..::::  ابداع شیوه ای نوین برای حذف باکتری‌های عفونی از منسوجات پزشکی  ::::..

محققان اروپایی با استفاده از فرایندی متشکل از تابش‌های فراصوت، پلیمرهای زیستی و آنزیم، موفق به ایجاد روش جدیدی برای تهیه لباس‌ها و روپوش‌های ضدباکتری شدند. نتایج استفاده از این منسوجات در تعدادی از بیمارستان‌های اروپا، بسیار خوب گزارش شده است. گروه بیوتکنولوژی مولکولی و صنعتی (GBMI) دانشگاه پلی‌تکنیک کاتالونیا (UPC) با استفاده از پیش‌فرآوری آنزیمی همراه با رسوب همزمان نانوذرات و پلیمرهای زیستی تحت تابش امواج فراصوت، توانستند خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی را بهبود دهند. این روش برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً سترون شده استفاده شده است که به جلوگیری از آلودگی‌های بیمارستانی کمک می‌کند.
این پژوهش در چارچوب پروژه سونو (SONO) اروپا انجام شده است که 12 میلیون یورو حمایت مالی دریافت کرده و متشکل از 17 مرکز پژوهشی از جمله GBMI است. آلودگی‌های Nosocomial – آلودگی‌هایی که در لحظه شروع هیچ اثری از تلقیح ندارند - به عنوان یک مشکل مهم در بیمارستان‌ها مطرح هستند. برای غلبه بر این مشکل پروژه SONO با حمایت اتحادیه اروپا راه‌اندازی شده است.
هدف این پروژه که با مشارکت 17 سازمان مختلف است که پایگاه آن UBC است تشکیل شده، بهبود خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی با استفاده از تابش امواج فراصوت برای رسوب نانوذرات اکسید روی و پلیمرهای زیستی بر روی منسوجات است.
تیم پژوهشی به رهبری تزانکو تزانو TzankoTzanov از آنزیم‌هایی استفاده کردند که اتصال نانوذرات ضدباکتری به پارچه‌ها را تحت شرایط تابش فراصوت بهبود می‌دهد. با استفاده از این آنزیم‌ها، پژوهشگران دوام نانوذرات بر روی پارچه‌ها را افزایش داده‌اند به طوری که تا 70 بار شست‌وشو نیز باقی مانده‌اند.

این پژوهش راهی را برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً موثر فراهم کرده است. اثربخشی عملیات ضدباکتری با قرارگیری آنها در الیاف ساخته شده از مواد مرکب شامل ترکیبات آلی و غیرآلی (نانوذرات روی و کیتوسان) افزایش یافته است. افزون بر حذف باکتری‌های موجود، این مواد از رشد باکتری‌های جدید نیز جلوگیری می‌کنند. براساس نتایج به دست آمده از پروژه SONO برای تولید لباس‌ها و روپوش‌های بیمارستانی از دو ماشین مدل Prototype استفاده شده است که یکی از آنها در شرکت ایتالیایی KLOPMAN International و دیگری در شرکت رومانیایی DAVO Clothing نصب شده است. هم‌اکنون پارچه‌های تولید شده در بیمارستانی در شهر صوفیه بلغارستان آزمایش شده و نتایج حاصل کاملاً مثبت گزارش شده است.

ادامه نوشته

..::::  پي‌بردن به محتواي روياها  ::::..

متخصصان اعصاب در ژاپن موفق شده‌اند در جريان پژوهشي با بررسي فعاليت مغزي داوطلبان توسط دستگاه ام‌آرآي هنگام خواب، محتواي رؤياهاي آنها را مشخص کنند. تيم پژوهشي ژاپني به سرپرستي يوکياسو کاميتاني از موسسه پژوهشي علوم مغز و اعصاب (ATR) در کيوتو توانسته است ‌با کمک دستگاه عکس‌برداري مغناطيسي و همين‌طور نوار مغز، فعاليت مغزي داوطلبان را هنگام خواب زير نظر گرفته و ثبت کند. پژوهشگران داوطلبان را تنها مدت کوتاهي پس از اينکه خوابشان مي‌برد، دوباره بيدار مي‌کردند و از آنها مي‌خواستند تا رؤياهايشان را بازگو کنند، به‌ويژه زماني که پژوهشگران متوجه طرح جلب‌توجه‌کننده‌اي در موج‌هاي مغزي آنها مي‌شدند. سپس داوطلبان مي‌بايست دوباره سعي مي‌کردند بخوابند. اين روال در جلسه هايي به مدت ۳ ساعت انجام مي‌شد. همين‌طور براي 7 تا 10 بار در روزهاي متفاوت تکرار مي‌شده است. در جريان جلسه هاي 3 ساعته داوطلبان بايد حدود 10 بار در يک ساعت بيدار مي‌شدند. نتايجي که اين متخصصان اعصاب ژاپني در جريان پژوهش‌هاي خود به دست آورده‌اند اين احتمال را تقويت مي‌کند که خواب ديدن و پيام‌هاي عصبي بينايي، در کورتکس بينايي به طور مشابه پردازش مي‌شوند. حال يوکياسو کاميتاني و همکارانش قصد دارند در گام بعدي با بررسي حرکات سريع چشم هنگام خواب، اطلاعات مشابهي براي بازسازي رؤياها بدست آورند.

ادامه نوشته

..::::  بازسازی ستون فقرات با سلول های بینی سگ  ::::..

محققان با استفاده از سلول های بینی سگ توانستند سلول های عصبی نخاع را ترمیم کنند. محققان دانشگاه کمبریج توانستند نخاع یک سگ را که بر اثر تصادف فلج شده بود با استفاده از سلول های بینی آن ترمیم کنند. در حدود ده سال است که دانشمندان از کارکرد سلول های بینی به عنوان یک بستر مناسب برای رشد فیبرهای عصبی اطلاع دارند. اما تاکنون کسی نتوانسته بود از این سلول ها برای درمان مناسب آسیب های وارده به سلول های نخاع استفاده کند.
محققان برای انجام این کار، به صورت ماهانه سلول های بویایی چندین سگ را به همراه مایع خاصی به درون قسمت آسیب دیده نخاع تزریق کردند. پیش از هر تزریق عملکردهای عصبی سگ مصدوم مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و در جریان این معاینات بهبودهای چشمگیری در آن مشاهده شد. به گفته محققان، نتایج به دست آمده هنوز قابل استفاده برای انسان نیستند و ترمیم بافت عصبی نخاع سگ مصدوم، در قالب ایجاد پیوندهای عصبی در فواصل کوتاه انجام شده است. بنابر این روش مذکور می تواند حرکات محدودی را در بیماران مبتلا به مصدومیت نخاعی ایجاد کند و هنوز امکان ترمیم کامل بافت نخاع وجود ندارد.

ادامه نوشته

..::::  کنترل علائم حیاتی با حسگری به نازکی و ابعاد یک تمبر  ::::..

مهندسان آمریکایی نسل جدید حسگر کنترل علائم حیاتی بدن را در ابعاد و ضخامت یک تمبر طراحی کرده‌اند که با وزن بسیار سبک و اندازه کوچک، براحتی به پانسمان بدن بیمار متصل می‌شود. گروهی از مهندسان برق دانشگاه ایالتی اورگان نسل جدید حسگر «سیستم بر روی تراشه» را طراحی کرده‌اند که در حجم بالا قابل تولید است. این حسگر الکترونیکی یک بار مصرف و ارزان قیمت، از عملکرد بسیار دقیقی برای کنترل علائم حیاتی بیمار برخوردار است. پروفسور «پاتریک چیانگ» از محققان دانشگاه اورگان تأکید می‌کند: فناوری‌های کنونی امکان اندازه‌گیری سیگنال‌های بدن را با استفاده از ابزار و دستگاه‌های بزرگ، سنگین و پر هزینه فراهم کرده‌اند، اما حسگر جدید یک وسیله سبک و کوچک است که با هزینه‌ای بسیار کم تولید می‌شود.
حسگر جدید در اندازه و ضخامت یک تمبر طراحی شده است که براحتی بر روی سینه یا دیگر نواحی بدن قرار می‌گیرد و می‌تواند علائم حیاتی بیمار از جمله ضربان قلب یا دمای بدن را اندازه گیری کند. «چیانگ» خاطرنشان می‌کند: با ادغام این قطعات بزرگ بر روی یک ریز تراشه، علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی می‌توان دستگاه‌های اندازه گیری پزشکی قابل حمل و ارزان تولید کرد. حوزه طراحی حسگرهای نظارتی پوشیدنی بسرعت در حال توسعه است و هر روز دستگاه‌های مختلفی طراحی می‌شوند که علاوه بر کاهش هزینه ها،‌ از کارآیی و حمل آسان برخوردار بوده و بخش درمان و مراقبت های پزشکی را با تحول چشمگیر مواجه خواهند ساخت.

ادامه نوشته

..::::  نازک‌ترین الکترود کربنی جهان برای برقراری ارتباط با مغز تولید شد  ::::..

محققان دانشگاه پیتزبورگ دست به ساخت الکترود فوق نازک از فیبر کربن زده‌اند که می‌توان فعالیت نورون‌ها را در حیوانات زنده ثبت کند. اتصال مغز انسان به رایانه یکی از چالش‌های علم مواد و همچنین زیست‌شناسی است؛ این که چه رابطی، از ظرافت کافی برای جلوگیری از آسیب‌رسانی به بافت‌های عصبی و همچنین ثبات لازم برای دهه‌های متمادی برخوردار است. دستاورد جدید دانشمندان، رابط عصبی کوچک از یک فیبر کربن بوده که با مواد شیمیایی برای افزایش مقاومت آن در برابر پروتئین‌های درون مغز پوشش یافته است.
قطر این الکترود ریزرشته جدید که برای ثبت علائم از یک نورون طراحی شده، تنها هفت میکرومتر است که نازکترین الکترود تولید شده تاکنون محسوب شده و 100 بار نازکتر از الکترودهای رایج در پژوهش‌های مغز حیوانات است.
محققان به الکترودهای طولانی مدت برای ارتقای رابط‌های مغز به دستگاه نیاز دارند. این سیتسم‌ها در مطالعات مقدماتی به افراد فلج در کنترل اندام رباتیک یا یک ماوس رایانه کمک کرده‌اند. با استفاده از این الکترودها برای ثبت فعالیت سلولهای مغزی، دانشمندان این علائم را به عنوان نشانگر حرکت سبیل یک موش یا تلاش یک فلج چهار اندام برای حرکت دستانش کد گذاری کرده‌اند. الکترودهای رایج پس از چند سال به دلیل ساختار مجدد بافتهای بریده شده در اطراف آنها از کار می‌افتند. برای ارتقای عملکرد این الکترودها، محققان سر آنها را با پلیمر پوشش داده‌اند که به آن در ثبت یک نشانه الکتریکی کمک می‌کند. نتایج این پژوهش در مجله Nature Materials منتشر شده است.

ادامه نوشته

..::::  ربات‌های نرم، جایگزین آندوسکوپی‌های تهاجمی می‌شوند  ::::..

محققان آزمایشگاه نانورباتیک دانشگاه کارنگی ملون موفق به تولید یک کپسول رباتیک پیچ‌وتابدار برای آندوسکوپی شده‌اند که در بدن قابل کنترل هستند. این کپسول می‌تواند جایگزین شیوه فعلی آندسکوپی‌های تهاجمی، تزریق دارو، نمونه‌برداری از بافت و کارکردهای دیگر باشد. قرصهای دوربینی دارای تائیدیه سازمان غذا و داروی آمریکا از سال 2001 مورد استفاده بوده اما تنها می‌توان از آنها برای تصویربرداری و حرکت طبیعی در میان اندام بهره برد. اگر قصد بازبینی با توقف طولانی‌تر یک بخش وجود داشته باشد، این قرص قابل بازگشت نیست. این ربات کپسولی از دو آهنربا در دو سمت خود برخوردار بوده که به پزشکان اجازه کنترل حرکات آنها را در خارج از بدن با یک آهنربای خارجی می‌دهد. با دستکاری محتاطانه می‌توان این ربات را درون بدن چرخانده و حتی شکل آن را تغییر داد.
به گفته محققان حتی می‌توان یک محفظه دارو را در وسط آن قرار داده و با تغییر ساختار کپسول که از یک بدنه نرم ساخته شده از الاستومر انعطاف پذیر برخوردار است، دارو را تزریق کرد. در حال حاضر این پژوهشگران در حال آزمایش پیش‌ساختهای مختلف بر روی حیوانات هستند. نمونه‌های آینده به بررسی چگونگی افزودن اصطکاک به سطح کپسول با اضافه کردن الیاف ریز مشابه ربات StickyBot دانشگاه استنفورد خواهند پرداخت. ربات الهام گرفته از مارمولک این دانشمندان از قدرت کافی برای چسبیدن بر سطح تلویزیون یا دیوار برخوردار است. محققان همچنین در حال بررسی امکان استفاده از ریزچنگک‌ها بر روی این کپسول رباتیک برای گرفتن نمونه‌های بافت و خارج کردن آنها از بدن جهت تحقیقات بیشتر هستند.

ادامه نوشته

..::::  گزارش لحظه‌ای کفش‌های هوشمند از ناهنجاری‌های افراد در راه رفتن  ::::..

محققان دانشگاه یوتا، کفی کفش هوشمند مجهز به حسگر داخلی طراحی کرده‌اند که می‌تواند به اصلاح ناهنجاری‌های حرکتی و تصحیح الگوی راه رفتن افراد کمک کند. «استیسی بامبرگ» از محققان دپارتمان مهندسی دانشگاه یوتا تأکید می کند: سیستم کفی کفش هوشمند Rapid Rehab مشکلات و ناهنجاری های حرکتی افراد دچار شکستگی پا با مفصل ران تعویض شده یا دارای پای مصنوعی را بطور قابل ملاحظه‌ای اصلاح می‌کند. این سیستم با کمک کفی ژله‌ای مخصوص با حسگرهای فشار، شتاب سنج و ژیروسکوپ داخلی، گزارش لحظه‌ای از الگوی راه رفتن فرد تهیه می‌کند. داده‌های تهیه شده توسط کفی هوشمند بصورت بی‌سیم با کمک یک برنامه نرم‌افزاری بر روی تلفن همراه هوشمند کاربر قابل رویت است؛ متخصص فیزیوتراپی یا کاربر می تواند با استفاده از این داده ها و دستورالعمل های صوتی و تصویری آنی، برای اصلاح ناهنجاری های حرکتی استفاده کند. این فناوری می تواند بعنوان یکی از روش های موثر توان‌یابی برای افراد دچار شکستگی استخوان یا فلج موقت پا مورد استفاده قرار گیرد.

ادامه نوشته

..::::  تأمین نیروی دستگاه‌های الکتریکی با سلول‌های گوش برای نخستین بار  ::::..

محققان دانشگاه هاروارد برای اولین بار توانستند نیروی یک دستگاه الکتریکی را با سلول‌های گوش تامین کنند. این محققان از یک شیب الکتروشیمیایی طبیعی در سلول‌های درون گوش داخلی یک خوکچه هندی برای تامین نیروی فرستنده بی‌سیم تا پنج ساعت استفاده کردند. این شیوه می‌تواند در آینده برای ارائه منبع نیروی مستقل در کاشت‌های مغز و حلزون گوش مورد استفاده قرار گیرد. سلولهای عصبی از حرکت یونهای سدیم با بار مثبت و یون‌های پتاسیم منفی در یک غشا برای ایجاد یک شیب الکتروشیمیایی هدایت کننده علائم عصبی استفاده می‌کنند. برخی سلولها در بخش حلزونی از شیب مشابه برخوردار بوده و در تبدیل نیروی مکانیکی ارتعاش پرده گوش به علائم الکتریکی قابل درک برای مغز مورد استفاده هستند.
تنها چالش کنونی در این دستاورد، میزان کم ولتاژ تولید شده است که تنها کسری از نیروی ارائه شده توسط یک پیل قلمی محسوب می‌شود. اکنون این دانشمندان توانسته‌اند یک تراشه الکترونیکی را بسازند که از چندین الکترود کوچک با مقاومت پائین برای جمع‌آوری میزان کمی از این فعالیت الکتریکی بدون آسیب رساندن به شنوایی برخوردار است. این کاشت در گوش داخلی یک خوکچه هندی قرار گرفته و الکترودهای آن به هر دو طرف قشر سلولی بخش حلزونی متصل شدند. همچنین یک فرستنده رادیویی با نیروی کم نیز به این تراشه متصل شده بود. این دستگاه برای زمانهای کوتاه قابل استفاده بوده اما کاربرد طولانی‌مدت آن می‌توان خطر آسیب به بافت حساس درون گوش را به همراه داشته باشد. گام بعدی این دانشمندان، کوچک سازی هر چه بیشتر این الکترودها برای کاهش تاثیر تهاجمی آنها است.

ادامه نوشته

..::::  نسل جديد دستكش هاي جراحي هوشمند در راهند  ::::..

محققان چيني و آمريكايي موفق به توسعه فناوري قطعات الكترونيك پوشيدني شده اند كه مي تواند نويد دهنده طراحي دستكش هاي جراحي هوشمند با قابليت هاي ارتقاي عملكرد جراح در حين عمل باشد. ايده طراحي قطعات الكترونيك پوشيدني توسط محققاني مطرح شد كه روش تبديل مواد نيمه هادي سخت به قطعات الكترونيك نرم و انعطاف پذير را كشف كردند. «جان راجرز» مهندس مواد و از محققان دانشگاه ايلينويز تأكيد مي كند: اصلي ترين چالش، تبديل مواد سخت و شكننده مانند سيليكون به صورت سيستم هاي نرم و انعطاف پذير بود، چراكه اين مواد تنها به صورت ويفرهاي مسطح و سخت وجود دارند.
محققان دانشگاه هاي ايلينويز و نورث وسترن آمريكا به همراه محققان دانشگاه داليان چين موفق به تبديل سيليكون به غشاي نانو فوق باريك شدند كه 10 هزار برابر نازك تر از موي انسان است؛ سپس غشاي نانو به صورت اشكال پوست ماري برش داده شده و بر روي غشاي نازك الاستيك قرار داده شدند و قطعات الكترونيك انعطاف پذير به اشكال مختلف از جمله به شكل انگشت انسان طراحي شدند. با اين روش محققان «جوراب» بسيار نازكي طراحي كردند كه به دور قلب قرار گرفته و وضعيت سيستم قلبي-عروقي را مورد بررسي قرار مي‌دهد.
اين روش مي تواند در آينده به ساخت نسل بسيار پيشرفته دستكش هاي جراحي هوشمند منجر شود كه به جراح امكان مي‌دهد تنها با اشاره انگشت قادر به جداسازي يك بافت قلب باشد. امكان اندازه گيري ميزان خشكي و دماي بدن از ديگر كاربردهاي قطعات الكترونيك پوشيدني خواهند بود. نتايج دستاورد محققان در مجله نانوتكنولوژي (Nanotechnology) منتشر شده است.

ادامه نوشته

..::::  ساخت حسگر مسیریاب نابینایان با الهام از سبیل موش  ::::..

دانشمندان مؤسسه علمی وایزمن در تلاش برای کمک به نابینایان در مسیریابی ایمن‌تر و موثرتر از یک منبع غیرمنتظره یعنی سبیل‌های موش الهام گرفته‌اند. این محققان از داوطلبان خواسته بودند تا چشم‌بند بسته و از یک سبیل پلاستیکی منعطف 30 سانتی‌متری بر روی انگشت اشاره که در پایه آن حسگرهای نیرو و موقعیت قرار گرفته بود، برای مسیریابی استفاده کنند. در دنیای موشها، حرکت سبیل‌ها شامل عقب و جلو بردن آنها در حدود هشت بار در یک ثانیه برای موقعیت یابی اجسام در محیط اطرافشان است. این نتایج که در مجله Neuroscience منتشر شده، می‌تواند به درک بهتر از فرآیند حس و ساخت دستگاه‌های کوچک قابل پوشش بر روی دست منجر شود که ورودی‌های ویدیویی را به تحریک مکانیکی تبدیل کرده و به نابینایان یک کمک حسی شهودی ارائه می‌کنند.
در آزمایشات انجام شده، این حسگرها برای نظارت بر حرکات در زمان حرکت سبیل‌ها توسط داوطلبان در اطراف برای شناسایی اجسام استفاده شدند. سپس دو قطب در فاصله یک دست از هر طرف داوطلبان نشسته قرار داده شد که یکی از آنها کمی عقب‌تر و دیگری کمی جلوتر بود. از این داوطلبان خواسته شد تا تنها با استفاده از سبیل‌ها جایگاه قطب عقب‌تر را مشخص کنند. در ادامه این جایجایی بین قطب‌های عقب و جلو کاهش یافته تا جایی که دیگر افراد قادر به تشخیص قطب جلو از قطب عقب نبودند.
در اولین روز آزمایش، افراد توانستند با این حس جدید بخوبی سازگار شده و قطب عقب‌تر را در فاصله هشت سانتی‌متری شناسایی کنند. بررسی داده‌ها نشان داده که داوطلبان این کار را با تشخیص اطلاعات مکانی از زمان‌بندی حسی کرده بودند. در این حالت، آنها دستان خود را با هم و به صورت باز در اطراف حرکت داده و قطب عقب‌تر را به دلیل این که سبیل روی دست آنها، آن را سریع‌تر شناسایی کرده بود، پیدا کنند. با تکرار آزمایش در روز بعد محققان دریافتند که این مهارت در داوطلبان پیشرفت چشمگیری داشته و میانگین آستانه حسی تا سه سانتی‌متر کاهش یافت و برخی می‌توانستند جابجایی در حد یک سانتیمتر را نیز احساس کنند. این پژوهش نشان داده که تنها تغییر حرکات فیزیکی بدون تغییر مرتبط در حساسیت حسهای انسان می‌تواند برای بهتر شدن ادراک کافی باشد.

ادامه نوشته

..::::  سربازاني سريع‌تر از قهرمانان المپيك با امكان رشد مجدد اندام‌هاي قطع شده  ::::..

سربازان آينده در صورتي كه تحقيقات جديد در مورد تغيير ژن‌ها با موفقيت همراه شود، مي‌توانند با سرعت قهرمانان المپيك دويده و روزهاي متمادي را بدون نيار به خواب يا غذا پشت سر بگذارند. طبق برنامه‌هاي ارتش آمريكا براي آينده، سربازان آنها قادر به حمل محموله‌هاي با وزن زياد، زندگي با مصرف ذخاير چربي بدن براي دور‌ه‌هاي طولاني‌تر و حتي رشد مجدد اندامي كه با بمب از بين رفته‌اند، خواهند شد. اين طرح‌ها توسط سيمون كانوي، نويسنده و ديرين‌شناس انگليسي رونمايي شده كه از دسترسي پشت پرده به سازمان فناوري پيشرفته پروژه‌هاي تحقيقات پيشرفته دفاعي آمريكا(دارپا) برخوردار است.
«دارپا» با بودجه دو ميليارد دلاري در سال 1958 پس از نخستين ماموريت فضايي موفق اتحاديه جماهير شوروي سابق تاسيس شده و هدف آن حفظ سلطه فناوري آمريكا در ميدان جنگ است.
اين سازمان در ميان پروژه‌هاي جاه‌طلبانه بسيار خود در حال كار بر روي يك اسكلت خارجي بوده كه به سربازان اجازه دويدن سريع‌تر و بلند كردن محموله‌هاي بسيار سنگين را مي‌دهد؛ اما جنجالي‌ترين كار آن شامل اصلاح ژنتيكي است.
«دارپا» در حال كار براي تغيير ژنهايي است كه بدن سربازان را قادر به تبديل مؤثرتر چربي به انرژي مي‌كند تا بتوانند روزهاي بيشتري را بدون غذا در منطقه جنگي تحمل كنند. با سربازان چاقي كه مي‌توانند روزهاي زيادي را تنها با چربي بدن خود بگذرانند، ارتش مي‌تواند فضاي خالي بيشتري را در كيف‌هاي آنها كه تا پيش از اين با جيره غذايي پر مي‌شد، به دست آورد. كتاب جديد كانوي موسوم به «پارك Rockcreek» بر اساس اين فرضيه است كه يك بدن با قابليت‌هاي خارق‌العاده در واشنگتن كشف مي‌شود. دانشمندان ارتش در واشنگتن همچنين اميدوارند بتوانند شيوه كار بر روي سلولها را براي رشد مجدد اندام در سربازاني كه با بمبها و مينهاي جنگي قطع عضو شده‌اند، شناسايي كنند.
با مدارک مستند خوب از كودكاني كه انگشتان آنها پس از قطع در پي سانحه مجددا رشد كرده است، دارپا سرمايه‌گذاري چشمگيري را در تحقيقات براي شناسايي عامل فيزيولوژيكي و فعال كردن آن در بزرگسالان انجام داده است.
از موفقيت‌هايي به دست آمده مي‌توان به خاموش كردن عامل خواب اشاره كرد. يك دارو بر روي خلبانان بالگردهاي ارتش آمريكا به آزمايش در آمده كه آنها را قادر مي‌كند بيش از 40 ساعت بيدار بمانند و سطوح تمركز آنها نيز پس از دو روز بدون استراحت ارتقا پيدا كند. اميد مي‌رود كه بتوان اين دارو را جايگزين داروهاي مبتني بر آمفتامين كرد كه پيش از اين براي هشيار نگه داشتن سربازان در زمان عمليات استفاده مي‌شد. محققان دريافته‌اند كه اين داروها بر تصميم‌گيري تاثير گذاشته و باعث اشتباهات قضاوت گرايانه شده كه در نهايت حوادث شليك به سربازان خودي را در پي داشته است.
پروفسور جوئل گرايو از دانشگاه آريزونا، تلاش دارپا براي تبديل چربي به انرژي را تائيد و اظهار كرده است: شناسايي اين كليد متابوليكي مي‌تواند صنعت رژيم 40 ميليارد پوندي را در يك چشم بر هم زدن از ميان بردارد. اين برنامه‌ها در حال حاضر يكي از ديوانه‌وارترين طرح‌هاي روياپردازي شده دارپاست كه به بال دانشمند ديوانه ارتش آمريكا نيز معروف است. اوايل سال جاري معلوم شد كه اين سازمان به سرمايه‌گذاري در پژوهشي براي توليد نمايشگرهاي روي لنزهاي تماسي پرداخته كه مي‌توانند اطلاعات به دست آمده از پهپادها و ماهواره‌ها را به طور مستقيم بر روي كره چشم سربازان متمركز كند. همچنين طرح ديگر دارپا شامل كلاههايي است كه سربازان را قادر به برقراري ارتباط با يكديگر با تله‌پاتي مي‌كند.

ادامه نوشته

..::::  شناسايي ذره ريز پروتئين كه انسان را باهوش مي‌كند  ::::..

دانشمندان موفق به شناسايي ذره كوچكي درون يك پروتئين شده‌اند كه به انسان اجازه داده تا باهوش‌ترين موجود روي سياره زمين باشد. اين ذره كليد درك چرايي بزرگتر و پيچيده‌تر بودن مغز انسان نسبت به حيوانات ديگر است. همچنين اين ذره كوچك مي‌تواند چگونگي تكامل سريع و چشمگير ظرفیت روانی بي‌نظير مغز را توضيح دهد كه تاكنون دانشمندان را بخود مشغول داشته است. مغز انسان از ظرفيت سه برابر بزرگتر از مغز ميمونهاي بزرگ برخوردار است كه نزديكترين خويشاوندان انسان محسوب مي‌شوند. مهمتر اينكه نسبت آن به اندازه بدن بسيار بزرگتر بوده و از قشر مخ بسيار بزرگتري برخوردار است كه به كنترل فرآيندهاي بالاتر فكري با تمركز نوروني بيشتر مي‌پردازد.
پژوهش جديد دانشمندان دانشگاه كلورادو نشان داده كه آنچه كه باعث اين گسترش تكاملي مغز شده، يك واحد خاص درون پروتئين موسوم به يك دامنه پروتئين بوده كه در انسان نسبت به گونه‌هاي ديگر از فراواني بيشتري برخوردار است. پروتئين كشف شده DUF1220 نام داشته كه در انسان بيش از 270 نسخه از آن درون دي‌ان‌اي قرار گرفته و بيشتر از ميزان يافت شده در تمام موجودات است. هرچه يك گونه حيواني به انسان نزديكتر باشد، تعداد نسخه‌هاي DUF1220 در آنها بيشتر مي‌شود. شامپانزه‌ها بعد از انسان با 125 نسخه، بالاترين رتبه را دارند. گوريلها با 99 نسخه، بوزينه دم كوتاه با 30 و موش با تنها يك DUF1220 در مراتب بعدي قرار دارند.
دانشمندان دريافته‌اند كه هر چه تعداد اين ذرات بيشتر باشد، مغز نيز بزرگتر است. اين محققان همچنين خردسري را به اختلالات مغزي نيز مرتبط كرده‌اند. آنها تعداد كمتر اين ذره با اختلال خردسرى مرتبط دانسته‌اند كه در آن مغز بسيار كوچك است. همچنين تعداد بيشتر DUF1220 با بزرگ سرى مرتبط است كه در آن مغز بسيار بزرگتر از حد عادي است. دانشمندان توالي‌هاي ژنوم انسانها و ديگر حيوانات را با هم و همچنين دي‌ان‌اي افراد مبتلا به خرد سري و بزرگ سري را با افراد سالم مقايسه كردند. طبق اين پژوهش كه نتايج آن در مجله «Human Genetics» منتشر شده، اندازه مغز ارتباط زيادي به ميزان دامنه پروتئين دارد. اين كشف مي‌تواند درهاي جديد زيادي را در مطالعه مغز گشوده و ابزار جديدي را براي تشخيص بيماريهاي مرتبط با اندازه مغز ارائه كند.

ادامه نوشته

..::::  شناسايي سن دقيق انسان با اسكن مغزي ممكن شد  ::::..

دانشمندان دانشگاه كاليفرنيا موفق به شناسايي يك ساعت رشد درون مغز انسان شده‌اند كه با دقت تا يك سال تفاوت مي‌تواند سن فرد را نشان دهد. به گفته اين دانشمندان، اين كشف مي‌تواند از كاربردهاي زيادي در پزشكي برخوردار بوده و بينش جديدي را در مورد چگونگي تغيير مغز در طول زمان ارائه كند. محققان با استفاده از ام‌آرآي به اسكن مغز 885 انسان از سه تا 20 سال پرداختند. اين اسكنهاي مغزي براي شناسايي 231 نشانگر زيستي آناتومي مغز مورد استفاده قرار گرفتند كه در زمان تركيب شدن مي‌تواند سن فرد را با دقت تا 92 درصد نشان دهند.
به گفته محققان اين عملكرد ماوراي سنجش‌هاي ديگر بيولوژيكي است. در حالي كه سنجشهاي ديگر در گذشته از تك تك نشانگرهاي زيستي مشابه استفاده مي‌كردند، كليد اين معما، شناسايي راهي براي تركيب اين نشانگرها براي ثبت طبيعت چند بعدي آناتومي مغز و الگوهای خاص تغيير رشد با بالا رفتن سن بود. به گفته دانشمندان، اين حقيقت كه آنها موفق به كشف مجموعه‌اي از سنجش‌هاي مغزي شده‌اند كه به طور دقيق مي‌تواند سن تقویمی فرد را تشخيص دهد، بدين معني است كه رشد مغزي يا حداقل جنبه‌هاي آناتوميك آن بسيار بيشتر آنچه تاكنون تصور مي‌شدف تحت كنترل است. نظم در این بلوغ متریک در ميان كودكان داراي رشد معمولي نشان داده كه ممكن است به شناسايي ناهنجاری‌ها نيز كمك كند. هنوز معلوم نيست كه چگونه اين تغييرات آناتوميك به لحاظ رفتار انساني با بلوغ مرتبط بوده كه لزوما با سن تقويمي بازتاب پيدا مي‌كند. محققان اميدوارند كه اين پژوهش بتواند در درك مكانيزم‌هاي زمينه اختلالاتي مانند كم‌توجهي بيش‌فعالي و اوتيسم كمك كند.

ادامه نوشته

..::::  توليد رگ‌هاي جديد خوني در بدن با سلول‌هاي پوست براي نخستين بار در جهان  ::::..

دانشمندان دانشگاه كينگز كالج لندن موفق به شناسايي شيو‌ه‌اي براي توليد رگهاي خوني جديد در درون بدن شدند. اين دانشمندان از سلول‌هاي به دست آمده از پوست استفاده كردند كه در زمان تزريق تعداد زيادي از آنها به يك پاي آسيب‌ديده، به شكل يك رگ كوچك خون درآمدند. اين كار عرضه خون را به ماهيچه‌هاي پژمرده ارتقا داده و به آنها جان تازه‌اي بخشيد. جالب اين كه كل اين فرايند تنها سه تا چهار هفته به طول انجاميد.
تيم‌هاي پژوهشي زيادي در حال تلاش براي ساخت سرخرگ‌هاي مصنوعي در آزمايشگاه هستند اما اين اولين بار است كه دانشمندان موفق به پرورش يك رگ درون بدن با استفاده از سلولهايي شده‌اند كه زندگي خود را در پوست آغاز كرده‌اند. اين كار بر روي موش‌ها انجام شده اما اين دستاورد مي‌تواند به يك تزريق منجر شود كه مبتلايان به ديابت با گردش خون ضعيف را از مشكل قطع پا رها خواهد كرد. در عوض يك تكه از پوست بريده شده از پشت بازو يا دست را مي‌توان براي توليد سلولهايي استفاده كرد كه جريان خون را با تزريق آنها به بدن بازيابي مي‌كنند. نيمي از قطع عضوها بر روي افراد مبتلا به ديابت انجام مي‌شود كه مشكلات گردش خون و آسيب عصبي منجر به از دست دادن ‌شست يا كل پا در 100 بيمار در هر هفته مي‌شود. اين شيوه همچنين مي‌تواند براي ترميم آسيبهاي به وجود آمده توسط حملات قلبي مورد استفاده قرار بگيرد.
پروفسور كينگبو شو كه از طرف بنياد قلب انگليس حمايت شده با جمع‌آوري سلولهاي پوستي كار خود را آغاز كرد. وي با استفاده از يك تركيب ژن و مواد شيميايي اين سلولها را به شكل سلولهاي ابتدايي رگهاي خوني درآورد كه براي تبديل به رگهاي خوني برنامه‌ريزي شده بودند. شو سپس نيم ميليون از اين سلولها را در پاي عقبي يك موش كه عضلات آن به دليل گردش خون ضعيف آسيب ديده بود، تزريق كرد. اين سلولها يك رگ خوني كوچك را تشكيل دادند كه خون را به عضله آسيب ديده منتقل كرده و به آن اجازه داد تا عضله را ترميم كند و حيوان بتواند مقداري از وزن خود را روي اين پا قرار دهد. وي اميدوار است كه اين سلولها با تزريق به قلب بتوانند براي درمان آسيب‌هاي وارد شده در اثر حملات قلبي كمك كنند.
برخي بيمارستان‌ها در حال حاضر از اين گونه تزريقات سلولي به بيماران حمله قلبي ارائه كرده‌اند كه با موفقيت همراه نبوده است.
شو بر اين باور است كه شيوه وي موفقيت‌آميز بوده چرا كه وي مي‌تواند سلولهاي مورد نياز را در مقادير زياد توليد كند. سلولهاي وي همچنين عاري از خطر بروز سرطان هستند كه برخي درمانهاي سلولي از آن برخوردارند. در نهايت شو كه شيوه وي چند سالي تا آزمايش بر روي انسان فاصله دارد، اميدوار است كه بتواند رگهاي آزمايشي را با قابليت ارائه به كودكان داراي نقايص قلبي مادرزادي توليد كند. برخلاف سلولهاي خون مصنوعي مورد استفاده در حال حاضر، اين رگ‌ها مي‌توانند درون بدن كودك رشد كرده و نياز به تكرار عمل جراحي را از بين ببرند. در حال حاضر بهترين راه براي جلوگيري از قطع پا در بيماران ديابتي، مراجعه منظم آنها به پزشك براي بررسي پاهايشان است. اين پژوهش در مجله مجموعه مقالات آكادمي ملي علوم آمريكا منتشر شده است.

ادامه نوشته

..::::  انگشتر دوربيني نابينايان ساخته شد  ::::..

محققان موسسه فناوري ماساچوست نوعي رابط پوشيدني موسوم به EyeRing طراحي كرده‌اند كه به افراد نابينا امكان اشاره كردن به يك شيء براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد آن را مي‌دهد. اين فناوري متشكل از يك حلقه انگشتري شكل، گوشي هوشمند و خروجي صداي گوشي است. كاربر با استفاده از يك حلقه مجهز به ميكرو دوربين كه بر روي انگشت اشاره‌ پوشيده شده، مي‌تواند توسط يك دگمه تعبيه شده بر روي آن به يك شيء اشاره كند.
حلقه توسط دوربين از اين شي تصوير تهيه كرده و آن را جهت پردازش به صورت بي‌سيم به يك گوشي هوشمند (آندرويد) مي‌فرستد. برنامه نصب بر روي اين گوشي ماهيت آيتم (مانند اندازه، قيمت، رنگ يك تي‌شرت) را از طريق يك ماژول «متن به كلام» به هدست كاربر مخابره مي‌كند. طراحان اميدوارند كه بتوانند سيستم جديد را مجهز به قابليت‌هايي از جمله تهيه ويديوي زمان واقعي توسط دوربين، قدرت محاسباتي بالاتر و حسگرهاي افزوده مانند ميكروفون و ژيروسكوپ كرده و آن را در نمونه اوليه آتي EyeRing جاي دهند.

ادامه نوشته

..::::  پيشگيري از سوختگي ناشي از انفجار بمب با رنگ ضد حرارت  ::::..

محققان دانشگاه مي سي سي پي رنگ محافظي توليد كرده اند كه از صورت سربازان و آتش نشانان در مقابل حرارات ناشي از موج انفجار و حريق محافظت مي كند. موج ناشي از انفجار يك بمب تا شعاع زيادي پخش شده و در چند ثانيه دمايي بيش از 600 درجه سانتيگراد ايجاد مي شود كه همين زمان اندك براي سوختن پوست انسان كافي است.  اين مشكل در زمان بروز حريق هاي بسيار گسترده و حوادث ناشي از انفجار خطوط لوله گاز و نفت نيز وجود دارد و هر ساله تعدادي از نيروهاي امدادي و آتش نشانان در زمان اطفاي حريق دچار سوختگي شديد شده و جان خود را از دست مي دهند. مواد استتار كننده موجود كه حاوي روغن و موم هستند، در زمان بروز انفجار و افزايش ناگهاني حرارات باعث شدت سوختگي پوست مي‌شوند.
محققان دانشگاه مي سي سي پي جنوبي با بودجه تحقيقاتي وزارت دفاع آمريكا موفق به توليد رنگ محافظ صورت شده اند كه در اين محصول جديد سيليكون جايگزين پايه كربني مي شود. سيليكون يك ماده غير قابل اشتعال با قدرت جذب گرماي ناشي از موج انفجار است.
اين فرمول جديد ضمن محافظت از پوست صورت در دو ثانيه نخست پس از انفجار، مي تواند از دست ها نيز به مدت 15 ثانيه محافظت كند كه اين زمان فرصت كافي براي فرار كردن از محل انفجار را فراهم مي كند.
محققان در حال تحقيق براي توليد نمونه بي رنگ اين محصول براي آتش نشانان و امكان استفاده از اين ماده براي توليد لباس ها و چادرهاي ضد حريق هستند. نتايج اين اختراع جديد در نشست انجمن شيمي آمريكا در فيلادلفيا ارائه شده است.

ادامه نوشته

..::::  رشد بافت‌های دارای حسگرهای الکترونیکی ممکن شد  ::::..

سال‌هاست که قرار دادن مدارهای الکترونیکی درون بافت‌های بدن یک نوع داستان علمی تخیلی محسوب می‌شده است، اما اخیرا پژوهشگران آمریکایی راهی برای رشد بافت‌های زنده یافته‌اند که درون آنها حسگرهای الکترونیکی قرار دارد. نتایج این پژوهش می‌تواند منجر به ساخت اندام‌های سنتز شده و جایگزینی آنها در بدن شود.
رشد بافت‌های زنده حاوی حسگرهای الکترونیکی می‌تواند کاربردهای پزشکی و زیستی متعددی داشته باشد. تا به امروز تنها گزینه برای ایجاد این نوع بافت‌ها، رشد بافت و سپس قرار دادن الکترود درون آن بوده است. این موضوع از دو جهت چندان جالب نیست. اول این که الکترودها همانند سوزن درون بافت فرو می‌روند و نمی‌توان آنها را با دقت و حساسیت بالا در یک بافت قرار داد. دوم این که این الکترودها به بافت آسیب می‌زنند و این آسیب اجتناب ناپذیر خواهد بود.
اخیرا چارلز لیبرز از دانشگاه هاروارد با همکاری یک گروه تحقیقاتی در موسسه فناوری ماساچوست روشی برای ادغام ساده‌تر بافت با مدارهای الکترونیکی ارائه کرده است. این گروه به‌جای استفاده از شناساگرهای مبتنی بر الکترود که سیگنال‌های ضعیفی ایجاد می‌کنند از شناساگرهای ترانزیستوری اثر میدان استفاده کردند. این حسگرها از نانوسیم‌های بسیار نازک با قطر 30 نانومتر ایجاد شده‌اند که دقت لازم برای خواندن سیگنال‌ها را دارند.
در این پروژه، حسگرهای ترانزیستوری اثر میدان با مدارهای الکترونیکی ترکیب شده و درون حفره‌های ویژه‌ای در یک ماتریکس سه بعدی زیست سازگار قرار داده می‌شود. در قدم بعد روی این ماتریکس بافت کشت داده می‌شود که در نهایت منجر به تولید بافتی می‌شود که حسگر در میان آن قرار گرفته است. تفاوت اساسی میان این روش و روش‌های قبلی در ان است که این روش مخرب نیست. زمانی که این بافت تحریک شده یا اطلاعات آن خوانده می‌شود هیچگونه نیازی به الکترود و فرو بردن آن به درون بافت نیست.
محققان به تست این موضوع پرداختند که آیا وجود این حسگر روی زنده مانده سلول‌ها نقش منفی دارد یا خیر. نتایج کار آنها نشان داد که بعد ازچند هفته این اثر بسیار اندک بوده است. البته پژوهشگران معتقدند که پیش از تجاری سازی این فناوری و استفاده از آن، باید تحقیقات بیشتری روی آن صورت گیرد. برای اثبات اثربخشی این روش، محققان یک بافت از سلول‌های قلبی ایجاد کردند که درون آن حسگرهای اثرمیدان قرار داده شده بود. آنها از این حسگر برای پیمایش تاثیر داروی نورآدرنالین روی نرخ ضربان قلب استفاده کردند.

ادامه نوشته

..::::  ساخت دستگاه جدید آزمایش بارداری با بزاق  ::::..

محققان انگلیسی از یک کیت جدید در آزمایش بارداری رونمایی کردند که از بزاق استفاده می‌کند. ابزار سنتی پیش‌بینی بارداری از ادرار برای آزمایش افزایش هورمون لوتئینه کننده(LH) استفاده می‌کنند که یک تا دور روز پیش از بارداری رخ می‌دهد. اما این فناوری جدید موسوم به «آزمایش کودک احتمالی» مانند یک رژ لب بوده و می‌تواند سطوح استروژن و نمک یافته شده در بزاق زن را که در زمان بارداری افزایش می‌یابند، اندازه‌گیری کند. سازندگان این فناوری مدعی هستند که این آزمایش 40 پوندی تا 98 درصد دقیق بوده و می‌تواند پایانی بر شیوه قدیمی آزمایش ادرار باشد.
فناوری مورد استفاده این دستگاه مبتنی بر پژوهش از دانشگاه تورین ایتالیا بوده که در آن دانشمندان دریافتند هنگامی که استروژن در بزاق خشک شده حاضر می‌شود، الگویی را تشکیل داده که شبیه به برگ سرخس است و می‌توان آنرا بطور کامل در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. با این دستگاه جدید که از پیل استفاده می‌کند، زنان می‌تواند آنرا لیسیده یا بزاق خود را روی عدسی زیر میکروسکوپی آن قرار داده و سپس مجددا نوار را در ظرف مخصوص بگذارند. پس از گذشت 10-15 دقیقه کاربر می‌تواند دستگاه را که قابل استفاده مجدد بوده، در مقابل چشم قرار داده و دکمه‌ای را برای فعالسازی نور آن فشار دهد. اگر این عدسی نشانگر نقاط و نقش‌نگارهای مشابه باشد، زن باردار نیست اما اگر برگهای کوچک سرخس مانند در آن ظاهر شود، کاربر دو تا سه روز تا تخمک گذاری فاصله دارد. این در حالیست که اگر این الگوی برگی به شکل کامل در عدسی نقش ببندد، ننشانگر آن است که زن در همان لحظه تخمک‌گذاری کرده است. زمان نزدیک تخمک‌گذاری یکی از بهترین اوقات برای تلاش برای باردار شدن است. از آنجایی که این دستگاه قابل استفاده روزانه بوده، زنان می‌توانند دوره‌های خود را مشخص کنند.

ادامه نوشته

..::::  پخش آهنگ درخواستی بر اساس ضربان قلب!  ::::..

محققان دانشگاه ویرجینیا موفق به ابداع سیستمی شده‌اند که بر اساس ضربان قلب، موسیقی مناسب را هنگام ورزش کردن پخش می‌کند. دستگاه ساخته شده، بطور خودکار، ریتم قلب و تمرین ورزشی را از طریق یک هدفون که به ضربان قلب گوش کرده و آهنگ‌های مناسب را انتخاب می‌کند، تنظیم خواهد کرد. این محققان میکروفونی را در هدفون‌های دستگاه نصب کرده‌اند که ضربان شریان موجود در گوش فرد را می‌سنجد. این داده‌ها در ترکیب با سطوح فعالیت، با استفاده از یک شتاب‌سنج، از طریق اینترنت، به یک موتور پیشنهادی ارسال شده و آهنگ بعدی را بر اساس ضربان قلب کنونی و حالت دلخواه انتخاب می‌کند.
البته این سیستم تنها برای افزایش ضربان قلب نیست و می‌تواند برای آرام کردن فرد با کاهش ضربان قلب با موسیقی آرام برنامه‌ریزی شود. این فناوری در زمان استفاده بر اساس تغییرات مشاهده شده در پی آهنگهای پیشنهادی، با موسیقی‌های تاثیرگذار بر ضربان قلب کاربر آشنا می‌شود. عوامل محیطی نیز در این الگوریتم مورد استفاده قرار می‌گیرد، بدین معنی که موسیقی پخش شده در زمان نشستن فرد با موسیقی زمان پایان حرکات ورزشی متفاوت است. این کار قرار است ماه آینده در نشست SenSys در تورنتوی کانادا ارائه شود.

ادامه نوشته

..::::  طرح بلندپروازانه محققان برای جوانسازی مغز سالمندان با خون جوان  ::::..

پژوهشگران آمریکایی طرح بلندپروازانه‌ای را با هدف جوان‌سازی مغز سالمندان و پیشگیری از برخی بیماری‌های مغزی از طریق تزریق خون جوان و تازه آغاز کرده‌اند. مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه استنفورد بر روی دو گروه از موش های جوان و پیر انجام شده و با برقراری ارتباط بین شریان و رگ ها، خون از بدن موش جوان تر وارد بدن موش پیر و خون موش پیر وارد بدن موش جوان می شود.
نتایج بررسی ها نشان می دهد، توانایی مغز موش های جوان تر پس از دریافت خون موش پیر روند نزولی در پیش گرفته است، اما خون موش های جوان باعث تقویت تعداد ارتباط بین سلول های مغز موش‌های پیر شدند که این ارتباط یک مسأله حیاتی برای تقویت حافظه محسوب می‌شود.
هر دو گروه از موش‌ها در آزمون حافظه نیز شرکت کردند که این نتایج حاکی از بهبود عملکرد سلول های مغز و ارتقاء حافظه موش های پیر است؛ بر این اساس عملکرد مغز موش های پیر با سن 18 ماه پس از دریافت خون جوان‌تر با موش های جوان برابر بوده است.
دکتر «سول ویلدا» مجری این طرح تأکید کرد: به نظر می رسد که جوان سازی مغز با استفاده از تزریق خون جوان و تازه تر می‌تواند برای انسان نیز نتیجه‌بخش باشد. به گفته محققان، این روش شامل تزریق دارو یا مواد شیمیایی نیست که با عوارض جانبی همراه باشد، بلکه خون طبیعی از بدن یک فرد به بدن دیگری تزریق می‌شود. تزریق خون تازه و جوان علاوه بر اثربخشی بر سلول‌های مغزی، می تواند برای ماهیچه‌ها، کبد و سیستم ایمنی بدن نیز مؤثر باشد. این تحقیقات در مراحل اولیه قرار دارد و محققان به تازگی از این روش درمانی بر روی موش های مبتلا به بیماری شبه آلزایمر استفاده کرده اند و هنوز تحقیقات بر روی انسان آغاز نشده است.
محققان امیدوارند با شناسایی ترکیبات موثر در خون که باعث بروز این تغییر در مغز موش های پیر شده است، داروهای موثر ضد پیری تولید کرد. محققان قصد دارند در صورت ایمن و نتیجه بخش بودن این روش از آن برای بازسازی سلول‌های عصبی و مبارزه با بیماری های مرتبط با سن مانند زوال عقل و آلزایمر استفاده کنند.

ادامه نوشته

..::::  شنوایی از راه دهان با سمعک جدید محققان ممکن شد  ::::..

یک سمعک جدید با قابلیت نصب در پشت دندان‌ها می‌تواند به افرادی که از ناحیه یک گوش دچار ناشنوایی شده‌اند، کمک کند. سیستم «SoundBite» که در حال حاضر در انگلیس مورد آزمایش قرار گرفته، از طریق مسیریابی مجدد صداها از گوش غیر سالم به سالم کار می‌کند. حدود یک دهم از بزرگسالان از درجه‌ای از کم‌شنوایی در یک گوش رنج برده و سالانه حدود 10 هزار مورد از ناشنوایی کامل در یک گوش تشخیص داده می‌شود. با این حال، کارشناسان بر این باورند که تعداد واقعی مبتلایان بسیار بیشتر بوده چرا که تعداد زیادی از آنها به دنبال درمان نمی‌روند. این شرایط ممکن است در اثر آسیب فیزیکی یا عفونت بوجود بیاید و در برخی موارد نیز علت آن نامعلوم است.
هنگامی که امواج صوتی وارد گوش می‌شوند، به سمت پرده گوش حرکت کرده و آنرا می‌لرزانند. این لرزشها سپس به گوش داخلی که حاوی حدود 20 هزار سلول موی ریز است، منتقل می‌شود. این سلولها در واکنش یه لرزش حرکت کرده و این حرکت به پالسهای الکتریکی تبدیل می‌شود که در آخر توسط عصبها به مغز ارسال شده و در آن به شکل صدا ترجمه می‌شوند. در ابزارهای کمکی شنوایی استاندارد، یک بلندگوی خارجی این صداها را گرفته، آنها را تقویت کرده و به گوش می‌فرستد. متاسفانه این دستگاه‌ها در افراد دچار ناشنوایی در یک گوش عمل نکرده؛ چرا که گوش داخلی یا عصبهای آنها به شدت آسیب دیده است. این سمعک جدید از استخوانهای سر برای هدایت صدا به گوش در حال کار استفاده می‌کند. در حقیقت انسان در تمام اوقات صداها را از طریق رسانایی استخوان می‌شنود.

SoundBite از یک بلندگوی ریز تشکیل شده که درست در داخل کانال گوش آسیب دیده قرار گرفته تا صداهای منتشر شده در آن را بگیرد. این صداها سپس به یک گیرنده کوچک در پشت گوش ارسال شده که این علائم را به دستگاه درون دهان منتقل می‌کند. این دستگاه کوچکتر از یک چوب کبریت بوده و در سمت راست یا چپ عقب دندانهای بیمار حلقه می‌شود. با دریافت صدای منتقل شده، این دستگاه علائم را به لرزشهای کوچک تبدیل کرده که برای کاربر نامحسوس هستند.
این لرزشها از طریق دندان و استخوان به گوش سالم هدایت شده که در آن به شکل پالسهای عصبی درآمده و به مغز فرستاده می‌شوند.
برخی از دستگاههای کمک شنیداری در حال حاضر از رسانایی استخوان استفاده می‌کنند که به سمعکهای متصل به استخوان معرف هستند. در این دستگاه‌ها یک صفحه کوچک تیتانیومی در پشت جمجمه در کنار گوش قرار می‌گیرد که لرزش‌های صوتی را شناسایی کرده و آنها را به درون جمجمه می‌فرستد. هر چند این دستگاهها به عمل جراحی نیاز داشته و از بیرون سر نیز قابل مشاهده هستند.

ادامه نوشته

..::::  توقف خونريزي با نانوذرات شبه پلاكت  ::::..

محققان آمريکايي با استفاده مواد پليمري موفق به توليد نانوذراتي مشابه پلاکت شدند. اين نانوذرات زمان بند آمدن خون را کاهش مي‌دهند. نانوذرات متصل به پلاکت‌هاي خوني مي‌توانند لخته‌هايي ايجاد کنند که احتمال زنده ماندن را در اولين ساعت پس از جراحت افزايش دهد. «ارين لاويک» از پژوهشگران دانشگاه کيس وسترن ويزرو و رهبر اين تيم تحقيقاتي مي‌گويد: ما مي‌دانيم که تزريق اين نانوذرات مي‌تواند فرايند خونريزي را به شدت کاهش دهد. با اين کار شانس زنده ماندن مجروح بيشتر مي‌شود.
محققان اين پروژه پلاکت‌هاي سنتز شده‌اي را ارائه کردند که به پزشکان کمک مي‌کند تا خونريزي مصدومان تصادفات رانندگي و همچنين قربانيان بمب‌گذاري‌ها را کاهش دهند. اين داروي تزريقي فرايند خونريزي را يا کاملا متوقف و يا به شدت کاهش مي‌دهد. با اين کار مصدوم شانس رسيدن به بيمارستان و دريافت خون و يا تحت عمل جراحي قرار گرفتن را خواهد داشت.
«لاويک» درباره نتايج اين پروژه، در نشست سالانه «American Chemical Society» سخنراني داشته است. او و همکارانش متوجه شده بودند که سربازان در ميادين نبرد شريان بند براي بستن شريان مصدوم ندارند، همچنين ادوات لازم جهت توقف خونريزي در اختيار آنها نيست. اين گروه تحقيقاتي در بررسي‌هاي خود با اين حقيقت روبرو شده بودند که جراحات حاصل تصادف موجب مرگ افرادي بين چهار تا 44 سال مي‌شود که در اين موارد خونريزي عامل اصلي مرگ است. بنابراين به فناوري جديدي براي غلبه بر اين مشکل نياز است از اين رو آنها اين پروژه را آغاز کردند.
اين نانوذرات پلاکت‌ مانند از پليمرهاي قابل تجزيه ساخته شده است که توسط سازمان دارو و غذاي آمريکا تاييد شده است. اين پلاکت‌ها قادرند مانع از خونريزي شوند. پلاکت‌هاي طبيعي، پس از زخمي شدن، با آزاد کردن ماده شيميايي موجب اتصال پلاکت‌ها به يکديگر و انعقاد خون مي‌شود با استفاده از اين پلاکت‌ها فرايند انعقاد سريع‌تر رخ مي‌دهد، زيرا اتصال اين پلاکت‌ها بسيار سريع‌تر اتفاق مي‌افتد. اين دارو روي موش‌ها تست شد، نتايج نشان داد که نرخ زنده ماندن در موش‌هايي که از اين نانوذرات استفاده شده 80 درصد بوده است. موش‌هايي که زخم‌هاي آنها تنها با محلول نمک شستشو داده شده، 47 درصد شانس زنده ماندن داشتند. پژوهشگران نشان دادند که لخته‌هاي هيبريدي که در آنها نانوذرات وجود دارد، مانند لخته‌هاي طبيعي محکم هستند. تست‌هاي اوليه نشان داد که پلاکت‌هاي سنتز شده مي‌تواند زمان بند آمدن خون را نصف کند؛ همچنين يک هفته بعد، هيچ اثري از بيماري در موش‌ها ديده نمي‌شود.

ادامه نوشته

..::::  زهر مار «مامبا»، قوي‌تر از مورفين  ::::..

دانشمندان فرانسوي موفق به كشف مسكني بدون عوارض جانبي با اثربخشي مشابه مورفين در زهر كشنده مار «مامباي سياه» شدند. مار مامباي سياه (black mamba) يكي از سريع‌ترين و خطرناك ترين گونه مار سمي آفريقا محسوب مي شود كه از «نوروتوكسين» براي فلج كردن و كشتن حيوانات كوچك استفاده مي‌كند. آزمايشات صورت گرفته بر روي موش‌ها نشان مي‌دهد كه سم كشنده اين مار مناطق گرمسيري، در عين حال يك مسكن بسيار قوي است. محققان اثربخشي سم بيش از 50 گونه مختلف مار را مورد بررسي قرار دادند تا در نهايت به پروتئين هاي مسكن در زهر مار مامباي سياه موسوم به mambalgin رسيدند. دكتر «اريك لينگوئيلا» از محققان موسسه فارماكولوژي سلولي و مولكولي در نيس فرانسه تأكيد مي كند: آزمايش سم مار مامباي روي موش ها نشان مي دهد كه اثر ضد درد اين ماده بيشتر از مورفين است، درحاليكه عوارض جانبي در پي ندارد.
مورفين با اثر گذاري بر روي مسيرهاي اوپيوئيد مغز باعث كاهش درد مي شود، اما علاوه بر بروز سردرد، اختلال در تفكر، استفراغ و كشش عضلاني، اعتياد آور نيز هست. مسير درد در موش و انسان بسيار شبيه هم هستند؛ همچنين آزمايش اين سم بر روي سلول هاي انساني در آزمايشگاه نشان مي دهد كه پروتئين mambalgin داراي اثرات شيميايي مشابهي بر روي انسان است. با توجه به نتايج بدست آمده محققان اميدوارند كه با كمك زهر مار مومباي سياه بتوان نسل جديد مسكن هاي بدون عوارض جانبي را توليد كرد. نتايج اين يافته جديد در مجله Nature‌ منتشر شده است.

ادامه نوشته

..::::  ساخت دستگاه الكترونيكي ابريشمي كه در بدن حل مي‌شود  ::::..

دانشمندان آمريكايي موفق به ساخت دستگاه الكترونيكي فوق باريك شدند كه پس از پايان كاربري، درون بدن حل شده و مي‌توان از آن براي طيف گسترده‌اي از نقش‌هاي پزشكي استفاده كرد. به گفته محققان دانشگاه نورث‌وسترن كه پژوهش آنها در مجله ساينس منتشر شده، اين دستگاهها به محض انجام يك تزريق ذوب شده و در بدن حل مي‌شوند. از اين فناوري در حال حاضر براي گرما دادن به زخم براي ضدعفوني كردن آن استفاده مي‌شود. تركيبات اين ماده از سيليكون و اكسيد منيزيوم بوده و در يك لايه محافظتي ابريشم قرار مي‌گيرد.
اين فناوري بخشي از حوزه «دستگاه‌هاي الكترونيك گذرا» بوده و توسط محققاني توليد شده كه پيش از فناوري تاتوي الكترونيكي را ايجاد كرده بودند. اين تاتو در حقيقت حسگرهايي بودند كه به پوست بدن كشيده و خم مي‌شوند. اين دانشمندان دستگاههاي محو شونده خود را به عنوان «قطب متضاد» دستگاه‌هاي سنتي معرفي كرده‌اند كه بايد ثابت باقي مانده و دوام داشته باشند. دستيابي به دستگاه‌هاي الكترونيكي با خاصيت محوشوندگي در يك شيوه كنترل شده بر دو دستاورد علمي تكيه دارد كه شامل حل شونده بودن دستگاه و استفاده از يك پوسته براي كنترل زمان آن است. ماده سيليكون در آب حل مي‌شود. مشكل اين جاست كه اندازه اجزا در دستگاه‌هاي رايج الكترونيك به معني دوام بالاي آنهاست. اما اين دانشمندان از ورق‌هاي بسيار نازك سيليكون موسوم به غشاي نانويي استفاده كردند كه طي چند روز تا چند هفته حل مي‌شوند. سرعت اين حل شدن با ابريشم كنترل شده است. اين ماده از كرمهاي ابريشم بدست آمده، حل شده و دوباره شكل گرفته است. تغيير در شيوه بلوري شدن ابريشم حل شده باعث تغيير در ويژگي‌هاي نهايي آن و ميزان دوام دستگاه مي‌شود.
طيف كاربردهاي اين دستگاه اكنون در آزمايشگاه مورد آزمايش قرار گرفته كه از ميان آنها مي‌توان به يك دوربين ديجيتال 64 پيكسلي، حسگر دما و سلولهاي خورشيدي اشاره كرد. از ديگر كاربردهاي آينده اين فناوري مي‌توان به انتشار تدريجي دارو در بدن يا ساخت حسگرهايي براي مغز و قلب و يا حتي در صنايع رايانه و تلفن همراه نيز اشاره كرد.

ادامه نوشته

..::::  توليد حافظه مصنوعي در آزمايشگاه!  ::::..

محققان دانشكده پزشكي دانشگاه کیس وسترن رزرو موفق شده‌اند كه چگونگي ذخيره اشكال مختلف حافظه‌هاي كوتاه‌مدت مصنوعي در بافت مصنوعي ايزوله شده را شناسايي كنند. به گفته محققان، اين اولين بار است كه راهي براي ذخيره مستقيم اطلاعات در چند ثانيه در مورد هر دو توالي زماني و الگوهاي محرك در بافت مغزي شناسايي شده است. اين امر مي‌تواند راه را براي پژوهشهاي آينده جهت شناسايي مدارهاي خاص مغزي كه به انسان در ايجاد حافظه‌هاي كوتاه مدت كمك كرده، هموار كند. اين پژوهش در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.
حافظه‌ها اغلب از دو گروه حافظه اعلاني كه ذخيره‌گاه كوتاه و بلند مدت حقايقي مانند اسامي،‌مكانها و وقايع بوده و حافظه ضمني كه براي يادگيري يك مهارت مانند نواختن پيانو مورد استفاده است، تشكيل مي‌شوند. محققان در پژوهش خود به دنبال درك بهتري از مكانيزم زيربنايي حافظه‌هاي اعلاني كوتاه مدت مانند يادآوري شماره تلفن يا آدرس ايميلي كه به تازگي به دست فرد رسيده، بودند. آنها با استفاده از تكه‌هاي ايزوله شده بافت مغزي موشها نشان دادند كه مي‌تونند نوعي حافظه ايجاد كنند كه كه در ان يكي از چهار مسير ورودي فعال شده باشد. مدارهاي عصبي درون بخشهاي ايزوله شده كوچك بخش هيپوكامپ مغز به حفظ حافظه ورودي محرك براي بيش از 10 ثانيه پرداختند. اطلاعات در مورد اينكه كدام مسير مورد تحريك قرار گرفته بود، توسط تغييرات در فعاليت خروجي سلولهاي مغزي مشهود بود.
به گزارش ایسنا،
اين پژوهشگران همچنين نشان دادند كه مي‌توانند حافظه‌هايي را براي زمينه‌هاي خاص توليد كنند از جمله اينكه آيا يك مسير خاص به تنهايي يا به عنوان بخشي از يك توالي محرك براي وروديهاي مختلف فعال شده است. تغيير درفعاليت مداوم نورونهاي هيپوكامپ بطور دقيق ميان دو توالي زماني مشخص شده كه شبيه به حس شناسايي انسان در مورد تفاوت ميان دو آهنگ متفاوت است. حافظه مصنوعي توليد شده توسط اين محققان در بخش هيپوكامپ به شناسايي هر توالي حتي با وجود تغيير وقفه ميان محركها ادامه داد. درك چگونگي عملكرد حافظه عادي مي‌تواند زمينه را براي درك چگونگي تاثيرگذاري بيماريهاي نورودژنراتيو مانند آلزايمر و پاركينسون بر حافظه و توليد درمانهاي جديد و موثرتر براي اختلالات حافظه مرتبط با پيري مورد استفاده قرار بگيرد.

ادامه نوشته

..::::  صداي مغز شما را هم مي شنوند!  ::::..

دانشمندان با استفاده از fMRI يا MRI عملکردي موفق شده‌اند راهي براي مشاهده مستقيم تصاويري که در مغزمان درک مي‌کنيم، پيدا کنند. آنها به تعدادي از داوطلبين آزمايش فيلم‌هايي نشان دادند و سپس با تحليل فعاليت مغزي آنها با fMRI توانستند تصاويري را که مغز آنها در حال ادراکشان بود، بازسازي کنند. به عبارت ديگر اين پژوهشگران راهي براي مشاهده تصاوير جهان دروني ما پيدا کرده بودند. اين دستاورد پيشرفتي انقلابي قلمداد شد و بازتاب زيادي در رسانه‌ها پيدا کرد، چرا که در صورت تکامل مي‌توانست ما را اميدوار کند شايد روزي بتوانيم رؤياها يا آنچه را که در حال تصورش هستيم به بقيه نشان بدهيم. حال دانشمندان دانشگاه برکلي و سانفرانسيسکو با بررسي فعاليت الکتريکي همين مناطق مغز موفق شده‌اند مدلي براي بازسازي صوتي ادراک حسي مغزي ما ابداع کنند.
دانشمندان نياز داشتند که به امواج الکتريکي اين قسمت مغز بدون تداخل با امواج ساير قسمت‌هاي مغز دسترسي داشته باشند. براي اين کار چاره‌اي جز نصب الکترود روي اين مناطق نبود و از آنجا که هيچ آدمي، داوطلب چنين جراحي و کاري نمي‌شود، دانشمندان از ۱۵ بيماري که قبلا براي کنترل تشنج و تومور مغزي الکترود نصب کرده بودند، استفاده کردند.
آنها صداهايي را که اغلب به صورت کلمات منفرد و گاه به صورت جملات کوتاه بود براي اين داوطلبين پخش کردند و امواج ناشي از فعاليت سلول‌هاي مغزي آنها را در قشر شنوايي مغز ضبط کردند. کار برجسته محققان ايجاد يک مدل کامپيوتري بود که به صورت الگوريتمي، از روي بررسي فعاليت مغز متعاقب شنيدن صدا مي‌توانست ياد بگيرد که صدا را با فعاليت الکتريکي مغز تطبيق بدهد و بعدا به صورت معکوس بتواند فعاليت الکتريکي را به صدا ترجمه کند و اين يعني يک استراق سمع مغزي!
فناوري جديد در صورت تکميل مي‌تواند فناوري تشخيص صدا را ارتقا بدهد و به بيماراني که قادر به صحبت نيستند و مثلا دچار سندرم قفل‌شدگي يا locked-in هستند، کمک کند. محدوديت عمده روش جديد، نياز به الکترودي است که بايد روي مغز کار گذاشته شود و از آنجا که اين کار نيازمند جراحي است، فعلا فرد سالمي پيدا نمي‌شود که تن به اين کار بدهد و بنابراين کاربردهاي جاه‌طلبانه‌اي مثل تله‌پاتي يا مغزخواني، دور از دسترس به نظر مي‌رسند. پيش از اين دانشمندان ديگري هم تلاش‌هايي براي ياري‌رساني به بيماران فاقد توانايي تکلم انجام داده بودند، مثلا فرانک گوينتر از دانشگاه بوستون سعي کرده بود سيگنال‌هايي را که کنترل شکل دهان و لب و حنجره را بر عهده دارند به صدا تبديل کند. او اين کار را در مورد بيمار فلجي با قرار دادن الکترود در کورتکس حرکتي توليد صدا انجام داده بود، ولي اين کار فقط مي‌توانست اصوات ساده توليد کند و نه کلمات و جملات پيچيده‌تر. دانشمند ديگري هم سعي کرده بود ارتباط با بيماران را در وضعيت نباتي از طريق پايش فعاليت مغز آنها با fMRI ممکن کند. دستاوردهاي اين تحقيق تازه فعلا فقط مي‌توانند امواج الکتريکي قشر شنوايي مغز را ترجمه کنند و قادر به صوتي کردن تفکر ما نيستند، بنابراين نبايد فعلا از آن تعبير به ذهن‌خوان کرد. گرچه شايد در روزهاي پيش‌رو به کرات در رسانه‌ها با تسامح، چنين نسبتي به تحقيق تازه داده شود.

ادامه نوشته

..::::  موفقيت محققان در رشد مجدد اندام با الكتريسته  ::::..

محققان انگليسي شيوه استفاده از الكتريسيته براي رشد مجدد اندام در كرم‌هاي پهن را مورد بررسي قرار دادند كه به گفته آنها اين دستاورد مي‌تواند در دهه‌هاي آينده براي بازسازي بافت بدن انسان نيز كاربرد داشته باشد. اين دستاورد محققان، تحقق روياي «فرانكشتاين»، اثر «مري شلي» نويسنده معروف انگليسي است كه در آن اين دانشمند جوان با استفاده از كنار هم قرار دادن تكه‌هاي بدن مردگان و اعمال نيروي الكتريكي، جانوري زنده به شكل انسان در ابعاد بزرگ‌تر مي‌سازد. محققان تأكيد مي كنند كه ميدان و جريان هاي الكتريكي كليد اصلي پيشرفت در حوزه مهندسي بافت محسوب مي‌شوند و افرادي كه بدليل تصادف، بيماري يا جراحت جنگي دچار نقص عضو شده‌اند، در آينده مي‌توانند از اين علم براي بازسازي و رشد مجدد دست يا پا استفاده كنند.
محرك‌هاي الكتريكي موفقيت‌هايي را در زمينه تحريك رشد عصبي در افراد دچار آسيب نخاعي نشان داده‌اند؛ همچنين ميدان‌هاي بيوالكتريكي نقش كليدي در بازسازي نوك انگشتان كودكان ايفا مي‌كنند. تيم تحقيقاتي دانشگاه آبردين انگليس به سرپرستي دكتر «آنا راجينك»، تأثير الكتريسيته بر روي كرم‌هاي پهن براي بازسازي اندام را مورد بررسي قرار دادند. كرم هاي پهن براي تكثير شدن، به دو نيم تقسيم مي شوند كه در اين حالت يك بخش فاقد سر و يك بخش فاقد دم است، اما شگفتي دانشمندان احساس نياز به سر براي بخش فاقد دم و نياز به دم در بخش بدون سر است. به نظر مي رسد، ميدان الكتريكي طبيعي مرتبط با فرايند دو نيم شدن در بدن كرم پهن مانند يك قطب نما به سلول هاي بنيادي مي گويد كه به كجا مهاجرت كرده و دم يا سر را شكل دهند.
به گزارش ایسنا،
محققان با معكوس كردن قطب ميدان الكتريكي در محل دو نيم شدن، كرم هاي پهني با دو سر يا با دو دم توليد كرده‌اند. كرم پهن داراي سيستم عصبي پيچيده‌اي شامل دو طناب عصبي موازي، مغز، چشم، روده و 40 نوع مختلف سلول است، به همين دليل تعميم دادن نتايج اين مطالعه براي انسان به تحقيقات بيشتري نياز دارد.

ادامه نوشته

..::::  امكان تعيين سن يائسگي در زنان با آزمايش خون  ::::..

پژوهشهاي جديد نشان داده كه پزشكان با توجه به ميزان سرعت تغيير يك هورمون ويژه در خون مي‌توانند تا اواخر 30 سالگي يك زن، زمان يائسگي وي را پيش‌بيني كنند. محققان دانشگاه پنسيلوانيا 293 زن را در دهه‌هاي سني 30 و 40 سال مورد بررسي قرار داده و نمونه‌هاي خون آنها را طي چندين سال براي سنجش سطوح هورمون ضد مولرين كه توسط تخمدان توليد مي‌شود، سنجيدند. پژوهشگران در اين تحقيقات دريافتند كه ميزان تغيير سالانه در سطوح اين هورمون مي‌تواند يك پيش‌بيني كننده خوب براي زمان يائسگي زنان باشد.
به گفته محققان، در حال حاضر تنها راه برآورد زمان يائسگي استفاده از سن زن است. ميانگين سني ورود به اين دوره 51 سال بوده اما برخي از زنان حتي در دهه 40 يا اواخر 50 سالگي نيز ممكن است يائسگي را تجربه كنند. اين پژوهش جديد نشان داده كه سطوح هورمون ضد مولرين حدود 82 درصد تغییر پذیری در زنان را نيز توضيح مي‌دهد. يافته‌هاي اين پژوهش به محققان نشان داد زناني كه در آنها سطوح اين هورمون با تغييرات زيادي روبه‌رو بوده، دو سال زودتر از زنان با تغييرات كمتر، به يائسگي مي‌رسند. زنان حاضر در اين پژوهش براي پنج سال هر 9 ماه تحت يك آزمايش خون قرار گرفته و محققان 14 سال بعد به بررسي مجدد وضعيت آنها براي مشاهده سن يائسگي اين افراد پرداختند. پژوهشگران دريافتند كه با تركيب هورمون ضد مولرين، سن زن و ميزان تغيير سطوح اين هورمون مي‌توان يك نشانگر بسيار دقيق براي سن آغاز يائسگي در زنان ارائه كرد.
به گزارش ایسنا،
پيش‌بيني اين دوره مي‌تواند براي زنان داراي مشكلات باروري و مشكلات سلامتي ديگر مانند پوکی استخوان يا بيماري قلبي كه ممكن است در اثر يائسگي ايجاد شود، مفيد باشد. طبق اين يافته‌ها براي اين كار بايد فرد طي سه تا پنج سال تحت آزمايش خوني منظم قرار بگيرد. همچنين اين آزمايش براي افرادي كه به نيمه دهه 30 نرسيده‌اند توصيه نشده است چرا كه سطوح هورمون ضد مولرين تا اين سنين كاهش نخواهد يافت. نتايج اين پژوهش در مجله Fertility and Sterility منتشر شده است.

ادامه نوشته

..::::  امكان درمان ناباروري مردان با توليد اسپرم از نمونه پوستي!  ::::..

دانشمندان آمريكايي دريافته‌اند كه باروري يك مرد را مي‌توان با پرورش اسپرم اوليه از يك نمونه پوستي بازيابي كرد. محققان دانشكده پزشكي دانشگاه پيتزپورگ اميدوارند كه شيوه جديد آنها براي توليد سلولهاي اسپرم اوليه بتواند به مرداني كه در دوران كودكي از سرطان نجات پيدا كرده‌اند، امكان پدر شدن را بدهد. شواهد پژوهشي نشان داده سلولهاي بالغ مانند سلولهاي پوستي را مي‌توان براي تبديل آنها به يك حالت ابتدايي‌تر و سپس يك گونه متفاوت سلولي القا كرد. براي مشاهده امكان توليد سلولهاي اسپرم، اين دانشمندان به پرورش سلولهاي بنيادي از نمونه‌هاي پوستي پرداخته و دريافتند كه مي‌توان سلولهاي حياتي از جمله سلولهاي اسپرم اوليه را توليد كرد. به گفته محققان، مي‌توان اسپرم را براي فرايندهاي آينده تلقيح مصنوعي ذخيره كرد؛ اما اين شيوه در مورد برخي بيماران از جمله پسران نابالغ جوابگو نيست. همچنين رويكردهايي براي ذخيره بافت بیضه پيش از درمان سرطان وجود دارد اما مرداني كه از اين فرصت بهره‌مند نبوده‌اند، براي هميشه عقيم مي‌شوند و تاكنون درماني براي اين موارد پيدا نشده است.
به گزارش ایسنا،
اين يافته‌ها نشان داده كه ممكن است در آينده بتوان باروري را در مردان عقيم با استفاده از نمونه‌هاي پوستي آنها بازيابي كرد. تاكنون هيچ پژوهشي موفق به توليد اسپرم انسان از سلولهاي بنيادي شبه‌جنيني در آزمايشگاه نشده است اما اين تحقيقات از امكان بوقوع پيوستن آن خبر داده است. همچنين اين مدل مي‌تواند به محققان يك فرصت منحصربفرد را براي بررسي علائم مولكولي هدايتگر اين فرايند ارائه كرده تا دانشمندان بتوانند به درك بهتري در مورد چگونگي توليد اسپرم برسند.

ادامه نوشته

..::::  كنترل ضربان قلب افراد با بررسي تغييرات چهره  ::::..

با استفاده از برنامه هاي نرم افزاري ويژه تلفن همراه هوشمند، مانيتور ضربان قلب بدون تماس فيزيكي و تنها از طريق بررسي تغييرات چهره فرد امكان پذير شده است. برنامه هاي نرم افزاري ويژه تلفن همراه هوشمند مانند Pulse Phone و Heart Rate با بررسي تغييرات رنگ پوست و شفافيت ناشي از جريان خون از طريق لنزهاي دوربين مي توانند ضربان قلب فرد را مورد بررسي قرار دهند. نسل ديگري از برنامه هاي نرم افزاري مانيتور قلب مانند Cardiio‌ و My Heart Rate نيز قادر به تشخيص تغييرات بسيار ظريف در رنگ صورت ناشي از ضربان قلب هستند.
طراحان برنامه نرم افزاري Cardiio‌ ادعا مي كنند كه اين برنامه منطبق با تحقيقات انجام شده توسط محققان لابراتوار MIT است كه نشان مي دهد، افزايش حجم خون در رگ هاي صورت با هر ضربان، باعث جذب بيشتر نور مي شود و دوربين هاي تلفن همراه هوشمند قادر به تشخيص بررسي اين تغييرات و محاسبه تعداد ضربان قلب فرد با كمك اين برنامه نرم افزاري هستند.
براي استفاده از اين برنامه نرم افزاري كاربر بايد در يك محيط با نور مناسب قرار گرفته و دوربين تلفن همراه هوشمند را در فاصله 15 سانتي متري مقابل صورت خود نگه دارد. دقت برنامه نرم افزاري ‌ سه ضربه در دقيقه در مقايسه با پالس اكسيمتر باليني عنوان مي شود. با اين حال طراحان تأكيد مي كنند كه كاربرد اين برنامه هاي نرم افزاري با هدف اطلاع رساني و آموزش است و نبايد جايگزين تجهيزات حرفه‌يي پزشكي شوند.

ادامه نوشته

..::::  با نفوذ دانشمندان به مغز موش‌ها مسير دستكاري رؤياها هموار شد  ::::..

محققان MIT موفق به نفوذ به مغز موش‌هاي آزمايشگاهي و دستكاري رؤياهاي موش با استفاده از نشانه‌هاي صوتي شدند.  كنترل روياها از طريق دستكاري خارجي ذهن در حين خواب مي تواند به درك بهتر رابطه تثبيت خواب كامل - حافظه كمك كرده و امكان مهندسي روياهاي انسان در آينده را فراهم كند. محققان موسسه تكنولوژي ماساچوست (MIT) با استفاده از شرطي سازي موش ها از طريق تمرين دادن حيوانات داخل يك ماز، موفق به دستكاري روياي موش ها شدند. در زمان حركت موش داخل ماز، صداهايي براي هدايت حيوان پخش مي شد؛ بدين صورت كه با پخش يك آهنگ خاص و چرخش به سمت چپ، موش به غذا مي رسيد و با پخش صداي ديگر و چرخش به سمت راست، موش به يك پاداش دست پيدا مي كرد.
به گزارش ایسنا، در زمان انجام اين تست ها فعاليت سيستم عصبي موش به دقت مورد تجزيه و تحليل قرار مي گرفت و پس از يك روز تمرين دادن موش در درون ماز و شرطي سازي با آهنگ، مرحله دستكاري روياها آغاز شد. ناحيه هيپوكامپ مغز انسان در زمان خواب، وقايع و حوادث روي داده در طول روز را مرور مي كند و اين عملكرد در مغز موش هاي آزمايشگاهي نيز وجود دارد. تحقيقات نشان مي دهد، موش ها پس از يك روز تمرين در هنگام شب روياي ماز را مي بينند و اگر نشانه صوتي مانند چرخش به سمت راست يا چپ براي موش ها پخش شود، رويا تغيير كرده و حيوان خواب وضعيت خود را در آن مقطع ماز و دستيابي به غذا يا پاداش مي بيند. اين يافته مي تواند در آينده به ابداع روش هاي جديد دستكاري روياها براي ويرايش فرايند تثبيت حافظه منجر شود.

ادامه نوشته

..::::  گروه خونی خطر قلبی را تعیین می کند  ::::..

براساس گزارش جديد محققان دانشگاه هاروارد آمریکا، نوع گروه خوني يك فرد مي تواند روي خطر بيماري قلبي وي اثرگذار باشد. به عبارت ديگر افرادي كه گروه خوني A، B يا AB دارند به احتمال بيشتري نسبت به افراد با گروه خوني O، در معرض بيماري قلبي قرار دارند. البته پژوهشگران اذعان دارند كه پيروي از سبك زندگي سالم مي تواند افراد با احتمال خطر بيشتر را محافظت كند. اين گروه تحقيقاتي داده هاي به دست آمده از دو مطالعه بزرگ را كه بزرگسالان را براي حداقل 20 سال پيگيري كرده بود، آناليز كرده و درنهايت دريافتند كه افراد با گروه خوني AB، بیست و سه درصد بيشتر با خطر بيماري قلبي مواجه اند، افراد با گروه خوني B، یازده درصد بيشتر و افراد با گروه خوني A، پنج درصد بيشتر نسبت به گروه خوني  O با خطرات بیماری قلبی دست و پنجه نرم می کنند.
البته در اين مطالعه در مورد مكانيسم احتمالي اين ارتباط صحبتی نشده است، اما شواهد به دست آمده از مطالعه هاي ديگر به اين موضوع اشاره اي داشته اند. گروه خوني AB با التهاب در ارتباط است كه مي تواند بر چگونگي كارعروق خوني تاثيرگذار باشد. گروه خوني A نیز با سطح كلسترول LDL بالاتر درا رتباط است كه شريا ن ها را مي بندند. ا ما افراد با گروه خوني O دارای سطح بالايي از تركيبهايي هستند كه اثر مفيدي روي جريان خون وعدم تشکیل لخته دارند. محقق ارشد اين مطالعه معتقد است گروه خوني بسيار پيچيده است، بنابراين احتمال اينكه مكانيسم هاي متعددي دراين ميان نقش داشته باشند، دور از ذهن نيست. در اين 2 مطالعه استفاده شده در بررسي مذكور، داده هاي بيش از 90 هزار نفر در طيف سني 30 تا 75 سال مورد استفاده قرار گرفته است و متغيرهاي ديگري كه مي تواند روي خطربيماري قلبي موثرباشند مانند سن، جنس،نژاد، شاخص توده بدني، رژيم غذايي، سيگار كشيدن، منوپوز و سابقه پزشكي در آنالیزهای نهایی كنترل شدند.
هر چند افراد نمي توانند گروه خوني خود را تغيير دهند، عوامل ديگري وجود دارد كه آنها مي توانند براي كاهش خطر بيماري قلبي به كار بندند.به ا ين ترتيب ا گربا دانستن گروه خوني خود، بدانيد كه در معرض خطر بیماری قلبی – عروقی بيشتر قرار داريد، مي توانيد اين خطر را با پيروي از سبك زندگي سالمتر مانند رعایت رژيم غذايي سالم، ورزش كردن ونكشيدن سيگار كاهش دهید. از سوي ديگر ارائه دهندگان مراقبت هاي بهداشتي نيز مي توانند درمان بيماران در معرض خطربيشتر را دقيق تر پيگيري كنند. مثلابه دارندگان گروه خوني A توصيه مي شود كه كلسترول رژيم غذايي خود را كاهش دهند تا خطربيماري قلبي رابه حداقل ممكن برسانند. البته محققان پیشنهاد میکنند مطالعات بیشتری انجام شود تا تاثیر رژیم غذایی و تغییرات سبک زندگی روی خطر بیماری قلبی در افراد با گروه هاي خوني متفاوت سنجيده شود. نتايج اين مطالعه در يكي از نشريات انجمن قلب آمريكا به چاپ رسيده است.

ادامه نوشته

..::::  حرف به حرف افکار خوانده شد  ::::..

دانشمندان راهي را يافته‌اند که با استفاده از اسکن مغز با کمک MRI فانکشنال مي‌توان افکار يک فرد را حرف به حرف در زمان واقعي خواند. آنها پيشنهاد مي‌‌کنند «اسکن مغز هجي‌کننده» اين قابليت را دارد که به افراد فلج که نمي‌توانند راه بروند يا صحبت کنند مانند افراد مبتلا به نشانگان Locked-in کمک کند تا قدرت تکلم پيدا کنند. در اين روش MRI عملکردي با اندازه‌گيري تغييرات در جريان خون (هموديناميک) و اکسيژن در مغز فعاليت مغز را رديابي مي‌کند. وقتي قسمتي از مغز فعال‌تر است، اکسيژن بيشتري مصرف مي‌کند، بنابراين جريان خون آن قسمت نيز بيشتر خواهد بود به اين ترتيب محققان مي‌توانند با استفاده از fMRI، نقشه‌هاي فعاليت مغز را توليد کنند که نشان مي‌دهد کدام قسمت از مغز در هريک از پروسه‌هاي خاص مغز درگير مي‌شود. محققان با آزمايش روش رمزگذاري حرفي خود، از شرکت‌کنندگان خواستند يک حرف را انتخاب کنند، سپس براي هر حرف يک عمل ذهني خاص در زمان خاص خود تعريف کردند. هر عمل ذهني الگوي خاصي در اسکن مغز با کمک fMRI ايجاد کرد که درنهايت به صورت حرف رمزگذاري شد. به اين ترتيب همه حروف الفبا و کاراکتر فاصله به اين روش رمزگذاري شدند.

ادامه نوشته

..::::  تزريق داخل وريدي اکسيژن براي آنها که نمي‌توانند نفس بکشند  ::::..

محققان بيمارستان کودکان بوستون مايع تزريقي‌اي را ابداع کرده‌اند که حاوي مولکول‌هاي اکسيژن بسته‌بندي‌شده در يک غشاي چربي است. اين مايع، اکسيژن موردنياز بافت‌هاي بدن را به مدت 15 تا 30 دقيقه تامين مي‌کند. هر بسته نيز 2 تا 4 ميکرومتر است که حاوي مايع ذکر شده است. اين مايع در عمل اکسيژني را حمل مي‌کند که 3 تا 4 برابر اکسيژن درون خون ماست. سرپرست اين تيم تحقيقاتي مدعي است با تزريق اين مايع به بيماران، سطح اکسيژن خون طي چند ثانيه به سطح نرمال خواهد رسيد. محققان در آزمايش‌هاي حيواني توانسته‌اند آنها را بدون نفس کشيدن‌ براي 15 دقيقه زنده نگه دارند، بدون اينکه به ارگان‌ها صدمه‌اي برسد يا ايست قلبي حادث شود. البته همه اين مايع‌هاي اکسيژن‌رسان يک مشکل اساسي دارند و آن اينکه در صورت تزريق، مولکول‌هاي اکسيژن در خون به هم متصل شده و آمبولي ايجاد مي‌شود، اما مايع جديد اين مشکل را حل کرده که همان بسته‌بندي مولکول‌هاي اکسيژن درون غشاي چربي است. لازم به ذکر است اين مايع جايگزين خون نمي‌شود، بلکه اين ميکروذرات به‌طور خاص براي افرادي طراحي‌شده که نمي‌توانند نفس بکشند.

ادامه نوشته

..::::  قرص ضدباروري مردانه  ::::..

محققان دانشگاه ادينبورگ ژني را شناسايي كرده‌اند كه براي توليد اسپرم سالم حياتي است، به اين ترتيب توليد داروي ضدباروري مردانه امكان‌پذير به نظر مي‌رسد. اين ژن كه Katnal 1 نام دارد، در آخرين مراحل توليد اسپرم نقش بسزايي دارد. درواقع اگر بتوان دارويي توليد كرد كه اين ژن را مختل كند، مي‌توان از آن به عنوان داروي ضدباروري برگشت‌پذير در مردان استفاده كرد. البته آزمايش‌‌هاي انجام شده تاكنون روي موش‌ها بوده و دانشمندان اميدوارند بتوانند ترفند مشابهي روي انسان‌ها انجام دهند تا بتوانند بدون تاثيرگذاري منفي و طولاني‌مدت، مانع شكل‌گيري اسپرم در مردان شوند. اگر بتوان راهي پيدا كرد كه در آزمايش‌ها روي همين ژن كار كنيم، به صورت بالقوه خواهيم توانست يك داروي ناباروري غيرهورموني توليد كنيم. محققان معتقدند داروي ناباروري غيرهورموني براي مردان قطعا موردنياز است در غير اين صورت داروي ضدباروري مردانه ممكن است عوارض جانبي ناخواسته‌اي روي سلول‌ها و بافت‌هاي ديگر در بدن بگذارد و حتي خطرناك باشد. به نظر مي‌رسد اين ژن امكان خوبي براي توليد قرص ضدباروري مردانه فراهم كند، اما مهم‌تر از آن شايد پاسخ اين سوال را بدهد كه چرا اسپرم بعضي مردان قدرت باروري كامل ندارند.‌

ادامه نوشته

..::::  اولين دستگاه الكترونيكي خوردني مجوز گرفت  ::::..

ريزتراشه‌هاي قابل هضم ادغام شده درون داروها بزودي مي‌توانند پزشكان را از مصرف بموقع داروها توسط بيماران آگاه كنند. اين حسگرها اولين دستگاه‌هاي خوراكي تائيد شده توسط سارمان مواد غذايي و دارويي آمريكا است كه برخي آنها را آغازگر يك عصر جديد در پزشكي ديجيتالي خوانده‌اند. حدود نيمي از بيماران داروهاي خود را آن گونه كه بايد مصرف نكرده و اين حسگرهاي خوردني مي‌توانند راه‌حلي براي اين مشكل ارائه كنند. اين حسگرها كه به اندازه دانه شن است، شامل يك تراشه ريز سيليكوني داراي مقاديري از منيزيوم و مس براي رديابي هستند. اين حسگر در زمان هضم يك ولتاژ در واكنش به مايعات هاضمه توليد كرده و يك علامت را به سطح پوست انسان ارسال مي‌كند. يك چسب در روي پوست سپس اين اطلاعات را براي يك تلفن همراه متعلق به يك ارائه‌كننده خدمات پزشكي مخابره مي‌كند. در حال حاضر ادغام اين حسگرها تنها در قرص‌هاي دارونما تائيد شده اما شركت Proteus،‌ سازنده اين دستگاه‌ها اميدوار است در آينده نزديك تائيديه استفاده از داروهاي ديگر مانند داروهاي سل و ديابت را نيز بدست آورد.

ادامه نوشته

..::::  تشخيص سن از روي بوي عرق بدن  ::::..

به گفته پژوهشگران، انسان‌ها مي‌توانند با اتکا به حس بويايي خود سن يکديگر را تشخيص دهند. با اين حساب، شايد ديگر استفاده از آرايش يا جراحي زيبايي، براي پنهان کردن سن کافي نباشد. به نوشته روزنامه «اينديپندنت»، آزمايش‌هاي علمي انجام شده بر روي داوطلبان نشان داده که افراد مي‌توانند با استشمام بوي عرق ديگران، جوان‌ها، ميانسالان و سالمندان را از يکديگر تشخيص دهند. بنابراين تحقيق، برخلاف آن چه پيش از اين تصور مي‌شد، بوي عرق افراد مسن‌تر نسبت به جوان‌ها تندي کمتري دارد، در حالي که بوي نامطبوع بدن افراد کم‌سن‌تر «ناخوشايند‌تر» بوده است.
در اين پژوهش دانشمندان نمونه‌ي بوي زير بغل 12 تا 16 نفر را در سه گروه سني 20 تا 30 سال، 45 تا 55 سال و 75 تا 95 سال جمع‌آوري کردند. محققان از سوژه‌هاي آزمايش فوق خواسته بودند که به مدت پنج شب موقع خواب تي‌شرت‌هايي را بر تن کنند که نوارهاي پارچه‌اي مخصوصي در قسمت زير بغل آنها چسبانده بودند. در پايان اين مدت پژوهشگران نوارها را از تي‌شرت‌هاي با بوي تند جدا کرده و در ظرف‌هاي شيشه‌اي قرار دادند. سپس، 41 نفر داوطلب 20 تا 30 ساله براي ارزيابي بوي بد اين اشخاص به استشمام بوي محتويات شيشه‌هاي فوق پرداختند. در هر مرحله از افراد خواسته مي‌شد که بگويند به نظر آنها کدام شيشه‌ها حاوي نمونه بوي افراد مسن هستند. همچنين از داوطلبان خواسته شد که ميزان خوشايندي و تندي بوي عرق نمونه‌هاي حاضر را رتبه‌بندي کنند. محققان در گزارش اين آزمايش که در نشريه الکترونيکي کتابخانه عمومي «ساينس وان» منتشر شده، نوشته‌اند که داوطلبان نمونه‌هاي بوي بدن توانستند سه گروه سني را تشخيص دهند. دکتر «يوهان لونداستروم»، سرپرست تيم پژوهشي از مرکز حواس شيميايي مونِل فيلادلفيا در ايالات متحده آمريکا مي‌گويد: «انسان‌ها هم مانند ديگر حيوانات مي‌توانند از روي ترشحات بدن ديگر همسانان خود علائم خاصي را درک کنند که امکان تشخيص سن بيولوژيکي، انتخاب جفت مناسب و تشخيص خويشاوند از غير خويشاوند را برايشان ميسر مي‌کند»
به گزارش سپید،
در دنياي حيوانات بوي نامطبوع بدن راهنماي انتخاب جفت است. نرهاي مسن‌تر نسبت به ديگر رقبا برتري دارند چون حامل ژن طول عمر محسوب مي‌شوند در حالي که از ماده‌هاي با سن بالاتر به دليل دستگاه توليد مثل ضعيف‌ترشان اجتناب مي‌شود. پژوهشگران ياد شده گفته‌اند بوي نامطبوع بدن از تعامل پيچيده‌اي ميان ترشحات غده‌هاي پوستي و فعاليت باکتريايي ناشي مي‌شود. بر همين اساس ترکيب ترشحات غدد پوستي با گذر ساليان و بالارفتن سن افراد تغيير مي‌کند.

ادامه نوشته

..::::  تزريق بدون سوزن  ::::..

اگر شما جزو آن گروه از بيماراني هستيد كه از آمپول‌ مي‌ترسيد، ديگر نگران نباشيد، زيرا فناوري جديد يك تيم از دانشگاه MIT خبرهاي خوشي براي شما دارد. سال‌هاست كه تيم‌هاي تحقيقاتي مختلف روي ساخت يك جايگزين براي تزريق‌هاي فعلي كار مي‌كنند و نمونه‌هاي مختلفي نيز ساخته شده اما شايد فناوري جديد مدلي باشد كه بتواند فراگير شود. بخش مهندسي مكانيك اين دانشگاه دستگاهي را طراحي كرده كه دارو را از طريق جت درون بافت تزريق مي‌كند و ديگر نيازي به استفاده از سوزن نيست. اين دستگاه با استفاده از فشار، تزريق را انجام مي‌دهد و چون قطر موردنياز براي تزريق بسيار كمتر از سوزن و در واقع به اندازه بيش از يك پشه است فرد چيزي احساس نمي‌كند. پژوهشگران معتقدند دستگاه آنقدر سريع و دقيق عمل مي‌كند كه مي‌توان با آن دارو را به شكل پودر هم تزريق كرد و حتي تزريق درون چشم و گوش مياني را هم امكان‌پذير مي‌‌كند. يكي از كاربردهاي اين دستگاه براي بيماران ديابتي است كه نياز به تزريق‌هاي روزانه انسولين دارند و البته براي كساني كه از سوزن وحشت دارند هم خبر خوشحال‌كننده‌اي است. حال بايد منتظر ماند تا اين سوزن وارد بازار شود.

ادامه نوشته

..::::  ماهيچه مصنوعي با قابليت تغيير رنگ ساخته شد  ::::..

محققان انگليسي با الگوبرداري از ماهي مركب و گورخر ماهي موفق به ساخت ماهيچه مصنوعي با قابليت تغيير رنگ شده‌اند كه مي‌تواند در آينده منجر به توليد لباس‌هاي هوشمند با قابليت استتار فرد شود. اساس كار ماهيچه مصنوعي سلول‌هاي حاوي رنگدانه موجود در بدن ماهي مركب، گورخر ماهي و ساير خزندگان است كه امكان تغيير رنگ بدن اين موجودات را فراهم مي‌كند. «جاناتان روسيتر» سرپرست تيم تحقيقاتي دانشگاه بريستول تأكيد مي‌كند: ايده طراحي ماهيچه مصنوعي با قابليت تغيير رنگ از طبيعت الهام گرفته شده است. در بدن دوزيستان، خزندگان و گونه‌هاي مختلف ماهي و ماهيان مركب، سلول‌هاي حاوي رنگدانه موسوم به كروماتوفور (chromatophores) وجود دارد.
يك نوع خاص از سلول‌هاي تغيير رنگ در بدن ماهي مركب داراي يك كيسه مركزي حاوي گرانول رنگدانه است. اين كيسه توسط مجموعه‌اي از ماهيچه‌ها احاطه شده است و زماني كه سلول آماده تغيير رنگ مي‌شود، سيگنالي از مغز به ماهيچه‌ها ارسال مي‌شود و ماهيچه‌ها منقبض مي‌شوند. انقباض ماهيچه‌ها باعث منبسط شدن كيسه مركزي مي شود و در اين حالت به نظر مي رسد كه رنگ ماهي تغيير كرده است. بدن گورخرماهي نيز حاوي مخزن كوچك از مايع رنگدانه سياه است كه در زمان فعال شدن به سطح پوست آمده و مانند ريختن جوهر پخش مي شود كه در اين حالت به نظر مي رسد اندازه ماهي بزرگتر شده است.
از اين الگوها براي ساخت ماهيچه مصنوعي با قابليت تغيير رنگ استفاده شد و محققان انقباض سريع ماهيچه‌ها را با استفاده از الاستومرهاي دي الكتريك (DEs)‌ تقليد كردند. همچنين يك لايه سيليكوني توليد شد كه دو پمپ DEs انعطاف پذير در هر دو سمت قرار داده مي‌شود و با يك لوله سيليكوني به سيستم مركزي متصل مي‌شود. كروماتوفور مصنوعي قابليت تطبيق با شرايط مختلف را دارد و مي‌تواند در آينده به محققان براي توليد لباس هوشمند با قابليت استتار در محيط‌هاي مختلف كمك كند. جزئيات كامل اين تحقيق در مجله Bioinspiration and Biomimetics منتشر شده است.

ادامه نوشته

..::::  با دهان خود موسیقی گوش کنید  ::::..

یک محقق دانشکده طراحی پارسون، دست به ساخت دستگاهی زده که از نیروی رسانایی دندان برای انتقال صوت از دستگاه پخش MP3 از میان دندانها استفاده می‌کند. آیزن چاکین ابتدا برای ساخت دستگاه « Play-A-Grill» از روی دهان خود قالب گرفته و از آن برای تولید یک مدل مومی از دندانهای بالایی خود استفاده کرد. این طراح آمریکایی سپس دستگاه خود را به بخشهایی از یک دستگاه پخش MP3 هک شده تجهیز کرده و دکمه‌ها را به شکلی قرار داد که فرد قادر به فشردن آنها با زبانش باشد.
ظاهرا کاربر می‌تواند صدای لرزشها را از این دستگاه بشنود اما آنها را احساس نكند که این امر نگرانی‌ها را در مورد امکان ایجاد سردرد کاهش خواهد داد. در صورت کافی بودن بلندي صدا، شکل مقعر کام، باعث بازتاب لرزش رسانایی دندان و تبدیل دهان به یک بلندگو خواهد شد. از کاربری‌های آینده دستگاه‌های این چنینی می‌توان به ساخت کنترلگرهای مشابه برای کمک به معلولان اشاره کرد. البته این نمونه در حال حاضر به صورت پیش ساخت بوده و چاکین قصد دارد در مراحل بعدی به کوچک سازی آن و آسان‌سازی فشار بر دکمه‌ها با زبان بپردازد. همچنین در آینده نمونه‌های جدید با فناوری بلوتوث آماده خواهد شد.

ادامه نوشته

..::::  قدرت انسان در تخمين سن افراد از روي بو  ::::..

تحقيقات نشان مي‌دهد: تغييرات ايجاد شده در بوي بدن افراد مي‌تواند براي تشخيص سن آن‌ها به كار برده شود. يافته‌هاي جديد مركز تحقيقاتي مونل در آمريكا حاكي از آن است انسان‌ها مي‌توانند بر اساس تغييرات ايجاد شده در بوي بدن افراد سن آن‌ها را تشخيص دهند. قسمت اعظم اين توانايي مبتني بر توانايي شناسايي بوي بدن افراد سالخورده است و بر خلاف تصور عمومي، ميزان شدت و ناخوشايند بودن بوي بدن اين گروه سني از افراد جوان و ميانسال كمتر است.
در انسان‌ها "بوي فرد مسن" در فرهنگ‌هاي مختلف قابل تشخيص است. اين پديده در ژاپن نيز پذيرفته شده و لغت kareishū براي توصيف آن مورد استفاده قرار مي‌گيرد. «يوهان لوندستروم» (Johan Lundström) متخصص علوم اعصاب حسي در مونل مي‌گويد: انسان‌ها هم مانند حيوانات مي‌توانند علائمي را از روي بوي بدن شناسايي كنند كه به آن‌ها امكان تشخيص سن بيولوژيكي، پرهيز از ارتباط با افراد بيمار، يافتن زوجي مناسب و تميز دادن خويشاوندان از غيرخويشاوندان را مي‌دهد.
بوهاي بدن انسان همچون حيوانات حاوي آرايه‌اي غني از تركيبات شيميايي‌اند كه مي‌توانند انواع مختلف اطلاعات اجتماعي را مخابره كنند. ويژگي‌هاي ادراكي اين بوها در طول دوران عمر به اين دليل كه تراكمي از مواد شيميايي اساسي‌اند، دستخوش تغيير مي‌شوند. به اين دليل كه مطالعات انجام شده در مونل و ساير موسسه‌هاي علمي بر روي حيوانات توانايي آن‌ها براي شناسايي سن را از طريق بوي بدن به اثبات رساند، تيم لوندستروم اين پديده را بر روي انسان بررسي كرد. در آزمايشات آن‌ها بوهاي بدن سه گروه سني جمع‌آوري شد و 12 تا 16 نفر در هر گروه قرار داده شدند: جوانان (20 تا 30 سال)، افراد ميانسال (45 تا 55 سال) و سالخوردگان (75 تا 95 سال). هر شخص به مدت پنج شب در تي شرت‌هاي فاقد بو داراي پدهاي زيربغل خوابيدند. اين پدها سپس به چهار قسمت بريده شده و بر روي ظرف‌هاي شيشه‌اي قرار داده شدند.
بوها توسط 41 شخص ارزياب جوان (2- تا 30 ساله) سنجيده شدند. به اين افراد دو ظرف حاوي بوي بدن در نه تركيب داده و از آن‌ها خواسته شد كه تشخيص دهند كدام بو متعلق به افراد سالخورده است. ارزياب‌ها همچنين شدت و مطبوع بودن هر بو را سنجيدند و در نهايت از آن‌ها خواسته شد كه سن افراد داوطلب براي هر نمونه موردي را تخمين بزنند. اين ارزياب‌ها توانستند سه گروه سني حاضر در آزمايش را بر اساس نشانه‌هاي بو از هم تميز دهند. تحليل‌هاي آماري نشان داد كه بوهاي گروه مسن عامل اين توانايي براي تشخيص سن بودند. ارزياب‌ها همچنين بوهاي بدن گروه مسن را داراي شدت و نامطبوعي كمتر نسبت به بوي بدن دو گروه سني ديگر اعلام كردند.
لوندستروم اظهار داشت: افراد سالخورده داراي بوي زيربغل قابل تشخيصي هستند كه از نظر افراد جوان‌تر نسبتاً خنثي و كمترنامطبوع‌اند. اين امر با تصور عموم در خصوص نامطبوع بودن بوي افراد مسن در تضاد است. با اين حال ممكن است كه ساير نقاط منشأ بوي بدن از جمله پوست و تنفس داراي كيفيت‌هاي متفاوت از زيربغل باشند. مطالعات آتي با هدف تشخيص بيوماركرهاي اساسي استفاده شده توسط ارزياب‌ها براي شناسايي بوهاي مرتبط با سن و همچنين تعيين اين موضوع كه مغز چگونه قادر به شناسايي و ارزيابي اين اطلاعات است، صورت خواهند گرفت. نتايج اين تحقيق در ژورنال PLoS ONE انتشار يافت.

ادامه نوشته

..::::  باکتري‌هاي روده، حامل دارو مي‌شوند  ::::..

دانشمندان به ‌دنبال راه‌هايي هستند که با استفاده از آنها بتوانند مقادير بسيار اندکي از دارو را در زمان مناسب درون بدن انسان قرار دهند. اخيرا «ديويد گراسياس» از دانشگاه «جان هاپکينز» مقاله‌اي در نمايشگاه ملي «American Chemical Society» ارائه کرده که در آن پيشرفت‌هايي در اين حوزه صورت گرفته است. «ديويد گراسياس» در مورد کار اخير خود مي‌گويد: باکتري‌هاي حمل کننده دارو ممکن است راه حل مناسبي براي مشکل استفاده از نانوداروها در پيشگيري، شناسايي و درمان بيماري‌ها باشند.
فناوري نانو به ‌دنبال ساخت دستگاه‌هاي بسيار كوچكي است كه ميليون‌ها عدد از آن به اندازه سر سوزن است. در پزشکي، دانشمندان به‌ دنبال استفاده از اين دستگاه‌ها براي انتقال دارو، حسگرها و ديگر مواد به يک نقطه مشخص در بدن انسان هستند. اما ساخت دستگاهي در اين ابعاد که نيرو محرکه داشته باشد، کار ساده‌اي نيست؛ بنابراين آنها درصدد بهره‌گيري از طبيعت هستند. در طبيعت، اورگانيسم‌هايي نظير باکتري‌ها وجود دارند که ابعاد مناسبي براي اين کار داشته و مي‌توانند به ‌راحتي به اين سو و آن سو حرکت کنند. «گراسياس» مي‌افزايد: در حال حاضر ساخت ميکرو و نانوذراتي که خود داراي نيروي محرکه بوده و بتواند در شرايط زيستي در مسير تعريف شده‌اي حرکت کند، کار بسيار دشواري است. باکتري‌ها مي‌توانند اين کار را به ‌راحتي انجام دهند و ما از اين باکتري‌ها براي حمل بار استفاده کرده‌ايم.
يکي ديگر از مزاياي استفاده از باکتري‌ها اين است که آنها قادرند به يک سيگنال مشخص زيست شيميايي پاسخ دهند. به عنوان مثال، براي رسيدن به يک هدف مشخص، مي‌توان جهت و مقصد باکتري را درون بدن تعريف کرد. باکتري‌ها براي بدن غريبه نيستند، پوست بدن ما زيستگاه عده‌ زيادي از باکتري‌ها است، همچنين ميلياردها باکتري درون روده‌ها ما زندگي مي‌کنند. در واقع تعداد سلول‌هاي باکتري که ما حمل مي‌کنيم با تعداد سلول‌هاي بدن ما نسبت 10 به يك دارد. در حالي که هميشه کلمه باکتري در ذهن ما مترادف با بيماري و عفونت است، بسياري از آنها بي‌خطر هستند، براي مثال مي‌توان از باکتري‌هاي درون روده که براي هضم غذا ضروري هستند، نام برد.
به گزارش ایسنا،
اين گروه تحقيقاتي از انواع بي خطر باکتري‌هاي روده به ‌عنوان حامل نانومواد استفاده کرده است، اين نانومواد داراي خواص نوري، الکتريکي، مغناطيسي و پزشکي هستند. آنها از انواع مختلفي نانومواد که داراي ابعاد و شکل متفاوتي بودند، به ‌عنوان بار استفاده کردند. براي مثال اين تيم تحقيقاتي از باکتري‌ها براي حمل نانوسيم‌ها و نانوساختارهاي توليد شده به‌ روش ليتوگرافي استفاده کردند.

ادامه نوشته

..::::  درآمد پزشکان عمومي در کشورهاي ديگر  ::::..

آیا آسمان همه جا همین رنگ است؟

بحث درآمد و وضع اقتصادي پزشکان عمومي به‌خصوص در سال‌هاي اخير به يکي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي اين قشر از جامعه سلامت کشور تبديل شده است؛ قشري که توسط عامه مردم و حتي برخي مسوولان به صرف داشتن مدرک دکترا، جزو طبقات مرفه و بي‌درد جامعه شناخته مي‌شوند و بنابراين تلاش چنداني در رفع مشکلات معيشتي آنان نمي‌شود و در مبارزه نابرابر تعيين تعرفه‌ها در هر سال، طرف بازنده ماجرا هستند. در اين ميان شايد براي شما هم اين سوال پيش آمده باشد که «آيا آسمان همه جا همين رنگ است؟» آيا همکاران ما در کشورهاي ديگر هم شرايط اقتصادي-اجتماعي مشابهي را تجربه مي‌کنند؟
براي پاسخ به اين سوال بد نيست نگاهي داشته باشيم به آمار رسمي؛ آماري که در جدول1 خواهيد ديد بر اساس داده‌هاي رسمي سازمان بين‌المللي کار و معمولا مبتني بر آمار دولت‌ها (معمولا بر اساس داده‌هاي مربوط به ادارات کار و ادارات مالياتي يا وزارت‌هاي بهداشت) استخراج شده‌اند و منعکس‌کننده ميانگين حداقل حقوق پذيرفته‌شده براي پزشکان شاغل غيرمستقل (وابسته به مراکز دولتي يا خصوصي) است.
اين داده‌ها، مقدار متوسط درآمد يک پزشک عمومي متاهل بدون فرزند را در شرايط کاري استاندارد و با برخورداري از تعطيلات قانوني و ديگر مرخصي‌هاي قانون کار و بدون شيفت‌هاي اضافي نشان مي‌دهد. براي صحيح‌تر بودن قضاوت، علاوه بر ميزان کلي درآمد ماهانه، درصد کسورات قانوني (ماليات و ...) نيز قيد شده و بعد از کسر آن، مقدار خالص دريافتي (بعد از تبديل به دلار آمريکا و ريال ايران) نشان داده شده است. همچنين با توجه به متغيربودن ميزان هزينه‌ها و قدرت خريد در کشورهاي مختلف، برابري قدرت خريد PPP هم براي هر مقدار محاسبه شده است.

ادامه مطلب

ادامه نوشته

..::::  جنگي تمام‌عيار عليه بيماري‌هاي جهاني با تلفن هوشمند و نقشه گوگل  ::::..

در جنگ عليه تهديدات نوظهور سلامت عمومي در دنيا تشخيص سريع بيماري‌هاي عفوني حياتي است و در مناطق فقير و دورافتاده دنيا که وسايل مجهز پزشکي مانند ميکروسکوپ و سايتومتر قابل دسترسي نيستند تست‌هاي تشخيص سريع يا RDTs به غربالگري سريع‌تر و ساده‌تر بيماري کمک مي‌کنند.
RDTs نوارهاي کوچکي هستند که روي آنها نمونه خون يا مايع قرار داده مي‌شود. تغييرات اختصاصي در رنگ نوارها که در عرض چند دقيقه رخ مي‌دهند معرف حضور عفونت هستند. درحال حاضر تست‌هاي مختلفي براي تشخيص بيماري‌هاي مختلف مانند HIV،‌ مالاريا، توبرکلوز و سيفليس به کار مي‌روند. از آنجا که مزاياي RSTs قابل توجه هستند (يعني مديريت بهتر بيماري، نظارت کارآمدتر روي ظهور بيماري در مناطق پرخطر و توانايي تکنيسين با حداقل آموزش براي انجام تست تعداد زيادي از افراد)، مي‌توانند مشکلاتي را نيز نشان دهند. در حال حاضر اين RDTs به‌طور دستي خوانده مي‌شود که خود باعث بروز اشتباهات زيادي مي‌شود، خصوصا در انواع مختلف تست‌ها که به‌وسيله نيروهاي خدمات سلامت استفاده مي‌شوند. به همين منظور و براي غلبه بر اين مشکلات محققان دانشگاه UCLA يک وسيله خواننده RDTs ابداع کرده‌اند که فشرده و هزينه اثربخش بوده و مي‌تواند پشت‌سر هم با تلفن‌هاي هوشمند استاندارد کار کند. در واقع آنها يک خواننده ديجيتال جهاني براي همه RSTs ساخته‌اند تا اينکه تصميم‌گيري نهايي به صورت دستي انجام نشود. اين وسيله که به يک تلفن هوشمند وصل مي‌شود، تقريبا 65 گرم وزن دارد و داراي لنزهاي ارزان‌قيمت، 3 آرايه LED و دو باتري 3A است. پلت فرم آن اين توانايي را دارد که تقريبا هر نوعي از RDT را بخواند. نوار RDT روي آن سوار مي‌شود و با کمک دوربين تلفن و يک اپليکيشن هوشمند، اين نوار به تصوير ديجيتالي تبديل مي‌شود. سپس پلت فرم به سرعت تصاوير RDT ديجيتالي شده را مي‌خواند تا در ابتدا مشخص کند که تست معتبر است يا خير و دوم آنکه آيا نتايج مثبت هستند يا منفي. آنگاه خطاهاي بالقوه را حذف مي‌کند که در موارد خواندن به وسيله انسان رخ مي‌دهند، خصوصا وقتي يک فرد مي‌خواهد چند تست مختلف را با هم بخواند. از آنجا که تغييرات رنگ تا چند ساعت در محيط مي‌مانند، توانايي نامحدود براي ذخيره تصاوير يک مزيت ديگر براي آن به شمار مي‌رود. پس از اين قدم، پلت فرم خواننده RDT به‌طور بي‌سيم نتايج تست‌ها را به سرور جهاني منتقل مي‌کند که در آنجا فرآينددهي و ذخيره شده و با استفاده از Choogle Maps نقشه و نمودار گسترش بيماري‌هاي مختلف کشيده مي‌شود و هم از نظر جغرافيايي و هم در طول زمان در سراسر جهان به نمايش درمي‌آيد.
به گزارش سپید،
خواننده RDT و ويژگي‌هاي نقشه‌برداري که هر دو روي آيفون‌ها و تلفن‌هاي هوشمند آندروييدي نصب مي‌شوند مي‌توانند به طور مشخصي توانايي محققان را براي رديابي اپيدمي‌هاي نوظهور در سراسر جهان افزايش دهند و آمادگي‌ها را در برابر اپيدمي‌ها ارتقا دهند. اين پلت فرم براي متخصصان جهاني سلامت و سياست‌گذاران سلامت بسيار مفيد است تا هر چه بهتر ارتباط علت-معلولي را در مقياس وسيع‌تر براي غلبه بر بيماري‌هاي عفوني درک کنند. اين تيم تحقيقاتي اتصالات مختلفي را براي تلفن‌هاي هوشمند ابداع کرده‌اند که امکان تصاوير ديجيتالي را فراهم کرده و به اين ترتيب جنگي تمام‌عيار عليه بيماري‌هاي جهاني راه انداخته‌اند.

ادامه نوشته

..::::  طراحي لباس جنگي سربازان با قابليت آزمايش خون در حملات هسته‌اي!  ::::..

در جنگهاي قرن بيستم از يونيفورم تنها براي گرم نگهداشتن سربازان استفاده مي‌شد، اما در جنگ‌هاي آينده اين لباسها احتمالا به سيستم‌هاي الكترونيكي پيچيده‌تري تبديل خواهند شد. اداره تحقيقات نيروي دريايي آمريكا در حال بررسي يونيفرمهايي هستند كه از قابليت تشخيص گلوله خوردن سربازان يا قرار گرفتن در معرض عوامل هسته‌اي و بيولوژيكي برخوردارند. در اين لباسها كه «يونيفرمهاي هوشمند» ناميده شده‌اند، حسگرهايي براي خون، تابش و سموم شيميايي بافته مي‌شود. اين لباسها همچنين مجهز به ادوات جي‌پي‌اس و راديو است تا ارزيابي آنها از سلامت سرباز به اطلاع پايگاه برسد. اين يكي از موارد فناوري پيشرفته مورد مطالعه پنتاگون و شركتهاي دفاعي براي يونيفرمهاي سربازان است. از موارد ديگر مي‌توان به عينكهايي با قابليت ارائه ديد برتر و لباسهايي با پارچه الكتريكي براي ارائه ارتباط راديويي بين سربازان اشاره كرد.
حسگرهاي پزشكي درون اين يونيفرمها نيز به سربازان كمك خواهد كرد؛ چرا كه برخي مواقع تاخيرهاي شديدي در كمك‌رساني به مجروحان جنگي در ميدان جنگ صورت مي‌گيرد. البته اين ايده جايگزين كمكهاي پزشكي نبوده بلكه به پزشكان كمك مي‌كند با تشخيص اوليه به افزايش سرعت اين فرايند بپردازند. در مواردي كه سربازان در معرض شليك گلوله، تابش راديواكتيوي يا سموم شيميايي قرار گرفته، ارزيابي ميزان آسيب وارد شده به اندام حياتي بسيار مهم است. با اين پوشش هوشمند، محل گلوله توسط حسگرهاي درون پارچه لباس شناسايي شده و عمق زخم و اندام آسيب ديده اطراف آن برآورد مي‌شود. علاوه بر آن در صورت قرار گرفتن فرد در معرض مواد شيميايي يا هسته‌اي، اين پوشش مي‌تواند با نشانه‌هاي مشخص درون خون، ادرار، بزاق و عرق به شناسايي عوامل بپردازد.
پنتاگون در حال حاضر با شركت اينووگا قرار داد ساخت لنزهايي را بسته كه اطلاعات جنگي سه‌بعدي پهپادها و ماهواره‌ها را مستقيما درون چشم افراد متمركز مي‌كنند.اين نمايشگرهاي ريز مستقيما در كره چشم كاربر قرار گرفته و با يك عينك سبك داراي يك نمايشگر شفاف داخلي كار مي‌كند. يك سيستم فناوري پيشرفته پیشگامانه ديگر به سربازان يك گروهان اجازه خواهد داد تا از ميان چشمان هم قطاران خود به مشاهده اطراف بپردازد.
اين فناوري جديد كه شامل بافت آنتهاي ارتباطي درون پارچه لباسهاي سربازان بوده، مي‌تواند فيلم ضبط شده توسط دوربين روي كلاه‌خود، فرمانهاي صوتي و اطلاعات جي‌پي‌اس را بطور يكجا حتي در ميان جنگ و در زمان پنهان شدن سربازان ارسال كند. اين سيستم براي ارتقاي سطح آگاهي يك تيم نظامي به عنوان يك گروه طراحي شده كه به سربازان اجازه مي‌دهد به مشاهده موقعيتهايي از ميان چشمان همكاران خود بپردازند. شيوه عملكرد اين آنتها، نياز براي حمل آنتهاي راديويي بزرگ و جاگير را از بين مي‌برد.

ادامه نوشته

..::::  بافت رگهاي خوني روي دستگاه نساجي!  ::::..

در يك دستاورد جديد، دانشمندان موفق به پرورش رگ‌هاي خوني انسان در آزمايشگاه شدند كه مي‌تواند انقلابي در جراحي باي‌پس قلبي ايجاد كند.توليد اين رگها از سلولهاي پوستي بدست آمده از دست تنها چند هفته به طول مي‌انجامد. علاوه بر جراحي‌هاي باي‌پس، از اين رگها همچنين مي‌توان براي كمك به دياليز بيماران كليوي و كودكان داراي دريچه‌هاي قلب معيوب استفاده كرد. به گفته محققان، آنها مي‌توانند طي دو ماه رگ‌هاي خوني را با بافت آنها بر روي يك دستگاه بافندگي مينياتوري در آزمايشگاه توليد كنند. تلاشهاي پيشين براي توليد رگهاي مصنوع بشر يا بر مواد مصنوعي تكيه داشته يا به توليد رگهاي ضعيف منجر شده بودند.

در جراحي باي‌پس قلبي، از يك رگ متعلق به بخش ديگري از بدن براي انحراف خون از رگهاي خوني مسدود يا تنگ استفاده مي‌شود. اين در حالي است كه بسياري از بيماران از رگهاي سالم و مناسب براي پيوند برخوردار نيستند و نمونه‌هاي مصنوعي نيز احتمال عفوني شدن دارند. با اين شيوه جديد كه در نشست زيست‌شناسي تجربي در سان‌ديگو رونمايي شده، مي‌توان امكان بروز عفونت را از بين ببرد. اين شيوه ابتدا از نمونه سلولهاي پوست پشت دست فرد استفاده شده كه به توليد مقادير زياد كولاژن محكم و منعطف پرداخته و از آن يك ورق نازك سلولي توليد مي‌كنند. سپس اين ورق به حالت لوله‌اي درآمده و با مواد مغذي انكوبه مي‌شود تا لايه‌ها به هم جوش خورده و يك لوله توخالي را شكل دهند. در مرحله بعدي يك لايه ديگر سلول از رگ سطحي روي اين لوله آمده كه بخشي از نمونه پوست اوليه بوده‌اند. اين محققان توانسته‌اند رگهاي خوني تا 20 سانتيمتر طول را با استفاده از سلوهاي بيمار و سلولهاي اهدايي توليد كنند.

استفاده از سلول‌هاي اهدايي مي‌تواند توليد اين رگ‌ها را در مقياس صنعتي قرار داده كه قابل ذخيره در سردخانه و مصرف در زمان نياز خواهند بود. رگ‌هاي بدست آمده از سلول‌هاي اهدايي تا كنون در سه بيمار با بيماري شديد كليوي پيوند خورده كه امكان دياليز بهتر را براي آنها فراهم خواهد كرد. تا كنون اين پيوند موفقيت‌آميز بوده و بيمار اول در سال گذشته درمان شد. مي‌توان سرعت اين فرايند را با حذف مرحله لوله كردن ورق سلولي افزايش داده و به جاي آن سلول‌ها را به شكل رشته‌هاي مناسب برش داد. سپس اين رشته‌ها را مي‌توان روي يك قرقره پيچيده و بر روي يك دستگاه نساجي ريز ايترسل به شكل لوله‌اي بافت. انجام اين كار مي‌تواند زمان توليد يك رگ خوني را به دو ماه كاهش دهد. اليته اين فرايند پر هزينه بوده و توليد هر رگ چند هزار دلار خواهد بود. اين فناوري هنوز در مراحل اوليه قرار داشته و انتظار مي‌رود بين پنج تا 10 سال آينده براي كاربرد گسترده آماده شود.

ادامه نوشته

..::::  کارخانه‌هاي نانو در خدمت درمان سرطان  ::::..

 يک تيم تحقيقاتي در انستيتو تکنولوژي ماساچوست (MIT) نانوذراتي را طراحي کرده‌اند که وقتي اشعه ماوراء بنفش به آنها تابانده مي‌شوند پروتئين‌هايي را توليد مي‌کند. اين ايده مي‌تواند به آنها کمک کند نانوکارخانه‌هايي را خلق کنند که با توليد داروهايي مبتني بر پروتئين در محل تومورها عليه سرطان بجنگند. اين ابتکار جديد محققان در تاريخ 20 مارچ در نشريه Nano Letters به چاپ رسيده است. در حال حاضر داروهاي مبتني بر پروتئين که عليه سرطان بجنگند وجود دارد اما با محدوديت‌هايي مواجه هستند، مثلا قبل از اينکه به هدف خود برسند توسط بدن شکسته مي‌شوند. اما با ابتکار جديد محقان MIT به نظر مي‌‌رسد اين مشکل برطرف شده است، زيرا پروتئين‌ها به جاي آنکه قبل از رسيدن به محل هدف تشکيل شوند، با استفاده از نانوتکنولوژي در محل هدف درست مي‌شوند، به اين ترتيب ديگر فرصتي براي شکسته شدن توسط بدن نخواهند داشت. امروزه دانشمندان به‌طور گسترده‌اي در تلاشند تا با استفاده از نانوتکنولوژي به هدف اصلي خود که درمان در سطح سلولي است برسند.
در همين راستا، پژوهشگران مراکز تحقيقاتي ديگر نيز بيکار ننشسته و به دستاوردهايي در اين راستا رسيده‌اند. به طور مثال در گزارش ديگري که اخيرا از سوي محققان دانشگاه جانز هاپکينز منتشر شده، توضيح داده شده که چگونه توانسته‌اند از باکتري‌هاي بدون خطر به عنوان «کوله‌پشتي» هاي نانوسيم استفاده کنند تا به محل مورد نظر در بدن انسان برسند و دانشمندان دانشگاه نورث وست هم نانوذراتي را ساخته‌اند که مي‌توانند داروها را به هسته سلول‌هاي سرطاني تحويل دهند.
ايده‌اي که پشت نانوذرات محققان MIT ايستاده اين است که وقتي به محل هدف خود مي‌رسند، شما به آنها نور ماوراء بنفش مي‌تابانيد و آنها را به کارخانه‌هاي توليد پروتئين تبديل مي‌کنيد. به اين ترتيب ملکول‌هاي داروهاي سرطاني به درستي در محلي که به آنها نياز است قرار داده مي‌شوند.
اين محققان براي کار خود از طبيعت الهام گرفته‌اند، جايي که سلول‌ها پروتئين‌هاي خود را به دنبال دستورالعمل‌هاي طرح کلي DNA مي‌سازند، يعني ابتدا آنها را به mRNA کپي مي‌کنند. سپس mRNA دستورالعمل‌ها را به ريبوزوم‌ها منتقل مي‌کند تا به خواندن دستورالعمل‌ها آمينواسيدها را با ترتيب درست سرهم کرده و پروتئين‌هاي مربوطه را بسازند؛ درست مانند آنکه دانه‌ها را به نخ مي‌کشند تا گردن‌بند درست شود.
محقق ارشد اين مطالعه مي‌گويد: «ما مي‌خواستيم از ماشين‌آلاتي استفاده کنيم که کارآيي آن قبلا ثابت شده باشد. ريبوزوم‌هايي که در طبيعت استفاده مي‌شوند بيش از ميلياردها سال است که توسط طبيعت تکميل شده‌اند و به عنوان بهترين ماشين مي‌توانند پروتئين توليد کنند.» ذرات توليد شده اين قابليت را دارند که پروتئين‌هاي کوچک را تحويل داده تا عليه سلول‌هاي سرطاني بجنگند و درنهايت پروتئين‌هاي بزرگ مانند آنتي‌بادي‌ها سيستم ايمني را تحريک کنند تا تومورها را تخريب کنند. قسمت باهوش نانوذرات آن است که چگونه کارخانه پروتئين را روشن کنند.
به گزارش سپید،
براي آزمايش اين ايده محققان نانوذراتي را خلق کرده‌اند که براي توليد پروتئين فلورسنت سبز (GFP) يا luciferase برنامه‌ريزي شده‌اند و هردوي اينها براي رديابي آسان هستند. البته هنوز راه زيادي مانده تا اين ابتکار جديد محققان در بالين مورد استفاده قرار گيرد، اما يک ايده واقعا فوق‌العاده و ابتکاري است.

ادامه نوشته

..::::  جراح خود را قورت دهيد  ::::..

مهندسان دانشگاه استانفورد به‌تازگي نشان دادند كه چگونه يك وسيله كوچك پزشكي كه از خارج از بدن كنترل مي‌شود و بدون سيم است مي‌تواند خود را درون جريان خون به جلو سوق دهد. همان‌طور كه در سال 1966 در فيلم Fantastic Voyage نشان داده شد يك زيردريايي ميكروسكوپيك و خدمه‌اش داخل جريان خون يك مرد تزريق شدند؛ هر چند اين تزريق يك رويا بود. حالا مهندسان پزشكي در تلاشند تا راه‌هاي جديدي را امتحان كنند تا از ارتباط بي‌سيمي و فناوري‌هاي مدار يكپارچه در پزشكي استفاده كنند. البته سابق بر اين، وسايل پزشكي كوچك قابل كاشت نيز مورد استفاده قرار گرفته بودند، اما اغلب آنها با محدوديت نيرو مواجه بودند، زيرا باتري‌هاي بزرگ و سنگين داشتند كه بايد مرتب جايگزين شوند، اما اين وسيله جديد به داخل بدن تزريق مي‌شود و از طريق امواج راديويي الكترومغناطيسي و به صورت بي‌سيم از خارج از بدن شارژ مي‌شود. اين وسيله به باتري يا سيم نيازي ندارد و به اين معناست كه مي‌تواند كوچك باشد.

ادامه نوشته

..::::  موشي كه نقش بدل شما را بازي مي کند  ::::..

براساس آخرين تحقيقات انجام شده از اين پس وقتي مي‌خواهيد در بيمارستان بستري شويد، همزمان با بررسي علايم حياتي و انجام آزمايش خون شما، پزشكتان براي شما يك موش شخصي اختصاص مي‌دهد. اين موش يك بافت از شما دريافت مي‌كند تا بتواند سيستم ايمني‌تان را تقليد كند يا شايد نوع سرطان اختصاصي شما را. به اين ترتيب پزشكان مي‌توانند كوكتل داروها يا ژن درماني را روي اين موش امتحان كنند تا ببينند روي بيمار چگونه عمل مي‌كنند. در واقع اين موش‌ها به عنوان تخت آزمايش پزشكان عمل مي‌كنند.پس اگر در درمان انجام شده هم خطايي پيش آيد، چندان مهم نيست زيرا آن يك موش است و نه يك انسان بيمار. به گزارش سپید، در يك مطالعه انجام شده در اين زمينه، محققان روي يك بيمار مبتلا به سرطان پانكراس كار کرده و تلاش كردند تا موتاسيون‌هاي ژني را كه باعث مي‌شوند اين سرطان به داروهاي خاص حساس شود، معين كنند. آنها قسمتي از بافت تومورال فرد بيمار را به موشي منتقل كردند كه سيستم ايمني ضعيف شده‌ داشت، بنابراين نمي‌توانست بافت انتقالي را پس بزند. سپس داروهاي سرطاني را روي آن امتحان كردند تا به بهترين درمان موجود براي فرد بيمار دست يابند.

ادامه نوشته

..::::  ساخت نمايشگري كه مراقب سلامت شماست!  ::::..

از اين پس نه تنها رئيس، بلكه بايد نمايشگر رايانه خود را نيز از عملكردتان راضي نگهداريد! شركت فيليپس دست به ساخت نمايشگر جديدي موسوم به «ErgoSensor» زده كه براي ترویج یک محیط کاری سالم و پربار طراحي شده و اين كار را با هشدار در زمان قوز كردن افراد انجام مي‌دهد. حسگر جاي گرفته درون جايگاه لنز دوربين نمايشگر به كاربران در مورد تنظيم موقعيت نشستن آنها در صورت خروج از حالت استاندارد، توصيه ميِ‌كند. به گفته سايت اين شركت، اين نمايشگر همچنين به ارائه بازخورد اصلاحي در مورد فاصله مشاهده مطلوب و زاويه ارگونومیک گردن مي‌پردازد.
نمايشگر بهداشتي، با توجه به مدت زماني كه كاربر در پشت سيستم قرار داشته، زمان استراحت وي را هم يادآور مي‌شود. همچنين در زمان عدم حضور فرد در پشت رايانه، اين نمايشگر به طور هوشمند انرژي مصرفي را كاهش مي‌دهد. طبق برآوردهاي فيليپس، اين كاربري به تنهايي مي‌تواند تا 80 درصد به ذخيره انرژي كمك كند. جالب اين كه 65 درصد اين دستگاه از مواد بازيافتي ساخته شده است. اين در حاليست كه شركت سوئدي توبي دست به ساخت رايانه‌هايي زده كه با محل نگاه شما در مانيتور كنترل مي‌شود. اين كار مي‌تواند جاي ماوس و صفحه كليد يا حتي صفحه لمسي را بگيرد.

ادامه نوشته