پزشکی بالینی

شرکت داروسازي امگن اعلام کرده که سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شرکت به نام پروليا (Prolia) را تاييد کرده است. اين دارو که به نام ژنريک دنوسوماب (Denosumab) نيز ‌معروف است براي درمان زنان يائسه مبتلا به پوکي استخوان که داراي سابقه‌اي از شکستگي بوده‌اند يا براي بروز شکستگي پرخطر هستند، به کار مي‌رود.

اين دارو براي درمان پوکي‌استخوان در افرادي به کار مي‌رود که به ساير داروها پاسخي ندادند. پروليا اولين‌ داروي مورد تاييد از خانواده مهارکننده‌هاي ليگاند RANK است که با دوز 60 ميلي‌گرم هر 6 ماه به صورت زيرپوستي تزريق مي‌شود. مطالعات نشان دادند که مصرف اين دارو با اين دوز باعث افزايش قابل توجه تراکم استخوان و کاهش ميزان بروز شکستگي در زنان يائسه مي‌شود.

شرکت داروسازي شاير اعلام کرده است که براي ساخت محصول جديد خود تحت عنوان اينتونيو (INTUNIV) از اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده آمريکا مجوز دريافت کرده است. اين دارو که به نام گوانفاسين (Guanfacine) نيز معروف است براي درمان کودکان 6 تا 17 ساله مبتلا به اختلالات بيش‌فعالي (ADHD) به کار مي‌رود. اين دارو اولين آگونيست انتخابي رسپتورهاي آلفا-2 است که براي درمان اين اختلال به کار مي‌رود. اگرچه مکانيسم دقيق اينتونيو هنوز شناخته نشده است، اما پژوهشگران ادعا کردند که اين دارو روي رسپتورهاي کورتکس پره‌فرونتال تاثير مي‌گذارد.اين دارو در قرص‌هاي 1،2،3،4 ميلي‌گرمي توليد شده و يک بار در روز مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

يك اپليكيشن جديد iPhone كه ضربان قلب استفاده كننده را اندازه مي‌گيرد، نه تنها يكي از موارد محبوب مصرف‌كنندگان اين نوع تلفن‌هاست، بلكه نظر محققان WPI را برانگيخته تا تلفن‌هاي هوشمند و حتي دستگاه‌هاي Tablet را به پايشگرهاي پيچيده پزشكي تبديل كنند و به اين ترتيب بتوانند داده‌هاي حياتي فيزيولوژيكي بيماران را گرفته و انتقال دهند. به اين ترتيب اين اپليكيشن جديد نه تنها ضربان قلب كه ريتم قلب، تعداد تنفس و درصد اشباع اكسيژن خون را با استفاده از دوربين فيلمبرداري ساخته شده در تلفن همراه اندازه‌گيري مي‌كند. اين اپليكيشن جديد علايم حياتي را با دقتي برابر با مانيتورهاي استاندارد پزشكي محاسبه مي‌كند و اكنون مي‌تواند در بالين مورد استفاده قرارگيرد. اين نرم‌افزار به بيمار اجازه مي‌دهد تا پايشگر دقيق فيزيولوژيكي خود را همه جا همراه داشته باشد، بدون آنكه سيم اضافي به خود وصل كند، به اين ترتيب هميشه پايه‌اي از اندازه‌ها در هر زماني از بيمار دردسترس قرار مي‌گيرد تا وضعيت بيماري فرد تحت كنترل باشد.

به تازگي انجمن سرطان آمريكا با همكاري موسسات ديگر دستورالعمل‌هاي جديدي را براي پيشگيري و تشخيص زودهنگام سرطان سرويكس ارائه دادند. اين پيش‌نويس جديد كه در اختيار عموم قرار گرفته، پيشنهاد مي‌كند كه زنان تعداد تست‌هايي را كه در طول عمر خود انجام مي‌دهند، كاهش دهند تا اطمينان بيشتري از تست‌هايي كه انجام مي‌دهند، به دست آورند.  همچنين اين دستورالعمل‌ بر استفاده همزمان از تست پاپ‌اسمير و HPV براي زنان 30 سال و بالاتر تاكيد مي‌كند. البته اين دستورالعمل‌ فعلا براي اظهارنظر متخصصان منتشر شده و پس از جمع‌آوري همه نظريات دستورالعمل نهايي پس از بررسي دوباره در ميانه سال 2012 در اختيار همگان قرار خواهد گرفت تا در بالين مورد استفاده قرار گيرد.
اين دستورالعمل‌ جديد متفاوت از راهبردهايي است كه كار گروه خدمات پيشگيرانه آمريكا به‌طور رسمي منتشر كرده است. بعضي قسمت‌هاي اين دستورالعمل جديد عبارتند از اينكه همه زنان از 21 سالگي غربالگري را آغاز كنند و زنان زير 21 سال نيز 3 سال پس از شروع فعاليت جنسي انجام تست را شروع کنند. همچنين زنان 21 تا 29 سال، تست‌هاي پاپ‌اسمير را هر 3 سال يکبار تكرار كنند كه برخلاف رهنمود قبلي است كه آن را سالانه توصيه مي‌كرد.

زنان يائسه‌اي كه براي مدت حداقل 10 سال از داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (NSAID) استفاده مي‌كنند، در مقايسه با زناني كه از اين گروه دارويي استفاده نمي‌كنند، با خطر كمتر مرگ ناشي ازسرطان كولوركتال مواجهند. محققان اين مطالعه ارتباط ميان استفاده از آسپيرين و NSAIDهاي غيرآسپيريني را با مرگ ناشي از سرطان كولوركتال در بيش از 160 هزار زن يائسه سنجيدند كه از ابتدا هيچ سابقه‌اي از سرطان كولوركتال را ذكر نمي‌كردند. در نهايت مشخص شد افرادي كه اظهار مي‌داشتند از NSAID استفاده كرده‌اند، تقريبا 30 درصد كمتر با ميزان مرگ ناشي از سرطان كولوركتال روبرو بودند. همچنين كاهش قابل‌توجهي در مرگ‌ومير ناشي از اين نوع سرطان ميان زناني كه حداقل 10 سال از NSAID، مانند آسپيرين و ايبوپروفن استفاده كرده‌اند، ديده مي‌شد. نتايج اين مطالعه به روشن شدن بيشتر اهميت دوره‌هاي مختلف مصرف NSAID در طول زمان براي كاهش خطر مرگ ناشي از سرطان كولوركتال كمك شاياني كرده است.

براساس تحقيقات پژوهشگران دانشگاه كالج لندن، اندازه بعضي قسمت‌هاي مغز با تعداد دوستاني كه يك فرد در فيس‌بوك دارد، همخواني دارد. به عبارتي، بعضي نواحي مغز كه ماده خاكستري بيشتري دارد، مانند آميگدالا در اين ميان دخيل هستند. اين محققان همچنين اظهار مي‌دارند افراد با تعداد دوستان بيشتر در فيس‌بوک، تمايل دارند دوستان ييشتري هم در دنياي واقعي داشته باشند. بايد تاکيد کرد که اين تنها يك ارتباط است و نه يك دليل. امروزه با وجود تاثير زيادي كه شبكه‌هاي اجتماعي آنلاين دارند، هنوز اطلاعات زيادي درباره تاثير آنها روي مغز وجود ندارد. اين امر منجر به بسياري از گمانه‌زني‌هايي شده مانند اينکه اينترنت‌ براي ما مضر است، درحاليکه هنوز شواهد علمي خاص درباره آنها در دست نيست.

نتايج يك مطالعه جديد در مورد اين موضوع بحث مي‌کند كه آيا نوع گروه خوني بر بقاي بيماران پس از جراحي قلب تاثير مي‌گذارد يا خير. محققان در مطالعه‌اي که بدين منظور انجام دادند، بيش از 15 هزار بيمار را براي تعيين اينكه آيا گروه خوني آنها بيماران را در معرض خطر بيشتر مرگ يا بروز عوارض پس از جراحي CABG قرار مي‌دهد يا خير، مورد بررسي قرار داده‌اند. آنها دريافتند بيماران با گروه خوني AB نسبت به گروه‌هاي ديگر خوني 20 درصد احتمال كمتر براي مردن پس از جراحي CABG قلبي دارند. شايد دو پروتئين مسوول لخته شدن در خون يعني فاكتور فون ويلبراند و فاكتور 8 دليل اين كاهش خطر باشند. درواقع ژني كه روي گروه خوني O قرار دارد، سطح پايين‌تري را از اين پروتئين‌هاي خوني توليد مي‌كند. بنابراين افراد با گروه خوني AB كه اصلا ژن‌هاي گروه O را ندارند، با سطح بالاتري از اين پروتئين‌ها روبرو هستند، به اين ترتيب شايد با عوارض بيشتري نيز پس از جراحي CABG قلبي دست و پنجه نرم كنند. در واقع افراد با گروه خوني O (كه نيمي از جمعيت را هم تشكيل مي‌دهند) سطح پايين پروتئين‌هاي لخته‌كننده را در خون خود دارند و شايد با خطر بيشتر خون‌ريزي و تزريق خون پس از جراحي مواجه شوند.

شرکت داروسازي بيوساينس از نتايج مطالعات خود روي دوزهاي مختلف داروي CYT387 خبر داد. اين دارو در 4 دوز 100، 150، 200، 300 و 400 ميلي‌گرم براي درمان بيماران متبلا به ميلوفيبروز به مدت 9 ماه مورد آزمايش قرار گرفت. نتايج نشان دادند که استفاده از اين دارو نسبت به دارونما به طور معني‌داري باعث بهبود علايم و کاهش سايز طحال در بيماران مي‌شود. در مدت مصرف اين دارو تنها دو بيمار که از دوز 400 ميلي‌گرم استفاده مي‌کردند دچار عوارض جانبي جدي شدند. بروز سردرد شديد و افزايش آميلازوليپاز در اين بيماران باعث شد که دوز دارو کاهش يابد و با دوز کمتر درمان بيماران بدون برزو عارضه ادامه يافت. اين دارو که از خانواده مهارکننده JAX2 است علاوه بر کاهش سايز طحال باعث بهبود علايم بيمار مانند ضعف و بي‌حالي و همچنين تغيير در المان‌هاي خوني بيمار مي‌شود. در ضمن هيچ يک از بيماران وارد شده در مطالعه تقاضاي خروج از تحقيق را نداشتند که اين نشانه تحمل خوب بيماران نسبت به اين دارو است.

پژوهشگران موفق به کشف يک واقعه علمي شدند که مي‌تواند باعث کاهش شدت سپسيس شود. اين پژوهشگران نشان دادند که دخالت در عملکرد پروتئين غشاي سلولي تحت عنوان PD1 که باعث بروز مرگ برنامه‌ريزي شده سلولي مي‌شود، مي‌تواند باعث افزايش بقا در بيماران مبتلا به سپسيس شود. در حال حاضر داروهاي تحقيقاتي Anti-PD1 براي افزايش بقا در بيماران مبتلا به سرطان و هپاتيت C استفاده مي‌شود اما اين اولين باري است که پژوهشگران ادعا کردند شايد بتوان از اين داروهاي تحقيقاتي براي جلوگيري از سير پيشرونده سپسيس استفاده کرد. اين مطالعه که روي موش‌ها انجام شده نشان داد که PD1 باعث جلوگيري از عملکرد سيستم ايمني در از بين بردن باکتري‌ها مي‌شود بنابراين توليد دارويي که باعث مهار PD1 شود، مي‌تواند سيستم ايمني بدن را در حالت فعال نگه دارد.

مطالعه‌اي در نشريه نيوانگلند به چاپ رسيده که نشان مي‌دهد پراونج (Provenge) باعث افزايش بقا در بيماران بي‌علامت مبتلا به متاستاز سرطان پروستات مي‌شود که به درمان‌هاي معمول مقاومند. پراونج اولين محصول توليدشده از درمان جديدي به نام ايمونوتراپي سلولي اتولوگ است که توسط اداره نظارت بر غذا و داروي ايالت متحده مورد تاييد قرار گرفته است. اين دارو به طور متوسط باعث افزايش بقا به ميزان 1/4 ماه مي‌شود و ميزان مرگ‌ومير را نيز تا 5/22 درصد کاهش مي‌دهد.
مهم‌ترين عوارض جانبي ناشي از مصرف اين دارو عبارتند از: تب و لرز، سردرد، علايم شبه‌آنفلوآنزا، درد عضلاني و افزايش فشارخون. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد که اين درمان جديد با استفاده از سيستم ايمني بدن مي‌تواند با پيشرفت سرطان مبارزه کند.

يک گروه‌ بين‌المللي از پژوهشگران با مقايسه چند کارآزمايي بالايي نشان دادند که مصرف مکمل‌هاي کلسيم باعث افزايش خطر سکته‌هاي قلبي و ساير اتفاقات قلبي - عروقي مي‌شود. با به دست آمدن اين نتايج اين محققان پيشنهاد کردند که بهتر است براي مصرف کلسيم در پيشگيري از استئوپروز يک برنامه جديد طراحي شود.
دکتر ايان ريد، سرپرست اين گروه تحقيقاتي اين گزارش را در نشريه آنلاين BMJ به چاپ رسانده است. اين مطالعه که حاصل تلاش و همکاري پژوهشگران استراليايي، انگليسي و آمريکايي است، نشان داده است که در بيماراني که از مکمل‌هاي کلسيم استفاده مي‌کنند احتمال بروز اتفاقات قلبي‌‌- عروقي 27 تا 31 درصد بيشتر است. اين پژوهشگران همچنين ادعا کردند که خطر بروز سکته مغزي و مرگ هم در مصرف‌کنندگان کلسيم نسبت به گروه دارونما اندکي افزايش مي‌يابد، اما اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار نبوده است. با توجه به اينکه اخيرا مقاله‌اي در مورد افزايش خطر بروز حملات و اتفاقات قلبي‌- عروقي در زنان مصرف‌کننده کلسيم به چاپ رسيده بود، ريد و همکاران‌اش تصميم گرفتند در يک فرابررسي صحت و سقم اين ادعا را بررسي کنند. اين پژوهشگران تمام کارآزمايي‌هاي باليني را که روي مصرف 500 ميلي‌گرم کلسيم يا بيشتر به طور روزانه انجام شده بود جمع‌آوري کردند. از بين اين مطالعات، تحقيق‌هايي ارزيابي شدند که داراي گروه بيمار و دارونما بودند و حداقل 100 بيمار را مورد بررسي قرار داده بودند. همچنين مدت زمان مطالعه روي مصرف کلسيم در اين مطالعات حداقل يک سال در نظر گرفته شده بود. از بين تمامي مطالعات، اين پژوهشگران 15 مطالعه را منطبق بر شاخص‌هاي خود يافتند.
با بررسي اين مطالعات اين پژوهشگران نشان دادند که مصرف کلسيم (بدون ويتامين D) احتمال بروز حمله‌هاي قلبي را افزايش مي‌دهد، اما اين افزايش با سن، جنس و کارخانه سازنده کلسيم ارتباط ندارد. اين پژوهشگران عنوان کردند که با توجه به اينکه مطالعات قبلي نشان داده است که رژيم غذايي پرکلسيم باعث افزايش احتمال حمله‌هاي قلبي‌- عروقي نمي‌شود شايد بهتر باشد براي پيشگيري از پوکي استخوان به بيماران توصيه شود به جاي مکمل‌هاي کلسيم از رژيم‌هاي غذايي پرکلسيم استفاده شود. به هر حال با توجه به نتايج به دست آمده اين پژوهشگران پيشنهاد کردند بهتر است مزايا و معايب مصرف مکمل‌هاي کلسيم هر چه سريع‌تر مورد ارزيابي قرار گيرد.

پژوهشگران حدس مي‌زنند شايد در آينده‌اي نه‌چندان دور ترکيبات و مشتقات تتراسايکلين‌ها بتوانند در درمان بيماري آتروفي عضلاني نخاعي به کار روند. مطالعات اوليه روي مولکولي به نام PTK-SMA1 نشان مي‌دهد اين مولکول (که تشابه زيادي به آنتي‌بيوتيک‌هاي گروه تتراسايکلين‌ها دارد) مي‌تواند نحوه برش خوردن ژن‌هاي کروموزوم (که در بيماري آتروفي عضلاني نخاعي) موثرند را به شکل مطلوبي تغيير دهد. در موش‌هاي آزمايشگاهي اين تغييرات ظرف يک‌هفته پس از تجويز دارو صورت گرفته و علايم بهبود بيماري يا توقف سير پيشرونده آن ظهور کرده است. به هر حال هنوز تا رسيدن به مراحل انساني و باليني تحقيقات روي اين دارو راه بسياري باقي مانده است.

شرکت داروسازي بريستول‌مير اعلام کرده است که اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شرکت تحت عنوان ابيلي‌فاي (ABILIFY) را مورد تاييد قرار داده است. اين دارو که تحت عنوان ژنريک آري‌پيپرازول (Aripiprazole) هم معروف است براي درمان تحريک‌پذيري بيماران مبتلا به اوتيسم 6 تا 17 سال به کار مي‌رود. علايم تحريکي در اين بيماران شامل تهاجم به خود و ديگران، بدخلقي و تغيير سريع خلق است. کارآزمايي‌هاي باليني طي 8 هفته نشان دادند که مصرف اين دارو در موارد حاد مي‌تواند به طور موثري باعث کاهش علايم تحريکي در اين بيماران شود. هنوز مصرف اين دارو به طور نگه دارنده در اين بيماران مورد ارزيابي قرار نگرفته است.

ديگر به لطف اولين وسيله كاشتني در دنيا كه يك دستگاه ضد درد است و توليدي SPR Therapeutics، افرادي كه از دردهاي مزمن رنج مي‌برند، مي‌توانند از عذاب آن رهايي يابند. اين ايمپلنت در مركز پزشكي كارولينا روي يك بيمار 76 ساله كه از درد شانه دردناك پس از سكته مغزي براي بيش از 10 سال شاكي بود، امتحان شده و به خوبي از عهده مسووليت خود برآمده است. محققان معتقدند اين مطالعه پزشكان را قادر مي‌سازد تا تكنولوژي مذكور را براساس نيازهاي بيمار ارتقا دهند و آنها را به زندگي دلخواه خود برگردانند. اين وسيله كه روي فرد بيماري امتحان شده، براي مدت كوتاهي مورد استفاده قرار گرفت و به طور قابل توجهي درد وي تنها پس از چند هفته كاهش يافت. پس از آن اين وسيله به طور دايم در بدن وي كاشته شد تا براي هميشه از درد رهايي يابد. سيستم SPR تحقيقاتي از يك روش ابداعي و اختصاصي درمان «عصب داخل عضلاني» بهره مي‌برد كه اعصاب محيطي داخل عضله را براي درمان درد تحريك مي‌كند. اين سيستم غيرناركوتيك و قابل‌برگشت بوده و جايگذاري آن نيز با حداقل تهاجم انجام مي‌شود.

يك تست خون پره‌ناتال مبتني بر DNA كه مي‌تواند تعداد روش‌هاي تشخيصي پرخطر را براي تشخيص نشانگان داون هنگام بارداري كم كند، آماده استفاده در بالين شد. اين تست مي‌تواند حتي در هفته 10 بارداري نيز در زناني كه از اين نظر پرخطر محسوب مي‌شوند، به كار رود. اين مطالعه، بزرگ‌ترين و جامع‌ترين بررسي‌اي است كه تاكنون انجام شده و حدود هزار و 700 خانم باردار پرخطر را از نظر ناهنجاري‌هاي كروموزومال مورد بررسي قرار داده است. محققان اظهار مي‌دارند كه اين تست قادر است 6/98 درصد از بارداري‌هاي حاوي نشانگان داون را تشخيص دهد در حالي كه موارد مثبت كاذب آن تنها به 2/0 درصد مي‌رسد و در 8/0 درصد موارد نيز تفسير باليني آن با مشكل مواجه خواهد شد. اين نتايج حاكي از آن هستند كه تست جديد، به طور كارآمدي موثر است و مي‌تواند جايگزين تست‌هاي تهاجمي براي تشخص نشانگان داون در دوران بارداري شود. همچنين تقريبا تمام زنان با يك بارداري طبيعي مي‌توانند خود را از شر تست‌هاي بيشتر نجات دهند و اضطراب، هزينه و خطرات بالقوه از دست رفتن جنين را به حداقل برسانند.

دانشمندان به تازگي از توسعه و موفقيت اوليه تست يك وسيله جديد خبر مي‌دهند كه هنگام جراحي مغز به شما مي‌گويد بافت مغز طبيعي است يا سرطاني. به اين ترتيب جراحان بدون برداشتن بافت طبيعي، مي‌توانند مقدار بيشتري از بافت سرطاني را خارج كنند.براي احتياط و به طور روتين جراحان بافت اضافي اطراف تومورهاي پستان، پروستات و غيره را برمي‌دارند، اما جراحان مغز و اعصاب با محدوديت‌هاي فراواني روبرو هستند، زيرا برداشت بافت اضافي مي‌تواند حافظه حركت و ديگر عملكردهاي بيمار را مختل كند. براي غلبه بر اين مشكل‌ها، محققان وسيله جديدي را ابداع كرده‌اند كه مي‌تواند حاشيه ميان بافت سرطاني و سالم را در يك دوم زماني كه قبلا لازم بود، تعيين كند. اين وسيله جراحي تلفيقي از وسيله‌اي به نام «اولتراسونيك آسپيراتور» (كه براي تفكيك و مكش بافت استفاده مي‌شده) و فرم تغيير يافته وسيله ديگري به نام «mass spectrometer» است. اين وسيله در نمونه‌هاي مغز انساني با موفقيت‌ آزموده شده و مي‌تواند براي ديگر تومورهاي بدن نيز استفاده ‌شود.

دانشمندان به تازگي ادعا مي‌كنند اسكن MRI مي‌تواند به يك وسيله جديد و قدرتمند براي ارزيابي چگونگي كاركرد داروهاي ضدكلسترول بالا تبديل شود. امروزه در مطالعات جديد، اسكن‌هايMRI نسبت به آنژيوگرام‌ها و اولتراسوند دقيق‌تر عمل مي‌كنند و مقدار كلسترول را درون پلاك‌هاي كرونر نشان مي‌دهند، به اين ترتيب مشخص مي‌كنند که آيا داروهاي ضدكلسترول بالا، در كاهش حجم اين پلاك‌ها موثر بوده‌اند يا خير. در اين مطالعه 120 نفر به 3 گروه درماني تقسيم شدند. پس از 3 سال پيگيري، 33 بيمار با پلاك كارتيد مشخص، كاهش قابل‌توجهي در ميزان كلسترول پلاك‌هاي خود داشتند، به‌طوري كه حجم كلسترول از 4/60 ميلي‌متر مكعب به 4/37 ميلي‌متر مكعب رسيده بود. از سوي ديگر درصد حجم پلاك‌هاي كلسترول از 2/14 درصد به 4/7 درصد كاهش پيدا كرده بود. بنابراين استفاده از اسكن MRI براي پايش مقدار كلسترول در پلاك‌ مي‌تواند به پزشكان كمك كند تا بهتر مشخص كنند كه تا چه اندازه داروهاي كلسترول مي‌توانند كار كنند. اگر MRI نشان دهد كه كلسترول كاهش نيافته، شايد درمان‌هاي سخت‌تر بيشتري موردنياز باشند.

محققان در كنفرانس ساليانه آكادمي چشم‌پزشكي آمريكا در سال 2011 اعلام كردند روش جديد براي جراحي كاتاراكت ممكن است ايمن‌تر و كارآمدتر از رويكردهاي كنوني باشد. اين روش جديد كه از يك ليزر femtosecond خاص استفاده مي‌كند، به‌وسيله اداره كل غذا و داروي آمريكا تاييد شده، اما هنوز به طور گسترده در ايالات متحده در دسترس قرار ندارد. در اين مطالعه پژوهشگران نشان داده‌اند كه چگونه استفاده از ليزر femtosecond قبل از درمان كاتاراكت سطح انرژي اولتراسوند موردنياز را براي نرم‌كردن كاتاراكت کم مي‌کند. اين حالت باعث مي‌شود كاتاراكت به راحتي به بيرون ساكش شود. مزيت اين ليزر در كم‌كردن سطح انرژي اولتراسوند است زيرا اگر سطح انرژي زياد باشد، بهبود ديد خوب بيماران پس از جراحي با كندي صورت مي‌گيرد و مشكلات مرتبط با قرنيه نيز بيشتر خواهد شد. تركيبي از دقت و ساده‌سازي كه با اين نوع ليزر امكان‌پذير خواهد شد، پيشرفت عظيمي در جراحي كاتاراكت محسوب مي‌شود.

پژوهشگران به تازگي در يک کارآزمايي باليني نشان دادند که مصرف ژل‌‌هاي واژينال ميکروبيسيد حاوي تنوفووير (Tenofovir) که يک داروي آنتي‌ويرال است مي‌تواند باعث کاهش خطر آلودگي به ويروس HIV شود. نتايج حاصل از اين مطالعه در نشريه Science به چاپ رسيده است. اين پژوهشگران نشان دادند که مصرف ژل‌هاي واژينال ميکروبيسيد مي‌تواند تا 39 درصد باعث کاهش آلودگي زنان به ويروس HIV شود. اين محققان عنوان کردند که مصرف مرتب و دايم اين ژل‌ها حتي قادر است ميزان انتقال آلودگي را تا 54 درصد نيز کاهش دهد.
اين ژل‌هاي جديد که حاوي ترکيبات آنتي‌ويروس هستند در مطالعات اوليه نشان دادند که کاملا ايمن هستند و عوارض جانبي خاصي را براي مصرف‌کنندگان به همراه ندارند و اين مطالعه جديد ثابت کرد که استفاده از آن مي‌تواند باعث کاهش خطر انتقال ويروس نيز بشود.
در اين مطالعه 400 زن آفريقايي در معرض خطر و ابتلا به ويروس HIV وارد مطالعه شدند. اين افراد به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شده و در يک گروه ژل‌هاي واژينال تجويز شد و در گروه دوم از دارونما استفاده گرديد. اين بيماران هر ماه به مدت 30 ماه از لحاظ بروز عفونت HIV معاينه مي‌شدند. نتايج حاصل از اين مطالعه به صورت زير خلاصه شده است:
ميزان بروز عفونت HIV در زناني که از اين ژل استفاده مي‌کردند 6/5 در هر 100 زن بوده است. در حالي که اين ميزان در زناني که براي آنها دارونما تجويز شده بود، 1/9 مورد در هر 100 زن تخمين زده شد. به طور کلي در گروه اول 48 و در گروه دوم 60 زن به ويروس HIV مبتلا شدند.
به طور کلي ميزان ابتلا به عفونت HIV در گروهي که از ژل استفاده مي‌کردند به طور معني‌داري نسبت به گروه دارونما کاهش يافته بود که ميزان اين کاهش 39 درصد تخمين زده شد. در افرادي که بيش از 80 درصد موارد از اين ژل در ارتباط جنسي استفاده مي‌کردند ميزان ابتلا به ويروس HIV تا 54 درصد کاهش يافته است. هيچ‌گونه عارضه جانبي جدي در مصرف‌کنندگان اين ژل مشاهده نشد و بيماران به‌خوبي مصرف اين دارو را در مدت طولاني تحمل کردند.

شرکت داروسازي AMRI مطالعه کارآزمايي‌ باليني فاز اول خود را روي داروي جديدي به نام ALB-127158 آغاز کرده است. اين دارو که براي درمان چاقي کاربرد دارد، آنتاگونيست گيرنده‌هاي MCH1 (Melanin Concentrating Hormone) است. مطالعات اوليه روي موش‌ها نشان داده که مصرف اين دارو پس از 28 روز، 18 درصد باعث کاهش وزن شده است و عوارض چنداني در نمونه‌هاي حيواني نداشته است. مطالعات فاز اول براي ارزيابي ايمني اين دارو روي انسان‌ها و اثرات فارماکوکينتيک آن روي سيستم فيزيولوژي طبيعي طراحي شده است.

شرکت داروسازي آمپيو به تازگي اعلام کرده که فاز دوم مطالعه‌ خود را روي داروي اوپتينا (Optina) آغاز کرده است. اين دارو براي درمان ادم ماکولا در مبتلايان به ديابت کاربرد دارد.
ادم ماکولا شايع‌ترين علت از دست رفتن بينايي در افراد مبتلا به ديابت است. اين دارو اولين داروي خوراکي است که براي درمان ادم ماکولا به کار مي‌رود و مطالعات قبلي ايمني اين دارو را براي مصرف در انسان‌ها تاييد کرده‌اند. همچنين مطالعات باليني نشان دادند که استفاده از اين دارو در پيشگيري از بروز ادم ماکولا نقش بسيار مهمي را ايفا مي‌کند.

مطالعه‌‌هاي فاز دوم شرکت نورديک روي انسولين طولاني اثري که به نام دگلودک (Degludec) معروف است با نتايج موفقيت‌آميزي همراه بوده است. در اين مطالعه 77 درصد بيماراني که هفته‌اي 3 بار با اين دارو تحت درمان قرا گرفته بودند داراي قند خون کنترل شده بودند. با توجه به اينکه اين دارو تنها هفته‌اي 3 بار استفاده مي‌شود، مي‌تواند موفقيت بزرگي براي کنترل قند خون براي مبتلايان به ديابت باشد. در حال حاضر اين دارو تنها در مراحل تحقيقاتي است.

شرکت داروسازي نولين اعلام کرده است که داروي رمسنس (REMESENSE) در ايالات متحده آمريکا براي فروش به بازار عرضه شده است. اين دارو که در واقع همان دي پتاسيم اگزالات 30 درصد است، در سال 2008 ميلادي معرفي شد و در حال حاضر در 16 کشور مختلف از سراسر دنيا مورد استفاده قرار مي‌گيرد. رمسنس نوعي برطرف‌کننده حساسيت دندان‌ها (Desensitizer) است که جزو کلاس II داروهاي برطرف‌کننده حساسيت دندان‌ها قرار مي‌گيرد. حساسيت دندان‌ها نوعي پاسخ افزايش‌يافته و غيرطبيعي به محرک‌هاي حسي است و صرف‌نظر از عللي مانند سفيد کردن دندان‌ها، به طور عمده در اثر در معرض قرار گرفتن توبول‌هاي دنتين با حفره دهان ايجاد مي‌شود.
طبق آمارهاي ارايه‌شده توسط مراجع علمي دندانپزشکي، حساسيت دندان‌ها 57 درصد از جمعيت دنيا را مورد آزار قرار مي‌دهد. برآورد شده است که تنها در کشور ايالات متحده آمريکا، 14 درصد از کل جمعيتي که به درمانگاه‌ها و کلينيک‌هاي دندان‌پزشکي مراجعه مي‌کنند براي درمان حساسيت دندان‌هاي خود مراجعه کرده‌اند. زنان بيشتر از مردان به اين بيماري دچار مي‌شوند که شايد علت آن انجام بيشتر درمان‌ها و اقداماتي‌همچون سفيدکردن دندان‌ها در اين گروه باشد. در واقع تقريبا 75 درصد از افرادي که دندان‌هاي خود را سفيد مي‌کنند متعاقبا به حساسيت دنداني دچار مي‌شوند.
رمسنس مجموعه‌اي است که از يک قالب دهان و يک فوم يا ژل درماني تشکيل شده است که جلسه اول درمان معمولا در مطب و توسط دندان‌پزشک صورت مي‌گيرد و بيمار مي‌تواند پس از يادگيري استفاده از قالب و ژل، از اين دارو را به تنهايي در منزل استفاده کند. معمولا 10 دقيقه پس از استفاده از اين دارو، حساسيت دندان‌ها کاهش مي‌يابد.
رمسنس داراي دي‌پتاسيم اگزالات است که با کلسيم حفره دهاني کريستال‌هاي اگزالات کلسيم را مي‌سازد. اين کريستال‌ها باعث مي‌شود که توبول‌هاي دنتين را از معرض حفره دهان خارج کند و بنابراين باعث کاهش حساسيت دندان‌ها شود. از طرف ديگر يون‌هاي پتاسيم باعث تغيير تحريک‌پذيري اين ناحيه شده و پاسخ به درد را کاهش مي‌دهند. در مقايسه با ساير ترکيب‌هاي موجود مانند خميردندان‌هاي ضدحساسيت OTC که حداقل 3 تا 4 هفته پس از استفاده تاثير خود را نشان مي‌دهند، اين درمان به سرعت اثربخش است. در حال حاضر اين دارو براي مصرف 3 ماهه طراحي شده و در داروخانه‌ها موجود است.

مطالعات نشان داده‌اند که برخي از داروهاي مورد استفاده در کنترل آسم که با عنوان بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر شناخته مي‌شوند. اگر به تنهايي در کودکان تجويز شوند، با افزايش خطر بروز عوارض جدي همراه خواهند بود؛ عوارضي نظير افزايش نياز به بستري بيمارستاني، اينتوبه و مرگ در کودکان دريافت‌کننده اين گروه داروهاي ضدآسم از بزرگسالان بيشتر است. البته، هرگاه بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر در ترکيب با کورتيکواستروييدهاي استنشاقي مورد استفاده قرار گيرند، بيماران با افزايش خطر مواجه نخواهند بود. نتايج به‌دست آمده از مطالعه اخير در شماره نوامبر نشريه متخصصان بيماري‌هاي اطفال به چاپ رسيد. اولين بار در سال 2005 سازمان غذا و داروي آمريکا در زمينه ايمني بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر تحقيق کرد و به احتمال افزايش خطر بروز عوارض جدي متعاقب مصرف آنها پي برد. در سال 2008 ميلادي، اولين متاآناليز براي بررسي ايمني بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر ترتيب داده شد. براساس نتايج اين آناليز، کميته مشورتي سازمان غذا و داروي آمريکا به محدودسازي مصرف بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر فقط به موارد همراه با کورتيکواستروييدهاي استنشاقي راي داد. متاآناليز اخير نيز براي گسترش و بررسي بيشتر يافته‌هاي آناليز اول ترتيب داده شد. در متاآناليز اخير 110 مطالعه باليني با شرکت نزديک به 6100 نفر از مبتلايان به آسم حضور داشتند. در مجموع اين مطالعات سن افراد بالاي 4سال بود. برخي از آنها تجربه مصرف داروهاي گروه بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر را داشتند و برخي ديگر نداشتند. در کل، محققان دريافتند که 6/3حادثه بيشتر به ازاي هر هزار بيمار در سال، در بيماران تحت درمان با بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر در مقايسه با آنها که اين دارو را مصرف نمي‌کنند رخ داده است. حوادث عبارت بودند از بستري بيمارستاني مرتبط با آسم اينتوبه و مرگ. در کودکان 4 تا 11 سال، تفاوت بين دو گروه 4/30حادثه به ازاي هر هزار بيمار در سال و در کودکان 12 تا 17 سال، تفاوت 6/11حادثه به ازاي هر هزار بيمار در سال بود. در بين اين کودکان شايع‌ترين عارضه، بستري بيمارستاني مرتبط با حمله آسم گزارش شد.
به گفته دکتر دايان مورفي، کارشناس درمان‌هاي اطفال سازمان غذا و داروي آمريکا، گاه داروهايي که در بزرگسالان به پاسخ‌دهي درماني خوبي مي‌انجامند، در کودکان مشکل‌ساز مي‌شوند. شايد آسم در بزرگسالان و کودکان متفاوت است. شايد هم به دليل کوتاه‌تر بودن راه‌هاي هوايي در کودکان چنين تفاوتي حاصل شده است. شايد هم کودکان هميشه در زمان مناسب والدين خود را از وقوع حمله آسم مطلع نمي‌کنند. علت هر چه باشد، اين متاآناليز پيشنهاد مي‌کند که تجويز بتاآگونيست‌هاي طولاني‌اثر به تنهايي در کودکان گزينه درماني مناسبي نيست.

شرکت نانوويريسيدز (NanoViricides)به تازگي اعلام کرده که اطلاعات مربوط به تکنولوژي جديد ضدويروس خود را منتشر کرده است. تکنولوژي جديد، تحولي بنيادي در درمان‌هاي ضدويروس است. اين تکنولوژي جديد، بيماري‌هاي ويروسي خاص نظير HIV و کراتوکونژکتيويت اپيدميک را هدف قرار داده است.
در اين روش اثربخشي ضدويروسي دارو با ايجاد اختلال در اتصال ويروس‌ها به سلول‌ها اعمال مي‌شود. داروي ضدويروس جديد، نقشي مشابه سلول انساني ايفا کرده و ويروس را مي‌فريبد. در نتيجه ويروس به جاي سلول انساني به مولکول دارو متصل و بي‌اثر مي‌شود.

يک شرکت داروسازي فعال در زمينه توليد داروهاي مرتبط با اختلالات گوارش و اندوکرين به تازگي اعلام کرده است که داروي گاتکس(تدوگلوتايد)در مبتلايان به سندرم روده کوتاه اثربخش است. خلاصه چهار مطالعه در اين زمينه در نشست سالانه کالج گوارش آمريکا ارائه شد.
تدوگلوتايد، شکل نوترکيب آنالوگ شبه گلوکاگون پپتيد 2 (پروتيين دخيل در بازسازي جدار روده) است که در سندرم روده کوتاه موثر بوده و به خوبي تحمل شده است. تدوگلوتايد از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا در گروه داروهاي اورفان طبقه‌بندي شده است.

براي نخستين بار اطلاعات مربوط به مولکول CGEN-15001 که در مرحله تحقيقات پيش باليني قرار دارد در يک کنفرانس علمي بين‌المللي ارائه شد. به اين ترتيب قابليت‌هاي احتمالي اين مولکول در درمان مولتيپل‌اسکلروز مورد بحث قرار گرفت. تجويز CGEN-15001در حيوانات آزمايشگاهي به بهبود چشمگير علايم بيماري مولتيپل‌اسکلروز و مهار حملات انجاميده است. به علاوه، مطالعه نشان داده است که درمان کوتاه مدت با CGEN-15001به مهار طولاني مدت علايم بيماري منتهي خواهد شد. به‌نظر مي‌رسد که CGEN-15001 با تنظيم دستگاه ايمني و پيشگيري از اينفيلتراسيون سلول‌هاي T به درون دستگاه عصبي مرکزي اعمال اثر مي‌کند. اين مولکول در مدل‌هاي حيواني مبتلا به آرتريت روماتوييد نيز آثار درماني خوبي داشته است.

در سه مطالعه باليني فاز دو، مولکول AIN457 (سسوکينوماب Secukinumab) به ميزان قابل توجهي در مبتلايان به پسوريازيس متوسط تا شديد، پلاک‌هاي پوستي را کاهش داده است. سسوکينوماب يک آنتي‌بادي مونوکلونال است که مکانيسم اثر آن مهار التهاب در پسوريازيس است. نزديک به 2درصد از جمعيت دنيا از پلاک‌هاي پوستي پسوريازيس رنج مي‌برند. بيماري مزمني که با ضايعات پوستي وسيع و ضخيمي که پلاک ناميده مي‌شوند، تشخيص داده مي‌شود. سسوکينوماب در مبتلايان به پسوريازيس متوسط تا شديد ضايعات را به سرعت و به ميزان قابل توجهي بهبود مي‌بخشد. نتايج اين سه مطالعه در کنگره سالانه آکادمي درماتولوژي اروپا در کشور پرتغال ارائه شد. در يکي از اين مطالعات 81 درصد از بيماران تحت درمان با 150 ميلي‌گرم سسوکينوماب زيرجلدي ماهانه، حداقل 75درصد بهبود در علايم پسوريازيس نشان دادند. ميزان بهبود در دريافت‌کنندگان دارونما 9درصد بود. در يک مطالعه ديگر مشخص شد که 83درصد از بيماران تحت درمان با دوز آغازين داخل وريدي سسوکينوماب ، حداقل 75درصد بهبود در علايم را تجربه کردند. اين درصد در دريافت‌کنندگان دارونما 10درصد بود. در مطالعه سوم، دريافت‌کنندگان سسوکينوماب در ماه اول با 55 درصد بهبود در مقايسه با بهبود 2 درصدي در دريافت‌کنندگان دارونما روبرو بودند. اين بهبود علايم ، باعث ارتقاي کيفيت زندگي مبتلايان به پلاک‌هاي پسوريازيس متوسط تا شديد شده است. پسوريازيس همراه با پلاک، يک بيماري مزمن و دردناک دستگاه ايمني است و نياز به گزينه‌هاي درماني جديد براي افزايش اثربخشي طولاني مدت و ايمني آن در بيماران محسوس است.

شرکت داروسازي سانوفي اعلام کرد کميته بررسي محصولات پزشکي انساني فروش داروي مولتاک (Multaq) را مجاز اعلام کرد. اين دارو که به نام دروندارون (Dronedarone) نيز معروف است در قرص‌هاي 400 ميلي‌گرمي تهيه شده و براي درمان مبتلايان به فيبريلاسيون دهليزي ناپايدار به منظور پيشگيري از عود يا کاهش ضربان بطني تجويز مي‌شود. اين دارو جزو خانواده‌هاي کلاس III داروهاي ضد آرتيمي است و از عوارض آن مي‌توان به اسهال، تهوع، برادي کاردي و راش‌هاي پوستي اشاره کرد.

شرکت دارويي مورفوتک از نتايج مطالعات فاز دوم خود روي داروي فارلتوزومب (Farletuzumab) خبر داد. اين دارو براي درمان مبتلايان به سرطان تخمدان کاربرد دارد. فارلتوزومب يک آنتي‌بادي تک-دودماني است که گيرنده‌‌هاي فولات آلفا را مورد هدف قرار مي‌دهد. مطالعات اوليه نشان دادند به کارگيري اين دارو در ترکيب با رژيم شيمي‌‌درماني معمول (پلاتينيوم و تکسان) در 69 درصد موارد باعث حذف و يا کاهش اندازه تومور مي‌شود. همچنين در 23 درصد از بيماران مانع از پيشرفت بيماري شده و آن را در حالت پايدار نگاه مي‌دارد.
مهم‌ترين عارضه اين دارو تب و لرز در زمان انفوزيون دارو است که خفيف بوده و براي بيمار قابل تحمل است. به طور کلي شانس عود در سرطان تخمدان بالاست و درمان‌هاي استاندارد نتوانستند چندان تغييري در اين روند ايجاد کنند.

سال‌هاست پژوهشگران به دنبال راهي براي پيشگيري از ابتلا به نارسايي قلبي هستند. محققان شرکت فايزر مطالعه‌اي را طراحي کردند تا در آن تاثير سيلدنافيل را روي پيشگيري از بروز نارسايي قلب و هيپرتروفي سلول‌هاي ميوکارد دريابند.
تئوري اين پژوهشگران اين بود که واياگرا باعث تاثير در عملکرد سيستم فسفودي استراز مي‌شود. فسفودي استراز باعث شکستن cGMP مي‌شود که اين ماده روي رشد سلول‌هاي عضلاني موثر است. واياگرا باعث شکستن فسفودي استراز 5 مي‌شود. به کارگيري اين دارو همراه با ترکيب مهارکننده فسفودي استراز-1 باعث مي‌شود از هيپرتروفي سلول‌هاي قلبي جلوگيري شود. نتايج حاصل از اين مطالعه در نشريه Circulation Research به چاپ رسيده است. اگرچه اين مطالعه روي نمونه‌هاي حيواني نتايج موفقيت‌آميزي داشته است، اما هنوز به‌کارگيري اين ترکيب در انسان‌ها نياز به بررسي‌هاي بيشتري دارد.

دانشمندان كشف كردند كه چگونه شكلي از پروتئين مرتبط با بيماري هانتينگتون، زمان و شدت نشانه هاي آن را تحت تاثير قرار مي دهد. به گزارش ديلي ميل، اين يافته ها راه را براي ارايه درمان هاي بالقوه نه فقط براي اين بيماري بلكه براي انواعي از بيماري هاي مشابه هموار مي كند. پژوهشگران با استفاده از اين شيوه يكي از اشكال پروتئيني را كه غلط تاشده است ( مانند بيماري آلزايمر و ديابت نوع اول ) از نورون ها خارج كردند.
مرگ نوروني يكي از نشانه هاي بروز بيماري هانتينگتون است. دكتر' استيون فينكبينر' مجري اين تحقيقات از آزمايشگاه گلداستون گفت: در حال حاضر روند توليد روش هاي موثر درماني براي بيماري هايي مانند هانتينگتون و آلزايمر به كندي پيش مي رود. وي تعاملات بين ژنها،نورون ها و حافظه را بررسي كرده است. اين محقق گفت : يافته هاي جديد در مورد اينكه كدام پروتئين هاي غلط تاخورده در بروز نشانه هاي اين بيماري نقش دارند مي تواند توليد دارو را براي اين بيماري تسريع كند. نتايج اين تحقيقات در نشريه Nature Chemical Biology منتشر شده است.
بيماري هانتينگتون بيماري است كه به افتخار جورج هانتينگتون نامگذاري شده است. علايم بيماري هانتينگتون (HD) شامل كاهش شديد كنترل عضلاني، اختلال هيجاني و تداخلات آسيب‌شناختي (پاتولوژيك) در ياخته‌هاي مغز است . اين بيماري در اثرجهش در ژن كد كننده پروتئين هانتينگتين ايجاد مي‌شود. آزمايش‌هاي انجام شده بر موش‌هايي كه دستكاري ژنتيكي شده بودند منجر به شناسايي اين پروتئين شد.

دانشمندان درمان جديدي ارايه كرده اند كه موجب افزايش كلسترول خوب و كاهش تري گيليسريد در خون مي شود.اين شيوه مي تواند ابزار مناسبي براي مبارزه با بيماري قلبي و عروقي باشد. به گزارش ديلي اكسپرس،اين درمان جديد در پستانداران غيرانساني موثر واقع شده است.
دكتر 'رويان تمل ' استاديار پاتولوژي و علوم ليپيدي در Wake Forest Baptist و يكي از مجريان اين پژوهش گفت: همبستگي معكوس قوي بين مقدار HDL (كلسترول خوب) و بيماري هاي قلبي وجود دارد. وي با اشاره به اينكه هرچه ميزان كلسترول خوب بيشتر باشد خطر بروز بيماري قلبي و عروقي كمتر است، خاطر نشان كرد:در حال حاضر روش هاي درماني اندكي براي افزايش ميزان كلسترول خوب وجود دارد. به گفته وي در حالي كه درمانهاي موثر متعددي براي كاهش ميزان كلسترول بد وجود دارد از اين رو درمان مدرن بايد به دنبال راهي براي افزايش كلسترول خوب باشد.
اين پژوهشگران در حال بررسي داروي جديدي هستند كه( microRNA-33 (miR-33 را هدف قرار مي دهد.miR-33 مولكول كوچك RNA است كه كسترول خوب را كاهش و توليد تري گليسيريد را افزايش مي دهد. محققان اين دارو را كه 'ضد- miR-33 نام دارد بر روي پستانداران غير انساني آزمايش كردند و دريافتند اين دارو ميزان كلسترول خوب را افزايش و ميزان توليد تري گليسيريد را كاهش داد. يافته هاي اين بررسي ها نشان داد كه miR-33 تنظيم كننده اصلي كلسترول و سوخت و ساز اسيد چرب هستند و راهبرد ضد miR-33 مي تواند به طور مستقيم تصلب شرايين و همچنين عوامل خطر مهم قلب و عروق مانند كاهش كلسترول خوب و افزايش تري گليسيريد را تحت تاثير قرار دهد. نتايج اين بررسي در نشريه نيچر منتشر شده است.

دانشمندان سازوكار مهمي را در متاستاز (گسترش سرطان از يك عضو به عضو ديگر بدن ) كشف كرده اند كه در صورت تاييد، مي تواند به متوقف سازي رشد سرطان منجر شود. به گزارش ديلي اكسپرس، 'ديويد وايزمن' استاد زيست شيمي، زيست شناسي مولكولي و پاتولوژي مركز تحقيقات سرطان در دانشگاه نووا اسكوتيا در كانادا گفت: بر روي سطح سلول ماكروفاژ پروتئيني وجود دارد كه به آن امكان مي دهد به سوي منطقه رشد تومور برود.اين فرايند براي رشد تومور حياتي است. وي خاطرنشان كرد: اين يافته ها حاكي از زيست شناسي پيچيده سرطان است. وايزمن اظهار داشت: در حال حاضر همه محققان فكر مي كنند كه سلول هاي سرطاني مهمترين سلول هاي يك تومور هستند ، اگر چه اين گونه هست، اما اكنون دريافته ايم سلول هاي ديگري نيز بايد با سلول هاي سرطاني همكاري كنند تا موجب رشد تومور و گسترش آن به ديگر نقاط بدن شوند.
هم اكنون پژوهشگران كشف كردند تومورها بدون همكاري ماكروفاژها رشد نمي كنند. اين ماكروفاژها نيز بايد از خون و يا ديگر بافت هاي بدن عازم تومور شوند. اينكه چگونه آنها مي توانند از بافت ها و يا خون عبور كنند و به سوي تومور بيايند، يك راز است. اين ماكروفاژها بايد راه خود از درون بافت هايي كه مانعي را دراطراف تومور در حال رشد ايجاد مي كنند، باز كنند تا به تومور برسند و با سلول هاي سرطاني تركيب شوند.
محققان دريافتند در سطح خارجي ماكروفاژها پروتئيني موسوم به S100A10وجود دارد كه ماكروفاژ را قادر مي كند مانع بافتي را بردارد و به سوي منطقه توموري حركت كند. وايزمن گفت: از نظر تئوري، متوقف سازي ماكروفاژها يا S100A10 به صورت شيميايي مي تواند رشد تومور را كند و حتي متوقف كند. نتايج اين تحقيقات در نشريه Cancer Research منتشر شده است.

دانشمندان آرايه اي از حسگرها را ساخته اند كه مي تواند بيماري 'ام اس' را از طريق بازدم بيمار تشخيص دهد. به گزارش ديلي اكسپرس، پژوهشگران مي گويند پزشكان در حال حاضر ام اس را بر اساس نشانه هاي مشخص آن تشخيص مي دهند كه شامل اسپاسم هاي ماهيچه اي، بي حسي ، مشكلات هماهنگي و بريده بريده سخن گفتن است.
يك ابزار رايج براي تاييد تشخيص اين بيماري و تصميم گيري در مورد درمان آن، تصوير برداري MRI از مغز است. ابزار ديگر' پونکسیون كمري ' يا خارج كردن مايع نخاعي است. اما اسكن MRI هزينه بر است و نمونه برداري از مايع نخاعي نيز يك شيوه تهاجمي محسوب مي شود. اكنون دانشمندان براي غلبه بر چنين موانعي، تركيب آلي فراري را در بازدم شناسايي كرده اند كه با بيماري ام اس مرتبط است.
محققان بر اساس اين يافته ها، آرايه اي از حسگرها ساخته اند كه مي تواند ام اس را با بررسي تركيبات شيميايي كه در تنفس بيماران ام اسي وجود دارد، تشخيص داد. پژوهشگران با آزمايش اين شيوه بر روي 34 بيمار مبتلا به ام اس و 17 فرد سالم دريافتند اين حسگرها به دقت نمونه برداري ازمايع نخاع عمل مي كند و در عين حال درد و عوارض جانبي نيز ندارند. نتايج اين تحقيقات در نشريه ACS Chemical Neuroscience منتشر شده است.

پژوهشگران اعلام کردند که به کارگيري داروي ضدسرطان ارلوتينيب (Erlotinib) که در درمان سرطان‌هاي کولورکتال و ريه کاربرد دارد، در درمان بدخيمي‌هاي مثانه نيز نتايج موفقيت‌آميزي داشته است. در يک کارآزمايي‌ باليني جديد نشان داده شد که 16 بيمار از تعداد کل 25 مبتلا به سرطان مثانه 25 ماه پس از تجويز اين دارو هنوز زنده مانده‌اند. اين درمان نسبت به درمان‌هاي معمول سرطان مثانه مهاجم که شامل راديکال سيستکتومي است باعث افزايش بقا شده و نتايج بهتري به همراه داشته است.
يکي از پژوهشگران اين طرح مي‌گويد: «براي درمان سرطان مهاجم مثانه در حال حاضر روش انتخابي درمان جراحي است، اما تنها 50 درصد از اين بيماران که تحت عمل جراحي قرار مي‌گيرند مي‌توانند از بقاي طولاني‌مدت برخوردار باشند. در بيماراني که بعد از جراحي دچار عود مي‌شوند به کارگيري شيمي‌درماني تاثير چنداني نداشته و درنهايت اکثر اين بيماران با يک بقاي حداکثر دو ساله فوت مي‌کنند.»
اين پژوهشگران ادعا کردند بعد از درمان با ارلوتينيب در 75 درصد موارد بيماري محدود به ارگان باقي ماند. در حالي که در تمام بيماراني که اين دارو را دريافت نکرده بودند بيماري به عضلات اطراف گسترش يافته بود. به دنبال مصرف اين دارو به مدت 4 هفته به صورت خوراکي 25 درصد از بيماران از لحاظ پاتولوژيکي عاري از بيماري شدند و در 35 درصد موارد مرحله بيماري از لحاظ آسيب‌شناسي به درجات پايين‌تر نزول کرد.
ارلوتينيب دارويي است که باعث مهار عملکرد فاکتور رشد اپي‌درمال (EGFR) مي‌شود. اين فاکتور باعث بروز سرطان در افرادي مي‌شود که داراي گيرنده‌هاي جهش‌يافته در سطح سلول‌هاي خود هستند. اين نوع گيرنده‌ها در سطح سلول‌هاي بسياري از تومورها مانند سرطان‌هاي ريه و کولورکتال بروز مي‌کند. همچنين اين گيرنده‌ها در سطح سلول‌هاي سرطان‌هاي مهاجم مثانه هم يافت مي‌شود. وجود اين گيرنده‌ها بر سطح سلول‌هاي بدخيم مثانه نشانه تهاجمي بودن سرطان و کاهش بقا در بيماران است.
پژوهشگران در حال حاضر از اين دارو در درمان سرطان‌هاي ريه و کولورکتال استفاده کرده و نتايج موفقيت‌آميزي به دست آورده‌اند. اين گروه از پژوهشگران با توجه به مکانيسم عمل ارلوتينيب از اين دارو در درمان سرطان‌هاي مثانه استفاده کردند. دکتراسميت، سرپرست اين گروه تحقيقاتي مي‌گويد: «با توجه به تعداد کم جمعيت مورد مطالعه ما هنوز زود است که نتيجه دقيقي را عنوان کنيم، اما به نظر مي‌رسد اين دارو در درمان سرطان‌هاي مهاجم مثانه نسبت به روش‌هاي معمول مفيدتر باشد و بتواند جايگزين مناسبي براي درمان‌هاي استاندارد باشد.

اريکيس (ARIKACE) نام داروي جديدي است که براي درمان عفونت‌هاي سودومونايي ريه مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اين دارو که شکل استنشاقي آميکاسين ليپوزومي است در کارآزمايي‌هاي باليني فاز دومي که توسط شرکت داروسازي ترنس‌آو به انجام رسيده هم در بيماران مبتلا به سيستيک فيبروزيس و هم  در ديگر مبتلايان به برونشکتازي موثر  و بي‌خطر بوده است.
اريکيس با دوز 560 ميلي‌گرم يک بار در روز و براي 28 روز متوالي تجويز مي‌شود. تاکنون 105 بيمار در 33 مرکز درماني در سطح اروپا با اين دارو تحت درمان قرار گرفته‌اند. اين دارو در نانوکپسول‌هايي فرآوري مي‌شود تا تحويل آنها به بافت ريه با تسهيل بيشتري صورت بگيرد. دارو از طريق نبولايزر مصرف مي‌شود و اندازه ذرات توليدي حدود يک ميکرون است. به منظور حمايت از توليد اين دارو، اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده آن را در دسته داروهاي اورفان قرار داده و موسسه بين‌المللي سيستيک فيبروزيس هم با اعطاي يک جايزه 9/3 ميليون دلاري به شرکت داروسازي تونس‌‌آو از توليد آن حمايت کرده است.

شرکت داروسازي گلکسواسميت‌کلاين اعلام کرد محصول جديد اين شرکت با نام وترينت (Votrient) از سوي اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده جهت درمان سرطان‌هاي پيشرفته کليه از نوع سلول کليوي مورد تاييد قرار گرفت. اين دارو که با نام ژنريک پازوپانيب (Pazopanib) توليد مي‌شود، يک دوز در روز و به شکل خوراکي تجويز مي‌شود.
اثر اين دارو از طريق مهار آنژيوژنز اعمال مي‌شود و به اين ترتيب از رشد تومور پيشگيري مي‌کند. شايع‌ترين عوارض جانبي اين دارو در کارآزمايي‌هاي باليني را اسهال، افزايش فشار خون، تغيير رنگ مو، تهوع، استفراغ و بي‌اشتهايي تشکيل مي‌دادند. بروز اختلال در تست‌هاي عملکرد کبدي، درد شکم، هيپرگليسمي، لکوپني، هيپربيلي‌روبينمي، نوتروپني، هيپوفسفاتمي، ترومبوسيتوپني، هيپومنيزيمي، هيپوناترمي و حتي يک مورد مرگ که احتمالا ناشي از مصرف اين دارو بوده است، نيز گزارش گرديده‌اند.

شرکت داروسازي سي‌کلون اعلام کرد که داروي07-SCV را روي بيمار دوم مورد آزمايش قرار داده است. 07-SCV براي درمان مبتلايان به هپاتيت C عودکننده به صورت تک‌درماني يا همراه با ريباويرين به کار مي‌رود. اين درمان براي بيماراني پيشنهاد مي‌شود که پس از 44 هفته درمان ترکيبي با ريباويرين و اينترفرون عود بيماري مشاهده شود.
07-SCV يک محرک سيستم ايمني است که مکانيسم عمل آن تاثير بر سلول‌هاي T-Helper است که باعث پاک‌سازي ويروس‌ها مي‌شوند. مطالعات اوليه نشان دادند که مصرف اين دارو به تنهايي در مدت هفت روز باعث کاهش چشم‌گير بار ويروس در مبتلايان به هپاتيت c شده است. مدت درمان در نظر گرفته شده براي اين بيمار هشت هفته است که چهار هفته تک‌درماني با 07-SCV و چهار هفته درمان ترکيبي اين دارو با ريباويروين انجام مي‌شود.

براساس داده‌هایي که در مجله سرطان به چاپ رسيده است، استفاده از داروهاي بنداموستين (Bendamudtin) مي‌تواند در مبتلايان به لنفوم‌هاي مقاوم به درمان نتايج اميدوارکننده‌اي را در پي داشته باشد. در مطالعات چندمرکزي در بيماران مبتلا به لنفوم غيرهوچکيني نوع B که به داروي رتيوکسيمب مقاومت نشان داده‌اند مشخص شده است در صورت استفاده از داروي بنداموستين، 14 درصد از بيماران حذف کامل شواهد بيماري را کسب خواهند کرد و بقاي بدون پيشرفت بيماري حداقل 9 ماه خواهد بود. در 64 درصد از باقي بيماران هم درجات قابل توجه و ارزشمندي از بهبود بيماري مشاهده مي‌شود. در اين مطالعه که روي يکصد بيمار 31 تا 84 ساله در 28 مرکز درماني درکشورهاي کانادا و آمريکا انجام شده است، مشخص گرديد بنداموستين به طور کلي به خوبي تحمل مي‌شود و عوارض جانبي آن معمولا قابل درمان و اصلاح هستند. سميت برگشت‌پذير خوني از درجه 3 يا 4، شامل نوتروپني (در 61 درصد بيماران)، ترومبوسيتوپني (در 25 درصد افراد تحت مطالعه)، و آنمي در 10 درصد شرکت‌کنندگان مشاهده شد. شايع‌ترين عوارض جانبي غيرخوني را حالت تهوع (در 77 درصد موارد)، عفونت (در 69 درصد درمان‌شدگان)، خستگي (64 درصد)، اسهال (42 درصد بيماران)، تب (36 درصد موارد)، يبوست (31 درصد بيماران) و بي‌اشتهايي (در 24 درصد بيماران) تشکيل مي‌دادند.
بنداموستين براي بيماران، به صورت انفوزيون داخل وريدي آهسته و ظرف 60 تا 120 دقيقه تجويز مي‌شود. دوز دارو 120 ميلي‌گرم به ازاي هر يک مترمربع از سطح بدن است که در دو روز متوالي تجويز مي‌گردد. 6 تا 8 سيکل از اين درمان براي بيماران با فواصل 21 روزه تکرار مي‌شود. اين دارو در کشورهاي آلمان و سوييس تحت نام ريبوموستين (Ribomustin) مجوز توليد و مصرف دريافت کرده است. در حال حاضر 12 کشور اروپايي در حال مرور داروهاي ارايه شده از کارآزمايي‌هاي باليني اين دارو هستند تا آن را تاييد نمايند. پيش از اين از داروي مزبور در ترکيب با داروهاي شيمي‌درماني ديگر و يا به تنهايي براي درمان و کنترل بيماري‌هايي همچون مالتيپل‌ميلوما و لوکمي لنفوسيتيک مزمن هم استفاده شده است. بنداموستين در کشور آمريکا با نام تجاري تريندا (TREANDA) توليد مي‌شود و توسط شرکت داروسازي سفالون توزيع مي‌گردد.
پرفسور براد اس کال از دانشکده پزشکي و بهداشت عمومي دانشگاه ويسکونزين ايالات‌متحده که مسوول اجراي کارآزمايي‌هاي باليني روي بنداموستين است، گفت: «با تمام شواهد موجود ما هنوز مطمئن نيستيم که آيا منافع اين دارو براي بيماراني که چند‌بار تحت شيمي‌درماني‌هاي ديگر قرار گرفته‌اند و معمولا درسن کهنسالي هم هستند از مضرات آن بيشتر است يا خير». بنابراين به نظر مي‌رسد هنوز نياز به انجام مطالعات و بررسي‌هاي بيشتر در اين مورد وجود دارد. با اين وجود انجمن اونکولوژي باليني آمريکا اين دارو را در فهرست مهم‌ترين پيشرفت‌هاي باليني در درمان سرطان در سال 2008 ميلادي و به عنوان درماني براي لوکمي‌هاي لنفوسيتيک مزمن قرار داده است.

مطالعات، از استفاده از داروي ويمپات (Vimpat) براي درمان حاد تشنج در شرايط بيمارستاني يا اورژانس‌ها حمايت مي‌کنند. اين داروي ضدتشنج داخل وريدي در شرايطي به کار خواهد رفت که امکان انجام درمان خوراکي وجود نداشته باشد. 
استفاده از اين دارو در سنين بالاي 17 سال مجاز است. علاوه بر اين قرص‌هاي ويمپات نيز توليد شده‌اند که در صورت نياز بتوان آن را به شکل خوراکي نيز تجويز کرد. دوز ابتدايي اين دارو 50 ميلي‌گرم دو بار در روز تعيين شده است اما مي‌توان دوز را هفته‌اي يک بار به ميزان 100 ميلي‌گرم افزايش داد تا به سقف 400 ميلي‌گرم در روز برسد.
ويمپات که با نام ژنريک لاکوزاميد (Lacosomide) شناخته مي‌شود با عوارض جانبي سرگيجه، سردرد، تهوع و دوبيني همراه بوده است. به بيماران توصيه شده در صورت وقوع زردي يا شواهد وقوع اختلال عملکرد کبدي هر چه سريع‌تر با پزشک معالج خود تماس بگيرند. علاوه بر اين در اندکي از بيماران افکار خودکشي نيز مشاهده شده است. اين دارو توسط شرکت داروسازي يوسي‌بي در بروسل بلژيک توليد مي‌شود.

کارفيلزوميب (Carfilzomib) محصول جديد شرکت داروسازي انيکس است که براي درمان مالتيپل‌ميلوم‌هاي مقاوم به درمان يا راجعه به کار مي‌رود. کارآزمايي‌هاي باليني فاز دوم حاکي از آن است اين دارو که نوعي مهارکننده پروتئازوم است مي‌تواند مدت زمان باقي‌‌ماندن بيماري در حالت سرکوب را تا حدود 4/8 ماه افزايش دهد. نتايج اين کارآزمايي‌هاي در همايش سال جاري انجمن هماتولوژي آمريکا عرضه شده‌اند. دوز دارو 20 ميلي‌گرم به ازاي هر مترمربع از سطح بدن تعيين شده است شايع‌ترين عوارض جانبي درمان را خستگي، پنوموني، نوتروپني، لنفوپني و آنمي تشکيل مي‌دهند که اکثرا قابل مديريت و کنترل شونده هستند.

شرکت داروسازي ويووس از نتايج موفقيت‌آميز مطالعات خود روي داروي کونکسا (Qnexa) خبرداد. اين داروي جديد براي درمان آپنه‌هاي انسدادي در زمان خواب به کار مي‌رود. مطالعات نشان دادند که يک دوره درمان 28 هفته‌اي با اين دارو باعث بهبود چشم‌گير بيماران مبتلا به آپنه خواب شده است. علاوه بر اين، اين دارو کمک موثري در کاهش وزن اين بيماران کرده است. بهبودي اين بيماران از روي افزايش ميزان اکسيژن خون و علايم بيماران ارزيابي شده است.
در حال حاضر هيچ درمان دارويي موثري براي اين بيماران وجود ندارد. نتايج حاصل از مطالعات نشان داد که اين درمان باعث کاهش 69 درصدي آپنه در بيماران شده است. ميزان آپنه هم در طول يک ساعت خواب بيماران به طور ميانگين از 46 مورد به 14 مورد کاهش يافته است. کاهش وزن در اين بيماران در طي 28 هفته حدود 2/10 درصد گزارش شده است. علاوه بر اين تا ميزان فشار سيستوليک 15 ميلي‌متر جيوه کاهش داشته است. ميزان اشباع اکسيژن به طور معني‌داري افزايش داشته است. اين دارو به خوبي در بيماران تحمل شده و شايع‌ترين عوارض جانبي آن شامل خشکي دهان، تغيير قواي چشايي و عفونت سينوس‌ها بوده است.
 کونکسا باعث کنترل آزادسازي فنترآمين و توپيرامين در بدن مي‌شود و در نتيجه در کنترل اشتهاي بيماران موثرا ست. در حال حاضر از اين دارو براي کاهش وزن و کنترل ديابت نوع دو هم استفاده مي‌شود. پژوهشگران معتقدند اين دارو علاوه بر کاهش وزن با مکانيسم‌هاي ديگري نيز قادر است در کنترل آپنه نقش داشته باشد که کشف اين مکانيسم‌ها نياز به مطالعات بيشتري دارد. اين دارو به شکل کپسول تهيه شده و يک بار در روز توسط بيماران مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
در حال حاضر 18 ميليون آمريکايي به آپنه خواب مبتلا هستند و جالب اينجاست که حدود 60 درصد از اين بيماران تشخيص داده نشده و درماني براي آنها انجام نمي‌شود. ارتباط بسيار نزديکي بين آپنه خواب و بيماري‌هاي قلبي‌عروقي مانند افزايش فشارخون، ديابت،‌ سکته مغزي، نارسايي قلبي و مرگ ناگهاني وجود دارد، بنابراين تشخيص و درمان به موقع مي‌تواند نقش موثري در بهبود سلامت افراد جامعه ايفا کند و هزينه‌هاي تحميل شده در اثر بروز بيماري‌هاي مزمن را کاهش دهد.
در حال حاضر مهم‌ترين درمان‌هاي موجود براي اين بيماري تغيير الگوي زندگي و استفاده از هواي با فشار مثبت (CPAP) و جراحي است که با ورود داروي کونکسا پژوهشگران به شدت به درمان دارويي اين بيماري اميدوار شده‌اند. حتي اميد مي‌رود هزينه درمان اين بيماري با روش دارويي نسبت به روش‌هاي موجود و رايج فعلي کمتر شود.

شرکت داروسازي ويووس نتايج کارآزمايي‌هاي باليني جديد خود روي داروي درمان‌کننده اختلالات جنسي و مشکلات نعوظ را منتشر کرد. اين دارو که اوانافيل (Avanafil) ناميده شده است در کارآزمايي‌هايي با عنوان REVIVE 301 -TA مورد بررسي قرار گرفته‌اند. اين کارآزمايي‌ها نشان مي‌دهند مرداني که 15 دقيقه پس از مصرف دوزهاي 50، 100 و 200 ميلي‌گرمي از اين دارو اقدام به برقراري رابطه جنسي کرده‌اند، به ترتيب در 67 درصد، 69 درصد و 72 درصد موارد موفق به تکميل رضايت‌بخش رابطه جنسي شده‌اند.
اين ارقام در مقايسه با رقم 29 درصد در مورد مصرف دارونما رقم بسيار اميدوارکننده‌اي محسوب مي‌شود و از نظر آماري نيز معني‌دار بوده است. با توجه به اينکه در مطالعه جديدي، بيش از 75 درصد از مردان مبتلا به اختلالات جنسي مهم‌ترين انتظار خود از يک دارو را سريع بودن زمان اثر آن اعلام کرده‌اند به نظر مي‌رسد اين دارو با توجه به تنها 15 دقيقه زمان اثر مورد استقبال قابل‌توجه بيماران قرار گيرد و در آينده بازار را متحول سازد.
اوانافيل نيز مثل ديگر داروهاي معروف درمان اختلالات جنسي مردان، يک مهارکننده آنزيم فسفودي‌استراز است. اين دارو در کارآزمايي‌هاي باليني نشان داده است در صورت مصرف با دوز 200 ميلي‌گرم در حدود 80 درصد از موارد مي‌تواند نعوظي که براي انجام رابطه جنسي کافي باشد را ايجاد کند.
از ديگر يافته‌هاي قابل توجه اين کارآزمايي‌ باليني مي‌توان به موارد زير اشاره کرد:
 اثربخشي اين دارو به سرعت شروع شده و در بيماران تا حدود 6 ساعت باقي مي‌ماند.
 اوانافيل به خوبي و بدون وقوع عارض جانبي قابل‌توجه از سوي تمام 646 بيمار شرکت‌کننده در اين کارآزمايي باليني تحمل شده است و بيماران از تاثير آن رضايت کامل داشته‌اند.
 سردرد، گرگرفتگي و احتقان بيني که به عنوان عوارض جانبي شايع در مصرف ديگر انواع داروهاي مهارکننده آنزيم فسفودي استراز به کرات گزارش شده‌اند در اين کارآزمايي‌ باليني شيوع بسيار اندکي داشته است.  براي مصرف اين دارو بيماران نياز به هيچ‌گونه محدوديتي در مصرف موادغذايي يا الکل ندارند.  به دنبال نتايج رضايت‌بخش از کارآزمايي‌هاي باليني فاز دوم، اين دارو وارد مرحله سوم از کارآزمايي‌هاي باليني خود شده است و در اين مرحله روي 1300 بيمار مورد آزمايش قرار خواهد گرفت. اوانافيل به عنوان يک داروي به شدت انتخابي، روي نوع 5 از آنزيم فسفودي استراز اثر اختصاصي خود را اعمال مي‌کند.

امپيرا (Ampyra) نام دارويي است که از سوي اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات‌متحده مورد تاييد قرار گرفته است. اين دارو که با نام ژنريک دالفامپيريدين (Dalfampridine) توليد مي‌شود، براي درمان آن دسته از مبتلايان به بيماري ام.اس به کار خواهد رفت که دچار اختلال در راه رفتن هستند. کارآزمايي‌هاي باليني نشان داده‌اند بيماران به دنبال مصرف اين دارو مي‌توانند با سرعت بيشتر و بدون احساس ناراحتي راه بروند.
داروي امپيرا با دوز 10 ميلي‌گرم دو بار در روز تجويز مي‌شود و در صورتي که دوز تجويزي از اين ميزان بالاتر رود احتمال بروز تشنج وجود دارد. شايع‌ترين عوارض جانبي اين دارو را در کارآزمايي‌هاي باليني، عفونت دستگاه ادراري، بي‌خوابي، گيجي، سردرد، تهوع، درد پشت، اختلال تعادل، تورم بيني يا گلو، يبوست، اسهال، سوءهاضمه، گلودرد و احساس سوزش يا خارش در پوست تشکيل داده‌اند. امپيرا که محصول شرکت داروسازي الان در دوبلين کشور ايرلند است نبايد براي مبتلايان به نارسايي کليه تجويز گردد.

شرکت داروسازي نوونورديسک اعلام کرد موفق شده است براي محصول جديد خود از اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده آمريکا تاييديه دريافت کند. اين محصول جديد که ويکتوزا (Victoza) نام دارد در واقع براي درمان بزرگسالان مبتلا به ديابت قندي نوع 2 مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
ويکتوزا، آنالوگ پپتيد شبکه گلوکاگوني انساني نوع (1-GLP) است که به صورت تزريقي توسط بيماران مبتلا به ديابت مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اين دارو که با نام ژنريک ليراگلوتيد (Liraglutide) توليد مي‌شود يک بار در روز براي بيماران تجويز مي‌شود. ويکتوزا در کارآزمايي‌هاي باليني مرحله سوم با کاهش سطح سرمي هموگلوبين A1C نسبت به درمان‌هاي استاندارد فعلي همراه بوده و علاوه بر اين کاهش وزن بيماران را نيز به همراه داشته است. همين يافته‌ها باعث شده است که چندي پيش انجمن ديابت آمريکا، انجمن اروپايي براي مطالعه ديابت و همچنين انجمن اندرکرينولوژيست‌هاي باليني ايالات متحده راهکارهاي پيشنهادي خود را براي درمان ديابت به روزرساني کنند و به اين ترتيب براي آن دسته از ديابتي‌هايي که قند خون آنها به طور مطلوب کنترل نمي‌شود و يا در تعديل شيوه زندگي ناموفق بوده‌اند، استفاده از آگونيست‌هاي 1-GLP (نظير ويکتوزا) را به عنوان يک گزينه پيشنهادي مطرح نموده است. 
شرکت داروسازي نوونورديسک اعلام کرده است ظرف 4 تا 6 هفته آتي ويکتوزا را در بازار دارويي ايالات متحده توزيع خواهد کرد. اين دارو پيش از اين موفق به کسب تاييديه از مقامات دارويي اروپا شده و در حال حاضر مجوز توزيع در 27 کشور عضو اتحاديه اروپا را دارد. علاوه بر اين کشورهاي مکزيک، ايسلند و ژاپن نيز استفاده و توزيع اين دارو را تاييد کرده‌اند.
طراحان و سازندگان اين دارو استفاده از ويکتوزا را به هيچ عنوان در حال حاضر براي مبتلايان به ديابت قندي نوع 1 و نيز کتواسيدوز ديابتي توصيه نمي‌کنند. ويکتوزا به عنوان يک مولکول‌ صناعي تا 97 درصد به 1-GLP طبيعي شباهت دارد. اين دارو تنها زماني که سطح سرمي قند خون بالاست سلول‌هاي پانکراس را وادار به ترشح انسولين مي‌کند و بنابراين براي رژيم غذايي و ورزش در درمان ديابتي‌هاي نوع 2 کمک‌کننده خواهد بود.
از ويکتوزا مي‌توان براي درمان تک‌دارويي و يا در ترکيب با چند داروي ديگر کاهنده قند خون (درمان چند دارويي) استفاده کرد. در مطالعه روي حيوانات آزمايشگاهي، ويکتوزا باعث وقوع تومورهايي با منشأ سلول C (به عنوان يک عارضه جانبي وابسته به دوز و طول مدت درمان) در بافت تيروييد شده است و به همين دليل استفاده از اين دارو براي افرادي که سابقه شخصي يا خانوادگي سرطان مدولاري تيروييد دارند منع شده است. در مصرف‌کنندگان اين دارو شيوع پانکراتيت نيز افزايش پيدا مي‌کند و در صورت وقوع پانکراتيت، حتي بعد از درمان نيز نبايد دوباره مصرف دارو را آغاز کرد. شايع‌ترين عوارض جانبي اين دارو را در کارآزمايي‌هاي باليني سردرد، تهوع، اسهال و خارش (به علت عوارض ناشي از ايمونوژنيسيته اين دارو همچون توليد آنتي‌بادي ضد ليراگلوتيد) تشکيل مي‌داده‌اند.

شرکت داروسازي MAP از نتايج مطالعات خود روي داروي لوادکس (LEVADEX) خبر داد. اين مطالعات نشان دادند که لوادکس براي درمان ميگرن در دو حالت بسيار کارآمد است. اين دو حالت عبارتند از: ميگرن در دوران قاعدگي و ميگرني که همراه با درد يکي از اعضاي بدن است. اين دو مورد از ميگرن بسيار مقاوم بوده و درمان‌ آنها به سختي صورت مي‌گيرد.
مطالعات گذشته نشان دادند که اين دارو در درمان ميگرن‌هاي شديد، ميگرن همراه با تهوع و استفراغ و ميگرن با يا بدون اورا بسيار موثر است. همچنين پژوهشگران در مطالعات قبلي ادعا کردند که لوادکس در درمان ميگرن‌هاي مقاوم به تريپتان تاثير چشم‌گيري داشته است. لوادکس يک داروي استنشاقي است و داراي فرمول جديدي از مشتقات دي‌هيدروارگوتامين است. دکتر تيموتي، سرپرست اين گروه تحقيقاتي مي‌گويد: «مطالعات نشان داده بودند که از لوادکس مي‌توان براي درمان انواع ميگرن‌ها استفاده کرد، اما بررسي‌هاي جديدتر ثابت کردند که اين دارو حتي در درمان ميگرن‌هاي مقاوم به درمان‌هاي معمول مانند ميگرن دوران قاعدگي و يا ميگرن همراه با درد يکي از اعضاي بدن هم مفيد است.»
اين دارو هيچ عارضه جانبي خاصي به همراه نداشته و به خوبي توسط بيماران تحمل مي‌شود. در 5 درصد موارد تنها عارضه آن تهوع گزارش شده است. عوارضي که در اثر مصرف تريپتان‌ها ايجاد مي‌شود مانند درد قفسه‌سينه در مصرف اين دارو مشاهده نشده است. هيچ‌گونه عارضه ريوي بعد از مصرف اين دارو نسبت به گروه دارونما ايجاد نشد.
در بسياري از بيماران مبتلا به ميگرن عوارض گوارشي نظير تهوع و استفراغ و يا کند شدن هضم مواد مشاهده مي‌شود، بنابراين پژوهشگران همواره به دنبال پيدا کردن داروي غيرخوراکي براي درمان اين بيماري بودند. به نظر مي‌رسد لوادکس استنشاقي گزينه مناسبي براي درمان بيماران مبتلا به ميگرن باشد. پژوهشگران ادعا کردند که سرعت‌عمل اثر اين دارو در کاهش سردردهاي ميگرني بسيار بالا است. همچنين اين دارو مي‌تواند در کاهش ساير علايم همراه با سردردهاي ميگرني بسيار کمک‌کننده باشد و با توجه به اينکه استنشاقي است به راحتي توسط بيماران قابل استفاده است.
بيماراني که در زمان بروز ميگرن دچار تهوع يا استفراغ يا مشکلات گوارشي هستند از مصرف داروهاي خوراکي اجتناب مي‌کنند و اين عامل مانع از کنترل سردرد اين بيماران مي‌شود. مصرف اين دارو به صورت استنشاقي مي‌تواند اين مشکل را حل کند.

شرکت داروسازي جاز اعلام کرد که اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده داروي جديد اين شرکت به نام JZP-6 را مورد تاييد قرار داده است. اين دارو که به نام سديم اکسيبيت (Sodium Oxybate) نيز معروف است براي درمان فيبروميالژي به کار مي‌رود. مطالعات نشان دادند که اين دارو به طور معني‌داري نسبت به دارونما باعث کاهش درد و خستگي مي‌شود. همچنين عملکرد روزانه بيماران را نيز بهبود مي‌بخشد. اين دارو به خوبي توسط بيماران تحمل شده JZP-6 دارويي از خانواده گاما- هيدروکسي بويترات است و مکانيسم اثر آن تداخل با سيستم گابا و رسپتورهاي GHS است.