پزشکی بالینی

گروهي از دانشمندان كانادايي با هدف يافتن راهي براي درمان موثر سرطان متوجه شدند كه بعضي ويروس‌هاي سرطاني به جاي حمله به سلول‌هاي سالم به سلول‌هاي بيمار حمله مي‌كنند. پژوهشگران دانشگاه اوتاوا در اين تحقيق كه نتايج آن در تازه‌ترين شماره مجله نيچر منتشر شده است، روشي را شناسايي كردند كه با كمك آن مي‌توان تومورها را نابود كرد.
اين تحقيقات نشان داد اين ويروس‌ها كه با عنوان ويروس‌هاي سرطاني شناخته مي‌شوند، بدون اين كه بافت‌هاي سالم را آلوده كنند، مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني را از بين ببرند. البته ايده استفاده از اين ويروس‌ها براي مبارزه با سرطان، جديد نيست. در حقيقت از سال‌ها قبل دانشمندان به اين مساله كه براي تحريك سيستم ايمني و حمله به سلول‌هاي سرطاني مي‌توان از اين ويروس‌ها استفاده كرد فكر كرده بودند.
دانشمندان پيش از اين، روي دستكاري ويروس‌ها به روشي كه بتوانند مستقيما به تومور برسند، كار كرده بودند. براي مثال، ويروس دستكاري شده OncoVex كه از ويروس تبخال لب گرفته شده بود، زماني كه به داخل بافت سرطاني تزريق شد، توانست در درمان ملانوما (سرطان پوست) به نتايج موثري دست يابد. اين در حالي است كه اكنون پژوهشگران كانادايي در اين تحقيق جديد با هدف رسيدن به تومورهاي گسترده در اندام‌هاي مختلف، ويروس‌ها را از راه وريدي تزريق كردند.
در اين بررسي روي 23 بيمار مبتلا به اشكال پيشرفته و وخيم سرطان كه به درمان‌هاي رايج جواب نمي‌دادند، آزمايش شد. براي اين بيماران يك ترزيق وريدي ويروسي با عنوان JX-594 در 5 دوز متفاوت تجويز شد. هدف از اين تحقيق، بررسي امنيت و به موازات آن، ارزيابي ميزان اثربخشي درمان بود.
اين دانشمندان مشاهده كردند كه اين ويروس‌ها تنها در بافت‌هاي سرطاني و نه در بافت‌هاي سالم تكثير شدند و در بيماراني كه دوز بالاتري را دريافت كرده بودند، كاهش يا تثبيت حجم تومورها مشاهده شد. اين درمان عوارض جانبي بسيار محدود و مشابه علائم بيماري آنفلوآنزا از خود بر جاي گذاشت كه در كمتر از يك روز اين عوارض نيز محو شد.
اين اولين بار در تاريخ پزشكي است كه ويروس‌هايي كه از راه وريدي تزريق شده‌اند، به روشي انتخابي و آگاهانه تنها در بافت‌هاي سرطاني تكثير شدند. ويروس‌هاي سرطاني منحصربه‌فرد هستند چراكه مي‌توانند با عوارض جانبي بسيار كمي به تومور حمله كنند و در مقايسه با ساير درمان‌ها مي‌توانند با انواع مختلف سرطان‌ها به روشي سازگار و شخصي شده عمل كنند. ويروس JX-594 از يك نمونه ويروس واكسن كه براي واكسيناسيون ضدآبله استفاده مي‌شود، گرفته شده است. اين ويروس در تكثير شدن در سلول‌هاي سرطاني يك توانايي طبيعي دارد، بنابراين مي‌توان آن را به روشي دستكاري ژنتيكي كرد كه خواص ضدسرطاني در اين ويروس افزايش يابد.

این کنفرانس در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۹۰ توسط سازمان نظام پرستاري جمهوري اسلامي ايران در محل سازمان در تهران، ویژه کارشناسان پرستاری برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل تعریف مصدومیت شیمیایی، شناخت عوامل شیمیایی، مکانیسم اثر و علایم بالینی، منابع خطرزا، تاثیرات عوامل شیمیایی بر کودکان و سالمندان، عوارض زودرس و دیررس، شیوه های درمان، دارودرمانی و ملاحظات پرستاری می باشد.

اطلاعات بیشتر

خون مصنوعي يك گام ديگر به واقعيت نزديك شد. دانشمندان به تازگي توانستند در فرآيندي هيجان‏انگيز، نخستين خون مصنوعي كشت‏‏شده در آزمايشگاه را با موفقيت به انسان تزريق كنند. «لوك دوآي» از دانشگاه پير و ماري كوري پاريس، سلول‏هاي بنيادي خونساز را از مغز استخوان يك داوطلب استخراج كرد و با استفاده از عوامل رشد، اين سلول‏ها را تحريك و آنها را به گلبول‏هاي قرمز تبديل كرد. گروه دكتر «دوآي» براي رديابي سلول‏هاي كشت‏‏شده در محيط آزمايشگاه، آنها را نشانه‏گذاري كرد و در ادامه حدود 10‌ميليارد از اين سلول‏ها را (معادل دو ميلي‏ليتر خون) به مغز استخوان‌دهندگان بازگرداندند. پس از پنج روز حدود 94 تا صددرصد از سلول‏هاي خوني به گردش در بدن ادامه دادند و پس از 26 روز، 41 تا 63 درصد از آنها باقي ماندند. اين ميزان بقا براي سلول‏هاي طبيعي خون، مقداري طبيعي محسوب مي‌شود. اين سلول‏ها همانند سلول‏هاي خوني عادي رفتار كردند و به‏طور موثري اكسيژن را در سرتاسر بدن منتقل مي‌كردند. «آنا ريتا ميگلياسيو» از مركز پزشكي «مانت‏سيناي» در نيويورك در اين‌باره مي‌گويد: «او نشان داد اين سلول‏ها غيرطبيعي نيستند و هم از نظر مورفولوژي و هم از نظر عملكرد، همانند سلول‏هاي عادي خون هستند.» اين خبر، خبر خوبي براي سازمان‌هاي خدمات درماني در سطح بين‏المللي است. دكتر «دوآي» در اين‌باره مي‌گويد: «نتايج به دست‌آمده، نويددهنده دستيابي به يك منبع خون بي‏پايان است.» با وجود افزايش تعداد اهداكنندگان خون، جهان باز هم نيازمند منابع خوني است و اين نياز در بخش‌هايي از جهان كه آلودگي به ويروس ايدز گسترده‏تر است، بيشتر احساس مي‌شود چراكه در اين مناطق، تعداد اهداكنندگان سالم كمتر است. تلاش‌هاي ديگر براي ساخت خون مصنوعي، به جاي اينكه به توليد خون طبيعي، به روش‌هاي مصنوعي تكيه داشته باشد، بر توليد خون مصنوعي متمركز است. به عنوان مثال «كريس كوپر» از دانشگاه «اسكس» انگليس روي توليد ماده جديد جايگزين خون تحقيق مي‌كند كه مبتني بر هموگلوبين باشد. شايد مواد مصنوعي جديد جايگزين‌ خون، راه‌حل مناسبي براي انتقال خون، پس از بلاياي طبيعي، به ويژه در مناطق دورافتاده باشند. جايگزين‌هاي مصنوعي برخلاف خون تازه و سلول‏هاي بنيادي كشت‏‏شده، به سردسازي و نگهداري در يخچال نياز ندارد. «كوپر» مي‌گويد: «انتقال خون در كشورهاي مختلف، علاوه بر هزينه زيادي كه دارد، مي‌تواند زمينه مناسبي براي انتقال انواع بيماري‏هاي عفوني را فراهم آورد. توليد خون از سلول‏هاي بنيادي، نه‏تنها مي‌تواند مانع بروز چنين خطرهايي شود، بلكه با در اختيار داشتن چنين تكنيكي، مي‌توان گروه خوني O منفي را نيز توليد كرد.» (گفتني است تنها هفت‌درصد از مردم جهان اين گروه خوني را دارند، اما 98درصد از مردم جهان مي‌توانند از آن استفاده كنند.) با وجود اينكه نتايج اين پژوهش موفقيت‏آميز بود و گام بزرگي جهت پيشبرد توليد خون مصنوعي محسوب مي‌شود، اما تا توليد انبوه خون مصنوعي راه زيادي باقي مانده است، زيرا بيماراني كه در وضعيت اضطراري، به خون نياز دارند، بايد 200 برابر حجم سلول‏هايي كه محققان در پژوهش‌هاي خود به بدن داوطلب وارد كردند، دريافت كنند.

ممكن است روزي با استخراج سلول‏هاي بنيادي كه درون رحم وجود دارد، ديابت كنترل شود. اين خبر را محققان دانشكده پزشكي «ييل» پس از يك پژوهش جديد ارايه دادند كه در مجله «درمان مولكولي» انتشار يافت. اين گروه با استفاده از تبديل سلول‏هاي داخل رحمي به سلول‏هاي مولد انسولين، ديابت را در موش‏ها درمان كردند. آندومتر يا لايه داخلي رحم، منبعي از سلول‏هاي بنيادي در افراد بالغ است. اين سلول‏ها، هر ماه طي يك سيكل عادت‌ماهانه، بافت رحمي توليد مي‌كنند. با وجود اين، آنها هم مثل ديگر سلول‏هاي بنيادي مي‌توانند به سلول‌هاي ديگر تقسيم شوند. گروه ييل دريافت كه مي‌توان از سلول‏هاي بنيادي آندومتريال براي توليد سلول‏هايIslet كه مولد انسولين هستند، استفاده كرد. در مراحل و بررسي‌هاي پيشرفته‏تر، مي‌توان از پيوند اين سلول‏ها براي درمان بيماران ديابتي استفاده كرد. اين پژوهش توسط دكتر هيو تيلور، پروفسور دانشگاه ييل انجام شد. محققان، سلول‏هاي بنيادي آندومتريال را در محيط‌هاي كشت حاوي مواد مغذي خاص و فاكتورهاي رشد غوطه‏ور كردند. سلول‏هاي بنيادي آندومتريال در واكنش به اين مواد، خصوصيات سلول‏هاي بتاي پانكراس را اتخاذ كردند كه مولد انسولين هستند. سلول‏هاي بنيادي آندومتريال در يك دوره انكوباسيون سه هفته‏اي، به شكل سلول‏هاي بتا درآمدند و توليد پروتئين‏هايي را كه به صورت تيپيكال توسط سلول‏هاي بتاي پانكراس ايجاد مي‌شود، شروع كردند. همچنين بعضي از اين سلول‏ها، انسولين توليد كردند. بدن بعد از غذا خوردن، غذا را به اجزاي آن مثل مواد قندي به گلوكز تبديل مي‌كند تا در بدن گردش كنند. واكنش آزادسازي انسولين از سلول‏هاي بتا، به سلول‏هاي بدن امكان مي‌دهد تا گلوكز موجود در گردش خون را دريافت كنند. در اين پژوهش پروفسور «تيلور» و گروه او، سلول‏هاي بنيادي بالغ را با گلوكز مواجه كردند و دريافتند كه شبيه به سلول‏هاي تيپيكال بتاي پانكراس هستند. سلول‏هاي محيط كشت با توليد انسولين، واكنش نشان مي‌دادند. اين گروه سپس به موش مبتلا به ديابت، سلول‏هاي بنيادي بالغ تزريق كردند. اين موش تعداد كمي سلول‏هاي بتاي فعال داشت و مقدار گلوكز موجود در خونش زياد بود. موشي كه درمان با سلول‏هاي بنيادي را دريافت نكرده بود، همچنان مقدار گلوكز خونش زياد بود، لتارژيك و مبتلا به كاتاراكت شد. در مقابل موشي كه درمان با سلول‏هاي بنيادي را دريافت كرده بود، فعال بود و مبتلا به كاتاراكت نشد ولي مقدار گلوكز خونش بالاتر از حد نرمال باقي ماند. پروفسور تيلور مي‌گويد: «قدم بعدي اين تحقيق مشخص مي‌كند كه اين درمان چقدر موثر است. ما همچنين در حال بررسي هستيم كه با تغيير در مواد مغذي محيط كشت يا با افزايش دوز تزريقي سلول‏ها چگونه مي‌توان درمان را موثرتر كرد. سلول‏هاي بنيادي آندومتريال احتمالا بيشتر براي درمان مبتلايان به ديابت تيپ يك مفيد هستند كه در آنان سيستم ايمني بدن سلول‏هاي مولد انسولين را از بين مي‏برد، در نتيجه انسولين نمي‌تواند مقدار گلوكز خون را كنترل كند».

محققان ژاپني براي حل مشكل خروپف انسان در زمان خواب، دست به ساخت يك خرس روباتيك زده‌اند كه در زمان خواب، سر فرد را برمي‌گرداند تا مسير تنفسي‏اش آزاد شود. تا پيش از اين، راه‌هايي مانند نوارهاي بيني، داروهاي تنفسي و حتي لباس‏خواب‏هايي با توپ تنيس كه پشت آنها دوخته شده بود، بهترين راه‌حل براي قطع خر و پف به نظر مي‌رسيدند، اما به نظر مي‌رسد خرس ساخته‏شده توسط محققان دانشگاه واسداي ژاپن گزينه بهتري باشد. اين خرس كه «Jukusui-kun» نام دارد، مانند يك بالش عمل كرده و از يك ميكروفن داخلي نيز برخوردار است. به محض اينكه اين خرس با صداي خر و پف مواجه شود، پنجه آن به آرامي بالا آمده و سر فرد را به جهت ديگر برمي‌گرداند. اين حركت مي‌تواند بسياري از مبتلايان به آپنه خواب را به موقعيتي برساند كه آرام‏تر و بدون صدا بخوابند. تنها مشكل اين فناوري اين است كه اين افراد بايد روي يك بالش خرسي‏شكل با دستان روباتيك مفصل كاذب بخوابند و همچنين دستان خود را براي نظارت بر اكسيژن‌شان، داخل يك مانيتور خرسي‏شكل بگذارند. همچنين مانيتورهايي نيز در زير پارچه زير فرد قرار داده مي‌شود.

دانشمندان آلماني در دانشگاه مونيخ نشان دادند كه افراد با ذخيره خوب ويتامين D با خطر كمتر پيشرفت ديابت نوع 2 مواجهند. نتايج اين مطالعه كه با همكاري مركز ديابت آلمان و دانشگاه Ulm انجام شده، به زودي به چاپ خواهد رسيد. محققان اين مطالعه با انجام يك تست جديد روي بيماران به اين نتيجه رسيدند كه بيماران ديابتي نوع 2 با ذخيره مناسب ويتامين D با خطر كمتر پيشرفت ديابت روبرو مي‌شوند، در حالي كه اگر غلظت ويتامين D در خونشان كم باشد، با خطر بيشتري مواجه هستند. اين اثر مي‌تواند در ميان موارد ديگر به اثر ضدالتهابي اين ويتامين نسبت داده شود. اين كمبود خصوصا در ماه‌هاي سرد سال بيشتر نمود پيدا مي‌كند. نتايج اين مطالعه مي‌تواند براي پيشگيري از بيماري شايع ديابت مفيد باشد و اين ايده را به محققان بدهد كه با پايش سطح ويتامين D بيماران مي‌توانند پيشرفت بيماري ديابت نوع 2 را به تاخير بيندازند و رويكرد جديدي در رابطه با تشخيص، درمان و پيشگيري از اين بيماري فراهم آورند.

براساس گزارش جديد انجمن رادياسيون انكولوژي آمريكا، بيش از سه چهارم بيماران مبتلا به سرطان‌هاي مختلف از سطوح ناكافي ويتامين D در خون خود رنج مي‌برند، به طوريکه هر چه اين سطح كمتر باشد، سرطان پيشرفته‌تر است. تاكنون مطالعات در زمينه تاثير سطوح ويتامين‌ D روي پيشرفت يا دوره سرطان مورد بررسي قرار نگرفته و پژوهشگران به تازگي به اين موضوع فكر مي‌كنند كه چگونه ويتامين D بر خصوصيات خاص سرطان تاثيرگذار خواهد بود، مانند مرحله يا وسعت گسترش تومور، پيش‌آگهي‌، عود بيماري و حتي زيرگروه‌هاي سرطان. در اين مطالعه 165 بيمار با ميانگين سني 64 سال مورد بررسي قرار گرفتند. 5 سرطان شايع اوليه مورد مطالعه شامل پستان، پروستات، ريه، تيروييد و كولوركتال بودند. در مجموع، 77 درصد بيماران با كمبود ويتامين D (كمتر از 20 نانوگرم در ميلي‌ليتر) يا مقادير ساب‌اپتيمال (20 تا 30 نانوگرم در ميلي‌ليتر) آن دست و پنجه نرم مي‌كردند. ميانه سطح ويتامين D سرم اين بيماران 5/23 نانوگرم در ميلي‌ليتر بود.

ديابت نوع 1 يك بيماري مادام‌العمر است كه در آن سيستم ايمني بدن بيمار به سلول‌هاي پانكراس حمله كرده و آنها را از بين مي‌برد اما به تازگي به طور تعجب‌آوري مشاهده شده كه پروتئيني به نام «كانكسين 36» (Connexin 36) مي‌تواند سلول‌هاي بتاي پانكراس موش را در برابر مولكول‌هاي ايمني محافظت و از ابتلاي آنها به ديابت نوع 1 جلوگيري كند. محققان دانشگاه ژنو در سوئيس، ضمن شناسايي اين پروتئين براساس يافته‌هاي جديد خود پيشنهاد مي‌كنند كه با بررسي بيشتر بيان كانكسين 36 يا عملكرد درماني آن شايد بتوان راهي براي محافظت از سلول‌هاي بتا در برابر حمله سيستم ايمني پيدا كرد و به اين ترتيب باعث توليد مداوم انسولين در افراد مبتلا به ديابت نوع 1 شد. درواقع اين پروتئين از آپوپتوزيس سلول‌هاي بتا جلوگيري کرده و آنها را از انهدام نجات مي‌دهد كه خود نويدي است براي بيماران مبتلا به ديابت نوع 1 تا براي هميشه از شر اين بيماري خلاص شوند.

شرکت داروسازي فارماکسيس اعلام کرد که محصول جديد اين شرکت به نام آريدول (Aridol) از سازمان نظارت بر غذا و داروي آمريكا مجوز دريافت کرده است. آريدول در واقع مانيتول استنشاقي است و براي ارزيابي عملکرد تنفسي در افراد بالاي 6 سال به کار مي‌رود. مانيتول باعث انقباض مجاري تنفسي مي‌شود. کاهش بيش از 15 درصد در عملکرد تنفسي نشان‌دهنده مثبت بودن تست است. هرچه ميزان دوزي که باعث بروز اين پاسخ مي‌شود کمتر باشد، اختلال عملکرد تنفسي بيشتر است.

پژوهشگران دانشگاهUT، طي مطالعه‌اي به بررسي اثر هورمون لپتين در کنترل ديابت نوع يک پرداختند. در اين مطالعه پژوهشگران از ترکيب مترلپتين (Metreleptin) که در مطالعات قبلي توسط بيماران به خوبي تحمل شده بود، استفاده کردند. پژوهشگران اين طرح عنوان کردند که نتايج حاصل از مطالعات حيواني حاکي از آن است که استفاده از لپتين مي‌تواند باعث کنترل قند خون در نمونه‌هاي حيواني مبتلا به ديابت نوع يک شده و از بروز کما در اين نمونه‌ها پيشگيري کند. اين نتايج نشان دادند که لپتين حتي بهتر از انسولين مي‌تواند قندخون را در اين نمونه‌هاي حيواني کنترل کند. به دنبال اين نتايج موفقيت‌آميز پژوهشگران تصميم گرفتند که اين دارو را روي انسان‌ها مورد آزمايش قرار دهند. شرايط لازم براي ورود به مطالعه بيماران مبتلا به ديابت نوع يک هستند که داراي شاخص توده بدني زير 25 بوده و سن آنها بين 18 تا 50 سال است.

سازمان غذا و داروي آمريکا برنتوکسيماب ودوتين(Brentuximab Vedotin) با نام تجاري آدستريس(Adcetris) را براي درمان لنفوم هوچکين و نوع نادري از لنفوم بنام لنفوم سلول‌هاي بزرگ آناپلاستيک سيستميک مورد تاييد قرار داده است. لنفوم‌ها بدخيمي‌هاي دستگاه لنفاوي هستند. آدستريس يک آنتي بادي کونژوگه شامل آنتي?بادي و داروست. آدستريس در بيماراني مصرف خواهد شد که لنفوم هوچکين آنها پس از پيوند سلول بنيادي اتولوگ يا پس از 2 دوره شيمي درماني پيشرفت کرده است و قادر به دريافت پيوند نيستند. پيوند سلول بنيادي اتولوگ، روندي است که طي آن مغز استخوان خود بيمار براي ترميم مغز استخوان آسيب ديده از مصرف دوز بالاي داروهاي شيمي درماني مورد استفاده قرار مي گيرد.

پس از مشخص شدن اينکه نور به طور دقيق مي‌تواند سلول‌هاي پيش‌سرطاني را در مخاط مري مشخص کند، محققان دانشگاه دوک تکنولوژي خود را به قسمت کولون برگردانده‌ و نتايج مشابهي را در آزمايش هاي اوليه خود يافته‌اند. اين تکنولوژي‌ مي‌تواند يک راه غيرتهاجمي براي پزشکان باشد تا سلول‌هاي غيرطبيعي يا ديسپلازي را تشخيص دهند. در روش‌هاي کنوني بيوپسي، پزشک بايد نمونه‌هاي تصادفي زيادي از بافت بردارد، اما در روش جديد امواج کوتاه نور از سر يک آندوسکوپ به بيرون تابش مي‌کند تا در محل مشکوک به داشتن تومور، بيماري مشخص شود. محققان اظهار مي‌دارند وقتي نورمستقيم به اين بافت‌ها تابانده مي‌شود، پراکنده مي‌شود. به اين ترتيب مي‌توان اطلاعات نور پراکنده شده را جمع‌آوري و آناليز کرد و به دنبال علايم ديسپلازي بود. اين روش به‌طور قابل‌توجهي غيرتهاجمي است، چون هيچ بافتي برداشته نمي‌شود و به رنگ يا ماده حاجب نيازي نيست. به طور اختصاصي، آنها تلاش مي‌کنند با اين روش تغييرات ويژه را درون سلول‌هاي اپي‌تليوم، نمايان کنند. در مورد سلول‌هاي پيش‌سرطاني، هسته بدشکل شده و بزرگ‌تر از سلول‌هاي نرمال است، به اين ترتيب نور را به روش منحصربه فرد خود پراکنده مي‌کنند.

تکنيک‌هاي مدرن امروزي آندوسکوپيک ،پزشکان را قادر مي‌کند تا بتوانند جراحي را بدون نياز به برش‌هاي بزرگ انجام دهند. البته اين مداخلات خاص به وسايلي با اپتيک‌هاي سه‌بعدي مخصوص نياز دارند، بر همين اساس محققان يک حسگر تصويري ابداع کرده‌اند که تصاوير سه‌بعدي کامل را از داخل بدن و با کمک ميکرولنزها انتقال مي‌دهد. جراح بايد بتواند آندوسکوپ را با دقت کامل از راه بيني بيمار به منطقه عمل برساند. اين يک روش ظريف است که به جراح امکان مي‌دهد قبل از مداخله واقعي جزييات را مشاهده کند، مثلا عروق خوني کجا هستند که از آنها دوري کند يا محل واقعي بافت سرطاني کجاست. دوربيني که به لوله بلند و باريک آندوسکوپ وصل مي‌شود، جراحان را قادر مي‌کند تا تصاوير سه‌بعدي را با جزييات ظريف ببينند، گويي اينکه خودشان واقعا داخل بدن انسان هستند. آنها مي‌توانند راهي ايمن از درون بافت بيابند، بدون آنکه از خطر صدمه?زدن جانبي در هراس باشند و کار آنها با سرعت بيشتري نيز انجام مي‌شود.

شركت داروسازي امگن اعلام كرده است كه نتايج كارآزمايي باليني فاز سوم روي داروي وكتيبيكس (Vectibix) با موفقيت همراه بوده است. وكتيبيكس يا پانتي‌تومب (Panitumumab) يك آنتي‌بادي تك‌دودماني است كه اگر در تركيب باكموتراپي به كار برده شود شانس بقا را در بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال كه داراي ژن KRAS هستند افزايش مي‌دهد. دكتر مارك پيترز، سرپرست اين گروه تحقيقاتي تاكيد كرده است قبل از به كارگيري اين آنتي‌بادي حتما بايد از وجود ژن KRAS در بيمار اطمينان حاصل كرد.

این سمپوزیوم رتریخ ۲۹ د ۱۳۹۰ توط پژوهشکده علوم غدد درون ریز دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درمحل پژوهشکده واقع در ولنجک، خیابان یمن، خیابان پروانه برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل اپيدميولوژی ديابت و حاملگی، غربالگری ديابت، عوارض مادری و جنينی ديابت، داروهای خوراکی، انسولين درمانی، کنترل حاملگی می باشد.

اطلاعات بیشتر

سرتوليزوماب (Certolizumab)، ضدفاکتور نکروزدهنده تومور آلفا، در دو مطالعه باليني در درمان آرتريت روماتوييد مورد بررسي قرار گرفت. دو مطالعه مذکور که به ترتيب در فاز دو و فاز سه بودند، اثربخشي و ايمني سرتوليزوماب را به اثبات رساندند. نتايج نشان دادند که درمان با سرتوليزوماب در مقايسه با دارونما و متوترکسات با کاهش سريع و پايدار علايم آرتريت روماتوييد و مهار روند تخريب مفصل همراه است. سرتوليزوماب، اولين ضدفاکتور نکروزدهنده آلفا پگيله شده است که براي درمان آرتريت روماتوييد مورد استفاده قرار مي‌گيرد. سرتوليزوماب تمايل زيادي به فاکتور نکروز دهنده آلفا(فاکتور دخيل در شروع و تشديد بيماري‌هاي التهابي نظير آرتريت روماتوييد) دارد و به طور اختصاصي آثار فاکتور نکروزدهنده آلفا را مهار مي‌کند. اين دارو به صورت تزريق‌هاي زيرجلدي هر دو هفته يکبار يا هر ماه براي درمان آرتريت روماتوييد مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در مطالعات باليني، درمان همزمان با سرتوليزوماب و متوترکسات به سرعت علايم آرتريت روماتوييد را بهبود مي‌بخشد.
طي دهه گذشته،‌ فاكتور نكروز دهنده تومور آلفا در بسياري از مطالعه‌هاي تحقيقاتي مورد بررسي قرار گرفته است. سايتوكين مذكور نقش كليدي در ايجاد التهاب پاتولوژيك دارد و توليد مقادير زياده از حد فاكتور نكروزدهنده تومور آلفا در طيف وسيعي از بيماري‌هاي مختلف اتفاق مي‌افتد. اين دارو از سوي سازمان غذا و داروي آمريكا براي كاهش علايم بيماري كرون و تحت‌ كنترل قرار دادن بيماران در فاز فعال كه به درمان‌هاي قبلي پاسخ نداده‌اند مورد تاييد بوده است.

اخيرا نتايج حاصل از مطالعه فاز دو روي داروي آپرميلاست (Apremilast) (يک ترکيب ايميونومدولاتوري خوراکي در دست تحقيق) در مبتلايان به اسپونديليت آنکيلوزان، در نشست علمي کالج روماتولوژي آمريکا به چاپ رسيده است. اين بررسي يک مطالعه دوسوکور با استفاده از دارونما بود که روي مبتلايان به اسپونديليت آنکيلوزان طراحي شد. بيماران شرکت‌کننده در اين مطالعه، حداقل براي مدت 2 سال از علايم بيماري رنج مي‌بردند و بيماري آنها با داروهاي ضدالتهاب غيراستروييدي متداول کنترل نشده بود و حداقل در 2 هفته اخير از درد روزانه و خشکي ستون فقرات رنج برده بودند. اين بيماران براي 12 هفته تحت درمان دوبار در روز 300 ميلي‌گرم آپرميلاست يا دارونما قرار گرفتند. فاز درمان با 4هفته مشاهده دنبال شد. در هفته 12 مصرف‌کنندگان آپرميلاست با بهبود قابل توجه علايم در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما مواجه شدند.

يك تكنيك تصويربرداري جديد كه به طور كلي خصوصيات الاستيك بافت را تعيين مي‌كند، مي‌تواند تفاوت ميان ندول‌هاي خوش خيم و كارسينوم پاپيلاري تيروييد را مشخص كند. اين تكنيك كه موج مونوالاستوگرافي خزنده ناميده مي‌شود، تركيبي از اولتراسوند با مقدار كمي ارتعاش است و مي‌تواند نياز به بيوپسي‌هاي غيرضروري ندول تيروييد را كم كند. در اين روش از كمي لرزش نور روي گردن استفاده مي‌شود. با اندازه‌گيري امواج ارتعاش كه از روي ندول عبور مي‌كنند، مي‌توان به اطلاعات ارزشمندي در اين زمينه رسيد. در واقع فعل و انفعال اين امواج است كه درجه سختي ندول را تعيين مي‌كند. هر چه ندول سفت‌تر باشد، احتمال سرطاني بودن آن بيشتر است. به اين ترتيب با اين روش نياز به انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري كاهش مي‌يابد و بيماران درد و ناراحتي كمتري را احساس خواهند كرد.

براساس تحقيقات جديد دانشمندان هلندي، درمان با گيرنده‌هاي پپتيدي برچسبدار شده با راديو (PRRT)، نه تنها براي كاهش سايز تومور مثبت است بلكه در كاهش شدت عوارض جانبي كه اغلب با تشخيص سرطان همراه است نيز كارآمد است. در حالي كه اكثر سرطان‌هاي نورواندوكرين غيرقابل درمان هستند، نسبتا به آهستگي رشد مي‌كنند و اميد به زندگي در اين گروه از بيماران نسبتا بالاست، بنابراين كيفيت زندگي در درمان آنها عامل مهمي است. در اين مطالعه، بيماران مبتلا به تومورهاي اندوكرين گاستروانترپوانكراتيك يا برونكيال با يك داروي راديونوكلئيدي تحت درمان قرار گرفتند. سپس با استفاده از سي‌تي‌ و MRI، پاسخ تومورها به درمان تحت بررسي قرار گرفتند. در ميان تمام بيماران پيشرفت قابل‌توجهي در عملكرد احساسي و اجتماعي، بي‌خوابي، كاهش اشتها و اسهال آنها گزارش شد. همچنين تومور در اين بيماران رو به بهبود گذاشت يا ثابت ماند يا پيشرفت داشت.

يك نوع تصويربرداري تشخيصي جديد كه مي‌تواند ضايعات خوش‌خيم را از سرطاني در بافت ريه تشخيص دهد (با استفاده از تشخيص دقيق آنها) براي پيشگيري از جراحي‌هاي غيرضروري بيماران استفاده مي‌شود. اين تكنيك جديد در مقايسه با PET-CT اسكن رايج، بيشتر قابل اعتماد است. در اين روش با استفاده از نوع خاصي از اسكن MRI كه diffusion-weighted ناميده مي‌شود تصاوير دقيق‌تري از تومورها گرفته مي‌شود. اين تكنولوژي حركت آب را در بافت ريه اندازه مي‌گيرد و مي‌تواند تغييرات ساختاري را در سرطان ريه، حتي در مراحل اوليه بيماري تشخيص دهد. اين روش غيرتهاجمي است و به در معرض اشعه قرارگرفتن بيماران نيز نيازي نيست. با استفاده از اين روش نسبت به PET-CT كه در حال حاضر روش استاندارد در بررسي مشكلات ريوي شناخته شده، تعداد بيماران بيشتري درست تشخيص داده مي‌شوند و به اين ترتيب بيماران كمتر تحت جراحي‌هاي غيرضروري قرار مي‌گيرند. به نظر مي‌رسد در آينده نزديك اين روش تشخيصي جديد به ابزار مناسب تشخيصي براي بيماران مبتلا به سرطان ريه كه در فهرست جراحي قرار دارند، تبديل شود زيرا براي افتراق گذاشتن ميان ضايعات خوش‌خيم از بدخيم عمل مي‌كند.

شرکت داروسازي زيلندفارما از نتايج موفقيت‌آميز مطالعات داروي ليکسي‌سناتايد (Lixisenatide) خبر داد. اين دارو که آگونيست گيرنده GLP-1 است و يکبار در روز استفاده مي‌شود، در کنترل قندخون بيماران مبتلا به ديابت تيپ 2 کاربرد دارد. ليکسي‌سناتايد به عنوان يک داروي کمکي همراه با انسولين تجويز مي‌شود. مطالعات نشان دادند که اضافه کردن اين دارو به انسولين باعث کاهش HbA1c به ميزان 88/0 درصد مي‌شود که اين رقم نسبت به دارونما از لحاظ آماري معني‌دار بوده است. علاوه بر اين، ليکسي‌سناتايد باعث کاهش قابل‌توجه وزن در بيماران مبتلا به ديابت نيز شده است. اين مطالعه روي 311 بيمار بزرگسال مبتلا به ديابت که داراي HbA1c بين 7 تا 10 درصد بودند، انجام گرفته است.

داروي جديدي به‌ نام کريستکسا (Krystexxa) از سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات‌متحده مجوز دريافت کرد. اين دارو در بيماران مبتلا به نقرس که به داروهاي معمولي مقاوم‌اند يا تحمل اين داروها را ندارند، به کار مي‌رود. کريستکسا آنزيمي است که باعث متابوليزه کردن اسيداوريک به موادشيميايي بي‌ضرر مي‌شود و اين متابوليت‌ها به راحتي از ادرار دفع مي‌شوند. بيماران هر 2 هفته يک بار اين دارو را به صورت داخل وريدي دريافت مي‌کنند. اين دارو بهتر است در مبتلايان به نارسايي مزمن قلبي استفاده نشود.

این کنفرانس در تاریخ ۲۶ آذر ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله در محل بیمارستان نجمیه تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل اپیدمیولوژی آترزی مری و انواع آن، علائم بالینی و روش های تشخیصی آترزی مری، نحوه رسیدگی و مراقبت از بیمار مبتلا به آترزی مری، مراقبت های پس از درمان آترزی مری و عوارض پس از درمان می باشد.

اطلاعات بیشتر

پژوهشگران ادعا کردند که سنسورهاي بدون سيم کارگذاري شده در بدن موش‌ها پس از يک سال از آزمايش سربلند بيرون آمدند. اين سنسورها براي مانيتورينگ دايم قندخون در زيرپوست کارگذاري مي‌شود. مشکل اصلي براي کارگذاري اين وسيله اين بود که پژوهشگران معتقد بودند که در طولاني‌مدت اين وسيله توسط بافت بدن احاطه شده و حساسيت خود را براي تخمين صحيح قندخون از دست مي‌دهد. به تازگي پژوهشگران سازنده اين وسيله نشان دادند که اين وسيله پس از کارگذاري بيش از 500 روز در زير پوست موش هنوز حساسيت اوليه خود را براي تخمين قندخون داراست. اين پژوهشگران اميدوارند بتوانند هر چه زودتر اين وسيله را براي تاييد به سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده ارسال کنند.

این سمینار در تاریخ ۳ ای ۵ دی ۱۳۹۰ توسط پژوهشکده غدد درون ریز  دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی در محل پژوهشکده در ولنجک برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل اپيدميولوژی و طبقه بندی ديابت، تشخيص و غربالگری ديابت، پاتوژنز ديابت و مقاومت به انسولين، پيشگيری و درمان غير دارويی فعاليت بدنی در ديابت، تغذيه در ديابت، آزمايشگاه و ديابت، رتينو پاتی ديابتی، نوروپاتی ديابتی، داروهای پايين آورنده قند خون، کتو اسيدوز واغمای هيپراسمولار، انسولين درمانی می باشد.

اطلاعات بیشتر

شرکت داروسازي تراگرا اعلام کرد کارآزمايي‌هاي فاز يک خود را روي داروي TG02 آغاز کرده است. اين دارو که يک مهارکننده مولتي کيناز خوراکي است براي درمان بدخيمي‌هاي خوني مقاوم به کار مي‌رود. اين دارو در مطالعه‌هاي قبلي تاثير چشمگيري براي پيشگيري از پيشرفت تومورهاي جامد مانند سرطان پستان، ريه و سرطان کولون داشته است. اين دارو باعث مهار ERK5، JAK2 و FLT3 است که تمام اين کينازها به نحوي در بروز و پيشرفت سرطان خون (لوکمي يا مالتيپل ميلوما) موثرند. بنابراين مطالعات جديد براي بررسي تاثير اين دارو روي سرطان‌هاي خون طراحي شده‌اند.

محققان در آخرين بررسي‌هاي خود مدعي شدند واکسني که سيستم ايمني بدن را تحريک مي‌کند تا به شايع‌ترين نوع سرطان ريه حمله کند، در آزمايش‌هاي اوليه باليني اميدهاي تازه‌اي را برانگيخته است. نتايج بررسي اين واکسن که روي 148 بيمار مبتلا به سرطان ريه انجام گرفته و در نشريه معتبر «لنست انکولوژي» به چاپ رسيده، نشان داده تجويز اين واکسن علاوه بر شيمي‌درماني، پيشرفت سرطان را کند مي‌کند. البته هنوز مشخص نيست اين واکسن تا چه اندازه بر ميزان بقاي بيماران موثر است و به نظر مي‌رسد سوالات بسياري در اين زمينه بدون پاسخ مانده‌اند. در اين واکسن نيز از همان اصول اوليه واکسن‌هاي معمولي ضدعفونت استفاده شده، يعني آموزش به سيستم ايمني بدن. با اين حال به جاي حفاظت، اين واکسن‌ها به تومورهاي در حال رشد بدن حمله مي‌کنند. درواقع به سيستم ايمني آموزش مي‌دهند تا تغييرات ايجاد شده روي سطح سلول‌هاي سرطاني را شناسايي و به آنها حمله کنند. اين واکسن «تي‌جي 4010» نام دارد. در هر صورت هنوز براي استفاده باليني از اين واکسن راه زيادي مانده و بايد تحقيقات بيشتري انجام شود.

این کنفرانس در تاریخ ۱ دی ۱۳۹۰ توسط مركز تحقيقات هماتولوژي و آنكولوژي دانشگاه علوم پزشكي تهران و انجمن علمی پیوند مغز و استخوان ایران و انجمن مدیکال انکولوژی و هماتولوژی ایران در تالار شهيد پيرويان  بیمارستان شریعتی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل تاريخچه و پيوند سلولهاي بنيادي در مركز، نحوه جستجو برای یافتن دهنده مناسب، بانك اطلاعات اهداکنندگان سلولهای بنیادی ایران، بانک بند ناف ایران، پیوند از خون بند ناف، بانك بندناف عمومی یا خصوصی، پيوند Haploidentical(نیمه سازگار)، پیوند بند ناف یا پیوند نیمه سازگار، سلولهاي مزانشيمال در پيوند سلولهاي بنيادي خونساز می باشد.

اطلاعات بیشتر

يك تيم تحقيقاتي از دانشمندان تكنولوژي روش جديدي را براي تشخيص و درمان سرطان با كمك ماكروفر ابداع كرده‌اند كه مي‌تواند نقش راهبردي در نبرد عليه سرطان ايفا كند. اين روش مي‌تواند جان بسياري را نجات دهد و موثرتر، كم‌خطرتر و ساده‌تر از روش‌هاي جايگزين‌ كنوني در دسترس عمل کند. مطالعات باليني نيز براي كاربرد آن برنامه‌ريزي شده‌اند. اين تيم تحقيقاتي انتظار دارد بتواند دو نوع مختلف از اين تكنيك را در 6 ماه آينده روي بيماران آزمايش كند. يك روش، در واقع جايگزيني براي ماموگرافي است و ديگري در تلاش است تا تومورها را در سر و گردن به وسيله گرم‌كردن سلول‌هاي سرطاني درمان كند. با استفاده از امواج ماكروويو به كار رفته در اين تكنولوژي تصاويري سه‌بعدي به دست مي‌آيد كه به طور قابل توجهي كنتراست ميان بافت‌هاي بدخيم و سالم را در مقايسه با X-ray بهتر نشان مي‌دهد. اين تكنيك كه «توموگرافي ماكروويو» ناميده مي‌شود، تشخيص حتي تومورهاي كوچك را آسان‌تر مي‌كند بنابراين باعث ايجاد شرايطي براي تشخيص بسيار قابل‌اطمينان‌تر بافت‌هاي سرطاني خواهد شد. برخلاف X-ray، اين تكنيك دوزهاي ناچيز رادياسيون غير يونيزه را حذف مي‌كند، يعني به كمتر از يك صدم تابش امواج از موبايل مي‌رساند.

پژوهشگران انگليسي نشان دادند که آن دسته از بيماران مبتلا به استئوپروز که بيش از 10 نسخه بي‌فسفونات براي آنها تجويز شده، در مقايسه با سايرين بيشتر دچار ابتلا به سرطان مري مي‌شوند. نتايج حاصل از اين مطالعه به تازگي در نشريه پزشكي انگلستان (BMJ) به چاپ رسيده وتوسط پژوهشگران بخش سرطان دانشگاه آکسفورد انجام شده است. در حال حاضر ميزان خطر بروز سرطان مري در کشورهاي اروپايي و آمريکا بسيار پايين بوده و در سنين بين 60 تا 79 سال، يک نفر در هر هزار نفر ظرف 5 سال تخمين زده شده است. اين پژوهشگران نشان دادند تجويز بيش از 10 نسخه از بي‌فسفونات‌ها براي درمان استئوپروز يا مصرف بيش از 5 سال از اين دارو، شانس بروز سرطان مري را در مصرف‌كنندگان تا 2 برابر افزايش مي‌دهد. پژوهشگران اين طرح عنوان کردند با توجه به افزايش مصرف بي‌فسفونات‌هاي خوراکي در افراد سالمند اين نکته بايد مورد توجه پزشکان قرار گيرد. طبق آمار ميزان مصرف بي‌فسفونات‌ها در زنان بالاي 70 سال در آمريکا از سال 2000 تا 2005 از 3 درصد به 10 درصد افزايش داشته است.

مهارکننده‌هاي اختصاصي کو-ترانسپورتر‌2 سديم/گلوکز(SGLT2)، گروه جديدي از داروهاي ضدديابت خوراکي هستند. اثربخشي و ايمني اولين مهارکننده اختصاصي کو-ترانسپورتر 2 سديم/گلوکز، يعني داپاگليفلوزين (Dapagliflozin) به عنوان درمان اضافه شونده به متفورمين در مبتلايان به ديابت نوع 2 در يک مطالعه 52 هفته‌اي دوسوکور بررسي شده است. تعداد 406 بيمار وارد مطالعه شدند. در اين مطالعه داپاگليفلوزين با سولفونيل اوره گليپيزايد مقايسه شد. هدف اوليه طرح اين مطالعه بررسي توانايي داروي جديد در کاهش HbA1c و اهداف ثانويه شامل تغيير وزن، وقوع‌ هايپوگليسمي و بروز ساير عوارض جانبي بود. در زمينه کاهش HbA1c، در بيماران تحت درمان با داپاگليفلوزين در مقايسه با گليپيزايد تفاوت چنداني مشاهده نشد. مصرف داپاگليفلوزين با کاهش وزن (به‌طور متوسط کاهش 3/2 کيلوگرم) و دريافت گليپيزايد با افزايش وزن (به‌طور متوسط 1/2 کيلوگرم) همراه بوده است. خطر وقوع ‌هايپوگليسمي به ميزان قابل توجهي در بيماران تحت درمان با داپاگليفلوزين در مقايسه با دريافت‌کنندگان گليپيزايد کمتر بود. (3/5 درصد در مقابل 40/8 درصد). در افراد تحت درمان با داپاگليفلوزين شيوع عفونت‌هاي ادراري و تناسلي بالاتر بود. براساس يافته‌هاي اوليه اين مطالعه، اضافه کردن داپاگليفلوزين به متفورمين در مقايسه با متفورمين همراه با گليپيزايد با اثربخشي بيشتري در مبتلايان به ديابت نوع 2 همراه بوده است. در مورد نتايج ثانويه مطالعه نيز داپاگليفلوزين به دليل ايجاد کاهش وزن و خطر کمتر وقوع‌ هايپوگليسمي بر گليپيزايد ارجح است. افزايش خطر وقوع عفونت‌هاي ادراري-تناسلي در مصرف‌کنندگان داپاگليفلوزين به مطالعات تکميلي نياز دارد.
براساس گزارش مرکز پيشگيري و کنترل بيماري‌هاي آمريکا، ديابت نوع 2 يک نفر از هر 11 بزرگسال آمريکايي را درگير کرده است. ديابت نوع 2، بيماري مزمن و پيشرونده‌اي است که با مقاومت انسولين و/يا اختلال عملکرد سلول‌هاي بتاي پانکراس شناخته مي‌شود. چنين وضعيتي به کاهش حساسيت به انسولين و ترشح آن و نهايتا افزايش سطح گلوکز مي‌انجامد. به مرور زمان، هايپرگليسمي پايدار باعث تشديد مقاومت به انسولين و اختلال عملکرد شديدتر سلول‌هاي بتا مي‌شود. تاکنون درمان ديابت نوع 2 بيشتر بر دستکاري مکانيسم‌هاي وابسته به انسولين متمركز بوده است. درماني که کاملا مستقل از انسولين عمل کند، مي‌تواند گزينه تکميلي مطلوبي براي بيماران دچار ديابت نوع 2 باشد. در زمينه درمان‌هاي جديد ديابت نوع 2 اين نکته مهم هم درنظر گرفته مي‌شود که اين بيماري معمولا با مشکلات مزمن ديگري نظير چاقي همراه است که کنترل قندخون بيماران را دشوارتر هم خواهد کرد.

مرکز تحقيقات و توسعه تاکدا اعلام کرد که درخواست بررسي داروي آلوگليپتين در درمان ديابت نوع 2 و نيز ترکيب آلوگليپتين و پيوگليتازون در يک قرص واحد را به سازمان غذا و داروي آمريکا ارائه کرده است. آلوگليپتين يک مهارکننده اختصاصي دي پپتيديل پپتيداز 4 است که براي درمان ديابت نوع 2 در کنار رژيم غذايي و ورزش توصيه مي‌شود. پيش از اين پيوگليتازون در سال 1999 ميلادي براي درمان ديابت نوع 2 همراه با رژيم غذايي و ورزش مورد تاييد قرار گرفته بود. اگر قرص‌هاي واحد حاوي آلوگليپتين و پيوگليتازون براي درمان ديابت نوع 2 مورد تاييد قرار گيرد، اين قرص اولين شکلي از داروست که به طور همزمان هر دو گروه داروهاي تيازوليدين ديون و مهارکننده DPP-4 را شامل مي‌شود. براساس آمارهاي موجود، در سال 2010 ميلادي بيش از 285 ميليون نفر با بيماري ديابت در سراسر دنيا زندگي کرده‌اند. برگه درخواست ثبت داروي جديد ترکيب با دوز ثابت آلوگليپتين و پيوگليتازون در جولاي 2011 براي ثبت ارائه شد.

 نتايج حاصل از مطالعه 56 هفته‌اي EQUIP، در نشريه «چاقي» انجمن چاقي آمريکا به چاپ رسيده است. در مطالعه EQUIP اثربخشي و ايمني داروي در دست تحقيق کيونکسا(Qnexa)در 1267 بيمار بسيار چاق در 91 مرکز درماني آمريکا بررسي شد. علاوه بر کاهش متوسط 14/4 درصدي وزن پس از مصرف دارو نسبت به وزن اوليه پيش از شروع درمان، بهبود قابل‌توجهي در وضعيت فشارخون، ميزان قندخون، تري‌گليسيريد و کلسترول اين بيماران نيز مشاهده شد. نتايج به‌دست آمده از مطالعه روي کيونکسا اين احتمال را به واقعيت نزديک‌تر مي‌کند که در بيماران با چاقي شديد هم مي‌توان با کمک دارو و بدون نياز به جراحي اميد به درمان داشت. امروزه، چاقي يک بيماري جدي محسوب مي‌شود که سلامت عمومي جامعه را تهديد مي‌كند و کيفيت و طول مدت زندگي را کاهش مي‌دهد. متاسفانه داروهاي موجود براي درمان چاقي محدودند و گزينه‌هاي درماني کارآمدتري مورد نياز است. کيونکسا براي کاهش وزن، کنترل ديابت نوع 2 و آپنه انسدادي هنگام خواب توليد شده است. اين دارو به شکل با قابليت رهش کنترل شده و ترکيبي از دوز پايين فنترمين و توپيرامات است که براي کاهش اشتها و القاي احساس سيري ساخته شده است.

يک تحقيق گسترده روي تلفن‌هاي همراه در انگلستان حاکي از آن است که يک موبايل از هر 6 تلفن همراه، حاوي مواد مدفوعي است، شايد به علت آنکه دارندگان آنها پس از توالت دستان خود را با آب و صابون نمي‌شويند! محققان مي‌گويند بعضي از تلفن‌ها با اي‌کولاي آلوده بوده و مي‌تواند باعث ناراحتي معده و مسموميت غذايي جدي شود، همانند آنچه در اپيدمي کشنده O157 آلمان در ژوئن 2011 رخ داد. زماني که اين باکتري مدفوعي روي دست‌ها و سطوح باقي مي‌مانند، مي‌تواند براي ساعت‌ها زنده بماند، خصوصا در اتاق‌هاي گرم و به دور از نور خورشيد. ميکروب‌ها به راحتي از دست‌ها به دستگيره درها، غذا و تلفن‌هاي همراه منتقل مي‌شود، به اين ترتيب به ديگر افراد نيز سرايت مي‌کند. محققان اميدوارند با انتشار اين نتايج افراد تشويق شوند پس از توالت رفتن، دستان خود را با صابون بشويند؛ راهي ساده که زندگي‌هاي بسياري را حفظ مي‌کند.

محققان در مرکز سرطان «دانا-فاربر» به ارتباط سطح کاملا بالايي از باکتري در سرطان‌هاي کولورکتال پي برده‌اند؛ علامتي که ممکن است در ايجاد اين بيماري دخيل بوده و شايد به‌طور بالقوه يک کليد مهم در تشخيص، پيشگيري و درمان آن محسوب شود. در اين تحقيق که به‌تازگي نتايج آن منتشر شده، پژوهشگران از کشف گروه بزرگي از سلول‌هاي غيرطبيعي فوزوباکتريوم در نمونه‌هاي 9 مورد تومور کولورکتال خبر داده‌اند. درواقع با اين کشف، مشخص شده که باکتري مي‌تواند در ايجاد سرطان کولون موثر باشد. ارتباط تاييدشده ميان فوزوباکتريوم و شروع سرطان کولورکتال، براي اولين بار است که احتمال دخالت ميکروارگانيسم‌ها را در ايجاد اين نوع سرطان مطرح مي‌کند. اين کشف به‌وسيله توالي‌يابي DNA در 9 نمونه از بافت طبيعي کولون و 9 نمونه از بافت سرطان کولورکتال به دست آمده و آناليز داده‌ها مقادير زيادي از DNA غيرطبيعي فوزوباکتريوم را در بافت تومور نشان مي‌دهد. در حال حاضر هنوز مشخص نيست که چه ارتباطي ميان فوزوباکتريوم و سرطان کولورکتال ممکن است وجود داشته باشد. شايد باکتري براي رشد سلول سرطاني لازم باشد يا شايد هم به‌طور ساده، سرطان محيط مناسبي را براي باکتري فراهم مي‌کند، بنابراين لازم است تحقيقات بيشتري براي پي بردن به اين ارتباط انجام شود.

براساس مقاله‌اي که در سالنامه طب داخلي به چاپ رسيده، مرگ ناشي از ايست قلبي به محل سکونت افراد بستگي دارد. در واقع در مناطقي از شهر که سطح سواد افراد پايين‌تر است، درآمد کمتري دارد و سياهان بيشتري زندگي مي‌کنند، احتمال کمک‌رساني و انجام مانورهاي احياي قلبي‌ريوي در پي ايست قلبي براي بيماران به مراتب کمتر است و به همين دليل ميزان مرگ بعداز ايست قلبي حدود دو تا سه برابر افزايش پيدا مي‌کند. همين پژوهشگران تخمين زده‌اند اگر بتوان توانايي مردم را در انجام احياي قلبي‌ريوي در منطقه فلاتون کانتي آتلانتا به سطح مناطق بالاشهر آتلانتا رساند، احتمالا مي‌توان ساليانه از حدود 15 مورد مرگ پيشگيري کرد. اين کاهش نيازمند انجام حدود 355 مورد احياي قلبي‌ريوي است که در حال حاضر انجام نمي‌شوند.

پژوهشگران به تازگي ادعا کردند در آينده‌اي نزديک بيماران مبتلا به ديابت نوع1 مي‌توانند از پانکراس مصنوعي براي کنترل قند خون شبانه خود استفاده کنند، بدون اينکه نگران بروز هيپوگليسمي باشند. اين دستگاه داراي سه جزء است که عبارتند از: پمپ انسولين، مانيتور دايم کنترل قند و يک برنامه کامپيوتري پيچيده. پمپ انسولين وسيله کوچکي است که انسولين را از طريق يک لوله باريک به زير پوست تزريق مي‌کند. مانيتور، ميزان قند خون را به طور دايم ثبت مي‌کند و کامپيوتر طراحي شده با استفاده از اطلاعات مانيتور شده، ميزان تزريق انسولين را توسط پمپ تنظيم مي‌کند. آخرين مطالعه انجام شده نشان داد که استفاده از اين وسيله نسبت به ساير وسايل و روش‌هاي کنترل قند خون کمتر باعث بروز هيپوگليسمي و نوسان قند در بيماران مبتلا به ديابت شده است.

شرکت تجهيزات پزشکي ابوت اعلام کرد که اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شرکت را مورد تاييد قرار داده است. اين محصول که FreeStyle نام دارد در واقع نوارهايي براي اندازه‌گيري قند خون است. در اين نوارها به جاي استفاده از آنزيم GDH-PQQ1 از GDH- FAD2 استفاده شده است. مزيت اين آنزيم جديد اين است که توسط ساير قندهاي غيرگلوکزي تحت تاثير قرار نمي‌گيرد. در نتيجه با حذف اين عوامل مداخله‌کننده مي‌توان قند خون را با دقت بيشتري تخمين زد.

این سمینار در تاریخ ۷ الی ۸ دی ۱۳۹۰ توسط مركز تحقيقات ضايعات مغزي و نخاعي دانشگاه علوم پزشكي تهران در تالار امام مجتمع بیمارستان امام خمینی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل رویکرد چند رشته‌ای در تشخیص و درمان کمردرد، مشکلات فعلی در درمان کمردرد، تشخیص کمردردهای روماتولوژیک، درمان کمردردهای روماتولوژیک، اسپوندیلودیسکیت عفونی، اسپوندیلیت سلی و بروسلایی، اندیکاسیون‌های جراحی در کمردرد، روش‌های جراحی در درمان کمردرد، تروما و کمردرد، دفورمیتی‌ها و کمردرد، فعالیت بدنی و ورزش در کمردرد، ورزش در درمان کمردرد، جنبه‌های روان‌شناختی کمردرد، درمان‌های روان‌شناختی کمردرد، مدالیته‌های فیزیوتراپی در درمان کمردرد، اقدامات نیمه‌تهاجمی در درمان کمردرد، دارو درمانی در کمردرد طول کشیده، کمردرد و طب مکمل می باشد.

اطلاعات بیشتر

محصول جديد شرکت داروسازي گلن مارک دارويي به نام GRC17536 است که روي گيرنده‌هاي پتانسيل موقت اثر مي‌گذارد. اين گيرنده‌ها در انتقال پيام‌هاي درد موثرند و بنابراين به نظر مي‌رسد داروي مزبور بتواند در تسکين درد موثر باشد. از اين دارو براي تسکين دردهاي نوروپاتيک با تجويز خوراکي استفاده مي‌شود. علاوه بر اين به نظر مي‌رسد در تسکين التهاب حاد و مزمن ريوي نيز موثر باشد.

حوادث هسته‌اي از رخدادهاي خطرناکي هستند که مي‌توانند عوارض جبران‌ناپذير و حتي گاهي کشنده‌اي را براي مصدومان در پي داشته باشند. نوعي از اين حوادث ورود تصادفي مواد راديواکتيو به بدن است. در اين موارد بايد از داروهايي استفاده کرد که مواد راديواکتيو را هرچه سريع‌تر از بدن خارج مي‌کنند. پيش از اين به اين منظور از داروي تزريقي Zn-DTPA استفاده مي‌شد اما طبق اعلام شرکت نانوتراپيوتيک، دارويي خوراکي به نام Nano-DTPA طراحي شده که به شکل کپسول خوراکي تجويز مي‌شود و در چنين حوادثي مي‌تواند با اثربخشي مشابه با داروي تزريقي به کمک حادثه‌ديدگان بيايد. اين دارو که با حمايت مالي و سفارش موسسه ملي سلامت آمريکا توليد شده، براي کسب مجوزهاي لازم به اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده آمريکا فرستاده شده است. شرکت نانوتراپيوتيک همچنين اعلام کرده شايد بتوان از اين داروهاي درمان موارد تجمع بيش از حد آن در بدن نيز استفاده کرد، چرا که قابليت شلاته کردن يون‌هاي آهن را دارد.

شرکت تجهيزات پزشکي مدترونيک به تازگي اعلام کرد که محصول جديد اين شرکت با نامiProTM2 به زودگي در 49 کشور توزيع خواهد شد. اين وسيله براي اندازه‌گيري 24 ساعته قند خون و شناسايي نوسانات قند در طول روز در بيماران مبتلا به ديابت کاربرد دارد. نوسانات قند خون تاثير مهمي در بروز عوارض ناشي از ديابت دارد و نمي‌توان آن را توسط ارزيابي ساير تست‌هاي آزمايشگاهي مانند HbA1C يا قند خون تصادفي ارزيابي کرد. شناسايي اين نوسانات مي‌تواند باعث تغيير روند درمان شود. iProTM2 وسيله بسيار کوچکي است که بيماران آن را هنگام کار روزمره روي قسمتي از پوست بدن خود وصل مي‌کنند. اين دستگاه به صورت 24 ساعته قند خون بيمار را به صورت خودکار ثبت مي‌کند و سپس اطلاعات آن توسط يک نرم‌افزار کامپيوتري بازخواني مي‌شود.

در حال حاضر تشخيص قطعي سرطان‌ها از طريق بيوپسي از بافت مشکوک صورت مي‌گيرد. اين روش علاوه بر اينکه بسيار وقت‌گير است، در بسياري از موارد موفق عمل نمي‌کند، بنابراين پژوهشگران در سال‌هاي اخير به دنبال يک روش موثرتر و آسان‌تر براي تشخيص قطعي سرطان بودند. پژوهشگران دانشگاه فرانهوفر موفق به ساخت يک ميکروسکوپ کوچک با قطر 8 ميلي‌متر شدند که قادر است سلول‌ها را به راحتي قابل شناسايي کند. اين ميکروسکوپ را مي‌توان روي آندوسکوپ قرار داد و از آن براي شناسايي بافت‌هاي مشکوک به سرطان استفاده کرد. پژوهشگران معتقدند اين ميکروسکوپ مي‌تواند نياز به انجام بيوپسي را مرتفع کند. قرار است اين ميکروسکوپ از لحاظ کارايي به زودي مورد ارزيابي قرار گيرد.

دانشمندان آمريكايي و ژاپني به شيوه نويني براي توليد گلبول هاي قرمز طبيعي دست يافته اند كه مي تواند به ارائه درمان جديدي براي بيماران مبتلا به كم خوني داسي شكل باشد. به گزارش سايكست، اين مطالعه توسط پژوهشگران دانشگاه ميشيگان و متخصصان دانشگاه سوكوبا ژاپن بر روي موش ها صورت گرفته است.
بر اساس اين پژوهش، افزايش بيان پروتئين TR2 و TR4 ، ميزان هموگلوبين جنيني را در موش هاي مبتلا به كم خوني داسي شكل به بيش از دو برابر افزايش و آسيب ديدگي عضوهاي بدن را در آنها كاهش داد. اين نخستين بار است كه پروتئينهاي خاصي براي پيشگيري از اين بيماري هدف قرار گرفته اند. نتايج اين تحقيقات در مجموعه مقالات فرهنگستان ملي علوم آمريكا منتشر شده است.
دكتر 'اندرو دي كمپل' مجري اين تحقيقات از دانشگاه ميشيگان گفت: بيماري كم خوني داسي شكل دراكثريت عمده بيماران هاي در كودكي تشخيص داده مي شود. يعني در زماني كه هموگلوبين هاي بالغ به طور طبيعي جايگزين هموگلوبين هاي جنيني مي شوند.اما شدت بيماري مي تواند به طور قابل ملاحظه اي بسته به سطح هموگلوبين جنيني موجود در گلبول هاي قرمز متفاوت باشد.
گلبول هاي قرمز داسي شكل يك اختلال خوني موروثي است كه صدها هزار نفر را در سراسر جهان مبتلا كرده است . در اين بيماري گلبول‌هاي‌ قرمز اين‌ بيماران‌ حاوي‌ يك‌ نوع‌ غيرطبيعي‌ هموگلوبين‌ به‌نام‌ هموگلوبين‌ S هستند. افراد داراي‌ هموگلوبين‌ S ممكن‌ است‌ اين‌ خصوصيت‌ ارثي‌ را به‌ فرزندان‌ خود منتقل‌ سازند. گلبول‌هاي‌ قرمز حاوي‌ اين‌ هموگلوبين‌ از شكل‌ طبيعي‌ گرد به‌صورت‌ داسي‌شكل‌ تغيير مي‌يابند كه‌ در مويرگ‌ها گير مي كنند‌ و باعث‌ انسداد مي‌شوند. كاهش‌ ميزان‌ اكسيژن‌ بافت‌ها تا حدي‌ مسؤول‌ اين‌ تغيير شكل‌ است‌ و همين‌ تغيير است‌ كه‌ در جريان‌ حملات‌ درد و ناتواني‌ (حملات‌ داسي‌) رخ‌ مي‌دهد.
اين پژوهشگران اكنون شيوه نويني را براي افزايش ميزان هموگلوبين جنيني با تعديل بيان TR2/TR4 ارائه كرده اند. در حالي كه در موش هاي مبتلا به كم خوني داسي شكل، ميانگين هموگلوبين جنيني 7/6 درصد بود، اين ميزان در موش هاي بيمار درمان شده با پروتئين ها TR2/TR4 به 6/18 درصد رسيد.
به گفته اين پژوهشگران بيماري آنمي و تغيير شكل گلبول هاي قرمز خون نيز در موش هاي درمان شده با TR2/TR4 بهبود يافت. دانشمندان اعلام كردند بايد تحقيقات بيشتر صورت گيرد تا مشخص شود آيا اين شيوه مي تواند در مورد انسان نيز مفيد واقع شود يا خير.
در حال حاضر داروي hydroxyurea تنها داروي مورد تاييد اداره نظارت بر غذا و داروي آمريكا FDA براي افزايش ميزان هموگلوبين جنيني در اين بيماران است. اما پژوهشگران مي گويند عواقب بلند مدت مصرف اين دارو به ويژه در كودكان ناشناخته است.

آپنه خواب يک اصطلاح پرطرفدار براي سندرم آپنه - هيپوپنه انسدادي هنگام خواب (OSAHS) است که به اين صورت تعريف مي‌شود: تنفس غيرطبيعي حين خواب که منجر به بيدار شدن‌هاي مکرر، تکه‌تکه شدن خواب، خواب‌آلودگي در طي روز و هيپوکسمي شبانه مي‌شود. آپنه مي‌تواند مرکزي باشد که در آن تلاش تنفسي متوقف مي‌شود يا ممکن است انسدادي باشد که در آن تلاش تنفسي ادامه دارد ولي به علت انسداد راه هوايي فوقاني، اين تلاش موثر نيست. در ايالات متحده OSAHS در 4 مردان و 2 زنان ديده مي‌شود و يک عامل اصلي تعيين‌کننده آن چاقي است.
نشان داده شده که در افراد مبتلا به OSAHS شديد، فشار مثبت مداوم راه‌هاي هوايي (CPAP)، خواب‌آلودگي در طول روز را در مقايسه با درمان‌هاي شاهد کاهش داده است. با وجود اثربخشي CPAP، ممکن است راضي کردن بيماران براي استفاده از آن دشوار باشد. پذيرش درمان در مورد اشکال مختلف CPAP مانند CPAP با تيتراسيون خودکار، فشار مثبت دوسطحي راه‌ هوايي، CPAP تيترشده توسط خود بيمار يا CPAP همراه با مرطوب‌سازي نيز بهتر نبوده است. معلوم نيست که آيا مداخلات آموزشي يا روان‌شناختي مي‌توانند پذيرش CPAP را بهتر ‌کنند يا خير.

در بيماران مبتلا به سرطان ريه غيرسلول كوچك، تعيين دقيق وضعيت غدد لنفي قبل از درمان به منظور برنامه‌ريزي فردي براي درمان بيماران الزامي است. به اين منظور پژوهشگران روش جديدي را براي جمع‌آوري اطلاعات در اين زمينه ابداع كرده‌اند كه برونكوسكوپي مجازي FDG-PET/CT سه‌بعدي ناميده مي‌شود و دقت تشخيصي بالايي براي رديابي متاستاز غدد لنفي منطقه‌اي دارد. براي تعيين كارايي برونكوسكوپي مجازي، محققان در 61 بيمار مبتلا، اسكن‌ F-FDG PET/CT ¹⁸ از تمام بدن انجام دادند. آنها با بررسي نتايج، دريافتند كه دقت تشخيصي اين روش براي پيداكردن متاستازهاي لنف‌نود، 81 درصد و ميانگين‌ زمان لازم از شروع اسكن تا ظاهرشدن تصاوير، 22 ثانيه است. ميانگين كوچك‌ترين ديامتر برونش‌هاي در دسترس مشاهده شده نيز 3 ميلي‌متر گزارش شد. در نهايت محققان نتيجه‌گيري مي‌كنند كه اين نوع برونكوسكوپي يك روش غيرتهاجمي تشخيصي حتي در راه‌هاي هوايي نسبتا كوچك در محيط ريه است كه قدرت تشخيصي بالايي هم دارد. به اين ترتيب مي‌توان اميدوار بود از اين پس نمونه‌برداري از بافت بدخيم با هدايت برونكوسكوپي با دقت بيشتري انجام شود.

آنژيوژنز نقش مهمي در ايجاد نثوپلاسم‌ها و بيماري‌هاي التهابي روده ايفا مي‌کند. بسياري از پژوهشگران معتقدند بلوک کردن روند آنژيوژنز مي‌تواند در جلوگيري از پيشرفت اين بيماري‌ها کمک‌کننده باشد. به تازگي پژوهشگران موفق به ساخت نوعي اندوسکوپ شدند که مجهز به يک سيستم تصويربرداري جديد به نام تصويربرداري باند باريک است که مي‌تواند آنژيوژنز را قابل رويت کند. اين وسيله مي‌تواند تغييرات ميکروواسکولار را که توسط آندوسکوپ‌هاي نوري معمولي قابل رويت نيست نشان دهد. تشخيص زمان آنژيوژنز مي‌تواند در روند درمان و نحوه تجويز داروها در بيماران مبتلا به اختلالات التهابي روده بسيار کمک‌کننده باشد.

بر اساس مقاله‌اي که در نشريه لانست به چاپ رسيده مصرف داروي روفلوميلست (Roflumilast) مي‌تواند باعث کاهش علايم ناشي از بيماري‌هاي مزمن انسدادي ريه (COPD) شود. همچنين اين دارو مي‌تواند از بروز مجدد علايم تنفسي در اين بيماران پيشگيري کند. روفلوميلست يک داروي خوراکي ضد التهابي است که يک بار در روز مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين دارو حتي وقتي به داروهاي معمول استنشاقي بيماران اضافه مي‌شود نيز کارايي خود را حفظ مي‌کند. کليد اصلي براي پيشرفت علايم بيماري بروز التهاب در اين بيماران است. داروهاي معمول تنها باعث بهبود علايم مي‌شوند، اما روي التهاب مجاري تاثيري ندارند، اما اين داروي جديد باعث کاهش التهاب شده و بنابراين از پيشرفت بيماري‌ جلوگيري مي‌کند.
روفلوميلست به خانواده جديدي از ضد التهاب‌ها تحت عنوان مهارکننده فسفودي استراز 4 (PDE4) تعلق دارد. مطالعات اوليه نشان دادند که اين دارو مي‌تواند در بهبود عملکرد ريه‌ها در مبتلايان به COPD کارايي داشته باشد و ميزان شعله‌ور شدن بيماري را کاهش دهد. از نکات جالب در مورد اين دارو اين است که تاثير آن حتي با کشيدن سيگار باقي مي‌ماند.

شرکت داروسازي UCB از نتايج مطالعات فاز دوي خود روي داروي ايپراتوزومب (Epratuzumab) در درمان لوپوس سيستميک خبر داد. اين مطالعات نشان دادند که استفاده از اين دارو مي‌تواند به طور چشم‌گيري باعث بهبود علايم متوسط تا شديد در بيماران مبتلا به لوپوس شود. ايپراتوزومب يک آنتي‌بادي تک ـ دودماني عليه CD22 است که در يک کارآزمايي 12 هفته‌اي توانسته است نسبت به دارونما 9/24 درصد در بيماران بهبود ايجاد کند. اين دارو از سال 2006 براي درمان بيماري‌هاي خودايمني به کار مي‌رود. مکانيسم عملکرد آن تنظيم فعاليت سلول‌هاي B است و به نظر مي‌رسد آنتي‌ژن CD22 تاثير منفي روي عملکرد سلول‌هاي B دارد.

این سمینار در تاریخ ۱۸ الی ۱۹ اسفند ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی شیراز  در سالن صدرا و سینا شیراز برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل خونریزی دستگاه گوارش فوقانی، ایسکمی مزانتر، عوارض سنگ صفراوی و پانکراتیت، ترومبوسیتوپنی حاد، اورژانس های انکولوژی، درمان ترومبوز و آنتی کواگولان، درمان اورژانسی فشار خون بالا، درمان اسیدوز متابولیک، درمان حملات آسم، درمان نارسائی تنفسی، درمان حملات نقرس، درمان اسیدوز حاد دیابتیک، درمان هیپراسمولار کما می باشد.

اطلاعات بیشتر