پزشکی بالینی

يك مطالعه كه به تازگي انجام شده است نشان مي دهد كه مصرف مكمل هاي معدني و مولتي ويتامين ها در پيشگيري و مقابله با سرطان پستان كمك مي كند.  مصرف مكمل هاي معدني و مولتي ويتامين ها نه تنها بدن را تقويت مي كند، بلكه براساس اين مطالعه كه در آمريكا انجام شده است به پيشگيري و مقابله با سرطان پستان در زنان يائسه كمك مي كند.
محققان آمريكايي در اين مطالعه ۱۶۱ هزار زن يائسه ۵۰ تا ۷۹ ساله را مدت هفت سال مورد بررسي قرار دادند. در اين مدت هفت هزار و ۷۲۸ زن به سرطان پستان مبتلا شدند. در اين مطالعه، از هر ده زن، چهار زن پيش از ابتلا به سرطان و در مدت بيماري هر روز مكمل مصرف مي كردند.
دانشمندان با در نظر گرفتن عوامل ديگري كه ممكن است سلامت فرد را تحت تاثير قرار دهد نظير مصرف سيگار، الكل، سن، وزن و فعاليت هاي فيزيكي به اين نتيجه رسيدند زناني كه مكمل مصرف مي كردند، بهتر توانستند با اين بيماري مقابله كنند. اين مطالعه نشان داد كه ميزان مرگ و مير زنان يائسه مبتلا به سرطان تهاجمي پستان كه مكمل هاي معدني و مولتي ويتامين مصرف مي كنند، نسبت به بيماراني كه مكمل مصرف نمي كنند ۳۰ درصد كمتر است. نتايج اين مطالعه در مجله آمريكايي Breast Cancer Research and Treatment منتشر شده است.

نتايج يك تحقيق روي ۷۴هزار زن باردار نشان مي دهد كه آلودگي هوا خطر رشد نوزاداني با وزن كم در اين زنان را به ميزان چشمگيري افزايش مي دهد. بر اساس اين تحقيق اروپايي كه روز سه شنبه در مجله پزشكي The Lancet Respiratory Medicineمنتشر شد، قرار گرفتن زنان باردار در معرض آلاينده هاي هوا و ترافيك خطر عقب ماندگي رشد جنين را به ميزان قابل توجهي افزايش مي دهد.
بر اساس نتايج اين تحقيق، وزن كم كودك متولد شده(كمتر از ۲.۵كيلوگرم پس از ۳۷هفته حاملگي) با مشكلات تنفسي در اين كودكان و ديگر بيماري ها از جمله ديابت، اضافه وزن و ناراحتي هاي قلبي در مراحل بعدي زندگي مرتبط است. رمي سلاما مسوول پژوهش (Inserm) موسسه تحقيقات و بهداشت عمومي فرانسه، نويسنده مشترك اين مقاله مي گويد: اين مساله نشانگر آسيب پذيري و اشتباهي است كه در دوران بارداري رخ مي دهد. اين اپيدميولوژيست كاهش دور جمجمه را ناشي از اثر آلودگي بر توسعه عصبي، شناختي و يا رفتاري كودك مي داند. وي معتقد است كه با توجه به كاهش ذرات آلوده معلق در هوا در حومه شهري اروپا مي تواند به ميزان قابل توجه از ابتلاي كودكان به اين بيماري اجتناب شود.

مطالعات اخير محققان انگليسي نشان مي دهد كه رفتن به موقع به رختخواب و خواب منظم از بروز ناهنجاري و مشكلات عاطفي در كودكان جلوگيري مي كند. كودكان و نوجواناني كه خواب منظم و كافي ندارند، از نظر رفتاري ناهنجار مي شوند. اين كودكان در مدرسه رفتار مناسبي ندارند و معمولا براي هم سن و سالان و اولياي مدرسه مشكل ايجاد مي كنند.
در ادامه تحقيقات آمده است كه اكثر اين كودكان بيش فعال هستند و تمركز كافي براي تحصيل ندارند. اين تحقيقات بر روي ۱۰ هزار كودك انجام شده و در اين بررسي سطوح بيش فعالي، روابط اجتماعي و علايم عاطفي كودكان مورد ارزيابي دقيق قرار گرفته است. محققان بر اين باورند كه عدم برنامه ريزي والدين براي كودكان، تاثيرات وحشتناكي بر سلامت جسم و روح آنان دارد.
خواب كافي باعث بهبود عملكرد شناختي مغز مي شود و حافظه را تقويت مي كند. استفاده از غذاي آماده و ناسالم و وجود لپ تاپ و تلفن همراه در اتاق خواب، مهمترين عامل كم خوابي كودكان است. متخصصان به والدين توصيه مي كنند كه برنامه ريزي دقيقي براي ساعت خواب كودكان خود داشته باشند و آنها را ملزم به رعايت آن كنند تا شاهد آرامش و بهبود خلق و خوي آنان باشند.

دانشمندان آمریکایی در تحقیقات خود موفق به شناسایی مجموعه‌ای از ترکیبات شده‌اند که می‌توانند در روشی جدید برای درمان بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS)‌ مورد استفاده قرار گیرند. برخلاف روش های درمانی موجود که باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می‌شوند، ترکیبات تازه کشف شده باعث افزایش تعداد سلول‌های پروژنیتور شده و می‌توانند به ترمیم فیبرهای عصبی آسیب دیده در اثر بیماری ام اس کمک کنند.
یکی از این ترکیبات جدید، داروی بیماری پارکینسون به نام بنزتروپین (benztropine) است که نقش موثری در درمان مدل استاندارد بیماری ام اس در موش‌ها بصورت انفرادی یا در ترکیب با روش‌های متداول درمان بیماری ام اس دارد. «لوک لیرسون» استادیار شیمی در موسسه تحقیقات اسکریپس (TSRI) و نویسنده ارشد این مطالعه تأکید می‌کند: از نتایج بدست آمده بسیار شگفت زده شدیم و بدنبال طراحی کارآزمایی بالینی اولیه این دارو برای درمان ام اس هستیم. «لیرسون» خاطر نشان می کند: بنزتروپین دارویی با عوارض جانبی است و با انجام آزمایشات بالینی باید دوز مناسب آن برای بیماران مبتلا به ام اس دقیقا مشخص شود؛ بنابراین بیماران نباید به هیچ عنوان پیش از تأیید این روش جدید درمانی، از این دارو استفاده کنند. نتایج این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.

یک تیم تحقیقاتی در مرکز سرطان جانسون موفق به ارائه یک سیستم دارویی شامل نانوذرات الماس شدند که می‌تواند سلول‌های سرطان مغز را از بین ببرد بدون این که به سلول‌های سالم اطراف اثری داشته باشد. عوامل شیمی‌درمانی نظیر دوکسوروبیسین دارای عوارض جانبی زیادی روی بدن هستند که با سیستم دارویی جدید که در آن از نانوذرات الماس به عنوان حمل کننده داروی شیمی‌درمانی برای رهایش مستقیم در تومور مغز استفاده شده، عوارض جانبی دارو کاهش یافته و اثربخشی آن بالا رفته است.
دوکسوروبیسین یک عامل شیمی‌درمانی رایج برای درمان تومورها است، به طوری که برای از بین بردن تومورهای مغزی نیز از این ماده شیمیایی استفاده می‌شود. برای درمان باید این عامل شیمی‌درمانی مستقیما به درون تومور تزریق شود، اما این کار اثرات جانبی روی بدن دارد. برای رفع این مشکل محققان این عامل شیمیایی را روی نانوذرات الماس قرار دادند و ساختار دارویی موسوم به ND-DOX تولید کردند.
نانوذرات الماس دارای ابعادی در حدود 4 تا 5 نانومتر بوده و قادر به حمل ترکیبات شیمیایی مختلف هستند. سلول‌های سرطانی معمولا در برابر ورود ترکیبات شیمیایی و داروها مقاومت می‌کنند اما این نانوذرات به راحتی وارد سلول‌های سرطانی می‌شوند؛ بنابراین عوامل شیمی‌درمانی می‌توانند زمان طولانی‌تری را درون سلول سرطانی باقی‌بمانند بدون این که روی سلول‌های سالم اطراف تاثیر منفی بگذارند.
این گروه تحقیقاتی با روشی موسوم به CED، این دارو را به درون مغز موش آزمایشگاهی تزریق کردند. نتایج نشان داد که بعد از تزریق دارو به موش، دوکسوروبیسین زمان طولانی‌تری درون سلول‌های سرطانی باقی می‌ماند که این نشان از اثربخشی این داروی جدید دارد. از سوی دیگر این روش موجب می‌شود تا مرگ سلول‌های سرطانی (اپوپتوسیس) افزایش یابد.
این نتایج برای اولین بار نشان می‌دهد که رهایش مقادیر کمی از دوکسوروبیسین می‌تواند روی درمان تومور مغز اثربخش باشد، به طوری که دارو اثرات سمی و جانبی کمی داشته و در عین حال زمان طولانی‌تری درون سلول سرطانی باقی می‌ماند. در واقع بدون این که سلول‌های اطراف آسیبی ببینند سلول‌های سرطانی دچار مرگ می‌شوند. مقایسه میان موش‌هایی که از این دارو استفاده کردند با موش‌هایی که تنها دوکسوروبیسین به آنها تزریق شده نشان می‌دهد که شانس زنده ماندن در موش‌های دسته اول بیشتر است.

تحقیقات صورت گرفته توسط پژوهشگران انگلیسی نشان می دهد، کودکانی که مادران آنها در دوران بارداری دچار افسردگی بوده اند، با افزایش خطر ابتلا به افسردگی در بزرگسالی مواجه هستند. محققان دانشگاه بریستول در این مطالعه فرزندان هشت هزار مادر مبتلا به افسردگی قبل یا پس از زایمان را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج به دست آمده نشان می دهد، خطر ابتلای فرزندان مادران افسرده به این عارضه در 18 سالگی 1.3 برابر بیشتر از فرزندان مادران فاقد افسردگی در زمان بارداری است. دکتر ربکا پیرسون، سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: افسردگی در دوران بارداری باید جدی گرفته شده و به سرعت درمان شود. درمان های پزشکی در دوران بارداری می تواند خطر مشکلات سلامت روانی در کودکان را به طور چشمگیری کاهش دهد. پروفسور کارمین پاریانته از کینگز کالج لندن نیز خاطر نشان می کند: تحقیقات نشان می دهد که توسعه سلامت روانی فرد نه از بدو تولد، بلکه از رحم مادر آغاز می شود؛ پس باید افسردگی در زمان بارداری درمان شود تا از مشکلات روانی مادر و بروز اختلال در سلامت روانی نسل های آینده پیشگیری شود.
زنان دچار افسردگی باید قبل از بارداری نسبت به درمان خود اقدام کنند و در صورت بارداری نیز باید به سرعت تحت درمان قرار بگیرند. عوامل مختلفی در افسردگی قبل و بعد از زایمان نقش دارند و حمایت اجتماعی مهمترین عامل محیطی موثر در بروز افسردگی پس از زایمان تلقی می شود. نتایج این پژوهش در مجله JAMA Psychiatry منتشر شده است.

گاهی اوقات عفونت توسط کاتر به بیماران مبتلا به نارسایی کلیه که تحت درمان دیالیز قرار دارند، منتقل می‌شود. این عفونت‌ها با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود اما عسل می‌تواند جایگزینی موثر در درمان باشد. در تحقیق جدید انجام شده مشخص شد استفاده از عسل در زخم‌های ناشی از کاتر در بیماران دیالیزی موثرتر از مصرف آنتی‌بیوتیک در جلوگیری از عفونت دیالیز صفاقی (دیالیز از طریق لوله در شکم) است. محقق این تحقیق «دیوید جانسون» از دانشگاه کوئیزلند و بیمارستان پرنسس الکساندرا استرالیا اظهار کرد: برخی از بیماران از استعمال روزانه عسل بر زخم احساس خوشایندی ندارند. این زخم‌ها تهدیدکننده زندگی است و درمان آنتی‌بیوتیکی می‌شوند، اما آنتی‌بیوتیک در درمان برخی از عفونت‌ها موثر است و مصرف بیش از حد آن مقاومت میکروبی در برابر آنتی بیوتیک ایجاد می‌کند.
این تحقیق شامل بررسی 371 بیمار دیالیز صفاقی تحت درمان در 26 مرکز پزشکی در استرالیا و نیوزلند بود. این تیم تفاوت بین مصرف روزانه عسل و آنتی‌بیوتیک را بررسی کرد. زمان درمان با عسل 16ماه و درمان با آنتی بیوتیک 18 ماه بود. «جانسون» در ادامه افزود: عسل مقاومت ضد باکتری ایجاد نمی‌کند و انتخابی مناسب در جلوگیری از عفونت‌های مربوط به دیالیز صفاقی است. نتایج این تحقیق در نسخه آنلاین نشریه «The Lancet Infectious Diseases» منتشر شده است.

تحقیقات نشان می‌دهد: پروبیوتیک‌ها ممکن است قولنج را در نوزادانی که منحصرا از شیر مادر تغذیه می‌کنند، بهبود بخشند. دکتر «والری سونگ» و همکارانش از موسسه تحقیقات دانشگاه ملبورن 12 نوع آزمایش مربوط به 1825 نوزاد سه ماهه را بررسی کردند. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، قولنج بدون هیچ دلیل روشنی در میان نوزادان بسیار رایج است و از هر پنج نوزاد یک نفر تا سه ماهگی به آن دچار می‌شود.
نوزادان مبتلا به کولیک یا همان قولنج برای چندین ساعت در روز گریه می‌کنند که بر روی سلامت روانی مادر و نوزاد تاثیر می‌گذارد. علت خاص بروز قولنج ناشناخته است. علائم قولنج عبارتند از گریه، معده متورم و کشیدن پاها به سمت شکم که هرچند بعد از رسیدن نوزادان به سه ماهگی رفع می‌شود. پروبیوتیک به عنوان یک درمان برای قولنج نوزادان پیشنهاد شده است، زیرا باعث ایجاد توازن ترکیبی از میکروب‌ها در روده می‌شود. پژوهش دیگری که نتایج آن در مجله JAMA منتشر شده است، از ارتباط بین کولیک نوزادان و احتمال میگرن در زندگی آینده خبر می‌دهد.

محققان دانشگاه ییل دریافته‌اند ژنی که خون را از وجود سرطان مصون می‌دارد، توسط ذرات ریز RNA کنترل می‌شود؛ این یافته می‌تواند راه‌ها و حتی درمان‌های جدیدی را برای تشخیص سرطان خون پیش رو بگذارد. محققان چند سال پیش متوجه نقش اساسی ژن "TET2" در حفظ سلامت سلول‌های خونی شدند. جهش‌های این ژن، در حدود 20 درصد سرطان‌های خون مشاهده شده بود و باور بر این می‌رفت که در 80 درصد بیماران، این ژن با سرطان خون مرتبط نیست و در نتیجه به عنوان شاخص ضعیفی در تشخیص این بیماری در نظر گرفته می‌شد.
طی این تحقیق، نظر دیگری به جامعه علمی معرفی شده است. محققان متوجه نقش عواملی شده‌اند که بدون حضور "TET2"های جهش یافته، میزبان "RNA" های DNA که به عنوان پروتئین رمز گذاری نشده‌اند، مسوؤل بروز بسیاری از سرطان‌های لوسمی است. آنها دریافتند بیمارانی که میزان زیادی از "RNA" های ذکر شده را در بدن خود دارند، حتی بدون ایجاد هیچ گونه جهش در خطر بالایی برای عملکرد مختل "TET2" و به دنبال آن بروز انواع مهاجم سرطان قرار دارند. دکتر "جان لو" سرپرست این تحقیق در این رابطه می‌گوید: اگر این نشانگرها در بدن افراد وجود نداشته باشد و "TET2" نیز جهش یافته نباشد، 50 درصد بیماران لوسمی از درمان‌های سختی مانند شیمی درمانی‌های دوز بالا یا پیوند مغز و استخوان در امان خواهند بود و علاوه بر این می‌توان "microRNAs" را در راستای درمان سرطان‌های خونی مهار کرد. این پژوهش به صورت آنلاین در مجله "Cell Report " منتشر شده است.

محققان دانشگاه فلوریدا اعلام کردند استفاده از کره بادام‌زمینی می‌تواند به شیوه‌ای غیرتهاجمی و ارزان برای آزمایش امکان ابتلای بیماران به آلزایمر تبدیل شود. دانشمندان این دانشگاه بر این باورند، توانایی بوییدن با نخستین عصب جمجمه مرتبط است و این عصب اغلب یکی از اولین اجزایی است که تحت تاثیر زوال شناختی قرار می‌گیرد. در مورد بیماران آلزایمر، حس بویایی به شیوه‌ای خاص تحت تاثیر قرار می‌گیرد و در آن سوراخ چپ دماغ به طور قابل ‌توجهی بیش از سوراخ سمت چپ تاثیر می‌پذیرد. آزمایش انجام‌شده در دانشگاه فلوریدا شامل پوشاندن یک سوراخ و اندازه‌گیری فاصله‌ای بود که در آن بیمار می‌توانست بوی حدود یک قاشق از کره بادام‌زمینی را شناسایی کند.
در بیماران مبتلا به آلزایمر، سوراخ چپ دارای نارسایی بود و از حدود 10 درصد طیف کمتری در شناسایی بو در مقایسه با روزنه راست برخوردار بود. این ویژگی خاص بیماران آلزایمر بود و نه بیماران تیم کنترل (که از زوال شناختی رنج نمی‌برند) و نه افراد مبتلا به انواع دیگر نارسایی شناختی از قبیل جنون، این تفاوت در بویایی را از خود بروز ندادند.
در این آزمایش از کره بادام زمینی استفاده شد زیرا این ماده «بودار خالص» خوانده می‌شود. در حالت کلی، بویایی انسان دو حس مجزا را شامل می‌شود که عبارت‌اند از: حس بویایی یا «بو» و همچنین حس trigeminal که مانند حس سوزش فیزیکی یا خارش است. کره بادام زمینی دارای هیچ عنصر trigeminal نیست و بوی خالص است که این موضوع آن را برای آزمایش‌ مبتلایان به آلزایمر ایده‌ال می‌کند. استفاده از شیوه جدید می‌تواند روشی ارزان برای هشدارهای اولیه افراد مبتلا به آلزایمر باشد. شناسایی این بیماری آسان نیست و مستلزم معاینات نورولوژیکی و روحی است و باید توسط افراد حرفه‌ای انجام شوند.

پژوهش محققان دانشگاه کینگز کالج لندن نشان می‌دهد زنانی که طی دوران بارداری افسرده هستند، در خطر بالایی برای داشتن رژیم غذایی ناسالم قرار داشته و مهم‌تر از آن در پی این نوع رژیم‌ها، طی سال‌های آینده تاثیری منفی بر عملکرد شناختی کودکان متولد شده بروز خواهد کرد. محققان دانشگاه کینگز کالج لندن به منظور این پژوهش، شش هزار و 979 زن و کودکانشان را مورد بررسی قرار دادند. طی این تحقیق، علائم افسردگی زنان طی پنج بازه زمانی از هفته 18 بارداری تا 33 ماهگی نوزادانشان مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، زنان باردار پرسشنامه‌هایی را درباره عادات رژیم غذایی‌شان طی هفته 32 بارداری تا 47 ماهگی نوزادانشان تکمیل کردند. سپس عملکرد شناختی کودکان در سن 8 سالگی تعیین شد.
نتایج نشان می‌داد زنانی که طی دوران بارداری علائم افسردگی را از خود نشان دادند، در خطر زیادی برای دنبال کردن رژیم غذایی ناسالم مانند غذاهای فست فودی، هله هوله، غذاهای فرآوری شده و غنی از نمک قرار دارند؛ فرزندان این مادران، نمرات پایینی را نیز در آزمون‌های سنجش عملکرد شناختی از خود نشان دادند. طی دوران بارداری، رژیم غذایی مادر به طور مستقیم محیط تغذیه‌ای جنین را تحت تاثیر قرار می‌دهد و بنا به همین امر، تغذیه مستقیما توسعه سیستم عصبی جنین و به ویژه مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. محققان می‌گویند این یافته‌ها مؤید هیچ رابطه علت و معلولی نیست، بلکه تنها نشانگر یک رابطه است. این پژوهش در مجله «British Journal of Psychiatry» منتشر شده است.

یک محقق آمریکایی دستگاه قابل حملی ابداع کرده که می‌تواند کار حمام نوزاد در نور آبی را برای درمان بیماری یرقان یا زردی در کشورهای در حال توسعه که از منبع برق ثابت برخوردار نیستند، انجام دهد. دونا برزینسکی، پزشک اطفال مستقر در بوستون دستگاه «Bili-Hut» را ساخته که بر خلاف دستگاه‌های نور درمانی مورد استفاده در مراکز مراقبتهای ویژه نوزادان مدرن، از باتری برای تامین نیروی خود استفاده می‌کند. از هر 10 نوازد، هشت مورد به یرقان دچار هستند که در آن رنگدانه خونی ساخته شده، رنگ پوست و چشمها به رنگ زرد درآمده و در مغز به مواد سمی تبدیل می‌شوند.
اگرچه این بیماری به راحتی قابل درمان است اما هر ساله حدود شش میلیون کودک در سراسر جهان درمان نشده و در نتیجه در معرض بیماریهایی مانند فلج مغزی، نابینایی، ناشنوایی، آسیب شناختی و حتی مرگ قرار می‌گیرند. مشکل اینجاست که درمان آزمایش شده و درست برای یرقان که شامل حمام نوزاد در نور آبی بوده، در بسیاری از بیمارستانهای کشورهای در حال توسعه به دلیل کمبود منبع برق ثابت امکان‌پذیر نیست.
طول موج 460 نانومتری نور آبی یک واکنش شیمیایی را تحریک می‌کند که رنگدانه خونی بیلی‌روبین را در آب قابل حل کرده و منجر به تصفیه آن بطور طبیعی توسط ادرار کودک و بدون پردازش کبد می‌شود. دستگاه‌های استاندارد نور درمانی این کار را بخوبی انجام می‌دهند اما هزینه هر کدام حدود 3000 دلار است. این دستگاه‌ها همچنین بسیار بزرگ بوده و نیازمند کارکنان آموزش دیده و یک جریان برق مداوم هستند. هزینه هر دستگاه Bili-Hut حدود 400 دلار بوده و محققان در حال کار برای کاهش بیشتر هزینه‌های آن هستند.
این ساختار چادر مانند از ارتفاع حدود 30 سانتیمتر برخوردار بوده و دور بدن کودک مانند پوشش کالسکه قرار می‌گیرد. این چادر با سه میله فایبرگلاس نگه داشته شده و می‌توان آنرا برای حمل آسانتر تا کرده و آن را حمل کرد. داخل این دستگاه که از پوشش بازتابنده میلار مشابه پتوهای حرارتی برخوردار بوده، نور آبی تولید شده با چندین نوار ال‌ای دی داخلی را منعکس کرده و درخششی را ایجاد می‌کند که می‌تواند توسط یک باتری خودرو 12 ولتی کار کرده و تا یک ماه به کار خود ادامه دهد. در صورتیکه این نور بدون اختلال جریان داشته باشد، نوزاد مبتلا به یرقان طی چند روز درمان خواهد شد.
اولین کارآزمایی این پژوهش در ماه جاری در بیمارستان سنت بونیفیس در هائیتی آغاز خواهد شد که با اختلال برق زیادی روبه‌روست. پزشکان این بیمارستان به جای دستگاه استاندارد نور درمانی از دو Bili-Hut استفاده خواهند کرد. در نهایت برزینسکی امیدوار است که این دستگاه در کشورهای توسعه‌یافته نیز مورد کاربری قرار گرفته و دیگر نیازی به اقامت طولانی مدت مادران در بیمارستان برای درمان یرقان احتمالی نوزادانشان و هزینه‌های بالای آن نباشد.

دانشمندان دانشگاه کلمبیای انگلستان معتقدند نوعی ژن می‌تواند ایجاد نگرش‌ منفی را بیش از جنبه مثبت آن برای حاملانش به همراه داشته باشد. در مطالعه انجام‌شده 207 شرکت‌کننده برای داشتن ژنی موسوم به ADRA2B آزمایش شدند. این مولفه پیش‌تر با توانایی فزاینده برای کدبندی‌ خاطره‌های عاطفی مرتبط بوده است. در این تحقیق مجموعه‌ 84 واژه در فلش‌های سریع به شرکت‌کنندگان نشان داده شد که این لغات برای برانگیختن عواطف مثبت، منفی و خنثی طراحی شده‌ بودند. محققان پلک‌زدن همراه با توجه را به عنوان آزمایش درک از واژگان در نظر گرفتند.
آن‌ها دریافتند افراد در شناسایی لغت‌های ارائه‌شده و فقط در کسری از ثانیه پس از لغت دیگر مشکل داشتند، اما زمانی که واژه دوم دارای اهمیت عاطفی بود، سوژه‌ها در درک شناسایی آن بهتر عمل کردند. در این آزمایش تمامی شرکت‌کنندگان هوشیاری افزایش‌یافته‌ای را از واژگان دارای بار عاطفی در مقایسه با لغات خنثی از خود بروز دادند. اما افراد دارای این نوع ژن بسیار بیشتر احتمال داشت تا واژگان منفی و نه لغات مثبت را درک کنند و این به مفهوم آن است که فیلتر عاطفی آن‌ها به سمت محرک‌های منفی بیشتر تنظیم شده است.
حاملان ADRA2B به ویژه تعصبات حسی را در قالب جوانب تهدیدکننده یا منفی از جهان نشان دادند. به گفته ربکا تاد، رهبر ارشد این مطالعه و پروفسور روانشناسی دانشگاه کلمبیا، این یافته‌ها نشان می‌دهد افراد جوانب عاطفی جهان را نسبتا از خلال عینک‌های ژنتیکی می‌نگرند و این که متغیرهای زیستی در سطح ژنتیکی می‌توانند نقش مهمی را در تفاوت‌های فردی در درک از دنیا ایفا کنند. با این حال، تمامی سوژه‌های حاضر در این مطالعه دانشجویان قفقازی دانشگاه تورنتو بودند و این نمونه‌ موردی نمی‌تواند مشت نمونه خروار باشد. مطالعات پیشین نشان داده‌ا‌ند این نوع متغیر ژنتیکی در 30 درصد جمعیت سفیدپوست وجود دارد و گستردگی آن می‌تواند در میان دیگر قومیت‌ها متغیر باشد. تحقیقات بیشتری باید در خصوص میزان اثرگذاری این ژن در میان گروه‌های مختلف صورت گیرد.

پژوهشگران دانشگاه رایس موفق به ساخت ترکیبی با نام تجاری Bi@US-tubes شدند که از آن می‌توان برای افزایش کنتراست سلول‌های بنیادی در سی‌تی‌اسکن استفاده کرد. بیسموت ماده‌ای است که در تولید برخی داروها از آن استفاده می‌شود، این ماده کاربردهای پزشکی و آرایشی هم دارد. گروه تحقیقاتی دانشگاه رایس بیسموت را داخل نانولوله کربنی قرار دادند و از آن به عنوان عامل کنتراست دهنده موثر در اسکنرهای سی‌تی اسکن استفاده کردند. نتایج این پژوهش در نشریه Journal of Materials Chemistry B به چاپ رسیده است.
این اولین باری نیست که از بیسموت برای تست سی ‌تی اسکن استفاده می‌شود، آزمایشگاه ویلسون نیز به مدت چند سال است که روی عوامل کنتراست دهنده مبتنی بر نانولوله کربنی جهت استفاده در اسکنرهای MRI کار می‌کند. اما این اولین باری است که نانولوله کربنی و بیسموت برای افزایش کنتراست سلول‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. ویلسون می‌گوید: تا جایی که ما می‌دانیم کسی تاکنون از سی‌تی اسکن برای بررسی سلول‌های بنیادین استفاده نکرده است. سی‌تی‌اسکن بسیار سریع‌تر، ارزان‌تر و رایج‌تر از دیگر دستگاه‌ها نظیر MRI است. بنابراین ما فکر کردیم شاید بتوان بیسموت را داخل نانولوله کربنی قرار داد و آن را به درون سلول بنیادین تزریق کرد و در نهایت این سلول را به صورت زنده مورد مطالعه قرار داد.
نتایج این پژوهش تایید کرد که این ایده قابل اجرا است. این گروه تحقیقاتی تست‌هایی روی سلول بنیادین بدست آمده از مغز قرمز استخوان خوک انجام دادند. نتایج نشان داد که سلول‌هایی که با استفاده از نانولوله‌ پرشده و با بیسموت اسکن‌ شدند از سلول‌هایی که با عامل کنتراست دهنده مبتنی بر ید آماده شده‌اند، شفاف‌تر هستند. این گروه نام تجاری Bi@US-tubes را برای این محصول انتخاب کردند.
بیسموت به عنوان عامل کنتراست دهنده در سی‌تی اسکن شناخته می‌شود، با وارد کردن این ماده درون نانولوله کربنی می‌توان غلظت بیسموت را در سلول بنیادی افزایش داد. طول کپسول نانولوله‌کربنی 20 تا 80 نانومتر و قطر آن 1.4 نانومتر است. این کپسول به قدر کافی کوچک است که به راحتی وارد سلول می‌شود. بعد از تزریق به سلول این کپسول‌ها متراکم شده و خوشه‌هایی 300 نانومتری ایجاد می‌کنند. نانولوله‌ها به دلیل چربی‌دوست بودن، بعد از وارد شدن به سلول یکدیگر را یافته و به هم می‌چسبند. سلول‌های بنیادی در مقابل جذب این ماده تغییر خاصی نمی‌کنند.

دانشمندان مي گويند افسردگي مي تواند خطر ابتلا به بيماري پاركينسون را تا سه برابر افزايش دهد. نتايج تحقيقات دانشمندان تايواني نشان مي دهد افسردگي خطر ابتلا به پاركينسون را افزايش مي هد.
در اين پژوهش كه ۱۰ سال به طول انجاميد، پرونده پزشكي ۴ هزار و ۶۳۴ بيمار مبتلا به افسردگي و ۱۸ هزار و ۵۴۴ نفر انسان سالم مورد بررسي قرار گرفت.
تجزيه و تحليل نتايج به دست آمده نشان مي دهد ۱.۴۲ درصد از افراد مبتلا به افسردگي در سنين بالا دچار بيماري پاركينسون شدند؛ در حالي كه اين آمار در ميان شركت كنندگان سالم تنها ۰.۵۲ درصد بود. به گفته محققان، افراد مبتلا به افسردگي ۳.۲۴ برابر بيشتر از ديگران احتمال ابتلا به بيماري پاركينسون را دارند. با اين حال، دانشمندان هنوز نمي دانند كه آيا افسردگي علامت اوليه بيماري عصبي و يا دليل اين بيماري است.
پيش از اين نيز ارتباط افسردگي با طيف وسيعي از بيماري ها از جمله سرطان و سكته مغزي كشف شده بود. بيماري پاركينسون ، بيماري لرزش در وضعيت استراحت است كه شيوع آن بيشتر در سنين پيري است اما در جوانان هم ديده مي‌ شود. اين بيماري بر اثر از بين رفتن سلول‌ هاي ترشح كننده دوپامين (كه يك انتقال دهنده عصبي) است، رخ مي‌ دهد. از علايم اين بيماري مي توان ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، كندي حركات، سختي و خشك شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل را نام برد. اين يافته جديد در مجله آنلاين (Neurology) به چاپ رسيده است.

مطالعات اخير محققان بيمارستان هنري فورد ميشيگان نشان مي دهد كه تماس مكرر با آب آكواريوم منجر به بروز يك عفونت پوستي باكتريايي در افراد مي شود. اين عفونت پوستي مايكوباكتريوم مارينوم نام دارد كه عامل اصلي آن وجود آكواريوم در داخل منزل يا محل كار است. اطلاعات وسيعي در مورد اين بيماري در دسترس پزشكان نيست و اين موضوع براي اولين بار در نشست سالانه انجمن عفوني آمريكا كه چندي پيش در سان فرانسيسكو برگزار شد، مطرح شده است.
تشخيص اين بيماري عفوني بسيار مشكل است زيرا ضايعات پوستي معمولا بين دو تا چهارهفته نهفته هستند و علامت خاصي براي تشخيص و درمان وجود ندارد. اين امر باعث مي شود كه در چرخه درمان اختلال وارد شود و داروهاي ضدقارچ و ضدباكتري اثر لازم را نداشته باشند. در ضمن در دوراني كه بيماري نهفته است، بيمار درارتباط نزديك با آكواريوم قرار دارد و دربرخي موارد اقدام به تميزكردن آكواريم مي كند و عفونت شدت مي يابد.
مدير اين پروژه تحقيقاتي گفته است كه زماني بيماري به بدن وارد مي شود كه آب آكواريم با پوست افراد تماس پيدا مي كند و باكتري هاي عفوني از طريق زخم باز وارد بدن مي شوند.
معمولا افرادي كه در محل زندگي خود آكواريم دارند، از وجود اين عفونت بي اطلاع هستند و هيچ اطلاعاتي در مورد ارگانيسم هاي باكتريايي ندارند. اين باكتري زماني نظر پزشكان را به خود جلب كرد كه روي پوست برخي بيمارن بستري شده در بيمارستان هنري فورد، برجستگي هايي شبيه به حساسيت مشاهده كردند.

پژوهش تازه اي كه توسط متخصصان انگليسي انجام شده، نشان مي دهد كه صداي هواپيماها احتمالا خطر سكته و بيماري هاي قلبي را تا ۲۰ درصد افزايش مي دهد. تايج اين پژوهش كه بر روي سه و نيم ميليون نفر از ساكنان مناطق اطراف فرودگاه بين المللي هيثرو واقع در غرب لندن انجام شده، در شماره اخير نشريه پزشكي انگليس منتشر شده است.
اين مطالعه نشان مي دهد كه خطر سكته و ابتلا به بيماري هاي قلبي در ميان كساني كه در مناطق اطراف فرودگاه زندگي مي كنند و بطور مداوم در معرض صداي هواپيماها قرار دارند، در مقايسه با افراد ديگر بين ۱۰ تا ۲۰ درصد بيشتر است. به نوشته نشريه پزشكي انگليس، انجام دهندگان اين پژوهش در عين حال با ديگر متخصصان موافق هستند كه صداي هواپيماها ممكن است تنها عامل نباشد و به همين دليل لازم است تحقيقات در اين زمينه همچنان ادامه يابد.
بر اساس يافته هاي اين پژوهش ترديد اندكي وجود دارد كه صداي هواپيماها بر روي بخشي از ساكنان مناطق اطراف فرودگاه اثرات منفي دارد و باعث ناآرامي، استرس و افزايش فشار خون مي شود. پژوهشگران معتقدند كه حتي ميزان اثرات صداي هواپيماها در روز و شب متفاوت است و در اين زمينه بايد تحقيقات بيشتري انجام شود.

منبع: ایرنا

مطالعات اخير محققان دانشگاه آرهوس دانمارك نشان مي دهد كه برخلاف تصور عموم، زندگي در مزرعه و محيط هاي كشاورزي در پيشگيري از آلرژي و تعديل و درمان آن موثر است. زماني كه بيماران مبتلا به انواع آلرژي در محيط هاي كشاورزي و مزارع زندگي مي كنند، علايم حساسيت و آلرژي آنان به ميزان قابل توجهي كاهش پيدا مي كند. سيستم ايمني افرادي كه در مزارع زندگي و فعاليت مي كنند، غالبا در معرض طيف گسترده اي از باكتري ها، قارچ ها، گرده ها و ساير مواد محرك قرار مي گيرد. تمام اين عوامل پاسخ بدن را تحريك مي كند و بدن را درمقابل حساسيت ايمن مي كند. بدن افرادي كه در باغ و مزارع زندگي مي كنند، در مقابل انواع عوامل تحريك كننده مصونيت پيدا مي كند.
در ادامه تحقيقات آمده است كه سيستم ايمني افرادي كه در محيط هاي غير شهري زندگي مي كنند بسيار قوي است و اين افراد كمتر دچار آلرژي و آسم مي شوند. محققان به افراد توصيه مي كنند كه براي جلوگيري از آلرژي و آسم، تعطيلات آخر هفته را در خارج از شهر و به خصوص در زمين هاي زراعي سپري كنند. نتايج كامل اين مطالعات در شماره اخير نشريه The Journal of Allergy and Clinical Immunology به چاپ رسيده است.

به گفته محققان طلاق علاوه بر مشكلات روحي، مشكلات جسمي فراواني را براي مردان به وجود مي آورد. محققان آمريكايي مي گويند مرداني كه ازدواجشان به جدايي ختم مي شود، بيش از ديگران در خطر مرگ زودرس، مصرف مواد مخدر و افسردگي قرار دارند و اغلب از حمايت هاي اجتماعي نيز بي بهره اند. محققان آمريكايي مي گويند مردان مطلقه و مجرد به دليل رفتار هاي پرخطر پس از جدايي، ۳۹ درصد بيشتر از مردان متاهل در معرض خطر خودكشي قرار دارند. دكتر دانيل فليكس از دانشگاه نبراسكا، محقق اين پروژه در اين مورد گفت: پزشكان بايد مشكلات سلامتي مرتبط با طلاق را در مردان شناسايي كنند. به گفته اين محقق بد خوابي، دردهاي شكمي مزمن، مصرف بيش از اندازه الكل و همچنين مشكلات اجتماعي در برخورد با رييس و همكاران از مشكلات مردان مطلقه است. به گفته محققان تصوير رايج در بسياري از فرهنگ ها و رسانه ها، مردان را افرادي محكم، مقاوم و انعطاف پذيرتر از زنان نشان مي دهد. اما در حقيقت مردان در برابر مشكلات روانشناختي و اتفاقات بد زندگي مثل طلاق، ورشكستگي، جنگ و از دست دادن عزيزان به شدت تحت تاثير قرار مي گيرند. نتايج اين تحقيق در نشريه (Mens Health) منتشر شده است.

آلمانی‌ها شتاب‌سنجی را ابداع کرده‌اند که امکان تشخیص زودهنگام ابتلای فرد به آلزایمر را فراهم می‌کند. در میان علائم رفتاری آلزایمر، یکی از مهم‌ترین نشانه‌ها، تغییر در ساختار زمانی است؛ یعنی میزان زمانی که طول می‌کشد بیمار فعالیت‌هایش را انجام دهد. دانشمندان آلمانی هم‌اکنون شیوه شناسایی زودهنگامی را طراحی کرده‌اند که شامل متصل‌کردن شتاب‌سنج‌ها به بیماران با هدف ارزیابی حرکاتشان است. همکاری بین دانشگاه روستوک و «مرکز بیماری‌های ناتوانی عصبی» آلمان، منجر به طراحی الگوریتمی برای شناسایی چنین تغییراتی در فعالیت‌های روزانه در منزل شد.
به منظور آزمایش این سیستم، شتاب‌سنج‌های سه‌محوره‌ بر روی قوزک‌های پاهای 46 نمونه تعبیه شد. فناوری مزبور توانست ابتلای آلزایمر را در 23 نفر تشخیص دهد و 23 نفر دیگر نیز جزء تیم کنترل سلامت بودند. الگوریتم جدید ارزیابی داده‌های شتاب‌دهنده را با 91 درصد دقت انجام داد و مشخص کرد که هر سوژه‌ای به چه گروهی تعلق دارد. همچنین، بیماران می‌توانند هنگام انجام فعالیت‌های روزانه‌شان ارزیابی شوند و مجبور به انجام فعالیت‌های خاص نشوند. می‌توان از این شتا‌ب‌دهنده در گوشی هوشمند بیمار استفاده کرد. جزئیات این ابداع در Journal of Alzheimer’s Disease منتشر شد.

 شرکت فعال در زمينه تحقيق و توسعه دارويي جانسن، از قبول درخواست مجوز بيولوژيک داروي جديد خود در اروپا و آمريکا خبر داد. داروي سيلتوکسيماب (siltuximab) در درمان مبتلايان به بيماري کاستلمن چندمرکزي که HIV منفي و HHV-8 منفي هستند کابرد خواهد داشت. بيماري کاستلمن چندمرکزي، يک بيماري نادر است که طي آن لنفوسيت‌ها بيش از اندازه لازم توليد و باعث بزرگي غدد لنفاوي مي‌شوند. علايم اين بيماري نشانه‌هاي تضعيف سيستم ايمني بدن هستند، بنابراين مبارزه عليه بيماري‌هاي مختلف دشوار خواهد بود. به اين معني که حتي يک عفونت ساده در اين بيماران مي‌تواند کشنده باشد. در حال حاضر هيچ دارويي در آمريکا و اروپا براي درمان اين اختلال خوني نادر مورد تاييد نيست.
سيلتوکسيماب با هدف قرار دادن اينترلوکين 6(که به نظر مي‌رسد در اين بيماري نقش اصلي را دارد) اثر مي‌کند و در گروه داروهاي اورفان FDA قرار گرفته است. در مطالعه‌اي به نسبت 2 به 1، 53بيمار تحت درمان با سيلتوکسيماب قرار گرفتند و 26 بيمار دارونما دريافت کردند. برخلاف بيماري کاستلمن تک‌مرکزي که محدود به يک منطقه است و تنها غدد لنفاوي يک منطقه درگير هستند، مبتلايان به بيماري کاستلمن چندمرکزي، بيش از يک گروه غدد لنفاوي درگير در مناطق مختلف دارند، بنابراين درمان اين بيماري به مراتب دشوارتر است. درمان در نوع تک‌مرکزي، جراحي و برداشتن غده لنفاوي آلوده است اما نوع چندمرکزي درمان پيچيده‌اي دارد. در حال حاضر با ترکيب درماني کورتيکواستروييدها و شيمي‌درماني، توده‌هاي غدد لنفاوي درگير کاهش مي‌يابد و بيماري فروکش مي‌کند. البته در اغلب موارد، بيماري مجددا برمي‌گردد. بيماري کاستلمن چندمرکزي ممکن است بافت لنفوييد ارگان‌هاي داخلي را درگير کند و باعث بزرگي کبد، طحال و ساير ارگان‌ها ‌شود. شايع‌ترين علايم اين بيماري عبارتند از تب، ضعف و بي‌حالي، تعريق شبانه، کاهش وزن، بي‌اشتهايي، تهوع، استفراغ و تخريب عصبي که باعث بي‌حسي و ناتواني مي‌شود. عفونت‌ها، نارسايي کليوي و بدخيمي‌ها (مانند لنفوم بدخيم و سارکوم کاپوسي) شايع‌ترين علل مرگ در مبتلايان به بيماري کاستلمن چندمرکزي هستند. تشخيص بيماري از طريق بيوپسي است. سيلتوکسيماب، يک آنتي‌بادي مونوکلونال ضداينترلوکين 6 است که اينترلوکين 6 انساني را هدف قرار مي‌دهد و به آن متصل مي‌شود. اينترلوکين 6، يک سايتوکين با چند عملکرد است که توسط T سل‌ها، Bسل‌ها، مونوسيت‌ها، فيبروبلاست‌ها و سلول‌هاي اندوتليال ساخته مي‌شود. توليد بيش از حد يا نامتناسب اينترلوکين 6 توسط سلول‌هاي B فعال‌شده در غدد لنفاوي آلوده، علت بيماري شناخته شده است.

نتايج تحقيقات دانشمندان دانشگاه شيكاگوي آمريكا نشان مي دهد كه ۶ تا ۸ ساعت خواب شبانه خطر ابتلا به مشكلات قلبي و سكته مغزي را تا حد زيادي كاهش مي دهد. محققان دريافتند افرادي كه كمتر از ۶ ساعت در شب مي خوابند، ۲ برابر بيشتر از افرادي كه بين ۶ تا ۸ ساعت مي خوابند، با احتمال حمله قلبي يا سكته مغزي روبه رو هستند. اين افراد همچنين دو سوم بيشتر از ديگران به نارسايي احتقاني قلب (ازدست دادن توانايي قلب براي پمپاژ خون به سراسر بدن) دچار مي شوند.
محققان خوابيدن بيش از ۸ ساعت در شب را نيز براي سلامت افراد مضر مي دانند و بر اين باورند كه خواب بيش از ۸ ساعت خطر ابتلا به آنژين صدري (ايجاد درد در قفسه سينه به دليل نرسيدن اكسيژن كافي به ماهيچه هاي قلبي) را ۲برابر مي كند و ۱۹ درصد احتمال ابتلا به بيماري عروق كرونر (گرفتگي عروق قلبي) را افزايش مي دهد.
دانشمندان اين نتايج را در مطالعه اي بر روي مدت زمان خواب ۶ هزار و ۵۳۸ نفر كه دستكم يك بار مشكل قلبي را تجربه كرده بودند، به دست آورده اند. شركت كنندگان كه همگي حدود ۶۰ سال سن داشتند، پرسشنامه اي را پركردند كه بررسي نتايج آن نشان داد اين افراد به طور متوسط كمتر از ۷ ساعت در شب مي خوابند. عوامل ديگري كه خطر بيماري هاي قلبي وعروقي را افزايش مي دهد نظير شاخص توده بدن، كلسترول خون بالا، سيگار كشيدن، فشار خون، آپنه خواب (توقف تنفس در هنگام خواب) و سابقه خانوادگي نيز در اين تحقيق بررسي شده است.
دانشمندان بر اين باورند كه الگوهاي خواب آشفته مي تواند اثرات گسترده اي بر سوخت و ساز، سيستم ايمني و تنظيم هورمون هاي بدن داشته باشد. خواب كم سطح هورمون استرس و كورتيزول، فشار خون، بيش فعالي سيستم عصبي سمپاتيك و التهاب بدن را افزايش مي دهد. اين نخستين باري است كه رابطه بين مدت زمان خواب در رابطه با پنج مشكل قلبي و عروقي مختلف كشف شده است و هنوز دليل اين ارتباط نامشخص است. اين يافته جديد محققان در مجله آنلاين (Clinical Cardiology) به چاپ رسيده است.

تحقیقات جدید محققان دانشگاه پوردوی آمریکا نشان می‌دهد: مصرف روزانه بادام برشته شده منجر به کاهش گرسنگی بدون افزایش وزن می‌شود. این تحقیق در زمینه تاثیر میان ‌وعده بادام بر اشتها و وزن انجام شده است. شرکت‌کنندگان این تحقیق با خوردن سه قاشق غذاخوری بادام برشته‌شده کم نمک میزان ویتامین E و چربی اشباع نشده (چربی خوب) رژیم غذایی خود را افزایش دادند. در حال حاضر مصرف میان وعده عمومیت یافته ‌است و حداقل روزانه یک میان‌ وعده سرو می‌شود. افزایش مقدار میان ‌وعده موجب چاقی و کمبود مواد غذایی مغذی می‌شود و دقت در انتخاب میان‌وعده مناسب برای سلامتی مفید است و خطر افزایش وزن را کاهش می‌دهد.
این تحقیق شامل 137 شرکت‌کننده در معرض خطر دیابت نوع 2 بود که به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل هیچگونه آجیلی مصرف نمی‌کردند. گروه صبحانه و ناهار که 5/1 اونس بادام و گروه میان‌ وعده صبح و بعدازظهر ما بین وعده‌های غذایی بادام استفاده می‌کردند. این گروه‌ها رژیم غذایی و فعالیت ورزشی خاصی نداشتند. با وجود اینکه مصرف‌کنندگان بادام، روزانه از طریق بادام 250 کالری اضافه دریافت کرده بودند، بعد از چهار هفته وزن آنان افزایش نیافته بود.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد در مصرف تنقلات باید روشی عاقلانه اتخاذ کرد که این روش به غذاهای مصرفی در میان‌وعده‌ها بستگی دارد. تاثیرات مثبت مصرف روزانه بادام در شرکت‌کنندگان منجر به کنترل گرسنگی، اشتها، میزان ویتامین E و چربی‌های اشباع‌نشده بدون تاثیر بر وزن بدن شد و بادام انتخابی هوشمندانه در کمک به وزن سالم است. نتایج این تحقیق در نشریه اروپایی تغذیه بالینی منتشرشده‌ است.

محققان دانشگاه دوک مدعی کشف ارتباط میان ادرار بیمار با جهش‌های ژنتیکی خاصی شدند که عامل بیماری ارثی و تحلیل‌برنده رتینیت پیگمانتر بوده و منجر به آسیب شدید به بینایی و اغلب نابینایی می‌شود. محققان پیش از این ژنوم یک خانواده را تعیین توالی کرده و دریافته بودند که کودکان مبتلا به رتینیت پیگمانتر از دو نسخه یک جهش در ژن DHDDS خود برخوردارند که سازنده آنزیمهای تولید کننده ترکیبات آلی دولیکولها هستند. در انسانها دولیکول-19 که حاوی 19 واحد ایزوپرن بوده، فراوان‌ترین گونه است. جهش ژن DHDDS که در سال 2011 کشف شد، جدیدترین ضمیمه به بیش از 60 جهش ژنتیکی دخیل در رتینیت پیگمانتر است.
محققان از پژوهشهای قبلی خود در بررسی نمونه‌های ادرار بیماران کلیوی دریافته بودند که می‌توان دولیکول را از طریق کروماتوگرافی مایع و طیف سنجی جرمی شناسایی کنند. آنها با استفاده از این روشها به بررسی نمونه خون و ادرار شش عضو از این خانواده پرداخته و دریافتند که سه خواهر و برادر این خانواده مبتلا به رتینیت پیگمانتر بجای دولیکول-19 از دولیکول-18 به عنوان گونه غالب برخوردار بودند. والدین که هر کدام یک نسخه از ژن جهش یافته را داشتند، از سطوح متوسط دولیکول-19 و سطوح بالاتر دولیکول-18 برخوردار بودند. محققان بر این باورند که بررسی دولیکول می‌تواند بطور موثر در تشخیص رتینیت پیگمانتر ایجاد شده در اثر جهش ژن DHDDS از نمونه‌های دیگر کمک کند. این پژوهش در مجله Lipid Research منتشر شده است.

يک شرکت فعال در زمينه توليد محصولات درماني بر پايه RNA اعلام کرده درنظر دارد درخواست ثبت داروي جديد خود را در نيمه اول سال 2014 ميلادي به FDA ارائه کند. اين درخواست براي ثبت داروي اتپليرسن (Eteplirsen) در درمان ديستروفي عضلاني دوشن است. همچنين، اين شرکت پس از پايان مطالعه فاز 2 خود در 3 ماهه سوم سال ميلادي جاري، جلسه‌اي را با FDA برگزار خواهد کرد. ديستروفي عضلاني دوشن، يک اختلال دژنراتيو عصبي-عضلاني نادر وابسته به کروموزوم X است که طي آن عضلات شديدا تحليل مي‌روند. طي اين بيماري، ضعف پيشرونده عضلاني از اندام‌هاي تحتاني به سمت بازوها، گردن و ساير مناطق گسترش مي‌يابد. مشکلات تنفسي ناشي از اختلال عملکرد عضلات تنفسي، ادامه زندگي بدون حمايت ونتيلاتور را ناممکن مي‌کند. درنهايت بيمار به دليل مشکلات قلبي-تنفسي جان خود را از دست مي‌دهد.

يک شرکت دارويي خبر از انتشار نتايج به دست آمده از 3 مطالعه فاز 3 روي داروي وريدي در دست تحقيق ضدپلاکت با نام کانگرلور(cangrelor) داده است. در اين مطالعات کانگرلور وريدي با کلوپيدوگرل خوراکي يا دارونما در پيشگيري از عوارض ترومبوتيک در طول و پس از مداخله کرونري از راه پوست مقايسه شد. نتايج اخير، اطلاعات منتشر شده در آوريل 2013 را تاييد کرده است. نتايج اخير در نشست سالانه انجمن متخصصان قلب اروپا ارائه شده و در نشريه لانست به چاپ رسيد. شواهد به دست آمده از 25 هزار بيمار تحت مداخله کرونري از راه پوست نشان داد کانگرلور به ميزان قابل‌توجهي خطر مرگ، انفارکتوس قلبي، ترومبوز استنت و رواسکولاريزاسيون ايسکميک را در 48 ساعت بعدي تا 19درصد کاهش مي‌دهد. نتايج به دست آمده در تمام گروه‌هاي بيماران صرف‌نظر از سن، وضعيت جغرافيايي، تشخيص کنوني بيماري و انتخاب آنتي‌کوآگولانت در طول مداخله -از جمله 5 هزار بيمار تحت درمان با بيواليرودين (Bivalirudin) -مشابه بوده است. تعداد موارد گزارش‌شده تنگي نفس در بيماران تحت درمان با کانگرلور بيش از بيماران تحت درمان با کلوپيدوگرل بود. کانگرلور، يک داروي در دست تحقيق است که تاکنون به هيچ يک از بازارهاي دارويي عرضه نشده است. اين داروي ضدپلاکت کوچک مولکول وريدي، براي پيشگيري از تجمع پلاکتي و متعاقب آن ترومبوز در حال ساخت است.

شرکت داروسازي تاکدا اخيرا اعلام کرده سازمان غذا و داروي آمريکا روند تاييد داروي تحقيقاتي جديد اين شرکت با نام ودوليزوماب (vedolizumab) در درمان بزرگسالان مبتلا به کوليت اوسراتيو با شدت متوسط تا شديد را تسهيل کرده است. درخواست ثبت اين دارو در گروه داروهاي بيولوژيک، در ژوئن 2013 براي درمان کوليت اولسراتيو يا بيماري کرون با شدت متوسط تا شديد پذيرفته شده بود. از شرايط مذکور در تسهيل تاييد داروهايي استفاده مي‌شود که براي درمان يک بيماري کشنده تجويز مي‌شوند و در صورت تاييد، ايمني و اثربخشي درماني را در بيماران افزايش مي‌دهند. به گفته «کارن لاش»، سرپرست بخش مديکال شرکت تاکدا، گزينه‌هاي درماني جديد براي کنترل کوليت اولسراتيو لازم هستند و در صورت تاييد داروي مذکور گزينه درماني تازه‌اي براي کمک به مبتلايان به کوليت اولسراتيو و بيماري کرون در اختيار متخصصان قرار خواهد گرفت. بيماري کرون و کوليت اولسراتيو شايع‌ترين بيماري‌هاي التهابي روده هستند؛ هر دو دردناک و ناتوان‌کننده‌اند و گاهي به عوارض کشنده مي‌انجامند. اين درخواست تاييد بر پايه 4 مطالعه باليني روي ودوليزوماب با شرکت 2700 بيمار در بيش از 40کشور صورت گرفته است. اين بزرگ‌ترين مطالعه باليني فاز 3 است که تاکنون روي بيماري کوليت اولسراتيو و کرون انجام مي‌شود.

بر اساس پژوهشی که توسط انجمن سرطان آمریکا منتشر شده است، بزرگسالان با حداقل 150 دقیقه فعالیت با شدت متوسط یا 75 دقیقه فعالیت با شدت شدید در هر هفته، که ترجیحا در طول هفته به صورت متناوب انجام می‌شود، می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک کنند. یک مطالعه بزرگ که نتایج آن اخیرا در مجله «اپیدمیولوژی سرطان، شاخص‌های زیستی و پیشگیری» منتشر شده است، پیاده روی با کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در زنانی که به سن یائسگی رسیده‌اند در ارتباط بود.
این یافته‌ها از شواهد ارتباط ورزش منظم با کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان خبر می دهد. علاوه بر این، نقش ورزش با فعالیت هر دو گیرنده استروژن سرطان، گیرنده استروژن مثبت و منفی، در ارتباط بود. محققان می‌گویند: در نزدیک به نیمی از زنان در این مطالعه، راه رفتن تنها فعالیت‌های تفریحی آنان بود و از این تعداد، آنهایی که 7 ساعت یا بیشتر در هفته راه می‌رفتند به میزان 14 درصد کمتر، در مقایسه با همتایان که تنها 3 ساعت یا کمتر از یک هفته راه می‌رفته‌اند، به سرطان پستان مبتلا شده‌اند.
به گفته این محققان، یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد زنانی که فعالیت‌هایی مانند راه رفتن یا ورزش‌هایی دیگر با شدت بیشتر انجام داده‌اند، در مقایسه با زنانی که حداقل فعالیت را داشته‌اند، 25 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند. فعالیت‌هایی با شدت متوسط در سطح پیاده‌روی سریع، شنا و ورزش‌های هوازی مانند ایروبیک موجب فعالیت شدید سیستم قلبی عروقی، کاهش میزان کلسترول و کاهش خطر ابتلا به سرطان می‌شود.

تحقیقات دانشگاهی در لندن حاکی از آن است که آنتی اکسیدان موجود در گریپ فروت و سایر مرکبات از تشکیل کیست در کلیه‌ها جلوگیری می‌کند. براساس نتایج این تحقیقات که در مجله بریتانیایی فارموکولوژی به چاپ رسیده، ماده‌ای به نام نارنژنین که در گریپ فروت و سایر مرکبات وجود دارد، قادر است تشکیل کیست در کلیه را متوقف سازد.
محققان ابراز امیدواری کردند که به کمک این پژوهش راهی برای درمان نوعی بیماری کلیوی به نام پلی کیستیک بیابند. این بیماری ژنتیکی و نادر باعث ایجاد کیست‌های متعدد در بدن به خصوص در کلیه می‌شود. تشکیل کیست در کلیه باعث بروز نارسایی کلیه و در نهایت از کار افتادن آن می‌شود. دکتر رابین ویلیامز از اساتید دانشگاه رویال هالووی در لندن اظهار کرد: به کمک این پژوهش گام بزرگی در جهت درمان بیماری پلی کیستیک برداشته شده است.
در جریان این پژوهش، محققان با افزودن ماده نارنژنین به زنجیره‌ای از سلول‌های کلیه که در آن کیست رشد کرده بود، به قدرت پیشگیری این ماده پی بردند. این ماده به کمک کاهش سطح پروتئین موسوم به PKD2 در سلول‌های کلیه رشد کیست را متوقف می‌سازد. به گفته محققان برای دستیابی به درمان قطعی برای بیماری پلی کیستیک احتیاج به انجام مطالعات و آزمایشات تکمیلی بر روی عملکرد پروتئین PKD2 و ماده نارنژنین در سطح مولکولی است.

کره‌یی‌ها موفق به تولید بنزین از نوعی باکتری به نام E. coli شدند. افراد معدودی که غذای آلوده با باکتری E. coli را خورده‌اند و از مسمومیت غذایی رنج برده‌اند می‌توانند تصور کنند که این باکتری دارای کابردهای مفید نیز هست. مهندسان کره‌یی شیوه‌ای برای تولید بنزین (گازولین) از این میکروب یافته‌اند که بر تعداد فزاینده سوخت‌های زیستی می‌افزاید. دانشمندان بر این باورند که ترکیب شیمیایی بنزین کامل ساده بوده و از تقربیا هیدروکربن‌های با عوامل افزودنی و ترکیب‌کننده ساخته شده است.
دغدغه‌های مداوم در خصوص محیط و سوخت‌های فسیلی محدود بر نیاز به توسعه‌ سوخت‌های زیستی پایدار از طیفی از منابع پایدار متمرکز شده‌اند. گرچه دانشمندان با موفقیت و با استفاده از شیوه‌های میکروبی، دیزل تولید کرده‌اند، شانس زیادی در تولید بنزین موردنیاز بسیاری از اشکال حمل‌ونقل نداشته‌اند.
محققان پیش‌تر زنجیره‌های طولانی از آلکان‌ها را برای تولید دیزل ایجاد کرده‌اند اما در تلاش برای تکثیر هیدروکربن‌های با زنجیره‌ کوتاهی بوده‌اند که می‌توان از آن‌ها برای تولید ماده‌ای شبیه بنزین استفاده کرد. آن‌ها این عمل را با استفاده از مهندسی متابولیک برای تولید مشتقات اسید چرب کوتاهی انجام داده‌اند که امکان بیوسنتز آلکان‌های با زنجیره کوتاه را فراهم می‌کند. این امر منجر به تولید بنزین، استرهای چرب و همچنین الکل‌ها با افزودن آنزیم‌های اضافی شده است. با این حال، تیمی از مهندسان کره جنوبی برای نخستین بار موفق به تولید بنزین تشکیل‌شده از E. coli شده‌اند.
کشف آن‌ها می‌تواند به آشپزی با محصول مشتق‌شده از E. coli یعنی روغن سبزیجات و حتی استفاده از آن در مواد آرایشی بیانجامد. این تکنیک هنوز در بدو تولد و در مقیاس کوچک بوده و دانشمندان با این شیوه توانسته‌اند 580 میلی‌گرم گازولین را در هر لیتر تولید کنند. با انجام پالایش‌هایی در فرایند تولید، تکنیک جدید می‌تواند به شیوه‌ای عملی و انعطاف‌پذیر تبدیل شود.

پیشتر، محققان سایتی طراحی کرده بودند که زمان مرگ والدین فرد را پیش‌بینی می‌کرد، اکنون محققان مدعی‌اند ساعتی ابداع کرده‌اند که نه تنها زمان مرگ را پیش‌بینی می‌کند، بلکه شمارش معکوس آن را نیز آغاز می‌کند. کاربران یک پرسشنامه در مورد تاریخچه پزشکی خود پر کرده و سن خود را از نتایج کلی به دست آمده برای دستیابی به امتیاز مرگشان کم می‌کنند. این امتیاز وارد ساعت «Tikker» شده و شمارش معکوس آغاز می‌شود.
ساعت Tikker که عنوان ساعت مرگ را نیز گرفته، توسط فردریک کولتینگ، مخترع سوئدی ساخته شده که دور از ناخوشایند بودن آن، دستاورد خود را «ساعت شادی» نامیده و مدعی است که آنرا برای کمک به مردم در کسب بیشترین لذت از زندگی و عزیز داشتن زمان باقیمانده طراحی کرده است. کولتینگ این ایده را در زمان فوت پدربزرگش به دست آورد. کاربران برای به کار انداختن Tikker باید با وارد کردن اطلاعاتی در مورد تاریخچه پزشکی خود یک پرسشنامه را پر کنند. همچنین از آنها در مورد عادات سیگار کشیدن یا نوشیدن مشروبات الکلی سوال پرسیده شده و تاریخچه وجود سرطان، دیابت یا هر گونه بیماری دیگر در خانواده پیگیری می‌شود.
از دیگر سوالات این پرسشنامه در مورد میزان ورزش افراد و همچنین وزن آنها است. سپس سن افراد از نتایج به دست آمده کم می شود تا نرخ مرگ به دست بیاید و در ساعت Tikker زمان باقیمانده از زندگی آنها شمارش معکوس را آغاز کند. ردیف بالای نمایشگر دیجیتال ساعت به نمایش سال‌ها، ماه‌ها و روزها می پردازد در حالی که ردیف دوم، ساعت ها، دقایق و ثانیه‌ها را می‌شمرد. ردیف سوم نیز نمایشگر ساعت محلی است. تیم طراح، این ساعت را در سایت کیک‌استارتر معرفی کرده و امیدوارند بتوانند 25 هزار دلار سرمایه جمع‌آوری کنند. هزینه این ساعت 59 دلار بوده و قرار است از آوریل 2014 فروش آن آغاز شود.

دارو‌‌هاي خواب‌آور معمولا بي‌ضرر نيستند. گمان مي‌رود که آنها اعتياد آورند و استفاده از آنها همراه با عوارض جانبي شديدي است. حال دانشمندان به دنبال کشف موادي هستند که کمترين تاثير را روي عصب‌هاي مغزي مي‌گذارند. باوجود اينکه داروهاي بنزوديازپين‌ هنوز در بازار به فروش مي‌روند، در اين ميان دارو‌هاي بهتري وارد بازار شده‌اند. مواردي چون Zolpidem و Zopliclon نيز بر فرستنده‌هاي «گابا» تاثير مي‌گذارند، اما تنها به يک گروه خاصي از آنها. همين امر باعث مي‌شود که اين مواد عوارض جانبي زيادي نداشته باشند. اما در کل، دارو‌هاي خواب‌آور هميشه همراه با عوارض جانبي هستند. بيماران در فرداي روز مصرف، احساس خستگي مي‌کنند و قادر به تمرکز حواس و براي مثال رانندگي نيستند. حتي اگر کسي بيشتر از ? هفته از چنين موادي استفاده کند، اين خطر را دارد که ديگر بدون اين دارو‌ها خواب نداشته باشد. نهايتا خيلي از داروهاي خواب‌آور اثر خود را پس از مرور زمان از دست مي‌دهند. بر جديدترين کشف دانشمندان، استفاده از گيرنده عصبي Orexin مي‌تواند کمترين عوارض جانبي را داشته باشد. جيسن اوسلانر مي‌گويد: «ميزان Orexin در روز افزايش مي‌يابد، تا اينکه انسان بتواند بيدار بماند و در شب کاهش مي‌يابد، تا اينکه او بتواند بخوابد.» پژوهشگران قصد دارند دارويي توليد کنند که از توليد Orexin در شب جلوگيري کند. در نهايت به گفته پژوهشگران، دارو‌هاي خواب‌آور يک راه حل دائمي نيستند و بيمار را شفا نمي‌بخشند. اين داروها دليل پيدايش بي‌خوابي را از بين نمي‌برند، بلکه تنها ناراحتي ناشي از آن را به طور موقت بر طرف مي‌کنند.

يک گروه بين رشته‌اي از دانشمندان، مهندسين، و پزشکان اعلام کردند که وارد فاز اول کارآزمايي باليني يک واکسن کاشتني براي درمان ملانوما شده‌اند. بيشتر واکسن‌هاي درمان سرطان که امروزه وجود دارند، نياز به اين دارند که در ابتدا پزشکان سلول‌هاي ايمني را از بدن فرد بيمار خارج کنند، سپس آنها را دوباره برنامه‌ريزي کرده و مجددا آنها را به بدن بيمار معرفي نمايند. اما روش جديد که نخستين‌بار براي حذف تومورها در موش مورد آزمايش قرار گرفته، از يک اسفنج شبيه ديسک کوچک در حدود اندازه يک ناخن انگشت استفاده مي‌کند که از پلي‌مرهاي تاييد شده بوسيله اداره کل غذا و داروي ايالات متحده ساخته شده است. اين اسفنج زير پوست کاشته شده و طوري طراحي شده تا سلول‌هاي ايمني بيمار را گرفته و دوباره برنامه‌ريزي کند و به آنها دستور مي‌دهد تا در تمام بدن گشته و هرکجا که سلول‌هاي سرطاني را ديدند، آنها را نابود کنند. اين تکنولوژي ابتدا براي هدف قرار دادن سلول‌هاي سرطاني ملانوما طراحي شده، اما اين قابليت را دارد تا براي درمان همه انواع سرطان مورد استفاده قرار گيرد. در آزمايش اين واکسن روي موش‌ها، 50 درصد موش‌ها با دو دوز درمان با واکسن کاملا عقب‌نشيني بيماري را تجربه کردند.

دانشمندان در تشخيص بيماري پارکينسون در مراحل اوليه، گامي به جلو برداشته‌اند. آنها مي‌گويند دست‌خط کسي که در مراحل ابتدايي ابتلا به اين بيماري قرار دارد کليدي براي تشخيص بيماري محسوب مي‌شود. اين روش همان، آناليز دست‌‌خط است. آزمون‌شوندگاني که در اين پروژه علمي با او همکاري کردند بايد اسم خود و چند سطر از يک آدرس را روي کاغذي مي‌نوشتند. زير دست آنها نرم‌افزاري قرار داشت که قادر به افتراق و تميز دست خط فرد سالم با دست خط فرد بيمار بود. خانم روزن‌بلوم مي‌گويد: «ما فهميده‌ايم که بيماران مبتلا به پارکينسون به مدت‌زمان بيشتري براي نوشتن نياز دارند و فشاري که دستشان روي کاغذ وارد مي‌کند نيز کمتر از افراد سالم است.» اين استاد دانشگاه ابراز اميدواري مي‌کند که با تشخيص زودرس بيماري بتوان در درمان هم موفق‌تر بود. او در مورد راه‌هاي درمان اضافه مي‌کند: «اين راه مي‌تواند دارودرماني يا از آن مهم‌تر حرکت‌درماني باشد. براي نمونه در دانشگاه فني عينکي ابداع شده که بيماران پارکينسوني با استفاده از آن بهتر مي‌توانند ببينند.» تشخيص زودهنگام پارکينسون موفقيتي در مبارزه با اين بيماري محسوب مي‌شود؛ چرا که با تشخيص پيش‌رس مي‌توان احساس ناامني بيمار را کاهش داد. تبادلات عصبي بين مغز و دست اين امکان را پديد مي‌آورد که بتوان با روشي ساده مانند سنجش دست‌خط در مراحل اوليه هم به وجود پارکينسون، آلزايمر و افسردگي پي برد.

براي نخستين‌بار به همت پژوهشگران آمريکايي و همکارانشان، ارتباط ژنتيکي خاص با خطر لوکمي دوران کودکي شناخته شد. نتايج اين تحقيق در شماره اخير نشريه Nature Genetics منتشر شده است. در خوشبينانه‌ترين حالت، اين کشف پنجره جديدي به سوي علل ارثي لوکمي کودکي گشوده و مي‌توان با استفاده از آن خانواده‌هاي در معرض خطر را مورد آزمايش قرار داد تا بتوان از انتقال آن ميان نسل‌هاي بعدي جلوگيري به عمل آورد. موتاسيون مذکور براي اولين‌بار در ميان خانواده‌اي کشف شد که افراد زيادي از اين خانواده در نسل‌هاي مختلف مبتلا به لوکمي لنفوبلاستيک حاد کودکي شده بودند. اين موتاسيون ژني روي ژن PAX5 قرار گرفته که نقش کليدي در ايجاد بعضي سرطان‌هاي سلول B دارند. اين ژن که از آن به عنوان master gene نيز نام مي‌برند، فعاليت بسياري از ژنهاي ديگر را تنظيم مي‌کند و براي حفظ هويت و عملکرد سلول‌هاي B ضروري هستند. در تمامي افراد مورد مطالعه، يک يا دو کپي از ژن PAX5 ناپديد شده بود و تنها يک نسخه موتاسيون يافته باقي مانده بود. البته محققان معتقدند که عوامل ژنتيکي ديگري نيز در اين ميان نقش دارند تا يک فرد به ALL مبتلا شود و تلاش مي‌کنند تا آنها را نيز بيابند. محقق ارشد اين مطالعه اميدوار است که مطالعات پيش رو همچنين مشخص کنند که چند درصد از بيماران مبتلا به ALL کودکي داراي موتاسيون در ژن مذکور هستند. مسلما با درک بهتر از عناصر ژنتيکي دخيل در ايجاد سرطان يا تحريک رشد آن، مي‌توان درمان هدف را با دقت بيشتري انجام داد و همچنين از رشد و گسترش سرطان در همان مراحل اوليه جلوگيري کرد.

پژوهشگران بيش از پيش قادر به پاسخگويي به ابهامات در رابطه با بيماري ايدز هستند. هم اکنون محققان مي‌کوشند از مهار صرف اين بيماري به سوي درمان کامل آن گذر کنند. بيماراني که مبتلا به ويروس «اچ آي وي» هستند. براي مقابله با اين بيماري از داروهاي «ضد رترو ويروسي» استفاده مي‌کنند. درست است که اين داروها شفابخش نيستند، اما داروهاي «ضد رترو ويروسي» شامل موادي هستند که تاثير آن، سبب آهسته کردن سرعت تکثير و توليد ويروس«اچ آي وي» در بدن مي‌شود. بيماراني که استفاده از اين داروها را قطع مي‌کنند، معمولا با بازگشت ويروس «اچ آي وي» مواجه مي‌شوند. اين نحوه‌ي درمان تاکنون بالاترين سطح توانايي پزشکان در رابطه با بيماري ايدز بوده است. اما اکنون محققان قصد دارند که ديگر تنها بيماري ايدز را مهار نکنند، بلکه آن را به طور کامل درمان کنند.
يک مورد از اين بيماري به محققان درباره درمان آن اميد بخشيد. اين نمونه مربوط به کودکي بود که بعدها به نام «کودک مي‌سي‌سي‌پي» معروف شد. در مارس سال جاري، کودکي که در رحم مادرش ويروس ايدز را گرفته بود، پس از به کارگيري گسترده از قرص‌هاي «ضد رترو ويروسي» بدن اين کودک توانست بر ويروس «اچ آي وي» غلبه کند. پزشکان به آن نوزاد در طول 30 ساعت پس از به دنيا آمدنش داروهاي ايدز دادند و بدين ترتيب از تشکيل «ذخيره پنهان» ويروس ايدز در بدن او جلوگيري کردند. باقي‌مانده‌هاي کمي از «دي. ان. اي.» اين ويروس مي‌توانند درميان مواد ژنتيکي بدن انسان پنهان شوند. اين مواد، ديگر در طول عمر انسان توسط سيستم دفاعي بدن قابل يافتن و مقابله نخواهند بود. همين امر باعث مي‌شود اين سلول‌ها تا آخر عمر بيمار در بدنش بمانند. به اين سلول‌ها «resting memory cells» گفته مي‌شود، زيرا آنها هيچگاه نمي‌ميرند. حال اين «ذخيره پنهان» و جلوگيري از تشکيل آن، هسته اصلي تحقيقات بين‌المللي براي درمان کامل بيماري ايدز شده است. تنها راه جلوگيري از اين ذخيره پنهان آن است که درمان بيمار به سرعت و همه‌جانبه انجام شود. محققان فرانسوي تخمين زده‌اند که ۱۵ درصد بيماران ايدزي، اگر خيلي زود درمان خود را آغاز کنند، نهايتا قادر به کنترل ويروس ايدز هستند و ديگر احتياج به داروهاي قوي ندارند. محققان کوشش مي‌کنند با روش‌هاي جديد از ذخيره‌ي «دي. ان. اي.» ويروس ايدز در ۸۵ درصد بيماران ديگر جلوگيري کنند. آنها براي انجام اين کار تحقيق‌هاي بسياري را آغاز کرده‌اند: آزمايش درمان‌هاي متفاوت، از جمله استفاده از داورهاي سرطاني و همچنين درمان ژنتيکي و استفاده از موادي که به تنظيم سيستم دفاعي بدن کمک مي‌کنند. به نظر دانشمندان مشکل بزرگي که هم‌اکنون در زمينه مقابله با بيماري وجود دارد استفاده آزمايشي از داروهاي ايدز است. به‌کارگيري آزمايشي اين داروها از تشخيص درست بيماري ايدز جلوگيري مي‌کند.

به گفته محققان، عوارض و آسیب‌های زیاد خوابیدن می‌تواند بسیار بیشتر از کم خوابیدن باشد. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد زیاد خوابیدن و کم خوابیدن با بیماری‌های مزمنی مثل بیماری‌های قلبی و دیابت مرتبط است. به گفته رئیس آکادمی آمریکایی طب خواب، خوابیدن طولانی‌مدت لزوما به این معنی نیست که شما خوب می خوابید. بلکه به این نکته باید توجه کرد که کیفیت و کمیت خواب روی سلامت بسیار تاثیرگذار است. اینکه چه موقع و چگونه می‌خوابید به اندازه، نوع تغذیه و ورزش شما اهمیت دارد. بزرگسالان برای اینکه از اثرات خواب در سلامتی خود بهره بگیرند باید 7 تا 9 ساعت خواب شبانه داشته باشند.
برای انجام این تحقیق که در مجله " خواب" به چاپ رسیده است، محققان وضعیت خواب 54 هزار آمریکایی 45 سال و بالاتر را مورد بررسی قرار دادند. حدود یک سوم این افراد کم خواب بودند یعنی کمتر از 6 ساعت در شب می خوابیدند، 4 درصد پر خواب بودند و بیشتر از10 ساعت خواب شبانه داشتند و 64 درصد به طور استاندارد یعنی 7 تا 9 ساعت می‌خوابیدند.
در مقایسه با افرادی که خواب نرمال داشتند کم خواب‌ها بیشتر مبتلا به بیماری‌های قلبی، سکته، دیابت، چاقی و پریشانی‌های ذهنی مداوم بودند. همین مشکلات در مورد افرادی که بیش از اندازه می‌خوابیدند نیز صدق می‌کند اما با شدت بیشتر. جانت کروفت از مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های آمریکا و مشاور در این تحقیق می‌گوید: یکی از مسائلی که در ارتباط خواب ناسالم و بیماری‌های مزمن باید به آن توجه ویژه داشت چاقی و تنش‌ها ذهنی مکرر است که به واسطه آن به پزشکان توصیه می‌شود علاوه بر بررسی مشکلات خواب در افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن به وزن و مسائل ذهنی و روانی آنها نیز توجه شود.
بیماری‌های خواب مثل آپنه و بی‌خوابی در افرادی که بیماری‌های مزمن دارند به طور مکرر اتفاق می‌افتد و مانع از خواب عمیق و خوب می‌شود. توصیه می‌شود اگر صبح با خستگی از خواب بیدار می‌شوید با یک پزشک مشورت کنید تا مشکل را پیدا کند. اگر پزشک تشخیص داد شما بیماری خواب دارید درمان آن به طور قابل توجهی می‌تواند کیفیت زندگی شما را بهبود ببخشد.

محققین نشان دادند که در افراد مبتلا به دیابت، احتمال اریتمی قلبی هم افزایش می یابد که می تواند به دلیل اتصال پروتئین کیناز II وابسته به کلسیم/کالمودولین به N-استیل گلوکز آمین باشد که منجر به افزایش سمیت گلوکز می شود. محققین برای اولین بار مسیر بیولوژیکی را کشف کرده اند که زمانی که سطوح قند خون به صورت غیر طبیعی بالاست فعال است و موجب ضربان غیر طبیعی قلب می شود. شرایطی که تحت عنوان آریتمی قلبی شناخته می شود و با نارسایی قلبی و مرگ ناگهانی قلبی مرتبط است.
این مطالعه نشان می دهد که دیابت یک خطر مشخص و مستقل برای بیماری قلبی است. این مطالعه می تواند استراتژی های درمانی را برای حفظ سلامت قلبی افراد مبتلا به دیابت ارائه دهد. اگرچه بیماری های قلبی امری رایج در میان جمعیت های امروزی است اما در افراد مبتلا به دیابت این احتمال چهار برابر افزایش می یابد. مطالعه نشان می دهد که 65 درصد مبتلایان به دیابت به دلیل بیماری های قلبی یا حمله قلبی می میرند.
از مطالعات متوالی صورت گرفته محققین دریافتند که در افراد با سطوح قند خون متوسط به بالا، یک مولکول قند N- استیل گلوکزآمین در ماهیچه های قلبی به جایگاه خاصی در پروتئین کیناز II وابسته به کلسیم/کالمودولین متصل می شود. پروتئین کیناز II وابسته به کلسیم/کالمودولین نقش مهمی در تنظیم سطوح طبیعی کلسیم، فعالیت پمپی و الکتریکی قلب  ایفا می کند. اتصال مذکور موجب اختلال در مسیر سیگنالینگ مرتبط با  کلسیم می شود. می توان با مهار کردن پروتئین کیناز II وابسته به کلسیم/کالمودولین یا جلوگیری از اتصال آن به N- استیل گلوکزآمین، آریتمی قلبی را مهار کرد. از آن جایی که N- استیل گلوکزآمین از گلوکز ساخته می شود و به عنوان یک سنسور تغذیه ای عمده در تنظیم اکثر فعالیت های سلولی عمل می کند، بنابراین به نظر می رسد چسبیدن این قند به پروتئین ها می تواند منجر به یک مکانیزم مولکولی ایجاد سمیت گلوکزی در دیابت شود.

شیوه جدید دانشمندان دانشگاه پرینستون و دانشگاه میشیگان از رایانه و نه تیغ جراحی برای جداسازی و شناسایی ژن‌های مشتق‌شده از انواع خاص سلولی بهره می‌گیرد. درک چگونگی عملکرد ژن‌ها در بافت‌های خاص برای مقابله با بیماری‌های انسانی از قبیل بیماری‌های قلبی، نارسایی کلیه و سرطان حیاتی است. با این حال ایزوله‌کردن انواع سلول‌ها در این نوع مطالعه برای اکثر بافت‌ها غیرممکن است. این شیوه که "کالبدشکافی نانوسیلیکونی" نام گرفته، مطالعه نظام‌مند ژن‌های دخیل در بیماری‌ها را ممکن می‌کند.
تیم تحقیقاتی از این روش برای شناسایی موفقیت‌آمیز ژن‌های بیان‌شده در سلول‌های موسوم به podocytes که در بیمای‌های کلیوی عملکرد نادرستی دارند، استفاده کرد. محققان نشان دادند الگوهای خاصی از فعالیت این ژن‌ها با شدت نارسایی کلیه در بیماران هم‌بسته بود. این مدل رایانه‌محور به طور قابل‌توجهی دقیق‌تر از مدل‌های آزمایشی بر روی موش‌ها و شناسایی ژن‌های podocytes بود.
با استفاده از این تکنیک، محققان هم‌اکنون می‌توانند ژن‌های خاص بخشی از یک بافت کلی مانند بخش بیوپسی کلیه را با هدف علائم ویژه مرتبط با انواع خاصی از سلول بررسی کنند. با ارزیابی الگوهای بیان ژن تحت شرایط مختلف در این سلول‌ها، یک رایانه می‌تواند از تکنیک‌های یادگیری-ماشین برای تعیین نوع سلول‌های حاضر استفاده کند. این سیستم سپس تشخیص می‌دهد چه ژن‌هایی در نوعی از سلول مطلوب بیان شده‌اند. این اطلاعات برای تعریف‌کردن بیومارکرهای بیماری و انتخاب اهداف دارویی بالقوه ارزشمند است.
با اعمال شیوه جدید به نمونه‌های بیوپسی کلیه، محققان دست کم 136 ژن بیان‌شده را در podocytes کشف کردند. دو مورد از این ژن‌ها می‌توانستند عامل بیماری باشد. نویسندگان این مقاله همچنین نشان دادند کالبدشکافی نانو سیلیکونی را می‌توان برای استفاده در سلول‌ها به جز سلول‌های کلیه به کار برد؛ بنابراین شیوه جدید برای مطالعه طیفی از بیماری‌ها کارآمد است. این تکنیک محاسباتی بسیار دقیق‌تر از روش معمولی است که شامل ایزوله‌کردن انواع خاص سلول در موش‌هاست. دقت شیوه ارائه‌شده 65 درصد در مقابل 23 درصد برای شیوه موش گزارش شده است. جزئیات این مطالعه در مجله Genome Research منتشر شد.

محققان آمریکایی طی پژوهشی دریافتند که سلول‌های قلبی در حال مرگ را می‌توان با اکسیژن‌رسانی احیا کرد. طی حمله قلبی جریان خون غنی از اکسیژن به قسمتی از قلب مختل می‌شود و در نتیجه عضلات قلبی به حالت مرگ می‌رود. نرسیدن اکسیژن و سایر مواد مغذی به این سلول‌ها، باعث ادامه یافتن روند مرگ سلولی شده که با گذشت زمان منجر به بروز کاهش پیشرونده عملکرد قلب و نارسایی احتقانی قلب _طی این حالت، قلب مقداری از ظرفیت پمپ کردن کامل خود را از دست می‌دهد_ می‌شود. دکتر "پریانا کاپوسامی" از دانشکده پزشکی گیسل دارتموث با آزمایش بر مدل‌های حیوانی دریافت که سلول‌های درحال مرگ قلبی هنوز میزان کافی از اکسیژن را برای متابولیسم دارند و اکسیژن رسانی کوتاه مدت به این سلول‌ها آنها را زنده و احیا می‌کند.
طی این پژوهش، محققان متوجه نقش فاکتور رونویسی موسوم به "p53" شدند که چرخه سلولی و مرگ برنامه ریزی شده سلول را کنترل می‌کند. نتیجه شگفت‌آور این بود که اکسیژن رسانی عملکرد "p53" را از یک پروتئین مرگ‌آور به افزایش رونویسی از ژن‌هایی ترغیب می‌کند که موجب احیای سلول‌های در حال مرگ می‌شود. دکتر "پریانا کاپوسامی" در این باره می‌گوید: تنفس کنترل شده می‌تواند اکسیژن بافت را افزایش داده و با تمرین روزانه می‌توان سرکوب شدن پیشرفت این بیماری را مشاهده کرد. این پژوهش در مجله "EMBO Molecular Medicine" منتشر شده است.

مطالعه جدید نشان می‌دهد افراد متاهلی که مبتلا به سرطان هستند، در مقایسه با افراد مجرد، مدت طولانی‌تری زندگی می‌کنند. تحقیقات محققان «موسسه سرطان دانا-فاربر» و بریگهام و بیمارستان زنان امریکا همچنین نشان می‌دهد سرطان افراد متاهل در مراحل زودتری تشخیص داده می‌شود. افزون بر این، این افراد همچنین اغلب فرایند درمانی موفقیت‌آمیزتری دارند و درمان مناسب‌تری را نیز دریافت می‌کنند.
داده‌های جدید نشان می‌دهد ازدواج می‌تواند اثر سلامتی مهمی بر بیماران مبتلا به سرطان داشته باشد و این موضوع در میان تمامی موارد مطالعه‌شده صدق کرد. محققان معتقدند حمایت اجتماعی از سوی همسران منجر به پیشرفت بقای قابل‌توجهی در میان افراد بیمار می‌شود. همسران اغلب بیماران را در ویزیت‌ها همراهی می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که همسرشان توصیه‌ها را به خوبی درک کرده و تمامی درمان‌ها را به طور کامل از سر می‌گذراند. با استفاده از «برنامه نظارت، نتایج پایانی و اپیدمولوژی» موسسه ملی سرطان امریکا، دانشمندان 734 هزار و 889 نفر مبتلا به سرطان بین سال‌های 2004 و 2008 را تحلیل کردند. آن ها بر 10 عامل اصلی مرگ‌های سرطانی یعنی ریه، کلورکتال، سینه، پانکراس، پروستات، کبد/مجرای صفرا، لنفوم غیرهوچکین، سر و گردن، تخمدان و سرطان متمرکز شدند.
پژوهشگران همچنین این داده‌ها را با تعدادی از مولفه‌های اثرگذار شامل سن، جنسیت، نژاد، نوع سکونت، تحصیلات و درآمد خانگی مطابقت دادند. تحلیل آن‌ها نشان می‌دهد در مقایسه با بیماران متاهل، بیماران سرطانی مجرد شامل افراد بیوه و همسر از دست داده، 17 درصد بیشتر احتمال داشت به سرطان متاستاز مبتلا باشند و همچنین 53 درصد کمتر احتمال داشت که درمان مناسب را دریافت کنند. جزئیات این مطالعه در مجله Journal of Clinical Oncology منتشر شد.

دانشمندان موفق شدند با استفاده از تحریک عصب واگ به بهبود عملکرد اندام حرکتی پس از حملات قلبی کمک مؤثری کنند. محققین دانشگاه تگزاس قدمی به سمت پیشرفت درمانی جدید جهت کمک به بهبود عملکرد اندام خرکتی بعد از حمله قلبی برداشتند. در مطالعه ای دانشمندان بهبود کامل توانایی اندام حرکتی در حیواناتی که  عامل محرک عصب واگ رادریافت کرده بودند، گزارش کردند. به گفته دکتر Khodaparast حمله قلبییکی از علل عمده  ایجاد ناتوانی در انسان می باشد. در هر 40 ثانیه در آمریکا یک حمله قلبی رخ می دهد. محرک عصب واگ (VNS) روشی مورد تأیید FDA برای درمان بیماری های متنوع مانند افسردگی و صرع می باشد. این روش  شامل ارسال یک پالس الکتریکی ملایم از طریق عصب واگ می باشد. عصب واگ اطلاعات  مربوط به وضعیت بدن را به مغز مخابره می کند. دکتر Khodaparast و همکارانش از تحریک عصب واگ  دقیقأ برای ایجاد توانبخشی حرکتی در رت ها استفاده کردند. هر یک از حیوانات قبلأ حمله قلبی را که تواناییشان را در انجام اعمال حرکتی دست،تخریب کرده بود تجربه کرده بودند. تحریک عصب واگ موجب ترشح ترکیبات شیمیایی به نام نوروترانسمیتر مانند استیل کولین و نوراپی نفرین در مغز می شود که یادگیری و حافظه را افزایش می دهد. این روش درمانی به همراه آموزش های توانبخشی فرآیند بهبود بیماری را تسریع می کند.
بیش از 70 درصد بیماران با حمله قلبی اختلال دراز مدتی را درعمکرد دست ها بعد از توانبخشی سنتی نشان می دهد. برای سال های زیادی برای بیماران با حمله قلبی داروهای متنوعی با عوارض جانبی گسترده ای در مغز تجویز می شد. این اثرات در مغز برای مدت زمان طولانی خواهد ماند. در برخی بیماران این عوارض جانبی مهمتر از مزایای درمان می باشد. اما در روش استفاده از VNS  از روش طبیعی مغز برای تغییر جریان عصبی و فراهم آوردن اثرات  طولانی مدت استفاده می شود. شواهد محکمی وجود دارد که VNS می تواند با خیال راحت در بیماران با حمله قلبی بدلیل استفاده گسترده آن در درمان سایر بیماری های نورولوژیکی استفاده شود. این روش همچنین در درمان بیماری وزوز گوش در یک مطالعه بالینی نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

پژوهش جدید محققان ژاپنی و آمریکایی نشان می‌دهد: چاقی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه، باعث افزایش خطر ابتلا به نارسایی کلیوی می‌شود. چاقی فرآیند سلولی مهمی را که مانع از آسیب سلول‌های کلیوی می‌شود، سرکوب می‌کند. دکتر "کوزوکه یاماهارا" از دانشگاه علوم پزشکی شیگا، کاهش عملکرد فرآیندی موسوم به "اتوفاژی" را در این چرخه مهم دانسته‌اند. اتوفاژی، فرآیند تخریب درون‌سلولی است که طی آن پروتئین‌های آسیب دیده و سایر ترکیبات سلول‌های معیوب را از بین می‌برد؛ ناکارآمدی این چرخه در افراد چاق، امری شایع است.
طی این پژوهش محققان متوجه شدند که سرکوب‌گر قوی اتوفاژی موسوم به "mTOR" در کلیه موش‌های چاق دچار بیش فعالی است و درمان با مهارکننده "mTOR" باعث بهبود عدم کارآمدی اتوفاژی می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که اصلاح این فرآیند می‌تواند سلامت کلیه افراد چاق را تضمین کند. محققان اظهار کرده‌اند که نتایج این تحقیق می‌تواند مکانیزم پاتوژنی مهم مرتبط با آسیب‌های سلول‌های کلیوی را فراهم بیاورد. این پژوهش در مجله انجمن نفرولوژی آمریکا تحت عنوان "JASN" منتشر شده است.

محققین با ساخت غشاهای سلولی مصنوعی سعی دارند تا به فهم بهتر عملکردهای غشای سلولی طبیعی برسند و به این منظور با استفاده یک دستگاه میکروسیال موفق به ساخت وزیکول هایی با دولایه غشایی شده اند. غشاهای دربرگیرنده و داخلی سلول در بسیاری از عملکردهای سلول دخالت دارند. آن ها عملکردهای متابولیکی متنوع سلولی  را جدا می کنند، مواد ژنتیکی را بخش بندی می کنند و با فعالیت های بیوشیمیایی سلولی جداگانه فرایند تکامل را هدایت می کنند. هم چنین این غشاها بزرگترین و پیچیده ترین ساختارهایی هستند که سلول سنتز می کند. شناخت و درک ده ها عملکرد بیوشیمیایی مختلف غشاهای سلولی نیاز به داشتن توانایی ساخت مدل های سینتتیک این ساختارهای چندلایه پیچیده دارد.
دکتر Paegel می گوید: ساختن لایه به لایه غشاها به ما اجازه می دهد سلول های سینتتیک با پیجیدگی های غشایی دلخواهمان  در مقیاس مولکولی و فوق مولکولی بسازیم، ما اینک قادر هستیم ترکیب مولکولی لایه های داخلی و خارجی غشای دو لایه سلولی را کنترل کنیم، حتی می توانیم غشاهای چند لایه ای بسازیم که پوشش هسته سلولی را شبیه سازی می کنند.
محققین یک دستگاه میکروسیالی طراحی کرده اند که شامل یکسری فنجان های میکروسکوپی است که هر کدام یک قطره آب را درون حمامی از روغن و چربی گیر می اندازد، مولکول هایی که غشای سلولی را تشکیل می دهند. این قطرات به دام افتاده آماده هستند تا به عنوان پایه یکسری لایه های لیپیدی عمل کنند. قطرات آب پوشیده با روغن برای اولین بار در آب فرو برده می شوند. به نحوی که  در محل ارتباط آب/روغن قطره های به دام افتاده برخورد می کنند. دومین لایه لیپیدی قطرات را می پوشاند و آن ها را به وز یکول های تک لایه تبدیل می کند و سپس لایه نهایی چربی روی قطرات به دام افتاده ر سوب می کند و ایجاد وزیکول های دولایه را می کند.

مطالعات پیش گامانه نزدیک به 2300 بیمار دیابتی بسیار چاق به وسیله محققین صورت گرفت و آن ها ژن های مرتبط با عملکرد کبد ناسالم را شناسایی کردند. به نظر می رسد این اولین مطالعه ای است که در این مقیاس در مورد ارتباط ژنوم با بیماران چاق دیابتی صورت می گیرد. آنالیزهای گسترده ژنومی که جایگاه های مرتبط با سطوح کلی بیلی روبین، استئاتوزیز، و فیبروز خفیف را در بیماری کبد چرب غیر الکلی شناسایی می کند، به بررسی این مطلب می پردازد که چگونه عوامل ژنومی روی تکوین بیماری کبد چرب غیر الکلی اثر می گذارند. این عوامل ژنتیکی می توانند به ما در شناسایی بیمارانی که بیشتر در خطر ابتلا به اشکال مختلف بیماری کبد چرب هستند، کمک کنند و این  که کدام بیماران احتمال بیشتری وجود دارد که به اشکال حاد تر کبد چرب غیر الکلی مانند steatohepatitis مبتلا شوند.

کبد چرب غیرالکلی به دلیل انباشته شدن چربی اضافی در سلول های کبدی است و به دلیل الکل ایجاد نمی شود و یکی از عمومی ترین دلایل بیماری های کبدی مزمن است.  بیماری steatohepatitis نیز یک التهاب کبدی است و آسیب کبدی در این بیماری نیز به دلیل انباشته شدن چربی در کبد است و به دلیل الکل نمی باشد. نتایج  این مطالعه مدارکی دال بر وجود جایگاه های ژنتیکی جدیدرا نشان داد که ممکن است در مکانیزم های زیستی کبد چرب غیر الکلی و steatohepatitis نقش داشته باشند. هم چنین این مطالعه ژن هایی را مورد مطالعه قرارداد  که به شناسایی  بیمارانی که احتمال  ابتلا به بیماری کبدی در آن ها بالاست،کمک خواهد کرد .

نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد، بوی بدن زنان در مقطع نزدیک به تخمک گذاری برای تخمین زدن سطوح تستوسترون کافی است. تستوسترون نقش اساسی در رفتار افراد ایفا کرده و به نوعی با واکنش‌های خشونت آمیز یا رقابتی در ارتباط است؛ محققان دانشگاه ایالتی فلوریدا نقش این هورمون در رفتارهای زنان را مورد بررسی قرار داده‌اند.
در این مطالعه سطوح تستوسترون زنان حاضر در مطالعه قبل و بعد از قرار گرفتن در معرض بوی لباس یک زن 18 تا 21 ساله اندازه‌گیری شد. این لباس در دوره اوج باروری در روزهای 13، 14 و 15 پس از عادت ماهیانه و دوره کم باروری شامل روزهای 20، 21 و 22 پس از عادت ماهیانه پوشیده شده بود. برای صحت نتایج از افراد خواسته شد که در طول آزمایش از هیچ نوع صابون یا شامپوی معطر، عطر و دئودرانت، سیگار، غذاهای معطر مانند سیر یا مارچوبه استفاده نکنند.
سطوح تستوسترون در زنانی که در معرض بوی زنان در اوج دوره باروری قرار گرفتند، بسیار بالاتر بوده و برعکس بوی زنان در دوره کم باروری باعث کاهش قابل توجه سطوح تستوسترون گروه مقابل شد. «جان ماز» نویسنده ارشد این تحقیق تأکید می‌کند: زنانی که در معرض بوی ساطع شده در فاز نزدیک به تخمک‌گذاری قرار می‌گیرند، رفتارهای خصمانه یا رقابتی از خود بروز می دهند. نتایج این پژوهش در مجله Evolution and Human Behavior منتشر شده است.

محققان ژاپنی موفق به شناسایی دکمه تنظیم مجدد ساعت بدن شده اند که می تواند به حل مشکل افراد دارای مشاغل شیفتی یا مسافران در پروازهای طولانی کمک کند. ساعت های مختلفی درون بدن وجود دارند و ساعت اصلی تنظیمات بدن در مغز قرار دارد که عملکرد بدن برای خواب شبانگاهی را تنظیم می کند. ساعت بدن در مغز با طلوع و غروب خورشید تنظیم می شود، اما عملکرد این ساعت در افراد شاغل در پست های شیفتی مانند پرستاران و پزشکان یا کسانی که در پروازهای طولانی به نقاط مختلف جهان با تغییر ساعت مواجه می شوند، دچار اختلال می شود. ساعت بدن اگرچه با نور خورشید تنظیم می‌شود، اما روند تطبیق یافتن بدن با ساعت جدید در هنگام سفر یا مشاغل شیفتی بسیار کند است.
محققان دانشگاه کیوتو موفق به شناسایی دکمه باز تنظیم ساعت بدن درون مغز شده اند که تطبیق پذیری با شرایط جدید را در مدت یک روز فراهم می کند. این منطقه در مغز یک گروه متشکل از 10 هزار سلول مغزی است که در تعامل پیوسته با یکدیگر، کنترل زمان را برعهده دارند. تداخل در عملکرد این سلول ها با کمک گیرنده های وازوپرسین (vasopressin) بعنوان گوش های سلول مغزی که اجازه تماس پیوسته با سلول های مجاور را فراهم می کند، به تنظیم مجدد ساعت بدن در زمان بسیار سریع تر منجر می شود.
موش های دستکاری ژنتیکی فاقد گیرنده های وازوپرسین، در شرایطی که زمان هشت ساعت عقب تر برده می شود، قادر به باز تنظیم ساعت بدن ظرف تنها یک روز هستند که این باز تنظیم در موش های عادی ظرف شش روز انجام می شود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سیگنال دهی وازوپرسین یک هدف درمانی ممکن برای افراد دچار اختلال ریتم ساعت بدن از جمله کارمندان مشاغل شیفتی است. نتایج این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.

 تحقيقات جديد محققان اسكاتلندي نشان مي دهد افرادي كه كمربند تنگ مي پوشند بيشتر از ديگران در معرض خطر ابتلا به سرطان گلو و دستگاه گوارش قرار دارند. محققان دانشگاه هاي گلاسكو و استراتكلايد و بيمارستان عمومي جنوب اسكاتلند گفتند : استفاده از كمربند تنگ خطر ابتلا به سرطان گلو و دستگاه گوارش را افزايش مي دهد. اين خطر در افرادي كه اضافه وزن دارند بيشتر از ديگران است.
محققان اسكاتلندي بر اين باورند كه يك كمربند تنگ سبب مي شود اسيد معده به مري آسيب وارد كند. در نتيجه خطر ابتلا به سرطان مري افزايش مي يابد. در اين تحقيق از ۲۴ داوطلب كه هيچ سابقه ريفلاكس اسيد معده نداشتند، خواسته شد دستگاهي را كه اطلاعات را قبل و بعد از غذاخوردن داوطلبان ضبط مي كند، ببلعند. سپس ميزان ريفلاكس اسيد معده داوطلبان پيش از پوشيدن كمربند تنگ و پس از آن اندازه گيري شد.
نتايج نشان داد زماني كه شركت كنندگان كمربند تنگ مي پوشند از ريفلاكس اسيد معده بيشتري رنج مي برند. اين يافته به خصوص در افرادي كه اضافه وزن دارند بيشتر خود را نشان مي دهد. به گفته محققان كمربند تنگ به معده فشار وارد مي كند و سبب سوزش سر معده مي شود. اين عارضه در دراز مدت احتمال ابتلا به سرطان مري را افزايش مي دهد.

مطالعه ای جدیدا صورت گرفته که پتانسیل درمان های جایگزینی با پایه سلول های بنیادی را برای مهار مرحله آخر بیماری کلیوی بررسی می کند. این کار شامل طراحی یک نوع جدید از نانوذره های مغناطیسی برای نشان دار کردن سلول های بنیادی برای پی گیری های in vivo است. ریفلاکس نفروپاتی شرایطی است که در آن کلیه ها آسیب دیده هستند و یا در تمام طول مدت به دلیل جریان رو به عقب ادرار به کلیه زخم شده اند. این وضعیت ممکن است منجر به نارسایی کلیه در کودکان و بزرگسالان شود. هدف بلندمدت این پروژه طراحی یک درمان با مبنای سلول های بنیادی برای جایگزینی نفرون های از دست رفته از طریق ریفلاکس نفروپاتی است که در نهایت از بیماری های مزمن کلیه جلوگیری می کند.
طی مرحله اولیه(17 ماه نخست) هدف تکوین یک روش غیرتهاجمی برای مونیتور کردن سلول های بنیادی بلافاصله بعد از پیوند آن ها بود. نشان دار کردن سلول ها با استفاده از نانوذره های مغناطیسی و استفاده از MRI دارای مزیت هایی نسبت به سایر تکنیک هاست زیرا سیگنال های مغناطیسی با افزایش عمق بافت کاهش نمی یابند.
از طرف دیگر، اغلب نانوذره های مغناطیسی امروزی درون محیط سلولی سریعا تخریب می شوند. محققین این پروژه از نانوذره هایی استفاده کردند که دارای یک پوشش محافظ بود و نشان داد که این نانوذره های مغناطیسی در مقایسه با نمونه های تجاری به راحتی درون سلول های بنیادی حفظ می شوند. این نانوذره های مغناطیسی بنیادی کلیوی هیچ گونه سمیت سلولی در غلظت 30 پیکوگرم به ازای 100000 سلول ندارند.
سلول های بنیادی جنینی نشان دار با نانوذره های مغناطیسی سطوح مشابه ای از مارکرهای پرتوانی بیان می کنند، هم چنین مارکرهای مشتقات سه لایه جنینی را نیز بیان می کنند. این سلول های بنیادی نشان دار با نانوذره های مغناطیسی می توانند متحمل تمایز استخوانی یا چربی شوند. و این نشان می دهد که ایجاد نانوذره های مغناطیسی هیچ اثر معکوسی روی پرتوانی و توان تمایزی سلول های بنیادی نداشته است.

محققان امریکایی قصد دارند با شناسایی اجزای مسیر انسولین، داروهای بهتری را برای دیابت تولید کنند. محققان موسسه TSRI به یافته های جدیدی در مورد برهمکنش پروتئین ها دست یافته اند که سلول های لوزالمعده را قادر به  تولید، ذخیره و یا ترشح هورمون انسولین  می کند. در بیماری  دیابت به علت فقدان ترشح انسولین، سطح قند خون بالا می رود که باعث ایجاد مشکلاتی از جمله نارسایی کلیه، سکته قلبی و مغزی و حتی آلزایمر برای فرد می شود. ترشح انسولین همانند یک پیام عمل کرده و باعث جذب قند خون از جریان خون می شود. انسولین به صورت پروتئین پیش ساز ساخته شده سپس پردازش شده و به شکل نهایی خود درآمده و در ساختارهایی به نام گرانول بسته بندی می شود تا در صورت لزوم ترشح شود. محققان مدت هاست می دانند پروتئین های زیادی در سلول های بتا وجود دارند که می توانند با برهمکنش دادن با انسولین باعث ترشح آن شوند اما در مورد جزئیات این بر همکنش ها اطلاع نداشتند. در این مطالعه دانشمندان از آنتی بادی هایی استفاده کرده اند که در مراحل مختلف پردازش انسولین به آن متصل می شوند، با استخراج انسولین از سلول های بتا، این سلول ها نیز استخراج می شوند. به نظر می رسد پروتئین هایی که در مراحل اولیه پردازش انسولین به آن متصلند در سنتز انسولین و آن هایی که در مراحل آخر با آن برهمکنش دارند در ذخیره یا ترشح آن نقش دارند. از میان این پروتئین ها، نقش  TMEM24 در مسیر ترشح انسان اثبات شده است گرچه اطلاعات زیادی در مورد آن به دست نیامده است. این پروتئین در غشا سلول های بتا قرار دارد. مطالعه مذکور درموش انجام شده است و قدم بعدی این محققان ادامه مطالعه در سلول های بتا ی انسان ( هم افراد سالم و هم افراد دیابتی ) است. آن ها قصد دارند اجزا دیگر این مسیر را شناسایی کنند و از آن ها جهت ارائه روش های درمانی جدید استفاده نمایند.