این کنفرانس در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در تالار مرکزی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل آگونیست های دوپامین در سوءمصرف مواد، نقش سیستم دوپامین در اعتیاد بویزه مواد محرک، عوارض دوپامینی وابسته به مواد مخدر، دارو های آگونیست و آنتاگونیست دوپامینی در اعتیاد می باشد.
این کنفرانس در تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی مازندران در بیمارستان شفا ساری برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل تاریخچ، یافته های رادیولوژیک، اثرات قلبی – عروقی، اثرات روانپزشکی، اثرات نورولوژیک می باشد.
«چشم‌ها، پنجره‌اي به روح يا حداقل به ذهن افراد هستند.» اين نتايج مطالعه‌اي است كه به تازگي در حيطه علوم روانشناسي به چاپ رسيده است. در واقع اندازه‌گيري قطر مردمك چشم كه در پاسخ به نور اندازه‌اش تغيير مي‌كند، مي‌تواند نشان دهد فرد به چه چيزي توجه نشان مي‌دهد و به اين ترتيب پاپيلومتري در سايكولوژي اجتماعي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. همان‌طور كه اندازه مردمك در پاسخ به نور تغيير مي‌كند، مشابه آن نيز در پاسخ به محرك‌هاي سايكولوژيكال رخ مي‌دهد. وقتي فردي چيزي را مي‌بيند كه مي‌خواهد به آن توجه بيشتري نشان دهد، مردمك گشاد مي‌شود. مشخص نيست چرا اين اتفاق مي‌افتد اما يك ايده آن است كه بزرگ‌شدن حوزه ديد به نفع اكتشاف بصري عمل مي‌كند. به گزارش سپید، در هر صورت دانشمندان روان‌شناختي مي‌توانند از اين حقيقت استفاده كنند كه پهن‌بودن مردمك چشم افراد وقتي رخ مي‌دهد كه آنها به چيزي علاقه نشان مي‌دهند و اندازه‌گيري قطر مردمك مي‌تواند در مطالعه‌هاي مختلف مفيد باشد.
نتايج مطالعه‌هاي جديد نشان مي‌دهد كاركردن طولاني‌مدت به عنوان يك عامل خطر براي ابتلا به افسردگي به حساب ميآيد. محققان فنلاندي در يك مطالعه كوهورت آينده‌نگر نشان دادند افرادي كه 11 ساعت يا بيشتر در روز كار مي‌كنند، نسبت به كساني كه 7 تا 8 ساعت در روز كار مي‌كنند، 2 تا 5 برابر احتمال بيشتر براي ابتلا به اپيزودهاي دپرسيون ماژور دارند. نتايج اين تحقيق در نشريه PLoS ONE به چاپ رسيده است. اين كوهورت در برگيرنده 1626 مرد و 497 زن بوده است. متوسط سن اين افراد 47 سال و همگي سالم بودند و هيچ علايمي از افسردگي را در بدو ورود به مطالعه ذكر نمي‌كردند. از آنها درباره ساعت‌هاي كاري‌شان پرسيده شد و در نهايت به مدت 8/5 سال پيگيري شدند. در پايان دوره پيگيري افراد دوباره مورد بررسي قرار گرفتند و وجود يك اپيزود افسردگي ماژور در طول 12 ماه گذشته با استفاده از پرسشنامه دانشگاه ميشيگان ارزيابي شد.
محققان در تحليل نتايج نهايي اذعان مي‌كنند افراد سالمي كه 11 ساعت يا بيشتر در طول روز در ابتداي مطالعه كار مي‌كردند، 43/2 مرتبه بيشتر احتمال دارد در طول 4 تا 5 سال آينده با تشخيص دپرسيون تحت معالجه قرار گيرند. اين عدد پس از تطابق ديگر عوامل اجتماعي افراد شركت كننده به دست آمده است. پس از تطابق بيشتر از نظر بيماري مزمن فيزيكي، سيگاركشيدن، مصرف الكل، وضعيت كاري و حمايت‌هاي اجتماعي مرتبط با كار، نسبت خطر ابتلا به افسردگي، 52/2 محاسبه شد. اين مطالعه همچنين نشان داد وضعيت بالاي اقتصادي – اجتماعي كه با احتمال افزايش ساعت‌هاي كار طولاني به دست ميآيد، به نظر مي‌رسد محافظي عليه افسردگي باشد. در هر صورت نتايج اين مطالعه و ارتباط مثبت ميان ساعت‌هاي طولاني كار و افسردگي همگام با ديگر مطالعه‌هاي انجام شده است كه آن را تاييد مي‌كنند.
به گزارش سپید، مردم بايد آگاه باشند در ميان بسياري عوامل ديگر، كار بيش از حد مي‌تواند فرد را در معرض ابتلا به افسردگي قرار دهد و اين وظيفه پزشكان است كه از بيماران خود در ارتباط با ساعت‌هاي كاري‌شان سوال كنند و اگر پاسخ مثبت است حتما بدانند براي چه مدتي اين روند ادامه داشته است. البته هنوز مشخص نيست اپيزودهاي كوتاه‌مدت كار سخت نيز صدمه زننده هستند يا خير و اين مساله بايد در مطالعه‌هاي بيشتر مورد ارزيابي قرارگيرد. در هر صورت جاي شكي نيست كه بسياري از عوامل استرس‌زا اگر با هم وجود داشته باشند، خطر دپرسيون را بالا مي‌برد، بنابراين كاهش اين عوامل مفيد هستند و به هر اندازه‌اي كه بتوان در ساعت‌هاي كاري تغييري ايجاد كرد، بهتر است از هيچ‌گونه تغييري.
پزشكان دريافتند در بين مبتلايان به امراض عروق كرونري، افسردگي باعث افزايش 1/5 برابري مرگ زودهنگام است. مطالعه روي 1234 بيمار هلندي مبتلا به امراض عروق كرونري كه در عروق خون رساني آنها لوله‌هاي نازك استنت كار گذاشته شده بود، نشان دهنده اين ارتباط بوده است. اين بيماران كه متوسط آنها 62 سال بوده، مدت 6 ماه پس از انجام عمل دريافت استنت‌هاي كرونري تحت معاينات افسردگي قرار گرفتند. به گزارش ایسنا، پس از هفت سال مطالعه 187 نفر از اين بيماران در گذشتند كه 23 درصد آنها مبتلا به افسردگي بودند اما 12 درصد آنها افسرده نبودند. اين پزشكان متوجه شدند فاكتورهاي ديگري چون جنسيت و سن در افزايش اين خطر موثر هستند. اين يافته به تفصيل در نشست انجمن كارديولوژي اروپا در دانمارك ارائه شد.
شرکت الکزا (Alexza) اخيرا اعلام کرده که سازمان غذا و داروي آمريکا زمان بيشتري براي مرور برگه تقاضاي ثبت داروي جديد خود آداسوو (Adasuve) با نام ژنريک استاکاتو لوکساپين (Staccato Loxapine) درخواست کرده است. در اطلاعيه منتشر شده از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا زمان اعلام نتيجه بررسي از 4 فوريه 2012 به 4 مي2012 تغيير يافته است. «توماس بي‌کينگ»، مدير عامل شرکت داروسازي الکزا معتقد است که آداسوو تاييديه سازمان غذا و داروي آمريکا را دريافت خواهد کرد. آداسوو، يک داروي ضداضطراب است که از ترکيب لوکساپين (يک آنتي‌سايکوتيک مورد استفاده در درمان اسکيزوفرني) و سيستم جديد الکزا به‌دست آمده است. اين سيستم يک دستگاه استنشاقي دستي تک‌دوز است که دارو را به شکلي قابل‌قياس با تجويز داخل وريدي دارو انتقال مي‌دهد؛ در عين حال استفاده از آن براي بيماران به مراتب آسان‌تر و رضايت‌بخش‌تر است.
يك آزمايش جديد تاييد كرد استرس مداوم و مزمن نه تنها قدرت تفكر انسان را دچار اختلال مي‌كند بلكه هم چنين موجب نقص و ناتواني در حافظه مي‌شود. در اين آزمايش يك مكانيسم نوروني (سلول مغزي) شناسايي شده است كه استرس را به طور مستقيم با نقص حافظه و اختلال در قدرت تفكر مرتبط مي‌كند. به گفته متخصصان دانشگاه نيويورك، هورمون‌هاي استرس روي ناحيه prefrontal كورتكس مغز (PEC) تاثير مي‌گذارند. اين ناحيه از مغز در واقع عملكردهاي اجرايي سطح بالا نظير كارايي حافظه و تصميم گيري را كنترل مي‌كند. اين متخصصان بررسي كردند كه استرس مداوم تاثير منفي روي فعاليت‌هاي اين ناحيه از قشر خاكستري مغز بر جاي مي‌گذارد. جزئيات اين آزمايشات در مجله نورون منتشر شده است.
تحقيقات جديد نشان مي‌دهند قرص‌هاي خواب مي‌توانند خطر مرگ زودرس را افزايش دهند. در اين مطالعه بيش از 10 هزار نفر مصرف‌كننده داروهاي خواب‌آور و بيش از 2 برابر اين افراد از گروهي كه اين دسته از داروها را مصرف نمي‌كنند، به عنوان شاهد مورد بررسي قرار گرفتند و در نهايت 5/2 سال نيز پيگيري شدند. با آناليز نتايج نهايي مشخص شد افراد مصرف‌كننده داروهاي خواب‌آور بيش از 4 برابر بيشتر احتمال دارد كه فوت كنند. از سوي ديگر مشخص شد اين افراد با افزايش 35 درصدي خطر بروز سرطان نيز مواجه‌اند، به طوري که خطر پيشرفت لنفوما، سرطان ريه، كولون و پروستات مرتبط با داروهاي خواب‌آور از اثر سيگار بيشتر است. نكته مهم آنكه افراد مصرف‌كننده اين داروها از عوارض جانبي آنها آگاه نيستند و بعضي موارد همچون خطر افزايش سرطان نيز روي جعبه اين داروها نوشته نشده است. به گزارش سپید، محققان در اين مطالعه شرايطي را كه نيز باعث مرگ زودرس مي‌شود، مانند آسم، بيماريهاي قلبي، ديابت و موارد ديگر را هم در نظر گرفته بودند، اما اثر قي قرص‌هاي خواب‌آور همچنان به قوت خود باقي ماند. اين ارتباط حتي در افرادي كه يك تا 18 قرص در سال مصرف مي‌كنند هم ديده شد.
امروزه افراد زيادي براي داشتن يک خواب خوب شبانه به قرص‌هاي خواب وابسته‌اند، اما يک مطالعه جديد انجام شده توسط محققان کلينيک اسکريپ، مصرف داروهاي خواب‌آور را با افزايش 4/5 درصدي خطر مرگ و موارد ابتلا به بدخيمي در ميان مصرف‌کنندگان مرتب اين قرص‌ها مرتبط دانسته‌اند. نتايج اين مطالعه در شماره اخير نشريه آن-لاين پزشکي انگلستان (BMJ) به چاپ رسيده است. اين نخستين تحقيق است که نشان مي‌دهد 8 مورد از پرمصرف‌ترين داروهاي خواب‌آور با افزايش خطر مرگ و بدخيمي همراه هستند. زولپيدم و تمازپام (Temazepam) از جمله اين 8 دارو هستند. تاکنون چنين به نظر مي‌آمد که اين قبيل داروهاي خواب‌آور جديد در مقايسه با خواب‌آورهاي قديمي‌تر ايمن‌تر هستند زيرا طول اثر کوتاه‌تري دارند. در اين مطالعه 10531 بيمار که به طور متوسط قرص‌هاي خواب‌آور را براي مدت دو سال و نيم مصرف کرده بودند و 23674 نفر بدون سابقه مصرف اين داروها به عنوان گروه کنترل شرکت داشتند. محققان معتقدند در صورتي که بي‌خوابي ناشي از مشکلاتي نظير افسردگي و اضطراب باشد، بهتر است به جاي تجويز قرص‌هاي خواب‌آور زيانبار آن را با روان‌درماني برطرف کرد.
براساس نتايج جديد محققان دانشگاه کاروليناي شمالي، تفاوت‌هاي قابل‌توجهي در رشد مغزي کودکان 6 ماهه در معرض خطر که به اوتيسم مبتلا مي‌شوند، نسبت به نوزادان در معرض خطر که مبتلا به اين بيماري نمي‌شوند، وجود دارد. به نظر محققان اين يک يافته اميدوارکننده است و يک قدم بزرگ براي راه‌اندازي يک بيومارکر براي افزايش توانايي پزشکان در تشخيص زودهنگام اوتيسم. اين بيماري از دوران نوزادي شکل مي‌گيرد و اين‌گونه نيست که ناگهان در کودکي ظاهر شود، پس شايد بتوان روند ايجاد آن را با مداخلات هدفدار قطع کرد. درواقع در اين بررسي 92 کودک در معرض خطر ابتلا به اوتيسم مورد بررسي قرار گرفته و در 6 ماهگي همگي تحت نوعي از MRI با نام تصويري diffusion Tensor قرار گرفتند و در طول 24 ماه بعدي نيز ارزيابي‌هاي رفتاري انجام شد. در نهايت مشخص شد با انجام اسکن‌هاي خاص مي‌توان گفت چه کسي در آينده به اوتيسم مبتلا خواهد شد تا بلکه با انجام مداخلات خاصي از پيشرفت آن جلوگيري کرد.
خانم متاهل 24 سالهاي با سابقه يک ماهه کاهش تمرکز و علايق، بي‌خوابي، احساس خستگي، گريه کردن و خلق افسرده مراجعه مي‌کند. بيمار در هفته دهم بارداري است و از 3 هفته قبل ديگر به سرکار نمي‌کرد و بيشتر وقت خود را در رختخواب سپري مي‌کند. دو سال قبل به دنبال تلاش براي خودکشي، بيمار با استفاده از يک دوره کوتاه مدت سرترالين با دوز روزانه، 5 ميلي‌گرم به طور موفقيت‌آميز درمان شده است. بيمار عنوان مي‌کند که خواهان ادامه بارداري خود است و در حال حاضر افکار خودکشي ندارد. چه توصيه‌اي براي بيمار داريد؟
افسردگي ماژور يکي از اختلالات ذهني شايع و قابل درمان و يکي از علل عمده ناتواني به شمار مي‌رود. در بررسي‌هاي پيمايشي جمعيتي، تقريبا 7 از بزرگسالان افسردگي را در 12 ماه پيش از بررسي و 7/12 از آنان افسردگي حين بارداري را گزارش کرده‌اند. معيارهاي تشخيصي براي افسردگي ماژور در جدول 1 فهرست شدهاند. افسردگي‌هايي که واحد تمام معيارها نباشند همچنان مي‌توانند باعث اختلال قابل توجه شوند و نيازمند درمان هستند. قوي‌ترين عامل خطرزا براي افسردگي حين بارداري وجود سابقه قبلي افسردگي است. ساير عوامل خطرزا شامل سابقه خانوادگي افسردگي يا اختلال دوقطبي، بدرفتاري در دوران کودکي، تنها بودن مادر، داشتن بيش از 3 فرزند، سيگار کشيدن، درآمد پايين، سن زير 20 سال، ناکافي بودن حمايت اجتماعي و خشونت خانگي هستند.
آيا شما در روزهاي تعطيل آخر هفته به فکر فرو مي‌رويد و احساس افسردگي مي‌کنيد؟ پس بدانيد وقتي افسرده هستيد يک تلفن هوشمند به کمک شما ميآيد و به شما اشاره مي‌کند که به دوستانتان تلفن کنيد يا با آنها بيرون برويد. اين درواقع آينده درمان افسردگي و ديگر اختلالات خلقي شايد در تکنولوژي‌هاي موبايل و دنياي مجازي مبتني بر وب نهفته باشد. اين تلفن و پروژه‌هاي مشابه جلسات درمان هفتگي مرسوم را براي رويکردهاي نوين که حمايت سريع و دسترسي به جمعيت بيشتري را فراهم مي‌کند، دور مي‌زند. به گزارش سپید، دانشمندان در حال حاضر به دنبال را‌ه‌هاي تکنولوژي جديد براي کمک به افرادي هستند که از مشکلات سلامت روان رنج مي‌برند. محققان اذعان دارند پتانسيل تکنولوژي‌هاي جديد براي کاهش يا حتي پيشگيري از افسردگي عظيم است و بايد بتوان از آنها به خوبي بهره‌برداري کرد. مزيت مهم اين رويکردها به خصوص براي افرادي است که نمي‌توانند به خدمات مرسوم دسترسي داشته باشند يا با روش‌هاي سايکوتراپي استاندارد احساس راحتي نمي‌کنند.
براساس يافته‌هاي جديد محققان، نوزاداني که از مادران مبتلا به ديابت بارداري (GDM) متولد مي‌شوند يا در خانواده‌هاي با سطح اجتماعي- اقتصادي پايين زندگي مي‌کنند با خطر بيشتري براي ابتلا به اختلال کم‌توجهي و بيش‌فعالي (ADHD) در دوران کودکي مواجه هستند. در اين بررسي، کودکان متولد شده از مادران با ديابت بارداري (GDM)، نمره قابل‌توجه بيشتري در زمينه کم‌توجهي و بيش‌فعالي از ديگر بچه‌ها داشتند؛ هر چند نمره بيش‌فعالي تنها در بين اين کودکان و گروه شاهد تقريبا يکسان گزارش شد. از سويي، کودکان خانواده‌هاي با درآمد کم در مقايسه با خانواده‌هاي با درآمد بالا، علايم کم‌توجهي و بيش‌فعالي بيشتري از خود نشان دادند. البته در ابتدا اين تفاوت‌ها معني‌دار نيستند، اما پس از 6 سال، شانس ابتلا به ADHD در گروه کم‌درآمد، 2 برابر خواهد شد. به گزارش سپید، نويسندگان اين مطالعه درنهايت مدعي شدهاند که فرزندان مادران مبتلا به ديابت بارداري و از خانواده‌هاي کم‌درآمد، ضريب هوشي کمتري دارند، از مشکلات ارتباطي بيشتري رنج مي‌برند، با اختلالات روحي بيشتري دست و پنجه نرم مي‌کنند و مشکلات رفتاري قابل‌توجهي از خود نشان مي‌دهند. اين کودکان نسبت به کساني که يک عامل خطر دارند، 14 برابر بيشتر به ADHD مبتلا مي‌شوند.
ويوانز (vyvanse) با نام ژنريک ليزدگزامفتامين ديمزيلات (Lisdexamfetamine Dimesylate) که پيشتر براي درمان اختلال تمرکز و توجه در بيماران بالاي 6 سال مورد تاييد قرار گرفته بود به عنوان درمان نگهدارنده، مبتلايان به اين بيماري نيز تاييد شد. تاييد اين دارو به‌عنوان درمان نگهدارنده براساس يک مطالعه ارزيابي اثربخشي ويوانز در بزرگسالان 18 الي 55 سال که حداقل براي مدت 6 ماه قبل از شروع مطالعه تحت درمان با ويوانز بوده‌اند، انجام شد. ميزان موفقيت در کنترل علايم در دريافت‌کنندگان درمان نگهدارنده ويوانز بسيار بيشتر از دريافت‌کنندگان دارونما بود. (عود علايم اختلال تمرکز و توجه در دريافت‌کنندگان ويوانز 8/9 درصد و در مصرف‌کنندگان دارونما 75 درصد). ويوانز در جولاي 2007 ميلادي براي درمان اختلال توجه و تمرکز در کودکان 6 تا 12 سال و در آوريل 2008 براي درمان اختلال توجه و تمرکز در بزرگسالان و در نوامبر 2010 ميلادي براي درمان اختلال توجه و تمرکز در نوجوانان 13 تا 17 سال مورد تاييد قرارگرفت. به گزارش سپید، داروي مذکور در دوزهاي 20،30،40،50،60،70 ميلي‌گرمي در بازار دارويي موجود است.
پزشكان در يك مطالعه آمريكايي كه به تازگي در مجله تخصصي BMJ منتشر شده هشدار دادند مصرف قرص‌هاي خواب آور معمولي خطر مرگ زودرس را بيش از چهار برابر افزايش مي‌دهد. بعلاوه بررسي‌ها نشان داده است مصرف دوز بالاي اين قرص‌ها خطر ابتلا به سرطان را در مصرف كنندگان تا 35 درصد افزايش مي‌دهد اما علت اين ارتباط هنوز مشخص نيست. دكتر دانيل كريپك و دستياران وي در مركز خواب خانواده «ويتربي كلينيك اسكريپس» در كاليفرنيا با بررسي اطلاعات پزشكي ثبت شده از بيش از 10 هزار و 500 فرد بالغ كه در پنسيلوانيا زندگي مي‌كردند و طبق دستور پزشك براي آنها قرص خواب تجويز شده بود به نتايج فوق دست يافتند. به گزارش ایسنا، اين گروه با گروه ديگري متشكل از تقريبا 23 هزار و 600 داوطلب در گروه سني و با وضعيت سلامتي مشابه با گروه اول، مورد مقايسه قرار گرفتند. اين آزمايش حدود دو و نيم سال طول كشيد و طي آن اكثر قرص‌هاي خواب آور بررسي شدند. پزشكان مي‌گويند هرچند نرخ مرگ و مير در هر دو گروه كم بود اما در گروهي كه بيشتر از اين داروها مصرف كرده بودند خطر مرگ زودرس بيشتر بود.
پزشكان آمريكايي و فرانسوي در يك مطالعه مشترك تاييد كردند كه سردردهاي ميگرني مي‌توانند خطر بروز افسردگي را در زنان افزايش دهند. اين پزشكان مي‌گويند زناني كه در گذشته به ميگرن مبتلا بوده‌اند يا به تازگي دچار اين نوع سردردها شدهاند بيشتر از زناني كه هرگز ميگرن نداشته‌اند مستعد ابتلا به افسردگي هستند. در اين مطالعه متخصصان بيمارستان زنان بيرمنگهام در بوستون آمريكا به همراه دستياران خود در انستيتو انيسوم فرانسه و آكادمي نورولوژي آمريكا روي 36 هزار و 154 زن كه افسردگي نداشتند مطالعه كردند و درباره سابقه ابتلا به ميگرن اطلاعاتي را از اين شركت كنندگان در آزمايش فوق، بدست آوردند. به گزارش ایسنا، اين زنان به چند گروه با سوابق مختلف ابتلا به سردردهاي ميگرني دسته بندي شدند. به طور كلي از بين اين زنان 6 هزار و 456 نفر سابقه ميگرن در گذشته يا حال را داشتند. هم چنين در طول اين مطالعه كه تقريبا 14 سال به طول انجاميده است، 3 هزار و 971 نفر به افسردگي مبتلا شدند. بررسي‌ها تاكيد كرد زناني كه سابقه ابتلا به ميگرن دارند،40 درصد بيشتر با خطر ابتلا به افسردگي مواجه هستند.
متخصصان اعلام كردند يك واكسن پيشرفته و جديد كه به زودي به كابوس اعتياد به هروئين خاتمه خواهد داد ظرف 5 سال آينده براي كاربردهاي انساني آماده خواهد شد. سالومون چرتوريوسكي وزير بهداشت مكزيك در اين باره گفت: دولت مكزيك اين واكسن را پس از كسب موفقيت‌هاي آزمايشي روي موش‌هاي معتاد به ثبت رسانده است. رتوريوسكي هم چنين خاطرنشان كرد كه مرحله بعدي انجام آزمايشات مربوط به اين واكسن روي انسان‌ها است. به گزارش ایسنا، اين مقام رسمي مكزيك تاكيد كرد واكسن جديد كه با تلاش متخصصان انستيتو ملي روانپزشكي در اين كشور توليد شده كاربردهاي گسترده‌اي خواهد داشت. چرتوريوسكي در ادامه افزود: تا تاييد نهايي واكسن مزبور پس از آزمايشات روي نمونه‌هاي انساني حداقل پنج سال ديگر طول خواهد كشيد. روزنامه اسپانيايي زبان رفورما در اين باره نوشت: واكسن جديد با تحريك واكنش ايمني بدن از ورود هروئين به سيستم اعصاب جلوگيري مي‌كند و اجازه نمي‌دهد كه اين ماده مخدر به گيرنده‌هاي ريشه مغز متصل شوند.
مطالعات جدید حاكی از آن است كه كودكانی كه در آینده به اوتیسم مبتلا می شوند در دو سال نخست زندگی خود الگوهای مغزی متفاوتی دارند. محققان دانشگاه كالیفرنیای شمالی می گویند این مطالعات نشان دهنده تفاوت های چشمگیر در ساختار مغزی كودكان در سن شش ماهگی است. این زمان زودهنگام ترین تغییرات ساختاری از این دست در مورد بیماری اوتیسم محسوب می شود. بسیاری از نشانه رفتاری اولیه اختلال اوتیسم تا سن یك سالگی آشكار نمی شوند اما اختلالات اوتیسم در سن سه سالگی و یا بالاتر تشخیص داده می شود. تفاوت در مسیر رشد مغز بین دو گروه شش و 24 ماهگی چشمگیر بود.این امر حاكی از آن است كه دوره شش تا 24 ماهگی ( زمانی كه مطالعات رفتاری نخستین موارد بروز نشانه های اوتیسم را نشان می دهد) دوره ای است كه تغییرات مغزی در افراد مبتلا به اختلال اوتیسم چشمگیر می شود.
محققان تصاویر مغزی 92 كودك را ثبت كردند كه همه آنها برادر یا خواهر بزرگ تر از خود داشتند كه مبتلا به اوتیسم بودند. به بر اساس یافته های دانش پژوهان ، كودكانی كه خواهر یا بردار بزرگتر مبتلا به اوتیسم داشتند بیشتر در خطر ابتلا به اوتیسم قرار داشتند. این مطالعه نشان داد در سن شش ماهگی، شدت ارتباطات ماده سفید مغز در افرادی كه بعدا به اوتیسم مبتلا می شوند در بیشترین حالت است. ماده سفید مغز ارتباط بین بخش های مختلف مغز را فراهم می كند. نتایج این تحقیقات در نشریه American Journal of Psychiatry منتشر شده است. به اعتقاد محققان، یافته ها نشان می دهد كه مسیر منسجم و سازمان یافته اطلاعات، در كودكانی كه مبتلا به اوتیسم نیستند سریعتر شكل می گیرد.
متخصصان آمريكايي در يك مطالعه جديد دريافتند كم شدن آب بدن حتي به مقدار اندك هم مي‌تواند موجب تغييرات خلقي، كاهش سطح انرژي بدن و كاهش قدرت تفكر در انسان شود كه البته شدت اين تاثيرات نامطلوب در زنان بيشتر است. لارنس اي. آرم استرانگ استاد فيزيولوژي دانشگاه كانكتي كات مي‌گويد: در دو مطالعه جداگانه معلوم شد كه حفظ آب بدن در حد مناسب و در تمام اوقات، بسيار حائز اهميت است. به گزارش ایسنا، براي انجام اين مطالعات كم شدن آب بدن به مقدار اندك به حالتي گفته مي‌شود كه تقريبا ميزان آب بدن 5/1 درصد از حد طبيعي كمتر شود. در اين بررسي‌ها، متخصصان دو گروه از افراد سالم و فعال را مورد آزمايش قرار دادند كه يك گروه شامل 25 زن با ميانگين سني 23 سال و گروه دوم شامل 26 مرد با ميانگين سني 20 سال بودند. پس از انجام آزمايشات، متخصصان تاكيد كردند بدن فقط در مواقع گرمازدگي يا ورزش شديد دچار كاهش آب و خشكي نمي‌شود چون غير از اين موارد نيز بدن انسان دچار كم آبي و خشكي مي‌شود. شرح اين آزمايشات در مجله انگليسي تغذيه ارائه شده است.
برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشكي تهران
زمان برگزاری: ۱۷ الی ۱۹ آبان ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱/۵/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های رازی
براساس مطالعه محققان دانشگاه ورمونت روي 46 ميليارد كلمه‌اي كه به‌وسيله 63 ميليون كاربر توئيتر از سال 2009 نگاشته شده، به نظر مي‌رسد شادماني در دنيا رو به افول گذاشته است. اين تيم تحقيقاتي طيف گسترده‌اي از لغات و عبارات را همچون hahaha و lol به‌عنوان «مقياس خوشحالي» از 10 هزار لغت رايج انگليسي در اين زمينه انتخاب کردند. همچنين لغاتي مانند «خوشحال» و «خنده» بيشترين امتياز و «تروريست» كمترين نمره را از آن خود كردند. اين تيم نه‌تنها روند رو به پاييني را در استفاده از كلمه «خوشحال» از سال 2009 مشاهده كرد كه اين نزول تدريجي در تمام دنيا مشاهده مي‌شود و در شرايطي همچون تسونامي در ژاپن، به حداكثر ميزان خود هم مي‌رسد. در اين مطالعه مشخص شد پيك‌هايي كه در زمان شادي افراد توسط كلمات اندازه‌گيري مي‌شود، بيشتر قبل از روزهاي تعطيل و آخر هفته‌ها رخ مي‌دهد و در روزهاي ديگر اين غم است كه بر شادي پيروز مي‌شود. البته نبايد اين نتايج را به كل جمعيت دنيا تعميم داد، اما خود مي‌تواند نشانه‌اي از روند رو به رشد اندوه باشد كه به توجه?هاي جدي و عميقي نياز دارد.
برگزار کننده: انجمن روانپزشکان ایران
زمان برگزاری: ۶ الی ۸ اردیبهشت ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، بیمارستان روزبه
موضوع: انگ و نقش رسانه ها (نقش رسانه در روشن سازی باورهای نادرست استفاده از دارو)
برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن علمی رواپزشکان ایران، دفتر سلامت روانی وزارت بهداشت، شورای سیاست گذاری سلامت صداوسیما، مرکز تحقیقات ایمونولوژی آسم و آلرژی
زمان برگزاری: ۳ الی ۳ اسفند ۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران، تالار امام مجتمع بیمارستانی امام خمینی
برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی تهران و مرکز تحقیقات سوء مصرف و وابستگی به مواد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
زمان برگزاری: ۲۹ خرداد الی ۲ تیر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۲/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های رازی
روانپزشكان آمريكايي تاكيد كردند ژن‌هاي مرتبط با بيماريهاي رواني نظير شيزوفرني (جنون جواني) و اختلال شخصيتي اوتيسم تحت تاثير عوامل محيط زيستي هستند و در مواقع حساس محيط زيستي تنظيمات اين ژنها تغيير مي‌كند. متخصصان روانپزشكي در انستيتو ملي سلامت آمريكا خاطرنشان كردند يك مكانيسم تنظيمي كه ژنها را فعال و غيرفعال مي‌كند و در يك منطقه اجرايي در مغز واقع است از جمله مكانيسم‌هاي فوق العاده حساس نسبت به فاكتورهاي محيط زيستي است. به گزارش روزنامه ایسنا، اين مكانيسم موسوم به «دي ان آ متيليشن» يك فرآيند بيوشيميايي است كه براي رشد طبيعي ارگانيسم‌هاي فوقاني بدن بسيار حائز اهميت است. همچنان كه فرآيند متيليشن افزايش مي‌يابد بيان ژني پس از تولد نيز كندتر مي‌شود. به گفته متخصصان؛ اين مكانيسم دستورالعمل‌هاي شيميايي را صادر مي‌كند كه به ژنها مي‌گويند چه نوع پروتئين‌هايي را بسازند، چه بافتي را توليد كنند و يا اين كه چه عملكردي را فعال نمايند. نتايج آزمايشات اخير كه در مجله آمريكايي «ژنتيك انساني» به چاپ رسيده تاييد مي‌كند فرآيند متيليشن كه تنظيم كننده اين ژنها است به طور خاص نسبت به تاثيرات محيط زيست بويژه در سالهاي نخست زندگي حساس است و به همين دليل عوامل محيطي مي‌توانند تاثير قابل ملاحظه‌اي روي سلامت رواني افراد در سالهاي آتي زندگي داشته باشند.
افرادی كه روزانه 11 ساعت و یا بیشتر كار می كنند دو برابر آنهایی كه هفت تا هشت ساعت مشغول كار هستند، در خطر ابتلا به افسردگی شدید قرار دارند. به گزارش دیلی میل، پژوهشگران موسسه فنلادی سلامت شغلی و دانشگاه كالج لندن در یك تحقیق 2000 كارمند انگلیسی میانسال را مورد بررسی قرار دادند. آنها پس از تحقیقات گسترده به ارتباط بین اضافه كاری و زیاد كار كردن با افسردگی پی بردند. پژوهشگران پیش از این تحقیقاتی را در این زمینه انجام داده و به نتایج متفاوتی دست یافته بودند. اما این محققان تاكید دارند اگرچه معمولا زیاد كار كردن فوایدی را برای خود فرد و جامعه در پی دارد اما باید دانست كه اضافه كاری و كاركردن در ساعات زیاد می تواند خطر بروز افسردگی شدید را افزایش دهد. نتایج این بررسی ها درنشریه PLoS ONE منتشر شده است.
متخصصان علوم پزشكي در دانشگاه آمريكايي آلاباما در يك مطالعه جديد تاكيد كردند: احساس غمگيني و افسردگي ناشي از ابتلا به يك بيماري مزمن مثل ديابت يا امراض قلبي با ورزش كردن برطرف مي‌شود. دكتر ماتيو هرينگ استاديار دپارتمان همه‌گيرشناسي در اين دانشگاه پس از بازبيني 90 مطالعه قبلي كه روي بيش از 10 هزار و500 بيمار مبتلا به امراض مزمن صورت گرفته بود به اين نتايج دست يافت. اين افراد در ابتداي مطالعات زندگي كم تحركي داشتند. آنها در ادامه آزمايشات در دو گروه مختلف يك زندگي كم تحرك و يك زندگي پرتحرك همراه با ورزش كردن را انتخاب كردند. در اين ميان وضعيت افسردگي در اين بيماران نيز به دقت بررسي شد. به گزارش يونايتدپرس، هرينگ متوجه شد ورزش كردن باعث مي‌شود كه در بيماران مبتلا به امراض و بيماريهاي مزمن علائم افسردگي تا حد قابل ملاحظه‌اي كاهش پيدا كند در حالي كه در گروه ديگر كه زندگي بي‌تحركي داشتند اين تغييرات مثبت مشاهده نشد. شرح اين مطالعات در نشريه آرشيو طب داخلي ارائه شده است.
نتایج یك مطالعه نشان می دهد كه حالت های غیرعادی چشمی می تواند نشانه مراحل ابتدایی شكل گیری بیماری اوتیسم در كودكان شش ماهه باش . 'كریستل هودری' روانشناس دانشگاه 'له تورب' گفت : نتایج این مطالعه نكات مهمی را در ارتباط با تشخیص ابتلا به اوتیسم در كودكان ارایه می دهد .برخی از كودكان مبتلا به اوتیسم دارای حالت های غیرعادی چشمی درماه های اول زندگی خود هستند. در این مطالعه هودری و همكاران انگلیسی اش، كودكان 6 تا 10 ماهه را كه در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار داشتند ، بررسی كردند. این كودكان یك خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم داشتند.
محققان بر روی جمجمعه این كودكان حسگرهایی برای ثبت فعالیت مغزی قرار دارند و در عین حال از چهره آنها نیز فیلم های ویدیویی تهیه كردند. هودری افزود: نتایج این مطالعه بسیار مهم است زیرا تشخیص زودهنگام بیماری اوتیسم می تواند به افراد مبتلا به اختلالات اوتیسم كمك كند .زیرا خصیصه های رفتاری اوتیسم در ماه های اول زندگی ظاهر می شود ولی تشخیص قطعی آن با استفاده از روش های موجود همیشه بعد از دو سالگی است .
درخودماندگی یا اوتیسم ( Autism) نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است كه با رفتارهای ارتباطی و كلامی غیر طبیعی مشخص می‌شود. علایم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌كند و علت اصلی آن ناشناخته‌است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. كودكان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات كلامی و غیر كلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشكل دارند.
پژوهشگران دريافتند: ميزان بالاتر ويتامين D به طور چشمگيري خطر ابتلا به افسردگي را به ويژه در ميان افرادي که سابقه افسردگي دارند، کاهش مي‌دهد. دکتر «شروود براون» استاد روانپزشکي دانشگاه تگزاس و همکارانش با مطالعه بر روي 12 هزار و 600 فرد شرکت کننده از سال 2006 تا 2010 به اين مهم دست يافتند. اين پژوهش نشان داد: کاهش سطح ويتامين D با علائم افسردگي ارتباط دارد و مراقبت‌هاي اوليه از بيماراني که سابقه افسردگي داشته‌اند، ممکن است يک نشانه مهم براي ارزيابي سطح ويتامين D در اين بيماران باشد. دکتر «براون» اظهار كرد: تا کنون ميزان پايين ويتامين D در بدن انسان با تعدادي از بيماريهاي قلبي-عروقي و عصب شناختي مرتبط شناخته شده است. وي ادامه داد: با اين حال اين مطالعه تاييد نمي‌کند که افزايش ويتامين D علائم افسردگي را کاهش مي‌دهد. به گزارش ایسنا «براون» افزود: دانشمندان رابطه دقيق بين اين دو موضوع را مشخص نکرده‌اند. اين‌که آيا کاهش ويتامين D در علائم افسردگي موثر است يا افسردگي خودش موجب کاهش سطح ويتامين D مي‌شود يا از لحاظ شيميايي چه اتفاقي مي‌افتد، به مطالعات بيشتري نياز دارد. با اين حال ويتامين D ممکن است در انتقال دهنده‌هاي عصبي، علائم التهابي و عوامل ديگر که مي‌توانند به توضيح رابطه با افسردگي کمک کنند، موثر باشد.
نوعی قارچ موسوم به 'سیلوسایبین' كه به 'قارچ جادویی' معروف است می تواند افراد افسرده را درمان كنند. 'دیوید نات' پژوهشگر این طرح از دانشگاه سلطنتی لندن گفت: قارچ سیلوسایبین به عنوان داروی افزایش توان مغز شناخته می شود. وی افزود:دریافته ایم سیلوسایبین - تركیب طبیعی تولید شده توسط این قارچ - موجب كاهش فعالیت در برخی مناطق مغزی می شود كه متراكم ترین ارتباطات را با دیگر مناطق دارد. این مناطق 'هاب' خوانده می شوند.
در یك بررسی30 داوطلب سالم تحت تزریق سیلوسایبین قرار گرفتند و فعالیت مغزی آنها با توسط تصویر برداری MRI بررسی شد . این اسكن ها نشان داد كه فعالیت مغزی در مناطق هاب مغز افزایش یافت مانند درمانهای موثر داروهای افسردگی. نتایج این بررسی در نشریه مجموعه مقالات فرهنگستان ملی علوم آمریكا منتشر شده است. تحقیق دوم نشان داد، سیلوسایبین موجب افزایش حافظه شخصی می شود. این امر حاكی از مفید بودن این تركیب مانند داروهای روان درمان است.نتایج این بررسی در نشریه Psychiatry منتشر خواهد شد . مطالعات نشان داد آن دسته از افرادی كه تحت درمان با تركیب جادویی این قارچ قرار می گیرند بهبود چشمگیری در وضعیت سلامت روانشان مشاهده می شود. در بررسی كه سال گذشته بر روی 12 نفر انجام شد محققان دریافتند افرادی مبتلا به اضطراب كه تحت درمان با سیلوسایبین قرار داشتند میزان افسردگی شان شش ماه بعد به طور قابل توجهی كاهش یافت.
برگزار کننده: دانشگاه آزاد اسلامی تربت جام
زمان برگزاری: ۱۰ الی ۱۱ خرداد ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۱۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: تربت جام
يک پژوهش جديد در آمريکا با بررسي اختلالات ژنتيکي و بيوشيميايي همراه با اوتيسم، نشان داده که اين بيماري با ديابت نوع دو همراهي دارد. شيوع هر دوي اين بيماري‌ها در جهان در حال افزايش است و حالا اين مطالعه مي‌گويد که مکانيسم زمينه‌اي اين دو بيماري مشابه است؛ به اين معنا که در اوتيسم هم نوعي اختلال تحمل گلوکز و مقاومت به انسولين وجود دارد. در اين پژوهش 4 ژن براي اوتيسم پيدا شده که همگي داراي نقش کليدي در مسيرهاي تاثير انسولين بر بافت‌هاي بدن هستند. همچنين در اين مطالعه مشخص شده که مهم‌ترين عامل خطر مادري براي اوتيسم، ديابت بارداري است. اگر نظريه اين پژوهشگران درست باشد، استفاده از رژيم غذايي کم‌کربوهيدرات در کودکان اوتيستيک باعث بهبود علايم خواهد شد. به گزارش CDC شيوع اختلالات طيف اوتيسم در کودکان آمريکايي 9/0 درصد است.
در يك بازبيني مطالعاتي جديد از سوي متخصصان دانشگاه آريزونا معلوم شد افرادي كه طلاق مي‌گيرند در مقايسه با افراد متاهل بيشتر در معرض خطر مرگ زودرس هستند. به گزارش ايسنا، اين ارزيابي روي بيش از 30 مطالعه قبلي انجام گرفته است. اين متخصصان دريافتند خطر مرگ زودرس در افراد مطلقه نسبت به اشخاص متاهل 23 درصد افزايش پيدا مي‌كند. پروفسور ديويد اسبارا متخصص روانشناسي در اين دانشگاه تاكيد كرد: خطرات مرتبط با طلاق شبيه به ساير فاكتورهاي خطرزا براي سلامت انسان نظير كشيدن 15 نخ سيگار در روز، محدوديت تحرك بدني و ورزش، داشتن اضافه وزن و مصرف شديد الكل است. به نوشته روزنامه سان، اين مطالعه كه اخيرا در مجله «دورنماي علوم روانشناسي» منتشر شده 32 بررسي قبلي را مورد بازبيني قرار داده كه در آنها به طور كلي بيش از 6.5 ميليون فرد بزرگسال از 11 كشور مختلف جهان از جمله امريكا حضور داشته‌اند. به علاوه تمام مطالعات قبلي طي يك دوره بلندمدت 27 ساله صورت گرفته‌اند.
روانشناسان در يك بررسي جديد دريافتند كه بين احساس قدرت و درك شما از بلندي قدتان ارتباط خاصي وجود دارد. به گزارش ايسنا، پروفسور جك گونكالو كه سرپرستي اين مطالعه را در دانشكده روابط تجاري و كاري دانشگاه كورنل بر عهده داشته ثابت كرد كه در واقع يك تجربه جسمي و فيزيكي باعث مي‌شود كه در انسان احساس قدرتمند بودن بوجود آيد. به نوشته روزنامه تلگراف، وي مي‌گويد: هرچند بسياري از بررسي‌ها در گذشته نشان داده است افرادي كه از نظر فيزيكي غالب مي‌شوند قدرت به دست مي‌آورند اما در اين مطالعه جديد رابطه‌اي ديگر بين قدرت داشتن و دريافت انسان از وضعيت فيزيكي‌اش مشاهده شده است به بيان ديگر افرادي كه قدرتمندتر هستند احساس مي‌كنند كه قد بلندتري نسبت به اطرافيانشان دارند. در واقع وقتي آنها موقعيت قدرتمندي را به دست مي‌آورند خود را از نظر جسمي نيز بالاتر از ديگران مي‌دانند. به همين ترتيب افراد كوتاه قد نيز تلاش مي‌كنند كه با كسب قدرت بيشتر خود را از نظر تصور فيزيكي به سطح بالاتري نسبت به ديگران برسانند. اين مطالعه در مجله علوم روانشناسي ارائه شده است.
برگزار کننده: انجمن روانپزشكان ايران
زمان برگزاری: ۱۲ الی ۱۴ بهمن ۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران، بیمارستان روزبه
پزشكان در يك آزمايش جديد تاكيد كردند افزايش سطح ويتامين «د» خطر بروز علائم افسردگي را به ويژه در افرادي كه سابقه ابتلا به اين اختلال رواني را دارند، كاهش مي‌دهد. دكتر اي شروود براون، استاد روانشناسي مركز پزشكي دانشگاه جنوب غربي تگزاس در دالاس در اين مطالعه تاكيد كرد: تاكنون مي‌دانستيم كه كاهش ويتامين د در بدن احتمال بروز طيفي از بيماريهاي مختلف مثل بيماريهاي قلبي و عروقي و مشكلات نورولوژيك را افزايش مي‌دهد اما در اين آزمايش جديد به طور خاص معلوم شد كه كاهش اين ويتامين نقش مهمي در تشديد علائم افسردگي دارد. به گزارش خبرگزاربي يونايتدپرس، دكتر براون پس از بررسي نتايج آزمايشات روي 12 هزار و 600 شركت كننده بين سالهاي 2006 تا 2010 ميلادي وجود اين رابطه را تاييد كرده است. شرح اين آزمايشات در نشريه دستاوردهاي مايوكلينيك منتشر شده است.
حمله‌هاي پانيك كه به نظر مي‌رسد براي حمله به افراد مبتلا از قبل خبر نمي‌دهند، از اين پس قابل مهارشدن مي‌شوند. يك مطالعه با پايش 24 ساعته بيماران مبتلا كه در طول روز فعاليت‌هاي روزانه‌شان را دنبال مي‌کرده‌اند، حمله‌هاي آنها را ضبط كرده و به اين ترتيب امواج بي‌ثبات عمده فيزيولوژيكال را براي حداقل 60 دقيقه قبل از آگاه شدن بيمار از اين حمله‌ها كشف كرده‌اند. اين يافته‌هاي جديد پيشنهاد مي‌كنند كه حمله‌هاي پانيك ممكن است تا حد زيادي حساس اما ناآگاهانه به الگوي انباشته ناپايداري‌هاي ظريف فيزيولوژيكي باشند كه قبل از هر حمله‌اي رخ مي‌دهند. در واقع در يك ساعت قبل از شروع حمله‌ها، ناپايداري‌هاي فيزيولوژيكي بسياري ايجاد مي‌شوند كه در ساعت‌هاي ديگر تكرار نمي‌شوند. قابل ذكر است كه بيماران اين حمله‌ها را غيرقابل‌انتظار و فاقد آگاهي در مورد بروز حمله يا تغييرات فيزيولوژيكي ذكر مي‌كنند. بنابراين مي‌توان با آگاهي از بروز حمله‌ها طي 60 دقيقه بعدي، به بيماران اين هشدار را داد كه آمادگي لازم را داشته باشند و با درمان به موقع، از عوارض ناخواسته آن در امان بمانند.
پژوهشگران نشان دادند که تصويربرداري با دستگاه PET يا Positron Emission Tomography ثابت کرده که کودکاني که مبتلا به اختلالات شناختي به دنبال تشنج‌هاي مقاوم به درمان ناشي از تب مي‌شوند، دچار ضايعاتي در ناحيه فرونتوتمپورال مغز شدهاند. اين درحالي است که تصويربرداري توسط ساير مداليته‌ها مانند ام. آر. آي و سي‌تي اسکن در اين بيماران نرمال گزارش شده است. اين پژوهشگران عنوان کردند که اگر اين تشنج‌ها خفيف باشد و در تصويربرداري PET اختلالي در ناحيه فرونتوتمپورال مشاهده نشود، احتمال بروز اختلال شناختي در آينده در اين کودکان بسيار کم خواهد شد.
سازمان غذا و داروي آمريکا به متخصصان و پزشکان در زمينه تجويز داروهاي ضدافسردگي مهارکننده انتخابي بازجذب سروتونينSSRIs در زنان باردار و خطر ابتلا به بيماري نادر قلبي-ريوي با نام فشارخون پايدار ريوي نوزادي هشدار داده است. در جولاي 2006، احتمال وقوع اين عارضه به دنبال يک مطالعه مطرح شد اما يافته‌هاي به‌دست آمده ضدو‌نقيض بوده‌اند و در نتيجه مشخص‌نيست که آيا مصرف مهارکننده‌هاي انتخابي بازجذب سروتونين در دوران بارداري مسبب فشارخون پايدار ريوي نوزادي است يا خير. به هر حال، سازمان غذا و داروي آمريکا برگه اطلاعات دارويي مهارکننده انتخابي بازجذب سروتونين را تغيير داده و در مورد خطر احتمالي هشدار خواهد داد. فشارخون پايدار ريوي نوزادي در شرايطي رخ‌مي‌دهد که نوزاد تازه متولد شده نتواند خارج از محيط رحم تنفس کند. در نتيجه به مراقبت‌هاي ويژه، شامل دستگاه تنفس ونتيلاتور، براي بالا بردن سطح اکسيژن خون نيازمند است. فشارخون پايدار ريوي نوزادي در صورت شدت يافتن به تخريب اعضاي حياتي نظير مغز و حتي مرگ منتهي خواهد شد.
خواب به عنوان يكي از مهم‌ترين مسايل زندگي يك شخص به طور حتم سهم مهمي در سلامت زندگي وي دارد. صداي ناهنجار به عنوان زنگ‌هاي بيداركننده و ايجاد استرس و سردردهاي شديد معضلات متداولي را براي روان يك شخص به همراه مي‌آورد. محصولي به نام لوي‌ماسك وارد بازار شد كه اين مشكلات را براي ما هموار مي‌كند. اين ماسك با نور كار مي‌كند. هنگام شب و خواب رنگ آن سياه مي‌شود و اگر به عنوان نمونه ساعت 6 به عنوان ساعت بيداري كوك شود با كم‌كم نوراني شدن ماسك از ساعت 30/5 شما در ساعت 6 از خواب بيدار مي‌شويد. همچنين اين رنگ‌ها متناسب با روزها و فصول مختلف سال براي بهترين و آرام‌ترين وضعيت براي بيداري از خواب قابل تنظيم است.
روانشناسان هشدار دادند اگر به نگاه كردن طولاني مدت به صفحه تلفن همراه خود معتاد شده‌ايد خوب است بدانيد كه اين كار مي‌تواند عامل مهمي در بروز اضطراب، افسردگي و حتي بي‌خوابي باشد. به گزارش ايسنا، كاري كوپر، استاد روانشناسي سازماني و سلامت در دانشگاه لانكستر در اين رابطه هشدار داده است كه كاربران تلفن همراه بايد زمانهاي استفاده از اين وسيله را محدود كنند چون مي‌تواند به احساسات آنها آسيب وارد كند. كوپر معتقد است: خيره شدن به صفحه تلفن همراه به طور دائمي شما را از مردم دور مي‌كند و نسبت به اطرافيان خود حالت منفعلي پيدا مي‌كنيد تا جايي كه تصور مي‌كنيد نبايد با دنياي اطراف خود تعامل كرده و با مشكلات و مسائل مختلف روبرو شويد. به نوشته روزنامه سان، همچنين نوري كه مانند تلويزيون از صفحه نمايش تلفن به چشم مي‌خورد شما را در خودتان فرو مي‌برد و احساساتتان را دستخوش تغيير مي‌كند. اين متخصص روانشناسي تاكيد دارد كه فناوري‌هاي كامپيوتري مي‌توانند اعتيارآور باشند و چون روي فعاليت رواني انسان تاثيرگذار هستند مي‌توانند خلق و خوي انسان را تغيير داده و اغلب احساسات لذت بخش را مورد هدف قرار مي‌دهند.
روانشناسان در يك مطالعه جديد دريافته‌اند كه نگرش خودخواهانه انسان در سن 33 سالگي به بعد متوقف مي‌شود و از اين سن توجه انسان نسبت به احساسات ديگران افزايش مي‌يابد. به گزارش ايسنا، گروهي از متخصصان انگليسي در انجمن «ميك اويش» پس از مطالعه روي ديدگاه‌ها و نگرش‌هاي 2000 فرد بالغ در گروه‌هاي سني 20 تا 60 ساله، به اين نتايج دست يافته‌اند. دكتر «اما كرونين» در اين مطالعه مي‌گويد: هيچ وقت براي مقدم دانستن ديگران به خودمان، دير نيست و اين بررسي نشان داد كه وقتي ما به سن 33 سالگي مي‌رسيم بيشتر براي كمك كردن به والدين و پدر بزرگ و مادر بزرگ‌هايمان تلاش مي‌كنيم براي نفع رساندن به خانواده و دوستانمان نگرش مثبتي داريم. به نوشته روزنامه اكسپرس، روانشناسان مي‌گويند سني كه انسان حداكثر خودخواهي را دارد دوران نوجواني است و اكثر مردم متوجه اين مطلب مي‌شوند كه هرچه سن‌شان بالاتر مي‌رود توجهشان به ديگران احساسات و نيازهاي آنها افزايش پيدا مي‌كند.
در يك دستاورد جديد و مفيد متخصصان روانپزشكي موفق شدهاند با يك شيوه نوين و بي سابقه ميزان كارايي و تاثيرگذاري داروهاي افسردگي را روي بيماران ارزيابي كرده و در نتيجه به شيوه‌اي موثرتر بيماران خود را تحت درمان قرار دهند. به گزارش ايسنا، اين روش جديد يك تست خوني است كه روي پروتئيني موسوم به «فاكتور رشد اندوتليال عروقي» (VEGF) بررسي مي‌كند و مي‌تواند آشكار سازد كه يك داروي خاص افسردگي روي يك بيمار مشخص تاثير درماني دارد يا نه. متخصصان مركز پزشكي دانشگاه لويولا در ايالت ايلينويز امريكا موفق به طراحي اين تست خون جديد شدهاند. در اين آزمايشات گروهي از بيماراني حضور داشتند كه به دليل ابتلا به اختلال افسردگي حاد از داروي سيتالوپرام استفاده مي‌كردند. سيتالوپرام از داروهاي شناخته شده ضد افسردگي و متعلق به گروه داروهاي SSRIS (بازدارنده‌هاي جذب مجدد سروتونين انتخابي) است. به نوشته روزنامه يو اس اي تودي، نتايج آزمايشات نشان داد بيش از 85 درصد بيماران افسرده كه ميزان فاكتور VEGF در خونشان بيش از حد طبيعي بود به درمان با سيتالوپرام پاسخ مثبت دادند. اما از سوي ديگر در كمتر از 10 درصد اين بيماران كه ميزان اين فاكتور در خونشان كمتر از حد طبيعي بود، درمان با سيتالوپرام جواب نمي‌داد و گزينه مناسبي نبود. پزشكان تاكيد كردند اين آزمايش انتخاب سريع و دقيق داروي مناسب براي بيماران افسرده را ميسر مي‌كند و در درمان بهتر اين بيماران موثر خواهد بود.
روانپزشكان در يك مطالعه جديد پاسخ اين سوال را پيدا كرده‌اند كه چرا بسياري از مردم پس از اين كه آسيب جسمي مي‌بينند، شروع به تندگويي مي‌كنند. به گزارش سرويس ايسنا، متخصصان علوم روانپزشكي در دانشگاه «كيل» دريافته‌اند كه اگر پس از اينكه به خودتان آسيب زده‌ايد ناخودآگاه شروع به تندگويي مي‌كنيد به اين خاطر است كه اين كار درد ناشي از آسيب ديدگي جسمي شما را كاهش مي‌دهد. به نوشته روزنامه تلگراف، اين متخصصان متوجه شدهاند كه ادا كردن چندين اصطلاح و واژه‌اي كه به طور معمول به عنوان تندگويي استفاده مي‌شوند، مي‌تواند واقعا تاثير تسكين دهنده درد را داشته باشد بويژه براي افرادي كه هميشه از واژه‌هاي مودبانه و مناسب استفاده مي‌كنند و معمولا بد و بيراه و ناسزا در گفتار خود بكار نمي‌برند. در يك آزمايش متخصصان از گروهي دانشجوي داوطلب درخواست كردند دستهاي خود را در دو نوبت داخل آب يخ قرار دهند در نوبت اول از اين دانشجويان خواسته شد در اين وضعيت تندگويي كنند و در نوبت دوم نيز بايد از جملات عادي و مودبانه استفاده مي‌كردند. در پايان آزمايش معلوم شد وقتي دانشجويان اجازه داشتند تندگويي كنند مدت طولاني‌تري مي‌توانستند دستهاي خود را در داخل آب يخ نگه دارند و سرماي آب را تحمل كنند.
این کنفرانس در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی گیلان در مرکز آمزشی درمانی شفا رشت برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل تازه های درمان دارویی اختلالات سایکوتیک، تازه های درمان دارویی اختلالات افسردگی، تازه های درمان دارویی اختلالات دو قطبی، تازه های درمان دارویی اختلالات اضطرابی، تازه های درمان دارویی اختلالات شخصیت، تازه های درمان دارویی اختلالات شناختی، تازه های درمان دارویی اختلالات مغزی می باشد.
استرس از جمله عواملي است که مي‌تواند باعث بروز بسياري از شرايط ناگوار شود. پژوهشگران و کارشناسان همواره با ارايه راهکارهايي نحوه کنترل استرس را به افراد آموزش مي‌دهند. اين راهکارها اگرچه موثرند اما در بسياري موارد افراد به آن عمل نمي‌کنند. بنابراين وجود وسيله‌اي که بتواند ميزان استرس را به بيماران گوشزد کند مي‌تواند در کنترل آن موثر باشد.
در اين راستا پژوهشگران دانشگاه آلونسو در ايالات متحده آمريکا موفق به اختراع خودکاري شدند که قادر است ميزان استرس را در افراد شناسايي کرده و در کاهش آن کمک کند. در اين مطالعه به کارگيري اين خودکارهاي ضداسترس باعث شد که از استرس فرد کاربر کاسته شود و ميزان ضربان قلب تا 5 درصد کاهش يابد. پژوهشگران اين مطالعه عنوان کردند که بسياري از افراد هنگام استرس عادت دارند با خودکارهاي خود بازي کنند در نتيجه اختراع خودکاري که بتواند ميزان استرس آنها را شناسايي کند ايده خوبي به نظر مي‌رسيد.
روي اين خودکار سنسورهايي کارگذاري شده که ميزان استرس را براي فرد کاربر تعيين مي‌کند و سپس ميزان استرس را به وي اعلام مي‌کند. اعلام ميزان استرس باعث مي‌شود که فرد عصباني، به صورت ناخودآگاه خود را کنترل کند.
اين وسيله به گونه‌اي طراحي شده که هنگامي که فرد دچار استرس مي‌شود وخودکار را با عصبانيت روي کاغذ تکان مي‌دهد، سنسورها اين حرکات غيرطبيعي را دريافت مي‌کنند و بر اساس مکانيسم تعبيه شده در اين خودکار اين وسيله قفل شده و ديگر به نرمي روي کاغذ حرکت نمي‌کند. هرچه شدت اين تحريکات عصبي بيشتر باشد، حرکت اين وسيله نيز سخت‌تر مي‌شود و به اين صورت فرد کاربر از ميزان استرس خود آگاهي مي‌يابد. به اين ترتيب پس از قفل شدن خودکار، کاربر مجبور است استرس خود را کنترل کرده، کمي آرام‌تر شده و خودکار را روي صفحه حرکت دهد.
پژوهشگران اين طرح ادعا کردند اين وسيله براي کنترل کوتاه‌مدت استرس در افراد بسيار کارآمد است و اگر افراد مدتي از اين وسيله استفاده کنند، به تدريج مي‌توانند در شرايط مختلف بر عصبانيت خود غلبه کنند. اين خودکار هنوز تنها به عنوان يک وسيله آزمايشي مورد آزمايش قرار گرفته است و در بازار موجود نيست. مسلما در آينده وسايلي اختراع مي‌شود که مي‌تواند به راحتي احساسات فرد کاربر را پيش‌بيني کند.
يک شرکت فعال در زمينه تحقيق و توسعه داروهاي مرتبط با دستگاه عصبي مرکزي به‌تازگي نتايج مطالعه باليني فاز II-b خود روي مولکول دارويي EVP-6124 را منتشر کرده است. EVP-6124، آگونيست نيکوتينيک آلفا-7 و ترکيبي خوراکي است که در درمان اسکيزوفرني مورداستفاده قرار مي‌گيرد. نتايج ارائه شده در پنجاهمين نشست سالانه کالج نوروسايکو فارماکولوژي آمريکا نشان‌داده‌اند که EVP-6124 به ميزان قابل‌توجهي علايم شناختي و عملکردي بيماران را بهبود مي‌بخشد. شرکت مذکور هم‌اکنون برنامه شروع مطالعه فاز III در زمينه بهبود شناختي را در مبتلايان به اسکيزوفرني در سال 2012 ميلادي در پيش رو دارد. تقريبا تمام مبتلايان به اسکيزوفرني از اختلالات عملکردي ناتوان‌کننده و درنتيجه، علايم منفي يا شناختي بيماري رنج مي‌برند که هنوز براي کنترل اين علايم درمان‌هاي جديدي مورد تاييد قرار نگرفته‌اند. مبتلايان به اسکيزوفرني و نيز خانواده‌هاي آنها از نبود درمان‌هاي موثر در کنترل اختلالات عملکردي رنج مي‌برند؛ بنابراين EVP-6124 مي‌تواند با بهبود عملکرد شناختي و کاهش علايم منفي اسکيزوفرني کمک بزرگي براي ارتقاي کيفيت زندگي اين بيماران باشد.
تحقيقات اخير نشان داده‌اند که فرزندخواندهها، 7/2 تا 5/4 برابر فرزندان واقعي خانواده‌هاي آمريکايي داروهاي روانپزشکي دريافت مي‌کنند و نيز دوز مصرفي اين داروها در فرزندخواندهها به مراتب بيشتر است. براي بسياري از اين کودکان 5 يا حتي تعداد بيشتري دارو به طور همزمان تجويز مي‌شود که ممکن است عوارض جدي شديدي نظير ديابت و تمايل به خودکشي به دنبال داشته باشد. در برخي از مناطق اين کشور، ميزان تجويز داروهاي روانپزشکي براي فرزندخوانده‌هاي يک ساله از ارقام ذکر شده فزوني‌مي‌گيرد. بسياري از داروهاي روانپزشکي براي تجويز در کودکان مورد تاييد قرار نگرفته‌اند و در مورد ايمني مصرف آنها در اين گروه سني ترديد وجود دارد. برخي از آنها بر دستگاه عصبي مرکزي کودک اثر مي‌گذارند و ممکن است باعث تغييرات شناختي و رفتاري شوند. داروهاي روانپزشکي براي درمان افسردگي، اضطراب و ساير مشکلات روانپزشکي کودکان تجويز مي‌شوند و هنوز عوارض مصرف درازمدت اين داروها در کودکان چندان شناخته‌شده نيستند.
براساس مطالعه اخير چنين به نظر مي‌رسد که داروهاي ضدافسردگي جديد همگي به اندازه يکديگر اثربخش هستند. بنابراين داروي ضدافسردگي مناسب براي هر بيمار بايد با ارزيابي عوارض جانبي احتمالي در آن بيمار، هزينه دارو و ترجيح وي انتخاب شود. به گفته دکتر ديويد شيلاگر، محقق باليني روانپزشکي و علوم رفتاري دانشگاه پزشکي تگزاس، داروهاي ضدافسردگي جديد آنچنان اثربخشي مشابهي دارند که مي‌توان آنها را بدون هيچ‌گونه نگراني‌اي جايگزين يکديگر کرد و تنها تفاوت قابل‌توجه آنها با يکديگر در عوارض جانبي است.
طبق مطالعه به چاپ‌رسيده در شماره 6 دسامبر نشريه ساليانه طب داخلي، 27ميليون نفر از مردم آمريکا در سال 2005 داروهاي ضدافسردگي دريافت‌کرده‌اند. بيشتر اين داروهاي ضدافسردگي، داروهاي نسل دوم نظير مهارکننده‌هاي انتخابي بازجذب سروتونين(SSRIs)، مهارکننده‌هاي بازجذب نوراپي‌نفرين (SNRIs) و داروهاي مرتبط هستند. در مورد داروهاي مهارکننده انتخابي بازجذب سروتونين مي‌توان به دو داروي پرفروش فلوکستين و سرترالين اشاره کرد. مثال خوب مهارکننده بازجذب نوراپي‌نفرين، ونلافاکسين است. يافته‌هاي اخير از بررسي گذشته‌نگر 234 مطالعه به چاپ رسيده قبلي جمع‌آوري شدهاند. در مجموع، يک هزار بيمار در تمام اين مطالعات مورد بررسي قرار گرفته‌اند.
هر چند تفاوت چنداني در ميزان اثربخشي ضدافسردگي‌هاي اخير مشاهده نشده است؛ سرعت اثربخشي هر کدام از آنها، ميزان وقوع عوارض جانبي احتمالي و کيفيت زندگي هر کدام از بيماران مصرف‌کننده اين قبيل داروها متفاوت بوده است. به عنوان مثال، ميرتازاپين سريع‌تر از فلوکستين، سرترالين، پاروکستين يا حتي سيتالوپرام اثر مي‌کند. از سوي ديگر، عوارض جانبي بوپروپيون (اثر بر فعاليت جنسي بيمار) در مقايسه با فلوکستين، سرترالين و اس‌سيتالوپرام به مراتب کمتر است.
به گفته دکتر شيلاگر، اگر بيمار از بي‌خوابي رنج مي‌برد، ضدافسردگي‌اي انتخاب کنيد که اثر خواب‌آوري آن سريع‌تر بروز مي‌کند. اگر بيمارتان اشتهاي کمي دارد و وزن از دست داده است، ضدافسردگي‌اي براي او تجويز کنيد که وزنش را افزايش دهد (نظير ميرتازاپين). هزينه هم عامل مهمي در انتخاب داروي ضدافسردگي است. اگر يکي از ضدافسردگي‌هاي جديد 200 دلار در ماه هزينه دارد و ديگري 20 دلار، نبايد در انتخاب داروي دوم براي بيمار ترديد کرد.
اما با وجود اثربخشي مشابه داروهاي ضدافسردگي جديد، هنوز هم تجويز آنها از سوي پزشکان براساس اصل آزمون و خطا انجام مي‌شود. هم‌اکنون مطالعاتي در دست انجام هستند تا دستورالعملي براي انتخاب داروهاي ضدافسردگي جديد خط اول درماني تدوين شود. به اعتقاد دکتر شيلاگر، نکته اصلي در آماده کردن چنين دستورالعملي اين است که مشخص شود اگر بيماري به يک گروه از داروهاي ضدافسردگي اخير پاسخ‌دهي درماني مطلوبي نداشت، در مرحله بعدي کدام دارو بايد براي بيماران تجويز شود.
این کارگاه در تاریخ ۱۰ الی ۱۵ دی ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در مركز ملي مطالعات اعتياد واقع در خیابان کارگر جنوبی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل مبانی بیولوژیک اعتیاد، انواع مواد اعتیاد چیست؟، کلیات درمان نگهدارنده چیست؟ نگاهی به اصول و مکانیسم اثربخشی درمان نگهدارنده، اصول برخورد با بیماران شامل آموزش، آزمایش ادرار، پذیرش- مصاحبه با بيماران، درمان نگهدارنده متادون؛ مراحل درمان شامل القاء اولیه، القای دیررس، پایدارسازی، نگهدارنده و ختم، درمان نگهدارنده متادون؛ مراحل درمان شامل القاء اولیه، القای دیررس، پایدارسازی، نگهدارنده و ختم، آشنایی با خواص فارماکولوژیک متادون و بوپرنورفین و سایر درمانهای دارویی، درمان نگهدارنده با بوپرنورفین، موارد خاص شامل بارداری، هپاتیت، اچآیوی و مدیریت درد، مصرف سایر مواد از جمله آمفتامینها در درمان نگهدارنده، تشخیص آزمایشگاهی، مسمومیت اوردوز، اصول کلی برخورد صحیح روانشناختی با بیماران در اعتیاد، آشنایی با پروتکلو نکات عملی در نظارت مراکز درمانی، مداخلات غیردارویی، انتخاب بیمار و استفاده از داروهای آگونیست برای سمزدایی بیماران (بوپرنورفین، متادون) می باشد.