پزشکی بالینی

دانشمندان براي نخستين‌بار پلاكت‌ها را با استفاده از سلول‌هاي بنيادين گرفته‌‌شده از سلول‌هاي بالغ توليد كردند كه مطرح‌كننده يك منبع تجديد‌پذير براي تامين اين دسته از سلو‌ل‌هاي خوني است. محققان ژاپني در اين تحقيق نشان دادند كه قادرند سلو‌ل‌ها را در آزمايشگا‌‌ه‌ها توليد و ثابت كنند اين سلول‌هاي توليدي نيز همان نيمه عمري را دارند كه پلاكت‌هاي طبيعي انساني وقتي به موش تزريق مي‌شوند دارند. قدم بعدي برنامه‌ريزي براي راه‌اندازي يك كار آزمايي است تا مشخص شود كه آيا اين پلاكت‌هاي توليدي در بدن انسان عملكرد درست خواهند داشت يا خير. محدوديت استفاده از سلول‌هاي بنيادين در توليد پلاكت‌، توانايي يافتن روشي است كه تعداد زيادي از پلاكت‌هاي با كيفيت بالا و عملكردي را خلق كند. اين تحقيق به طور بالقوه توانايي دارد كه روزي ما را به حذف ذخاير پلاكت خوني برساند و بتوانيم در همان زمان موردنياز، پلاكت را توليد كنيم.

يك دانشجوي مقطع دكتري در دانشگاه تكنولوژي كوئينزلند تستي را راه‌اندازي كرده كه احتمال گسترش يا بازگشت سرطان پستان را پيش‌‌بيني مي‌كند. وي مي‌گويد: «باوجود پيشرفت‌هاي خارق‌العاده‌اي كه طي ساليان اخير در درمان سرطان پستان رخ داده، هنوز روشي براي پيش‌بيني پيشرفت آن ابداع نشده است.» وي در بررسي‌هاي خود دريافت كه تعامل سرطان پستان با محيط اطراف، خود كليد پيش‌بيني اين موضوع است كه آيا تومور رشد خواهد كرد، ساكت مي‌ماند يا به ديگر اعضا گسترش خواهد يافت. توانايي پيش‌بيني پيشرفت اين سرطان قدم بزرگي براي پزشكان خواهد بود كه مناسب‌ترين درمان را براي بيماران خود به صورت فردي انتخاب كنند. با استفاده از اين تست، پزشكان نتايج نمونه بافتي را به يك برنامه آنلاين ارائه مي‌دهند كه با مدل‌هاي رياضي ساخته شده و به اين ترتيب پاسخ روشن و واضحي در مورد احتمال گسترش تومور دريافت خواهند كرد. اين برنامه قابليت آن را هم دارد كه براساس نتايج به دست آمده درما‌ن‌هايي را نيز پيشنهاد بدهد، به‌خصوص براي بيماراني كه بيماري پيشرفته‌تر و تهاجمي‌تري دارند و ممكن است به ارگان‌هاي ديگر دست‌اندازي كند. اين برنامه به‌خصوص در مناطق دورافتاده كه دسترسي اندكي به خدمات پيشرفته پزشكي دارند، بسيار ارزشمند است و مي‌تواند جان بيماران زيادي را نجات دهد. انتظار مي‌رود در طول سال‌هاي آينده اين مدل در آزمايشگاه‌هاي پاتولوژي مورد استفاده قرار گيرد و اگر موفقيت‌آميز بود، در طول 10-5 سال آينده در همه‌جا کاربرد پيدا کند.

براساس آخرين يافته‌هاي محققان، دوربين تلفن‌ها مي‌توانند دستياران تشخيص پزشكي در آينده باشند، به‌خصوص در مناطق دوردست. پژوهشگران هلندي اين تحقيق نشان داده‌اند كه يك دوربين 2 مگاپيكسلي به اندازه كافي كارايي دارد تا يك تصوير واضح ميكروسكوپي بگيرد و آن را براي بررسي و تاييد نهايي به يك متخصص ارسال كند. سپس پزشك متخصص نظر خود را در قالب يك پيام متني برگشت خواهد داد. با برخي بهينه‌سازي‌هاي بيشتر در سيستم، پزشكان مي‌توانند مزاياي اين شبكه مجازي را براي ارائه كمك‌هاي دقيق به بيماران بيشتري در مدت زمان كوتاه‌تر تجربه كنند كه به نظر مي‌رسد به‌خصوص در مناطق دورافتاده و كم‌جمعيت بسيار ارزشمند باشد. اين‌گونه پيشرفت‌هاي تكنولوژي قادرند روند تشخيص بيماري را در سيستم سلامت هر جامعه‌اي ارتقا بخشند كه اين كار از طريق قدرت‌بخشيدن به كاركنان كم‌سواد و باتجربه‌كاري اندك در مناطق فقيرنشين است تا افراد ساكن در اين شرايط نيز استانداردهاي تشخيصي و درماني لازم را با بهترين كيفيت دريافت كنند و به اين ترتيب سطح بهداشت و سلامت آنها نيز ارتقا يابد. در اين صورت است كه مي‌توان به جهاني عاري از بيماري‌هاي سهمگين انديشيد.

شركت معتبر «انترومديكس» در مينه‌سوتاي آمريكا يك دستگاه كوچك كاشتني در محوطه شكم با نام VBLOC ابداع كرده كه مي‌تواند سيگنال‌هاي عصب واگ را به‌وسيله پالس‌هاي الكتريكي مهار ‌كند، به اين ترتيب ضمن بهبود زخم‌هاي مزمن گوارشي، بيمار وزن اضافه خود را نيز از دست مي‌دهد كه در واقع عارضه جانبي از كارانداختن عصب واگ است. مشابه اين دستگاه با نام Abiliti كه توسط شركت IntraPace ساخته شده، به جاي توقف سيگنال‌ها، علامت‌هاي اضافي مي‌فرستد، به اين ترتيب به طور الكتريكي ديواره معده را تحريك مي‌كند تا پيغام «پر بودن» معده را به مغز بفرستد. بيماراني كه در كارآزمايي‌هاي اين دو دستگاه شركت كرده‌اند، 38-30 درصد از وزن بدن خود را كم كرده‌اند و انتظار مي‌رود هر دوي آنها تا سال 2014 وارد بازار تجهيزات پزشكي آمريكا شوند و افراد چاق زيادي را از مخمصه اضافه‌وزن و عوارض جانبي آن برهاند. عصب واگ رابط اصلي براي سيگنال‌هاي ميان مغز و معده است كه توليد اسيد را تنظيم مي‌كند و مركز سيري را تحت كنترل خود دارد.

محققان نروژي روش جديدي را براي تحليل جزءبه‌جزء فعاليت‌هاي الكتريكي در مغز ابداع كرده‌اند كه به پزشكان اين امكان را مي‌دهد تا سيگنال‌هاي سلول‌هاي مغزي را بهتر تفسير كنند. در عين حال اين روش مي‌تواند قدم‌هاي رو به جلويي براي تفسير اندازه‌گيري‌هاي EEG نيز فراهم كند تا بلكه بتوان تشخيص و درمان بيماري‌هاي مختلف مغزي را با دقت بيشتري دنبال كرد. اين روش جديد كه براساس روش‌هاي فيزيك، رياضيات و انفورماتيك و علوم رايانه‌اي ابداع شده، در واقع يك مدل رياضياتي است كه ارتباط ميان فعاليت سلول‌هاي عصبي و سيگنال‌هاي الكتريكي را كه توسط الكترود ضبط مي‌شود، مورد ارزيابي قرار مي‌دهد. در واقع سيگنال‌هاي الكتريكي با فركانس بالا يا پايين در مغز تشخيص داده شده و بيشتر بر سيگنال‌هاي كم‌فركانس يا اصطلاحا «باس» تمركز مي‌كند. سپس اين امواج ثبت‌شده موردارزيابي قرار مي‌گيرند و در نهايت تحليل مي‌شوند تا عدم هماهنگي ميان آنها نوع بيماري را مشخص كند.

دانشمندان مسیر مرگ سلول درگیر در سپسیس کشنده را شناسایی کردند.  به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress ، سپسیس ، شکلی از التهاب سیستمیک است که موجب مرگ و میر در بیماران بدحال می شود. سپسیس با مرگ گسترده سلولی مرتبط است با این حال ، مکانیسم خاص درگیر در سپسیس  کشنده معلوم نیست. در حال حاضر ، درمطالعه جدیدی که درمجله Immunity  منتشر شده است مشخص شده که مهار مسیرویژه مرگ سلولی (necroptosis) موش ها را دربرابر التهاب کشنده محافظت می کند. این تحقیقات ممکن است به درمان های جدید تکمیلی برای شرایط التهابی کشنده که به سختی قابل کنترل است منجر شود. سندرم پاسخ التهابی سیستمیک SIRS)) نوعی پاسخ التهابی گسترده بدن است که می تواند به وسیله یک عفونت مانند سپسیس و یا نوعی تروماهای فیزیکی مانند سوختگی شدید ایجاد شود.  گفته می شود که سپسیس و (SIRS)  بوسیله سایتوکین عامل نکروز توموری (TNF) ایجاد می شوند.  با وجودی که نقش TNF در التهاب ، مرگ سلولی و بقا ثابت شده است مکانیسم خاص ارتباط TNF با SIRS به خوبی شناخته نشده است.
دکتر Peter Vandenabeele، نویسنده ارشد این مطالعه ازموسسه بیوتکنولوژی (VIB) بلژیک گفت: تعامل گیرنده TNF 1 دو مسیر مخالف را فعال می کند: بقا / التهاب و مرگ سلولی. دراین مطالعه ما به بررسی دو مسیر مختلف مرگ سلولی ، آپوپتوز و نکروز در SIRS پرداختیم. دکتر Vandenabeele و همکارانش دریافتند در حالی که اخلال درمولکول های مورد نیاز آپوپتوز هیچ تاثیری بر SIRS کشنده ندارد، مهار یا حذف ژنتیکی مولکول RIPK مورد نیازنکروز، حفاظت کاملی را در برابر SIRSکشنده ایجاد می کند. محققان درادامه برای تایید یافته های خود درفازبالینی نشان دادند که نقص RIPK دریک مدل موشی مبتلا به پریتونیت از او در برابر نکروز محافظت می کند.
روی هم رفته این نتایج نشان دهنده نقش حیاتی RIPK درکشندگی سپسیس بوده واهداف بالقوه درمانی را برای درمان SIRS و سپسیس مشخص می کند. هدف قرار دادن انتخابی فرایند نکروز ممکن است با صرفه ترازمتوقف کردن TNF باشد، زیرا فضا را برای عملکرد مهم ضد عفونی TNF بازمی کند. دکتر Vandenabeele نتیجه گیری کرد: دیدگاه جدید نسبت به مسیرهای تنظیمی دقیق مرتبط با necroptosis و فعل و انفعالات مولکولی درگیر درمسیر RIPK ، اهداف جدیدی را برای مداخله در این شرایط پاتولوژیکی بسیار کشنده ، که قبلا غیر قابل کنترل تصور می شد ارائه می کند.

متخصصان علوم پزشكي در دانشگاه آكسفورد، واكسن جديدي توليد كرده‌اند كه مي‌تواند تمام نسخه‌هاي انگل مالاريا از جمله كشنده‌ترين گونه‌هاي اين انگل را خنثي كند. به گزارش ايسنا، در اوايل ماه نوامبر گذشته متخصصان در انستيتو ولكام تراست سانگر دريافتند كشنده‌ترين نسخه انگل مالاريا موسوم به پلاسموديوم فالسي پاروم براي اينكه بتواند به گلبول‌هاي قرمز خون حمله كند به يك گيرنده منفرد موسوم به «باسي گين» كه در سطح اين گلبول‌ها قرار دارد،وابسته است. اين انگل به پروتئيني موسوم به آنتي ژن RH5 در اين گيرنده مي‌چسبد و در واقع در را براي ورود خود به داخل گلبول قرمز خون بازي مي‌كند. به نوشته مجله تخصصي نيچر، رشد و تكثير انگل در اين شرايط منجر به بروز بيماري مالاريا مي‌شود. هم اكنون گروهي از متخصصان دانشگاه آكسفورد به سرپرستي دكتر سايمون دراپر موفق شدند با كمك يك واكسن جديد اين فرايند را خنثي كنند. اين متخصصان مي‌گويند ما در واقع نقطه ضعف اين انگل را در حمله به گلبول‌هاي قرمز خون پيدا كرده‌ايم و اين نقطه ضعف هدف حملات ما به عامل بيماري زا با كمك واكسن‌هاي جديد خواهد بود.

پروتزهای پستان ساخت فرانسه كه به بازار مصرف تعدادی از كشورها از جمله در اتحادیه اروپا صادر شد و با اعمال جراحی زیبایی به صورت یك لایه اسفنجی در زیر پوست سینه كاشته می شود به دلیل سرطانزا بودن آن جنجال ساز شده و مسایل و مشكلاتی را برای شركت تولید كننده به همراه داشته است.  به گزارش ایرنا ، این درحالی است كه برخی از رسانه های فرانسوی نیز ظرف روزهای اخیر مطالبی را در پی شكایت شماری از زنان به دلیل احتمال سرطان زا بودن پروتزهای سینه تولیدی مطالبی را چاپ و منتشر كرده اند و كارشناسان امر نیز به بررسی آن پرداخته اند. سرطانزا بودن پروتزها به حدی جدی بوده كه دولت فرانسه خواستار توقف و جمع آوری آن از سطح بازارهای مصرف شده است. این در حالی است كه اخیرا دهها تن از زنان انگلیسی مصرف كننده این پروتزها به دلیل سرطانزا بودن آن شكایاتی را تسلیم دادگاه كرده اند. وخامت اوضاع به گونه ای است كه از زنان استفاده كننده از این پروتزها خواسته شد تا برای عمل جراحی و تعویض آن اقدام كنند.
این پروتزها كه ساخت كارخانه ' پیپ ایمپلنت پروتز' فرانسه می باشد، نه تنها در فرانسه بلكه به برخی از كشورهای مختلف جهان صادر شده است. گفته می شود كه شركت مزبور سالانه حدود 100 هزار عدد پروتز تولید و بخش عمده ای از آنرا نیز به 65 كشور صادركرده است. بیشرین میزان صادرات این پروتزها به انگلیس و آمریكای جنوبی شامل ونزوئلا، برزیل، كلمبیا و آرژانتین صورت گرفته است. اسپانیا، سوئد، آلمان، ایتالیا، بلژیك، هلند، پرتغال ، سوییس و انگلیس نیز به عنوان كشورهای اروپایی، حدود 28 درصد واردات این محصول تولیدی فرانسه را به خود اختصاص می دهند. از آوریل 2010 میلادی تاكنون ، زمان روشن شدن مساله سرطان زا بودن این پروتزها ، حدود 10هزار مورد از آن از سطح بازارهای مصرف جهان جمع آوری شده است. این در حالی است كه گفته می شود در بین مشتریان این شركت ، علاوه بر كشورهای اروپای شرقی، نام كشورهایی نظیر ایران، تركیه، رژیم صهیونیستی، سوریه و امارات متحده عربی نیز به چشم می خورد.

مردي 33 ساله براي ارزيابي سنکوپ مراجعه مي‌کند. چند هفته قبل وي در حال دويدن در هنگام بازي بيس‌بال دچار احساس سرگيجه، درد خفيف سينه و تغييرات بينايي شده است. چند روز پيش از ارزيابي، وي در هنگام دويدن روي تردميل (Treadmill) دچار سرگيجه، از دست رفتن هوشياري، افتادن و آسيب بيني و شکستن عينکش شده است. شاهدان حادثه، هيچ حرکت تشنجي را مشاهده نکرده‌اند. وي دچار بي‌اختياري ادرار يا مدفوع، گاز گرفتن زبان يا گيجي پس از حادثه نشده است. وي هرگونه تپش قلب پيش از آن، درد سينه، عطسه، سرفه، مانور والسالوا يا تغييرات خلقي را ذکر نمي‌کند. سابقه طبي وي شامل افسردگي خفيف و ريفلاکس معده به مري است. وي در حال مصرف 20 ميلي‌گرم در روز سيتالوپرام و 20 ميلي‌گرم در روز پنتوپرازول است. وي هرگونه استفاده از مواد مخدر يا مصرف بيش از حد الکل را رد مي‌کند. سابقه خانوادگي وي شامل مرگ بدون توجيه سه خواهر و برادر وي (در سنين 3 روزگي، 1 هفتگي و 3 سالگي) و مرگ بدون توجيه پدرش در سن 44 سالگي است. هيچ کدام از آنها اتوپسي نشده‌اند.

PDF متن کامل مساله         HTML متن کامل مساله

آرتريت روماتوييد، يک بيماري مزمن اتوايميون و يک اختلال التهابي پيشرونده است که مفاصل را گرفتار مي‌کند. شيوع آن در زنان سه برابر مردان است و نيم تا يک درصد جمعيت هر جامعه را در سراسر دنيا مبتلا مي‌کند. هرچند پيشرفت‌هاي متعددي در زمينه درمان اين بيماري انجام شده است، اما شيوع آن و به خصوص مرگ ناشي از بيماري‌هاي قلبي-عروقي متعاقب آن، تغيير چنداني نداشته است. مانند بيشتر بيماري‌هاي التهابي مزمن و اختلالات دژنراتيو، زمينه ژنتيکي پيچيده‌اي براي آرتريت روماتوييد درنظر گرفته مي‌شود. علت آغازين بيماري هنوز به درستي شناخته شده نيست.
با پيشرفت بيماري تخريب ساختار مفصل،بدشکلي و حتي ناتواني‌هاي حرکتي اتفاق مي‌افتد. مبتلايان از قرمزي،گرمي،تورم و خشکي صبحگاهي طول کشيده در مفاصل کوچک و بزرگ شکايت دارند. اين علايم ممکن است تظاهري ناگهاني داشته باشند يا در طول هفته‌ها يا ماه‌ها بروز کنند. وجود علايم صبحگاهي آرتريت روماتوييد نشان‌دهنده بيماري فعال است و حاصل افزايش شبانه سطوح سايتوکين‌هاي پيش التهابي به دليل تخريب مفصل. کورتيزول درون‌زاد براي مهار اين سايتوکين‌ها کافي نيست. علايم خارج مفصلي آرتريت روماتوييد عبارتند از دردعضلاني، تب، ضعف، کاهش وزن و کم‌خوني. تظاهرات التهابي جدي‌تر اين بيماري عبارتند از واسکوليت، پريکارديت، پلورزي، پلورال افيوژن، فيبروز بافت بينابيني ريه، نوروپاتي‌هاي محيطي،ندول‌هاي زيرجلدي و ريوي و اسکلريت. مبتلايان به آرتريت روماتوييد به شدت در معرض خطر ابتلا به آترواسکلروز ناشي از التهاب، پوکي استخوان ناشي از کاهش حرکات مفصل و عفونت ناشي از ناهنجاري‌هاي دستگاه ايمني هستند، بنابراين اهداف درماني شامل بهبود علايم سيستميک و کاهش تخريب استخواني است. تمرکز درمان بايد به تمام بخش‌هاي بدن باشد و تنها توجه به وضعيت مفاصل کافي نيست. 

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

ناتواني و مشکلات حرکتي با افزايش سن افزايش مي‌يابند. ابزارهاي کمک حرکتي چون عصاها (canes)، چوب‌هاي زيربغل (crutches) و واکرها براي افزايش حمايت از بيمار، بهبود تعادل و همچنين افزايش فعاليت و استقلال به کار مي‌روند؛ ولي اين ابزارها اثرات بارز عضلاني- اسکلتي و متابوليک نيز دارند. بيشتر بيماراني که از وسايل کمک حرکتي استفاده مي‌کنند، هيچ‌گاه در مورد استفاده درست از آن‌ها آموزش نديده‌اند و اغلب وسايلي دارند که نامناسب، آسيب‌ديده، يا داراي ارتفاع نادرست هستند. انتخاب وسيله مناسب، به قدرت، تحمل، تعادل، عملکرد شناختي و اقتضاي محيطي بيمار بستگي دارد. عصاها به توزيع مناسب وزن در شرايطي که اندام تحتاني ضعيف يا دردناک است کمک مي‌کنند، با افزايش سطح اتکاي بدن، پايداري را بهبود مي‌بخشند و براي بهبود تعادل، اطلاعاتي در مورد ويژگي‌هاي لمسي سطح زمين در اختيار بيمار قرار مي‌دهند. چوب‌هاي زيربغل براي افرادي مناسب هستند که نه تنها براي تعادل که براي تحمل وزن خود و افزايش نيروي محرکه نياز به استفاده از بازوهاي خود دارند. واکرها در افرادي که ضعف اندام تحتاني يا تعادل ضعيف دارند، پايداري را بهبود مي‌بخشند و با افزايش سطح اتکاي بيمار و حمايت از وزن وي، حرکت بهتر بيمار را تسهيل مي‌کنند. واکرها در مقايسه با عصاها نياز به توجه بيشتري دارند و استفاده از پله‌ با آن‌ها دشوار است. ارتفاع دسته عصا يا واکر بايد هنگامي که بيمار ايستاده و بازوهايش به راحتي در کنار بدن قرار گرفته‌اند، تا چين مچ دست باشد. عصا بايد در سمت مقابل اندام تحتاني ضعيف يا دردناک گرفته شود و همزمان با پاي مقابل حرکت کند. پزشکان بايد به طور منظم وسايل کمک حرکتي بيمار را ارزيابي کنند تا از ارتفاع، تناسب و نگهداري صحيح آن اطمينان حاصل کنند و به بيمار در مورد نحوه درست استفاده از وسيله مشاوره ارايه دهند.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

برگزار کننده: جامعه جراحان ایران
زمان برگزاری: ۱۶ الی ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۱۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های رازی

سایت همایش

برگزار کنندگان: مركز تحقيقات بيماريهاي گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قم
زمان برگزاری: ۱۲ الی ۱۳ بهمن ۱۳۹۰
مکان برگزاری: قم، دانشگاه علوم پزشکی قم

پژوهشگران اعلام كردند : نوجوانانی كه در معرض میزان زیادی فلزات سنگین از جمله سرب قرار دارند بیش از دیگران با مشكلات شنوایی مواجه می شوند. به گزارش ساینس دیلی، این درحالی است كه دیگر فلزات سنگین ارتباط مشخصی با مشكلات شنوایی ندارند. این بررسی ها نشان داد فقط تعداد اندكی از نوجوانان دچار غلظت این فلز در خون هستند كه می تواند با كاهش شنوایی مرتبط باشد. محققان درمانگاه چشم و گوش ماساچوست گفتند كه بررسی بر روی حیوانات نشان داد كه قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین از جمله آرسنیك، كادمیوم و جیوه نیز می تواند موجب كاهش شنوایی شود. از این رو این پژوهشگران انجام آزمایش های خون و ادرار را برای بررسی میزان این فلزات سنگین در بدن نوجوانان توصیه می كنند. كاهش شنوایی یعنی ناتوانی در شنیدن صداهایی با بلندی 15 دسی بل یا كمتر یعنی در حدود نجوا. این پژوهشگران داده های بیش از2500 فرد 12 تا 19 ساله را بررسی كردند. از هر پنج نفر یك نفر دچار مشكلات كاهش شنوایی شده بود.
در این بررسی آنهایی كه بیشترین میزان كادمیوم را در ادرار خود داشتند با افزایش خطر ابتلا به مشكلات شنوایی مواجه بودند. نتایج این تحقیقات در نشریه Archives of Otolaryngology-Head and Neck Surgery منتشر شده است. پژوهشگران می گویند دو میكروگرم در هر دسی لیتر خون باید به عنوان محدودیت قابل قبول برای میزان سرب در خون كودكان ارایه شود. در پایان این مطالعات مشخص شد وجود جیوه در خون و آرسنیك در ادرار با بروز مشكلات شنوایی در كودكان مرتبط نیست.

مقامات بهداشتي در آمريكا هشدار دادند مبتلايان به بيماري ديابت بيشتر در معرض خطر ابتلا به هپاتيت B هستند و به همين دليل اقدامات پيشگيرانه در برابر اين عفونت در طول مدت كنترل ميزان قند خون بسيار ضروري است. به گزارش ايسنا، مركز كنترل و پيشگيري امراض آمريكا در هفته نامه «بيماري و مرگ و مير» گزارش داد: تماس با مقادير بسيار اندك يا حتي نامحسوس خون حاصل از فرد آلوده به عفونت هپاتيت B در اثر استفاده از لوازم مشترك كنترل قند خون يا وسايل پزشكي ديگر مي‌تواند موجب انتقال عفونت شود. به همين خاطر توصيه مي‌شود كه بيماران ديابتي در هنگام استفاده از دستگاههاي كنترل قند بسيار مراقب اين مسئله باشند. به گزارش يونايتدپرس، ويروس هپايتت B مي‌تواند مايعات بدن افرادي را كه هيچ اطلاعاتي از وجود اين ويروس در بدنشان ندارند، آلوده كند. اين ويروس در خارج از بدن پايدار است و به راحتي به افراد ديگر منتقل مي‌شود. به همين خاطر مقامات بهداشتي آمريكا تاكيد كردند كه واكسيناسيون در برابر هپاتيت B براي تمام افراد بالغ مبتلا به ديابت كه اين واكسن را تزريق نكرده‌اند تا سن 59 سالگي ضروري است و از اين سن به بالا واكسيناسيون بايد تحت نظر و صلاحديد پزشك صورت گيرد. به گزارش ايسنا، ويروس هپاتيت B در خون و ساير مايعات بدن از جمله مايعات اندام تناسلي وجود دارد و از طريق تيغ و وسايل آرايشگاهي، لوازم دندانپزشكي، تماس جنسي و وسايل آلوده تزريق دارو منتقل مي‌شود. زنان باردار آلوده مي‌توانند از طريق جفت يا در موقع زايمان، ويروس را منتقل کنند. به گفته پزشكان، ميزان ويروس هپاتيت B در خون نسبت به ويروس ساير انواع هپاتيت بيشتر است و همين امر باعث انتقال راحت‌تر آن مي‌شود. با توجه به اين که در اغلب موارد اين بيماري از مادران آلوده به نوزادان منتقل مي‌شود تا سال‌ها علامتي بروز نمي‌کند. در برخي موارد به دنبال هپاتيت حاد ويروسي، فرد به صورت يک فرد ناقل در مي‌آيد.

نتايج نهايي كارآزمايي‌ POBASCAM نشان مي‌دهد كه براي زنان بالاتر از 30 سال، تست DNA پاپيلوما ويروس انساني بهترين گزينه براي غربالگري سرطان سرويكس است. اين تست نسبت به سيتولوژي به تنهايي از بسياري از سرطان‌هاي سرويكس پيشگيري مي‌كند و ضايعاتي را تشخيص مي‌دهد كه باعث سرطان سرويكس زودرس مي‌شوند. مطالعه‌هاي حاضر قويا بر استفاده از تست DNA در برنامه‌هاي غربالگري ملي تاكيد دارند، زيرا تست HPV نسبت به سيتولوژي براي تشخيص ضايعه‌هاي پيش‌سرطاني سرويكال با درجه بالا ارزشمند‌تر است. از سويي حفاظت بيشتري از بيماران در دو دوره غربالگري به فاصله 5 سال از هم ايجاد مي‌كند. اين كارآزمايي در هلند و با حضور تقريبا 45 هزار زن بين 56-29 سال كه در برنامه غربالگري روتين سرطان سرويكس شركت كرده‌اند انجام شده است. به هر حال به نظر مي‌رسد نتايج اين مطالعه بايد در جمعيت‌هاي ديگر نيز مورد ارزيابي قرار گيرد تا بهترين سن شروع انجام تست، همچنين فاصله زماني ميان انجام اين تست به طور كامل مشخص و تعيين شود تا بهترين نتيجه درماني حاصل شود.

نتايج يك مطالعه جديد حاكي از آن است كه استفاده از استروييد استنشاقي در دوران بارداري خطر بسياري از بيماري‌ها را در دوران كودكي زياد نمي‌كند، اما خطر اختلال‌هاي اندوكرين و متابوليك را افزايش مي‌دهد. اين مطالعه كه روي نوزادان مادران دانماركي انجام شده، نشان مي‌دهد نوزادان مادراني كه از استروييدهاي استنشاقي در دوران بارداري استفاده كرده‌اند، در كودكي با احتمال 84/1 برابر بيشتر دچار اختلال‌هاي متابوليكي مي‌شوند، اما خطر ديگر بيماري‌ها افزايشي ندارد. در واقع مواجهه داخل رحمي با گلوكوکورتيکوييدها مي‌تواند آثار طولاني‌مدت روي عملكرد اندوكرين و متابوليك داشته باشد، زيرا جزيي از آن از جفت عبور مي کند و از طريق جريان سيستميك وارد بدن جنين مي‌شود. در واقع استروييدهاي صناعي مي‌توانند از طريق بدتركردن فيزيولوژي مادري اثر ثانويه?اي روي جنين داشته باشند. در هر صورت نتايج اين مطالعه بر استفاده از گلوكوكورتيكواستروييدها در دوران بارداري حمايت مي‌كنند، اما پايش اختلال‌هاي متابوليك و اندوكرين در سنين كودكي لازم است.

محققان در بررسي‌هاي خود دريافته‌اند كه گرفتن عكس‌ ساده قفسه سينه (CXR) به‌طور روتين شانس مردن ناشي از سرطان‌ ريه كم نمي‌كند. نتايج اين مطالعه كه به تازگي به چاپ رسيده، حاكي از نقش بر آب شدن اميدها در مورد منافع عكس ساده قفسه سينه است. البته محققان تاكيد مي‌كنند كه بيماران نبايد فكر كنند اين نوع تصويربرداري بي‌فايده است. CXR هنوز هم در بيماراني كه پزشكشان به داشتن سرطان مشكوك است، مفيد است. در واقع نبايد ارزش CXR در بيماراني كه با علايمي از سرطان ريه مراجعه مي‌كنند و افرادي كه هيچ علامتي ندارند مقايسه شود. در اين مطالعه بيش از 154 هزار نفر شركت كردند كه نيمي از آنها به طور روتين هر 5/1 سال يكبار تحت CXR قرار مي‌گرفتند. 13 سال بعد تعداد مرگ ناشي از سرطان ريه در هر دو گروه يكسان بود. جالب آنكه نتايج در افرادي كه عامل خطري مانند سيگار كشيدن هم داشتند، يكسان گزارش شد. مطالعه‌هاي قبلي انجام شده نيز از اين موضوع حمايت مي‌كنند كه CXR به اندازه كافي براي تشخيص زودرس سرطان ريه و به دنبال آن نجات جان بيماران كارآمد نيست.

به نظر مي‌رسد مادراني كه به صورت نيمه‌وقت كار مي‌كنند ممكن است از قدرت پردازش بهتري برخوردار بوده و نسبت به مادران خانه‌دار از سلامت كلي بهتري بهره‌مند شوند و علايم كمتري را از افسردگي نشان دهند. اين نتايج جديد پيشنهاد مي‌كنند كه مادران با كار نيمه‌وقت، خصوصا زماني كه كودكشان در سنين قبل از مدرسه است، كمتر احساس افسردگي کرده و بهتر از وضعيت سلامت خود مراقبت مي‌كنند. در واقع در بسياري از موقعيت‌ها، وضعيت سلامت مادران با كار نيمه‌وقت در مقابل تمام‌وقت تفاوتي نمي‌كند، حتي اگر ميزان حقوق آنها با هم تفاوت داشته باشد. در واقع نقش اقتصادي يك مادر در زندگي خانوادگي كليدي است و همين موضوع از مناسب‌بودن وضعيت سلامت وي حمايت مي‌كند. در اين مطالعه كار نيمه‌وقت به صورت 32 ساعت كار در هفته تعريف شده است. در اين بررسي مشخص شد مادران با داشتن كار نيمه‌وقت، تمايل دارند كه در خانه كمتر تضاد منافع داشته و بيشتر سرگرم كار كودكانشان باشند. همچنين آنها بيشتر دنبال موقعيت‌هاي خوب در خانه (مانند خواندن كتاب) و خارج از آن (مانند ديدن از موزه‌ها يا پارك‌ها) هستند. اين موارد به استحكام زندگي خانوادگي آنها نيز كمك شاياني مي‌كند.

همان‌طور كه مشخص است خطر سرطان با افزايش سن به‌طور قابل‌توجهي بيشتر مي‌شود. در واقع سرطان يك بيماري مربوط به سن است، يعني هديه ما از طولاني شدن عمر! بنابراين اين فكر در ذهن متبادر مي‌شود كه آيا افراد مسن به‌طور روتين از نظر تومورهاي جديد هم غربالگري شوند يا نيازي به انجام اين كار نيست؟ يك مطالعه جديد نشان مي‌دهد كه بيشتر افراد بالاي 75 سال جمعيت آمريكا هر ساله از نظر سرطان‌هاي پستان، پروستات و كولون غربالگري مي‌شوند. البته ميزان غربالگري پس از سن 80 افت پيدا مي‌كند، اما همچنان بالاست. در حالي كه اين چنين رديابي سرطان در جمعيت عمومي نشانه هوشياري است، محققان به‌طور فزاينده‌اي با اين سوال مواجه‌‌اند كه آيا واقعا اين تست‌ها براي افراد مسن لازم هستند يا خير.
براساس وضعيت سلامت يك فرد و آنچه از طول عمر يك فرد 75 ساله باقي‌مانده، غربالگري براي يافتن سرطان‌هاي جديد كه دهه‌ها طول مي‌كشد تا رشد كنند، شايد آنقدرها هم مفيد نباشد. يكي از پژوهشگران اين مطالعه به شبكه خبري ABC مي‌گويد: «براي سرطان‌هايي مانند پستان، كولوركتال و سرويكس كه ثابت‌شده غربالگري براي آنها موثر است، اگر فردي احتمال دارد كمتر از 5 سال عمر کند، غربالگري مفيد نخواهد بود اما اگر اميد به زندگي بيشتري در فردي انتظار مي‌رود و بيمار مي‌تواند درمان ضدسرطان را تحمل كند، نبايد انجام غربالگري را انكار كرد.» با توجه به آنكه درصد افراد مسن تا سال 2025، نزديك به دو برابر خواهد شد مهم است كه مزاياي غربالگري در برابر خطرات و هزينه‌هاي تست‌هاي روتين سنجيده شوند. از سوي ديگر كارگروه خدمت پيشگيرانه ايالات متحده غربالگري روتين را براي سرطان‌هاي پستان، پروستات و كولون پس از سن 74 سال پيشنهاد نمي‌كنند. همچنين براي زنان 65 سال و بالاتر نيز غربالگري را از نظر سرطان سرويكس توصيه نمي‌كنند. 
در بسياري از موارد، غربالگري مي‌تواند منجر به انجام بيوپسي‌هاي اضافي و جراحي براي برداشت سرطان شود كه خود عوارض جانبي نيز دارد، در حالي كه خود اين نوع سرطان‌ها ممكن است رشد آهسته‌اي داشته باشند و فرد مسن را در معرض خطرات جدي سلامت قرار ندهد. البته جاي هيچ‌گونه شكي نيست كه افراد بالاي 75ساله‌اي نيز هستند كه مبتلا به سرطان‌هايي هستند كه با غربالگري روتين تشخيص داده شده و با درمان سال‌هاي عمر بيشتري را سپري خواهند كرد. از سويي افراد بالاي 75 سال كه عوامل خطر ديگري براي سرطان دارند، مانند سابقه خانوادگي يا تجربه قبلي بيماري، بايد همچنان برنامه‌هاي غربالگري را ادامه دهند اما به عنوان يادآوري، خطر سرطان كه در سال‌هاي انتهايي عمر افزايش مي‌يابد، بايد با ديگر عوامل، همچون سال‌هاي باقي‌مانده از عمر بالانس شود. محققان اين پژوهش اظهار اميدواري مي‌كنند كه از اين پس پزشكان با دقت بيشتري كارآمدي غربالگري را مورد سنجش قرار دهند، به‌خصوص با توجه به اينكه در آينده نزديك انفجار بزرگي در جمعيت مسن رخ خواهد داد و مزايا و معايب انجام غربالگري بيش از پيش خودنمايي خواهد كرد. آنها پيشنهاد مي‌كنند به جاي اين فكر كه هميشه غربالگري براي هر فردي مفيد است، پزشكان در ابتدا ارزيابي كنند كه وضعيت سلامت بيمار در چه سطحي قرار دارد و آيا در 5 سال آينده وي زنده خواهد ماند با خير. اگر اين‌گونه است برنامه‌هاي غربالگري، تشخيص و درمان سرطان توجيه‌كننده خواهد بود. البته ما بايد در مورد استفاده منطقي از مراقبت‌هاي بهداشتي بيشتر فكر كنيم و كمتر به سهميه‌بندي اين نوع مراقبت‌ها در بيماران بپردازيم.

این کنفرانس در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در تالار زيتون برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل اپیدمیولوژی و اتیولوژی، تصویربرداری، پاتولوژی، جراحی و روشهای جراحی، جایگاه و تکنیکهای رادیوتراپی، IMRT، براکی تراپی، ایزوتوپ تراپی، بیس فسفاناتها، Advanced Prostatic Carcinoma می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمینار در تاریخ ۱۵ الی ۱۶ دی ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی تبریز در تالار شهيد شايان مهر  دانشکده پزشکی تبریز برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل کلیات اختلالات جنسی، کلیات و مفاهیم سلامت جنسی، سلامت جنسی ومكانيسم عملكرد جنسي از دیدگاه ابوعلی سینا، اهمیت مشاوره سلامت جنسی در توسعه و ارتقاء سلامت، اختلالات جنسی در زنان، مدیریت بیماریهای رفتاری ، سلامت جنسی در حیطه عمل، اختلالات جنسی در مردان می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۲۶ دی ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مرکز مهارت های بالینی بیمارستان قائم مشهد، ویژه پرستاران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل بررسی اولیه بیماران ترومائی، بررسی ثانویه بیماران ترومائی، مسائل پزشكي قانوني در تروما، مسائل پزشكي قانوني در تروما، بی حرکت سازی سر وگردن و کل بدن می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۱۸ الی ۱۹ بهمن ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سالن بیمارستان  بعثت برگزار می گردد. مباحث این کارگاه شامل پایش عملکرد تنفسی، پایش عملکرد قلبی، پایش وضعیت همودینامیک، پایش عملکرد نورولوژیک، پایش عملکرد کلیوی، پایش عملکرد گوارشی و وضعیت تغذیه ای، پایش عملکرد کبد و اندوکرین، پایش عملکرد پوست و سوختگی، پایش بیمار بعد از عمل جراحی، پایش دمای بدن، پایش بیمار در طی فرآیند انتقال خون، پایش بیمار در طی نقل وانتقالات بیمارستانی می باشد.

اطلاعات بیشتر

توضیحات در ادامه مطلب

استنت‌هاي راه هوايي که به عنوان پروتزهاي نايي- برونشي هم شناخته شده‌اند، وسايل توخالي هستند که براي درمان انواع گوناگون بيماري‌هاي راه‌هاي هوايي بزرگ استفاده مي‌شوند. از سال 1952، تيوب‌هاي فلزي و مواد صناعي طي جراحي‌هاي باز، داخل برونش‌هاي بزرگ و ناي بخيه زده مي‌شده‌اند. اين پروتزها، راه‌هاي هوايي بسته شده را باز نگه مي‌دارند و به خوبي نيز تحمل مي‌‌شوند، اما الزامات مورد نياز براي توراکوتومي که براي جايگذاري آنها لازم است، کاربرد باليني‌شان را محدود مي‌کرده است. امروزه با استفاده از برونکوسکوپ‌ها و لوازم جانبي آنها که جايگذاري استنت‌ها را زير بيهوشي عمومي يا موضعي امکان‌پذير ساخته، روش انجام عمل بسيار ساده شده و اين روش، به عنوان روش ارجح در کار گذاشتن استنت‌ها، شناخته مي‌شود. در اين مقاله، موارد کاربرد، تجهيزات و روش کارگذاري استنت‌هاي تراکئوبرونکيال به بحث گذاشته مي‌شود.

ادامه مطلب

بهبودي و سلامت بيماران در بخش Intensive Care Unit یا I.C.U بيش ازهرکس و هرچيزي که مي‌تواند بهترين تجهيزات راشامل شود در دستهاي ورزيده و توانمند پرستاران اين بخش است.مراقبت‌هاي حساسي که وابسته به زندگي بيماران است. تجربه، مهارت مراقبت درکاروانگيزه واميد پرستاران به بهبود بهتر بيماران واقدامات هدفمند واميدوارانه‌ي آنان عامل اصلي درموفقيت درمان وبازتواني بيماران I.C.U محسوب مي‌شود. پرستاران اين بخش درتمام مدت درکناربيماران هستند ولحظه به‌ لحظه سيردرمان وبهبود آنها را در نظر دارند. اهم وظايف پرستاران در اين بخش شامل موارد زير است:

ادامه مطلب

برگزار کننده: مرکز تحقیقات تونبخشی اعصاب اطفال دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
زمان برگزاری: ۱۴ الی ۱۵ اسفند ۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

سایت همایش

مطالعات باليني فاز II نشان داده‌اند که مولکول PB272 در ترکيب با ساپسيتابين (Capecitabine) و نيز در ترکيب با تمزيروليموس (Temsirolimus) در سرطان پستان متاستاتيک HER2+ اثربخش است. موسسه بيوتکنولوژي پوما، يک شرکت بيوفارماسوتيکال، نتايج به دست آمده از مطالعه باليني فاز II در حال انجام روي مولکول تحقيقاتي اين شرکت يعني PB272 با نام نراتينيب (Neratinib) را در سمپوزيوم سرطان پستان سن آنتونيو تگزاس اعلام کرده است.
مطالعات باليني فاز I/II روي مولکول PB272 در ترکيب با داروي شيمي درماني ساپسيتابين در مراکز کلينيکي متعددي در آمريکا، اروپا و آسيا مورد بررسي قرار گرفت. نتايج فاز I آن در سال گذشته ارائه شده بود. در بخش فاز II مطالعات باليني که نتايج آن در سمپوزيوم امسال ارائه شدند، بيماراني با نوع ErbB2 مثبت (HER2+) متاستاتيک يا پيشرفته بدخيمي پستان شرکت داشتند. در گذشته آنها سابقه شيمي درماني قبلي با ترازتوزوماب (Trastuzumab) و تاکسان وجود داشت. به اين بيماران PB272 با دوز روزانه 240 ميلي‌گرم در ترکيب با ساپسيتابين با دوز 1500 ميلي‌گرم بر مترمربع (دوز دوبار در روز 750 ميلي‌گرم بر مترمربع) در روزهاي 1 تا 14 چرخه‌هاي 21 روزه داده شد.
نتايج مطالعه نشان دادند که ترکيب PB272 و ساپسيتابين از سوي بيماران به خوبي تحمل مي‌شود. شايع‌ترين عارضه جدي ناشي ازمصرف اين دارو در خلال مطالعات باليني مذکور عبارت بود از اسهال (در 26درصد از بيماران). اسهال ايجاد شده گذرا بود و با تعديل دوز دارو و تجويز داروهاي ضداسهال برطرف شد. اما در مورد اثربخشي PB272، نتايج مطالعه نشان دادند که از ميان 61 بيمار شرکت‌کننده در مطالعه که پيش از اين تحت درمان با لاپاتينيب قرار نگرفته ‌بودند،11درصد يعني 7 بيمار پاسخ‌دهي درماني کامل داشتند؛ 52 درصد پاسخ‌دهي درماني نسبي داشتند و8 درصد آنان بيماري‌شان بيش از 6 ماه ثابت باقي ماند، بنابراين به‌طور کلي پاسخ‌دهي درماني در اين مطالعه 64 درصد بود.
به‌علاوه، در 7 بيمار که پيش از اين با لاپاتينيب تحت درمان قرار گرفته بودند،14درصد پاسخ‌دهي درماني کامل و در43درصد پاسخ‌دهي درماني نسبي مشاهده شد و در 14درصد آنها تا 6 ماه بيماري ثابت باقي ماند. به‌طور شاخص «متوسط شانس بقاي بيمار بدون پيشرفت بيماري» در مبتلاياني که پيش‌تر لاپاتينيب را دريافت نکرده بودند 3/40هفته و اين رقم در بيماراني که قبلا تحت درمان با لاپاتينيب قرار گرفته بودند 9/35هفته بود.

مرکز علوم ژيليد(Gilead) اخيرا اعلام کرده‌است نتايج حاصل از مطالعه فاز III، الويتگراوير(Elvitegravir) – يک مهارکننده اينتگراز که در درمان عفونت مورد بررسي قرار گرفته است- در مقايسه با ديگر مهارکننده اينتگراز با نام رالتگراوير (Raltegravir) پس از دو سال (96 هفته) موفقيت‌آميز بوده‌اند. مرکز علوم ژيليد درنظر دارد که تاييد نهايي الويتگراوير را در سه ماهه دوم 2012 ميلادي اخذ کند. اين مطالعه دوساله مي‌تواند سرآغاز دستيابي به يک گزينه درماني روزانه براي مبتلايان به ايدز باشد که به ساير درمان‌ها مقاوم شده‌اند. در اين مطالعه باليني، (مطالعه 145)،الويتگراوير با دوز 150 يا 85 ميلي‌گرم روزانه و رالتگراوير 400 ميلي‌گرم دوبار در روز با يکديگر مقايسه شدند.

يک مطالعه جديد نشان داده است که تجويز دوز پايين آسپيرين در بيماران پس از درمان آنها با داروهاي رقيق‌کننده خون قوي‌تر با هدف ممانعت از تشکيل لخته‌هاي خوني خطرناک در ريه، مي‌تواند احتمال تشکيل مجدد اين لخته‌هاي خوني را کاهش دهد. لخته‌هاي خوني ممکن است شامل لخته‌هاي تشکيل شونده در پاها (ترومبوز وريدهاي عمقي) يا آمبولي ريه (لخته‌هاي خوني در ريه که ممکن است به تنگي نفس، درد قفسه سينه و حتي مرگ منجر شوند) باشند. به مبتلايان به ترومبوآمبولي‌هاي وريدي آنتي‌کوآگولان‌هايي نظير وارفارين داده مي‌شود. در يک مطالعه جديد بررسي شد که آيا دو سال درمان با دوز پايين آسپيرين (100 ميلي‌گرم در روز)پس از شروع درمان با يک دوره 6 تا 12 ماهه وارفارين، مي‌تواند در بيماران از تشکيل مجدد لخته‌هاي خوني ممانعت کند يا خير. نتايج مطالعه مذکور در پنجاه و سومين نشست سالانه انجمن هماتولوژي آمريکا در سن‌ديگو ارائه شد.

طبق اعلام سازمان غذا و داروي آمريکا، نسبت فايده به زيان داروي آکسيتينيب(Axitinib) در مبتلايان به کارسينوم سلول کليوي پيشرفته پس از شکست درمان خط اول سيستميک مطلوب بوده است. سالانه در کشور ايالات متحده حدود 58 هزار مورد جديد ابتلا به کارسينوم سلول کليوي تشخيص داده مي‌شود و متاسفانه 20 تا 30 درصد از اين بيماران در زمان تشخيص به مرحله پيشرفته بيماري دچارند. ميزان مرگ‌ومير ناشي از اين بدخيمي در آمريکا سالانه 13 هزار نفر است. آکسيتينيب يک درمان خوراکي است که براي مهار انتخابي گيرنده‌هاي يک، دو و سه فاکتور رشد آندوتليال عروقي طراحي شده است. اين گيرنده‌ها بر رشد تومور، آنژيوژنز عروقي و پيشرفت بدخيمي (گسترش تومور)تاثيرگذارند. اظهارنظر سازمان غذا و داروي آمريکا بر اساس نتايج به دست آمده از مطالعه باليني فاز III با نام AXIS روي بيماراني که بدخيمي در آنها پس از يک درمان سيستميک، پيشرفت کرده صورت گرفته است. طي مطالعه مذکور اثربخشي و ايمني داروي آکسيتينيب بر بيش از 2500 بيمار بررسي شد.