پزشکی بالینی

این کنفرانس در تاریخ ۲۸ آذر ۱۳۹۲ توسط مرکز ملی مطالعات اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در تالار مركزي دانشگاه علوم پزشكي تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل علامت شناسی پیشرفته در بیماری اعتیادی، بررسی علائم خلقی، بررسی علائم توهم و هذیان، ویژگی های شخصیتی، سنجش پارامترهای هیجانی، نگاهی به ویژگی های تکانه ای، مداخلات درمانی و مشاوره ای در علائم خاص می باشد.

اطلاعات بیشتر

افسردگي، از جمله بيماري‌هايي است که در زنان و مردان بروز متفاوتي دارد. سندرم‌هاي افسردگي، مانند افسردگي بعد از زايمان و افسردگي دوران يائسگي، ويژه زنان هستند و معمولا در زنان به صورت افسردگي ماژور تظاهر مي‌کنند. به علاوه، مطالعات نشان داده‌اند زنان مستعد ابتلا به سندرم‌هاي آتيپيک افسردگي هستند. برخي تحقيقات نشان داده‌اند پاسخ‌دهي زنان در مقايسه با مردان به مهارکننده‌هاي انتخابي بازجذب سروتونين بهتر است در حالي که مردان به ضدافسردگي‌هاي سه‌حلقه‌اي پاسخ‌دهي مطلوب‌تري دارند. موارد ديگري مانند فارماکوکينتيک دارو، آثار آن روي تراکم استخواني و تداخلات دارويي در زنان بيشتر از مردان است. درک صحيح‌تر از علت‌شناسي، تظاهرات باليني و درمان‌هاي ويژه افسردگي در زنان، به درمان موفق‌تر آنان منتهي خواهد شد. علل مختلف شيوع بيشتر افسردگي در زنان بررسي شده‌اند. تغييرات سطح هورموني و نقش آنها در افسردگي شايد دليل اصلي تفاوت قابل‌توجه شيوع اختلالات خلقي در زنان باشد. البته، استروژن را مي‌توان در اين مورد مقصر شناخت. استروژن در تنظيم ساخت و برداشت ترانسميترها، تعداد گيرنده‌ها و عملکرد آنها نقش دارد. بدين طريق سروتونين و احتمالا نوراپي‌نفرين، 2 مورد از 3 نوروترانسميتر اصلي درگير در درمان افسردگي را تحت‌تاثير قرار مي‌دهند. تغييرات در فعاليت استروژنيک در زنان ممکن است به اختلال در اين سيستم‌ها منتهي شود. اين وضعيت به ويژه مي‌تواند شيوع بيشتر افسردگي در زنان را توضيح دهد. به هر حال، درک قطعي از علل دخالت جنسيت در افسردگي وجود ندارد. بيشتر به‌نظر مي‌رسد ترکيبي از عوامل مختلف هورموني و نورولوژيک کنار عوامل رفتاري و اجتماعي مطرح‌اند.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروي آمريکا ،ورتيوکستين (vortioxetine) با نام تجاري برينتليکس (Brintellix) را براي درمان اختلال افسردگي ماژور در بزرگسالان مورد تاييد قرار داده است. در اختلال افسردگي ماژور، به‌طور معمول تغييرات خلقي و ساير علايمي که فعاليت‌هاي روزانه، خواب، غذاخوردن و احساس لذت در فرد را تحت‌تاثير قرار مي‌دهند گزارش مي‌شود. اپيزودهاي افسردگي اغلب به دفعات در زندگي فرد تکرار مي‌شود هرچند ممکن است فقط يک بار بروز کند. ساير علايم و نشانه‌هاي افسردگي ماژور عبارتند از عدم لذت از فعاليت‌هاي معمول، تغيير قابل‌توجه در وزن و اشتها، بي‌خوابي يا احساس نياز بيشتر به خواب، بي‌قراري، احساس خستگي، احساس گناه يا بي‌ارزشي، کندي جريان فکر، اختلال در تمرکز و افکار يا اقدام به خودکشي. البته تمام مبتلايان به افسردگي ماژور همه علايم و نشانه‌هاي فوق را تجربه نمي‌کنند. افسردگي ماژور در برخي موارد باعث تانواني فرد در انجام طبيعي فعاليت‌هاي روزانه مي‌شود. از آنجا که اثربخشي داروها روي افراد مختلف متفاوت است، در دسترس بودن طيف وسيعي از داروها براي تجويز بهترين گزينه در هر بيماري که از افسردگي رنج مي‌برد، ضروري است.

مطالعه‌ای جدید تعداد مکان‌های مختلف موجود در ژنوم انسانی را که در بیماری اسکیزوفرنی دخیل هستند، تخمین زد. این تحقیق 22 مکان شامل 13 مکان ‌تازه‌کشف شده که تصور می‌شود نقش مهمی در ابتلا به اسکیزوفرنی بازی می‌کنند را معرفی کرد. به گفته پاتریک اف. سولیوان، پروفسور ژنتیک و روانکاوی و مدیر مرکز ژنوم در دانشگاه کارولینای شمالی و همچنین رهبر ارشد این تحقیق، دستاورد جدید واضح‌ترین تصویر تا به امروز از دو گذرگاه مختلف است که شاید در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دچار عملکرد اشتباه شده باشند. هم‌اکنون دانشمندان باید تمرکزشان را بر روی این گذرگاه‌ها در تلاش برای درک عامل بیماری روانی ناتوان‌کننده مزبور اعمال کنند.
نتایج به دست آمده مبتنی بر تحلیل چندمرحله‌ای است که با استفاده از نمونه‌موردی ملی در سوئد از پنج هزار و یک مورد اسکیزوفرنی و گروه کنترل شش هزار و 243 نفری و سپس تحلیل مطالعه‌های پیشین و همچنین تکثیر پلی مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی (SNPs) در مناطق ژنوم نمونه‌موردی‌های مستقل انجام شد. تعداد کلی افراد حاضر در این مطالعه بیش از 59 هزار نفر بود.
یکی از دو گذرگاه شناسایی‌شده در این مطالعه گذرگاه «کانال کلسیم» معرفی شده است. این گذرگاه شامل ژن‌های CACNA1C و CACNB2 است که پروتئین‌های آن‌ها یکدیگر را به عنوان بخشی از یک فرایند مهم در سلول‌های عصبی لمس می‌کند. گذرگاه دیگر «میکرو آر نی ای 137» گزارش شده که شامل ژن MIR137 است و این ژن به عنوان تنظیم‌کننده توسعه نورونی و دست کم دوازده ژن تنظیم‌شده توسط MIR137، عمل می‌کند.
سولیوان بر این باور است آن‌چه در خصوص این دستارود هیجان‌انگیز است، استفاده از تکنولوژی‌های ژنومی استاندارد برای پر کردن قطعات گم‌شده معمای اسکیزوفرنی است. دانشمندان هم‌اکنون گذرگاه آشکار و واضحی برای درک نسبتا کامل از بخش ژنتیکی اسکیزوفرنی را در اختیار دارند که این امر پنج سال پیش ممکن نبود. جزئیات این مطالعه در مجله Nature Genetics منتشر شد.

برگزار کننده: انجمن علمی روانشناسی اجتماعی ایران
زمان برگزاری: ۱۳ الی ۱۴ اسفند ۱۳۹۲
ارسال مقالات: ۳۰ دی ۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران

سایت همایش

این سمپوزیوم در تاریخ ۳ آذر ۱۳۹۲ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی  در بیمارستان ایت الله طالقانی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل مشکلات موجود در درمان مانیا با لیتیوم، تفسیر فارماکولوژیک کنترااندیکاسیون نسبی و مطلق- تداخلات دارویی لیتیوم، عوارض و کنترااندیکاسیونهای نوروسایکیاتری لیتیوم، عوارض و کنترااندیکاسیونهای قلبی لیتیوم، عوارض و کنترااندیکاسیونهای غددی لیتیوم، عوارض و کنترااندیکاسیونهای کلیوی لیتیوم، عوارض و کنترااندیکاسیون لیتیوم در بیماران مسن، تفاوت کنترااندیکاسیون مصرف لیتیوم در رفرانسهای سایکوسوماتیک و رفرانسهای داخلی می باشد.

اطلاعات بیشتر

بر اساس مطالعات جدید، والدین فرزندمحور، بسیار خوشحال‌تر و دارای زندگی معنادارتری هستند. بررسی‌ها نشان می‌دهد والدینی که سلامتی فرزندانشان را به سلامتی خود ترجیح می‌دهند، نه تنها خوشحال‌تر هستند، بلکه معنای بیشتری را به دلیل مسئولیت‌های فرزندپروری در زندگی کسب می‌کنند. این یافته‌ها با ادعاهای بسیاری از رسانه‌ها مبنی بر این که در اولویت‌قراردادن سلامتی فرزندان سلامتی والدین را تحلیل می‌برد، مغایرت دارد. دانشمندان حاضر در این پروژه، دو مطالعه را با حضور 322 پدر و مادر انجام دادند. 
در پژوهش نخست، از والدین خواسته شد یک فرم کودک‌محوری را با هدف سنجیدن سبک فرزندپروری‌شان کامل کنند و سپس به آن‌ها پرسشنامه‌هایی با هدف سنجیدن خوشحالی و معنایی ارائه شد که در زندگی از داشتن فرزند تجربه می‌کردند. نتایج نشان داد والدینی که بیشتر فرزندمحور هستند، شادابترند و حس هدفمندبودن را در زندگی به دلیل داشتن فرزند گزارش کردند. در مطالعه دوم، از شرکت‌کنندگان خواسته شد فعالیت‌های روز قبل خود را بازگو و احساس خود را طی هر فعالیتی گزارش کنند. 
نتایج نشان داد والدینی که بیشتر فرزندمحور بودند، احساسات مثبت بیشتر و احساسات منفی کمتری داشتند و معنای بیشتری را در طول مراقبت از فرزندشان در زندگی تجربه کردند. علاوه بر این، سلامتی والدینی که بیشتر فرزندمحور بودند، در خلال مابقی روز تحت تاثیر عوامل منفی قرار نگرفت. این بدین معناست که رویکرد فرزندمحور به سلامتی والدین آسیبی وارد نمی‌کند.

برگزار کننده: انجمن روانپزشكان ايران
زمان برگزاری: ۲۰ الی ۲۲ آذر ۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، بیمارستان روزبه

سایت همایش

گفته می‌شود که لبخند مانند خمیازه مسری است ؛ اکنون یک سازنده لیتوانیایی قصد دارد از این واقعیت برای ساخت برنامه‌ای به منظور گسترش شادی استفاده کند. این برنامه رایگان موسوم به «فشارسنج شادی(Happiness Barometer)» به اسکن چهره فرد برای سنجش شادی آنها از یک تا 10 بر اساس میزان خوشحالی آنها می‌پردازد. سپس می‌توان این سنجش شادی را به یک تمبر زمانی چسبانده و موقعیت مکانی و حتی آب‌وهوای آن زمان را پیش از به اشتراک گذاری با دیگران به آن افزود. شرکت آزمایشگاه‌های لیمو در لیتوانی مدعی است که هدف این برنامه، تشویق مردم جهان به لبخند و به اشتراک‌گذاری احساسات خوب است و اینکه هر روز بدون لبخند یک روز از دست رفته است.
فشارسنج شادی با همکاری شرکت SkyBiometry ساخته شده که الگوریتم آنرا برای شناسایی احساسات انسان ساخته است. برای دستیابی به سنجش شادی، کاربران یا از دوربین روی گوشی خود برای اسکن چهره‌شان استفاده کرده یا می‌توانند حالت خود را بطور دستی بسنجند. همچنین کاربران می‌توانند تصاویر دوستان خود را برای سنجش شادی آنها اسکن کنند. از دیگر ویژگیهای این فناوری، تاریخچه شادی آن بوده که حالت شخص را پیگیری می‌کند.
احساسات در هر ساعت قابل ثبت بوده و از آنجایی که هر حس ثبت شده بر اساس مکان برچسب می‌خورد، کاربران می‌توانند همچنین فهرستی از شادترین و غمگین‌ترین شهرها را در اختیار داشته باشند. برگرداندن گوشی به یک سمت همچنین یک نمودار هفتگی از شادترین شهرها را نمایش خواهد داد. فشارسنج شادی هم‌اکنون برای دستگاه‌های دارای سیستم عامل iOS‌ قابل دسترسی بوده اما به گفته سازندگان نسخه قابل استفاده آن بر روی گوشی‌های اندروید نیز بزودی عرضه خواهد شد.

برگزار کنندگان: انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
زمان برگزاری: ۲۳ الی ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۳
ارسال مقالات: ۳۰ دی ۱۳۹۲
مکان برگزاری: اصفهان، مرکز همایش های علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

همایش همزمان: پنجمین همایش کشوری سایکوفارماکولوژی

سایت همایش

برگزار کننده: انجمن روانشناسی ایران
زمان برگزاری: ۱۹ الی ۲۱ آذر ۱۳۹۲
ارسال مقالات: ۲۰ آبان ۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران

سایت همایش

تیمی از دانشمندان دانشگاه واندربیلت ناحیه‌ای در مغز را کشف کرده‌اند که مسؤول ساخت اشکال و سطوح توهمی است. تیم تحقیقاتی الکساندر میر، استادیار روانشناسی دانشگاه واندربیلت، گروه‌هایی از نورون‌ها را در ناحیه‌ای از visual cortex موسوم به V4 کشف کرده‌اند که چنانچه شخصی در حال تماشای الگویی باشد که چنین توهمی را خلق می‌کند، شلیک می‌کند و زمان تماشای یک الگوی کاملا مشابه که توهم خلق نمی‌کند، آرام می‌نشیند.
این مطالعه نشان می‌دهد طیف متنوعی از گونه‌ها شامل میمون‌ها، گربه‌ها، جغدها، و حتی زنبورهای عسل این توهم را درک می‌کنند. بنابراین، دانشمندان معتقدند آن‌ها محصولات فرعی شیوه‌هایی هستند که مغز برای شناسایی شکارچیان یا طعمه پنهان‌شده در بوته‌ها تکامل داده و این قابلیت دارای ارزش بقای قابل‌توجهی است. گرچه دانشمندان بیش از یک قرن پیش خطوط گمراه‌کننده و توهمی را کشف کردند، فقط طی 30 سال گذشته بوده که مطالعه آن‌ را آغاز کرده‌اند.
آن‌ها مکانیسم‌های درونی را که مغز از آن‌ها برای تفسیر ورودی حسی به کار می‌برد، آشکارسازی می‌کنند. در پستاندارن محرک‌های بصری در پشت مغز و در ناحیه‌ای موسوم به visual cortex پردازش می‌شوند. تلاش‌ها جهت ترسیم این ناحیه نشان‌ داده‌اند که پنج ناحیه مختلف در پشت مغز تشکیل و از V1 تا V5 برچسب‌گذاری شده‌اند.
visual cortex اولیه (V1) محرک‌های واردشده از چشم را می‌گیرد و آن‌ها را توسط تعدادی از ویژگی‌های اساسی شامل جهت‌دهی، رنگ و تنوع فضایی طبقه‌بندی می‌کنند. این ناحیه همچنین اطلاعات را به دو گذرگاه موسوم به جریان‌های dorsal و ventral تقسیم می‌کند. از V1، هر دوی جریان‌ها به سمت ناحیه اصلی visual cortex مسیردهی می‌شوند. V2بسیاری از همان کارکردهای V1 را انجام می‌دهد اما پردازش پیچیده بیشتری را به آن‌ها می‌افزاید. این پردازش شامل تشخیص نابرابری‌ها در سیگنال‌های ورودی از دو چشم است که بینایی دو چشمی را تولید می‌کند.
از V2، یک گذرگاه که گاهی "گذرگاه کجا" نامیده می‌شود، به V5 می‌رود و با مکانیابی شی و کشف حرکت مرتبط است. گذرگاه دیگر که گاهی "گذرگاه چه‌ چیزی" نامیده می‌شود، به V4 می‌رود و با نمایش شی و شکل‌دادن شناخت مرتبط است. مطالعات نشان‌ داده که V4 در هر دو توجه بصری و شناخت شیء دخیل است، بنابراین دانشمندان تصور کردند که شاید در ایجاد با خطوط توهمی نیز نقش دارد. محققان نخست به دنبال نورون‌هایی در V4 بودند که با مکانیابی‌های مختلف در میمونها مرتبط بودند.
زمانی که این نقشه‌ها کامل شدند، آن‌ها میمون‌ها را تشویق کردند به یک صفحه شامل نمونه‌ای از خطوط توهمی موسوم به مربع Kanizsa نگاه کنند. این نمونه شامل ارقام Pac-Man با "دهان‌هایی" بود که گوشه‌های یک مربع را شکل می‌دادند. زمانی که Pac-Men سیاهر‌نگ بر روی یک پس‌زمینه سفید قرار داده می‌شود، مغز مربع روشن و سفیدی را خلق می‌کند که آن‌ها را به هم متصل می‌کند.
هنگامی که میمون‌ها به مربع نگاه می‌کردند، محققان دریافتند که نورون‌هایی که ناحیه‌ای در قسمت وسط Pac-Men را نمایش داده‌اند (ناحیه‌ای که با یک مربع توهمی پوشیده شده بود) شروع به شلیک کردند. با این حال، هنگامی که میمون‌ها همان چهار Pac-Men را با "دهان‌هایشان" به سمت خارج نگاه کردند، (جهتی که توهم را خلق نمی‌کند) این نورون‌های مرکزی خاموش ماندند. به گفته میر، اساسا مغز مانند یک کارآگاه عمل می‌کند و به سرنخ‌هایی در محیط پاسخ می‌گوید و بهترین حدس‌ها را مبنی بر این که این سرنخ ها چگونه با یکدیگر در بهترین حالت تناسب دارند، می‌سازد. با این حال، در حالت توهم‌ها، مغز به نتیجه‌گیری نادرستی می‌رسد.

محققان دانشگاه روچستر واقع در نیویورک با انجام تحقیقی دریافتند که خواب کافی در هنگام شب موجب تقویت سیستم پاک سازی مغز می شود. محققان دریافتند که سیستم پاک سازی مغز که مهمترین وظیفه آن خارج کردن مواد زائد از این بافت حیاتی است، در زمان خواب بیشترین میزان فعالیت را دارد.
محققان معتقدند با توجه به این که فعالیت این سیستم تحت تاثیر ساعت بیولوژیک بدن قرار دارد، می توان با استفاده از داروها روشی را برای فعال سازی یا غیرفعال کردن این سیستم ارایه کرد. چنین کارکردی می تواند زمینه را برای درمان بیماری آلزایمر فراهم کند. بخش اعظم دفع مواد زائد از بدن توسط سیستم لنفاوی انجام می شود. این سیستم، مولکول ها و پاتوژن های معیوب را از بافت ها به جریان خون منتقل می کند تا از طریق خون به مجراهای دیگر بدن برسند و پس از تغییراتی از آن جا خارج شوند؛ اما پاک سازی بافت بسیار حساس مغز توسط سیستم مستقلی انجام می شود که یک سال قبل شناسایی شد . مغز بر خلاف سایر اندام ها از سیستم لنفاوی برای این منظور بهره نمی برد.
سیستم پاک سازی مغز (glymphatic system) متشکل از نوعی سلول موسوم به گلیال است که عملکرد اصلی آن ثابت کردن نورون ها در محل مقتضی است. در این سیستم مایع خاصی بین رگ های مغزی و سلول های گلیال جریان دارد که ترکیبات پروتئینی مضر را از بافت مغز جدا می کند. محققان معتقدند که در هنگام خواب، سلول های گلیال از رگ های مغز جدا می شوند و فضای بیشتری را برای عبور این مایع فراهم می کنند. پس از خواب کامل، عملکرد سیستم پاکسازی تا 60 درصد افزایش می یابد.

گروهي از محققان دانشگاه MIT يک ژن به نام Tet1 را يافته‌اند که در فراموشي خاطرات بد، نقش ايفا مي‌کند و مي‌گويند با افزايش فعاليت اين ژن، مي‌توان کاري کرد که خاطرات بد با سرعت بيشتري از ذهن ما فراموش شوند. محققان متوجه شده‌اند که ميزان ابراز اين ژن با ميزان فراموشي حوادث رابطه دارد و در صورتي که بتوان ميزان بروز اين ژن را بالا برد، يک راه درمان جديد براي استرس پس از سانحه به وجود آمده است. البته در واقع خاطرات ما از حافظه‌مان پاک نمي‌شوند. مدير مرکز تحقيقات يادگيري و حافظه ام آي تي مي‌گويد که بخش قديمي حافظه به ما مي‌گويد که اين مکان خطرناک است و حافظه جديد يادآوري مي‌کند که اينجا امن است. در اين حالت دو انتخاب در حافظه وجود دارد که با يکديگر رقابت مي‌کنند. افزايش ميزان ابراز ژن Tet1 کمک مي‌کند که راحت‌تر انتخاب کنيم کدام حافظه را به ياد بياوريم و کدام يک را مسدود کرده و در لايه‌هاي عميق ذهن مان دفن نماييم. البته فعلا تا تبديل شدن نتيجه اين تحقيقات به يک راه حل عملي و دارويي چند سالي فاصله است. اما انگار به زودي فراموش کردن مشکلات هم کار چندان سختي نخواهد بود.

تحقیقات حاکی از آن است که کودکان بیش فعال مستعد ابتلا به بیماری‌های روده هستند. محققان امریکایی اظهار کردند: کودکان بیش فعال به میزان قابل توجهی مستعد ابتلا به یبوست مزمن و بی‌اختیاری مدفوع هستند. این تحقیق بر روی بیش از 750 هزار کودک انجام گرفت که طی آن محققان دریافتند: یبوست در میان این کودکان تقریبا سه برابر و بی‌اختیاری مدفوع در این کودکان 6 برابر نسبت به سایرین بیشتر است. در ایالات متحده آمریکا، بیش از 8 درصد از کودکان مبتلا به ADHD ( بیش فعالی) تشخیص داده شده‌اند. محققان نیویورکی اظهار کردند: والدین برای جلوگیری از این مشکلات می‌توانند میزان فیبر موجود در رژیم غذایی کودک را افزایش دهند. این بررسی بر روی کودکان 4 تا 12 ساله انجام گرفت که در این میان نزدیک به 33 هزار نفر مبتلا به ADHD بودند. محققان افزودند: 4.1 درصد از کودکان مبتلا به ADHD دچار یبوست هستند و این در حالی است که 1.5 درصد از سایر کودکان مبتلا به این مشکل هستند. همچنین 0.9 درصد از کودکان مبتلا به ADHD دچار بی اختیاری مدفوع در مقایسه با 0.15 درصد از کودکان بدون ADHD نسبت به این عارضه هستند. این تحقیق در مجله Pediatrics منتشر شده است.

خواب نیمروزی کوتاه به افزایش انرژی و هوشیاری در طول روز کمک می‌کند، اما افرادی که خواب نیمروزی طولانی مدت دارند در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارند. این تحقیق توسط متخصصان خواب مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند انجام شده است. در این تحقیق 27 هزار زن و مرد چینی که بیش از یک ساعت خواب نیمروزی داشتند و احتمال اختلالات متابولیسم در این افراد وجود داشت، شرکت کردند.
در این تحقیق مشخص شد خواب نیمروزی تاثیرات متفاوتی در بدن دارد و این تاثیرات بستگی به میزان خواب دارد. نتایج نشان داد خواب نیمروزی طولانی موجب افزایش قند خون و دیابت در حالی که خواب کوتاه، 30 دقیقه و کمتر، موجب کاهش فشارخون می‌شود. «الن لاکسن» محقق این تحقیق اظهار کرد: خواب نیمروزی ممکن است برای برخی افراد مفید باشد، اما نباید چرت زدن طولانی شود. نتایج تحقیقات پیشین نشان داد: خواب کوتاه بعدازظهر موجب افزایش عملکرد شناختی اما خواب طولانی مدت در طول روز موجب بی‌خوابی مزمن شبانه و دیگر مشکلات می‌شود.
شرکت کنندگان این تحقیق افراد بازنشسته بودند که اغلب آنان خواب نیمروزی منظمی داشتند. محققان این افراد را بر اساس میزان خواب به چهار گروه از صفر تا بیش از 60 دقیقه تقسیم کردند. نتایج نشان داد: افرادی که خواب بیش از یک ساعت گزارش دادند، در مقایسه با افرادی که خواب نیمروزی نداشتند در معرض بیشتر خطر پیش دیابت و دیابت قرار داشتند. «لاکسن» تصریح کرد: محققان در گذشته اعلام کردند دیابت ممکن است به دلیل بی‌خوابی شبانه و کم خوابیدن ایجاد شود. اما نتایج تحقیق کنونی نشان می‌دهد خواب نیمروزی طولانی مدت موجب کم خوابی شبانه و افزایش خطر ابتلا به دیابت و اختلال در چرخه 24 ساعته درونی بدن می‌شود و بر آزاد سازی انسولین تاثیر دارد. نتایج این تحقیق در نشریه پزشکی خواب منتشر شده است.

خواب ناکافی و یا خواب زیاد عوارض جانبی نامطلوبی را در حالات عاطفی زنان باردار برجای می‌گذارد. به منظور این پژوهش، محققان دانشگاه مسی نیوزلند، هزار و 114 زن 16 تا 46 ساله را طی آخرین چرخه بارداری مورد بررسی قرار دادند. طی ارزیابی‌های انجام شده در این پژوهش، خواب ناکافی و یا خواب زیاد طی دوران بارداری می‌تواند چندین مشکل سلامتی را به همراه داشته باشد؛ دیابت و افسردگی پس از زایمان، افزایش نیاز به زایمان طولانی مدت و سزارین از عوارض این دو مولفه ذکر شده است. محققان دریافته‌اند خطر افسردگی برای زنانی که در اواخر دوران بارداری خواب مناسبی ندارند، افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، اختلالات خواب روند زایمان را تحت تاثیر منفی قرار داده و ممکن است خطر سزارین اورژانسی را افزایش دهد. این پژوهش در مجله «Massey’s College of Health» منتشر شده است.

دانشمندان مدعی‌اند کودکان به بزرگسالان دارای چهره‌های جذاب در مقایسه با افراد غیرجذاب، اعتماد بیشتری دارند. به گفته ایگور باسکاندزیف از دانشگاه کلارک و دانشگاه هاروارد، زمانی که کودکان در مورد جهان یاد می‌گیرند، به شدت به اطلاعاتی که توسط دیگر افراد به آن‌ها ارائه می‌شود، متکی‌اند. مطالعات پیشین نشان‌ داده‌اند کودکان می‌توانند تحت تاثیر طیفی از مولفه‌ها از جمله این که آیا فرد بزرگسال در گذشته اطلاعات درستی ارائه داده‌ یا این که آیا چنین فردی برای وی آشنا است یا خیر، قرار گیرند. هدف از تحقیق حاضر بررسی این نکته بود که آیا کودکان به یک غریبه جذاب بیشتر اعتماد می‌کنند یا یک غربیه غیرجذاب؟
در پژوهش انجام‌شده گروهی از 32 کودک بین سنین چهار تا پنج سال در معرض 12 عکس متعلق به زنان سفیدپوست بین سنین 18 و 29 سال قرار گرفتند. تصاویر پیش‌تر توسط گروهی از 40 نفر دانشجوی فارغ التحصیل‌نشده و از میان 46 عکس گزینش شده بود. در این میان، فقط تصاویری که از دیدگاه کودکان پایین‌ترین میزان و بالاترین میزان جذابیت را داشتند، انتخاب شدند.
به هر کودک تصاویری از شش شیء جدید نشان داده و از وی خواسته شد که اشیا را نامگذاری کند. برای آگاهی از این که آیا حدس کودک درست بوده یا خیر، به پیشنهاد محقق حاضر، وی باید از یکی از دو فرد موجود در تصاویر ارائه‌شده در این خصوص می‌پرسید. در این نقطه به کودک دو عکس جذاب و غیرجذاب نشان داده شد و از وی خواسته شد حدس بزند که کدام فرد پاسخ را می‌داند. پس از انتخاب عکس، آنچه که هر شخص در مورد ماهیت شیء گفته بود، به کودک نشان داده و از وی خواسته شد حدس بزند که کدام‌ یک درست می‌گوید.
نتایج نشان داد بیشتر کودکان به ویژه دختران، ابتدا چهره جذاب را انتخاب کردند و هر دوی دختران و پسران بیشتر به پاسخ چهره جذاب‌تر اعتماد کردند. هنوز دلایل آشکاری دال بر این که چرا افراد جذاب‌ در خصوص برچسب‌های شیء آگاه‌تر به نظر می‌رسیدند، وجود ندارد. تحقیقات بیشتری در خصوص این موضوع باید صورت گیرد که آیا کودکان حتی زمانی که مدارکی دال بر این موضوع در دست دارند که چهره جذاب‌تر غیرقابل‌اعتماد است و این که اطلاع‌دهنده غیرجذاب فردی قابل اعتماد است، به اعتمادکردن به چهره جذاب‌تر ادامه می‌دهند.

نتایج تحقیقات جدید توسط محققان آلمانی نشان می‌دهد: شستن دستها به تقویت اعتماد به نفس و دور کردن حس شکست در افراد کمک می‌کند. دکتر «کای کاسپر» از محققان دانشگاه کلن تأثیر شستن بدن پس از یک رویداد بد را مورد ارزیابی قرار داد که نتایج این مطالعه نشان می‌دهد، افرادی که پس از شکست در یک کار دستهای خود را می‌شویند، از حس اعتماد به نفس بیشتری برخودار بوده و قادر به تکمیل کار در دفعات بعدی هستند.
در این مطالعه 98 نفر به سه گروه تقسیم شدند که در مرحله نخست از دو گروه خواسته شد یک کار پیچیده را حل کنند. با شکست هر دو گروه در این مرحله، از یک گروه خواسته شد که دستهای خود را پیش از انجام کار بشویند؛ هر دو گروه نسبت به انجام مجدد کار در مرحله بعد خوش‌بین بودند، اما میزان خوش‌بینی گروهی که دستهای خود را شسته بودند بیشتر از گروه دیگر بود. به گفته دکتر «کاسپر»، تمیز کردن و شست وشوی فیزیکی پس از تجربه یک شکست، باعث دور کردن احساسات منفی شده و به تلاش بیشتر برای انجام بهتر کار در مراحل بعدی منجر می‌شود. نتایج این مطالعه در مجله Social Psychological and Personality Science منتشر شده است.

محققان انگلیسی حسگر جدیدی را توسعه داده‌اند که با قرار گرفتن در پایه‌های تختخواب، وضعیت چرخه خواب شبانگاهی فرد را مورد بررسی قرار می‌دهد. دستگاه Bed Scales مجموعه‌یی از حسگرهاست که در پایه‌های تختخواب قرار داده شده و علاوه بر بررسی چرخه خواب شبانگاهی، تغییرات وزن در هنگام خواب را اندازه گیری می‌کند. این دستگاه همچنین از قابلیت بیدار کردن فرد در دوره خواب سبک برای پیشگیری از بی‌خوابی در نیمه شب برخوردار است. بر خلاف دستگاه‌های پوشیدنی مانند Fibit، FuelBand یا حسگرهایی که زیر بالش یا تشک قرار داده می‌شوند، کاربر در هنگام خواب از هیچ وسیله خاصی استفاده نکرده و حسگرها در قسمت پایه تخت براحتی وضعیت چرخه خواب شبانگاهی را بررسی می‌کنند. محققان شرکت Genetrainer بدنبال جذب سرمایه برای تجاری‌سازی طرح حسگر خواب هستند.

دانشمندان دانشگاه کلمبیای انگلستان معتقدند نوعی ژن می‌تواند ایجاد نگرش‌ منفی را بیش از جنبه مثبت آن برای حاملانش به همراه داشته باشد. در مطالعه انجام‌شده 207 شرکت‌کننده برای داشتن ژنی موسوم به ADRA2B آزمایش شدند. این مولفه پیش‌تر با توانایی فزاینده برای کدبندی‌ خاطره‌های عاطفی مرتبط بوده است. در این تحقیق مجموعه‌ 84 واژه در فلش‌های سریع به شرکت‌کنندگان نشان داده شد که این لغات برای برانگیختن عواطف مثبت، منفی و خنثی طراحی شده‌ بودند. محققان پلک‌زدن همراه با توجه را به عنوان آزمایش درک از واژگان در نظر گرفتند.
آن‌ها دریافتند افراد در شناسایی لغت‌های ارائه‌شده و فقط در کسری از ثانیه پس از لغت دیگر مشکل داشتند، اما زمانی که واژه دوم دارای اهمیت عاطفی بود، سوژه‌ها در درک شناسایی آن بهتر عمل کردند. در این آزمایش تمامی شرکت‌کنندگان هوشیاری افزایش‌یافته‌ای را از واژگان دارای بار عاطفی در مقایسه با لغات خنثی از خود بروز دادند. اما افراد دارای این نوع ژن بسیار بیشتر احتمال داشت تا واژگان منفی و نه لغات مثبت را درک کنند و این به مفهوم آن است که فیلتر عاطفی آن‌ها به سمت محرک‌های منفی بیشتر تنظیم شده است.
حاملان ADRA2B به ویژه تعصبات حسی را در قالب جوانب تهدیدکننده یا منفی از جهان نشان دادند. به گفته ربکا تاد، رهبر ارشد این مطالعه و پروفسور روانشناسی دانشگاه کلمبیا، این یافته‌ها نشان می‌دهد افراد جوانب عاطفی جهان را نسبتا از خلال عینک‌های ژنتیکی می‌نگرند و این که متغیرهای زیستی در سطح ژنتیکی می‌توانند نقش مهمی را در تفاوت‌های فردی در درک از دنیا ایفا کنند. با این حال، تمامی سوژه‌های حاضر در این مطالعه دانشجویان قفقازی دانشگاه تورنتو بودند و این نمونه‌ موردی نمی‌تواند مشت نمونه خروار باشد. مطالعات پیشین نشان داده‌ا‌ند این نوع متغیر ژنتیکی در 30 درصد جمعیت سفیدپوست وجود دارد و گستردگی آن می‌تواند در میان دیگر قومیت‌ها متغیر باشد. تحقیقات بیشتری باید در خصوص میزان اثرگذاری این ژن در میان گروه‌های مختلف صورت گیرد.

دانشمندان مي گويند افسردگي مي تواند خطر ابتلا به بيماري پاركينسون را تا سه برابر افزايش دهد. نتايج تحقيقات دانشمندان تايواني نشان مي دهد افسردگي خطر ابتلا به پاركينسون را افزايش مي هد.
در اين پژوهش كه ۱۰ سال به طول انجاميد، پرونده پزشكي ۴ هزار و ۶۳۴ بيمار مبتلا به افسردگي و ۱۸ هزار و ۵۴۴ نفر انسان سالم مورد بررسي قرار گرفت.
تجزيه و تحليل نتايج به دست آمده نشان مي دهد ۱.۴۲ درصد از افراد مبتلا به افسردگي در سنين بالا دچار بيماري پاركينسون شدند؛ در حالي كه اين آمار در ميان شركت كنندگان سالم تنها ۰.۵۲ درصد بود. به گفته محققان، افراد مبتلا به افسردگي ۳.۲۴ برابر بيشتر از ديگران احتمال ابتلا به بيماري پاركينسون را دارند. با اين حال، دانشمندان هنوز نمي دانند كه آيا افسردگي علامت اوليه بيماري عصبي و يا دليل اين بيماري است.
پيش از اين نيز ارتباط افسردگي با طيف وسيعي از بيماري ها از جمله سرطان و سكته مغزي كشف شده بود. بيماري پاركينسون ، بيماري لرزش در وضعيت استراحت است كه شيوع آن بيشتر در سنين پيري است اما در جوانان هم ديده مي‌ شود. اين بيماري بر اثر از بين رفتن سلول‌ هاي ترشح كننده دوپامين (كه يك انتقال دهنده عصبي) است، رخ مي‌ دهد. از علايم اين بيماري مي توان ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، كندي حركات، سختي و خشك شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل را نام برد. اين يافته جديد در مجله آنلاين (Neurology) به چاپ رسيده است.

به گفته محققان طلاق علاوه بر مشكلات روحي، مشكلات جسمي فراواني را براي مردان به وجود مي آورد. محققان آمريكايي مي گويند مرداني كه ازدواجشان به جدايي ختم مي شود، بيش از ديگران در خطر مرگ زودرس، مصرف مواد مخدر و افسردگي قرار دارند و اغلب از حمايت هاي اجتماعي نيز بي بهره اند. محققان آمريكايي مي گويند مردان مطلقه و مجرد به دليل رفتار هاي پرخطر پس از جدايي، ۳۹ درصد بيشتر از مردان متاهل در معرض خطر خودكشي قرار دارند. دكتر دانيل فليكس از دانشگاه نبراسكا، محقق اين پروژه در اين مورد گفت: پزشكان بايد مشكلات سلامتي مرتبط با طلاق را در مردان شناسايي كنند. به گفته اين محقق بد خوابي، دردهاي شكمي مزمن، مصرف بيش از اندازه الكل و همچنين مشكلات اجتماعي در برخورد با رييس و همكاران از مشكلات مردان مطلقه است. به گفته محققان تصوير رايج در بسياري از فرهنگ ها و رسانه ها، مردان را افرادي محكم، مقاوم و انعطاف پذيرتر از زنان نشان مي دهد. اما در حقيقت مردان در برابر مشكلات روانشناختي و اتفاقات بد زندگي مثل طلاق، ورشكستگي، جنگ و از دست دادن عزيزان به شدت تحت تاثير قرار مي گيرند. نتايج اين تحقيق در نشريه (Mens Health) منتشر شده است.

نتايج تحقيقات دانشمندان دانشگاه شيكاگوي آمريكا نشان مي دهد كه ۶ تا ۸ ساعت خواب شبانه خطر ابتلا به مشكلات قلبي و سكته مغزي را تا حد زيادي كاهش مي دهد. محققان دريافتند افرادي كه كمتر از ۶ ساعت در شب مي خوابند، ۲ برابر بيشتر از افرادي كه بين ۶ تا ۸ ساعت مي خوابند، با احتمال حمله قلبي يا سكته مغزي روبه رو هستند. اين افراد همچنين دو سوم بيشتر از ديگران به نارسايي احتقاني قلب (ازدست دادن توانايي قلب براي پمپاژ خون به سراسر بدن) دچار مي شوند.
محققان خوابيدن بيش از ۸ ساعت در شب را نيز براي سلامت افراد مضر مي دانند و بر اين باورند كه خواب بيش از ۸ ساعت خطر ابتلا به آنژين صدري (ايجاد درد در قفسه سينه به دليل نرسيدن اكسيژن كافي به ماهيچه هاي قلبي) را ۲برابر مي كند و ۱۹ درصد احتمال ابتلا به بيماري عروق كرونر (گرفتگي عروق قلبي) را افزايش مي دهد.
دانشمندان اين نتايج را در مطالعه اي بر روي مدت زمان خواب ۶ هزار و ۵۳۸ نفر كه دستكم يك بار مشكل قلبي را تجربه كرده بودند، به دست آورده اند. شركت كنندگان كه همگي حدود ۶۰ سال سن داشتند، پرسشنامه اي را پركردند كه بررسي نتايج آن نشان داد اين افراد به طور متوسط كمتر از ۷ ساعت در شب مي خوابند. عوامل ديگري كه خطر بيماري هاي قلبي وعروقي را افزايش مي دهد نظير شاخص توده بدن، كلسترول خون بالا، سيگار كشيدن، فشار خون، آپنه خواب (توقف تنفس در هنگام خواب) و سابقه خانوادگي نيز در اين تحقيق بررسي شده است.
دانشمندان بر اين باورند كه الگوهاي خواب آشفته مي تواند اثرات گسترده اي بر سوخت و ساز، سيستم ايمني و تنظيم هورمون هاي بدن داشته باشد. خواب كم سطح هورمون استرس و كورتيزول، فشار خون، بيش فعالي سيستم عصبي سمپاتيك و التهاب بدن را افزايش مي دهد. اين نخستين باري است كه رابطه بين مدت زمان خواب در رابطه با پنج مشكل قلبي و عروقي مختلف كشف شده است و هنوز دليل اين ارتباط نامشخص است. اين يافته جديد محققان در مجله آنلاين (Clinical Cardiology) به چاپ رسيده است.

دارو‌‌هاي خواب‌آور معمولا بي‌ضرر نيستند. گمان مي‌رود که آنها اعتياد آورند و استفاده از آنها همراه با عوارض جانبي شديدي است. حال دانشمندان به دنبال کشف موادي هستند که کمترين تاثير را روي عصب‌هاي مغزي مي‌گذارند. باوجود اينکه داروهاي بنزوديازپين‌ هنوز در بازار به فروش مي‌روند، در اين ميان دارو‌هاي بهتري وارد بازار شده‌اند. مواردي چون Zolpidem و Zopliclon نيز بر فرستنده‌هاي «گابا» تاثير مي‌گذارند، اما تنها به يک گروه خاصي از آنها. همين امر باعث مي‌شود که اين مواد عوارض جانبي زيادي نداشته باشند. اما در کل، دارو‌هاي خواب‌آور هميشه همراه با عوارض جانبي هستند. بيماران در فرداي روز مصرف، احساس خستگي مي‌کنند و قادر به تمرکز حواس و براي مثال رانندگي نيستند. حتي اگر کسي بيشتر از ? هفته از چنين موادي استفاده کند، اين خطر را دارد که ديگر بدون اين دارو‌ها خواب نداشته باشد. نهايتا خيلي از داروهاي خواب‌آور اثر خود را پس از مرور زمان از دست مي‌دهند. بر جديدترين کشف دانشمندان، استفاده از گيرنده عصبي Orexin مي‌تواند کمترين عوارض جانبي را داشته باشد. جيسن اوسلانر مي‌گويد: «ميزان Orexin در روز افزايش مي‌يابد، تا اينکه انسان بتواند بيدار بماند و در شب کاهش مي‌يابد، تا اينکه او بتواند بخوابد.» پژوهشگران قصد دارند دارويي توليد کنند که از توليد Orexin در شب جلوگيري کند. در نهايت به گفته پژوهشگران، دارو‌هاي خواب‌آور يک راه حل دائمي نيستند و بيمار را شفا نمي‌بخشند. اين داروها دليل پيدايش بي‌خوابي را از بين نمي‌برند، بلکه تنها ناراحتي ناشي از آن را به طور موقت بر طرف مي‌کنند.

بر اساس تحقیقات جدید احساسات موجب تقویت حافظه می‌شود. براساس این تحقیق تجربیات منفی موجب افزایش شکل‌گیری حافظه مکانی (بخشی از حافظه که مسوول ثبت اطلاعات محیط اطراف فرد و جابجایی‌های فضایی است) می‌شود. محققان دریافتند تصورات منفی با فعالیت مکان خاص در قشر پاراهیپوکامپال ناحیه‌ای در مغز که مسوول شکل‌گیری حافظه فضایی است، ارتباط دارد. محقق این تحقیق دکتر الیوربیومنن از موسسه مغز کوئینزلند استرالیا اظهار کرد: این افزایش به‌طور غیر ارادی روی می‌دهد بدون اینکه حتی فرد آگاه شود که تصورات منفی بر حافظه وی تاثیرگذار است.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد احساسات می‌تواند تاثیر بسزایی بر حافظه فضایی ما در مکان داشته باشد. در این تحقیق محققان «خانه‌ مجازی» ساختند و حوادث هر اتاق بی‌ارتباط با موضوع جست‌وجو در خانه و رویدادهای متفاوت برای واکنش‌های احساسی خاصی مثبت، منفی و بیطرفانه طراحی شده ‌بود. این رویدادها براساس سیستم تصاویر تاثیرگذار بین‌المللی و شامل صحنه‌های مهیج حمله، تهدید و همچنین تصاویر خوشایندتر بود.
یک روز بعد از جست‌وجو در خانه مجازی از شرکت‌کنندگان درخواست شد بدون تصورات احساسی تصویر ذهنی از خانه داشته باشند و محققان تصورات مغز آنان را با اسکن ام.آر.ای بررسی ‌کردند. نتایج نشان داد انگیختگی عاطفی با افزایش فعالیت قشر پاراهیپوکامپال مرتبط و بر حافظه تاثیرگذار است. نتایج این تحقیق در نشریه علوم اعصاب شناختی منتشر شده ‌است.

محققان انگلیسی دریافتند مصرف برخی از استاتین‌های تجویز شده می‌تواند حافظه را مختل کند. روزانه حدود 6 تا هفت میلیون نفر در انگلستان برای کاهش کلسترول خون انواع استاتین‌ها را مصرف می‌کنند اما برخی از این بیماران پس از شروع درمان، از تاثیر منفی این دارو بر حافظه خود شکایت دارند. دانشمندان دانشگاه بریستول انگلستان اثرات دو استاتین تجویزی به نام آتورواستاتین و پراواستاتین را بر روی موش‌ها آزمایش کردند. نتایج این تحقیق نشان داد پراواستاتین اثرات منفی بر عملکرد حافظه داشت اما با این حال آتورواستاتین با نام تجاری لیپیتور هیچ اثر منفی نداشت. بر اساس یافته‌های این تحقیق مصرف پراواستاتین باعث ایجاد اختلال در یادگیری و حافظه موش‌ها شد. به گفته محققان اثرات نامطلوب پراواستاتین را می‌توان با قطع دارو از بین برد. نتایج این مطالعه در مجله PLOS ONE منتشر شد.

محققان نشان‌ داده‌اند چگونه استرس و اضطراب می‌تواند مغز را بازچینی و مراکز عاطفه و پردازش بویایی را بهم مرتبط و تجربه فرد از جهان را دستخوش تغییر کند. در اصطلاحات تکاملی، بو در میان قدیمی‌ترین حس‌ها قرار دارد و در میان حیوانات و انسان‌ها، بویایی تاثیر مهمی را اعمال می‌کند، زیرا مغز به طور آگاهانه و ناآگاهانه جریان مداوم مولکول‌های بویی را که به آن می‌رسد، پردازش می‌کند.
درحالیکه بوها (چه بوی جوراب یا بوی خوش نان پخته) عواطف را تحریک می‌کنند، این که آن‌ها چگونه از لحاظ زیستی بر مراکز عاطفی مغز انسان، تحریک عشق یا نفرت تاثیر می‌گذارند، همواره یک معما بوده است. هم‌اکنون محققان با استفاده از فناوری‌های جدید و قدرتمند تصویربرداری از مغز، در حال رمزگشایی از این معما هستند. این دانشمندان به رهبری ون لی، پروفسور روانشناسی دانشگاه ویسکونسین- مادیسون، نشان داده‌اند مغزهای سوژه‌های انسانی تحت اضطراب اغواشده (توسط توزیع تصاویر و متونی مانند تصادف‌های خودرو و جنگ) بوهای خنثی را به بوهای مستعفن تبدیل کرده و بازخوردی را تغذیه می‌کنند که می‌تواند افسردگی را افرایش داده و به مباحث بالینی از جمله اضطراب و افسردگی منجر شود.
این یافته‌ها مهم هستند و به دانشمندان در درک ماهیت پویای بو و بیولوژی اضطراب کمک می‌کند، زیرا مغز خود را تحت شرایط استرس‌آور بازچینش کرده و احساسات و عواطف منفی را تقویت می‌کند. به گفته لی، پس از تحریک اضطراب، بوهای خنثی به وضوح منفی می‌شوند و افرادی که افرایش در اضطراب را تجربه می‌کنند، کاهش در خوشایندی درک‌شده بوها را از خود بروز می‌دهند و با افزایش اضطراب، این بو منفی‌تر می‌شود. تیم علمی لی با استفاده از تکنیک‌های رفتاری و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی (fMRI) مغزهای سوژه‌های انسانی را با اضطراب اغواشده حین پردازش بوهای خنثی شناخته‌شده بررسی کردند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی، فناوری است که پزشکان و محققان را قادر به مطالعه عملکرد مغز حین عمل می‌کند.
در این مطالعه پیش از ورود به ام ار آی، سوژه‌ها در معرض بوهای خنثی قرار گرفتند و آن‌ها را ارزیابی کردند. در ام آر آی صفحات از خلال مجموعه‌ای از بوها و متون توزیع‌شده می‌چرخید. در طول آزمایش، تیم ویسکونسین مشاهده کرد که دو مدار مجزا و مستقل مغز (مدار پردازش بویایی و مدار پردازش عواطف) تحت شرایط اضطراب به یکدیگر مرتبط می‌شوند. پس از تحریک اضطراب و پردازش تصویری، بار دیگر از سوژه‌ها خواسته شد پنل بوهای خنثی را ارزیابی کنند و اکثر آن‌ها واکنش‌های منفی را به بوهایی که پیش‌تر به عنوان خنثی ارزیابی کرده بودند، نشان دادند.
در پردازش بوی معمولی، این معمولا سیستم بویایی است که فعال می‌شود، اما هنگامی که شخصی مضطرب می‌شود، سیستم عاطفی به بخشی از جریان پردازنده بویایی تبدیل می‌شود. گرچه این دو سیستم مغز درست در کنار یکدیگر واقع شده‌اند، تحت شرایط نرمال، پل‌زنی محدودی بین آن‌ها برقرار است؛ با این حال، تحت شرایط اضطراب اغواشده، تیم ویسکونسین ظهور شبکه‌ای منسجم بین این دو سیستم را مشاهده کرد.
این نتایج می‌تواند دارای مفاهیمی بالینی باشند، زیرا مکانیسم‌های بیولوژیکی را که در طول بازه‌های زمانی استرس نقش بازی می‌کنند، آشکارسازی می‌کنند. انسان‌ها زمانی که با استرس روبرو می‌شوند، جهان را به صورت منفی‌تری تجربه می‌کنند و بوهای محیط در بافت استرس ناخوشایند به نظر می‌رسند. این موضوع می‌تواند به‌صورت بالقوه‌ای به سطح بالاتری از اختلالات عاطفی با ظهور استرس حسی مبهم بیانجامد. جزئیات این مطالعه در مجله Journal of Neuroscience منتشر می‌شود.

تحقيقات اخير محققان دانشگاه نورث وسترن شيكاگو نشان مي دهد خواب درماني خاطرات بد را تغيير مي دهد و در اين زمينه كاهش ترس به هنگام خواب مي تواند اضطراب را هنگام بيداري كاهش دهد. محققان براي اين تحقيق و توليد خاطرات ترسناك، به ۱۵ شركت كننده در اين آزمايش شوك خفيف الكتريكي وارد كردند و آن ها را در معرض بوهاي طبيعي نظير بوي نعنا و ليمو قرار دادند. هركدام از بوها با يك تصوير از يك چهره و برخي ديگر با يك شوك الكترونيكي كوچك همراه شد. سپس مغز داوطلبان از طريق اسكنرهاي ام آر آي MRI مورد بررسي قرار گرفت و تغييرات تعريق داوطلبان با حسگرهاي پوست بررسي شد. سپس شركت كنندگان به مدت ۴۰ دقيقه خارج از اسكنر به خواب رفتند و بدون شوك الكتريكي در معرض يكي از بوهاي شرطي شده قرار گرفتند.
محققان با بررسي حسگر پوست دريافتند بو در مرحله اول يك پاسخ ترس ايجاد مي كند ولي با افزايش اين بو، پاسخ ترس كمرنگ تر مي شود. سپس داوطلبان بعد از بيداري تصاوير چهره ها را مشاهده كردند و اندازه گيري حسگر تعريق پوست و اسكن هاي ام آر آي MRI نشان داد كه پاسخ ترس به چهره هاي مرتبط با بوهايي كه هنگام خواب به مشام داوطلبان رسيده بود، نسبت به ساير چهره ها و بوها كمتر به نظر مي رسد.
در حالي كه يك گروه شاهد كه با وضعيت مشابه شرطي شده بود اما به جاي خواب يك فيلم ترسناك تماشا كرده بودند، هيچ تغييري در پاسخ هاي ترس نداشتند. به گفته دانشمندان اسكن هاي ام آر آي MRI پس از خواب داوطلبان، الگوهاي كاملا متفاوتي از فعاليت مغز را نسبت به زمان مشاهده چهره ها نشان مي دهد. نتايج اين تحقيق جديد كه در نشريه (Nature Neuroscience۱) به چاپ رسيده نشان مي دهد اين روش مي تواند براي درمان اختلالات رواني مانند ترس و اختلالات استرس مورد استفاده قرار گيرد.

متخصصان مغز و اعصاب موسسه فناوری ماساچوست بر این باورند که توانسته‌اند گام دیگری به سوی حذف خاطرات بد از ذهن بردارند. محققان بر این باورند که توانسته‌اند ژن Tet1 را شناسایی کنند که نقش شگفت‌انگیز «انقراض حافظه» را ایفا می‌کند. این فرآیند که در زمان جابجایی خاطرات کهنه با خاطرات جدید اتفاق می‌افتد، به عنوان یک کلید برای ورود به مرحله‌ای شناخته شده که در آن خاطرات را می‌توان کنترل و حتی به طور کامل حذف کرد.
به گفته محققان، اگر بتوان راهی را برای تقویت فعالیت این ژن پیدا کرد، می‌تواند به پیشرفتهای پزشکی مانند ترمیم خاطرات افراد مبتلا به اختلال تنش‌زای پس از رویداد منجر شود. محققان در پژوهش خود به مقایسه رفتار یادگیری موشهای دارای ژن Tet1 و موشهای دارای نسخه مهار شده یا خاموش آن پرداختند. به هر دو گروه با ارائه شوکهای الکتریکی ملایم آموزش داده شد تا از قفسهای خاص بترسند. موشهای بدون این ژن مانند موشهای عادی یاد گرفتند تا قفسها را با شوک همراه بدانند اما زمانی که محققان آنها را در همان قفس بدون شوک قرار دادند، دو گروه از رفتار متفاوتی برخوردار بودند.
دانشمندان در کمال شگفتی دریافتند که موشهای دارای ژن Tet1 از قفس نمی‌ترسند چرا که حافظه قدیمی آنها از درد با حافظه جدید جایگزین شده بود. این در حالیست که موشهای بدون این ژن که حافظه‌شان جایگزین نشده بود، همچنان از این تجربه می‌ترسیدند. اکنون محققان قصد دارند راهی برای ارتقای فعالیت این ژن پیدا کنند تا بتوانند به افراد معتاد یا اختلالات مرتبط با خاطرات بد کمک کنند.

بر اساس تحقیقات جدید، رژیم غذایی سالم موجب کاهش خطر افسردگی شدید می‌شود در حالی‌که مصرف تنقلات نقش بسزایی در گسترش افسردگی دارد. محققان دانشگاه فنلاند شرقی، رژیم غذایی، وزن و علائم افسردگی بیش از 2000 مرد را طی 13 سال مورد بررسی قرار دادند. آنان دریافتند رژیم غذایی حاوی مواد غیرمغذی در مقایسه با عادات غذایی بهتر موجب مشکلات در سلامت روان می‌شود. محقق این تحقیق Anu Ruusuunen اظهارکرد: این تحقیق این فرضیه را که رژیم غذایی نه تنها در از بین بردن افسردگی بلکه در پیشگیری از آن نیز مهم است را تایید می‌کند. نتایج نشان می‌دهد: رژیم غذایی غنی از سبزیجات، میوه‌ها، انواع توت‌ها، غلات سبوس‌دار، مرغ، ماهی وپنیر کم چرب میزان افسردگی و علائم آن را کاهش می‌دهد. همچنین مصرف قهوه نیز در کاهش افسردگی موثر است.
اما مصرف مقدار زیاد سوسیس، گوشت‌های فرآوری‌شده، تنقلات و دسرهای شیرین، نوشیدنی‌های شیرین، مواد غذایی صنعتی، نان سفید و سیب‌زمینی پخته فرآوری شده موجب افزایش افسردگی و علائم آن می‌شود. افسردگی از طریق درمان روانی و پزشکی بهبود می‌یابد اما محققان توصیه می‌کنند رژیم غذایی سالم و سبک زندگی از عوامل اصلی در درمان و پیشگیری از افسردگی است. نتایج این تحقیق در نشریه Public Health Nutrition and Diabetic Medicine منتشر شده ‌است.

محققان يک سري از بيومارکرهاي RNA را در خون يافته‌اند که مي‌تواند براي انجام تستي مورد استفاده قرار گيرند که خطر احتمال خودکشي يک فرد را قبل از اقدام به اين کار مورد ارزيابي قرار دهند. Mediدر اين مطالعه پژوهشگران گروه بزرگي از مردان را که از 4 مطالعه کوهورت انتخاب کرده بودند، در طول 3 سال مورد ارزيابي قرار دادند. تمامي اين افراد با تشخيص اختلال دوقطبي تحت بررسي بودند. اين بيماران بارها مورد مصاحبه قرار گرفتند: يک بار در ابتداي مطالعه و تا سه بار نيز در طول مطالعه که هربار نيز آزمايش خون از آنها گرفته مي‌شد. در طول هر مصاحبه براساس Hamilton Rating Scale for Depression-17 به آنها نمره داده مي‌شد. در اين سيستم، احساس خودکشي در فرد سطح‌بندي مي‌شود. محققان سپس خون افراد شرکت کننده را مورد آزمايش قرار دادند. اين افراد تمايل شديدي را به انجام خودکشي تا عدم علاقه به انجام اين کار ابراز کرده‌ بودند. نتايج نهايي حاکي از آن بود که تفاوت‌هاي ژنتيکي قابل توجهي ميان بيماراني که به شدت به خودکشي فکر مي‌کردند و آنهايي که تمايلي به اين کار نشان نمي‌دادند وجود داشت. آنها همچنين مارکر SAT1 را در خون بيماران يافتند که تحت نام «سيگنال بيولوژيکي» نام گرفته که مرتبط با افکار خودکشي است. در حمايت از يافته‌هايشان، محققان نمونه خون بيماراني را مورد ارزيابي قرار دادند که به خودکشي اقدام کرده بودند. نمونه خون آنها نيز نشان داد که مارکر SAT1 در خون آنها نيز افزايش يافته بوده است. در ادامه مطالعه، نمونه خون دو گروه ديگر از بيماران مورد ارزيابي قرار گرفت. آنها دريافتند که سطح بالاي خوني اين مارکر مخصوص با احتمال بستري شدن در بيمارستان به دليل خودکشي در آينده مرتبط است. محقق ارشد اين مطالعه معتقد است که خودکشي معضلي بزرگ در حوزه روانپزشکي است و بسيارند بيماراني که در مصاحبه‌هايشان حرفي از افکار خودکشي نمي‌زنند، بنابراين نمي‌توان براي آنها کاري کرد. بنابراين بايد به دنبال راه‌هاي ديگري براي تشخيص زودهنگام احتمال اقدام به خودکشي بود.
دانشمندان در ادامه مقاله خود متذکر مي‌شوند که اگرچه اين بيومارکرها مي‌توانند براي تشخيص احتمال انجام خودکشي مورد استفاده قرار گيرند، بايد توجه داشت که اين تست تنها روي مردان انجام شده و مسلما تفاوت‌هاي جنسيتي نيز ميان بيماران ديده مي‌شود. بنابراين انجام مطالعه‌هاي بيشتر روي زنان نيز مورد لزوم است. همچنين بررسي دو گروه از بيماران زن و مرد و توجه به اختلاف‌هاي آنها. در پايان محققان اميدوارند که اين بيومارکرها همراه با ديگر ابزار تشخيص تحت بررسي، مانند تست‌هاي نوروسايکولوژيکي و چک‌ليست‌هاي  اجتماعي ـ جمعيت‌شناختي به تشخيص بيماران در معرض خطر اقدام به خودکشي کمک شاياني نمايد و به اين ترتيب بتواند زندگي‌هاي زيادي را نجات دهد.

دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در ایریون دریافته‌اند که تحریک منطقه خاصی از مغز می‌تواند خاطرات خاص را در حافظه نگهدارد. محققان دریافتند که با تغییر سلولهای مغزی در قشر مخ می‌توان مغز را برای ذخیره چیزی به عنوان حافظه فریب داد. این یافته‌ها می‌توانند به راه‌های جدید برای درک و درمان اختلالات حافظه منجر شود. محققان به بررسی چگونگی شکل‌گیری حافظه برای این کشف خود پرداختند. آنها سپس نشان دادند که با تغییر سلولهای قشر مخ که حافظه خاص پیش‌بینی شده را تولید می‌کند، می‌توان این خاطره تقلبی را ذخیره کرد. این اولین شاهد از امکان تولید خاطرات از طریق دستکاری مستقیم قشر مغز است. این پژوهش در مجله Neuroscience منتشر شده است.

تیمی از محققان فرانسوی بر این باورند که خواب‌دیدن در اساسی‌ترین نوع خود، توسط brainstem مغز ایجاد می‌شود. این ارگان بخشی از مغز و به نخاع متصل است و نقش مهمی را در تنظیم خواب (فرایندی «پایین-به-بالا» و نه نتیجه عملکردهای بالاتر مغز) ایفا می‌کند.
محققان حاضر در این مطالعه بیماران مبتلا به نارسایی «فعالسازی خودکار» (auto-activation) را بررسی کردند. فعالسازی خودکار سندرومی است که مشخصه آن بی‌تفاوتی شدید است. افراد دارای این نارسایی، توانایی فعال‌کردن آنی هر نوع فرایند شناختی یا عاطفی را از دست می‌دهند. آن‌ها دارای هیچ نوع فکری نیستند و اغلب به آرامی تمامی روز را در یک مکان و بدون صحبت‌کردن یا حرکت‌کردن می‌نشینند. چنانچه فردی آن‌ها را تحریک کند، می‌توانند به سوال‌ها پاسخ گفته و خاطرات را به یاد آورند، اما در صورتی که به حال خود رها شوند، ذهن آن‌ها خالی می‌ماند. در صورتی که این بیماران دارای افکار آنی نیستند، این سوال مطرح است که آیا آ‌ن‌ها خواب می‌بینند؟
در این تحقیق از 13 سوژه مبتلا به نارسایی و 13 سوژه کنترل خواسته شد که یک دفتریاداشت خواب داشته باشند. محققان سپس این دفترها را برای طولانی‌بودن، پیچیدگی و عجیب‌بودن آن‌ها تحلیل کردند. در نهایت، تمامی بیماران مبتلا به این نارسایی خواب‌دیدن را گزارش نکردند، اما تعدادی از آن‌ها این عمل را انجام دادند.
افرادی که خواب دیدن را گزارش کرده بودند (فقط چهار نفر از 13 نفر)، خواب‌های کوتاه‌تر و غیرعجیب‌تر را در مقایسه با گروه کنترل داشتند. گروه کنترل خواب‌هایی با سناریوهای نرمال مانند راه‌رفتن را داشتند. بیمارانی که در طول روز دارای افکار آنی نبودند، می‌توانند هنگام خواب این افکار را داشته باشند و این موضوع نشان می‌دهد که خواب‌دیدن باید فرایندی «پایین-به-بالا» و اساسا یک reflex باشد. سادگی و فقدان عاطفی خواب‌های افراد از این حکایت دارد که فرایندهای دست بالاتری برای خلق سناریوهای عجیبی که بسیاری از مردم در خواب‌هایشان دارند، لازم است. جزئیات این مطالعه در مجله Brain منتشر شد.

پژوهشگران آمريکايي به کليد کشف رمز عارضه کم‌حافظگي در سالمندان دست يافته‌اند. گروهي از پژوهشگران مرکز پزشکي دانشگاه کلمبيا در آمريکا در مقاله‌اي که در نشريه «علوم پزشکي کاربردي» منتشر شده اظهار داشته‌اند که عارضه کم‌حافظگي مرتبط با افزايش سن با مراحل اوليه آلزايمر تفاوت دارد و ممکن است بتوان آنچه را که معمولا کم‌حافظگي «معمولي» سالمندان تلقي مي‌شود درمان کرد. در اين مقاله آمده است که آزمايش‌هاي انجام شده روي موش آزمايشگاهي نشان داده که کاهش سطح نوعي پروتئين در مغز مي‌تواند عامل کاهش حافظه باشد. نتيجه اين تحقيقات ممکن است به کشف درمان براي کم‌حافظگي و حتي روشي براي افزايش حافظه سالمندان منجر شود، هر چند در حال حاضر چنين دستاوردي مستلزم ادامه تحقيقات در مورد انسان است. در آزمايشي محدودتر، گروه تحقيقات مرکز پزشکي دانشگاه کلمبيا به بررسي مغز هشت نفر بين سنين ۲۲ تا ۸۸ سال پرداخت. اين افراد وصيت کرده بودند اعضاي بدن آنان پس از مرگ به تحقيقات پزشکي اختصاص يابد. پژوهشگران توانستند ۱۷ ژن را کشف کنند که سطح فعاليت آنها با افزايش سن انسان تغيير مي‌کند. يکي از اين ژن‌ها عامل توليد يک نوع پروتئين به نام RbAp48 است که ميزان آن در مغز با گذشت زمان و افزايش سن کاهش مي‌يابد.
تحقيقاتي که روي موش‌ها انجام گرفت نشان داد موش‌هاي جواني هم که در اثر دستکاري ژنتيکي، توانايي توليد پروتئين RbAp48 درآنها کاهش يافته بود، با وجود جواني، دچار نقصان حافظه شدند. در مقابل، استفاده از يک نوع ويروس براي تقويت مکانيزم توليد اين پروتئين در موش‌هاي سالمند باعث شد روند کاهش حافظه در آنها معکوس شود و اين موش‌ها حافظه بهتري پيدا کنند. پرفسور اريک کاندل، از نويسندگان مقاله، گفته است «اين واقعيت که توانسته‌ايم روند نقصان حافظ مرتبط با افزايش سن را در موش‌ها معکوس کنيم، دستاوردي بسيار دلگرم‌کننده است.» به گفته وي، نتيجه تحقيقات دست‌کم نشان مي‌دهد که اين پروتئين، عاملي بسيار مهم در تقويت حافظه است و کم‌حافظگي مرتبط با کهولت سن در واقع معلول نوعي تغيير عملکرد در نورون‌هاست. پرفسور کاندل افزوده که «برخلاف آلزايمر، کم‌حافظگي سالمندان با از دست دادن نورون ها همراه نيست.» هنوز معلوم نيست که آيا تنظيم سطح پروتئين RbAp48 مي‌تواند در مغز انسان هم، مانند مغز موش، باعث تقويت حافظه و درمان کم‌حافظگي شود، بي آنکه عوارض جانبي زيانباري بر جاي بگذارد، به خصوص اينکه مغز انسان به مراتب پيچيده‌تسر از مغز موش است. دکتر سايمون ريدلي، عضو انجمن بريتانيايي تحقيقات آلزايمر، گفته است: «اگرچه نتيجه اين تحقيقات روشن به نظر مي‌رسد، واقعيت اين است که افراد سالمند ممکن است همزمان، در معرض مخلوطي از عوارض مختلف مغزي قرار بگيرند که هم شامل عوارض افزايش سن و هم مراحل اوليه ابتلاي به آلزايمر است.»

افرادي كه در دوران نوزادي در محيطي پر استرس بزرگ شده اند بيشتر از ديگران در بزرگسالي غذاهاي آماده و سرشار از چربي و قند مصرف مي كنند. محققان آمريكايي همچنين اعلام كردند كه اين افراد بيشتر از ديگران‌ در بزرگسالي به اضطراب و استرس دچار مي شوند. محققان انجمن مطالعه رفتار تغذيه اي اعلام كردند: اين دسته از افراد بيشتر از ديگران تمايل دارند به راحتي غذا بخورند و غذاهاي چرب را بيشتر از ديگران انتخاب مي كنند. محققان در بررسي هاي خود به اين نتيجه رسيدند كه اين رفتار در زنان بيشتر از مردان مشاهده مي شود. آنها مي گويند: بر خلاف نظر برخي افراد، مطالعه اخير نشان مي دهد زندگي پر استرس، حتي بر نوزادان و كودكان نيز تاثير منفي دارد و تعيين كننده بسياري از رفتارهاي آينده آنان است.

تحقيقات اخير محققان كالج آلبرت اينشتين واقع در نيويورك نشان مي دهد كه يكي از دلايل بيش فعالي، اختلالات عملكرد گوش مياني است. تابه حال دانشمندان بر اين باور بودند كه مغز، تمام مسئوليت بيش فعالي افراد را به عهده دارد ولي تحقيقات اخير نشان مي دهد كه يك نوع اختلال در عملكرد گوش مياني نيز موجب افزايش احتمال بيش فعالي مي شود. باتوجه به باورهاي قديمي در مورد بيش فعالي، محققان دوپروتئين را در مغز براي درمان بيش فعالي در نظر داشتند. محققان اين پروژه تحقيقاتي اعلام كردند كه اختلال حسي گوش مياني منجر به تغييرات مولكولي مغز مي شود و اين فرآيند، بيش فعالي را به دنبال دارد.
بيش فعالي (hyperactivity) يك اختلال عصبي است كه باعث فعاليت هاي غير طبيعي و زياد از حد فرد مي شود. معمولا بيش فعالي در طول ۶ ماه قابل تشخيص است و درمان هاي موثري براي آن وجود دارد. كودكان بيش فعال دير سخن مي گويند و تمركز كافي براي يادگيري ندارند. مشكل اين كودكان زماني جدي مي شود كه وارد محيط هاي اجتماعي مانند مدرسه مي شوند. كودكان بيش فعال در اكثر موارد بسيار باهوشند و پس از يك درمان چندساله بهبود مي يابند. عدم توجه به اين كودكان، تبعات جبران ناپذيري را در آينده دربردارد و مي تواند منجر به ديوانگي فرد شود. بيش فعالي در افراد بالغ و برخي حيوانات مانند سگ نيز ديده مي شود.
در اين تحقيقات موش ها مورد بررسي دقيق قرار گرفتند. برخي از موش ها به طور مداوم در يك الگوي خاص در قفس فعاليت هاي غير هدفمندي دنبال مي كردند كه مشخص شد بيش فعال هستند. تحقيقات بيشتر نشان داد كه تمام اين موش ها يا كر بودند يا اختلال شنوايي داشتند. يافته هاي جديد روش هاي درماني كارآمدتري را پيش روي محققان قرار داده است و باعث مي شود كه كودكان بيش فعال و خانواده هاي آنان كمتر آسيب ببينند.

دانشمندان معتقدند، پیوندهای سلولی می‌تواند به درمان بیماری اسکیزوفرنی کمک کند. دکتر «دانیل لاج» از استید فارماکولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس تأکید می‌کند: با نقص عملکرد سلول‌های مغزی، این سلول‌ها باید تعویض شوند. محققان با انجام عمل بیوپس بافت از جنین موش، سلول‌ها را از بافت جدا کرده و آنها را به مرکز مغزی موسوم به هیپوکامپوس تزریق کردند. این مرکز وظیفه تنظیم سیستم دوپامین را برعهده داشته و نقش مهمی در یادگیری، حافظه، عملکردهای اجرایی مانند تصمیم گیری ایفا می‌کند.
در موش‌های تحت درمان با سلول‌های پیوندی، ترمیم هیپوکامپ و عملکرد دوپامین مشاهده شد. به گفته دکتر «لاج»، سلول‌های زیادی در مغز قرار داده شدند که تمامی آنها نجات پیدا نکردند، اما بخش قابل توجهی این کار را انجام داد که به ترمیم هیپوکامپ و بازگشت عملکرد دوپامین به حالت اولیه کمک کرد. نتایج این مطالعه در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است.

تحقیق پژوهشگران دانشگاه پیتزبرگ آمریکا نشان می‌دهد: والدین طبقه متوسط اجتماع که عادت دارند بر سر نوجوانان خود فریاد بکشند، خطر افسردگی و رفتارهای نامتعارف را برای کودکان خود افزایش می‌دهند. این تحقیق نشان می‌دهد حتی والدینی که روابط بسیار صمیمی را با فرزندان خود دارند اما رفتارهای خشن کلامی را در قبال کودکان خود نشان می‌دهند، تاثیر منفی چشمگیری را بر رشد احساسی فرزندان خود بر جای می‌گذارند. حال این خشونت کلامی می‌تواند داد و فریاد یا بر زبان آوردن سخنان تحقیرآمیز برای کودکان باشد.
پژوهشگران با مطالعه بر 976 خانواده دریافتند که با افزایش سن نوجوانان تنبیهات بدنی به خشونت‌های کلامی تبدیل شده و در نهایت نوجوان را در خطر بالایی برای بروز مشکلات رفتاری و احساسی در آینده قرار خواهد داد. براساس نتایج به دست آمده، این ناهنجاری‌های رفتاری بیشتر در سن 13 الی 14 سالگی بروز کرده و دروغگویی، بد رفتاری در مدرسه، دزدی و کتک کاری از جمله این رفتارهای نامتعارف عنوان شده است. این پژوهش در مجله "Chid Development" منتشر شده است.

تحقیقی جدید حاکی از آن است که کم خوابی با تاثیر بر حالت چشم، دهان و پوست حالات چهره را تغییر داده و شخص را پکر نشان می‌دهد. نتایج تحقیق پژوهشگران موسسه کارولینسکای سوئد نشان می‌دهد چهره افراد کم خواب با نشانه‌هایی مانند پلک‌های افتاده، چشم‌های متورم و قرمز و حلقه‌های تیره رنگ دور چشم قابل شناسایی است. 
به گفته محققان کمبود خواب با رنگ پریده بودن، چین و چروک ریز صورت در نواحی مانند دور دهان مرتبط بوده و چهره شخص به‌طور کلی غمگین‌تر به نظر خواهد رسید. محققان می‌گویند درک حالت چهره یکی از مهارت‌های ادراکی بصری در انسان است که توسط آن افراد از لحاظ خصیصه‌هایی نظیر اعتماد، پرخاشگری و لیاقت مورد قضاوت قرار می‌گیرند. پژوهشگران معتقدند که چهره اطلاعات زیادی را در رابطه با تعاملات روزمره افراد مختلف به ما می‌دهد، در نتیجه با حالات چهره متفاوت، رفتارهای مختلفی را از جانب دیگران نیز تجربه خواهیم کرد. این پژوهش در مجله "Sleep" منتشر شده است.

تحقیقات انجام شده در دانشگاه شیکاگو ثابت کرد وقتی دو تجربه جدید در یک زمان فرا گرفته می‌شوند، خواب می‌تواند نقش مهمی را در توانایی مغز برای تقویت یادگیری آن دو ایفا کند. یک تحقیق جدید که توانایی «سار» را در تشخیص آوازهای جدید بررسی می‌کرد، نشان داد یادگیری آواز دوم می‌تواند انجام آواز اول را تحت تأثیر قرار دهد؛ اما همچنین مشخص کرد که یک خواب خوب شبانه به مغز کمک می‌کند تا هر دو اطلاعات را حفظ کند.
سارها برای مطالعه حافظه یک مدل بسیار عالی هستند، زیرا شباهت‌های بیولوژیکی بنیادی بین پرندگان و پستانداران وجود دارد. این مشاهدات همچنین مشخص کردند که خواب، حفظ تجربه‌های هم‌زمان را تقویت کرده و بالا می‌برد. محققان تاثیر خواب را بر روی تقویت حافظه سارها آزمایش کردند. بعد از یادگیری آهنگ‌های دوم، پرندگان دوباره برای مشخص شدن یادگیری آهنگ اول آزمایش شدند و محققان دریافتند یادگیری آهنگ دوم قبل از اینکه به خواب بروند، با آهنگ اول تداخل پیدا می‌کند.
وقتی به سارها اجازه داده شد که بخوابند، افزایش عملکرد را در هر دو نوع آهنگ نشان دادند و ثابت شد که خواب حافظه آن‌ها را افزایش داده و تاثیرات منفی تداخل پیدا کردن را نیز از بین می‌برد. وقتی بعد از بیدار شدن آهنگ را ‌آموختند، این پرنده‌ها توانستند مواردی را که در روز گذشته یاد گرفته بودند، به خاطر بسپارند. این تحقیق به خوبی ثابت کرد که خواب عملکردها را بهبود بخشیده و در برابر ایجاد تداخل یادگیری را تقویت می‌کند.

این سمپوزیوم در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۹۲ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سالن اجتماعات میدان قدس دانشکده پیراپزشکی شهید بهشتی برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل تعریف استرس و محیط پر استرس، تأثیر استرس بر ساختارهای مغزی، تأثیر استرس بر حافظه، کارکردهای شناختی، استرس شغلی، استرس و عملکرد مغز، تأثیر استرس بر قدرت تصمیم گیری، مدیریت استرس با استفاده از کارکردهای شناختی، تغییرات EEG در استرس می باشد.

اطلاعات بیشتر

محققان انجمن مطالعات رواني ايالات متحده روش جديدي را براي درمان اعتياد با استفاده از صمغ گياهان گرمسيري ابداع كردند. صمغ نوعي گياه گرمسيري به نام تابِمانته ايبوگا كه داراي خواص روان گردان است، مي‌تواند درمان موثري براي اعتياد به هروئين و ساير مواد مخدر باشد. از صمغ اين گياه ماده‌اي به نام ايبوگين توليد مي‌شود كه عملكردي شبيه به مواد مخدر دارد و جايگزين مناسبي براي آن محسوب مي‌شود. 
بر اساس تحقيقاتي كه با مشاركت ۳۰ داوطلب معتاد به هروئين در كشور مكزيك انجام شده است ، استفاده از دوزهاي كم ايبوگين در طول چندهفته مي‌تواند آثار اعتياد به مواد مخدر موجود را از بين ببرد، اما دوزهاي بالاي اين ماده مي‌تواند موجب تغييرشكل سلول‌هاي مغز شود.  همچنين در اين تحقيقات مشخص شده كه امكان درمان اعتياد با يك بار دريافت ايبوگين نيز وجود دارد. در اين روش دوز بالايي از اين ماده تنها براي يك بار به بدن فرد معتاد وارد مي‌شود و در مدت چند روز تمام آثار اعتياد به ماده مخدر از بين مي‌رود و شخص معتاد به هوشياري كامل مي‌رسد.
صرف نظر از نتايج به دست آمده در اين تحقيق، هنوز مكانيزم تاثير ايبوگين به طور واضح مشخص نشده است. اما به نظر مي‌رسد كه اين ماده دريافت‌كننده هاي مغز را به طور همزمان تحت تاثير قرار مي‌دهد.  در سال‌هاي دهه ۱۹۹۰ تحقيقات وسيعي در مورد اين ماده انجام شد و آزمايش‌‌هاي متعددي روي حيوانات با موفقيت صورت گرفت اما به دليل محدوديت‌هاي قانوني در ايالات متحده، امكان انجام آزمايش روي انسان‌ها فراهم نشد و در نهايت، اين تحقيقات متوقف شد؛ به همين علت گروه تحقيقاتي انجمن مطالعات رواني ايالات متحده براي انجام آزمايش روي داوطلبان، تحقيقات خود را در كشور مكزيك دنبال كردند. 

پژوهش محققان دانشگاه هرتفوردشایر انگلیس نشان می‌دهد که افراد افسرده در برآورد دقیق زمان، موفق‌تر از سایرین هستند. افراد افسرده اغلب در مقایسه با سایر مردم، تمام جنبه‌های زندگی را از دید منفی می‌نگرند. احساس عجز، پوچی و نداشتن اراده از علائم اصلی افسردگی محسوب می‌شوند.
به نظر می‌رسد برای این افراد، زمان به کندی سپری می‌شود. اما گویی افراد افسرده در مقایسه با افراد خوش‌بین، احساس دقیق‌تری نسبت به گذر زمان دارند. پروفسور «دیانا کورن بروت» در این باره می‌گوید: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد افرادی که دچار افسردگی خفیف هستند به علت توجه بیشتر به زمان و تمرکز کمتر به عوامل بیرونی، افکار به اصطلاح واضح و منظم‌تری دارند که به پدیده «رئالیسم افسردگی» شناخته می‌شود. در این تحقیق به طور شفاهی، تخمین مدت وقفه‌های زمانی مختلف بین 2 تا 65 ثانیه در اختیار تعدادی داوطلب قرار داده شد و سپس خود افراد نیز وقفه‌های زمانی خود را تولید کردند. 
برای افراد غیرافسرده، برآوردهای وقفه‌های زمانی بسیار زیاد بود، درحالی که زمان‌های تولید شده آنها در همان محدوده، کم بود. در مقابل، افراد مبتلا به افسردگی خفیف در برآوردهای زمانی خود و همچنین تولید زمان‌های درخواستی دقیق بودند. به گفته پروفسور «کورن برات»، این نتایج می‌تواند برای درمان‌های مبتنی بر خودآگاهی در افراد افسرده موثر واقع شود. این پژوهش در مجله «PLOS ONE» منتشر شده است.

پروازهای طولانی مدت، شیفت‌های متغیر کاری و بی‌خوابی ناشی از استرس همه از عوامل اصلی کم خوابی و بدخوابی‌های شبانه معرفی شده‌اند اما محققان دانشگاه مک گیل و کنکوردیای کانادا روشی جدید را برای غلبه بر این عدم تعادل ساعت طبیعی بدن شناسایی کرده‌اند. گردش زمین باعث به وجود آمدن یک ریتم روزانه‌ در تمامی موجودات روی زمین می‌شود. در انسان‌ها این ریتم روزانه، همان ساعت بدن است که با تاثیر بر مغز، روندهای اساسی بدن مانند خواب و بیداری، تغذیه و متابولیسم را تحت کنترل دارد. تا به امروز فعالیت‌های درون مغزی ساعت بدن، پیچیده در نظر گرفته شده و هنوز نیز دانشمندان نتوانسته‌اند بر فرآیندهای مولکولی پشت پرده این ساعت اشراف یابند.
محققان طی یک بررسی کشف کردند که چگونه فرآیند زیستی اساسی موسوم به «سنتز پروتئین» توسط ساعت طبیعی بدن کنترل می‌شود. محققان می‌گویند پروتئین سرکوبگری را در ساعت بدن شناسایی کرده‌اند که با حذف آن، عملکرد ساعت مغز به طور چشمگیری بهبود می‌یابد. از آنجا که همه پستانداران ساعت‌های شبانه روزی مشابهی دارند، در این پژوهش، موش برای این مطالعه در نظر گرفته شد.
پژوهشگران دریافتند موش‌هایی که پروتئین موسوم به «4E-BP1» را ندارند، سریع‌تر از سایر موش‌ها بر اختلالات ساعت طبیعی بدنشان غلبه کردند. علاوه بر این مشخص شد در موش‌های فاقد «4E-BP1»، پروتئین کوچکی که در عملکرد مغزی و پپتید روده وازواکتیو (VIP) نقشی حیاتی را ایفا می‌کند، افزایش می‌یابد. نتایج نشان می‌دهد که می‌توان عملکرد ساعت طبیعی بدن را با دستکاری‌های ژنتیکی اصلاح کرد و به همین ترتیب اختلالات ناشی از عدم هماهنگی این ساعت نظیر پیری را درمان کرد. نتایج این پژوهش در مجله «Neuron» منتشر شده است.

اداره کل غذا و داروي آمريکا اعلام کرد براي نخستين‌بار آزموني را براي تشخيص اختلالات رفتاري با استفاده از الگوهاي امواج مغزي مورد تاييد خود قرار داده است. به اين ترتيب به نظر مي‌رسد ايده خواندن فعاليت مغز براي يافتن سرنخي از بيماري‌هاي منتال رو به رشد است. محققان در حال حاضر به اندازه کافي درباره الگوهاي متمايز طبيعي و غيرطبيعي فعاليت مغز آگاهي دارند که اين امکان را فراهم مي‌سازد تا بيماري‌هاي مختلف رواني را از جمله افسردگي، اسکيزوفرني، اوتيسم و اختلال نقص توجه بيش فعالي (ADHD)، از طريق بازخواني امواج مغزي تشخيص دهند. اين دستگاه جديد که Neba Health’s device نام دارد، براي کودکان 6 تا 17 سال تاييد شده است. اين دستگاه برمبناي خواندن EEG است که ايمپالس‌هاي الکتريکي آزاد شده از نورون‌هاي فعال را رديابي مي‌کند. اين تست حدود 20 دقيقه طول مي‌کشد و فرکانس ايمپالس‌ها را در هر ثانيه ضبط مي‌کند. با بررسي الگوي امواج، پزشکان مي‌توانند با اطمينان نسبي تشخيص دهند که آيا کودک به ADHD مبتلا هست يا خير.

نتایج تحقیق انجام شده بر روی بیماران میانسال مبتلا به دیابت نوع 2 نشان می‌دهد: بیماران افسرده به مراتب سریع‌تر دچار بیماری‌های ذهنی از قبیل آلزایمر می‌شوند. محققان آمریکایی و کانادایی پس از چهار سال تحقیق و بررسی دریافتند سرعت کاهش توانایی‌های ذهنی در بیماران دیابتی مبتلا به افسردگی و بیمارانی که افسردگی ندارند، تفاوت قابل توجهی دارد. دکتر «مارک سالیوان»، استاد روانپزشکی دانشگاه واشنگتن و سرپرست این تیم تحقیقاتی اظهار کرد: به نظر می‌رسد افسردگی یک عامل خطر بسیار مهم برای ابتلا به مشکلات ذهنی در بیماران دیابتی است. دیابت و افسردگی هر یک به سهم خود در افزایش خطر ابتلا به آلزایمر موثر هستند؛ اما افسردگی نتیجه بیماری‌های ذهنی در این افراد است.

 اگر فردی حرفی از حروف الفبا را مدنظر داشته باشد مسلما شما نمی‌توانید با یک حدس دقیق آن حرف را درست تشخیص دهید، اما دانشمندان می‌توانند حروف نقش بسته در ذهن انسان را شناسایی کنند. اگر شما در دانشگاه رادبود هلند باشید نیازی به حدس زدن آن حرف از طریق علم روانشناسی نیست، چراکه دانشمندان این دانشگاه می‌توانند به کمک MIR ، یک مدل ریاضی و از طریق یک تست مغزی به شما بگویند دقیقا چه حرفی در ذهن شما نقش بسته است.
این تیم تحقیقاتی که توسط دکتر مارسل ون جرون رهبری می‌شود در حال حاضر در تلاش است تا دستگاه MRI قوی‌تری بسازد که در 1500 بار اسکن مغزی فقط یک بار حرف مد نظر فرد را اشتباه بگوید. اگرچه آنها تصمیم دارند تا بتوانند از طریق این تست مغزی تصاویر موجود در ذهن افراد را نیز تشخیص دهند. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، پیش از این آزمایش مشابهی را در این زمینه انجام دادند که در آن با خواندن ذهن افراد تصاویر موجود در ذهن شرکت کنندگان در این تحقیق را البته به کمک علم روانشناسی می‌خواندند.

این کنفرانس در تاریخ ۴ مهر ۱۳۹۲ توسط دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مرکز تخصصی و فوق تخصصی الزهرا(س)  اصفهان برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل عملکرد جنسی دستگاه تناسلی زن و مرد، فاز های جنسی زن و مرد، اختلالات رایج در فازهای جنسی مردان، اختلالات رایج در فازهای جنسی زنان، آشنایی با مدل مشاوره و درمان PLISSIT می باشد.

اطلاعات بیشتر