پزشکی بالینی

محققان انگلیسی موفق به شناسایی خط جدید دفاعی مورد استفاده توسط سلول‌های سرطانی شده‌اند که از مرگ این سلول‌ها پیشگیری می‌کند. محققان مرکز تحقیقات سرطان انگلیس، یک مسیر حیاتی سیگنال‌های مولکولی را شناسایی کرده‌اند که خط دفاعی مستحکمی برای سلول‌های سرطانی ایجاد می‌کند. حتی اگر سلول سرطانی حاوی خطاهای ژنتیکی گسترده باشد که منجر به مرگ سلول می‌شود، این خط دفاعی می‌تواند سلول را از مرگ نجات دهد. مسیر سیگنال‌دهی PKCƐ توسط سلول‌های سرطانی و به ندرت توسط سلول‌های طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ این مسیر برای هدف قرار دادن برخی سلول‌های سرطانی که برای نجات یافتن به این مسیر وابسته هستند، بسیار حیاتی است. سلول‌های سرطانی بیش از سلول‌های طبیعی به این مسیر وابسته هستند، چراکه دی‌ان‌ای آنها مستعد درهم تنیده شدن هستند. 
 مسیر سیگنال‌دهی PKCƐ از طریق اجازه دادن به سلول‌های سرطانی برای حل و جدا کردن دی‌ان‌ای، به نجات سلول کمک می‌کند. به گفته دکتر «نیکولا بروان‌لاو» سرپرست تیم تحقیقاتی، گرفتن این خط دفاعی، موثرترین راه برای هدف قرار دادن بیماری و برنامه‌نویسی مجدد سلول‌های سرطانی برای خودتخریبی محسوب می‌شود. گام بعدی این تحقیق، شناسایی انواع سرطان با این نقطه ضعف و جستجو برای نشانگری که به شناسایی بیماران مبتلا به سرطان با این نقص کمک می‌کند. نتایج این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شد.  

تیمی از دانشمندان به رهبری «بیو لیو» و «ماریو پنزو» در آزمایشگاه Cold Spring Harbor در نیویورک و دانشمندان دانشگاه استونی بروک امریکا، به چگونگی شناسایی‌کردن خطر توسط مغز پی بردند. محققان با استفاده از موش‌های مدل، مولفه‌ای را در مغز شناسایی کرده‌اند که مسؤول تشخیص خطرات و به یادآوردنشان و همچنین فعالسازی مغز برای واکنش‌نشان‌دادن به آن‌هاست.  
 تیم علمی نخست بخشی از مغز موسوم به «هیپوتالاموس» را بررسی کرد و به ویژه بر روی «هسته‌ کناربطنی هیپوتالاموس» (PVT) متمرکز شد یعنی ناحیه‌ای که توسط هر دوی مولفه‌های استرس‌زای روانی و فیزیکی فعال می‌شود. دانشمندان به عنوان بخشی از آزمایشاتشان، از شوک‌های ملایمی برای ایجاد خطر استفاده کردند. آن‌ها همچنین موش‌های مورد بررسی را از لحاظ ژنتیکی اصلاح کردند تا نقش بخش‌های خاصی از مغز را در حفاظت از آن‌ها در مقابل خطر بررسی کنند. 
 محققان نخست دریافتند بخش PVT مغز به تهدیدات بسیار حساس بود؛ آن‌ها سپس نورون‌هایی را در «هسته کناربطنی هیپوتالاموس پشتی» (pPVT) بررسی کردند که با بخش جانبی آمیگدال مرکزی ارتباط برقرار می‌کردند. آمیگدال مرکزی، مکان خاطرات ترس در مغز است. دانشمندان از طریق تعدادی از آزمایش‌ها ارتباطات ورودی از جانب این نورون‌ها را سرکوب کردند و در نهایت دریافتند pPVT نقش مهمی را در تشخیص موقعیت‌های ترسناک و به یادآوردن آن‌ها ایفا می‌کند. این تحقیق درک دانشمندان از آناتومی مغز و عملکرد نرمال آن در یادآوری ترس را ارتقا می‌دهد و همچنین سرنخ‌هایی درباره پردازش اشتباه خطراتی ارائه می‌دهد که ممکن است به اضطراب، ترس‌های حاد و شاید اختلال استرس پس از سانحه بینجامد. جزئیات این دستاورد علمی در نشریه Nature قابل‌مشاهده است. 

بر اساس تحقیقات جدید مغز نوزادان فقط لحظات شاد را به خاطر می‌آورد. محققان دانشگاه بریگهام یانگ کشف کردند کودکان بیشتر آنچه موجب احساسات خوب می‌شود را به یاد دارند. محقق این تحقیق راس فلوم استاد روانشناسی دانشگاه بریگهام یانگ اظهار کرد: افرادی که بر روی مغز نوزادان تحقیق می‌کنند به تفاوت بین تاثیر احساس توجه دارند اما در حال حاضر برای اولین بار چگونگی شکل‌گیری این احساسات و تاثیرات آن در حافظه کودکان را مورد بررسی قرار دادیم. وی و همکارانش حرکت چشمان نوزادان پنج ماهه که در جلوی صفحه نمایش رایانه که شخصی با صدای شاد و یا عصبانی صحبت می‌کرد را مورد بررسی قرار دادند. کودکان با قرار گرفتن در برابر هر صدا واکنش سریعی نشان دادند. 
 محققان برای بررسی بیشتر با هر یک از صداها اشکالی را برای کودکان به نمایش گذاشتند و بعد از بررسی حرکات چشم دریافتند کودکان اشکال مربوط به صداهای مثبت را به خاطر دارند. وی در ادامه افزود: ما معتقدیم تاثیرات مثبت بر سیستم توجه و برانگیختگی کودک موثر است و با ارتقا این سیستم ما قادر به تقویت پردازش الگوهای هندسی در حافظه کودک خواهیم بود. نتایج این تحقیق در نشریه رفتارها و بالندگی نوزادان منتشر شده است.  

محققان کانادایی با استفاده از نانوذرات طلا موفق به ساخت نانوابزاری برای شناسایی غلظت داروی شیمی‌درمانی در خون شدند. محققان دانشگاه مونترال موفق به ساخت دستگاهی شدند که می‌تواند مقدار متوترکسات خون بیمار را اندازه‌گیری کند. متوترکسات یک داروی شیمی‌درمانی بسیار سمی است. با این روش می‌توان با دقت بالا و با هزینه‌ای 10 برابر کمتر از روش‌های فعلی، بیماران را درمان کرد. 
 این نانوابزار مجهز به یک سیستم نوری بوده که دوز مورد نیاز بیمار به متوترکسات را شناسایی می‌کند، با این کار اثرات جانبی دارو روی بیمار به حداقل می‌رسد. این گروه تحقیقاتی چند سال است که روی درمان برخی سرطان‌ها با متوترکسات کار می‌کنند. متوترکسات دارویی است که می‌تواند عملکرد آنزیمی موسوم به دی‌هیدروفولات رداکتاز را متوقف کند. این آنزیم در سنتز دی‌ان‌ای به کار رفته و در نتیجه موجب تکثیر سلول‌های سرطانی می‌شود. فرانچسکو میسون، یکی از محققان این پروژه می‌گوید: هر چند متوترکسات در درمان برخی سرطان‌ها بسیار اثربخش است، اما این ماده می‌تواند آسیب جدی به سلول‌های سالم بیمار وارد کند. بنابراین، رصد غلظت این دارو در بدن بیمار اهمیت بالایی دارد. همچنین مقدار دوز مورد نیاز بدن هر بیمار با بیمار دیگر متفاوت است. 
 در حال حاضر برای رصد مقدار این دارو، از آرایه‌های فلورسانس استفاده می‌شود که در آن مقدار داروی موجود در بدن بیمار موجب تغییراتی در پلاریزاسیون پرتو تابیده شده می‌شود. کار با این دستگاه بسیار زمان‌بر و پرهزینه بوده و نیاز به پرسنل آموزش دیده دارد. همچنین برای رسیدن به جواب، باید از نمونه‌های متعددی استفاده کرد. شش سال قبل، فرانچسکو میسون با همکاری جولی پلتری کار را روی ارائه روشی جدید برای اندازه‌گیری غلظت متوترکسات آغاز و از نانوذرات طلا برای این کار استفاده کردند. نانوذرات طلا که روی یک سطح قرار گرفته‌اند، می‌توانند رنگ نور تابیده شده را تغییر دهند. مقدار تغییر رنگ ایجاد شده متناسب با غلظت دارو در نمونه خون است. آنها از رزونانس پلاسمون سطحی برای ساخت نانوابزاری کوچک به‌ منظور شناسایی غلظت دارو استفاده کردند. دقت این اندازه‌گیری بالا بوده و امکان انجام آزمون در مدت زمان کمتر از 60 ثانیه وجود دارد، این در حالی است که در روش‌های فعلی نیم ساعت زمان نیاز است. محققان این پروژه، این ابزار را در اختیار کاربرانی که هیچ آشنایی با رزونانس پلاسمون سطحی نداشتند، قرار دادند و آنها توانستند نتایجی صحیح با این دستگاه به‌ دست آورند. 

محققان دانشگاه کلمبیا موفق به تولید میکروسکوپ سه‌بعدی شده‌اند که امکان مشاهده نورون ها در داخل مغز و ضربان سلول‌های قلب را فراهم می‌کند. میکروسکوپ Scape که توسط محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا طراحی شده است، قادر به تهیه تصاویر سه‌بعدی 100 برابر سریعتر از فناوری‌های موجود است. برخلاف میکروسکوپ‌های موجود، در میکروسکوپ Scape از تک لنز استفاده شده است که با حرکت رفت و برگشت نور و بدون ایجاد حرکت در نمونه، تصویر سه‌بعدی تولید می‌کند. 
 محققان با استفاده از این میکروسکوپ موفق به مشاهده آنی تپش سلول‌های قلب گورخر ماهی و فعالیت نورون‌ها در مغز موش شدند. از این سیستم می‌توان برای ثبت جزئیات بسیار دقیق و منحصربفرد ساختارهای بسیار پیچیده، بویژه رمزگشایی از اسرار فعایت لحظه‌ای مغز استفاده کرد. میکروسکوپ Scape در عین کاربردهای خارق‌العاده، از لحاظ استفاده بسیار ساده است و هزینه‌ ساخت آن نیز در مقایسه با نمونه‌های مشابه بسیار کمتر است. محققان دانشگاه کلمبیا در حال طراحی نسل بعدی این میکروسکوپ هستند که از سرعت، دقت، وضوح، حساسیت و عمق بیشتری برخوردار بوده و برای مشاهده سلول‌های بدن انسان کاربرد دارد.  

دانشمندان دانشگاه سنت لوئیز موفق به کشف راهی برای جلوگیری از بروز دیابت نوع یک در مدل موش شدند. رویکرد جدید محققان به توقف تخریب سلولهای بتا و حفظ تولید انسولین می‌پردازد. دیابت نوع یک نوعی بیماری مزمن خود ایمنی است که در آن، سیستم ایمنی بدن به تخریب سلول‌های بتای لوزالمعده پرداخته و منجر به کمبود انسولین و ازدیاد قند خون می‌شود. محققان با هدف جلوگیری از بروز بیماری بجای درمان علائم، بر توقف فرآیند خودایمنی تمرکز کردند که سلولهای بتا را تخریب کرده و منجر به دیابت می‌شود. 
 درمان‌های کنونی دیابت نوع یک بر کنترل قند خون با استفاده از انسولین درمانی تمرکز داشته که فرد باید در تمام عمر خود آن را ادامه دهد. دانشمندان می‌دانستند که حداقل دو نوع سلولی T ایمنی مرتبط با بروز دیابت نوع یک وجود دارد؛ اما نقش نوع سوم این سلول موسوم به TH17 ناشناخته باقی مانده بود. 
 در این تحقیق دانشمندان دریافتند که در گیرنده هسته‌ای، نقش مهمی در تولید سلول‌های TH17 ایفا می‌کنند و اینکه با هدف قرار دادن این گیرنده‌ها، محققان توانستند از بروز بیماری خودایمنی در چند مدل موش جلوگیری کنند. محققان گیرنده‌های ROR alpha و gamma t را با SR1001 (ترکیبی از آگونیست معکوس ROR alpha و gamma t) مسدود کردند که باعث کاهش چشمگیر دیابت در موشهای مدل شد. این نتایج تائید کرد که سلول‌های TH17 احتمالا نقشی کلیدی در تولید دیابت نوع یک ایفا کرده و نشان می‌دهد که استفاده از داروهای هدف‌گیرنده این نوع سلول ممکن است به ارائه درمان‌های جدید برای این بیماری کمک کند. نتایج این پژوهش در مجله Endocrinology منتشر شده است.  

محققان آمریکایی از کشف عفونت ویروسی خبر می‌دهند که می‌تواند نیمی از مردم جهان را خنگ کند. ویروس chlorovirus ATCV-1 حدود 30 سال قبل توسط محققان دانشگاه نبراسکا در جلبک سبز دریاچه‌های آب شیرین شناسایی شد؛ اما محققان دانشگاه جان هاپکینز با همکاری دانشگاه نبراسکا این عفونت ویروسی را در نمونه گرفته شده از گلوی 44 درصد از بیماران در یک شهر کوچک آمریکا شناسایی کردند. این کشف عنوان می‌کند که میلیون‌ها نفر می‌توانند ناقل طولانی‌مدت این عفونت ویروسی باشند که منجر به خنگ شدن افراد می‌شود. افراد ناقل این عفونت ویروسی در آزمون‌های هوش، حتی در شرایطی که سن و تحصیلات نیز مورد محاسبه قرار گرفت، نتایج بسیار پایینی کسب کردند. 
 محققان مشخص نکردند که چگونه این ویروس به عفونت انسانی تبدیل شده است و این احتمال وجود دارد که انسان از مدت‌ها ناقل این ویروس بوده باشد؛ به نظر نمی‌رسد که تنها شناگران به این عفونت ویروسی مبتلا شوند، بلکه احتمالا خود جلبک نیز در این بین نقش دارد. پروفسور «رابرت یولکن» از محققان دانشکده پزشکی جان هاپکینز و نویسنده این تحقیق تأکید کرد: میلیون‌ها ویروس زنده در بدن انسان وجود دارند که برای نخستین‌بار مورد بررسی قرار می‌گیرند؛ این ویروس‌ها می‌توانند رفتار و شناخت انسان را تحت تأثیر قرار دهند. 
 از مجموع 92 سوآب گلو (نمونه گرفته شده از گلو) 40 نفر ناقل این عفونت ویروسی بودند که در آزمون‌های شناختی و هوش نمرات بسیار پایینی کسب کردند. این نتایج بر روی موش‌ها مورد آزمایش قرار گرفت؛ این ویروس منجر به کاهش حافظه شناختی و سایر عملکردهای حافظه موش شد؛ تحقیقات نشان می‌دهد که ویروس ATCV-1 از طریق شکستن دیواره بین خون و بافت، فعالیت ژن‌ها در مغز موش را تغییر می‌دهد. نتایج این تحقیق در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شد.  

نتایج تحقیقات جدید محققان دانشگاه ییل نشان داده، بیشتر افراد ممکن است برای ایجاد تعادل در احساسات خود اشک شوق را تجربه کرده باشند. اوریانا آراگون، روانشناس دانشگاه ییل و از محققان این پژوهش اظهار کرد: افراد برای ایجاد تعادل در احساسات اشک شوق می‌ریزند. زمانی که احساس افراد با حس‌های مثبت تحریک می‌شود، آنها برای بازیافتن احساسات بهتر خود اشک شوق را تجربه می‌کنند. 
 محققان یادآور شدند، نمونه‌های بسیاری از تجربه‌های مثبت وجود دارد که موجب رهاسازی احساس منفی می‌شود، برای مثال ممکن است زنی بعد از بازگشت دوباره همسرش از جنگ اشک شوق بریزد و یا افراد بزرگسال در برابر کودک زیبا و دلنشین گونه وی را نیشگون بگیرند. 
 این گروه تحقیق دریافتند رخدادهای شاد با واکنش‌های منفی متعادل، احساس شدید و سریعی در برابر دیگران ایجاد می‌کند. به عقیده این گروه، فارغ‌التحصیلی کودکان موجب فشردن گونه آنان و همچنین اشک شوق والدین می‌شود. آراگون در ادامه افزود: این رفتار افراد در کنترل احساس بسیار مهم و با سلامت جسمی و روحی آنان مرتبط و تعیین کننده کیفیت رفتار و ارتباط افراد با دیگران و حتی چگونگی کار با یکدیگر است. نتایج این تحقیق در نشریه Psychological Science منتشر شده است.  

تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان آلمانی نشان داد، ماده ارگانیکی به نام «پنتا اریتریتول تترانیترات» (PETN) شاید روزی به زنان باردار مبتلا به فشار خون بالا امکان محافظت از دخترانشان در مقابل فشار خون بالا را پیش از تولدشان بدهد. محققان دانشگاه یوهانس گوتنبرگ آلمان اثر PETN را روی موش‌های باردار مبتلا به فشار خون بالا و نوزادانشان بررسی کردند. این موش‌های باردار در طول بارداری‌شان و بازه‌های زمانی ایجاد شیر، هر روز با ترکیبی از 50 میلی‌گرم PETN تغذیه شدند. 
 محققان دریافتند PETN هیچ اثری بر روی فشار خون موش‌های والد نداشت اما در کمال تعجب افت در فشار خون فرزند مونث این حیوانات را مشاهده کردند. این در حالی بود که تاثیری بر روی فرزند مذکر موشها مشاهده نشد. فشار خون سیستولیک (عدد بالا) موش‌های نوزاد مونث حدود 10 میلی تا 13 بود و این میزان در مقایسه با فرزندان دختر موش‌هایی که PETN مصرف نکرده بودند، پایین‌تر بود. این واقعیت که PETN روی فشار خون موش‌های والد اثری نداشت، اما فشار خون را در فرزندان دختر آن‌ها کاهش داد، نشان می‌دهد این ماده مستقیما مسئول اثر کاهش‌دهنده فشار خون مشاهده‌شده در این آزمایش نیست. 
 محققان معتقدند احتمالا PETN ژن‌های بدن فرزند مونث موش‌ها را اصلاح کرده تا مولکول‌های بیشتری تولید کنند.این مولکول‌ها، شریان‌های خونی را شل کرده و در نهایت، باعث پایین‌آوردن فشار خون در موش‌های نوزاد می‌شوند. در حالی که اثر PETN برنامه‌ریزی‌کننده پیش‌ از تولد نویدی برای مضامین بالینی در آینده است، دانشمندان اعلام کرده‌اند باید درباره تعمیم‌دادن یافته‌ها از آزمایشات حیوانی به انسانی هوشیار بود. جزئیات این دستاورد علمی در نشریه Hypertension قابل‌مشاهده است.  

دانشمندان انگلیسی با محروم‌کردن تومورها از خون، درمانی نویدبخش را برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات ارائه دادند. این محققان معتقدند رویکرد جدید می‌تواند طی دو سال در بیماران آزمایش شود و این موضوع توانایی بالقوه رشد و گسترش این نوع سرطان را متوقف کند. آن‌ها موفقیت جدید را پس از کشف مولکولی صورت دادند که نقش مهمی در رشد و گسترش سرطان پروستات بدخیم ایفا می‌کند. 
 دانشمندان دریافتند مولکول SRPK1 تومور را قادر می‌سازد رگ‌های خونی جدیدی را شکل دهد. تومورها به تجهیز خون غنی از مواد مغذی برای بقا، رشد و گسترش نیاز دارند و توقف تولید این رگ‌های خونی جدید، از تکثیر سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند. کوچک‌کردن تومورها با متوقف‌کردن تجهیز خون رویکردی است که در سرطان روده بزرگ نتیجه‌بخش بوده اما دانشمندان به دنبال شیوه‌ای برای عملی‌کردن این استراتژی در تومورهای سرطانی بودند. آن‌ها در حال بررسی این موضوع هستند که آیا مولکول SRPK1 می‌تواند تومورهای دیگر را نیز هدف قرار دهد و این که آیا می‌توان از داروی به کاررفته در این تحقیق برای درمان سرطان‌های مختلف استفاده کرد یا خیر. 
 دانشمندان با تحلیل نمونه‌های پروستات سرطان انسانی مشاهده کردند میزان SRPK1 با بدخیم‌شدن سرطان افزایش می‌یابد. در آزمایش بر روی موش‌ها مشخص شد تزریق سه بار در هفته نوعی داروی مهارکننده موسوم به Sphinx عملکرد این مولکول و در نتیجه رشد تومور را متوقف کرد. شرکت Exonate در انگلستان که شاخه‌ای از دانشگاه ناتینگهام است، به دنبال بررسی مهارکننده‌های SRPK1 به عنوان درمانی برای رشد رگ‌های غیرعادی هستند. سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان در مردان است و 20 درصد از بیماران ظرف پنج سال پس از تشخیص بیماری‌شان، جان خود را از دست می‌دهد. جزئیات این پژوهش در نشریه Oncogene قابل‌مشاهده است.  

محققان کلینیک مایو دریافتند که مبتلایان به آسم فعال در خطر دو برابری برای ابتلا به حمله قلبی قرار دارند. طی این پژوهش و برای درک رابطه میان آسم فعال و حمله قلبی، 543 بیمار مبتلا به سکته قلبی و 543 بیمار غیر مبتلا به مدت چهار سال مورد بررسی قرار گرفتند. 44 درصد این جمعیت زن و میانگین سنی 67 سال گزارش شد. در گروه مبتلایان به سکته قلبی، 81 مورد آسم فعال و در گروه غیر مبتلا 44 مورد آسم فعال وجود داشت. 
 نتایج این پژوهش نشان می‌داد که با در نظر گرفتن مولفه‌هایی نظیر سن، چاقی، فشار خون بالا، سیگار کشیدن، دیابت و کلسترول بالا، خطر سکته قلبی برای افرادی که دچار آسم فعال هستند حدود 70 درصد گزارش شده است. به گفته محققان داروهای درمانی حمله قلبی و آسم با یکدیگر متفاوت هستند و ممکن است که تاثیرات ناهنجاری را بر روند درمانی یکدیگر بگذارند و بنا براین به بیماران مبتلا به آسم فعال توصیه می‌شود که درد و احساس ناراحتی در قفسه سینه و نفس تنگی را جدی بگیرند و از نظر ابتلا به حمله قلبی تحت نظر پزشک قرار بگیرند.  

تحقیقات صورت گرفته توسط دانشمندان ایرلندی نشان می‌دهد، باکتری روده که مشابه باکتری موجود در ماست است، بر شیمی مغز تأثیر گذاشته و به شکل‌گیری شخصیت انسان کمک کرده است. باکتری روده بر شیمی مغز اثر می‌گذارد و این بدان معناست که خوردن ماست می‌تواند به شادتر شدن افراد کمک کند. این باکتری همچنین به شکل‌گیری شخصیت انسان کمک کرده و بخش کلیدی در توسعه شخصیت اولیه انسان محسوب می‌شود. محققان دانشگاه کورک در خصوص نحوه دقیق اثرگذاری این باکتری بر مغز تردید دارند، اما این ایده مطرح شده است که عصب واگ – عامل ارتباط معده و مغز- در این فرآیند دخالت دارد. 
 به گفته محققان، باکتری روده به تعامل بیشتر انسان‌های اولیه با یکدیگر کمک کرده و این مسئله شانس تکثیر باکتری را افزایش داد. در این مطالعه، موش‌هایی که مقادیر مشخصی محصولات پروبیوتیک مصرف کردند، با کاهش نشانه‌های اوتیسم و سطح اضطراب مواجه شدند. محصولات پروبیوتیک از جمله ماست پروبیوتیک به ازدیاد باکتری روده منجر شده و به همین علت، یک ابر ماده‌غذایی با قابلیت برطرف کردن مشکلات روده از جمله کولیت، اسهال و تقویت سیستم ایمنی بدن شناخته می‌شود.  

دانشمندان دانشگاه سیتی لندن شیوه جدیدی برای تشخیص آب‌سیاه با استفاده از حرکات چشم ارائه داده‌اند. این محققان با اسکن‌گرفتن و تحلیل حرکات چشم توانستند مواردی از این بیماری شایع را با دقت نزدیک به 80 درصد شناسایی کنند. آب‌ سیاه در اثر آسیب پیشروی‌کننده به عصب بینایی ایجاد می‌شود و منجر به از دست‌رفتن بینایی و در نهایت نابینایی می‌شود. تصور می‌شود 65 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا باشند اما بسیاری از این موارد تشخیص داده نشده‌اند. دانشمندان امیدوارند آزمایش حرکت چشم در آینده به پزشکان امکان شناسایی و درمان زودهنگام این بیماری را بدهد. 
 در بررسی انجام‌شده، 44 بیمار بزرگسال مبتلا به آب‌سیاه و 32 فرد سالم حضور داشتند. شیوه آزمایش حرکت چشم دانشمندان، 79 درصد افرادی که مبتلا به این بیماری بودند، را با موفقیت شناسایی کرد، این در حالی بود که میزان تشخیص اشتباه افراد سالم یک نفر از 10 نفر بود. شرکت‌کنندگان دارای سن متوسط 69 سال بودند و از آن‌ها خواسته شده تلویزیون و کلیپ‌های فیلم را بر روی رایانه تماشا کنند. همزمان حرکات چشم آن‌ها رهگیری شدند و اطلاعات حاصله در رایانه وارد شد. 
 نرم‌افزار این رایانه، الگوهای saccade (حرکات سریع چشم) را بر روی یک شبکه طرح‌بندی کرد و توانست تفاوت‌های ظریف بین آن‌ها را شناسایی کند. در نهایت مشخص شد تعدادی از الگوهای خاص که فقط توسط رایانه به وضوح قابل تشخیص‌اند، مبتلا به آب‌سیاه بودند. حرکات چشم از ضربان قلب سریع‌ترند و فقط رایانه می‌تواند تفاوت‌های ظریف بین آن‌ها را تشخیص دهد. دانشمندان معتقدند اصلاح این شیوه می‌تواند به تشخیص بیماری‌های دیگر چشم مانند دژنراسیون ماکولا بیانجامد که در آن بینایی مرکزی چشم از بین می‌رود. گفته می‌شود بیماری‌های ناتوان‌کننده اعصاب مانند آلزایمر و پارکینسون نیز بر حرکات چشم اثر می‌گذارند. 

کنترل خونریزی چه در هنگام عمل جراحی یا جراحات ناشی از حوادث همواره یکی از نگرانی‌های پزشکان در مسئله درمان بیماران است. محققان زیست‌مهندسی مرکز سانتا باربارا در کالیفرنیا پس از مطالعات بسیار بر روی فرآیند پیچیده انعقاد خون در بدن انسان موفق به تولید نانوذرات موثر در جلوگیری از خونریزی شدند. دکتر سمیر میتراگ، محقق و متخصص فناوری‌های درمانی اظهار کرد: ساخت نانوذرات پلاکتی دستاورد بسیار مهمی در مسئله درمان سریع محل زخم بیماران است، چرا که این نانوذرات علاوه بر تقلید از عملکرد طبیعی پلاکت‌های خون از لحاظ ساختاری کاملا شبیه و انعطاف‌پذیر هستند. 
 وی در ادامه افزود: فرآیند انعقاد خون تقریبا برای همه افراد قابل درک است، زیرا همه ما شاهد زخمی شدن سطحی و خراش برداشتن پوست خود بوده‌ایم. هنگام ایجاد زخم یا خراش، مقداری خون از محل زخم خارج می‌شود که پس از چند دقیقه با تغییر ساختار مولکولی خون، این بافت زنده و روان، منعقد شده و محل زخم را می‌پوشاند تا سایر مراحل ترمیم طبیعی بدن انجام شود. دکتر آریون آنسلمو، محقق و دستیار این مطالعه ضمن تاکید بر پیچیده بودن فرآیند انعقاد خون افزود: در هنگام ایجاد زخم، عواملی باعث تشکیل لخته در محل زخم می‌شوند که یکی از مهمترین عوامل، پلاکت‌ها هستند. 
 محققان این مرکز با شبیه‌سازی ذرات پلاکت با استفاده از فناوری نانو موفق به تولید پلاکت‌های مصنوعی شدند. این پلاکت‌ها هنگام جراحات عمیق یا هنگام جراحی با تزریق به جریان خون بیمار، ضمن جلوگیری از خونریزی با تمیز نگه‌داشتن محل زخم یا جراحی به مسئله دقت پزشکان در درمان کمک شایانی می‌کنند. جزئیات بیشتر این دستاورد پزشکی در مجله ACS Nano منتشر شده است.  

محققان هندی با استفاده از نانوآمولیسیون موفق به ساخت نانوحسگری برای سنجش سطح گلوکز خون شدند. این نانوابزار تنها با 200 میکرولیتر نمونه خون یا ادرار می‌تواند در مدت چند میلی‌ثانیه، میزان قند خون بیمار دیابتی را مشخص کند. پژوهشگران موفق به ساخت حسگر جدیدی برای شناسایی سطح گلوکز خون شدند. این حسگر مبتنی بر نانوآمولیسیون پلاریزه شونده مغناطیسی است که برای تعیین سطح کلوگز از آنزیم‌های اکسیدکننده گلوکز استفاده نکرده بلکه در اثر وجود گلوکز در خون تغییر رنگ می‌دهد. 
 این گروه تحقیقاتی به رهبری جان فیلیپ از مرکز تحقیقات اتمی گاندی در هند با استفاده از قطرات نانوآمولیسیون آب/روغن که به صورت مغناطیسی قابل قطبی شدن هستند اقدام به ساخت این حسگر کردند. این گروه با استفاده از نانوذرات اکسید آهن که قطری در حدود 10 نانومتر دارند و همچنین با بهره گیری از سورفاکتانت‌های مختلف، این نانوآمولیسیون‌های 100 نانومتری را تولید کردند. 
 محلول حاوی نانوآمولیسیون در صورت مجاورت با گلوکز و در حضور میدان مغناطیسی تغییر رنگ می‌دهد. فیلیپ می‌گوید: «کشف این پدیده به صورت اتفاقی صورت گرفت. زمانی که روی تغییرات رنگ (طول موج‌های پراش یافته) در این محلول کار می‌کردیم دریافتیم که حضور گلوکز می‌تواند محلول را دچار تغییر رنگ کند. این تغییر طول موج پراش یافته رابطه مستقیمی با غلظت گلوکز دارد.» وی می‌افزاید: «ما در کمال شگفتی دریافتیم که در غلظت 30 میلی‌مولار گلوکز، مقدار تغییر طول موج پراش یافته 69 نانومتر است که در اثر استفاده از آمولیسیون مناسب این رقم می‌تواند عدد بزرگتری شود. با توجه به تغییرات خطی طول موج با غلظت گلوکز، می‌توان از این سیستم به عنوان حسگرزیستی استفاده کرد.» 
 این حسگر، ابزاری مناسب برای تعیین سطح گلوکز بیماران دیابتی است زیرا نسبت به روش‌های رایج با سرعت بیشتری می‌تواند نتایج را ارائه کند. یکی از مزیت‌های این روش آن است که عاری از برچسب‌زنی است و می‌تواند در مدت چند میلی‌ثانیه نتیجه را نشان دهد. در این روش نیاز به استفاده از دستگاه‌های پیچیده الکترونیکی نیست. نمونه خون یا ادرار با محلول امولیسیون ترکیب شده و در حضور میدان مغناطیسی تغییر رنگ اتفاق می‌افتد. در این آزمایش تنها به 200 میکرولیتر نمونه نیاز است. 

محققان یکی از شرکتهای فعال در حوزه ساخت ادوات و مواد مورد استفاده در پرتونگاری اشعه ایکس موفق به ساخت محصول جدیدی برای افزایش دید در ادوات آندوسکوپی مبتنی بر پرتونگاری اشعه ایکس شدند.  از محصول جدید شرکت Radiopaque Solutions که در آن از نانوذرات استفاده شده است، در دستگاه‌های آندوسکوپی برای مشاهده بدن استفاده می‌شود. این محصول می‌تواند میزان دوز تابشی را کاهش داده، در نتیجه اثرات جانبی این روش را به حداقل برساند. با استفاده از این ابزار جدید، جراحان می‌توانند در طول عمل جراحی دید بهتری داشته باشند. این محصول جایگزین باندهای رایج یکبار مصرف فعلی می‌شود. توماس لانچر، مدیرعامل این شرکت می‌گوید: ما با استفاده از نانوذرات، موفق به ساخت نمایشگری شدیم که قطر داخلی آن دو میلیمتر است. این ساختار اورتان تنگستن می‌تواند گرم شود و دید واضحی در پرتونگاری اشعه ایکس ایجاد کند. در ادوات فعلی از باندهای فلزی مشبک استفاده می‌شود. این باندهای پلیمری جدید می‌توانند روشی ارزان‌تر و ایمن‌تر برای این کار باشند. این محصول را می‌توان با قطر داخلی 0.004 اینچ و ضخامت دیواره 0.001 اینچ تولید کرد.  

پژوهش جدید محققان دانشگاه نشان می‌دهد باکتری‌هایی که به هضم غذا در دستگاه گوارش کمک می‌کنند، در صورت بروز اختلال در نحوه عملکرد ممکن است موجب چاقی و اضافه وزن در افراد شوند.  این بررسی نشان داده است فعالیت نوع نامناسبی از باکتری‌ها در روده موجب بروز التهاب خفیفی می‌شود که شرایط را برای ابتلا به دیابت و افزایش اشتها فراهم می‌کند. اندرو جویتزر از دانشکده پزشکی دانشگاه اموری می‌گوید: مدت‌ها تصور شده است که شیوع معضل چاقی در کشورهای توسعه‌یافته به علت داشتن شیوه زندگی بدون تحرک و افزایش مصرف غذاهای کم خرج و در عوض پرکالری است. وی می‌گوید: بررسی‌های ما نشان داده‌اند که افزایش مصرف کالری تنها به علت عادت غذایی نادرست و غیر منظم نیست، بلکه باکتری‌های موجود در روده نیز می‌تواند موجب تغییر اشتها و سوخت و ساز بدن شوند. 
 پژوهشگران در این تحقیقات از موش‌هایی استفاده کردند که بدنشان فاقد نوعی پروتئین مهم سیستم ایمنی به نام TLR-5 بود. این پروتئین به سلول‌ها کمک می‌کند تا وجود باکتری‌ها را در دستگاه گوارش حس کنند. محققان می‌گویند: سامانه ایمنی بدن بدون وجود این پروتئین نیز می‌تواند نحوه فعالیت باکتری‌ها را تنظیم کند، ولی این کار با اخلال صورت می‌گیرد و بر اثر تغییر ترکیب باکتری، گیرنده‌های انسولین از کار می‌افتند. 
 این مطالعه نشان داد، موشهای فاقد پروتئین TLR-5، حدود 10درصد بیشتر غذا می‌خورند و وزنشان حدود 20 درصد از موشهای طبیعی سنگین‌تر می‌شود. همچنین فقدان این پروتئین در بدن این موشها، آنها را در برابر خطر ابتلا به نارسایی‌های قلبی و دیابت مستعدتر می‌کند. پژوهشگران می‌گویند: نتایج این بررسی‌ها نشان می‌دهند، بر خلاف تصور عامه که ابتلا به دیابت نوع دوم و مقاومت انسولین را از پیامدهای چاقی می‌دانند، دست کم بخشی از علت چاقی به مقاومت بدن در برابر انسولین مربوط می‌شود. این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.  

تحقیقات جدید حاکی از آن است که نوزاد والدین مسن‌تر نسبت به والدین جوان متابولیسم سالم‌تری دارد. محققان نیوزلندی دریافتند فرزندان پسر والدین مسن‌تر دارای فشار خون پایین‌تر، میزان کلسترول خون بهتر و دارای متابولیسم گلوکز بهتر هستند. محققان یادآور شدند که هنوز مشخص نیست علت این سلامتی به دلیل داشتن مادر مسن یا پدر مسن و یا هردو است. 
 محققان اظهار کردند: 73 مرد دارای اضافه وزن حدود 46ساله را با شاخص توده بدنی 25-30 مورد بررسی قرار دادیم که حساسیت به انسولین با روش ماتسودا، چربی خون، فشار خون در 24 ساعت و پوشش و ضخامت رگ‌ها اندازه‌گیری شد. سن والدین نیز بررسی شد و مهم‌ترین مورد سن والدین در هنگام تولد نوزاد بود. افزایش سن والدین در هنگام تولد با متابولیسم بهتر فرزند در سنین میانسالی مرتبط بود، اما هنوز علت این بهبود متابولیسم به دلیل سن مادر یا پدر و یا هر دو مشخص نیست. نتایج این تحقیق در نشریه آمریکایی Human biology منتشر شده است.  

محققان کانادایی با استفاده از نانوذرات زیست‌سازگار موفق به تولید قطره چشمی شدند که برای درمان خشکی چشم مناسب است؛ مزیت این قطره آن است که تنها هفته‌ای یک بار باید استفاده شود، در حالی که قطره‌های چشمی فعلی باید سه بار در روز مصرف شوند. میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از مشکل خشکی چشم رنج می‌برند که تنها راه کاهش دردهای ناشی از آن، استفاده از قطره‌های چشمی به‌ صورت سه بار در روز است. اخیراً محققان دانشگاه واترلو محلولی حاوی نانوذرات ساختند که می‌تواند سندرم خشکی چشم را تنها با استعمال یک بار در هفته تسکین دهد. 
 این دارو حاوی نانوذراتی است که به آرامی درون چشم رهاسازی شده و با این کار درد ناشی از خشکی چشم رفع می‌شود. از آنجایی که اثربخشی این نانودارو بیشتر از قطره‌های چشمی موجود در بازار است، دوز مصرفی آن تنها پنج درصد داروهای معمولی است. به گفته محققان این پروژه، شما نمی‌توانید فرق میان قطره چشم حاوی نانوذرات را با آب معمولی تشخیص دهید. این قطره چشمی جدید هیچ خارشی در چشم ایجاد نمی‌کند. 
 خشکی چشم سندرم بسیار رایجی است که معمولاً با افزایش سن بعد از 50 سالگی اتفاق می‌افتد. این سندرم می‌تواند در نهایت موجب آسیب دیدن چشم شود. بیش از 6 درصد از مردم آمریکا به این سندرم گرفتار هستند و برای تسکین آن باید روزی سه مرتبه از قطره چشمی استفاده کنند. دلیل این امر آن است که اشک چشم در طول روز این محلول را شسته و از سطح چشم پاک می‌کند و در نهایت 95 درصد از دارو از روی چشم شسته می‌شود. 
 سندی لیو از محققان این پروژه می‌گوید: من می‌دانستم که اگر روی ادغام نانوذرات زیست‌سازگار با سیکلوسپورین کار کنم، می‌توانم قطره‌ چشم مناسبی تولید کنم. این نانوذرات می‌توانند به سطح چشم بچسبند، بدون این که خارشی در چشم ایجاد کنند، به مرور دارو را روی چشم رهاسازی می‌کنند. این گروه تحقیقاتی در حال حاضر مشغول ساخت قطره چشمی نانوذره‌ای برای انجام آزمون‌های بالینی هستند. این گروه امیدوارند که قطره چشمی آن‌ها تا پنج سال آینده روی قفسه داروخانه‌ها آماده عرضه به بیماران باشد.