پزشکی بالینی

محققان در جدیدترین مطالعاتشان به راز چگونگی شنود نجواها توسط انسان‌ها و دیگر پستانداران پی بردند. دانشمندان به طور کامل نمی‌دانند که انسان‌ها چگونه صداهای ضعیف را شناسایی می‌کنند زیرا این صداها باید در نویز پس‌زمینه‌ای که خود گوش تولید می‌کنند، غرق شوند. هم‌اکنون تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا سرنخ‌هایی را در خصوص این فرایند بدست آورده‌اند که چگونگی امکان شنود افتادن یک سنجاق یا درک یک صحبت نجواگونه را توضیح می‌دهد. این دانشمندان با استفاده از سلول‌های موی گرفته‌شده از قورباغه‌ها و مطالعه آن‌ها در شیشه‌های آزمایشگاهی، به نتایج کنونی دست یافته‌اند.
تیم حاضر از یک میکروسکوپ نوری و یک دوربین با سرعت بالا استفاده کرد. آن‌ها از این ابزار برای درک این نکته که چگونه رابطه بین سیگنال‌های حاصل از اصوات ضعیف و خوشه‌های موی گوش قورباغه‌ها متفاوت از رابطه بین سیگنال‌های صداهای بلندتر و خوشه‌های مو است، بهره بردند. محققان این حوزه از پیش می‌دانستند که سلول‌های مو با سیگنال‌های صدای قوی همگام می‌شوند. آنها در فاز با صداهای ورودی نوسان می‌کنند و هر چه قدر صدا بلندتر باشد، درجه این همزمانی و همگامی بیشتر است. اما تیم تحقیقاتی دریافت که در حالت نرم‌ترین صداها، سلول‌ها به طور متناوبی همزمانی را در فرایندی به نام "لغزش فاز" (phase slip) از دست می‌دهند و دوباره آن را به دست می‌آورند. در واقع، این لغزش‌هاست که به سلول‌ها اجازه کشف ضعیف‌ترین صداها را از خلال سر و صدای محیط می‌دهند.
اما چرا دانشمندان از سلول‌های موی قورباغه‌ها به جای سلول‌های موی انسان یا دیگر پستانداران استفاده کردند؟ آن‌ها باید سلول‌های مو را برای انجام تحقیقات و دریافت اندازه‌گیری‌های دقیق بشکافند اما به خود سیستم آن‌ها آسیبی نرسانند. سلول‌های قورباغه ارگان‌های بسیار محکم اما سلول‌های پستانداران بسیار شکستنی‌تر هستند. در انسان‌ها و سایر پستانداران، سیستم پردازش صدا در درون حلزون گوش قرار دارد. این حفره مارپیچی شکل واقع در گوش درونی، حاوی سلول‌های موی شناور در مایع است. هزاران سلول ریز موی گوش ارتعاشات امواج صوتی ورودی را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کنند که مغر آن‌ها را پردازش می‌کند. ارتعاشات صوتی با دیگر ارتعاشات ناشی از دما در گوش درونی رقابت می‌کنند. قورباغه‌ها فاقد حلزون هستند و به جای آن ارگانی به نام sacculus وظایف این عضو را انجام می‌دهد، این اندام نیز دارای سلول‌های مو است. با این حال، سیستم شنوایی قورباغه‌ها به سیستم شنوایی پستانداران شباهت دارد و به همان اندازه هم به صداهای ضعیف حساس است. علی رغم قوی بودن، سلول‌های موی قورباغه‌ها را نمی‌توان در درون گوش مطالعه کرد و تکنیک‌های کنونی امکان تصویربرداری از این سلول‌ها را با دقت لازم نمی‌دهد.
بنابراین تیم تحقیقاتی از خوشه‌های سلول‌های مو در یک ظرف استفاده کردند که به یک اسلاید شیشه‌ای میکروسکوپی اصلاح شده شباهت داشت. به این دلیل که محققان موها را از قورباغه‌ها جدا کرده بودند، نتوانستند از اصوات برای تحریک آن‌ها استفاده کنند. آن‌ها با استفاده از فیبرهای شیشه‌ای ارتجاع‌پذیر که به نوک‌های خوشه‌های مو متصل بودند، محرک مکانیکی را اعمال کردند. این فیبرها به ماشینی متصل بودند که ارتعاشات لازم را خلق می‌کرد. دانشمندان از سلول‌های مو بر روی میکروسکوپ نوری تصویربرداری کردند و حرکات آن‌ها را با یک دوربین سرعت بالا ضبط کردند. این تصاویر نشان دادند که لغزش‌های فازی نزدیک ناحیه دارای بی‌ثباتی پویا موسوم به شکافگاه (bifurcation) رخ دادند. شکافگاه‌ها نقاطی هستند که در آن‌ها رفتار سیستم تغییر می‌کند. در این حالت رفتار از همزمانی بین سلول‌های مو و اصوات قوی تغییر کرد.
تیم تحقیقاتی دریافت که رخداد لغزش‌های فازی به قوی‌بودن یا بزرگی سیگنال بستگی دارد و نرخ لغزش فازی با افزایش بزرگی سیگنال کاهش می‌یابد. با این حال، این محققان هیچ سطح محرک تعریف شده‌ای را که پایین‌تر از آن همزمانی کامل بین محرک و ارتعاشات سلول‌های مو جای خود را به لغزش فازی دهند، نیافتند. میزان لغزش فازی با افزایش دامنه کاهش می‌یابد اما هیچ آستانه‌ای وجود ندارد. نتایج این تحقیق فرصت‌هایی را برای مطالعات بیشتر در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. تیم تحقیقاتی هم اکنون در حال بررسی این نکته است که چگونه سلول‌های چندگانه متصل به یکدیگر به سیگنال‌ها واکنش نشان می دهند و این که همزمانی بین سلول ها چگونه رخ می‌دهد. جزئیات این مطالعه در Physical Review Letters انتشار یافت.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا برای اولین بار موفق به ساخت بلندگوی صوتی گرافنی شدند. محصولی که این گروه تولید کردند، نمونه اولیه بوده و هنوز هیچ بهینه سازی روی آن انجام نشده است. این دستگاه که در واقع نوعی سمعک به حساب می‌آید، دارای خواص فیزیکی و الکترونیکی ویژه‌ای است که موجب شده این سمعک فرکانس‌های بیشتری را نسبت به دستگاه‌های رایج بازار شنود کند.
در بلندگوها، هدفون‌ها و سمعک‌ها از یک پرده دیافراگم کاغذی استفاده می‌شود. این پرده امواجی تولید می‌کند که گوش قادر به شنیدن آن است. بسته به این که امواج ارسالی چه فرکانسی داشته باشند، صداهای تولید شده متفاوت خواهد بود. گوش انسان، بسته به این که در چه سنی باشد، می‌تواند فرکانس‌هایی بین 20 هرتز تا 20 کیلوهرتز را بشنود. کیفیت بلندگوهای تولید شده به این بستگی دارد که پاسخ آن‌ها به فرکانس‌ها چگونه باشد، در واقع صرف نظر از این که فرکانس امواج صوتی رسیده به بلندگو در کجای محدوده 20 هرتز تا 20 کیلوهرتز باشد، باید پاسخ یکسانی از سوی بلندگو ارائه شود. در هدفون‌ها و بلندگوهای بی‌کیفیت تجاری، اگر فرکانس در محدوده پایین باشد، صدای تولید شده بسیار بلند است؛ اما اگر در محدوده بالای فرکانسی باشد، صدا ضعیف است.
دیافراگم سمعک تولید شده در آزمایشگاه برکلی از جنس گرافن است که ضخامتی در حد 30 نانومتر و طولی در حدود 7 میلیمتر دارد. این لایه گرافنی بین دو الکترود سیلیکونی ساندویچ شده است، بین الکترود و گرافن نیز پوششی از جنس دی‌اکسید سیلیکون قرار داده شده تا مدار کوتاه ایجاد نشود. با اعمال ولتاژ به الکترودها، نیروی الکترواستاتیکی ایجاد می‌شود؛ این نیرو موجب نوسان پرده دیافراگم شده که این به نوبه خود موجب تولید صدا می‌شود. با نوسان الکتریسیته، صداهای مختلف ایجاد می‌شود.
با توجه به ویژگی‌های منحصربفرد گرافن، می‌توان انتظار داشت محصول تولید شده از آن، دارای قابلیت‌های منحصربه فردی باشد. پاسخ سمعک گرافنی بسیار جالب توجه است. بسیاری از دیافراگم‌های رایج در برخی فرکانس‌ها، خاموش هستند اما دیافراگم گرافنی خاموشی ندارد؛ دلیل این امر نازکی بیش از حد این ماده و استحکام آن است. این که گرافن خاموشی ندارد، به این معناست که این دیافراگم از نظر انرژی بسیار کارا است؛ بنابراین در صورت استفاده در تلفن‌های همراه و تبلت‌ها، مصرف انرژی را به شدت کاهش می‌دهد.

پروتز حلزون شنوائي يك وسيله الكترونيكي است كه براي كمك به افرادي كه داراي كم شنوائي شديد تا عميق هستند و از سمعك هيچ بهره اي نمي برند، ساخته شده است. پروتز حلزون شنوائي اصوات را به امواج (سيگنال) الكتريكي كد بندي شده، تبديل مي‌كند. اين سيگنال الكتريكي، عصب شنوائي را تحريك كرده و مغز آن را به‌عنوان صوت تفسير مي كند. اولين جراحي كاشت حلزون گوش در سال 1982 توسط پروفسور كلارك با دستگاه Cochlear در شهر ملبورن استراليا انجام شد. فوايد كليدي كه از اين پيشرفت هاي علمي حاصل شده است، شامل موارد زير است: ‌كـوچـكـتـر شـدن انـدازه وسـيـله كاشت كه كــوتـاه تـر شـدن زمـان عـمـل جـراحـي و كـاهـش عوارض آن را به همراه داشته است. ‌آرايـش هـاي الكتـرودي منحنـي مـاننـد كـه امكان جاي‌گذاري مطلوب الكترودها در كنار عصب شنوايي را باعث مي شود. بدين ترتيب با بـهـبود روش هاي جاي‌گذاري الكترود و ارائه تحريك الكتريكي موثرتر، امكان استفاده بهتر از باقي مانده شنوايي فراهم مي شود.

PDF متن کامل تجهیزات               HTML متن کامل تجهیزات

تکامل توموگرافي هم‌خوان نوري (Optical Coherence Tomagraphy) يا OCT به دستيابي به روش تصويربرداري جديدي براي تشخيص عفونت‌هاي گوش مياني منجر شده است. اين روش غيرتهاجمي از نواري از نور استفاده مي‌کند تا تصويري با تفکيک‌پذيري بالا و سه بعدي از بافت‌ها حاصل کند. در اين روش که توسط پژوهشگران مهندسي الکترونيک و کامپيوتر دانشگاه ايلينويز ابداع شده، بيوفيلم‌هاي باکتريايي که درپشت پرده صماخ تشکيل مي‌گردند، شناسايي شده و به عنوان نشانه‌اي از عفونت گوش مياني در نظر گرفته مي‌شود. اين تصويربرداري در کمتر از يک ثانيه به انجام مي‌رسد، فاقد خطر ناشي از تابش اشعه‌هاي يونيزه‌کننده است و بسيار مقرون به صرفه نيز خواهد بود. در اين مطالعه که روي بزرگسالان به انجام رسيده، در مجموع 18537 مورد اسکن و 742 تصوير از 13 بيمار مبتلا به اوتيت ‌مديا و 7 فرد سالم به عنوان گروه شاهد گرفته شد و يافته‌هاي باليني به عنوان استاندارد طلايي محسوب گرديد. اين پژوهشگران در انتها نتيجه‌گيري کردند که دقت تشخيص روش تصويربرداري فوق بسيار قابل قبول بوده و علاوه بر اين، اين مزيت را نيز در بردارد که امکان پايش سرعت و ميزان پيشرفت يا بهبود بيماري و وسعت گسترش بيوفيلم در محيط گوش مياني را نيز فراهم مي‌کند. به هرحال براي ورود اين روش به مرحله استفاده باليني نياز به مطالعات گسترده‌تري است.

دانشمندان مرکز مونل، موفق به شناسایی محل و ویژگی‌های ژنتیکی خاص سلول‌های بنیادی چشایی در زبان شدند. یافته‌های این دانشمندان می‌تواند شیوهای رشد و دستکاری سلول‌های جدید کاربردی چشایی را برای اهداف بالینی و تحقیقاتی تسهیل کند. بیماران سرطانی که در اثر تابش بر سر و گردن خود از حس چشایی برخوردار نبوده و افراد مسنی که عملکرد این حس را از دست داده‌ا‌ند، دو گروه از کسانی هستند که می‌توانند از قابلیت فعالسازی سلولهای بنیادی بالغ بهره ببرند. سلولهای چشایی در خوشه‌هایی موسوم به جوانه‌های چشایی هستند که به نوبه خود در پرزهای چشایی قرار دارند. دو نوع سلول چشایی شامل گیرنده‌های شیمیایی است که کیفیت‌های طعم را درک می‌کنند. نوع سوم از این سلولها به عنوان سلول پشتیبان عمل می‌کند. یکی از ویژگی‌های جالب این سلولهای حسی این است که به طور منظم بازتولید می‌شوند. هر سه نوع سلول چشایی به طور منظم مورد تغییر و دگرگونی قرار گرفته و میانگین عمر آنها 10 تا 16 روز است. به این ترتیب، سلولهای چشایی جدید باید به طور مکرر برای جایگزینی سلولهای مرده مجددا تولید شوند.
برای دهه‌های متمادی، دانشمندان جهت شناسایی سلولهای بنیادی که سلولهای گیرنده چشایی متفاوت را تولید می‌کنند، تلاش کرده‌اند. همچنین آنها می‌خواستند بدانند که چند سلول بنیادی در این امر دخیل بوده و محل آنها در کجا واقع شده است، درون یا نزدیک جوانه‌های چشایی؟ با توجه به رابطه فیزیولوژیکی قوی بین سلول چشایی دهان و سلولهای غدد درون ریز (تولید کننده هورمون) روده، دانشمندان از یک نشانگر سلولهای بنیادی روده برای جست‌وجوی سلولهای بنیادی در بافت چشایی روی زبان استفاده کردند. لکه‌های نشانگر سلول بنیادی موسوم به Lgr5 یک الگوی بیان قوی را در پشت زبان و یک الگوی ضعیف‌تر را در در زیر جوانه‌های چشایی در آن پرزها نشان دادند.
دانشمندان بر این فرض هستند که دو سطح بیان می‌تواند دو جمعیت سلولی متفاوت را نشان دهد. سلولهایی که به شکل قویتر Lgr5 را بیان می‌کنند و ممکن است سلولهای بنیادی چشایی واقعی بوده و نوع ضعیف‌تر سلولهایی باشند که فرآیند دگرگونی به سلولهای چشایی کاربردی را آغاز کرده‌اند. بررسی‌های بیشتر نشان داد که سلولهای بیانگر این نشانگر از توانایی تبدیل به هر سه نوع سلول چشایی اصلی برخوردارند. نتایج این پژوهش در مجله Stem Cells منتشر شده است.
پژوهشهای آینده بر شناسایی عامل برنامه‌ریزی کننده برای تبدیل سلولهای بیانگر Lgr5 به انواع مختلف سلولهای چشایی و بررسی چگونگی پرورش این سلولها در آزمایشگاه برای ارائه یک منبع تجدیدپذیر از سلولهای گیرنده چشایی جهت کاربردهای پژوهشی و شاید حتی بالینی تمرکز خواهد داشت.

کاهش شنوايي تقريبا يک سوم از بزرگسالان 70-61 سال و بيش از 80% از افراد بالاي 85 سال را درگير مي‌کند. مردان در مقايسه با زمان معمولا دچار کاهش شنوايي شديدتر و زودرس‌تري مي‌شوند. شايع‌ترين نوع، کاهش شنوايي مرتبط با سن است با اين حال مشکلات متعددي مي‌توانند در هدايت ارتعاشات صوتي به گوش داخلي و تبديل آن به ايميالس‌هاي الکتريکي منتقل شونده به مغز اختلال ايجاد کنند. غربالگري کاهش شنوايي در بزرگسالان بالاي 60-50 سال توصيه مي‌شود. آزمون‌هاي غربالگري قابل انجام در مطب شامل آزمون نجوا اوديوسکوپي (audioscopy) است. بيماران مسني را که به گفته خود دچار اختلال شنوايي هستند مي‌توان مستقيما براي انجام اوديوتري ارجاع نمود. با گرفتن شرح حال مي‌توان عوامل خطرزاي کاهش شنوايي خصوصا مواجهه صوتي و استفاده از داروهاي اتوتوکسيک را شناسايي نمود. در معاينه مجراي گوش و پرده صماخ مي‌توان علل کاهش شنوايي انتقالي را تشخيص داد. براي تاييد کاهش شنوايي به آزمون‌هاي اوديومتريک نياز است. بزرگسالان مبتلا به کاهش شنوايي ايديوپاتيک ناگهاني بايد براي ارزيابي فوري ارجاع شوند. درمان کاهش شنوايي بر ارزيابي علل زمينه‌اي خصوصا انسداد (از جمله سرومن گوش) و داروهاي اتوتوکسيک استوار است. شنوايي موجود بايد با استفاده از سمعک، ابزارهاي کمک شنوايي و برنامه‌هاي بازتواني، بهينه شود. ايمپلانت‌هاي جراحي براي بيماران انتخابي انديکاسيون دارند. موانع عمده براي بهبود شنوايي در افراد مسن شامل اشکال در تشخيص ابتلا به کاهش شنوايي؛ تصور اينکه کاهش شنوايي جزيي طبيعي از فرآيند پيري و غير قابل درمان است؛ و عدم پايبندي بيمار به استفاده از سمعک به دلايلي همچون ترس از انگ خوردن، هزينه، دشواري استفاده، نتايج اوليه نا‌اميد کننده و ساير عوامل هستند.

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله

دانشمندان سوئدي يک ايمپلنت (وسيله کاشتني) ابداع کرده‌اند كه امواج صوتي را از درون خود استخوان جمجمه مستقيم به گوش داخلي مي‌رساند و مي‌تواند شنوايي را به افراد دچار اختلال گوش مياني بازگرداند. اين وسيله براي افرادي ساخته شده است که دچار التهاب مزمن گوش مياني يا خارجي يا بيماري استخواني هستند يا بدشکلي مادرزادي گوش خارجي، مجراي شنوايي يا گوش مياني دارند.
سمعک‌هاي معمولي به اين افراد کمکي نمي‌کنند زيرا معمولا براي کمک به شنوايي افراد دچار مشکلات «گوش داخلي» طراحي شده‌اند. اين ايمپلنت كه حدود 6 سانتي‌متر طول دارد و پشت لاله گوش، زير پوست و روي سطح جمجمه قرار داده مي‌شود، با يک واحد پردازشگر صدا ارتباط برقرار مي‌کند که صداهاي بيرون را دريافت مي‌کند. اين واحد روي پوست مستقيم در مجاورت ايمپلنت قرار داده مي‌شود و با مغناطيس‌هايي که در دو وسيله وجود دارد، در جاي خود ثابت نگه‌داشته مي‌شود. يک سيم‌پيچ القايي درون ايمپلنت صداي منتقل‌شده از راه پوست را به‌وسيله واحد پردازشگر خارجي دريافت مي‌کند و به‌وسيله يک ميکروفون مينياتوري، ارتعاشات صوتي به استخوان جمجمه منتقل مي‌شود تا به گوش داخلي برسد.
در مدل‌هاي قبلي، سمعک‌هايي که صدا را از راه استخوان منتقل مي‌کردند، يک پيچ تيتانيومي به‌طور دائمي از جمجمه فرد از راه پوست بيرون مي‌زد که واحد خارجي دريافت‌کننده صدا به آن متصل مي‌شد. اين ساختار بيمار را در معرض خطر عفونت و احتمال بيرون افتادن پيچ قرار مي‌داد اما در اين سمعک جديد، پس از اينکه ايمپلنت زير پوست قرار داده و پوست ترميم شد، چيزي از بيرون ديده نمي‌شود و واحد خارجي را هم در مواردي که نيازي به استفاده از سمعک نيست، مي‌توان به راحتي از روي پوست برداشت.

محققان دانشگاه چالمرز سوئد ایمپلنت جدیدی طراحی کرده اند که از طریق ارسال ارتعاش بداخل استخوان جمجمه، می‌تواند شنوایی را به بیماران مبتلا به مشکلات گوش میانی باز گرداند. ایمپلنت انتقال استخوانی (BCI)‌ برای مبتلایان به عفونت مزمن گوش خارجی یا میانی، بیماران دچار مشکلات استخوانی گوش، ناهنجاری مادرزادی گوش خارجی، کانال شنوایی یا گوش میانی کاربرد دارد. اندازه ایمپلنت BCI‌ کمتر از شش سانتی متر است که در پشت گوش در زیر پوست سطح جمجمه قرار داده می شود. این دستگاه مجهز به پردازنده صدای خارجی است که صدا را از محیط اطراف دریافت می کند؛ یک سیم پیچ (کویل) القایی درون ایمپلنت امکان دریافت صدای منتقل شده از طریق پوست (از داخل پردازنده) را فراهم می کند. با استفاده از یک بلندگوی مینیاتوری، ارتعاشات صدا داخل استخوان جمجمه بازپخش شده و به گوش داخلی می رسد. آزمایش بالینی ایمپلنت BCI‌ بر روی بیماران دچار مشکلات گوش میانی بزودی آغاز می شود و انتظار می رود که این محصول ظرف یک تا دو سال آینده در اختیار بیماران قرار گیرد.

پژوهش انجام شده توسط انجمن سرطان آمریکا رابطه‌ای معکوس و مشهود را بین مصرف قهوه کافئین‌دار و مرگ و میر ناشی از سرطان‌های حلق و دهان نشان می‌دهد. محققان می‌گویند نوشیدن روزانه بیش از چهار فنجان در روز قهوه خطر مرگ ناشی از سرطان‌های اغلب کشنده دهانی را تا 50 درصد کاهش می‌دهد. محققان به منظور درک رابطه مصرف قهوه کافئین دار، قهوه بدون کافئین، چای و سرطان حلق و دهان کشنده، مطالعه‌ای آینده نگر را از سال 1982 بر روی 968 هزار و 432 مرد و زن سالم انجام دادند. طی 26 سال مطالعه، 868 مورد مرگ ناشی از سرطان حلق و دهان رخ داد.
پژوهشگران دریافتند که مصرف بیش از چهار فنجان قهوه کافئین دار در روز به نسبت مصرف گهگاه قهوه، با کاهش 49 درصدی خطر مرگ ناشی از سرطان‌های دهان مرتبط است. رابطۀ ذکر شده که به عنوان مولفه‌ای جدا از جنسیت، وضعیت سیگار کشیدن یا مصرف الکل به دست آمده، در مورد چای صدق نکرده است. سرپرست این پژوهش "ژانت هیلدربرند" در رابطه با یافته‌های این پژوهش که در نوع خود بدیع به شمار می‌رود، چنین می‌گوید: قهوه یکی از پرمصرف‌ترین نوشیدنی‌های دنیا است که حاوی انواع آنتی اکسیدان‌ها، پلی فنول و سایر ترکیبات فعال زیستی است که می‌تواند در محافظت علیه گسترش و پیشروی سرطان‌ها موثر واقع شود. وی در ادامه می‌افزاید: سرطان حلق و دهان در بین 10 سرطان شایع جهان قرار دارد. بنابراین، یافته‌های این پژوهش شواهد محرزی را مبنی بر اثر محافظتی قهوه کافئین دار در پیشروی سرطان‌های حلق و دهان نشان می‌دهد.
به گفته محققان، اکنون گرایش‌ها برای بررسی اینکه آیا مصرف قهوه می‌تواند موجب بهبودی بهتر پس از ابتلا به سرطان حلق و دهان شود، در برنامه‌های پژوهشی دانشمندان قرار دارد. یافته‌های این تحقیق، در نشریه آمریکایی اپیدمیولوژی منتشر شده است.

برگزار کنندگان: انجمن علمی راینولوژی ایران و انجمن جراحان گوش و حلق و بینی ایران
زمان برگزاری: ۱۶ الی ۱۹ مهر ۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های بین المللی رازی

سایت همایش

سيستم شنوايي، انسان را قادر مي‌سازد تا صوت هايي را كه درمحدوده معيني از نظر انرژي و فركانس قرار دارند، تشخيص دهد. اگر براثر عواملي نظير افزايش سن، دريافت پيوسته صداهاي بلند و يا به صورت مادرزادي محدوده شنوايي تغيير كند، براي تعيين ميزان و نواحي تغييرات ايجاد شده، از دستگاه شنوايي سنج Audiometer استفاده مي‌شود.
سه نوع بررسي در كاليبراسيون اديومتر وجود دارد: 1- بـررسـي كـالـيـبـراسـيـون اكـوستيك كه شامل استفاده از يك دستگاه اندازه‌گير سطح صدا براي انـدازه گـيـري سيگنال آزمايش توليد شده توسط اديـومـتـر اسـت و نـيـز تـايـيـد اين‌كه اين سيگنال‌ها مشخصات استاندارد را دنبال مي‌كنند. 2- بـررسـي بيواكوستيك شامل استفاده از يك سـيـمـولاتـور بيواكوستيك براي نمايش خروجي هدفن‌هاي اديومتريك به منظور تاييد اين است كه خروجي در هر لحظه ثابت باقي مي‌ماند. 3- بـررسـي عـمـلـكـرد دستگاه كه شامل گوش دادن به خروجي از طريق هدفن‌ها براي اطمينان از ايـن است كه سيگنال‌ها به طور صحيح در مسير مربوطه حركت مي‌كنند. همچنين بررسي وجود صداهاي اضافي يا تصادفي.

PDF متن کامل تجهیزات               HTML متن کامل تجهیزات

گروهي از محققان دانشگاه «Connecticut» به رهبري «جيمز روسلينگ» با استفاده از يک حسگر ساخته شده از نانولوله‌هاي کربني فشرده که با نانوذرات طلا روکش‌دهي شده بودند، ابزار ميکروسيالي ارزان براي تشخيص سرطان دهان توليد کرده‌اند. بنابر گفته محققان اين ابزار را مي‌توان تغيير داد و از آن براي شناسايي سرطان‌هاي ديگر استفاده کرد. بررسي‌هايي که بر روي 78 بيمار مبتلا به سرطان دهان و 49 نمونه کنترل انجام شد، نشان داد که ميزان اختصاصي بودن اين روش در تشخيص سرطان دهان 98 درصد و حساسيت باليني آن 89 درصد است. با وجودي که گروه‌هاي تحقيقاتي ديگري نيز روش‌هايي براي تشخيص سرطان دهان با استفاده از نشانگرهاي زيستي خون ابداع کرده‌اند، اما تمام اين روش‌ها بر فناوري‌هاي گران و زمان‌بر مبتني هستند.
اين ابزار ميکروسيالي جديد مي‌تواند به‌ طور هم‌زمان مقادير بسيار پايين چهار پروتئين را که به‌ همراه يکديگر نشان‌دهنده وجود سرطان دهان هستند، تشخيص دهد. در اين کار دانه‌هاي مغناطيسي که هر يک با 120 هزار مولکول پادتن پوشيده شده‌اند، براي گرفتن مقادير بسيار پايين پروتئين‌هاي نشانگر و بيرون کشيدن آنها از نمونه خون مورد استفاده قرار مي‌گيرند. سپس اين دانه‌ها به‌ درون يک ابزار ميکروسيالي تزريق شده و از روي عناصر حسگري عبور داده مي‌شوند. خروجي الکتريکي هر حسگر نشان‌دهنده سطح يک پروتئين خاص در نمونه خون است.
بنابر گفته اين محققان، کل فرايند تشخيصي حدود 50 دقيقه طول مي‌کشد. قيمت هر يک از اين تراشه‌هاي حسگري يک‌بار مصرف که از نانولوله‌هاي کربني ساخته شده‌اند، حدود 9 دلار است. در ساخت دستگاه الکترونيکي که سيگنال‌هاي حسگري را مي‌خواند، از قطعات و پمپ‌هاي الکترونيکي موجود استفاده شده است و هزينه اين دستگاه در مجموع زير 26 هزار دلار است. اين هزينه پايين امکان خريد آن را تقريباً براي تمام آزمايشگاه‌هاي زيست‌پزشکي فراهم مي‌آورد. محققان موسسه ملي تحقيقات دندان و سر، دانشگاه «Salve Regina»، بنياد نوآوري تحقيقاتي سرطان مالزي و دانشگاه مالايا در اين مطالعه مشارکت داشته‌اند. جزئيات اين تحقيق در مقاله‌اي با عنوان «Ultrasensitive detection of Cancer biomarkers in the clinic using a nanostructured microfluidic assay» در مجله «Analytical Chemistry» منتشر شده است.

کشف دانشمندان انگلیسی در مورد حشرات می‌تواند به یک راه‌حل کلیدی برای ایجاد شنوایی به سبک سوپرمن منجر شود. محققان دانشگاه بریستول و لینکولن اخیرا توانسته‌اند یک اندام شنوایی را در گوش جیرجیرکها شناسایی کنند که می‌تواند الهام‌بخش تولید فناوری‌های جدید در پژوهش‌های حسگرهای صوتی مانند تصویربرداری پزشکی و سمعک باشد. این محققان توانسته‌اند بخش گمشده اره را در درک فرآیند انتقال انرژی در گوشهای غیر متعارف جیرجیرک‌ها شناسایی کنند.
جیرجیرک‌ها از چهار پرده صماخ به‌صورت دوتایی روی هر پای جلویی برخوردارند. با اینحال تاکنون چگونگی ارتباط اندام مختلف برای ارائه حس شنوایی به حشره شناخته نشده بود. از آنجاییکه پرده صماخ بطور مستقیم با گیرنده‌های حسی «Mechanoreceptor» مرتبط نیست، تاکنون چگونگی انتقال صوت از طریق هوا به این سلولها ناشناخته باقی مانده بود. این پژوهش بر روی جیرجیرک Copiphora gorgonensis تمرکز داشته و نشان داده که گوشهای این حشره مشابه پستانداران عمل می‌کند.
این محققان قصد دارند تا پژوهش‌های بیشتری را در مورد گوش گونه‌های دیگر Arachnoscelis انجام دهند که از فراصوت شدید برای بررسی توانایی جیرجیرک‌ها جهت شنیدن صدای زیر یکدیگر از فواصل طولانی استفاده می‌کنند. نتایج این پژوهش در مجله ساینس منتشر شده است.

محققان دانشگاه هاروارد برای اولین بار توانستند نیروی یک دستگاه الکتریکی را با سلول‌های گوش تامین کنند. این محققان از یک شیب الکتروشیمیایی طبیعی در سلول‌های درون گوش داخلی یک خوکچه هندی برای تامین نیروی فرستنده بی‌سیم تا پنج ساعت استفاده کردند. این شیوه می‌تواند در آینده برای ارائه منبع نیروی مستقل در کاشت‌های مغز و حلزون گوش مورد استفاده قرار گیرد. سلولهای عصبی از حرکت یونهای سدیم با بار مثبت و یون‌های پتاسیم منفی در یک غشا برای ایجاد یک شیب الکتروشیمیایی هدایت کننده علائم عصبی استفاده می‌کنند. برخی سلولها در بخش حلزونی از شیب مشابه برخوردار بوده و در تبدیل نیروی مکانیکی ارتعاش پرده گوش به علائم الکتریکی قابل درک برای مغز مورد استفاده هستند.
تنها چالش کنونی در این دستاورد، میزان کم ولتاژ تولید شده است که تنها کسری از نیروی ارائه شده توسط یک پیل قلمی محسوب می‌شود. اکنون این دانشمندان توانسته‌اند یک تراشه الکترونیکی را بسازند که از چندین الکترود کوچک با مقاومت پائین برای جمع‌آوری میزان کمی از این فعالیت الکتریکی بدون آسیب رساندن به شنوایی برخوردار است. این کاشت در گوش داخلی یک خوکچه هندی قرار گرفته و الکترودهای آن به هر دو طرف قشر سلولی بخش حلزونی متصل شدند. همچنین یک فرستنده رادیویی با نیروی کم نیز به این تراشه متصل شده بود. این دستگاه برای زمانهای کوتاه قابل استفاده بوده اما کاربرد طولانی‌مدت آن می‌توان خطر آسیب به بافت حساس درون گوش را به همراه داشته باشد. گام بعدی این دانشمندان، کوچک سازی هر چه بیشتر این الکترودها برای کاهش تاثیر تهاجمی آنها است.

مطالعات صورت گرفته توسط پژوهشگران هلندی نشان می دهد، احساسات از طریق بو قابل سرایت به دیگران بوده و انسان می‌تواند از طریق بو کشیدن، خطر را احساس کند. اکثر حیوانات از طریق بو با یکدیگر ارتباط بر قرار می کنند، اما دانشمندان تا مدت ها معتقد بودند که انسان به دلیل ضعف اندام بویایی از توانایی تشخیص خطر یا سایر احساسات برخوردار نیست. تیم تحقیقاتی دانشگاه اوترخت هلند در مطالعات خود دریافته اند که ارتباط رفتاری انسان ها از طریق بو شباهت زیادی به حیوانات دارد که این یافته بر خلاف فرضیه های متداول در خصوص ارتباطات انسانی تنها از طریق زبان یا کانال های بصری است. تحقیقات قبلی نشان می دهد که زنان بیشتر به بوی بدن مردان حساس هستند، به همین دلیل در این مطالعه از مردان به عنوان نمونه های اهدا کننده عرق استفاده شد و آزمایش تأثیر انتقال بو بر روی زنان انجام شد.
محققان عرق زیر بغل 10 مرد را در هنگام مشاهده صحنه های ترسناک و منزجر کننده جمع آوری کردند؛ سپس 36 زن در یک آزمون بصری شرکت کرده و حرکات چشم و صورت آنها در زمان استنشاق بوی عرق بدن مردان مورد بررسی قرار گرفت. «گون سمین» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: بوی عرق بدن مردان به صورت نامحسوس در محیط منتشر شده و هیچکدام از زنان، اطلاعی از محتوای این آزمون نداشتند. چهره زنان در زمان استنشاق بوی عرق بدن مردان در هنگام مشاهده صحنه های ترسناک، تغییر پیدا کرده و چشم ها به صورت ناخودآگاه گشاد می شدند؛ همچنین در زمان استشمام بوی عرق بدن مردان در هنگام مشاهده صحنه های انزجار آور، چهره زنان نیز تغییر کرده و حالت منزجر کننده ای به خود می گرفت.
این یافته نشان می دهد که بو از خاصیت مسری بودن برخوردار است و انسان قادر است از طریق بو، احساسات اطرافیان را به ویژه در مکان های شلوغ درک کند. نتایج این مطالعه در مجله Psychological Science (علوم روانشناسی) منتشر شده است.

محققان کلينيک بيمارستان اوهايو با استفاده از ايمپلنت کوکلئار گوش يک روش مناسب براي بازگشت شنوايي به بيماران مبتلا به اتواسکلروز پيشرفته ابداع کرده‌اند. اين اولين روش براي شناسايي ايمپلنت کوکلئار است که مشکلات عمده شنوايي را براي مدت طولاني در بيماران حذف مي‌کند و اولين درمان براي اين گروه از بيماران است. FoA باعث افزايش رشد استخوان گوش در گوش مياني و داخلي مي‌شود که درنهايت شنوايي کاهش مي‌يابد. محققان توانسته‌اند با کمک قرص‌هاي فلوئريد از کاهش شنوايي جلوگيري کنند، اما نمي‌توانند كاهش شنوايي ايجاد شده از قبل را جبران كنند و معمولا سمعك براي اين بيماران ارائه مي‌شود. در اين روش جراحان از سمعكي استفاده مي‌كنند كه باعث مي‌شود صدا به گوش مياني برسد، ولي در حالت بسيار جدي فرد به طور كامل ناشنوا مي‌شود. در تحقيق مذكور 30 بيمار مورد مطالعه قرار گرفتند كه همگي از ناشنوايي رنج مي‌بردند. دانشمندان دريافتند تكنيك‌هاي جديد استفاده از كاشت كوكلئار مصنوعي نگراني‌هاي قبلي را دربرندارد.

يافته‌هاي تازه دانشمندان دانشگاه کويينز در بلفاست ممکن است به درمان‌هاي موثرتر سرطان‌هاي حنجره و گردنه رحم منجر شود. محققان اين دانشگاه دريافته‌اند که بافت‌هاي سالم پيرامون غده‌هاي سرطاني حنجره و گردن رحم نقش مهمي در انتشار سلول‌هاي سرطاني دارند. دانشمندان بر اين باورند که ممکن است بتوانند راه ارتباطي بين سلول‌هاي سرطاني و سلول‌هاي سالم را قطع کنند و به اين ترتيب، ارسال پيام‌هايي را که سلول‌هاي سرطاني را تشويق به حمله مي‌کند، متوقف کنند. دانشمندان کشف کرده‌اند که يک پروتئين مخصوص در بافت غيرسرطاني اين توانايي را دارد که راه ارتباطي بين بافت سالم و غده را باز يا مسدود کند. فعال شدن پروتئين رتينوبلاستوما (آر. بي) در بافت غيرسرطاني منجر به کاهش عوامل حمله توسط سلول‌هاي سرطاني مي‌شود و به اين ترتيب، سرطان گسترش پيدا نمي‌کند.

محققان مؤسسه تكنولوژي ماساچوست (MIT)‌ موفق به ابداع تكنيك جديدي براي بازسازي و ترميم تارهاي صوتي آسيب ديده شدند. تارهاي صوتي بايد از قابليت ارتجاعي بالايي برخوردار باشند تا امكان هزاران بار ارتعاش در دقيقه و توليد صدا فراهم شود. تيم تحقيقاتي به سرپرستي پروفسور «رابرت لانگر» و دكتر «استيون سيتلس» در حال توسعه ژل جادويي هستند كه قابليت ارتجاعي را به تارهاي صوتي آسيب ديده باز مي گرداند.
اين ژل جادويي بر پايه پلي اتيلن گليكول بعنوان ماده مورد استفاده در ساخت لوازم آرايش توليد مي شود و از استحكام و درعين حال انعطاف پذيري بالايي برخوردار بوده و قدرت ارتعاش آن 200 بار در ثانيه است. نخستين گروه از بيماران شامل مبتلايان به سرطان حنجره ظرف يكسال آينده با ژل ترميم كننده تحت درمان قرار خواهند گرفت و ژل دو تا پنج بار در سال به حنجره تزريق شده و به ترميم تارهاي صوتي آسيب ديده كمك مي كند. علاوه بر بيماران مبتلا به سرطان حنجره، سخنرانان، معلمان و خوانندگان جزء گروهي هستند كه مي توانند از اين تكنيك جديد براي ترميم تارهاي صوتي آسيب ديده خود استفاده كنند.

دستگاه تنظيم كننده و موزون كننده گفتار (P.F.F-Rhs) اولين دستگاه كوچك، قابل حمل و داراي تكنولوژي پيشرفته الكترونيكي در درمان اختلالات است. اين دستگاه براي اولين بار در كشور با همكاري يك كمپاني كانادايي توليد شده و هدف از ساخت آن كمك به افرادي است كه به نوعي مبتلا به اختلالات گفتاري شده‌اند و يكي از مهم‌ترين كاربرد هاي آن در درمان لكنت زبان است. اين دستگاه داراي كاربردهاي بسيار وسيعي است به منظور كمك به بهبود گفتار كودكان و بـزرگسالان مبتلا به لكنت زبان ، عدم وضوح گفتار سرعت زياد در گفتار ، اختلالات گفتاري نـاشـي از ضـايعـات مغـزي و سكتـه هاي مغزي است. همچنين كودكان مبتلا به اختلالات توليدي و تلفظي ، تاخير در رشد گفتار و زبان ، مبتلا به اختـلال در تـوجـه و تمـركـز ، كـودكـان مبتلا به نقـايض شنيداري ( در حد متوسط ) و بيماران مبتلا به اختلال در صوت از جمله افرادي هستند كه از اين دستگاه بهره مي برند.

PDF متن کامل تجهیزات                HTML متن کامل تجهیزات

Auditory Brainstem Implant يا به اختصار ABI به معني كاشت شنوايي ساقه مغز است. كودكاني وجود دارند كه فاقد ساختار معمولي گــوش داخـلــي هـسـتـنــد و بــه دلـيـل نـداشتـن انـدام حـلزوني يا نداشتن عصب شنوايي كه ارتباط حد فاصل بين ساختمان حلزوني گوش و هسته‌هاي عصب شنوايي در ساقه مغز را برقرار مي‌كند، قادر به استفاده از كاشت حلزوني نيستند. در اين گروه از افـراد مـي‌تـوان‌ از دسـتگاه جايگزين ديگري به نام كاشت حلزوني ساقه مغز استفاده كرد. ABI شـامـل يـك الـكـتـرود كـوچـك اسـت كـه در هسته‌هاي عصب شنوايي در ساقه مغز كار گذاشته مي‌شود و مي‌تواند مسير شنوايي بالاتر از هسته‌ها را با سيگنال‌هاي الكتريكي تحريك كند.

PDF متن کامل تجهیزات                HTML متن کامل تجهیزات

محققان دانشگاه می‌سی‌سی‌پی موفق به ابداع یک دستگاه منحصربفرد شده‌اند که می‌تواند زندگی افراد دچار لکنت زبان را تغییر دهد. این دستگاه پروتز به اندازه یک تلفن همراه بوده و توسط پل گوگانز، گرگ اسنایدر و دوایت وادل در پی تشخیص اسنایدر که خود از لکنت زبان رنج می‌برد، از گفتار روان‌تر در زمان لمس گلو در زمان صحبت ابداع شده است. وی دریافت که با لمس لرزش گلو در زمان صحبت، یک بازخورد گفتار لمسی دریافت شده که به شکل قابل توجهی لکنت زبان را کاهش می‌دهد.
این دستگاه قابل جابجایی بوده و استفاده از آن بسیار ساده است که اینها ویژگی‌های مهمی بشمار می‌رود؛ چرا که دیگر درمان‌های رفتاری برای لکنت بسیار شدید بوده و به تمرکز زیاد نیاز دارند. نمونه پیش‌ساخت این دستگاه اخیرا در نشست 2012 انجمن علوم اعصاب در نیواورلئان ارائه شده است. این دستگاه می‌تواند یک جایگزین امیدبخش برای درمان‌های خسته‌کننده پیشین باشد که بطور روزانه و آسان برای کاربران قابل استفاده است. اگرچه این دستگاه، لکنت را درمان نمی‌کند، اما به کاربر در کاهش تناوب آن کمک کرده و می‌تواند کیفیت زندگی وی را افزایش دهد. این تیم قصد دارند تا این دستگاه پروتز را در یک برنامه درمانی جامع برای تامین بهتر نیازهای روزمره افراد دچار لکنت مورد استفاده قرار دهند.
حدود یک درصد از جمعیت جهانی از مشکل لکنت زبان برخوردار بوده از کمبود جایگزینهای مناسب طولانی مدت موثر برخوردارند. اگرچه این دستگاه هنوز در مرحله ساخت و آزمایش بوده، اما منافع بالقوه آن برای افراد دچار لکنت کاملا روشن است.

سوختن دهان در اثر غذا یا مایعات داغ تجربه‌ای است که همه داشته‌اند و اکنون محققان دانشگاه تگزاس موفق به یافتن راه‌حلی برای آن شده‌اند که به سرعت درد را از بین می‌برد. این چسب دهانی حل شدنی به طور مستقیم بر روی ناحیه سوخته قرار گرفته و به سرعت آن را التیام می‌دهد. این دستاورد اخیرا در نشست و نمایشگاه سالانه انجمن دانشمندان داروساز آمریکا در شیکاگو رونمایی شده است. به گفته سازندگان، چسب ساخته شده کاملا غیر سمی بوده و شبیه به نوارهای بوبر دهان است که امروزه در داروخانه‌ها موجود است.
این نوار چسبی از یک ماده بی حسی موضعی، بنزوکائین و یک پلیمر درمانی برای کمک به بهبود برخوردار است. این نوار به طور مستقیم بر روی بخش سوخته زبان، گونه یا سقف دهان اعمال می‌شود که به آنها چسبیده و به گفته دانشمندان به دلیل حل شدن سریع آن، با فعالیت‌های روزانه تداخل نخواهد داشت. بنزوکائین به طور معمول به عنوان یک مسکن موضعی در محصولات دندانپزشکی و قرص‌های گلو استفاده می‌شود و برای ویژگی‌های غیر تحریک‌کننده آن در این محصول به کار برده شده است. این دانشمندان اکنون در حال بررسی بیشتر برای ساخت یک نوار دهانی نیرومندتر در درمان سوختگی‌های شدیدتر هستند که دو تا سه روز طول می‌کشند. گام بعدی این محققان در پیشبرد پژوهش خود، آزمایش این چسب‌ها بر روی انسان و افزودن طعم به آنها پیش از تولید انبوه این محصول است.

یک سمعک جدید با قابلیت نصب در پشت دندان‌ها می‌تواند به افرادی که از ناحیه یک گوش دچار ناشنوایی شده‌اند، کمک کند. سیستم «SoundBite» که در حال حاضر در انگلیس مورد آزمایش قرار گرفته، از طریق مسیریابی مجدد صداها از گوش غیر سالم به سالم کار می‌کند. حدود یک دهم از بزرگسالان از درجه‌ای از کم‌شنوایی در یک گوش رنج برده و سالانه حدود 10 هزار مورد از ناشنوایی کامل در یک گوش تشخیص داده می‌شود. با این حال، کارشناسان بر این باورند که تعداد واقعی مبتلایان بسیار بیشتر بوده چرا که تعداد زیادی از آنها به دنبال درمان نمی‌روند. این شرایط ممکن است در اثر آسیب فیزیکی یا عفونت بوجود بیاید و در برخی موارد نیز علت آن نامعلوم است.
هنگامی که امواج صوتی وارد گوش می‌شوند، به سمت پرده گوش حرکت کرده و آنرا می‌لرزانند. این لرزشها سپس به گوش داخلی که حاوی حدود 20 هزار سلول موی ریز است، منتقل می‌شود. این سلولها در واکنش یه لرزش حرکت کرده و این حرکت به پالسهای الکتریکی تبدیل می‌شود که در آخر توسط عصبها به مغز ارسال شده و در آن به شکل صدا ترجمه می‌شوند. در ابزارهای کمکی شنوایی استاندارد، یک بلندگوی خارجی این صداها را گرفته، آنها را تقویت کرده و به گوش می‌فرستد. متاسفانه این دستگاه‌ها در افراد دچار ناشنوایی در یک گوش عمل نکرده؛ چرا که گوش داخلی یا عصبهای آنها به شدت آسیب دیده است. این سمعک جدید از استخوانهای سر برای هدایت صدا به گوش در حال کار استفاده می‌کند. در حقیقت انسان در تمام اوقات صداها را از طریق رسانایی استخوان می‌شنود.
SoundBite از یک بلندگوی ریز تشکیل شده که درست در داخل کانال گوش آسیب دیده قرار گرفته تا صداهای منتشر شده در آن را بگیرد. این صداها سپس به یک گیرنده کوچک در پشت گوش ارسال شده که این علائم را به دستگاه درون دهان منتقل می‌کند. این دستگاه کوچکتر از یک چوب کبریت بوده و در سمت راست یا چپ عقب دندانهای بیمار حلقه می‌شود. با دریافت صدای منتقل شده، این دستگاه علائم را به لرزشهای کوچک تبدیل کرده که برای کاربر نامحسوس هستند. این لرزشها از طریق دندان و استخوان به گوش سالم هدایت شده که در آن به شکل پالسهای عصبی درآمده و به مغز فرستاده می‌شوند.
برخی از دستگاههای کمک شنیداری در حال حاضر از رسانایی استخوان استفاده می‌کنند که به سمعکهای متصل به استخوان معرف هستند. در این دستگاه‌ها یک صفحه کوچک تیتانیومی در پشت جمجمه در کنار گوش قرار می‌گیرد که لرزش‌های صوتی را شناسایی کرده و آنها را به درون جمجمه می‌فرستد. هر چند این دستگاهها به عمل جراحی نیاز داشته و از بیرون سر نیز قابل مشاهده هستند.

حنجره (Larynx) قسمتي از راه هوائي است كه بين دهان و ناي (Trachea) قرار دارد و به عنوان "تارهاي صوتي" نيز شناخته شده است. زماني كه بيمار به تنفس مصنوعي نياز دارد، يك لوله به نام "لوله داخل شونده به ناي" از طريق دهان يا بيني، وارد ناي مي‌شود. وقتي لوله كاملا درون ناي قرار گرفت، پزشك با استفاده از لارينگوسكوپ، زبان را به آرامي به سمت بالا هدايت مي‌كند تا بتواند از درستي مسير لوله و هدايت صحيح لوله به سمت ريه‌ها اطمينان حاصل كند.‌ لارينگوسكوپ شامل دو بخش است: دسته و تيغه. برای مونتاژ تيغه را بر روي پايه scope قرار داده و دو قسمت را محكم به هم وصل كنيد. تيغه را در دهان فرد از سمت راست زبان قرار داده و به آرامي زبان را به سمت چپ حركت دهيد. تيغه را به عقب دهان فرد پيش ببريد تا اپي گلوت فرد را ببينيد.

PDF متن کامل تجهیزات                HTML متن کامل تجهیزات

تحقيقات جديد نشان مي‌دهد كه مغز در شنيدن صداهاي جديد و در حال نزديك شدن موفق‌تر از تشخيص صداهاي در حال محو شدن عمل مي‌كند. محققان موسسه تحقيقات گوش در دانشگاه كالج لندن بدنبال بررسي و درك اين مسأله هستند كه چرا صداهاي خاص در مقايسه با ساير اصوات بهتر قابل شنيدن هستند. اصوات مصنوعي متشكل از صداهاي مختلف توليد شده و از شركت كنندگان در اين پژوهش خواسته شد كه زمان شروع يا ناپديد شدن صداهاي مختلف را مشخص كنند.  محققان دريافتند كه شنوندگان بطور قابل ملاحظه‌اي قادر به تشخيص اصوات جديد هستند، درحالي كه قدرت شنوايي صداهاي در حال محو بسيار ضعيف است؛ يعني در محيط هاي شلوغ صوتي، شركت‌كنندگان قادر به شنيدن بيش از نيمي از تغييرات صوتي اطراف خود نيستند.
به گزارش ایسنا، اين اثرات حتي در صداهاي نسبتا ساده نيز ديده مي شود و به نظر نمي رسد كه قدرت شنوايي تحت تأثير ميزان صدا باشند. دكتر «ماريا چيت» سرپرست تيم تحقيقاتي تأكيد مي كند: تصور كنيد كه در يك جنگل به همراه دوستان در حال حركت هستيد، ناگهان صداي قدم هاي آنها ناپديد مي شوند. يافته هاي ما نشان مي دهد كه حوادث بالقوه اي در اطراف ما وجود دارند كه نسبت به آن حساس نيستيم كه از اين پديده بعنوان «كوري ناپديد شونده» نام برده مي شود. تحقيقات نشان مي دهد كه حتي وقفه هاي كوتاه مانند يك بوق ساده براي ايجاد اختلال در شنوايي و توجه به تغييرات بزرگتر كافي است.

محققان دانشگاه سينسيناتي موفق به شناسايي جهش ژنتيكي جديد مسؤول بروز ناشنوايي و كم شنوايي مرتبط با سندرم آشر نوع يك شدند. سندرم آشر يك نقص ژنتيكي است كه باعث بروز ناشنوايي، شب كوري و از دست دادن ديد محيطي از طريق تخريب پيشرونده شبكيه مي شود. در اين تحقيق موفق به شناسايي ژن عامل بروز ناشنوايي در سندرم آشر نوع يك شديم. پروتئين موسوم به CIB2 كه به كلسيم داخل يك سلول متصل است، با ناشنوايي سندرم آشر نوع يك و از دست دادن شنوايي غير سندرمي در ارتباط است. در مدل‌هاي حيواني اين پروتئين در گوش داخلي وجود دارد كه باعث بروز تعادل و شنوايي مي‌شود و در سلول‌هاي گيرنده نوري شبكيه امكان ديدن را فراهم مي‌كند. جهش در پروتئين CIB2 يكي از علل شايع و قابل پيشگيري ژنتيكي ناشنوايي و كم شنوايي در پاكستان محسوب مي‌شود، اما محققان در اين مطالعه جهش ژنتيكي ديگري مرتبط با بروز ناشنوايي شايع در تركيه را نيز شناسايي كردند. اين پروتئين در سيگنال دهي كلسيم كه فرايند انتقال مكانيكي- الكترونيكي را تنظيم مي‌كند، دخالت دارد؛ در طي اين فرايند انرژي مكانيكي يا انرژي حركتي به نوعي از انرژي كه مغز را قادر به شنيدن صدا مي كند، تبديل مي‌شود.
با كشف اين جهش ژنتيكي يك گام به درك بهتر مكانيسم انتقال مكانيكي-الكتريكي و يافتن هدف ژنتيكي براي پيشگيري از ناشنوايي غير سندرمي نزديك شديم كه مي تواند به توسعه اهداف درماني جديد براي افراد در معرض ابتلا به سندرم آشر مورد استفاده قرار بگيرد. محققان بيمارستان كودكان سينسيناتي، موسسه ملي ناشنوايي و اختلالات ارتباطي (NIDCD)، كالج پزشكي بايلور و دانشگاه كنتاكي در اين مطالعه همكاري داشته اند. نتيجه يافته جديد محققان بصورت آنلاين در مجله Nature Genetics منتشر شده است.

به تازگي گروهي از دانشمندان دانشگاه‌هاي پرينستون و تافس در همكاري مشتركي نانوسنسوري را ابداع كرده‌اند كه با قرارگيري روي ميناي دندان اطلاعات را از محيط جمع‌آوري و به گيرنده بيروني مخابره مي‌كنند. اين نانوسنسور که با استفاده از گرافين ساخته شده، روي يك ابريشم خاص قابل‌حل در آب چاپ مي‌شود و به اين ترتيب ميتواند به سطوح زيستي منتقل و متصل شود. يك مارپيچ تقويت کننده هم براي ارسال اطلاعات مورد استفاده قرار مي‌گيرد كه در حقيقت نقش آنتن را بازي مي‌كند. به اين ترتيب اين مدار كوچك و بسيار نازک مي‌تواند مواردي را مانند وضعيت تنفس يا وجود باكتري‌ها را در دهان گزارش كند. اين دانشمندان در بررسيهاي اوليه توانسته‌اند چنين اطلاعاتي را از طريق سنسورهاي تعبيه‌شده روي ميناي دندان دريافت كنند. البته آنها تاكيد مي‌كنند كه تازه در ابتداي راه قرار دارند و تا كاربردي شدن آن نياز به تحقيقات جامع‌تري وجود دارد.

دانشمندان براي نخستين بار با استفاده از سلول‌هاي بنيادي جنيني انسان موفق به بهبود شنوايي در حيوانات دچار اختلالات شنوايي شدند. اين آزمايش شامل يك شكل غيرمعمول از ناشنوايي است كه كمتر از يك درصد از 15 درصد اختلالات افت شنوايي را به خود اختصاص مي‌دهد و براي تمام اختلالات شنوايي كارايي ندارد. محققان دانشگاه «شفيلد» انگليس به سرپرستي دكتر «مارسلو ريولتا» براي ناشنوا كردن يك گوش موش صحرايي، سلول‌هاي عصبي انتقال دهنده اطلاعات از گوش به مغز را از بين بردند و سپس سلول‌هاي بنيادي جنيني جايگزين اين سلول‌ها شدند.
سلول بنيادي جنيني قابليت دستكاري شدن براي توليد انواع مختلف سلول را دارد، اما استفاده از آنها بدليل از بين رفتن جنين همواره مورد بحث بوده است. سلول‌هاي بنيادي پس از استخراج، در آزمايشگاه رشد داده شده و براي توليد سلول‌هاي عصبي نابالغ مورد استفاده قرار گرفتند و به گوش 18 موش صحرايي ناشنوا پيوند شدند. محققان براي ارزيابي شنوايي موش‌ها از ثبت پاسخ ساقه مغز به صدا استفاده كردند و دريافتند كه ده هفته بعد از پيوند، توانايي شنوايي موش 46 درصد بهبود يافته است. براي جلوگيري از رد كردن سلول‌هاي بنيادي جنيني انسان در بدن موش‌هاي صحرايي، مانند روش‌هاي متداول پس از عمل پيوند عضو، داروهايي به حيوانات داده شد. محققان دانشگاه «شفيلد» همچنين موفق به توليد نسخه‌های نابالغ از نوع دوم سلول‌های گوش داخلی شده‌اند كه پيوند اين سلول‌ها مي‌تواند در آينده براي درمان موارد بيشتري از اختلالات شنوايي مورد استفاده قرار بگيرد. نتايج اين مطالعه در مجله «Nature»‌ منتشر شده است.

محققان هلندي موفق به شناسايي پنج ژن تعيين‌كننده شكل صورت انسان شدندكه كاربردهاي فراواني در حوزه پزشكي قانوني خواهد داشت. محققان با استفاده از تصاوير تهيه شده از سر افراد توسط روش تصويربرداري رزونانس مغناطيسي (MRI) و عكس هاي پرتره، اقدام به تهيه نقشه نشانه‌هاي صورت كردند. پروفسور «مانفرد كايسر» سرپرست تيم تحقيقاتي مركز پزشكي دانشگاه اراسموس تأكيد مي‌كند: بدست آمدن اين نتايج آغازي براي درك ژنتيكي موفولوژي صورت انسان است. شايد بتوان در آينده پرتره يك فرد را تنها با استفاده از DNA وي طراحي كرد كه اين دستاورد، كاربردهاي مهمي در حوزه پزشكي قانوني خواهد داشت.
سپس مطالعه‌اي تحت عنوان بررسي ژنوم گسترده انجام شد كه اين مطالعه براي جستجوي تغييرات ژنتيكي كوچك در افراد داراي اشكال خاص صورت طراحي شده است. محققان موفق به شناسايي پنج ژن مرتبط با اشكال خاص صورت شدند كه شامل PRDM16، PAX3، TP63، C5orf50 و COL17A1 بودند. با نتايج بدست آمده در تحقيقات اخير و مطالعه صورت گرفته در سال 2010 ميلادي، امكان پيش بيني رنگ مو و چشم با كمك DNA و تخمين سن افراد با انجام آزمايش خون فراهم شده است كه ابزار قدرتمندي را در اختيار كارشناسان پزشكي قانوني قرار مي دهد. نتايج اين مطالعه در مجله PLoS ONE منتشر شده است.

در يكي ديگر از جهش‌هاي رو به جلوي پزشكي پيوند، يك تيم بين‌المللي از جراحان كه در روسيه كار مي‌كردند، براي نخستين بار به‌طور كامل قطعات مصنوعي حنجره را به 2 بيمار پيوند زدند كه قدمي مهم به سوي خلق و پيوند يك حنجره كامل از ابتداست. اين گرافت بسيار متفاوت از جراحي قبلي است كه يك تراشه كامل رشديافته در آزمايشگاه به يك بيمار پيوند زده شد. در جراحي پيشين ارگان از بدن اهداكننده گرفته شد، اما سلول‌هاي آن شسته و با سلول‌هاي خود بيمار پوشانده شد. به اين ترتيب ديگر پيوند رد نمي‌شد. در حال حاضر تمام تلاش‌ها بر اين است كه همه ارگان‌هاي پيوندي با سلول‌هاي مغز استخوان خود بيمار و داربست مصنوعي ساخته شوند. به اين ترتيب خطر رد پيوند نيز به حداقل مي‌رسد و ارگان‌هاي بيشتري مي‌توان توليد كرد.

برگزار کنندگان: انجمن تحقیقات راینولوژی، آکادمی خاورمیانه راینولوژی و جراحی پلاستیک صورت، آکادمی اروپایی جراحی پلاستیک صورت (EAFPS)
زمان برگزاری: ۲۲ الی ۲۴ آذر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۰/۶/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های بیمارستان میلاد

سایت همایش

تحقیقات اخیر پزشکان بیمارستانˈبی دبیلو اچˈ(BWH )نشان می دهد که مصرف بی رویه داروهای مسکن باعث کاهش شنوایی می شود. به گزارش مجله ˈاپیدمیولوژیˈ ، افرادی که به محض احساس درد در ناحیه سر، گردن و سایر نقاط بدن به داروهای مسکن روی می آورند در معرض خطر کاهش شنوایی قرار دارند. این خبر بیشتر خطاب به زنانی است که در هفته بیش از دو روز از داروهای ˈایبوپروفنˈ و ˈاستامینوفنˈ استفاده می کنند.
جالب است بدانید که خطر کاهش شنوایی پس از مصرف بی رویه داروهای مسکن، زنان پایین تر از پنجاه سال را بیشتر تهدید می کند. پزشکان بر این باورند که علت اصلی کاهش شنوایی در این مورد، کاهش جریان خون در بخش حلزونی گوش و مختل شدن عملکرد آن است. پزشکان به افراد توصیه می کنند که به محض احساس درد، سراغ داروهای مسکن نروند و کمی صبر کنند و درصورتی که درد آنها شدیدتر شد از دم کرده گیاهان دارویی آرام بخش برای کاهش درد استفاده کنند. تاکنون ارتباطی بین کاهش شنوایی و مصرف آسپرین دیده نشده است.

دانشمندان در حال پرورش گوش‌هاي پروتز با استفاده از سلول‌هاي انسان براي سربازان كهنه‌كار و آسيب‌ديده در جنگ‌ها هستند. يك گوش سازگار توليد شده از سلولهاي خود فرد مي‌تواند پيشرفت بسيار عظيمي براي اصلاح گوشهاي پروتزي گذشته محسوب شود كه شكل كامل يك گوش عادي را نداشته‌اند. اين محققان در 20 سال گذشته به كار براي پرورش گوش مشغول بوده‌اند اما نتوانسته‌اند بر موانع موجود در ساخت نمونه كاربردي آن فائق آيند.
اكنون محققان آزمايشگاه مهندسي بافت بيمارستان عمومي ماساچوست در بوستون بر اين باورند كه موفق به شناسايي يك راه حل شده‌اند. آنها با استفاده از يك نمونه رايانه‌اي از گوش سالم بيمار، يك چارچوب تبتانيومي پوشيده شده در كلاژن ساخته‌اند كه يك پروتئين طبيعي عامل كشساني و استحكام پوست است. اين محققان يك برش از غضروف را از داخل بيني يا بين دنده‌ها برداشته و داخل چارچوب اوليه را با اين سلولها پر كردند. اين تركيب براي دو هفته در ظرف آزمايشگاهي باقي مي‌ماند تا غضروف بيشتري توليد شود. هنگامي كه محصول نهايي آماده شد، يك تكه پوست از بدن بيمار برداشته شده و پس از پوشش دادن غضروف با آن در جاي سابق گوش قرار داده مي‌شود.
به گزارش ایسنا، دانشمندان براي 20 هفته اين گوشهاي آزمايشگاهي را بر روي گوسفند آزمايش كرده و نشان دادند كه مي‌توان از آن بصورت موفق و دائمي استفاده كرد. آنها همچنين توانسته‌اند گوشهاي انساني با صحت آناتوميكي را از سلولها پرورش دهند. اين مدلها در موشهاي آزمايشگاهي نيز كاشته شد تا تحقيقات بيشتري بر روي آن صورت گيرد؛ اما بر روي گوش‌ انساني انجام نشده است. محققان درصددند پس از توليد اين گوش در آزمايشگاه،آن را بر روي انسان آزمايش كنند. دانشمندان پس از آن به دنبال دريافت تائيديه از سوي سازمان غذا و داروي آمريكا براي كاشت اين گوشها بر روي بيماران در ظرف يك سال آينده خواهند بود.

این سمینار از تاریخ ۶ الی ۷ مهر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی شیراز در مرکز همایش های اتاق بازرگانی شیراز برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل درمان موضعی در سینوزیت مزمن، اپیدمیولوژی رینوسینوزیت، اتیولوژی پولیپ بینی، میکروبیولوژی، درمان سینوزیت حاد، جراحی اندوسکوپی فرونتال، رینوسینوزیت اطفال، جراحی اندوسکوپی بینی و سینوس، درمان سینوزیت مزمن، عوارض رینوسینوزیت می باشد.

اطلاعات بیشتر

فناوري طراحي شده براي خودروهاي مسابقه فرمول يك توانسته يك درمان احتمالي را براي پرده گوش آسيب‌ديده ارائه كند. اين فرآيند از يك پيوند كوچك از گوشت از پشت گوش براي ساخت يك نسخه بدل دقيق از پرده گوش استفاده كرده است.  اگرچه اين عمل از دهه 70 تاكنون انجام مي‌شده، جراحان هميشه با مشكل ساخت پرده گوش جديد به شكل واقعي آن روبرو بوده‌اند.اما محققان بیمارستانهای دانشگاهی نورفولک و نورویچ و جراحان گوش كانادايي با استفاده از يك شيوه طراحي كه بخش‌هاي ايروديناميكي را براي خودروهاي مسابقه مي‌سازد، توانسته‌اند يك قالب كامل را براي يك پرده گوش ايجاد كنند.
اين فرآيند مبتكرانه موسوم به « fasciaform tympanoplasty» مي‌تواند به سالها درد بيماران پايان دهد. تا پيش از اين جراحان به ساگي كاسه پرده گوش را با پيچاندن پيوند بافتي در انتهاي انگشت خود ايجاد مي‌كردند. اين فرآيند به ندرت منجر به ايجاد يك سطح راه‌راه سطل مانند مي‌شد كه آنرا به گوش داخلي مي‌چسباند. فناوري مورد استفاده در اين شيوه جديد به پخت ليزري موسوم است كه در آن ابتدا قالبها به شكل سه بعدي اسكن رايانه‌يي شده، سپس آنها را به شكل لايه‌هاي كاغذي ريز از فولاد ضدزنگ براي ساخت يك قالب جامد مي‌سازند.
به گزارش ایسنا، در اين جراحي كه به طور آزمايشي بر روي سه بيمار در انگليس اجرا شده است، يك صفحه نازك از بافت ليفي زير پوست پشت گوش گرفته شده و روي قالب پرده گوش فشرده شد. اين قالب سپس در فرمالدئید براي تثبيت شكل آن قرار داده شد. همچنين يك سوراخ كوچك در پايه آن ايجاد شد. اين جراحان در ادامه فرآيند خود پرده گوش قديمي را برداشته و قالب جديد را جايگزين كرده و سوراخ را روي اولين استخوان شنوايي قرار دادند كه از مركز پرده گوش تا سقف كانال گوش ادامه دارد. اين امر باعث ايجاد ارتعاش در تمام واحد شده كه باعث ارتقاي شنوايي مي‌شود. بيماران بايد تا پس از 24 ساعت پس از اين عمل جراحي كه دو ساعت به طول انجاميده بود، روي گوش خود باندهايي را قرار دهند و سپس براي دو شب آينده درون سطح گوش لايه‌هايي را فرو ببرند.

سينوزيت، يکي از پرهزينه‌ترين بيماري‌هاي غيرکشنده در دنياست. تنها در کشور آمريکا سالانه بيش از 30 ميليون آمريکايي به رينوسينوزيت مبتلا مي‌شوند که از دست رفتن بيش از 73 ميليون روز کاري را به دنبال دارد. 2 تا 10 درصد از موارد علت ابتلا به سينوزيت، باکتريايي است اما بيش از 81 درصد از بزرگسالان مبتلا به سينوزيت، تحت درمان آنتي‌بيوتيکي قرار مي‌گيرند. هم‌اکنون سينوزيت حاد پنجمين علت تجويز آنتي‌بيوتيک‌ها از سوي پزشکان است. پزشکان خانواده تلاش مي‌کنند سينوزيت ويروسي و باکتريايي را از يکديگر افتراق دهند تا مناسب‌ترين درمان را براي هر بيمار انتخاب کنند. در ماه مارس 2012 ميلادي، انجمن بيماري‌هاي عفوني آمريکا اولين دستورالعمل باليني درمان سينوزيت حاد باکتريايي را منتشر کرد.

ادامه مطلب

آفت (Aphthous)، بيماري پوستي مخاط دهان است كه معمولا با احساس درد و سوزش روي زبان يا لثه‌ها خود را نشان مي‌دهد. آفت‌دهان مانند هر نوع زخم ديگري از بين رفتن بخشي از پوشش داخلي مخاط دهان يا لثه و در قسمت داخلي گونه‌ها به وجود مي‌آيد و در خانم‌ها شايع‌تر است. در کل، حدود يك پنجم زنان و مردان جامعه به آفت مبتلا مي‌شوند. اگر چه افراد در هر سني در معرض ابتلا به آن هستند، ولي احتمال تظاهر اين ضايعات در 10 تا 40 سالگي شايع‌تر است. علت اصلي ايجاد آفت‌دهاني هنوز مشخص نيست. سابقه خانوادگي ابتلا به آفت‌هاي مکرر در يک سوم بيماران ديده مي‌‌شود؛ در عين حال، حدود 10 تا 20 درصد از مبتلايان به آفت از اختلالاهايي مانند نظير کمبود آهن، اسيدفوليک يا ويتامين B12 رنج مي‌برند. نقش عوامل محيطي مانند استرس رواني‌ يا فيزيکي‌، اضطراب‌ و عصبي‌ بودن‌ پيش‌ از عادت‌ ماهانه‌ در ايجاد اين زخم‌هاي دهاني به اثبات رسيده است. حساسيت‌هاي غذايي نيز در ايجاد اين بيماري موثرند.

معاينه دقيق حفره دهان ممکن است يافته‌هايي را به نفع بيماري‌هاي زمينه‌اي سيستميک نشان دهد و امکان تشخيص و درمان زود هنگام آنها را فراهم آورد. اين معاينه بايد شامل ارزيابي تغييرات مخاطي، التهاب و خونريزي لثه‌ها، و وضعيت عمومي دندان‌ها است. يافته‌هاي دهاني در آنمي شامل رنگ پريدگي مخاطي، گلوسيت آتروفيک و کانديدياز است. زخم‌هاي دهاني ممکن است در بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز، پمفيگوس ولگاريس يا بيماري کرون ديده مي‌شوند. تظاهرات دهاني ديگر لوپوس اريتماتوز شامل پلاک‌هاي شانه عسلي (پلاک‌هاي اسکاردار سفيد نقره‌اي)، پلاک‌هاي کراتوتيک برجسته (لوپوس اريتماتوي زگيلي) و پورپورا، پتشي، التهاب دهاني و اريتم غيراختصاصي است. يافته‌هاي دهاني ديگر در بيماران مبتلا به بيماري کرون شامل تورم منتشر مخاطي، مخاط سنگفرشي و موکوژنژيويت موضعي است. پيگمانتاسيون منتشر ملانين ممکن است تظاهر اوليه بيماري آديسون باشد. التهاب يا خونريزي شديد لثه بايد موجب بررسي فوري از نظر بيماري‌هايي همانند ديابت مليتوس، عفونت با ويروس نقص ايمني انساني، ترومبوسيتوپني و لوکمي شود. در بيماران مبتلا به بيماري ريفلاکس معده به مري، بولميا يا آنورکسي، مواجهه ميناي دندان با محتويات اسيدي معده مي‌تواند موجب پوسيدگي غير قابل برگشت دندان‌ها شود. پوسيدگي شديد نياز به درمان بازيابي دندان دارد. در بيماران مبتلا به پمفيگوس ولگاريس، ترومبوسيتوپني يا بيماري کرون، تغييرات دهاني ممکن است اولين نشانه بيماري باشد.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

این کارگاه در تاریخ ۳۰ مرداد الی ۱ شهریور ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان امام خمینی تهران، ویژه متخصصین گوش و حلق و بینی و جراح سر و گردن برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل اصول رویکرد های جراحی آندوسکپی به قاعده جمجمه، کوریدور بینی و سینوسپ، بازسازی قاعده جمجمه از گرفت های ساده تا فلپ های عروقی، پلان های ساژیتال رویکردهای سلار و پاراسلار، پلان های ساژیتال رویکردهای ترانس پلانوم و ترانس کریبریفورم، رزکسیون آندوسکپی بدخیمی های بینی وسینوس و قاعده جمجمه قدامی، پلان های ساژیتال: رویکردهای ترانس کلایوال و ترانس ادونتویید، آناتومی سه بعدی آندوسکوپیک قاعده جمجمه، جراحی آندوسکپی غده هیپوفیز، پایه آناتومیک رویکردهای ترانس پتریگوئید، رویکردهای آندونازال ترانس اربیتال، پیشگیری و درمان عوارض جراحی اعصاب، پیشگیری و عوارض جراحی آندوسکپی قاعده جمجمه می باشد.

اطلاعات بیشتر

نتایج مطالعات جدید نشان می دهد كه می توان باكتری های بزاق را كه موجب بوی بد دهان می شوند با تاباندن نورآبی از بین برد. محققان می گویند دو دقیقه قرار گرفتن در معرض این نور آبی برای كشتن باكتریهای عامل بوی بد دهان كافی است. نورآبی یكی از اجزای تشكیل دهنده نور مرئی است و در هنگام شكست نور در رویدادهایی مانند رنگین كمان قابل مشاهده است. اگرچه این نور آبی برای بافت انسان بی خطر است اما آن قدر قدرت دارد كه تاثیرات زیست شناختی در بدن به جا بگذارد و از این رو كاربردهای پزشكی متعددی دارد.
محققان این نور را بر روی 50 نمونه بزاق تاباندند و دریافتند نور آبی چشمگیرترین اثر را در كاهش بوی بد دهان دارد. به گفته دانشمندان تعادل باكتری های موجود در نمونه بزاق، با این نور تغییر كرد و موجب كاهش بد بوترین باكتری ها شد. محققان دانشگاه هاروارد همچنین دریافته اند كه از نور آبی می توان برای مبارزه با باكتری های عامل بیماری های تخریب لثه استفاده كرد. این دانش پژوهان می گویند كه از این نور می توان در پیشگیری ، كنترل و درمان پریودنتیت استفاده كرد .با این شیوه برخی از باكتری ها در مدت چند ثانیه از بین می روند . گفته می شود نور آبی می تواند از طریق نابود كردن پوشش حفاظتی اطراف هر باكتری ، آن را از بین ببرد. متخصصان پوست سالهاست از نوردرمانی كه 'فوتوتراپی ' خوانده می شود برای درمان بیماری های پوستی استفاده می كنند.

بل پالزي، فلج يکطرفه حاد محيطي يا ضعف عصب صورت (فشيال) است که مي‌تواند به بدشکلي دائمي در سمت آسيب‌ديده صورت منجر شود. در سال 1821 ميلادي، جراح اسکاتلندي و آناتوميست، سر چالز بل، اولين کسي بود که اين نشانگان و نيز آناتومي و عملکرد عصب صورت را تشريح کرد. در گذشته به دليل اثربخشي ناکافي و ميزان قابل‌توجه موارد بهبود خودبه?خودي، در مورد درمان دارويي اين عارضه اختلاف‌نظر وجود داشت، اما مطالعات اخير نشان داده‌اند برخي داروهاي خاص نظير کورتيکواستروييدها و ضدويروس‌ها ممکن است در اين زمينه سودمند باشند و مي‌توانند باعث بهبود باليني بيمار شوند.
ميزان شيوع فلج‌بل در سراسر جهان از 20 نفر (در انگلستان) تا 53 نفر (در ايتاليا) در هر 100 هزار نفر جمعيت متغير است، بنابراين يکي از شايع‌ترين علل فلج عصب صورت است. در اغلب موارد علت بل پالزي مشخص نيست. هر چند، شواهد اخيراحتمال پاتوژنز ويرال و آلودگي با ويروس هرپس‌سيمپلکس نوع يک را پيشنهاد کرده‌اند. بررسي‌هاي مولکولي توسط واکنش زنجيره پلي‌مراز، ژنوم هرپس‌سيمپلکس را در گانگلياي زانويي و نيز قطعه فعال ويروس هرپس‌سيمپلکس را در مايع اندونورال عصب صورت نشان داده‌اند، بنابراين چنين به‌نظر مي‌رسد در بيماران دچار التهاب ناشي از فعال شدن مجدد ويروس هرپس‌سيمپلکس، فشار مکانيکي و ميلين‌زدايي و ايسکمي عصب صورت در گانگليون زانويي تجربه مي‌شود. چنين وضعيتي باعث فلج تمامي عضلات درگير در حالات صورت در سمت آسيب‌ديده خواهد شد.

ادامه مطلب

برگزار کننده: انجمن علمی شنوایی شناسی ایران
زمان برگزاری: ۱۰ الی ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۲۵/۱۱/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مرکز آفرینش های فرهنگی و هنری کانون پرورش فکری کودکان

سایت همایش

این کارگاه در تاریخ ۱۹ آدر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی اهواز در محل دانشکده پرستاری اهواز برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل آناتومی و فيزيولوژی تارهای صوتی، دانش استربوسکپی، ويژگی های اختلالات صدا در استربوسکپی، اجرای عملی استروبوسکپی، تفسير عملی استربوسکپی می باشد.

اطلاعات بیشتر

برگزار کنندگان: انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران، انجمن بین المللی جراحی پلاستیک و زیبایی
زمان برگزاری: ۲۵ الی ۲۶ آبان ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات:۲۰/۷/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، تالار امام بیمارستان امام خمینی

سایت همایش

برگزار کننده:  انجمن جراحان گوش و گلو و بيني و سر و گردن ايران
زمان برگزاری: ۱۱ الی ۱۴ مهر ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های رازی

سایت همایش

تحقيقات نشان مي‌دهد: تغييرات ايجاد شده در بوي بدن افراد مي‌تواند براي تشخيص سن آن‌ها به كار برده شود. يافته‌هاي جديد مركز تحقيقاتي مونل در آمريكا حاكي از آن است انسان‌ها مي‌توانند بر اساس تغييرات ايجاد شده در بوي بدن افراد سن آن‌ها را تشخيص دهند. قسمت اعظم اين توانايي مبتني بر توانايي شناسايي بوي بدن افراد سالخورده است و بر خلاف تصور عمومي، ميزان شدت و ناخوشايند بودن بوي بدن اين گروه سني از افراد جوان و ميانسال كمتر است.
در انسان‌ها "بوي فرد مسن" در فرهنگ‌هاي مختلف قابل تشخيص است. اين پديده در ژاپن نيز پذيرفته شده و لغت kareishū براي توصيف آن مورد استفاده قرار مي‌گيرد. «يوهان لوندستروم» (Johan Lundström) متخصص علوم اعصاب حسي در مونل مي‌گويد: انسان‌ها هم مانند حيوانات مي‌توانند علائمي را از روي بوي بدن شناسايي كنند كه به آن‌ها امكان تشخيص سن بيولوژيكي، پرهيز از ارتباط با افراد بيمار، يافتن زوجي مناسب و تميز دادن خويشاوندان از غيرخويشاوندان را مي‌دهد.
بوهاي بدن انسان همچون حيوانات حاوي آرايه‌اي غني از تركيبات شيميايي‌اند كه مي‌توانند انواع مختلف اطلاعات اجتماعي را مخابره كنند. ويژگي‌هاي ادراكي اين بوها در طول دوران عمر به اين دليل كه تراكمي از مواد شيميايي اساسي‌اند، دستخوش تغيير مي‌شوند. به اين دليل كه مطالعات انجام شده در مونل و ساير موسسه‌هاي علمي بر روي حيوانات توانايي آن‌ها براي شناسايي سن را از طريق بوي بدن به اثبات رساند، تيم لوندستروم اين پديده را بر روي انسان بررسي كرد. در آزمايشات آن‌ها بوهاي بدن سه گروه سني جمع‌آوري شد و 12 تا 16 نفر در هر گروه قرار داده شدند: جوانان (20 تا 30 سال)، افراد ميانسال (45 تا 55 سال) و سالخوردگان (75 تا 95 سال). هر شخص به مدت پنج شب در تي شرت‌هاي فاقد بو داراي پدهاي زيربغل خوابيدند. اين پدها سپس به چهار قسمت بريده شده و بر روي ظرف‌هاي شيشه‌اي قرار داده شدند.
بوها توسط 41 شخص ارزياب جوان (2- تا 30 ساله) سنجيده شدند. به اين افراد دو ظرف حاوي بوي بدن در نه تركيب داده و از آن‌ها خواسته شد كه تشخيص دهند كدام بو متعلق به افراد سالخورده است. ارزياب‌ها همچنين شدت و مطبوع بودن هر بو را سنجيدند و در نهايت از آن‌ها خواسته شد كه سن افراد داوطلب براي هر نمونه موردي را تخمين بزنند. اين ارزياب‌ها توانستند سه گروه سني حاضر در آزمايش را بر اساس نشانه‌هاي بو از هم تميز دهند. تحليل‌هاي آماري نشان داد كه بوهاي گروه مسن عامل اين توانايي براي تشخيص سن بودند. ارزياب‌ها همچنين بوهاي بدن گروه مسن را داراي شدت و نامطبوعي كمتر نسبت به بوي بدن دو گروه سني ديگر اعلام كردند.
لوندستروم اظهار داشت: افراد سالخورده داراي بوي زيربغل قابل تشخيصي هستند كه از نظر افراد جوان‌تر نسبتاً خنثي و كمترنامطبوع‌اند. اين امر با تصور عموم در خصوص نامطبوع بودن بوي افراد مسن در تضاد است. با اين حال ممكن است كه ساير نقاط منشأ بوي بدن از جمله پوست و تنفس داراي كيفيت‌هاي متفاوت از زيربغل باشند. مطالعات آتي با هدف تشخيص بيوماركرهاي اساسي استفاده شده توسط ارزياب‌ها براي شناسايي بوهاي مرتبط با سن و همچنين تعيين اين موضوع كه مغز چگونه قادر به شناسايي و ارزيابي اين اطلاعات است، صورت خواهند گرفت. نتايج اين تحقيق در ژورنال PLoS ONE انتشار يافت.

این کنفرانس در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سالن کنفرانس بیمارستان مدائن تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل تازه های تشخیصی ودرمانی سینوزیت و بررسی آخرین مقالات سینوزیت می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۲۸ خرداد ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سازمان پزشکی قانونی مشهد ویژه متخصصین گوش و حلق و بینی برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل اصول جراحی آندوسکوپیگ سینوس -توجه به لندمارکها، اپروچ به سینوس ماگزیلری، اتموئیدکتومی قدامی وخلفی، اپروچ به سینوس اسفنوئید، اپروچ به سینوس فرونتال می باشد.

اطلاعات بیشتر

سازمان غذا و داروی آمریکا  (FDA) به تازگی داروی جدیدی را برای درمان رینیت آلرژیک فصلی مورد تایید قرار داده است. این دارو به شکل اسپری نازال است و دیمیستا (Dymista) نام دارد. دیمیستا با هدف تسکین علایم رینیت آلرژیک فصلی (عطسه، خارش و گرفتگی بینی) در بیماران بالای 12 سال که برای درمان به طور همزمان به آزلاستین هیدروکلراید (Azelastine Hydrochloride) و فلوتیکازون پروپیونات (Fluticasone Propionate) نیاز دارند، تجویز می شود. رینیت آلرژیک فصلی سالانه حدود 60 میلیون نفر از مردم آمریکا را گرفتار می کند. دیمیستا برای این بیماران به صورت دوبار در روز تجویز می شود. اثربخشی و ایمنی دیمیستا روی بیش از 4 هزار بیمار موردمطالعه قرار گرفته است. در مطالعه روی ایمنی درازمدت دیمیستا بیش از 600 بیمار شرکت داشتند. مدیر عامل شرکت مدا (MEDA) معتقد است دیمیستا درمان موثر برای بیمارانی است که از عارضه رو به رشد رینیت آلرژیک فصلی رنج می برند. پیش بینی می شود دیمیستا در نیمه دوم سال 2012 میلادی وارد بازار دارویی آمریکا شود.

محققان باليني به تازگي اعلام كردند كاشت حلزون راهي ايمن و كارآمد براي بازگرداندن شنوايي به بيماراني است كه از اتواسكلروز بسيار پيشرفته رنج مي‌برند. مطالعه مذكور، اولين در نوع خود است كه نشان مي‌دهد كاشت حلزون، شنوايي قوي و طولاني‌مدت به افراد مبتلا به اتواسكلروز بسيار پيشرفته اهدا مي‌كند. در واقع روش درماني فوق، يك گزينه درماني جديد براي اين گروه از بيماران است. اين بيماري، يك اختلال ارثي است كه كاهش شنوايي شديد ايجاد مي‌كند. اتواسكلروز بسيار پيشرفته باعث رشد غيرطبيعي استخوان در گوش داخلي و مياني مي‌شود كه خود كاركرد طبيعي گوش را مختل كرده و قدرت شنوايي را محو مي‌كند. در اين مطالعه 30 بيمار مبتلا با گروه شاهد منطبق شده، مقايسه شده و در نهايت مشخص شد اين افراد كه با روش جديد درماني تحت‌درمان قرار مي‌گيرند، به طور قابل‌توجهي قدرت شنوايي خود را به دست مي‌آورند.