پزشکی بالینی

دانشمندان به تازگي و با موفقيت کارآزمايي اوليه يک تکنيک جديد و قابل‌اعتماد را کامل کرده‌اند تا غربالگري سرطان پستان با استفاده از اولتراسوند انجام شود و حالا به دنبال آن هستند تا بتوانند با تکميل بيشتر اين روش، آن را به عنوان يک وسيله باليني ارتقا داده و مورد استفاده قرار دهند. امروزه روش‌هاي مبتني بر X-ray ماموگرافي پايه روش‌هاي غربالگري سرطان پستان را تشکيل مي‌دهند ولي تنها 30 درصد ضايعات مشکوکي که در آنها يافت مي‌شوند، بدخيم هستند. از سويي اين تابش مکرر X-ray هم مي‌تواند خود سرطان‌زا باشد که محدوديتي براي استفاده زياد از اين روش‌هاست و بايد در زنان در معرض خطر مانند زنان بالاي 50 سال کمتر استفاده ‌شود، بنابراين نياز به ابداع و معرفي روشي دقيق‌تر و بدون عوارض در اين زمينه کاملا حس مي‌شود تا ضايعات پستان و توده‌هاي توپر تشخيص داده شوند. به اين ترتيب از انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري جلوگيري مي‌شود و صدمات روحي بيماران که ناشي از تشخيص‌هاي نادرست است نيز به حداقل مي‌رسد.
روش اولتراسوند در اين ميان مزاياي زيادي دارد: ايمن است، هزينه کمي دارد و به‌طور گسترده‌اي در برنامه‌هاي غربالگري مورد استفاده قرار مي‌گيرد، البته کيفيت عکس‌هاي گرفته شده به وسيله آن به آن اندازه خوب نيست که براي تشخيص قابل‌اعتماد بتوان از آنها بهره گرفت. قسمتي از مشکل فوق در تشخيص‌گرهاي (دتکتور) کنوني است که به طور رايج مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بافت‌هاي مختلف بيولوژيکي سرعت‌هاي صوت متفاوتي توليد مي‌کنند و همين موضوع زماني را که اين امواج صوتي به دتکتور مي‌رسد، تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. به اين ترتيب امواج رسيده تحريف شده و تصوير حاصل غيرطبيعي جلوه خواهند کرد.
روش جديد ابداعي با تشخيص شدت امواج اولتراسونيک کار مي‌کند. به اين ترتيب که شدت امواج به گرما تبديل و توسط يک غشاي نازک فيلم پيرو الکتريک حس مي‌شود. به اين ترتيب براساس درجه حرارت، ولتاژ خروجي توليد مي‌شود. تصاوير ايجاد?شده با اين روش جديد نسبت به آثار توليد شده توسط سرعت امواج ناهموار در بافت‌ها کمتر حساس هستند. وقتي اين روش با سي‌تي‌اسکن استفاده مي‌شود، تصاويري دقيق‌تر از خصوصيات بافت ايجاد مي‌کند و به اين ترتيب ابنورماليتي‌هاي بافت پستان با دقت کامل‌تري مشخص خواهد شد. هدف توموگرافي فوق توليد يک نقشه مقطع عرضي از بافت است که با استفاده از آن امکان تشخيص ضايعات غيرطبيعي فراهم مي‌شود.
تاکنون کارآزمايي‌هاي انجام شده با اين تکنيک جديد نتايج عالي داشته و محققان به دنبال آن هستند تا اين وسيله را ارتقا دهند و بتوانند در بالين نيز از آن بهره گيرند تا شايد ضايعات پستان سريع‌تر و دقيق‌تر تشخيص داده شوند و بيماران زيادي با اين روش از مرگ زودرس ناشي از سرطان نجات يابند.

محققان موسسه مهندسي زيستي دانشگاه هاروارد و بيمارستان کودکان بوستون يک نانوعامل درماني هوشمند و قابل تزريق ساخته‌اند که مي‌تواند دارو را به ‌طور مستقيم به سلول‌هاي پانکراس برساند. با وجودي که قبل از استفاده از اين فناوري در کاربردهاي باليني بايد آزمايش‌هاي بيشتري انجام شود، اما اين عامل قابليت بهبود درمان ديابت نوع اول را از طريق افزايش کارايي عامل درماني و کاهش اثرات جانبي آن داراست. آزمايش‌هاي برون‌تني نشان داد که کارايي داروي رهاشده با استفاده از اين روش تا 200 برابر افزايش مي‌يابد که اين امر به ‌دليل محافظت از دارو در برابر تجزيه شدن و افزايش غلظت آن در نقاط هدف است که به‌ عنوان مثال مي‌تواند سلول‌هاي توليدکننده انسولين در پانکراس باشد. اين افزايش قابل توجه در اثربخشي دارو به ‌معني امکان استفاده از مقادير پايين‌تر دارو در فرايند درماني است که اثرات جانبي استفاده از دارو را کاهش داده و هزينه درمان را نيز کم مي‌کند.
ديابت نوع اول که به ‌طور معمول افراد جوان را مبتلا مي‌كند، يک بيماري ضعيف‌کننده است که در آن، سامانه ايمني بدن سلول‌هاي توليدکننده انسولين در پانکراس را مورد حمله قرار داده و از بين مي‌برد. تداخل‌هاي درماني براي افرادي که ريسک بالاي ابتلا به اين بيماري را دارند، با محدوديت مواجه است، زيرا بسياري از داروهاي مورد استفاده در درمان اين بيماري در دوزهاي بالا داراي اثرات جانبي بسيار شديدي هستند.
به گزارش ایسنا، استفاده از نانوذراتي که مي‌توانند داروها يا سلول‌هاي بنيادي درماني را به نقاط مبتلا به بيماري برسانند، يک جايگزين عالي براي درمان‌هاي سيستماتيک محسوب مي‌شود، زيرا با استفاده از داروي کمتر پاسخ درماني بهتري دريافت شده و اثرات جانبي استفاده از دارو نيز کاهش مي‌يابد. تا کنون از عوامل درماني نانومقياس بيشتر در درمان سرطان استفاده شده است، زيرا اين عوامل مي‌توانند از طريق رگ‌هاي خوني نشتي تومورها روي سلول‌هاي سرطاني تجمع كنند. مشکل اصلي، استفاده از اين عوامل رسانشي در درمان بيماري‌هاي ديگري است که هدف قرار دادن آنها به اين سادگي صورت نمي‌پذيرد. اين محققان مشکل را از طريق استفاده از يک مولکول پپتيد که مي‌تواند رگ‌هاي خوني موئين در جزاير پانکراس را يافته و به آنها متصل شود، حل کرده‌اند؛ اين رگ‌هاي خوني سلول‌هاي توليدکننده انسولين را که هنگام آغاز بيماري در معرض ريسک بالايي قرار دارند، تغذيه مي‌کنند. جزئيات اين تحقيق در مجله «Nano Letters» منتشر شده است.

 محققان به تازگي اعلام كردند نور ليزر در تركيب با داروهاي خاص كه به نام درمان فوتوديناميك شناخته مي‌شوند، مي‌توانند تومورهاي سرطاني را تخريب كنند. هرچند اين روش درماني امروزه اغلب براي درمان قطعي سرطان پوست به كار مي‌رود، اما مي تواند براي درمان انواع خاصي از تومورها نيز استفاده شوند. علت آنكه تومورهاي داخلي با اين روش درمان نمي‌شوند آن است كه روشي براي بررسي مقدار دقيق نوري كه بايد استفاده شود، وجود ندارد، اما اكنون نرم‌افزاري به‌وسيله محققان فيزيك اتمي سوئدي ابداع شده كه به نظر مي‌رسد مي‌تواند اين مشكل را حل كند. محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌دارد اين دستاورد، يك دستيابي به موفقيت واقعي است براي تمام گروه‌هاي تحقيقاتي در سراسر جهان كه در زمينه درمان سرطان با استفاده از نور ليزر كار مي‌كنند. ويژگي منحصر به فرد اين نرم‌افزار آن است كه از الياف نوري براي نور ساطع‌شده استفاده مي‌كند. به اين ترتيب آنها به‌طور متناوب اطلاعات تومور را جمع‌آوري مي‌كنند و به دستگاه ليزر مي‌فرستند. با اين روش نرم‌افزار مي‌تواند به‌طور پيوسته دوز مطلوب نور را محاسبه كرده و در صورت لزوم آن را تنظيم كند. تمام تومور بايد برداشته شود، در حالي كه از صدمه‌زدن به ارگان‌هاي مجاور نيز بايد برحذر بود. بر اساس نظريه محققان اين مطالعه، اين نرم‌افزار مي‌تواند با ديگر درمان‌هاي نوري كه از LED يا نور مادون قرمز استفاده مي‌كنند نيز به كار رود. آزمايش‌ها روي بيماران مبتلا به سرطان پروستات در سوئد نشان داده كه اين روش براي تومورهاي داخلي نيز قابل‌كاربرد است و به زوري كارآزمايي‌هاي آن در آمريكا و كانادا نيز شروع خواهد شد. درخواست براي تاييد انجام مطالعه نيز در دست بررسي است.
به گزارش سپید، در همين حال آزمايش تكنولوژي نور ليزر مشابه روي تومور پانكراس در انگليس در حال انجام است. از مزاياي نور ليزر آنكه با استفاده از آن عوارض جانبي به حداقل خواهد رسيد، در حالي كه با روش‌هاي كنوني، بيماران مبتلا به سرطان پروستات از بي‌اختياري و ناتواني جنسي رنج نخواهد برد، اما تكنولوژي جديد اين توانايي بالقوه را دارد كه به گروه بزرگي از بيماران كمك‌كند خصوصا افرادي كه براي دريافت درمان‌هاي كنوني محدوديت‌هاي بسياري دارند. قبل از انجام پروسيجر، درمان فوتوديناميك به بيمار داروي فعال‌شده با نور داده مي‌شود كه بدون نور اثري ندارد. دارو در سراسر بدن پخش مي‌شود از جمله ناحيه تومور، سپس پزشك سوزن‌ها را با كمك فيبر نوري داخل ناحيه مبتلا قرار مي‌دهد. اين كانال‌ها نور را به تومور سرطاني مي‌رسانند. وقتي نور به داروي مذكور برخورد مي‌كند، با اكسيژن اطراف واكنش نشان مي‌دهد و باعث مرگ سلول‌ها در ناحيه تومورال خواهد شد. اين نرم‌افزار نيز با همين ايده كار مي‌كند تا اندازه‌گيري‌هاي تشخيصي انجام و دوز نور موردنياز محاسبه شود. به نظر مي‌رسد اين روش به زودي قسمتي از درمان تومورهاي سرطاني را تشكيل خواهد داد و محققان از آن در آينده بهره فراواني خواهند برد.

محققان دانشگاه گرانادا يک تکنيک جديد راديوتراپي ابداع کرده‌اند که نسبت به انواع رايج خود بسيار کمتر سمي است و تنها بافت سرطاني را هدف قرار مي‌دهد. اين پروتکل جديد، کمتر تهاجمي، اما به همان اندازه موثر در درمان پس از عمل سرطان‌هاي حفره دهاني و فارنکس است. اين مطالعه که بين سال‌هاي 2005 و 2008 انجام شده، 80 بيمار مبتلا به سرطان اپيدرموييد حفره دهاني و فارنکس را تحت‌درمان قرار داده که تحت برداشت غدد لنفاوي قرار گرفته بودند. لنف‌نودهاي درگير حين جراحي توسط جراح علامتگذاري و سطح خطر آنها طبقه‌بندي شد. محققان با استفاده از روش جديد توانستند عوارض جانبي راديوتراپي را به حداقل برسانند و قطع درمان را که به‌وسيله بيماران رخ مي‌داد، کاهش دهند. به اين ترتيب کارآمدي درمان موثرتر گزارش شد. پس از 3 سال پيگيري، حجم بافت اشعه‌ديده در 44 درصد از بيماران کاهش يافته بود. همچنين با اين روش جديد از تابش به متوسط حجم 118 سي‌سي از بافت جلوگيري شد. در مجموع 95 درصد از بيماران دوره درمان خود را تکميل کردند و به‌طور قابل‌ملاحظه‌اي عوارض سمي کمتري از خود نشان دادند. از سويي ميزان عدد نيز افزايشي نداشت. به اين ترتيب اين روش مي‌تواند اميدي باشد براي درمان موثرتر و بهتر بيماران مبتلا به سرطان.

 به تازگي روش جديدي معرفي شده که با استفاده از سلول‌هاي بنيادي گرفته شده از خون بند ناف، سلول‌هاي T افراد ديابتي دوباره ساخته شده و در نتيجه عملکرد پانکراس در اين بيماران از سر گرفته مي‌شود، به اين ترتيب نياز آنها به انسولين کاهش مي‌يابد. در اين روش درماني به آهستگي لنفوسيت‌هاي جداشده از خون بيمار با سلول‌هاي بنيادي بندناف افراد اهداکننده سالم تعويض مي‌شود. پس از 2 يا 3 ساعت که لنفوسيت‌هاي فرد بيمار در دستگاه ماندند، دوباره به بيمار برگردانده مي‌شوند. سپس پيشرفت بيمار در هفته‌هاي 4، 12، 24 و 40 پس از درمان مورد بررسي قرار مي‌گيرد. به گزارش سپید، در اين مطالعه مشخص شد که تا هفته 12 پس از درمان همه بيماران پيشرفت‌هايي را در پپتيد C خود نشان مي‌دهند که تا هفته 24 نيز ادامه مي‌يابد. اين پيشرفت به اين معناست که نياز به انسولين مي‌تواند کاهش يابد. در همراهي با اين نتايج، شاخص هموگلوبين A1C که نشان از کنترل درازمدت گلوکز دارد، در گروه دريافت‌کننده درمان فوق کاهش نشان داد. در اين بيماران همچنين پيشرفت‌هايي در کنترل اتوايميون ديده شد که اميدهايي را در درمان ديابت نوع يک در بر دارد.

در يک مطالعه کوچک، براي زنان مبتلا به پوکي استخوان شديد ميکروچيپ تعبيه شد و اين زنان مي‌توانستند با فشار يک دکمه داروهاي استخوان‌سازي را آزاد کنند. اين روش انتقال و آزادسازي دارو ممکن است در آينده براي درمان بيماري‌هاي مختلفي مورداستفاده قرار گيرد. اين ميکروچيپ‌هاي یک و نیم تا دو و نیم اينچي ميزان رضايت بيماران را از رژيم‌درماني خود افزايش مي‌دهد. اين بيماران پيش از اين ناچار به تحمل تزريقات روزانه بودند. مطالعه باليني روي 7 بيمار مبتلا به پوکي استخوان در دانمارک انجام شد و نخستين‌بار بود که طي مطالعه‌اي ميکروچيپ‌هاي با قابليت کنترل از راه دور مورداستفاده قرار مي‌گرفت. اين روش درماني بيماران را از سر و کار داشتن روزانه با بيماري نجات مي‌دهد.

محققان دانشگاه كمبريج انگلستان يك اسكن ساده غيرتهاجمي را معرفي مي‌كنند كه مي‌تواند علل شايع قابل‌درمان فشارخون بالا را مشخص كند و بيماران را از شر تست‌هاي خوني تهاجمي و مشكل كنوني برهاند. اين محققان در گزارش خود به PET-CT اشاره دارند كه مي‌تواند به طور موثر و غيرتهاجمي براي تشخيص سندرم Conn`s تلقي شود. اين بيماري كه به عنوان هيپرآلدوسترونيسم شناخته مي‌شود هم درمان جراحي و هم درمان دارويي دارد. در حال حاضر استاندارد طلايي تشخيص اين سندرم از نظر تكنيكي مشكل و روشي است تهاجمي كه بايد نمونه‌هاي خون از وريد نزديك غدد آدرنال (AVS) گرفته ‌شود. با اين مطالعه جديد روش معرفي شده مي‌تواند روزي به عنوان جايگزين روش‌هاي قديمي مورد استفاده قرار گيرد. يك قسمت مهم اين مطالعه شناسايي يك ردياب راديويي است که در آدنوم‌هاي Conn`s و جاهاي ديگر تجمع پيدا مي‌كند. ردياب راديويي كه در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفته، 11c- متوميدات است كه به عنوان مهاركننده بالقوه آنزيم‌هاي «استروييدوژنيك آدرنال» شناخته مي‌شود.
به گزارش سپید، در اين مطالعه 39 بيمار مبتلا به هيپرآلدوسترونيسم اوليه (PHA) و 5 بيمار با آدنوم‌هاي غيرعملكردي بررسي شدند. در نهايت مشخص شد 45 دقيقه اسكن PET-CT مي‌تواند به طور دقيق آدنوم‌هاي PAH را در 76 درصد شركت‌كنندگان تشخيص دهد و در كل، در 80 درصد افرادي كه تحت اسكن قرار گرفتند به طور دقيق مشخص شد اصلا آدنوم داشته‌اند يا خير.
محققان اين مطالعه نتيجه‌گيري مي‌كنند كه PET-CT با 11c- متوميدات يك جايگزين حساس و اختصاصي براي نمونه‌گيري از وريد آدرنال است كه در مديريت درماني PHA مورد استفاده بهينه قرار مي‌گيرد. آنها از اينكه روش پيشنهادي‌شان خوب عمل مي‌كند، بسيار هيجان زده هستند زيرا يا اسكن PET-CT مي‌تواند ناراحتي‌هاي پيش آمده حين انجام تست AVS را برطرف كرده و از تاخيرهاي پيش‌آمده بكاهد. آنها معتقدند كه PET-CT در آينده يك روش سريع براي اطمينان دادن مجدد به بيماراني است، بدون آنكه به بررسي‌هاي بيشتر نياز داشته باشند. البته همان‌طور كه خود محققان مطالعه اذعان دارند، بايد بررسي‌هاي بيشتري انجام شود تا واقعا به طور دقيق مشخص شود كه كدام دسته از بيماران مزاياي بيشتري از اين روش تشخيصي مي‌برند. به طور مثال PET-CT مي‌تواند يك روش ايده‌آل تشخيصي براي افراد مسن باشد. CTاسكن‌هاي روتين اغلب رشد آدرنال را نشان مي‌دهد كه اينها اغلب به نوبه خود آدنوم‌هاي Conn`s نيستند، اما به دليل روش‌هاي تشخيصي كنوني، نمي‌توان به راحتي آنها را كنار گذاشت و رد كرد و در ميان پزشكان و بيماران اضطراب‌ غيرضروري و بي‌ارزشي به وجود مي‌آورد.

دانشمندان روش جدیدی را برای اندازه‌گیری قند خون بیماران دیابتی ابداع كردند كه در آن به جای سوزن، از پرتوهای لیزر استفاده می شود. در این شیوه جدید كه توسط محققان دانشگاه تورنتو ابداع شده است، برای اندازه‌گیری میزان قند خون از یك جفت پرتولیزر استفاده می‌شود. برای مدتی بیش از بیست سال دانشمندان سعی داشتند با استفاده از پرتوهای نزدیك‌به‌هم مادون‌ قرمز میزان قند خون را اندازه‌گیری كنند. این پرتوهای بی‌خطر از پوست انسان عبور كرده و با مولكول‌های قند برخورد می‌كنند. در نتیجه این مولكول‌ها به‌منظور جذب انرژی پرتوها شروع به نوسان می‌كنند. سپس میزان جذب انرژی پرتوها با استفاده از روش خاصی اندازه‌گیری می شود و بر اساس اطلاعات به دست آمده امكان تعیین تمركز مولكول‌های قندی در خون بیمار به‌دست می‌آید.
به گزارش ایرنا، یكی از مشكلات این شیوه جذب انرژی پرتوها توسط سایر مواد موجود در خون بود. دانشمندان برای رفع این مشكل، از پرتوهایی با طول موج بیشتر استفاده كردند كه انرژی آن‌ها تنها توسط مولكول‌های قند جذب می‌شود. مشكل دیگر این بود كه مولكول‌های آب انرژی پرتوهای با طول موج بلند را نیز جذب می‌كردند. لازم به ذكر است كه حجم عمده خون انسان را آب تشكیل می‌دهد. دانشمندان برای حل این مشكل از دو دسته پرتو لیزر استفاده كردند كه یكی فقط توسط مولكول‌های آب و دیگری هم توسط مولكول‌های آب و هم توسط مولكول‌های قند جذب می‌شود.
پس از ارزیابی اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش ساده‌ای میزان انرژی جذب شده توسط مولكول‌های آب از رابطه حذف شده و تنها انرژی جذب شده توسط مولكول‌های قند باقی می‌ماند. بر اساس این اطلاعات به سادگی امكان تعیین میزان قند خون بیماران فراهم می‌شود. ارایه یك روش مناسب بدون خونریزی برای اندازه‌گیری قند خون بیماران دیابتی، همواره یكی از دغدغه‌های جامعه پزشكی بوده است.

محققان روش جدیدی برای تشخیص تومورهای مغزی ابداع كرده اند كه با استفاده از این روش انجام عمل جراحی برای بیمارانی كه تومورهای آنها در مناطق خطرناكی برای نمونه برداری قرار دارد، حذف می شود. این روش جدید با عنوان تصویربرداری 'ام.آر.اس' است كه مبنای آن بر اساس تصویربرداری از یك پروتئین است كه به یك ژن جهش یافته متصل است، وجود این ژن موجب تشخیص قطعی سرطان می شود. این ژن جهش یافته در 80 درصد از سرطان های مغز و ستون فقرات كه شدت كم و یا متوسط دارند، دیده می شود.
'الیزابت ماهر' استاد یار پزشكی داخلی در دانشگاه 'تگزاس سوت وسترن' كه ریاست این طرح مطالعاتی را بر عهده داشته است ، گفت: تا آنجایی كه می دانیم این تنها نتیجه متابولیك مستقیم یك جهش ژنتیكی در یك سلول سرطانی است كه می توان آن را از طریق تصویربرداری غیر تهاجمی تشخیص داد. محققان تگزاسی این آزمایش را با اصلاح تنظیمات اسكنر 'ام.آر.ای' برای ردیابی سطوح پروتئین ابداع كرده اند.
در تحقیق قبلی سطح بالای این پروتئین با این جهش ارتباط داده شد و محققان محور فعالیت خود را بر روی یافتن نشانگرهای زیستی تومور از طریق تصویربرداری 'ام.آر.اس' سرطان مغز و ستون فقرات قرار دادند. گام بعدی این محققان در دسترس قرار دادن این روند آزمایشی در بخش عادی تصویربرداری 'ام.آر.آی' از تومورهای مغزی است. این تصویربرداری به تزریق یا تجهیزات خاصی نیاز ندارد.

پژوهشگران دانشگاه اوهايو موفق به کشف روشي شدند که مي‌تواند با استفاده از کامپيوتر به تشخيص بهتر و درجه‌بندي لنفوم‌ها کمک کند. در اين روش از اسکنرهاي ديجيتالي استفاده مي‌کنند که مي‌تواند با تهيه تصاويري با کيفيت بالا از نمونه‌هاي پاتولوژي و ارائه آن به سيستم‌هاي کامپيوتري به روند تشخيص نمونه‌ها کمک کند. دکتر متين گورکان، سرپرست اين گروه تحقيقاتي در اين‌ باره مي‌گويد: «اختراع اسکنرهايي با قدرت چند گيگا‌پيکسل انقلاب بزرگي را در روند تشخيصي نمونه‌هاي پاتولوژي ايجاد کردند. ما با استفاده از همين اسکنرها توانستيم تصاويري با کيفيت بالا را به سيستم‌هاي کامپيوتري وارد کنيم تا با استفاده از آنها بتوان درجه‌بندي دقيق‌تري براي لنفوم‌هاي فوليکولار صورت گيرد.»
لنفوم فوليکولار يکي از شايع‌ترين اشکال لنفوم غير‌هوچکين در ايالات متحده آمريکاست. درجه‌بندي لنفوم‌هاي غيرهوچکين از اهميت ويژه‌اي برخوردار است زيرا اگر درجه بيماري طبق گزارش‌هاي پاتولوژي شديد گزارش شود، شدت درمان نيز شديد بوده و شامل شيمي‌درماني و راديوتراپي خواهد بود. در حال حاضر تشخيص پاتولوژي توسط چشم انسان صورت مي‌گيرد؛ بنابراين عوامل زيادي ممکن است در نتيجه آن موثر باشد. به عنوان نمونه خستگي فرد بررسي‌کننده ممکن است در نتيجه پاتولوژي موثر باشد. اگرچه پاتولوژيست‌ها از ميکروسکوپ‌هاي مجهز براي تشخيص لام‌هاي ميکروسکوپي استفاده مي‌کنند، اما همواره يکي از نقايص تشخيص لام‌هاي پاتولوژي خطاهاي انساني است.
پژوهشگران اين طرح موفق به کشف يک برنامه کامپيوتري شدند که با استفاده از تصاويري که اسکنرها تهيه مي‌کنند، قادر است مورفولوژي و ساختار سلول‌هاي يک نود لنفاوي را شناسايي کند. درجه‌بندي لنفوم‌هاي فوليکولار به اين صورت است که تعداد سلول‌هاي بزرگ بدخيم در يک نمونه به اندازه 159/0 ميلي‌مترمربع ارزيابي مي‌شود. اگر تعداد سلول‌هاي بدخيم در اين نمونه از يک تا 5 عدد باشد، لنفوم درجه يک محسوب مي‌شود. بين 6 تا 15 عدد، در گروه لنفوم درجه 2 و بالاتر از 15 در گروه لنفوم درجه 3 قرار مي‌گيرد.
پژوهشگران براي طراحي اين برنامه از روش برنامه‌نويسي خاصي به نام «MATLAB» استفاده کردند. مطالعات نشان دادند که همخواني بين روش چشمي در خواندن لام بيماران مبتلا به لنفوم و روش جديد کامپيوتري نزديک به 90 درصد است. علاوه بر اين در روش کامپيوتري سرعت تشخيص چند‌برابر مي‌شود. پژوهشگران اين طرح معتقدند که هنوز مطالعات بيشتري لازم است تا بتوان از اين روش به جاي روش‌هاي معمول استفاده کرد. در حال حاضر با توجه به ضيق وقت تنها از 10 نمونه براي تشخيص لنفوم‌ها استفاده مي‌شود. به نظر مي‌رسد با استفاده از روش‌هاي کامپيوتري بتوان از نمونه‌هاي بيشتري براي تشخيص استفاده کرد.

فیبروز تنها مشکل چشم نیست بلکه درارگان های دیگر از جمله قلب و ریه ها نیز رخ می دهد. وقتی فیبروز در یک اندام حیاتی متوقف نشود ،میتواند کشنده باشد. تا آنجا که 45 درصد از تمام مرگ و میر انسان به علت فیبروز است.  به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، قرنیه بافت روشن مقابل چشم است که در  تمرکز نور و همچنین محافظت از چشم مانند یک عدسی عمل می کند. هنگامی که چشم دچار صدمه، عفونت و یا بیماری می شود ، یکی از رایج ترین ویژگی های آن این است که قرنیه ابری می شود. Royce Mohan  محققی است که بر روی درمان فیبروز قرنیه (یک مکانیسم بیماری زای غیر قابل برگشت و علت دوم کوری در جهان) متمرکز شده است. Mohan از مرکز بهداشت UConn  می گوید: فیبروز قرنیه مانند قطرات شبنم یخ زده بر روی شیشه جلوی اتومبیل است زمانی که شما در حال رانندگی هستید. این می تواند بسیار خطرناک باشد و شما ناگهان متوجه اهمیت وضوح دید می شوید. مطالعه Mohan که در مجله The Journal of Biological Chemistry به چاپ رسید می تواند منجر به کشف داروهایی شود که ابری بودن چشم را پاک کرده و بینایی طبیعی  را بازمی گرداند.
داروی مورد مطالعه این پژوهشگر ، ( Withaferin A (WFA است که بطور طبیعی یک ترکیب شیمیایی موجود در گیاه گیلاس زمستانی است و در طب سنتی برای درمان اختلالات خونریزی زنان مورد استفاده قرار می گیرد. Mohan دریافت که WFA با تنظیم پایین دست یا سرکوب پروتئینی به نام vimentin که به طور معمول رشد فیبروتیک را تحریک می کند، از فیبروز قرنیه جلوگیری می کند. هنگامی که vimentin از مدل حیوانی حذف شد ، آسیب هایی که منجر به فیبروزقرنیه شده بود بهبود یافت. Mohan توضیح می دهد: ما می توانیم همین کار را با این دارو انجام دهیم. "ما می توانیم باعث تنظیم  پروتئین vimentin و حفاظت از قرنیه شویم." Mohan می گوید : این تحقیق دارای پیامدهای بسیار بزرگتری است. "ما با استفاده از چشم ، تنها کوری رامطالعه نمی کنیم بلکه بدنبال پاسخ به یک سوال اساسی هستیم، اینکه پروتئین ها یی القاء شده در طول فیبروز چه پروتئین هایی هستند و چگونه می توان نقش پا توژن آنها را متوقف کنیم.

دانشمندان روش جدیدی را برای هدف قرار دادن سرطان از طریق دستکاری سوئیچ مسئول رشد سلول های سرطانی کشف کرده اند. به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، دانشمندان روش جدیدی را برای هدف قرار دادن سرطان از طریق دستکاری سوئیچ مسئول رشد سلول های سرطانی کشف کرده اند. این یافته ها که در مجله Cancer Cell منتشر شده است ، آشکار کرد که چگونه سلول های سرطانی با تولید رگ های خونی خود سریع تر رشد می کنند. سلول های سرطانی با تولید پروتئین هایی که سبب  رشد رگ های خونی آنها می شود مواد مغذی مورد نیازخود را بدست آورده و به رساندن اکسیژن و قند به تومور کمک می کنند. این پروتئین ها فاکتورهای رشد عروقی مانند VEGF هستند که موردهدف آواستین، نوعی داروی ضد سرطان می باشند.
ساخت این پروتئین ها نیاز به اتصال قوی قسمت های مختلف ژن ها به هم طی فرآیندی به نام اسپلایسینگ دارد. دانشمندان در دانشگاه Bristol کشف کردند که جهش هایی در یک ژن خاص سرطانی می تواند چگونگی اسپلایسینگ را کنترل و متعادل کند و سوئیچ اصلی در سلول را روشن کند. این سوئیچ اسپلایسینگ باعث می شود سلول های سرطانی سریع تر رشد کنند ، و رگ های خونی را با سرعت بیشتری رشد دهند ، بنابراین آنها چگونگی چفت شدن VEGFs را تغییر می دهند. در مدل های آزمایشی ، محققان دریافتند که با استفاده از داروهای جدید متوقف کننده این سوئیچ  می توان مانع رشد عروق خونی و رشد سرطان شد.
دکتر Michael Ladomery مدیر این پروژه از بریستول گفت : "این تحقیق به وضوح نشان می دهد که با هدف قرار دادن و دستکاری اسپلایسینگ ممکن است بتوان رشد تومور را در بیماران متوقف کرد. پروفسور David Bates  از دانشگاه بریستول گفت : "این ما را قادر می سازد تا کلاس جدیدی از داروها راکه رشد عروق خونی درسرطان و بیماری های دیگر مثل کوری و بیماری کلیه مورد هدف قرار می دهد ایجاد کنیم."

نتايج حاصل از يك مطالعه روي توليد يك روش جديد به منظور تشخيص زودرس سرطان‌هاي كولوركتال مطرح شد. پژوهشگران اين طرح تحقيقاتي موفق به توليد يك تست آزمايشگاهي جديد شدند كه با مكانيسم رديابي ميكرو آر.ان.اي و (miRNA) مي‌تواند سرطان‌هاي كولوركتال را در مراحل بسيار زودرس تشخيص دهد. اين تست ايمن و ارزان‌ قيمت بوده و از دقت بالايي برخوردار است. همچنين با توجه به اينكه تنها نياز به يك نمونه خون دارد غيرتهاجمي محسوب مي‌شود. پژوهشگران اين طرح پيشنهاد كردند كه از اين روش مي‌توان به عنوان يك تست غربالگري ساليانه براي بررسي ابتلا به سرطان‌هاي كولوركتال استفاده كرد.

بر اساس نتايج حاصل از مطالعه‌اي که در نشريه نيوانگلند به چاپ رسيده، استفاده از روش جديدي که به تازگي توسط پژوهشگران کشف شده است مي‌تواند مبتلايان به سل را با حساسيت بالاتري نسبت به روش‌هاي موجود شناسايي کند. علاوه بر اين،‌آزمايش جديد در تشخيص موارد مقاوم به دارو نيز از کارايي بالاتري نسبت به آزمايش‌هاي در دسترس برخوردار است. در مطالعه انجام شده 1730 بيمار مبتلا به سل توسط اين آزمايش که به نام MTB/RIF معروف است مورد آزمايش قرار گرفتند. 98 درصد از بيماران توسط اين تست به درستي تشخيص داده شدند. همچنين 98 درصد از موارد مقاوم به درمان ريفامپين نيز شناسايي شدند. مزيت اين تست نسبت به روش‌هاي قبلي اين‌است که بسيار ارزان‌قيمت است وعفونت سل را در مدت زمان بسيار کوتاه (ظرف 2 ساعت) شناسايي مي‌کند.

در يك پيشرفت قابل‌توجه در پزشكي زيبايي و ترميمي، دانشمندان در دانشگاه رايس از روش جديد ساخت كلاژن مصنوعي پرده برداشتند. اين ماده جديد كه از يك مايع خاص تشکيل شده و در عرض يك ساعت شكل مي‌گيرد، بسياري از خصوصيات كلاژن طبيعي را دارد و مي‌تواند به عنوان يك داربست براي بازسازي بافت‌ها و ارگان‌هاي جديد از سلول‌هاي بنيادي عمل كند. محققان اين مطالعه، كار خود را از 2 جهت ارزشمند مي‌دانند؛ اول آنكه محصول نهايي نسبت به موادي كه قبلا ساخته شده بود، شباهت بسيار نزديكي به كلاژن طبيعي دارد و دوم آنكه اين ماده با استفاده از روشي مونتاژ شده كه شباهت زيادي به فرآيندهاي موجود در طبيعت دارد. البته هنوز بسيار زود است كه گفته شود اين كلاژن مصنوعي مي‌تواند از نظر پزشكي جايگزين كلاژن انساني يا حيواني شود، اما اولين مانع در اين مسير برداشته شده است، زيرا آنزيمي كه كلاژن طبيعي را مي‌شكند، مي‌تواند با همان سرعت اين كلاژن مصنوعي را نيز بشكند.

دانشمندان به شیوه جدید و قابل اعتمادی برای تولید سلول های قلبی در آزمایشگاه دست یافتند كه می تواند به مبارزه با بیماری قلبی كمك كند. به گزارش دیلی اكسپرس، پژوهشگران دانشگاه 'موناش' نشان دادند چگونه سلول های قلبی می تواند بی وقفه از سلول های بنیادی جنینی تولید و یك منبع بالقوه پایان ناپذیر برای تحقیق و كشف داروهای جدید شود. پژوهشگران دانشگاه موناش روش خود را در نشریه Nature Methods تشریح كردند.
آنها یك نشانگر فلورسنت سبز را كه از یك ماهی ژله ای گرفته بودند به ژنی در سلول های قلبی وارد كردند و موجب درخشان شدن آنها شدند. آنان با استفاده از این خط سلولی با شناسایی دو پروتئین سطحی سلولی جدید از آنها به عنوان نشانه استفاده كردند كه این امكان را فراهم می مآورد كه فقط به سلول های قلبی از انواع سلول های مختلف كشت شده دست یابند.
به گفته این پزوهشگران نكته مهم این است كه می توانیم از این نشانه ها برای جداسازی و مطالعه سلول های قلبی رشد یافته از سلول های بنیادی بیماران قلبی استفاده كنیم و این مدلی برای بیماری قلبی در آزمایشگاه است.

به تازگي اولين جراحي با هدايت فلورسانس براي بيماران مبتلا به سرطان تخمدان با استفاده از يک سلول سرطاني با نام «دستگاه خانگي» و عوامل تصويربرداري مربوطه انجام شد. اين جراحي اولين قسمت از 10 گانه يک کارآزمايي باليني است که براي ارزيابي تکنولوژي جديد کمک جراح در برداشت بافت سرطاني از بيماران مبتلا به سرطان تخمدان انجام مي‌شود. با اين روش سلول‌هاي سرطاني به روشي خاص مشخص مي‌شود تا جراح به آساني آنها را ديده و بتواند حتي کوچک‌ترين تومورها را نيز بردارد که با روش‌هاي کنوني ممکن است به راحتي ناديده گرفته شوند. با روش‌هاي تشخصي کنوني اگر تومورها حداقل 3 ميلي‌متر باشند، تشخيص داده مي‌شوند، اما با روش جديد تومورهايي با اندازه يک‌دهم ميلي‌متر نيز قابل رديابي خواهند شد و به اين ترتيب بيماران بيشتري نجات پيدا خواهند کرد و عود بيماري کمتر خواهد بود.
سرطان تخمدان يکي از بدخيمي‌هاي بدنام است؛ چرا که به راحتي ديده نمي‌شود، اما با اين تکنيک جراحان قادر خواهند بود نقاط تومورال را که 30 بار کوچک‌تر از تومورهايي هستند که با روش‌هاي استاندارد کنوني تشخيص داده مي‌شوند، ببينند، بنابراين برداشت تومور به‌طور قابل‌توجهي پيشرفت مي‌کند.
در اين روش يک عامل تصويربرداري فلورسنت به فرم تغييريافته فوليک‌اسيد متصل مي‌شود که مجموع آنها «وسيله خانگي» ناميده مي‌شود. اين ترکيب به دنبال سلول‌هاي سرطاني مي‌گردد و به آنها متصل مي‌شود. بيماران 2 ساعت قبل از جراحي تحت تزريق اين ترکيب قرار مي‌گيرند. همچنين يک سيستم دوربين خاص نيز به نام دوربين فلورسنت «مولتي‌اسپکترال» هم با آن همراه مي‌شود. به اين ترتيب سلول‌هاي سرطاني روشن شده و محل آنها روي صفحه مانيتوري که در اتاق جراحي نزديک بيمار قرار دارد، نشان داده مي‌شود. جراحاني که با اين روش کار کرده‌اند، پيدا کردن به‌طور متوسط 34 تومور را گزارش کردند، در حالي که با روش‌هاي استاندارد كنوني به‌طور متوسط تنها 7 تومور قابل‌شناسايي بوده است. اين روش به راحتي هنگام عمل استفاده مي‌شود و به‌طور يكپارچه با روش جراحي لاپاروسكوپي كه روز به روز هم استفاده از آن شايع‌تر مي‌شود هماهنگ است. محققان معتقدند اين روش انقلابي در جراحي به پا كرده و ديد جراحي را تغيير داده است و به نظر مي‌رسد در آينده نزديك جايگزين روش‌هاي استاندارد كنوني شود. مسلما هر چه بافت سرطاني كمتري باقي بماند، شيمي درماني يا ايمونوتراپي بهتر عمل مي‌كند و ميزان بقاي بيماران بيشتر خواهد شد. با اين روش مي‌توان انتظار پيامدهاي بهتري را براي بيماران داشت اما لازم است تا روش جراحي با هدايت فلورسنت در كارآزمايي‌هاي باليني مورد ارزيابي قرار گيرد تا تاثير آن بر ميزان اميد به زندگي بيماران مشخص شود، پس آنها بايد براي سال‌ها پيگيري شوند. پژوهشگران اين طرح اظهار اميدواري مي‌كنند كه در مدت كوتاهي اين روش مورد تاييد مراجع ذي‌صلاح قرار گيرد تا بتوان به‌طور گسترده از آن در بالين استفاده كرد.
علت استفاده از فوليك اسيد آن است كه اغلب سلول‌هاي سرطان تخمدان براي رشد و تقسيم شدن به مقداري زيادي ويتامين نياز دارند و در سطح آنها نيز تعداد زيادي گيرنده براي اين امر وجود دارد. البته همه سلول‌هاي سرطاني به فولات نياز ندارند، پس بهتر است قبل از هر اقدامي بيماران از اين نظر بررسي و گيرنده‌هاي فولات روي سطح سلول‌هاي سرطاني آنها تشخيص داده شود.

محققان روش جديدي را ابداع كرده‌اند كه به تشخيص سريع‌تر استئوآرتريت در مراحل اوليه كمك مي‌كند، به اين ترتيب تاخير انداختن در پيشرفت بيماري براي سال‌ها يا حتي توقف آن براي هميشه امكان‌پذير شده است. در اين روش تشخيصي که از اسکنر MRI استفاده مي‌شود، Stage‌هاي اوليه بيماري نيز تشخيص داده مي‌شود. اين روش dGEMRIC ناميده مي‌شود که در واقع همان MRI تاخيري تقويت شده با گادولينيوم غضروف است. به نظر مي‌رسد با اين روش گام بزرگي در تشخيص برداشته شده، اما مشکلي که باقي مي‌ماند، آنکه اين اندازه‌گيري تنها مي‌تواند در قسمت محدودي از غضروف انجام شود و هنوز روشي ابداع نشده که تمام غضروف را در يک بار اندازه‌گيري مورد بررسي قرار دهد. اميد است با حل تمام بي‌نظمي‌هاي موجود در تصاوير MRI، اين مشکل نيز حل شود. اين روش جديد هم در افراد سالم و هم در افراد مبتلا به استئوآرتريت آزموده شده و نتايج حاکي از آن هستند که اين بيماري اکنون مي‌تواند با روش‌هايي که قبلا امکان‌پذير نبود، پايش شود. محققان در تلاش هستند تا اين روش با آساني بيشتري در بالين پياده شود و در آينده پيشرفت بيشتري نيز داشته باشد.

محققان دانشگاه British Columbia تکنيک جديدي را براي پايش آنوريسم‌هاي مغزي ابداع کرده‌اند که کمتر تهاجمي بوده و دقت بيشتري نسبت به روش‌هاي کنوني دارد. از سوي ديگر آنقدر ساده هست که خود بيماران بتوانند آن را در خانه و به دفعات مورد استفاده قرار دهند. اين تکنيک جديد با وسايل و روش‌‌هاي کويل جايگذاري شده موجود سازگار است. در اولين مطالعه از اين دست،‌ اين تيم تحقيقاتي ثابت کرد که استفاده از اين ايمپلنت پلاتينوم به صورت «آنتن» امکان‌پذير است تا به صورت بي‌سيم عروق خوني و موارد شکست جايگذاري تشخيص داده شود به اين ترتيب پايش آمبوليزه شدن عروق مغزي با موفقيت همراه خواهد بود. اين وسيله مي‌تواند همراه بيمار در خانه مورد استفاده قرار گيرد و نمونه اوليه آن ظرف 2 تا 3 سال آينده وارد بازار خواهد شد. در حال حاضر تنها راه بررسي اينکه يک رگ آمبوليزه شده هنوز کار مي‌کند يا خير، اين است که بيمار در معرض اشعه سي‌تي‌اسکن يا آنژيوگرافي قرار گيرد که در هر دو روش بايد ماده حاجب به بيمار تزريق شود.

يك تكنيك تصويربرداري جديد كه به طور كلي خصوصيات الاستيك بافت را تعيين مي‌كند، مي‌تواند تفاوت ميان ندول‌هاي خوش خيم و كارسينوم پاپيلاري تيروييد را مشخص كند. اين تكنيك كه موج مونوالاستوگرافي خزنده ناميده مي‌شود، تركيبي از اولتراسوند با مقدار كمي ارتعاش است و مي‌تواند نياز به بيوپسي‌هاي غيرضروري ندول تيروييد را كم كند. در اين روش از كمي لرزش نور روي گردن استفاده مي‌شود. با اندازه‌گيري امواج ارتعاش كه از روي ندول عبور مي‌كنند، مي‌توان به اطلاعات ارزشمندي در اين زمينه رسيد. در واقع فعل و انفعال اين امواج است كه درجه سختي ندول را تعيين مي‌كند. هر چه ندول سفت‌تر باشد، احتمال سرطاني بودن آن بيشتر است. به اين ترتيب با اين روش نياز به انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري كاهش مي‌يابد و بيماران درد و ناراحتي كمتري را احساس خواهند كرد.

يك نوع تصويربرداري تشخيصي جديد كه مي‌تواند ضايعات خوش‌خيم را از سرطاني در بافت ريه تشخيص دهد (با استفاده از تشخيص دقيق آنها) براي پيشگيري از جراحي‌هاي غيرضروري بيماران استفاده مي‌شود. اين تكنيك جديد در مقايسه با PET-CT اسكن رايج، بيشتر قابل اعتماد است. در اين روش با استفاده از نوع خاصي از اسكن MRI كه diffusion-weighted ناميده مي‌شود تصاوير دقيق‌تري از تومورها گرفته مي‌شود. اين تكنولوژي حركت آب را در بافت ريه اندازه مي‌گيرد و مي‌تواند تغييرات ساختاري را در سرطان ريه، حتي در مراحل اوليه بيماري تشخيص دهد. اين روش غيرتهاجمي است و به در معرض اشعه قرارگرفتن بيماران نيز نيازي نيست. با استفاده از اين روش نسبت به PET-CT كه در حال حاضر روش استاندارد در بررسي مشكلات ريوي شناخته شده، تعداد بيماران بيشتري درست تشخيص داده مي‌شوند و به اين ترتيب بيماران كمتر تحت جراحي‌هاي غيرضروري قرار مي‌گيرند. به نظر مي‌رسد در آينده نزديك اين روش تشخيصي جديد به ابزار مناسب تشخيصي براي بيماران مبتلا به سرطان ريه كه در فهرست جراحي قرار دارند، تبديل شود زيرا براي افتراق گذاشتن ميان ضايعات خوش‌خيم از بدخيم عمل مي‌كند.

گروهي از پژوهشگران دانشگاه هوستون موفق به کشف يک تصويربرداري جديد براي تشخيص ميزان آسيب به سيستم لنفاتيک بدن بعد از جراحي پستان شدند. بروز لنف‌ادما يکي از عوارض شايعي است که به دنبال جراحي پستان بروز مي‌کند و درمان آن ممکن است ماه‌ها به طول انجامد. گروهي از پژوهشگران با استفاده از تکنيک فلورسنت موفق به تصويربرداري از سيستم لنفاتيک شده و ميزان آسيب يا انسداد آن را قبل از بروز ادم تشخيص مي‌دهند. در اين تکنيک، ماده حاجب فلورسنت که تنها توسط سيستم لنفاتيک برداشت مي‌شود تزريق شده و تصويربرداري از آن صورت مي‌گيرد. با توجه به اينکه اين سيستم با استفاده از مکانيسم‌هاي ليزري کار مي‌کند ضرري براي بدن بيمار نداشته و مي‌توان براي کنترل و بررسي بهبود وضعيت لنفاتيک چند بار آن را انجام داد.

پژوهشگران موفق به ابداع سيستم جديدي براي تحويل هدف‌مند داروها به بافت هدف شده‌اند. در اين سيستم که توسط پژوهشگران دانشکده مهندسي شيمي دانشگاه روآيلدز طراحي شده، ابتدا ليپوزوم‌هاي حاوي نانوذرات مغناطيسي به بيمار داده مي‌شوند. اين نانوذرات اکسيدآهن حاوي داروهاي موثر هستند، اما به طور طبيعي دارو را از خود آزاد نمي‌کنند. آزادسازي دارو زماني صورت مي‌گيرد که اين ليپوزوم‌ها تحت جريان الکتريکي متناوب در محيط الکترومغناطيسي گرم شوند. کل اين فرآيند حدود 30 تا 40 دقيقه به طول مي‌انجامد و باعث مي‌شود دارو در زمان و مکان مورد نظر پزشکان آزادشده و به بافت‌ها تحويل داده شود. پژوهشگران معتقدند با اين شيوه، عوارض جانبي دارودرماني به ميزان قابل توجهي کاهش پيدا مي‌کنند.

دانشمندان از توسعه و تست‌هاي موفقيت‌آميز يك روش خبر مي‌دهند كه مي‌تواند بيماري اسكلروز متعدد (MS) را از هواي بازدمي افراد تشخيص دهد. به اين ترتيب يك شاخص براي تشخيص سريع، ارزان و غيرتهاجمي بيماري MS به دست آمده است. محققان در واقع براي غلبه بر موانع موجود در تشخيص بيماري MS از تركيب‌هاي آلي فرار استفاده مي‌كنند كه با اين بيماري در ارتباط بوده و در هواي بازدمي يافت مي‌شوند. با آناليز اين تركيبات شيميايي كه در تنفس بيماران مبتلا به MS وجود دارد، مي‌توان به تشخيص بيماري دست يافت. به نظر مي‌رسد اين حسگر به اندازه Spinal Tap كردن بيماران دقت تشخيصي داشته باشد، بدون آنكه درد يا خطر عوارض جانبي بيمار را تهديد كند. اين يافته‌ها مرزهاي جديدي را براي توسعه ابزارهاي تشخيصي جديد پزشكي سريع، غيرتهاجمي و ارزان باز مي‌كند تا بيماري‌هاي نورولوژيك مزمن با دقت بيشتري تشخيص داده شوند. اين ابزار جديد همچنين مي‌تواند ميان فازهاي مختلف مراحل بيماري تفاوت گذاشته، همچنين براي تشخيص بيماران مبتلا به MS كه پاسخ خوبي به ايمونوتراپي مي‌دهند، كمك‌كننده باشد.

تا پيش از اين تصور مي‌كرديم كه رنگ چشم‌ها را نمي‌توان ‏تغيير داد اما يك پزشك كاليفرنيايي، به تازگي فناوري جديدي ابداع كرده است كه با استفاده از آن مي‌توان چشم‌هاي قهوه‌اي را تغيير داد و به آبي تبديل كرد. دكتر «گرگ هومر» از موسسه پزشكي «استروما»، ادعا مي‌كند، مي‌توان با استفاده از ليزر در عملي كه تنها ۲۰ ثانيه طول مي‌كشد، رنگ چشم‌هاي افراد را براي هميشه از قهوه‌اي به آبي تبديل كرد، بدون اينكه به بينايي وي آسيب برسد. رنگ چشم‌ها را دو عامل تعيين مي‌كند؛ يكي از آنها ميزان رنگدانه‌هاي ملانين عنبيه و عامل ديگر ميزان پراكندگي يا تفرق نور در بافت عنبيه است. فكر نكنيد آدم‌هايي كه رنگ چشم‌شان آبي يا سبز است، رنگدانه‌هاي آبي يا سبز در چشم دارند، بلكه عاملي كه باعث مي‌شود رنگ چشم‌ آنها آبي يا سبز شود، همين تفرق متفاوت نور در چشم‌هاي آنهاست. به عبارت ديگر، همان‌طور كه رنگ آبي آسمان، به خاطر آبي بودن هوا نيست و ناشي از پراكنده شدن نور خورشيد در جو زمين است، رنگ آبي چشم‌ها هم به دليل همين فرآيند پديد مي‌آيد.

دکتر هومر در حال حاضر در پی جذب بودجه برای ادامه آزمایش های بالینی پژوهش های خود است. تحقیقات وی می تواند به استفاده از لنزهای تماسی رنگی در دنیا پایان دهد. شركت استروما مدیكال كه برای تجاری سازی این فرایند جدید تاسیس شده ، اعلام كرده است كه حدود 18 ماه طول می كشد تا آزمایش های بی خطر این شیوه جدید به اتمام برسد. این در حالی است كه دیگر متخصصان چشم پزشكی هشدار می دهند كه این فرایند می تواند مشكلاتی را برای دید ایجاد كند.
در شیوه ای كه این پزشك ارایه كرده است از یك سیستم اسكن كامپیوتری استفاده می‌شود كه از عنبیه چشم عكسبرداری می‌كند و بعد تعیین می‌كند كه اشعه لیزر به چه نقاطی از عنبیه باید تابانده شود. در مرحله بعد، اشعه لیزر در یك مسیر مشخص و تعیین‌شده، به چشم تابانده می‌شود. این اشعه در هر لحظه یك نقطه كوچك از عنبیه را هدف قرار می‌دهد. وقتی اشعه لیزر به تمام نقاط مشخص‌شده تابانده شد، این روند دوباره برای چندین بار تكرار می‌شود. با این حال، زمان تمام شده این جراحی چشم فقط 20 ثانیه طول می‌كشد. به گفته هومر اشعه لیزر رنگدانه چشم در سطح عنبیه را تحریك می‌كند و به حركت می‌اندازد. وی افزود : در این شیوه از دو فركانس استفاده می شود كه این فركانس ها توسط رنگدانه های تیره جذب می شوند و از آنجایی كه این فركانس ها كاملا جذب می شوند هیچ خطری برای سایر نقاط چشم ایجاد نمی شود . این پژوهشگر مدعی است در این شیوه ، ساختار سلول‌های عنبیه تغییر می‌كند و بدن تشخیص می‌دهد كه این سلول‌ها، بافت‌های آسیب‌دیده هستند، در نتیجه به آنجا پروتئین می‌فرستد كه این پروتئین هم یك تركیب دیگر را به كار می‌برد و شبیه 'پك-من'های( pac-men ) كوچك عمل می‌كند و این بافت را در اندازه‌های ملكولی هضم می‌كند. پس از هفته نخست درمان رنگ چشم تیره تر می شود چرا كه بافت ویژگی هایش را تغییر داده است. سپس فرایند هضم صورت می گیرد و پس از یك تا سه هفته رنگ آبی چشم ظهور می كند.
این در حالی است كه متخصصان چشم درباره استفاده از این شیوه برای تغییر رنگ چشم ابراز نگرانی كرده‌اند. 'لری بنجامین ' جراح چشم در بیمارستان ماندویل انگلیس در این مورد گفت:این رنگدانه، به دلیل مشخصی، وجود دارد و در صورتی كه از بین برود، ممكن است مشكلاتی مثل دوبینی برای افراد به وجود بیاید. دكتر «المر تو»، استاديار دانشگاه ايلينويز نیز عقيده دارد كه ممكن است زدودن ملانين چشم چندان بي‌خطر نباشد و ممكن است به بيماري گلوكوم ناشي از نشست از رنگدانه يا «pigmentary glaucoma» منجر شود. اين بيماري به كوري منجر مي‌شود.
ولی هومر بر این باور است كه در این عمل، فقط رنگدانه‌ای كه روی سطح بیرونی چشم هستند ، هدف قرار می‌گیرند. به گفته وی در این جراحی فقط روی یك‌ سوم تا نیمی از ضخامت رنگدانه در پشت عنبیه كار می‌شود كه از نظر پزشكی، اهمیت زیادی ندارند. وی ادامه داد: افرادی كه تحت این عمل جراحی قرار می‌گیرند، در مقایسه با افرادی كه با چشم‌های آبی به دنیا آمده‌اند، كمتر به نور حساس خواهند بود. با اين همه هومر تلاش مي‌كند ظرف يك سال‌ آينده بي‌خطر بودن عملش را اثبات كند.
شيوه آسان ديگر تغيير رنگ چشم (البته به صورت موقت) استفاده از لنزهاي تماسي است. البته اين شيوه خطر عفونت را در پي د‌ارد و استفاده از آن چندان راحت نيست. در انسان‌ها، بيشتر رنگ قهوه‌اي چشم معمول است، البته جالب است بدانيد كه رنگ چشم ۹۹ درصد اهالي كشور استوني آبي است. اما آيا معمول شدن احتمالي عمل تغيير رنگ چشم، مشكلات اجتماعي يا اخلاقي به همراه نخواهد داشت؟

به تازگي نتايج اوليه يك كارآزمايي باليني در كنگره جراحان نورولوژي مطرح شد كه نشان مي‌دهد اولتراسوند متمركز با هدايت MR اين قابليت را دارد كه با ايمني و كارايي بالا، لرزش اوليه را تحت كنترل خود درآورد. نتايج حاصل از مطالعه 10 بيمار نخست نشان مي‌دهد كه پيشرفت 78 درصدي در نمره متقابل لرزش دست حاصل شده است. از سويي نمره فعاليت‌هاي عملكردي بيمار تا 92 درصد بهبود يافته است. ازسويي، پيامدها و عوارض اين روش درماني با ديگر روش‌هاي درماني?لرزش، مانند استرئوتاكتيك تالاموتومي و تحريك عمقي مغز قابل‌مقايسه بودند. تاكنون به نظر مي‌رسد اين درمان غيرتهاجمي زندگي بيماران را تغيير و توانايي آنها را ارتقا داده تا بتوانند از دست غالب خود براي انجام فعاليت‌هايشان استفاده كنند، كاري كه قبل از درمان نمي‌توانستند انجام دهند. بيماران با اين روش درماني از پيشرفت فوري خود هيجان‌زده مي‌شوند. در اين روش با استفاده از MR براي هدايت و پايش تحويل اولتراسوند تمركز يافته به سلول‌هاي عصبي مسبب لرزش در تالاموس استفاده مي‌شود. هدف درماني نيز كاهش لرزش در دست غالب بيمار است.

در بيماران مبتلا به سرطان ريه غيرسلول كوچك، تعيين دقيق وضعيت غدد لنفي قبل از درمان به منظور برنامه‌ريزي فردي براي درمان بيماران الزامي است. به اين منظور پژوهشگران روش جديدي را براي جمع‌آوري اطلاعات در اين زمينه ابداع كرده‌اند كه برونكوسكوپي مجازي FDG-PET/CT سه‌بعدي ناميده مي‌شود و دقت تشخيصي بالايي براي رديابي متاستاز غدد لنفي منطقه‌اي دارد. براي تعيين كارايي برونكوسكوپي مجازي، محققان در 61 بيمار مبتلا، اسكن‌ F-FDG PET/CT ¹⁸ از تمام بدن انجام دادند. آنها با بررسي نتايج، دريافتند كه دقت تشخيصي اين روش براي پيداكردن متاستازهاي لنف‌نود، 81 درصد و ميانگين‌ زمان لازم از شروع اسكن تا ظاهرشدن تصاوير، 22 ثانيه است. ميانگين كوچك‌ترين ديامتر برونش‌هاي در دسترس مشاهده شده نيز 3 ميلي‌متر گزارش شد. در نهايت محققان نتيجه‌گيري مي‌كنند كه اين نوع برونكوسكوپي يك روش غيرتهاجمي تشخيصي حتي در راه‌هاي هوايي نسبتا كوچك در محيط ريه است كه قدرت تشخيصي بالايي هم دارد. به اين ترتيب مي‌توان اميدوار بود از اين پس نمونه‌برداري از بافت بدخيم با هدايت برونكوسكوپي با دقت بيشتري انجام شود.

محققان روش جديدي را براي تشخيص سينوزيت ابداع كرده‌اند، به اين ترتيب يك گزينه بالقوه براي كاهش استفاده از آنتي‌بيوتيك و هزينه درمان سينوزيت در جامعه ارائه شده است. پژوهشگران اين تحقيق با استفاده از حسگر داپلر اولتراسوند كه برخلاف اولتراسوند يا سي‌تي‌اسكن طبيعي است، توانستند ويسكوزيتي مايع سينوس را تعيين كنند، به اين ترتيب فقط بيماران مبتلا به ويسكوزيتي بالا و متراكم مايع سينوس به درمان آنتي‌بيوتيكي نياز دارند، در حالي كه براي افرادي كه ويسكوزيتي مايع سينوس آنها كم است، درمان‌هاي موثر ديگري وجود دارند. محققان اظهار مي‌دارند كه براي افراد شركت‌كننده در كارآزمايي انجام شده، از يك پرسشنامه خود اظهاري استفاده شده تا كيفيت زندگي بيماران مورد ارزيابي قرار گيرد. پاسخ‌هاي داده شده به اين پرسشنامه‌ها نشان از موثر بودن روش تشخيصي جديد در بيماران و رهايي آنها از انجام جراحي‌هاي بي‌مورد بوده است. همچنين عدم استفاده بي‌جا از آنتي‌بيوتيك آنها را از شر عوارض دارويي و صرف هزينه‌هاي زياد نجات داده كه نشان از موثر بودن اين روش تشخيصي جديد دارد.

ديگر به لطف اولين وسيله كاشتني در دنيا كه يك دستگاه ضد درد است و توليدي SPR Therapeutics، افرادي كه از دردهاي مزمن رنج مي‌برند، مي‌توانند از عذاب آن رهايي يابند. اين ايمپلنت در مركز پزشكي كارولينا روي يك بيمار 76 ساله كه از درد شانه دردناك پس از سكته مغزي براي بيش از 10 سال شاكي بود، امتحان شده و به خوبي از عهده مسووليت خود برآمده است. محققان معتقدند اين مطالعه پزشكان را قادر مي‌سازد تا تكنولوژي مذكور را براساس نيازهاي بيمار ارتقا دهند و آنها را به زندگي دلخواه خود برگردانند. اين وسيله كه روي فرد بيماري امتحان شده، براي مدت كوتاهي مورد استفاده قرار گرفت و به طور قابل توجهي درد وي تنها پس از چند هفته كاهش يافت. پس از آن اين وسيله به طور دايم در بدن وي كاشته شد تا براي هميشه از درد رهايي يابد. سيستم SPR تحقيقاتي از يك روش ابداعي و اختصاصي درمان «عصب داخل عضلاني» بهره مي‌برد كه اعصاب محيطي داخل عضله را براي درمان درد تحريك مي‌كند. اين سيستم غيرناركوتيك و قابل‌برگشت بوده و جايگذاري آن نيز با حداقل تهاجم انجام مي‌شود.

محققان در كنفرانس ساليانه آكادمي چشم‌پزشكي آمريكا در سال 2011 اعلام كردند روش جديد براي جراحي كاتاراكت ممكن است ايمن‌تر و كارآمدتر از رويكردهاي كنوني باشد. اين روش جديد كه از يك ليزر femtosecond خاص استفاده مي‌كند، به‌وسيله اداره كل غذا و داروي آمريكا تاييد شده، اما هنوز به طور گسترده در ايالات متحده در دسترس قرار ندارد. در اين مطالعه پژوهشگران نشان داده‌اند كه چگونه استفاده از ليزر femtosecond قبل از درمان كاتاراكت سطح انرژي اولتراسوند موردنياز را براي نرم‌كردن كاتاراكت کم مي‌کند. اين حالت باعث مي‌شود كاتاراكت به راحتي به بيرون ساكش شود. مزيت اين ليزر در كم‌كردن سطح انرژي اولتراسوند است زيرا اگر سطح انرژي زياد باشد، بهبود ديد خوب بيماران پس از جراحي با كندي صورت مي‌گيرد و مشكلات مرتبط با قرنيه نيز بيشتر خواهد شد. تركيبي از دقت و ساده‌سازي كه با اين نوع ليزر امكان‌پذير خواهد شد، پيشرفت عظيمي در جراحي كاتاراكت محسوب مي‌شود.

پژوهشگران علوم پزشکی  دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس می گویند که آنان توانسته اند دانشندان با ناتوان سازی پروتئینی موسوم به فورتیلین که محرک رشد مهارناپذیر سلول است، شیوه نوینی را برای نابودی سلول های سرطانی ارائه داده اند.
فورتیلین با خنثی سازی(حذف) پروتئین p53 که در واقع سرکوبگر سرطان است رشد سلول های سرطانی را تحریک می کند. پیش از این محققان دریافته بودند که پروتئین p53 تنها سلولهای سرطانی را نابود کرده و به سلولهای سالم صدمه‌ای وارد نمی‌آورد. پروتئین P53 یک سرکوبگر تومور کاملاً شناخته‌شده است که نقشی اساسی در شروع آپوپتوز دارد. مقدار پروتئین P53 هنگام مواجه سلول با استرس‌های ژنوتوکسیک افزایش می‌یابد و به‌علت نقش محافظ آن به‌عنوان «گارد ژنوم» معرفی شده است.
اشکال جهش‌یافته پروتئین p53 غالباً عملکرد فوق را از دست می‌دهند و این موضوع سبب شده تا جهشP53 شایع‌ترین تغیر ژنتیکی سرطان‌های انسان باشد. از سوی دیگر جهش‌های P53 با پاسخ‌دهی ضعیف به مداخلات درمانی مثل کموتراپی و رادیوتراپی همراه بوده و مطالعات اخیر حاکی از تأثیر احتمالاً مفید و ارزشمند ژن‌درمانی با هدف P53 به عنوان یک درمان مکمل در این سرطان‌ها بوده است. این یافته ها راه را برای درمان گستره ای از تومورهای سرطانی وتصلب شرایین هموار می سازد.
سرطان اصطلاحی برای اطلاق به گروهی از بیماری‌ها است که در آن سلول‌های غیرطبیعی بدون کنترل تقسیم می‌شوند و می‌توانند به سایر بافت‌ها تهاجم کنند. سلول‌های سرطانی همچنین می‌توانند از طریق خون و دستگاه لنفاوی به سایر نقاط بدن گسترش پیدا کنند. سرطان یک بیماری منفرد نیست، بلکه بسیاری از بیماری‌ها را شامل می‌شود. بیش از ۱۰۰ نوع متفاوت سرطان وجود دارد.
‘کن فوجیس’ مدیر بخش قلب و عروق دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس و مجری این تحقیقات می گوید: پروتئین p53 در واقع یک مهره دفاعی مهم و حیاتی علیه سرطان است چرا که می تواند ژنهای القاء کننده فرایند مرگ سلول را فعال کند. این پژوهشگران از مدل های حیوانی استفاده کردند تا نشان دهند فوتیلین، پروتئین p53 را از فعال سازی ژنهایی مانندBAX و Noxa که زمینه ساز مرگ سلول هستند، بازمی دارد. از این رو، سلول هایی که باید کشته شوند امکان گسترش و رشد می یابند. وقتی که سلول های سالم و طبیعی به سلول های سرطانی تبدیل می شوند،واکنش زیستی طبیعی بدن ما، فعال سازی پروتئین p53 است که سلول های آسیب دیده را از بین می برد. به گفته این محققان این فرایند توضیح می دهد چرا اکثر افراد می توانند در عمر خود اصلا به سرطان مبتلا نشوند. نتایج این تحقیقات در نشریه شیمی زیست شناختی منتشر شده است.
سالانه بیش از ۱۰ میلیون نفر در جهان به سرطان مبتلا شده که ۶ میلیون نفر آنها می میرند ، پیش بینی می شود که تعداد ابتلا به سرطان تا سال ۲۰۱۵ میلادی به ۱۵ میلیون نفر در سال برسد، هم اکنون سرطان در کشورهای پیشرفته دوّمین علّت مرگ و میر و در کشورهای جهان سوّم سوّمین علّت مرگ و میر می باشد.