پزشکی بالینی

پژوهشگران اسکاتلندی دریافتند افرادی که به نواختن آلات موسیقی اشتغال دارند، دارای مغزی فعال‌تر و دقیق‌تر هستند زیرا می‌توانند اشتباهات خود را در اجرا یافته‌ و آنها را نسبت به افراد معمولی سریع‌تر تثبیت کنند. دکتر اینس جنتزش روانشناس و همکارانش ضمن انتشار نتایج بررسی خود اظهار کردند: ساز زدن سبب حفاظت انسان در برابر افت توان ذهنی، چه به علت سن و چه به علت بیماری می‌شود.
این یافته‌ها، نتایج پژوهش‌های پیشین را تقویت‌ می‌کند. در پژوهش‌های قبلی ثابت شده بود قدرت ذهن با نواختن موسیقی ارتباط دارد. محققان می‌گویند: نتایج بررسی حاضر ثابت کرده است که حتی داشتن فعالیت موسیقیایی به مقدار اندک برای عملکرد مغز نافع است. در این بررسی، پژوهشگران عملکرد ذهنی افراد اهل موسیقی را با دیگران مقایسه کرده و با انجام وظایف متضاد ساده، آنان را به چالش وا‌داشتند. در مجموع در این بررسی 36 نفر حضور داشتند که بر حسب تعداد مجموع ساعاتی که در طول مدت عمر خود با ساز سر و کار داشتند، به گروه‌های 8 تا‌ 10 نفره تقسیم شده بودند.
کسانی که بیش ‌از پنج هزار‌ ساعت با ساز کار‌ کرده بودند، در گروه بالا، از دو هزار‌ تا‌ پنج هزار ساعت در گروه وسط، 200 تا ‌ دو هزار‌ ساعت در گروه پایین و کمتر از 200 ‌ساعت در گروه خیر جای گرفتند. پژوهشگران توان ذهنی هر شرکت‌کننده را طی یک جلسه که هر کدام دو ‌ساعت طول می‌کشید، آزمودند. درطول جلسه، زمان واکنش شرکت‌کنندگان نسبت‌ به وظایف ذهنی ساده اندازه‌گیری و همچنین اندازه‌گیری‌های مختلف فیزیولوژیک انجام می‌شد.
در این تحقیق وظایف ساده‌ی ذهنی مربوط به آزمون‌های شناختی نظیر آزمون استروپ توسط این روانشناسان مورد استفاده قرار گرفت. در این آزمون به شرکت‌کنندگان، نام رنگها و رنگ‌هایی عرضه می‌شد که الزاماً با هم یکی نبودند. به ‌عنوان ‌مثال، ممکن ‌بود کلمه‌ی «آبی» با رنگ قرمز و کلمه‌ی «سبز» با نام‌ آبی نشان داده شده باشد. این‌ کار سبب ایجاد تضادی در ذهن شرکت‌کننده‌ می‌شد که از وی نام رنگ هر کلمه‌ای را می‌پرسیدند که روبرویش ظاهر می‌شد. نامیدن رنگ وقتی با رنگی که نشان داده شده بود تطبیق داده نمی‌شد، بیشتر سبب اشتباه می‌شد.
در این بررسی، پژوهشگران از میان مسائل متفاوت، به زمان واکنش، صحت و نیز مقدار تطبیق بعد از خطا نظر داشتند. نتایج نشان‌ داد که مقدار تمرین‌ موسیقی با‌ سرعت پاسخ ارتباط مثبت دارد و هرچه تمرین موسیقی بیشتر، سرعت پاسخ تند‌تر از وقتی است که تمرین موسیقی وجود نداشته و یا میزان آن کم است و تمام موارد صحیح است. این نتیجه‌ حاکی از آن است که ممکن‌ است بالاتر بودن میزان تمرین موسیقی به ‌طور‌ کلی به پردازش موثرتر اطلاعات منتهی شود؛ لذا گزارش‌های اولیه مبنی‌ بر ارتباط مثبت میان سرعت ذهن و توان موسیقایی تأیید می‌شود. نتیجه این پژوهش در نشریه‌ی Neuro Pssychologia منتشر شده است.

بر اساس مطالعات محققان استرالیایی، شکلک‌های احساسی مانند (برای خندیدن) و ( (ناراحت‌بودن) در پیامکها، شیوه فعالیت مغز انسان را در تلاش برای رمزگشایی از آنها دستخوش تغییر می‌کنند. محققان بر این باورند که استفاده از صورتک‌های مرتبط با علائم نشانه‌گذاری، بخش‌هایی از مغز را تحریک می‌کند که اغلب برای نگاه‌کردن به صورت‌های واقعی به کار می‌روند. این امر می‌تواند کلید محبوبیت آنها باشد، چون مغز آنها را به عنوان صورت واقعی پردازش می‌کند. دکتر «اون چرچز» از دانشکده روانشناسی دانشگاه فلیندرز آدلاید، می‌گوید: این صورتک‌ها، شکلی جدید از زبان هستند که ما تولید می‌کنیم و با رمزگشایی از این زبان، الگویی جدید از فعالیت مغزی را خلق می‌کنیم.
محققان معتقدند انسان‌ها به برخی چهره‌ها بیش از مولفه‌های دیگر در تلاش برای خوانش آنها برای عواطف توجه می‌کنند. تیم علمی تصاویری از چهره‌های واقعی، صورتک‌های با لبخند (با استفاده از نقطه، خط فاصله و پرانتز) و زنجیره‌ای بی‌معنی از کاراکترها را به 20 شرکت‌کننده نشان دادند. این دانشمندان از الکتروفیزیولوژی برای تعیین الگوی فعالیت الکتریکی در مغز به هنگام مشاهده تصاویر مختلف توسط شرکت‌کنندگان استفاده کردند و در نهایت شگفتی دریافتند آنها به این شکلک‌ها به همان شیوه صورت‌های واقعی واکنش نشان می‌دهند.

محققان موفق به شناسایی بیان غیرطبیعی در ژن‌ها شده‌اند که در مغز و خون بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر قابل شناسایی است. پروتئین «تائو»(Tau) در برخی اختلالات عصبی مانند بیماری آلزایمر دخالت دارد؛ در تحقیقات قبلی از آسیب دی‌ان‌ای بعنوان علت مرگ سلول‌های عصبی در مبتلایان به آلزایمر یاد شده بود که این آسیب باعث تغییر در ساختار دی‌ان‌ای درون سلول‌ها می‌شود. محققان بیمارستان بیرگام و زنان به سرپرستی پروفسور «بس فراست»، تغییرات در ساختار دی‌ان‌ای را در دژنراسیون سلول‌های عصبی ناشی از پروتئین تائو مورد بررسی قرار دادند.
در این مطالعه از مگس و موش‌های تراریخته برای نشان دادن تغییرات در ساختار دی‌ان‌ای انسان استفاده شد. استراحت دی‌ان‌ای (DNA relaxation) یک فرآیند ضروری در تکثیر دی‌ان‌ای در سلول‌های باکتری یا پستانداران محسوب می‌شود. محققان دریافتند که استراحت دی‌ان‌ای آسیب دیده و در نتیجه بیان غیرطبیعی ژن، باعث مرگ سلول‌های عصبی در بیماران مبتلا به آلزایمر می‌شود و این بیان ژنی براحتی در مغز و خون بیماران قابل شناسایی است. در نتیجه، داروهایی که به اصلاح ساختار دی‌ان‌ای آسیب‌دیده کمک می کنند، به درمان هدفمند بیماران مبتلا به آلزایمر منجر خواهند شد. نتایج این مطالعه در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.

بر اساس تحقیقات انجام شده، اسکن جدید مغزی موفقیت‌های تحصیلی آینده کودکان را پیش بینی می‌کند. محققان سوئدی موفق به کشف ارتباط تغییرات عملکردی و ساختاری ظرفیت حافظه کاری کودکان یا توانایی نگهداری اطلاعات در مدت زمان کوتاه شدند. تحقیقات پیشین نشان داد ظرفیت حافظه کاری در پیش‌بینی دستاوردهای آینده کودکان در ریاضیات و خواندن نقش چشمگیری دارد.
آخرین تحقیق شامل بررسی 62 کودک و نوجوان 6 تا 20 ساله بود. شرکت کنندگان حافظه کاری و آزمون‌های استدلالی را کامل کردند و تحت اسکن ام.آر.ای برای ارزیابی ساختار مغزی و تغییرات در فعالیت مغزی در زمان انجام امور حافظه کاری قرار گرفتند. این آزمایش‌ها دو سال بعد دوباره تکرار شد.
نتایج نشان داد: اسکن ام.آر.ای عملکرد حافظه کاری دو سال بعد را پیش‌بینی می‌کند و استفاده از این پیش‌بینی در آزمون‌های شناختی غیرممکن است. با این وجود آزمون‌های شناختی پیش‌بینی مشابهی را ارائه می‌دهد. فعالیت قشر فرونتال مغز مرتبط با حافظه کاری کودکان، پیش‌بینی دو سال بعد را از طریق فعالیت عقده‌های قاعده‌ای مغز (گانگلیون بازال) و تالاموس مشخص می‌کند. سرپرست این تحقیق، هنریک اولمان از موسسه کارولینسکا در سوئد اظهار کرد: نتایج ام.آر.ای نشان می‌دهد پیشرفت شناختی آینده می‌تواند پیش‌بینی آناتومیک و اطلاعات عملکردی ارائه شده توسط آزمون‌های شناختی باشد و این نتایج پیامدهای گسترده‌ای در درک عملکرد عصبی از رشد شناختی دارد. نتایج این تحقیق در نشریه علوم اعصاب منتشر شده است.

محققان کالج دانشگاه لندن دریافتند: احتمال وقوع سکته مغزی، حمله قلبی یا حمله ایسکمی گذرا در افراد 18 تا 40 ساله مبتلا به زونا نسبت به دیگر همسالان بیشتر است. تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به 106 هزار و 600 فرد مبتلا به زونا و 213 هزار و 200 فرد با سن مشابه در گروه کنترل در طی 6 تا 24 سال نشان می‌دهد خطر سکته مغزی در افراد جوان مبتلا به زونا 74 درصد بیشتر از دیگران است.
همچنین در افراد مبتلا به زونا قبل از 40 سالگی احتمال حمله ایسکمی گذرا 4/2 برابر بوده و 50 درصد احتمال حمله قلبی وجود دارد. در افراد بیش از 40 سال نیز 15 درصد احتمال حمله ایسکمی گذرا و 10 درصد احتمال خطر حمله قلبی وجود دارد.
پژوهشگران این طرح تاکید دارند: افراد جوان مبتلا به زونا باید از نظر عوامل خطر سکته مغزی مورد بررسی قرار گرفته و همچنین باید عوامل خطر عروقی در آنان مشخص شود. بر اساس این تحقیق، ویروس ایجادکننده زونا همان ویروسی است که موجب آبله مرغان در افراد می‌شود که پس از بهبودی افراد در ریشه‌های عصبی آنان به صورت خفته باقی می‌ماند و در زمان فعالیت دوباره آن زونا رخ می‌دهد. نتایج این تحقیق در نشریه نورولوژی منتشر شده است.

محققان آمریکایی اعلام کردند: یک باکتری که در نوعی مسمومیت غذایی نقش دارد، در بروز بیماری ام اس (MS) موثر است از این رو ابتلا به این بیماری با نوع تغذیه ارتباط دارد. آزمایش های انجام شده بر روی موش توسط گروهی از دانشمندان کالج پزشکی ویل کرنل در آمریکا نشان می دهد، سم ساخته شده توسط یک گونه نادر از باکتری به نام Clostridium perfringens می تواند سبب آسیب های مغزی و بیماری ام اس شود. این محققان سم تولید شده از این باکتری را در یک زن جوان مبتلا به ام اس (MS) نیز شناسایی کردند.
هنوز علت دقیق بیماری ام اس ( MS ) مشخص نیست اما این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز این بیماری نقش دارند. به گفته محققان باکتری Clostridium perfringens در خاک و گوشت پخته آلوده وجود دارد و علایم مسمومیت نظیر اسهال و معده درد که معمولا یک روز یا بیشتر به طول می انجامد، به دلیل فعالیت این باکتری به وجود می آید. محققان می گویند: یک نوع از این باکتری به نام نوع B ، سبب تولید یک سم در بدن می شود که می تواند از طریق خون به مغز برسد و موجب ام اس شود.
در مطالعات آزمایشگاهی انجام شده محققان دریافتند که سم تولید شده به نام اپسیلون( epsilon) می تواند از رگ های مغزی عبور کند و سلول های میلین اطراف نورون ها را از بین ببرد. این آسیب ها در مبتلایان به بیماری ام اس دیده می شود. جنیفر لیندن از محققان این پروژه گفت: این یافته جدید از این نظر مهم است که تاکید می کند که سم اپسیلون آغازگر بیماری ام اس (MS) است و ساخت واکسن یا آنتی بادی در برابر این سم می تواند به متوقف کردن روند بیماری و یا جلوگیری از این بیماری کمک کند.
به گفته محققان بررسی و آزمایش های بیشتری برای تایید ارتباط بین بیماری ام اس (MS) و مشکلات غذایی مورد نیاز است. کشف علل ذاتی بیماری ام اس می تواند محققان را برای توسعه روش های بهتر درمانی و یا حتی جلوگیری ازاین بیماری کمک کند. این یافته ها در نشست انجمن میکروب شناسی آمریکا معرفی شده و شرح کامل آن در نشریه پلاس وان (PLoS ONE ) منتشر شده است.

نتایج یک مطالعه نشان می دهد که استفاده از رژیم غذایی مناسب روند پیشرفت بیماری آلزایمر را کند می کند. محققان دانشکده پزشکی فنلاند اعلام کردند که بیماری آلزایمر از دسته بیماری هایی است که به کندی پیشرفت می کند و شاید بیش از 20 سال طول بکشد تا اولین نشانه های آن بروز کند ولی در این میان تغذیه می تواند نقش مهمی داشته باشد.
نتایج مطالعات علمی نشان می دهد دوکوزاهگزا انوئیک اسید و اسیدهای چرب امگا 3 که در روغن ماهی وجود دارد، احتمال بروز بیماری آلزایمر را کاهش می دهد. محققان با این بررسی دریافتند با استفاده از رژیم غذایی سرشار از ماهی ، سبزی ها و میوه می توان بروز بیماری را در آن دسته از افرادی که مستعد ابتلا به بیماری آلزایمر هستند ،کاهش داد. با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح ماده شیمیایی سروتونین کاهش می یابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل می شود و افراد مسن بیشتر به آلزایمر مبتلا می شوند. این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می دهد. خاطره ها ترکیبی هستند از یادآوری دیده ها و شنیده ها و احساسات که برای یادآوری آن ها مغز نیاز به برقراری یک ارتباط پیچیده سلولی بین همه بخش ها دارد. به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش می شوند.
شیوه زندگی نقش مهمی در ابتلا به آلزایمر دارد. محققان استرالیایی گفتند بسیاری از عوامل خطر آفرین برای بیماری آلزایمر به سبک زندگی یا محیط زیست اطراف ما بستگی دارد و این خطرات را می توان در همه سنین کاهش داد. پرفسور ˈکارین آنستیˈ سرپرست گروه تحقیق دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا گفت: یک آزمایش آنلاین ده دقیقه ای به افراد کمک می کند تا نشانه های بروز بیماری آلزایمر را در خودشان دریابند. در این آزمایش سوالات ساده ای در مورد ورزش، رژیم غذایی و سبک زندگی افراد مطرح می شود. همه می توانند با تغییر سبک زندگی، عوامل خطر آفرین برای بیماری آلزایمر را کاهش دهند. وی گفت : بیش از 30 میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند. درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد اما می توان با کاهش عوامل خطر آفرین از بروز یا پیشرفت این بیماری جلوگیری کرد. به گفته محققان، کشیدن سیگار ، افسردگی ، قرار گرفتن در معرض آفت کش ها و تعامل اجتماعی کم از عوامل خطر آفرین برای ابتلا به آلزایمر هستند.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه دوک دریافتند که تحریکات مداوم نخاع، باعث بهبود علایم بیماری پارکینسون می شود. پارکینسون پس از آلزایمر شایع ترین بیماری سیستم اعصاب است که بر اثر کاهش دوپامین و اختلال جسم سیاه مغز ایجاد می شود. جسم سیاه پیام های عصبی را از طریق نخاع به عضلات مختلف ارسال می کند و این فرآیند از طریق ماده شیمیایی دوپامین صورت می گیرد و باعث اختلال در تعادل و کنترل عضلات می شود.
تحقیقات اخیر محققان دانشگاه دوک نشان می دهد که تحریک نخاع با استفاده از سیگنال های الکتریکی، نشانه های اختلال عصبی مرتبط با پارکینسون را کاهش می دهد. این تحقیقات به صورت تجربی روی جوندگان انجام شده و نتیجه رضایتبخش بوده است. محققان بر این باورند که این روش قادر به ترمیم سلول های عصبی آسیب دیده است. معمولا بیماری پارکینسون پس از 60 سالگی بروز می کند ولی گاهی این بیماری در جوانان هم دیده می شود. بیماری پارکینسون معمولا با لرزش یک دست آغاز می شود و به تدریج اکثر اندام را درگیر می کند.
محققان دانشگاه داکوتای جنوبی واقع در آمریکا به تازگی دریافته اند که مصرف امگا 3 از تحلیل سلول های عصبی و مغز جلوگیری می کند و مانع بروز بیماری آلزایمر و پارکینسون می شود. حجم مغز به مرور زمان و با افزایش سن کاهش پیدا می کند. عوامل موثری بر این موضوع حاکم هستند و تحقیقات نشان می دهد که شیوه زندگی مهمترین عامل در تسریع یا جلوگیری از تحلیل مغز است. وجود استرس مداوم در زندگی، استفاده از سیگار و مشروبات الکلی، شب زنده داری، عدم فعالیت مغزی و مصرف مداوم غذاهای چرب و شیرین باعث جلو انداختن این عارضه می شود.
در ادامه تحقیقات آمده است که استفاده از رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد امگا 3 این عارضه را به میزان قابل توجهی به تاخیر می اندازد. در این تحقیقات آمده است که نیاز زنان، مخصوصا زنان یائسه به امگا 3 بیشتر است. حجم هیپوکامپ مغز زنانی که در وعده های غذایی خود از این اسید چرب استفاده می کنند، 2.7 درصد بیشتر از سایرین است. این بخش از مغز، به محض شروع بیماری آلزایمر و قبل از بروز علایم اولیه، تغییر شکل پیدا می کند.
تحقیقاتی که سال گذشته انجام شد نشان داد که اسیدچرب امگا 3، قادر به عبور از سد خونی مغزی است که در بیماران مبتلا به آلزایمر وجود دارد. برخی از مهمترین منابع وجود اسید چرب امگا 3 عبارتند از: انواع ماهی، دانه کتان، خاویار، روغن زیتون، حبوبات، تخم مرغ، ریحان، اسفناج، گردو، میگو، گل کلم، ماهی آزاد، ساردین، دانه سویا و کلم بروکلی. در ادامه تحقیقات آمده است که مصرف مکمل های امگا 3 نیز اثربخش است. نتایج این تحقیقات در نشریه آنلاین Scientific Reports منتشر شده است.

محققان آمریکایی می گویند حتی یک بار قرار گرفتن در معرض آفت کش ها به خصوص سم (DDT) شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد. مطالعات اخیر محققان دانشگاه راتجرز و مرکز تحقیقات آلزایمر دانشگاه اموری در آمریکا روی 86 بیمار مبتلا به آلزایمر که بیشتر از 60 سال سن داشتند و 79 فرد سالم، نشان می دهد (DDE) که ترکیب فعالی در آفت کش (DTT) است، برای مدت طولانی در بدن باقی می ماند. این ترکیب در خون افراد مبتلا به آلزایمز 4 برابر بیشتر از افراد سالم است. دکتر آلن لوی مدیر مرکز تحقیقات آلزایمر دانشگاه اموری و یکی از محققان اصلی این پژوهش گفت: این یکی از نخستین مطالعاتی است که یک خطر مهم زیست محیطی را برای بیماری آلزایمر نشان می دهد. وسعت تأثیر سم (DTT) بسیار مهم است و می توان آن را با شایع ترین عامل ژنی مستعد کننده بیماری آلزایمر مقایسه کرد.
به گفته محققان استفاده از این آفت کش ها از سال 1972 در آمریکا و بسیاری از کشورها ممنوع شد. اما سازمان بهداشت جهانی هنوز در برخی از کشورها برای کنترل بیماری مالاریا این آفت کش ها را توصیه می کند. به گفته محققان به دلیل واردات میوه ها، سبزیجات و غلات از این کشورها، تمامی مردم دنیا در معرض این مواد شیمیایی قرار دارند.
محققان می گویند (DTT) می تواند هشت تا ده سال در بدن باقی بماند و ترکیب (DDE) با پیر شدن افراد در بافت ها جمع می شود. این موضوع می تواند این که چرا سن مهم ترین عامل خطر ابتلا به آلزایمر است را توضیح دهد. به عنوان معروف ترین عامل شیمیایی مبارزه با آفات همیشه مطرح بوده است. این ماده برای اولین بار در سال 1874 توسط یک دانشجوی آلمانی رشته شیمی کشف شد. (DDT ) روی سیستم عصبی جانداران تاثیر می گذارد و فعالیت های عادی عصبی را مختل می کند. این سم باعث تخلیه پیاپی سیستم عصبی شده و اگر این اختلال ادامه پیدا کند، می تواند منجر به مرگ شود. شرح کامل این تحقیقات در نشریه (JAMA Neurology) منتشر شده است.

محققان ابزاری درست کرده اند که با ارسال پالس های مغناطیسی به مغز قادر است به درمان سردردهای میگرنی کمک کند. میگرن یک سردرد شدید عود کننده بوده که اغلب با حساسیت به نور و تهوع همراه است. هنوز مشخص نیست که چه عاملی دقیقا موجب ابتلا به میگرن می شود، اما متخصصان بهداشتی می گویند ممکن است این وضعیت به واسطه یک سری عوامل مانند محیط زیستی، تنش، مصرف مشروبات الکلی، گرسنگی، کم خوابی و در زنان تغییرات هورمونی ایجاد شود. معمولا علائم میگرن میان 4 تا 72 ساعت طول می کشد که نشان می دهد این وضعیت می تواند بر خانواده شخص، کار و زندگی اجتماعی تاثیر گذارد.
اکنون موسسه ملی مراقبت های بهداشتی انگلیس اعلام کرده است که نتایج یک سری آزمایش های بالینی بر روی این یک دستگاه دستی قابل حمل نشان می دهد که این دستگاه می تواند بیماران میگرنی را از دردهای مزمن نجات دهد. این دستگاه با فشار یک دکمه که بر روی آن تعبیه شده است پالس های مغناطیسی کوتاه به مغز ارسال می کند.
در این مطالعه محققان 164 بیمار مبتلا به میگرن را با استفاده از پالس های مغناطیسی این دستگاه مورد مطالعه قرار دادند. محققان متوجه شدند که استفاده از این دستگاه باعث می شود که دو ساعت پس از شروع میگرن ، 39 درصد بیماران از درد رها شوند در 24 ساعت، 29 درصد فاقد درد شوند و 27 درصد پس از 48 ساعت از درد نجات یابند. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که حدود 75 درصد بیمارانی که به طور مکرر از این دستگاه استفاده می کنند، تعداد دفعات ابتلا به سردرد آنها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته و این موضوع در مورد افراد مبتلا به میگرن مزمن نیز صدق داشت.
یک بیمار که دستکم یک روز در میان به میگرن مبتلا می شد، گفت: این دستگاه باعث شده است که سردردهای میگرنی وی به 10 روز یک بار کاهش یابد و کمتر مسکن مصرف کند. محققان می گویند: این دستگاه برای بیمارانی که روش های فعلی درمان مانند مصرف مسکن و داروهای ضد التهاب برای آنها تاثیری نداشته، مفید است. آنها افزودند: همچنین استفاده از این دستگاه برای زنان باردار نیز مفید است زیرا باعث می شود آنها کمتر دارو مصرف کنند.

محققان University of Pittsburgh در ايالات متحده آمريکا، در جديدترين يافته‌هاي خود به اين نتيجه رسيده‌اند که سطح بالاي استرس مي‌تواند خود به تنهايي خطر بروز سکته مغزي را بيشتر کند و اين، مستقل از ديگر عوامل خطر، شامل افسردگي است. بنابراين با توجه به اينکه استرس، يک تجربه قابل اصلاح است و به شدت نيز ميان جمعيت عمومي شيوع دارد، به نظر مي‌رسد ارزيابي و درمان آن نقش مهمي در بهبود وضعيت سلامت قلبي‌عروقي داشته باشد. همه افراد به نوعي درگير مساله استرس هستند، اما وقتي سطح آن افزايش يابد يا مزمن شود، ممکن است در سال‌هاي باقيمانده از عمر روي سيستم عروقي تاثيرات نامطلوبي بگذارد. در اين مطالعه، محققان 6 هزار و 19 فرد 25 تا 74 ساله را از قسمت نخست مطالعه National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) انتخاب کردند. در ابتداي مطالعه، با افراد داوطلب مصاحبه شده و از آنها تست‌هاي خوني و آزمايشات پزشکي به عمل آمده و همچنين يک پرسشنامه سايکولوژيک در مورد تعيين سطح استرس و افسردگي گرفته شد. سپس افراد براي مدت 16 سال پيگيري شدند و در اين مدت وقوع هرگونه حادثه‌اي در ارتباط با آنها ثبت مي‌شد. طي اين مدت پيگيري، 419 مورد بروز سکته مغزي تشخيص داده شد که با آناليز بيشتر، مشخص شد هرچه افراد در ابتداي مطالعه با استرس بيشتري دست و پنجه نرم مي‌کردند، احتمال بروز سکته مغزي هم در آنها بيشتر بوده است. اين نتيجه‌گيري مستقل از ديگر عوامل خطر بيولوژيکي و رفتاري مرتبط بوده است. به عبارت ديگر، افزايش هر يک انحراف معيار در سطح استرس، نسبت خطر را 14/1 برابر کرده است. همچنين افرادي که در بالاترين صدک نشانه‌هاي استرس قرار داشتند، نسبت به افرادي که در پايين‌ترين صدک بودند، 33 درصد بيشتر به سکته مغزي مبتلا شده بودند. محققان در ابتدا اظهار داشتند که علت اين رابطه شايد در رفتارهاي ضعيف سلامت ميان افراد با استرس بالا مانند سيگار کشيدن و فعاليت کم فيزيکي نهفته باشد که ميان افراد مضطرب بيشتر ديده مي‌شود. اما پس از حذف اثرات عواملي مانند سن، جنس، ميزان تحصيلات، نژاد، فشار خون سيستوليک، فشار خون دياستوليک، دارودرماني براي پرفشاري خون، کلسترول، ديابت، شاخص توده بدني، مصرف الکل، فعاليت فيزيک و سيگار کشيدن، باز هم اين رابطه باقي مانده، پس شايد علت آن افزايش فعاليت محور hypothalamic-pituitary-adrenal و سيستم سمپاتيک باشد که خطر سکته مغزي را بالا مي‌برد. استرس همچنين آستانه را براي آريتمي کم کرده يا تغييرپذيري ضربان قلب را کاهش مي‌دهد و به اين ترتيب در ايجاد بيماري‌هاي کارديوواسکولار دخيل است.

نتایج یک پژوهش بالینی و تجربی در دانشگاه کلرادو حاکی از آن است که با نرمش هوازی می‌توان از بعضی آسیبهای مغزی مرتبط با مصرف الکل به مقدار زیاد پیشگیری و یا حتی این آسیبها را ترمیم کرد. نرمش هوازی منظم نظیر دویدن، دوچرخه‌سواری و راه رفتن به کاهش صدمه به ماده سفید مغز در افرادی که بیش از حد الکل می‌نوشند، کمک می‌کند. محققان بر این عقیده‌اند که ماده سفید مغز از دسته‌ یاخته‌های عصبی تشکیل شده است که به عنوان خطوط انتقال عمل کرده و ارتباط میان چند ناحیه‌ مختلف مغز را کنترل می‌کنند.
پژوهشگران پی برده‌اند در افرادی که الکل به مقدار زیاد می‌نوشند و فراوان ورزش می‌کنند، رابطه چندانی میان مصرف الکل و آسیب ماده‌ سفید مغز وجود ندارد، ولی در افرادی که الکل به مقدار زیاد می‌نوشند و ورزش نمی‌کنند، تداوم و یکپارچگی مغز در چند ناحیه از ماده سفید دچار اختلال می‌شود. این امر به آن معنا است که ماده‌ سفید در این افراد بر خلاف افراد طبیعی به صورتی مؤثر پیام‌ها را میان نواحی مغز انتقال نمی‌دهد.
در این بررسی 60 نفر (23 زن و 37 مرد) شرکت داده شدند که به صورتی متوسط تا سنگین اعتیاد به مصرف الکل داشتند و از میان گروه بزرگتری انتخاب شده بودند که از نظر مسائل مربوط به الکل و نیکوتین مورد بررسی قرار گرفته بودند. از داوطلبان تست کتبی استاندارد موسوم به «Alcohol use Disorders Identification Test» گرفته شد؛ از این آزمون برای مشخص کردن عادات آسیب‌رسان یا خطرناک شرب استفاده می‌شود. همچنین این شرکت کنندگان اسنادی مبنی بر شکست یا موفقیت در تلاش برای محدود کردن مصرف الکل و نیز مقدار نرمشی که انجام می‌دادند، ارائه کردند.
تمامی داوطلبان یک نوع MRI تعدیل شده موسوم به تصویر‌سازی تنسور انتشاری (Diffusion Tensor Imaging (DIT شدند. با این تصویرسازی، محققان می‌توانستند وضعیت و راهگذر مولکول‌های آب را در سفر موازی با آکسون‌ها در ماده‌ سفید مغز مشاهده کنند. با DIT می‌توان جهت‌گیری اکسون‌ها را (از طریق رنگ‌های متفاوت که نشانه جهت‌های مختلف حرکت است) مشاهده کرد و اطلاعات مهمی در مورد راه‌های ارتباطی مغز به دست آورد.
پژوهشگران بسیاری از بخش‌های مغز مانند کپسول‌های خارجی را مورد بررسی قرار داده‌اند. در این کپسول‌ها تارهای ماده‌ سفید چند لایه ‌از مغز را به هم ارتباط می‌دهند. افزون بر این، پژوهشگران توانسته‌اند فاسیکولوس طولی فوقانی را ببینند که بزرگترین قسمت مغز است و تصور می‌رود کار تصمیم‌گیری، قضاوت، درک، افکار و تخیل را برعهده دارد. این دو فاسیکولوس از دو دسته نوار طویل نورونی تشکیل شده‌اند که میان جلو و عقب مخ ( Cerebrum) پل می‌زند. محققان می‌گویند: داده‌های به دست آمده حاکی از آن است که ورزش به غیر از آن‌که راه خروج متفاوتی برای رهایی از شر نیاز و تمنای به مصرف الکل ایجاد می‌کند، همچنین ممکن است به ترمیم صدماتی کمک کند که در نتیجه‌ی مصرف الکل در مغز ایجاد شده است. نتیجه این پژوهش در مجله Alcoholism Clinical and Experimental Research منتشر شده است.

به تازگي دستگاه موسوم به The Cerena Transcranial Magnetic Stimulator توانست براي درمان سردردهاي ميگرني که همراه به اورا هستند، مجوز استفاده را از اداره کل غذا و داروي ايالات متحده کسب کند. اين دستگاه که ساخته شرکت eNeura Therapeutics of Sunnyvale است، براي رهايي از دردهاي ايجاد شده توسط ميگرن وارد بازار پزشکي شده است. اين دستگاه پس از شروع درد ميگرني با اورا استفاده مي‌شود. بيمار دستگاه را با دو دست خود در پشت سر نگاه مي‌دارد. زماني که پزشک يک دکمه را مي‌فشارد، يک پالس انرژي مغناطيسي از طريق جمجمه به کورتکس اکسي‌پيتال فرستاده مي‌شود. ايده اين کار آن است که با تحريک اين قسمت از مغز، درد کاهش يافته يا قطع مي‌شود. اين دستگاه در گروه دستگاه‌هاي با خطر کم تا متوسط قرار گرفته است. يک کارآزمايي باليني روي 201 بيمار نشان داد که نزديک به 38 درصد از بيماران استفاده کننده از اين دستگاه در مقايسه با 17 درصد گروه شاهد، پس از 2 ساعت ديگر دردي نداشتند.

محققان به دستاوردي دست يافته‌اند که به آنها امکان مي‌دهد تا مواد شيميايي موجود را از پشت استخوان ببينند. آنها اميدوارند در آينده اين تکنيک را به عنوان روشي براي مشاهده پيام‌آوران شيميايي از پشت استخوان مغز مانند آنچه که روي صفحه رادار نشان داده مي‌شود، به کار گيرند. البته اين روش هنوز در ابتداي راه است و تنها از پشت استخوان شانه بره مورد آزمايش قرار گرفته است. گروهي از شيمي‌دان‌ها و مهندسان زيستي از دانشگاه Northwestern نانوذرات طلا را که به‌طور شيميايي تعديل شده بودند، به درون گوشت بره تزريق کردند. سپس از سوي ديگر نور ليزر را به استخوان تاباندند. با استفاده از روش اسپکتروسکوپي Raman، آنها دريافتند که مي‌توانند طلا را از پشت استخوان تشخيص دهند. اگر اين روش در بافت زنده مغز نيز کار کند، دانشمندان بايد ذرات طلا را گرفته و آنها را به مواد شيميايي مغز که مي‌خواهند مورد مطالعه قرا دهند، بچسبانند. در آن صورت، وقتي ليزر ذرات طلا را تشخيص مي‌دهد، مي‌تواند مواد شيميايي مغز را نيز همراه با آن بازيابي کند. اين تيم تحقيقاتي در تلاش است تا نوروترانسميتر دوپامين را به ذرات طلا متصل کند و آنها را مورد بررسي بيشتر قرار دهد. البته بايد قبل از آن مطمئن شد که اين دسته از تزريقات براي بافت زنده ايمن و بدون خطر است و بعد آنها را تزريق کرد.

پژوهش دانشمندان آرژانتینی، مدارکی از وجود عامل احتمالی آغازکننده بیماری آلزایمر را کشف کرده است. در این پژوهش تعداد 118 بیمار با تشخیص بیماری آلزایمر مورد بررسی قرار گرفتند که سن متوسط این بیماران 73 سال بود. فاصله‌ی میان این تشخیص و شروع نشانه‌ها به ‌طور متوسط 4.2 سال بود. در این پژوهش گروه بیماران آلزایمری با گروه شاهد شامل 81 فرد سالم مورد مقایسه قرار گرفت که از نظر سن، توزیع جنس و میزان آموزش با گروه آلزایمر تطبیق داشتند. از هر دو گروه (یا اعضای خانواده و مراقبان) خواسته شده بود به این سوال پاسخ دهند که آیا بیمار در سه سال قبل از تشخیص آلزایمر، دچار استرس‌های خاص و فشار‌هایی شده است یا خیر.
سیمون آلوارز سرپرست این تیم تحقیقاتی می گوید: حدود 3 مورد از هر 4 بیمار آلزایمری (72 درصد) باید با استرس عاطفی شدید مقابله می‌کردند که سه برابر گروه شاهد بود که فقط در 26 درصد موارد دچار استرس، سوگ و اندوه بودند. اکثر این فشارها شامل مرگ همسر یا دوست (24مورد)، مرگ کودک (15مورد)، تجارب خشونت از‌ جمله حمله‌ی جسمی یا سرقت (21 مورد) یا حادثه‌ی اتومبیل (11مورد) بودند. همچنین از میان عوامل استرس منتهی به کسالت می‌توان از مشکلات مالی، شوک مسکن، تغییرات تطابقی مرتبط با مهاجرت، سوگ یا اطلاع از بیماری شدید یکی ‌از افراد خانواده نام برد. نتیجه این مطالعه در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.

دانشمندان آمریکایی یک دستگاه پوشیدنی ساخته‌اند که با تقلید از عضلات، تاندونها و رباط‌های ساق پا می‌تواند به توانبخشی اختلالات مچ پا کمک کند. این دستگاه فعال رباتیک که از پلاستیک‌های نرم و مواد کامپوزیت بجای یک اسکلت خارجی سفت استفاده می‌کند، توسط محققان دانشگاه کارنگی ملون طراحی شده است. این مواد نرم در ترکیب با عضلات مصنوعی پنوماتیک، حسگرهای سبک و نرم‌افزار کنترل پیشرفته، به دستگاه‌های رباتیک اجازه خواهد داد تا حرکات طبیعی در مچ پا داشته باشند. از این فناوری «نرم» می‌توان برای تولید دستگاه‌های بازیابی توانایی دیگر مفاصل بدن یا حتی ساخت اسکلت‌های خارجی نرم که قدرت کاربر را افزایش می‌دهند، استفاده کرد.
افراد مبتلا به اختلالات عصبی عضلانی در پاها و مچ در اثر فلج مغزی که با بیماری‌هایی مانند اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی، ام‌اس یا سکته همراه بوده، می‌توانند از کمک این دستگاه‌های رباتیک بهرمند شوند. در حالی که مهاربندهای رایج انفعالی مچ پا می توانند در مواجهه با چنین شرایطی کمک کنند، استفاده طولانی‌مدت نامناسب از آنها هم می‌تواند منجر به تحلیل عضلات یا آتروفی عضلانی شود. به گفته محققان، محدودیت اسکلت‌های خارجی سنتی این است که آنها درجه طبیعی آزادی بدن را محدود می‌کنند. مچ پا بطور طبیعی قادر به انجام حرکت پیچیده سه‌بعدی است؛ اما بیشتر اسکلت‌های خارجی سفت تنها یک نقطه محوری را ممکن می‌سازند.

ذهنیت مثبت بیمار نسبت به داروی مصرفی، تأثیر دارو را تا دو برابر در بیماران میگرنی افزایش می‌دهد. تاثیر شبه‌دارو یا دارونما که از طریق تاثیر روانی به بهبود بیماری کمک می‌کند، برای محققان امری اثبات شده است، اما این تکنیک درمانی در مورد میگرن بیش از حد انتظار مؤثر است. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد در آمریکا، 66 بیمار 18 سال به بالا را که به بیماری میگرن مبتلا بودند، طی 3 سال مورد آزمایش قرار دادند.
به گفته محققان، هنگامی‌که بیماران داروی ریزاتریپتان(نوعی داروی ضدمیگرن) را دریافت می‌کردند اما فکر می‌کردند برای آزمایش نوعی دارونما می‌خورند، هیچ بهبودی در آن‌ها مشاهده نشد. این درحالی است که بیمارانی که به اسم داروی واقعی شبه دارو دریافت کردند، به طور قابل ملاحظه‌ای از تاثیر دارو رضایت داشتند. انجام آزمایش‌های تکمیلی بر روی بیش از 435 بیمار نشان می‌دهد شبه‌دارو به طرز قابل توجهی باعث تسکین سردرد بیماران می‌شود و به کمک این تکنیک می‌توان تاثیر درمان را تا دو برابر افزایش داد.

محققان کلینیک کلیولند آمریکا پروتئینی را در مغز شناسایی کرده‌اند که نقش حیاتی در از دست رفتن حافظه بیماران آلزایمر ایفا می‌کند.  این برای نخستین بار است که نقش پروتئین (NLGN1) _ این ماده در تشکیل حافظه نیز دخیل است_ در پدیده از دست دادن حافظه مرتبط با آمیلوئید مورد بررسی قرار گرفته است. در بیماری آلزایمر، پروتئین‌های بتا آمیلوئید در مغز بیماران انباشته و باعث التهاب می‌شود. این التهاب منجر به تغییراتی در ژن خاصی می‌شود که عملکرد سیناپس‌ها در مغز را مختل کرده و نهایتا باعث از دست دادن حافظه می‌شود.
محققان با آزمایش بر روی نمونه‌های حیوانی دریافتند که طی التهاب عصبی ذکر شده، تغییرات اپی ژنتیک "NLGN1" شبکه سیناپسی درون مغز _این شبکه مسئول توسعه و حفظ خاطرات است_ دچار اختلال می‌شود. تحلیل این شبکه می‌تواند منجر به نوعی فقدان حافظه خاص بیماران آلزایمری شود.
طی تحقیقات پیشین همین گروه علمی نیز موفق به کشف ترکیبی جدید به نام "MDA7" شده بودند که می‌تواند به طور بالقوه روند التهاب عصبی را متوقف کند. درمان با این ترکیب، قدرت شناختی، حافظه و انعطاف سیناپسی را بازسازی می‌کند. آلزایمر بیماری کشنده و غیر قابل برگشت مغزی است که حافظه و مهارت‌های فکری را نابود می‌کند. آمارهای انجمن آلزایمر نشان از این دارد که با پیر شدن جمعیت عمومی دنیا، تا سال 2050، 106 میلیون نفر در جهان به آلزایمر مبتلا شوند. نتایج این پژوهش در مجله "Nature Neuroscience" منتشر شده است.

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا ويزاميل (Vizamyl) را که نام تجاري فلوتمتامول F18 تزريقي است، به‌عنوان يک داروي راديواکتيو تشخيصي براي تصويربرداري PET از مغز بزرگسالان مشکوک به بيماري آلزايمر و دمانس تاييد كرده است. دمانس با نقصان عملکردهاي مغزي نظير حافظه، قضاوت، زبان و مهارت‌هاي پيچيده حرکتي مرتبط است. دمانس ناشي از بيماري آلزايمر، در نتيجه تجمع پروتئين غيرطبيعي بتاآميلوييد در مغز و تخريب و مرگ سلول‌‌هاي مغزي ايجاد مي‌شود. بتاآميلوييد را مي‌توان در مغز ساير بيماراني که به دلايل ديگر دچار دمانس شده‌اند و در سالمنداني که به هيچ بيماري نورولوژيکي مبتلا نيستند نيز يافت. «ويزاميل» با اتصال به بتاآميلوييد و ايجاد يک تصوير PET از مغز، براي ارزيابي وجود بتاآميلوييد استفاده مي‌شود. اسکن ويزاميل منفي به معناي وجود نداشتن تجمعات بتاآميلوييد در مغز است و نشان مي‌دهد علت دمانس بيماري آلزايمر نيست. اسکن مثبت به معناي وجود ميزان قابل‌توجهي آميلوييد در مغز است، اما تشخيص بيماري آلزايمر يا دمانس ديگري را قطعي نمي‌کند. «ويزاميل» دومين داروي تاييدشده براي مشاهده بتاآميلوييد در اسکن PET مغز است. در سال 2012 ميلادي، سازمان غذا و داروي آمريكا آميوويد (Amyvid) را که نام تجاري فلوربتاپيرF18 تزريقي است، براي کمک به ارزيابي بيماري آلزايمر و ساير اختلال‌هاي شناختي در بزرگسالان تاييد كرد.

بيشتر داروهاي ضدصرع، درجاتي از عوارض ناخواسته دارويي ايجاد مي‌کنند. هر چند عوارض رفتاري داروهاي ضدصرع اغلب ناديده گرفته مي‌شوند اما توجه به آنها ضروري است. بي‌قراري، رفتارهاي تهاجمي، سايکوز، اختلال‌هاي رفتاري، تحريک‌پذيري، بيش‌فعالي و کلافگي برخي از عوارض رفتاري مربوط به داروهاي ضدصرع هستند. عوامل دخيل در بروز اين عوارض عبارتند از ويژگي‌هاي فارماکولوژي دارو، حساسيت فرد به آن دارو، مشخصات داروي تجويزشده و ويژگي‌هاي شخصيتي بيمار. منظور از مشخصات داروي تجويزشده، دوزاژ و تداخل‌هاي دارويي است. آگاه بودن پزشکان و داروسازان از عوارض رفتاري، براي به حداقل رساندن تاثيرات منفي آن بر کيفيت زندگي بيماران ضروري است.
هدف از درمان صرع، بدون تشنج زندگي کردن بيمار در کنار حداقل عوارض دارويي است. هرگونه عارضه احتمالي بايد با بيمار مطرح شود. متاسفانه با وجود اينكه عوارض رفتاري به دنبال مصرف داروهاي ضدصرع شايع هستند، در بسياري از موارد از سوي پزشکان به‌عنوان عوارض دارويي در نظر گرفته نمي‌شوند حال اينكه اهميت بسياري دارند. اولين داروي ضدصرعي که مورد استفاده قرار گرفت، پتاسيم برومايد بود. مصرف اين دارو با بروميسم(که عبارت است از خواب آلودگي، سايکوز و دليريوم)، مرتبط دانسته شد. تقريبا همه داروهاي ضدتشنج باعث درجاتي از تغييرات شناختي، رفتاري يا عوارض ناخواسته روان‌پزشکي مي‌شوند. يکي از جديدترين داروهاي اين گروه، پرامپانل (Perampanel) نام دارد و در برگه اطلاعات دارويي آن درباره شيوع کمتر از يک درصدي افکار مرتبط با قتل در مصرف‌کنندگان، هشدار داده شده است اما بررسي‌ها نشان داده‌اند اين عارضه تنها مختص پرامپانل نيست.

مغز انسان به شاهکار قابل توجهی در پردازش اطلاعات بصری در مدت 13 میلی‌ثانیه دست یافته است. درحالیکه در مطالعات قبلی عنوان شده بود که مغز در مدت 100 میلی‌ثانیه قادر به پردازش اطلاعات بصری است، تحقیقات صورت گرفته توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) از ثبت سریعترین رکورد در پردازش تصاویر خبر می‌دهد.
در این مطالعه مجموعه‌ای از تصاویر شامل شش یا 12 تصویر در مدت 13 تا 80 میلی‌ثانیه به داوطلبان نشان داده شد و محققان موفق به ثبت سریعترین رکورد در شناسایی تصاویر شدند که این رکورد هشت برابر سریعتر از رکورد 100 میلی‌ثانیه‌ای است که در تحقیقات قلبی ثبت شده بود. زمانی که فرد به یک جسم نگاه می‌کند، شبکیه چشم این اطلاعات بصری شامل شکل، رنگ و جهت را به بخش بالای زنجیره پردازش بصری مغز ارسال می‌کند. «مری پاتر» از محققان مغز و علوم شناختی MIT تأکید می‌کند: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد، مغز در مدت 13 میلی‌ثانیه قادر به تفسیر اطلاعات بصری هستند که توسط چشم مشاهده می‌شوند؛ این توانایی پردازش سریع تصاویر به چشم‌ها برای شناسایی هدف‌های بعدی کمک می‌کند.
این مطالعه که نخستین شواهد از سرعت پردازش بالای مغز را نشان می‌دهد، از نتایج مطالعه صورت گرفته در سال 2001 بر روی میمون‌های مکاک (macaque) - پاسخ سریعتر حیوانات به تصاویر خاص مانند چهره افراد - حمایت می‌کند. محققان MIT قصد دارند در ادامه تحقیقات، مناطق فعال مغز در زمان تشخیص درست تصاویر را مورد بررسی قرار دهند. نتایج این مطالعه در مجله Attention, Perception, and Psychophysics منتشر شده است.

مصرف ویتامین ایی روند زوال عقل را در بیماران مبتلا به آلزایمر کند می کند. دکتر ˈموریس دبلیو.دایسکنˈ و همکارانش از مرکز مراقبت های پزشکی ˈمینه پلیسˈ در یک مطالعه میزان تاثیرگذاری ویتامین ایی، داروی ممانتین ( از داروهای بیماری آلزایمر)، و همچنین ترکیبی از شیوه های درمانی زوال ذهن را در عملکرد در بیماران مبتلا به آلزایمر بررسی کردند.
در این مطالعه 613 شرکت کننده، بازدارنده (آنزیم) ˈاستیل کولین استرازˈ دریافت کردند. استیل کولین استراز نوعی ماده شیمیایی است که سطح و مدت زمان عملکرد استیل کولین انتقال دهنده های عصبی را افزایش می دهد. نتیجه این مطالعه نشان داد که مصرف ویتامین ایی برای حدود دو سال زوال ذهن را در بیماران مبتلا به آلزایمر تا حدود 19 درصد کاهش می دهد.
بیماری آلزایمر یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج توانایی های ذهنی بیمار تحلیل می رود. بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظه است. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت می کند. حل کردن جدول، کار کردن بر روی دستگاه موسیقی، ورزش کردن، تماس با دوستان و خوردن ماهی می توانند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهند. نتیجه این تحقیقات قرار است در شماره ماه ژانویه نشریهournal of the American Medical Association منتشر شود.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که روند پیر شدن مغز انسان از 45 سالگی آغاز می شود. در این مطالعه محققان انگلیسی هفت هزار داوطلب 45 تا 70 ساله را مورد بررسی قرار دادند. نتیجه این مطالعه این نظریه را که مغز پس از 60 سالگی پیر می شود را رد می کند. این مطالعه نشان داد که بعد از 45 سالگی فعالیت مغز کاهش می یابد و تغییرات قابل توجهی در فعالیت بخش حافظه، ذخایر لغوی و روندهای فکری بوجود می آید.
محققان می گویند: این روند غیرقابل بازگشت است و با گذشت زمان سریعتر هم می شود بطوریکه تا سن 70 سالگی مردان 10 درصد و زنان 7 درصد فعالیت مغز خود را از دست می دهند. این در حالی است که مطالعات مختلف نشان داده اند که ورزش تاثیرات مثبتی بر مغز و روند پیر شدن مغز دارد.
مطالعات محققان نشان داده که ورزش از تحلیل رفتن مغز با بالا رفتن سن جلوگیری می کند. به گفته محققان ، انجام فعالیت فیزیکی با بالا رفتن سن از کوچک شدن قسمت هایی از مغز که بر حافظه و تفکر تاثیر می گذارد، جلوگیری می کند. فعالیت فیزیکی و ورزش نه تنها از تغییرات مغز بر اثر بالا رفتن سن جلوگیری می کند، بلکه تاثیرات ذهنی و اجتماعی زیادی نیز بر ورزشکاران می گذارد.

تحقیقات اخیر محققان علوم اعصاب و ویروس شناس نشان می دهد که ابتلا به این بیماری در سنین بالا، احتمال بروز سکته مغزی را افزایش می دهد و مبتلایان به زونا باید مدام در زمینه فاکتورهای سکته مغزی مورد آزمایش قرار بگیرند. محققان بر این باورند که افراد بالای 60 سال باید در برابر این بیماری واکسینه شوند و باید قبل از زدن واکسن از نظر وجود بیماری های قلبی - عروقی مورد بررسی قرار گیرد. تحقیقات نشان می دهد که این بیماری به صورت خاموش از سنین کودکی در سلول های عصبی جا خوش می کند و علاوه بر سکته مغزی، احتمال بروز حمله قلبی را نیز افزایش می دهد. این تحقیقات و نتایج حاصل از آن نتیجه بررسی 110 هزار نفر است که در سنین 18 تا 40 سال به بیماری زونا مبتلا شده اند.
آبله مرغان یک بیماری ویروسی است که معمولا قبل از 12 سالگی همراه با علایمی مانند تاول و خارش در سراسر بدن، تب، سردرد و دردعضلانی بروز می کند. تاول های آبله مرغان معمولا در نواحی سر و صورت، زیربازو، قفسه سینه، شکم و پا دیده می شوند. این بیماری در فصل زمستان و بهار شیوع بیشتری دارد. نود درصد از افراد پس از ابتلا به این بیماری نسبت به آن ایمن می شوند و احتمال ابتلای مجدد کمتر از 10 درصد است. افرادی که در کودکی بیماری آبله مرغان را تجربه نمی کنند، در بزرگسالی به بیماری مشابه آبله مرغان به اسم زونا مبتلا می شوند که علایم آن شدیدتر از آبله مرغان است. نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Neurology منتشر شده است.

نتایج مطالعات اخیر محققان علوم پزشکی در دانشگاه ویک فارست در آمریکا نشان می دهد شکل ساختمان مغز افراد نشان می دهد آنها چقدر در برابر درد حساس هستند. میزان ماده خاکستری موجود در برخی نواحی خاص مغز افراد، نشان دهنده میزان حساسیت آنان در برابر درد است. مغز از دو ماده خاکستری و سفید تشکیل شده است. ماده خاکستری درست مانند رایانه وظیفه پردازش اطلاعات را بر عهده دارد، در حالی که ماده سفید ارتباط بین مناطق مختلف مغزی را هماهنگ می کند.
گروهی از محققان به سرپرستی دکتر رابرت کاگهیل، 116 داوطلب سالم را بررسی کرده و میزان حساسیت آنها به دمای 120 درجه فارنهایت را در نواحی پوست بازو یا ساق پا مورد آزمایش قرار دادند. سپس فعالیت مغزی داوطلبان با استفاده از تصویر برداری به روش ام آر آی بررسی شد. دکتر نیکول امرسون یکی از محققان این پژوهش در این باره می گوید: کسانی که ماده خاکستری کمتری در نواحی تفکر داخلی و کنترل توجه دارند، در برابر درد حساس تر هستند. به گفته وی این مناطق قشر کمربندی پشتی مغز، precuneus و نواحی قشر جداری پشتی مغز را شامل می شود. به گفته محققان این یافته جدید می توانند به دانشمندان در ساخت داروها و روش های جدید برای تشخیص، کنترل، پیشگیری و درمان درد کمک کند.

دانشمندان نوعی آزمون را برای ارزیابی توانایی‌های شناختی در کمتر از 15 دقیقه طراحی کرده‌اند. محققان دانشگاه ایالتی اوهایو، سهولت و عملی‌بودن این آزمون را که «SAGE» نام دارد، برای غربالگری تعداد زیادی از افراد تایید کرده‌اند. آنها از افراد مختلف خواستند آزمونی ساده و خودکار را برای غربالگری از دست‌دادن توانایی شناختی اولیه یا زوال عقل انجام دهند و 1047 سوژه‌ این آزمون قلم و کاغذ را انجام دادند که از آن میان، 24 درصد مبتلا به اختلال شناختی بودند.
پرسش‌های مطرح‌شده در آزمون از فعالیت‌های ساده مانند نوشتن تاریخ شروع می‌شود و به سوال‌های پیچیده‌تر مانند میزان تغییر مورد نیاز به هنگام خرید می‌رسد. سوال‌های دیگر پاسخ دقیقی ندارند مانند این که "یک در بطری‌بازکن و یک چکش چه قدر به هم شباهت دارند؟" بیماران می‌توانند چنین آزمونی را در خانه نیز انجام دهند و نتایج را با پزشک خود برای کمک به شناسایی علائم آغازین مباحث شناختی مانند زوال عقلی زودرس یا بیماری آلزایمر به اشتراک بگذارند.
محققان حاضر در این مطالعه بر این باورند، اغلب اوقات پزشکان نمی‌توانند نارسایی‌های شناختی ظریف را طی ملاقات‌های مکرر در مطب تشخیص دهند. «داگلاس شاره» که به همراه همکارانش این آزمون را طراحی کرده‌اند، گفت: ما دریافتیم این آزمون به خوبی با آزمون شناختی دقیق مرتبط است و چنانچه بتوانیم با استفاده از آن تغییر شناختی را زود شناسایی کنیم، می‌توانیم درمان‌های بالقوه را بسیار زودتر از زمان معمول آغاز کنیم. پزشکان می‌توانند چنین آزمونی را در مورد بیمارانشان به طور مکرر انجام دهند و با تشخیص هر نوع تغییری در توانایی‌های شناختی‌شان، به سرعت وارد عمل شوند. جزئیات این مطالعه در Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences منتشر شد.

زیست شناسان مولکولی دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، موفق به کشف یک روش جدید برای بهبود سلول های عصبی آسیب دیده شدند که احتمالا در آینده مرگ مغزی را درمان می کند. دندریت ها (Dendrites) رشته هایی هستند که تحریکات الکتروشیمیایی را از سلول های عصبی دریافت می کنند و به سلول های سراسر بدن انتفال می دهند. محققان تا امروز تصور می کردند که اگر دندریت ها به دلایل مختلف آسیب ببینند، امکان بهبود آنان وجود ندارد؛ ولی نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد که این رشته های عصبی ظرفیت ترمیم و بازسازی را دارند.
در این آزمایش محققان چند دندریت آسیب دیده را قطع کردند و منتظر ماندند تا دندریت های قطع شده به طور کلی از بین بروند، ولی پس از چند ساعت در کمال ناباوری مشاهده کردند که دندریت ها شروع به رشد مجدد کردند. پس از چند روز این سلول ها ترمیم شدند و نکته جالب توجه این بود که پس از رشد مجدد، کارایی آن ها افزایش پیدا کرد و پیام های عصبی را با سرعت بسیار بالاتری انتقال دادند.
قطع دندریت ها و رشد مجدد آنها به هیچ یک از سلول های سالم صدمه وارد نمی کند و هیچ عارضه ای دربرندارد. مهمترین کاربرد این روش، ترمیم سلول های آسیب دیده در بیماران مبتلا به سکته مغزی و تصادفاتی است که به مغز آسیب می زند. محققان بر این باروند که این روش می تواند در آینده، مرگ مغزی را درمان کند. گزارش کامل این پژوهش علمی با عنوان ˈDendrite injury triggers DLK-independent regenerationˈ در شماره اخیر نشریه Cell Reports به چاپ رسیده است.

مطالعات جدید محققان آمریکایی شواهدی را از وجود ارتباط بین باکتری‌های روده و مغز ارائه داده‌اند. این یافته‌ها سلامت رفتاری و روانی را در شرایطی مانند اضطراب و اوتیسم ارتقا خواهد داد. دکتر امران میر، استاد پزشکی و روانکاوی دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، تصاویر ام‌آرآی مغزهای داوطلبان حاضر در تحقیقات خود را برای مشاهده اثرگذاری باکتری‌های روده روی مغز آنها، مطالعه کرده است. با تحلیل 60 سوژه، میر دریافت که ارتباطات بین نواحی مغز بسته به این که کدام نوع باکتری بیشتر در روده فرد غالب است، متفاوت بود. مطالعات نشان می‌دهد، همچنین ارتباطی بین باکتری‌های روده و اختلالات رفتاری مانند اوتیسم وجود دارند. گفته می‌شود، اثرگذاری رژیم‌های غذایی دارای چربی، قند و نمک بالا روی باکتری‌های روده می‌تواند در بروز اوتیسم دخیل باشد. میر در حال حاضر به دنبال بررسی این موضوع است که آیا دادن آنتی‌بیوتیک‌های مکرر به نوزادان می‌تواند با از بین‌بردن باکتری‌های مفید در روده‌هایشان، بر مغز آنها اثر بگذارد یا خیر.

محققان آمریکایی موفق به کشف نوعی سیستم ایمنی شده‌اند که سلول‌های بنیادی سرطان را که به نظر می‌رسد منشا و مسؤول بازسازی تومورهای بدخیم مغزی هستند، مورد هدف قرار می‌دهد. سلول‌های بنیادی سرطان نیز درست مانند سلول‌های بنیادی طبیعی، توانایی خودبازسازی سلول‌های جدید را دارند، اما به جای تولید سلول‌های سالم، سلول‌های سرطانی را تولید می‌کنند. از نظر تئوری، اگر سلول بنیادی سرطان نابود شود، تومور قادر به حفظ حیات خود نخواهد بود، اما در صورتی که منشا سرطان نابود نشود، تومور با وجود درمان‌های کشنده، به رشد خود ادامه خواهد داد.
محققان طی این پژوهش، قطعات خاصی از پروتئین CD133 را شناسایی کرده‌اند که بر روی سلول‌های بنیادی سرطان موجود در بعضی تومورهای مغزی و سایر سرطان‌ها نیز یافت شده است. در آزمایشگاه این پروتئین‌ها را با سلول‌های دندریت، قدرتمندترین سلول‌های عرضه کننده آنتی ژن سیستم ایمنی که مسؤول یاری رساندن به سیستم ایمنی در حمله به مهاجمان محسوب می‌شود، کشت دادند.
طی این آزمایش که بر روی موش‌ها صورت گرفت، واکسنی به دست آمد که می‌تواند پاسخ ایمنی علیه پروتئین CD133 را تحریک کرده، بدون اینکه عوارض جانبی نظیر واکنش‌های خودایمن در برابر سلول‌های عادی و اعضای بدن بر جای بگذارد. CD133 یکی از چندین پروتئینی است که به میزان بالایی در سلول‌های بنیادی سرطان گلیوبلاستوما مولتی فرم ساخته می‌شود. از آنجا که این پروتئین با مقاومت سلول‌های بنیادی سرطان در برابر رادیوتراپی و شیمی درمانی مرتبط است، از نظر محققان گزینه مناسبی برای ایمونوتراپی محسوب می‌شود.
پژوهشگران دریافتند که حداقل دو قطعه از این پروتئین می‌تواند برای هدف قرار دادن پاسخ ایمنی برای کشتن سلول‌های تومور مورد استفاده قرار بگیرد. بر اساس استانداردهای مراقبتی که شامل رادیوتراپی و شیمی درمانی است، شانس بقا برای بیمارانی که به گلیوبلاستوما مولتی فرم مبتلا شده‌اند، 15 ماه تخمین زده شده است. گام بعدی در این تحقیق آزمایش جامع بر روی نمونه‌های انسانی است. این پژوهش در مجله «Stem Cells Translational Medicine» منتشر شده است.

این سمپوزیوم در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۹۲ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سالن اجتماعات سازمان نظام پزشکی در تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل تاریخچه و روشهای نوین بازتوانی، بازتوانی در پارکینسون، FMRIدر ارزیابی بازتوانی عصبی، بازتوانی در آسیبهای نخاعی، بازتوانی در تومور مغزی، ابزارهای بازتوانی عصبی می باشد.

اطلاعات بیشتر

یافته‌های یک پژوهش جدید حاکی از آن است که کنترل کلسترول خون علاوه بر سلامت قلب به سلامت مغز نیز کمک می‌کند، زیرا کلسترول بد خون ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش ‌دهد. محققان دانشگاه کالیفرنیای آمریکا دریافتند کاهش میزان کلسترول بد و افزایش میزان کلسترول خوب خون با کاهش ساخت پلاک آمیلوئید در مغز مرتبط است. ساخت این پلاک در مغز یکی از نشانه‌های‌ بیماری آلزایمر است. به اعتقاد این محققان کنترل کلسترول به اندازه کنترل فشار خون اهمیت دارد. بروس راید، کمک سرپرست مرکز آلزایمر دیویس کالیفرنیا اظهار کرد: افزایش کلسترول بد خون همان‌گونه که باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی می‌شود، به طور مستقیم با افزایش ساخت پلاک آمیلوئید در مغز نیز مرتبط است.
محققان برای انجام این تحقیق، 74 مرد و زن بالای 70 سال را بررسی کردند که از این تعداد سه نفر به زوال عقل خفیف مبتلا بودند، 33 نفر هیچ مشکلی نداشتند و 38 نفر نیز دچار اختلال خفیف در عملکرد مغز بودند. محققان برای اندازه‌گیری میزان آمیلوئید این شرکت‌کنندگان از اسکن مغزی استفاده کردند. نتایج تحقیق نشان داد کاهش سطح کلسترول بد و افزایش سطح کلسترول خوب با انباشت پلاک آمیلوئید به صورت مستقیم در ارتباط است. به گفته این محققان، چگونگی تاثیر کلسترول بر پلاک آمیلوئید مشخص نیست. میزان کلسترول خوب باید بیشتر از 60 میلی‌گرم در هر دسی‌لیتر خون بوده و میزان کلسترول بد نیز باید کمتر از 70 میلی‌گرم در هر دسی‌لیتر خون باشد. یافته‌های این تحقیق در مجله اینترنتی JAMA Neurology منتشر شده است.

بر اساس مطالعات جدید، مغز می‌تواند استروژن (هورمون جنسی زنانه) را تولید و ترشح کند. محققان بر این باورند که هیپوتالاموس می‌تواند به طور فعال این هورمون را در میمون‌های رزوس ترشح کند. هیپوتالاموس بخشی از مغز است که در تنظیم چرخه ماهیانه زنان و تولیدمثل آن‌ها دخیل است. این یافته‌ها دارای مفاهیم مهمی برای انسان‌هاست، زیرا سیستم اعصاب و غدد تولیدمثل میمون‌های روزس(که هورمون‌ها را تولید و ترشح می‌کند) به انسان‌ها شباهت دارد.
محققان دریافتند که استرادیول می‌تواند به سرعت در مغز تولید شود. استرادیول یکی از سه هورمون استروژن طبیعی و هورمون اصلی دخیل در تولیدمثل زنانه است و بر دیگر کارکردهای بدن از قبیل وزن و حافظه‌ نیز تاثیرگذار است. گرچه دانشمندان پیش‌تر بر این باور بودند که ناحیه هیپوتالاموس مغز در تنظیم چرخه ماهیانه و تولیدمثل زنان ایفای نقش می‌کند، «آی ترازاوا»، استاد دانشکده پزشکی ویسکونسین-مادیسون و همکارانش نشان دادند این ناحیه قادر به تولید سریع استرادیول و کمک به کنترل مولفه GnRH است.
مولفه GnRH شامل هورمون‌های پروتئینی است که به تنظیم رشد بدن، رشد جنسی و عمل تولیدمثل کمک می‌کنند. ترازاوا گفت: این یافته‌ها نه تنها مفهوم چگونگی تنظیم‌شدن رفتار تولیدمثل را تغییر می‌دهد، بلکه دارای مضامینی برای درک و درمان طیفی از بیماری‌ها و اختلال‌هاست. گرچه استروژن عموما با رابطه جنسی و تولیدمثل مرتبط است و در قرص‌های پیشگیری از بارداری به کار می‌رود، عدم تعادل این هورمون می‌تواند با آلزایمر، سکته‌مغزی و افسردگی مرتبط باشد. جزئیات این مطالعه در مجله Neuroscience منتشر شد.

این کارگاه در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۹۲ توسط مركز تحقيقات علوم اعصاب شفاء در آزمایشگاه مرکز تحقیقات علوم اعصاب واقع در بیمارستان خاتم الانبیاء تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل ارتباط علوم تغذیه و علوم اعصاب، مواردی که باید در طراحی مدلهای حیوانی در حیطه "علوم تغذیه در علوم اعصاب" در نظر گرفت، بررسی های رفتاری در حیوانات در حیطه "علوم تغذیه در علوم اعصاب"، روشهای الکتروفیزیولوژی در حیطه "علوم تغذیه در علوم اعصاب"، نقش ایمیونومودیولاتوری مواد مغذی در بیماریهای نرودژنراتیو می باشد.

اطلاعات بیشتر

محققان دانشگاه ویسکانسین – مدیسن آمریکا ، موفق به ساخت یک دستگاه توانبخشی شده اند که حرکات دست افراد معلول را با دستورات مغزشان هماهنگ می کند. این دستگاه به عنوان واسط بین اندام های حرکتی و مغز در افراد معلول قرار می گیرد و سیگنال ها را از مغز دریافت کرده و به اندام آسیب دیده منتقل می کند. مراحل اولیه و آزمایشی این دستگاه برای دستان افراد معلول مورد استفاده قرار گرفته است.
این سیستم توانبخشی Closed-Loop Neural Activity-Triggered Stroke Rehabilitation Device نام دارد و از دو تکنولوژی مختلف تشکیل شده است. اولین بخش آن، واسط کنترل مغز است و (BCI) نام دارد. این بخش سیگنال های الکتریکی فرستاده شده از مغز را تفسیر می کند و از آن برای کنترل دستگاه های خارجی استفاده می کند. از این دستگاه برای کنترل بازوهای الکتریکی در روبات استفاده می شود.این رابط الکترونیکی باعث فعالسازی بخش دوم یا سیستم عملکردی تحریک الکتریکی (FES) که به دست فلج وصل شده است، می شود.
زمانیکه بیمار به حرکت انگشتان خود فکر می کند، سیستم BCI سیگنال مربوطه را تشخیص داده و تفسیر می کند؛ سیگنال تفسیرشده از طریق سیستم FES به دست فلج منتقل می شود و دست مطابق انتظار حرکت می کند. در این آزمایش هشت فرد معلول از این دستگاه توانبخشی استفاده کرده اند و از نتایج آن رضایت کامل داشته اند. مدیر این پروژه تحقیقاتی بر این باور است که این دستگاه، توانبخشی افراد معلول را تسریع می کند و باعث می شود آنان با استقلال بیشتری زندگی کنند.

محققان کانادایی موفق به کشف سازوکار جدیدی شده‌اند که می‌تواند در درمان سرطان مغز و تولید دارو برای کاهش رشد تومور مغزی مورد استفاده قرار گیرد. محققان موسسه مغز هاچکیس (Hotchkiss) در دانشگاه کالگری با همکاری دپارتمان علوم اعصاب بالینی و موسسه تحقیقات سرطان دانشگاه آلبرتای جنوبی در تحقیقات خود، نمونه‌های تومور مغزی انسان را مورد بررسی قرار داده و کشف کردند که سلول‌های ایمنی تخصصی در تومور مغزی بیماران آسیب می‌بینند. با این کشف، ‌محققان در یک مدل حیوانی موفق به شناسایی دارویی شدند که قادر به فعال‌سازی مجدد سلول‌های ایمنی بوده و رشد تومور مغزی را کاهش می‌دهد، در نتیجه طول عمر موش دو تا سه برابر افزایش پیدا می‌کند.
«ووی یونگ» از محققان دانشگاه کلگری تأکید کرد: مغز انسان بطور طبیعی شامل سلول‌های تخصصی موسوم به میگروگلیا (microglia)‌ است که نقش دفاعی در برابر جراحت یا عفونت ایفا می‌کند؛ میکروگلیا سیستم ایمنی اختصاصی مغز است. «یونگ» خاطرنشان کرد: در این مطالعه برای نخستین بار نشان دادیم که این سلول‌ها در تومور مغزی بیمار آسیب می‌بینند. مانند دیگر اشکال سرطان، تومور مغزی بصورت سلول‌های شبه بنیادی موسوم به BTICs آغاز به کار می‌کنند؛ این سلول‌ها بسرعت تقسیم شده و رشد پیدا می‌کنند که در نهایت یک توده یا تومور را شکل می‌دهند؛ تومور با ناتوان کردن میکروگلیا، اجازه گسترش سریع BTICs را فراهم می‌کند که این مسأله منجر به رشد تومور مغزی می‌شود.
علاوه بر کشف این سازوکار، محققان موفق به شناسایی داروی « amphotericin B(AmpB)» شدند که قادر به فعال‌سازی مجدد میکروگلیا در مدل حیوانی بوده و به کاهش چشمگیر رشد تومور کمک می‌کند. نتیجه دستاورد جدید محققان که در مجله Nature Neuroscience منتشر شده ، می‌تواند به درمان بهتر مبتلایان به سرطان مغز منجر شود.

محققان با انجام مطالعه ای متوجه شدند که نوشیدن آب در بطری و لیوان پلاستیکی با ابتلا به میگرن ارتباط دارد. در این مطالعه محققان انگلیسی متوجه شدند که ظروف پلاستیکی حاوی ماده شیمیایی معروفی به نام بیسفنول-آ است که موجب شروع حملات میگرنی می شود. از پیش مشخص شده است که بیسفنول-آ (BPA) با ابتلا به یک سری مشکلات سلامتی از جمله چاقی، ناباروری و حملات قلبی ارتباط دارد.
در این مطالعه که در مجله Toxicological Sciences منتشر شده، آمده است که بیسفونل-آ موجب ابتلا به سردردهای شدید می شود. محققان دانشگاه کانزاس که این مطالعه را انجام دادند به مبتلایان به میگرن توصیه کردند که منابع بالقوه آلودگی به بیسفنول-آ از جمله ظروف پلاستیکی مایکروویو و نوشیدن آب از بطری های پلاستیکی و آب سردکن های اداری را کنار بگذارند.
در این مطالعه محققان با تحقیق روی موش های آزمایشگاهی که به آنها بیسفنول تزریق شده بود متوجه شدند به فاصله یک ساعت و نیم پس از تزریق میزان فعالیت این موجودات به طور قابل توجهی کم می شود و آنها از نور و سرو صدا می گریزند و در گوشه ای پناه می گیرند که همه اینها از علائم بروز سردرد هستند. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که قرار گرفتن در معرق بیسفنول-آ بروز و شیوع میگرن را افزایش می دهد. بیسفنول-آ در محصولات زیادی از داشبردهای خودرو و پرده های حمام گرفته تا لوازم آرایش وجود دارد. 10 تا 15 درصد انسان ها از میگرن رنج می برند و زنان سه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند.

ترکیبات موجود در شاهدانه می‌تواند خطر آسیب مغزی ناشی از سکته مغزی را کاهش دهد. محققان دانشگاه ناتینگهام طی مطالعه‌ای متاآنالیز دریافته‌اند ترکیبات شیمیایی موجود در شاهدانه که بعضی از آن‌ها نیز در بدن وجود دارد، می‌تواند شدت سکته مغزی را کاهش داده و عملکرد عصبی را بهبود بخشد. بر اساس این تحقیق، ماده کانابینویید را که مشابه حشیش است و به طور خود به خود در بدن ساخته می‌شود، می‌توان به چند دسته گروه بندی کرد: «اندو کانابینویید» که به طور طبیعی در بدن یافت می‌شود، «کانابینویید» مصنوعی و «فیتو کانابینویید» که از عصاره گیاه شاهدانه به دست می‌آید. محققان طی نشست سالانه انجمن سکته مغزی بریتانیا اعلام کردند که هر سه نوع کانابینویید برای منقبض کردن ناحیه‌ای از مغز که تحت تاثیر سکته مغزی قرار گرفته و همچنین بازیابی عملکرد عصبی موثر است. پژوهشگران با تاکید بر صحت نتایج به دست آمده، این یافته را از حیث ایفای نقش گزینه درمانی جدید برای سکته مغزی مهم برشمردند.

دانشمندان دانشگاه پزشکی خیریه‌ برلین و مرکز بیماری‌های نورودژنراتیو آلمان (DZNE) تدبیری اندیشیده‌اند تا بینش تازه‌یی در مورد عملکرد منطقه‌یی در مغز به دست آورند که به ‌طورطبیعی درگیر جهت‌یابی مکانی است، ولی در بیماری‌ آلزایمر آسیب می‌بیند. این دانشمندان به تحقیق در این زمینه پرداخته‌اند که چگونه سیگنال‌های عصبی درون قشر موسوم به entorhinal فرونشانده‌ می‌شوند. طبق نظر پژوهشگران، این مهار نورونی سبب می‌شود تا یاخته‌های عصبی فعالیت ‌خود را سنکرونیزه کنند. به گفته این محققان، قشر انتورینال، رابط میان مرکز حافظه‌ ‌مغز، هیپوکامپ و مناطق دیگر مغز است. اما این قشر چیزی بیش‌ از یک سطح تماس است که فقط تکانه‌های عصبی را انتقال می‌دهد. همچنین، قشر انتورینال دارای نقش مستقل در یادگیری و جریان‌های تفکر است. این مسأله بویژه در مورد فن جهت‌یابی ‌مکانی کاربرد دارد. در‌ مورد این اتفاق مطالب ذی قیمت اندکی در دست است. به‌همین جهت بود که در مدل‌های حیوانی به تحقیق درمورد نحوه‌ ارتباط یاخته‌های عصبی با یکدیگر در قشر انتورینال اقدام شده است.
سیگنال‌ها درون مغز به صورت تکانه‌های الکتریکی از یک یاخته‌ عصبی به یاخته‌ دیگر می‌روند. به طور کلی، این سیگنال‌ها، صرفاً به جلو نمی‌روند درحقیقت، عملیات مغز بیشتر به این واقعیت بستگی دارد که تکانه‌های عصبی در بعضی موقعیت‌ها فعال شده و در سایر موارد فرونشانده ‌می‌شوند. تعادل صحیح میان فرونشانی و تحریک برای تمامی جریان‌های مغزی اثر قطعی دارد. تاکنون پژوهش‌های انجام شده، اساسا بر روی تحریک سیگنال درون قشر انتورینال متمرکز بود و به این جهت است که در پژوهش حاضر به مهار توجه شده و گرادیانی درون کورتکس انتورینال یافته است. این به آن معنا است که سیگنال‌های عصبی به صورتی برابر فرونشانی نمی‌شوند. بلوکاژ سیگنال‌های عصبی دربعضی پاره‌های قشر انتورینال ضعیف‌تر و درنقاط دیگر قوی‌ترند. به‌ این‌ترتیب می‌توان گفت، این مهار دارای دورنمای مکانی است.
به گفته این پژوهشگران، وقتی مغز مشغول است، غالبا یاخته‌های‌ عصبی، عملیات خود را به‌ صورت هماهنگ انجام می‌دهند. در الکتروآنسفالوگرام، ریتم‌ سنکرون یاخته‌های عصبی به‌ صورت دوره‌یی متظاهر می‌شود. سوالی که پیش می‌آید، آن است که چگونه یاخته‌های عصبی رفتار خود را سنکرون می‌کنند و چگونه این ریتم‌ها را به‌ وجود می‌آورند، همچنین مشخص نیست آیا این نوسانات فقط یک عارضه‌ جانبی هستند یا وقتی ایجاد می‌شوند که پدیده‌های دیگر را شعله‌ور و روشن کنند.
محققان به این نتیجه رسیده‌اند که نوسانات نورونی با جریان‌های یادگیری همراهند و حتی در خواب به وقوع می‌پیوندند. این نوسانات، ویژگی اصلی فعالیت‌ مغز به شمار می‌روند و این گرادیان مهاری که یافته‌ شده است، نقش مهمی در خلق ریتم‌ سنکرون یاخته‌های عصبی و نوسانات مرتبط با آن دارد. محققان با اشاره به اینکه در شرایط بیماری آلزایمر، قشر انتورینال از جمله مناطقی از مغز است که پیش از همه گرفتار می‌شود، می‌گویند: در سال‌های اخیر، بررسی‌های مرتبط با این ساختار مغز افزایش یافته است. در این بخش، در‌ مراحل اولیه‌ آلزایمر می‌توان رسوبات پروتئینی را یافت که از مشخصات بیماری است. همچنین در بیماران آلزایمر، EEG قابل‌ توجه دیده می‌شود. محققان می‌گویند: نتایج این بررسی‌ به درک چگونگی عملکرد یاخته‌های عصبی در قشر انتورینال و اختلال در فعالیت ‌الکتریکی در این منطقه‌ مغز کمک کرده است.

دانشمندان دانشگاه آدلاید نخستین مدرک دال بر فعالیت عصب‌های معده به عنوان ساعت شبانه‌روزی را کشف کردند. این ساعت، مصرف غذا را به اوقات خاصی از روز محدود می‌کند. مطالعه انجام‌شده، اطلاعات جدیدی را در خصوص چگونگی ارسال سیگنال‌هایی توسط روده به مغز در هنگام سیری یا برای ادامه غذاخوردن، ارائه می‌دهد. دکتر استفان کنتیش از «آزمایشگاه تحقیقاتی عصب-روده» دانشگاه آدلاید، چگونگی پاسخگویی عصب‌های معده به منبسط‌ شدن را بررسی کرد. این واکنش در نتیجه مصرف غذا در سه وعده روزانه رخ می‌دهد.
عصب‌های معده، مغز را از میزان غذایی که فرد مصرف کرده و زمان توقف غذاخوردن آگاه می‌کنند. کنتیش در این باره گفت: ما دریافتیم عصب‌های روده در اوقات روز و هنگام بیداری در پایین‌ترین سطح حساسیت‌پذیری‌ خود هستند و این بدین معناست که پیش از احساس سیری در اوقاتی که فعالیت بالا بوده یا هنگام نیاز به انرژی، می‌توان غذای بیشتری خورد. این دانشمند اضافه کرد: با این حال، در زمانهای مرتبط با خواب، عصب‌های معده به منبسط شدن حساس‌تر هستند و سیگنال سیری را سریعتر به مغز ارسال کرده، بنابراین مصرف غذا را محدود می‌کنند. 
این تغییرپذیری هر 24 ساعت یک بار و به صورت شبانه‌روزی تکرار می‌شود و طی این مدت، عصب‌ها مانند ساعت، زمان مصرف غذا و نیاز به انرژی را هماهنگ می‌کنند. تاکنون این کشف تنها در آزمایشگاه‌ها و نه بر روی انسان تایید شده است. دانشمندان بر این باورند که نوسانات مشابه در پاسخهای عصبی در معده انسان نیز وجود داشته و عصب‌های روده طی روز کمتر و در طول شب بیشتر به سیری حساس هستند. پروفسور آماندا پیج، رهبر ارشد این مطالعه، معتقد است این موفقیت به کشفیات بیشتری در خصوص چگونگی اثرگذاری تغییرات ساعت شبانه‌روزی، بر عادات غذایی منجر می‌شود. وی در این باره اظهار کرد: ما می‌دانیم که به طور مثال، کارمندان شیفتی اختلال بیشتری در خواب و رفتار غذایی دارند و این امر به چاقی و دیگر مشکلات سلامتی می‌انجامد. ما در حال حاضر در حال انجام تحقیقات بیشتر در مورد انواع تاثیرات ریتم شبانه‌روزی بر غذاخوردن و چگونگی واکنش عصب‌های معده به این تغییرات هستیم. جزئیات این کشف در مجله Neuroscience منتشر شد.

پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد فعالیت بدنی منظم، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش می‌یابد. دکتر ماری فارو، نویسنده استرالیایی مقاله آلزایمر و تناسب اندام اظهار کرد: فعالیت فیزیکی به میزان قابل توجهی در سلامت مغز موثر است. فارو افزود: هنوز نمی‌توانیم زوال عقل را درمان کنیم، اما می‌توانیم خطر را به سادگی با انجام فعالیت فیزیکی بیشتر کاهش دهیم که این امر می‌تواند به آسانی با انجام پیاده‌روی به طور منظم صورت گیرد. یافته‌های پژوهشی محققان آمریکایی هم نشان می‌دهد حدود 13 درصد از موارد بیماری آلزایمر مربوط به عدم فعالیت فیزیکی است. پژوهشگران استرالیایی هم دریافتند که افزایش تعداد افراد فعال می‌تواند تاثیر قابل توجهی در کاهش موارد زوال عقل در جوامع داشته باشد.

کنار گذاشتن شيريني نه تنها باعث مي‌شود که هيکل متناسب‌تري داشته باشيم بلکه تمرکز را هم بهبود مي‌بخشد. بررسي مطالعاتي بيمارستان شاريته برلين نشان مي‌دهد که کم‌تر بودن ميزان قند خون در سنين بالا کارکرد حافظه را بهتر مي‌کند. وب‌سايت روزنامه آلماني «زوددويچه» به نقل از مجله علمي «نورولوژي» مي‌نويسد، نتايج اين تحقيقات نشان مي‌دهد که دقت و حافظه آزمون‌شوندگاني که حداقل ۶۳ سال داشتند به شدت به ميزان قند خونشان بستگي داشت. اگر قند خون آنها دائما بالا بود به طور مثال کلمات را مشکل‌تر به ياد مي‌آوردند. در اين بررسي پزشکان شاريته کارکرد حافظه ۱۴۱ داوطلب سالم را آزمايش کردند. اين تيم در ابتدا ميزان دقت و يادآوري داوطلبان را بررسي کرده و سپس از آنها آزمايش قند خون گرفت و مغز آنها را مورد تصويربرداري تشديد مغناطيسي (ام‌آر‌آي) قرار داد. «ام‌آرآي» براي اين انجام شد تا بتوان از اين طريق بزرگي و ساختار هيپوکامپوس مغز را که در کارکرد حافظه نقش مهمي دارد سنجيد.
در يکي از آزمايش‌هاي به عمل‌‌آمده، داوطلبان بايد از يک فهرست ۳۰ لغتي ۱۵ لغت را به خاطر مي‌سپردند. آزمون‌شوندگاني که قند خونشان بالا بود به طور متوسط ۲ لغت کمتر از آنهايي که قند خون پايين‌تري داشتند به خاطر مي‌سپردند. به علاوه تجزيه و تحليل «ام‌آرآي» هم نشان داد هيپوکامپوس داوطلباني که به مواد شيرين علاقه بيشتري داشتند کوچک‌تر و ساختار آن هم بدتر از سايرين بود. حتي کساني که ميزان قند خونشان معمولي است مي‌توانند از اين آزمون بهره برده و در سنين بالا با کمتر مصرف کردن مواد شيرين حافظه خود را قوت بخشند. در حقيقت اين بدان معني است که بهتر است رژيم غذايي ما شامل مقدار زيادي سبزي، ميوه، غلات و ماهي باشد تا هم حافظه بهتر داشته باشيم و هم با اضافه‌وزن مواجه نشويم. بديهي است که انجام حرکات بدني بيشتر و مرتب هم بر ميزان قند خون تأثير مثبت خواهد گذاشت.

اسکن‌های جدید تفاوت واقعی در ساختاربندی مغز زنان و مردان برای انجام مسؤولیت‌های چندگانه و منفرد را به نمایش می‌گذارند. دانشمندان دریافتند مغز زنان برای انجام چند مسؤولیت ساختاربندی شده و مغزهای مردان، برای انجام یک مسؤولیت منفرد پیچیده سیم‌کشی شده است، چه این مسؤولیت خواندن یک نقشه یا پختن غذا باشد.
محققان از مغز 949 زن و مرد جوان در بزرگ‌ترین تحقیق از این دست اسکن گرفتند و با استفاده از تصویربرداری ام آر آی انتشار های‌تک، از ارتباطات موجود بین بخش‌های مختلف مغز آن‌ها نقشه‌برداری کردند. آن‌ها دریافتند زنان دارای اتصالات بسیار بهتری بین سمت راست و چپ مغزشان هستند، در حالی که مردان فعالیت شدیدتری را در درون بخش‌های منفرد مغز و به ویژه مخچه بروز می‌دهند. این بخش مهارت‌های حرکتی آن‌ها را کنترل می‌کند.
مردان همچنین دارای اتصالات بهتری بین بخش عقب و جلویی مغزشان هستند که این امر توانایی‌ بهتری به آن‌ها در درک سریع اطلاعات و استفاده فوری از آن برای عملی‌کردن چندین مسؤولیت را می‌دهد. این بدین معناست که آن‌ها در انجام اعمالی مانند یادگرفتن، شناکردن و همچنین پارک‌کردن خودرو بهتر عمل می‌کنند. از سوی دیگر، زنان به طور مثال، در به خاطرآوردن یک چهره بهتر عمل می‌کنند و این به معنای وجود ارتباطات بهتر بین بخش‌های مختلف مغزشان است.
این مطالعه ادعای کتاب روانشناسی «مردان مریخی، زنان ونوسی» را تایید می‌کند که بر مبنای آن، زنان و مردان مانند نژادهای بیگانه متفاوت هستند. دکتر راگینی ورما، رهبر ارشد این مطالعه از دانشگاه پنسیلوانیا، و همکارانش 428 مرد و 521 زن بین سنین هشت و 22 سال را مطالعه کردند و دریافتند که مغزهای زنان در اتصال قطعات مختف اطلاعات به یکدیگر بهتر عمل می‌کند. جزئیات این پژوهش در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد.

افراد مبتلا به آلزایمر دارای تفاوت‌هایی در مغزهایشان هستند که می‌توانند در اوایل نوزادی شناسایی شوند. محققان از مغزهای 162 نوازد سالم اسکن گرفتند، که 60 تن از آنها ژنی به نام APOE-e4 را به ارث برده بودند. این ژن خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را پس از سن 65 سالگی افزایش می‌دهد. در مقایسه با کودکان فاقد این ژن، نوزادان دارای APOE-e رشد مغزی کمتری را در چندین ناحیه میانی و پشت مغزشان تجربه کرده بودند. این نواحی در افراد پیر مبتلا به آلزایمر تحت تاثیر قرار می‌گیرند. نوازدان دارای ژن مزبور همچنین رشد مغزی بیشتری را در بخش جلویی مغز داشتند. 
محققان مدعی‌اند این یافته‌ها ابتدایی بوده و تغییرات شناسایی‌شده در نوازدان دارای این ژن، لزوما نخستین نشانه‌ها از بیماری آلزایمر نیست. همچنین تفاوت‌های مغزی مشاهده‌شده در این مطالعه به معنای آن نیست که این نوزادان بیماری آلزایمر را تجربه می‌کنند. با این حال، این تحقیق جدید تعدادی از ابتدایی‌ترین تغییرات مغزی مرتبط با ژن APOE-e4 را نشان می‌دهد.
این پروژه همچنین پرسش‌هایی را در خصوص نقش این ژن در رشد مغزی و چگونگی ارتباط تغییرات مغزی با ابتلا به آلزایمر مطرح می‌کند. هم‌اکنون این سوال مطرح است که آیا درمان‌های اولیه با هدف‌قراردادن این تغییرات، می‌توانند از بروز این بیماری جلوگیری کنند یا خیر. هنوز مشخص نیست که ژن APOE-e4 چگونه خطر آلزایمر را افزایش می‌دهد، اما به نظر می‌رسد مولفه‌های دیگر شامل سایر ژن‌ها و محیط با کمک یکدیگر، تغییرات مغزی مرتبط با آلزایمر را ایجاد می‌کنند. افزون بر این، در حال حاضر هیچ مدرکی دال بر این که کودکان دارای ژ‌ن موردبحث‌ مشکلات شناختی را تجربه می‌کنند، وجود ندارد. این پژوهش در مجله JAMA Neurology منتشر شده است.

محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا طی پژوهشی متوجه نقش حیاتی قسمتی از مغز در قدرت تصمیم گیری شدند. محققان دریافتند منطقه‌ای در مغز موسوم به "lateral habenula" یا به اختصار "LHB" که پیش از این در بروز افسردگی و رفتارهای اجتنابی پر نقش عنوان شده بود، در اقدام به تصمیم گیری‌های مهمی نظیر انتخاب فرصت شغلی بهتر یا خرید خانه و خودرو نیز به عنوان عاملی جدایی ناپذیر محسوب می‌شود.
طی این مطالعه، دانشمندان موش‌های آزمایشگاهی را به منظور انتخاب پاداش کوچک منظم (پلت غذا) یا پاداش بالقوه بزرگتر (چهار پلت غذا) که به طور نامنظم به آنها داده می‌شد، تربیت کردند. مانند انسان‌ها، موش‌ها هم تمایل به انتخاب پاداش‌های بزرگتر داشتند؛ البته زمانی این پاداش‌های بزرگ را انتخاب می‌کردند که بازه‌های زمانی بین این پاداش‌ها کم بوده و علاوه بر این ریسک کمتری را برای این پاداش متحمل می‌شدند. در غیر این صورت، پلت‌های غذایی کمتر را انتخاب می‌کردند. تحقیقات پیشین نشان داده که غیر فعال کردن (LHB) می‌تواند باعث شود که موش‌ها جایزه بزرگتر و به اصطلاح پر ریسک‌تر را انتخاب کنند. اما در این تحقیق موش‌ها طی زمان‌های مختلف، هر دو گزینه را انتخاب می‌کردند؛ بدین معنا که قدرت انتخابشان را برای انتخاب گزینه بهتر از دست داده بودند.
به گفته محققان، یافته‌های به دست آمده برای درمان افسردگی، کاربردهای مهمی خواهد داشت چرا که "تحریک عمقی مغز" که تصور می‌شد (LHB) را غیر فعال می‌کند، نشان داده که علائم افسردگی را در انسان‌ها بهبود می بخشد و این نتایج حاکی از آن است که این بهبود به این خاطر نیست که بیماران احساس خوشحالی می کنند بلکه دیگر به چیزهایی که باعث احساس افسردگی شان می‌شده، توجه نمی‌کنند! به گفته پژوهشگران، درک بیشتر فرآیند تصمیم گیری در مغز، امری بسیار مهم است چرا که بسیاری از اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، سوء مصرف مواد محرک و افسردگی با بروز اختلال در این فرآیند مرتبط هستند. این پژوهش در مجله "Nature Neuroscience " منتشر شده است.

بررسي يک تحقيق جديد حاکي از آن است که شواهد فزاينده‌اي از اين ايده حمايت مي‌کنند که مغز نقش کليدي در تنظيم سطح گلوکز طبيعي خون و ابتلا فرد به ديابت نوع 2 دارد. در اين مقاله که در آخرين شماره نشريه معتبر و علمي Nature به چاپ رسيده، محققان دانشگاه‌هاي واشنگتن، سينسيناتي و ميشيگان در ايالات متحده آمريکا با همکاري دانشمندان دانشگاه فني مونيخ آلمان از يک سيستم مرکزي مغزي پرده برداشته‌اند که مي‌تواند سطح قند خون را از طريق مکانيسم‌هاي انسوليني و غيرانسوليني به حالت طبيعي خود بازگرداند. براساس اين ايده، تنظيم سطح گلوکز طبيعي خون به فعل و انفعالات بسيار هماهنگ ميان اين سيستم مغزي و توليد انسولين از سلول‌هاي بتاي پانکراس وابسته است. اگر اين نظريه درست باشد، مي‌تواند باعث بازشدن دري شود به رويکردهاي کاملا جديد براي پيشگيري و درمان بيماري ديابت نوع 2 و حتي درمان کامل اين بيماري و برگشت‌ناپذير شدن کامل آن. در اين مقاله، نويسندگان توضيح مي‌دهند که براي حدود يک دهه است که پژوهشگران معتقدند مغز نقش مهمي در طبيعي نگاه داشتن سطح قند خون دارند، اما از زمان کشف انسولين در سال 1920، تمامي تمرکزها به سوي آن جلب شد و در حال حاضر تمامي درمان‌هاي موجود بيماري ديابت روي آن تمرکز دارند. البته داروهاي موجود نيز از پس کنترل سطح بالاي قند خون خوب برآمده‌اند، اما نتوانسته‌اند آن را به طور کامل درمان کنند و همين امر حکايت از آن دارد که علل ديگري هم در اين بازي سهيم هستند. حال توجه دانشمندان دوباره به نقش کليدي مغز بازگشته و مدارهاي اصلي موجود در هيپوتالاموس و ديگر نواحي مغز و از سوي ديگر، سلول‌هاي توليد کننده انسولين را در پانکراس در اين امر دخيل مي‌دانند. آنها معتقدند که ديابت نتيجه به هم خوردن هم سيستم سلول‌هاي بتاي پانکراس و هم سيستم مرکزي مغز براي تنظيم سطح قند خون است. درواقع مغز انسان مکانيسمي به نام «اثر گلوکز» دارد که برداشت گلوکز را بوسيله بافت‌ها تنظيم مي‌کند و نکته مهم آنکهاين مکانيسم مستقل از سلول‌هاي بتاي پانکراس عمل مي‌کند. وقتي ديابت رخ مي‌دهد که اول سيستم مغزي شکست خورده و همين امر باعث وارد آوردن فشار روي سيستم پانکراس مي‌شود. سيستم مذکور در ابتدا مقاومت کرده و مايل است که شکست مغز را جبران کند، اما خود نيز در نهايت شکست را مي‌پذيرد و تسليم مي‌شود. نتيجه اين که تنظيم قند خون وارد يک چرخه معيوب شده و پاياني جز ابتلا به ديابت نوع 2 براي آن متصور نيست. انسولين درماني ممکن است سطح بالاي قند خون را کاهش دهد اما اين تنها حل کردن نيمي از مشکل است. بايد شکست سيستم مرکزي مغز نيز تعمير شود و به حالت اوليه خود بازگردد. در چنين حالتي نه تنها نگاه داشتن سطح قند خون در حد طبيعي امکان‌پذير است که شايد بتوان به درمان کامل و برگشت‌ناپذير شدن اين بيماري پرهزينه نيز اميد داشت.

دانشمندان آمریکایی تأکید می کنند، برخلاف مدل های پذیرفته شده در خصوص نحوه پردازش اطلاعات بصری توسط مغز، این عضو مهم بدن قادر به دیدن چیزهایی است که فرد آنها را نمی‌بیند. محققان دانشگاه آریزونا به سرپرستی «جی سانگوئینتی» در تحقیقات خود، قدرت پردازش بصری مغز را مورد ارزیابی قرار دادند؛ مجموعه‌یی از تصاویر یکدست سیاه در پس زمینه سفید که برخی از آنها شامل اشیای قابل تشخیص و واقعی بودند، به شرکت کنندگان نشان داده شدند.
امواج مغزی داوطلبان در زمان مشاهده این تصاویر با کمک دستگاه الکتروآنسافلوگرام (EEG) بررسی شده و پردازش بصری معنادار مغز مشخص شد. باوجود اینکه افراد قادر به مشاهده اشکال یکدست سیاه نبودند، اما مغز بطور مداوم در حال پردازش بصری تصویر بود؛ مغز این تصاویر را تفسیر می‌کرد و اگر اشکال تداعی کننده چیزی نبودند، فرد هیچ آگاهی از آن شیئ پیدا نمی‌کرد. 
بسیاری از نظریه‌ها این موضوع را مطرح می‌کنند که بدلیل نیاز به انرژی بالا برای پردازش اطلاعات بصری، مغز تنها اقدام به پردازش لحظه یی اطلاعات می‌کند. در حقیقت مغز کار پردازش اطلاعات بصری ورودی را تا سطح درک معنای آنچه مشاهده می‌شود برعهده دارد؛ در این حالت مغز با پردازش تمامی اطلاعات بصری، بهترین تفسیر را در اختیار فرد قرار می‌دهد. نتایج این مطالعه در مجله Psychological Science منتشر شده است.

افراد دو زبانه 4.5 سال دیرتر از افراد تک زبانه به بیماری زوال عقل مبتلا می‌شوند که این مسأله در مورد افراد بی‌سواد نیز صدق می‌کند. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد، استفاده از دو یا چند زبان مختلف به توسعه بهتر توانایی‌های عملکرد اجرایی و انجام کارهای نیازمند تمرکز منجر می‌شود. این مطالعه بزرگترین تحقیق در خصوص تأخیر زوال عقل در افراد دو زبانه و نخستین پژوهشی است که نشان می‌دهد، سطح تحصیلات به تنهایی نقش موثری در پیشگیری از زوال عقل ایفا نمی‌کند.
در این مطالعه ویژگی‌های سن، جنسیت، شغل و وضعیت زندگی شهری و روستایی 648 فرد مبتلا به زوال عقل مورد بررسی قرار گرفت که 391 نفر از آنها دو زبانه بودند. این مطالعه در منطقه حیدرآباد هند انجام شد؛ مهاجران این منطقه زبان مادری را به یک فرهنگ جدید منتقل کرده‌اند. اغلب ساکنان این منطقه دست کم دو زبانه هستند و از زبان‌های تلوگو و داخینی (Dakhini) به شکل غیر رسمی و هندی و انگلیسی به شکل رسمی استفاده می‌کنند. نتایج مطالعات صورت گرفته نشان می دهد، فرد چند زبانه از هیچ مزیت اضافی از صحبت کردن به زبان‌های سوم و بیشتر بهره‌مند نمی شود. همچنین میانگین سن بروز زوال عقل در افراد تک زبانه 61.1 سالگی عنوان شده که این نرخ در افراد دو زبانه 65.6 سالگی است. نتایج این مطالعه در مجله Neurology منتشر شده است.

تیمی بین‌المللی از دانشمندان به رهبری «ایمی واگرز» از دانشگاه هاروارد، با جفت‌کردن سیستم‌ گردش خون موش‌های پیر مبتلا به اسکلروز چندگانه به سیستم‌های موش‌های جوان و سالم، موجب جوان‌تر شدن آ‌ن‌ها شدند. واگرز و تیم علمی‌اش دریافتند که مولفه‌های موجود در خون جوان شکل‌گیری سلول ایمنی ضدالتهابی را سرعت بخشید. این امر به نوبه خود، غلاف‌های میلن در حال مرگی که آکسون‌های نورونی را احاطه کرده بودند (علامت ام اس)، را احیا کرد.
دانشمندان معتقدند با استفاده از این دستاورد می‌توان داروی جدیدی را برای ام اس طراحی کرد. در سال 2006، واگرز و ایروینگ وایسمن از دانشگاه استنفورد با قلاب‌کردن موش‌های جوان به موش‌های پیر، کبدهای موش‌های پیر را جوان کردند. در این جا مولفه‌ای در خون موش جوان تکثیر سلول‌ بنیادی کبد را در موش‌های پیر سرعت بخشید. 
در تحقیق جدید، واگرز و همکارانش دریافتند که پس از چهار هفته قرارگرفتن در معرض خون موش‌های جوان، هیپرتروفی قلب در موش‌های پیر به طور قابل‌توجهی پس‌رفت داشت. آن‌ها پی بردند که یک مولفه رشد در موش‌های جوان به نام GDF11 با افزایش سن کاهش می‌یابد.  درمان موش‌های پیر با GDF11 اثرات parabiosis (برگشت و وقفه فعالیت حیاتی موجود) را تکرار و هیپرتروفی مرتبط با سن را معکوس کرد و همچنین رویکرد درمانی جدیدی را برای پیری قلب آشکار کرد.
جفت‌کردن دو سیستم گردش خون (Heterochronic parabiosis) حدود 100 سال است که وجود دارد و به پیشرفت‌هایی در علم ایمنی منجر شده است، اما واگرز و همکارانش برای نخستین بار از آن برای بررسی پیرشدن سلول بنیادی استفاده کرده‌اند. به گفته این دانشمند، در ماه‌های آتی تیم وی از این فرایند جفت‌کردن برای بررسی کارکرد ایمنی خون و همچنین تغییراتی در سیستم عصبی استفاده می‌کنند. جزئیات این مطالعه در Cell منتشر شد.

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران
زمان برگزاری: ۲۱ الی ۲۲ آذر ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۷ آذر ۱۳۹۲
مکان برگزاری: ساری

سایت همایش

محققان موسسه تحقیقات پزشکی تگزاس نشان داده‌اند که کاهش عملکرد مغزی در پیری طبیعی تحت تاثیر ژن‌ها قرار دارد. دانشمندان اظهار کرده‌اند که شناسایی ژن‌های مرتبط با پیری مغز می‌تواند به ارتقای درک انسان از فرآیندهای زیستی حاکم بر زوال طبیعی وابسته به سن منجر شود.
محققان در یک شجره‌نامه بزرگ شامل 1129 انسان از سنین 18 تا 83 سال به ثبت اثرات عمیق پیری از جوانی تا پیری بر توان عصبی شناختی و اقدامات ماده سفید مغز پرداختند. ماده سفید بطور فعال بر چگونگی یادگیری و عملکرد مغز تاثیر می‌گذارد. بنظر می‌رسد که مواد ژنتیکی به اشتراک گذاشته شده در میان خویشاوندان بیولوژیکی می‌تواند تغییرات مشاهده شده در عملکرد مغز در اثر بالا رفتن سن را پیش‌بینی کند.
به گفته دانشمندان، استفاده از شجره‌نامه بزرگ انسانی به ارائه یک منبع قوی برای اندازه‌گیری چگونگی تغییر عوامل ژنتیکی با افزایش سن می‌پردازد. محققان با اجرای یک تحلیل و بررسی پیچیده، یک مبنای ارثی را برای زوال عصبی در پی بالا رفتن سن نمایش دادند که می‌توان آنرا به عوامل ژنتیکی نسبت داد. همچنین آنها دریافتند که کاهش یکپارچگی ماده سفید در اثر پیری تحت تاثیر ژنها قرار دارد. پژوهشهای بیشتر نشان داده که مجموعه‌های مختلف ژنها برای این دو فرآیند زیستی پیری مسئول هستند.