پزشکی بالینی

سازمان غذا و داروي آمريکا در ۱۶ نوامیر ۲۰۱۱ داروي روکسوليتيناب (Ruxolitinib)با نام تجاري جکافي(Jakafi) را به عنوان اولين داروي اختصاصي مورد تاييد براي درمان مبتلايان به بيماري مغزاستخوان با نام ميلوفيبروز معرفي کرده است. ميلوفيبروز بيماري‌اي است که طي آن مغز استخوان با بافت جوشگاه پر مي‌شود. درنتيجه سلول‌هاي خوني در ارگان‌هايي نظير کبد و طحال ساخته مي‌شوند. اين بيماري با بزرگي طحال، کم‌خوني، افت تعداد گلبول‌هاي سفيد و پلاکت‌ها و علايم مرتبط با ميلوفيبروز تشخيص داده مي‌شود. علايم اين بيماري عبارتند از ضعف، دردشکمي، درد زير دنده‌ها، احساس پري، درد عضلاني و استخواني، خارش و تعريق شبانه. قرص جکافي 2 بار در روز مصرف مي‌شود و آنزيم‌هاي JAK 1 و 2 را مهار مي‌کند. اين آنزيم‌ها در تنظيم ساخت‌و‌ساز سلول‌هاي خوني و عملکرد ايمني بدن دخيل هستند.
در مطالعه نهايي روي جکافي، مشکلات اصلي مبتلايان به ميلوفيبروز يعني بزرگي طحال و درد موردتوجه قرار گرفت. اثربخشي و ايمني جکافي در دو مطالعه باليني با حضور 528 بيمار بررسي شد. بيماران شرکت‌کننده در هر دو مطالعه نسبت به تمام درمان‌هاي موجود براي ميلوفيبروز مقاوم بودند. در ضمن همه بيماران کبد بزرگي داشتند. بيماران به‌طور تصادفي تحت درمان با جکاوي، درمان‌هاي متداول ميلوفيبروز(هيدروکسي اوره، يک داروي شيمي‌درماني يا گلوکوکورتيکوييد) يا دارونما قرار گرفتند. درصد بالايي از دريافت کنندگان جکافي در مقايسه با مصرف کنندگان دارونما يا درمان‌هاي متداول، بيش از 35 درصد کاهش در سايز کبد را تجربه کردند. در بخش عمده‌اي از دريافت‌کنندگان جکافي نيز کاهش علايم مرتبط با ميلوفيبروز نظير دردشکمي، تعريق شبانه، خارش، درد عضلاني و استخواني در مقايسه با مصرف‌کنندگان دارونما گزارش شد. شايع‌ترين عوارض ناخواسته جکافي عبارتند از افت پلاکت‌ها، کم‌خوني، ضعف، اسهال، تنگي نفس، سردرد، گيجي، خواب‌آلودگي و تهوع.

بيماري سنگ‌ کيسه‌صفرا، هم‌چنان يکي از بزرگ‌ترين مشکلات سلامتي در سراسر دنياست که حدود 10 تا 20 درصد جمعيت سفيدپوست را متأثر مي‌کند. 10 درصد اين افراد، در سيستم مجراي صفراوي خود نيز سنگ دارند که در بيشتر اين بيماران، با روش‌هاي آندوسکوپي در‌آورده مي‌شوند. طيف گسترده‌اي از روش‌ها براي خارج کردن سنگ‌ها پيشنهاد مي‌شوند که به آساني روش‌هاي استاندارد مورد استفاده نيستند، مانند استفاده از بسکت يا بالون. به عنوان يک قانون کلي، همگي اين روش‌ها، سنگ را خرد يا قطعه‌قطعه مي‌کنند که تحت عنوان «ليتوتريپسي» (Lithotripsy) خوانده مي‌شوند. روش‌هايي مانند ليتوتريپسي مکانيکال، الکتروهيدروليک و امواج شوک از خارج بدن، از اين دست هستند. به‌تازگي، خرد کردن سنگ با استفاده از نور ليزر انجام مي‌شود که در اين مبحث، جزييات مربوطه مورد بررسي قرار خواهند گرفت.

ادامه مطلب

براساس گزارشي که در هشتادويکمين نشست سالانه انجمن تيروييد آمريکا عنوان شد، افراد چاقي که تحت رژيم‌هاي لاغري قرار دارند، تغييرات ثابتي را در هورمون تيروييد T3 از خود نشان مي‌دهند، در حالي که آثار لاغري روي هوموستاز مرکزي تيروييد مرزي است. محققان در بررسي اينکه چگونه کاهش وزن از طريق مداخله رژيم غذايي مي‌تواند هوموستاز تيروييد را متاثر کند، افراد با اضافه وزن و وزن طبيعي را مورد ارزيابي قرار دادند. افراد با اضافه‌وزن، ميانگين BMI برابر 12/34 داشتند و BMI افراد با وزن طبيعي، ميانگيني برابر با 9/21 داشت. سپس همگي به مدت يک سال تحت پيگيري قرار گرفتند. افراد با اضافه‌وزن توانستند ميانگين BMI خود را به 5/31 برسانند، اين در حالي است که افراد با کاهش وزن بيشتر، بيشترين کاهش را در سطح T3 خود نشان دادند. از سوي ديگر سطح TSH نيز با توده چربي همخواني داشت، اما اين ارتباط با T4 آزاد ديده نشد. در پايان 12 ماه مداخله، ارتباط TSH با توده چربي ديگر مشاهده نشد،‌ در حالي که تغييرات سطح T4 آزاد، مرزي اما قابل‌توجه و معني‌دار گزارش شد. درهر صورت به نظر مي‌رسد T3 در اين ميان نقش اساسي داشته باشد.

پژوهشگران موفق به ساخت يک نوع پالس‌اکسيمتر جديد شدند که قادر است سطح مت‌هموگلوبين را در خون اندازه‌گيري کند. پالس‌اکسيمترهاي استاندارد فعلي که با استفاده از اشعه مادون‌قرمز، کار مي‌کنند قادر نيستند سطح مت‌هموگلوبين را به صورت مستقيم اندازه‌گيري کنند. اين وسيله جديد که به نام پالس-کو-اکسيمتر نام‌گذاري شده، با استفاده از طول موج‌هاي نوري مختلف به دقت سطح مت‌هموگلوبين را تخمين مي‌زند. براي متخصان بيهوشي تعيين سطح هموگلوبين براي ارزيابي ميزان اکسيژن‌رساني به بيمار حين عمل دقت بالاتري نسبت به تعيين سطح اکسيژن خون دارد.

شرکت تجهيزات پزشکي آپولو وسيله جديدي به نام Overstitch را معرفي کرده است. اين وسيله براي بخيه زدن از طريق آندوسکوپ به کار مي‌رود. Overstitch براي اولين بار براي ترميم فيستول معده از طريق آندوسکوپ به کار برده شد. توليدکنندگان اين وسيله عنوان کردند که از اين وسيله مي‌توان براي ترميم بسياري از فيستول‌ها به روش اندک-تهاجمي استفاده کرد. پزشکاني که از اين روش براي ترميم استفاده کردند معتقدند که اين وسيله براي ترميم فيستول‌ها در دستگاه گوارش بدون نقص عمل مي‌‌کند.

شرکت اونکوژنکس اعلام کرده است که نتايج حاصل از دو مطالعه (يک مطالعه باليني فاز دو و يک مطالعه پيش باليني) در زمينه ارزيابي ترکيب کوستيرسنCustirsen، در شماره ماه سپتامبر نشريه تحقيقات سرطان به چاپ رسيده است. کوستيرسن، توليد کلوسترين – پروتئيني که معمولا در سلول‌هاي سرطاني بيش از حد توليد مي‌شود و عامل مقاومت اين سلول‌ها به درمان است- را مهار مي‌کند. دو مطالعه باليني فاز سه نيز در زمينه اثربخشي کوستيرسن در مردان مبتلا به بدخيمي پروستات مقاوم به کاسترات در حال انجام هستند. در يکي از اين مطالعات تاثير کوستيرسن در ترکيب با خط اول درمان يعني دوستاکسل در افزايش بقاي بيماران و در ديگري قابليت آن در کاهش مدت درد در بيماران دريافت‌کننده داروهاي خط دوم شيمي‌درماني بررسي خواهد شد؛ اما در مطالعات باليني منتشرشده، درمان مجدد بيمار با ترکيب کوستيرسن و دوستاکسل طول عمر بيمار را به‌طور متوسط 8/15 ماه افزايش داد. هنگامي که کوستيرسن در ترکيب با ميتوکسانترون تجويز شد، افزايش شانس بقاء به 5/11 ماه رسيد. کوستيرسن تنها ترکيب در دست تکميلي است که قابليت مهار توليد کلوسترين را دارد.

افيوژن پلورال، پنوموتوراکس و ضخيم شدگي پلور، مواردي هستند که در بخش ريه به کرات با آنها روبه‌رو مي‌شويم. اگرچه تشخيص ناهنجاري‌هاي پلور به وسيله راديوگرافي امري بديهي است، تعيين تشخيص دقيق مي‌تواند بحث برانگيز باشد. دسترسي به فضاي پلورال از راه پوست از نظر تشخيصي مفيد و نسبتا ساده است، اما در حدود 25 درصد ناهنجاري‌هاي پلور بدون تشخيص باقي مي‌ماند (پس از توراکوسنتز و / يا بيوپسي بسته پلورال). سي‌تي‌اسکن قفسه‌سينه و برونکوسکوپي با بيوپسي‌هاي ترانس برونکيال در موارد انتخابي‌ کمک‌کننده هستند، اما محدوده تشخيصي آن در مورد بيماري‌هاي پلورال به طور مأيوس‌کننده‌اي پايين است. در توراکوسکوپي يا پلوروسکوپي، آندوسکوپ از راه ديواره قفسه سينه عبور مي‌کند و به پزشک امکان مشاهده مستقيم ضايعه و جمع‌آوري نمونه را از پلور مي‌دهد. توراکوسکوپي يک روش تشخيصي ارزشمند است و در بعضي موارد فرصتي را براي درمان نيز فراهم مي‌نمايد.

ادامه مطلب

شرکت اسفريکس يک مجموعه فعال در نوآوري‌هاي بيوتکنولوژي براي درمان ديابت، نشانگان متابوليک و آترواسکلروز اخيرا اعلام کرده است که داروي جديد SPX-106 در صورتي که در ترکيب با SPX-106Tتجويز شود، از لحاظ آماري کاهش قابل‌توجهي در کلسترول VLDL و LDL موش‌هاي آزمايشگاهي ايجاد مي‌کند. همچنين در آئورت اين موش‌ها ضخامت ضايعات آترواسکلروز به ميزان قابل‌توجهي کاهش يافته است. درمان موش‌ها با تجويز دوز پايين SPX-109T به ميزان 2 بار در روز؛ VLDL را 35 درصد و LDL را 18 درصد کاهش داده است. قوس آئورت اولين محلي است که معمولا بيماري‌هاي عروقي شروع به پيشرفت مي‌کنند. در اثر پيشرفت اين ضايعات، قوس توراسيک نيز درگير مي‌شود. در اوايل امسال، شرکت اسفريکس مطالعات پيش باليني را روي SPX-106T براي درمان ‌هايپرتري‌گليسريدمي در يک شاخه از مطالعه مورد بررسي قرار داد.

رژيم يک مرحله‌اي درمان با ليکسوميا (ليکسيزناتايد) به‌اندازه رژيم 2 مرحله‌اي آن در کنترل قندخون مبتلايان به ديابت نوع 2 اثربخش است. ليکسوميا يک آگونيست گيرندهGLP-1 است که به شکل تک دوز روزانه مصرف مي‌شود و در مقايسه با بيماراني که قندخونشان با متفورمين به خوبي کنترل نشده بود، نتايج بررسي بسيار رضايت‌بخش بوده است. در مطالعه اخير اثربخشي و ايمني ليکسوميا در مبتلايان به ديابت نوع 2 که به دنبال مصرف متفورمين قندخونشان به خوبي کنترل نشده بود با دارونما مقايسه شد.

شركت تجهيزات پزشكي بوستون به تازگي اعلام كرده كه سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شركت به نام ادوانيكس (Advanix) را مورد تاييد قرار داده است. اين وسيله يك استنت پلاستيكي است و براي درمان تنگي‌هاي مجاري صفراوي به كار مي‌رود. از جمله علل ايجادكننده اين تنگي‌‌هاي مي‌توان به سنگ‌هاي مجاري صفراوي، تنگي خوش‌خيم مجاري يا تنگي ناشي از بدخيمي‌هاي سيستم صفراوي اشاره كرد. به كارگيري اين استنت‌ها از طريق آندوسكوپي به عنوان يك روش اندك تهاجمي مي‌تواند به عنوان خط اول درماني در درمان‌ تنگي‌هاي مجرا جايگزين مناسبي براي جراحي‌هاي سنتي باشد. مطالعات نشان دادند كه موفقيت اين روش در درمان اين بيماران به اندازه جراحي‌هاي سنتي بوده است. اين استنت‌ پلاستيكي انعطاف‌پذير است و بنابراين مي‌توان از آن در آناتومي‌هاي مختلف استفاده كرد.

امروزه استفاده از استنت‌هاي روده‌اي به عنوان جايگزين روش‌هاي جراحي در کاهش علايم ناشي از انسداد حاصل از بدخيمي‌هاي لوله گوارشي، به ويژه در مري و درخت‌صفراوي، به طور روزافزوني فراگير شده است. اين استنت‌ها، همچنين در تسکين علايم انسداد ديگر قسمت‌هاي لوله گوارشي، مانند معده، ابتداي روده باريک و کولون، نقش مهمي دارند.
موارد کاربرد اين استنت‌ها به مرور زمان، در حال افزايش و تغيير مي‌باشد که از انسدادهاي ناشي از بدخيمي‌ها تا موارد خوش‌خيم همانند تنگي‌هاي به وجود آمده از زخم‌هاي پپتيک را شامل مي‌شود. گاهي بدي عملکرد دريچه پيلور معده پس از بالا کشيدن معده (به دنبال سرطان مري) نيز باعث انسداد مي‌شود. از نشانه‌هاي انسداد مي‌توان به تهوع، استفراغ مداوم، ازوفاژيت، عدم تعادل الکتروليت‌ها، سوءتغذيه و دهيدراتاسيون شديد اشاره کرد که استنت‌ها با ايجاد علايم تسکيني پايا، بدون آنکه عوارض ناشي از جراحي را داشته باشند، به بيمار کمک زيادي مي‌نمايند و حتي کيفيت زندگي بهتري را در مقايسه با ديگر گزينه‌هاي درماني، براي آنان به ارمغان مي‌آورد.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروي آمريکا موارد جديدي از کاربرد پروليا (دنوزوماب) را در درمان ازدست‌رفتن ماده استخواني در مبتلايان به بدخيمي پروستات يا پستان که تحت درمان قطع هورمون هستند، مورد تاييد قرار داده است. افزايش ماده استخواني در زنان در معرض خطر شکستگي که درمان مهارکننده آروماتاز براي بدخيمي پستان دريافت مي‌کنند و افزايش توده استخواني در مردان در معرض خطر شکستگي که تحت درمان محروميت از آندروژن براي بدخيمي پروستات غيرمتاستاتيک هستند، دو مورد جديدا تاييد شده هستند. در مبتلايان به بدخيمي پروستات، پروليا شيوع شکستگي مهره‌ها را نيز کاهش مي‌دهد. پروليا خط اول و تنها داروي موردتاييد سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان کاهش توده استخواني ناشي از درمان قطع هورمون در بدخيمي‌هاست. مهارکننده‌هاي آروماتاز اغلب در بيماران مبتلا به بدخيمي پستان براي پيشگيري از عود بيماري تجويز مي‌شوند. درمان محروميت از آندروژن نيز در مبتلايان به بدخيمي پروستات براي پيشگيري و کنترل عود به‌کار مي‌رود. اين دو درمان سطوح هورموني را کاهش مي‌دهند، در نتيجه باعث ازدست‌رفتن توده استخواني و افزايش خطر شکستگي مي‌شوند.

شرکت توليدکننده استورا اعلام کرد نتايج مربوط به ايمني و اثربخشي مطالعه فاز 3 روي استورا (Ostora)-کلسيتونين خوراکي نوترکيب-در درمان پوکي استخوان زنان يائسه رضايت بخش بوده‌اند. اين يافته‌ها در نشست ساليانه مرکز تحقيقات استخوان آمريکا منتشر شد. مطالعه فاز 3 مذکور، اوراکال (Oracal) نام دارد. اين مطالعه تصادفي دوسوکور در چند کشور و در مقايسه دارو با دارونما انجام شد. در اين مطالعه 565 زن يائسه با تشخيص پوکي استخوان از 6 کشور شرکت داشتند. چنين نتيجه گرفته شد که استورا حين اثربخشي، از لحاظ ايمني با دارونما يا اسپري بيني کلسيتونين تفاوتي ندارد. اغلب عوارض ناخواسته اين دارو خفيف يا متوسط بودند؛ همچنين استورا حساسيت‌زايي کمتري در مقايسه با اسپري بيني کلسيتونين داشت. برخي از مبتلايان به پوکي استخوان دوران يائسگي نسبت به استفاده از درمان‌هاي موجود بي‌ميل هستند يا به دليل عدم تحمل دارويي از مصرف آنها ناتوانند. شکل خوراکي با قابليت مصرف يکبار در روز کلسيتونين مي‌تواند گزينه درماني جديدي براي مبتلايان به پوکي استخوان باشد. آمارهاي موجود نشان مي‌دهند که نزديک به 2 ميليون نفر از زنان آمريکايي به دلايل مختلف درمان پوکي استخوان خود را متوقف کرده‌اند؛ در نتيجه در معرض خطر بالاي شکستگي‌هاي استخواني هستند. برخي از اين بيماران نيز به دليل عدم اطمينان از ايمني دارو به درمان‌هاي موجود تمايلي ندارند.

داروي جديد در دست تحقيق ممکن است اميد تازه‌اي براي مبتلايان به بيماري کشنده فيبروز ريوي با علت ناشناخته باشد. ترکيب تازه که با عنوان BIBF 1120 شناخته مي‌شود، روند بيماري را کند مي‌كند، از شدت آن مي‌كاهد و کيفيت زندگي بيمار را ارتقا مي‌دهد. يافته‌هاي جديد مربوط به اين ترکيب در شماره 22 سپتامبر نشريه پزشکي نيوانگلند به چاپ رسيده است.
هرچند نويسنده اين مقاله ادعا نکرده است که BIBF 1120 بيماري را به‌طور کامل درمان مي‌کند، اما چنين نتيجه‌گيري کرده است که روند آن را کند مي‌کند. در فيبروز ريوي با علت ناشناخته، به دليل توليد بيش از حد کلاژن، بافت ريه به شدت سخت مي‌شود. مبتلايان به فيبروز ريوي با علت ناشناخته معمولا 2 تا 3 سال پس از تشخيص بيماري جان خود را از دست مي‌دهند. البته اين عارضه يک بيماري نادر است. BIBF 1120، گيرنده‌هاي تيروزين کيناز را که در شکل‌گيري فيبروز يا جوشگاه‌هاي ريوي مقصر شناخته شده‌اند، مهار مي‌کند. ترکيب مذکور اين کار را در موش‌هاي آزمايشگاهي به خوبي انجام داده است.
به گفته ادلمن، سرپرست تحقيق در دانشگاه استوني برووک نيويورک، اين مطالعه رهاکردن تيري در تاريکي نبوده است. بيولوژي مولکول BIBF 1120 توانايي آن را در درمان فيبروز ريوي توجيه مي‌کند. در يک مطالعه باليني تصادفي فاز دو، محققان 4 دوز مختلف BIBF 1120 (روزانه 50 ميلي‌گرم، روزانه100 ميلي‌گرم، روزانه 200 ميلي‌گرم، روزانه300 ميلي‌گرم) را با يک دارونما در 432 بيمار مقايسه کردند. در پايان يک سال، در بيش از دوسوم بيماران دريافت‌کننده بالاترين دوز BIBF 1120، بهبود عملکرد ريه مشاهده شد. همچنين از شدت بيماري آنها به ميزان قابل‌توجهي کاسته شد. نکته ديگر آنکه در دريافت‌کنندگان دوز 200 ميلي‌گرمي اين دارو نيز بهبود مشاهده شد. متاسفانه برخي از دريافت‌کنندگان بالاترين دوز دارو، به دليل عوارض گوارشي يا مشکلات کبدي ناچار به قطع داروي خود شدند.
به گفته سرپرست اين تحقيق، هرچند هدف از طراحي اين مطالعه بررسي ميزان مرگ‌ومير بيماران نبوده است اما در هر دو گروه دريافت‌کننده دوز روزانه 200 ميلي‌گرم و 300 ميلي‌گرم، در مقايسه با دارونما مرگ‌ومير مرتبط با مشکلات تنفسي کمتر بود. هم‌اکنون دو مطالعه باليني فاز 3 روي BIBF 1120 در دست انجام هستند و انتظار مي‌رود نتايج آنها در نيمه اول 2014 منتشر شود. 
اثربخشي ترکيب مذکور در درمان فيبروز ريوي با علت ناشناخته، بيش از يک دهه است که در دست بررسي است. بيش از 12 سال طول کشيده است تا مطالعات باليني روي اين دارو وارد فاز 3 شوند. در پايان مقاله سرپرست تحقيق تاکيد کرده است که اين دارو درمان قطعي بيماري نيست.

پژوهشگران دانشگاه نيويورك موفق به كشف يك روش غيرتهاجمي براي تشخيص سرطان‌هاي ريه شدند. در اين روش با كشيدن سواب در مخاط گونه بيماران مشكوك مي‌توان سلول‌هاي سرطاني را تشخيص داد. اين روش قادر است حتي بيماراني را كه مدت‌هاي طولاني سيگار مصرف مي‌كرده‌اند يا مبتلا به بيماري‌هاي انسدادي تنفسي بودند را نيز شناسايي كند. اين روش كه PWS يا ميكروسكوپي با روش اسپكتروسكوپ با امواج نسبي نام دارد از طريق تاباندن امواج نوري به سلول‌هاي تهيه شده توسط سواب مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني را تشخيص دهد. پژوهشگران معتقدند از اين روش مي‌توان براي تشخيص انواع سرطان‌هاي اپي‌تليالي استفاده كرد.

شركت تجهيزات پزشكي پروژنيك اعلام كرد سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالت متحده فروش محصول جديد اين شركت به نام RELISTOR را تاييد كرده است. اين محصول در واقع سرنگ‌هاي از پيش پرشده داروي متيل‌نالتروكسون برومايد است و براي درمان يبوست ناشي از اپيوييد در بيماران بدحال به كار مي‌رود. اين سرنگ‌ها امكان استفاده سريع و راحت را براي افراد ناوارد به تزريق فراهم كرده است. يبماران مراحل آخر و بدحالي كه تحت درمان‌هاي نگهدارنده هستند به علت مصرف داروهاي اپيوييد، به كرات دچار يبوست مي‌شوند و بنابراين اين وسيله انتقال دارو و رفع اين مشكل را تسهيل كرده است.

این سمینار در تاریخ ۲۱ الی ۲۲ دی ۱۳۹۰ توسط مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان  در سالن ابن سينا مجتمع فارابی بیمارستان شهید محمدی  بندرعباس برگزار خوهد شد. مباحث این سمینار شامل مشاوره ژنتیک در زمینه دیابت و بیماریهای قلبی عروقی مرتبط با آن، بیومارکرها و ژنهای دخیل در دیابت نوع 1 و 2، جنبه های ایمونولوژیک دیابت، دیابت و اپی ژنتیک، دیابت و عفونتهای باکتریال، دیابت و عفونتهای ویروسی، مکانیسمهای درگیر در عوارض عروقی دیابت و درمانهای تازه آن، بیوتکنولوژی و درمان دیابت، آنتی اکسیدانها در درمان دیابت، سلول درمانی در دیابت، Target های جدید در درمان دیابت، گیاهان داروئی در درمان دیابت می باشد.

اطلاعات بیشتر

کلانژيوپانکراتوگرافي با رزونانس مغناطيسي يا MRCP، يک روش غيرتهاجمي براي بررسي مجراي پانکراتيک و مجاري صفراوي داخلي و خارجي است. برخلاف کلانژيوپانکراتوگرافي رتروگريد اندوسکوپيک يا ERCP مرسوم، انجام MRCP به استفاده از ماده حاجب در سيستم مجاري نيازي ندارد، بنابراين موربيديتي همراه با روش‌هاي آندوسکوپيک و مواد حاجب در آن ديده نمي‌شود. بايد به ياد داشته باشيم که با MRCP، نمي‌توان به طور رايج هيچ‌گونه مداخله‌اي را انجام داد، مانند در آوردن سنگ، گذاشتن استنت يا گرفتن بيوپسي.
از زمان معرفي MRCP در سال 1991، با پيشرفت‌هاي تکنولوژي که به مرور ابداع شده‌اند، از آن يک مداليتي بسيار موثر و کارآمد در بررسي درخت هپاتوبيلياري ساخته شده‌است. در ابتدا MRCP با استفاده از سکانس‌هاي heavily T2-weighted  انجام مي‌شدند که باعث اثر ايستايي يا جريان آهسته مايع درون مجاري صفراوي يا پانکراتيک شده و به اين ترتيب بافت‌هاي توپر هم جوار به صورت واضح خود را نشان مي‌دادند. امروزه با استفاده از سکانس‌هاي اختصاصي در تصاوير گرفته شده، جريان خون، سيگنالي کم يا غيرقابل اندازه‌گيري ايجاد مي‌کند، به اين ترتيب عروق خوني با مجاري صفراوي يا پانکراتيک اشتباه نمي‌شوند.

ادامه مطلب

مطالعات باليني فاز 3 روي اثربخشي اوروليموس در درمان تومورهاي غيربدخيم کليوي مرتبط با توبروزاسکلروزکمپلکس موفقيت‌آميز بوده است. يک مطالعه فاز 3، روي قرص‌هاي اوروليموس (با نام تجاري افينيتور) در مبتلايان به تومورهاي غيربدخيم کليوي يا آنژيوميوليپوماهاي مرتبط با توبروز اسکلروزکمپلکس نشان داده است که ميزان پاسخ‌دهي آنژيوميوليپوماها مطلوب بوده است؛ که به معناي کاهش در اندازه تومور کليه و عدم ايجاد تومورهاي جديد است. يافته‌هاي اين مطالعه که EXIST-2 ناميده مي‌شود، در کنفرانس بين‌المللي تحقيقاتي توبروز اسکلروزکمپلکس به چاپ رسيده است. ‌توبروز اسکلروزکمپلکس يک اختلال ژنتيکي است که منجر به تشکيل تومورهاي غيربدخيم در ارگان‌هاي حياتي نظير مغز و کليه مي‌شود. اين تومورهاي کليوي در 80 درصد از مبتلايان بروز مي‌کنند. سن بروز آنها معمولا بين 15 تا 30 سالگي است و ميزان شيوع آنها با افزايش سن بيشتر مي‌شود. آنژيوميوليپوماها علت اصلي مرگ ومير در بزرگسالان مبتلا به توبروز اسکلروزکمپلکس هستند. تومورهاي بزرگ‌تر ممکن است خونريزي کنند و به مداخلات جراحي نياز داشته باشند. گاه اين عارضه به نارسايي کليوي مي‌انجامد.

يک شرکت فعال در زمينه بيوتکنولوژي با نام «پولماتريکس»، گروه جديدي از داروهاي موثر در پيشگيري، درمان و کنترل بيماري‌هاي تنفسي را توليد کرده است. مولکول PUR118، در درمان مشکلات ريوي حاد و شديد مرتبط با بيماري‌هاي مزمن انسدادي ريوي، آسم، فيبروز کيستيک و عفونت‌هاي جدي تنفسي موثر شناخته شده است. داروي مذکور هم‌اکنون در فاز يک-ب (1b) مطالعات باليني در انسان‌ها براي درمان بيماري‌هاي انسدادي ريوي است.

ترکيب جديدي که براي درمان شکل شديد آرتريت جوانان در مطالعات باليني با دارونما مقايسه شده بود، در بهبود علايم موفق بوده است. ترکيب مذکور که ACZ885 نام دارد، در 84 درصد از بيماران دريافت‌کننده باعث حداقل 30 درصد بهبود علايم را باعث شد. ميزان بهبود علايم در گروه دريافت‌کننده دارونما کمتر از 10 درصد بود. ‌تمرکز اين مطالعه بر آرتريت جوانان با علت ناشناخته بود که بيماري نادري است که با حملات مکرر آرتريت شناخته مي‌شود و بيمار از ضايعات پوستي، تب، درد و تورم مفصل رنج مي‌برد. ترکيب ACZ885، فاصله بين حملات درد و التهاب مفاصل را افزايش داده و نياز به تجويز کورتيکواستروييد را حذف يا کاهش مي‌دهد. ترکيب مذکور که با نام ژنريک کاناکينوماب شناخته شده است، توسط اتحاديه اروپا و در آمريکا براي درمان نشانگان‌هاي پريوديک مرتبط با کرايوپيرين (بيماري که با درد مفصل، ضايعات پوستي، تب و ضعف تظاهر مي‌کند) مورد تاييد قرار گرفته است.

پژوهشگران آلماني موفق به ساخت يك نانوـ‌سي‌تي‌اسكن شده‌اند كه مي‌تواند ساختمان استخوان‌هاي مبتلا به استئوپروز را در ابعاد نانومتر به صورت سه‌بعدي به تصوير بكشد. پژوهشگران اين طرح عنوان كردند كه شناسايي اختلال‌هاي ساختاري استخوان در حد نانومتر توسط اين دستگاه به آنها امكان بررسي روي داروهاي موثرتر براي درمان و پيشگيري از استئوپروز را مي‌دهد.

نتايج حاصل از يك مطالعه روي توليد يك روش جديد به منظور تشخيص زودرس سرطان‌هاي كولوركتال مطرح شد. پژوهشگران اين طرح تحقيقاتي موفق به توليد يك تست آزمايشگاهي جديد شدند كه با مكانيسم رديابي ميكرو آر.ان.اي و (miRNA) مي‌تواند سرطان‌هاي كولوركتال را در مراحل بسيار زودرس تشخيص دهد. اين تست ايمن و ارزان‌ قيمت بوده و از دقت بالايي برخوردار است. همچنين با توجه به اينكه تنها نياز به يك نمونه خون دارد غيرتهاجمي محسوب مي‌شود. پژوهشگران اين طرح پيشنهاد كردند كه از اين روش مي‌توان به عنوان يك تست غربالگري ساليانه براي بررسي ابتلا به سرطان‌هاي كولوركتال استفاده كرد.

این کنفرانس در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی سمنان در سالن همایش های بلوار بسیج سمنان برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل تشخيص و درمان رفلاكس معده به مري، تشخيص و درمان زخم معده و اثني عشر، تشخيص و درمان خونريزيهاي معده و اثني عشر، تشخيص و درمان  سرطانهاي دستگاه گوارش فوقاني می باشد.

اطلاعات بیشتر

سي‌تي‌‌کولونوگرافي که کولونوسکوپي مجازي (Virtual) يا سي‌تي‌کولوگرافي هم ناميده مي‌شود، اول بار در سال 1994 توسط Vining توصيف شد. وي در واقع از تصاوير داخل لوله‌اي شبيه‌سازي شده با کامپيوتر از کولون پر از هوا صحبت به‌ ميان آورد. در اين روش از سي‌تي‌اسکن‌هاي هليکال يا اسپيرال رايج يا تصاوير گرفته شده با رزونانس مغناطيسي استفاده مي‌شود که حجمي از اطلاعات را بي‌وقفه توليد کرده و با استفاده از نرم‌افزار پيچيده براي توليد پس‌پردازي تصاوير، امکان تهيه تصاويري از هر نقطه‌اي از کولون پر از هوا را فراهم مي‌کند.
در اين روش هم مانند کولونوسکوپي‌هاي رايج، کولون بايد تميز باشد، زيرا مدفوع مي‌تواند مانند پوليپ نشان داده شود. از سويي وجود چگالي چربي درون توده پوليپوييد مي‌تواند با توده مدفوعي اشتباه شود، هر چند پيشرفت‌هايي که در طول زمان در اين دستگاه ديده مي‌شود، تفاوت پوليپ و مدفوع را به راحتي تشخيص مي‌دهد. براي انجام سي‌تي‌‌کولونوگرافي، پس از تميز شدن کولون، روده بزرگ از هوا پرمي‌شود که اين امر با استفاده از عوامل شل‌‌کننده‌ عضلات صاف، راحت‌تر انجام مي‌شود، مانند گلوکاگون هيدروکلرايد که پريستالتيسم روده‌اي را هم کاهش مي‌دهد. البته بايد توجه داشت که اين عوامل، بازگشت هوا را به روده کوچک افزايش مي‌دهند که با تفسير عکس‌ها و رديابي اتوماتيک کامپيوتري در طول لومن پر از هوا تداخل ايجاد مي‌کند.

ادامه مطلب

فيبروز کبد در اثر عوامل مختلفي که به بافت کبدي آسيب مي‌رسانند، به وجود مي‌آيد. بيماري‌هاي ويروسي، اتوايميون، ارثي، متابوليک و توکسين‌ها از جمله عواملي هستند که باعث آسيب به کبد مي‌شوند. در بيشتر موارد آسيب‌هاي حاد، با از بين رفتن عامل آسيب‌رسان، کبد عملکرد و ساختار طبيعي خود را پيدا کرده و اثري از آسيب به‌جا نخواهد ماند. فيبروز پيشرونده کبد از نشانه‌هاي آسيب مزمن کبدي مي‌باشد که در نهايت مي‌تواند به سيروز،  نارسايي کبد و هپاتوسلولار کارسينوما منجر شود. تخمين دقيق ميزان فيبروز کبد در ارزيابي پيش‌آگاهي (prognosis)، مراقبت (surveillance) و اتخاذ تدابير درماني در بيماري مزمن کبد اهميت بسيار دارد.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروي آمريکا درخواست ثبت داروي در دست تحقيق مهارکننده mTOR را پذيرفته است. ريدافوروليموس، يک مهارکننده خوراکي mTOR در دست تحقيق است که براي درمان سارکوماي استخوان يا بافت نرم متاستاتيک در بيماراني که به شيمي درماني به خوبي پاسخ داده‌اند تجويز خواهد شد. سارکوماها گروهي از بدخيمي‌هاي بافت همبند هستند که در حال حاضر گزينه‌هاي درماني محدودي برايشان وجود دارد. سارکوماها ممکن است در هر بخشي از بدن اتفاق بيفتند و به دو گروه بزرگ طبقه‌بندي مي‌شوند؛ تومورهاي استخواني و سارکوم‌هاي بافت همبند. ريدافوروليموس يک مولکول کوچک مهارکننده پروتئين mTOR است. پروتئين mTOR در تنظيم ساخت پروتئين، تکثير سلولي، پيشرفت چرخه سلولي و بقاي سلول نقش دارد.

در بالين، بررسي قدرت عضلات تنفسي، با اندازه‌گيري «حداکثر فشار دمي» (MIP) و «حداکثر فشار بازدمي» (MEP) به دست مي‌آيد. درواقع، MIP قدرت ديافراگم و ديگر عضلات دمي را نشان مي‌دهد، در حالي که MEP دربرگيرنده ميزان قدرت عضلات شکمي و ديگر عضلات بازدمي است.
انديکاسيون‌هاي معمول براي اندازه‌گيري MIP و MEP عبارت‌اند از: ۱- وقتي شک به ضعف عضلات تنفسي وجود داشته باشد، مانند فرد بيماري که ديس‌پنه، سرفه ضعيف و بيماري عصبي ـ عضلاني شناخته شده دارد۲- اسپيرومتري، الگوي انسدادي را نشان ‌دهد و ضعف عضلات تنفسي از تشخيص‌هاي افتراقي باشد. ۳- نتايج اسپيرومتري، نشان‌دهنده ظرفيت حياتي پايين با اتيولوژي نامشخص باشد و ضعف عضلات تنفسي نيز در ليست تشخيص افتراقي‌ها گنجانده شده باشد. ۴- اسپيرومتري، کاهشي در مانور حداکثر تهويه ارادي را با اتيولوژي ناشناخته ناشناخته نشان مي‌دهد و ضعف عضلات تنفسي از جمله تشخيص‌هاي افتراقي آن است. ۵- بررسي پيشرفت، ثابت ماندن يا بدتر شدن ضعف عضلات تنفسي شناخته شده.

ادامه مطلب

برگزار کننده: مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی
زمان برگزاری: ۲۴ الی ۲۶ خرداد ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۲/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، تالار امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی

سایت همایش

براي نخستين بار، سلول‌هاي قرمز خون که در آزمايشگاه توليد شدند، به‌طور موفقيت‌آميزي درون رگ‌هاي يک فرد داوطلب تزريق شدند. اين يک قدم حياتي به سوي آينده‌اي است که در آن تمام خون مورد نياز براي انتقال در آزمايشگاه توليد خواهد شد و ديگر نيازي به اهداکننده‌هاي خون وجود نخواهد داشت. محققان فرانسوي در اين تحقيق آنچه را گسترش داده‌اند که توليد سلول‌هاي بنيادي هماتوپويتيک از يک مغز استخوان داوطلب ناميده مي‌شود. اين سلول‌ها تشويق مي‌شوند که درون سلول‌هاي قرمز خون کشت داده شده رشد کنند و پس از برچسب‌گذاري رديابي شوند. محققان سپس 10 ميليارد از اين سلول‌ها را که معادل 2 ميلي‌ليتر خون است به اهداکننده اصلي برگرداندند تا ببينند سلول‌ها چقدر زنده مي‌مانند. پس از 5 روز، 94 تا صددرصد سلول‌ها در جريان خون باقي ماندند، در حالي که پس از 26 روز، 41 تا 63 درصد آنها باقي ماندند؛ ميزان بقايي که با سلول‌هاي قرمز طبيعي قابل مقايسه است. سلول‌هاي خون کشت داده شده هرنوع شاخصي را براي اطمينان از ايمني آنها دارند،‌ مثلا به انواع سلول‌هاي بدخيم تبديل نمي‌شوند. از سوي ديگر، آنها مانند سلول‌هاي طبيعي قرمز عمل مي‌کنند، يعني مي‌توانند به اکسيژن وصل شوند و آن را آزاد کنند. محققان اين طرح معتقدند اين ابداع يک قدم بزرگ به جلو است. درواقع با اين آزمون نشان داده شده که اين سلول‌ها دم يا شاخ ندارند که از آنها بترسيم و مي‌توانند به‌طور طبيعي در بدن زنده بمانند. به اين ترتيب شواهد حاکي از آن هستند که از اين پس ذخاير خون در دسترس به‌طور نامحدود باقي خواهند ماند، زيرا هميشه به ذخيره خون نياز فوري است و گاهي اهداکننده‌ها کمتر يافت مي‌شوند يا نياز ما افزايش مي‌يابد. از سوي ديگر منبع خون بدون ويروس HIV نيز از ضروريات ديگري است که بايد به آن توجه کرد.
سابق بر اين توليد جايگزين‌هاي خون با نااميدي همراه بوده است. محصولات متعددي از دور خارج شدند، زيرا نگراني‌هايي از بابت ايمني آنها وجود داشته يا به‌طور ساده، آنها خوب کار نمي‌کردند. از مزاياي تکنولوژي سلول‌هاي بنيادي براي توليد سلول‌هاي قرمز آن است که محصولات توليدي شباهت زيادي به خون واقعي خواهند داشت و نگراني‌هاي مربوط به ايمني محصول را کاهش خواهد داد.
يکي از دانشمندان دانشگاه مک‌گيل کانادا در واکنش به اين ابداع مي‌گويد: «موفقيت مذکور به اين معنا نيست که ديگر تحقيقات در زمينه توليد جايگزين‌هاي مصنوعي خون ارزشمند نيستند يا بايد متوقف شوند. اين خون توليد شده بايد سرد شود، مانند خون تازه، درحالي که خون مصنوعي بر پايه هموگلوبين (از ديگر جايگزين‌هاي خون طبيعي که قبلا توليد شده بود) نيازي به فريز شدن ندارد که از مزاياي آن محسوب مي‌شود. اين پايداري آن را در مناطق دوردست يا در شرايط بلاياي طبيعي بيشتر مفيد نشان مي‌دهد، بنابراين تحقيقات در اين زمينه نبايد متوقف شود تا بتوان يک جايگزين واقعي و بدون دردسر براي خون طبيعي پيدا کرد.»
چالش بعدي اين گروه تحقيقاتي، مقياس کردن توليد است، يعني چگونه سلول‌هاي قرمز کشت داده شده مي‌توانند سريع‌تر و ارزان‌تر و در مقادير کافي براي انتقال آماده شوند. 10 ميليارد سلول ساخته‌شده، مقدار زيادي نيست، زيرا يک انتقال خون معمولي به 200 برابر اين مقدار نياز دارد. با اين تکنولوژي موجود، محققان تخمين مي‌زنند که در يک بار انتقال به 400 ليتر مايع کشت داده شده نياز هست که واضحا غيرعملي است، بنابراين سال‌ها لازم است تا اين تکنولوژي به مقياس واقعي خود برسد.

 محققان ايتاليايي و هلندي يک «بيني الکترونيکي» ابداع کرده‌اند که به نظر مي‌رسد مي‌تواند تنها از يک نمونه تنفسي به شما بگويد چه کسي مبتلا به مزوتليوماي بدخيم پلورال است. اين محققان اميدوارند بتوانند نشان دهند اين بيني الکترونيکي (که Cyranase 320 ناميده مي‌شود) يک وسيله تشخيصي براي اين بيماري مهلک باشد. اين وسيله، مواد آلي فراري را که در نمونه تنفس افراد مشکوک وجود دارد، مورد آناليز قرار مي‌دهد. محققان در اين آزمايش دريافتند که اين وسيله مي‌تواند در حداقل 80 درصد از موارد، افراد بيمار را از سالم تشخيص دهد. همچنين افرادي را که مواجهه طولاني‌مدت با آزبستوز داشته‌اند، اما هنوز به مزوتليوما مبتلا نشده‌اند، قابل تشيخص مي‌کند. در اين مطالعه، پژوهشگران 13 بيمار تاييد شده مبتلا به مزوتليوما را با 13 فرد سالم بدون سابقه تماس با آزبستوز مورد بررسي قرار دادند، همچنين 13 بيمار با سابقه مواجهه با آزبستوز که علايمي از مزوتليوما نداشتند. دقت تشخيصي اين وسيله براي فرق گذاشتن ميان افراد بيمار و سالم، حدود 85 درصد برآورد شد، همچنين در افتراق‌گذاري ميان افراد سالم و آنها که مواجهه با آزبستوز داشته‌اند تا 80 درصد موفق عمل کرد. به نظر مي‌رسد محققان موفق به ابداع روشي غيرتهاجمي و ايمن براي تشخيص مزوتليوما شده‌اند.

امروزه آندوسکوپ‌هاي مينياتوري داخل مجرايي به طور پيشرونده و فزاينده‌اي نقش مهمي در تشخيص و درمان غيرجراحي بيماري‌هاي بيلياري و پانکراتيک بازي مي‌کنند. تلاش‌هاي اوليه براي بررسي مجراي بيلياري و پانکراتيک به وسيله آندوسکوپ، در ميانه دهه 70 آغاز شد، اما به دليل محدوديت‌هاي تکنيکي که در وسايل آن زمان وجود داشت، کمتر استفاده مي‌شد.
اخيرا با پيشرفت‌هايي که در اسکوپ‌هاي قابل انعطاف با قطر کم (ميني‌اسکوپ) رخ داده و اغلب نيز همراه با کانال بيوپسي هستند، بسياري از مشکلات پيشين رفع شده و وسايل جديد و ارزشمندي را براي موارد استفاده گسترده تهيه کرده‌اند. آندوسکوپ‌هاي مينياتوري، در حين جراحي، همراه با ERCP و PTC قابل استفاده هستند. در اين مقاله سعي بر آن است تا کلانژيوسکوپي و پانکراتوسکوپي حين ERCP توضيح داده شوند.

ادامه مطلب

اولتراسوند داخل برونشي (EBUS) يک تکنيک برونکوسکوپيک است که با استفاده از اولتراسوند، امکان مشاهده ساختمان‌هاي درون و هم‌جوار ديواره راه هوايي را فراهم مي‌کند. اين تکنيک عموما براي لوکاليزه کردن لنف‌نودهاي مدياستينال يا هيلار استفاده مي‌شود تا بتوان به راحتي و با دقت بيشتر آسپيراسيون سوزني را از راه برونش انجام داد، اما مي‌تواند براي مشخص کردن ندول‌هاي محيطي ريوي نيز استفاده شود تا از آنها هم در هنگام نياز نمونه‌برداري کرد. EBUS از اولتراسوند آندوسکوپيک (EUS) متفاوت است. هر چند هر دو لنف‌نودهاي مدياستينال را مشخص کرده و تحت راهنمايي آنها مي‌توان نمونه‌برداري انجام داد، EBUS از راه برونکوسکوپي انجام مي‌شود و EUS از طريق آندوسکوپي.

ادامه مطلب

محققان به تازگي دستگاه‌هاي مينياتوري را ابداع و آزمايش كرده‌اند كه در تومورها جايگذاري مي‌شوند و اكسيژن توليد مي‌كنند، به اين ترتيب قدرت كشندگي راديوتراپي و كموتراپي را تقويت مي‌كنند. اين فناوري براي درمان تومورهاي توپر كه در مركز خود هيپوكسيك هستند، طراحي شده است. در واقع راديوتراپي براي موثر واقع شدن به اكسيژن نياز دارد. بنابراين نواحي كم اكسيژن در تومورهاي توپر، مانعي براي كشتن سلول‌هاي سرطاني مي‌شوند. سرطان‌هاي پانكراس و سرويكس به‌طور بدنامي هيپوكسيك هستند. پس اگر بتوان اكسيژن توليد كرد، مي‌توان كارايي درمان راديوتراپي و همچنين كموتراپي را افزايش داد. ميكرو ژنراتور اكسيژن قابل‌كاشت يك وسيله الكترونيكي است كه علامت‌هاي اولتراسوند را دريافت مي‌كند و از انرژي آن براي توليد يك ولتاژ كم براي جداكردن هيدروژن و اكسيژن از آب استفاده مي‌كند كه در واقع همان الكتروليز آب است. اين وسيله داخل تومور گذاشته مي‌شود و سپس تومورها در معرض اولتراسوند قرار مي‌گيرند و و به اين ترتيب اكسيژن توليد مي‌شود.

يك تست خوني جديد كه براي نخستين‌بار به‌وسيله محققان كمبريج و آكسفورد ابداع شده، مي‌تواند به تشخيص كودكان در معرض خطر فرم شديد بيماري سيكل سل كمك كند تا هر چه سريع‌تر درمان‌هاي لازم براي آنها شروع شود. امروزه اغلب تست‌هاي تشخيصي قابل‌اعتماد براي بيماري سيكل‌سل پيچيده است و به تكنيسين‌هاي باتجربه و ماهر و وسايل گران قيمت نياز دارند. همچنين اين تست‌ها زمان‌بر بوده و اغلب در شرايط اورژانس مفيد نيستند. از سوي ديگر هيچ‌يك از آنها نمي‌توانند پيش‌بيني كنند که بيماري تا چه حد شديد است. در اين تست جديد از تركيب نمونه خون با يك محلول قندي خاص در اكسيژن كم استفاده مي‌شود. سلول‌هاي قرمز بيمار در اين مايع تركيده مي‌شود، در نتيجه مايع صورتي رنگ مي‌شود، در حالي كه سلول‌هاي سالم مشكلي پيدا نمي‌كنند و مايع شفاف باقي مي‌ماند. بنابراين اين تست به راحتي در بالين مورد استفاده قرار مي‌گيرد. البته محققان اميدوارند كه اين تست ساده‌تر و ارزان‌تر شود و به راحتي گسترش پيدا كند و همگان به آن دسترسي داشته باشند.

در بررسي 3400 بزرگسال فرانسوي كه به مدت 14 سال پيگيري شدند، مشخص شد بيماران مبتلا به ديابت كه تحت‌درمان با انسولين قرار داشتند، به‌طور قابل‌توجهي بيشتر با خطر مرگ مواجه بودند. بنابراين اين يافته‌ها اطلاعات بيشتري را درباره خطرات و مزاياي افزايش درمان‌هاي هيپوگليسميك فراهم آورده است. اين مطالعه نشان داده كه انسولين درماني در بيماران ديابتي در مقايسه با افرادي كه اصلا ديابت ندارند، خطر مرگ را در طول دوره 14 ساله 5 برابر افزايش مي‌دهد. در مقابل بيماران مبتلا به ديابت كه از ديگر داروهاي كاهنده قندخون مانند متفورمين يا يك سولفونيل اوره استفاده مي‌كنند ، با خطر 5/1 تا 2/2 برابري مرگ نسبت به افرادي كه مبتلا به ديابت نيستند، مواجه مي‌شوند. البته اين مطالعه همه‌چيز را تاييد نمي‌كند، اما مشوقي است براي انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه تا واقعيت موضوع به خوبي نمايان شود. محققان بر اين باورند كه شايد انسولين با ميزان نسبي بالاي القاي هيپوگليسمي، مورتاليتي بيماران را تقويت كند، باعث افزايش وزن شود يا شايد استفاده از آن علامتي از بيماري شديدتر باشد.

هليكوباكترپيلوري، يكي از بزرگ‌ترين عوامل خطر پيشرفت سرطان معده، باعث صدمه‌زدن به DNA سلول‌ها در موكوس‌ معده مي‌شود و آنها را براي دگرگوني‌هاي بدخيمي آماده مي‌كند. دانشمندان آلماني، ضمن اعلام نتايج فوق معتقدند كه عفوني شدن سلول‌هاي ميزبان هر دو رشته مارپيچ DNA را مي‌شكند. البته درجه صدمه به طول مدت عفونت بستگي دارد. آنها همچنين نشان دادند كه تواتر شكست دورشته‌اي به شدت و طول‌مدت عفونت وابسته است. به اين ترتيب مكانيسم‌هاي سيگنال‌‌دهي و ترميم ‌DNA سلول‌هاي طبيعي مشكل پيدا مي‌كنند. اگر اين باكتري در طول چند ساعت پس از عفونت به وسيله آنتي‌بيوتيك‌ها ريشه‌كن شود، اغلب شكست‌هاي ‌DNA با موفقيت بازسازي مي‌شود، اما اگر عفونت طول بكشد، پاسخ‌هاي ترميمي سلول را خسته مي‌كند و شكست‌هاي مارپيچ‌هاي DNA ديگر نمي‌توانند ترميم شوند يا ترميم غيردقيق پيدا مي‌كنند كه خود باعث موتاسيون‌هاي ژنتيكي يا مرگ سلول‌ها خواهد شد.

الکتروهيدروليک ليتوتريپسي (EHL) اصولا در خرد کردن و قطعه‌قطعه نمودن آندوسکوپيک سنگ‌هاي دشوار و سخت صفراوي و مجراي پانکراس به کار مي‌رود، هر چند در ابتدا به عنوان ابزاري صنعتي براي خرد کردن صخره‌ها در اتحاديه جماهير شوروي استفاده مي‌شده است.
EHL به طور معمول در طول کلدوکوسکوپي از راه دهان يا پوست يا پانکراتوسکوپي از راه دهان استفاده مي‌شود. از آنجا که اين تکنيک‌ها به طور گسترده استفاده نمي‌شوند، EHL اغلب در مراکز پيشرفته و توسط افراد ماهر در زمينه درمان آندوسکوپيک اختلالات مجاري صفراوي به کار مي‌رود. همچنين EHL براي درمان سنگ‌هاي مجراي ادراري، به عنوان روشي که تا حد زيادي جايگزين ديگر تکنيک‌ها شده تا خرد شدن سنگ‌ها حاصل شود (به خصوص همراه با ليتوتريپسي ليزر هولميوم)، استفاده مي‌شود. ليزر ليتوتريپسي، به دليل هزينه بالا و محدوديت دسترسي به تجهيزات آن، به طور گسترده‌اي در درمان سنگ‌هاي مجراي صفراوي استفاده نمي‌شود، هر چند هولميوم ليزر ليتوتريپسي، با موفقيت در بعضي مراکز آندوسکوپي به کار مي‌رود. ديگر روش مورد استفاده در درمان سنگ‌هاي مجراي صفراوي و پانکراس شامل ليزر ليتوتريپسي، ليتوتريپسي با امواج شوک از خارج از بدن و ليتوتريپسي مکانيکي استاندارد هستند. يکي از مزاياي EHL نسبت به ديگر روش‌ها براي درمان سنگ‌هاي مشکل، قابل حمل بودن، استفاده آسان، سريع بودن، کارايي بالا و هزينه نسبتا کم آن است.

متن کامل روش 

برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، انجمن ایرانی سلیاک، مرکز سلیاک دانشگاه کلمبیا، مرکز تحقیقات سلیاک دانشگاه مریلند، دانشگاه بیرمینگهام، انجمن اروپایی سلیاک، کمپانی دکتر اسکار آمریکا
زمان برگزاری: ۲۳ الی ۲۴ فروردین ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۱/۱۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران

سایت همایش

دانشمندان دانشگاه ليدز پيشنهاد مي‌كنند افرادي كه پوست خيلي رنگ‌پريده اي دارند، ممكن است نتوانند زمان كافي براي آفتاب گرفتن و به دست آوردن مقادير كافي ويتامين D مورد نياز بدن صرف كنند بنابراين اين كمبود ويتامين D است كه آنها را دچار مشکلات عديده خواهد کرد. اين مطالعه همچنين پيشنهاد مي‌كند كه افراد مبتلا به ملانوما هم شايد به مكمل‌هاي ويتامين D نياز داشته باشند. محققان معتقدند كه مقدار مطلوب ويتامين D مورد نياز بدن حداقل 60 نانومول در ليتر است، هر چند در حال حاضر تعريف استاندارد جهاني مورد توافق از سطح مطلوب ويتامين D در دست نيست. سرپرست اين گروه تحقيقاتي متذكر مي‌شود كه افراد با پوست رنگ‌پريده كه به آساني آفتاب سوخته مي‌شوند، نمي‌توانند ويتامين D خود را از نور خورشيد تامين كنند بنابراين بايد از مكمل‌هاي ويتامين D استفاده كنند، بنابراين اندازه‌گيري سطح ويتامين D بدن اين افراد الزامي است تا در صورت كمبود، تحت درمان قرار گيرند.

نتايج موفقيت‌آميز حاصل از مطالعه روي داروي سيمزيا (Cimzia) اعلام شد. اين دارو براي درمان بيماران مبتلا به كرون متوسط تا شديد كه پاسخي از درمان با ساير داروها دريافت نكرده‌اند، به كار مي‌رود. اين دارو در واقع از خانواده دارويي Anti-TNF است و علاوه بر كاهش علايم بيماري، باعث افزايش طول مدت حالت خاموشي بيماري و همچنين بهبود كيفيت زندگي بيمار هم مي‌شود. عوارض جانبي ناشي از مصرف اين دارو تنها در 5 درصد بيماران ايجاد مي‌شود كه از مهم‌ترين آنها عفونت‌هاي دستگاه تنفسي فوقاني، عفونت سيستم ادراري و آرترالژي بوده است. اين عوارض در حد خفيف ايجاد مي‌شود و به خوبي توسط بيماران قابل تحمل است.

كولونوسكوپي مسلما يك عمل پزشكي مطبوع نيست اما غربالگري منظم سرطان كولون مي‌تواند به صورت بالقوه زندگي شما را نجات دهد. هر چند تاكنون گفته شده كه مردان و زنان از سن 50 سالگي غربالگري با كولونوسكوپي را شروع كنند، نتايج تحقيقات جديد نشان مي‌دهد كه تومورهاي كولون در مردان نسبت به زنان بيشتر و زودتر رخ مي‌دهد بنابراين به نظر مي‌رسد دستورالعمل‌هاي غربالگري بايد مورد بازبيني مجدد قرار گيرند. در اين مطالعه نتايج غربالگري با كولونوسكوپي بيش از 44 هزار فرد در طول 4سال بررسي شد. مردان نزديك 2 برابر بيشتر از زنان مبتلا به انواع ضايعات غيرطبيعي در كولون بودند، به‌طور مثال 25 درصد مردان در مقابل 15درصد زنان مبتلا به آدنوم بودند و حدود 5/1درصد مردان و 7/0 درصد زنان سرطان كولون داشتند. اگر سن شروع اين ضايعات را نيز در نظر بگيريم، مردان زودتر از زنان با اين ضايعات مواجه شده بودند. در واقع با بررسي‌هاي بيشتر نشان ‌داده شده كه ميان زنان و مردان يك فاصله 10 ساله از نظر بروز آدنوماهاي پيشرفته وجود دارد كه بايد در برنامه‌هاي غربالگري مدنظر قرار گيرند.

پژوهشگران علوم پزشکی در کشور استرالیا در حال تولید قرص جدیدی هستند که به زودی مبتلایان به بیماری شایع دیابت را از تزریق انسولین بی نیاز خواهد کرد.این متخصصان ادعا می کنند: قرص جدید نه تنها برای درمان بلکه همچنین در پیشگیری از این بیماری شایع و مشکل ساز، موثر خواهد بود.
دیابت نوع ۱ یا دیابت نوجوانان، که نوعی بیماری خودایمنی است و در نتیجه تخریب نابجای سلول‌های مولد انسولین بوسیله دستگاه ایمنی بدن رخ می‌دهد. علت این بیماری که معمولا افراد را در سنین نوجوانی درگیر می‌کند، دقیقا مشخص نیست و علاجی هم برای آن وجود ندارد. این بیماران مجبورند از همان ابتدا با تزریق انسولین خارجی کمبود این هورمون را در بدن رفع کنند و قند خود را در حالت عادی نگه دارند.
یک گروه بین المللی از متخصصان در دانشگاه استرالیایی «کیورتین» ادعا کرده اند که با تولید داروی خوراکی جدید بیماران دیابتی جایگزینی برای مصرف مداوم انسولین پیدا خواهند کرد و دیگر نیازی به تزریق دردناک انسولین نخواهند داشت.
پروفسور اریک هلمرهورست و دستیاران وی طی ۱۰ سال گذشته روی میلیون ها ترکیب مختلف در پایگاه داده های دارویی مطالعه و آزمایش کردند تا بتوانند نقشه مولکولی انسولین را در آنها شبیه سازی کنند. وی می گوید: ما در آزمایشگاه و روی مدل های رایانه ای، سه میلیون ساختار ترکیب دارویی را بررسی کردیم تا دریابیم که توانایی کدامیک از آنها شبیه به نقشه مولکولی انسولین است. بنابراین گزارش، تیم پروفسور هلمرهورست بالاخره از بین این چند میلیون ساختار، نمونه مناسبی را پیدا کرده و در تلاش برای تولید داروی جدید، مطابق با این مدل ساختاری انتخاب شده هستند تا رویای آنها برای حذف انسولین تزریقی از رژیم دارویی این بیماران تحقق پیدا کند.

“تلومرها” (Telomere) رشته‌های برجسته‌ای از “دی.ان.آ” که در انتهای کروموزوم‌ها قرار دارند . تلومر (Telomere) پایانه فیزیکی کروموزم‌های خطی می‌باشد که از یک توالی غیر کد کننده تشکیل یافته است. در پستانداران تلومر مرکب از تعداد متغیری توالی‌های تکراری، با رمز TTAAGGG می‌باشد. توالی تکرارا شونده تلومری در سایر جانداران نیز دارای فرمول کلی مشابهی است که این شباهت نشاندهنده نقش حیاتی و در نتیجه محفوظ باقی ماندن ساختار تلومر می‌باشد. 
تلومرها با هر تقسیم سلولی کوتاه‌تر می‌شوند. تلومرهای کوتاه‌تر نشان‌دهنده سلول‌های مسن‌تر هستند و بنابراین نشانگر مسن‌شدن بیولوژیکی هستند که در هر فرد متفاوت است.  پژوهشگران علوم پزشکی به زودی آزمایشهای ساده ای را برای اندازه گیری طول تلومرهای بیمارن ارایه خواهند داد. اندازه تلومرها بیانگر سرعت کهولت در انسان میباشد.
تلومرها بخشهایی از DNA به شمار می روند که پوشاننده بخشهای انتهایی کروموزومها بوده و از آنها در برابر آسیبها و کاهش عملکرد سلولی متناسب با بالا رفتن سن محافظت می کند. گفته می شود هرچه طول تلومرها کوتاهتر باشد سرعت سالخوردگی در افراد سریعتر می شود.  تلومرها کلاه هایی هستند که در هر دو سر کروموزمها قرار دارند و می توانید تلومرها را به بخش پلاستیکی انتهای بندهای کفش تان تشبیه کنید. تلومرها متشابه به این پلاستیکها از فرسوده شدن کرموزومها جلوگیری می کنند. کروموزومها محل نگهداری ژنهای ما میباشند و هرگاه سلول های بدن برای ایجاد انساج جدید تقسیم میشوند، تلومرها کوتاه تر می شوند.این خاصیت تلومرها به دانشمندان این امکان را می دهد تا از تلومرها منحیث یک نوع ساعت بیولوژیک(زیستی) استفاده کنند.
طول تلومرها بیانگر عمر هر حجره (سلول) است و وقتی این خاصیت تعمیم داده شود نشانه گر خوبی برای وضعیت سلامت عمومی فرد خواهد بود. مطالعات انجام شده روی افراد داوطلب و طول تلومرها ارتباط مستقیم فعالیت و شیوه زندگی را با طول تلومرها روشن ساخته است. تلومرهای کسانی که بصورت منظم ورزش می کنند از کسانی که ورزش نمی کنند و یا نا منظم ورزش میکنند بلندتر است. کسانیکه تحت فشارهای روانی و کاری شدیدی قرار دارند نیز دارای تلومرهای کوتاهتری نسبت به کسانی هستند که تحت چنین فشارهایی نیستند. برخی بیماریها نیز روی طول تلومرها تاثیر دارد. بیماریهای قلب و عروق، چاقی و آلزایمر از این دسته بیماری ها هستند.
دو گروه از پژوهشگران شرکتهایی را تاسیس کرده اند که چنین آزمایشهایی را با اندازه گیری طول تلومرها فراهم میکنند. محققان اسپانیایی آزمایش خون ۴۳۵ پوندی را ابداع کرده اند که به گفته آنها می تواند با دقتی بالا طول تلومرهای فرد، بخشی از DNA که گفته می شود با طول عمر در ارتباط است را اندازه گیری کند. فروش آزمایش جدید خونی که می تواند بر اساس سنجش سرعت سالخوردگی در افراد، طول عمر و زمان حدودی مرگ طبیعی آنها را تعیین کند، به زودی در انگلستان آغاز خواهد شد. شرکتی اسپانیایی با نام LifeLength با توجه به این رویداد آزمایش تجاری با نام “تست مرگ” ارائه کرده که می تواند مدت طول عمر افراد را تعیین کند. به گفته “ماریا بلاسکو” از مرکز ملی تحقیقات سرطان در اسپانیا در مادرید دانستن اینکه آیا طول تلومرهای انسان نسبت به سن وی در اندازه عادی است یا نه می تواند میزان سلامت انسانها را تعیین کرده و سن فیزیولوژیکی آنها را پیش از اینکه بیماری ها خود را نشان دهند، اعلام کند.
ماریا آ. بلاسکو یکی از موسسین شرکت طول زندگی Life Lenght و رییس گروه تلومر و تلومریس در مرکز ملی پژوهشهای سرطانی اسپانیا بیان میدارد که دانستن اینکه طول تلومرهای ما به اندازه طبیعی خود هستند یا نه بیانگر وضعیت صحت عمومی ما خواهد بود و این معلومات عمر فزیولوژیک ما را قبل از اینکه مریض شویم به ما نشان خواهد داد. آقای کلوین اچ هارلی یکی از بنیانگذاران شرکت بهداشت تلوم Telome Health نیز میگوید که تلومرها یکی از بهترین شاخص ها برای کسب آگهی از وضعیت ژنتیکی، سبک زندگی گذشته و محیط زندگی ما میباشد. از اوایل بهار امسال این دو شرکت خدمات اندازه گیری تلومر را به مراکز پژوهشی و شرکتهایی که روی تلومرها و رابطه آنها با کهولت و مریضی تحقیق میکنند ارایه می دهند. مردم نیز شاید در پاییز امسال بتوانند به این خدمات از طریق پزشکان، آزمایشگاه ها و یا حتی مستقیمن و در داروخانه ها دسترسی داشته باشند. هر چند که جذابیت این موضوع بین شرکتهای پژوهشی بسیار بالاست ولی برخی ها صحت یافته های جدید را تحت سوال قرار می دهند.
آقای نیلش سمانی رییس بخش قلب و عروق در دانشگاه لیسستر در انگلستان میگوید که ما هنوز این را تعیین نکرده ایم که چه طولی، خواه کوتاه و خواه بلند، طبیعی(نرمال) و یا غیر طبیعی است. ولی آقای هارلی بیان میدارد که اطلاعات جمع آوری شده به اندازه یی هست که بتواند به مردم وضع صحت عمومی شان را نشان بدهد و به آنها کمک می کند تا تصمیمهایی برای تغییر در سبک زندگی، رژیم غذایی، ورزش و یا مقدار فشار روحی/کاری خود بگیرند.
انتظار می رود این تست خون در سراسر اروپا، انگلستان و آمریکا با استقبال زیادی مواجه شود زیرا بسیاری از انسانها هستند که مشتاقند حدود زمان مرگ طبیعی خود را بدانند. در کنار این اطلاعات، این تست خون به افراد کمک می کند رفتارهای سالم و بهداشتی را در زندگی پیش بگیرند، رژیم غذایی خود را بهبود بخشیده و از میزان استرس زندگی بکاهند. با استفاده از این تست می توان کوچکترین اختلافات میان طول تلومرها را تعیین کرد و با استفاده از تکنیکی بسیار سریع و ساده اطلاعات به دست آمده را تحلیل و بررسی کرد.

برگزار کننده: انستیتو تحقیقات ایمونولوژی آسم آلرژی دانشگاه علوم پزشکی تهران
زمان برگزاری: ۱ الی ۳ اسفند ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، تالار امام بیمارستان امام خمینی

سایت همایش

محققان روش جديدي را ابداع كرده‌اند كه به تشخيص سريع‌تر استئوآرتريت در مراحل اوليه كمك مي‌كند، به اين ترتيب تاخير انداختن در پيشرفت بيماري براي سال‌ها يا حتي توقف آن براي هميشه امكان‌پذير شده است. در اين روش تشخيصي که از اسکنر MRI استفاده مي‌شود، Stage‌هاي اوليه بيماري نيز تشخيص داده مي‌شود. اين روش dGEMRIC ناميده مي‌شود که در واقع همان MRI تاخيري تقويت شده با گادولينيوم غضروف است. به نظر مي‌رسد با اين روش گام بزرگي در تشخيص برداشته شده، اما مشکلي که باقي مي‌ماند، آنکه اين اندازه‌گيري تنها مي‌تواند در قسمت محدودي از غضروف انجام شود و هنوز روشي ابداع نشده که تمام غضروف را در يک بار اندازه‌گيري مورد بررسي قرار دهد. اميد است با حل تمام بي‌نظمي‌هاي موجود در تصاوير MRI، اين مشکل نيز حل شود. اين روش جديد هم در افراد سالم و هم در افراد مبتلا به استئوآرتريت آزموده شده و نتايج حاکي از آن هستند که اين بيماري اکنون مي‌تواند با روش‌هايي که قبلا امکان‌پذير نبود، پايش شود. محققان در تلاش هستند تا اين روش با آساني بيشتري در بالين پياده شود و در آينده پيشرفت بيشتري نيز داشته باشد.

وقتي سرطان ريه سربرمي‌آورد، قبل از آنكه تشخيص داده شود، اغلب به آهستگي به stageهاي بالاتر گسترش پيدا مي‌كند، اما مهندسان بيولوژيك و دانشمندان پزشكي در تحقيق جديدي نشان دادند كه چگونه ابداع آنها مي‌تواند علامت خطر ابتلا به اين سرطان را زودتر اعلام كند. اين تكنولوژي بسيار حساس نوع خاصي از مولكول را در جريان خون تشخيص مي‌دهد كه نشان از وجود سرطان ريه دارد. در واقع اين تکنولوژي با تشخيص تغييرهايي كه در مولكول micro RNA طي بروز سرطان ريه رخ مي‌دهد، به تشخيص زودتر سرطان ريه كمك مي‌كنند. آنها گستره پلاسماي خون را روي نابوپروب مبتني بر پروتئين‌ قرار مي‌دهند كه داراي يك سوراخ ريز در يك غشاي نازك است و تنها به مولكول موردنظر اجازه عبور مي‌دهد. زماني كه مولكول microRNA مرتبط با سرطان ريه ظاهر مي‌شود، با اعمال يك جريان يوني روي اين نانوپروب، تغييرهاي جريان يوني اندازه‌گيري و سرطان ريه تشخيص داده مي‌شود. اين سنسور نانوپروب جديد به اندازه كافي حساسيت و اختصاصيت دارد كه micro RNA‌ها را تشخيص دهد.

براساس گزارش شرکت Cellnovo، اين شركت تاييديه CE Mark را براي نخستين سيستم سيار مديريت ديابت در دنيا دريافت كرده كه خود پيشرفت عظيمي است براي اين شركت و بيماراني كه با بيماري ديابت دست و پنجه نرم مي‌كنند. اين سيستم مديريتي براساس اصول تكنولوژي موبايل و بدون‌سيم طراحي شده كه شامل پمپ پچ انسولين، گوشي با صفحه نمايش لمسي، يك پايشگر ساخته شده براي قندخون، يك مجموعه كاربردي قابل‌گسترش و يك سيستم بدون سيم است. شركت Cellnovo مدعي است با اين ابداع، اولين پمپ انسوليني را ارائه كرده كه با تركيب عملكردهاي لازم كيفيت‌هاي ضروري موجود را در يك دستگاه جمع كرده تا بيماران در تمام ساعت‌هاي شبانه‌روز پايش مناسبي از قندخون خود داشته باشند. با اين دستگاه جديد، درمان ديابت ساده‌تر و دقيق‌تر خواهد شد. در حال حاضر اين پمپ پچ‌، كوچك‌ترين و دقيق‌ترين دستگاه پايش قندخون موجود در بازار است و براي كساني كه با آيفون‌هاي اپل، صفحه نمايش لمسي و گوشي بدون‌سيم آشنا هستند، كاربرد ساده‌اي دارد.

متخصصان علوم پزشکی در تلاش برای طراحی کامل یک حسگر الکتروشیمیایی هستند که به زودی امکان اندازه گیری قند خون را از روی قطرات اشک میسر می سازد. تکمیل پروژه ساخت حسگر جدید میلیون ها بیمار دیابتی را از تست های سوزنی دردناک برای اندازه گیری قند خون خلاص خواهد کرد.
به نوشته روزنامه یواس ای تودی، گزارش کامل ساخت این حسگر در مجله انجمن شیمی آمریکا با عنوان «شیمی تحلیلی» منتشر شده است. مارک میرهوف و دستیاران وی که حسگر اشکی را طراحی کرده اند، می گویند: حدود ۵ درصد از جمعیت جهان دیابت دارند و این یافته کمک بزرگی برای این بیماران خواهد بود. این بیماری یک مشکل بهداشت عمومی به سرعت رو به رشد بوده و عامل اصلی این رشد سریع، افزایش بی وقفه نرخ ابتلا به چاقی است که افراد را مستعد ابتلا به دیابت نوع دوم می کند. در تست جدید قند خون، نیاز به سوراخ کردن انگشت و استفاده از قطره خون نیست بلکه با اندازه گیری قند خون موجود در اشک می توان این تست را بدون درد و بدون استفاده از سوزن انجام داد.

محققان قصد دارند در گام بعدي اين تركيب را روي سلول‌هاي سرطاني پوست و لوزالمعده آزمايش كنند. اين بار نيز حيات‌وحش هديه ديگري به انسان داده است. نوعي تركيب مخصوص كه در قارچ‌هاي سمي جنگل‌هاي جنوب غربي چين مي‌رويد، مي‌تواند اثربخشي داروهاي ضدسرطان را چند برابر كند. 
‌دكتر كبين ليو، متخصص سيستم ايمني بدن از مركز مبارزه با سرطان دانشگاه جورجيا معتقد است تركيب ورتيسيلين A باعث حساس شدن سلول‌هاي سرطاني به داروي TRAILمي‌شود. اين دارو پس از تاثير گذاشتن روي سلول‌هاي سرطاني آنها را وادار به خودكشي مي‌كند. اين تركيب، مقاومت سلول‌هاي سرطاني در برابر داروي تريل را بسيار كم مي‌كند. نام اين دارو از ليگاندهايي گرفته شده كه به گيرنده‌هاي سطح سلول متصل شده و سلول‌هاي سرطاني را به سمت خودكشي سوق مي‌دهند.
اين فرآيند نوعي مرگ برنامه‌ريزي شده سلولي است. مقاومت دارويي چه ذاتي باشد و چه اكتسابي، يكي از بزرگ‌ترين مشكلات بيماران مبتلا به سرطان است. بر همين اساس و طبق آمار 90 درصد درمان‌هاي انجام شده در بيماران مبتلا به متاستازيك با مشكل مقاومت سلول‌هاي سرطاني در برابر داروها مواجه‌اند. دكتر ليو معتقد است اگر بتوان داروها را وادار به فعاليتي دوباره در بدن بيمار كرد بسياري از افراد مبتلا به سرطان زنده خواهند ماند. تجربه نشان مي‌دهد چگونه سلول‌هاي سرطاني با مهارت زياد، خود را نسبت به داروي تريل بي‌حس و مقاوم مي‌كنند.
دكتر وندي بلاگ، متخصص زيست‌شناسي سلولي در دانشگاه جورجيا معتقد است اكثر سلول‌هاي سرطاني راه مقاوم شدن نسبت به اين دارو و خلاص شدن از شر اثرات آن را ياد گرفته‌اند. بعلاوه سلول‌هاي سرطاني سرسخت در برابر تاثير طبيعي دارو كه خودكشي سلولي است، مقاوم شده‌اند.
با آزمايش روي موش‌ها مشخص شد تركيب ورتيسيلين A به تنهايي براي از بين بردن سلول‌هاي سرطاني كافي است اما مقدار دوز موثر بر سلول‌هاي سرطاني باعث مريض شدن موش‌ها شد كه مشكلي معمول در اكثر روش‌هاي درمان سرطان است اما وقتي دوز كمتري از ورتيسيلين A با داروي تريل تركيب شد به ماده قدرتمندتري بادوام بيشتر تبديل شد و توانست سلول‌هاي سرطاني مقاوم را هم از بين ببرد.
علاوه بر اين محققان دريافتند اين تركيب اثر داروهايي نظير اتوپوسيد و سيپلاتين را كه معمولا براي درمان سرطان به كار مي‌روند، تقويت مي‌كند.‌ يكي از راه‌هاي اثرگذاري ورتيسيلين A تنظيم درست ژن BN1P3 است. اين ژن باعث ارتقاي فرآيند مرگ سلولي مي‌شود.
سلول‌هاي سرطاني براي خاموش كردن BN1P3 از فرآيندي به نام متيلاسيون DNA استفاده مي‌كنند اما ورتيسيلين A باعث تغيير اين فرآيند و فعال كردن مجدد ژن BN1P3 مي‌شود. ‌همه سلول‌ها از فرآيند متيلاسيون DNA استفاده مي‌كنند، اما نحوه استفاده سلول‌هاي سرطاني از اين فرآيند كمي متفاوت است. ‌شايد ورتيسيلين A به نوعي فرآيند متيلاسيون سلول‌هاي سرطاني را تغيير مي‌دهد كه سلول‌هاي سرطاني به داروي تريل حساس مي‌شوند.
‌محققان مطالعات زيادي روي سلول‌هاي سرطاني روده انسان، تومورهاي بدخيم و سلول‌هاي سرطاني سينه كه مقاومت بسيار بالايي نسبت به درمان دارويي شامل داروي تريل دارند انجام داده‌اند البته قبل از آزمايش‌هاي باليني و كلينيكي بايد مطالعات بيشتري در زمينه مسموميت دارويي تركيب جديد انجام گيرد. محققان قصد دارند در گام بعدي اين تركيب را روي سلول‌هاي سرطاني پوست و لوزالمعده آزمايش كنند. ورتيسيلين A ابتدا توسط دكتر پينگ وو در دانشگاه ژيجيانگ چين از قارچ گرفته شد و سپس براي بررسي‌هاي بيشتر توسط دكتر ليو به دانشگاه جورجيا منتقل شد.