پزشکی بالینی

برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مرکز مدیریت بیماریهای وزارت بهداشت، سازمان دامپزشکی کل کشور
زمان برگزاری: ۷ الی ۹ آبان ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات : ۵/۷/۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های بین المللی امام خمینی دانشکده پزشکی

سایت همایش

براساس يک کشف شگفت‌انگيز محققان در کالج آلبرت انيشتين دانشگاه Yeshiva، ويتامين سي مي‌تواند باکتري توبرکلوزيس مقاوم به دارو را از بين ببرد و تخريب کند. نتايج اين تحقيق که در نشريه Nature Communications به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد که افزودن ويتامين سي به داروهاي موجود ضد TB، طول دوره درمان اين بيماري را کوتاه مي‌کند. به اين ترتيب توجه‌ها به حوزه جديدي از طراحي داروها معطوف شده است. اين کشف زماني به دست آمد که محققان در تلاش بودند بفهمند چگونه باکتري TB به ايزونيازيد مقاوم مي‌شود. در اين ميان ويتامين سي باعث ارتقاي واکنش فنتون مي‌شود؛ واکنشي که باعث واکنش آهن با ديگر ملکول‌ها مي‌شود تا گونه‌هاي واکنشي اکسيژن ساخته شده و باکتري TB تخريب شود. محقق ارشد اين مطالعه مي‌گويد: «ما هنوز مطمئن نيستيم که ويتامين سي همين اثر را در بدن انسان هم داشته باشد، اما حالا يک مبنا و اساس منطقي داريم تا اين موضوع را در کارآزمايي‌هاي باليني دنبال کنيم. ويتامين سي ماده‌اي است ارزان، به‌طور گسترده در دسترس و با کاربردي ايمن. دست‌کم، اين کار به ما نشان داد که مکانيسم جديدي وجود دارد که مي‌تواند عليه سل مبارزه کند و آن را از پا درآورد.»

پاشنه و انگشتان پا بیشترین انواع قارچ را در خود جای داده‌اند. پژوهشگران دریافتند که حدود 40 گونه قارچ مختلف روی ناخن‌های پا، 60 گونه بین انگشتان و 80 گونه در انتهای پاشنه‌ی پا به طور متراکم قرار گرفته‌اند. برای قارچ‌های شکارچیِ جا، پاها مکان‌های بسیار خوبی به شمار می‌روند. پژوهشگران در مجله‌ی‌ Nature گزارش کردند که بیش از 80 گونه‌ی مختلف از قارچ‌ها، پاهای انسان را به عنوان محل زندگی خود انتخاب می‌کنند. جولی سگر (Julie Segre)، متخصص ژنتیک و یکی از اعضای این گروه از مؤسسه‌ی ملی تحقیقات ژنوم انسانی (National Human Genome Research Institute) در مریلند می‌گوید که این موجودات زنده‌ی کوچک نشان داده‌اند که در سرتاسر پوست انسان قرار دارند اما تنها پاها می‌توانند چنین تنوع گروهی از مهاجران را با خود حمل کنند.
این مطالعه نخستین سرشماری از تعداد قارچ‌های موجود روی پوست است. با کمک شناسایی تفاوت‌های بین قارچ‌های سالم و ناسالم می‌توان روزی به درمان‌هایی برای پاهای ورزشکاران یا عفونت‌های ناخن دست یافت. مارتین بلسر (Martin Blaser) پزشک و میکروبیولوژیستی از دانشکده‌ پزشکی نیویورک می‌گوید: «این مطالعه توجه مردم را به خود جلب کرده است. چرا که پژوهشگران عموماً روی هم‌نشینان باکتریایی ما متمرکز شده‌اند نه هم‌نشینان قارچی.» هایدی کنگ (Heidi Kong) متخصص پوستی از مرکز ملی سرطان در مریلند و عضوی از این گروه بیان می‌کند که برخلاف باکتری‌ها، رشد قارچ‌ها در محیط آزمایشگاه دشوار است. کشت قارچ از یک ناخن عفونی ممکن است هفته‌ها به طول انجامد. کنگ، سگر و همکاران آن‌ها به جای افزایش میکروب‌های مختلف پوست از طریق رشد آن در آزمایشگاه، به سراغ دی‌ان‌ای قارچی رفته‌اند.
به نوشته تارنمای انجمن فیزیک، این گروه از 13 قسمت پوست (به‌علاوه ناخن‌های پا) 10 داوطلب سالم با کمک سنبه جراحی نمونه‌گیری به عمل آوردند و دی‌ان‌ای موجود در آن‌ها را مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار دادند تا گونه‌های قارچی را که در آن‌جا زندگی می‌کنند، پیدا کنند. این پژوهشگران با استفاده از برچسب‌های مولکولی که تنها به دی‌ان‌ای قارچی می‌چسبند، توانستند نمونه‌ی مورد نظر خود را از میان مواد ژنتیکی سایر موجودات زنده نظیر باکتری‌ها، ویروس‌ها و غیره جدا کنند.
در همه‌ نواحی به جز پاها یک گونه‌ی قارچی به نام مالاسزیا (Malassezia) تمایل دارد بر گونه‌های مختلف دیگری که در نواحی نظیر پیشانی، چین پشت گوش یا ساعد هستند، غالب شود. با این وجود پاها بیشترین تنوع قارچی را دربردارند. پژوهشگران دریافتند که حدود 40 گونه قارچ مختلف روی ناخن‌های پا، 60 گونه بین انگشتان و 80 گونه در انتهای پاشنه‌ پا به طور متراکم قرار گرفته‌اند. پاشنه‌ها و پاها ممکن است میزبان چنین اجتماع عظیمی از قارچ‌ها باشند زیرا پاها از سایر قسمت‌های بدن سردتر هستند و قارچ‌ها نیز گرما را دوست ندارند. قارچ‌ها هم‌چنین با سطوح قارچ‌پسندی مانند جوراب‌های عرقی و کف اتاق‌های رختکن مالش پیدا می‌کنند. کنگ بیان می‌کند که زمانی که مردم از نتایج این گروه خبردار می‌شوند، می‌گویند که اوه، من باید دوش بگیرم! اما در حقیقت این موجودات زنده می‌توانند در جهت حفاظت از ما مفید واقع شوند. سرج می‌گوید: «فرشی از قارچ‌های سالم احتمالاً از چسبیدن قارچ‌های خطرناک به پا پیشگیری می‌کند.»

دانشمندان دانشگاه راکفلر نیویورک شیوه‌ای برای تغییر ژنتیکی پشه‌ها یافته‌اند که علاقه‌ آن‌ها به بوی انسان را از بین می‌برد. پشه‌ها با استفاده از علائم بو، گرمای بدن و دی‌اکسیدکربن استنشاق‌شده، میزبانانشان را شکار می‌کنند. گونه‌های پشه Anopheles gambit وAedes aegypti به شدت به بوی انسان علاقه‌مند هستند و با هدف‌قراردادن انسان‌ها، بیماری‌هایی از قبیل مالاریا و تب دانگ را شیوع می‌دهند. در مطالعه جدید، محققان پشه‌هایی با ژن بویایی جهش‌یافته را مهندسی کردند که حس بویایی‌شان مختل شده است. پشه‌های جهش‌یافته در واکنش به بوی انسان به جز در حضور دی‌اکسیدکربن، ناکام ماندند؛ حتی پس از آن نیز، آن‌ها بیشتر از حیوانات به سمت انسان‌ها جذب ‌نشدند. خون‌آشام‌های اصلاح شده همچنین بیزاری‌شان از بوی ماده دافع حشرات DEET را از دست دادند، اما هنوز قادر به کشف مواد شیمیایی قوی روی سطح پوست انسان بودند.
دانستن عواملی که پشه‌ها را به سمت انسان‌ها جذب می‌کند، راه را برای کشف کانال‌های جدید اجتناب از آن‌ها باز می‌کند. لزلی ووشال و همکارانش در دانشگاه راکفلر ژنی موسوم به orco را در مگس‌ها بررسی کردند که نقش مهمی را در توانایی آن‌ها برای شناسایی بوها ایفا می‌کند. علائمی وجود داشتند مبنی بر این که پشه‌ها از بوهای محیط استفاده می‌کنند و دانشمندان معتقد بودند که این ژن باید برای پشه‌ها به اندازه مگس‌ها مهم باشد. با استفاده از تکنیک‌های مهندسی ژنتیک، ووشل و تیمش ژن مزبور را در پشه‌های Aedes aegypti جهش دادند. آن‌ها پشه‌های معمولی و جهش‌یافته را در معرض بوی آستین‌های نایلونی انسان‌ها در حضور یا غیاب دی‌اکسید کربن، قرار دادند. این دانشمندان توانایی پشه‌ها برای تمییزدادن بین هوایی که از روی بازوی یک انسان یا خوکچه هندی می‌گذشت، را نیز آزمایش کردند. پشه‌های جهش‌یافته قادر به شناسایی بوی انسان در غیاب دی‌اکسیدکربن نبودند؛ حتی با وجود دی‌اکسید کربن، این حشرات هیچ ترجیحی برای بوی انسان را از خود نشان ندادند و به طور یکسان به سمت بوی انسان و خوکچه هندی جذب شدند.
در آزمایش‌های دیگر، تیم علمی چگونگی واکنش حشرات جهش‌یافته به DEET (ماده فعال در بسیاری از دافع‌های حشرات) را اندازه‌گیری کردند. این حشرات در معرض بازوی انسانی آغشته به DEET یا بازوی تمییز قرار گرفتند. پشه‌های با ژن بویایی جهش‌یافته به سمت هر دوی این بازوها پرواز کردند، اما پس از فرود، بازوی آغشته به دافع حشرات را شدیدا تنفرآور یافتند. یافته‌ها نشان می‌دهند که پشه‌ها از دو مکانیسم متمایز برای شناسایی استفاده می‌کنند: مکانیسمی که در فواصل دور و مکانیسمی که در مجاورت نزدیک به پوست عمل می‌کند. تحقیقات بیشتر چگونگی تاثیرگذاری ژن orco بر گیرنده‌های بویایی را که حشره‌ها برای بوکردن گوشت انسان استفاده می‌کنند، بررسی می‌کنند. درک چگونگی عملکرد دافع‌ حشرات موجود، دانشمندان را قادر به طراحی انواع بهتری از آن‌ها خواهد کرد. جزئیات این موفقیت علمی در Nature منتشر شد.

نتایج مطالعات جدید محققان آمریكایی نشان می دهد كه ویتامین Cمی تواند عامل ایجاد كننده بیماری سل مقاوم در برابر دارو را از بین ببرد. در این مطالعات كه در مقیاس آزمایشگاهی صورت گرفته است، ویتامین Cنقش یك 'عامل كاهنده' را بازی می كند و باعث تولید رادیكال های آزاد نابود كننده عامل بیماری سل می شود . در این آزمایش، ویتامین C حتی توانسته است نوعی عامل ایجاد كننده بیماری سل را كه در برابر آنتی بیوتیك های متعارف مقاوم است، از بین ببرد.
دكتر ویلیام جیكوبز استاد میكروبیولوژی و مصونیت شناسی در دانشكده پزشكی آلبرت آینشتین در دانشگاه یشیوا و سرپرست این گروه تحقیق تاكید می كند كه تاثیر این ویتامین در لوله های آزمایشگاهی نمایان شده است ولی هنوز تاثیر آن در بدن حیوان یا انسان مشخص نیست. بنابر تخمین ها ۶۵۰ هزار نفر در جهان به بیماری سل مقاوم در برابر داروها مبتلا هستند. محققان می گویند شاید بتوان از این ویتامین در كنار داروهای سل استفاده كرد و یا ممكن است در آینده دانشمندان داروهایی با استفاده از ویتامین Cبسازند كه كار آنها تولید شدید رادیكال های آزاد در بدن باشد. این ویتامین وظایف مهم زیادی مانند محافظت از سلول ها و سالم نگه داشتن آنها را در بدن ایفا می كند.

اندوکارديت عفوني به دنبال عفونت باکتريايي يا قارچي سطح اندوکاردي قلب ايجاد مي‌شود و عوارض و مرگ‌و‌مير بالايي دارد. عوامل خطرزاي اين عفونت عبارتند از: وجود دريچه قلبي مصنوعي، بيماري ساختاري يا مادرزادي قلبي، تزريق وريدي مواد مخدر و سابقه مداخلات تهاجمي اخير. وجود تب، تعريق شبانه يا نشانه‌هاي بيماري سيستميک غيرقابل توجيه در بيماران، بايد شک به اندوکارديت را برانگيزد. تشخيص اين بيماري بر اساس معيارهاي دوک است که يافته‌هاي باليني، آزمايشگاهي و اکوکارديوگرافي را شامل مي‌شود. درمان آنتي‌بيوتيکي اندوکارديت عفوني با توجه به طبيعي يا مصنوعي بودن دريچه درگير، عامل ايجاد عفونت و حساسيت آنتي‌بيوتيکي آن تعيين مي‌شود. نتايج کشت خون مبتلايان عمدتا شامل استافيلوکوک طلايي، استرپتوکوک ويريدانس، انتروکوک‌ها و استافيلوکوک‌هاي کواگولاز منفي است. سلامت ساختاري و عملکردي دريچه‌ها در اندوکارديت عفوني به‌ هم مي‌ريزد و گاهي در بيماران دچار عفونت‌هاي مهاجم يا طولاني، آمبولي، و تخريب يا پارگي دريچه، مشاوره جراحي ضرورت مي‌يابد. پس از تکميل دوره درمان آنتي‌بيوتيکي، بايد به بيماران در رابطه با اهميت حفظ بهداشت مناسب دهان و دندان، مراجعه منظم به دندان‌پزشک و نياز به پروفيلاکسي آنتي‌بيوتيکي قبل از انجام برخي مداخلات، آموزش داده شود.

ادامه مطلب

پشه آنوفل حامل انگل مالاریا بیش از پشه‌هایی که ناقل این بیماری نیستند، جذب بوی بدن انسان می‌شود و بوی عرق پا بیشتر از بوی سایر اعضا اشتهای پشه‌های ناقل بیماری را برای گزیدن تحریک می‌کند. به گفته پژوهشگران دانشکده بهداشت و طب حاره‌ای که نتایج این تحقیق را در نشریه کلیک پلوس وان منتشر کرده‌اند پشه‌های ناقل انگل مالاریا سه برابر بیشتر از پشه‌های فاقد انگل، جذب بوی بدن انسان می‌شوند. دانشمندان معتقدند انگل مالاریا حس بویایی پشه را تقویت و گزش پشه را کنترل می‌کند.
برای انجام دادن این تحقیق، دانشمندان پشه مالاریا (آنوفل گامبیا) را به کشنده‌ترین نوع مالاریا (پلاسمودیوم فالسی‌پارم) آلوده کردند. در محفظه‌ای که این پشه‌ها قرار داشتند جوراب‌های نایلونی قرار دادند که افراد داوطلب بیست ساعت پوشیده بودند. دکتر لوگان می‌گوید: این روش مطمئنی برای تولید بوی بدن است که می‌تواند ماه‌ها جذابیت خود را حفظ کند! عین همین آزمایش با پشه‌هایی که ناقل مالاریا نبودند تکرار شد. مقایسه دو آزمایش نشان داد که پشه‌های ناقل انگل مالاریا سه برابر بیشتر از پشه‌های سالم جذب بوی جوراب‌ها می‌شدند.
محققان معتقدند انگل مالاریا حس بویایی پشه آنوفل را تحریک می‌کند. لوگان می‌گوید: ما فکر می کنیم که انگل حس بویایی پشه را افزایش می‌دهد. فعلا نظریه ما این است که تغییری در دستگاه بویایی پشه ایجاد می‌شود که سریع‌تر می‌تواند ما انسان‌ها را پیدا کند. وقتی که پشه انسان‌ها را راحت‌تر پیدا کند شانس انگل برای اینکه به جریان خون انسان راه پیدا کند بیشتر می‌شود و در واقع شانس بقا و احتمال گسترش آن افزایش پیدا می‌کند.
دانشمندان اکنون پژوهشی سه ساله را شروع کرده‌اند تا شناخت بیشتری از این ویژگی انگل پیدا کنند. اگر دانشمندان متوجه شوند که پشه‌های آلوده چطور به بوی بدن انسان حساسیت بیشتری پیدا می‌کنند به مبارزه با بیماری کمک می‌کند. لوگان می‌گوید: اگر بفهمیم انگل چگونه بویایی پشه را دستکاری می‌کند شاید بتوانیم چیزهای دیگری پیدا کنیم که برای این پشه‌ها جذاب باشد و به این تریتب با روش‌های موثری پشه‌های آلوده را به دام بیندازیم. بنابر آمار سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۰ حدود ۲۱۹ میلیون نفر در دنیا مبتلا به مالاریا شده‌اند و ۶۶۰ هزار نفر بر اثر این بیماری مرده‌اند.

كارآزمايي‌هاي باليني نشان مي‌دهند كه ختنه شدن مي‌توان ميزان عفونت HIV را كاهش دهد، اما تا اين اواخر دانشمندان دليل آن را دقيقا نمي‌دانستند. اكنون نتايج مطالعه‌اي منتشر شده كه محققان در آن توضيح مي‌دهند شايد تغييرات در جمعيت باكتري‌هايي كه روي يا اطراف آلت تناسلي زندگي مي‌كنند، مسوول آن باشد. با كمك يك تكنولوژي جديد كه امكان بررسي ژن‌هاي ارگانيسم‌ها را سريع‌تر كرده، پژوهشگران به آناليز ژنتيكي ميكروبي پاتوژن‌هاي آلت تناسلي ميان گروهي از مردان اوگاندايي، قبل و بعد از ختنه شدن پرداختند. در نهايت مشخص شد 12 ماه بعد از انجام ختنه باكتري‌هاي اطراف آلت تناسلي آنها به طور معني‌داري كمتر شده بودند (81 درصد كمتر). محققان به اين نتيجه رسيدند كه شايد همين امر دليل اصلي ابتلاي كمتر آنها به عفونت HIV باشد. مطالعات پيشين حاكي از كاهش 50 درصدي خطر انتقال HIV ميان مردان با انجام ختنه بوده است، به اين ترتيب ختنه به روشي مهم در كاهش ابتلا به ‌HIV معرفي شده است.

مرکز تحقيقاتي رومارک اخيرا اعلام کرده ثبت‌نام بيماران داوطلب براي شرکت در مطالعه باليني فاز 3 خود روي داروي نيتازوکسانايد (nitazoxanide) براي درمان آنفلوانزاي حاد بدون عارضه را آغاز کرده است. اين مطالعه در طول فصل شيوع آنفلوانزا در سال 2013 و 2014 ميلادي تکميل خواهد شد. در اين مطالعه 1400 بيمار دچار تب و ساير علايم آنفلوانزا شرکت خواهند داشت. اين بيماران به طور کاملا تصادفي تحت‌درمان با نيتازوکسانايد، اسلتاميوير، دارونما(قرص قند) يا ترکيب نيتازوکسانايد و اسلتاميوير قرار خواهند گرفت. هدف اوليه در طراحي اين مطالعه، بررسي اثرگذاري نيتازوکسانايد در طول مدت علامت‌دار بيماري است. پس از به پايان رسيدن اين مطالعه نيتازوکسانايد به عنوان مونوتراپي يا درمان همراه با اسلتاميوير براي تاييد به FDA عرضه خواهد شد.

هرچند عفونت‌هاي نکروزشونده بافت نرم، چندان شايع نيستند، با درصد بالايي از مرگ‌و‌مير همراه‌اند. تهاجم سريع و گسترده پاتوژن‌هاي باکتريايي به بافت زيرجلدي، يعني جايي که باکتري آنزيم‌ها و سموم خود را آزاد مي‌کند، باعث ايسکمي و نکروز موضعي بافت مي‌شود. گونه‌هاي مختلف استرپتوکوک و استافيلوکوک شايع‌ترين ارگانيسم‌هاي مسبب عفونت‌هاي نکروزشونده بافت نرم هستند. تحريک مداوم توليد سايتوکين‌هاي التهابي باعث مسموميت سيستميک، شوک، نارسايي ارگان‌هاي حياتي و مرگ مي‌شود. درمان موثر شامل دبريدمان بافت عفوني و درمان آنتي‌بيوتيکي است. قطع عضو نيز به‌عنوان آخرين گزينه درماني درنظر گرفته مي‌شود. اختلال الکتروليتي و کمبود مايعات اين بيماران بايد درمان شود؛ همچنين تجويز IVIG و اکسيژن‌درماني کمک‌کننده است.
عفونت‌هاي نکروزشونده بافت نرم، از جمله اورژانس‌هاي پزشکي هستند که اقدام به درمان سريع آنها براي به حداقل رساندن عوارض و افزايش شانس بقاي بيمار ضروري است. تظاهرات عفونت‌هاي نکروزشونده بافت نرم عبارتند از درد بسيار شديد و نکروز بافتي پيشرونده که باعث گانگرن پوست و ساختارهاي استريل زيرين مي‌شود. عفونت ممکن است با سرعت يک اينچ در ساعت پيشروي کند بنابراين عفونت‌هاي نکروزشونده بافت نرم با آمار بالايي از مرگ‌ومير همراهند. سالانه 500 تا 1500 مورد عفونت نکروزشونده بافت نرم در آمريکا گزارش مي‌شود البته مشاهدات باليني ارقام به مراتب بالاتري را پيشنهاد مي‌کنند. احتمال مرگ به دنبال ابتلا به عفونت‌هاي نکروزشونده بافت نرم، حتي با وجود مداخلات پزشکي پيشرفته تا 35 درصد مي‌رسد.

ادامه مطلب

برگزار کننده: انجمن علمی میکروب شناسی ایران
زمان برگزاری: ۶ الی ۸ شهریور ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۲۰/۳/۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های بین الملی دانشگاه شهید بهشتی

سایت همایش

یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه پنسیلوانیا با استفاده از اتصال آنتی بادی ویژه‌ای روی نانولوله کربنی موفق به ساخت دستگاه شناساگر بیماری لایم شده است. تشخیص زودهنگام، در شناسایی بیماری‌ لایم بسیار مهم است. در حال حاضر یک چهارم از این بیماران به‌ دلیل حساسیت اندک ادوات تشخیص پزشکی، بیماری‌شان به اشتباه چیز دیگری شناسایی می‌شود. عدم تشخیص درست بیماری باعث می‌شود تا درمان به‌موقع انجام نشده و بیمار در مراحل حاد بیماری تحت درمان قرار گیرد؛ زمانی که طول درمان به درازا خواهد کشید و ممکن است آثار طولانی‌ مدتی روی بیمار داشته باشد. درحال حاضر از روش شناسایی آنتی‌بادی‌هایی مربوط به پروتئین باکتری، بیماری شناسایی می‌شود که این کار چندین هفته بعد از آلودگی بدن قابل انجام است. اما اخیرا محققان دانشگان پنسیلوانیا موفق به ارائه روشی شدند که خود باکتری را شناسایی می‌کند.
«جانسون» از محققان این پروژه می‌گوید: زمانی که شما بوسیله باکتری لایم آلوده می‌شوید، در چند روز و حتی چند هفته اول هیچ آنتی‌بادی در بدن شکل نمی‌گیرد. برخی از بیماران در این دوره به پزشک مراجعه می‌کنند، اما پزشک به‌ دلیل نبود سیستم شناسایی حساس و مناسب قادر به شناسایی بیماری نیست. بعد از مدتی آنتی‌بادی در بدن تشکیل می‌شود، در این زمان هم مشخص نیست که این آنتی بادی بدلیل وجود بیماری تشکیل شده یا آنتی بادی در اثر استفاده از یک دارو یا فرایند درمانی بوجود آمده است. برای حل این مشکل، محققان آنتی‌بادی تولید کردند که مستقیما پروتئین روی باکتری را هدف قرار می‌دهد. این گروه با استفاده از نانولوله‌های کربنی که به آنتی‌بادی‌های مختلف مجهز شده است، موفق به ساخت حسگر‌های زیستی ویژه‌ای شدند. این دستگاه قادر است بیماری را در مراحل اولیه شناسایی کند.
زمانی که مولکول هدف به آنتی‌بادی متصل می‌شود، هدایت الکتریکی نانولوله کربنی تغییرمی‌کند، این تغییر در سیستمی مانند مدار الکتریکی حس می‌شود. دستگاهی مانند این، می‌تواند وجود یک مولکول حتی با غلظت‌های پایین را شناسایی کند. برای اینکه سیگنال الکتریکی در این نانولوله کربنی ایجاد شود، محققان این نانولوله را به یک ترازیستور تبدیل کردند. نتایج کار محققان نشان داد که این سیستم مبتنی بر نانولوله کربنی قادر است چهار نانوگرم پروتئین را در یک میلی‌لیتر محلول شناسایی کند. حساسیت آن نیز برای تشخیص باکتری درون خون بیمار کافی است. نتایج این پژوهش در نشریه «Biosensors and Bioelectronics» به چاپ رسیده است.

محققان آمریکایی روش پیشگامانه جدیدی را ابداع کرده‌اند که قادر به انتقال و رهاسازی داروی ضد ایدز در داخل مغز است. نانوتکنیک توسعه یافته توسط محققان کالج پزشکی «هربرت ورتایم» دانشگاه بین‌المللی فلوریدا (FIU)، انتقال و انتشار داروی ضد ایدز AZTTP‌ درون مغز را امکانپذیر می کند. محققان در این روش با استفاده از نانوذرات مغناطیسی- الکتریکی (MENs) برای گذر از سد جریان خونی مغز و افزایش چشمگیر سطح AZTTP‌ تا 97 درصد در سلول های آلوده به ویروس اچ آی وی استفاده کرده اند.
سد خونی مغز یکی از چالش های اساسی پیش روی محققان برای درمان بیماری های سیستم عصبی محسوب می شود؛ این فیلتر طبیعی اجازه می دهد مواد بسیار کمی از این طریق عبور کرده و به مغز برسند که باعث توقف فرآیند انتقال داروها به مغز می شود. در حال حاضر بیش از 98 درصد داروهای ضد رترو ویروسی برای درمان ایدز از جمله AZTTP‌ در کبد، ریه ها و سایر اندام های بدن رسوب می کنند و به مغز نمی رسند؛ در این شرایط ویروس هایی مانند ایدز در خفا به فعالیت خود ادامی می دهند.
در نانوتکنیک جدید محققان دانشگاه فلوریدا، دارو به نانوذرات مغناطیسی- الکتریکی (MENs) متصل شده و درون یک سلول مونوسیت/ ماکروفاژ قرار می‌گیرد که در انتها به بدن تزریق شده و راهی مغز می شود. با رسیدن به مغز، یک جریان ضعیف انرژی الکتریکی باعث انتشار دارو شده و جریان مغناطیسی- الکتریکی آن را بسمت هدف هدایت می کند. در آزمایشات صورت گرفته تقریبا تمامی داروها به هدف تعیین شده رسیده اند و محققان قصد دارند بزودی دور جدیدی از آزمایشات را آغاز کنند. این شیوه پیشگامانه انتقال دارو می تواند در مبتلایان به بیماری های سیستم عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون، مننژیت، دیستروفی عضلانی، صرع، دردهای مزمن و حتی بیماران سرطانی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات میکروب شناسی بالینی استاد البرزی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
زمان برگزاری: 27 الی 29 مهر ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: 15/5/1392
مکان برگزاری: شیراز، سالن سینا و صدرا

سایت همایش

محققان آمریکایی دریافته اند، زهر زنبور قادر به از بین بردن ویروس اچ آی وی بدون آسیب زدن به سلول های بدن است؛ این یافته می‌تواند به توسعه روش های درمانی جدید از جمله تولید ژل های واژینال با خاصیت ضد ایدز منجر شود. مطالعه صورت گرفته توسط محققان مدرسه پزشکی دانشگاه واشنگتن نشان می دهد، ملیتین (melittin)‌ یا سم موجود در نیش زنبور قادر به از بین بردن ویروس ایدز است.
ملیتین موجود در زهر زنبور به نانوذرات کوچکتر از ویروس ایدز متصل شدند؛ این نانوذرات سمی با ایجاد سوراخ در لایه خارجی، ویروس را نابود می کنند، اما از اندازه مناسب برای آسیب زدن به سلول های بدن برخوردار نیستند. «جاشوآ هوود» یکی از نویسندگان این تحقیق ابراز امیدواری می کند که نتایج این تحقیق بتواند بعنوان یک ابزار پیشگیری از انتقال ویروس ایدز کاربرد داشته باشد. محققان معتقدند که تزریق این نانوذرات به بدن افراد اچ آی وی مثبت، کارآیی بالاتری به نسبت داروهای متداول ایدز خواهد داشت و بهترین حالت استفاده از این مواد، مصرف ژل موضعی واژینال است؛ آزمایش بالینی ژل ضد ایدز به زودی آغاز خواهد شد. نتایج این تحقیق در مجله Antiviral Therapy‌ منتشر شده است.

برگزار کنندگان: انجمن علمی باکتری شناسی پزشکی ایران، مرکز تحقیقات مقاومت های میکروبی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه شاهد
زمان برگزاری: ۱۰ الی ۱۲ مهر ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۵/۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، تالار ابن سینا دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سایت همایش

نتایج تحقیقات جدید حاکی از آن است که خطر حمله قلبی در افراد مبتلا به ایدز بیشتر است. محققان در یک تحقیق، پرونده پزشکی بیش از 82 هزار نظامی آمریکایی بالای 40 سال را بررسی کردند و دریافتند که در مدت زمان حدود پنج سال، 871 حمله قلبی در بین این افراد وجود داشته است. این محققان همچنین دریافتند خطر حمله قلبی در افراد مبتلا به ایدز به طور چشمگیری افزایش می‌یابد.
تعداد حمله‌های قلبی رخ داده در بین این نظامیان از هر هزار نفر در هر سال به این صورت بود: در بازه سنی 40 تا 49 سال حدود 2 حمله برای افراد مبتلا به ایدز و 1.5 حمله برای افرادی که به این بیماری مبتلا نبودند؛ در بازه سنی 50 تا 59 سال حدود 3.9 حمله برای مبتلایان به ایدز و 2.2 حمله برای سایر افراد، در بازه سنی 60 تا 69 سال حدود 5 حمله برای مبتلایان به ایدز و 3.3 حمله برای نظامیانی که به این بیماری مبتلا نبودند. محققان پس از در نظر گرفتن سایر عوامل دریافتند خطر حمله قلبی در افراد مبتلا به ایدز حدود 48 درصد بیشتر از سایر افراد است. دکتر «متیو فیربرگ»، نویسنده این تحقیق اظهار کرد: یافته‌های این تحقیق ممکن است در مورد زنان صادق نباشد، چراکه تمام افرادی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، مرد بودند.
اگرچه نتیجه این مطالعه ارتباط بین ایدز و افزایش خطر حمله را نشان می‌دهد، با این حال یافته‌های این تحقیق رابطه علت و معلولی این دو را ثابت نمی‌کند و تحقیقات بیشتری باید در زمینه این مساله انجام شود. نتایج این تحقیق در مجله «JAMA Internal Medicine» منتشر شده است.

گروهی از محققان موفق به کشف پروتئینی طبیعی که دارای خواص گسترده ای برای مبارزه با ویروس ها ست شدند.این پروتئین می تواند به عنوان یک سلاح در برابر ویروس های کشنده انسانی مانند : HIV، Ebola، Rift Valley Fever، Nipah مورد استفاده قرار گیرد. در مقاله ای که درماه ژانویه در مجله journal Immunity منتشر شد، محققان توصیف ضد ویروسی جدیدی از پروتئین کلسترول -25 - هیدروکساید (CH25H) ارائه دادند. این آنزیم که (25HC) نام دارد باعث تبدیل کلسترول به اکسی ترول می شود و می تواند از نفوذ ویروس به دیواره سلول جلوگیری کند.
جالب توجه است که آنزیم (CH25H) توسط اینترفرون فعال می شود.نزدیک به 60 سال است که اینترفرون به عنوان یک بخش مهم از میکانیسم دفاع طبیعی بدن در برابر ویروس ها شناخته شده است.این پروتئین به خودی خود خواص ضد ویروسی ندارد ولی در عوض باعث بیان ژن های ضد ویروسی می شود.به گفته دانشمندان استفاده از ژن های ضد ویروسی برای اهداف درمانی به دلیل دشواری بیان شدن این ژن ها در سلول ها مشکل می باشد.با این حال تولید یک اکسی ترول محلول در آب می تواند برای این منظور مورد استفاده قرار گیرد.
مطالعات اولیه دانشمندان دراین باره نشان داد که HC25 می تواند رشد ویروس ایدز را با ایجاد تغییر در کلسترول های غشایی، مهار کند.محققان موسسه UCLA درابتدا متوجه شدند که 25HC در محیط های کشت به طورچشمگیری باعث مهار ویروس ایدز می شوند.سپس 25HC را به موش هایی که دارای بافت انسانی بودند تزریق کردند ، این بار نیز HIV به میزان قابل توجهی در مدت 7 روز کاهش یافت. همچنین آنزیم 25HC روند کاهش سلول های T که به علت حضور ویروس HIV رخ می دهد را معکوس کرد و منجر به افزایش سلول های T شد. بدین ترتیب در این آزمایشات دانشمندان کشف کردند که 25HC ورود HIV به داخل سلول را مهار می کند.علاوه بر این ،مهار ویروس های کشنده دیگری مانند : ویروس Ebola ، Nipah و Rift Valley Fever نیز دراین محیط کشت ها مشاهده شد. البته این مطالعه دارای نقاط ضعفی ازجمله این که : فعلا استفاده از دز های بالای 25CH فعلا مقدور نمی باشد و یا اینکه اثر ضد ویروسی آن در مقابل ویروس های Ebola ، Nipah و دیگر ویروس های بیماری زا در داخل بدن آزمایش نشده است.همچنین محققان هنوز اثر ضد ویروسی 25HC را با دیگر عوامل ضد ویروسی در برابر HIV مقایسه نکرده اند.

محققان دانشگاه استنفورد روش جدید ژن درمانی را توسعه داده‌اند که سلول‌های کلیدی سیستم ایمنی بدن را در مقابل حملات ویروس HIV‌ مقاوم‌ می‌کند. یکی از بزرگترین مشکلات بیماران مبتلا به ایدز، میزان دوز مصرفی دارو است که باید بصورت مادام العمر مصرف شود و جهش ویروس HIV‌ راه را برای مقابله با این ویروس بالقوه مرگبار دشوارتر می‌کند. محققان کالج پزشکی دانشگاه استنفورد از طریق دستکاری ژنتیکی، روش جدید ژن درمانی را توسعه داده اند که می تواند جایگزین مناسبی برای دارو درمانی باشد.
این روش شامل برش و چسباندن گروهی از ژن های مقاوم به ویروس HIV‌ به سلول های سیستم ایمنی موسوم به سلول های تی است که هدف حمله ویروس ایدز قرار می گیرند. ویروس HIV‌ با نزدیک شدن به یکی از دو سطح پروتئین های موسوم به CCR5‌ و CXCR4‌، وارد سلول های تی می‌شود. گروه اندکی از مردم دارای جهش در پروتئین CCR5‌ هستند که آنها را در برابر ویروس HIV‌ مقاوم می کند؛ بطور مثال یک بیمار مبتلا به سرطان خون و ناقل ویروس ایدز که تحت پیوند مغز استخوان قرار گرفته بود، بدلیل وجود ژن جهش یافته CCR5‌ در فرد اهدا کننده درمان شد.
پیش از این محققان مرکز Sangamo BioSciences کالیفرنیا روشی را توسعه داده بودند که از پروتئین برای شناسایی و اتصال به گیرنده ژن CCR5 استفاده کرده و باعث مقاوم سازی سلول های ایمنی در برابر ویروس ایدز می شود. در این روش از پروتئین با توانایی شکستن DNA‌ موسوم به zinc finger nuclease‌ برای غیر فعال کردن گیرنده ژن استفاده شد.
در روش ابداعی محققان دانشگاه استنفورد، از همان نوکلئاز (nuclease)‌ برای شکستن قطعات DNA‌ در گیرنده CCR5‌ و چسباندن سه ژن برای متوقف کردن فعالیت ویروس ایدز استفاده شد. ناتوان سازی پروتئین CCR5‌ بوسیله نوکلئاز و افزودن ژن های ضد ویروس باعث ایجاد لایه های چند گانه محافظتی در اطراف سلول های تی می شود؛ با این حال این نگرانی وجود دارد که توقف فعالیت یک بخش سلول منجر به توقف فعالیت در سایر بخش های سلول شده و مجر به بروز سرطان شود. تحقیقات تکمیلی برای بررسی صحت عملکرد این روش درمانی در حال انجام بوده و محققان امیدوارند که آزمایش بالینی را ظرف سه تا پنج سال آینده آغاز کنند. نتایج این تحقیق در مجله Molecular Therapy‌ منتشر شده است.

یک افزاره همراه که از پیشرفته‌ترین فناوری نانو برای آشکارسازی سریع عفونت مالاریا و ‏مقاومت دارویی استفاده می‌کند، می‌تواند در نحوه تشخیص و درمان بیماری انقلابی ایجاد ‏کند.‏ این افزاره، به شکل و اندازه یک گوشی موبایل، از فناوری‌های نانوی اثبات شده برای ‏آنالیز سریع ‏DNA‏ پارازیتی از نمونه خونی استفاده می‌کند. این افزاره، تشخیص مالاریا و ‏غربالگیری جامع از اثرپذیری دارو را در کمتر از 20 دقیقه ممکن خواهد کرد. با این ‏اطلاعات فوری از نمونه‌های پارازیت و قابلیت مقاومت دارویی آن، روش درمان ارائه می‌شود. در حال حاضر برای تشخیص مالاریا، نمونه‌های خونی به یک آزمایشگاه مرجع مرکزی ‏جهت آنالیز مقاومت دارویی ارسال می‌شوند که نیازمند زمان و انجام تست‌های تخصصی و ‏گران است. علاوه ‌بر این، تایید مالاریا در جایی که بیمار دارای تب است، اغلب مقدور ‏نیست. در بسیاری از مواقع نیز قبل از تایید تشخیص و تست مقاومت دارویی، داروی‌هایی ‏تجویز می‌شوند که امکان ندارد موثر باشند.‏
کنسرسیوم نانومال که تحت مدیریت دانشگاه لندن است، با گروه سیستم‌های تشخیصی ‏دستی انگلیس و گروه متخصصان تعیین توالی ‏DNA‏ و گروه‌هایی از دانشگاه توبینگن آلمان و ‏موسسه کارلولینسکای سوئد کار می‌کند. این همکاری در پاسخ به علائم فزاینده مربوط به ‏جهش پارازیت مالاریا در برابر قوی‌ترین داروهای ضد مالاریا، آرتیمیسینین‌ها، شکل ‏گرفته است.‏ پروفسور «سانجیو کریشنا»، مدیر نانومال می‌گوید: پژوهش اخیر این خطر جدی را گوشزد ‏می‌کند که آرتمیسینین‌ها ممکن است مانند سایر ضد مالاریاها از رده خارج شوند. سال‌ها ‏طول می‌کشد که درمان‌های دارویی جدید توسعه یابند، بنابرین جایگزین سریع‌تر و ‏ارزان‌تر آن است که از داروهای موجود استفاده بهینه شود. پیشرفت‌های عظیم در فناوری، ‏فرصت‌های بزرگی برای انجام این کار و جلوگیری از بیماری و مرگ افراد می‌دهد.
«ایلاینه واربورتون» از دانشگاه لندن نیز می‌گوید: قرار دادن یک غربال کامل مالاریا با وضیعت ‏مقاومت دارویی در دستان یک متخصص سلامت، اجازه تجویز آنی موثرترین داروی ‏ضدمالاریا را خواهد داد. بعلاوه، تست ارزان قیمت و سریع نانومال به حل چالش سراسری ‏سلامت در خصوص ریشه‌کنی مالاریا کمک خواهد کرد. این افزاره دستی بعد از نمونه‌گیری خون از انگشت، ‏DNA‏ مالاریا را استخراج کرده و ‏سپس جهش‌های خاص مرتبط با مقاومت دارویی را با حسگر نانوسیمی آشکارسازی می‌کند. ‏این تراشه به‌ طور الکتریکی توالی‌های ‏DNA‏ را آشکارسازی کرده و آنها را به‌ طور مستقیم به ‏کدهای دودویی تبدیل می‌کند. این کدهای دودویی به‌ سرعت آنالیز شده و حتی می‌توانند از ‏طریق شبکه‌های بی‌سیم جهت پایش بلادرنگ الگوهای بیماری با سایر دانشمندان به اشتراک ‏گذاشته شوند.

دانشمندان موسسه تحقیقات پزشکی کوئینزلند موفق به ابداع راهی برای استفاده از ویروس اچ‌آی‌وی علیه اچ‌آی‌وی در آزمایشگاه شده‌اند که از پیشرفت آن برای تبدیل به ایدز جلوگیری می‌کند. این محققان نشان داده‌اند که چگونه یک پروتئین در این ویروس را اصلاح کرده تا در عوض یک نوع حفاظت قوی و ماندگار در برابر عفونت را ارائه کند. پروتئین «Nullbasic» با تغییر یک پروتئین اچ‌آی‌وی ابداع شده است و از قابلیتهای چشمگیری برای توقف تکثیر ویروس در محیط آزمایشگاه برخوردار است. انتظار می‌رود که کارآزمایی‌های حیوانی در سال جاری آغاز شود. تولید موفق این نوع درمان همچنین می‌تواند کاربردهای اقتصادی نیز داشته باشد. بیماران مبتلا به ایدز در حال حاضر از یک رژیم دارویی برای بقیه دوران زندگی خود استفاده می‌کنند که می‌تواند یک بار مالی چشمگیر باشد. این پژوهش در مجله Human Gene Therapy منتشر شده است.

مطالعات صورت گرفته توسط محققان چینی نشان می دهد، خرس های پاندا قادر به تولید آنتی بیوتیک بسیار قوی در خون خود هستند که می تواند بعنوان یک منبع ارزشمند برای تولید داروهای جدید و موثر مورد استفاده قرار بگیرد. محققان دانشگاه کشاورزی نانجینگ با آنالیز DNA خرس های پاندا، ترکیبی موسوم به cathelicidin-AM را در خون این حیوانات شناسایی کرده اند. «شیوون یان» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: موفق به کشف توانایی بالقوه ضد میکروبی در سیستم ایمنی بدن خرس پاندا در برابر طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها شامل باکتری و قارچ شدیم؛ این ترکیب قادر به از بین بردن گونه های مقاوم در برابر دارو بوده و می تواند منجر به توسعه روش های جدید درمان در برابر ابر باکتری ها و سایر بیماری ها شود.
به گفته محققان، سیستم ایمنی پاندا با تولید این ترکیب، از حیوان در برابر ابتلا به عفونت ها مختلف محافظت می کند و این ترکیب می تواند برای تولید نسل جدید داروها نیز کارآیی داشته باشد. با توجه به افزایش میکروارگانیسم ها با خاصیت مقاومت در برابر آنتی بیوتیک های متداول، نیاز جدی به توسعه نسل جدید عوامل ضد میکروبی وجود دارد. محققان قصد دارند بوسیله رمزگشایی از ژن ها، این ترکیبات ضد میکروبی را در آزمایشگاه سنتز کنند تا بتوانند مولکول های کوچک موسوم به پپتید تولید کنند؛ پپتیدهای ضد میکروبی با کدگذاری ژنتیکی، نقش مهمی در ایمنی در برابر میکروارگانیسم های مضر ایفا می کند.

اداره نظارت بر دارو و غذای آمریکا پس از 40 سال نخستین داروی جدید را برای مبارزه با بیماری سل تایید کرد. اداره نظارت بر دارو و غذای آمریکا ، مصرف قرص ˈسیرتوروˈ متعلق به شرکت ˈجانسون و جانسونˈ را به همراه داروهای قدیمی تر برای مبارزه با یک گونه سخت درمان بیماری سل که به داروهای دیگر واکنش نشان نمی دهد، تایید کرد. با این وجود این سازمان هشدار داد که این دارو حامل خطرات بالقوه کشنده مشکلات قلبی است که باید با دقت توسط پزشکان تجویز شود.
بیماری سل در آمریکا نادر است اما در هر سال حدود 4/1 میلیون نفر را در سراسر جهان براثر ابتلا به انواع بیماری سل از بین می روند. ˈسیتورو ˈ اولین دارویی است که به طور خاص برای درمان سل مقاوم به چند دارو طراحی شده است. سل مقاوم به چند دارو بیماری است که دست کم با دو آنتی بیوتیک از چهار آنتی بیوتیکی که برای درمان سل تجویز می شوند، درمان نمی شود. داروهایی استانداردی که برای مبارزه با سل استفاده می شوند در فاصله زمانی میان دهه های 1950 و 1960 ابداع شدند. پزشکان می گویند:از آن جایی که سیرتورو خطرات مهمی برای بیمار به همراه دارد پزشکان باید مطمئن شوند که آن را تنها برای بیمارانی استفاده کنند که گزینه های درمانی دیگری ندارند.

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا اولين واکسن آنفلوانزاي فصلي توليد شده با استفاده از تکنولوژي کشت سلول را مورد تاييد قرار داده است. اين واکسن براي پيشگيري از ابتلا به آنفلوانزاي فصلي در افراد بالاي 18 سال تجويز مي‌شود. روند توليد فلوسلواکس (Flucelvax)بسيار شبيه روش توليد آن با استفاده از تخم مرغ است، اما اختلاف قابل توجه، اين است که گونه‌هاي ويروس موجود در واکسن در سلول‌هاي پستانداران رشد يافته است. دهه‌هاي متوالي است تکنولوژي کشت سلول براي توليد واکسن مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين تکنولوژي آلترناتيوي براي روش سنتي توليد واکسن آنفلوانزاست. فوايد تکنولوژي کشت سلول عبارتند از آماده بودن مواد مورد نياز و امکان شروع سريع‌تر توليد واکسن در شرايط همه‌گيري آنفلوانزا. فلوسلواکس در مطالعات باليني متعددي روي 7 هزار و 700 بيمار 18 تا 49 سال که به طور تصادفي دارونما يا فلوسلواکس دريافت کرده بودند بررسي شد. نتايج مطالعه نشان داد فلوسلواکس در پيشگيري از آنفلوانزا تا 83 درصد موفق‌تر از دارونما بوده است. واکنش محل تزريق و واکنش‌هاي سيستميک به واکسن در دريافت‌کنندگان واکسن شايع بودند. درد، قرمزي و زخم ناحيه تزريق ، سردرد و ضعف شايع‌ترين عوارض گزارش شده بودند.

محققان بيمارستان کودکان سياتل با کمک گرفتن از HIV توانستند به يک کودک مبتلا به لوکميا کمک کنند تا بر بيماري خود فائق آيد. اين نوع درمان که «ايمونوتراپي سلولار» ناميده مي‌شود، سلول‌هاي جنگنده بدن را عليه عفونت (T-cell) درگير خود کرده و آنها را برنامه‌ريزي مجدد مي‌کند. محققان در اين بيمار از فرم ناتوان شده HIV براي تغيير سيستم ايمني استفاده کردند تا سول‌هاي T را براي جنگ عليه سلول‌هاي سرطاني تحريک کنند. البته اين تست در مراحل ابتدايي خود است، اما از خود نشانه‌هايي بروز داده که مي‌تواند اميدهاي زيادي را در جنگ عليه سرطان برانگيزاند. Rebecca Gardener، انکولوژيست بيمارستان سياتل گفت سلول‌هاي T تغييريافته به سرطان‌هاي منشاء گرفته از خون حمله مي‌کند و آنها را تا مرز نابودي کامل مي‌کشاند. در واقع با اين کار، سلول‌هاي T بيمار گرفته شده، تغيير ماهيت داده شده و به آنها فهمانده مي‌شود که بايد سلول‌هاي لوکميا را بشناسند، سپس يک ماه بعد دوباره به بدن بيمار اينفيوژن مي‌شوند تا کار خود را به درستي انجام دهند.

یادمان باشد عفونت HIV در غالب موارد ۲۲ روز پس از تماس اولیه قابل تشخیص است هر چند که اکثرا به بیماران توصیه می شود تا ۱۲ هفته پس از رفتارهای پرخطر برای انجام آزمایش منتظر بمانند. خطر انتقال طی ۳ ماه پس از عفونت اولیه احتمالا در بیشترین حد است. اگرچه اکثر بیماران مبتلا به عفونت حاد HIV علامتدار هستند ولی این بیماری اغلب اوقات تشخیص داده نمی شود. آزمایش RNA nucleic acid amplification طی ۱۴- ۷ روز عفونت را شناسایی می کند ولی به دلیل هزینه بالا (۷۵ دلار) تنها در زنان معرض خطر و در دوره پری ناتال برای رد عفونت نوزاد مورد استفاده قرار می گیرد.

مواد شیمیایی موجود در آبشش ماهی می تواند کلید طراحی سطوح مهندسی ساز با قابلیت نابودن کردن باکتری ها و عفونت های بیمارستانی باشد. ماهی‌ها بدلیل زندگی در محیطی شامل گونه‌های مختلف باکتری و قارچ، از سیستم دفاعی قدرتمندی در برابر پاتوژن‌های منتقله از آب برخوردار هستند. پپتیدهای ضدمیکروبی در آبشش ماهیان می‌تواند کلید مقابله با انواع مختلف باکتری و عفونت های بیمارستانی باشد. تیم محققان موسسه پلی تکنیک ورچستر در ماساچوست، یکی از این پپتیدها را با امید تطبیق دادن برای تولید سطوح مهندسی ساز ضد باکتری مورد مطالعه قرار داده‌اند که می تواند انقلابی در مواد مورد استفاده در محیط بیمارستان و آشپزخانه‌ها ایجاد کند.
پروفسور «تری کامسانو» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: در این مطالعه فرایند مکانیک بیوشیمیایی ماهیان برای توقف عفونت‌های باکتریایی و قارچی مورد بررسی قرار گرفته است. زمانی که ماهی با فیلتر آب از طریق آبشش ها، اکسیژن دریافت می کند، پپتیدهای ضدمیکروبی (AMPs) شامل Chrysosphin-1 با به دام انداختن پاتوژن ها و پیش از ورود آنها به جریان خون ماهی، پاتوژن را نابود می کنند.
محققان در این مطالعه AMPs را به سطوح سیلیکون و طلا با دو روش مختلف متصل کرده و توانایی پپتیدها در کشتن پاتوژن باکتریایی اشرشیاکلی را مورد بررسی قرار دادند. در روش اول AMPs بطور مستقیم جذب کریستال های طلا و سیلیکون شدند که باعث ایجاد یک لایه منفرد از مولکول ها با Amps بر روی سطح شد؛ در روش دوم در روش دوم، AMPs‌ به سطح با یک ماده چسب مانند متصل شدند به طوری که پپتیدهای بصورت عمودی رشد پیدا کردند. هر دو پیکربندی AMP در داخل سلول های E. coli کشت داده شدند؛ نتایج بدست آمده نشان می دهد که AMPs‌ در حالت تخت باعث از بین رفتن 34 درصد باکتری ها در محیط کشت شدند و در حالت عمودی نیز تا 82 درصد باکتری ها را نابود کردند. نتایج این تحقیق در مجله ACS Applied Materials & Interfaces منتشر شده است.

محققان اروپایی با استفاده از فرایندی متشکل از تابش‌های فراصوت، پلیمرهای زیستی و آنزیم، موفق به ایجاد روش جدیدی برای تهیه لباس‌ها و روپوش‌های ضدباکتری شدند. نتایج استفاده از این منسوجات در تعدادی از بیمارستان‌های اروپا، بسیار خوب گزارش شده است. گروه بیوتکنولوژی مولکولی و صنعتی (GBMI) دانشگاه پلی‌تکنیک کاتالونیا (UPC) با استفاده از پیش‌فرآوری آنزیمی همراه با رسوب همزمان نانوذرات و پلیمرهای زیستی تحت تابش امواج فراصوت، توانستند خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی را بهبود دهند. این روش برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً سترون شده استفاده شده است که به جلوگیری از آلودگی‌های بیمارستانی کمک می‌کند.
این پژوهش در چارچوب پروژه سونو (SONO) اروپا انجام شده است که 12 میلیون یورو حمایت مالی دریافت کرده و متشکل از 17 مرکز پژوهشی از جمله GBMI است. آلودگی‌های Nosocomial – آلودگی‌هایی که در لحظه شروع هیچ اثری از تلقیح ندارند - به عنوان یک مشکل مهم در بیمارستان‌ها مطرح هستند. برای غلبه بر این مشکل پروژه SONO با حمایت اتحادیه اروپا راه‌اندازی شده است. هدف این پروژه که با مشارکت 17 سازمان مختلف است که پایگاه آن UBC است تشکیل شده، بهبود خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی با استفاده از تابش امواج فراصوت برای رسوب نانوذرات اکسید روی و پلیمرهای زیستی بر روی منسوجات است.
تیم پژوهشی به رهبری تزانکو تزانو TzankoTzanov از آنزیم‌هایی استفاده کردند که اتصال نانوذرات ضدباکتری به پارچه‌ها را تحت شرایط تابش فراصوت بهبود می‌دهد. با استفاده از این آنزیم‌ها، پژوهشگران دوام نانوذرات بر روی پارچه‌ها را افزایش داده‌اند به طوری که تا 70 بار شست‌وشو نیز باقی مانده‌اند.

این پژوهش راهی را برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً موثر فراهم کرده است. اثربخشی عملیات ضدباکتری با قرارگیری آنها در الیاف ساخته شده از مواد مرکب شامل ترکیبات آلی و غیرآلی (نانوذرات روی و کیتوسان) افزایش یافته است. افزون بر حذف باکتری‌های موجود، این مواد از رشد باکتری‌های جدید نیز جلوگیری می‌کنند. براساس نتایج به دست آمده از پروژه SONO برای تولید لباس‌ها و روپوش‌های بیمارستانی از دو ماشین مدل Prototype استفاده شده است که یکی از آنها در شرکت ایتالیایی KLOPMAN International و دیگری در شرکت رومانیایی DAVO Clothing نصب شده است. هم‌اکنون پارچه‌های تولید شده در بیمارستانی در شهر صوفیه بلغارستان آزمایش شده و نتایج حاصل کاملاً مثبت گزارش شده است.

ويروس آنفلوآنزا كلك ديگري به ما زده است، زيرا شايد در شعله‌ور شدن ديابت هم دخيل باشد. خبر خوب هم آنكه اين كشف شايد به ما راهي نشان دهد كه بتوان از بروز بعضي انواع بيماري پيشگيري كرد. از دهه 1970 محققان عنوان مي‌كنند كه شايد ويروس‌ها باعث شعله‌ور شدن بيماري ديابت شوند به‌خصوص اينكه اغلب ديابت نوع يك ناگهان پس از يك بيماري عفوني بروز مي‌كند. انتروويروس‌ها و روتاويروس‌ها هر دو در اين امر متهم شمرده مي‌شوند، زيرا به اندازه كافي مي‌توانند باعث سردرگمي سيستم ايمني شوند تا به پانكراس حمله كنند، هر چند اين تصوير نيز هنوز ثابت نشده است. اخيرا محققان ايتاليايي در مورد اين رابطه كنجكاوي به خرج داده و بوقلمون‌ها را با ويروس آنفلوآنزا آلوده كردند. آنها اين كار را انجام دادند، زيرا مي‌دانستند كه پرندگان مبتلا به آنفلوآنزا اغلب پانكراس ملتهبي دارند، حتي وقتي با گونه‌هايي از ويروس آلوده شوند كه به صورت طبيعي خارج از ريه منتشر نمي‌شوند. اين تيم دريافت كه بسياري از بوقلمون‌ها مبتلا به صدمات شديد و پيشرفته پانكراس و ديابت شدند. در قدم بعدي، محققان بافت پانكراس انسان را با دو ويروس شايع آنفلوآنزا آلوده كردند. هر دو نوع ويروس‌ها به خوبي در بافت كه شامل سلول‌هاي توليدكننده انسولين هم مي‌شوند، رشد كردند.
نكته مهم آنكه حضور ويروس آنفلوآنزا در سلول‌هاي پانكراس باعث توليد مجموعه‌اي از مواد شيميايي التهابي مي‌شود كه باعث واكنش‌هاي اتوايميون شده و خود ديابت نوع يك را ايجاد مي‌كند. يك تئوري آن است كه سلول‌هاي ايمني بافت آلوده را به سلول‌هاي T تخريبي ارائه مي‌كند تا به آنها شناسايي ويروس و تخريب آنها را آموزش دهند، اما در همين روند، سلول‌هاي T، سلول‌هاي توليدكننده انسولين را هم شناخته و آنها را نيز از بين مي‌برند. در انسان، ويروس به طور طبيعي به روده و ريه محدود است. اما گاهي مي‌تواند به خون و راه ارتباطي روده كوچك و پانكراس هم برسد. زماني كه به پانكراس مي‌رسد، مكان خوب و مناسبي براي تزايد يافته است. اين تيم تحقيقاتي به دنبال علايم عفونت اخير آنفلوآنزا در افراد مبتلا به ديابت هستند كه به تازگي تشخيصي داده شده‌اند. آنها مشكوك به اين هستند كه ويروس H1N1 كه باعث بروز اپيدمي در سال 2009 شد و هنوز هم گردش است مي‌تواند علت خوبي در اين زمينه باشد، زيرا افزايش قابل‌توجهي در بروز ديابت نوع يك پس از پاندمي سال 2009 ديده شد. پزشكان ژاپني و ايتاليايي بسياري از موارد ديابت نوع يك تازه تشخيص داده شده را در افرادي گزارش كرده‌اند كه اخيرا مبتلا به آنفلوآنزا شده‌اند. موضوع مهم در اين ميان، آن است كه حتي اگر آنفلوآنزا باعث بروز تعداد كمي موارد ديابت نوع يك هم شود، مي‌توان با واكسينه‌ كردن افراد از بروز آنفلوآنزا در افرادي كه از نظر ژنتيكي مستعد ابتلا به ديابت هستند، پيشگيري كرد. ارتباط ميان ديابت و آنفلوآنزا شواهدي را در دسترس قرار مي‌دهد كه بسياري از بيماري‌هايي كه غيرعفوني در نظر گرفته مي‌شوند، در واقع در اثر عفونت ايجاد و به اين ترتيب منتشر مي‌شوند. از سوي ديگر شواهد ديگري نيز موجود است كه آنفلوآنزا مي‌تواند باعث حملات قلبي شوند، زيرا افزايش موارد حملات قلبي ساليانه پس از فصل آنفلوآنزا ديده مي‌شد، اما اكنون محققان كانادايي آثار اين ويروس را روي بيماران نشان‌ داده‌اند. آنها به تازگي گزارش كرده‌اند كه واكسينه‌ كردن بزرگسالان در برابر آنفلوآنزا صرف‌نظر از اينكه مشكلات قلبي داشته‌اند يا خير، در طول سال بعدي تعداد موارد حملات قلبي يا استروك را به نصف مي‌رساند.

دو مطالعه جديد كه در كنگره‌ قلب و عروق كانادا ارائه شده، حاكي از آن هستند كه واكسن آنفلوآنزا تنها در برابر عفونت محافظت ايجاد نمي‌كند، بلكه مي‌تواند به سلامت قلب هم كمك كند. اين دو مطالعه اظهار مي‌دارند افراد مبتلا به بيماري قلبي كه واكسن آنفلوآنزا دريافت كرده‌اند با خطر كمتر حملات قلبي و مغزي روبرو مي‌شوند و اپيزودهاي كمتري را از آريتمي تجربه خواهند كرد. در مطالعه اول، محققان داده‌هاي 4 كارآزمايي باليني انجام شده را در اين زمينه بررسي كردند كه واكسن آنفلوآنزا در مقابل پلاسبو مقايسه شد. نيمي از بيماران در مطالعات بيماري قلبي داشتند و نيمي ديگر سالم. در نهايت ديده شد كه گروه دريافت‌كننده واكسن با 50 درصد كاهش در بروز حوادث قلبي- عروقي در يكسال پس از تزريق واكسن مواجه شدند. در مطالعه دوم، محققان 230 بيمار را كه ICDs در بدن آنها كاشته شده بود، مورد بررسي قرار دادند. در ميان اين افراد، بيماران دريافت‌كننده واكسن آنفلوآنزا كمتر در معرض شوك قرار گرفتند. به نظر مي‌رسد علت اين امر شايد محافظت واكسن از patchهاي بي‌ثبات ديواره شريان‌ها باشد.

بر اساس نتايج یک پژوهش جدید، کمبود خواب می‌تواند اثربخشی واکسیناسیون را کاهش دهد. محققان الگوهای خواب 125 فرد بالغ را که دوره سه نوبت واکسن جهت محافظت در برابر هپاتیت ب را دریافت كردند، اندازه گیری کردند. سیستم ایمنی بدن شرکت کنندگانی که کمتر خوابیده بودند، آنتی بادی‌های کمتری در پاسخ به واکسن تولید کرده بود و آزمایش خون آن‌ها نشان داد که این آنتی بادی‌ها میزان استاندارد محفاظت از ویروس را برآورده نمی‌کنند. فقط میزان خواب و نه کیفیت آن، میزان آنتی بادی‌های تولید شده در واکنش به واکسن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پس از دریافت واکسن، افرادی که کمتر از شش ساعت در شب می‌خوابیدند، حدود 12 برابر بیشتر از سایرین به صورت محافظت نشده در برابر ویروس باقی ماندند.
«پراتر آریک»، نویسنده پژوهش و محقق دانشگاه کالیفرنیا مي‌گويد: بر اساس یافته‌های ما و شواهد آزمایشگاهی، پزشکان و دیگر متخصصان بهداشت و سلامت که واکسن تجویز می‌کنند، از آن جا که کمبود خواب می‌تواند اثربخشی واکسن را تحت تاثیر قرار دهد، باید در ابتدا از بیمار خود در مورد الگوهای خوابشان سوال کنند. وی در ادامه مي‌افزايد: این اولین باری است که پژوهشی در خارج از آزمایشگاه خواب تایید می‌کند که مقدار خواب افراد بر روی چگونگی پاسخ آن‌ها به واکسن تاثیر می‌گذارد. نتايج این پژوهش در مجله «sleep» منتشر شده است.

دانشمندان چینی توانسته‌اند که با استفاده از یک زیست‌حسگر نانوسیمی دو نوع مختلف آنفلوآنزا را در عرض چند دقیقه تشخیص دهند. این دانشمندان امیدوارند که افزاره آنها انقلابی در تشخیص آنفلوآنزا ایجاد کند و شیوع بیماری را در یک رخداد فراگیر به کنترل درآورد. اپیدمی‌های سالیانه آنفلوآنزا توسط دو نوع اصلی رخ می‌دهند و منجر به پنج میلیون مورد وخیم در سال با بیش از 500 هزار مرگ می‌شوند. آنفلوآنزای A انسانی یا از نوع H3N2 است یا H1N1 که به آنفلوانزای خوکی نیز معروف است. سهولت انتقال این بیماری، یک تست تشخیصی ساده و معتبر برای پزشکان مهیا می‌کند.
در حال حاضر، واکنش زنجیرهای پلیمراز بلادرنگ، که در آن RNA از مایعات تنفسی استخراج شده و تقویت می‌شود، استاندارد طلایی تشخیص است. چندین ساعت طول می‌کشد تا این تست کامل شود و به خاطر آشکارسازی RNA غیرعفونی و نیز نتایج منفی‌ اشتباه که ناشی از مقادیر کم ویروسی و مشکلات نمونه‌برداری است، روش عاری از نقصی نیست. «ماوشنگ یاو» و همکارانش از دانشگاه پکن و دانشگاه علم و فناوری پکن، تست دیگری ابداع کرده‌اند که دارای سرعت کافی برای استفاده بالینی است. این افزاره از یک زیست‌حسگر ساخته شده از توری نانوسیم سیلیکونی که با پادتن‌های آنفلوانزای A برای گیراندازی پروتئین ویروسی عامل‌دار شده است، استفاده می‌کند. پروتئین‌هایی که روی نانوسیم به دام می‌افتند، رسانایی الکتریکی افزاره را متناسب با غلظت ویروس تغییر می‌دهند. «یاو» می‌گوید: همین که این سیستم حسگری حاضر شد، کل زمان آشکارسازی حدود دو دقیقه طول می‌کشد. آنها قبلا از افزاره مشابهی جهت آشکارسازی بلادرنگ ویروس‌های آنفلوانزای هوابرد با نمونه‌گیری پیوسته استفاده کرده‌اند، ولی سیستم جدید آنها برای هوای بازدم است. بیمار در یک افزاره جمع‌آوری سرد، بازدم می‌کند. سپس، مایع حاصله 100 برابر رقیق‌تر می‌شود تا از تداخل‌های احتمالی سایر مولفه‌های تنفسی قبل از اعمال آشکارساز اجتناب شود.
این حسگر قادر به آشکارسازی 29 ویروس در میکرولیتر است. برای 90 درصد موارد تست شده تشخیص‌های مثبت یا منفی کاملا درست بودند. مرحله بعدی اتوماتیک کردن تست است. «یاو» می گوید که ما مشغول کار بر روی یک افزاره دستی جهت تشخیص نانوسیمی ویروس هستیم و این شدنی است. ما در آزمایشگاه، افزاره‌های الکترونیکی آماده‌ای داریم که سیگنال‌های الکتریکی را از نانوسیم گرفته و به یک سیستم CPU که می‌تواند سیگنال آشکارسازی را به قسمت‌های دور منتقل کند، می‌رسانند. این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ «Nano Letters» منتشر کرده‌اند.

دانشمندان مؤسسه فناوری ماساچوست نوعی پلیمر موسوم به mucin را در ماده مخاطی بدن کشف کرده‌اند که قادر است باکتری‌ها را به دام انداخته و از تجمع آن‌ها و تبدیل‌شان به نوعی بیوفیلم دشوار از لحاظ برطرف شدن ممانعت کند. بیوفیلم‌ها شامل کلونی‌های بزرگ متشکل از باکتری‌ها هستند و برطرف کردن این تجمعات باکتریایی فرایندی بسیار دشوار به شمار می‌آید. ماده مخاطی نوعی مکانیزم دفاعی در بدن است که از گوش، دهان، چشم و سایر غشاها در مقابل مهاجمان بالقوه محافظت می‌کند. به تازگی مارینا کالدرا و ران فریدلندر از موسسه ماساچوست رفتار نوعی باکتری را در پاسخ به پروتئین‌های این ماده مورد بررسی قرار دادند.
به ادعای آنها، مواد مخاطی زنجیره‌های طولانی متشکل از پروتئین بوده که دارای مولکول‌های قندی فراوان هستند. مولکول‌های قندی از حرکت باکتری‌ها و خوشه‌بندی‌ها آن‌ها جلوگیری می‌کنند. این عمل مانع از بروز عفونت و تشکیل بیوفیلم می‌شود. ادعای علمی جدید متفاوت از نظریه‌های پیشین مبنی بر چگونگی عملکرد ماده مخاطی عنوان شده است. بر اساس این نظریه‌ها، ماده مخاطی مواد خارجی را به دام نمی‌اندازد بلکه باکتری‌ها به طرز ساده‌یی در ترکیب چسبناک مخاط معلق می‌شوند و در آن‌جا به عنوان مواد منفرد آسیب کمتری در مقایسه با خوشه‌های جمعی وارد می‌کنند. تیم علمی هم‌اکنون در حال مطالعه این موضوع است که پروتئین‌های مخاطی چگونه به محصولات ضدباکتریایی از قبیل خمیر دندان به منظور محافظت از پوشش‌های حفاظتی معرفی شوند. جزئیات این کشف علمی در مجله Current Biology انتشار یافته است.

دانشمندان موفق به معرفي يك ابرپادتن براي درمان آنفلوانزا شدند كه با يك ضربت منفرد بيماري را درمان مي‌كند. اين موفقيت اميدهاي جديدي را پيش روي متخصصان براي ريشه‌كن كردن اين بيماري جهاني مي‌گذارد. ابرپادتن موسوم به CR9114 گامي براي ارائه يك درمان طولاني و نه يك واكسيناسون سالانه در فصل زمستان به شمار مي‌آيد. اين پادتن ضربتي همچنين مي‌تواند در درمان عفونت‌هاي شديد و حفاظت از پرسنل بيمارستاني طي شيوع آنفلوانزا كارسازباشد.
دانشمندان تاكنون سه آنتي‌بادي انساني براي مقابله با آنفلوانزاي B شناسايي كرده‌اند و آنتي‌بادي معرفي شده در مقابل ويروس آنفلوانزاي شايع‌تر و جدي‌تر A‌ نيز كارآمد است. براي طراحي يك واكسن آنفلوانزاي كارساز در سطح جهاني، بايد راهكاري براي مقابله با آنفلوانزاهاي نوع A و B ارائه دهد و پادتن مزبور تنها آنتي‌بادي است كه اين عمل را صورت مي‌دهد. وي و همكارانش در موسسه واكسن كروسل در هلند مجموعه‌ اي بزرگ از آنتي‌بادي‌هاي آنفلوانزا را از سلول‌هاي ايمني داوطلباني كه به آن‌ها واكسن فصلي تزريق شده بود، توليد كردند. آن‌ها سپس به منظور يافتن آنتي‌بادي‌هاي مرتبط با تنوع و گوناگوني ويروس‌هاي آنفلوانزاي B آن‌ها را غربالگري كردند.
سه عدد از اين آنتي‌بادي‌ها تحت نام‌هاي CR8033، CR8071 و CR9114 از موش‌ها در مقابل دوز مرگبار دو آنفلوانزاي عمده محافظت كردند و CR9114 همچنين عليه ويروس‌هاي آنفلوانزاي A مقابله كرد. اين ويروس‌ها شامل زيرنوع H1N1 بود كه دست كم 17 هزار نفر را در سال 2009 به كام مرگ برد. محققان هلندي از تكنيك‌هاي اسكن‌ هنري جهت نشان دادن اين موضوع كه آنتي‌بادي‌هاي CR8033 و CR8071 خود را به «سر» پروتئين هماگلوتين مي‌چسبانند، استفاده كردند. اين پروتئين سطح بيروني‌تر ويروس‌هاي آنفلوانزا را نشانه گرفته و از حركت آن‌‌ها از سلول‌هاي عفوني ممانعت مي‌كند. نكته جالب توجه در خصوص اين آنتي‌بادي‌ها اين است كه آن‌‌ها ويروس‌هاي آنفلوانزا را عمدتاً با جلوگيري از خارج كردن سلول‌هاي عفوني توسط ذرات ويروس صورت مي‌دهند. آنتي‌بادي CR9114 نيز به مكاني در ساقه هماگلوتين متصل مي‌شود. اين آنتي‌بادي از اعمال تغيير شكل به پروتيين مزبور كه ويروس براي هم‌جوشي با غشاي بيروني‌تر سلول‌هاي ميزبان به آن نياز دارد، جلوگيري مي‌كند.

پژوهشگران کانادایی از عدم وجود عوارض جانبی در آزمایشات بالینی نسل جدید واکسن ایدز خبر می دهند. واکسن جدید ایدز SAV001-H توسط محققان دانشگاه وسترن اونتاریو و با حمایت شرکت Sumagen تولید شده است. این واکسن تنها واکسن ایدز در دست توسعه در کانادا و یکی از معدود نمونه های موجود در جهان محسوب می شود.
نخستین آزمایش بالینی واکسن SAV001-H بر روی انسان در ماه مارس (فرودین) و پس از دریافت مجوز از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)‌ انجام شد. در آزمایشات بالینی، مردان و زنان آلوده به ویروس HIV در محدوده سنی 18 تا 50 سال به صورت تصادفی به دو گروه درمانی برای آزمایش واکسن تقسیم شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در هیچکدام از دو گروه تحت درمان، عوارض جانبی مشاهده نشده است و در برخی بیماران شکل گیری آنتی بادی HIV-1 افزایش نسبی را نشان می دهد.
محققان از سطح ایمنی واکسن SAV001-H و قدرت القای سیستم ایمنی بدن ابراز رضایت کرده اند که می تواند مسیر را برای آغاز فاز جدید آزمایشات بالینی هموار کند. این نتایج می تواند به کسب موفقیت در مرحله نهایی آزمایشات بالینی و عرضه تجاری واکسن منجر شود. تاکنون بیش از 28 میلیون نفر در جهان در اثر ابتلا به بیماری ایدز جان خود را از دست داده اند و بیش از 34 میلیون نفر نیز مبتلا به ویروس اچ آی وی (HIV)‌ هستند، اما تاکنون داروی موثری برای مهار و پیشگیری از این بیماری خطرناک تولید نشده است.

دانشمندان استراليايي، واکسن بيماري مرگبار هپاتيت C را تحت آزمايش قرار دادند. هپاتيت C يک بيماري عفوني کبد است که ناشي از ويروس هپاتيت (HCV) بوده و حدود 200 ميليون نفر در سراسر جهان به اين بيماري مبتلا هستند. عفونت اغلب بدون علامت است، اما مي تواند منجر به زخم شدن کبد و در نهايت به سيروز تبديل و پس از سال‌ها آشکار شود. در برخي موارد ابتلا به سيروز سبب نارسايي کبد و پيشرفت سرطان کبد مي‌شود.
اين واکسن که در حال حاضر تحت آزمايشات پيش باليني است، نتيجه تحقيقات موفقيت آميز «درامر هايدي»، دانشيار موسسه Burnet و تيم همراه وي از مرکز ويروس شناسي است. واکسن مذكور منحصر به فرد است چرا که حاوي ضروري‌ترين بخش‌هاي حفاظت از پروتئين عمده سطح ويروسي است که آنتي بادي استخراج و از ورود ويروس‌هاي هپاتيت C به داخل سلول جلوگيري مي کند و در نتيجه مانع از بروز عفونت مي‌شود. «درامر» اين يافته‌ها را در مجله معتبر Immunotherapeutics و اجلاس واکسن (ImVacS) در کمبريج و ماساچوست ارائه کرده است.

استفاده از اسپور باکتریایی برای انتقال دارو می‌تواند از تزریقات دردناک جلوگیری کرده و خطر گستری بیماری‌های عفونی مانند HIV را به حداقل برساند. تیم تحقیقاتی دانشکده علوم زیستی رویال هالووی دانشگاه لندن به سرپرستی پروفسور «سیمون کاتینگ»، از اسپور پروبیوتیک گرفته شده از باکتری «باسیلوس سوبتیلیس» بعنوان بهترین انتقال دهنده آنتی ژن استفاده کردند.
به گفته پروفسور «کاتینگ»، در این روش به جای استفاده از سوزن برای تزریق زیر جلدی، واکسن مبتنی بر اسپور باسیلیوس از طریق اسپری بینی، مایع دهانی، کپسول یا یک فیلم کوچک زیر زبانی حاوی دارو وارد بدن می‌شود. با توجه به پایداری فوق‌العاده اسپورها، واکسن تولید شده بر پایه باسیلیوس نیازی به نگهداری در محل خنک ندارد.
آزمایش پیش بالینی واکسن‌های مبتنی بر باکتری باسیلیوس برای برخی بیماری‌ها از جمله سل، آنفلوانزا و کزاز انجام شده است، اما این تکنیک می‌تواند برای تولید واکسن محافظ در برابر کلستریدیوم سخت (عفونت دستگاه گوارش) نیز مورد استفاده قرار بگیرد. برای عملی شدن فناوری تولید واکسن با این روش، محققان در حال مذاکره با شرکت Holloway Immunology هستند و برای شروع سه واکسن سل، کلستریدیوم سخت و آنفلوانزا انتخاب شده‌اند.

محققان دانشگاه نيويورک با افزودن کره‌هاي نانومقياس طلا روي يک دانه ميکروسکوپي شيشه، يک ابرحسگر ساخته‌اند که مي‌تواند حضور حتي نمونه منفرد از کوچک‌ترين ويروس‌هاي شناخته شده را نيز تشخيص دهد. اين حسگر يک رفتار نوري بسيار عجيب از خود نشان مي‌دهد که به نام «حالت گالري نجوا» ناميده مي‌شود؛ اين نام از گالري دايره‌اي معروف در کليساي بزرگ سنت پل در لندن گرفته شده است که در آن کوچک‌ترين نجواي کنار ديوار را مي‌‌توان در تمام نقاط اطراف گالري شنيد.
مشابه همين حالت امواج نوري به شکل چرخشي درون دانه‌هاي شيشه‌اي کوچک فرستاده شده و با فرکانس خاصي نوسان مي‌کنند. همانگونه که يک شيء کوچک روي سيم ويولن مي‌تواند فرکانس ارتعاش آن را هرچند به مقدار بسيار کم تغيير دهد، قرار گرفتن يک ويروس بسيار کوچک روي اين حسگر فرکانس ارتعاش نور را عوض مي‌کند. محققان با استفاده از حسگر اوليه شيشه‌اي توانستند ويروس بزرگي همچون آنفلوآنزا را شناسايي کنند، اما حساسيت اين حسگر در حدي نبود که بتواند ويروس‌هاي کوچکي همانند ويروس فلج اطفال را تشخيص دهد.
اين پژوهشگران توانستند با افزودن نانوکره‌هاي طلا به اين حسگر شيشه‌اي حساسيت آن را تا 70 برابر افزايش دهند؛ اين ذرات طلا نقاطي به‌ نام «نقاط داغ پلاسمونيک» ايجاد مي‌کنند که در آن امواج نوري با امواج الکترون‌ها کوپل مي‌شوند. اين حسگر هيبريدي نه تنها توانست حضور ويروس MS2، ويروس سبک در دنياي ويروس‌هاي RNA را شناسايي کند، بلکه با اندازه‌گيري دقيق تغيير فرکانس نور، وزن ويروس را نيز تعيين کند. با انجام تنظيمات کوچک مي‌توان از اين حسگر در تشخيص پروتئين‌هاي منفرد استفاده کرد؛ از جمله اين پروتئين‌ها مي‌توان به نشانگرهاي زيستي سرطان اشاره کرد که مدت‌ها قبل از بروز علائم اين بيماري در خون ظاهر مي‌شوند. نتايج اين تحقيق در مجله «Applied Physics Letters» منتشر شده است.

گروهي از محققان چيني با استفاده از نانوسيم‌هاي سيليکوني يک ابزار بسيار حساس براي تشخيص ويروس آنفلوآنزا در بازدم انسان ساخته‌اند. آناليز ماده حاصل از ميعان بازدم (EBC) يکي از روش‌هاي تشخيصي نويدبخش است که مي‌تواند اجزاي گازي مختلف در بازدم انسان را به بيماري‌هاي مختلف ارتباط دهد. به‌ علاوه، نمونه‌برداري از بازدم ساده‌تر و سريع‌تر از تست خون است و هيچ‌گونه ضايعات سمي توليد نمي‌کند. نانوذرات طلا، نانولوله‌هاي کربني و نانوسيم‌هاي سيليکوني جزء عناصري هستند که در تشخيص عاري از برچسب و بسيار حساس ويروس‌ها به‌ کار مي‌روند.
محققان دانشگاه پکن در چين با اتصال شيميايي پادتن‌ها به سطح يک ترانزيستور اثرزمينه ساخته شده از نانوسيم‌هاي سيليکوني يک ابزار بسيار حساس براي تشخيص ويروس آنفلوآنزا در بازدم انسان ساخته‌اند. اتصال ويروس به پادتن‌ها موجب تغيير رسانايي الکتريکي شده و در نتيجه حضور يک عامل زيستي به يک سيگنال الکتريکي تبديل مي‌شود. مطالعات نشان داده‌اند بازدم يک فرد مبتلا به آنفلوآنزا حاوي ويروس اين بيماري است؛ با وجودي که استفاده از حسگرهاي نانوسيم سيليکوني در تشخيص ويروس‌ها جديد نيست، اين اولين بار است که از اين روش در تشخيص آنفلوآنزا استفاده مي‌شود.
دکتر «مائوشنگ يائو»، يکي از محققان دانشکده علوم و مهندسي محيط زيست در دانشگاه پکن مي‌گويد: ما توانستيم با استفاده از اين حسگر نانوسيمي با موفقيت و به شکلي کاملاً انتخابگر ويروس آنفلوآنزا (H3N2) را در عرض چند دقيقه در ميعان رقيق‌شده بازدم يک فرد مبتلا به اين بيماري شناسايي کنيم. اين کار نشان مي‌دهد که اگر حسگر نانوسيمي با استانداردهاي مربوط به ويروس و کنترل‌هاي ميعان بازدم کاليبره شود، مي‌تواند در زمان 100 برابر کمتر از روش استاندارد طلا (RT-qPCR) ويروس آنفلوآنزا را در کاربردهاي باليني تشخيص دهد. وي مي‌افزايد: تجاري‌سازي اين فناوري به‌ عنوان يک ابزار دستي به‌ طور کامل امکان‌پذير بوده و فرصت‌هاي بسيار بزرگي در زمينه تشخيص آنفلوآنزا در سامانه‌هاي باليني ايجاد مي‌کند.
بنابر گفته سازمان بهداشت جهاني سالانه سه تا پنج ميليون نفر در اثر شيوع آنفلوآنزا (بيشتر H3N2 و H1N1) به شدت بيمار مي‌شوند که از اين تعداد 250 هزار تا 500 هزار نفر جان خود را از دست مي‌دهند. متخصصان براي تشخيص اين بيماري بر تعداد گلبول‌هاي سفيد خون به‌ عنوان يک تست معمول خوني و همچنين علائم باليني همچون سردرد، سرفه و درد مفاصل تکيه دارند. دکتر «ژوئفنگ گوئو» و دکتر «تونگ ژائو» از اعضاي اين گروه تحقيقاتي، يافته‌هاي خود را در شماره آنلاين مجله «Nano Letters» منتشر کرده‌اند.

محققان آمريكايي در پژوهش جديد خود نشان داده‌اند كه شيوه حمله ويروس اچ‌آي‌وي به سلولهاي T حافظه مي‌تواند روش استفاده از داروها را براي توقف اين ويروس متحول كند. سلولهاي كمك‌كننده T از سيستم ايمني بدن با سازماندهي نيروهايي براي مبارزه با عفونت محافظت مي‌كند. ويروس اچ‌آي‌وي اين سلولها را دزديده و با كاهش ميزان آنها، بدن را در برابر ابتلا به بيماري آسيب‌پذير مي‌كند. البته تمام سلولهاي كمك‌كننده T مشابه نيستند. برخي از آنها از تجربه بيشتري برخوردار بوده و سلولهاي كمك‌كننده حافظه خوانده مي‌شوند و گروه ديگر سلولهاي ساده‌تر هستند كه تاكنون با عفونت مواجه نشده‌اند.
محققان در اين پژوهش دريافتند كه اين سلولهاي پشتيبان با وجود شباهت ساختاري بسيار از تفاوتهايي در سطح مولكولي برخوردارند. برخلاف سلولهاي كمك‌كننده ساده تر، گروه ديگر از تحرك ديگري برخوردار بوده و اين ميزان جنبش است كه باعث جلب توجه ويروس و آسيب‌پذير شدن اين سلول‌ها مي‌شود. به گفته محققان، اچ‌آي‌وي از يك گيرنده براي اتصال به سلول براي ورود به آن استفاده مي‌كند. اين فرآيند مانند در زدن است كه در پي آن يك سيگنال در داخل سلول ارسال و در تمثيلي باز مي‌شود تا ويروس بتواند به راحتي وارد شود. اگر اين فرآيند بر روي سلول‌هاي ساده صورت بگيرد، جوابگو نخواهد بود چرا كه اين سلولها از حساسيت لازم برخوردار نيستند. از اين رو سلولهاي باتجربه‌تر بيشتر در دام هجوم اين ويروس قرار مي‌گيرند. همچنين اين ويروس از مهارت زيادي براي تغيير و جهش برخوردار است كه كنترل آن را براي بدن سخت مي‌كند. اين موضوع در كنار از بين رفتن سلولهاي T كمك كننده حافظه باعث مي‌شود كه سيستم ايمني نتواند در برابر بيماري مقاومت كند.
محققان با تكيه بر همين دانش تصميم دارند كه به جاي ويروس اچ‌آي‌وي، تمركز درمان را بر روي اين سلولها تغيير داده و راه جديد براي مقابله با ايدز پيدا كنند. از ديگر اهداف اين دانشمندان، شناسايي يك هدف سلولي جديد براي ويروس بوده تا بتوانند در نهايت آنرا محدود كرده و بدون آسيب به سلول ميزبان از بين ببرند. اين محققان قصد دارند از داروهاي موجود از جمله داروهاي ضد سرطان استفاده كنند چرا كه هر دو در يك مورد با هم مشابهت دارند و آن سلولهاي عفوني است. اين پژوهش در مجله Biological Chemistry منتشر شده است.

محققان دانشگاه ايلينويز در حال طراحي بخيه الكترونيكي هوشمندي هستند كه مي تواند در آينده براي تشخيص عفونت در محل زخم و كمك به بهبود سريع‌تر مورد استفاده قرار گيرد. نمونه اوليه بخيه الكترونيكي هوشمند توسط پروفسور «جان راجرز» طراحي شده كه از حسگرهاي سيليكوني فوق باريك متصل به نوارهاي پليمري يا ابريشمي استفاده مي‌كند. اين حسگرها در زمان تماس با پوست مي توانند نشانه هاي بروز عفونت را شناسايي كنند و حتي قادر هستند با افزايش دما به از بين رفتن عفونت در محل زخم نيز كمك كنند؛ ديويد سيليكون و نانو غشاي پلاتين به عنوان حسگرهاي گرمايي استفاده مي‌شوند. براي ساخت حسگرهاي نازك، محققان با استفاده از مواد شيميايي، قطعه كوچكي از سيليكون را از يك ويفر سيليكون برش دادند و سپس از يك مهر لاستيكي براي انتقال غشاي نانو به نوار پليمري يا ابريشمي استفاده كردند؛ با افزودن الكترودهاي فلزي و سيم‌ها در بالاي نوار، دستگاه در لايه‌اي از اپوكسي پوشش داده شد. نتايج اين دستاورد در مجله Small‌ منتشر شده است.

پژوهش محققان آمریکایی حاکی از آن است که بیماران مبتلا به ایدز در خطر بالایی از ابتلا به سرطان معده و مری و همچنین لنفوم غیر هوچکین قرار دارند. محققان انجمن ملی سرطان و انجمن گوارش آمریکا با مطالعه 27 ساله (1980 تا 2007) بر 596 هزار و 955 فرد مبتلا به ایدز دریافتند که این بیماران در خطر 69 درصدی ابتلا به سرطان مری و 44 درصدی سرطان معده قرار دارند. علاوه بر این خطر لنفوم غیر هوچکین (NHLs) در معده و مری مبتلایان به ایدز نیز به‌طور جدی افزایش می‌یابد.
در لنفوم غيرهوچکيني، سلولهاي دستگاه لنفاوي، از حالت طبیعی خود خارج شده و بدون توقف شروع به رشد و تقسیم شدن می‌کنند، در نتیجه بدن بدون نیاز به بافت جدید، دارای بافت‌های اضافی به نام توده می‌شود. تحلیل اطلاعات به دست آمده از این پژوهش نیز نشان می‌دهد که بیماری ایدز خطر ابتلا به سرطان قسمت پایین معده را 53 درصد افزایش می‌دهد.
بر اساس این گزارش، از آنجاییکه عفونت هلیکو باکتر پیلوری یکی از دلایل سرطان قسمت پایینی معده است، یک توضیح برای افزایش خطر ابتلا به این سرطان می‌تواند افزایش شیوع هلیکو باکتر پیلوری در بین مبتلایان به ایدز باشد. علاوه بر این، استفاده مکرر از تنباکو و الکل در بین بیماران ایدزی می‌تواند دلیل موجه دیگری برای افزایش خطر ابتلا به سرطان در این بیماران تلقی شود. به گفته دکتر "کریستینا پرسن"، به دلیل پیشرفت راه‌های درمانی، مبتلایان به ایدز طول عمر بیشتری پیدا کرده‌اند، اما هنوز خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف برای آنان باقی است. پژوهشگران توصیه کرده‌اند که برنامه‌های تشویقی برای ترک دخانیات و الکل می‌تواند در کاهش وقوع سرطان مری و معده در بیماران ایدزی یاری رسان باشد. این مطالعه در مجله "Gastroenterology" منتشر شده است.

مطالعه‌اي پيش‌باليني نشان داد: يک نانوذره‌ي آزادکننده اکسيد نيتريک (NO- NP) که قبلا خاصيت ضدباکتري آن براي باکتري‌هاي گرم مثبت و منفي و نيز خاصيت شتابدهي آن در بهبود زخم‌ها در مدل‌هاي بريدگي حيواني مشاهده شده است، در زدودن عفونت‌هاي کانديدا (Candida) سوختگي در موش‌ها موثر است. دکتر «لوئيس مارتينز»، استاديار علوم بيوپزشکي دانشگاه لانگ ايسلند، مي‌گويد: معلوم شده است که اکسيد نيتريک داراي فعاليت ضدقارچي مستقيم است، مي‌تواند پاسخ‌هاي ايمني ميزبان را تعديل کند و نيز يک تنظيم‌کننده مهم براي شفاي زخم است. ما کار موفق قبلي خودمان را با استفاده از فناوري آزادکننده NO در بيماريزاهاي باکتريايي و زخم‌هاي جراحي به يک ارگانيسم جديد (کانديدا) و نيز يک مدل زخم جديد (سوختگي گرمايي با ضخامت کامل) توسعه داده و تاثير NO-np را بسيار موثر يافتيم.
با استفاده از يک مدل سوختگي موشي، NO-np خاصيت ضد قارچي عليه کانديدا آلبيکنس (احتمالاً با متوقف کردن رشد و مورفوژني آن که در محيط آزمايشگاه قابل مشاهده است) نشان داد. علاوه براين معلوم شد که حيوان‌هاي درمان شده با NO-np آهنگ‌هاي شتابداري در شفاي زخم داشته‌اند. ارزيابي بافت‌شناسي نشان داد که درمان NO-np نفوذ گلبول سفيد را بهبود مي‌بخشد، بار قارچي را کمينه مي‌کند و تخريب کلاژن را کاهش مي‌دهد، بنابراين مکانيسم‌هاي بالقوه‌اي براي فعاليت بيولوژيکي درماني مهيا مي‌کند.
اين پژوهشگران مي‌گويند: ما معتقديم که توسعه درمان‌هاي نويني براي چنين قارچ‌هايي که هنوز هم بسيار بيماريزا هستند، بمنظور محدود کردن ناخوشي‌ها و مرگ و ميرهاي مرتبط با آن و در نهايت بهبود توانايي ما در درمان اين عفونت‌ها، بسيار مهم است. فناوري‌ نانو يک خيابان بدون انتها هم براي غلبه بر مقاومت عامل بيماريزا به دارو و هم تحويل موثر عامل‌هاي دارويي بسيار ناپايدار مانند اکسيد نيتريک است. اين مطالعه ارائه‌کننده يکي از چندين پژوهش پيش‌باليني است که کارآيي NO-np را بعنوان عامل ضدباکتري با توانايي بسيار و نيز شتاب‌دهنده شفاي زخم نشان مي‌دهد. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي «Frontiers Microbiology» منتشر کرده‌اند.

سازمان غذا و داروي آمريکا به تازگي قرص ترکيبي استريبيلد (Stribild) که شامل الويتگراوير، کوبيسيستات، امتريسيتابين و تنوفووير ديسوپروکسيل فومارات است را براي درمان عفونت HIV-1 در بزرگسالاني که براي عفونت خود هرگز تحت درمان قرار نگرفته‌اند مورد تاييد قرار داده است. در قرص ترکيبي استريبيلد دو داروي مورد استفاده در درمان اچ‌آي‌وي که قبلا مورد تاييد FDA قرار گرفته بودند همراه دو داروي جديد الويتگراوير و کوبيسيستات وجود دارد. الويتگراوير، دارويي است که يکي از آنزيم هاي مورد نياز ويروس ايدز براي تکثير را مهار مي‌کند. کوبيسيستات، آنزيمي را مهار مي‌کند که متابوليزه‌کننده داروهاي ضدايدز است و براي طولاني‌تر کردن اثر الويتگراوير تجويز مي‌شود. ترکيب امتريسيتابين و تنوفووير ديسوپروکسيل فومارات در سال 2004 ميلادي با عنوان ترووادا (Truvada) مورد تاييد قرار گرفته بود. ترووادا فعاليت آنزيم ديگري را که ويروس ايدز براي تکثير در بدن بيماران نياز دارد، بلوک مي‌کند. در مجموع اين ترکيبات دارويي رژيم درماني کاملي براي عفونت اچ‌آي‌وي فراهم مي‌کند. به دنبال تحقيقات جديد و گسترش توليد داروهاي ضدايدز، درمان ايدز از رژيم‌هاي چندقرصي به رژيم‌هاي تک‌قرصي تغيير شکل داده‌ است. تاييد استريبيلد از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا، گامي در جهت ساده‌تر کردن درمان ايدز است. استريبيلد، جديدترين داروي مورد تاييد FDA در سال ميلادي جاري است. ايمني و اثربخشي آن روي 1408 بيمار بزرگسال که قبلا تحت درمان قرار نگرفته بودند در دو مطالعه باليني دوسوکور مورد ارزيابي قرار گرفت. شايع‌ترين عوارض مشاهده شده به دنبال مصرف استريبيلد طي اين مطالعه عبارت بودند از تهوع و اسهال.

به تازگي محققان موفق شدند نشان دهند كه چگونه و با چه روشي HIV مي‌تواند سلول‌هاي ايمني انساني را آلوده كند. اکنون روش مذکور با جزييات بزرگ‌تر از آنچه قبلا مشخص شده بود نشان داده شده و البته آن هم با كمك يك تكنيك ميكروسكوپي كه اجازه مي‌دهد حتي ساختار درون ويروس‌ها نشان داده شود. ميكروسكوپ‌هاي نوري معمولي نمي‌توانند ساختمان‌‌هاي كوچك‌تر از 200 نانومتر را مشخص كنند زيرا داراي محدوديتهايي در طول موج نور قابل‌رويت هستند، بنابراين ويروس كه اغلب 25 تا 300 نانومتر اندازه دارند به سختي ديده مي‌شوند. حالا محققان با تغيير يك روش قديمي توانستند به اين مهم دست يابند.
به عبارتي درگذشته مشخص نبود كه آيا مواد ژنتيكي HIV داخل سيتوپلاسم سلول ميزبان آزاد مي‌‌شود يا اينكه داخل كپسيد مي‌‌ماند تا اينكه به هسته سلول برسد. حالا با اين روش تشخيص مشخص شد كه HIV داخلي كپسيد مي‌‌ماند. اين اطلاعات ممكن است فرصت‌هايي را براي هدف‌گيري ويروس قبل از از رسيدن به DNA هسته امكان‌پذير سازد.

برگزار کننده: مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
زمان برگزاری: ۷ الی ۹ آذر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۸/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های بین المللی امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سایت همایش

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری، سازمان غذا و دارو
زمان برگزاری: ۱۸ الی ۱۹ آذر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۸/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های بین المللی رازی

سایت همایش

محققان مدرسه مهندسي دانشگاه Tufts راهي را براي نگهداري کارآيي واكسن‌ها و ديگر داروها كه به تبريد نياز دارند، براي ماه‌ها و احتمالا سال‌ها در دماي بالاي 110 درجه پيدا كرده‌اند. اين روش ابداعي چيزي نيست جز نگهداري واكسن‌ها در يك پروتئين ابريشمي كه از پيله كرم ابريشم گرفته شده است. نكته مهم اينكه اين ابريشم دارويي مي‌تواند در فرم‌هاي مختلف مانند ميكروسوزن، ميكرووزيكل و فيلم‌هايي ساخته شود كه اجازه مي‌دهد داروها نگهداري و ذخيره شوند. اين ابداع جديد مانع بزرگي را از سر راه نگهداري بعضي داروها كه نياز به سردنگه‌داشتن دارند، برداشته است. بسياري از واكسن‌ها، آنزيم‌ها، آنتي‌بادي‌ها و بسياري از آنتي‌بيوتيك‌ها به نگهداري در زنجيره سرد نياز دارند تا قدرت و كارايي‌شان حفظ شود. متخصصان پيش‌بيني مي‌كنند نزديك به نيمي از واكسن‌ها به دليل رعايت‌نكردن پروسه زنجيره سرد از بين مي‌روند. حتي در كشورهاي صنعتي نيز از دست رفتن كارايي دارو در دماي بدن يك مشكل جدي در سيستم پيشرفته تحويل دارو محسوب مي‌شود. مهندسان بيومديكال در اين تحقيق دريافتند ابريشم، تثبيت‌كننده كارايي واكسن MMR است، همچنين پني‌سيلين و تتراسايكلين را در طيف گسترده‌اي از دما حداقل تا 60 درجه سانتي‌گراد، به‌طور موثري بهتر از ديگر گزينه‌ها مانند كپسول‌هاي كلاژن، پودرهاي خشك و محلول‌ها حفظ مي‌كند.

سازمان غذا و داروي آمريکا، خبر از تاييد ترووادا (Truvada)-شامل امتريسيتابين و تنوفووير ديزوپروکسيل فومارات-به عنوان اولين داروي مورد تاييد براي کاستن از خطر عفونت اچ‌آي‌وي در افراد آلوده نشده که مستعد هستند و ممکن است همسر آنها آلوده به اچ‌آي‌وي باشد، داده است. به گزارش سپید، ترووادا به صورت روزانه به عنوان پروفيلاکسي پيش از مواجهه، براي کم کردن احتمال عفونت اچ‌آي‌وي متعاقب تماس جنسي در افراد در معرض خطر تجويز مي‌شود. ترووادا پيش از اين در ترکيب با ساير داروهاي ضدويروس براي درمان بالغان آلوده به اچ‌آي‌وي و کودکان بالاي 12 سال تاييد شده بود.