پزشکی بالینی

محققان موسسه ملي سلامت آمريكا موفق به كشف شواهدي در خصوص ارتباط يك نوع منحصر به فرد سلول هاي ايمني با بيماري ام اس شده‌اند كه مي تواند به توليد كلاس دارويي جديد براي درمان اين بيماري كمك كند. دكتر «بيبيانا بيلكوآ» از محققان موسسه ملي اختلالات عصبي و سكته مغزي تأكيد مي كند: اين يافته مي تواند نحوه تأثير يكي از جديدترين داروها براي درمان بيماري ام اس موسوم به daclizumab را مشخص كند.
در اختلالات خودايمني، سيستم ايمني به بافت هاي سالم بدن حمله مي كند؛ آزمايش‌هاي باليني صورت گرفته حاكي از اثر داروي daclizumab در نازك كردن صفوف سلول هاي القايي بافت لنفاوي دارد. «بيلكوآ» خاطر نشان مي كند: اين مطالعه براي نخستين بار بر نقش سلول هاي القايي بافت لنفاوي در بروز اختلالات خود ايمني دلالت مي كند.
به گفته محققان، مطالعات بيشتري در خصوص نقش سلول هاي القايي بافت لنفاوي در بروز اين اختلالات بايد صورت بگيرد، اما نتايج اين تحقيق مي تواند نويد دهنده توسعه داروهاي جديد براي درمان ام اس و اختلالات خود ايمني باشد. نتيجه اين تحقيق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

دانشمندان در تحقيقات جديد خود مدعي شده‌اند ممكن است ميان بيماري آلزايمر و ديابت ارتباطي وجود داشته باشد. به عبارتي افراد مبتلا به ديابت بيشتر از سايرين در معرض ابتلا به آلزايمر قرار دارند، هرچند علت اين امر مشخص نيست. متخصصان ژنتيک آمريکا نيز براين موضوع صحه گذاشته و نشان داده‌اند که ژن آلزايمر بر شيوه توليد انسولين در بدن تاثيرگذار است. در اين تحقيقات دانشمندان آمريکايي از ژن‌هاي مشابه نماتودها بهره برده‌اند. اين کرم‌ها مدلي قابل استفاده و مفيد براي مطالعه ژنتيک انسان‌ها محسوب مي‌شوند. سرپرست اين تيم تحقيقاتي مدعي است ژني را كه بر روند توليد انسولين و تاثيرگذاري آن در بدن اين كرم‌ها نقش دارد، پيدا كرده است. به گفته وي افرادي كه به ديابت نوع 2 مبتلا هستند، در معرض احتمال فزاينده ابتلا به دمانس نيز قرار دارند. درواقع به نظر مي‌رسد متابوليسمي كه سيستم عصبي را سلامت نگه مي‌دارد، از جمله فعل و انفعالات متابوليكي است كه به خط سير انسولين مرتبط است. اين كشف مي‌تواند درهاي تازه‌اي را براي درمان يا پيشگيري از ابتلا به آلزايمر باز كند. البته تحقيقات بيشتري لازم است تا معلوم شود اين مكانيسم دقيقا چيست و چگونه عمل مي‌كند.

به تازگي در يك مطالعه پايلوت دستگاهي با 4 كويل براي تحريك مغناطيسي عمقي ترانس كراينال مغز افراد مبتلا به فيبروميالژي موردآزمايش قرار گرفته كه به طور قابل‌توجهي درد مداوم و پايدار را در اين بيماران از بين مي‌برد. با توجه به نتايج اوليه اين مطالعه كه روي 5 نفر انجام شده، قرار است قدم بعدي طراحي يك مطالعه بزرگ‌تر با وارد كردن 40 بيمار باشد تا بتوان نتايج نهايي را اعلام كرد. اين وسيله با تقليد از دستگاه TMS (مورد تاييد اداره كل غذا و داروي آمريكا كه روي بيماران مبتلا به افسردگي نتايج خوبي نشان داده) ساخته شده است. در TMS يك كويل به كار رفته و ميدان مغناطيسي پالسي ايجاد مي‌كند تا در كورتكس پره فرونتال بيمار جريان الكتريكي توليد شود اما در وسيله جديد چهار كويل استفاده شده تا نواحي عميق‌تر مغز هدف‌گيري شود. درواقع بيشتر شبيه چاقوي گاما است كه براي راديو سرجري استفاده مي‌شود. محل هدف اين وسيله dorsal anterior cingulate مغز است كه با دردهاي مزمن مرتبط است و هدف، تحريك cingulate است تا يك سينگولوتومي غيرتهاجمي انجام شود و به اين ترتيب دردهاي مزمن غيرقابل‌درمان بهبود يابند.

محققان دانشگاه UCLA در مطالعه‌اي روي موش‌ها پيشنهاد مي‌کنند که فروکتوز (موجود در نوشابه‌هاي شيرين غيرالکلي) عملکرد مغز و حافظه را کند مي‌کند. همچنين موادغذايي و نوشيدني‌هاي بسيار شيرين هم مانعي در سر راه يادگيري هستند. اين يافته‌ها از سوي ديگر نشان مي‌دهند که اسيدهاي چرب امگا3 اين اثر را خنثي مي‌کنند. مطالعه هاي پيشين نشان داده‌اند که فروکتوز از علل ايجادکننده ديابت، چاقي و کبد چرب است، اما براي نخستين بار است که محققان نشان داده‌اند چگونه شکر مي‌تواند مغز را تحت‌تاثير قرار دهد. در آمريکا مصرف زياد فروکتوز قابل‌توجه است، در حالي که در اروپا و آسيا، مصرف سوکروز بيشتر رايج است و البته اين مطالعه روي فروکتوز تمرکز دارد. در واقع جاي شکي نمانده که آنچه ما مي‌خوريم، روي چگونگي تفکر ما تاثير مي‌گذارد. داشتن رژيم‌غذايي سرشار از فروکتوز و به مدت طولاني، توانايي مغز را براي يادگيري و حافظه تخريب مي‌کند. اما افزودن امگا3 به رژيم‌غذايي اين تخريب را به حداقل مي‌رساند. در اين زمينه نگراني‌ها در مورد فروکتوزي که به‌طور طبيعي در ميوه‌ها موجود است، کمتر است، زيرا آنها حاوي آنتي‌اکسيدان‌هاي مهم هم هستند. بيشتر نگراني‌ها در مورد موادغذايي است که شکر اضافي به آنها زده مي‌شود تا بيشتر شيرين شوند.

برگزار کنندگان: فدراسيون جهاني جوامع جراحي مغز و اعصاب ( WFNS)، مركز جراحي مغز و اعصاب هانوفر، وزارت بهداشت، بيمارستان فوق تخصصي ميلاد، دانشگاه هاي علوم پزشكي تهران و شهيد بهشتي، موسسه بين‌المللي سلامت پروفسور سميعي
زمان برگزاری: ۱۳ الی ۱۶ مهر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳/۶/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، بیمارستان میلاد و مركز همايشهاي بين‌المللي برج ميلاد

سایت همایش

محققان سوئيسي موفق شدند با تحريك عصبي بخش آسيب‌ديده نخاع، قدرت راه رفتن را به موش‌هاي فلج باز گردانند. محققان دانشگاه زوريخ در اين تحقيق موش‌هاي آزمايشگاهي كه دچار فلج كامل پاهاي عقب بودند را به مدت چند هفته تحت درمان قرار دادند. محققان براي تحريك مجدد ناحيه آسيب‌ديده از روش دارو درماني و محرك‌هاي الكتريكي استفاده كرده و موفق به احياي مجدد اعصاب در ناحيه صدمه ديده نخاعي شدند. موش‌ها پس از طي كردن دوره توانبخشي توانستند به كمك يك روبات كه آنها را سرپا نگه داشته و اعصاب بخش آسيب‌ديده را تحريك مي‌كرد، براحتي بر روي تردميل حركت كرده و از پله‌ها بالا بروند. بازيابي قدرت كنترل پاهاي عقب نشان مي‌دهد كه مغز قادر به برقراري ارتباط مجدد با اعصاب بخش نخاعي آسيب‌ديده است.
به گزارش ایسنا، پروفسور «گرگوري كورتين» سرپرست تيم تحقيقاتي دانشگاه زوريخ اعلام كرد: اين آزمايش نشان مي دهد كه بدن قادر به بازسازي برخي صدمات نخاعي است كه پيش از اين تصور مي شد باعث فلج دائمي فرد مي‌شود. فاز انساني اين آزمايش احتمالا از سال آينده ميلادي با بودجه اي بالغ بر هفت ميليون پوند آغاز خواهد شد كه نويد دهنده گام جديد براي درمان افراد مبتلا به آسيب هاي نخاعي است.

دانشمندان با يك فرمان شيميايي موفق شدند مرگ سلولهاي مغزي در موشها را متوقف كنند؛ دستاوردي كه مي‌تواند براي بيماران مبتلا به بيماري‌هاي تحليل‌برنده سلولهای عصبی مانند آلزايمر و پاركينسون، نويدبخش باشد. اين فرمان باعث شد تا موش‌هاي مبتلا به يك بيماري غيرقابل درمان مغزي از زندگي طولاني‌تري برخوردار شوند. اين اولين بار است كه محققان انگليسي به درك عامل مرگ نورون‌ها نائل شده و آن را يك دستاورد بزرگ خوانده‌اند. دانشمندان بنياد تحقيقات آلزايمر انگليس پس از كشف اين عامل، تحقيقات خود را براي توقف آن ادامه داده و توانستند از مرگ سلولهاي مغزي جلوگيري كنند تا اين موشها از عمر بيشتري برخوردار شوند. آنها همچنين بر اين تصور بودند كه احتمالا يك سازوكار رايج وجود داشته كه بيماريهايي مانند آلزاايمر، پاركينسون و کروتزفلد جاکوب با آن به سلولهاي عصبي آسيب رسانده و احتمالا مي‌توان با همين شيوه آنها را متوقف كرد.
اين محققان كه نتايج يافته‌هاي آنها در مجله نيچر منتشر شده، از كشف يك مسير اصلي براي مرگ سلولهاي مغزي در موشهاي مبتلا به کروتزفلد جاکوب خبر دادند. در بيماريهاي تحليل‌برنده سلولهاي عصبي، پروتئين‌ها به شيوه‌هاي مختلف به اشتباه به هم پيچيده و منجر به ايجاد پروتئين‌هايي با اشكال اشتباه مي‌شوند كه به شكل‌گيري پلاكهاي مغزي در افراد مبتلا به بيماري‌هايي مانند آلزايمر منجر مي‌شود. بيش از 18 ميليون انسان در جهان از آلزايمر رنج مي‌برند، آلزايمري كه طي آن نورون‌هاي مغزي مرده و مغز از درون تخريب مي‌شود.

نتايج تحقيقات اوليه دانشمندان در آمريكا نشان مي‌دهد، استفاده از «سپر سلول‌هاي بنيادي» مي‌تواند از بدن در مقابل اثرات مخرب شيمي درماني محافظت كند. محققان در يك رويكرد كاملاً نوين از سلول‌هاي بنيادي ژنتيكي اصلاح شده براي حفاظت از مغز استخوان استفاده كردند. دكتر «جنيفر آداير» در تشريح اين روش مي‌گويد: اين درمان مشابه شليك به هر دو سلول‌ سرطاني و سلول‌هاي مغز استخوان است، اما در اين حالت سلول هاي مغز استخوان مجهز به سپرهاي سلول بنيادي هستند. محققان در اين پژوهش تلاش كردند از مغز استخوان سه بيمار مبتلا به نوعي از سرطان مغز به نام «گلیوبلاستوما» در برابر آثار سوء شيمي درماني محفاظت كنند.
سلول‌هاي بنيادي توليدكننده خون از مغز استخوان اين بيماران گرفته و سپس ايزوله شدند. سپس از يك ويروس براي عفوني كردن سلول‌هاي داراي ژن محافظت‌كننده از سلول‌ها در مقابل داروي شيمي‌درماني استفاده كردند. اين سلول‌ها سپس به درون بدن بيمار بازگردانده شدند. پروفسور «هانس پيتر كايم» نويسنده ارشد اين تحقيق مي گويد: ما دريافتيم كه بيماران پس از پيوند سلول‌هاي بنيادي داراي ژن اصلاح شده قادر بودند شيمي‌درماني را بسيار بهتر از كساني كه فاقد اين پيوند بودند، تحمل كنند و درمان آن‌ها عوارض جانبي منفي نداشت. اين سه بيمار مدت طولاني‌تري (نسبت به بقاي ميانگين 12 ماه) زنده ماندند و يك بيمار نيز كماكان 34 ماه پس از درمان زنده بود.
«پروفسور سوزان شورت» دانشمند مركز پژوهش سرطان انگليس نيز تأكيد كرد: اين يك مطالعه بسيار جالب و رويكردي كاملاً نوين به حفاظت از سلول‌هاي نرمال در طول درمان سرطان است. اين آزمايش بايد روي بيماران بيشتري انجام شود اما ممكن است بدين معني باشد كه ما مي‌توانيم از تموزوموليد (يك داروي شيمي‌درماني) براي درمان تعداد بيشتري از بيماران داراي تومور مغزي استفاده كنيم. اين رويكرد همچنين مي‌تواند مدلي براي ساير وضعيت‌هايي كه در آن‌ها مغز استخوان تحت تاثير درمان سرطان قرار مي‌گيرد، باشد.
به گزارش ایسنا، داروهاي شيمي‌درماني قادر به نابودي سلول‌هاي سرطاني در حال تقسيم سريع‌ هستند، اما مي‌توانند بر ساير بافت‌هاي سالم مانند بافت استخوان اثر منفي بگذارند. بدن به طور پيوسته سلول‌هاي جديد خون را به فضاهاي توخالي درون استخوان پمپ مي‌كند. با اين حال مغز استخوان به طور قابل توجهي در مقابل شيمي‌درماني آسيب‌پذير است. شيمي‌درماني منجر به توليد اندك‌تر سلول‌هاي سفيد خون و اين امر خطر عفونت را افزايش مي‌دهد. اين نوع درمان همچنين باعث توليد كمتر سلول‌هاي قرمز خون مي‌شود كه اين نيز تنگي نفس و خستگي را به دنبال دارد. محققان «مركز پژوهش سرطان فرد هاچينسون» در سياتل بر اين باورند؛ اين اثرات "موانع عمده" در استفاده از شيمي‌درماني هستند؛ بدان معنا كه اين درمان بايد متوقف شود، به تاخير بيفتد و يا استفاده از آن كاهش يابد.

محققان آلماني دريافتند، شبكه‌هاي ارتباطي مغز با استفاده از فركانس‌هاي مختلف ‌از وقوع ترافيك رواني پيشگيري مي‌كنند. پروفسور «يورگ هيپ» سرپرست تيم تحقيقاتي دانشگاه توبينگن آلمان اعلام كرد: ما در تحقيقات خود دريافتيم كه شبكه‌هاي مختلف مغزي درست مانند تيك‌تيك ساعت در سرعت‌هاي مختلف، با فركانس‌هاي گوناگون كار مي كنند. محققان براي بررسي فعاليت‌هاي مغز از روش تصويربرداري با رزونانس مغناطيسي يا MRI استفاده مي‌كنند، اما اين روش نمي‌تواند ميزان فركانس مغزي را اندازه‌گيري كند. به گفته «مائوريتسيو كوربتا» متخصص نورولوژي دانشگاه واشنگتن، روش MRI تنها امكان بررسي غيرمستقيم فعاليت سلول هاي مغزي را امكان پذير مي‌كند و بررسي فعاليت مغزي در فركانس هاي بالاتر از 0.1 هرتز يا يك بار در هر 10 ثانيه وجود ندارد؛ اين درحاليست كه برخي سيگنال‌هاي مغزي چرخه‌اي با فركانس 500 هرتز يا 500 بار در ثانيه دارند.
در اين تحقيق از روش مگنتو آنسفالوگرافي (MEG) براي بررسي فعاليت مغزي 43 داوطلب سالم استفاده شد. با اين روش تغييرات بسيار ظريفي در ميدان مغناطيسي مغز كشف شد كه توسط سلول‌هاي فعال در يك زمان ايجاد مي‌شوند. اين روش مي‌تواند سيگنال هايي تا 100 هرتز را شناسايي كند. اين تحقيق نشان مي‌دهد، شبكه اي شامل هيپوكامپوس (منطقه حياتي مغز براي شكل گيري حافظه) تمايل به فعاليت در فركانس هايي در حدود پنج هرتز دارد. شبكه مناطق درگير در حس و حركت در فركانس هايي در محدوده 32 و 45 هرتز فعاليت مي كنند و بسياري ديگر از شبكه هاي مغزي در فركانس هايي بين هشت تا 32 هرتز فعال مي شوند.
در تحقيقات قبلي در خصوص افسردگي و اسكيزوفرني با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI) تغييرات فاصله‌اي در سازمان شبكه مغزي مشاهده شده بود. بررسي ساختار زماني فعايت مغز با روش MEG مي‌تواند به محققان براي درك بهتر بيماري‌هايي مانند افسردگي و اسكيزوفرني كمك شاياني كند. نتايج اين تحقيق در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.

این کنفرانس در تاریخ ۸ تیر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در هتل عباسی اصفهان برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل اصول كلي تزريق ديسپورت، تزريق ديسپورت در سرويكال ديستونيا، تزريق ديسپورت بلفارو اسپاسم وارومانديواسپاسم می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کنفرانس در تاریخ ۱ تیر ۱۳۹۱ توسط انجمن اينترونشنال كارديولوژي ايران در بیمارستان شهید رجایی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی عروق مغزی، Applicable clauses of international guidelines to our local practice. (last version of ACC/ESC guidelines) می باشد.

اطلاعات بیشتر

محققان، پروتئین مسئول بروز مننژیت باكتریایی را شناسایی كردند و با این كشف، راه برای ارایه واكسن این بیماری هموار می شود. به گزارش دیلی میل، مننژیت باكتریایی، عفونت مننژ یا همان غشای محافظتی مغز و نخاع است. كودكان ، بیماران مسن و افراد دچار نقص ایمنی در خطر ابتلا به مننژیت باكتریایی شدید هستند. گروهی از محققان دانشگاه آدلاید در استرالیا به تازگی مطالعاتی را با هدف یافتن واكسنی جدید برای بیماری مننژیت باكتریایی آغاز كردند.
' پنومونی استرپتوكوك ' مهمترین عامل بروز بیماری مننژیت باكتریایی در بدن انسان است. محققان در این مطالعه ، شیوه جدیدی را برای غربالگری ژنهای باكتریهایی ابداع كردند كه در زمان بیماری مننژیت در بافت مغز یافت می شوند. دانش پژوهان با استفاده از سیستم مدل موش ، میزان عفونت در بدن این حیوان را با دو گونه مختلف پنومونی استرپتوكوك بررسی كردند.
آنها پروتئینی موسوم به 'گلیسروفسفات اكسیداس' شناسایی كردند و نشان دادند این پروتئین برای حركت باكتری از خون به مغز در موش ها ضروری است. دانشمندان نشان دادند واكسنی علیه گلیسروفسفات اكسیداس، موش ها را از این بیماری عفونی خطرناك محافظت می كند. نتایج تحقیقات این گروه حاكی از ارایه یك راهبرد جدید برای ایمنی سازی بدن علیه پنومونی استرپتوكوك است.

برگزار کنندگان: انجمن مولتیپل اسکلروز ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن مغز و اعصاب ایران، مرکز تحقیقات ام اس سینا
زمان برگزاری: ۱۱ الی ۱۲ آبان ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۶/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، هتل المپیک

سایت همایش

براساس گزارش جديد محققان زنان و مرداني كه در ميانسالي مبتلا به افسردگي شده‌اند، ممكن است براي ابتلا به دمانس در دوران پيري بيشتر مستعد باشند. مطالعه‌هاي پيشين نيز ارتباط ميان افسردگي را در افراد مسن با دمانس و بيماري آلزايمر نشان داده بود، اما هرگر مشخص نبود كه كدام يك مقدم بر ديگري ظاهر مي‌شود. به عبارت ديگر آيا افسردگي عامل خطر دمانس است يا تنها يک علامت زودهنگام براي آن؟ محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌دارد: «ما مي‌خواستيم بدانيم آيا افسردگي يك علت واقعي دمانس است يا يك واكنش طبيعي به اختلال شناختي يا اصلا ايجاد تغييري در مغز باعث بروز هر دو در يك زمان مي‌شود.» در اين مطالعه بيش از 13 هزار فرد 40 تا 55 سال در فاصله سال‌هاي 1964 تا 1973 براي اولين بار مورد بررسي قرار گرفتند. در قسمتي از معاينه اين افراد، اطلاعات كاملي درباره رفتارهاي سلامت و سابقه پزشكي آنها به پرسيده شد. همچنين قد، وزن و فشارخون آنها ثبت شد. سپس مجددا بين سال‌هاي 1994 تا 2000، اين افراد كه حالا در سنين پيري قرار داشتند. ارزيابي شدند. آنگاه بين سال‌هاي 2003 تا 2009 نيز بررسي شدند، يعني زماني كه ميانگين سني آنها 81 سال بود. به گزارش سپید، آناليز نهايي نتايج‌ حاكي از آن است كه افسردگي در سال‌هاي پاياني عمر احتمال ابتلا به بيماري آلزايمر را 2 برابر مي‌كند، اما در افرادي که هم در ميانسالي و هم سال‌هاي آخر افسردگي دارند با 3 برابر بيشتر احتمال ابتلا به بيماري آلزايمر و دمانس عروقي دست و پنجه نرم مي‌كنند. همچنين احتمالا افسردگي قبل از دمانس عروقي بروز مي‌كند و نه هم‌زمان با آن، پس افسردگي مي‌تواند يك عامل خطر علتي حقيقي باشد.

این سمینار در تاریخ ۱۲ الی ۱۳ مهر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی مازندران در محل ستاد مرکزی دانشگاه برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل رویکرد به سر درد های حاد، رویکرد به میگرن و انواع آن، سردرد ناشی از ضایعات فضاگیر مغز، سردرد های سینوزیتی، آرتریت ژانت سل، سردردهای ناشی از بیماریهای چشمی، سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو، نورالژی تری ژمینال، افزایش فشار داخل مغز ایدیو پاتیک، سردرد تنشی و جنبه های روانپزشکی سردرد، سردرد کلاستر می باشد.

اطلاعات بیشتر

در شماره اين هفته نشريه نورولوژي، محققان دانشگاه MIT و 2 بيمارستان بوستن آمريکا، حسگر مچي را معرفي کرده‌اند که ساده و غيرانسدادي بوده و مي‌تواند شدت تشنج‌هاي اپي‌لکتيک را به دقت آنچه EEG نشان مي‌دهد، بسنجد اما بدون آنکه به الکترودهاي اسکالپ و ليدهاي الکتريکي نياز داشته باشند. با اين وسيله ابداعي اطلاعات مفيدي از بيماران مبتلا به تشنج جمع‌آوري مي‌شود که در طول زندگي روزانه آنها رخ مي‌دهد، بدون آنکه نياز باشد به بيمارستان مراجعه کنند و تحت نظر قرار گيرند. از سويي اگر نتايج ثبت شده غيرمعمول باشند، مي‌تواند به بيماران هشدار دهد آيا تشنج به اندازه‌اي شديد است که لازم باشد داروهاي خود را مصرف کند يا خير. به گزارش سپید، اين گروه تحقيقاتي از ابتدا حسگر مچي مزبور را براي جمع‌آوري اطلاعات باليني باارزش از کودکان مبتلا به اوتيسم طراحي کرده بود، ولي بعد براي بيماران مبتلا به تشنج هم مورد استفاده قرار داد. اين حسگر هدايت‌ الکتريکي پوست را اندازه‌گيري مي‌کند و شاخصي است براي سيستم عصبي که پاسخ‌هاي بدن را کنترل مي‌کند.

با بروز چاقي در جهان و تلاش محققان براي يافتن راه‌ها جهت حل اين معضل بزرگ، پژوهشگران به تازگي دريافتند که اسکن مغز با فانکشنال MRI مي‌تواند ميزان وزن‌گيري افراد را در آينده پيش‌بيني کند. پژوهشگران اين مطالعه نشان داده‌اند که ارتباطي ميان پاسخ‌هاي مغزي مشاهده شده در fMRI به محرک‌هاي اشتها‌آور و رفتار تغذيه‌اي فرد در آينده وجود دارد. اين مطالعه يکي از اولين مطالعاتي است که از پاسخ‌هاي مشاهده شده در اسکنرها براي پيش‌بيني رفتارهاي آينده در طول زمان استفاده مي‌کند. درواقع استفاده از تصاوير فعاليت مغزي براي پيش‌بيني رفتارهاي آينده شخص بسيار مفيد است. وقتي مغز پاسخ‌هاي قوي به محرک‌هاي غذايي مي‌دهد، کساني هستند که در آينده به پرخوري روي مي‌آورند و دچار اضافه‌وزن مي‌شوند. ارتباط ميان پاسخ‌هاي قوي مغز و خوردن غذا و وزن‌گيري در تصاوير و فعاليت‌هاي جنسي نيز ديده مي‌شود. در واقع نوع پاسخي که در اسکن‌هاي مغزي هنگام ديدن تصاوير جنسي مشاهده مي‌شود تمايلات شخص را به مسايل جنسي در آينده نشان مي‌دهد.

محققان به تازگي دريافته‌اند هر چه ويتامين D دريافتي در رژيم غذايي روزانه بيشتر باشد، با خطر كمتر بيماري آلزايمر مرتبط مي‌شود. اين نتايج در پيگيري 7سال بيماران به دست آمده است. در اين مطالعه 498زن خانه‌دار با ميانگين سني 8/79 سال وارد شدند كه مكمل ويتامين D مصرف نمي‌كردند و به مدت 7 سال مورد پيگيري قرار گرفتند. سپس اطلاعات مربوط به آنها بازيابي و ميزان ويتامينD دريافتي براساس پرسشنامه مربوطه و اظهارات خود بيمار تكميل شد. نتايج نهايي حاكي از آن بودند زناني كه به بيماري آلزايمر مبتلا شدند (70 نفر) سطح ويتامين D پايه دريافتي آنها در كمترين ميزان خود ميان ديگران قرار داشت (باميانگين 3/50 ميكروگرم در هفته)، در صورتي كه اين مقدار در افراد بدون بيماري آلزايمر به ميانگين 63 ميكروگرم در هفته مي‌رسيد. افرادي كه به ديگر اختلالات شناختي مبتلا شدند با سطح ميانگين ويتامين D دريافتي معادل 59 ميكروگرم در هفته مواجه بودند.

برگزار کننده: انجمن صرع ایران
زمان برگزاری: ۱۲ الی ۱۴ مهر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۱/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، هتل المپیک

سایت همایش

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی زنجان، انجمن علمی مغز و اعصاب کودکان ایران
زمان برگزاری: ۸ الی ۱۰ شهریور ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۱/۴/۱۳۹۱
مکان برگزاری: زنجان، سالن همایش های بین المللی روزبه

سایت همایش

برگزار کننده: انجمن مغز و اعصاب ایران
زمان برگزاری: ۱۴ الی ۱۸ تیر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۷/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، نمایشگاه های تخصصی شهرداری تهران
(واقع در بزرگراه شهید حکیم، خروجی بزرگراه شهید چمران جنوب، شلع جنوبی بوستان گفتگو)

سایت همایش

در قرون نوزدهم، جين – مارتين شاركوت، نورولوژيست، يك صندلي لرزشي ابداع كرد تا به رفع علايم بيماري پاركينسون كمك كند. او بهبود بيمارانش را با اين روش درماني گزارش كرد اما مدت كوتاهي پس از آن فوت كرد و ارزيابي بيشتر درمان هرگز امكان‌پذير نشد. اكنون اين گروه از محققان نورولوژي كار شاركوت را دوباره بازسازي كردند تا ببينند كار شاركوت فايده‌اي دارد يا خير. نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد اگر ارتعاش درماني به طور معني‌داري بعضي علايم بيماري پاركينسون را بهبود مي‌بخشد، اثر آن مربوط به اثر پلاسبويي آن است يا ديگر عوامل غيراختصاصي و نه ارتعاش. در واقع در اين پروژه از پروتكل شاركوت با وسايل مدرن تقليد شده تا يك مشاهده تاريخي تاييد يا رد شود. محققان در اين كار تحقيقاتي دريافتند هم گروه درمان‌شده و هم گروه كنترل به طور مشابه بهبود پيدا کرده و اين موضوع پيشنهاد مي‌كند عوامل ديگري هم روي عملكرد موتور بيماري پاركينسون اثر دارد. به گزارش سپید، بيماران شاركوت به وي گفته بودند به نظر مي‌رسد هنگام سفر با قطار يا حمل‌ونقل طولاني علايم دردناك يا ناراحت پاركينسون برطرف مي‌شود و اين حس مدتي پس از مسافرت نيز باقي مي‌ماند. پس او صندلي‌اي را طراحي كرد تا از تكان‌هاي قطار تقليد كند و به اين ترتيب نتيجه گرفته بود که ارتعاش درماني علايم بيماري را بهبود مي‌بخشد.

مهندسان دانشگاه شفلد روشي را ارائه كرده‌اند تا به نورون‌هاي آسيب‌ديده از تروما كمك كند به طور طبيعي ترميم پيدا كنند، به اين ترتيب شانس برگشت حس و حركت اعضاي صدمه‌ديده افزايش پيدا مي‌كند. اين تيم تحقيقاتي در يك كار مشترك با پژوهشگران آلماني روش جديد را براساس تكنيك NGCs ابداع كرده‌اند كه امروزه براي ساخت تجهيزات پزشكي استفاده مي‌شود. وقتي نورون‌ها در بازو يا پاها صدمه مي‌بينند توانايي رشد دوباره را دارند، برخلاف آنچه در طناب نخاعي رخ مي‌دهد، هر چند براي اين‌كار به كمك نياز دارند. در اين روش درماني از لوله‌اي استفاده مي‌شود كه از مواد پليمر صناعي ساخته شده و پايه آن پلي‌لاكتيك اسيد است و به اين صورت طراحي شده تا نورون‌هاي صدمه‌ديده را براي رشد دوباره از طريق تعدادي كانال كوچك هدايت كند. وقتي نورون كاملا دوباره رشد كرد، لوله به طور طبيعي از بين مي‌رود. تيم تحقيقاتي اميدوارند اين رويكرد درماني به طور قابل‌توجهي بازگشت طيف وسيعي از نورون‌هاي محيطي آسيب‌ديده را امكان‌پذير كنند. حالا پژوهشگران به دنبال آن هستند تا در كارآزمايي‌هاي باليني نيز آن را امتحان كنند.

امروزه آسيب‌هاي نخاعي اغلب باعث فلج‌شدن و افت‌كيفيت زندگي بيمار مي‌شوند، زيرا اعصاب نخاعي ارتباطات بسيار پيچيده و دقيقي با هم دارند و ارتباط مغز و عضلات را با هم برقرار مي‌كنند. در حال حاضر مطالعه جديدي روي ميمون‌ها انجام شده تا بتوانند اين اتصالات پيچيده را پس از تخريب در اثر تروما دوباره از سر بگيرند. به اين صورت كه آنها الكترودهايي را در مركز كنترل حركات در مغز كار گذاشته‌اند و سپس آنها را با سيم به الكترودهاي متصل به عضلات وصل مي‌كنند. محققان با اين ايده، توانسته‌اند در ميموني كه دستش را به طور موقت فلج‌كرده بودند، با استفاده از اين الكترودها حركت ايجاد كنند. بدون شك اين كار سرآغاز مهمي در درمان بيماران قطع نخاعي است. محققان با تزريق ماده بي‌حسي، فعاليت نورون را به طور موضعي در بازو بلوك كرده بودند تا به طور موقت فلج در دست ايجاد شود. با كمك نوروپروستزيس حركت دست ميمون در دست فلج شده بازگردانده شد و او توانست توپي را با دست بردارد و حركت دهد و با شيوه‌اي تقريبا معمولي و حركت را مانند قبل تمام كنند. اين تيم تحقيقاتي همچنين تست قدرت چنگ‌زدن را انجام دادند و دريافتند سيستم آنها توانايي دقيق چنگ‌زدن را از سر گرفته است.

 وقتي جراحي با يك تومور در بدن مقابله مي‌كند، يعني بايد بتواند بافت سرطاني را به طور كامل خارج كند، بدون آنكه به بافت اطراف صدمه‌اي برساند. در مغز شايد نتوان آنقدر ايده‌آلانه عمل كرد زيرا سلول‌هاي سالم آنقدر مهم هستند كه نبايد از بين بروند يا صدمه ببينند. حالا شايد نانوذرات طلا بتوانند روشن‌ترين و واضح‌ترين ديد را از سلول‌هاي سرطاني هنگام عمل جراحي مغز به جراح ارائه دهند به طوري كه به جراحان كمك‌كنند تا سلول‌هاي توموري را بدون آسيب‌رساندن به همسايگان سالم خود خارج‌كنند. 
سابق براين جراحان بيشتر از MRI براي رسيدن به محل تومور هنگام جراحي مغز بهره مي‌بردند، اما بعضي سلول‌ها ممكن است توسط MRI يا چشم‌ بدون مسلح ديده نشوند و به اين ترتيب پنهان بمانند. برهمين اساس دانشمندان دانشگاه استنفورد آمريکا براي غلبه بر اين مشكل نانوذرات كروي با خصوصيات خاص خود را ابداع كرده‌اند كه به جراح براي پيدا‌كردن سلول‌هاي سرطاني از 3 راه مختلف كمك شاياني مي‌كند. اين ذرات از يك هسته طلايي، پوشيده شده با فلزي به نام گادولينيوم و يك لايه سيليكا ساخته شده‌اند. محققان نشان داده‌اند اين ذرات مي‌توانند از سد خوني – مغزي عبور كنند و زماني كه به داخل جريان خون تزريق مي‌شوند، بدون نياز به يك مكانيسم هدف‌گيري خاص داخل سلول‌هاي سرطاني تجمع پيدا مي‌كنند. اين امر به اين دليل است كه عروق خوني در بافت سرطاني شكننده‌تر از عروق خوني سالم هستند، به همين دليل نانوذرات از طريق ديواره عروق نشت پيدا مي‌كنند و خود را در بافت سرطاني اطراف بارگذاري مي‌كنند.
تيم تحقيقاتي مذکور به منظور ارزيابي توانايي مشخص‌كردن تومورها در ابتدا نانوذرات را به دم موش‌هايي كه مغزشان حاوي سلول‌هاي سرطاني افراد مبتلا به گليوبلاستوما بود، تزريق كردند. سپس براي مشخص ‌كردن و تعيين محل تومورها و معلوم‌كردن شكل آنها از MRI كمك گرفتند. گادولينيوم سياه به تجسم و تعريف مرزهاي تومور بسيار كمك كرد. سپس ليزر ضرباني را مستقيما به مغز تاباندند كه باعث مي‌شود هسته‌هاي طلاي نانوذرات گرم‌شده و به ارتعاش واداشته شوند. اين ارتعاش‌ها سيگنال‌هاي پرسروصدايي را توليد و از تومور خارج مي‌كنند كه به‌وسيله يك سونوگرافي كه تصاوير real-time ضبط مي‌كند، جمع‌آوري مي‌شوند. درنهايت پس از برداشت قسمت اعظم توده سرطاني، تيم تحقيقاتي باقيمانده بافت مغزي سرطاني را با استفاده از اسپكتروسكوپ Raman مشخص کرد. اثر متقابل اشعه فوتون اسپكتروسكوپ با سيليكا هرگونه سلول‌هاي سرطاني باقيمانده را روشن مي‌كند.
به گزارش سپید، محققاني كه روي اين پروژه تحقيق مي‌كنند، در حال بررسي نانوذرات مشابه در بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال هستند و اميد است نتايج حاصل از آن، به سرعت گسترش استفاده از نانوذرات در سرطان مغز كمك كند. آنها همچنين اميدوارند راهي را پيدا كنند كه با گرم‌كردن طلا نه تنها بتوانند سلول‌هاي سرطاني را مشخص كنند، بلكه قادر باشند آنها را نيز در همان زمان از بين ببرند. اين پروژه تحقيقاتي توسط دانشمندان دانشگاه استانفورد آمريكا در كاليفرنيا انجام شده است.

براساس آخرين نتايج مطالعه محققان انجام هرگونه حركت ورزشي مي‌تواند خطر آلزايمر را در هر سني كاهش دهد، حتي اگر انجام كارهاي ساده منزل باشد و فرد انجام?دهنده نيز بالاي 80 سال داشته باشد. به عبارتي كارهايي مانند شستن ظرف‌ها، آشپزي، بازي‌هاي ساده و حتي راندن ويلچير به عنوان فعاليت فيزيكي مي‌تواند خطر بيماري آلزايمر را كاهش دهد. محققان در اين مطالعه از 716 فرد مسن بدون دمانس دعوت كردند تا 10 سال تحت بررسي قرار گيرند و فعاليت‌هاي روزانه‌شان به طور مرتب ثبت شود. ميانگين سني اين افراد 82 سال بود. همچنين تمامي آنها سالانه تحت تست روان قرار گرفتند تا حافظه و توانايي‌هاي فكري‌شان اندازه گرفته شود. پس از 5/3 سال پيگيري، 71 فرد دچار آلزايمر شدند. به گزارش سپید، افرادي كه در انتهاي جدول 10 درصد فعاليت فيزيكي روزانه قرار داشتند، نسبت به افرادي كه در ابتداي جدول قرار گرفته بودند نسبت به افرادي كه در ابتداي جدول قرار گرفته بودند، بيش از 2 برابر احتمال داشت به آلزايمر مبتلا شوند . پژوهشگران معتقدند نتايج اين مطالعه بسيار جديد است و مي‌تواند دستورالعمل‌هاي درماني و توصيه‌هايي را كه به افراد مسن مي‌شود، تغيير دهد.

برگزار کنندگان: بیمارستان فوق تخصصی رضوی مشهد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
زمان برگزاری: ۲۱ الی ۲۳ تیر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۵/۴/۱۳۹۱
مکان برگزاری: مشهد، بیمارستان رضوی

سایت همایش

براساس يک مطالعه جديد 3 ساله به‌نظر مي‌رسد يک داروي مورد استفاده در درمان ام‌اس در صورتي که در مراحل اوليه به بيماران داده شود، از پيشرفت آن به شکل قطعي بيماري پيشگيري مي‌کند. اين دارو يک شکل از اينترفرون است که اينترفرون بتا-1‌اي ناميده مي‌شود. هرچند اين دارو هم‌اکنون در کشورهاي اتحاديه اروپا، کانادا و بسياري کشورهاي ديگر موجود است، هنوز در آمريکا وارد بازار نشده است. پيش از اين پزشکان به فوايد شروع زودهنگام دارودرماني ام‌اس اعتقاد داشتند، اما اين اولين مطالعه‌اي است که فوايد ارزشمند تزريق زودهنگام اينترفرون بتا-1‌اي طي 3سال درمان را اثبات مي‌کند. در اين مطالعه، 517بيمار با ضايعات مغزي و علايمي نظير کرختي و مشکلات تعادلي(که نشان دهنده احتمال ابتلا به ام‌اس آنان بود) مورد بررسي قرار گرفتند.

براساس يک مطالعه جديد 3 ساله به‌نظر مي‌رسد يک داروي مورد استفاده در درمان ام‌اس در صورتي که در مراحل اوليه به بيماران داده شود، از پيشرفت آن به شکل قطعي بيماري پيشگيري مي‌کند. اين دارو يک شکل از اينترفرون است که اينترفرون بتا-1‌اي ناميده مي‌شود. هرچند اين دارو هم‌اکنون در کشورهاي اتحاديه اروپا، کانادا و بسياري کشورهاي ديگر موجود است، هنوز در آمريکا وارد بازار نشده است. پيش از اين پزشکان به فوايد شروع زودهنگام دارودرماني ام‌اس اعتقاد داشتند، اما اين اولين مطالعه‌اي است که فوايد ارزشمند تزريق زودهنگام اينترفرون بتا-1‌اي طي 3سال درمان را اثبات مي‌کند. در اين مطالعه، 517بيمار با ضايعات مغزي و علايمي نظير کرختي و مشکلات تعادلي(که نشان دهنده احتمال ابتلا به ام‌اس آنان بود) مورد بررسي قرار گرفتند.

يك محقق آمريكايي مدعي شده كه با اسكن مغزي مي‌تواند با دقت 80 درصد به پيش‌بيني زودهنگام امكان اشتباه در آزمايشات رياضي استاندارد توسط انسان بپردازد. فدريكو كرت، دكتراي علوم رايانه دانشگاه آريزونا در تحقيقات خود دريافت كه دانشجويان اين دانشگاه كه هنوز در حال يادگيري زبان انگليسي هستند در مقايسه با افراد مسلط‌ تر مشكل بيشتري در پاسخ به سؤالات دارند. اين در حالي بود كه برخي از اين سؤالات در حوزه‌هاي كاملا مختلف قرار داشته و چگونگي ابراز آن به عنوان يك عامل تاثير گذار محسوب نمي‌شد.
كرت در پژوهش خود براي درك ريشه اين مشكل با اتصال يك دستگاه نوارالكترونيكي به سر داوطلبان، به برآورد سطح تعامل و حجم کار شناختی آنها در زمان پاسخ به سؤالات رياضي پرداخت. نتيجه اين آزمايش يك مجموعه از الگوهاي فعاليت امواج مغزي بود كه نشان‌دهنده امكان بروز محدوديت در ميزان پردازش در برخي مواقع بودند. در حقيقت طبق اين پژوهش كه در مجله Cerebral Contex منتشر شده، احتمال بروز يك اشتباه با احساسات و همچنين الزامات پردازشي افزايش مي‌يافت.
به گزارش ایسنا، محققان اين پژوهش كه به ثبت تصاوير مغزي از داوطلبان در زمان آماده‌سازي براي كارهاي درسي مي‌پرداختند، متوجه يك افزايش در فعاليت لوب‌هاي قدامي و آهيانه شدند كه مسؤول تنظيم احساسات منفي و حفظ تمركز فرد بر كار هستند. اين در حالي بود كه حتي اشاره به يك مسأله رياضي باعث افزايش بار كاري مغز در برخي داوطلبان، افزايش سطح پريشاني و در نتيجه بروز اشتباه مي‌شد. كرت طبق اين مشاهدات توانست به طراحي يك مجموعه الگوريتم با قابليت شناسايي اين الگوها در تفكرات داوطلبان با فاصله 20 ثانيه پيش از بروز اشتباه بپردازد. هدف اين محققان ايجاد سيستم‌هاي كمكي براي مداخله قبل يا در زمان تقلاي فرد براي حل مشكل و تسهيل فرايند يادگيري و كاراتر كردن آن در معلم و دانشجو است.

تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد که با الهام از ساختار شان عسل می توان روزی سلول های عصبی صدمه دیده را به رشد واداشت و ترمیم کرد. دانشمندان می گویند، خوشه های عصبی را می تواند در مجراهای این داربست شیمیایی گنجاند تا بخش های آسیب دیده به این ترتیب ترمیم یابند. این داربست با الهام از ساختار شان عسل ساخته شده است. نتایج این کار تحقیقاتی که برگرفته از آزمایش بر روی رشته های عصبی موشها است، در مجله "تولید بیولوژیکی" منتشر شده است. پژوهشگران امیدوارند روزی بتوانند جراحت های نخاع را توسط این "داربست شیمیایی" معالجه کنند.
آسیب دیدن رشته های عصبی به طور مثال در پی یک سانحه تصادف می تواند به از دست دادن حس و توانایی تحرک در آن بخش از بدن منجر شود. معالجه و ترمیم رشته های عصبی آسیب دیده، کار دشواری است. امکان ترمیم رشته های عصبی به غیراز مغز ونخاع تنها در صورتی وجود دارد که بخش کوچکی صدمه دیده باشد. این موم شیمیایی که دانشمندان از آن استفاده می کنند از ماده ای ساخته شده که پس از ترمیم رشته عصبی از نظر بیولوژیکی قابل تجزیه است. دانشمندان اکنون یافته های خود را روی موشها آزمایش می کنند تا ببینند بخش های صدمه دیده عصبی تا چه اندازه قابل ترمیم هستند. دکتر فردریک کلایسن گفت: این فن آوری می تواند تحولی در زندگی افرادی ایجاد کند که از پیامدهای آسیب دیدگی رشته های عصبی رنج می برند. فن آوری استفاده از ساختار شان عسل بخشی ازدرمان با داروهای احیا کننده است. به طور مثال پژوهشگران سعی می کنند تا با استفاده از این شان عسل شیمیایی و گنجاندن سلولهای انسانی در آن، نای یا مثانه جدیدی برای بیماران تولید کنند.

محققان مچ‌بند تشخيص تشنج طراحي كرده‌اند كه با سنجش سطح تشنج در بيماران مبتلا به صرع، خطر بروز مرگ ناگهاني در بيماران را كاهش مي‌دهد. به منظور ارزيابي شدت تشنج در بيماران مبتلا به صرع، الكترودهايي به جمجمه متصل مي‌شود و از طريق دستگاه الكتروانسفالوگرافي (EEG) امواج مغزي بيمار مورد بررسي قرار مي‌گيرد كه اين امر مستلزم حضور فرد در مراكز درماني است. محققان MIT به سرپرستي پروفسور «روزاليند پيكارد» براي كمك به بيماران مصروع، حسگرهايي را درون يك مچ‌بند تعبيه كرده‌اند كه مي‌تواند سطح تشنج در بيمار را اندازه گيري كند. اين حسگرها در اصل براي شناسايي وضعيت عاطفي كودكان مبتلا به اوتيسم طراحي شده‌اند كه از طريق رسانايي الكتريكي پوست وضعيت سيستم عصبي سمپاتيك كودكان را مورد بررسي قرار مي‌دهند.
در مطالعه‌اي كه بر روي كودكان مبتلا به اوتيسم و مستعد تشنج در بيمارستان كودكان بوستون صورت گرفت،‌ مشخص شد كه هرچه رسانايي پوست در زمان بروز تشنج بيشتر باشد، به زمان بيشتري براي عادي شدن فعاليت امواج مغزي نياز است. تحقيقات قبلي نشان مي‌دهد، توقف طولاني مدت فعاليت امواج مغزي در زمان بروز تشنج، خطر بروز مرگ غيرمنتظره ناگهاني در صرع (SUDEP) را افزايش مي‌دهد كه اين حالت طي چند ساعت پس از بروز تشنج روي مي‌دهد و تعيين مدت زمان دقيق توقف امواج مغزي براي بيماران مصروع بسيار حائز اهميت است.
با استفاده از رسانايي پوست و به كمك حسگرهاي تعبيه شده در اين مچ‌بند مي‌توان شدت تشنج و مدت زمان توقف امواج مغزي را مشخص كرد و با اين روش بيمار و خانواده فرد مصروع مي‌توانند در صورت لزوم براي مراقبت‌هاي پزشكي بيشتر به مراكز درماني مراجعه كنند. اين مچ‌بندها بر روي تعدادي از كودكان مصروع بستري در بيمارستان و همزمان با دستگاه EEG‌ مورد آزمايش قرار گرفته است و نمونه اوليه از مدل تجاري آن در بيمارستان زنان و بيرگام در حال آزمايش است.

این کارگاه در تاریخ ۳۱ اردیبهشت الی ۲ خرداد ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در سالن تصویربرداری بیمارستان امام تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل اصول رویکرد های جراحی آندوسکپی به قاعده جمجمه، کوریدور بینی و سینوسپ، بازسازی قاعده جمجمه از گرفت های ساده تا فلپ های عروقی، پلان های ساژیتال رویکردهای سلار و پاراسلار، آناتومی سه بعدی آندوسکوپیک قاعده جمجمه، جراحی آندوسکپی غده هیپوفیز، پایه آناتومیک رویکردهای ترانس پتریگوئید، رویکردهای آندونازال ترانس اربیتال، پیشگیری و درمان عوارض جراحی اعصاب، پیشگیری و عوارض جراحی آندوسکپی قاعده جمجمه می باشد.

اطلاعات بیشتر

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، انجمن علوم اعصاب ایران، انجمن استروک ایران، انجمن علوم اعصاب و استروک شاخه اصفهان
زمان برگزاری: ۲۲ الی ۲۴ آذر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۶/۱۳۹۱
مکان برگزاری: اصفهان، مرکز همایش های علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

سایت همایش

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران
زمان برگزاری: ۸ الی ۹ تیر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۲۵/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: ساری، سالن آیت الله کوهستانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران

سایت همایش

دانشمندان دانشگاه دارتماوث در پژوهش جديد خود نشان داده‌اند كه اسكن‌هاي ام‌آرآي كاربردي مي‌تواند در مورد اشتهاي ابتدايي فرد قضاوت كرده و رفتارهاي جنسي يا افزایش وزن را پيش‌بيني كنند. اين محققان به اسكن مغز 58 زن جوان در زمان نمايش تصاوير مختلفي از غذاها، مناظر، حيوانات و افراد پرداخته و فعاليت‌هاي هسته اکومبنس يا مركز پاداش مغز آنها را بررسي كردند. اين داوطلبان شش ماه بعد دوباره مورد آزمايش قرار گرفتند. محققان دريافتند آن دسته از داوطلباني كه مغز آنها در زمان مشاهده غذا واكنش نشان داده بود، نسبت به ديگر داوطلبان دچار افزايش وزن شده بودند.
پژوهش‌هاي ديگر از ام‌آرآي كاربردي براي پيش‌بيني رفتار استفاده كرده‌اند كه يكي از آنها نشان داده اين اسكن‌ها مي‌تواند بطور دقيق‌تري رفتار شخص را پيش‌بيني كنند. در اين پژوهش، محققان به بررسي قشر جلو مغزي مياني و بخش پرکنیوس كه با خودآگاهي مرتبط هستند، پرداختند.
به گزارش ایسنا، هدف محققان دارتماوث، درك پايه فيزيولوژيكي براي نیروی اراده و چگونگي توانايي عوامل محيطي در تضعیف آن است. درك پايه‌هاي عصبي رفتارها مي‌تواند به درمانها يا حداقل آگاهي براي كمك به كنترل بهتر نفس در افراد منجر شود. اين پژوهش در مجله Neuroscience منتشر شده است.

دانشمندان سوئيسي در آزمايشي به نمايش چگونگي كنترل ذهني يك روبات توسط يك شخص حدودا فلج پرداخته‌اند كه اميدها را براي تعامل افراد معلول با محيط اطراف از طريق روبات‌ها در آينده افزايش داده است. آزمايشات مشابهي در آمريكا و آلمان انجام شده، اما آنها بيشتر براي بيماران داراي بدن سالم يا كاشت مغز تهاجمي مورد استفاده قرار گرفته بودند. يك بيمار معلول در بيمارستاني در سوئيس در اين آزمايشات از اين دستگاه استفاده كرده و به ارسال يك فرمان ذهني به رايانه اتاق خود پرداخت كه سپس به رايانه ديگري منتقل شده و يك روبات كوچك را در يك مسير 59 متري در لوزان حركت داد. اين سيستم توسط خوزه ميلان، استاد دانشكده پلي‌تكنيك فدرال لوزان طراحي شده كه تخصص وي در تعاملهاي غيرتهاجمي بين دستگاهها و مغز است. از اين فناوري همچنين مي‌توان براي حركت يك ويلچر استفاده كرد. به گفته ميلان، در اين شيوه پس از آغاز حركت، مغز مي‌تواند استراحت كند چرا كه در غير اين صورت به زودي خسته خواهد شد. اين در حاليست كه اين فناوري از محدوديتهاي خاص خود نيز برخوردار است. در صورت حضور چند فرد در اطراف يك ويلچر براي مثال سيگنالهاي مغزي در هم مي‌ريزند. در كنار حركت بخشيدن به افراد فلج، قطعات مصنوعی عصبی مي‌توانند براي كمك به بهبود بيماران دچار عدم احساس مورد استفاده قرار گيرند.
اين محققان همچنين در حال كار بر روي يك پوست الكتريكي براي معلولان هستند كه از يك دستكش با حسگرهاي ريز تشكيل شده و به ارسال مستقيم اطلاعات به سيستم عصبي فرد مي‌پردازد. در نهايت محققان اميدوارند بتوانند پروتزهاي مكانيكي را توليد كنند كه مانند دست واقعي،‌ از حساسيت و تحرك برخوردار باشند. محققان ديگر در لوزان در حال كار براي كمك به راه رفتن مجدد معلولان با الكترودهاي كاشته شده در نخاع آنها هستند. هدف اين پژوهشها اين است كه پس از يك سال اين معلولان بتوانند بدون كمك روباتها حركت كنند. اين محققان اكنون در حال تنظيم كارآزمايي‌هاي باليني براي اين سيستم بوده و قصد دارند بتوانند آزمايشات خود را طي يك سال آينده در بيمارستان دانشگاه زوريخ برپا كنند.

دانشمندان انگليسي و آلماني موفق به توليد كاشت‌هايي توسط رايانه شدند كه به بازيابي عصب‌ها كمك كرده و مي‌تواند شانس بازيابي حركات و احساس را در دست‌ها و پاهاي آسيب‌ديده ارتقا بخشد. «مجراهاي هدايت عصب (NGCs)» با استفاده از يك شيوه ليزري مورد استفاده در نوشتن مدارهاي الكتريكي پيچيده توليد شده‌اند. اين كاشت‌ها كه از پلاستيك زيست‌تجزيه‌پذير ساخته شده‌اند، به هدايت الياف عصبي جديد در كانال‌هاي جداگانه براي كمك به ترميم مي‌پردازند. هنگامي كه رشد مجدد عصبها بطور كامل انجام و اتصال مجدد ايجاد شد، اين دستگاه از بين خواهد رفت.
به گزارش ایسنا، به گفته محققان، جراحان هميشه در اتصال مجدد استخوان و عضلات موفق عمل كرده، اما هميشه در پيوند مجدد عصب‌ها مشكل وجود داشته است. بيماران دچار جراحات شديد اندام معمولا از فقدان احساسات رنج مي‌برند. عصبهاي اين اندام در مقايسه با نخاع، از قابليت رشد مجدد برخوردار بوده، اما براي اين كار به كمك بيروني نياز دارند. محققان به طراحي كاشت‌هاي داربستي پرداخته‌اند كه به پل‌سازي ميان محل جراحت و ارائه طيفي از نشانه‌هاي فيزيكي و شيميايي براي تحريك اين رشد مجدد مي‌پردازند. آزمايشات اين كاشت‌ها در آزمايشگاه نشان داده كه اين عصبها قابليت رشد مجدد و طبيعي را از طريق ساختار كانالي دارند. محققان كه پژوهش آنها در مجله Biofabrication منتشر شده،‌ در حال انجام كارآزمايي‌هاي باليني هستند و اميدوارند بتوانند اين فناوري را بر طيف گسترده‌اي از آسيبهاي عصبي جانبي اعمال كنند.

براساس يافته‌هاي اخير، داروي جديد در دست تحقيق مي‌تواند از تعداد ضايعات مغزي مبتلايان به مولتيپل اسکلروزيس بکاهد. اين داروي جديد با نام ONO-4641 شناخته مي‌شود. دکتر تيموتي ولمر، پروفسور نورولوژي مرکز ام‌اس دانشگاه کلرادو معتقد است مولکول ONO-4641 باعث کاهش دفعات عود بيماري مي‌شود. اين دارو انتخابي تر از داروهاي هم‌خانواده‌اش اثر مي‌کند و انتظار مي‌رود در طولاني‌مدت عوارض کمتري داشته باشد. به‌طور کلي هدف از درمان ام‌اس پيشگيري از ناتواني‌هاي مرتبط با اين بيماري و ممانعت از آسيب مغزي است. به گفته دکتر تيموتي ولمر، امروزه اهداف درماني ام‌اس تغيير کرده‌اند و محققان ديگر فقط به کندتر کردن روند بيماري اکتفا نمي‌کنند بلکه تلاش اصلي رساندن بيمار به وضعيت رهايي از بيماري فعال است. بايد درمان در مراحل اوليه بيماري و به شکل تهاجمي آغاز شود تا از آسيب مغزي جلوگيري کند. نتايج مطالعه باليني فاز دو ، در 16 آوريل 2012 منتشر شد و در نشست بعدي آکادمي نورولوژي آمريکا ارائه خواهد شد.
به‌نظر مي‌رسد مکانيسم اثر ONO-4641 مشابه عملکرد داروي مورد تاييد FDA يعني فينگوليمود (Fingolimod) است؛ البته مولکول جديد اختصاصي‌تر اثر مي‌کند. براساس تحقيقات پس از ورود به بازار فينگوليمود، مواردي از مرگ ناگهاني در بيماران تحت درمان با اين دارو گزارش شده است بنابراين ارزيابي‌هاي مشابه در مورد ONO-4641 بايد انجام شود. به علاوه، اين دارو ممکن است باعث لنفوپني و در نتيجه مهار عملکرد دستگاه ايمني شود. براي تصميم‌گيري در مورد اثربخشي و ايمني درازمدت ONO-4641 مطالعات بيشتري لازم است. محققان اين مرکز معتقدند در نگاه اول به‌نظر مي‌رسد اين دارو التهاب سيستم عصبي مرکزي را کاهش مي‌دهد اما اطلاعات موجود در مورد کندکردن روند پيشرفت بيماري و ايمني درازمدت آن ناکافي است. در اين مطالعه فاز دو، بيماران به طور ماهيانه بين هفته‌هاي 10 و 26 درمان تحت اسکن مغزي قرار گرفتند.
به گزارش سپید، براي اين مطالعه به‌طور تصادفي 407 بيمار 18 تا 55 ساله مبتلا به ام‌اس با الگوي عود و فروکش متناوب انتخاب و درمان با دارونما يا ONO-4641 برايشان شروع شد. پس از 26 هفته، بيماران دريافت‌کننده دوز پايين ONO-4641 در مقايسه با دارونما به‌طور متوسط 82درصد کاهش در ضايعات مغزي داشتند. در بيماران تحت درمان با دوز متوسط دارو، ميزان کاهش ضايعات 92درصد و در دريافت‌کنندگان دوز بالاي دارو اين ميزان 77 درصد بود.

محققان طی پژوهشی دریافتند که استفاده از استروژن پس از آسیب مغزی ناشی از تروما، اثر ضد التهابی و آنتی اکسیدانی را بر جای می‌گذارد. سالانه تقریبا 275 هزار نفر به علت آسیب مغزی ناشی از تروما راهی بیمارستان‌ها می‌شوند که در این میان حدود 85 هزار نفر دچار معلولیت‌ها و مشکلات طولانی مدت شده و همچنین 50 هزار نفر نیز جان خود را از دست می‌دهند. همچنين بیش از 5 میلیون نفر در جهان دچار معلولیت‌های آسیب‌های مغزی ناشی از تروما هستند که اغلب به علت تصادف با خودرو یا سقوط، دچار این شرایط می‌شوند. دکترJoshua Gatson، سرپرست این تحقیق، پیش از این نیز طی پژوهش جداگانه‌ای، به اهمیت نقش استرون ( یکی از سه هورمون مترشحه استروژن) در کاهش التهاب و مرگ سلول‌های مغزی، پی برده بود.
به گزارش ایسنا، به منظور انجام این پژوهش، محققان دو گروه موش نر را انتخاب کردند. یک دسته از موش‌ها، گروه آزمایشی و دسته دیگر گروه کنترل شده در نظر گرفته شدند. پژوهشگران 30 دقیقه پس از آسیب مغزی در این موش‌ها، به گروه آزمایشی پنج دهم میلی گرم استروژن و به گروه کنترل شده به همان میزان، دارونما تزریق كردند. نتیجه این آزمایش حاکی از آن بود که تزریق استرون بلافاصله پس از آسیب، باعث افزایش "BDNF "عامل (نوتروفیلی از مغز) در سلول‌های مغزی گروه آزمایشی شده و از التهاب و مرگ سلول‌ها جلوگیری مي‌كند. پژوهشگران با انجام این آزمایش به اهمیت نقش استروژن در کاهش آسیب‌های مغزی ناشی از تروما پی بردند. " BDNF" یکی از عوامل اساسی در تنظیم عمل ترمیم آسیب‌هاست که عملکرد آن از التهاب سلول جلوگیری می‌کند و بالطبع آن نیز موجب افزایش بقای سلول می‌شود.

 اداره كل غذا و داروي آمريكا يك ماده حاجب راديواكتيو جديد را مورد تاييد خود قرار داد كه براي اسكن مغز بيماران مبتلا به آلزايمر به پزشكان كمك كند. اين ماده حاجب كه Amyvid (فلوربتاپير) نام دارد و توسط شركت Eli Lilly عرضه شده، به پروتئين‌هاي چسبنده آميلوئيد باند مي‌شود. پروتئين‌هاي مذکور در مغز بيماران مبتلا به آلزايمر ساخته مي‌شوند. اين ماده حاجب با اسكن‌هاي PET قابل تشخيص است و به پزشك اين امكان را مي‌دهد تا بيماري آلزايمر هر چه سريع‌تر و دقيق‌تر تشخيص داده شود. البته اين ماده حاجب نمي‌تواند به تنهايي براي تشخيص آلزايمر استفاده شود، به خصوص در بيماراني كه علامتي ندارند، زيرا افراد با عملكرد طبيعي مغز مي‌توانند با بالارفتن سن هم پلاك‌هاي آميلوئيدي جمع كنند و اين پلاك‌ها همچنين با ديگر اختلالات نورولوژيك غير از آلزايمر هم ديده مي‌شوند. اما اگر پزشكان پس از تزريق اين ماده حاجب هيچ كلامپ پروتئيني نبينند، مي‌توانند آلزايمر را رد كنند و دنبال ديگر علل مشكلات شناختي باشند.

محققان دریافته اند كه مصرف سه موز در روز به ترتیب در وعده های صبحانه، نهار و شام احتمال ایجاد یك لخته خونی را در مغز تا حدود 21 درصد كاهش می دهد. این یافته ها نشان می دهد كه با مصرف سایر غذاهای غنی از پتاسیم مانند اسفناج، خشكبار، شیر، ماهی و عدس می توان از بروز سكته مغزی جلوگیری كرد. هرچند مطالعات قبلی نشان داده بود كه مصرف موز برای كنترل فشار خون و پیشگیری از بروز سكته مغزی مهم است اما نتایج این مطالعات همواره ثابت نبوده است. در این تحقیق ، دانشمندان اطلاعات ناشی از 11 مطالعه مختلف را تجزیه و تحلیل كردند. آنها دریافتند كه مصرف روزانه حدود 1600 میلی گرم پتاسیم كه كمتر از نصف 3500 میلی گرم پتاسیمی است كه در روز برای یك فرد بزرگسال توصیه می شود خطر بروز سكته مغزی را بیش از یك پنجم كاهش می دهد.
به گزارش ایرنا، موز به طور متوسط حاوی حدود 500 میلی گرم پتاسیم است كه به كاهش فشار خون و كنترل توازن مایعات در بدن كمك می كند. مقدار بسیار كم پتاسیم می تواند به بی نظمی ضربان قلب، زودرنجی، تهوع و اسهال منجر شود. محققان دانشگاه 'وارویك' و دانشگاه 'ناپل' می گویندكه مصرف پتاسیم در بیشتر كشورها كمتر از مقداری است كه در روز توصیه می شود. اما اگر مصرف كنندگان غذاهایی با میزان بیشتر پتاسیم مصرف كنند و مصرف نمك خود را كاهش دهند ، آمار سالانه مرگ ناشی از سكته مغزی به بیش از یك میلیون نفر در سال كاهش می یابد. این مطالعه در مجله American College of Cardiology منتشر شده است.

محققان دانشگاه نورث‌وسترن دست به ساخت سيستمي زده‌اند كه مي‌توان با آن يك دست فلج را از طريق استراق‌سمع فرمانهاي مغزي توسط يك كاشت مغزي و بازپخش آنها به كاشت مربوطه در دست كنترل كرد. اين پژوهش نشان داد كه يك ميمون كه دستش به حالت فلج درآمده بود، توانست با استفاده از اين كاشتها كه «پروتز اعصاب» نام دارند، حركات ساده را انجام دهد. معمولا يك سيگنال «حركت» از مغز نشات گرفته، در طول نخاع حركت كرده و از يك عصب نخاعي وارد اندام مي‌شود. در اينجا اين پيام با سيستمهاي عضلاني بدن مرتبط مي‌شود. اين در حاليست كه پروتز اعصاب جلوي اين سيگنال را با استفاده از يك مجموعه الكترود در مغز گرفته و آنرا مستقيما به كاشت درون بازو مي‌فرستد. اين فرايند كمتر از 40 ميلي‌ثانيه طول مي‌كشد. اين پژوهش كه در مجله نيچر منتشر شده، براي آن دسته از افرادي كه نمي‌توانند به دليل آسيبهاي نخاعي از دست مصنوعي استفاده كنند، مزيت عمده‌اي محسوب مي شود. در اين حالت، سيگنال حركتي هيچگاه به مقصد نرسيده و عضو مربوطه حتي در صورت سلامت كامل نيز ناتوان باقي خواهد ماند. به گفته محققان، آزمايشات بيشتري براي اطمينان از امكان تطابق فناوري در انسان لازم بوده اما در حال حاضر نيز بسيار نويددهنده است.

سازمان غذا و داروي آمريکا نئوپرو (Neupro) که سيستم ترانس درمال روتيگوتين (Rotigotine transdermal system) است را براي درمان علايم و نشانه‌هاي بيماري پارکينسون با علت ناشناخته در مرحله پيشرفته و نيز درمان سندرم پاهاي بي‌قرار اوليه متوسط تا شديد مورد تاييد قرار داده است. پيش از اين نئوپرو از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي کنترل علايم و نشانه‌هاي بيماري پارکينسون با علت ناشناخته در مراحل اوليه مورد تاييد قرار گرفته بود. نئوپرو، برچسب پوستي آگونيست دوپامين است که انتقال مستمر دارو به بيماران مبتلا به پارکينسون و سندرم پاهاي بي‌قرار را ميسر مي‌کند. پروفسور لو فردريچ، کارشناس علمي ‌شرکت توليدکننده (UCB)، نئوپرو را ابداعي ارزشمند در درمان بيماري پارکينسون و سندرم پاهاي بي‌قرار مي‌داند.
سندرم پاهاي بي‌قرار، بيماري جدي با علايمي‌ است که زندگي فرد را در طول روز و نيز شب تحت‌تاثير خود قرار مي‌دهد. علايم بيماري پارکينسون نيز آثار گسترده‌اي بر کيفيت زندگي فرد دارد. مانند هر درمان ديگري براي بيماري پارکينسون، مکانيسم اثر نئوپرو با قابليت آن در تحريک گيرنده‌هاي دوپامين در مغز مرتبط دانسته شده است. به شيوه‌اي مشابه، در سندرم پاهاي بي‌قرار مکانيسم اثر نئوپرو ممکن است با قابليت اين دارو در تحريک گيرنده‌هاي دوپامين مرتبط باشد. البته، مکانيسم اثر دقيق اين دارو در درمان هيچ‌کدام از اين دو دارو به اثبات نرسيده است.
اثربخشي نئوپرو در درمان علايم و نشانه‌هاي بيماري پارکينسون با علت ناشناخته در 5 مطالعه گروهي تصادفي دوسوکور با استفاده از دارونما به‌طور همزمان مورد بررسي قرار گرفت. در 3 مطالعه بهبود قابل‌توجهي در رتبه‌بندي بيماري پارکينسون (UPDRS) در بيماراني که در مراحل اوليه بيماري نئوپرو را دريافت کرده بودند در مقايسه با بيماران دريافت‌کننده دارونما مشاهده شد.
به گزارش سپید، رتبه‌بندي بيماري پارکينسون شامل 13 پرسش مرتبط با فعاليت‌هاي زندگي روزمره نظير تکلم، لباس برتن کردن، خرد کردن موادغذايي با قاشق و چنگال و 27 پرسش مرتبط با علايم حرکتي نظير ترمور، ريجيديتي، برادي کينزي و عدم ثبات وضعيتي در بيماران پارکينسوني است. اثربخشي نئوپرو در درمان سندرم پاهاي بي‌قرار در دو مطالعه با دوز ثابت دارو، تصادفي، دوسوکور، با استفاده از دارونما طي 6 ماه مورد ارزيابي قرار گرفت. بيماران دارونما يا نئوپرو را با دوزهاي 5/0 تا 3ميلي‌گرم در شبانه‌روز دريافت کردند.

 سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA)، اخيرا آميويد(Amyvid) –يک داروي تشخيصي راديواکتيو براي تصويربرداري از پلاک‌هاي بتاآميلوييد در بيماران با اختلالات شناختي به دنبال ابتلا به بيماري آلزايمر و ساير دلايل افت مهارت‌هاي شناختي- را مورد تاييد قرار داده است. آميويد به پلاک‌هاي آميلوييد که وجه تشخيص بيماري آلزايمر هستند، متصل مي‌شود و در نتيجه در تصاوير اسکن مغزي رويت مي‌شوند. اسکن آميويد مثبت نشان‌دهنده حضور متوسط تا متناوب پلاک‌هاي آميلوييد است که اين ميزان پلاک آميلوييد در مبتلايان به آلزايمر مشاهده مي‌شود اما ممکن است در بيماران با ساير بيماري‌هاي نورولوژيک و نيز در سالمندان با وضعيت شناختي طبيعي همين ميزان پلاک وجود داشته باشد. بايد به خاطر داشت آميويد يک روش کمکي و همراه براي ساير روش‌هاي تشخيصي است و يک اسکن آميويد مثبت به معناي تشخيص قطعي بيماري آلزايمر يا ساير اختلالات شناختي نيست. به علاوه ايمني و اثربخشي آميويد در پيش‌بيني ميزان پيشرفت دمانس يا ساير بيماري‌هاي نورولوژيک يا حتي مانيتورکردن پاسخ‌دهي درماني ارزيابي نشده است.

محققان مي‌گويند انجام مكرر X-ray دندان شايد خطر ايجاد تومورهاي مغزي شايع را در افراد افزايش دهد. مننژيوما اغلب توموري خوش‌‌خيم و غيرسرطاني است كه از لايه‌‌هاي اطراف مغز و طناب نخاعي برمي‌خيزد. اغلب اين تومورها به‌وسيله تماس با تابش اشعه همچون X-rayها (پس از تماس‌هاي طولاني يا دوزهاي بالا) و در موارد اندكي در اثر انفجارهاي بمب اتمي ناشي مي‌شود اما اکنون محققان به سرپرستي «دكتر كلاس» در گروه اپيدميولوژي دانشگاه Yale آمريكا دريافته‌اند حتي تماس با سطح پايين تابش كه در X-rayهاي دنداني ديده مي‌شود هم مي‌تواند با افزايش خطر اين تومورها مرتبط باشد. در اين مطالعه تيم دكتر كلاس بيش از 1400 بيمار مبتلا به مننژيوما را در 5 ايالت در فاصله سال‌هاي 2006 و 2011 موردارزيابي قرار دادند و آنها را با بيش از 1300 فرد بدون تومور مقايسه كردند. آنها سابقه تماس با X-ray دنداني را كه خود بيماران در طول زندگي‌شان اظهار مي‌كردند، در نظر گرفتند و دريافتند افراد مبتلا به تومور 2 برابر بيشتر احتمال مواجهه با حداقل يك بار X-ray دندان‌هايشان را به روش bitewing ذكر مي‌كردند. در اين روش عكسبرداري، عكس دندان‌هاي عقبي بالا و پايين براي بررسي مشكلات پوسيدگي گرفته مي‌شود.
دكتر كلاس معتقد است مردم بايد در ذهنشان دو جنبه را در مورد اين نتايج داشته باشند؛ اول آنكه اغلب افرادي كه در اين مطالعه وارد شده بودند، در سال‌هاي اخير به تومور مبتلا شده بودند ولي سابقه X-ray دنداني‌شان به يك دهه قبل بازمي‌گردد يا حداقل به زماني كه تابش اشعه در عكس X-ray دنداني نسبت به آنچه حالا گرفته مي‌شود، بيشتر بود. دوم آنكه اين مطالعه افراد مبتلا به مننژيوما را با گروه كنترل مشابه مقايسه مي‌كند، به جاي آنكه از افراد در مورد سابقه X-ray دنداني‌شان بپرسد و آنها را تا زماني كه به مننژيوما مبتلا مي‌شوند يا خير، پيگيري كند. دكتر كلاس مي‌گويد: «ما هنوز نمي‌دانيم چه خطري وجود دارد، ما از مننژيوما شروع كرديم و به صورت گذشته‌نگر به مواجهه نظري انداختيم. لازم است در اين رابطه مطالعه كوهورتي انجام شود، هر چند هزينه و زمان زيادي مي‌برد.»
به گزارش سپید، اين تيم تحقيقاتي معتقد است، نتايج اين مطالعه نبايد افراد را از رفتن به دندان‌پزشكي و گرفتن X-ray بازدارد، به خصوص اگر به آن نياز دارشه باشند. پيام مهم آن است كه بيماران بايد با دندان‌پزشكشان درباره لزوم واقعي انجام هر X-ray سوال كنند. بعضي افراد ممكن است X-rayهاي متعددي از دندان بگيرند و به اين ترتيب خود را در معرض خطر غيرضروري قرار مي‌دهند. انجمن دندان آمريكا نيز در حال حاضر پيشنهاد مي‌كند بزرگسالان سالم X-ray دنداني خود را هر 18 ماه تا 3 سال انجام دهند، اما افراد اين مطالعه انجام تعداد موارد بيشتري را ذكر مي‌كردند. به طوري كه اختلاف زيادي ميان‌ آنچه بيماران گزارش مي‌كردند و آنچه دستورالعمل‌ها توصيه مي‌كنند، ديده مي‌شود، شايد چيزي حدود 2 برابر در تعداد آنچه افراد X-rayدنداني انداخته‌اند و آنچه توصيه شده است، بنابراين لازم است هم بيماران و هم دندان‌پزشكان اطلاعات بيشتري در اين زمينه داشته و همواره با هم در تعامل باشند تا از انجام غيرضروري X-ray دنداني جلوگيري شود. همين موضوع پيام مهم اين مطالعه است كه لازم است در نظر گرفته شود، پس قبل از هر ويزيت دندان‌پزشكي بپرسيد آيا واقعا به انجام X-ray ديگري از دندان‌هايتان نياز داريد يا خير.

در طول 40 سال گذشته پرتوتابي موثرترين روش درمان تومورهاي بدخيم مغزي با نام گليوبلاستوما بوده است. هرچند امروزه تكنولوژي هدف‌گيري پيشرفت زيادي كرده، اشعه‌هاي پرتوتابي همچنان بايد از بافت سالم مغز عبور كنند تا به تومور برسند، به اين ترتيب بيماران با عوارض جانبي جدي روبرو خواهند شد. در حال حاضر گروهي از محققان دانشگاه تگزاس روشي را براي رساندن نانوذرات رادياسيون به‌‌طور مستقيم به تومورهاي مغزي و نگه‌داشتن آنها در محل ابداع كرده‌اند. در اين روش تومورها با سطوح بسيار بالايي از رادياسيون (20 تا 30 برابر بيشتر از دوزهاي كنوني كه براي بيماران استفاده مي‌شود) هدف قرار مي‌گيرند و مناطق بسيار وسيع‌تري را از بافت مغزي حفظ مي‌كنند. به گزارش سپید، اين روش در آزمايش‌هاي انجام شده در آزمايشگاه موفق بوده و اكنون آماده است كارآزمايي‌هاي باليني خود را آغاز كند. به اين ترتيب اميد مي‌رود تا دوزهاي بسيار بيشتري از پرتوتابي به تومورهاي مغزي برسد بدون آنكه به بافت سالم مغز آسيبي برسد و تومورها نيز به‌طور كامل از بين بروند. رادياسيون در فرم يك راديوايزوتوپ به نام «رنيوم 186» مي‌آيد كه نيمه‌عمر كوتاه دارد.

امروزه تعداد زيادي وسايل وجود دارد كه به بيماران آلزايمري كمك مي‌كند تا هميشه رديابي شوند و در دسترس باشند. البته بسياري از اين وسايل بايد پوشيده شوند تا كاركرد خود را نشان دهند. در حال حاضر كفش‌هاي مجهز به GPS يكي از پرفروش‌ترين اين وسايل شده، زيرا كفش موردي است كه همه آن را مي‌پوشند و براي رديابي افرادي كه تمايل به گم‌شدن دارند، بسيار مناسب است. اين نوع كفش‌ها كه ساخت شركت Aetrex است، تاييديه FCC را نيز در سپتامبر 2011 دريافت كرده است. اين كفش‌ها در هر دو مدل زنانه و مردانه وجود دارد و هر جفت آن حدود 300 دلار به فروش مي‌رسد، در حالي كه هزينه شارژ ماهانه آن نيز 30 تا 40 دلار خواهد بود. فرستنده در قاعده پاشنه راست كفش جاسازي شده است و محل كاربر را در زمان درست شناسايي مي‌كند و اطلاعات را در فواصل مشخص به ايستگاه نظارت مركزي مي‌فرستد. به اين ترتيب افرادي كه از اين كفش‌ها استفاده مي‌كنند، مي‌توانند به راحتي رديابي و محل آنها شناسايي شود.

دانشمندان ادعا می كنند یك گام به تولید واكسن آلزایمر نزدیك شده اند. این ادعا پس از آن اظهار شد كه دانشمندان شیوه ای را برای شناسایی پروتئینی در مغز یافته اند كه با جهش خود ، موجب زوال حافظه می شود. گروهی از دانشمندان در بوستون مدعی شده اند این واكسن می تواند برای درمان بیماری آلزایمر و حتی پیشگیری از رایج ترین شكل زوال عقل استفاده شود. در حقیقت دانشمندان ادعا می كنند آنتی بادی های جدیدی را برای تشخیص و درمان آلزایمر ساخته اند.
پروتئین های عامل آلزایمر از نوعی موسوم به 'تائو' هستند و با توجه به نوع این پروتئین احتمال ارایه واكسن برای مراحل اولیه بیماری افزایش می یابد. معمولا پروتئین تائو یكی از عوامل سخت كوش در حافظه و عملكرد مغز است.اما در بیماری آلزایمر و دیگر بیماریهای مغز و اعصاب ، این پروتئین نه تنها نقش سازنده خود را در سلامت مغز از دست می دهد بلكه به یك مهاجم تبدیل می شود كه سلول های مغزی را نابود می كند. به گفته این دانشمندان از آنجایی كه شكل گیری بیماری آلزایمر یك دهه طول می كشد، چالش اصلی برای متوقف كردن زوال حافظه ، شناسایی دوره اولیه ای این بیماری است كه پروتئین تائو از یك عامل سازنده به یك عامل مخرب تبدیل می شود.
به گزارش ایرنا، دانشمندان با ساخت آنتی بادی های لازم ، به راهكار جدیدی برای حذف تخصصی تائوهای بیماری زا دست یافته اند . در این شیوه تائوهای سالم هیچ آسیبی نمی بینند و ازاین رو می توانند مسئولیت های مهم خود را انجام دهد. دانشمندان اكنون این احتمال را مطرح كرده اند كه آنتی بادی ها و واكسن هایی می توان ساخت كه فقط تائوهای بیماری زا را از بین ببرند. نتایج این تحقیقات در نشریه Cell منتشر شده است.

سيستـم چـاقـوي گـامـاي Perfexion از شـركـت Elekta به عنوان يكي از بهترين سيستم‌ها در نوع خود شناخته شد. جراحي با چاقوي گاما، روشي غير تهاجمي براي درمان ضايعات مغزي است. اين روش در واقــع شــامــل تـحــويــل يــك دوز بـالا بـه نـاحيـه‌اي حسـاس در داخـل جمجمـه اسـت. اين روش به دليل صحت بالا، كارآيي و پاسخ درماني عـالـي خود، مورد انتخاب قرار مي‌گيرد. امروزه، جراحي چاقوي گاما بسيار فراگير و قابل دسترس شــده اســت. از شــركــت Elekta چـنــديــن سيستـم چاقوي گاما ارائه شده است.
سيستم 4 Leksell يك دوز همنوا تحويل مي‌دهد و تـثـبـيـت بـيـمـار را بـه خوبي انجام مي‌دهد. تمام سيستم‌هاي گاماي اين شركت از يك پلت فرم قابل اطمينان كه كاربري آساني دارد استفاده مي‌كنند. با استفاده از مختصات x,y,z، هر نقطه در فضاي سه بعدي تشخيص داده مي‌شود. سيستم c4 Leksell بـــراي كـــاربـــردهـــاي جـــراحـــي راديـــويـــي داخـــل جـمـجـمـه‌اي تخصصـي شـده اسـت كـه بـالاتـريـن ضريب كاربرد و بهره‌وري اقتصادي را داراست. سـيـسـتـم مـوقـعـيـت سـنـجـي اتوماتيك قابل برنامه ريزي فرايند درماني دقيق، سريع و انعطاف پذيري را ايجاد مي‌كند. اين سيستم شامل برنامه درماني هـم هـسـت و بـراي جـراحـي باز هم قابل استفاده است. نمايش دوگانه جامع براي ارزيابي اطلاعات و تـنـظـيـم بـيـمـار مـفيد است. سيستم 4‌ به سادگي سـيـسـتــم c4 قــابــل تـبــديــل اســت. و امــا سـيـسـتــم Perfexion از اين خانواده، مقادير قابل تغييري را از طـريـق موازي ساز چند منبعه اتوماتيك به دست مـي‌دهـد. مـزايـاي سيستم شامل تنظيم سريع‌تر و درمـان يـك يا چند تومور در يك جلسه و درمان ضـايعـات نـاحيـه سينـوس نـزديـك بينـي، حـدقه و گردني و حتي در حالت  سرايت داده شده است. واحد موازي‌ساز يا كوليماتور منحصر به فرد اين سيستم به بخش‌هاي متحركي تقسيم مي‌شود كه دقت، دوز سنجي و هم نوايي  اشعه را تضمين كرده و همچنين دوز رسيده به نواحي سالم اطراف را كاهش مي‌دهد. نرم افزار طرح ريزي درمان جامع بـاعـث تسهيـل در ايجـاد نقشـه‌هـاي پيشـرفتـه مثل توزيع دوز دوناتي شكل مي‌شود. اين كار با انجام تـــابـــش‌هـــاي تـــركـيـبــي صــورت مــي‌گـيــرد كــه از دوزگيري زياد از حد در ناحيه‌اي خاص پيشگيري مي‌كند.