پزشکی بالینی

هنگام احساس لذت نقاط مختلف مغز تحريك مي شوند. محققان دانشگاه پنسيلوانيا به تازگي دريافته اند كه مي توان از طريق چشم، ميزان لذت احساس در مغز را اندازه گيري كرد و براي نيل به اين هدف، اقدام به ساخت يك دستگاه ساده چشم پزشكي كرده اند. مراحل اوليه اين بررسي به واكنش مغز به انواع خوراكي ها اختصاص داده شده است. مهمترين كاربرد اين روش در مورد بررسي علل چاقي و كنترل اشتهاي افراد است. در اين روش ميزان افرايش انتقال دهنده عصبي دوپامين در شبكيه، هنگام مشاهده خوراكي هاي خوشمزه و تحريك ناحيه مغزي اندازه گيري مي شود؛ اين كار با استفاده از چند الكترود كه روي پوست اطراف ناحيه چشم قرار داده مي شود صورت مي گيرد.
دوپامين به تركيبي گفته مي شود كه در بدن انسان قرار دارد و مهمترين وظيفه آن انتقال سيگنال هاي عصبي است. در ادامه تحقيقات آمده است كه مي توان اثرات متفاوتي را در ارتباط با دوپامين بررسي كرد. يكي ديگر از موارد بررسي شده در اين آزمايش، تاثير انتظار پاداش در فرد بر روي ميزان دوپامين بوده است.آگاهي از ميزان تحريك مغز با استفاده از عوامل مختلف، به كمك روش هاي تصويربرداري پيشرفته امكان پذير است. نتايج اين تحقيقات در شماره اخير نشريه Obesity به چاپ رسيده است.

نتایج پژوهش محققان نشان داد که استرس در بزرگسالان باعث چاقی، اضافه وزن و کاهش سطح ایمنی بدن می‌شود. محققان ژاپنی در تازه‌ترین تحقیق خود بر روی 5000 نفر از افرادی که به طور مداوم تحت استرس‌های روحی و روانی محیط کار و زندگی قرار داشتند، دریافتند میزان هورمون کورتیزول این افراد نسبت به افراد عادی بالاتر است. براساس نتایج این پژوهش، افزایش سطح هورمون کورتیزول در افراد مورد مطالعه موجب افزایش سطح گلوکز خون شده که به دنبال آن ولع خوردن کربوهیدرات‌ها و مواد شیرین در اشخاص بالارفته و همین امر موجب افزایش غیرعادی وزن و چاقی در آنها می‌شود. این پژوهش می‌افزاید: افزایش هورمون کورتیزول همچنین موجب کاهش سطح ایمنی بدن و سلول‌های دفاعی شده که این مسئله به بروز بیشتر بیماری در افراد پراسترس می‌انجامد. محققان ژاپنی همچنین استرس را عامل افزایش خطر ابتلا به یبوست‌های طولانی مدت، بیماری‌های قلبی و عروقی و مشکلات پوستی، بی‌خوابی و ناباروری در مردان می‌دانند.

زناني که در سن پايين و در دوران نوجواني باردار مي‌شوند بيشتر دچار چاقي و اضافه وزن خواهند شد. محققان با بررسي زنان 59-20 ساله که حداقل يک بار زايمان کرده بودند، دريافتند مادراني که سن آنها در زمان تولد اولين نوزادشان بسيار کم بوده‌است به‌طور قابل‌توجهي در معرض اضافه وزن و چاقي در آينده هستند. در اين ميان جوان‌ترين مادران بيشترين گروه در معرض خطر هستند که اين مي‌تواند ما را با يکي از ناتوان‌کننده‌ترين مسائل مربوط به سلامت در دراز‌مدت مواجه کند.

بر اساس نتايج يک تحقيق منتشر شده در آمريکا، داشتن اضافه وزن در ناحيه شکم خطر ابتلا به بيماري‌هاي کليوي را افزايش مي‌دهد. خطر وجود اضافه وزن در ناحيه شکم به جاي ذخيره آن در ناحيه لگن و ران در افزايش احتمال ابتلا به بيماري‌هاي قلب و عروق قبلا براي پزشکان شناخته شده بود. اما تحقيق اخير که نتايج آن در نشريه انجمن آمريکايي کليه‌شناسي منتشر شد، علايم مشکلات کليوي را در افرادي که اضافه وزن در ناحيه شکم دارند، نشان داده است. متخصصان در بريتانيا نيز مي‌گويند مردم بايد از کليه‌هاي خود مراقبت بيشتري بکنند. در اين تحقيق که توسط يک گروه پژوهشگر در مرکز پزشکي دانشگاه خرونينگن هلند انجام شد، بيش از ۳۰۰ نفر را که از وزن مناسب برخوردار بوده يا اضافه وزن داشتند، مورد مطالعه قرار داده و مشاهده شد که حمل چربي اضافه بدن در ناحيه شکم، کارايي کليه‌ها را کم مي‌کند و با کاهش جريان خون در کليه‌ها سبب مي‌شود فشار خون در کليه‌ها بالا برود. سرپرست گروه محققان گفته در ميان افرادي که در ناحيه شکم اضافه وزن دارند، حتي آنهايي که فشار خون طبيعي دارند، فشار خون در کليه‌ها بيشتر از حد طبيعي است.

نتایج پژوهش سی و سه ساله مرکز پزشکی مطالعه کودکان "NYU Langone" در آمریکا نشان می­‌دهد مردانی که در کودکی به بیماری اختلال کم توجهی بیش فعالی موسوم به (ADHD) مبتلا شد‌ه‌­اند، دو برابر بیش از سایرین در معرض خطر چاقی بزرگسالی قرار دارند. محققان این پژوهش می­‌گویند حتی با در نظر گرفتن نقش سایر عوامل دخیل در چاقی مانند وضعیت اجتماعی اقتصادی، بیماریADHD به طور قابل توجهی با بروز چاقی و افزایش شاخص توده بدنی (BMI) مرتبط است. بر اساس توضیح مرکز کنترل و پیشگیری بیماری­ها، (ADHD) از شایعترین اختلالات عصبی رفتاری است که معمولا در کودکی تشخیص داده می­شود و اثر آن تا بزرگسالی بر جای می­‌ماند.
افراد مبتلا به این بیماری معمولا دچار مشکلات توجهی، کنترل رفتارهای تکانشی و همچنین بیش فعالی هستند. درصد شیوع این بیماری در سراسر جهان پنج بوده و احتمال ابتلا مردان بیشتر از زنان گزارش شده است. به گفته دکتر "کسلانوس" از سرپرستان این تحقیق، نتایج به دست آمده نگران‌کننده است. عدم کنترل رفتار تکانشی و مهارت­‌های ضعیف برنامه ریزی علائمی است که معمولا با انتخاب غذاهای اشتباه و عادات غلط غذایی مرتبط است. وی در ادامه می­‌گوید: کودکان مبتلا به (ADHD) باید تا نوجوانی و بزرگسالی از نظر عادات سالم غذایی و عدم ابتلا به چاقی مورد بررسی قرار گیرند. این پژوهش در مجله "Pediatrics" به طور آنلاین منتشر شده است.

براساس گزارش انجمن بین‌المللی غذا 50 درصد از افراد به دریافت پروتئین بیشتری در رژیم غذایی خود علاقه‌مند هستند و37 درصد معتقدند که پروتئین به کاهش وزن آنان کمک می‌کند. در تحقیق جدید منتشر شده، محققان دریافتند مصرف بالای پروتئین در زنان با کاهش وزن آنان مرتبط است. محققان دانشگاه "مینی سوتا " در تحقیق ملی که بر روی 1824 زن میانسال 40تا 60ساله انجام شد منابع پروتئینی و میزان نیاز بدن به آنها و همچنین گزارش‌های مربوط به مصرف بالای پروتئین و جلوگیری از اضافه وزن را بررسی کردند و گزارش‌های مقدار مصرف پروتئین به طور متناوب باهم مقایسه شدند.
آنان دریافتند منابع پروتئینی مصرفی اکثر زنان مناسب بود و در اکثر زنان میزان پروتئین دریافتی روزانه و انرژی حاصل از آن مشخص شده بود. مصرف پروتئین در 43 درصد از زنان (بیشتر از نیمی از زنان چاق) به عنوان شیوه‌ای در جلوگیری از افزایش وزن گزارش شده است. اثرگذاری این شیوه به دو عامل میزان مصرف پروتئین و مدیریت وزن بستگی دارد. محققان این تحقیق اظهارکردند: میزان مصرف بالای پروتئین برای کاهش وزن در این شرکت‌کنندگان به میزان مصرف پروتئین توصیه شده توسط انجمن مشاوره رژیم غذایی بوده است. آموزش در میزان مصرف روزانه پروتئین لازم، تاثیر استفاده از این روش را افزایش می‌دهد. وی توصیه می‌کند با توجه به روند اضافه وزن در افراد شناسایی شده، شیوه‌های موثر و عوامل مرتبط با کاهش وزن موفق و پیشگیری از افزایش وزن بسیار مهم است.

شاید مغز جای واضحی برای جست‌وجوی درمان‌های ممکن چاقی نباشد؛ اما محققان دانشگاه پنسیلوانیا می‌گویند کاشت یک دستگاه با قابلیت تحریک منطقه خاصی از مغز می‌تواند به مهار اجبار در پرخوری کمک کند. پژوهش جدید بر روی موشهای چاق نشان داد تحریک عمیق مغز که شامل کاشت یک دستگاه برای ارسال پالسهای الکتریکی به اهداف دقیق در مغز بوده، می‌تواند رفتارهای مرتبط با چاقی مانند خوردن مفرط را کاهش دهد.
در ابتدا ایده استفاده از کاشت‌های مغزی برای درمان چاقی به نظر دور می‌رسید اما محققان قصد داشتند بخشی از مغز موسوم به هسته اکومبنس را هدف‌گیری کنند که یک ساختار کوچک در مرکز پاداش مغز بوده و در رفتارهای اعتیادآور نقش ایفا می‌کند. از آنجایی که خوردن مفرط و دیگر رفتارهای مرتبط با چاقی با کمبود یک ماده شیمیایی موسوم به دوپامین مرتبط هستند، محققان از تحریک عمیق مغز برای فعالسازی گیرنده دوپامین نوع دو در هسته اکومبنس موشها استفاده کردند. این موشها با قرار گرفتن در معرض این تحریک، میزان غذای بسیار کمتری را مصرف می‌کردند. اگر درمان یاد شده در نهایت بر روی انسانهای چاق مورد استفاده قرار بگیرد، این دستگاها می‌توانند بطور مداوم روشن شده و قدرت پالسهای الکتریکی بسته به نیازهای فردی بیمار تنظیم شود. این نوع درمان همچنین می‌تواند جایگزینی برای جراحی خطرناک چاقی مفرط و همچنین یک شیوه موثرتر از موارد دارویی رایج باشد. از تحریک عمیق مغز در حال حاضر به عنوان راهی برای کاهش تومورها در بیماران مبتلا به پارکینسون استفاده شده و دانشمندان اکنون در حال بررسی بیشتر برای فواید درمانی آن در اختلال وسواس جبری و افسردگی هستند.

با توجه به تعدد بيماري‌هاي مرتبط با چاقي، شناسايي رفتارهايي که خطر چاقي را کاهش مي‌دهند، اهميت بسزايي دارد. پژوهشگران انگليسي 740628 شرکت‌کننده مناسب را از «مطالعه ميليوني زنان» (با ميانگين سني 58 سال) که اطلاعاتي در مورد زايمان، شيردهي و قد و وزن آن‌ها در دست بود، انتخاب کردند. هر شرکت‌کننده به طور متوسط صاحب 2 فرزند بود. سابقه شيردهي در 70% زنان وجود داشت که ميانگين مدت آن 1/3 ماه به ازاي هر کودک بود.
در الگوهاي تعديل‌شده بر اساس عواملي از قبيل سن، وضعيت اقتصادي- اجتماعي، وضعيت سيگار کشيدن، فعاليت جسمي و تعداد زايمان‌ها، ميانگين شاخص توده بدن (BMI) در مادران شيرداده نسبت به مادراني که به فرزندان خود شير نداده بودند، به صورت معني‌داري کمتر بود. با تعداد زايمان برابر، افزايش طول مدت شيردهي باعث کاهش ميانگين BMI مي‌شد. نسبت به موارد مجموع شيردهي کمتر از 6 ماه، در زناني که جمعا بيشتر از 6 ماه به فرزندانشان شير داده بودند، BMI کاهش بيشتري را نشان مي‌داد.
BMI در زمان بارداري مي‌تواند هم بر موفقيت شيردهي و هم بر BMI زنان در آينده تاثير بگذارد؛ ولي در اين مطالعه تعديل از نظر اين عامل انجام نشده است. با اين حال، اين نتايج در راستاي حجم فزاينده منابع موجود هستند که نشان مي‌دهند شيردهي منافع مهمي براي سلامت مادران دارد. ساير مطالعات نشان داده‌اند زناني که هرگز به فرزندان خود شير نمي‌دهند، علاوه بر افزايش ميزان سرطان‌هاي تخمدان و پستان، در معرض افزايش خطر چاقي احشايي، ديابت، پرفشاري خون، هيپرليپيدمي و بيماري‌هاي قلبي- عروقي نيز قرار دارند.

با توجه به برنامه‌هاي غذايي و مشاغل دنياي جديد و افزايش تعداد افراد چاق روزبه روز راه‌هاي جالب و حتي ديوانه‌واري براي کاهش وزن ابداع مي‌شوند. يکي از آخرين آنها را مي‌توان پمپي دانست که به معده‌تان متصل شده و غذاهاي درون آن را قبل از هضم شدن مي‌ربايد. Dean Kamen پمپي را ابداع کرده که با لوله‌اي مستقيما به معده بيمار متصل شده و غذاهاي درون معده را بيرون مي‌کشد. آنگاه به همان ميزان حجم غذاي خروجي، آب را وارد معده مي‌کند تا کمتر احساس گرسنگي کند. برخي شرکت کنندگان در مطالعات آزمايشي اين طرح توانستند با استفاده از پمپ، نزديک به نيمي از وزن اضافه‌شان را به راحتي از دست دهند و البته برخي هم با تعدادي از غذاها دچار مشکل شدند. البته در سايت اين محصول گفته شده: «فرآيند تخليه تقريبا ۲۰ دقيقه بعد از هر وعده غذايي بايد انجام شود و معمولا ۵ تا ۱۰ دقيقه طول مي‌کشد. از آنجايي که اين کار تنها يک سوم غذاي درون معده را خارج مي‌کند، بدن همچنان کالري و مواد غذايي لازم را دريافت خواهد کرد. براي کاهش وزن بهينه، بيماران بايد پس از هر وعده غذايي کامل، يک دور کار مکش مواد را انجام دهند و البته در گذر زمان با تغيير عادت برنامه غذايي بيماران به سمت مواد غذايي سالم، نياز به اين کار کمتر خواهد شد.»

نتایج تحقیق انجام شده توسط پژوهشگران آمریکایی نشان داد: چاقی در ناحیه شکم علاوه بر دیابت و بیماری‌های قلبی، خطر ابتلا به استئوپروزیس یا پوکی استخوان در زنان را تشدید می‌کند. پژوهشگران دانشگاه هاروارد پس از تحقیق بر روی 50 زن به این نتیجه رسیدند که از این به بعد چاقی ناحیه شکم را باید در زمره عوامل خطرساز در ابتلا به پوکی استخوان و کاهش تراکم استخوانی تلقی کرد. پژوهشگران با انجام آزمایشات مربوط به میزان چربی در ناحیه شکم از یک سو و میزان تراکم استخوانی از سوی دیگر در خصوص بیماران در تحقیق به این نتیجه دست یافتند که چربی ناحیه شکم به مراتب بیشتر از چربی در دیگر نواحی فرد را مستعد ابتلا به پوکی استخوان می‌کند. نتایج این تحقیق در یک نشست تحقیقاتی در شیکاگو ارائه شده است.

درمان دارويي هيپرليپيدمي همراه با تغييرات درماني در سبک زندگي براي پيشگيري اوليه و ثانويه از بيماري‌هاي قلبي- عروقي قابل استفاده است. بهترين داده‌ها از نظر پيشگيري اوليه به خصوص در بيماران پرخطر مربوط به استاتين‌هاست. بنابراين طبقه‌بندي از نظر ميزان خطر ضرورت دارد. درمان با استاتين براي پيشگيري ثانويه در همه بيماراني که بيماري قلبي- عروقي شناخته‌شده دارند يا با خطري معادل آن روبرو هستند توصيه مي‌گردد. در مبتلايان به سندرم کرونري حاد بايد تجويز استاتين با دوز بالا آغاز گردد. پس از انفارکتوس ميوکارد براي آن دسته از بيماران که قادر به تحمل استاتين‌ها نيستند اسيدهاي چرب امگا- 3 مي‌توانند جايگزين خوبي باشند. مطالعات نشان نداده‌اند که فيبرات‌ها و نياسين در پيشگيري ثانويه، مرگ ناشي از تمامي علل را کاهش دهند ولي در مواردي که استاتين‌ها به تنهايي از عهده کنترل موثر سطح چربي‌ها برنمي‌آيند مي‌توانند کمک مفيدي باشند. مطالعات نشان نداده‌اند که ساير درمان‌هاي کاهنده کلسترول تجويزشده براي پيشگيري اوليه يا ثانويه از بيماري‌هاي قلبي- عروقي، پيامدهاي بيمارمحور را به طور قاطعي بهبود دهند. شواهد خوبي براي تجويز استاتين‌ها در پيشگيري ثانويه از سکته مغزي و بيماري‌هاي شرياني محيطي در دست است.

PDF متن کامل مقاله              HTML متن کامل مقاله

 پژوهشگران سوئدی دریافتند: افرادی که دارای ژن FTO هستند، سه برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند. ژن FTO یکی از ژن‌های عامل چاقی و از عوامل بروز دیابت است. محققان سوئدی در پژوهشی بر روی هزار و 300 فرد بالای 75 سال به این نتایج دست یافتند. آن‌ها می‌گویند: تمام افراد مورد مطالعه هنگام تحقیق چاق نبودند، اما قبل از مطالعه دچار چاقی بوده‌اند. نکته قابل توجه این است که وقتی حجم توده بدنی این افراد نیز کاهش پیدا کرد، هنوز تاثیرات این ژن در بدن آن‌ها وجود داشت. تاثیر این ژن هنگامی که حجم توده بدنی بالا باشد، بیشتر مشهود خواهد بود.

مطالعات جدید پژوهشگران حاکی از آن است که نوزاد متولد شده از مادر چاق، عروق ضخیم دارد. محققان استرالیایی اظهار کردند: نوزادان متولد شده از زنان چاق به طور معمول دارای عروق ضخیم هستند که مرتبط با اضافه وزن مادر است.محققان استرالیایی اعلام کردند: دیواره رگ اصلی قلب، آئورت، در این نوزادان ضخیم‌تر از نوزادان متولد شده از مادران با وزن نرمال مشاهده می‌شود و این ضخامت بدون در نظر گرفتن وزن نوزاد در هنگام تولد است.
با توجه به یافته‌های محققان، ضخیم شدن دیواره‌های شریانی یک عامل خطر برای بیماری‌های قلبی است. آنها افزودند: زنان بارداری که اضافه وزن دارند یا چاق هستند احتمال خطر ابتلا نوزادشان به بیماری‌های قلبی و سکته مغزی وجود دارد. محققان با انجام بررسی بر روی 23 نفر به نتایجی دست یافتند. آنها دریافتند نوزادانی که از زنان دارای اضافه وزن یا چاق متولد می‌شوند دیواره شریان‌ها در آنها 6 صدم میلی متر ضخیم‌تر از نوزادان متولد شده از زنانی با وزن طبیعی است. ضخامت این دیوارها در محدوده 65 صدم تا 97 صدم بسته به وزن مادر است. پژوهشگران افزودند: این ضخامت با وزن نوزاد ارتباطی ندارد.
با توجه به تحقیقات تیم استرالیایی، بیش از نیمی از زنان در سنین باروری در کشورهای توسعه یافته، در حال حاضر دچار اضافه وزن یا چاق هستند. با این حال، ارتباط بین وزن مادر و ضخامت شریانی در نوزاد نیازمند تحقیقات بیشتر است. این مطالعه در Fetal and Neonatal Edition of Archives of Disease of Childhood منتشر شده است.

پژوهشگران دانشگاه اوتاوا مکانیزمی را کشف کرده‌اند که طی آن سلول‌های بنیادی عضله به چربی قهوه‌ای تبدیل می‌شود؛ این نوع چربی نقش جدی را در مبارزه با چاقی ایفا می‌کند. براساس گزارش سازمان سلامت جهانی، چاقی به عنوان پنجمین عامل مرگ در سراسر جهان به شمار می‌رود که به طور آماری سالانه حدود 2.8 میلیون نفر در جهان به علت تاثیرات اضافه وزن بر وضعیت سلامتی‌شان، جان خود را از دست می‌دهند. دکتر "مایکل رودنیکی"، سرپرست این پژوهش و رییس مرکز تحقیقات ژنتیک مولکولی کانادا طی این مطالعه برای نخستین بار نشان داده است که سلول‌های بنیادی عضله نه تنها توانایی تولید فیبرهای عضلانی را دارند بلکه قابلیت تبدیل به چربی قهوه‌ای را نیز دارند.
چربی قهوه‌ای، بافت چربی سوزی است که در گرم نگه داشتن و تنظیم دمای بدن نقش مهمی را ایفا می‌کند. علاوه بر این وجود هرچه بیشتر چربی قهوه‌ای با کاهش هرچه بیشتر چاقی مرتبط است. نکته اصلی در روند تبدیل سلول بنیادی عضله به چربی قهوه‌ای، تنظیم کننده ژنی به نام "microRNA-133" است که به هنگام حضورش، سلول‌های بنیادی به فیبرهای عضلانی تبدیل می‌شوند و زمانی که کاهش می‌یابد، سلول‌های عضلانی به چربی قهوه‌ای تبدیل می‌شوند.
دانشمندان طی این پژوهش نشان دادند زمانی که به موش‌های بالغ عامل کاهش دهنده "microRNA-133" موسوم به "الیگو نوکلئوتید آنتی سنس ASO" تزریق می‌شود، چربی قهوه‌ای بیشتری را تولید می‌کنند که موجب حفاظت بدن از چاقی و بهبود توانایی بدن در پردازش قند خون می‌شود. علاوه بر این، پس از چهار ماه نیز مشاهده شد که تزریق "ASO" به عضله پای عقبی موش باعث افزایش تولید انرژی کل بدن می‌شود. محققان خاطرنشان کرده‌اند که گرچه نتایج به دست آمده جالب و چشمگیر است، اما هنوز در مراحل ابتدایی به سر می‌برد و تحقیقات زیادی برای تایید قطعی و سووالات زیادی که در پی این نتایج مطرح می‌شود، لازم است. این تحقیق در مجله معتبر "Cell Metabolism" منتشر شده است.

پژوهشگران آلماني در دانشگاه بن با دادن داروي وياگرا به موش‌ها کشف کردند اين دارو باعث تبديل سلول‌هاي چربي سفيد (يعني همان چربي ناخواسته‌اي که در شکم و جاهاي ديگر بدن جمع مي‌شود) به سلول‌هاي چربي قهوه‌اي مي‌شود. سلول‌هاي تازه کشف‌شده چربي قهوه‌اي به جاي ذخيره انرژي اضافي، انرژي دريافت‌شده از غذا را مي‌سوزانند و آن را به گرما تبديل مي‌کنند.
به نظر مي‌رسد وياگرا (حداقل در موش‌ها) خطر عوارض ديگر ناشي از چاقي را نيز کاهش مي‌دهد. وياگرا (که سيلدنافيل هم ناميده مي‌شود)، براي درمان اختلال کارکرد نعوظي، پرفشاري خون شريان ريوي به کار مي‌رود. اين دارو باعث شل شدن عضلات صاف مي‌شود و به اين ترتيب جريان خون لازم براي ايجاد نعوظ را فراهم مي‌کند. اثر وياگرا روي بافت چربي در سال 2007 مورد توجه قرارگرفت. تحقيقي در آن زمان نشان داد موش‌هايي که براي 12هفته وياگرا دريافت کرده بودند، هنگامي که با رژيم غذايي پرچربي تغذيه مي‌شدند، چاق نمي‌شدند. آنها پس از 7 روز دادن وياگرا به موش‌ها، با حداکثر دوز مجاز براي استفاده انساني، کشف کردند شمار زيادي از سلول‌هاي چربي سفيد در اين موش‌ها به سلول‌هاي چربي سالم‌تر قهوه‌اي تبديل شده‌اند. هنگامي که سلول‌هاي چربي سفيد انرژي بيشتري ذخيره کنند به جاي تقسيم به سلول‌هاي بيشتر، چربي بيشتري در سلول‌هاي موجود ذخيره مي‌شود. اين روند حداقل تا هنگامي که اندازه آنها به 4 برابر اندازه طبيعي برسد، ادامه پيدا مي‌کند و پس از اين مرحله نهايتا تقسيم مي‌شوند.
پيش از اينکه سلول‌هاي چربي به مرحله تقسيم برسند، بزرگ‌شدن سلول‌هاي چربي باعث آزاد شدن موادي به نام سايتوکاين‌ها مي‌شود که بر دستگاه ايمني اثر مي‌گذارند. در اين مورد سايتوکاين‌هاي آزادشده از سلول‌هاي چربي باعث تشديد واکنش ايمني و ايجاد التهاب مزمن مي‌شوند که در دچار شدن به بيماري‌هاي مزمن مانند بيماري‌هاي قلبي- عروقي، ديابت، آرتريت و حتي سرطان نقش دارد. سايتوکاين‌هاي چربي سفيد، به‌خصوص به بافت‌هاي قلبي آسيب مي‌زنند. نتيجه کلي اين است که وياگرا مي‌تواند چربي سفيد را به چربي قهوه‌اي سوزاننده کالري تبديل کند، مانع از بزرگ شدن سلول‌هاي چربي شود و ميزان توليد سايتوکاين‌هاي التهاب‌زا را کاهش دهد. البته معلوم نيست که اين نتايج که در آزمايش روي موش‌ها به دست آمده است، لزوما در مورد انسان‌ها هم صادق باشد. از طرف ديگر، در اين آزمايش از دوزهاي بسيار بالاي وياگرا استفاده شده بود تا بر دستگاه ايمني تاثير بگذارد که معلوم نيست بتوان از اين مقادير در انسان‌ها استفاده کرد.

دانشمندان موسسه تحقیقاتی بیمارستان اتاوا موفق به کشف روش تبدیل سلول های بنیادی عضله به چربی قهوه ای شدند. چربی قهوه ای شکلی خوب از چربی است که نقش مهمی در مبارزه با چاقی دارد. با توجه به آمار سازمان جهانی بهداشت ، چاقی هرساله با قربانی کردن 2.5 میلیون نفر، به عنوان پنچمین عامل مرگ ومیر در جهان شناخته می شود.آژانس بهداشت عمومی کانادا ، تخمین می زند که %25 درصد از بزرگسالان در کانادا مبتلا به چاقی هستند.
در مقاله ای که امروز منتشر شد دکتر Rudnicki به همراه تیم تحقیقاتی خود برای اولین بار نشان دادند که سلول های بنیادی عضلات اسکلتی بالغ نه تنها توانایی تولید فیبرهای عضلانی را دارند، همچنین قادر به تبدیل شدن به چربی قهوه ای نیز هستند. سوختن بافت چربی قهوه ای باعث تولید حرارت در بدن می شود و این چربی نقش مهمی درتنظیم درجه حرارت بدن داردو بیشتر بودن این چربی با چاقی کمتر در ارتباط است.
این تیم تحقیقاتی در آزمایش های انجام شده موفق به کشف ژن کوچکی به نام microRNA-133 یا miR-133 شدند که حضور آن باعث تبدیل سلول های بنیادی به فیبر عضلانی و عدم حضورش باعث تبدیل این سلول ها به چربی قهوه ای می شود . آزمایش های دکتر Rudnicki نشان داد که تزریق عامل کاهش دهنده miR-133 با نام (ASO) antisense oligonucleotide باعث تولید بیشتر چربی قهوه ای می شود که به نوبه خود می تواند به عنوان یک عامل جلوگیری کننده از چاقی تلقی شود. دکتر Rudnicki در این باره گفت : درمان با استفاده از ASO و کاهش دادن سطح miR-133 روشی است که در حال حاظر در مراحل آزمایشات کلینکی انسانی است. با این حال در سال های آتی می تواند به عنوان یک درمان بالقوه مورد استفاده قرار گیرد.اگر چه دستیابی به این موضوع موفقیت آمیز بوده است اما بسیاری از سوالات مانند اینکه چه مدت باید از این دارو استفاده شود؟ یا آیا این دارو دارای عوارض جانبی هست یا خیر ؟ وجود دارد که باید برای آنها به دنبال پاسخ باشیم. این یافته های بدست آمده در آزمایشگاه دکتر Michael Rudnicki ، مستقر در موسسه تحقیقاتی بیمارستان اتاوا ، در مجله Cell Metabolism منتشر شد.

یک شرکت آمریکایی به معرفی اختراعی پرداخته که می‌تواند برای درمان چاقی مرضی، بدون نیاز به جراحی تهاجمی و معایب بای‌پس معده، امیدبخش باشد. سیستم جدید شرکت Aspire Bariatrics به بیماران اجازه می‌دهد تا هر چقدر میل دارند غذا بخورند، سپس شکم آنها را حدود 20 دقیقه پس از صرف غذا با اتصال یک پمپ به سوپاپی که طی یک عمل جراحی در دیواره شکم آنها نصب شده، زه‌کشی می‌کند. اگرچه این سیستم هنوز توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تائید نشده، اما در کارآزمایی‌های بالینی اولیه آن، برخی بیماران از کاهش وزن تا 20 کیلوگرم در یک سال و برخی دیگر حتی به میزان دو برابر گزارش کرده‌اند. بخشی از این اختراع ، محصول ایده «دین کامن» است که در حوزه ساخت دستگاه‌های پزشکی فعال است.
این شیوه از بسیاری از جراحی‌های مختلف بای پس معده کمتر تهاجمی بوده و می‌تواند به بیماران در جلوگیری از برخی از تاثیرات عجیب هورمونی و روانی که برخی از بیماران پس از عمل جراحی تجربه می‌کنند، کمک کند. البته این دستگاه نیاز به تغییرات بیشتر برای کاربردی‌تر شدن دارد. برای مثال از جمله اشکالات این دستگاه این است که بیمار باید لوله پمپ را برای افزایش نیروی محرکه و تجزیه غذاهای بزرگتر فشار دهد. همچنین رژیم غذایی فرد نیز باید کنترل شده باشد.

برپايه پژوهش تازه‌اي که نتايج آن در مجله پزشکي «لنست(The Lancet) » منتشر شده در حال حاضر چاقي مفرط در سطح جهان به نسبت گرسنگي مشکل بزرگتري براي بهداشت و تندرستي و اصلي‌ترين دليل نقض عضو و معلول شدن افراد است. با کنترل بسياري از بيماري‌هاي کشنده طي چند دهه اخير ميزان مرگ و ميز نوزادان و کودکان خردسال به شکل چشمگيري کاهش يافته ولي در دو دهه اخير بر تعداد افرادي که از چاقي مفرط رنج مي‌برند به شدت افزوده شده و اکنون اين پديده به يک مشکل بزرگ براي سلامتي بشر بدل شده است. اين تحقيقات نشان مي‌دهد که تمام کشورهاي جهان به غير از کشورهاي منطقه آفريقاي سياه با مشکل نرخ رشد سريع چاقي مفرط دست و پنجه نرم مي‌کنند و اين مشکل طي دو دهه گذشته در سطح جهان حدود 82 درصد افزايش يافته است.
آنچه که اصطلاحا نوع زندگي غربي ناميده مي‌شود اکنون به اکثر کشورهاي جهان سرايت کرده و پيامدهاي آن تقريبا در همه کشورها مشابه است. برپايه اين پژوهش اکنون پيامدها، هزينه‌ها و مشکلات ناشي از گسترش چاقي مفرط در ميان مردم جهان از مشکل گرسنگي جدي‌تر شده است. براي اولين بار بيماري‌هاي غير واگيردار مثل مرض قند، نارسايي و سکته قلبي علت‌هاي اصلي ابتلا افراد به دوره‌هاي طولاني بيماري و حتي نقض عضو هستند. علي مقداد مي‌گويد: «تمام اين مشکلات به چاقي مفرط مربوط مي‌شوند. يکي ديگر از عوارض آشکار آن گسترش درد در ناحيه کمر و مفاصل است. کاهش چاقي مفرط باعث خواهد شد که از ميزان ابتلا به بيماري‌هاي غير واگيردار و دردهاي طولاني در سطح جهان کاسته شود.» به گفته مارگارت چن، دبير کل سازمان جهاني بهداشت، بيماري‌هاي غير واگيردار اکنون بزرگترين چالش براي بهداشت جهاني است. وي در سخنراني خود در مجمع عمومي سازمان ملل متحد گفت که گسترش اين بيماري‌ها هم‌چون فاجعه‌اي است که به‌تدريج روي خواهد داد و زماني مي‌رسد که ديگر قابل مهار نخواهد بود. مجمع عمومي سازمان ملل متحد سال گذشته يک جلسه دوروزه را به تصويب يک قطعنامه سياسي اختصاص داد که محور اصلي آن مقابله با گسترش بيماري‌هاي غيرمسري بود. اين دومين بار در طول تاريخ بود که يک موضوع مربوط به سلامتي در جلسات مجمع عمومي سازمان ملل متحد مطرح مي‌شد. بار قبل موضوع آن مقابله با گسترش بيماري ايدز بود. شبکه خبري سي‌ان‌ان مي‌افزايد تغيير جهت دادن سياست‌هاي پزشکي و پيشگيري از شيوع اين نوع بيماري‌ها به جاي صرف هزينه و امکانات براي درمان آن مي‌تواند تا حدود زيادي از هزينه‌هاي بهداشتي کشورهاي جهان بکاهد. تنظيم‌کنندگان گزارش مي‌گويند اميد آنها اين است که سياستمداران و برنامه‌ريزان جوامع به اين آمارهاي هشداردهنده توجه کنند.

ارائه فناوری جدید مبتنی بر قرار دادن زنجیره‌یی از بالن در درون روده کوچک می‌تواند به کاهش وزن افراد کمک کند. دانشمندان وسیله‌یی طراحی کرده‌اند که در روده کوچک تعبیه می‌شود و مغز را به گونه‌یی فریب می‌دهد که تصور کند بدن کالری‌های بیشتری را از حد واقعی مصرف کرده است. گفته می‌شود این ابزار موسوم به SatiSphere می‌تواند فقط پنج دقیقه و بدون نیاز به جراحی در درون بدن کار گذاشته شود. اگرچه پیش از این بالن‌ها در عمل جراحی کاهش وزن و برای تقویت حس سیری کامل مورد استفاده قرار گرفته بودند، ابداع جدید در سرکوب اشتها بسیار کارآمدتر عمل می‌کند. دلیل این امر آن است که روده کوچک مسؤول اندازه‌گیری مقدار غذای مصرف شده توسط بدن و همچنین این که چه مقدار دیگر به غذا نیاز دارد، است.
ایمپلنت سیمی شکل و قابل انعطاف جدید، که در طول خود مجهز به تعدادی بالن است، از طریق دهان و با کمک تیوب یا اندسکوپ ویژه وارد بدن شده و سپس از طریق معده در درون روده کوچک قرار داده می‌شود. این سیم پس از ورود به شکل روده کوچک (C) تغییر شکل پیدا کرده و به طور قابل توجهی قطر آن را کاهش می‌دهد. بخش اعظم غذا در روده کوچک تجزیه می‌شود، بنابراین از آن به عنوان مرکز کالری مغز یاد می‌شود زیرا در این جاست که بدن مصرف غذا و نیاز بیشتر به آن را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. ابزار جدید جریان غذا در سراسر این عضو را محدود می‌کند و آن را به مدت طولانی‌تری در این مکان نگه می‌دارد. این فناوری همچنین با ارسال سیگنال‌هایی به مغز مبنی بر این که کالری کافی مصرف شده، آن را فریب می‌دهد.
این وسیله نه تنها حس سیری کامل در بدن را ایجاد می‌کند، بلکه میزان انسولین آزاد شده به درون جریان خون را کاهش می‌دهد و بدین ترتیب از خطر ابتلا به دیابت نوع 2 نیز می‌کاهد. روش مزبور تهاجم حداقل را در مبارزه با چاقی مفرط و دیابت می‌طلبد و نسبت به رویکردهای جراحی کاهش وزن دارای مزایای قابل توجهی است. در مطالعات انجام شده در دانشگاه هامبورگ که شامل 60 بیمار نمونه موردی بودند، در بدن نیمی از این افراد وسیله ابداعی کاشته شد، در حالی که بقیه یک رژیم غذایی سالم و فعالیت‌های بدنی را پیش گرفتند. پس از سه ماه نتایج دریافتی نشان داد که گروهی که از ابزار جدید استفاده کرده بودند، 12 درصد کاهش وزن را تجربه کردند.

نتایج یک تحقیق نشان داد داشتن اضافه وزن در زنان با افزایش خطر ابتلا به بیماری مزمن آرتریت روماتوئید همراه است. محققان دانشگاه بریگهام و بیمارستان زنان به دنبال درک ارتباط بین اضافه وزن و بروز بیماری آرتریت روماتوئید با بررسی 121 هزار و 700 زن در سنین 30 تا 55 سالگی و همچنین 116 هزار و 608 زن 25 تا 42 ساله و مشاهده شاخص توده بدن (BMI)‌ آنها دریافتند اضافه وزن به عنوان یک مشکل عمده سلامتی در جهان میزان بروز بیماری آرتریت روماتوئید را افزایش می‌دهد.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است، افزایش خطر ابتلا به این بیماری در مطالعه موردنظر با ارزیابی BMI‌، سبک زندگی و شناسایی افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید براساس بافت هم‌بند و بررسی پرونده‌های پزشکی گروه مورد مطالعه مشخص شده است و عواملی مانند سن، مصرف الکل و دخانیات، تغذیه با شیرمادر، مصرف قرص‌های ضدبارداری و غیره نیز در نظر گرفته شده‌اند.
به گفته محققان، آرتریت روماتوئید، یک بیماری مزمن است که باعث درد، سفتی، تورم، محدودیت حرکت و از دست دادن عملکردهای چندین مفصل می‌شود که اگرچه مفاصل اصلی تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند اما التهاب می‌تواند در اندام‌های دیگر توسعه یابد. حدود 1.3 میلیون آمریکایی به بیماری آرتریت روماتوئید مبتلا هستند و میزان ابتلا به این بیماری به طور معمول در زنان 2 برابر مردان است.

نتايج يك پژوهش در انگليس نشان مي‌دهد كه مردان استرسي ترجيح مي‌دهند با زنان چاق ازدواج كنند.  دانشمندان دانشگاه وستمينستر انگلستان در اين پژوهش در مصاحبه با 80 مرد سفيدپوست و لاغر، تعدادي عكس زنان با جثه‌هاي مختلف را به آن‌ها نشان دادند و از اين افراد خواستند گزينه‌هاي مطلوب براي ازدواج را معرفي كنند. نتايج نشان داد كه مردان استرسي زنان چاق را براي ازدواج مناسب ديدند. دانشمندان بر اين باورند هنگامي كه فردي داراي استرسي ناشي از يك محيط تهديدكننده است، به سمت اشخاصي جذب مي‌شود كه جثه‌ آن‌ها نشان‌دهنده بلوغشان باشد زيرا اين امر حس امنيت را به ارمغان مي‌آورد. با اين حال برخي بر اين باورند كه نمونه موردي به كار رفته در اين مطالعه نماينده نوع انسان‌ها نيست زيرا اين افراد جوان بوده و در يك سيستم اجتماعي پيچيده خاص زندگي مي‌كنند و اين كه استراتژي‌هاي معقول براي زندگي در يك سيستم اجتماعي لزوماً در سيستم ديگري كارساز نيستند. جزئيات اين مطالعه در مجله PloS ONE انتشار يافت.

کاهش وزن به ویژه در ناحیه شکم، باعث ارتقای کیفیت خواب می‌شود. نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه جانزهاپکینز با قرار دادن گروهی از 77 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 و یا پیش دیابت که همگی آنها چاق بودند یا اضافه وزن داشتند تحت رژیم غذایی و قرار دادن گروهی دیگر تحت رژیم غذایی همراه با انجام ورزش نشان داد، کاهش وزن به میزان قابل توجهی با افزایش کیفیت خواب مرتبط است. محققان در این تحقیق، با ارزیابی شاخص وزن بدن و میزان چربی شکمی و همچنین اختلالات خواب شامل آینه خواب، بی‌خوابی، خواب ناآرام و دیگر مشکلات خواب در افراد مورد مطالعه هنگام شروع و پایان مطالعه به این نتیجه رسیدند که در پایان آزمایش هردو گروه 7 کیلوگرم از وزن خود را از دست داده بودند و با توجه به ام آر آی این کاهش وزن با کاهش 15 درصدی چربی شکم نیز همراه بوده است، در امتیازات کلی، خواب افراد مورد مطالعه نیز حدود 20 درصد بهبودی حاصل شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است کاهش چربی به ویژه چربی شکم بدون توجه به سن و جنس شرکت‌کنندگان یا کاهش وزن آنها به دلیل گرفتن رژیم غذایی به تنهایی و یا استفاده از رژیم غذایی همراه ورزش، یک عنصر کلیدی برای ارتقای کیفیت خواب بوده است. محققان با اشاره به نتایج حاصل از این تحقیق می‌گویند: داشتن خوابی آرام با کیفیتی مطلوب برای سلامت جسمی – روانی و همچنین سلامت سیستم قلب و عروق بسیار مهم است و متعاقبا چاقی خطر ابتلا به اختلالات خواب را افزایش می‌دهد.

درحالی‌ که حدود یک دهه از پژوهش‌ها وجود ارتباط بین چاقی و اشکال مختلفی از سرطان را نشان داده است٬ یک مطالعه بالینی که این هفته منتشر شده است مشخص کرده که چگونه سلول‌های چربی‌ساز ممکن است به بیماری‌های کشنده منجر شوند. پژوهشگران دانشگاه علوم بهداشت تگزاس در هوستون (UTHealth) دریافتند که تومورها پیامی را از خود آزاد می‌کنند که سلول‌های چربی‌ساز را از بافت چربی سفید در مدل موش مبتلا به سرطان، جذب می‌کنند. این سلول‌ها به نوبه خود از شبکه‌ای از رگ‌های خونی مرتبط با آنژیوژنز (فرآیند فیزیولوژیکی شامل رشد عروق خونی جدید از رگ‌های قبلی) تومور حمایت می‌کنند. موش چاق به مراتب دارای سلول‌های چربی‌ساز بیشتری نسبت به موش‌ لاغر است. درحالی که هر دو نوع موش از رژیم غذایی یکسانی تغذیه شده‌اند٬ تومورها رشد بسیار سریع‌تری در موش چاق نسبت به موش لاغر داشتند.
دکتر میخائیل کولونین٬ دانشیار مرکز سلول‌های بنیادین از دانشکده پزشکی UTHealth و نویسنده مسوول این پژوهش می‌گوید: مکانیسم اینکه چرا چاقی با سرطان مرتبط است هنوز مشخص نیست و ما هنوز جواب دقیقی برای آن نداریم. در حقیقت مقادیر اضافی بافت چربی است که با ایجاد تومور مرتبط است و آنچه ما متوجه شده‌ایم این است که سلول‌ها از بافت چربی حرکت کرده و به رشد تومور کمک می‌کنند. بر اساس این پژوهش٬ برخی از سلول‌های چربی استروما به سلول‌های چربی داخل تومورها توسعه می‌یابند٬ درحالی‌که بقیه سلول‌ها به رگ‌های خونی مرتبط با تومور ملحق می‌شوند که به رشد تومور با فراهم کردن اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز برای سلول سرطانی برای زنده ماندن و تکثیر٬ کمک می‌کنند.
درحالی‌که دراین پژوهش رشد بافت‌های چربی و مهاجرت سلول‌های چربی استروما به تومورها و ارتباط آنها با پیشرفت سرطان نشان داده شده٬ ولی هنوز مشخص نشده است که آیا سلول‌های بافت چربی باعث شروع سرطان می‌شوند یا نه؟ دکتر کولونین اضافه کرد که این نتایج از اهمیت رژیم غذایی و ورزش در کمک به جلوگیری از چاقی وکاهش خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با چاقی مانند سرطان آندومتر٬ روده بزرگ و پستان نمی‌کاهد. وی همچنین تاکید کرد که پژوهش‌های بعدی شامل شناسایی پیام‌هایی خواهد بود که باعث به خدمت گرفتن سلول‌های چربی استروما در تومور و سپس پیدا کردن راهی برای مسدود کردن این مسیر می‌شود که می‌تواند به عنوان درمان سرطان در آینده مورد استفاده قرار گیرد. کولین در این زمینه گفت: درک مکانیسم‌های عمده‌ای که از طریق آنها چاقی با افزایش خطر سرطان و پیشرفت آن مرتبط می‌شود٬ بسیار مهم است٬ و بعد از آن باید به جستجوی روش‌های درمانی برای شکستن این راه‌های ارتباطی بین چاقی و سرطان پرداخت.

براساس نتايج يک تحقيق، سطح هورمون تستوسترون پسران 14 تا 20ساله چاق 50 درصد کمتر از پسراني است که وزن نرمال دارند و همين امر شانس باروري آنها را در سنين بالاتر کاهش مي‌دهد. اين موضوع از آنجا به ذهن پژوهشگران رسيد که در مطالعه‌اي ديده شد سطح تستوسترون مردان مبتلا به ديابت نوع 2 کمتر از افراد غيرديابتي است. البته به نظر محققان، مطالعه?هاي بيشتر با تعداد بيشتر افراد شرکت‌کننده لازم است تا اين نتايج تثبيت شود. اين يافته‌ها نشان مي‌دهند که اثرات چاقي حتي در افراد جوان قوي است و رعايت رژيم غذايي و روش درست زندگي از دوران کودکي تاثير شگرفي در تمام مراحل زندگي دارد. دراين مطالعه همچنين نشان داده شد که سطوح پايين تستوسترون با افزايش خطر چاقي در شکم همراه است که عضلات را کاهش مي‌دهند و خود عاملي براي مقاومت به انسولين محسوب مي‌شود.

كودكان و نوجوانان چاق نسبت به هم سن و سالان خود با وزن طبيعي، به داروهاي بيشتري نياز پيدا مي‌كنند. پژوهشگران دانشكده بهداشت عمومي آلبرتا با تجزيه و تحليل ميزان مصرف داروها در بيش از 2000 كودك چاق 19 تا 12 ساله در سال‌هاي 2007 تا 2009 دريافتند كه بچه‌هاي چاق تا 59 درصد بيشتر از كودكان با وزن متناسب در معرض استفاده از داروهاي تجويزي قرار مي‌گيرند. محققان افزودند: كودكان چاق و داراي اضافه وزن همچنين تا دو برابر بيشتر از بقيه به مصرف دارو جهت ناراحتي‌هاي دستگاه تنفسي از جمله آسم و آلرژي قرار مي‌گيرند. بررسي بيشتر كودكان مورد مطالعه حاكي است كودكاني كه وزن نرمال دارند كمتر از كودكان چاق در معرض خطر ابتلا به ديابت قرار مي‌گيرند و احتمال بروز حمله قلبي يا سرطان در آنها نيز 40-30 سال ديرتر از احتمال بروز آنها در كودكان چاق تخمين زده شده است. نتايج اين يافته‌ها نشان مي‌دهد نرخ چاقي دوران كودكي در كانادا در طول 25 سال گذشته 3 برابر شده است و 34 درصد كودكان 17 تا 2 ساله مبتلا به چاقي يا اضافه وزن هستند كه اين روند هزينه‌هاي مراقبت بهداشتي براي درمان چاقي در كودكان را بسيار افزايش داده است.

دانــشـمـنــدان بــه ايــن نـتـيـجــه رسـيــده انــد كــه تحريك مغزي مي‌تواند بـه درمـان چـاقـي كمك كـند.Dr Alexander بيان داشــــــت كــــــه در حـــــال حاضر DBS، درمان موفقيت‌آميزي براي بيماري پــاركـيـنـســون اســت.بــه عــلاوه مـي‌تـوانـد بـه طـور بالقوه‌اي براي درمان چاقي به كار رود كه البته اين كار با تحريك الكتريكي مغز انجام مي‌شود. در حال حاضر تعداد زيادي از افراد در دنيا از چاقي رنج مي‌برند، ولي هنوز هيچ درماني براي آن شناخته نشده است.معمولا بسياري از افراد بعد از درمـــان چـــاق مــي‌شــونــد و بــا تــوجــه بــه ايــن كــه روش‌هاي بسياريبراي كاهش وزن وجود دارد. بـا ايـن حـال گـاهـي اوقـات موادي به بازار عرضه مي‌شود كه براي كنترل چاقي است ولي ضروري نيست. به علاوه اگر چه جراحي براي لاغري و تعداد زيادي از افراد نتيجه مثبت داشته ولي هنوز در بعضي از افراد بي نتيجه است.البته با كمك كنترل اشتها و وزن بدن مي‌تواند چاقي را كنترل كند. با توجه به نتيجه تحقيقات در دنيا مي‌دانيم كه مركز اشتها در هيپوتالاموس مغز قرار دارد و مغز با ترشح دو هورمون isuline و Leptin اشتها را تنظيم مي‌كند و در گذشته استفاده ازDBS چاقي درمان مي‌شد، بدين ترتيب كه مستقيم به هيپوتالاموس فـرستـاده مـي‌شـد. هـم اكنون روش‌هاي جديدي براي استفاده از DBS براي درمان به كار مي‌رود.
در تـحـقـيقـات اخيـر، دانشمنـدان بـه ايـن نتيجـه رسـيـدنـد كـه چـاقي مي‌تواند به علت عدم تعادل نسبي در بدن صورت گيرد. به علاوه اين تحقيقات نشان مي‌دهد كه افراد چاق بيشتر impulsive هستند و سـريـع تـصـمـيـم مـي‌گـيـرنـد كـمـتر قادر به تاخير انـداخـتـن ارضـاء نـياز خود هستند، بنابراين براي درمـان ايـن مـشـكـل روشي اساسي ايجاد شد. در روش جديد يك الكترود كوچك قسمت خاصي از مـغـز تـوسـط DBS فـرستاده شد. براي تحريك، جريان كوچكي به درون آن فرستاده مي‌شود كه حـركت‌هاي غير نرمال بدن را كنترل مي‌كند.هر حـركـت غـيـر عـادي بـدن يـا حـركـات پـاركينسون توسط اين دستگاه كنترل مي‌شود.
دانـشـمـنـدان بر اين عقيده هستند كه فرد چاق مي‌تواند، مدار بي نظمي بدن خود را تحريك كند تا اشتهاي خود را كنترل كند(دقيقا مثل پاركينسون كه مي‌تواند با تحريك يك قسمت از مغز لرزش‌هاي بي رويه را كنترل كرد.) شواهد نشان مي‌دهد كه قــســمــــت‌هــــاي مــخــتــلــفـــي از مــغـــز مـــربـــوط بـــه مـعـكــوس‌كـنـنــده هـسـتـنــد بــه خـصــوص قـسمـت circuitry Frontostriatal كـه مـي‌تـوانـد بـراي DBS محل مناسبي باشند. البته DBS براي موارد مختلف ديگري از جمله اختلال وسواس و زياد كشيدن سيگار نيز كاربرد دارد.

محققان با بررسي امواج مغزي 18 زن با وزن طبيعي و 17 زن مبتلا به چاقي مفرط با نشان دادن تصاوير غذاها به آنها در دو روز جداگانه شامل يك روز بعد از انجام 45 دقيقه پياده‌روي سريع روي تردميل و يك روز بدون انجام پياده‌روي، دريافتند كه واكنش توجهي افراد به تصاوير مواد غذايي پس از انجام تمرينات شديد ورزشي كاهش مي‌يابد. نتايج حاصل پس از نشان دادن 240 عكس شامل 120 عكس از مواد غذايي و 120 عكس گل بعنوان يك عامل كنترلي در گروه مورد مطالعه پس از انجام ورزش صبحگاهي و بدون انجام ورزش همچنين مي‌افزايد كه 45 دقيقه ورزش در اين افراد نه تنها باعث توليد واكنش‌هاي پايين‌تر مغز به تصاوير مواد غذايي انجاميد بلكه افزايش فعاليت فيزيكي افراد را در همان روز بدون در نظر گرفتن شاخص توده بدني (BMI)آنها افزايش داد.
به گزارش ایسنا، از طرفي نتايج ديگر اين مطالعه افزود كه زنان در اين آزمايش در روزي كه ورزش نكردند نيز همان مقدار غذايي را مصرف كردند كه در روز انجام ورزش مصرف كرده بودند و اين نشان مي‌دهد كه كالري اضافي آنها در اثر ورزش سوزانده مي‌شود. به گفته محققان: ما مي‌خواستيم بدانيم كه آيا چاقي انگيزه‌هاي غذايي را هم تحت تأثير قرار مي‌دهد كه اينگونه نبود با اين حال اين يكي از اولين مطالعاتي است كه به طور خاص انگيزه عصبي غذا خوردن را در واكنش به ورزش كردن تعيين مي‌كند ولي هنوز هم براي درك اينكه ورزش تا چه مدتي مي‌تواند تمايل و انگيزه‌هاي غذا خوردن را در افراد كاهش دهد، نياز به تحقيقات بيشتري در اين زمينه است.

براساس آخرين تحقيق محققان رژيم غذايي ناسالم و ورزش نكردن تنها مجرمان بروز چاقي نيستند، بلكه كودكاني كه پناهگاه سطوح بالايي از اختلال مواد شيميايي و غدد دورن‌ريز در بدن خود هستند نسبت به افراد با سطوح پايين‌تر آن، بيشتر احتمال دارد كه به چاقي مبتلا شوند. اين اختلال در اثر BPA كه در مواد پلاستيكي يافت مي‌شود، ايجاد مي‌شود. اين گزارش كه در نشريه معتبر JAMA به چاپ رسيده، داده‌هاي BMI و ميزان مواجهه با BPA (اندازه‌گيري شده با مقدار آن در ادرار) را در بيش از 2800 كودك 6 تا 19 سال مورد بررسي قرار داده است. بيش از 34 درصد كودكان داراي اضافه‌وزن و 18 درصد نيز چاق بودند. افرادي كه در صدك‌هاي بالايي ميزان مواجهه به BPA قرار داشتند، با ميزان بالاتر چاقي نيز دست و پنجه نرم مي‌كردند (3/22 درصد) در حالي كه سطوح پاييني BPA با چاقي كمتري همراه بود (10 درصد). به عقيده متخصصان اين يك ارتباط قوي و شگفت‌آور است كه در تمام سطوح طبقات اقتصادي اجتماعي ديده مي‌شود و متضمن اين موضوع است كه در بررسي چاقي بايد عوامل محيطي را به عنوان ستون سوم عامل دخيل در آن بشناسيم.

دانشمندان آکادمی سالگرنسکای دانشگاه گوتنبرگ سوئد دریافته‌اند که انجام جراحی‌های چاقی، خطر بلند مدت ابتلا به دیابت را در افرادی با چاقی مفرط بیش از 80 درصد کاهش می‌دهد. محققان به سرپرستی دکتر " لارسن یوستروم" طی پژوهشی متوجه شدند که انجام جراحی‌های چاقی در مقایسه با سایر مراقبت‌های رایج و تغییرات سبک زندگی برای جلوگیری از دیابت، برای افراد چاق موثرتر است. جراحی‌های چاقی به منظور کنترل و کاهش وزن بر روی دستگاه گوارش افراد صورت می‌گیرد.
طی این مطالعه که 15 سال به طول انجامید، محققان هزار و 658 شخص را که جراحی‌های چاقی انجام داده بودند (گروه آزمایشی) و هزار و 771 نفر را که تحت مراقبت‌های رایج چاقی قرار داشتند(گروه کنترل شده) مورد بررسی قرار دادند. در مدت این 15 سال، 392 نفر در گروه کنترل شده و 110 نفر در گروه آزمایشی به دیابت مبتلا شدند.
به گفته دکتر "یوستروم"، با انجام جراحی‌های چاقی در افرادی با چاقی مفرط می‌توان خطر ابتلا به دیابت را بیش از 80 درصد کاهش داد. این آمار در بین مردان و زنان یکسان گزارش شد و مشخص شد که میزان چاقی در ابتدای تحقیق نیز تاثیری بر نتایج به دست آمده نداشته است. بنا بر این گزارش، پژوهش انجام شده براساس مطالعه‌ای گسترده تحت عنوان "سوئدی‌های فربه" صورت گرفت. مطالعه یاد شده بر 90 مقاله علمی دیگر نیز تعمیم داده شده است و علاوه بر این نشان می‌دهد وقتی که بحث سرطان، بیماری‌های قلبی و عروقی و مرگ و میرهای ناشی از آنان به میان می‌آید، جراحی‌های چاقی بسیار مفید و موثر واقع می‌شود. این پژوهش در مجله "New England Journal of Medicine"منتشر شده است.

در مطالعه‌ای که پژوهشگران آمریکایی انجام دادند مشخص شد بچه‌های چاق یا دارای اضافه وزن بیش از حد، به طور قابل توجهی بیشتر در معرض خطر تشکیل سنگ کیسه صفرا قرار دارند. «کورینا کوبنیک» یکی از پژوهشگران این تحقیق در این باره گفت: سنگ کیسه صفرا در کودکان و نوجوانان بسیار نادر است. این یافته‌ها یک روند احتیاطی را در این باره نشان می‌دهند. وی ادامه داد: نوجوانانی که چاق هستند یا چاقی مفرط دارند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. چیزی که ما به‌طور معمول فکر می‌کنیم در بزرگسالان اتفاق می‌افتد. در این مطالعه که 510 هزار کودک 10 تا 19 ساله شرکت داشتند مشخص شد کودکانی که چاق هستند نسبت به کودکان دارای وزن نرمال تا دو برابر بیشتر در معرض خطر تشکیل سنگ کیسه صفرا قرار دارند. همچنین خطر پیشرفت این بیماری در کودکان بسیار چاق تا شش برابر افزایش می‌یابد.

سازمان غذا و داروي آمريکا داروي بلويک (Belviq) را به عنوان درمان همراه با رژيم غذايي کم کالري و افزايش فعاليت هاي ورزشي، براي کنترل وزن در بالغ ها با شاخص توده بدن برابر يا بيشتر ازkg/m2 30 (مبتلايان به چاقي) يا ‌‌BMI 27 (افراد با اضافه وزن) در صورتي که همراه با يکي از بيماري هاي مرتبط با چاقي (نظير افزايش فشارخون، اختلالات سوخت وساز چربي به ويژه کلسترول بالا،ديابت نوع دو) باشد، مورد تاييد قرار داده است.  اثربخشي و ايمني تجويز همزمان بلويک و ساير محصولات ارائه شده در بازار دارويي با هدف کاهش وزن و نيز عوارض قلبي-عروقي و مرگ و مير متعاقب مصرف اين دارو هنوز بررسي نشده است.به علاوه، اثربخشي و ايمني بلويک در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال نامشخص است. بلويک يک داروي نسخه اي است که به بالغ هاي چاق يا مبتلا به اضافي وزن که به طور همزمان به بيماري هاي مرتبط با چاقي دچار هستند در کنترل وزن کمک مي کند. اين دارو فعال سازي گيرنده سروتونين 2C در مغز باعث احساس سيري پس از مصرف حجم غذايي اندک در افراد مي شود.

این کنفرانس در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۹۱ توسط انجمن پزشكي ورزشي ايران در سالن همايش ساختمان تصیربرداری بیمارستان امام تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل گزارشي از يك هورمون جديد مرتبط با ورزش، معرفي داروهاي جديد در درمان چاقي، مرور عملكرد داروي كاربامازپين در درمان دردهاي نوروپاتيك، تشخيص و درمان دردهاي نوروپاتيك می باشد.

اطلاعات بیشتر

زنان بارداری كه دچار اضافه وزن هستند، رشد كودك خود را دست كم در اوایل زندگی تحت تاثیر قرار می دهند. گروهی از محققان به سرپرستی دانشگاه 'لووا' وزن و قد نوزادان مادران چاق و دچار اضافه وزن را با نوزادان مادران دارای وزن طبیعی مقایسه كردند. بر خلاف انتظارات، نوزادانی مادران چاق و دچار اضافه وزن، وزن گیری كمتر و قد كوتاه تری نسبت به نوزادان مادران دارای وزن طبیعی داشتند. این امر از بدو تولد تا سه ماهگی نوزاد مشاهده شد. نتایج این تحقیقات در نشریه Pediatrics منتشر شده است.
نوزادان مادران چاق و دچار اضافه وزن همچنین توده چربی كمتر نسبت به سایر نوزادان می گیرند. توده چربی در نوزادان برای رشد و توسعه مغزی بسیار ضروری است. به همین دلیل است كه نوزاد انسان نسبت به نوزاد سایر پستانداران بیشترین توده چربی را دارد. 'كیت لارسون اوده' استادیار غدد اطفال و دیابت گفت: دریافته ایم كودكان مادران دارای اضافه وزن ، رشد طبیعی ندارند. وی افزود: اگرچه آنچه كه كشف كرده ایم صحت داشته باشد ، حاكی از آن است كه اپیدمی چاقی به كودكان حتی در حالی كه هنوز در رحم مادر هستند آسیب می رساند.
به گزارش ایرنا، همچنین این مطالعه اهمیت پرداختن به خطر چاقی را پیش از آنكه زنان وارد سن بارداری شوند، افزایش می دهد. به گفته محققان در غیر این صورت تاثیرات منفی چاقی مادر گریبان گیر نسل بعدی می شود. تحقیقات مختلف نشان داده است در كل، كودكان مادران چاق، از نظر وزنی در برخی موارد به همسالان خود كه از مادران با وزن طبیعی متولد شده اند ، می رسند. به گفته وی اما متاسفانه همچنین در خطر وزن گیری سریع در نوجوانی و چاق شدن قرار دارند كه می تواند مشكلاتی را برای سلامتی آنها در طول عمرشان ایجاد كند.

سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) کپسول‌هاي آهسته‌رهش فنترمين و توپيرامات با نام ژنريک اسيميا (Osymia) را براي درمان چاقي شامل کمک به کاهش وزن و نيز تثبيت آن پس از کاهش در بيماران چاق (شاخص توده بدني بيشتر از 30 کيلوگرم بر مترمربع و افراد با اضافه وزن (شاخص توده بدني بيشتر از 27 کيلوگرم بر مترمربع) مبتلا به بيماري‌هاي همراه از جمله فشارخون، ديابت نوع 2 و ديس‌ليپيدمي مورد تاييد قرار داده است. اسيميا در 22 فوريه 2012 ميلادي براي تاييد به کميته داروهاي متابوليک و اندوکرينولوژي سازمان غذا و داروي آمريکا پيشنهاد شده بود. پيش از اين اسيميا را با نام انکسا (Onexa) مي‌شناختند. هم‌اکنون مطالعات باليني روي اين دارو براي درمان ديابت نوع 2 و آپنه انسدادي حين خواب در فاز دوم تحقيقات در حال انجام است.
دوز پيشنهادي براي اسيميا، 75/3 روزانه ميلي‌گرم فنترمين و 23 ميلي‌گرم توپيرامات براي مدت 2 هفته است. سپس دوز دارو به 5/7 ميلي‌گرم فنترمين و 46 ميلي‌گرم توپيرامات افزايش مي‌يابد. فنترمين اشتها را مهار مي‌کند. توپيرامات يک داروي ضدتشنج است و کاهش وزن يک عارضه جانبي اين داروست. اسيميا ترکيبي از اين دو دارو هر کدام در دوز اندک براي کاهش و کنترل وزن است. فنترمين به عنوان مهارکننده اشتها در سال 1959 ميلادي تاييد شد. توپيرامات با دوز روزانه 400 ميلي‌گرم براي درمان تشنج در بالغان در سال 1996 ميلادي و با دوز روزانه 100 ميلي‌گرم در سال 2004 براي پيشگيري از سردردهاي ميگرني مورد تاييد قرار گرفت. درخواست ثبت داروي جديد براي اسيميا در دسامبر 2009 ميلادي به دليل تراتوژنيک بودن توپيرامات و افزايش تعداد ضربان قلب ناشي از مصرف فنترمين رد شده بود. در مطالعات فاز 2 و 3، بيماران دريافت‌کننده اسيميا کاهش وزن، کنترل قندخون و بهبود فاکتورهاي قلبي-عروقي را در زماني که مصرف دارو با رژيم غذايي تعديل شده همراه شد، تجربه کردند. در مطالعات فاز 3، کاهش 7/14 درصدي وزن در مقايسه با وزن پايه گزارش شد. طي 2 سال درمان با اسيميا، در برخي از بيماران، وزن کم شده مجددا به وضعيت قبلي بازگشت. اين ميزان بازگشت وزن در دريافت‌کنندگان دوز بالاي اسيميا بيشتر از دريافت‌کنندگان دوز متوسط دارو بود. در سال نخست پس از شروع درمان اين بازگشت وزن اضافي در دريافت‌کنندگان دارونما 26 درصد، 10 درصد در مصرف‌کنندگان اسيميا با دوز متوسط و 18 درصد در دريافت‌کنندگان دوز بالاي اين دارو گزارش شد.

نتایج پژوهشی جدید حاکی از آن است که بي‌خوابی باعث ضعف و اختلال عملکرد ناحیه‌‌ای از مغز می‌شود که انتخاب غذاها را بر عهده دارد. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا به منظور انجام این پژوهش، 23 نفر از افراد سالم را طی دو آزمایش جداگانه از نظر اختلالات خواب و تاثیر آن بر انتخاب غذای آنان مورد بررسی قرار دادند. نتایج این بررسی که طی انجام MRI (تصویرسازی تشدید مغناطیسی) مغز به دست آمد، حاکی از آن بود كه بی‌خوابی بطور قابل توجهی باعث اختلال فعالیت مغز در لوب جلویی می‌شود که در کنترل رفتار و انجام انتخاب‌های پیچیده مغز نقش حیاتی را بر عهده دارد. در مورد این تحقيق، بی‌خوابی منجر به انتخاب‌های غلط غذایی شد که در نتیجه آن غذاهای خوشمزه که اغلب ناسالم و پركالري است، به جای غذاهای سالم انتخاب شد.
به گزارش ایسنا، طي اين پژوهش، محققان دريافتند كه هنگام خواب آسوده و بموقع، مغز به طور كارآمدي فعاليت‌هاي مربوط به لوب جلويي را پوشش مي‌دهد و در نتيجه اين امر، انتخاب غذاها به بهترين وجه ممكن صورت مي‌‌‌‌گيرد. به گفته «استفانی گریر»، سرپرست این پژوهش، اختلال در لوب جلویی که محل گردآوری اطلاعات مرتبط با انتخاب غذا‌های سالم است، منشا چاقی ناشی از بیخوابی است. اين اولين پ‍ژوهش در نوع خود است كه علت رابطه چاقي و اختلالات خواب را آشكار كرده است، چرا كه پژوهش‌هاي پيشين تنها، رابطه علت و معلولي اين دو مولفه را بدون ذكر دليل گزارش كرده بودند. این یافته علمی، طی كنفرانس پژوهشي «خواب» در بوستون آمریکا مطرح شده است.

مبارزه با چاقي با استفاده از فناوري تصويربرداري حرارتي امكان‌پذير شد. محققان دانشگاه ناتينگهام توانستند با ابتكار يك روش پيشگامانه با استفاده از تصويربرداري حرارتي، ذخاير چربي قهوه‌اي يا چربي خوب بدن را رديابي كنند و باعث سوزاندن كالري بيشتري در بدن شوند. محققان افزودند: با استفاده از اين تصويربرداري، مي‌توان مقدار چربي قهوه‌اي و ميزان توليد حرارت توسط آن در بدن را ارزيابي كرد و با تمركز بر روي آن، بافت چربي قهوه‌اي را مديريت كرد.
به گزارش ایسنا، نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‌دهد: استفاده از اين تكنيك غيرتهاجمي نقش مهمي در مبارزه با چاقي دارد و توسط آن مي‌توان يك شاخص ترموژنيك به برچسب مواد غذايي اضافه كرد تا افزايش يا كاهش توليد گرما در چربي قهوه‌اي و ميزان سرعت سوختن كالري در بدن را در محصولات نشان داد. محققان افزودند: ناحيه گردن در كودكان سالم گرما توليد مي‌كند، زيرا اين منطقه حاوي بافت چربي قهوه‌اي بيشتري است و ظرفيت آن براي سوزاندن كالري در كودكان نسبت به نوجوانان و بزرگسالان بيشتر است. چاقي يكي از بزرگترين چالش‌ها در اروپا و آمريكاست و استفاده از اين روش از بهره‌گيري تكنيك‌هاي مضر براي سوزاندن چربي‌ها كه بر پايه تابش هستند، مي‌كاهد.

با بروز چاقي در جهان و تلاش محققان براي يافتن راه‌ها جهت حل اين معضل بزرگ، پژوهشگران به تازگي دريافتند که اسکن مغز با فانکشنال MRI مي‌تواند ميزان وزن‌گيري افراد را در آينده پيش‌بيني کند. پژوهشگران اين مطالعه نشان داده‌اند که ارتباطي ميان پاسخ‌هاي مغزي مشاهده شده در fMRI به محرک‌هاي اشتها‌آور و رفتار تغذيه‌اي فرد در آينده وجود دارد. اين مطالعه يکي از اولين مطالعاتي است که از پاسخ‌هاي مشاهده شده در اسکنرها براي پيش‌بيني رفتارهاي آينده در طول زمان استفاده مي‌کند. درواقع استفاده از تصاوير فعاليت مغزي براي پيش‌بيني رفتارهاي آينده شخص بسيار مفيد است. وقتي مغز پاسخ‌هاي قوي به محرک‌هاي غذايي مي‌دهد، کساني هستند که در آينده به پرخوري روي مي‌آورند و دچار اضافه‌وزن مي‌شوند. ارتباط ميان پاسخ‌هاي قوي مغز و خوردن غذا و وزن‌گيري در تصاوير و فعاليت‌هاي جنسي نيز ديده مي‌شود. در واقع نوع پاسخي که در اسکن‌هاي مغزي هنگام ديدن تصاوير جنسي مشاهده مي‌شود تمايلات شخص را به مسايل جنسي در آينده نشان مي‌دهد.

طبق آخرين تحقيقات، زناني كه چاق بوده و در طول بارداري مبتلا به ديابت يا پرفشاري‌خون هستند، 60 درصد بيشتر احتمال دارد كودكان مبتلا به اوتيسم به دنيا آورند. با توجه به اينکه اين مطالعه بيان مي‌كند رابطه‌اي ميان سلامت مادر در دوران بارداري و اوتيسم وجود دارد، مهم است يادآوري شود كه ما واقعا نمي‌توانيم اين رابطه را علت و معلولي توجيه كنيم، اما بايد توجه داشته باشيم شرايط فوق مي‌توانند خطر عوارض بارداري را افزايش دهند، بنابراين رعايت اصول يك زندگي سالم كه شرايط بارداري را ارتقا بخشد، مي‌تواند به داشتن يك كودك سالم هم بينجامد. به گزارش سپید، در اين مطالعه بيش از هزار كودك 2 تا 5 سال موردارزيابي قرار گرفتند كه از اين تعداد 517 كودك مبتلا به اوتيسم بودند و 172 نفر ديگر هم اختلالات تكاملي داشتند. زناني كه چاق بودند يا در دوران بارداري ديابت يا پرفشاري خون داشتند، با 60 درصد احتمال بيشتر در داشتن كودكي مبتلا به اوتيسم مواجه بودند. همچنين با احتمال 2 برابر بيشتر كودكي با اختلالات تكاملي به دنيا آورده بودند. بنابراين به نظر مي‌رسد چاقي برجسته‌ترين خطر در گروه مبتلايان به اوتيسم باشد و جاي تعجب نيست كه بهبود شرايط مادر در دوران بارداري مي‌تواند سلامت آينده نوزاد را تحت‌تاثير قرار دهد.

براساس گزارش مركز كنترل و پيشگيري از بيماري‌ها نزديك به 65 درصد آمريكايي‌ها از اضافه‌وزن، چاقي يا چاقي مرضي رنج مي‌برند. به همين دليل پزشكان گروه‌هاي مختلف همواره به دنبال راه‌حلي اساسي براي درمان اين معضل عمومي بوده و هستند. حالا راديولوژيست‌ها هم براي عقب نماندن از قافله دست به كار شده‌‌اند و از نتايج اوليه كارآزمايي باليني انجام شده در اين زمينه خبر مي‌دهند. آنها در اين روش ابداعي كه از درمان راديولوژي مداخله‌اي با كمترين تهاجم استفاده مي‌كنند و «آمبوليزاسيون شرياني بارياتريك (جراحي كاهنده وزن)» ناميده مي‌شود، به پزشك اجازه مي‌دهد به طور دقيق قسمت خاصي از معده بيمار را هدف قرار دهد تا توليد هورمون ghrelin كاهش يابد. اين هورمون مسوول اصلي گرسنه‌شدن فرد است.
اين درمان مي‌تواند روزي پاسخگوي افرادي باشد كه نمي‌توانند وزن خود را با كمك رژيم غذايي و ورزش پايين آورند. در اين تكنيك كه با حداقل تهاجم همراه است، راديولوژيست‌ها ذرات ريزي را از طريق يك كاتتر به شرياني مي‌فرستند كه خون ناحيه‌اي از معده را تامين مي‌كند كه مسوول گرسنه‌شدن فرد چاق است و به اين ترتيب اين عروق كوچك بلوك مي‌شوند. در واقع در اين روش به طور انتخابي جريان خون به مناطق بسيار اختصاصي معده با استفاده از وسايل راديولوژيكي خاص مهار مي‌شود كه باعث كاهش قابل ملاحظه‌اي هورمون گرسنگي يعني ghrelin مي‌شود.
آمبوليزاسيون شرياني براي كاهش وزن شايد در آينده يكي از روش‌هاي موثر در كاهش اشتهاي افراد چاق باشد تا به وزن دلخواه خود برسند. تحقيقات باليني نشان مي‌دهند كه با كاهش سطح gherlin، اشتها نيز كاهش مي‌يابد و فرد چاق از گرسنگي در عذاب نخواهد بود و به اين ترتيب مي‌تواند به مرور زمان به وزن دلخواه خود نيز برسد. اين روش در حيوانات مورد آزمايش قرار گرفته و نتايج خوبي از آن حاصل شده است، به طوري كه حيوانات چاق درمان شده با اين روش به وزن ايده‌آل خود دست پيدا كرده‌اند. اين روش درماني اميدي است براي افراد چاق تا بتواند از شر معضل چاقي و عوارض جانبي همراه آن راحت شوند و با رسيدن به وزن ايده‌آل خود سلامتي خود را تضمين كنند.
به گزارش سپید، در حال حاضر جايگزين‌هاي جراحي موجود براي درمان چاقي عبارتند از جراحي با‌ي‌پس معده، gastric paciag و باند معده از طريق آندوسكوپ. اين روش‌ها هر كدام ميزان موفقيت‌ مختلفي دارند، تهاجمي هستند و به دوباره بازسازي گسترده معده/ روده يا وسايل خارجي كه هر كدام نيز عوارض جراحي قابل توجهي بر جاي مي‌گذارند نياز پيدا مي‌كنند. متخصصان راديولوژي كه اعمال مداخله‌اي انجام مي‌دهند، دهه‌هاست از آمبوليزاسيون به طور ايمن و موثري در درمان بسياري ديگر از بيماري‌ها بهره مي‌برند.

در يك مطالعه بين المللي معلوم شد زناني كه چاق‌تر و قدبلندتر هستند ممكن است بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان باشند. اين يافته حاصل ارزيابي و بررسي 47 مطالعه انجام شده در 14 كشور مختلف است كه بيش از 25 هزار زن مبتلا به سرطان تخمدان و 81 هزار زن سالم در آن حضور داشته‌اند. متخصصان در اين ارزيابي‌ها متوجه شدند در ازاي هر دو اينچ افزايش قد در زنان احتمال ابتلا به اين سرطان به ميزان قابل توجهي افزايش پيدا مي‌كند.
درعين حال افزايش شاخص توده بدني (IBM) كه مقياسي بر اساس وزن و قد است با افزايش خطر بروز سرطان تخمدان رابطه مستقيم دارد اما اين مورد تنها در زناني ديده مي‌شود كه هرگز تحت هورمون درماني دوران يائسگي قرار نگرفته‌اند. اين متخصصان هم چنين دريافتند كه ارتباط بين قد، وزن و سرطان تخمدان حتي پس از در نظر گرفتن ساير فاكتورهاي تاثيرگذار در بروز اين سرطان، مثل سن، وراثت، مصرف الكل و سيگار و داروهاي ضد بارداري و يا سن آغاز عادت ماهانه باز هم باقي مي‌ماند. نتايج اين مطالعه بزرگ مشاهداتي است كه از سوي گروه همكاري مطالعات همه‌گيرشناسي سرطان تخمدان در دانشگاه آكسفورد انگليس انجام گرفته در مجله پزشكي plos ارائه شده است.

این کنفرانس در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی زابل در مجتمع آموزشی دانشگاه برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل داروهای گیاهی موثر در سیستم چاقی، داروهای گیاهی موثر در سیستم لاغری، فرمولاسیون داروهای گیاهی موثر درسیستم چاقی و لاغری، درمان داروئی با گیاهان داروئی، عوارض جانبی در طب سنتی و مکمل، عوارض جانبی داروهای درمان چاقی و لاغری، تداخل داروئی می باشد.

اطلاعات بیشتر

نتايج يك مطالعه بزرگ نشان مي‌دهد چاقي و درد اغلب دست در دست هم پيش مي‌روند. حتي اگر افراد چاق از جنبه‌هاي ديگر هم سالم باشند، اين موضوع درست است. در واقع شرايط مزمني كه باعث درد مي‌شوند در افراد چاق و داراي اضافه وزن شايع‌تر است. اين شرايط شامل آرتريت، افسردگي، فيبروميالژي، ديابت نوع 2 و درد پشت هستند. بنابراين اين فرضيه مطرح است كه چاقي باعث مي‌شود يك فرد مشكلات متعدد پزشكي داشته باشد و بسياري از اين شرايط باعث ايجاد درد خواهد شد. به گزارش سپید، اين مطالعه جديد در برگيرنده بيش از يك ميليون آمريكايي است كه در آنها ارتباط چاقي و درد پايدار مشخص شده، حتي پس از اينكه پژوهشگران ساير شرايطي كه باعث ايجاد درد مي‌شود در نظر گرفتند و آنها را از دور تحليل‌هاي بيشتر خارج كردند.

«باندينگ معده به خوبي جراحي باي‌پس معده عمل نمي‌كند.» اين نتيجه براساس يافته‌هاي جديد محققان است كه به تازگي منتشرشده و به بيماران و پزشكان براي انتخاب گزينه درست روش درمان چاقي كمك شاياني مي‌كند. محققان اين مطالعه در آمريكا بيش از 6 سال افراد چاقي را كه تحت‌جراحي باي‌پس معده قرار گرفته بودند، مورد پيگيري قرار دادند و در نهايت دريافتند اين بيماران نسبت به كساني كه باندينگ معده را براي كاهش‌وزن انتخاب كرده بودند، بيشتر وزن از دست داده و بيشتر هم بر آن باقي ماندند. هر چند ميزان عوارض در گروه باي‌پس معده بلافاصله پس از جراحي بيشتر بود، افراد گروه باندينگ معده، عوارض طولاني‌مدت بيشتر و شكست جراحي بيشتري را تجربه كردند. بنابراين به نظر مي‌رسد باي‌پس معده بهترين گزينه براي بيشتر بيماران چاق باشد، هر چند بايد پذيرفت كه يك درمان معجزه‌گر نيز نيست و بعضي جراحان نيز آن را به خوبي انجام نمي‌دهند.

داروهاي پرمصرفي که براي درمان اختلالات خلقي، فشارخون بالا، ديابت و ساير بيماري‌هاي مزمن تجويز مي‌شوند؛ ممکن است عارضه جانبي افزايش وزن را به دنبال داشته باشند. در اواخر دهه 90 ميلادي، دکتر لورنس چسکين تحقيقاتي را در زمينه ارتباط ميان داروهاي نسخه‌اي و چاقي شروع کرد. دکتر چسکين هم‌اکنون سرپرست بخش مديريت چاقي جان ‌هاپکينز است. براي افزايش سطح آگاهي عمومي، وي فهرستي از داروهاي افزايش‌دهنده وزن آماده کرده است:
داروهاي ضدافسردگي: پاروکستين، سرترالين، آمي‌تريپتيلين و ميرتازاپين باعث افزايش وزن مي‌شوند. بوپروپيون و فلوکستين داروهايي هستند که يا تاثيري بر وزن ندارند يا آن را کاهش مي‌دهند. داروهاي ضدافسردگي قديمي‌تر در مقايسه با ضدافسردگي‌هاي مهارکننده انتخابي بازجذب سروتونين، بيشتر فرد را مستعد ابتلا به چاقي مي‌کنند.
داروهاي تعديل‌کننده خلق: آنتي سايکوتيک‌هايي نظير کلوزاپين، الانزاپين، ريسپريدون و کوئتياپين باعث افزايش وزن مي‌شوند. ليتيوم، والپروئيک اسيد و کاربامازپين نيز چاقي ايجاد مي‌کنند. داروهاي با اثرات هورموني مانند آنتي?سايکوتيک‌ها و استروييدها در زمره متهمان اصلي افزايش وزن هستند. اين قبيل داروها روي مغز اثر مي‌گذارند و فرد را گرسنه مي‌کنند.
داروهاي ضدفشارخون: از اين گروه داروها متوپرولول، آتنولول، پروپرانولول، آملوديپين و کلونيدين باعث افزايش وزن مي‌شوند. دکتر چسکين معتقد است افزايش مصرف موادغذايي فيبردار و کم‌کالري مي‌تواند در تعديل اثرات جانبي اين داروها موثر باشد.
کورتيکواستروييدها: پردنيزون و متيل پردنيزولون که براي درمان بيماري‌هايي نظير آرتريت روماتوييد، آسم و برخي از انواع بدخيمي مطرح هستند ممکن است باعث افزايش وزن شوند. استروئيدها عامل افزايش ذخيره‌سازي چربي هستند.
داروهاي ضدديابت: داروهاي خوراکي ضدديابت نظير پيوگليتازون و گليمپيريد مانند انسولين باعث افزايش وزن مي‌شوند. در مورد انسولين، داستان مرغ و تخم‌مرغ مطرح است. افراد چاق ديابتيک مي‌شوند و در افرادي که ديابتيک هستند مکانيسم‌هايي باعث پاسخ‌دهي کمتر به تغييرات تغذيه‌اي مي‌شود. براي داروهاي خوراکي ضدديابت آلترناتيوهاي کاهنده وزن يا حتي بي‌اثر بر وزن وجود دارند؛ اگزناتايد، سيتاگليپتين، پراملينتايد، آکاربوز و متفورمين.
داروهاي ضدصرع: برخي از داروهاي پيشگيري‌کننده از تشنج نظير کاربامازپين و گاباپنتين باعث افزايش وزن مي‌شوند. آلترناتيوهاي موجود براي اين داروها عبارتند از لاموتريژين، توپيرامات و زونيزامايد.
به گزارش سپید، در کنار موارد ذکرشده، زنان دريافت‌کننده قرص‌هاي ضدبارداري در معرض چاقي هستند. به علاوه، در تمام موارد تغيير دارو از داروي افزايش دهنده وزن به داروي بي‌اثر بر وزن موجب توقف روند چاقي نمي‌شود.

محققان موفق به كشف پروتئيني شده‌اند که با پيوستن به سلولهاي چربي، آنها را مي‌سوزاند. پژوهشگران آمريکايي معتقدند اين نوع از پروتئين مي‌تواند سلولهاي چربي سفيد ذخيره کننده کالري را به سلول‌هاي چربي قهوه‌اي سوزاننده چربي تبديل کند. «شينگو کاجيمورا» از دانشگاه کاليفرنيا که مسؤول انجام طرح تحقيقاتي در خصوص اين پروتئين است، عقيده دارد که پروتئين PRDM16 مي‌تواند داروي ضد چاقي براي آيندگان باشد. «کاجيمورا» مي‌گويد: ترکيباتي که اين پروتئين را فعال مي‌کنند، مي‌توانند در سوزاندن سريع چربي به مردم کمک کنند. هر قدر چربي قهوه‌اي در بدن فعال‌تر باشد، ميزان چربي و اضافه وزن بدن کاهش مي‌يابد. به گزارش ایسنا،دانشمندان همواره مي‌انديشيدند که چربي قهوه‌اي تنها در نوزادان ساخته مي‌شود، اما تحقيقات نشان داد بدن انسان قادر است سلول‌هاي جديد چربي قهوه‌اي را در تمامي دوران زندگي توليد کند. نتايج اين تحقيق در Cell Metabolism منتشر شد.

سازمان غذا و داروي آمريکا در نظر دارد در موردتاييد يا رد قرص‌هاي لاغري کيونکسا (Qnexa) تجديدنظر کند. پيش از اين داروي مذکور به‌دليل مشکل‌هاي قلبي و احتمال وقوع نقايص مادرزادي از سوي اين سازمان رد شده بود. هر چند اثربخشي کيونکسا در کاهش‌وزن به اثبات رسيده است، اين داروي توليد شده توسط شرکت ويووس (Vivus) به‌دليل عوارض ناخواسته احتمالي آن در سال 2010 از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا رد شده بود، اما کميته مشورتي اين سازمان يافته‌هاي 2 ساله‌اي را بررسي خواهد کرد.
به زارش سپید، کيونکسا ترکيب داروي مهارکننده اشتها يعني فنترمين (Phentermine) و يک داروي ضدتشنج/ضدميگرن به نام توپيرامات است. اين ترکيب دارويي به دنبال اثبات ارتباط آن با فشارخون بالاي ريوي و مشکل‌هاي دريچه‌اي قلبي از بازار مصرف جمع‌آوري شد. اين آثار ناشي از بخش «فن» يا «فن‌فلورامين» اين ترکيب دارويي است و بخش «فنترمين» بي‌تقصير است. طي 13 سال گذشته هيچ داروي لاغري جديدي به‌وسيله سازمان غذا و داروي آمريکا موردتاييد قرار نگرفته است. آنچنان که پيداست، زنيکال (Xenical) تنها داروي لاغري موردتاييد سازمان غذا و داروي آمريکا به‌خصوص براي استفاده درازمدت (يک‌سال) است.‌آوريل گذشته يک مطالعه انجام شده توسط ويووس نشان داد بيماران چاق تحت‌درمان با کيونکسا به‌طور متوسط در طول يک‌سال 22 پوند وزن کم کردند. به علاوه، فشارخون و سطح کلسترول آنها نيز کاهش يافت.
دکتر لوييس آرون، سرپرست برنامه کنترل وزن بيمارستان پرسبيترين نيويورک معتقد است ويووس اقدام درستي براي برطرف کردن نگراني‌هاي FDA در مورد ايمني کيونکسا انجام داده است. ويووس گزارش داده بود که کيونکسا ممکن است خطر لب‌شکري را در نوزاد زنان مصرف‌کننده اين دارو در دوران بارداري افزايش دهد، اما سرپرست برنامه کنترل وزن معتقد است مي‌توان با مطلع كردن زنان در مورد ممنوعيت مصرف کيونکسا در دوران بارداري، از بروز چنين مشکل‌هايي جلوگيري کرد. وي مي‌گويد: «پزشکان در مورد داروهاي کاهنده وزن مي‌دانند که بايد داروي درستي را براي افرادي که داوطلب مناسبي هستند، تجويز کرد. مثلا خطر مشکل‌هاي قلبي ناشي از مصرف کيونکسا بايد نسبت به افزايش خطر بيماري‌هاي قلبي در افراد چاق سنجيده شود.» آنچه مسلم است، هنوز هم گزينه‌هاي بيشتري براي درمان چاقي موردنياز است. براي کنترل فشارخون بالا، 120 دارو در 9 خانواده دارويي در دسترس است، اما گزينه‌ها در مورد داروهاي درمانگر چاقي محدود هستند.

گروهي از داروهاي جديدتر ضدديابت که شامل اکسناتايد (Exenatide) است، مي‌توانند در کاهش‌وزن بيماران چاق موثر باشند. کاهش‌وزن و کاهش کلسترول از عوارض جانبي اين گروه داروهاست که آگونيست‌هاي گيرنده پپتيدشبه‌گلوکاگون-1 محسوب مي‌شوند. دکتر تينا ويلسبول، سرپرست بخش تحقيقات ديابت بيمارستان ژنتوفته دانشگاه کپنهاگن معتقد است که به دنبال مصرف 20 هفته‌اي اين داروها، آثار مثبتي روي وضعيت وزن بيماران مشاهده مي‌شود. دکتر ويلسبول مي‌گويد: «اميد است که گروه داروي جديدي براي درمان چاقي داشته باشيم و نه فقط دارويي براي کنترل ديابت نوع دو. البته اکسناتايد دارويي معجزه‌گر نيست. هيچ فردي را خوش‌اندام نمي‌کند، اما روش دارويي براي کمک به بهبود وضعيت زندگي بيماران چاق است.»
پپتيدشبه‌گلوکاگون-1، هورموني است که به‌طور طبيعي در روده انسان توليد مي‌شود. درمان با پپتيدشبه‌گلوکاگون-1، به گزينه درماني جديدي براي بيماران با ديابت نوع دو تبديل شده است؛ زيرا به‌نظر مي‌رسد قندخون را تنظيم مي‌کند. محققان معتقدند اين گروه داروها اشتها را نيز مهار مي‌کنند بنابراين مي‌توانند در درمان چاقي موثر باشند. اين گروه داروهاي قابل‌تزريق، در سال 2005 ميلادي از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا موردتاييد قرار گرفتند. در آن زمان مورداستفاده آنها تنها در مبتلايان به ديابت نوع دو بود. براي مشخص‌شدن بهتر اثر اين داروها در کاهش‌وزن، يافته‌هاي حاصل از 25 مطالعه روي بيش از 6 هزار بيمار بررسي شد. در اين متاآناليز مشخص شد که بيماران دريافت‌کننده آگونيست گيرنده پپتيدشبه‌گلوکاگون -1 که اين ترکيب را براي مدت دست‌کم 20 هفته مصرف کرده بودند بيشتر از گروه شاهد وزن کم کردند. هر 2 گروه افراد سالم و هم مبتلايان به ديابت به دنبال مصرف اين گروه دارويي وزن از دست دادند. نکته ديگر آنکه در بيماران تحت‌درمان با اين گروه دارويي کاهش فشارخون، کاهش کلسترول و در ميان ديابتي‌ها کنترل بهتر و مطلوب‌تر قندخون مشاهده شد.
به گزارش سپید، آگونيست‌هاي گيرنده پپتيدشبه‌گلوکاگون-1 عوارض ناخواسته متعددي دارند؛ از جمله تهوع، استفراغ و اسهال. البته هيچ‌کدام از بيماران تحت‌بررسي در اين مطالعه به دنبال عوارض مذکور از مطالعه خارج نشدند. نتايج موجود در زمينه ايمني اين گروه داروها محدود و مطالعات طولاني‌مدت براي نتيجه‌گيري قطعي لازم است.

سازمان غذا و داروي آمريکا درخواست ثبت داروي جديد لورسازرين (Lorcaserin) را پذيرفته است. لورسازرين، دارويي براي مديريت وزن است. مديريت وزن شامل کاهش‌وزن و ثابت نگه‌داشتن آن پس از کاهش در بيماران چاق (شاخص توده بدني بيشتر از 30) يا در بيماران با شاخص توده بدني بزرگ‌تر از 27 است. لورسازرين يک مولکول شيميايي جديد است که اميد مي‌رود به‌عنوان آگونيست انتخابي گيرنده سروتونين 2C عمل کند. گيرنده‌هاي سروتونين 2C در مغز، در ناحيه هيپوتالاموس بروز مي‌کنند. هيپوتالاموس در کنترل اشتها و متابوليسم مواد دخيل شناخته شده است.

نتايج يك آزمايش جديد تاييد كرد ميزان نوعي آلاينده محيط زيستي موسوم به اسيد پرفلورواوكتانوئيك (PFOA) در خون مادران باردار در دوران حاملگي خطر چاقي را در فرزندان دختر آنها افزايش مي‌دهد. اين اسيد متعلق به گروهي از آلاينده‌هاي محيط زيستي با عنوان تركيبات «پروپلي فلورنيات» (PFC) است. اين تركيبات در انواعي از محصولات و فرآيندهاي صنعتي مثل منسوجات، فرش‌ها و فوم‌هاي ضد حريق بكار مي‌رفته و يا امروزه به كار مي‌رود. به گزارش ایسنا، در دهه‌هاي اخير تعداد كودكان و بزرگسالان مبتلا به چاقي و اضافه وزن در سراسر دنيا از جمله نروژ افزايش يافته است. متخصصان مي‌گويند تنها رژيم غذايي نامناسب و بي‌تحركي نمي‌تواند عامل رشد شديد چاقي باشد. كارشناسان انستيتو بهداشت عمومي نروژ در اين بررسي تاكيد كردند افزايش اختلالات ترشحي غدد درون ريز بر اثر آلودگي‌هاي محيط زيستي نيز از عوامل موثر در افزايش نرخ چاقي در كودكان و بزرگسالان هستند. متخصصان مي‌گويند رابطه دقيق‌تر بين اين آلاينده‌ها و رشد چاقي بايد در آينده مورد مطالعه قرار بگيرد.