پزشکی بالینی

پژوهشگران ايتاليايي در يک مطالعه جديد به بررسي دقت تشخيص سونوالاستوگرافي در تشخيص بيماري فاشئيت پلانتار پرداخته‌اند. در اين مطالعه که بر روي 80 بيمار، متشکل از 43 مرد و 37 زن، و 50 فرد داوطلب بدون علامت انجام شده، سونوگرافي معمولي با سونوالاستوگرافي مورد مقايسه قرار گرفته است. تصاوير سونوالاستوگرافي به صورت نيمه‌ کمي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. در اين مطالعه مشخص شد فاشياي پلانتار در بيماران مبتلا به فاشئيت پلانتار الاستيسيته کمتري دارد. دقت تشخيص در مورد سونوگرافي معمولي 90% محاسبه شد، در حالي که اين رقم در مورد سونوالاستوگرافي 4/95 درصد بود و تفاوت اين دو رقم از نظر آماري معني‌دار بود. پژوهشگران نتيجه‌گيري کردند سونوالاستوگرافي براي تشخيص فاشئيت پلانتار نسبت به سونوگرافي معمولي برتري دارد و مي‌تواند در مواردي که سونوگرافي معمولي تشخيص نبوده و يا علي‌رغم شک قوي باليني، سونوگرافي منفي است، از سونوالاستوگرافي استفاده کرد.

یک گروه بین‌المللی از محققان نوع جدیدی از ‏ماهیچه مصنوعی ساخته‌اند که از نخ‌هایی از رشته‌های نانولوله کربنی درهم‌پیچیده‌ی ‏آغشته به موم پارافین تشکیل شده است. این ساختارهای محرک جدید از این لحاظ که به الکترولیت خارجی برای عمل کردن نیاز ندارند، با افزاره‌های ساخته شده قبلی متفاوت هستند. ‏این ماهیچه‌ها می‌توانند 100 هزار برابر وزن‌شان را جابجا کنند، بی‌نهایت سریع منبسط و ‏منقبض شوند و در گستره دمایی وسیعی عمل کنند. چنین خواصی می‌تواند آنها را برای ‏استفاده در گستره‌ای از کاربردها از قبیل روبات‌های انسان‌نما، منسوجات هوشمند و ‏موتورهای چرخشی پیشرفته ایده‌آل کند.‏
این گروه برای ساخت این ماهیچه‌های مصنوعی، ابتدا جنگلی از نانولوله‌های کربنی رشد ‏دادند که بصورت عمودی هم‌راستا بودند. آنها سپس صفحه نازکی از دسته‌های ‏نانولوله‌ای را از این جنگل بیرون کشیده و آن را برای ساخت نخی حاوی مارپیچ‌هایی از ‏نانولوله‌های کربنی درهم تنیده، درهم پیچاندند. در مرحله بعد، آنها این نخ را با موم ‏پارافین مذاب مخلوط کردند.‏ سپس انتهای هر رشته از این نخ به یک منبع توان متصل شد. هنگامی که یک ولتاژ اعمال ‏شد، موم گرم و منبسط شد. فشار ایجاد شده در نتیجه این انبساط سبب منقبض و بطور جزئی ‏باز شدن این نخ درهم‌پیچیده می‌شود و درنتیجه یک کنش چرخشی، مشابه آنچه موقع کشیدن ‏یک فنر مارپیچی دیده می‌شود، ایجاد می‌کند. این نخ در جهت مخالف آنچه موم پارافین ‏سرد می‌شود، می‌چرخد.
‏ماهیچه‌های مصنوعی ساخته شده قبلی بطور مشابه کار می‌کنند، اما آنها بر نانولوله‌های ‏غوطه‌ور در یک الکترولیت مایع متکی بودند. «ری باخمن» از دانشگاه تگزاس و سرپرست این گروه بین‌المللی توضیح می‌دهد که استفاده از موم ‏پارافین بطور موثری نیاز به چنین مایع رسانای خارجی را از بین می‌برد. ‏او می‌گوید: این نانورشته‌های آغشته به موم پارافین همچنین می‌توانند اجسامی هزار برابر ‏سنگین‌تر از وزن‌شان را جابجا کنند و در مقایسه با ماهیچه‌های طبیعی با همان اندازه، در مدت ‏انقباض، 85 برابر توان مکانیکی بیشتری تولید می‌کند. ‏مارپیچی بودن این نخ نانولوله‌ای ضریب انبساط گرمایی‌اش را حتی بدون موم پرکننده تا ‏‏10 برابر افزایش می‌دهد. طبق گفته این محققان این انبساط گرمایی بالا برای این نخ‌های ‏مارپیچی، بدین معنی است که آنها برای استفاده در منسوجات هوشمند ایده‌آل هستند. ‏این محققان، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی ‏Science‏ منتشر کرده‌اند.‏

دست مکانیکی فیبر کربن با کمک الکترودهایی که در بازو قرار داده شده اند، انجام حرکات مختلفی مانند ورق زدن یا کلیک کردن روی موس را امکان پذیر می کند. «لوک مدلاند» 31 ساله از بدو تولد فاقد دست چپ بود، اما با کمک پزشکان بیمارستان سلطنتی ارتوپدی و دریافت یکی از پیشرفته ترین دست های بیونیک جهان اکنون قادر به انجام بسیاری از کارهای روزمره زندگی است. «مدلاند» یکی از هفت نفری است که در قالب یک طرح آزمایشی، یکی از پیشرفته ترین دست های بیونیک جهان را دریافت کرده است.
دست بیونیک Bebionic3 Myoelectric از طریق الکترودهایی که به عضلات بازو متصل شده اند، امکان انجام حرکات مختلف دست را فراهم می کند. این دست مکانیکی 15 هزار دلاری یک مدل فیبرکربن الکتریکی بسیار پیشرفته محسوب می شود؛ انگشتان دست از جنس آلومینیوم سبک ساخته شده و عملکردهایی مشابه دست واقعی از جمله گرفتن کاغذ یا کلیک کردن روی موس را برای فرد فراهم می کند. کنترل عملکردهای مختلف دست و انگشتان با ارسال سیگنال هایی از مغز به عضلات بازو انجام می شود و مجموعه ای از حسگرها با دریافت این سیگنال ها، حرکت دست و انگشتان را امکان پذیر می کنند.

برگزار کننده: انجمن جراحان ارتوپدی ایران
زمان برگزاری: 22 الی 26 مهر ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: 15/4/1392
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های برج میلاد

سایت همایش

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی کرمان، انجمن جراحان ارتوپدی ایران
زمان برگزاری: 25 الی 27 اردیبهشت 1392
ارسال خلاصه مقالات: 20/1/1392
مکان برگزاری: کرمان، هتل پارس

سایت همایش

تحقیقات محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد: سیگار کشیدن باعث طولانی شدن مدت درمان شکستگی استخوان و بهبود زخم‌ها یا عفونت پس از عمل جراحی می‌شود. دانشمندان برای کشف ارتباط بین زمان درمان شکستگی استخوان و سیگار کشیدن، 6 هزار و 480 بیمار سیگاری را مورد مطالعه قرار دادند. این بیماران در نواحی مانند ساق پا، استخوان ران، مچ پا و بازو شکستگی داشتند و به طور هم زمان برای بهبود زخم عمل جراحی یا زخم های دیگر، تحت درمان بودند. نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد درمان انواع زخم‌هایی که با شکستگی استخوان همراه است، در سیگاری‌ها 6 هفته بیشتر از سایر افراد طول می کشد. به طور معمول درمان شکستگی در افراد عادی 24 هفته و در افراد سیگاری 30 هفته به طول می انجامد.

شکستگي‌ها و دررفتگي‌هاي انگشتان دست، آسيب‌هاي شايعي هستند که غالبا توسط پزشکان خانواده درمان مي‌شوند. انجام يک معاينه فيزيکي نظام‌مند به منظور اجتناب از عوارض و پيامدهاي سوء متعاقب اين آسيب‌ها ضرورت دارد. در ارزيابي شکستگي‌ها و دررفتگي‌هاي انگشتان، انجام راديوگرافي (معمولا در نماهاي قدامي- خلفي، لترال واقعي و مايل) مورد نياز است. دررفتگي دورسال مفصل اينترفالانژيال پروگزيمال (PIP) شايع‌ترين نوع دررفتگي‌هاي انگشت به شمار مي‌آيد. دررفتگي‌هاي انگشتان بايد در اولين فرصت ممکن جا انداخته شوند و آسيب‌هاي همزمان در بافت نرم نيز بايد به صورت مناسب درمان گردند. ارجاع به متخصص دست در اين موارد لازم خواهد بود: عدم امکان جا انداختن دررفتگي؛ ناپايدار بودن انگشت پس از جا انداختن؛ يا وجود آسيب قابل ملاحظه ليگامان‌ها، تاندون‌ها يا بافت نرم. بعضي از شکستگي‌هاي شايع انگشت را مي‌توان به صورت محافظه‌کارانه از طريق جا انداختن و بي‌حرکتي مناسب، درمان کرد. اين بيماران نيز در اين موارد بايد به متخصص دست ارجاع شوند: ناپايداري شکستگي، درگيري بخش بزرگي (بيش از 30%) از سطح داخل مفصلي، يا وجود چرخش قابل ملاحظه.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

دانشمندان آمریکایی اعلام کردند: مصرف قرص‌های مسکن به ناهنجاری در راست قامتی بدن می‌انجامد. نتایج یک مطالعه حاکی از آن است که مردانی که از قرص‌های مسکن مانند ایبوپروفن و آسپرین به طور مداوم استفاده می‌کنند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به ناهنجاری در راست قامتی بدن هستند. محققان در این مطالعه که از سال 2002 تا کنون درحال انجام است، بیش از 8 هزار مرد 45 تا 69 ساله را بررسی کردند. آن‌ها سرانجام به این نتیجه رسیدند افرادی که مرتب از این‌گونه قرص‌ها استفاده می‌کنند، 2.4 برابر بیش‌تر در معرض ابتلا به این ناهنجاری قرار می‌گیرند. البته با وجود این‌که تحقیق مشابهی در این زمینه انجام شده و به این نتایج دست یافته، اما کارشناسان بر این باورند که برای اثبات تاثیر ناهنجار ایبوپروفن به شواهد بیش‌تری نیاز است.

نوزادان متولد شده در زمستان دچار کمبود ویتامین D و رشد استخوانی کمتر نسبت به کودکان متولد شده در تابستان می‌شوند. بر اساس مطالعات جدید انجام شده بر روی زنان ایرلندی که نتایج آن در مجله باروری و نازایی منتشر شده است، نوزاد مادرانی که بیشتر زمان بارداری آنان در زمستان است، نسبت به نوزاد مادرانی که بارداری آنان در تابستان است، بیشتر در معرض کمبود ویتامینD و کوتاهی استخوان‌های ران قرار دارند.
این تحقیق بر روی 60 مادر سفید پوست و جنین آنان در بیمارستانی در دوبلین انجام شده است که در زمستان در معرض نور خورشید کمتری قرار داشتند. نتایج نشان داد کمبود ویتامین D در نوزاد مادرانی که بیشتر زمان بارداری آنان در زمستان بوده، شایع‌تر است. در این تحقیق، در ابتدا تنها هفت درصد از مادران گروه زمستانی با خطر کمبود ویتامین D روبرو بودند، در حالی که 50 درصد مادران گروه تابستانی چنین کمبودی داشتند، ولی با پیشرفت بارداری و تغییر فصل در زمان تولد، نوزادان گروه زمستانی کمبود ویتامین D بیشتری نسبت به گروه تابستانی داشتند و سطح این ویتامین در گروه تابستانی افزایش یافته بود.
«مک الفن» متخصص زنان و زایمان در دانشگاه دوبلین با اشاره به یافته‌های تحقیق انجام شده می‌گوید: ویتامین D برای حفظ میزان طبیعی کلسیم و رشد استخوان‌ها ضروری است و کمبود آن منجر به نرمی استخوان در کودکان و بزرگسالان می‌شود. وی می‌افزاید: با وجود اینکه ویتامین D را می‌توان از مواد غذایی دریافت کرد، قرار گرفتن در معرض نور خورشید هم بسیارضروری است. «مک الفن» اظهار می‌کند: کاهش قرار گرفتن در معرض نور خورشید تاثیرات مضری بر رشد استخوان‌های جنین به دنبال دارد. وی توصیه می‌کند: تمام مادرانی که در شرایط محدودیت نور خورشید قرار دارند، از مکمل‌های ویتامین D استفاده کنند.

محققان انگلیسی ترکیبی از سه پلاستیک بسیار مقاوم و در عین حال متخلخل تولید کرده‌اند که یک داربست ایده آل برای ترمیم استخوان شکسته محسوب می‌شود. محققان در سراسر جهان بدنبال توسعه روش های ترمیم استخوان با استفاده از ترکیب داربست و سلول های بنیادی هستند؛ محققان آمریکایی پیش از این موفق به تولید ساختار استخوان مانندی با استفاده از پودر سرامیک با چاپگر سه بعدی شده اند و در روش دیگری استخوان مصنوعی از پلیمرهای الاستیک و نانو ذرات ساخته می‌شود. تیم تحقیقاتی دانشگاه ساوت هامتون به سرپرستی پروفسور «ریچارد اورفو» متخصص علوم اسکلتی – عضلانی، پلیمر جدیدی را روی موش هایی که بخشی از استخوان فمور آنها برداشته شده بود، مورد آزمایش قرار دادند. اندازه این حفره روند بهبود طبیعی را منتفی می کند، اما محققان از این داربست برای پرکردن فاصله موجود استفاده کرده و روند درمان طی چهار تا هشت هفته را مورد ارزیابی قرار دادند.
وقتی داربست با سلول های بنیادی استخوان انسان پوشش داده شدند، روند ترمیم استخوان سرعت گرفت، اما حتی بدون وجود سلول های بنیادی، استخوان های موش شروع به پر کردن در امتداد ساختار متخلخل داربست کردند. «اورفو» تأکید می کند: در انسان، این ساختار باید برای تعمیر شکستگی های استخوان که به سختی قابل ترمیم هستند مورد استفاده قرار بگیرد؛ بطور مثال در تصادف رانندگی حجم شکستگی استخوان بسیار زیاد است که می توان از یک داربست با پوشش سلول های بنیادی خود بیمار استفاده کرد. در اینحالت زمان کافی در اختیار ماده جدید قرار می گیرد تا بطور کامل درون بدن نفوذ کرده و امکان ترمیم خود بخودی استخوان شکسته را فراهم کند.
ماده داربست ترکیبی از کیتوزان (مشتق شده از پوسته میگو)، پلی وینیل استات و پلی - ال- لاکتید (پلیمر زیست تخریب پذیر با کاربردهای پزشکی) است؛ این پلیمر با ساختار متخلخل لانه زنبوری، امکان حرکت سلول های زنده در سراسر ساختار و نفوذ رگ های خونی را فراهم می کند. نتایج این دستاورد در مجله Advanced Functional Materials منتشر شده است.

دانشمندان درحال بررسی درمان درد مفاصل با تزریق خون به زانوی بیمار هستند. در این درمان سعی بر این است که سطوح یک ترکیب طبیعی موسوم به گیرنده آنتاگونیست اینترلوکین1 افزایش یابد. تصور می‌شود که این ترکیب نقش مهمی در کاهش التهاب داشته باشد. دانشمندان بر این باورند که مقدار کاهش یافته این آنتاگونیست با فروپاشی غضروف در مفاصل مرتبط است. در این درمان جدید، خون از دست بیمار گرفته شده و در یک انکوباتور که با دانه‌های شیشه‌ای ویژه طراحی شده است، قرار داده می‌شود. این دانه‌ها به تولید واکنشی که سطوح ترکیب اینترلوکین1 را در یک دوره 9 ساعته افزایش داده، کمک می‌کند. این خون سپس از دستگاه خارج شده و دوباره طی شش تزریق به بیمار برگردانده می‌شود. پژوهش‌های ابتدایی بر روی گروه کوچکی از بیماران نشان داد که این تزریق‌ها می‌توانند پس از یک دوره سه ماهه درد را تسکین داده و حرکت فرد را ارتقا بخشند.

يافته‌هاي حاصل از شرح حال در تشخيص اختلالات دروني زانو تا حدي ارزش دارند اما در اغلب موارد انجام معاينه فيزيکي دقيق مي‌تواند وجود شکستگي و آسيب ليگامان‌ها و منيسک‌ها را رد ‌نمايد. قاعده زانوي اتاوا (Ottawa Knee Rule) مي‌تواند در تعيين بيماران نيازمند راديوگرافي به پزشکان کمک کند. مثبت بودن آزمون‌هاي معاينه فيزيکي و وجود يافته‌هايي مبني بر افيوژن حاد مطرح‌کننده وجود اختلالات دروني مفصل زانو است. غير طبيعي بودن آزمون مک‌موري يا تسالي قويا نشانگر آسيب منيسک خواهد بود در حالي که طبيعي بودن آزمون تسالي، مي‌تواند آسيب منيسک را رد ‌کند. نبود شواهد افيوژن مفصلي احتمال اختلالات دروني مفصل را به صورت قابل ملاحظه‌اي کاهش مي‌دهد. انجام MRI براي رد اختلالات دروني زانو بايد براي بيماراني درخواست شود که داراي يافته‌هاي مقتضي در شرح حال و معاينه فيزيکي هستند

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله

آرتريت روماتوييد شايع‌ترين بيماري التهابي سيستميک مفاصل است که تاکنون شناخته شده است. زنان، سيگاري‌ها و افراد داراي سابقه خانوادگي مثبت بيشتر به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. معيارهاي تشخيصي شامل درگيري حداقل يک مفصل همراه با تورم مشخصه آن است که با بيماري ديگري قابل توجيه نباشد. احتمال تشخيص آرتريت روماتوييد با افزايش تعداد مفاصل کوچک درگير افزايش مي‌يابد. در افراد مبتلا به آرتريت التهابي وجود عامل روماتوييد (RF) يا آنتي‌بادي ضد پروتئين سيترولينه (ACPA) يا افزايش پروتئين واکنشي CRP) C) يا سرعت رسوب گلبول‌هاي قرمز (ESR) به نفع تشخيص آرتريت روماتوييد است. ارزيابي اوليه آزمايشگاهي بايد شامل شمارش کامل سلول‌هاي خون (CBC) همراه با شمارش افتراقي (diff) و بررسي کارکرد کبد و کليه باشد. بيماراني که داروهاي بيولوژيک دريافت مي‌کنند بايد از نظر هپاتيت B و C و سل بررسي شوند. تشخيص آرتريت روماتوييد در مراحل اوليه، شروع زودهنگام درمان‌هاي ضد روماتيسمي تعديل‌کننده سير بيماري⁽¹⁾ (DMARDها) را امکان‌پذير مي‌کند.

 PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

کمردرد حاد يکي از شايع‌ترين علل مراجعه بزرگسالان به پزشکان خانواده است. اگرچه اکثر مبتلايان به کمردرد به سرعت و با حداقل درمان بهبود پيدا مي‌کنند، براي شناسايي موارد نادري که در آن‌ها يک پاتولوژي زمينه‌اي جدي وجود دارد، بايد ارزيابي مناسب انجام شود. کمردرد حاد يکي از شايع‌ترين علل مراجعه بزرگسالان به پزشکان خانواده است. اگرچه اکثر مبتلايان به کمردرد به سرعت و با حداقل درمان بهبود پيدا مي‌کنند، براي شناسايي موارد نادري که در آن‌ها يک پاتولوژي زمينه‌اي جدي وجود دارد، بايد ارزيابي مناسب انجام شود. وجود برخي علايم هشدار، لزوم انجام درمان جدي و ارجاع به متخصص ستون فقرات را نشان مي‌دهد؛ در حالي که وجود برخي علايم ديگر تا به اين اندازه نگران‌کننده نيست.

PDF متن کامل مقاله             HTML متن کامل مقاله

از هريک هزار کودک، سه تا چهار نفر به اسکوليوز مبتلا هستند که يکي از مهمترين درمان‌هاي موجود براي آنها، استفاده از کمربندهاي طبي است به تازگي کمربند طبي جديدي طراحي شده که مدت زمان استفاده کودک از کمربند را ثبت مي‌کند و نتايج مطالعات باليني نشان داده است که اين کمربندها مي‌توانند در موفقيت درمان موثر باشند. اين کمربندها به يک حساسه گرمايي مجهز شده‌اند که از طريق احساس گرماي بدن، مدت زمان پوشيدن کمربند توسط بيمار را ثبت مي‌کنند و ميزان تبعيت بيمار از دستور درماني مشخص مي‌شود. اين کمربندهاي طبي جديد ترموبريس (Thermobrace) نام گذاري شده‌اند. در اين مطالعه که بر روي 68 بيمار به مدت 4 ماه انجام شد، مشخص گرديد که ميزان پذيرش بيماران از الگوي درمان حدود 60 است. حدود 29 از بيماران در برخي روزها از کمربند به طور کلي استفاده نکرده بودند. پژوهشگران نتيجه‌گيري کردند ترموبريس‌ها نه تنها مي‌توانند براي پزشک مشخص کنند که نحوه پذيرش درمان از سوي بيمار چقدر است، بلکه از طريق ارائه يک بازخورد به بيمار، تبعيت وي از درمان را افزايش مي‌دهد.

محققان ژله ای از سلول های بنیادی ساخته اند که می تواند برای درمان ورم زانو مورد استفاده قرار گیرد. به نظر می رسد این سلول های بنیادی که از خون بند ناف اهدایی استخراج می شوند، غضروف آسیب دیده را ترمیم می کنند و موجب رشد مجدد آن می شوند. یک مطالعه نشان می دهد که استفاده از این ژله به بهبود 67 درصدی ترمیم غضروف منجر می شود. محققان معتقدند این ژله می تواند جایگزین مناسبی برای جراحی های تعویض مفصل باشد. در حال حاضر محققان مشغول انجام دو آزمایش بالینی برای ارزیابی اثرات استفاده از این ژله هستند.
غضروف در مفصل به عنوان یک کمک فنر عمل می کند و سطح نرمی ارائه می دهد که به استخوان ها اجازه می دهد به آرامی بر روی یکدیگر سربخورند. با این وجود، این لایه می تواند با ساییدگی و پارگی مرتبط با سن از بین برود و باعث درد و تورم شود که این وضعیت به آرتروز معروف است. از آنجاکه رگ های خونی و اعصاب کمی در غضروف مفصل وجود دارد بنابراین زمانی که از بین می رود نمی تواند مانند دیگر بافت ها به سادگی خود را ترمیم کند.
استفاده از مسکن ها، فیزیوتراپی، مصرف استروئیدها و یا تعویض قسمتی و یا تمام زانو درمان هایی هستند که در حال حاضر برای این وضعیت ارائه می شوند. هر سال حدود 40 هزار عمل زانو انجام می شود که امید می رود استفاده از سلول های بنیادی بتواند موجب کاهش این رویه شود. به طور عادی سلول های بنیادی زیادی در زانو وجود دارند که می توانند به سلول های غضروف تبدیل شوند اما شمار این سلول های با افزایش سن کم شده و تاثیر آنها نیز کمتر می شود که دراین صورت نمی توانند در برابر آسیب دوام آورند.
دانشمندان برای مقابله با این وضعیت، سلول های بنیادی را از زانو استخراج کردند و شمار آنها را در آزمایشگاه افزایش دادند و سپس به زانو پیوند زدند. اما از آنجاکه با افزایش سن شمار سلول های بنیادی محدودی وجود دارد به نظر می رسد استخراج و افزایش شمار این سلول ها در آزمایشگاه و پیوند دوباره آنها به زانو تنها می تواند نواحی کوچکی از آسیب را درمان کند. این فناوری هنوز مسیر طولانی را در پیش دارد تا بتواند مورد استفاده عادی قرار گیرد و باید تحقیق و پژوهش های زیادی در مورد آن صورت گیرد تا بتواند در آینده جایگزین مناسبی برای تعویض مفصل شود.

محققان آمریکایی مدعی شده‌اند که در آینده می‌توان به جای اثرانگشت دیجیتال و شناسایی عنبیه از برجستگی زانو برای شناسایی افراد استفاده کرد. به گفته محققان دانشگاه فناوری لاورنس، کاسه زانوی افراد منحصربفرد بوده و می‌تواند یک شیوه بدون خطا برای شناسایی فرد در فرودگاه‌ها و دیگر پستهای بازرسی ارائه کند. محققان از 93 درصد صحت این سیستم که از اسکن ام‌آرآی کاسه زانو استفاده می‌کند، در آزمایشات اولیه خود خبر داده‌اند.
به گفته این پژوهشگران، از این سیستم می‌توان برای شناسایی و ثبت هرچه سریعتر افراد در یک صف متحرک در زمان کنترل گذرنامه در فرودگاه‌ها یا در زمان ورد به ادارات بهره برد. این تیم بر این باور است که فریب دادن این سیستم بدون یک جراحی بزرگ بسیار سخت است. در حال حاضر از لنزهای تماسی برای فریب دادن سیستمهای شناسایی عنبیه و جعل گذرنامه استفاده می‌شود. اسکن ام‌آرآی از خطرات اسکن با تابشهای یونیزه مانند پرتو ایکس اجتناب کرده و همچنین جلوی برخی مسائل مربوط به حریم خصوصی را که با ورود اسکنرهای تراهرتز با قابلیت مشاهده زیر لباس فرد ، ایجاد شده، می‌گیرد.

تیم محققان بیمارستانهای گای و سنت توماس لندن برای اولین بار در درمانی که به ادعای آنها کمر درد شدید را متحول خواهد کرد، یک دستگاه جدید محرک را در بدن 100 بیمار کاشته‌اند که پالس الکتریکی فرکانس بالا را از میان ستون فقرات ارسال کرده و نیاز به عمل جراحی را از بین می‌برد. دستگاه محرک نخاع «Nevro» نسبت به جراحی ارزانتر و کمتر تهاجمی بوده و قدرت آن 200 برابر محرکهای کنونی نخاع است که از یک پالس الکتریکی برای مبارزه با درد استفاده می‌کنند. به گفته دکتر عدنان القیسی، رهبر این پژوهش، این نسخه جدید فرکانس بالا از کارکرد بهتری در کاهش درد نسبت به دستگاههای قبلی برخوردار است. همچنین در سایر شیوه‌ها، پزشک مجبور بود از بیمار در میانه جراحی در مورد احساس سوزن سوزن شدن سوال بپرسد اما با این دستگاه جدید، بیمار براحتی می تواند بخواب برود.
در این شیوه به بیماران یک سیم وصل شده که به بسته باتری در فضای اپیدورال آنها مرتبط است. اگر جریان الکتریکی تابیده شده، درد آنها را از بین ببرد، این سیم برداشته شده و با کاشت کامل Nevro جایگزین می‌شود. این کاشت 15 هزار پوندی با استفاده از یک کنترل از راه دور قابل تغییر حالت بوده و بیماران می‌توانند از آن برای تا دو ساعت استفاده کنند. این در حالیست که این شیوه برای همه کارساز نیست. یکی از هر سه بیمار به دلیل جراحی‌های قبلی که منجر به پیچیده‌تر شدن شرایط یا گسترده بودن درد آنها شده، برای این درمان مناسب نیستند. از میان افراد دارای این کاشت نیز تنها نیمی از نتیجه دلخواه برخوردار می‌شوند. بیماران پذیرش شده برای یک دوره کارآزمایی بالینی این دستگاه همچنین باید تحت یک دوره رزیدنتی در بیمارستان گای و سنت توماس قرار بگیرند که شامل درمان شناختی رفتاری، آرامش و یادگیری کاهش داروهای مسکن است.

احتمال وقوع شکستگی لگن در مردان لاغر مسن با افزایش میزان مصرف کاروتنوئیدهای موجود در سبزیجات کاهش می‌یابد. محققان دانشگاه سنگاپور با بررسی 63 هزار و 257 نفر از افراد مسن بین سال‌های 2010 تا 1993 و با توجه به این که در طول این مدت یک هزار و 630 نفر از آنها دچار حادثه شکستگی لگن شدند، دریافتند ارتباط معکوسی بین کاروتنوئیدهای آنتی‌اکسیدانی در رژیم غذایی و خطر وقوع شکستگی لگن در مردان سالمند وجود دارد.
نتایج حاصل از این تحقیق می‌افزاید: وقوع شکستگی‌های لگن با افزایش میزان مصرف سبزیجات و کاروتنوئیدها به ویژه بتاکاروتن در این مطالعه کاهش یافت و این اثر محافظتی بیشتر در مردان لاغر در مقایسه با مردان چاق دیده می‌شد. براساس این گزارش محققان افزودند: در مقابل هیچ رابطه‌ای بین مصرف سبزیجات و یا کاروتنوئیدها با بروز این شکستگی‌ها در زنان، بدون در نظر گرفتن سطح BMI‌ دیده نشد و با توجه به این یافته‌ها BMI‌ پایین یک عامل خطر مهم برای وقوع خطر شکستگی لگن در مردان سالمند نسبت به زنان سالمند بوده است. به گفته محققان، کاروتنوئیدها در بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات به ویژه رنگدانه‌های سبزیجات زرد و نارنجی وجود دارد که در بدن به ویتامین A‌ تبدیل می‌شود و این یافته‌ها می‌تواند پیامدهای مهمی در پیشگیری از بروز این شکستگی‌ها در مردان مسن داشته باشد.

دانشمندان انگلیسی برای نخستین بار موفق شدند نارسایی بزرگ ستون فقرات یک دختر پنج ساله را با استفاده از استخوان ران وی ترمیم کنند. این بیمار از بدو تولد مبتلا به اختلالی موسوم به «دیسژنزی سگمنتال ستون فقرات» و فاقد پنج استخوان سازنده بخش فوقانی این عضو از بدن بود. این امر موجب ایجاد حفره 10 سانتی‌متری در این بخش شده بود و در این میان ران‌های وی نیز دارای هیچ گونه حسی نبودند. جراحان توانستند با استفاده از قسمتی از استخوان ران‌ این حفره را پر کنند. آن‌ها سپس دو نرده فلزی را به منظور ارائه حمایت بیشتر در ستون فقرات فوقانی و لگن این بیمار تعبیه کردند. این عمل که در «بیمارستان کودکان بیرمنگهام» صورت گرفت، 13 ساعت به طول انجامید و در نتیجه آن طول عمر این کودک که احتمال مرگش نیز بالا بود، به حد نرمال افزایش یافت.
همچنین در پی این جراحی علائم اولیه بازگشت حس به ران‌های وی مشاهده شد. این امر نشان دهنده آن است که بیمار مزبور می‌تواند روزی با استفاده از ران‌های مصنوعی قادر به راه رفتن باشد. تاکنون عمل جراحی در این مقیاس در اروپا انجام نشده بود و تنها فرایند شبیه به آن ده سال پیش در نیوزیلند صورت گرفت.

این سمینار در تاریخ ۲۱ دی ۱۳۹۱ توسط مركز تحقيقات علوم سلولي جهاد دانشگاهي رویان در سالن همایشهای پژوهشگاه رویان تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل استانداردها در تولید سلول، کاربرد سلولهای بنیادی مزانشیمی در ارتوپدی، بازسازی نقایص بزرگ فک تحتانی با استفاده از داربست الوژنیک و سلولهای بنیادی، درمان کندگی غضروف با استفاده از سلولهای مزانشیمی و کندروسیت، کاربرد سلول درمانی در بیماریهای روماتولوژیکی، مبانی اخلاق پزشکی در سلول درمانی، سلول درمانی و فلج مغزی، درمان بیماریهای Tennis elbowوPlantar Fasciitis با استفاده از فاکتورهای رشد پلاکتی، درمان استئوارتریت زانو با استفاده ازPRP، کاربردPRPدر بیماریهای استخوان و مفاصل، کاربرد سلولهای مزانشیمی در بیماری ارتریت روماتویید، درمان NON UNION با استفاده از سلولهای مزانشیمی و کنسانتره لیز پلاکتی، بهبود علایم ارتروز زانو با استفاده از سلولهای مزانشیمی می باشد.

سایت سمینار

شناسایی پروتئین‌های تحلیل برنده سلول‌های غضروفی می‌تواند به درمان بیماری التهاب مفاصل کمک کند. تیمی از محققان گروه ارتوپدی با بررسی روند عملکرد گلیکوبیولوژی (اهمیت بیولوژیکی زنجیره‌های قند در انواع سلول‌های بدن) در بیماری‌های ارتوپدی توانستند یک عامل مهم که در توسعه آرتروز نقشی اساسی دارد را کشف کنند. نتایج حاصل از این تحقیق ضمن بیان این که علت بیماری آرتروز از عوامل خطر شناخته شده مانند سن و صدمات قبلی هنوز نامشخص است، افزود: پروتئین‌هایی به نام لکتین در گلکتین‌های خاص (خانواده‌ای از لکتین‌ها) نقش مهمی در سایش دردناک و پارگی مفاصل ایفا می‌کنند. محققان با اشاره به یافته‌های این تحقیق اظهار کردند: گلکستین‌ها فرایندهای دژنراتیو التهابی در سلول‌های غضروفی را تنظیم می‌کنند و در غضروف‌هایی که سایش بیشتری پیدا کرده‌اند، تولید گلکتین‌ها بالاتر است. به گفته محققان، استئوآرتریت یا آرتروز، بیماری بسیار شایعی است که به ویژه تعداد زیادی از افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و امید است یافته‌های این مطالعه بتواند در آینده منجر به درمان و یا پیش‌بینی بیماری آرتروز شود.

دانشمندان آمریکایی در دستاوردی جدید موفق به ساخت دستگاه دستی جدیدی شده‌اند که یک توپ کوچک یخ را در زیر پوست تزریق کرده و از انتقال علائم درد در بیماران دچار آرتروز زانو جلوگیری می‌کند. این درمان سرپایی که کمتر از 10 دقیقه طول می‌کشد، از یک تاثیر مشابه با بی‌حس کننده موضعی برخوردار بوده اما تاثیر آن طولانی‌تر است. اکنون دانشمندان یک کارآزمایی بالینی بزرگتر را با استفاده از این شیوه آغاز کرده و آن را بر روی بیماران دچار آرتروز زانو آزمایش کرده‌اند. هنگامی که غضروفها در انتهای استخوانها در اثر سایش از بین می‌روند، استخوانها بهم کشیده شده و باعث بروز درد می‌شوند. حدود یکی از هر بزرگسال بالای 45 سال از درد آرتروز زانو رنج می‌برد. درمانهای این درد دامنه‌ای از مسکنها و تزریقات استروئید تا جراحی و تعویض مفصل را در بر می‌گیرند.
این دستگاه موسوم به «Cryo-Touch» یک رویکرد غیر جراحی بوده که نیاز به دارو را از بین می‌برد. این درمان یخی یک گونه از سرما درمانی است که در آن پزشکان از دماهای بسیار سرد برای درمان انواع بیماری استفاده می‌کنند. از این درمان برای بیماری‌های گوناگون پوستی از جمله برای منجمد کردن سرطانهای کوچک پوست و همچنین غده‌های خوش‌خیم مانند زگیل استفاده می‌شود. از سرمادرمانی همچنین برای درمان سرطان پروستات نیز استفاده می‌شود که در آن پزشکان به انجماد سلولهای سرطانی می‌پردازند.
اخیرا محققان از این شیوه برای درد مفاصل بویژه در آرنج، زانو و شانه استفاده کرده‌اند. این دستگاه جدید که برای استفاده در انگلیس مورد تائید قرار گرفته، از سه سوزن فولاد ضد زنگ تشکیل شده که به یک استوانه اکسید نیتروژن مایع متصل هستند. این سوزنها برای جلوگیری از انتقال این ماده بسیار سرد به بافت طراحی شده‌اند که در صورت برخورد می‌تواند منجر به آسیبهای جدی شود. در عوض هنگامی که مایع از سوزن خارج می‌شود، به دلیل فشار بسیار شدید به گاز تبدیل خواهد شد. این امر باعث سردتر شدن سوزن و شکل‌گیری یک توپ یخی در سر آن می‌شود. در این دستگاه از سه سوزن برای افزایش حجم این توپ یخی استفاده شده است. این سوزنها در چند میلی‌متری زیر پوست در کنار مفصل فرو رفته، سپس دستگاه روشن شده و یک توپ یخی کوچک در زیر پوست شکل می‌گیرد. این توپ یخی به رگهای خونی انتقال دهنده خون به عصبهای محیطی اطراف مفصل آسیب می‌رساند. این اعصاب بدون منبع خون نمی‌تواند علائم درد را ارسال کنند. هر درمان حدود پنج دقیقه طول می‌کشد. پزشک برای چند دقیقه اجازه می‌دهد که توپ یخی گرم شده و سپس سوزنها را بیرون می‌کشد.
یک پژوهش انسانی پیشین که توسط دانشگاه واشنگتن با یک فناوری مشابه انجام شده بود، نشان داد که این درمان در 80 درصد بیماران جواب داده و اثر آن برای هشت تا 24 ماه باقی می‌ماند. درد با رشد رگهای خونی جدید و فعال شدن مجدد اعصاب بازگشته و یک دوره تزریق دیگر می‌تواند کارساز باشد.

محققان دانشگاه فناوری چالمرز در سوئد اولین بازوی روباتیک کاشت کامل را با قابلیت کنترل ذهن ساخته‌اند که از اعصاب و بقایای ماهیچه‌های خود فرد برای تامین سطح کنترل ادراکی بیشتر از تصورات قبلی استفاده می‌کند. اجراهای اولیه این فناوری بر روی بیماران قرار است در زمستان سال جاری انجام شود. اندام پروتزی که با پالسهای الکتریکی در ماهیچه‌ها کنترل می‌شوند از دهه 1960 برای معلولان در دسترس بوده اما عملکرد آنها محدود و کنترلشان سخت است. همچنین بسیاری از معلولان شیوه استاندارد استفاده از سوکت‌های متصل برای اتصال اندام مصنوعی به بدن را ناراحت‌کننده توصیف کرده‌اند. محققان برای افزایش راحتی و درک‌پذیرتر کردن طراحی خود از فرآیند کاشت استخوانی(osseointegration) استفاده کردند. این فرآیند که ابتدا در دهه 1960 ساخته شده، شامل اتصال استخوان زنده به سطح یک کاشت مصنوعی بوده و برای پروتزهای گوش، چشم و بینی و همچنین پروتزهای اندام بزرگتر با موفقیت عمل کرده است.
در فناوری جدید این محققان، یک کاشت تیتانیومی بطور مستقیم در اسکلت فرد قرار داده شده که شامل الکترودهایی برای اتصال به اعصاب و ماهیچه‌های باقیمانده اندام معلول است. اجرای الکترودها به شیوه باعث افزایش چشمگیر در ثبات سیگنالی در مقایسه به شیوه‌های رایح کنترل پروتزها می‌شود که در آنها الکترود در سطح پوست قرار می‌گیرد. پالسهای الکتریکی از اعصاب فرد با الکترودهای کاشتی دریافت شده و سپس به یک رابط عصبی منتقل می‌شوند و در عوض آنها را از میان کاشت تیتانیومی استخوانی ارسال می‌کنند. در نهایت، این پالسها با الگوریتم‌های پیچیده درون بازوی مصنوعی رمزگذاری شده و به کاربر امکان یک کنترل خوب بر حرکات پروتز را ارائه می‌کند.
این دست مصنوعی بسیار ماهرانه ساخته شده است. موتورهای درون هر انگشت می‌توانند بطور جداگانه و همزمان کنترل شوند که آزادی بیشتری را برای حرکات به فرد ارائه می‌کنند. این پروتز همچنین قادر به ارائه سطوحی از بازخورد در زمان تحریک مسیرهای عصبی به مغز کاربر است و بسیار شبیه به بازوی واقعی عمل می‌کند.

این سمپوزیوم در تاریخ ۲۴ آذر ۱۳۹۱ توسط انجمن جراحان دست ایران در بیمارستان مدرس تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل ساختار شناسی و عملکرد عضلات تنار، ساختار شناسی و عملکرد شست، بیومکانیک حرکت شست، طبقه بندی آسیب های شست، ترمیم خود به خودی شست، پیوندپوست، فلپ کف دستی، فلپ متقاطع، فلپ متقاطع برعکس، فلپ جزیره ای شریان متاکارپ اول، فلپ پایه دارجزیره ای نوروواسکولار، سایرفلپ های منطقه ای ودورترمیم شست، روش ترمیمZ، فلپ چرخشی پشت دست، درست کردن انگشت ازمتاکارپ اول، فلپ های منطقه ای، فلپ های دور، ترمیم یک مرحله ای استئوپلاستیک، ترمیم دومرحله ای استئوپلاستیک، فلپ جزیره ای ساعددست ترکیبی، درست کردن شست ازانگشت آسیب دیده، درست کردن شست ازانگشتان دست، تازههای ترمیم شست، مواردقانونی درترمیم دست می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۹۱ توسط انجمن ارتوپدي حوادث و صدمات اندام ها و ستون فقرات ايران در بیمارستان آتیه تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل ارزیابی اولیه بیمار ترومایی، كارگاه عملی مراقبت اولیه ازبیمار، کارگاه عملی نحوه مراقبت از راه هوایی،  کارگاه عملی مدیریت بیماران در وضعیت  شوک، ارزیابی ثانویه بیمار ترومایی، اموزش مدیریت  بیماران تروما به قفسه سینه، مدیریت بیماران باتروما به شکم ولگن، کارگاه مدیریت بیماران باتروما به اندام ها، کارگاه مدیریت بیماران با تروما به سر، مدیریت بیماران با تروما به ستون فقرات، مدیریت بیماران ترومایی در افراد پیرواطفال، انتقال مصدومین می باشد.

اطلاعات بیشتر

محققان دانشگاه یوتا، کفی کفش هوشمند مجهز به حسگر داخلی طراحی کرده‌اند که می‌تواند به اصلاح ناهنجاری‌های حرکتی و تصحیح الگوی راه رفتن افراد کمک کند. «استیسی بامبرگ» از محققان دپارتمان مهندسی دانشگاه یوتا تأکید می کند: سیستم کفی کفش هوشمند Rapid Rehab مشکلات و ناهنجاری های حرکتی افراد دچار شکستگی پا با مفصل ران تعویض شده یا دارای پای مصنوعی را بطور قابل ملاحظه‌ای اصلاح می‌کند. این سیستم با کمک کفی ژله‌ای مخصوص با حسگرهای فشار، شتاب سنج و ژیروسکوپ داخلی، گزارش لحظه‌ای از الگوی راه رفتن فرد تهیه می‌کند. داده‌های تهیه شده توسط کفی هوشمند بصورت بی‌سیم با کمک یک برنامه نرم‌افزاری بر روی تلفن همراه هوشمند کاربر قابل رویت است؛ متخصص فیزیوتراپی یا کاربر می تواند با استفاده از این داده ها و دستورالعمل های صوتی و تصویری آنی، برای اصلاح ناهنجاری های حرکتی استفاده کند. این فناوری می تواند بعنوان یکی از روش های موثر توان‌یابی برای افراد دچار شکستگی استخوان یا فلج موقت پا مورد استفاده قرار گیرد.

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
زمان برگزاری: ۱۸ الی ۲۰ دی ۱۳۹۱
محل برگزاری: اصفهان

سایت همایش

براساس گزارشي كه به تازگي منتشر شده، افراد بالاي 60 سال كه تحت جراحي تعويض مفصل هيپ يا زانو قرار مي‌گيرند، به طور قابل‌توجهي در معرض خطر بيشتر حمله قلبي پس از جراحي قرار دارند. محققان در اين مطالعه مدارك پزشكي بيش از 95 هزار فرد دانماركي را بازنگري كردند كه بين سال‌هاي 1998 تا 2008 تحت جراحي تعويض مفصل هيپ يا زانو قرار گرفته بودند. آنها دريافتند يك نفر از هر 200 نفري كه تعويض مفصل هيپ انجام داده بودند، طي 6 هفته پس از جراحي با حمله قلبي مواجه شده و همچنين يك نفر از هر 500 نفري كه تعويض مفصل زانو داشته حمله قلبي را در عرض 6 هفته پس از جراحي تجربه كرده. در مقايسه با افراد همان سن و جنس كه تعويض مفصل نداشته‌اند، اين افراد كه تعويض مفصل هيپ داشته‌اند 25مرتبه بيشتر با احتمال حمله قلبي طي 2 هفته پس از جراحي مواجه هستند. اين احتمال در جراحي مفصل زانو به 30 برابر بيشتر مي‌رسد. عوامل خطر افزايش خطر حمله‌هاي قلبي عبارتند از: سن، جنس، وضعيت اقتصادي، اجتماعي و استفاده از داروهايي كه احتمال حمله‌هاي قلبي را بيشتر مي‌كنند، مانندNSAIDs.

این سمینار در تاریخ ۲۶ الی ۲۷ دی ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سالن اجنماعات  بیمارستان تجریش تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل اهمیت بیومکانیک درپیشبردجراحی ستون فقرات، نقش عضلات دربيومكانيك ستون فقرات، روشهاي تهاجمي و غير تهاجمي دستيابي به CB، معرفي سيستمهاي ابزاري نوين درتصحيح بيومكانيك، مخاطرات بیومکانیکی ستون فقرات پس ازجراحی، تاثيرات جراحي ستون فقرات در بهبود بيومكانيك ستون فقرات، بيومكانيك ستون فقرات از ديدگاه المان محدود، يافته هاي جديد در كاربرد ابزارهاي بهبود بيومكانيك ستون فقرات، بيومكانيك حركتي ستون فقرات ووضعيت سالم و عارضه دار، روشهاي بهبود بيومكانيك ستون فقرات در طب فيزيكي، پارامترهاي موثر در تصحيح بيومكانيك ستون فقرات درجراحي، كاربرد تصويربرداري درشناخت عوارض بيومكانيكي فقرات، عوارض بيومكانيكي شايع درناحيه گردني و روشهاي بهبود می باشد.

اطلاعات بیشتر

محققان دانشگاه ˈنورث وسترنˈ موفق به ساخت ایمپلنت جدید لگن شده‌اند که هرگز در معرض سایش و پارگی مفصل قرار نمی‌گیرد. کلید موفقیت این ایمپلنت جدید یک لایه کربن گرافیتی است که روی مفصل ران قرار می‌گیرد و از اصطکاک بین مفاصل جلوگیری می‌کند. این شیوه دقیقاً شبیه به عملکرد مفاصل طبیعی است.
ایمپلنت جدید از فلز، یک پلیمر خاص و سرامیک تشکیل شده است و طول عمر آن از ده سال تجاوز می‌کند.پزشکان در تلاشند که عمر طبیعی این ایمپلنت لگنی را تا 50 سال افزایش دهند. ایمپلنت جدید با سلول‌های بدن کاملاً سازگار بوده و هیچ‌گونه عفونتی پس از عمل دربرندارد. در حال حاضر هزینه تولید این ایمپلنت بسیار بالاست ولی به محض تولید انبوه استفاده از آن از نظر اقتصادی نیز کاملاً مقرون به‌صرفه است.

محققان آمریکایی ایمپلنتی طراحی کرده‌اند که با کمک پالس‌های ضعیف الکتریکی، باعث تحریک اعصاب گردن و تسکین سردردهای مزمن میگرن می شود. تیم تحقیقاتی دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیا به سرپرستی «استفان سیلبراشتاین» این وسیله را بر روی 157 بیمار مبتلا به میگرن مورد آزمایش قرار دادند؛ این دستگاه بمدت سه ماه برای 105 داوطلب فعال بوده و برای بقیه افراد خاموش بودند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که میزان حملات میگرن در افراد دارای ایمپلنت فعال در هر ماه از 22 به 16 حمله کاهش یافت.
ایمپلنت گردن در فواصل زمانی معین از طریق ایجاد پالس های ضعیف الکتریکی، عصب اکسیپیتال تغذیه کننده گردن به عقب مغز را تحریک می کند. بررسی عملکرد ایمپلنت بر روی حیوانات نشان می دهد، کاهش غلظت یک انتقال دهنده عصبی درد در ناحیه گردن باعث تسکین سردردهای مزمن میگرن می‌شود. «سیلبراشتاین» گفت: به نظر می‌رسد که ایمپلنت گردنی می تواند در کاهش حملات میگرنی و بهبود کیفیت زندگی بیماران موثر باشد. این دستگاه سال گذشته مجوز تولید در اروپا را دریافت کرد، اما مراحل دریافت مجوز در آمریکا همچنان ادامه دارد.

برگزار کننده: انجمن ارتوپدی جراحان مفصل ران ایران
زمان برگزاری: ۲۴ الی ۲۶ آبان ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، مجتمع فرهنگی ورزشی وزارت کار

سایت همایش

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن ارتوپدی حوادث و صدمات اندام ها و ستون فقرات
زمان برگزاری: ۲۹ آذر الی ۱ دی ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، تالار امام مجتمع بیمارستانی امام خمینی

همایش همزمان:
هشتمین همایش سالیانه انجمن ارتوپدی حوادث و صدمات اندام ها و ستون فقرات ایران

سایت همایش

درد پاشنه يک علامت شايع در مراجعه به درمانگاه‌هاي سرپايي است. اين مشکل اتيولوژي‌هاي فراواني دارد اما علل مکانيکي شايع‌ترين اتيولوژي آن هستند. محل درد مي‌تواند کليدي براي تشخيص صحيح علت آن باشد. شايع‌ترين تشخيص، فاشئيت پلانتار است که باعث درد (به خصوص در اولين قدم‌هاي صبحگاهي و پس از يک دوره طولاني استراحت) در قسمت مديال و پلانتار پاشنه مي‌شود. علل ديگر درد پلانتار پاشنه عبارتند از شکستگي استرسي کالکانئوس (بدتر شدن پيشرونده درد به دنبال افزايش ميزان فعاليت يا راه رفتن روي سطوح ناهموار)، گيرافتادگي عصب (درد به همراه سوزش، گزگز يا کرختي) سندرم پد پاشنه (درد عمقي و شبيه به کوفتگي در قسمت مياني پاشنه)، نوروم‌ها و زگيل‌هاي کف پا. تاندينوپاتي آشيل علت شايعي براي درد پشت پاشنه پا محسوب مي‌شود. در تاندينوپاتي‌هاي ديگر، درد لوکاليزه در محل اتصال تاندون آسيب‌ديده وجود دارد. درد پشت پاشنه پا ممکن است مربوط به دفورميتي هاگلوند (Haglund) (که در آن يک برجستگي استخوان کالکانئوس باعث التهاب بورس بين استخوان کالکانئوس و تاندون آشيل مي‌شود) يا بيماري سيوير (Sever) (آپوفيزيت کالکانئوس در کودکان) نيز باشد. درد پاشنه در قسمت مديال و ميانه پا (midfoot)، به خصوص در صورت تحمل وزن مداوم، ممکن است مربوط به سندرم تونل تارس باشد. اين درد به اين دليل ايجاد مي‌شود که عصب تيبيال خلفي حين عبور از فلکسور رتيناکولوم، قسمت مديال کالکانئوس، خلف استخوان تالوس و قوزک داخلي، تحت فشار قرار مي‌گيرد. سندرم سينوس تارسي در فضاي بين استخوان‌هاي کالکانئوس، تالوس و تالوکالکانئوناويکولار و مفاصل ساب‌تالار رخ مي‌دهد. اين سندرم خود را به صورت درد پاشنه در قسمت لترال ميانه پا مشخص مي‌کند. افتراق بين علل مختلف درد پاشنه با توجه به شرح حال و معاينه فيزيکي بيمار به همراه تصويربرداري‌هاي مناسب- در صورت لزوم- صورت مي‌گيرد.

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله

پژوهش جدید محققان آمریکایی حاکی از آن است که بیماران مبتلا به نقرس که طی دوره‌ای دو روزه پیش از بروز هرگونه حمله نقرسی گیلاس مصرف می‌کردند، 35 درصد کمتر از سایر افراد مبتلا، حملات نقرسی را تجربه می‌کنند. تحقیقات پیشین نشان داده است که فرآورده‌های گیلاسی، دارای اثرات کاهنده اورات (نمک اسید اوریک) و ضد التهابی است و در نتیجه می‌تواند تاثیرات بالقوه‌ای در کاهش درد نقرس بر جای بگذارد. به منظور انجام این پژوهش، محققان 633 بیمار 54 ساله مبتلا به نقرس که 88 درصد آنان سفیدپوست و 78 درصد نیز مرد بودند، مورد بررسی قرار دادند. تمامی این بیماران از نظر تاریخ شروع علائم و حملات نقرس، داروها، عوامل خطر و همچنین مصرف گیلاس و عصاره گیلاس طی دو روز پیش از وقوع هرگونه حملات نقرس مورد پرسش قرار گرفتند. هر وعده در نظر گرفته شده برای مصرف گیلاس، نصف فنجان یا 10 الی 12 عدد از این میوه بود. از تمامی افراد مصرف‌کننده گیلاس، 35 درصد گیلاس تازه خوردند، دو درصد عصاره گیلاس و پنج درصد نیز از مخلوط گیلاس تازه و عصاره گیلاس استفاده کردند. در طول یک سال سپری شده برای این تحقیق، هزار و 247 حمله نقرسی گزارش شد که 92 درصد این حملات در مفصل شصت پا رخ داد.
به گزارش ایسنا، دکتر "یوکینگ ژانگ" سرپرست این پژوهش می‌گوید: نتایج به دست آمده نشان از این دارد که مصرف یک تا سه وعده از گیلاس با کاهش هرچه بیشتر خطر حملات نقرسی همراه است. البته با مصرف بیشتر از سه وعده گیلاس، گزارشی از کاهش هرچه بیشتر خطر حمله نقرسی مشاهده نشد. بر اساس این گزارش، پژوهشگران نیز دریافتند که خطر نقرس هنگام مصرف مخلوط گیلاس و داروی کاهنده اوریک اسید موسوم به "آلوپورینول" در مقایسه با عدم مصرف این دو مورد ذکر شده، 75 درصد کاهش پیدا می‌کند. اثرات محافظتی مصرف گیلاس و عصاره آن پس از تطبیق با تاثیر سایر مولفه‌هایی نظیر جنسیت بیماران، چاقی، جذب پورین، مصرف الکل و مصرف داروهای ادرار آور و ضد نقرس همچنان ثابت ماند.
پژوهشگرانی از دانشگاه‌های هاروارد، بریگهام (""بیرمنگهام نیست"")، جانز هاپکینز بر اهمیت نتایج این مطالعه تاکید و خاطرنشان کرده‌اند که یافته‌های به دست آمده نباید مانع از ادامه درمان‌های تجویزی برای بیماران شود و برای اثبات قطعی تاثیر فرآورده‌های گیلاس در جلوگیری از بروز حملات نقرس، تحقیقات بیشتری نیاز است. این پژوهش در مجله "Arthritis & Rheumatism" منتشر شده است.

گروهي از متخصصان آمريكايي موفق به ساخت پاهاي روباتيكي شده‌اند كه از نظر بيولوژيكي دقت زيادي دارد. متخصصان در اين پژوهش موفق به ساخت نمونه‌اي از سيستم پيام‌دهي شده‌اند كه سيگنال‌هاي تكانه موزون عضلاني را توليد مي‌كند. نقش اين سيگنال‌ها كنترل «راه‌رفتن» است. درواقع اين گروه از محققان موفق به ساخت CPG شده‌اند كه شبكه‌اي است از سلول‌هاي عصبي در ناحيه‌اي در نخاع كه سيگنال‌هاي تكانه موزون عضلاني توليد مي‌كند. اين همان چيزي است كه به افراد اجازه مي‌دهد بدون فكر كردن به راه‌افتادن، راه بروند. متخصصان اين روبات را مدل نوروبيوتيكي از فرايند راه افتادن كودكان مي‌دانند. به گفته پژوهشگران، با تحقيق بيشتر در اين زمينه شايد بتوان پاسخي براي اين سوال يافت كه افراد دچار آسيب‌هاي نخاعي چگونه مي‌توانند دوباره توانايي راه رفتن را بيابند. با ساخت اين روبات رويكرد تازه‌اي در تحقيق و درك رابطه بين مشكلات كنترل سيستم عصبي و پاتولوژي راه رفتن در اختيار محققان قرار خواهد گرفت.

این سمپوزیوم در تاریخ ۶ الی ۸ مهر ۱۳۹۱ توسط گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و مرکز تحقیقات بیماری های استخوان و مفاصل دانشگاه علوم پزشکی شیراز در هتل پارس شیراز برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل ارزیابی های رادیولوژیکی، معاینات بالینی، شکستگی های مالئولار، شکستکی های پیلون، شکستکی مچ پا در کودکان، شکستگی های مچ پا در بزرگسالان، Supra-malleolar osteotomie، Primary ankle fusion and functional results و ... می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمینار در تاریخ ۲ الی ۳ شهریور ۱۳۹۱ توسط انجمن جراحان ارتوپدي در بیمارستان فیاض بخش تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل آناتومی زانو با دید آرتروسکوپیک، تصویربرداری زانو، رباط صلیبی قدامی زانو، رباط صلیبی خلفی زانو، لیگامان جانبی خلفی خارجی زانو، غضروف زانو، در رفتگی زانو –آسیب لیگامانهای متعدد، مینیسک، آرتروسکوپی هیپ، لیگامان جانبی خلفی خارجی، عمل جراحی بصورت زنده دابل باند، اصول آرتروسکوپی مچ پا، استئوکندریت دیسکان، فیکاسیون شکستگی آرتروز، بیو مکانیک شانه، برخورد با درد شانه، اصول آرتروسکوپی شانه، ترمیم آرتروسکوپیک رتیتورکاف، درمان آرتروسکوپیک ناپایداریهای شانه می باشد.

اطلاعات بیشتر

محققان موسسه مهندسي ساخت و اتوماسيون فرانهوفر آلمان با همكاري يك تيم بين‌المللي دست به ساخت شكل جديد و پيشرفته‌اي از لگن مصنوعي زدند كه بر خلاف كاشت‌هاي رايج امروزي، به ارائه يك جايگزين بدون فلز با قابلیت ارتجاعی استخوان مانند، به بيماران دچار شكستگي لگن مي‌پردازد. پروتز لگن يكي از رايج‌ترين عملهاي جراحي است كه راه‌ حلي براي بيماران دچار آسيب‌هاي شديد مفاصل لگن محسوب مي‌شود. اين در حاليست كه كاشت‌هاي رايج، گاهي بايد پس از 10 سال طي يك عمل جراحي مجدد تعويض شوند؛ چرا كه قرار گرفتن بي‌دقت كاشت‌هاي فلزي در كنار يكديگر باعث كشيده شدن آنها به هم و بروز مشكلات و عفونت در بيماران مي‌شود.
محققان تحت پروژه‌اي موسوم به ENDURE، دست به ساخت اين لگن مصنوعي زده‌اند كه در نتيجه عدم استفاده از فلز و با كاربرد كامپوزيت‌هاي فناوري پيشرفته، نياز به عمل مجدد را از بين مي‌برد. كاسه اين لگن از الياف كربن تقويت‌شده پلی‌اتراترکتون (پيك) ساخته شده كه يك كامپوزيت پليمر محكم مقاوم در برابر خوردگي و زيست‌تخريب‌پذير است. براي سر استخوان ران از سراميك استفاده شده و علاوه بر آن يك پوشش هيدروكسياپاتيت در خط اتصال به استخوان به كار رفته كه از جوش خوردن كامل بافت استخوان با ساختار سطح كاشت اطمينان حاصل مي‌كند.
كاشتهاي كبالت-كروم رايج امروزي بسيار شكننده بوده و انتقال بار غیر بهینه آن به استخوان منجر به عوارض جانبی بالقوه تطابق استخوانی مي‌شود. تركيب جديد مواد در اين كاشت جديد باعث مي‌شود كه انتقال نيرو در كاسه لكن پيك به استخوان لگن خاصره بر اساس شرايط طبيعي باشد. آزمايشات اوليه اين دانشمندان با استفاده از روبات كه به شبيه‌سازي حركاتي مانند راه رفتن يا بالا و پايين رفتن از پله‌ها پرداخته، نشان از مقاومت بالاي اين كاشت در برابر خوردگي داشته است. همچنين در اين پروتز از سیمان استخوانی استفاده نشده و در عوض يك ساختار فشاري و چارچوب‌مانند در سطح استخوان بكار رفته كه با استخوان در ارتباط است.
به گزارش ایسنا، اين محققان همچنين براي اطممينان از تثبيت موقعيت دقيق اين لگن مصنوعي در عملهاي جراحي به ساخت يك ابزار قابل تنظيم دست زدند كه اين كاشت را به ابزارهاي استاندارد جراحي متصل كرده و به كاشت، تنظيم و يا برداشتن راحت‌تر آن كمك مي‌كند. تيمي از پزشكان دانشگاه نيوكاسل با انجام عمل جراحي بر روي جسد انسان، قابليت نصب يا برداشتن آسان اين لگن مصنوعي را به نمايش گذاشته‌اند. محققان در حال انجام آزمايشات بيشتر و آماده‌سازي اين فناوري براي استفاده در كارآزمايي‌هاي باليني هستند.

تحقيقات جديد اين احتمال را مطرح کرده‌اند که تزريق استروييدها در ناحيه اپيدورال ممکن است در برخي از مبتلايان به سياتيک- دردي که از کمر شروع شده و به سمت بخش‌هاي پاييني پا گسترش مي‌‌يابد – باعث بهبود مطلوب‌تري شود. البته اين تفاوت در اثربخشي، از نظر آماري جزيي است. با وجود اينکه برخي بيماران يک ماه پس از دريافت استروييدهاي اپيدورال بهبود قابل‌توجهي را ذکر کردند، اين به معناي رهايي کامل از درد نبوده است.
پس از گذشت 6 ماه استروييدها در بهبود درد سياتيک هيچ ارجحيتي بر اتانرسپت يا تزريق سرم و يک بي‌حس‌کننده موضعي نداشته‌اند. به گفته دکتر استيون کوهن، سرپرست تحقيقات درد مرکز پزشکي والتر ريد، استروييدها در کوتاه‌مدت از دو گزينه درماني ديگر موثرترند و اتانرسپت هيچ برتري‌اي بر سالين ندارد. کمردرد شايع‌ترين علت ناتواني در افراد زير 45 سال در سراسر جهان محسوب مي‌‌شود. قبلا تصور مي‌‌شد مشکلات مکانيکي نظير تخريب ديسک‌هاي بين مهره‌اي يا آرتريت عاملان اصلي دردهاي کمري هستند اما به اعتقاد دکتر کوهن، دردهاي مرتبط با عصب بايد در علت‌شناسي دردهاي سياتيک بيشتر مورد توجه قرار گيرند.
سياتيک همانند بسياري از اشکال درد در ناحيه ستون‌فقرات به سختي بهبود مي‌‌يابد. تزريق اپيدورال استروييدها از 50 سال قبل براي درمان دردهاي کمري متداول بوده است، اما با وجود چند دهه تحقيق، هنوز در مورد اثربخشي استروييدهاي اپيدورال شک و ترديد وجود دارد. بيشتر متخصصان فوايد تزريق اپيدورال استروييدها را در بيماران با دردهاي کمري مرتبط با عصب تاييد مي‌‌کنند. برخي اثربخشي آن را کوتاه‌مدت مي‌‌دانند و گروهي معتقدند اين درمان احتمال نياز آتي بيمار را به اعمال جراحي کاهش نمي‌‌دهد. اخيرا محققان درمان کمردرد را با استفاده از گروه جديدتري از داروهاي ضدالتهاب مورد بررسي قرار داده‌اند. اتانرسپت، دارويي است که براي درمان آرتريت روماتوييد و ساير اختلالات اتوايميون تجويز مي‌‌شود.
به گزارش سپید، تاکنون تصور مي‌‌شد درد سياتيک ناشي از وارد آمدن فشار روي عصب توسط ديسک بين‌مهره‌اي تخريب شده است، اما محققان امروزه مي‌‌دانند ديسک تخريب‌شده مولکول‌هاي التهابي نظير سايتوکين‌ها را آزاد مي‌کند و درنتيجه باعث درد و التهاب مي‌‌شود. اتانرسپت-يک مهارکننده فاکتور نکروز تومور-با بلوک کردن اين سايتوکين‌ها اثر مي‌‌کند.

درمان با گلوکوکورتيکوييد، شايع‌ترين علت استئوپوروز ثانويه و علت اياتروژنيک اصلي بيماري استخوان ناشي از گلوکوکورتيکوييدها محسوب مي‌شود. در اغلب موارد، تظاهري که بيمار با آن مراجعه مي‌کند شکستگي است که در 50-30 از بيماراني که براي مدت طولاني گلوکوکورتيکوييد دريافت مي‌کنند، اتفاق مي‌افتد. استئوپوروز ناشي از گلوکوکورتيکوييدها به طور غالب بخش‌هايي از اسکلت را تحت تاثير قرار مي‌دهد که مقادير زيادي استخوان اسفنجي دارند؛ از قبيل مهره‌هاي کمري و بخش پروگزيمال استخوان ران. در بيماراني که دچار استئوپوروز ناشي از گلوکوکورتيکوييدها هستند، کاهش تراکم معدني استخوان دومرحله‌اي است: اين کاهش در سال اول به سرعت (12-6 کاهش) و پس از آن آهسته‌تر (ساليانه تقريبا 3 کاهش) اتفاق مي‌افتد. به هر حال خطر شکستگي در 3 ماه اول پس از شروع درمان تا 75 افزايش مي‌يابد؛ در حالي که به صورت تيپيک هنوز کاهش قابل ملاحظه‌اي در تراکم معدني استخوان ايجاد نشده است. اين موضوع حاکي از آن است که در اين زمان هنوز اثرات مضر گلوکوکورتيکوييدها روي استخوان‌ها در تراکم‌سنجي استخوان ديده نمي‌شود. مطالعات بزرگ مورد- شاهدي متعددي ارتباط قوي ميان مواجهه با گلوکوکورتيکوييدها و خطر شکستگي را نشان داده‌اند. افزايش خطر شکستگي مهره‌ها و هيپ سريعا پس از شروع درمان و با دوزهاي اندک در حد 5/7-5/2 ميلي‌گرم پردنيزولون در روز (معادل 3/9-1/3 ميلي‌گرم پردنيزون در روز) رخ مي‌دهد. در يک مطالعه همگروهي روي بيماران 64-18 ساله، تداوم درمان با 10 ميلي‌گرم پردنيزون در روز براي بيش از 90 روز با انديکاسيون‌هاي متفاوت، در مقايسه با عدم مواجهه با گلوکوکورتيکوييدها، با افزايش خطر شکستگي مهره‌ها به ميزان 7 برابر و افزايش خطر شکستگي هيپ به ميزان 17 برابر همراه بوده است. به علاوه، افزايش خطر شکستگي با استفاده از گلوکوکورتيکوييدهاي استنشاقي و رژيم‌هاي خوراکي يک روز در ميان نيز گزارش شده است.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

این سمینار در تاریخ ۲۲ الی ۲۳ تیر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سالن امام علی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل اهمیت روشهای نوین و کارکرد prp در ارتوپدی و طب ورزشی، نقش prp در آسیب های ورزشی، مبانی کلیات prp، استانداردهای تهیه prp، اهمیت روشهای نوین و کارکرد prp در ارتوپدی و طب ورزشی، روشها و تکنیکها در PRP، اندیکاسیونها و کنتراندیکاسیونها در پوست، Prp در آسیبهای ورزشی بافت نرم، کاربرد prp در زخم بستر و زخمهای دیابتی، آنتی کوآگولان های تزریق و روشهای مختلف سانتریفوژ، رویکرد فارماکولوژیک به prp  و درمانهای داروئی مشابه، Prp پیور، fat prp ، تهیه فیلر به وسیله پلاسمای اتولوگوس، نقش آنتی کوآگولان بالینی و غیر بالینی، مقایسه کاشت مو و روش prp  در کاشت مجدد مو می باشد.

اطلاعات بیشتر

براساس آخرين تحقيقات انجام شده، سلول‌هاي بنيادين مزانشيمال آلوژنيک که به دنبال جراحي درون مفصل زانو تزريق مي‌شوند، ايمن بوده و علايم افزايش سرعت را در پروسه ترميمي مينيسک از خود نشان داده‌اند. در اين مطالعه بيماراني که يک تزريق از 50 يا 100 ميليون سلول‌هاي بنيادين مزانشيمال را يک هفته پس از منيسکتومي دريافت کرده‌اند، به‌طور قابل توجهي در طول 2 سال بعدي درد کمتري داشته‌اند. همچنين شواهدي از بازسازي منيسک در اسکن‌هاي MRI پس از يک سال مشاهده شده است. البته اين اثرات مثبت با دوزهاي کم سلول‌هاي بنيادين مزانشيمال ديده شده و دوزهاي بيشتر اين چنين اثراتي را از خود نشان ندادند. البته هنوز استفاده از سلول‌هاي بنيادين در ارتوپدي راهي طولاني در پي دارد و شرکت اصلي توليد کننده سلول‌هاي بنيادين اوتولوگ براي مشکلات مختلف مفصلي نتوانسته اختلافات خود را با سازمان غذا و داروي آمريکا حل کند و تاييديه اين اداره را اخذ نمايد. درماني که در مطالعه حاضر مورد استفاده قرار گرفته، محصولي است به نام «کوندروژن» که حاوي سلول‌هاي بنيادين مزانشيمال آلوژنيک بوده و در کشت سلولي گسترش يافته و همراه با هيالورونيک اسيد تزريق مي‌شود.

 يک مطالعه جديد نشان مي‌دهد بعضي داروهايي که براي افزايش قدرت استخوان‌ها تجويز مي‌شوند، اگر سال‌ها مورد استفاده قرار ‌گيرند ممکن است باعث افزايش خطر يک نوع غيرمعمول از شکستگي شود، ازاين‌رو متخصصان پيشنهاد مي‌کنند در خوردن بيس‌فسفونات‌ها يک «تعطيلي» به بيماران داده شود تا از شکستگي استخوان‌ها پيشگيري شود. اين شکستگي غيرمعمول که در درصد بسيار کمي از افراد مصرف کننده بيس‌فسفونات‌ها ديده مي‌شود، اغلب در استخوان فمور رخ مي‌دهد و اغلب اوقات نيز هيچ‌گونه علت قانع‌ کننده‌اي براي آن وجود ندارد. نکته قابل توجه آنکه حدود 20 درصد از افرادي که اين نوع شکستگي را در يک فمور خود تجربه مي‌کنند، شکستگي مشابهي را در فمور ديگر هم خواهند داشت. به گزارش سپید، نتايج ديگر اين مطالعه نشان مي‌دهد از افرادي که خوردن بيس‌فسفونات‌ها را به مدت 3 سال يا بيشتر پس از شکستگي اوليه ادامه دهند، 8/53 درصد شکستگي مشابه را در فمور ديگر خود نيز خواهند داشت، اما از ميان افرادي که خوردن بيس‌فسفونات‌ها را قطع کردند، تنها 3/19 درصد شکستگي مشابه را در فمور ديگر خود تجربه کردند.

 زنان مسن بيشتر در معرض خطر ابتلا به استئوپورز و از دست‌دادن استخوان هستند كه مي‌تواند آنها را به‌طور بالقوه با شكستگي‌هاي استخواني ناتوان‌كننده درگير كند. براي سنجش قدرت استخوان در اين بيماران، ‌بسياري از پزشكان تست تراكم استخوان را هر 2 سال يك‌بار پيشنهاد مي‌دهند اما يك مطالعه جديد نشان مي‌دهد كه اين غربالگري مي‌‌تواند با فواصل طولاني‌تري هم انجام شود. نتايج آخرين تحقيق‌ها كه در نشريه معتبر «نيوانگلند» به چاپ رسيده، پيشنهاد مي‌كند كه بسياري زنان با نمره طبيعي يا نزديك‌ طبيعي تراكم استخوان در تست‌هاي اوليه شايد تا 5 سال بعد به انجام مجدد تست نيازي نداشته باشند. اين مطالعه در واقع به سوال مهمي پاسخ مي‌دهد كه ممكن است بسياري از پزشكان در مواجهه با بيماران مسن خود با آن روبرو شوند. اندازه تراكم معدني استخوان يا
T Scores كه ضخامت استخوان را در نقاط خاصي اندازه‌گيري مي‌كند (بيشتر در هيپ و ستون مهره‌ها) تراكم استخوان بيماران را با افراد سالم موردمقايسه قرار مي‌دهد. بيماران با T Score 5/2- يا كمتر (كه به‌عنوان استئوپورز شناخته مي‌شوند) بايد‌ به‌طور مرتب تست‌هاي خود را تكرار و درمان دارويي را براي استحكام بخشيدن به استخوان‌هاي خود آغاز كنند، اما در مورد زناني كه نمره بيشتري دارند، چه؟ آيا آنها هم بايد مرتبا پايش شوند؟
در اين مطالعه، زناني كه در معرض خطر كمتر بودند، موردبررسي قرار گرفتند تا مشخص شود هر چند سال يکبار غربالگري لازم است تا علايم اوليه بيماري استخوان مشخص شود. بر اين اساس اطلاعات 5 هزار زن 67 سال و بيشتر مورد آناليز قرار گرفت. سپس زناني كه T Score مساوي يا كمتر از 5/2- داشتند، كنار گذاشته شدند. موارد باقي‌مانده به 3 گروه تقسيم شدند؛ گروه در معرض خطر بالا يا افراد با
T Score برابر 49/2- تا 2- و گروه در معرض خطر متوسط با نمره 99/1- تا 5/1- و گروه در معرض خطر كم با نمره 49/1- و بالاتر. افراد گروه اول به غربالگري مكرر نياز داشتند و انجام اين تست، سالانه، بهترين نتيجه را براي پيشگيري از پيشرفت بيماري در پي داشت. در گروه در معرض خطر متوسط فاصله انجام تست‌ها به 5 سال گسترش يافت و براي افراد نرمال يا در معرض خطر كم، فاصله بين غربالگري به 15 سال هم مي‌تواند برسد.
اين گروه تحقيقاتي اذعان مي‌كند كه انتظار چنين تفاوتي را ميان 3 گروه نداشته است. اين يافته‌ها به ايجاد و سازماندهي دستورالعمل‌هاي لازم در مورد اينكه چه كساني به غربالگري مرتب از نظر استئوپورز نياز دارند و چه كساني مي‌توانند فاصله بين غربالگري را بيشتر كنند و به اين ترتيب از هزينه‌هاي درماني بكاهند كمك شاياني مي‌كند. البته تا زماني كه اين يافته‌ها در دستورالعمل‌ها بگنجند، راه زيادي مانده و پزشكان بايد در مورد اينكه چگونه به زنان توصيه كنند تا تست‌هاي خود را انجام دهند، بيشتر قابل‌انعطاف باشند. مثلا بيماري كه ‌T Score نرمال داشته، اما پس از ابتلا به سرطان و از دست‌دادن وزن، بيشتر در معرض ابتلا به استئوپورز قرار دارد پس نبايد تا 15 سال بعد صبر كند. از سويي زني كه در خطر مرزي تا نرمال قرار دارد، شايد بايد بيشتر تحت‌ غربالگري قرار گيرد.
در نهايت اينكه با توجه به ناتواني‌اي كه شكستگي‌هاي هيپ و ستون فقرات ايجاد مي‌كنند، ارائه داده‌هاي مبتني بر علم براي كمك به پزشكان و بيماران براي تصميم‌گيري در مورد اينكه چند وقت به چند وقت به آزمايش تراكم استخوان نياز دارند، اولين گام مهم است.

تحقيقات اخير نشان داده‌اند زنان سالمندي که از داروهاي متداول براي کنترل سوءهاضمه و سوزش سردل استفاده مي‌کنند، در معرض خطر شکستگي‌هاي استخواني هستند. مصرف طولاني‌مدت مهارکنندگان پمپ پروتون باعث افزايش 35 تا 50 درصدي خطر شکستگي مي‌شود. مطالعه‌اي با شرکت 80 هزار زن يائسه در فاصله سال‌هاي 2000 تا 2008 ميلادي انجام شد. طي اين 8 سال، 900 مورد شکستگي لگن ثبت شد. (افزايش 35 درصدي خطر در زنان تحت درمان با مهارکننده‌هاي پمپ پروتون در مقايسه با ساير زنان). به گزارش سپید، اين افزايش خطر شکستگي در زنان سيگاري دريافت‌کننده مهارکننده پمپ پروتون حتي بيشتر هم بود و شيوع شکستگي به دو برابر زنان غيرسيگاري بدون سابقه مصرف مهارکننده‌هاي پمپ پروتوني رسيد. دو سال پس از قطع مصرف مهارکننده‌هاي پمپ پروتوني، خطر شکستگي لگن در زنان تحت‌بررسي به ميزان طبيعي بازگشت.

شرکت داروسازي فايزر اخيرا اعلام کرده است سازمان غذا و داروي آمريکا زمان لازم براي بررسي درخواست ثبت داروي جديد اليکوئيز (Eliquis) با نام ژنريک آپيکسابان (Apixaban) را 3 ماه افزايش داده است. اين دارو براي پيشگيري از حملات مغزي و آمبولي‌سيستميک در بيماران با فيبريلاسيون دهليزي تجويز مي‌شود. اليکوئيز نام تجاري مورد تاييد آپيکسابان در اروپاست. در ماه مي ‌2011 ميلادي تاييد اليکوئيز در 27 کشور اتحاديه اروپا براي پيشگيري از حوادث ترومبوآمبوليک وريدي در بيماران بزرگسالي که به‌طور انتخابي تحت جراحي تعويض مفصل زانو يا لگن قرار گرفته‌اند اعلام شد. اليکوئيز در يک برنامه مطالعاتي با نام اکسپنس EXPANSE با شرکت نزديک به 60 هزار بيمار در سراسر جهان در حال بررسي است.

محققان می گویند خطر شکستگی فشار در دختران نوجوانی که رژیم غذایی  غنی از ویتامین D دارند و خصوصا دارای فعالیت شدید بدنی هستند، کمتر است. پژوهشگران از بیمارستان کودکان بوستون بیش از 6700 دختران، در محدوده سنی 9 تا 15 (در شروع مطالعه)را در طول هفت سال تحت بررسی قرار دادند. آنها دریافتند در این مدت حدود 4 درصد از آنها دچار شکستگی شدند. محققان اشاره کردند که مصرف ویتامین D با کاهش خطر برای شکستگی همراه بود و آنها دریافتند که این ارتباط در میان دخترانی که روزانه حداقل یک ساعت فعالیت بالا انجام می دهند قوی تر است. نتایج مطالعه نشان داد اگرچه اغلب توصیه می شود که برای قوی شدن استخوان ها کلسیم زیاد مصرف کنید اما مصرف کلسیم و مواد لبنی با این شکستگی مرتبط نیست.
به گزارش ایسنا، گفتنی است شکستگی فشار  یک نوع شکستگی ناکامل در استخوان است که به علت فشارهای غیر معمول و یا مکرر و همچنین  تحمل وزنهای سنگین و مداوم بر روی مچ پا یا ساق پا ایجاد می شود. کندرین سونویل از بیمارستان کودکان بوستون و همکارانش می گویند: هیچ شواهدی وجود ندارد که مصرف کلسیم و فرآورده های لبنی، در برابر شکستگی فشار از استخوان محافظ کنند. منابع ویتامینD، در معرض نور خورشید قرار گرفتن و مواد غذایی از جمله ماهی قزل آلا، ماهی تن، تخم مرغ و شیر غنی شده است. این تیم اشاره کرد با این حال، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است برای تعیین اینکه آیا قرص مکمل ویتامین D همان نتایج رژیم غذایی غنی از ویتامین Dرا فراهم می کند یا خیر. این پژوهش در مجله Archives of Pediatrics & Adolescentمنتشر شد.

متخصصان علوم پزشكي در ژاپن اعلام كردند ويتامين E مي‌تواند موجب تحريك سلولهايي شود كه حاصل آن ضعيف شدن و تحليل رفتن استخوان‌ها است. اين متخصصان به سرپرستي دكتر شوتاكرا از دانشگاه كيو در توكيو مي‌گويند: يافته جديد مي‌تواند كاربردهايي براي افرادي داشته باشد كه در حال حاضر از مكمل‌هاي ويتامين E استفاده مي‌كنند. متخصصان تشريح كردند كه حفظ تعادل بين سلولهاي تشكيل دهنده استخوا‌ن‌ها يا «استئوبلاست‌ها» و سلولهاي فرساينده استخوانها يا «اوستئوكلاست‌ها» موجب حفظ استحكام استخوانها مي‌شود. هرچند بررسي‌هاي پيشين نشان داده است كه ويتامين E مي‌تواند براي سلامت استخوانها مفيد باشد اما اين بار متخصصان ژاپني دريافتند كه خلاف اين فرايند ممكن است صحت داشته باشد چرا كه اين ويتامين ظاهرا توليد سلولهاي استئوكلاست (فرساينده استخوانها) را موجب مي‌شود. به گزارش ایسنا، دكتر روبرت گراهام يك متخصص آمريكايي در بيمارستان لنوكس هيل نيويورك نيز با اين فرضيه موافقت كرده و مي‌گويد: سلامت استخوانها يك فرايند پويا و يك كشمكش دائمي بين اوستئوبلاست‌ها و اوستئوكلاست‌هاست به همين دليل چگونگي تاثيرگذاري ويتامين E روي سلامت استخوان‌ها امري حياتي است.