پزشکی بالینی

نتایج پژوهشی جدید حاکی از آن است که مصرف داروهای افسردگی در دوران بارداری باعث وضع حمل پیش از موعد می‌شود. محققان دانشگاه ییل آمریکا، سه هزار زن بارداری که بیماری افسردگی طی دوران حاملگی برای آن‌ها تشخیص داده شده بود را به منظور تاثیر افسردگی در زایمان زودرس مورد بررسی قرار دادند. پژوهشگران متغیرهاي گوناگوني نظير سابقه سلامتی، سن، مصرف دارو و وضعیت اجتماعی_اقتصادی این گروه از زنان را نیز تحت کنترل قرار دادند تا نتایج قابل اطمینانی به دست بیاورند. طی این بررسي، محققان دریافتند که هیچ رابطه‌ای بین افسردگی و تولد زودرس وجود ندارد.
نتایج چندین تحقیق گذشته نشان داده است که افسردگی به خودی خود باعث تولد زودرس می‌شود، اما طی این تحقیق، پژوهشگران دریافتند زنانی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کنند، در معرض قابل توجهی از وضع حمل زودرس قرار دارند.
به گزارش ایسنا، محققان بر اساس يافته‌هاي حاصل از اين تحقيق به زنان باردار توصیه می‌کنند که به علت افسردگی، بارداری خود را به خطر نیندازند و در صورت نیاز یا عدم نیاز به استفاده از ضد افسردگی‌ها باید با پزشک خود مشورت کنند و نباید دچار استرس و نگرانی شوند. همچنین باید در نظر داشته باشند که خطر زایمان زودرس تنها یکی از عوامل بسیاری است که باید به آن اهمیت دهند. شرح کامل این پژوهش در مجله «Epidemiology» منتشر شده است.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد زنان مبتلا به سرطان پستان پیشرفته که دارای میزان آمادگی جسمانی بالا در طول روند درمان هستند، بیشتر از زنان با میزان تناسب اندام پایین در طول درمان عمر می‌کنند. با توجه به مطالعه انجام شده توسط محققان مرکز پزشکی دانشگاه دوک، درمان سرطان پستان می‌تواند عملکرد قلب و ریه را در زنان تضعیف کند و این اختلالات می‌تواند برای سال‌ها پس از درمان نیز وجود داشته باشد. در این مطالعه، محققان ظرفیت ریه و قلب تقریبا 250 زن در حالت استراحت و طی ورزش را در نقاط مختلف در طول درمان سرطان سینه آزمایش کردند.
یافته‌ها حاکی از آن است که در میان افراد مبتلا به سرطان پستان پیشرفته، زنانی که دارای سطح آمادگی بالایی در طول درمان بودند، احتمال بیشتری وجود داشت كه زنده بمانند. بقای متوسط 36 ماه در میان زنان با سطح بالایی از آمادگی جسمانی، نسبت به 16 ماه در بیماران با تناسب اندام کم بود.
به گزارش ایسنا، نتایج نشان داد به طور کلی، زنان مبتلا به سرطان پستان، عملکرد قلب و ریه نسبت به زنان سالم هم سن و سال و حتی آنهایی که بی‌تحرک بودند، بسیار بدتر است. برای برخی از بیماران مبتلا به سرطان، کاهش در سطح آمادگی جسمانی شدید بود. در یک سوم از زنان مورد مطالعه، سطح تناسب اندام آن قدر کم بود که آنها را از انجام وظایف خانه‌داری، بالا رفتن از پله یا پیاده‌روی به مسافت نیم مایل باز ماندند. «لی جونز» نویسنده پژوهش و استاد مرکز پزشکی دوک گفت: سطح آمادگی جسمانی می‌تواند نشانگر میزان زنده ماندن در میان بیماران مبتلا به سرطان باشد، اما نكته قابل توجه در مورد تناسب اندام اين است که ما می‌توانیم آن را با تمرین ورزشی بهبود بخشیم. این پژوهش در «Journal of Clinical Oncology» منتشر شده است.

اسکار يا جوشگاه، نتيجه نهايي ترميم زخم است. در انسان‌ها و بسياري از حيوانات، بافت آسيب‌ديده به جاي جايگزين‌شدن با بافت اختصاصي آن منطقه خاص، زخم‌ها با اسکار يا جوشگاه پر مي‌شوند. البته بي‌شک بيشتر افراد ترجيح مي‌دهند زخمشان بدون به جا ماندن جوشگاه بهبود يابد، هر چند اين روند به زمان نياز داشته باشد. زخم‌ها به خصوص ممکن است در صورتي که وسيع باشند اسکار ايجاد کنند و بدشکل شوند. وسعت اسکار شکل گرفته به عوامل متعددي بستگي دارد: ميزان بافت آسيب‌ديده اطراف زخم، طول مدت زماني که زخم باز باقي‌مانده است، موقعيت آناتوميک زخم و عوامل ژنتيکي موثر در بهبودزخم. هرگاه ميزان بافت اسکار تشکيل‌شده بيشتر از مقدار موردنياز باشد، اسکار‌ هايپرتروفيک ناميده مي‌شود. حاصل رشد سريع اوليه و سپس محو‌شدن و چروک‌خوردگي بعدي آن در طول سال‌ها اسکار‌ هايپرتروفيک بوده که اغلب يک نقص پوستي عريض و نامطلوب است. برخي افراد بيماري ژنتيکي را به ارث مي‌برند که با توليد بيش از حد اسکار شناخته مي‌شود. اين اسکارها، اسکارهاي کلوئيدي ناميده مي‌شوند. اسکارهاي کلوئيدي از اسکارهاي‌ هايپرتروفيک کاملا متفاوت هستند. اسکارهاي کلوئيدي به بزرگ‌تر شدن از زخم اوليه تمايل دارند. آنها معمولا پس از برش‌هاي جراحي ايجاد مي‌شوند و باقي مي‌مانند. هم اسکارهاي‌ هايپرتروفيک و هم اسکارهاي کلوئيد در سياه‌پوستان شايع‌تر است. ارتباط ميان رنگ پوست و توليد اسکار شناخته شده است اما فرايندهايي که باعث ارتباط رنگ تيره پوست با تشکيل اسکار مي‌شوند، نامشخص‌اند. در دنياي امروز، روش‌هاي مراقبت از زخم که براي جلوگيري از شکل‌گيري اسکار اضافه انجام مي‌شوند، بسيار اهميت دارند. يک قرن قبل، انسان به بهبود موفق يک زخم قانع بود اما امروز انتظار داريم زخم بدون برجاي گذاشتن يک اسکار واضح بهبود يابد و رفع شود.

ادامه مطلب

واکنش‌هاي ناخواسته دارويي- با شيوع 1/0 تا 1 درصدي در ميان مصرف‌کنندگان دارو- يکي از مشکلات جدي نظام سلامت محسوب مي‌شوند. ميزان مرگ‌و‌مير ناشي از واکنش‌هاي دارويي در بيماران بستري 3/0 درصد تخمين زده شده است. از آنجا که پوست وسيع‌ترين عضو بدن است، واکنش‌هاي پوستي متعاقب مصرف دارو نيز بسيار شايع هستند. مکانيسم دقيق ايجاد بسياري از بيماري‌هاي پوستي ناشي از دارو کاملا مشخص نيست و مکانيسم‌هاي مرتبط و غيرمرتبط با واکنش‌هاي ايمني براي آنها درنظر گرفته شده است. مشخصات داروهايي که باعث واکنش حساسيتي مي‌شوند عبارتند از:
۱- وزن مولکولي بالاي 4000 (مانند انسولين و اريتروپويتين).
۲- وجود پروتئين‌هاي بيگانه يا پلي‌پپتيدهاي بزرگ با منشاء غيرانساني (مانند استرپتوکيناز، انسولين گاوي، مونوکلونال آنتي‌بادي‌هاي مشتق از مورفين).
۳- توانايي دارو يا متابوليت فعال آن در اتصال به يک پروتئين حامل و تشکيل يک آنتي‌ژن کامل (مانند پني‌سيلين‌ها و سولفوناميدها).
بيماري‌هاي ناشي از مصرف دارو اغلب در يکي از دو گروه حاد يا مزمن قرار داده مي‌شوند.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA)، تاليگلوسراز آلفا (Taliglucerase alfa) تزريقي با نام تجاري الليسو (Elelyso) را براي درمان بيماري گوچر (Gaucher Disease) مورد تاييد قرار داده است. اين دارو، يک آنزيم‌درماني جايگزين (ERT) براي درمان درازمدت بزرگسالان با تشخيص قطعي بيماري گوچر نوع يک است. الليسو، نخستين آنزيم‌درماني جايگزين بر پايه سلول گياهي مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا براي بيماري گوچر است. همچنين، الليسو اولين داروي به‌دست آمده از سلول گياهي مورد تاييد اين سازمان است که با کمک مهندسي ژنتيک از سلول‌هاي هويج مشتق شده است. الليسو، شکلي از آنزيم ليزوزومال انساني، گلوکوسربروزيدازاست که براي درمان بيماري گوچر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مانند هر داروي پروتئيني داخل وريدي، در مورد آنزيم‌درماني جايگزين نيز احتمال واکنش‌هاي آلرژيک شديد (از جمله آنافيلاکسي)در بيماران تحت درمان با الليسو وجود دارد. به علاوه، واکنش‌هاي مرتبط با اينفيوژن (از جمله واکنش‌هاي آلرژيک) که به واکنش‌هاي بروز يافته طي 24 ساعت اول اينفيوژن گفته مي‌شود، شايع‌ترين عوارض مشاهده شده در مطالعات مرتبط به الليسو محسوب مي‌شود. شايع‌ترين واکنش‌هاي مرتبط به اينفيوژن الليسو عبارت بودند از سردرد، دردقفسه سينه، ضعف و بي‌حالي، کهير، قرمزي غيرطبيعي پوست، افزايش فشارخون، دردکمر و مفاصل و گرگرفتگي. بيشتر اين واکنش‌ها خفيف بودند و نيازي به درمان نداشتند. مديريت درمان واکنش‌هاي ناشي از اينفيوژن الليسو براساس نوع و شدت اين واکنش‌ها صورت مي‌گيرد. همانند ساير پروتئين‌هاي درماني، در مورد آنزيم‌درماني جايگزين نيز احتمال توليد آنتي‌بادي‌ها عليه الليسو وجود دارد. بيماري گوچر در افرادي که به ميزان کافي از آنزيم گلوکوسربروزيداز توليد نمي‌کنند بروز مي‌کند. کمبود اين آنزيم باعث مي‌شود چربي‌ها در طحال، کبد، کليه‌ها و ساير اعضاي بدن تجمع يابند. علايم اصلي بيماري گوچر عبارتند از آسيب کبد يا طحال، آنمي، افت پلاکت‌ها و مشکلات استخواني. در کشور ايالات متحده حدود 6 هزار نفر از نوع يک بيماري گوچر رنج مي‌برند.

سازمان غذا و داروی آمریکا  (FDA) به تازگی داروی جدیدی را برای درمان رینیت آلرژیک فصلی مورد تایید قرار داده است. این دارو به شکل اسپری نازال است و دیمیستا (Dymista) نام دارد. دیمیستا با هدف تسکین علایم رینیت آلرژیک فصلی (عطسه، خارش و گرفتگی بینی) در بیماران بالای 12 سال که برای درمان به طور همزمان به آزلاستین هیدروکلراید (Azelastine Hydrochloride) و فلوتیکازون پروپیونات (Fluticasone Propionate) نیاز دارند، تجویز می شود. رینیت آلرژیک فصلی سالانه حدود 60 میلیون نفر از مردم آمریکا را گرفتار می کند. دیمیستا برای این بیماران به صورت دوبار در روز تجویز می شود. اثربخشی و ایمنی دیمیستا روی بیش از 4 هزار بیمار موردمطالعه قرار گرفته است. در مطالعه روی ایمنی درازمدت دیمیستا بیش از 600 بیمار شرکت داشتند. مدیر عامل شرکت مدا (MEDA) معتقد است دیمیستا درمان موثر برای بیمارانی است که از عارضه رو به رشد رینیت آلرژیک فصلی رنج می برند. پیش بینی می شود دیمیستا در نیمه دوم سال 2012 میلادی وارد بازار دارویی آمریکا شود.

برگزار کنندگان: انجمن متخصصین بیماری های عفونی و گرمسیری ایران، انجمن حمایت از بیماران عفونی کشور، مرکز مدیریت بیماری های وزارت بهداشت
زمان برگزاری: ۳۰ دی الی ۴ بهمن ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۵/۱۰/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، نیاوران، خیابان آقایی، سازمان ایرانی مجامع بین المللی ICIC

همایش های همزمان:
سیزدهمین کنگره پرستاری بیماری های عفونی و گرمسیری ایران
دوازدهمین کنگره علوم پایه پزشکی بیماری های عفونی و گرمسیری

سایت همایش

برگزار کنندگان: انجمن متخصصین بیماری های عفونی و گرمسیری ایران، انجمن حمایت از بیماران عفونی کشور، مرکز مدیریت بیماری های وزارت بهداشت
زمان برگزاری: ۳۰ دی الی ۴ بهمن ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۵/۱۰/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، نیاوران، خیابان آقایی، سازمان ایرانی مجامع بین المللی ICIC

همایش های همزمان:
بیست و یکمین کنگره بیماری های عفونی و گرمسیری ایران
دوازدهمین کنگره علوم پایه پزشکی بیماری های عفونی و گرمسیری

سایت همایش

برگزار کنندگان: انجمن روماتولوژی ایران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
زمان برگزاری: ۲۶ الی ۲۸ مهر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۶/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سایت همایش

برگزار کنندگان: انجمن مولتیپل اسکلروز ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن مغز و اعصاب ایران، مرکز تحقیقات ام اس سینا
زمان برگزاری: ۱۱ الی ۱۲ آبان ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۶/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، هتل المپیک

سایت همایش

برگزار کننده: انجمن علمی روان پزشکان ایران
زمان برگزاری: ۱۱ الی ۱۳ آبان ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، سالن همایش های بیمارستان میلاد

سایت همایش

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، انجمن تغذیه ایران
زمان برگزاری: ۱۵ الی ۱۸ آبان ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۵/۵/۱۳۹۱
مکان برگزاری: اصفهان

سایت همایش

سایت همایش

آزمايش موفقيت‌‌آميز روي موش‌هاي طاس اميدهايي را براي درمان طاسي در ميان دانشمندان به وجود آورده است. در پي کاميابي گروهي از پژوهشگران ژاپني که مدعي‌اند توانسته‌اند رشد موي موش‌هاي طاس را به اين جانوران بازگردانند، اکنون دانشمندان اميدوارند بتوانند اين عارضه را در مورد انسان نيز درمان کنند. بر‌ اين اساس يک گروه از پژوهشگران ژاپني در موسسه پژوهشي علوم لابراتوار تسوجي در دانشگاه توکيو پس از مدت‌ها پژوهش و آزمايش سرانجام موفق شدند با تزريق کيسه‌ها و يا غده‌هايي که از سلول‌هاي بنيادي به دست آورده بودند، در زير پوست گونه‌هاي موش طاس، موي اين جانوران را به آنها باز گردانند. به گزارش سپید، اين موش‌ها اکنون در يک روند متعارف مو در آورده‌اند و سيکل رشد مو به صورت طبيعي در آنها ادامه دارد. براي به کار گرفتن سلول هاي بنيادي لازم است اين سلول‌ها را به صورت بافت يا اندام رشد دهند و سپس آنها را به بدن منتقل کنند و پيوند زنند. براي اين کار تا پيش از اين پژوهش ضرورت داشت که ياخته‌هاي بنيادي را از جنين يا در مرحله آغازين رشد جانور يا انسان به دست آورند. با اين همه پروفسور تاکاشي تسوجي که اين گروه پژوهشگران را هدايت مي‌کرد متوجه شد اين غده‌ها را مي‌توان از سلول‌هاي بنيادي بالغ نيز به دست آورد. اين پژوهش اکنون اميدهايي را براي درمان عارضه طاسي با استفاده از پيوند سلول‌هاي خود فرد در ميان پژوهشگران ايجاد کرده است.

يک مطالعه جديد ادعا مي‌كند سطوح كم تستوسترون در مردان مي‌تواند خطر ابتلا به ديابت را افزايش ‌دهد. در واقع محققان دريافته‌اند كه سطوح‌ كم تستوسترون با مقاومت بيشتر به انسولين مرتبط است. اين مطالعه اولين در نوع خود است كه به طور مستقيم نشان مي‌دهد چگونه سطوح كم تستوسترون در بافت چربي مي‌تواند زمينه‌ساز بروز ديابت نوع2 باشد. هورمون تستوسترون در تمام بدن تاثير مي‌گذارد و سطح كم آن به باعث چاقي مي‌شود. اين هورمون از طريق ملکول‌هايي به نام گيرنده آندروژن روي سلول‌‌هاي چربي عمل مي‌كند. اين مولكول‌ها تستوسترون را قادر مي‌سازد ژن‌هاي مرتبط با چاقي و ديابت را فعال كنند. اين تحقيق نشان مي‌دهد در موش‌هايي كه عملكرد تستوسترون آنها در بافت چربي مختل شده، نسبت به موش‌هايي كه مشكلي از اين نظر ندارند، بيشتر احتمال دارد كه مقاومت به انسولين نشان دهند. اين مقاومت در اثر اختلال عملكرد تستوسترون ربطي به مقدار وزن بدن ندارد. اين نتايج كه از دانشگاه ادينبورگ برخاسته، همچنين مي‌تواند توضيح دهد كه چرا مردان مسن‌تر بيشتر در معرض ابتلا به ديابت قرار دارند، زيرا سطح تستوسترون آنها با افزايش سن كمتر شده است. به گزارش سپید، اين مردان با خطر افزايش وزن نيز مواجهند. از سويي محققان نشان دادند موش‌ها بدون گيرنده آندروژن در بافت چربي از ديگر موش‌ها چاق‌ترند و مقاومت كامل به انسولين نيز نشان مي‌دهند. در واقع اين موش‌ها گيرنده‌اي ندارند تا تستوسترون عملكرد خود را نشان دهد. محققان معتقدند پروتئين به نام RBP4 نقش كليدي در تنظيم مقاومت انسولين در زمان اختلال تستوسترون دارد.

اسهال يكي از عوارض‌ جانبي استفاده از آنتي‌بيوتيك است اما تحقيقات جديد حاكي از آن هستند كه پروبيوتيك‌ها مي‌توانند به كمتركردن خطر اين عارضه جانبي ناخواسته كمك كند. آنتي‌بيوتيك‌ها با تاثيرگذاري هم بر باكتري‌ها خوب و هم بد مي‌تواند تعادل ظريف ميكروبي روده را بر هم زند، اما ميكروارگانيسم‌هاي زنده كه تحت عنوان پروبيوتيك‌ها به فروش مي‌رسند، با برقراري مجدد اين تعادل، احتمال خطر اسهال را كم مي‌كنند. به طوري كه مصرف‌كنندگان پروبيوتيك‌ تا 42 درصد كاهش بروز اسهال را گزارش كرده‌اند. در حال حاضر پروژه‌هاي تخقيقاتي زيادي در دست اقدام هستند كه از نظر علمي منافع پروبيوتيك‌ها ثابت کنند و نتايج آنها نيز به زودي منتشر خواهند شد.

براساس گزارش جديد محققان زنان و مرداني كه در ميانسالي مبتلا به افسردگي شده‌اند، ممكن است براي ابتلا به دمانس در دوران پيري بيشتر مستعد باشند. مطالعه‌هاي پيشين نيز ارتباط ميان افسردگي را در افراد مسن با دمانس و بيماري آلزايمر نشان داده بود، اما هرگر مشخص نبود كه كدام يك مقدم بر ديگري ظاهر مي‌شود. به عبارت ديگر آيا افسردگي عامل خطر دمانس است يا تنها يک علامت زودهنگام براي آن؟ محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌دارد: «ما مي‌خواستيم بدانيم آيا افسردگي يك علت واقعي دمانس است يا يك واكنش طبيعي به اختلال شناختي يا اصلا ايجاد تغييري در مغز باعث بروز هر دو در يك زمان مي‌شود.» در اين مطالعه بيش از 13 هزار فرد 40 تا 55 سال در فاصله سال‌هاي 1964 تا 1973 براي اولين بار مورد بررسي قرار گرفتند. در قسمتي از معاينه اين افراد، اطلاعات كاملي درباره رفتارهاي سلامت و سابقه پزشكي آنها به پرسيده شد. همچنين قد، وزن و فشارخون آنها ثبت شد. سپس مجددا بين سال‌هاي 1994 تا 2000، اين افراد كه حالا در سنين پيري قرار داشتند. ارزيابي شدند. آنگاه بين سال‌هاي 2003 تا 2009 نيز بررسي شدند، يعني زماني كه ميانگين سني آنها 81 سال بود. به گزارش سپید، آناليز نهايي نتايج‌ حاكي از آن است كه افسردگي در سال‌هاي پاياني عمر احتمال ابتلا به بيماري آلزايمر را 2 برابر مي‌كند، اما در افرادي که هم در ميانسالي و هم سال‌هاي آخر افسردگي دارند با 3 برابر بيشتر احتمال ابتلا به بيماري آلزايمر و دمانس عروقي دست و پنجه نرم مي‌كنند. همچنين احتمالا افسردگي قبل از دمانس عروقي بروز مي‌كند و نه هم‌زمان با آن، پس افسردگي مي‌تواند يك عامل خطر علتي حقيقي باشد.

این سمینار در تاریخ ۱۲ الی ۱۳ مهر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی مازندران در محل ستاد مرکزی دانشگاه برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل رویکرد به سر درد های حاد، رویکرد به میگرن و انواع آن، سردرد ناشی از ضایعات فضاگیر مغز، سردرد های سینوزیتی، آرتریت ژانت سل، سردردهای ناشی از بیماریهای چشمی، سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو، نورالژی تری ژمینال، افزایش فشار داخل مغز ایدیو پاتیک، سردرد تنشی و جنبه های روانپزشکی سردرد، سردرد کلاستر می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمینار در تاریخ ۳۱ خرداد الی ۱ تیر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در ساختمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی تهران واقع در بلوار کشاورز، ویژه پرستاران برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل عوارض سیستمیک درمان­ها و مداخلات چشمی، CPCR و پرستار چشم، مراقبت و استفاده از فرآورده­های خونی در بیماران چشم، اقدامات اولیه در تروماهای چشم (پیش­بیمارستانی، در مرکز درمانی، در بیمارستان چشم)، Video presentation، رهبری و تشکیل تیم، پرستار و حاکمیت بالینیClinical Governance، اعمال اکولوپلاستی، اعمال داخل چشمی، تحلیل محتوا: با ارائه نمونه در مورد نگرانی­های بیماران در مورد عمل جراحی کاتاراکت و نیازهایی که مردم در مورد کاتاراکت دارند، پدیده­شناسی: با ارائه نمونه در موضوع تخلیه چشم، اقدام­پژوهی: با ارائه نمونه در مورد بازنگری، پایش و مراقبت در اندوفتالمیت (ایجاد تغییر در نحوه مراقبت از بیمار: Action research) می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمینار در تاریخ ۲۴ الی ۲۵ خرداد ۱۳۹۱ توسط معاونت علوم پزشكي دانشگاه آزاداسلامي در محل دانشگاه (زرگنده تهران) برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل تاريخچه اعتياد، تعاريف مربوط به اعتياد، پاتوفيزيولوژي اعتياد، شناخت مواد مخدر و اثرات آنها و روش هاي تشخيصي، شناخت مواد محرك و اثرات آنها و روش هاي تشخيصي، شناخت الکل و اثرات آن، متدهای تشخیصی در اعتیاد، درمان های دارویی اعتیاد و اور دوز آن، درمان هاي غير دارويي اعتياد، بيهوشي و بي حسي و كنترل درد در افراد معتاد، خصوصیات شخصیتی افراد معتاد و راههای پیشگیری از اعتیاد، علل بازگشت به اعتياد، بيماريهاي عفوني در اعتياد، بيماريهاي كليوي و اعتياد، حاملگی و زایمان و اعتیاد، بارداری و اعتیاد، بیماریهای دهان و دندان و اعتیاد، بيماريهاي چشمي و اعتياد، بيماريهاي ENT و اعتياد، مديريت نوزاد مادر معتاد، مسموميت هاي اتفاقي و غير اتفاقي اطفال با مواد مخدر، بيماريهاي پوست و اعتیاد، مشكلات جراحي در افراد معتاد، بیماریهای روماتولوژی در اعتیاد می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمپوزیوم در تاریخ ۵ آبان ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در بیمارستان مدائن تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل نقش آنژیوپلاستی در درمان ایسکمی های قلبی و روشها و ملاحظات آنژیوپلاستی می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمپوزیوم در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۹۱ توسط انجمن طب فيزيكي و توانبخشي ویژه متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل تاریخچه درمانهای دستی در ایران ( از گذشته تا آموزش دستیاران تخصصی)، تاریخچه درمانهای دستی در جهان، مقایسه روشهای مختلف مانیپولاسیون / تطبیق ستون فقرات/ کایروپراکتیک / استئوپاتیک و.....، مروری بر بیومکانیک ستون فقرات، اندیکاسیون ها و کنتراندیکاسیون های مانیپولاسیون، مروری بر اختلالات عملکرد دردناک بین مهره ای ( PMID )، سندرم CT  PMS، سندرم TLj، تکنیک های مانیپولاسیون ستون فقرات، تکنیک های مانیپولاسیون مفاصل محیطی، عوارض مانیپولاسیون، پزشکی قانونی در مانیپولاسیون دستی می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمپوزیوم در تاریخ ۸ تیر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در مرکز قلب تهران برگزار خواهد شد. مباحص این سمپوزیوم شامل تعریف و پاتوفیزیولوژی سنکوپ، تشخیصهای افتراقی سنکوپ، فیزیولوژی تنظیم جریان خون مغز، اختلال عملکرد اولیه سیستم اتونوم، سندرم سینوسی کاروتید تحریک پذیر، هیپوتانسیون ارتوستاتیک، نقش ECG ، Saelh ، اکوکاردیوگرافی ، تست ورزش و مطالعات EPS در سنکوپ، سیستم های مونیتورینگ رایج ریتم قلب در تشخیص بیماران مبتلا به سنکوپ، تست Tilt، درمان داروئی سنکوپ، درمان غیر داروئی سنکوپ و نقش Device در درمان سنکوپ، برخورد با بیمار مبتلا به سنکوپ می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمپوزیوم در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۱ توسط انجمن طب فيزيكي و توانبخشي در بیمارستان شهید مدرس تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل ملاحظات قانونی و اخلاق پزشکی، اپیدمیولوژی و بار بیماری  استئوآرتریت زانو، پیشگیری از استئوآرتروز- مروی بر عوامل خطر، بیو مکانیک استئوآرتریت زانو، تصویر برداری در استئو ارتریت  زانو، اندیکاسیون های جراحی در استئو آرتریت زانو، درمانهای دارویی  مرسوم در  استئو آرتریت زانو، رویکرد مبتنی بر شواهد در درمان استئوآرتریت زانو، مدالیتی های فیزیکی رایج در درمان استئوآرتریت، لیزر درمانی در درمان استئو آرتریت، طب سوزنی در درمان آرتروز، کاربرد ارتز در استئو آرتریت زانو، ورزش درمانی در  استئو آرتریت زانو، PRP THRAPHY0(تزریق پلاسمای غنی از پلاکت) می باشد.

اطلاعات بیشتر

در جنگ عليه تهديدات نوظهور سلامت عمومي در دنيا تشخيص سريع بيماري‌هاي عفوني حياتي است و در مناطق فقير و دورافتاده دنيا که وسايل مجهز پزشکي مانند ميکروسکوپ و سايتومتر قابل دسترسي نيستند تست‌هاي تشخيص سريع يا RDTs به غربالگري سريع‌تر و ساده‌تر بيماري کمک مي‌کنند.
RDTs نوارهاي کوچکي هستند که روي آنها نمونه خون يا مايع قرار داده مي‌شود. تغييرات اختصاصي در رنگ نوارها که در عرض چند دقيقه رخ مي‌دهند معرف حضور عفونت هستند. درحال حاضر تست‌هاي مختلفي براي تشخيص بيماري‌هاي مختلف مانند HIV،‌ مالاريا، توبرکلوز و سيفليس به کار مي‌روند. از آنجا که مزاياي RSTs قابل توجه هستند (يعني مديريت بهتر بيماري، نظارت کارآمدتر روي ظهور بيماري در مناطق پرخطر و توانايي تکنيسين با حداقل آموزش براي انجام تست تعداد زيادي از افراد)، مي‌توانند مشکلاتي را نيز نشان دهند. در حال حاضر اين RDTs به‌طور دستي خوانده مي‌شود که خود باعث بروز اشتباهات زيادي مي‌شود، خصوصا در انواع مختلف تست‌ها که به‌وسيله نيروهاي خدمات سلامت استفاده مي‌شوند. به همين منظور و براي غلبه بر اين مشکلات محققان دانشگاه UCLA يک وسيله خواننده RDTs ابداع کرده‌اند که فشرده و هزينه اثربخش بوده و مي‌تواند پشت‌سر هم با تلفن‌هاي هوشمند استاندارد کار کند. در واقع آنها يک خواننده ديجيتال جهاني براي همه RSTs ساخته‌اند تا اينکه تصميم‌گيري نهايي به صورت دستي انجام نشود. اين وسيله که به يک تلفن هوشمند وصل مي‌شود، تقريبا 65 گرم وزن دارد و داراي لنزهاي ارزان‌قيمت، 3 آرايه LED و دو باتري 3A است. پلت فرم آن اين توانايي را دارد که تقريبا هر نوعي از RDT را بخواند. نوار RDT روي آن سوار مي‌شود و با کمک دوربين تلفن و يک اپليکيشن هوشمند، اين نوار به تصوير ديجيتالي تبديل مي‌شود. سپس پلت فرم به سرعت تصاوير RDT ديجيتالي شده را مي‌خواند تا در ابتدا مشخص کند که تست معتبر است يا خير و دوم آنکه آيا نتايج مثبت هستند يا منفي. آنگاه خطاهاي بالقوه را حذف مي‌کند که در موارد خواندن به وسيله انسان رخ مي‌دهند، خصوصا وقتي يک فرد مي‌خواهد چند تست مختلف را با هم بخواند. از آنجا که تغييرات رنگ تا چند ساعت در محيط مي‌مانند، توانايي نامحدود براي ذخيره تصاوير يک مزيت ديگر براي آن به شمار مي‌رود. پس از اين قدم، پلت فرم خواننده RDT به‌طور بي‌سيم نتايج تست‌ها را به سرور جهاني منتقل مي‌کند که در آنجا فرآينددهي و ذخيره شده و با استفاده از Choogle Maps نقشه و نمودار گسترش بيماري‌هاي مختلف کشيده مي‌شود و هم از نظر جغرافيايي و هم در طول زمان در سراسر جهان به نمايش درمي‌آيد.
به گزارش سپید، خواننده RDT و ويژگي‌هاي نقشه‌برداري که هر دو روي آيفون‌ها و تلفن‌هاي هوشمند آندروييدي نصب مي‌شوند مي‌توانند به طور مشخصي توانايي محققان را براي رديابي اپيدمي‌هاي نوظهور در سراسر جهان افزايش دهند و آمادگي‌ها را در برابر اپيدمي‌ها ارتقا دهند. اين پلت فرم براي متخصصان جهاني سلامت و سياست‌گذاران سلامت بسيار مفيد است تا هر چه بهتر ارتباط علت-معلولي را در مقياس وسيع‌تر براي غلبه بر بيماري‌هاي عفوني درک کنند. اين تيم تحقيقاتي اتصالات مختلفي را براي تلفن‌هاي هوشمند ابداع کرده‌اند که امکان تصاوير ديجيتالي را فراهم کرده و به اين ترتيب جنگي تمام‌عيار عليه بيماري‌هاي جهاني راه انداخته‌اند.

در شماره اين هفته نشريه نورولوژي، محققان دانشگاه MIT و 2 بيمارستان بوستن آمريکا، حسگر مچي را معرفي کرده‌اند که ساده و غيرانسدادي بوده و مي‌تواند شدت تشنج‌هاي اپي‌لکتيک را به دقت آنچه EEG نشان مي‌دهد، بسنجد اما بدون آنکه به الکترودهاي اسکالپ و ليدهاي الکتريکي نياز داشته باشند. با اين وسيله ابداعي اطلاعات مفيدي از بيماران مبتلا به تشنج جمع‌آوري مي‌شود که در طول زندگي روزانه آنها رخ مي‌دهد، بدون آنکه نياز باشد به بيمارستان مراجعه کنند و تحت نظر قرار گيرند. از سويي اگر نتايج ثبت شده غيرمعمول باشند، مي‌تواند به بيماران هشدار دهد آيا تشنج به اندازه‌اي شديد است که لازم باشد داروهاي خود را مصرف کند يا خير. به گزارش سپید، اين گروه تحقيقاتي از ابتدا حسگر مچي مزبور را براي جمع‌آوري اطلاعات باليني باارزش از کودکان مبتلا به اوتيسم طراحي کرده بود، ولي بعد براي بيماران مبتلا به تشنج هم مورد استفاده قرار داد. اين حسگر هدايت‌ الکتريکي پوست را اندازه‌گيري مي‌کند و شاخصي است براي سيستم عصبي که پاسخ‌هاي بدن را کنترل مي‌کند.

خونريزي به تنهايي رتبه اول دلايل مرگ و مير ناشي از تروما را به خود اختصاص مي‌دهد. بنابراين در صحنه نبرد، کنترل خونريزي مي‌تواند تا حد زيادي از ميزان تلفات نيروها بکاهد و البته در چنين شرايطي کار نسبتا مشکلي است. آي-تي-کلمپ در حقيقت يک کليپس پلاستيکي استريل است که سوزنهاي ريزي در فک‌هاي آن وجود دارد و طولش به 5 سانتي‌متر مي‌رسد. اين کليپس يا کلمپ به سادگي و بدون نياز به آموزش تخصصي قابل استفاده است. تنها کافي است فرد استفاده کننده آن را مثل گيره مو در دست بگيرد و روي زخم هم‌رزم خود قرار دهد و سپس آن را رها کند. فک‌هاي گيره، به همراه سوزن‌ها باعث مي‌شوند که ناحيه بريدگي زخم به درون گيره برود و با فشار متناسبي که روي رگ‌هاي خونريزي کننده وارد مي‌شود، انعقاد خون سريع و راحت صورت پذيرد تا فرد مجروح به بيمارستان برسد.

با بروز چاقي در جهان و تلاش محققان براي يافتن راه‌ها جهت حل اين معضل بزرگ، پژوهشگران به تازگي دريافتند که اسکن مغز با فانکشنال MRI مي‌تواند ميزان وزن‌گيري افراد را در آينده پيش‌بيني کند. پژوهشگران اين مطالعه نشان داده‌اند که ارتباطي ميان پاسخ‌هاي مغزي مشاهده شده در fMRI به محرک‌هاي اشتها‌آور و رفتار تغذيه‌اي فرد در آينده وجود دارد. اين مطالعه يکي از اولين مطالعاتي است که از پاسخ‌هاي مشاهده شده در اسکنرها براي پيش‌بيني رفتارهاي آينده در طول زمان استفاده مي‌کند. درواقع استفاده از تصاوير فعاليت مغزي براي پيش‌بيني رفتارهاي آينده شخص بسيار مفيد است. وقتي مغز پاسخ‌هاي قوي به محرک‌هاي غذايي مي‌دهد، کساني هستند که در آينده به پرخوري روي مي‌آورند و دچار اضافه‌وزن مي‌شوند. ارتباط ميان پاسخ‌هاي قوي مغز و خوردن غذا و وزن‌گيري در تصاوير و فعاليت‌هاي جنسي نيز ديده مي‌شود. در واقع نوع پاسخي که در اسکن‌هاي مغزي هنگام ديدن تصاوير جنسي مشاهده مي‌شود تمايلات شخص را به مسايل جنسي در آينده نشان مي‌دهد.

دانشمندان دانشگاه ليورپول يک روش جديد X-ray ابداع کرده‌اند که مي‌تواند فيبرهاي هادي بافت عضلاني قلب را که مسوول ريتم منظم قلبي هستند مشخص کند. اين تصاوير جديد سه‌بعدي به دانش ما از چگونگي توليد ضربان قلب و کنترل آن مي‌افزايد. به اين ترتيب شايد درمان جديدي براي کاهش خطر فيبريلاسيون قلبي پيدا شود. يک ضربان قلب معمولي، ‌نتيجه همکاري بافت ماهيچه‌اي آن براي پمپاژ خون و بافت هادي آن است که همچون يک شبکه کابلي براي هدايت موج الکتريکي و ايجاد ضربان عمل مي‌کند. قبل از اين دانشمندان نمي‌توانستند از بافت هادي قلب عکس‌هايي با کيفيت بالا تهيه کنند و به همين دليل در درک کامل ايرادهاي‌آن با مشکل روبرو بودند، اما حالا با اين تکنولوژي مي‌توان نگاهي دقيق به تمام سيستم‌ بافت عضلاني قلب انداخت و مشکلاتي را که باعث ايجاد ضربان غيرعادي قلب مي‌شوند تشخيص داد. در اين شيوه از اسکنر micro CTبراي ثبت تصاوير قلبي که يد گرفته‌اند استفاده مي‌شود. به گزارش سپید، درواقع بخش ‌هادي قلب به خوبي بخش‌هاي ماهيچه‌اي يد جذب نمي‌کند. به همين دليل منبع الکتريسيته‌اي به خوبي متمايز و مشخص مي‌شود، البته اين تنها قدم‌هاي اول است اما مي‌تواند زمينه‌اي براي تهيه مدل‌هاي کامپيوتري دقيق از ماهيچه‌هاي کارديوواسکولار باشند تا مانند يک نقشه به پزشکان منشا ضربان‌هاي نامنظم قلب را نشان دهند.

بيماراني که داراي پيس‌ميکر قلبي هستند هنگام انجام MRI بايد بيش از گذشته مراقب باشند و هشدارهاي مربوطه را جدي بگيرند. محققان با بررسي يافته‌هاي جديد روي اين موضوع تاکيد کرده و معتقدند MRI عموما در بيماران داراي پيس‌ميکر يا دفيبريلاتور کاشتني قلبي (ICD) کنتراانديکه است، زيرا خطر بروز حوادث تهديدکننده زندگي وجود دارد. اين وسايل و سنسورهاي آنها ممکن است با ميدان مغناطيسي تداخل و ريتم قلبي را با مشکل مواجه کند. بدين صورت که انرژي در ليدهاي الکترود جمع مي‌شود که به عنوان يک آنتن عمل کرده و درون بافت‌هاي اطراف سر الکترودها ديس شارژ مي‌شود. به‌رغم خطرات بالقوه‌اي که وجود دارد، MRI اغلب در بيماران بدحال کاربرد پيدا مي‌کند و همين امر انجام مداخلات وسيع را براي برداشتن قدم‌هاي مناسب و صحيح جهت بهينه‌سازي MRI در اين گروه از بيماران ضروري مي‌کند،‌ زيرا منافع MRI به‌طور واضح از مضرات آن بيشتر است که نبايد بيماران را از آن محروم کرد. پس لازم است اقداماتي در اين زمينه انجام شود. به گزارش سپید، محققان در اين مطالعه 1043 بيمار را که پيس‌ميکر يا ICD داشتند و تحت MRI قرار گرفتند، بررسي کردند. به دنبال انجام MRI هيچ عارضه تهديدکننده زندگي در آنها ديده نشد. تنها 5 مورد به تنظيم الکتريکي دوباره وسيله نياز پيدا کردند و افزايش قابل‌توجه در حد آستانه پيس‌ها در 16 مورد ديده شد.

محققان به تازگي دريافته‌اند هر چه ويتامين D دريافتي در رژيم غذايي روزانه بيشتر باشد، با خطر كمتر بيماري آلزايمر مرتبط مي‌شود. اين نتايج در پيگيري 7سال بيماران به دست آمده است. در اين مطالعه 498زن خانه‌دار با ميانگين سني 8/79 سال وارد شدند كه مكمل ويتامين D مصرف نمي‌كردند و به مدت 7 سال مورد پيگيري قرار گرفتند. سپس اطلاعات مربوط به آنها بازيابي و ميزان ويتامينD دريافتي براساس پرسشنامه مربوطه و اظهارات خود بيمار تكميل شد. نتايج نهايي حاكي از آن بودند زناني كه به بيماري آلزايمر مبتلا شدند (70 نفر) سطح ويتامين D پايه دريافتي آنها در كمترين ميزان خود ميان ديگران قرار داشت (باميانگين 3/50 ميكروگرم در هفته)، در صورتي كه اين مقدار در افراد بدون بيماري آلزايمر به ميانگين 63 ميكروگرم در هفته مي‌رسيد. افرادي كه به ديگر اختلالات شناختي مبتلا شدند با سطح ميانگين ويتامين D دريافتي معادل 59 ميكروگرم در هفته مواجه بودند.

محققان معتقدند هر چه بيشتر بخوابيم، ژن‌هاي ما كمتر دخالت مي‌كنند كه چقدر وزن داشته باشيم، درحالي كه هر چه كمتر بخوابيم، ژن‌هاي ما بيشتر در اين امر مشاركت خواهند داشت. به عبارت ديگر هر چه افراد كمتر بخوابند، وزن‌گيري بيشتري خواهند داشت ولي با خواب بيشتر لاغرتر خواهند ماند. اين نتايج توسط محققان دانشگاه واشنگتن در نشريه «خواب» به چاپ رسيده است. نويسندگان توضيح مي‌دهند مطالعات پيشين ارتباطي را ميان ميزان خواب و وزن بدن پيدا كرده بودند. درواقع در اين مطالعه مشخص شده هر چقدر افراد بيشتر بخوابند مي‌تواند تاثير ژنتيك و محيط را رويBMI خود تعديل كنند. آنها 604 دوقلوي مونوزيگوت و 484 دوقلوي دي‌زيگوت را دعوت به مطالعه كردند. 16 درصد آنها زن بوده و ميانگين سني آنها 6/36 سال گزارش شد. به گزارش سپید، براساس داده‌هاي جمع‌آوري شده، افراد هر چه بيشتر در طول شب مي‌خوابيدند، لاغرتر بودند و برعكس هر چه كمتر در طول شب مي‌خوابيدند (كمتر از 7 ساعت در شب) در معرض خطر بيشتر ژنتيكي BMI بالاتر قرار داشتند. از سويي، براي آنها كه بيشتر از 9 ساعت در طول شب مي‌خوابيدند، عوامل ژنتيكي، مسوول تقريبا 34 درصد تفاوت‌ها در وزن افراد بودند. اين ميزان در افرادي كه كمتر از 7 ساعت در هر شب مي‌خوابيدند به 70درصد مي‌رسد.

محققان به تازگي در گزارشي كه در نشريه پزشكي نيوانگلند به چاپ رسيده، مدعي شده‌اند كنترل قندخون در كودكان و نوجوانان مبتلا به ديابت نوع 2 بهترين نتيجه را خواهد داشت، البته به شرط تركيب داروهاي متفورمين و روزيگلتازون در مقايسه با تجويز متفورمين به تنهايي يا متفورمين همراه با اصلاح روش زندگي...
در حال حاضر اطلاعات بسيار اندكي در مورد درمان بيماران جوان مبتلا به ديابت نوع 2 وجود دارد. حتي با توجه به اينكه ميزان بروز آن در اين گروه سني رو به افزايش است. در اين مطالعه محققان كارايي 3 رژيم درماني را با هم مقايسه كردند و روي كنترل پايدار قندخون در بيماران نوجوان مبتلا به ديابت نوع 2 تمركز داشتند. درمان 699 بيمار 10 تا 17 ساله، با هزار ميلي‌گرم متفورمين 2 بار در روز شروع شد تا به سطح هموگلوبين A1C كمتر از 8 درصد برسند. سپس به صورت تصادفي به 3 گروه تقسيم شدند؛ 1. گروه درمان تكي با متفورمين، 2. گروه درمان تركيبي متفورمين با روزيگلتازون (4 ميلي‌گرم، 2 بار در روز)، 3. گروه متفورمين همراه با برنامه‌هاي مداخله‌اي جهت تغيير شيوه زندگي. بيماران در اين گروه از رژيم غذايي و ورزش براي رسيدن به وزن ايده‌آل استفاده كردند. پيامد اوليه اين برنامه مطالعاتي، رسيدن به كنترل پايدار قند پس از 6 ماه درمان گذاشته شد. در نهايت مشخص شد بيماران گروه دوم به‌طور قابل توجهي نسبت به گروه اول در رسيدن به كنترل بهتر قندخون موفق بودند، حتي اگر استفاده از روزيگلتازون در بعضي نقاط جهان كاهش يافته كه علت اصلي آن هم عمدتا به دليل حوادث نامطلوب قلبي – عروقي در رابطه با استفاده از آن در تركيب با TZD در بيماران بزرگسال است. محققان دريافتند مونوتراپي با متفورمين به تنهايي درمان ناكامل و غيررضايت‌بخشي را براي بسياري از بيماران كودك به ارمغان مي‌آورد. همچنين مداخلات سبك زندگي نيز به اندازه کافي براي ايجاد تغييرات قابل توجه موثر و كارا نيستند. به گزارش سپید، در طول حدود 5/3 سال پيگيري، شكست درماني پس از 6 ماه درمان در گروه‌هاي فوق به ترتيب زير رخ داد: 39 درصد در گروه درمان تركيبي، 52 درصد در گروه مونوتراپي با متفورمين و 47 درصد در گروه متفورمين همراه با تغيير روش زندگي. نويسندگان اين مقاله در پايان اذعان مي‌كنند يافته‌هاي آنها نشان مي‌دهد قسمت عمده‌اي از بيماران كودك مبتلا به ديابت نوع 2 به چندين نوع داروي خوراكي يا انسولين درماني براي رسيدن به كنترل مطلوب قندخون (كه سطح هموگلوبين A1C زير 8 درصد است)، در طول چند سال پس از تشخيص نياز دارند. در چكيده اين مقاله آمده است: «مونوتراپي با متفورمين تنها در تقريبا نيمي از بيماران به كنترل بادوام قندخون منجر مي‌شود، اما افزودن روزيگلتازون نسبت به متفورمين كارايي درمان را به‌طور قابل‌توجهي بالا مي‌برد و بر آن ارجح است.» اين نتايج در جهت رسيدن به درمان مطلوب در كودكان و نوجوانان حائز اهميت بسيار است تا بلكه بتوان از عوارض ايجادشده در اثر اين بيماري كاست و به اين ترتيب بار بيماري را در آينده كم كرد و به كيفيت زندگي آنها افزود. با توجه به اينكه در طول 2 دهه گذشته شيوع چاقي ميان كودكان در سراسر جهان به‌طور قابل توجهي افزايش يافته، شيوع ديابت نوع 2 نيز همزمان و به موازات آن افزايش خواهد يافت كه مسلما در آينده لطمات جبران‌ناپذيري به نظام سلامت وارد خواهد كرد.

محققان دانشگاه ايالت واشنگتن دريافتند تركيبي در سير وجود دارد که 100 برابر بيشتر از 2 آنتي‌بيوتيك رايج عليه كمپيلوباكتر باكتريوم يكي از شايع‌ترين علل بيماري روده‌اي مي‌جنگد. نتايج اين تحقيق اخيرا در نشريه آنتي ميكروبيال كموتراپي به چاپ رسيده است. تركيب كشف‌شده اين قابليت را دارد كه باكتري مسبب بيماري را در محيط آماده کردن موادغذايي كاهش دهد. اين کشف اولين قدم در ارتقاي استراتژي‌هاي جديد مداخله‌اي است تا بتوان شرايط آماده كردن موادغذايي و فراوري كردن آنها را ارتقا بخشيد. اين تركيب كه diallyl Sulfide ناميده مي‌شود، مي‌تواند کمپيلوباكتر را بكشد، حتي وقتي اين باکتري با بيوفيلم‌هاي لزج پوشيده شده و هزار برابر بيشتر نسبت به آنتي‌بيوتيك‌ها مقاوم ‌شود. درواقع اين تركيب به راحتي در سيستم‌هاي محافظتي نفوذ مي‌كند و سلول‌هاي باكتريال را به وسيله تركيب با آنزيم حاوي سولفور از بين مي‌برد. محققان دريافته‌اند كه diallyi sulfide، 100 برابر بيشتر از اريترومايسين و سيبروفلوكساسين روي کمپيلوباكتر موثر است و در كسري از زمان آنها نيز عمل مي‌كند.
به گزارش سپید، مطالعات قبلي حاكي از آن هستند كه اين تركيب و ديگر تركيبات اورگانوسولفور به طور موثري پاتوژن‌هاي مهم منتقله از غذا را مي‌كشد، مانند ليستريا مونوسيتوژن‌ها و اي‌كولاي O157: H7. البته آنها مدعي هستند اين مطالعه در مراحل اوليه خود قرار دارد و تا کاربرد باليني راه درازي در پيش دارد. بايد توجه داشت که هر چند خوردن سير عموما يك عمل سالم و بهداشتي محسوب مي‌شود، بعيد است از مسموميت با كميلوباكتر باكتريوم پيشگيري كند اما شايد در كاهش سطح اين باكتري در محيط كمك‌كننده باشد.

افراد مبتلا به سرطان بايد بيشتر و منظم ورزش كنند، رژيم غذايي سالم داشته باشند و بر وزن ايده‌آل خود باقي بمانندتا بتوانند شانس بقاي خود را ارتقا دهند. اين نتايج تحقيقات جديد انجمن سرطان آمريكاست كه به تازگي منتشر شده است. در اين دستورالعمل‌ جديد متخصصان به اهميت دنبال كردن يك سبك زندگي سالم به دنبال تشخيص سرطان تاكيد مي‌كنند. اين انجمن از گذشته نيز پيشنهاد مي‌كند كه با رعايت موارد فوق از ابتلا به بعضي سرطان‌هاي خاص مي‌توان پيشگيري كرد و اكنون شواهد نيز حاكي از آن است كه داشتن سبك زندگي سالم تاثير مستقيم روي عود و بقاي سرطان دارد. به گزارش سپید، درواقع سبك زندگي سالم پيامدهاي بهتري براي بيماران رهايافته از سرطان به ارمغان مي‌آورد. به عبارت ديگر داشتن تغذيه صحيح و فعاليت فيزيكي نقش مهمي در آزادشدن از بند سرطان دارد اما اين براي اولين بار است كه انجمن سرطان آمريكا دستورالعمل‌هاي رسمي خود را در اين زمينه منتشر مي‌كند، پس بيشتر سبزيجات بخوريد، به طور منظم ورزش كنيد و از چاقي برحذر باشيد تا خطر عود سرطان را در خود كم كنيد و بقاي بيشتري داشته باشيد.

يك كلاس جديد از داروي سرطان كه ژن‌هاي معيوب را هدف قرار مي‌دهد، ممكن است در درمان بعضي از انواع سرطان‌هاي مهاجم پانكراس موثر باشد. در اين مطالعه محققان انگليسي نشان دادند در سلول‌هاي سرطاني انسان و موش ژن USP9x مي‌تواند از طريق برچسب‌هاي شيميايي كه روي سطح DNA قرار دارند سوئيچ شود. محقق ارشد اين مطالعه معتقد است 15 درصد بيماران مبتلا به سرطان پانكراس داراي اين ژن معيوب هستند و دارودرماني شايد بتواند آنها را هدف قرار داده و درمان كند. اين ژن در اكثر درمان‌هاي رايجي كه براي سرطان پانكراس موجود است، ناديده گرفته مي‌شود، هر چند مسوول تنها 15 درصد موارد سرطان مهاجم پانكراس برشمرده مي‌شود.

برگزار کننده: انجمن ویروس شناسی ایران
زمان برگزاری: ۲۶ الی ۲۸ مهر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۱/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، دانشگاه تربیت مدرس

سایت همایش

برگزار کننده: انجمن صرع ایران
زمان برگزاری: ۱۲ الی ۱۴ مهر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۱/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، هتل المپیک

سایت همایش

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی زنجان، انجمن علمی مغز و اعصاب کودکان ایران
زمان برگزاری: ۸ الی ۱۰ شهریور ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۱/۴/۱۳۹۱
مکان برگزاری: زنجان، سالن همایش های بین المللی روزبه

سایت همایش

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی تهران
زمان برگزاری: ۳۱ خرداد الی ۲ تیر ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، تالار امام بیمارستان امام خمینی

سایت همایش

برگزار کنندگان: انجمن علمی سرطان های زنان ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، انجمن متخصصین زنان و مامایی ایران، انجمن رادیولوژی و انکولوژی ایران، انجمن سرطان ایران، بیمارستان میلاد
زمان برگزاری: ۳۰ خرداد الی ۱ تیر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۵/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، سالن همایش های بیمارستان میلاد

سایت همایش

برگزار کننده: انجمن مغز و اعصاب ایران
زمان برگزاری: ۱۴ الی ۱۸ تیر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۷/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، نمایشگاه های تخصصی شهرداری تهران
(واقع در بزرگراه شهید حکیم، خروجی بزرگراه شهید چمران جنوب، شلع جنوبی بوستان گفتگو)

سایت همایش

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی گیلان، انجمن علمی بهداشت محیط ایران، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
زمان برگزاری: ۹ الی ۱۱ آبان ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱/۴/۱۳۹۱
مکان برگزاری: رشت، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی گیلان

سایت همایش

درمان با گلوکوکورتيکوييد، شايع‌ترين علت استئوپوروز ثانويه و علت اياتروژنيک اصلي بيماري استخوان ناشي از گلوکوکورتيکوييدها محسوب مي‌شود. در اغلب موارد، تظاهري که بيمار با آن مراجعه مي‌کند شکستگي است که در 50-30 از بيماراني که براي مدت طولاني گلوکوکورتيکوييد دريافت مي‌کنند، اتفاق مي‌افتد. استئوپوروز ناشي از گلوکوکورتيکوييدها به طور غالب بخش‌هايي از اسکلت را تحت تاثير قرار مي‌دهد که مقادير زيادي استخوان اسفنجي دارند؛ از قبيل مهره‌هاي کمري و بخش پروگزيمال استخوان ران. در بيماراني که دچار استئوپوروز ناشي از گلوکوکورتيکوييدها هستند، کاهش تراکم معدني استخوان دومرحله‌اي است: اين کاهش در سال اول به سرعت (12-6 کاهش) و پس از آن آهسته‌تر (ساليانه تقريبا 3 کاهش) اتفاق مي‌افتد. به هر حال خطر شکستگي در 3 ماه اول پس از شروع درمان تا 75 افزايش مي‌يابد؛ در حالي که به صورت تيپيک هنوز کاهش قابل ملاحظه‌اي در تراکم معدني استخوان ايجاد نشده است. اين موضوع حاکي از آن است که در اين زمان هنوز اثرات مضر گلوکوکورتيکوييدها روي استخوان‌ها در تراکم‌سنجي استخوان ديده نمي‌شود. مطالعات بزرگ مورد- شاهدي متعددي ارتباط قوي ميان مواجهه با گلوکوکورتيکوييدها و خطر شکستگي را نشان داده‌اند. افزايش خطر شکستگي مهره‌ها و هيپ سريعا پس از شروع درمان و با دوزهاي اندک در حد 5/7-5/2 ميلي‌گرم پردنيزولون در روز (معادل 3/9-1/3 ميلي‌گرم پردنيزون در روز) رخ مي‌دهد. در يک مطالعه همگروهي روي بيماران 64-18 ساله، تداوم درمان با 10 ميلي‌گرم پردنيزون در روز براي بيش از 90 روز با انديکاسيون‌هاي متفاوت، در مقايسه با عدم مواجهه با گلوکوکورتيکوييدها، با افزايش خطر شکستگي مهره‌ها به ميزان 7 برابر و افزايش خطر شکستگي هيپ به ميزان 17 برابر همراه بوده است. به علاوه، افزايش خطر شکستگي با استفاده از گلوکوکورتيکوييدهاي استنشاقي و رژيم‌هاي خوراکي يک روز در ميان نيز گزارش شده است.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

در مراقبت‌هاي اوليه افزايش خفيف سطح آنزيم‌هاي کبدي آلانين ترانس‌آميناز و آسپارتات ترانس‌آميناز به طور شايعي در بيماران بدون علامت ديده مي‌شود. شواهدي که بررسي تشخيصي لازم را در اين موارد مشخص نمايند، محدود هستند. اگر شرح حال و معاينه فيزيکي علتي را مطرح نکنند، بايد بر اساس شيوع بيماري‌هايي که باعث افزايش خفيف سطح ترانس‌آمينازها مي‌شوند، يک ارزيابي گام‌به‌گام آغاز گردد. شايع‌ترين علت، بيماري کبد چرب غير الکلي است که مي‌تواند تا 30 افراد را مبتلا کند. ساير علل شايع عبارتند از بيماري کبد الکلي، آسيب دارويي کبد، هپاتيت ويروسي (هپاتيت B و C) و هموکروماتوز. علل نادرتر عبارتند از کمبود آلفا يک- آنتي‌تريپسين، هپاتيت خودايمن و بيماري ويلسون. بيماري‌هاي خارج کبدي (مثل اختلالات تيروييد، بيماري سلياک، هموليز يا اختلالات عضلاني) نيز مي‌توانند سطح ترانس‌آمينازهاي کبد را افزايش دهند. آزمون‌هاي ابتدايي بايد شامل وضعيت ليپيدها و گلوکز در حالت ناشتا، آهن سرم، فريتين، ظرفيت تام اتصال آهن (TIBC)، آنتي‌ژن سطحي هپاتيت B و آنتي‌بادي ويروس هپاتيت C باشند. اگر نتايج اين آزمون‌ها طبيعي باشد، اصلاح سبک زندگي همراه با تحت نظر گرفتن يا آزمون‌هاي بيشتر براي علل نادر مناسب است. آزمون‌هاي بيشتر مي‌توانند شامل سونوگرافي، اندازه گيري آلفا يک- آنتي‌تريپسين و سرولوپلاسمين، الکتروفورز پروتئين‌هاي سرم و سنجش آنتي‌بادي ضد هسته (ANA)، آنتي‌بادي ضد عضلات صاف (Anti sm) و آنتي‌بادي ميکروزومي کبد/ کليه (Anti LKM) نوع يک باشند. اگر سطح ترانس‌آمينازها 6 ماه يا بيشتر بالا باقي بماند، ارجاع براي ارزيابي بيشتر و احتمالا بيوپسي کبد توصيه مي‌شود.

DF متن کامل مقاله           HTML متن کامل مقاله

سرطان پروستات شايع‌ترين سرطان تشخيص داده‌شده (پس از سرطان پوست) و دومين علت اصلي مرگ ناشي از سرطان در مردان آمريکايي محسوب مي‌شود. انتظار مي‌رود که در سال 2011 سرطان پروستات در 240 هزار مرد تشخيص داده شود و نزديک به 34 هزار مورد مرگ را ايجاد کند. پس از اوج گرفتن در اوايل دهه 1990، تا سال 2007 ميزان بروز سرطان پروستات (تعديل‌شده بر حسب سن) به 8/165 مورد در هر 100 هزار مرد و ميزان مرگ‌ومير آن به 5/23 مورد در هر 100 هزار مرد کاهش يافته است (شکل 1). بين سال‌هاي 2006-1999 تقريبا 80 سرطان‌هاي پروستات در زمان تشخيص، از نظر باليني محدود به پروستات بوده و تنها 4 آن‌ها متاستاز داشته‌اند.
عوامل خطر قوي براي سرطان پروستات عبارتند از: سن بالا، سابقه خانوادگي مثبت و نژاد سياه. ميانه سني افراد در هنگام تشخيص 67 سال و ميانه سني هنگام مرگ 81 سال است. خطر ابتلا به سرطان پروستات در بيماراني که اين سرطان در بستگان درجه اول آن‌ها تشخيص داده شده، 2 برابر سايرين است. در ايالات متحده بيشترين ميزان بروز سرطان پروستات به مردان سياه‌پوست مربوط مي‌شود که در اين افراد احتمال تشخيص سرطان پروستات در مراحل پيشرفته بيشتر از هر گروه قومي يا نژادي ديگر است.

PDF متن کامل مقاله           HTML متن کامل مقاله

در سراسر جهان، سرطان پستان هم‌اکنون شايع‌ترين سرطان تشخيص داده شده در زنان و اولين علت مرگ ناشي از سرطان در ميان زنان است که در سال 2008، 3/1 ميليون مورد جديد و تقريبا 458000 مرگ ناشي از آن گزارش شد. زني که امروز در ايالات متحده به دنيا مي‌آيد، يک‌هشتم احتمال دارد که در طول زندگي‌اش دچار سرطان مهاجم پستان شود. خطر سرطان پستان با افزايش سن (شکل 1) و وجود ساير عوامل خطر (جدول 1) بيشتر مي‌شود.
مرحله تومور هنوز هم مهم‌ترين تعيين‌کننده پيامد در زنان مبتلا به سرطان پستان است. در ميان زنان مبتلا به سرطان غيرمتاستاتيک پستان، خطر عود در مناطق ديگر ارتباط زيادي با تعداد عقده‌هاي لنفاوي آگزيلاري درگير و پس از آن با اندازه تومور دارد. علاوه بر اين، ارتباط نزديکي ميان اندازه تومور و ميزان انتشار آگزيلاري وجود دارد. اين بدان معناست که پروتکل ايده‌آل غربالگري براي سرطان پستان، بايد بتواند تومور را پيش از آن تشخيص دهد که قابل لمس شود.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله