ناحيه فوقاني شکم اش شروع شده بود و طي آن روز 2 يا 3 نوبت استفراغ کرده بود. قبل از ايجاد اين مشکلات، بيمار کاملا سالم بود و هيچ دارويي مصرف نمي‌کرد. در معاينه‌اي که پزشک عمومي انجام داده بود، نکته قابل توجهي يافت نشده بود. زماني که بيمار به واحد ما رسيد، درد فزاينده اي را در ناحيه فوقاني شکم احساس مي کرد و نيز 5 ساعت بود که دفع ادرار نداشت. او علامت ادراري و گوارشي ديگري نداشت و چهار روز قبل، قاعدگي داشت. هيچ علامتي از عفونت موضعي در بيمار يافت نشد و سابقه‌اي از آسيب يا ضربه اخير نمي‌داد.
خانم 36 ساله‌اي باندول‌هاي بدون درد زير جلدي که در مدت 5 ماه گذشته در باسن، شانه‌ها و مچ دست چپ ايجاد شده بودند، مراجعه نمود (تصوير A). بيمار، سابقه گلومرولونفريت را در گذشته داشت که منجر به دياليز در سن 14 سالگي شده بود. مدتي بعد، بيمار تحت پيوند کليه از يک دهنده متوفي قرار گرفته بود؛ پيوند رد شده بود و از آن زمان تا 3 سال تحت دياليز صفاقي قرار گرفته بود.
در نوامبر 2006 زن 64 ساله‌اي به درمانگاه ما ارجاع شد. بيمار مشکوک به ابتلا به آرتريت ناشي از لوپوس بود: در هر دو دست درد داشت و آنتي‌بادي ضد هسته (ANA) در آزمايش وي مثبت بود. درد از سه ماه پيش شروع شده و به تدريج بدتر شده بود، 7 کيلوگرم وزن کم کرده بود و از خستگي شديد شکايت داشت. به مدت 40 سال، تقريباً روزي 20 نخ سيگار کشيده بود. سابقه پزشکي او نکتة مهم ديگري نداشت. ناپروکسن، مورفين، گاباپانتين و پردنيزولون، هيچ‌کدام نتوانسته بودند درد وي را کاهش دهند. کف دست‌هاي بيمار گرم و قرمز بود، پوست خشکي داشت و پوسته‌پوسته شده بود. سينوويت يا کاهش دامنه حرکت وجود نداشت. در معاينة عصبي هرگونه حرکت مکانيکي در دستها با درد همراه بود علاوه بر اين، هيپوستزي و کاهش حس ارتعاش و حس عمقي در هر دو دست مشهود بود. تعادل بيمار در زماني که چشم‌هايش را مي‌بست به شدت مختل بود که در غياب علايم مخچه‌اي بر آتاکسي حسي دلالت مي کرد. هيچ يافتة غيرطبيعي ديگري در معاينه عصبي وجود نداشت.
برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی بابل و انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران
زمان برگزاری: ۱۷ الی ۱۷ آذر ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات : ۳۰/۷/۱۳۹۰
مکان برگزاری: سالن همایش علمی امام علی(ع) دانشگاه علوم پزشکی بابل
برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
زمان برگزاری: ۹ الی ۱۱ اسفند ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات : ۳۰/۹/۱۳۹۰
مکان برگزاری: زاهدان، دانشکده دندانپزشکی، تالار اجتماعات بوعلی
كروماتوگرافي (chromatography) ، در زبان يوناني chroma يعني رنگ و grophein يعني نوشتن است. كروماتوگرافي دستگاهي است براي تشخيص مواد سمي و شيميايي در خون.جداسازي مواد تجزيه اي پركاربردترين شيوه كروماتوگرافي است كه در تمام شاخه هاي علوم كاربرد دارد. كروماتوگرافي شامل گروه ها و روش‌هاي مهمي در جداسازي مواد است. و اين امكان را به ما ميدهد كه اجزاي سازنده نزديك به هم در مخلوط هاي كمپلكس را جدا سازي و شناسايي كرده كه بسياري از اين جداسازي ها به روش هاي ديگر ناممكن است.
يكي از انواع بيماري هايي كه درمان آن هميشه با مشكل روبه رو بوده است بيماري‌هايي است كه حاصل از اختلالات عصبي است كه مهمترين اين بيماري ها پاركينسون است ولي با وجود مشكلات فراوان پيشرفت هاي قابل توجهي در درمان آن صورت گرفته است. روش هاي درماني متفاوتي براي آن پيشنهاد شده كه از مهمترين و بهترين اين روش ها استفاده از ميدان هاي مغناطيسي است كه در اين روش نحوه ايجاد ميدان‌هاي قوي مغناطيسي براي جلوگيري از اختلالات مغزي از اهميت وافري برخوردار است . نكته اساسي اين است كه بيشتر اختلالات مغزي از نواحي عمقي مغز به وجود مي آيند و براي بهبود آن نياز به ميدان هاي قوي داريم. در اين مقاله به بررسي اين روش ها پرداخته و راهكارهايي براي بهبود اين روش ها ارائه مي شود.
تقريبا 2400 سال پيش، ارسطو يك شكل از فيكساتورهاي خارجي را براي بستن استخوان درشت ني شكسته را شرح داده است.اين وسيله از جفت شدگي حلقه هاي دور دست نزديك، چرمي مصري كه به وسيله چهار ميله از درخت زغال اخته متصل مي‌كردند، تشكيل شده است.
در سال 1840جان فرانكويس مالگينJean-Francois Malgaigne ميخي را كه وارد استخوان تيبيا كرده و توسط تسمه اي استخوان شكسته را تثبيت كرده بود را شرح داد. در سال 1843 او از يك ويله چنگال مانند كه به صورت زير جلدي براي نگهداري از كشكك شكستـه استفـاده كـرد. كلايتون پاركهيل Clayton Parkhill از دنور كلورادو و آلوين لامـبــوت Albine Lambotte از آنــت ورپ بـلــژيــك بــه طــور جــداگــانـه اي ايـده مـدرن فيكساتورهاي خارجي يك طرفه را به ترتيب در 1894 و1902 اختراع كردند.لامبوت اولين شخصي بود كه از سوزن هاي نخ دار استفاده كرد؛ اگرچه دستگاه او در ابتدا گشودگي ناحيه شكستگي و سپس جاگذاري ميخ و قراردهي فيكساتور را ضروري مي‌كرد.
پيشرفته‌ترين ربات‌هاي آينده قرار است كه در خانه‌ها در انجام كارهاي خانه، نگهداري از سالمندان و نيز حركت و فعاليت‌هاي روزمره معلولان كمك كنند. پيچيده‌ترين ربات‌هاي دنيا قرار نيست كه به دور سياره‌هاي منظومه شمسي بگردند يا اين كه ماشين‌آلات پيچيده را سر هم كنند، بلكه اكثر آنها براي كمك به انسان طراحي و حتي ساخته شده‌اند. البته افراد معلول و سالمند بيش از همه در طراحي ربات‌هاي آينده در نظر گرفته شده‌اند. در اين بخش، به ربات‌هايي مي‌پردازيم كه بيش از همه، اعلام آمادگي كرده‌اند كه در آينده براي زندگي روزمره به كمك ما انسان‌ها بيايند.
PDF متن کامل تجهیزات HTML متن کامل تجهیزات
با استفاده از دانش نانوتكنولوژي محققان توانسته اند نانو ربات هاي زيستي طراحي كنند كه در بدن انسان قرار مي گيرند و نقش محافظ و درمانگر را ايفا مي كنند. اين ريز ماشين هاي هوشمند قادرند چندين نسخه از خودشان تهيه كنند و جايگزين بافت هاي فرسوده يا آسيب‌ديده كنند. اين فرايند را خود تكثيري مي‌نامند. در آينده نانو ربات هاي هوشمند در مغز و بدن هر انساني به تعداد زياد وجود خواهند داشت و انسان را از ابتلا به انواع بيماري ها مصون مي دارند حتي روند پير شدن بشر را به تعويق مي اندازند و نيز قدرت جسماني و حافظه را تقويت مي كنند. با استفاده از نانوتكنولوژي دستيابي به انرژي خورشيدي امكان پذير خواهد شد. انرژي خورشيدي قابل تبديل و استفاده به اشكال مختلف انرژي است و بشر را از منابع ديگر انرژي بي نياز مي كند.
PDF متن کامل تجهیزات HTML متن کامل تجهیزات
محققان ايتاليايي با آزمايش ربات جراح توانستند ميزان خونريزي بيمار را در حين عمل جراحي به حداقل برسانند. اين ربات جراح موسوم به Altair در عمل جراحي كبد مورد آزمايش قرار گرفت و اين ربات كه با فركانس پايين الكترونيكي كار ميكند باعث مي‌شود تا خون فرد سفت و جامد شود. اين امر به پزشكان كمك ميكند تا براي انجام عمل جراحي نيازي به برش رگهاي خوني نداشته باشند. اين ربات با موفقيت در 14 عمل جراحي كبد آزمايش شده است و ربات ديگري به نام Da Vinciنيز در آمريكا در عمل جراحي سرطان روده مورد آزمايش قرار گرفته است.
PDF متن کامل تجهیزات HTML متن کامل تجهیزات
با رشد تكنولوژي و توسعه علم رباتيك، امروزه ربات ها نقش مهمي را در زمينه پزشكي ايفا مي‌كنند. از ربات ها مي توان در زمينه هاي جراحي، ربات پرستار و امداد، ربات بيمار، بيومكانيك و نانو رباتيك و ... استفاده كرد. علم پزشكي نيز به نوبه خود كمك هايي را در زمينه رفتارشناسي، حرف زدن و ارتباط مغز با ربات به علم رباتيك كرده است.
از ده سال پيش كه براي نخستين بار از ربات‌ها براي انجام اعمال جراحي استفاده شد ربات‌هاي جراح از داستان‌هاي علمي و تخيلي گام به دنياي واقعيت‌ها گذاشتند. در اعمال جراحي رباتيك كه ربات جراح به طور مستقل انجام يك عمل جراحي را به عهده مي‌گيرد، پزشك متخصص جراح از طريق رايانه، كنترل عمل جراحي را در دست مي‌گيرد و اين در حالي است كه بازوهاي جراح رباتيك به طور مستقل مسووليت انجام عمل جراحي را روي فرد بيمار به عهده خواهد داشت.
در يك فرد عادي گوش دادن به قلب در 4 نقطه (مربوط به هر كدام از دريچه‌هاي قلب) امكان پذير است. صداي طبيعي قلب فقط شامل يك صداي اول (1)Sمانند پوم و يك صداي دوم (2)Sمانند تاك اسـت. در حالت طبيعي صداي اضافه‌اي نبايد در قلب شنيده شود و بين صداي اول و دوم نيز بايد سكوت برقرار باشد. كه اين صداها ناشي از بسته شـدن طبيعـي دريچـه‌هـاي قلـب هستنـد. هـر گـونـه صداهايي در وسط اين دو صدا يا تغيير در شدت اين صداها و غيره هر كدام نشانه‌اي از بيماري خاصي است.
صـداهـاي غـيـر طـبـيـعـي قـلب شامل سوفل‌ها و صداهاي 3, S 4Sهستند. سوفل‌ها ارتعاشات قابل سـمـعـي هستند كه هنگام عبور جريان غير طبيعي خـون از يـك دريـچه طبيعي قلب يا جريان طبيعي خون از يك دريچه غير طبيعي و در نتيجه اغتشاش جـريـان بـه وجـود مـي‌آيـنـد. اين صداها با توجه به شدت ، فركانس ، كيفيت ، مدت و موقعيت زماني آنها نسبت به انبساط و انقباض قلب (سيستول و دياستول) تعريف مي‌شوند و نشانه بيماري خاص هستند.
پنوموني غيربيمارستاني در ايالات متحده سالانه در 4-3 ميليون نفر تشخيص داده مي‌شود و کماکان يک علت اصلي مرگ‌ومير محسوب مي‌گردد. يک پژوهش چنين برآورد کرده است که سالانه بيش از 900 هزار مورد پنوموني غيربيمارستاني در افراد بالاتر از 65 سال رخ ميدهد. تقريبا 80 از بيماران دچار پنوموني به صورت سرپايي درمان مي‌شوند. عوامل خطر مشترک براي پنوموني غيربيمارستاني عبارتند از: سن بالاي 65 سال، سيگار، نوشيدن الکل، بيماري‌هاي مزمن ريه، انسداد مکانيکي راه‌هاي هوايي، آسپيراسيون محتويات اُروفارنکس يا معده، ادم ريه، اورمي و سوءتغذيه.
سرطان پروستات دومين علت مرگ ناشي از سرطان در ايالات متحده و علت حدود 32,050 مرگ در سال 2010 (11 موارد مرگ در مردان مبتلا به سرطان) تخمين زده مي‌شود. البته مطالعات اتوپسي نشان ميدهد که سرطان پروستات در نيمي از مردان 50 ساله و حدود 80 از مردان 80 ساله قابل تشخيص است. اگرچه 16 مردان طي زندگي خود مبتلا به سرطان پروستات تشخيص داده مي‌شوند، تنها 3 از کل مردان در اثر سرطان پروستات مي‌ميرند. اين ناهم‌خواني به اين معني است که اکثر مرداني که مبتلا به سرطان پروستات تشخيص داده مي‌شوند، در اثر اين بيماري نمي‌ميرند.
بيماري انسدادي مزمن ريه (1) (COPD)کمتر از آنچه که بايد، تشخيص داده مي‌شود. اين بيماري به طور معمول مورد بي‌توجهي قرار مي‌گيرد يا هنگامي تشخيص داده مي‌شود که به مراحل پيشرفته رسيده است. اسپيرومتري رايج‌ترين آزمون کارکرد تنفسي مورد استفاده است و به پزشکان امکان ميدهد انسداد مجاري هوايي را به صورت عيني اندازه‌گيري و درجه برگشت‌پذيري را ارزيابي نمايند. اسپيرومتري به عنوان يک آزمون تشخيصي براي COPD، روشي پايا، ساده، غيرتهاجمي، بي‌خطر و ارزان است. تشخيص زودهنگام COPD احتمالاً مي‌تواند به کمک برنامه‌هاي ترک سيگار بيايد و به کاهش بار اجتماعي بيماري منجر گردد هرچند که شواهدي قطعي مبني بر تحقّق اين 2 هدف در دست نيست. به رغم تلاش‌ها و سرمايه‌گذاري‌هاي فراوان، استفاده گسترده از اسپيرومتريِ باکيفيت، به دليل موانع و محدوديت‌هاي متعددي که در اين مقاله مروري به آنها پرداخته شده، محقّق نشده است. در هر صورت، اسپيرومتري روش اصلي تشخيص و پايش COPD است.
سرطان پستان شايع‌ترين نوع سرطان در زنان به شمار مي‌رود. مرگ ومير ناشي از سرطان پستان از سال 1990 حدود 2/2 در سال کاهش يافته است. تخمين زده مي‌شود که کمي بيش از نيمي از اين کاهش ناشي از پيشرفت‌هاي حاصل در درمان سرطان پستان و کمي کمتر از نيمي از آن (46) ناشي از تشخيص زودهنگام با ماموگرافي بوده باشد...
کپسوليت چسبنده يک بيماري شايع ولي مبهم است که باعث درد و کاهش دامنه حرکت در شانه مي‌شود. اين بيماري مي‌تواند به تنهايي يا همراه با ديگر بيماري‌هاي شانه (مثل تاندينوپاتي روتاتور کاف، بورسيت) يا ديابت شيرين رخ دهد و غالبا خود محدود شونده است ولي مي‌تواند سال‌ها باقي بماند و ممکن است هرگز به طور کامل بهبود نيابد.
تشخيص معمولا باليني است هرچند تصوير برداري مي‌تواند به رد ساير بيماري‌ها کمک کند. تشخيص افتراقي شامل آرتروپاتي آکروميوکلاويکولار، بيماري‌هاي خودايمن (مثل لوپوس اريتماتوي سيستميک، آرتريت روماتوييد)، تاندينوپاتي باي‌سپس، اسئتوآرتريت گلنوهومرال، نئوپلاسم، تاندينوپاتي يا پارگي روتاتورکاف ( با يا بدون گيرافتادن [Impingement]) و بورسيت ساب‌آکروميال و ساب‌دلتوييد است. معمولا از چند گزينه درماني استفاده مي‌شود ولي براي تعداد کمي از آنها شواهد سطح بالايي وجود دارد که از آنها حمايت کند. از آنجا که اين بيماري غالبا خود محدود شونده است، مي‌توان تحت نظر گرفتن و اطمينان بخشي را مد نظر قرار داد؛ البته به خاطر ماهيت دردناک و ناتوان‌کننده اين بيماري، ممکن است بسياري از بيماران اين کار را نپذيرند. درمانهاي غيرجراحي عبارتند از مسکن‌ها (مثل استامينوفن، داروهاي ضدالتهاب غيراستروييدي)، پردنيزون خوراکي و تزريق کورتيکواستروييد داخل مفصل. غالبا برنامه‌هاي ورزش در منزل و فيزيوتراپي تجويز مي‌گردد. درمانهاي جراحي عبارتند از دستکاري مفصل تحت بيهوشي و آزاد کردن مفصل.
هفتمین همایش پژوهشی سالیانه دانشجويان دانشگاه های علوم پزشکی شرق کشور در تاريخ 25 لغايت 27 آبان ماه 1390 در دانشگاه علوم پزشکی مشهد برگزار خواهد شد. از کلیه دانشجویان مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسي ارشد، دکتری، دکتري حرفه ای و دستياران تخصصی که علاقه مند به داوری مقالات همایش مي باشند، درخواست می شود تا تاریخ 7 مرداد ماه 1390، CV پژوهشی خود را به آدرس info@arcemss.ir ارسال فرمایند. اسامی داوران منتخب، پس از بررسی CV پژوهشی توسط کمیته علمی همایش هفتم، تا تاریخ 15 مرداد ماه 90 اعلام خواهد شد.
سرطان علت شماره يک مرگ در ايالات‌متحده است. برآورد مي‌شود که يک چهارم موارد مرگ در ايالات‌متحده قابل انتساب به سرطان است. با تشخيص زودهنگام و پيشرفت‌هاي حاصل شده در درمان ميزان بقا رو به بهبود است؛ تخمين زده مي‌شود که بيش از يک سوم موارد مرگ ناشي از سرطان قابل پيشگيري باشند.
در ايالات‌متحده مصرف دخانيات، چاقي، رژيم غذايي و بي‌فعاليتي مسوول حدود دوسوم موارد مرگ ناشي از سرطان هستند. سه سرطان شايع‌تر در مردها سرطان‌هاي پروستات، ريه و کولورکتال و در زن‌ها سرطان‌هاي پستان، ريه و کولورکتال هستند. اين سرطان‌ها به ترتيب علل اصلي مرگ ناشي از سرطان در مردان و زنان نيز به شمار مي‌روند و تا حد زيادي از طريق برنامه‌هاي غربالگري و اصلاح سبک زندگي قابل پيشگيري هستند. مواد مغذي هم در کاهش بروز و هم در ايجاد سرطان نقش دارند.
زنان باردار و همسران آنها غالباً اين سوال را مطرح مي‌کنند که آيا رابطه جنسي در دوران بارداري مجاز است و انجام فعاليت‌هاي جنسي چه عواقبي مي‌تواند در پي داشته باشد؟ آيا مي‌توان از رابطه جنسي جهت القاي زايمان استفاده کرد؟ بعد از زايمان، از چه زماني داشتن رابطه جنسي بي‌خطر است؟ اين مقاله، شواهد موجود را براي کمک به پزشکان در مشاوره با بيمارانشان ارايه ميدهد.
فعاليت جنسي در دوران بارداري امري متداول به شمار مي‌آيد ولي دفعات آن بسيار متغير است و معمولا با افزايش سن بارداري کاهش مي‌يابد. کاهش فعاليت جنسي را مي‌توان به تهوع، ترس از سقط، ترس از آسيب‌ديدگي جنين، فقدان تمايل، ناراحتي، بدقوارگي فيزيکي، ترس از پارگي پرده‌ها، ترس از عفونت يا خستگي نسبت داد. ميل جنسي و ارضاي جنسي نيز ممکن است به دليل استنباط شخصي زن از کاهش جذابيتش به طور منفي تحت تاثير قرار گيرند. معمولا با پيشرفت بارداري، حصول ارگاسم و ارضاي جنسي کاهش و مقاربت دردناک افزايش مي‌يابد.
عفونت ادراري حاد، مشکلي نسبتا شايع در کودکان است و 8 دختران و 2 پسران قبل از رسيدن به سن 7 سالگي حداقل يک بار به آن دچار مي‌شوند. اشريشيا کولي شايع‌ترين پاتوژن مولد عفونت ادراري به شمار مي‌آيد و مسوول تقريبا 85 اين عفونت‌ها در کودکان است.
نقايص پارانشيمي کليه در 15-3 کودکان طي 2-1 سال پس از اولين نوبت عفونت ادراري مشاهده مي‌شوند. علايم و نشانه‌هاي باليني عفونت ادراري به سن کودک بستگي دارد اما در تمام کودکان تب‌دار 24-2 ماهه بدون علت عفوني واضح (جز پسران ختنه‌شده بالاتر از 12 ماه) بايد بررسي از نظر عفونت ادراري انجام شود. ارزيابي کودکان بزرگ‌تر، احتمالا به علايم و تظاهرات باليني مطرح‌کننده منشا ادراري بستگي دارد (مثلا مثبت بودن لکوسيت استراز يا نيتريت در آزمون نواري؛ يا پيوري به ميزان حداقل 10 گلبول سفيد در هر نماي ميکروسکوپي با توان بالا و باکتريوري). افزايش ميزان مقاومت به اشريشيا کولي باعث شده که آموکسي‌سيلين به عنوان يک انتخاب درماني، کمتر قابل قبول باشد. همچنين مطالعات ميزان علاج بالاتر را با تري‌متوپريم- سولفامتوکسازول نشان داده‌اند. ساير گزينه‌هاي درماني عبارتند از: آموکسي‌سيلين- کلاوولانات و سفالوسپورين‌ها. پروفيلاکسي آنتي‌بيوتيکي خطر عفونت ادراري بعدي را حتي در کودکان مبتلا به ريفلاکس خفيف تا متوسط مثانه به حالب، کاهش نمي‌دهد. به منظور کمک به پيشگيري از عفونت ادراري بايد از يبوست جلوگيري کرد. انجام سونوگرافي، سيستوگرافي و اسکن کورتکس کليه را بايد در کودکان مبتلا به عفونت ادراري مد نظر قرار داد.
برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی گیلان و انجمن علوم تشریحی ایران
زمان برگزاری: ۲۰ الی ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات : ۳۰/۸/۱۳۹۰
مکان برگزاری: رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان
برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی گیلان
زمان برگزاری: ۲۵ الی ۲۶ آبان ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات : ۲۰/۶/۱۳۹۰
مکان برگزاری: گیلان، بندر انزلی، ذهکده ساحلی، مجتمع فرهنگیان
برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی گیلان
زمان برگزاری: ۳ الی ۴ اسفند ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات : ۳۰/۹/۱۳۹۰
مکان برگزاری: رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان
این کنفرانس در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۰ توسط مرکز تحقیقات اورولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران در خیابان امام خميني (ره)، نرسيده به ميدان حسن آباد، بيمارستان سينا، تالار امام حسين برگزار خواهد شد. مباحث مورد بحث شامل انتخاب دهنده مناسب در مرگ مغزی، انتخاب دهنده در دهنده زنده، رد حاد پیوند، درمان ردحاد پیوند، رد مزمن پیوند، درمان رد مزمن پیوند، عوارض جراحی زودرس بعداز پیوند، عوارض جراحی دیررس بعداز پیوند، استفاده از سونوگرافی برای تشخیص بیماری های کلیه بعداز پیوند، استفاده از scan برای تشخیص بیماری های کلیه بعداز پیوند، CMV infection و B.K virus infection خواهد بود.