پزشکی بالینی

امروزه سرطان دهان در كشورهاي در حال پيشرفت يك مشكل عمده سلامت عمومي محسوب مي‌شود، خصوصا اگر تحت بررسي نيز قرار نگيرد. در بعضي نواحي كه دندان‌پزشك كمتر در دسترس بيماران قرار دارد، معاينه‌هاي روتين دندان‌پزشكي غيرممكن مي‌شود، بر همين اساس محققان دانشگاه استنفورد براي غلبه بر اين مشكل وسيله تشخيصي مبتني بر تلفن هوشمندي را طراحي كرده‌اند كه مي‌تواند تشخيص زودتر ضايعه‌هاي دهاني را امكان‌پذير سازد. محققان بيومهندسي اين وسيله را كه OScan نام دارد، تقريبا به اندازه يك بسته آدامس و كليپس دوربين گوشي‌هاي هوشمند درآورده‌اند. به گزارش سپید، OScan حاوي دو رديف نور فلورسنت است كه ديودها را تشعشع مي‌كند و به اين ‌وسيله دهان را روشن و ضايعه‌ها و نقاط سياه را مشخص مي‌شوند. به طور طبيعي، وجود تلفن هوشمند اجازه مي‌دهد تصاوير در صورت لزوم به محل بررسي ضايعه‌ها فرستاده شوند. OScan با قيمت پايين و تعداد زياد توليد شده كه آن را به گزينه‌اي مقرون به صرفه براي طرح‌هاي بهداشت عمومي تبديل كرده است. نمونه اوليه OScan در مراحل اوليه آزمايش است اما هنوز به تاييد كامل نرسيده است.

حقيقات جديدي که توسط مرکز پزشکي دانشگاه کاليفرنيا انجام شده، نشان مي‌دهد روش‌هاي فعلي براي درمان سرطان پروستات به کمک پرتودرماني از شيوه‌هاي قديمي بسيار موثر‌تر است و در عين حال به خوبي روش‌هاي پيشنهادي و جديدي است که تجهيزات آن بالغ بر ۱۲۵ ميليون دلار هزينه دارد.
اين روز‌ها و با توجه افکار عمومي آمريکا به اصلاحات در سيستم بيمه درماني و بهداشت اين کشور چنين پژوهش‌هايي توجه زيادي را به خود جلب مي‌کنند. هم ادارات دولتي و هم مراکز پزشکي و شرکت‌هاي بيمه درماني همه علاقه‌مند هستند که بدانند آيا واقعا روش‌هاي جديد و پرهزينه درمان بهتر از شيوه‌هاي قبلي نتيجه مي‌دهند يا خير. يکي از مسوولان اين پژوهش جديد مي‌گويد قبل از روي آوردن به روش‌هاي جديد درمان يک بيماري بايد تحقيقات کاملي انجام شده و ثابت شود که اين روش‌ها که ‌گاه بسيار پرهزينه‌اند بهتر از روش‌هاي فعلي هستند. نتايج اين تحقيقات در مورد کارآمدي روش پرتودرماني در کنترل و معالجه بيماري سرطان پروستات در هفته جاري در نشريه جامعه پزشکي آمريکا منتشر شده است. به گفته پژوهشگران مرکز پزشکي دانشگاه کاليفرنياي شمالي، دستگاه‌هاي گران‌قيمت و جديد پرتودرماني مي‌تواند اشعه متمرکزتري را براي نابود کردن غده‌هاي سرطاني صادر کند، ولي هنوز شواهد روشني در دست نيست که نشان دهد تاثير آن از دستگاه‌هاي معمولي پرتودرماني بيشتر است. دستگاه جديد با انتقال اشعه حاوي پروتون به غدد سرطاني کار مي‌کند و ظاهرا در سال‌هاي اخير به خاطر توانايي‌اش در پخش متمرکز‌تر اشعه و به جا نگذاشتن ضايعات جانبي در حاشيه غدد سرطاني اعتبار فراواني کسب کرده است. در تحقيقات مرکز پزشکي دانشگاه کاليفرنيا مشخص شده که احتمال بروز عوارض جانبي به‌ويژه در ناحيه معده و روده بيماراني که با دستگاه‌هاي معمولي پرتودرماني، معروف بهIMRT ، معالجه مي‌شوند به نسبت آنهايي که با دستگاه‌هاي جديد درمان مي‌شوند حدود ۳۴ درصد کمتر است. هزينه درمان هر بيمار با دستگاه‌هاي جديد حدود ۵۰ هزار دلاراست، در صورتي که هزينه درمان با IMRT که‌‌ همان دستگاه‌هاي قديمي‌تر پرتودرماني است حدود ۳۰ هزار دلار برآورد مي‌شود. در همين حال تاسيس يک مرکز براي استفاده از دستگاه‌هاي جديد پروتون‌درماني بين ۱۰۰ تا ۱۲۰ ميليون دلار است. مسوولان جامعه راديودرماني و پرتو‌درماني در آمريکا از نتايج اين تحقيقات جديد انتقاد کرده و مي‌گويند ساير کار‌شناسان اين رشته پزشکي نقطهضعف‌هاي مهمي را در اين تحقيقات پيدا کرده‌اند. آنها معتقدند اين تحقيقات فقط سال‌هاي آغازين استفاده از پروتون‌درماني را مورد بررسي قرار داده، در حالي که معمولا پس از چند سال مي‌توان نقاط ضعف هر دستگاه يا روش جديد را اصلاح کرد.
به گزارش سپید، نکته ديگر اين است که اين تحقيقات فقط موارد سرطان پروستات را بررسي کرده و به نقش دستگاه‌هاي جديد در درمان ساير موارد سرطان نپرداخته است. پژوهشگران دانشگاه کاليفرنيا در تحقيقات خود سابقه ۱۳ هزار بيمار مبتلا به سرطان پروستات را بررسي کرده و در نتيجه استفاده از سه روش پرتودرماني بيماراني را که توسط روش IMRT درمان شده‌اند به نسبت بيماراني که توسط دستگاه‌هاي بسيار قديمي پرتودرماني معالجه مي‌شوند درصد عوارض جانبي مثل بيماري معده و روده يا ترک‌خوردگي در استخوان لگن کمتر بوده است.

در يك مطالعه جديد گسترده محققان سرطان پستان را به 10 زير گونه مختلف تقسيم‌بندي كرده‌اند؛ يافته‌اي كه مي‌تواند آينده تشخيص، درمان و بقاي سرطان پستان را تغيير دهد. تيم تحقيقاتي METABRIC آرايش ژنتيكي 997 نمونه تومور پستان را در نزديك‌ به 2 هزار زن انگليسي و كانادايي كه بيماري‌شان 5 تا 10 سال پيش تشخيص داده شده بود، آناليز كردند. اين تيم تحقيقاتي به طور وسيعي جزييات ژنتيكي نمونه‌هاي تومور را پايش كرد و نه‌تنها به موتاسيون‌هاي ژن نگاه كرد كه فعاليت اختصاصي آنها را نيز زير نظر گرفت. از سويي يافته‌هاي مربوط به سن زنان در زمان تشخيص بيماري و ميزان بقاي طولاني‌مدت آنها را نيز بررسي كردند. در انتهاي مطالعه كه 5 سال به طول ‌انجاميد محققان 10 طبقه از تومور را براساس مشخصات ژنتيكي آنها مشخص كردند. البته مطالعه‌هاي بيشتري موردنياز است تا تعيين شود كه چه بيماراني از چه طبقه ژنتيكي از كدام روش درماني بهره خواهند برد. به عبارت ديگر چه درماني براي چه زير گروهي مناسب خواهد بود. به طور مثال تومورهايي كه از نظر گيرنده استروژن مثبت هستند به طور معمول به تاموكسيفن حساس هستند و پاسخ مي‌دهند يا افرادي كه گيرنده HER2 دارند به طور موفقيت‌آميزي با هرسپتين درمان مي‌شوند. به نظر مي‌رسد يافته‌هاي جديد يك قدم قابل‌توجه و رو به جلو در فهم اين مطلب است كه چگونه سرطان پستان شروع شده و پيشرفت مي‌كند.

مطالعات اخير نشان داده‌اند افزودن دو داروي با قابليت تحمل خوب از سوي بيماران به راديوتراپي، موجب افزايش شانس بقاي بيماران با بدخيمي مثانه با تهاجم به لايه عضلاني مي‌شود. در يک مطالعه 360 بيمار در گروه دريافت‌کنندگان راديوتراپي به تنهايي يا در گروه دريافت‌کنندگان راديوتراپي همراه شيمي‌درماني قرار گرفتند. محققان اعلام کردند پس از 2 سال در گروه تحت درمان با ترکيب شيمي‌درماني و راديوتراپي، تا 67درصد شانس بقاي بدون بيماري کاهش يافت. اين شانس در گروهي که تنها تحت درمان با راديوتراپي قرار گرفته بودند 54درصد بود. در ادامه اين تحقيق شانس بقاي 5 ساله در گروه دريافت‌کننده درمان ترکيبي 48درصد و در گروه دريافت‌کننده راديوتراپي 35درصد بود. اين مطالعه در شماره 19 آوريل نشريه پزشکي نيوانگلند به چاپ رسيده است. سالانه در سراسر جهان حدود 385 هزار مورد ابتلا به سرطان مثانه تشخيص داده مي‌شود و ميانگين سن تشخيص اين بيماري حوالي 70 سالگي است.

محققان دانشگاه «ليدز» تكنيك جديدي براي تهيه تصاوير رنگي سه بعدي با وضوح تصويري بسيار بالا از يك بخش بافت ابداع كرده‌اند كه گام مهمي در تشخيص و درمان به موقع سرطان محسوب مي‌شود. روش تصويربرداري ميكروسكوپي ديجيتالي روش جديدي محسوب نمي‌شود. روش اسكن بافت از يك دهه قبل جايگزين نمونه‌برداري از بافت شده است؛ اما در اين روش تصاوير دو بعدي بدست مي‌آيد كه تنها يك مقطع از بافت را نشان مي‌دهد. به گفته دكتر «درك ماگ» از محققان دانشگاه «ليدز» شكل بافت، سه بعدي است و براي بررسي يك بافت در بدن نيز بايد بتوان نمونه سه بعدي آن را مشاهده كرد. در اين روش اطلاعات بيشتر و دقيق‌تري از وضعيت بافت در مقايسه با تصاوير دوبعدي بدست مي‌آيد.
در تكنيك جديد يك تكه از بافت بوسيله يك دستگاه فوق دقيق به نام «microtome» جدا شده و به قطعات بسيار كوچك تقسيم مي‌شود. هر قطعه سپس بر روي يك شيشه به قطر يك ميلي متر قرار داده شده و توسط اسكنر ديجيتال اسكن مي‌شود. اسكنر سپس تصاويري دوبعدي از نمونه بافت ايجاد مي‌كند و فناوري جديد ابداعي در اين مرحله مورد استفاده قرار مي‌گيرد و يك تصوير سه بعدي از نمونه مجازي بافت ايجاد مي‌شود كه قابليت چرخش در جهات مختلف و بررسي تمام زواياي بافت را دارد. اين فناوري براي كشف تومورهاي بسيار كوچك كه با روش‌هاي متداول قابل تشخيص نيستند، كارايي دارد.
به گزارش ایسنا، همچنين اگر يك رگ اصلي خون در كنار بافت سرطاني وجود داشته باشد، پزشكان مي‌توانند با استفاده از اين تكنيك، احتمال ورود تومور بداخل رگ را مورد بررسي قرار داده و در غير اين صورت تومور را براحتي بردارند. مركز تحقيقات سرطان انگليس معتقد است، اين فناوري نوين مي‌تواند به محققان براي بررسي شيوه رشد و گسترش تومورهاي سرطاني در اندام‌هاي مختلف بدن، كشف پيچيدگي‌هاي بيماري و ابداع شيوه‌هاي جديد درمان كمك كند. نتيجه اين پژوهش در مجله «پاتولوژي» (American Journal of Pathology) منتشر شده است.

محققان شورای عالی‌ تحقیقات علمی‌ اسپانیا اعلام كردند كه با كشف توانمندی های یك پروتئین كه قدرت تومورهای سرطانی' لنفوم بوركیت' نوعی نادر از سرطان لنفاوی مخصوصا كودكان و جوانان را كاهش می‌ دهد، راهی‌ برای مداوای آن یافتند. محققان در این مورد تصریح كردند كه این بیماری نادر، درمانی ندارد و بیمار در چند ماه فوت می‌ كند و تنها درمان هایی‌ كه برای مبارزه با آن وجود دارد بر اساس استفاده بسیار شدید و فشرده شیمی‌ درمانی است كه عوارض ثانوی مسمومیت عصبی و خونی، عارضه قلبی و ناباروری در بیماران دارد.
'میگل كامپانرو' رئیس گروه محققان این مطالعه كه در نشریه علمی‌ 'لئوكمیا' چاپ شده ادامه داد كه مطالعات حاكی از آنند كه این بیماری در كشورهای صنعتی بیشتر رایج است. وی خاطرنشان كرد كه در افرادی كه مبتلا به سرطان لنفوم بوركیت هستند، پروتئینی به نام E2F4 حضور بسیار كمی در سلول های سرطانی دارند. در این زمینه محققان مشاهده نمودند كه با افزایش این پروتئین ها قدرت و پیشرفت تومورها كاهش می‌ یابد، كشفی كه به عقیده كامپانرو می‌ تواند به منظور یافتن درمانی علیه این بیماری كه مسمومیت كمتری را نسبت به مسمومیت كنونی ایجاد كند، موثر باشد. كامپانرو ادامه داد كه این كشف همچنین می‌ تواند به تشخیص این بیماری كه تاكنون بر اساس حدس و گمان بوده و تشخیص دادن آن دشوار می‌ باشد، كمك كند.

دانشمندان ‍ژنی را شناسایی كرده اند كه گسترش تومورهای سرطان لوزالمعده را كند می كند. این یافته می تواند به ارائه اهداف درمانی جدیدی برای این بیماری كشنده منجر شود. گروه بین المللی از محققان دریافتند ژن USP9x در برخی سلول های سرطان لوزالمعده در موش ها خاموش می شود. اما وقتی این ژن روشن می شود تقسیم سلول های سرطانی متوقف می شود. این ژن جهش نیافته است اما برخی پروتئین ها و مواد شیمیایی به آن چسبیده و موجب خاموش شدن آن می شود. داروهایی كه قابلیت روشن كردن دوباره این ژن را دارند می توانند به متوقف كردن روند گسترش پنجمین سرطان كشنده دنیا كمك كنند.
سالانه حدود هشت هزار نفر در انگلیس به سرطان لوزالمعده مبتلا می شوند. پروفسور 'دیوید توسون' از موسسه تحقیقات سرطان كمبریج در انگلیس گفت: گمان ما این است كه برچسب های شیمیایی بر روی سطح DNA موجب روشن و خاموش شدن ژنها می شود با این حال باید تحقیقات آزمایشگاهی بیشتری برای تایید این فرضیه صورت گیرد. در حال حاضر داروهایی كه این برچسب ها را برمی دارند در سرطان ریه بارقه هایی از امید را ایجاد كرده اند و این مطالعه حاكی از آن است كه این امر می تواند در سرطان لوزالمعده نیز كارآمد باشد. محققان می گویند تا 15 درصد سرطانهای لوزالمعده را می تواند با خاموش كردن این ژن متوقف كرد. نتایج این تحقیقات در نشریه نیچر منتشر شده است.

طبق تحقیقات جدیدی، استرس مراقبت از یک زن مبتلا به سرطان پستان می تواند به سلامت شوهر او ضرر برساند و این اثر می تواند برای سالها پس از اتمام درمان نیز ادامه داشته باشد. محققان دانشگاه ایالتی اوهایو با مطالعه 32 مرد دریافتند که افرادی که دارای بالاترین سطح استرس در رابطه با سرطان همسران خود بودند، احتمال زیادتری دارد تا به علائم فیزیکی - مانند سردرد و درد شکم - و پاسخهای ضعیف تر سیستم ایمنی مبتلا شوند. پژوهش های قبلی نشان داده بود که افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند و ممکن است پاسخ خوبی به واکسن ها ندهند. گفتنی است متوسط ​​سن مردان در این مطالعه 58 سال بود، و آنها به طور متوسط ​​ 26 سال ازدواج کرده بودند.
به گزارش ایسنا، همکار نویسنده، کریستن کارپنتر، یک محقق فوق دکترا در روانشناسی، معتقد است : «احساس گناه، افسردگی، ترس از دست دادن همه این موارد عوامل استرس زا است و این یک عامل استرس زای حادی است که چند هفته به طول نمی انجامد، بلکه این استرس حاد و مزمن برای سال ها به طول می انجامد.» شارلا ولز دی گرگوریو نویسنده مطالعه استادیار روانپزشکی و روانشناسی گفت: «این افراد نگرانی و مشکلات فیزیکی قابل توجه را تجربه می کنند، اما اغلب به دنبال مراقبت های پزشکی برای خود نیستند به این علت که توجه خود را بر روی بیماری همسران خود را متمرکز می کنند.» این پژوهش که در مجله Brain, Behavior and Immunity منتشر شد نشان می دهد که مراقبت پزشکان برای بیماران مبتلا به سرطان پستان می تواند با در نظر گرفتن سلامت مراقبان بیماران به آنها نیز کمک کنند.

این کنفرانس در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی گلستان برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل مقدمه بر بيماري سرطان، اپیدمیولوژی، تظاهرات باليني وعوامل خطر، زيرگروههاي ارثي، روشهاي تشخيصي، پاتولوژی، ژنتیک، جراحي دركنسر كولون، جراحي دركنسر ركتال، شيمي درماني دركنسر كولوركتال، راديوتراپي دركنسر كولوركتال، جراحي دركنسر كولوركتال متاستاتيك می باشد.

اطلاعات بیشتر

به‌تازگي بيومارکرهايي شناسايي شده‌اند که مي‌توانند مقاومت به شيمي‌درماني را در بيماران مبتلا به سرطان پستان پيشگويي کنند. درواقع محققان گروهي از پروتئين‌ها را يافته‌اند که در نمونه‌هاي باليني به دست آمده از بيماران مبتلا به سرطان پستان که به شيمي‌درماني مقاوم هستند، دو برابر بيشتر و شايع‌تر از بيماراني است که با موفقيت درمان شده‌اند. اين پروتئين‌ها مقاومت به داروهاي رايج شيمي‌درماني را مانند اپي‌روبيسين و اوستاکسل نشان مي‌دهند. در روش به کار رفته 38 پروتئين شناسايي شدند که دو برابر بيشتر در افراد مقاوم به شيمي‌درماني يافت شدند. محققان اظهار اميدواري مي‌کنند اگر راه را درست آمده باشند، به گزينه‌اي جديد براي هدر نرفتن زمان طلايي درمان بيماران دست يافته‌اند و پزشکان مي‌توانند پاسخ بيماران مختلف را به شيمي‌درماني‌هاي مختلف بسنجند،‌ آنگاه تصميم بگيرند که چه دوره درماني‌اي براي آنها موثرتر است. به گزارش سپید، اين تيم تحقيقاتي به دنبال آن است که تعيين کنند چرا بعضي بيماران سرطاني به راديوتراپي مقاوم هستند و شايد بيومارکرهايي نيز در اين زمينه يافت شوند.

يک درمان تجربي جديد براي سرطان پروستات لوکاليزه که از اولتراسوند با شدت بالاي تمرکز (HIFU) بهره مي‌برد، اميدهايي را براي درمان اين سرطان برانگيخته، به طوري که کارايي بيشتر و عوارض جانبي کمتري نسبت به درمان‌هاي رايج در پي دارد. اين درمان جديد که به‌تازگي در نشريه Lancet Oncology معرفي شده، تنها توده‌هاي کوچک بافت سرطاني پروستات را برمي‌دارد و جايگزين درمان‌هاي کنوني مانند برداشت کل غده (راديکال پروستاتکتومي) مي‌شود. اين روش شبيه جراحي لامپکتومي است که در سرطان پستان به جاي ماستکتومي کامل انجام مي‌شود. در اين درمان جديد امواج صوتي با دقت ميلي‌متري تمرکز مي‌يابند و باعث مي‌شوند بافت سرطاني هدف تا حدود 90-80 درجه سانتي‌گراد گرم شود و به اين ترتيب سلول‌ها بلافاصله مي‌ميرند. به گزارش سپید، درمان‌هاي کنوني مانند جراحي و راديوتراپي عوارض جانبي آزاردهنده زيادي بر جاي مي‌گذارند که کيفيت زندگي بيماران را به شدت تحت‌تاثير قرار مي‌دهد، زيرا خطر صدمه رساندن به اعصاب تغذيه‌کننده عضلات کنترل‌کننده جريان ادرار و رکتوم نيز وجود دارد که خود بي‌اختياري ايجاد مي‌کند. بنابراين اين روش درماني جديد که عاري از عوارض فوق است، مي‌تواند مورد پسند بيماران قرار گيرد.

كارشناسان معتقدند بيماران مبتلا به سرطان روده با مصرف روزانه داروي آسپيرين مي‌توانند شانس مرگ ناشي از اين بيماري را كاهش دهند. بر اساس اين مطالعه كه بر روي چهار هزار و 500 بيمار مبتلا به سرطان روده در هلند صورت گرفت، نشان مي‌دهد مصرف اين قرص تا يك سوم مي‌تواند زمان مرگ افراد مبتلا به اين بيماري را به وقفه اندازد. در اين مطالعه كه حدود يك دهه به طول انجاميد تعدادي از افراد مورد مطالعه كه به سرطان روده مبتلا بودند، به طور روزانه اين دارو را مصرف كردند كه نسبت به تعداد افرادي كه اين دارو را دريافت نكردند در حدود 30 درصد ديرتر جان خود را بر اثر اين بيماري از دست دادند. به گزارش ایسنا، بررسي‌هاي پيشين محققان نشان مي‌دهد كه داروي آسپيرين مي‌تواند از پيشرفت بيماري سرطان در مراحل اوليه جلوگيري كند و سرعت گسترش سلولهاي سرطاني را پايين آورد. اين محققان هم چنين اعلام كردند كه مصرف اين دارو همانند دارو هاي ديگر تاثيرات مخرب و نامناسب خود را خواهد داشت و باعث التهاب و خونريزي‌هاي داخلي در تعداد كمي از بيماران مي‌شود. اما كارشناسان معتقدند هنوز براي اثبات اين ادعا و تجويز اين دارو به بيماران مبتلا به سرطان روده زود است.

 يک تيم تحقيقاتي در انستيتو تکنولوژي ماساچوست (MIT) نانوذراتي را طراحي کرده‌اند که وقتي اشعه ماوراء بنفش به آنها تابانده مي‌شوند پروتئين‌هايي را توليد مي‌کند. اين ايده مي‌تواند به آنها کمک کند نانوکارخانه‌هايي را خلق کنند که با توليد داروهايي مبتني بر پروتئين در محل تومورها عليه سرطان بجنگند. اين ابتکار جديد محققان در تاريخ 20 مارچ در نشريه Nano Letters به چاپ رسيده است. در حال حاضر داروهاي مبتني بر پروتئين که عليه سرطان بجنگند وجود دارد اما با محدوديت‌هايي مواجه هستند، مثلا قبل از اينکه به هدف خود برسند توسط بدن شکسته مي‌شوند. اما با ابتکار جديد محقان MIT به نظر مي‌‌رسد اين مشکل برطرف شده است، زيرا پروتئين‌ها به جاي آنکه قبل از رسيدن به محل هدف تشکيل شوند، با استفاده از نانوتکنولوژي در محل هدف درست مي‌شوند، به اين ترتيب ديگر فرصتي براي شکسته شدن توسط بدن نخواهند داشت. امروزه دانشمندان به‌طور گسترده‌اي در تلاشند تا با استفاده از نانوتکنولوژي به هدف اصلي خود که درمان در سطح سلولي است برسند.
در همين راستا، پژوهشگران مراکز تحقيقاتي ديگر نيز بيکار ننشسته و به دستاوردهايي در اين راستا رسيده‌اند. به طور مثال در گزارش ديگري که اخيرا از سوي محققان دانشگاه جانز هاپکينز منتشر شده، توضيح داده شده که چگونه توانسته‌اند از باکتري‌هاي بدون خطر به عنوان «کوله‌پشتي» هاي نانوسيم استفاده کنند تا به محل مورد نظر در بدن انسان برسند و دانشمندان دانشگاه نورث وست هم نانوذراتي را ساخته‌اند که مي‌توانند داروها را به هسته سلول‌هاي سرطاني تحويل دهند. ايده‌اي که پشت نانوذرات محققان MIT ايستاده اين است که وقتي به محل هدف خود مي‌رسند، شما به آنها نور ماوراء بنفش مي‌تابانيد و آنها را به کارخانه‌هاي توليد پروتئين تبديل مي‌کنيد. به اين ترتيب ملکول‌هاي داروهاي سرطاني به درستي در محلي که به آنها نياز است قرار داده مي‌شوند.
اين محققان براي کار خود از طبيعت الهام گرفته‌اند، جايي که سلول‌ها پروتئين‌هاي خود را به دنبال دستورالعمل‌هاي طرح کلي DNA مي‌سازند، يعني ابتدا آنها را به mRNA کپي مي‌کنند. سپس mRNA دستورالعمل‌ها را به ريبوزوم‌ها منتقل مي‌کند تا به خواندن دستورالعمل‌ها آمينواسيدها را با ترتيب درست سرهم کرده و پروتئين‌هاي مربوطه را بسازند؛ درست مانند آنکه دانه‌ها را به نخ مي‌کشند تا گردن‌بند درست شود. محقق ارشد اين مطالعه مي‌گويد: «ما مي‌خواستيم از ماشين‌آلاتي استفاده کنيم که کارآيي آن قبلا ثابت شده باشد. ريبوزوم‌هايي که در طبيعت استفاده مي‌شوند بيش از ميلياردها سال است که توسط طبيعت تکميل شده‌اند و به عنوان بهترين ماشين مي‌توانند پروتئين توليد کنند.» ذرات توليد شده اين قابليت را دارند که پروتئين‌هاي کوچک را تحويل داده تا عليه سلول‌هاي سرطاني بجنگند و درنهايت پروتئين‌هاي بزرگ مانند آنتي‌بادي‌ها سيستم ايمني را تحريک کنند تا تومورها را تخريب کنند. قسمت باهوش نانوذرات آن است که چگونه کارخانه پروتئين را روشن کنند.
به گزارش سپید، براي آزمايش اين ايده محققان نانوذراتي را خلق کرده‌اند که براي توليد پروتئين فلورسنت سبز (GFP) يا luciferase برنامه‌ريزي شده‌اند و هردوي اينها براي رديابي آسان هستند. البته هنوز راه زيادي مانده تا اين ابتکار جديد محققان در بالين مورد استفاده قرار گيرد، اما يک ايده واقعا فوق‌العاده و ابتکاري است.

امروزه تشخيص زودرس سرطان پستان، يك چالش بزرگ دنياي پزشکي است زيرا انجام ماموگرافي يك تست نيازمند وسايل مجهز و هزينه‌بر است و در بسياري از موارد هم اين سرطان را در مراحل انتهايي پيدا مي‌کند. اما حالا يك تيم تحقيقاتي در دانشگاه ‌‌مك‌گيل كانادا يك microfluidics-based microarray را طراحي كرده كه مي‌تواند روزي اساسا نحوه و زمان تشخيص سرطان پستان را تغيير دهد. به گزارش سپید، ساليان درازي است كه دانشمندان در پيشبرد تست‌هاي خوني براي تشخيص انواع سرطان با حضور آنتي‌ژن كارسينوامبريوتيك تلاش مي‌كنند. البته اين بيوماركر در افراد سالم هم يافت مي‌شود اما غلظت آن براساس پيش‌زمينه ژنتيكي و روش زندگي از هر فردي به فرد ديگر فرق مي‌كند و تاكنون حد مشخصي از آن براي افتراق افراد سالم از بيماران مبتلا به سرطان معرفي نشده است، اما اكنون با آناليز فناوري‌هاي جديد كه پروتئين‌هاي مختلف را در خون اندازه مي‌گيرند، مي‌توان به اين رويا جامه عمل پوشاند. در واقع با تكنولوژي ذکر شده مي‌توان به اين آرزوي ديرينه رسيد. به اين ترتيب با اندازه‌گيري بيوماركرهاي پروتئيني موارد خطا به حداقل خواهد رسيد و بيماري افراد سرطاني فقط با يك قطره خون سرانگشت تشخيص داده خواهد شد.

زناني كه بافت متراكم پستان دارند، يك قدم ديگر به داشتن ابزار جديد غربالگري سرطان پستان نزديك شدند زيرا اداره كل غذا و داروي آمريكا در حال بررسي وسيله‌اي است كه در صورت تاييد، تنها ابزار غربالگري سرطان پستان تاييد شده به وسيله FDA است كه در تركيب با ماموگرافي براي بيماران با پستان متراكم استفاده مي‌شود. اين وسيله جديد somo•v® نام دارد. هرچند ماموگرافي يك ابزار مفيد در يافتن سرطان پستان است در همه افراد به خوبي و دقيق عمل نمي‌كند. به عبارتي در زنان با بافت پستاني متراكم، بيش از يك‌سوم سرطان‌هاي پستان كشف نمي‌شوند. از سويي بافت متراكم پستان نه‌تنها خطر ابتلا به سرطان پستان را 4 تا 6 برابر افزايش مي‌دهد، تشخيص آن را با ماموگرافي نيز با مشكل مواجه مي‌كند، به‌طوري كه 35 درصد سرطان‌ها طي ماموگرافي روتين تشخيص داده نمي‌شوند زيرا تراكم بافت پستان آنها را پنهان مي‌كند. حالا وسيله جديد در راه تاييد FDA است تا همگام با ماموگرافي روتين بتواند توده‌هاي پستان را در اين افراد تشخيص دهد و اين گروه از بيماران نيز بتوانند از مزاياي غربالگري بهره‌مند شوند، زيرا ثابت شده ماموگرافي مي‌تواند بقاي بيماران را تا 96 درصد افزايش دهد.

محققان با كشف مقادیر زیادی ماده ضد سرطان در شیر مادر، اعلام كردند شیر مادر نوزاد را در برابر اشكال مختلف سرطان محافظت می كند.  اكنون محققان در مطالعه جدیدی میزان زیادی پروتئین ضد سرطان (TRAIL ) را در شیر مادر كشف كردند كه می تواند منبع خاصیت ضد سرطانی شیر انسان باشد. محققان از آغوز (نخستین شیر مادر برای نوزاد) و همچنین شیر عادی مادر نمونه برداری كردند. آنها همچنین از زنان سالم خون گرفتند و شیرخشك های مختلف را بررسی كردند.
پژوهشگران آغوز، شیر عادی مادر، خون و شیرخشك را برای بررسی میزان پروتئین ضد سرطان TRAIL آزمایش كردند. محققان دریافتند آغوز و شیر عادی مادر به ترتیب 400 و 100 برابر بیش از خون، ماده ضد سرطان TRAIL دارند. این در حالی است كه در شیر خشك اصلا TRAIL وجود نداشت. نقش مهم تغذیه نوزاد با شیر مادر در پیشگیری از ابتلا به سرطانهای خاص دوره كودكی مانند سرطان خون لنفوبلاستیك، بیماری هادكین و نوروبلاستوم پیش از این مشخص شده بود. بااین حال اندوژن محلول TRAIL دلیل خوبی برای توضیح تاثیر بیولوژیك تغذیه نوزاد با شیر مادر در برابر سرطان است.
به گزارش ایرنا، مادران حاضر دراین مطالعه هیچ یك نشانه ای از عفونت و بیماری نداشتند و نوزاد خود را سالم به دنیا آورده بودند. این نخستین بار است كه میزان ماده ضد سرطان TRAIL در آغوز و شیر مادر بررسی می شود. نتایح این تحقیقات درنشریه Human Lactation منتشر شده است.

پژوهشگراني از مرکز پزشکي «ويک فورست باپتيست» نشان داده‌اند که تزريق نانولوله‌هاي کربني چندجداره (MWCNT) به تومورها و گرمايش آنها با يک ليزر براي 30 ثانيه، سريع مي‌تواند باعث از بين رفتن آنها شود. نتايج مربوط به اولين تلاش‌ها بر روي تومورهاي کليه در سال 2009 گزارش شد، ولي اکنون آنها علم مورد نظر را دريافت کرده و از آن در تومورهاي سرطاني سينه، بويژه سلول‌هاي بنيادي سرطاني آغازکننده تومور استفاده کرده‌اند. کشتن اين سلول‌هاي بنيادي سخت است، زيرا آنها غالبا تقسيم نمي‌شوند و اکثر روش‌هاي ضدسرطان براي کشتن سلول‌هايي که بارها تقسيم مي‌شوند، طراحي شده‌اند. «سوزي تورتي»، محقق ارشد اين گروه گفت: سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تمايل به مقاومت در برابر داروها و راديودرمان دارند، بنابراين هدف‌گيري اين سلول‌هاي ويژه از اهميت زيادي در جامعه علمي برخوردار است. «تورتي» توضيح داد: درمان سرطان بر اساس گرما يک رهيافت نويدبخش براي مديريت‌هاي باليني سرطان‌هايي مانند سرطان سينه ارائه مي‌کند.
به گزارش ایسنا، با استفاده از يک مدل موش، اين پژوهشگران نانولوله‌هاي کربني چندجداره را به تومورهاي شامل سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تزريق کردند. تورتي گفت که نانولوله‌ها بخودي خود هيچ خاصيت ضدسرطاني ندارند، ولي هنگامي که تحت تابش فروسرخ نزديک ايجاد شده با ليزر قرار گيرند، شروع به ارتعاش و توليد گرما مي‌کنند. او ادامه داد که اين ترکيب مي‌تواند يک ناحيه موضعي در تومور ايجاد کند، که خيلي داغ است. اين پژوهشگران با استفاده از اين روش قادر به توقف رشد تومورهايي که اکثرا متشکل از سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه بودند، شدند. اين تحقيق پيشنهاد مي‌کند که گرمادرماني با نانولوله‌ها مي‌تواند موجب حذف سلول‌هاي مشتق شده که توده تومور را تشکيل مي‌دهند و نيز سلول‌هاي بنيادي سرطاني که باعث رشد و بازگشت مجدد تومور مي‌شوند، شود. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ «Biomaterials» منتشر کرده‌اند.

متخصصان علوم پزشكي در آمريكا هشدار دادند زنان مبتلا به ايدز بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد نيز هستند. در اين بررسي متخصصان مركز پزشكي مونت فيوره در نيويورك سيتي روي 715 زن آلوده به ويروس ايدز آزمايش كردند. آنها متوجه شدند كه 10،5 درصد از اين زنان به نوعي از بيماري مقعدي مبتلا هستند و حدود يك سوم آنها نيز با بيماري پيش سرطان دست به گريبانند. مارك اينشتين، رييس مطالعات باليني در بخش انكولوژي بيماريهاي زنان و استاد دانشكده پزشكي آلبرت آنيشتين در اين باره گفت: در بررسي‌هاي قبلي مشخص شده بود كه احتمال بروز سرطان مقعد در مردان هم جنس باز آلوده به ويروس ايدز بالا است اما در اين مطالعه معلوم شد كه زنان آلوده به اين ويروس نيز با ابتلا به خطر پيش سرطان مقعد مواجه هستند. دكتر مارك تصريح كرد: افزايش خطر بروز سرطان مقعد در زنان آلوده به ايدز احتمالا به اين خاطر است كه ويروس ايدز با فعال شدن ويروس پاپيلوماي انساني (HPV)‌ مرتبط است كه اين ويروس نيز به نوبه خود تقريبا عامل بروز تمام سرطانهاي مقعد است. به گزارش ایسنا، اين متخصصان تاكيد كردند با توجه به يافته‌هاي فوق زنان آلوده به ايدز كه در آزمايشات نمونه برداري از بافت مقعد آنها شرايط غيرطبيعي مشاهده مي‌شود حتما بايد تحت معاينات دقيق‌تر قرار بگيرند. اين مطالعه در مجله ايدز گزارش شده است.

نتايج فاز دوم يك مطالعه جديد حاكيست مصرف متفورمين در مردان مبتلا به سرطان پروستات بيش از پروستاتكتومي به كاهش پارامترهاي متابوليكي خاص و در نتيجه كاهش سرعت پيشروي اين سرطان كمك مي‌كند. آنتوني جوشوآ متخصص انكولوژي در بيمارستان كانادايي پرنسس مارگارت اطلاعات فوق را در نشست سالانه سال 2012 ميلادي انجمن مطالعات سرطان آمريكا كه در شيكاگو برگزار شده، ارائه كرد. به گزارش ایسنا، متفورمين پرمصرف‌ترين دارو براي بيماري ديابت است. در اين آزمايشات، متخصصان 22 مرد داوطلب را كه تاييد شده بود به سرطان پروستات مبتلا هستند، مورد ارزيابي قرار دادند. اين مردان پيش از انجام آزمايش تشخيص پروستاتكتومي 500 ميلي گرم متفورمين را 3 نوبت در روز مصرف مي‌كردند. متخصصان مي‌گويند مصرف اين دارو به پيش بيني و پيش آگهي بهتر از سرطان پروستات كمك مي‌كند. بعلاوه اين يافته كاربردهاي مفيدي براي مردان ديابتي مبتلا به سرطان پروستات مي‌تواند داشته باشد.

محققان مي‌گويند انجام مكرر X-ray دندان شايد خطر ايجاد تومورهاي مغزي شايع را در افراد افزايش دهد. مننژيوما اغلب توموري خوش‌‌خيم و غيرسرطاني است كه از لايه‌‌هاي اطراف مغز و طناب نخاعي برمي‌خيزد. اغلب اين تومورها به‌وسيله تماس با تابش اشعه همچون X-rayها (پس از تماس‌هاي طولاني يا دوزهاي بالا) و در موارد اندكي در اثر انفجارهاي بمب اتمي ناشي مي‌شود اما اکنون محققان به سرپرستي «دكتر كلاس» در گروه اپيدميولوژي دانشگاه Yale آمريكا دريافته‌اند حتي تماس با سطح پايين تابش كه در X-rayهاي دنداني ديده مي‌شود هم مي‌تواند با افزايش خطر اين تومورها مرتبط باشد. در اين مطالعه تيم دكتر كلاس بيش از 1400 بيمار مبتلا به مننژيوما را در 5 ايالت در فاصله سال‌هاي 2006 و 2011 موردارزيابي قرار دادند و آنها را با بيش از 1300 فرد بدون تومور مقايسه كردند. آنها سابقه تماس با X-ray دنداني را كه خود بيماران در طول زندگي‌شان اظهار مي‌كردند، در نظر گرفتند و دريافتند افراد مبتلا به تومور 2 برابر بيشتر احتمال مواجهه با حداقل يك بار X-ray دندان‌هايشان را به روش bitewing ذكر مي‌كردند. در اين روش عكسبرداري، عكس دندان‌هاي عقبي بالا و پايين براي بررسي مشكلات پوسيدگي گرفته مي‌شود.
دكتر كلاس معتقد است مردم بايد در ذهنشان دو جنبه را در مورد اين نتايج داشته باشند؛ اول آنكه اغلب افرادي كه در اين مطالعه وارد شده بودند، در سال‌هاي اخير به تومور مبتلا شده بودند ولي سابقه X-ray دنداني‌شان به يك دهه قبل بازمي‌گردد يا حداقل به زماني كه تابش اشعه در عكس X-ray دنداني نسبت به آنچه حالا گرفته مي‌شود، بيشتر بود. دوم آنكه اين مطالعه افراد مبتلا به مننژيوما را با گروه كنترل مشابه مقايسه مي‌كند، به جاي آنكه از افراد در مورد سابقه X-ray دنداني‌شان بپرسد و آنها را تا زماني كه به مننژيوما مبتلا مي‌شوند يا خير، پيگيري كند. دكتر كلاس مي‌گويد: «ما هنوز نمي‌دانيم چه خطري وجود دارد، ما از مننژيوما شروع كرديم و به صورت گذشته‌نگر به مواجهه نظري انداختيم. لازم است در اين رابطه مطالعه كوهورتي انجام شود، هر چند هزينه و زمان زيادي مي‌برد.»
به گزارش سپید، اين تيم تحقيقاتي معتقد است، نتايج اين مطالعه نبايد افراد را از رفتن به دندان‌پزشكي و گرفتن X-ray بازدارد، به خصوص اگر به آن نياز دارشه باشند. پيام مهم آن است كه بيماران بايد با دندان‌پزشكشان درباره لزوم واقعي انجام هر X-ray سوال كنند. بعضي افراد ممكن است X-rayهاي متعددي از دندان بگيرند و به اين ترتيب خود را در معرض خطر غيرضروري قرار مي‌دهند. انجمن دندان آمريكا نيز در حال حاضر پيشنهاد مي‌كند بزرگسالان سالم X-ray دنداني خود را هر 18 ماه تا 3 سال انجام دهند، اما افراد اين مطالعه انجام تعداد موارد بيشتري را ذكر مي‌كردند. به طوري كه اختلاف زيادي ميان‌ آنچه بيماران گزارش مي‌كردند و آنچه دستورالعمل‌ها توصيه مي‌كنند، ديده مي‌شود، شايد چيزي حدود 2 برابر در تعداد آنچه افراد X-rayدنداني انداخته‌اند و آنچه توصيه شده است، بنابراين لازم است هم بيماران و هم دندان‌پزشكان اطلاعات بيشتري در اين زمينه داشته و همواره با هم در تعامل باشند تا از انجام غيرضروري X-ray دنداني جلوگيري شود. همين موضوع پيام مهم اين مطالعه است كه لازم است در نظر گرفته شود، پس قبل از هر ويزيت دندان‌پزشكي بپرسيد آيا واقعا به انجام X-ray ديگري از دندان‌هايتان نياز داريد يا خير.

امروزه محققان با استفاده از تكنولوژي جديد آندوسكوپ‌ مي‌توانند به تشخيص و درمان بيماري‌ها بپردازند. جراحان نيز با اميدهايي براي برداشت كامل‌تر تومورها مواجه شده‌اند. اين تكنولوژي تركيبي از آندوسكوپ و پديده مسوول در درخشش نور آبي در آب خنك‌كننده راكتور هسته‌اي است. با استفاده از اين آندوسكوپ‌ها كه يكي از جديدترين و مهيج‌ترين زمينه‌هاي تصويربرداري پزشكي را فراهم كرده‌اند، مي‌توان با راهنمايي مولكولي به جراحي و برداشت تومورهاي بيشتر پرداخت. اين تكنولوژي جديد كه ‍CLE نام دارد، مزايايي نسبت به روش‌هاي كنوني تصويربرداري مانند MRI و آندوسكوپي معمول دارد و مي‌تواند اطلاعاتي درباره عملكرد بافت در اختيار جراحان قرار دهد. نكته مهم آنكه در اين تكنولوژي از نور آبي ضعيف استفاده مي‌شود و نه x-ray كه به ندرت از بافت‌هاي عميق عبور مي‌كنند.

در طول 40 سال گذشته پرتوتابي موثرترين روش درمان تومورهاي بدخيم مغزي با نام گليوبلاستوما بوده است. هرچند امروزه تكنولوژي هدف‌گيري پيشرفت زيادي كرده، اشعه‌هاي پرتوتابي همچنان بايد از بافت سالم مغز عبور كنند تا به تومور برسند، به اين ترتيب بيماران با عوارض جانبي جدي روبرو خواهند شد. در حال حاضر گروهي از محققان دانشگاه تگزاس روشي را براي رساندن نانوذرات رادياسيون به‌‌طور مستقيم به تومورهاي مغزي و نگه‌داشتن آنها در محل ابداع كرده‌اند. در اين روش تومورها با سطوح بسيار بالايي از رادياسيون (20 تا 30 برابر بيشتر از دوزهاي كنوني كه براي بيماران استفاده مي‌شود) هدف قرار مي‌گيرند و مناطق بسيار وسيع‌تري را از بافت مغزي حفظ مي‌كنند. به گزارش سپید، اين روش در آزمايش‌هاي انجام شده در آزمايشگاه موفق بوده و اكنون آماده است كارآزمايي‌هاي باليني خود را آغاز كند. به اين ترتيب اميد مي‌رود تا دوزهاي بسيار بيشتري از پرتوتابي به تومورهاي مغزي برسد بدون آنكه به بافت سالم مغز آسيبي برسد و تومورها نيز به‌طور كامل از بين بروند. رادياسيون در فرم يك راديوايزوتوپ به نام «رنيوم 186» مي‌آيد كه نيمه‌عمر كوتاه دارد.

براساس نتايج 2 مطالعه كه به تازگي در نشريه Lancet به چاپ رسيده، افرادي كه روزانه يك آسپيرين مصرف مي‌كنند، پس از حداقل 3 سال استفاده مداوم يك چهارم كمتر احتمال دارد دچار سرطان شوند، همچنين تقريبا يك سوم كمتر احتمال دارد هنگام تشخيص سرطان متاستاز داشته يا پس از ابتلا به سرطان دچار متاستاز شوند. مطالعه اول آثار كوتاه‌مدت مصرف روزانه آسپرين را روي بروز سرطان، مرگ و مير و مرگ در اثر حوادث غيرعروقي در داده‌هاي بيماران از 50 كارآزمايي كنترل شده تصادفي موردبررسي قرار داد. نتايج آن نشان مي‌دهند در مقايسه با گروه كنترل، افراد مصرف‌كننده آسپرين 15 درصد كاهش در شانس مرگ ناشي از سرطان دارند. اين منافع مصرف آسپرين به خصوص پس از 5 سال بيشتر افزايش مي‌يابد. كاهش قابل‌توجه (12 درصد) در مرگ و مير ناشي از حوادث غيرعروقي از جمله ديگر مزاياي مصرف روزانه آسپرين گزارش شده است. داده‌هاي گرفته شده از كارآزمايي‌هاي پيشگيرانه اوليه همچنين نشان مي‌دهند كه افراد مصرف‌كننده آسپيرين بروز كمتر سرطان را از 3 سال پس از شروع اين دارو تجربه خواهند كرد كه در دو جنس زن و مرد نيز به ميزان يكساني است.
محققان اين طرح معتقدند هر چند مطالعه‌هاي قبلي ثابت كرده بودند كه آسپيرين باعث كاهش طولاني‌مدت خطر مرگ ناشي از سرطان مي‌شود، اكنون شواهد كاهش كوتاه‌مدت در بروز و مورتاليتي سرطان و کم شدن خطر خون‌ريزي‌هاي وسيع خارج مغزي در استفاده طولاني مدت آسپرين و مرگ و مير كم بيماران به مزاياي قبلي آسپرين در پيشگيري از سرطان افزوده شده است. با توجه به تعداد موارد بسيار اندكي كه در حوادث عروقي ناشي از سرطان ديده مي‌شود، پيشگيري از سرطان توجيه اصلي استفاده از آسپيرين در بالين است.
در همين راستا، مطالعه دوم با بررسي ميزان متاستاز در افراد مصرف كننده روزانه آسپرين (بيشتر يا مساوي 75 ميلي‌گرم) و گروه كنترل براي پيشگيري از حوادث عروقي پرداخته‌اند. در طول 5/6 سال پيگيري، حدود 6 درصد افراد شركت‌كننده با تشخيص سرطان مواجه شدند که افراد مصرف‌كننده آسپيرين با كاهش خطر متاستازهاي زودرس سرطان توپر مواجه شدند (نسبت خطر 64/0درصد براي همه انواع سرطان) و در كل بيشترين كاهش در نسبت آدنوكارسنيوم‌هاي متاستاتيك (در مقابل تومورهاي لوكاليزه) ديده شد. اين اختلاف ميان دو گروه بيشتر در بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال بود. از سوي ديگر آسپرين باعث كاهش خطر مرگ ناشي از سرطان در افراد مبتلا به آدنوكارسينوما نيز مي‌شود، خصوصا اگر هنگام تشخيص متاستاز هم نداشته باشند.
به گزارش سپید،به عنوان يك نتيجه كلي آسپرين مرگ ناشي از آدنوكارسينوما را تا يك سوم كاهش مي‌دهد اما كاهش معني‌داري در خطر مرگ در اثر ديگر انواع سرطان ديده نمي‌شود. نكته قابل‌توجه آنكه منافع آسپيرين مستقل از سن است اما در وضعيت سيگار كشيدن، افراد سيگاري بيشتر از منافع آسپرين بهره‌مند خواهند شد. با بررسي اينكه چه فرمولاسيوني از ‌آسپيرين موثر است فرمولاسيون دوز كم و آهسته رهش كه از تجمع پلاكتي جلوگيري مي‌كند و فراهم زيستي سيستميك كمي هم دارد به اندازه دوزهاي بالا موثر و كارآمد است. مطالعه‌هاي حيواني پيشين نيز نشان داده بودند پلاكت نقش مهمي در متاستاز سرطان در جريان خون به بافت‌‌هاي دوررس دارد و شايد همين دليل است كه آسپرين از متاستاز پيشگيري مي‌كند پس شايد وقت آن رسيده كه به بيماران خود پيشنهاد كنند روزانه حداقل 75 ميلي‌گرم آسپرين مصرف كنند.

يك مطالعه جديد حاكي از آن است كه مزاياي ختنه فراتر از حفاظت افراد در برابر بيماري‌هاي منتقله از راه جنسي مانند ‌HIV است. در واقع مرداني كه قبل از اولين تجربه جنسي خود تحت ختنه‌ شدن قرار گرفته‌اند، شايد در آينده كمتر به سرطان پروستات مبتلا شوند. براساس نتايج اين مطالعه، عفونت‌هاي منتقله از راه جنسي به طور شايعي با سرطان پروستات مرتبط است، زيرا باعث التهاب پروستات مي‌شوند. ختنه كردن مي‌تواند به طريقي از سرطان پيشگيري كند زيرا از پوست ختنه‌گاه كه محل اختفاي عفونت‌هاست خلاص مي‌شوند. در اين مطالعه مشخص شد افراد ختنه شده پيش از اولين تجربه جنسي خود در مقايسه با افراد ختنه نشده با احتمال 15 درصد كمتر به سرطان پروستات مبتلا مي‌شوند. همچنين اين افراد با احتمال 18 درصد كمتر با اشكال مهاجم‌تر سرطان مواجه خواهند شد. در واقع شايد محيط مرطوب زير پوست پره‌‌پوتيال به زنده ماندن پاتوژن‌ها كمك كند و همين امر باعث عفونت مستقيم شود. مطالعه فوق اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه ختنه شايد باعث كاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات از طريق كاهش تماس پروستات با عوامل عفوني شود.

در يك مطالعه بين المللي معلوم شد زناني كه چاق‌تر و قدبلندتر هستند ممكن است بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان باشند. اين يافته حاصل ارزيابي و بررسي 47 مطالعه انجام شده در 14 كشور مختلف است كه بيش از 25 هزار زن مبتلا به سرطان تخمدان و 81 هزار زن سالم در آن حضور داشته‌اند. متخصصان در اين ارزيابي‌ها متوجه شدند در ازاي هر دو اينچ افزايش قد در زنان احتمال ابتلا به اين سرطان به ميزان قابل توجهي افزايش پيدا مي‌كند.
درعين حال افزايش شاخص توده بدني (IBM) كه مقياسي بر اساس وزن و قد است با افزايش خطر بروز سرطان تخمدان رابطه مستقيم دارد اما اين مورد تنها در زناني ديده مي‌شود كه هرگز تحت هورمون درماني دوران يائسگي قرار نگرفته‌اند. اين متخصصان هم چنين دريافتند كه ارتباط بين قد، وزن و سرطان تخمدان حتي پس از در نظر گرفتن ساير فاكتورهاي تاثيرگذار در بروز اين سرطان، مثل سن، وراثت، مصرف الكل و سيگار و داروهاي ضد بارداري و يا سن آغاز عادت ماهانه باز هم باقي مي‌ماند. نتايج اين مطالعه بزرگ مشاهداتي است كه از سوي گروه همكاري مطالعات همه‌گيرشناسي سرطان تخمدان در دانشگاه آكسفورد انگليس انجام گرفته در مجله پزشكي plos ارائه شده است.

به تازگي دانشمندان ايرلندي واكسن جديدي را براي درمان سرطان در سطح پيش باليني معرفي‌كردند. درواقع اين تيم تحقيقاتي رويكرد جديدي را براي درمان بيماري سرطان براساس دستكاري پاسخ ايمني به تومورهاي بدخيم كشف‌كرده‌اند. آنها تصميم‌دارند اين واكسن را براي استفاده باليني در بيماران سرطاني مورد آزمايش قراردهند. اولين واكسن ضدسرطان با نام Provenge سال گذشته در بيماران مبتلا به سرطان پروستات مورد بررسي قرار گرفته كه به درمان هورموني پاسخ نمي‌دادند. متاسفانه اين واكسن مبتني بر سلول تنها بقاي بيماران را حدود 1/4 ماه افزايش مي‌دهد. به گزارش سپید، درمان جديد بر مبناي تركيب مولكول‌هايي است كه پاسخ ايمني را تحريك و سلول T كشنده را براي حذف تومورها بسيج مي‌كند. واكسن جديد در مراحل پيش باليني بسيار موثر عمل كرده و طيفي از سرطان‌ها را در مدل‌هاي موشي درمان كرده است.

امروزه اينترنت غرق داستان‌هايي است كه چگونه نقره مي‌تواند سرطا‌ن‌ را درمان كند و حالا تست‌هاي آزمايش‌هاي نشان مي‌دهد كه نقره به اندازه داروهاي شيمي‌درماني در درمان سرطان موثر هستند و شايد عوارض جانبي كمتري هم داشته باشد. نتايج محققان انگليسي حاكي از آن است كه خصوصيات خاص نقره براي سلول‌هاي سرطاني سمي هستند، همچون سيس‌پلاتين (داروي برپايه پلاتينوم)كه به طور گسترده عليه انواع سرطان مورد استفاده قرار مي‌گيرد، اما تفاوت مهم آن است كه به نظر مي‌رسد نقره براي سلول‌هاي سالم كمتر سمي باشد و در بعضي موارد مفيد است. در حال حاضر از خصوصيات آنتي‌سپتيك و آنتي‌بيوتيكي نقره استفاده‌هاي فراواني مي‌شود. به طور مثال در بانداژ، پانسمان‌ها و فيلترهاي تصفيه آب. با توجه به عوارض جانبي بسياري كه شيمي‌درماني براي بيماران برجاي مي‌گذارد، محققان هميشه به دنبال راه‌حلي بوده‌اند كه درمان بدون عارضه‌اي براي سرطان‌هايي همچون ريه، پستان، مثانه و... بيابند و اين مطالعه شايد قدم مهمي در حل اين معضل باشد.

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات سرطان علوم پزشکی شهیدبهشتی، انجمن رادیوتراپی انکولوژی ایران
زمان برگزاری: ۱۴ الی ۱۶ شهریور ۱۳۹۱
ارسال مقالات: ۳۰/۳/۱۳۹۱
مکان برگزاری: مشهد، هتل پردیسان

سایت همایش

در يک آناليز بزرگ از يافته‌هاي مردان شرکت کننده در کارآزمايي يک داروي پروستات، محققان انستيتوي سرطان دوک دريافتند که ارتباط معني‌داري ميان بيماري کرونر قلبي و سرطان پروستات وجود دارد که نشان از احتمال وجود منشا مشابه و يکسان براي اين دو بيماري دارد. درواقع اگر ثابت شود که بيماري قلبي يک عامل خطر براي سرطان پروستات به حساب مي‌آيد، شايد بتوان با تغييراتي در شيوه زندگي مانند کاهش وزن، انجام حرکات ورزشي و داشتن رژيم غذايي سالم که همگي براي پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي بدخيمي موثر هستند، به جنگ اين بدخيمي رفت. به عبارت ديگر، آنچه براي قلب خوب است، مي‌تواند براي پروستات هم خوب باشد.
بيماري‌ عروق کرونر بيش از هر علت ديگري باعث مرگ افراد مي‌شود (يک مرگ از هر 4 مرگ رخ داده) و به‌طور مشابه نيز سرطان پروستات يک قاتل به حساب مي‌آيد، به‌طوري که در ايالات متحده پس از سرطان ريه مسوول مرگ مردان به شمار مي‌آيد. مطالعات پيشين نيز ارتباط ميان بيماري کرونر قلبي و خطر سرطان پروستات را به صورت متناقض بيان کرده و اين مساله را بيان کرده بودند که آيا بدخيمي بوسيله شيوه زندگي غلط ايجاد مي‌شود يا خير. در مطالعه حاضر، تيم پژوهشگران از اطلاعات بيش از 6 هزار مرد شرکت داده شده در يک مطالعه بزرگ با نام REDUCE (يک کارآزمايي باليني تصادفي سازي شده براي آزمون مزاياي کاهش خطر سرطان پروستات با استفاده از داروي dutasteride که به مدت 4 سال ادامه پيدا کرده) استفاده کردند. همه افراد صرفنظر از سطح PSA خود، يک بيوپسي از پروستات در سال 2 و 4 مطالعه داشتند. همچنين از نظر ساير عوامل خطر، همچون بيماري قلبي، مصرف الکل و دارو و ديگر عوامل مورد سوال قرار گرفتند. در ميان اين افراد، 547 نفر قبل از ورود به مطالعه سابقه‌اي از بيماري کرونر قلبي را ذکر مي‌کردند. اين افراد سن بالاتري داشتند، وزن بيشتري را به دنبال مي‌کشيدند و کلا از سلامت کمتري برخوردار بودند. همچنين سطح PSA پايه بالاتري را نيز نشان مي‌دادند و بيشتر ديابت، پرفشاري خون و کلسترول بالا را ذکر مي‌کردند. اين افراد پس از تطابق عوامل ديگر در‌ آناليزها، بيشتر احتمال داشت که به سرطان پروستات مبتلا شوند. درواقع داشتن بيماري کرونر قلبي خطر ابتلا به سرطان پروستات را تا 35 درصد افزايش داده بود و اين خطر در طول زمان بيشتر مي‌شد. اين افراد با احتمال 24 درصد بيشتر در 2 سال اول مطالعه با سرطان پروستات تشخيص داده شدند، به‌طوريکه اين احتمال خطر در طول 4 سال به 74 درصد رسيد.
به گزارش سپید، محققان اين مطالعه اظهار مي‌دارند که هيچ ايده و درک خاصي براي توضيح اين رابطه به ذهنشان نمي‌رسد، اما اين ارتباط به خوبي مشخص و مشاهده شده است. البته اين مطالعه کاستي‌هاي خاص خود را نيز دارد، مثلا بعضي عوامل خطر مانند رژيم غذايي، فعاليت فيزيکي و شدت بيماري قلبي را در نظر نگرفته که آنها نيز مي‌توانند بر نتايج نهايي اثرگذار باشند، اما آنچه مهم است آنکه نتايج حاصله ايده‌هاي بسيار خوبي براي آينده در اختيار ما مي‌گذارد، از جمله آنکه همپوشاني ميان سرطان پروستات و ديگر بيماري‌هاي مرتبط با عادات ضعيف سلامت يکي از موارد مورد توجه در آينده خواهد بود.

براساس نتايج مطالعه‌اي كه به تازگي منتشر شده، در رده‌هاي سلولي و مدل‌هاي موش، عصاره دانه انگور سلول‌‌هاي اسكواموس سل كارسينوماي سرو گردن را مي‌كشد، در حالي كه به سلول‌هاي سالم صدمه‌اي نمي‌رساند. محققان اين مطالعه اظهار مي‌دارند اين يك اثر فوق‌العاده است كه در مورد انگور ديده مي‌شود. در واقع عصاره دانه انگور شرايطي فراهم مي‌كند كه سلول‌هاي سرطاني نتوانند رشد كنند، در نتيجه مي‌ميرند. در اين مطالعه مشخص شده كه اين عصاره هم به DNA سلول‌هاي سرطاني آسيب مي‌زند (از طريق افزايش گونه‌هاي واكنشي اكسيژن) و هم راه‌هايي را قطع مي‌كند تا اجازه بازسازي را به سلول‌ها ندهد. تاكنون نيز سميتي از اين عصاره در مدل موشي ديده نشده است. به گزارش سپید، به نظر مي‌رسد سلول‌هاي سرطاني راه‌هاي معيوب بسياري دارند كه اگر بتوان روي آنها تمركز كرد، آسيب‌پذير هستند، چيزي كه سلول‌هاي سالم از آن مبرا هستند. محققان اميدوارند در كارآزمايي‌هاي باليني انساني بتوان از اين عصاره استفاده كرد و اميدي باشد براي درمان بيماران مبتلا به سرطان.

براساس يک مطالعه جديد که در شماره اخير نشريه انکولوژيست به چاپ رسيده است، در فاصله سال‌هاي 2000 تا 2007 ميلادي ، تجويز يک داروي تزريقي ضدانعقاد به نام هپارين با وزن مولکولي پايين براي درمان مبتلايان به سرطان پيشرفته عارضه‌دار با مشکلات انعقادي، افزايش يافته است. البته مطالعه?هاي قبلي نشان داده بودند که هپارين با وزن مولکولي پايين درمان خط اول انتخابي براي مبتلايان به بدخيمي است که مشکلات انعقادي را نيز تجربه کرده‌اند؛ با اين وجود مصرف هپارين با وزن مولکولي پايين در مقايسه با وارفارين کمتر بوده است. ترومبوآمبولي‌هاي وريدي يا لخته‌هاي خوني عوارض جدي و شايع در بيماران سرطاني هستند. به گزارش سپید، داروهاي ضدانعقاد باعث پيشگيري از شکل‌گيري لخته‌هاي خوني مي‌شوند در حالي که بدن بخشي يا تمام لخته‌هاي از پيش تشکيل شده را حل مي‌کند. مطالعه براساس اطلاعات جمع شده از 4 مرکز تحقيقات سرطان صورت گرفته است. در مورد اين بيماران تشخيص بدخيمي پستان، کولورکتال، ريه يا پروستات گذاشته شده بود و آنها در فاصله زماني ژانويه 2000 و دسامبر 2008 ميلادي تحت درمان قرار گرفته بودند.

پژوهشگران دریافته اند مصرف داروهای مختلف در كنار داروهای خوراكی سرطان می تواند تاثیر داروهای سرطان را كاهش داده یا این كه به سمیت این داروها بیافزاید. برای مثال 43درصد بیماران داروی بسیار موثر سرطان لوسمی موسوم به Gleevec را مصرف می كردند و از سوی دیگر دارویی می خوردند كه می توانست تاثیر داروی سرطان را از بین ببرد. این در حالی است كه 68 درصد دارویی مصرف می كنند كه می تواند میزان سمیت این داروی خوراكی سرطان را بالا ببرد.
این تحقیق نشان داد اكثریت عمده داروهای سرطان را متخصصان بیماری سرطان تجویز می كنند؛ در حالی كه داروی های دیگر را پزشكان غیر متخصص در سرطان تجویز می كنند. مجریان این تحقیقات از شركت دارویی Medco Health Solutions Inc در آمریكا خواستار تعامل بیشتر پزشكان در زمینه تجویز دارو برای بیماران سرطانی شدند. در بررسی شركت دارویی مذكور، ادعاهای دارویی حدود 11 هزار و 600 بیماری كه 9 داروی خوراكی موسوم به سركوب كننده های كیناس كه برای سرطان های مختلف كاربرد دارد، بررسی شد.

تحقیقات پژوهشگران انگلیسی نشان می دهد موارد ابتلا به سرطان دهان به ویژه در بین مردان رو به افزایش است. بر اساس اعلام موسسه تحقیقات سرطان انگلیس، تعداد موارد ابتلا به سرطان دهان در سال جاری در این كشور 6200 مورد بوده كه این تعداد در دهه گذشته 4200 مورد بوده است. پژوهشگران در اغلب موارد دلیل بروز این سرطان را استعمال دخانیات اعلام می كنند اما مصرف الكل و عدم رعایت بهداشت دهان ناشی از عفونت HPV نیز از دیگر دلایل بروز این سرطان است. كارشناسان می گویند نشانه های هشدار دهنده این سرطان، زخم در ناحیه دهان و یا لكه های قرمز یا سفید در دهان است كه این زخم ها بهبود نمی یابند.
به گزارش ایرنا، از هر 10 نفر در انگلیس، هشت نفر به عفونت HPV مبتلا هستند. اگر چه اكثر این موارد بی خطر هستند، اما هشت زنجیره پرخطر عفونت HPV به سرطان دهان و همچنین سرطان های دهانه رحم مرتبط هستند. 'ریچارد شاو ' از موسسه تحقیقات سرطان انگایس و متخصص سرطان سر و گردن در این مورد گفت : دریا فتیم اغلب افراد مبتلا به سرطان دهان مرتبط با عفونت HPV ، جوان هستند. معمولا یك دهه طول می كشد تا سرطان های دهان بروز كنند. اما تشخیص زودهنگام این بیماری و درمان آن می تواند به بهبود كامل سرطان منجر شود. اگرچه تعداد افراد سیگاری به طور قابل توجهی كاهش یافته است اما سیگار هنوز مهمترین عامل ابتلا به سرطان دهان است. مصرف الكل دومین عامل مهم ابتلا به سرطان دهان محسوب می شود.

 سازمان غذا و داروي آمريکا داروي ايماتينيب با نام تجاري گليوک را براي استفاده در بزرگسالان پس از جراحي و برداشت تومورهاي استرومال دستگاه گوارش که CD117 مثبت هستند، موردتاييد قرار داده است. مطالعه اخير همچنين نشان داده است شانس بقاي بيماران با مصرف 36 ماهه دارو در مقايسه با طول دوره درمان استاندارد 12 ماهه آن افزايش بيشتري دارد. اطلاعات دارويي گليوک به دنبال يک مطالعه طولاني‌مدت مقايسه‌اي ميان مصرف 12 ماهه و 36 ماهه آن به روز شد. گليوک به شکل قرص است و بايد با آب مصرف‌شود. به گزارش سپید، شايع‌ترين عوارض مشاهده‌شده در مصرف‌کنندگان گليوک در اين مطالعه عبارت بودند از ادم، تهوع، استفراغ، کرامپ‌هاي عضلاني، دردهاي عضلاني و استخواني، اسهال، بثورات پوستي، ضعف و درد شکمي. گليوک اولين بار در ماه مي 2001 ميلادي براي درمان لوکمي ميلوييد مزمن با کروموزوم فيلادلفيا مثبت از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا مورد تاييد قرار گرفت.

محققان دانشگاه کاليفرنيا در «ديويس» موفق به سنتز گروه جديدي از نانوذرات شده‌اند تا از رهايش زودهنگام دارو جلوگيري كنند؛ اين کار دقت رسانش دارو به تومورهاي سرطاني را افزايش داده و کارايي داروي رهاشده را بهبود مي‌بخشد. اين پژوهشگران به ‌رهبري پروفسور «کيت لام»، استاد دانشکده بيوشيمي و پزشکي مولکولي، مايسل‌هاي جديدي به‌ نام مايسل‌هاي با پاسخ دوگانه و پيوند عرضي بروناتي (BCMs) توليد کرده‌اند که در پاسخ به محرک‌هاي خاص، تغييرات فيزيوشيميايي ايجاد مي‌کنند.
مايسل‌ها مجموعه‌اي از مولکول‌هاي فعال سطحي هستند که در يک مايع آبي همانند آب شور پخش شده‌اند. اين ذرات نانومقياس بوده و مي‌توانند به‌ عنوان نانوحامل در دارورساني به ‌کار‌ روند. BCMها دسته جديدي از مايسل‌ها به ‌شمار مي‌روند که در پاسخ به ميکرومحيط اسيدي تومور و يا يک ترکيب شيميايي تزريق ‌شده همانند مانيتول محتواي خود را به سرعت آزاد مي‌کنند. «يوآن پيلي»، نويسنده اول مقاله مربوط به اين کار مي‌گويد: استفاده از نانوحامل‌هاي مايسلي هدف‌گير که به شکلي برگشت‌پذير، پيوند عرضي برقرار مي‌کنند، از رهايش زودهنگام داروهاي ضدسرطان در جريان خون جلوگيري کرده و غلظت دارو را در محل تومور افزايش مي‌دهند. اين قابليت مي‌تواند پيشرفت زيادي در درمان سرطان ايجاد کند.
استفاده از نانوذراتي که در برابر محرک‌هاي خاص عکس‌العمل نشان مي‌دهند، در زمينه دارورساني افزايش يافته است. از ميان اين نانوذرات مي‌توان به مايسل‌هاي پاسخگوي داراي پيوند عرضي (SCMs) اشاره کرد که مي‌توانند به ‌عنوان حامل‌هاي نانومقياس در رسانش دارو به تومورها به‌ کار روند. اغلب نانوذرات محتواي خود را به شکل زودهنگام رها کرده و به هدف خود نمي‌رسند. SCMها مي‌توانند محتواي خود را تا رسيدن به هدف مورد نظر کپسوله کرده و از رهايش آنها در جريان خون جلوگيري کنند. توليد مايسل‌هاي داراي پيوند عرضي که به محيط پيرامون خود حساس هستند، مي‌تواند در درمان سرطان بسيار مفيد باشد. اين مايسل‌ها محتواي خود را درون بافت سرطاني رها مي‌کنند.
به گزارش ایسنا، مايسل‌هاي با پاسخ دوگانه که توسط گروه لام توليد شده‌اند، نسل جديدي از SCMها محسوب مي‌شوند که قابليت پاسخگويي به چندين محرک مختلف را دارند. اين مايسل‌ها دارو را بر اساس خودآرايي پليمرهاي حاوي بورونيک اسيد و پليمرهاي حاوي کاتچول (catechol) رها مي‌كنند؛ هر دوي اين پليمرها موجب حساسيت غيرعادي مايسل‌ها به pH محيط مي‌شوند. اين محققان پايداري مايسل‌هاي داراي پيوند عرضي بوروناتي و همچنين پاسخ آنها به محيط اسيدي و مانيتول را به ‌دقت بهينه‌سازي کرده‌اند. جزئيات اين کار به صورت آنلاين در «Angewandte Chemie» منتشر شده است.

پژوهشگران چيني در دانشگاه «لانژو» مي‌گويند که با پيشرفت صنايع جديد آلودگي فلزات سنگين در انسان‌ها در حال افزايش است. آنها اکنون يک نانوکامپوزيت ابرمغناطيسي براي زدودن موثر يکي از اين آلاينده‌ها- يون‌هاي کادميوم- از خون طراحي کرده‌اند. يون‌هاي کادميوم به اندام‌ها صدمه مي‌زنند و سرطان‌زا هستند. حذف اين يون‌ها از خون و بافت‌ها ضروري است. موادي که در حال حاضر براي حذف کردن آنها از خون انسان تحت مطالعه هستند، داراي همه ويژگي‌هاي لازم براي انجام اين کار نيستند. آنها يا داراي قدرت انتخابگري خوب، يا مغناطش اشباع بالا، يا پخش‌شوندگي خوب در آب هستند، ولي هر سه خاصيت را با هم ندارند. اين کامپوزيت جديد، که توسط «جون جين» و «جانتاي ما» و همکارانشان ساخته شده است، تمام اين خواص را با هم دارد.
گروه مذکور اين نانوکامپوزيت - PAD-PEG-Fe3O4@PEI - را از چهار مولفه ساخته است. اولين مولفه نانوذرات اکسيد آهن مغناطيسي بودند که به خاطر سميت کم، انتخاب شدند. اين گروه آنها را با پلي‌اتيلن ايمين (PEI) که به يون‌هاي کادميوم پيوند مي‌خورد، پوشش دادند. اين پوشش همچنين شانس نانوذرات را در گيرافتادن توسط گلبول‌هاي قرمز خون کم مي‌کند و زمان گردش آنها در خون را افزايش مي‌دهد. اين پژوهشگران پلي‌اتيلن گليکول (PEG) را به عنوان يک لنگر براي 2.2- اسيد دي استيک (فنيل آزانديل) (PAD) با بار منفي به اين کامپوزيت پيوند زدند تا برهم‌کنش‌هاي بين نانوذرات و پروتئين‌هاي پلاسما يا گولبول‌هاي قرمز را خنثي کند.
به گزارش ایسنا، گروه «جون» و «ما» در تست‌هاي آزمايشگاهي 80 درصد يون‌هاي کادميوم را در غلظت يك ppm در نمونه يك ml خون با استفاده از اين کامپوزيت زدودند که در مقايسه با ساير يون‌هاي باردار مثبت مانند Ca+2 و Zn+2 انتخابگري خوبي داشت. از آن جايي که اين کامپوزيت شديدا ابرمغناطيسي است، جداکردن نهايي آنها آسان است. تصور «جين» اين است که اين نانوکامپوزيت‌ها به يک سياهرگ تزريق شده، به يون‌هاي کادميومي موجود در خون پيوند مي‌خورند و با چرخش خون در يک ميدان مغناطيسي براي ربايش کمپلکس‌هاي نانوکامپوزيت - يون کادميوم مغناطيسي زدوده مي‌شوند. خون سم‌زدايي شده سپس به بدن برگردانده مي‌شود. اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ «Nanoscale» منتشر کرده‌اند.

تحقيقات جديد نشان داده‌اند که استاتين‌ها (پرمصرف‌ترين کاهنده‌هاي کلسترول)، در کاهش خطر بدخيمي کبد در مبتلايان به هپاتيت B نيز موثرند. هپاتيت B که التهاب بافت کبد به دنبال عفونت با ويروس هپاتيت B است، يکي از دلايل اصلي ابتلا به بدخيمي کبد محسوب مي‌شود. اين نخستين‌بار نيست که آثار استاتين‌ها در کاهش خطر بدخيمي مورد توجه قرار مي‌گيرد. مطالعات ديگري نشان داده بودند که استاتين‌ها نقش مهمي در پيشگيري از انواع خاصي از بدخيمي‌ها از جمله سرطان پستان ايفا مي‌کنند. در يک تحقيق که در آن بيش از 33 هزار نفر مبتلا به هپاتيت B از سال 1997 تا 2008 ميلادي تحت بررسي بودند، دريافت‌کنندگان استاتين کمتر از سايرين به بدخيمي کبد مبتلا شدند. نکته ديگر آنکه هر چه فردي طولاني‌تر از استاتين استفاده کرده باشد، ميزان کاهش از خطر ابتلا به بدخيمي کبد قابل‌توجه‌تر است. به گزارش سپید، براي شرکت‌کنندگان در اين مطالعه، استاتين‌ها با هدف کاهش ميزان کلسترول خون تجويز شده بود. به‌طور کلي در طول مطالعه 1021 نفر به بدخيمي کبد مبتلا شدند. به گفته محققان، بايد مطالعات بيشتري براي نشان دادن چگونگي کاهش خطر بدخيمي کبد در مبتلايان به هپاتيت B انجام شود. البته استاتين‌ها مي‌توانند باعث افزايش آنزيم‌هاي کبدي و تخريب جدي کبد شوند بنابراين انجام منظم آزمون‌هاي کبدي در تمام دريافت‌کنندگان استاتين‌ها ضروري است. مطالعه اخير در شماره 23 ژانويه نشريه انکولوژي باليني به چاپ رسيده است.

محققان اعلام کرده‌اند که تحقيقات جديد آنها به کشف درماني هدفمند براي بدخيمي کشنده مجراي صفراوي خواهد انجاميد. گروه محققان بخش سرطان بيمارستان ماساچوست، از 287 بيمار با تومورهاي دستگاه گوارش نمونه‌برداري کردند و در آنها جهش در دو ژن (IDH1 & IDH2) مشاهده شد که ممکن است در يک چهارم تومورهاي مجراي صفراوي رخ دهد. موتاسيون‌هاي ژن IDH1 در 13درصد از تومورهاي مجراي صفراوي و در 23 درصد از تومورهاي مجراي صفراوي داخل کبدي مشاهده شد. شيوع موتاسيون‌هاي ژن IDH2 به مراتب کمتر بود. به گزارش سپید، به گفته محققان با ساخت داروهايي که اين موتاسيون را هدف قرار مي‌دهند مي‌توان رشد تومور را کنترل کرد. سالانه فقط در کشور آمريکا 12 هزار مورد جديد ابتلا به بدخيمي کيسه صفرا و مجاري صفراوي تشخيص داده مي‌شود؛ در ميان آنها فقط 10 درصد از بيماران خوش شانس بوده‌اند و با تشخيص زودهنگام مواجه شده‌اند.

يک داروي تحقيقاتي با نام رگورافنايب(Regorafenib)، طول عمر بيماران با بدخيمي متاستاتيک را افزايش مي‌دهد. يافته‌هاي يک مطالعه فاز سه که در سمپوزيوم بدخيمي‌هاي دستگاه گوارش انجمن سرطان شناسي باليني آمريکا در سن ديه گو ارائه شدند چنين ادعايي را مطرح کرده است. براي سال‌هاي زيادي بيماران با بدخيمي متاستاتيک کولورکتال در بن‌بست درماني قرار مي‌گرفتند زيرا درمان‌هاي استاندارد کموتراپي نمي‌توانستند رشد تومور را مهار‌کنند و پزشکان ديگر دارويي براي پيشنهاد به اين بيماران نداشتند. پس از 8 سال اين اولين دارو است که بهبود قابل‌توجهي در طول عمر بيماران مبتلا به بدخيمي کولون که ديگر گزينه درماني برايشان وجود نداشت نشان مي‌دهد. محققان رگورافنايب را در يک مطالعه فاز سه تصادفي دوسوکور در مراکز درماني مختلفي در آمريکا، اروپا، ژاپن، استراليا و چين مورد بررسي قرار دادند. به گزارش سپید، رگورافنايب، يک مهارکننده مولتي کيناز است که قابليت کاهش سرعت تکثير سلولي و رشد عروق خوني و نيز چند روند بيولوژيک دخيل در رشد تومور را دارد. محققان دريافتند بيماران با بدخيمي متاستاتيک کولون که تحت درمان با اين دارو بودند متوسط طول عمرشان در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما تا 29درصد افزايش يافت.

 عوارض جانبي از مهم‌ترين مشکلات درمان سرطان به شمار مي‌آيند. کمپاني نروژي بيوتک چندين گام به دستيابي به درماني که تنها سلول‌هاي سرطاني را هدف قرار داده و سلول‌هاي سالم را دست نخورده باقي گذارد. نزديک‌تر شده‌ است. علت اصلي شدت عوارض جانبي در مورد درمان‌هاي ضد سرطان رايج اين است که اين داروها قدرت تمايز بين سلول سرطاني و سالم را نداشته و همان‌طور که باعث نابودي سلول‌هاي سرطاني مي‌شوند، سلول‌هاي سالم را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهند. دستيابي به درماني که تنها سلول‌هاي سرطاني را تحت تاثير قرار دهد از دير باز آرزوي پژوهشگران عرصه سرطان بوده است. رسيدن به اين آرزو از دو راه امکان‌پذير است: اول ساخت دارويي که تنها بر سلول‌هاي سرطاني اثر کند و دوم دستيابي به روشي براي رساندن انحصاري دارو به عضو هدف، بدون اينکه ديگر قسمت‌هاي بدن در معرض آن قرار گيرند.
کمپاني بيوتک از سال 2000 به پژوهش در راهکار دوم پرداخته و تا حدودي نيز به اين هدف نزديک شده است. پژوهشگران اين کارخانه از فن‌آوري‌اي که در سال 1994 در اسلو به وجود آمد و بر پايه نور طراحي شده، به نام اينترناليزاسيون فتوشيميايي يا PCI سود جسته‌اند. در اين فناوري نور ليزر قرمز به منطقه‌اي از بدن که مورد نظر است تابانده مي‌شود. اين پرتوها قادرند که رسيدن دارو را به محل‌هاي مشخص در سلول‌هاي سرطاني چندين برابر نمايند. در اين روش براي دستيابي به تاثيرات دلخواه، ماده‌اي به بيمار تزريق مي‌شود که ميزان حساسيت وي را به نور بالا مي‌برد. اين ماده ترکيبي شيميايي با نام تجاري آمفينکس Amphinexاست که توسط همين کمپاني توليد شده است. ابتدا اين ماده به بيمار تزريق شده و پس از چند روز درمان اصلي آغاز مي‌شود. اندکي بعد نور ليزر به عضو مبتلا که اکنون هم داروي ضدسرطان و هم ماده حساس کننده به نور را در خود دارد، تابانده مي‌شود. در اين زمان آمفنيکس پروسه‌اي را درون سلول‌هاي سرطاني سبب مي‌شود که تاثير کشندگي دارو را بر اين سلول‌ها تقويت مي‌نمايد. عدم دستيابي به روشي براي رساندن انحصاري دارو به بخش مورد نظر در سلول سرطاني باعث مي‌شود که براي رسيدن به اثرات مطلوب به دوزهاي بالاتري از دارو نياز باشد و تجويز دوز بالاتر دارو به معني شديدتر شدن عوارض جانبي آن براي بيمار است.
به گزارش سپید، کمپاني بيوتک معتقد است که با روش ابداعي خود توانسته راهي براي رساندن دارو به درون سلول‌هاي سرطاني و انهدام موثر آنها بيابد. در اين روش عبور داروهاي ضد سرطان از خلال غشاي سلول‌هاي سرطاني بسيار ساده‌تر شده و دقت اثر آنها به طرز چشمگيري افزايش مي‌يابد. با اين روش نياز به تجويز دوزهاي بالاي دارو وجود نداشته و با کاهش دوز دارو از ميزان بروز و شدت عوارض جانبي کاسته مي‌شود. در پژوهش‌هاي انجام شده محققين توانسته‌اند با اين روش تاثير داروهاي ضد سرطان را در شرايط آزمايشگاهي تا50 برابر تقويت نمايند. کمپاني بيوتک و بيمارستان دانشگاهي لندن از 2 سال قبل به آزمايش کارآيي روش فوق در درمان بيماران مبتلا به سرطان پرداخته و گزارش کردند که تمامي بيماران حاضر در مطالعه با اين روش تاثير چشمگيري در بهبود خود احساس نموده و در بسياري از موارد توده سرطاني به کلي ناپديد شده است. همچنين روش فوق هيچ‌گونه عارضه جانبي خطير براي بيماران در بر نداشته است. پژوهشگران اين پروژه، اکنون در صدد انجام مطالعات باليني بيشتر براي اثبات اثربخشي اين روش هستند.

كالج پزشكان آمريكا (ACP) در تاريخ 6 مارچ 2012، دستورالعمل‌هاي جديد غربالگري سرطان كولوركتال را متنشر كرد. سرطان كولوركتال دومين علت شايع مرگ ناشي از سرطان در هر دو جنس زن و مرد در آمريكا به حساب مي‌آيد. اين دستورالعمل‌هاي جديد براي پزشكان و بيماران در شماره 6 مارچ نشريه AIM به چاپ رسيده و مي‌تواند مورد استفاده متخصصان قرار گيرد. ACP اين رهنمودهاي جديد خود را براي افزايش كمك به بيماران و پزشكان در ارتباط با مزايا و مضرات غربالگري سرطان كولوركتال انتشار داده است. اين انجمن بزرگسالان را تشويق مي‌كند تا غربالگري سرطان كولوركتال را از سن 50سالگي آغاز كنند، هر چند تعداد افرادي كه غربالگري مي‌شوند كمتر از تعداد واقعي است که بايد تحت غربالگري قرار گيرند، به‌رغم اينكه كارايي غربالگري سرطان كولوركتال در كاهش مرگ و مير بيماران در شواهد باليني خوبي اثبات شده است.
ACP پيشنهاد مي‌كند پزشكان ارزيابي فردي خطر سرطان كولوركتال را در همه بزرگسالان به عمل آورند. آنها بايد غربالگري را از سن 50 سالگي براي افراد در معرض خطر متوسط آغاز كنند اما افراد در معرض خطر بالا از سن 40 سال يا 10 سال زودتر از سني كه جوان‌ترين فرد فاميل درجه اول آنها به اين سرطان مبتلا شده است بايد غربالگري را آغاز كنند.
عوامل خطر سرطان كولوركتال شامل افزايش سن، داشتن سابقه شخصي پوليپ، بيماري التهابي روده يا سرطان كولوركتال يا داشتن سابقه خانوادگي اين بيماري هستند. گزينه‌هاي غربالگري سرطان كولوركتال شامل‌ آزمون‌هاي مبتني بر مدفوع و تست‌هاي آندوسكوپيك/ راديولوژيك هستند. همچنين فاصله بين غربالگري‌ها براي افراد در معرض خطر متوسط بالاي سن 50سال، هر10 سال براي كولونوسكوپي، هر 5 سال براي سيگموئيدوسكوپي قابل انعطاف، كولونوسكوپي مجازي و باريم انماي دابل كنتراست و سالانه براي آزمون خون مخفي مدفوع تعريف شده‌اند.
به گزارش سپید، متخصصان اين انجمن بيماران را تشويق مي‌كنند براي انتخاب تست غربالگري موردنظر خود با پزشكان مشورت كنند تا مزايا و معايب هر كدام را بشناسند و براساس شرايط خود بهترين روش را انتخاب كنند. موفقيت هر برنامه غربالگري به خصوص در مورد سرطان كولوركتال به مناسب بودن تست و پيگيري بيماران با نتايج غربالگري غيرطبيعي، همچنين پيگيري آنها با تكرار تست‌ها در فواصل مناسب بستگي دارد. اين دستورالعمل جديد ادامه غربالگري سرطان كولوركتال را در بزرگسالان بالاي 75 سال توصيه نمي‌كند. به خصوص افرادي كه اميد به زندگي آنها كمتر از 10 سال پيش‌بيني مي‌شود زيرا مضرات غربالگري بر مزاياي آن غلبه مي‌كند. از آنجا كه كولونوسكوپي به عنوان استاندارد طلايي تست‌هاي غربالگري به صورت عموم پذيرفته شده، خطرات احتمالي آن مانند خونريزي، سوراخ‌شدگي روده و واكنش‌هاي شديد به موادي كه براي آمادگي روده‌ها تجويز مي‌شود، بايد در نظر گرفته شود و به اطلاع بيماران نيز رسانده شوند.

دانشمندان به تازگي و با موفقيت کارآزمايي اوليه يک تکنيک جديد و قابل‌اعتماد را کامل کرده‌اند تا غربالگري سرطان پستان با استفاده از اولتراسوند انجام شود و حالا به دنبال آن هستند تا بتوانند با تکميل بيشتر اين روش، آن را به عنوان يک وسيله باليني ارتقا داده و مورد استفاده قرار دهند. امروزه روش‌هاي مبتني بر X-ray ماموگرافي پايه روش‌هاي غربالگري سرطان پستان را تشکيل مي‌دهند ولي تنها 30 درصد ضايعات مشکوکي که در آنها يافت مي‌شوند، بدخيم هستند. از سويي اين تابش مکرر X-ray هم مي‌تواند خود سرطان‌زا باشد که محدوديتي براي استفاده زياد از اين روش‌هاست و بايد در زنان در معرض خطر مانند زنان بالاي 50 سال کمتر استفاده ‌شود، بنابراين نياز به ابداع و معرفي روشي دقيق‌تر و بدون عوارض در اين زمينه کاملا حس مي‌شود تا ضايعات پستان و توده‌هاي توپر تشخيص داده شوند. به اين ترتيب از انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري جلوگيري مي‌شود و صدمات روحي بيماران که ناشي از تشخيص‌هاي نادرست است نيز به حداقل مي‌رسد.
روش اولتراسوند در اين ميان مزاياي زيادي دارد: ايمن است، هزينه کمي دارد و به‌طور گسترده‌اي در برنامه‌هاي غربالگري مورد استفاده قرار مي‌گيرد، البته کيفيت عکس‌هاي گرفته شده به وسيله آن به آن اندازه خوب نيست که براي تشخيص قابل‌اعتماد بتوان از آنها بهره گرفت. قسمتي از مشکل فوق در تشخيص‌گرهاي (دتکتور) کنوني است که به طور رايج مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بافت‌هاي مختلف بيولوژيکي سرعت‌هاي صوت متفاوتي توليد مي‌کنند و همين موضوع زماني را که اين امواج صوتي به دتکتور مي‌رسد، تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. به اين ترتيب امواج رسيده تحريف شده و تصوير حاصل غيرطبيعي جلوه خواهند کرد.
روش جديد ابداعي با تشخيص شدت امواج اولتراسونيک کار مي‌کند. به اين ترتيب که شدت امواج به گرما تبديل و توسط يک غشاي نازک فيلم پيرو الکتريک حس مي‌شود. به اين ترتيب براساس درجه حرارت، ولتاژ خروجي توليد مي‌شود. تصاوير ايجاد?شده با اين روش جديد نسبت به آثار توليد شده توسط سرعت امواج ناهموار در بافت‌ها کمتر حساس هستند. وقتي اين روش با سي‌تي‌اسکن استفاده مي‌شود، تصاويري دقيق‌تر از خصوصيات بافت ايجاد مي‌کند و به اين ترتيب ابنورماليتي‌هاي بافت پستان با دقت کامل‌تري مشخص خواهد شد. هدف توموگرافي فوق توليد يک نقشه مقطع عرضي از بافت است که با استفاده از آن امکان تشخيص ضايعات غيرطبيعي فراهم مي‌شود.
تاکنون کارآزمايي‌هاي انجام شده با اين تکنيک جديد نتايج عالي داشته و محققان به دنبال آن هستند تا اين وسيله را ارتقا دهند و بتوانند در بالين نيز از آن بهره گيرند تا شايد ضايعات پستان سريع‌تر و دقيق‌تر تشخيص داده شوند و بيماران زيادي با اين روش از مرگ زودرس ناشي از سرطان نجات يابند.

شرکت داروسازي انکوژنکس (OncoGenex) اخيرا اعلام کرده نتايج مطالعات پيش باليني مربوط به مولکول جديدشان OGX-427 در بيست و هفتمين کنگره سالانه انجمن اورولوژي اروپا ارائه شده است. نتايج اين مطالعه پيش باليني و يافته‌هاي قبلي پتانسيل مولکول تحقيقاتي OGX-427 در درمان‌هاي ضدسرطان و کند کردن پيشرفت تومور را مطرح کرده‌اند. OGX-427 براي مهار پروتئين 27 شوک گرمايي(Hsp27) که در بسياري از انواع بدخيمي از جمله سرطان پروستات، مثانه، پستان و غيرسلول کوچک ريه دخالت دارد، طراحي شده است. همچنين ميزان بسيار زياد اين پروتئين هم با موارد مقاوم به داروهاي ضدسرطان و شکست درماني مرتبط است. OGX-427 هم‌اکنون در مطالعات متعددي روي بدخيمي‌هاي پروستات و مثانه در حال بررسي است. شرکت داروسازي انکوژنکس، يک شرکت فعال در زمينه توليد داروهاي جديد ضدسرطان و يافتن روش‌هاي درماني جديد براي بيماران سرطاني مقاوم به درمان است

یك نوع آسپرین جدید می تواند بدون این كه به سلول های عادی صدمه بزند با 11 نوع سلول سرطانی انسانی مبارزه و آنها را كوچك كند. به گفته محققان، این دارو رشد سلول های سرطانی در مناطق كولون، پانكراس، ریه، پروستات، سینه و سرطان خون را در آزمایشگاه مهار كرده است. اجزای كلیدی این نوع جدید آسپرین بسیار قوی است و حداقل سمیت را برای سلول ها دارد. نتایج این مطالعه در مجله Medicinal Chemistry Letters منتشر شده است.
در حال حاضر محققان براین باورند كه مصرف طولانی مدت آسپرین خطرات زیادی دارد به طوری كه عوارض جانبی استفاده از آن از خونریزی زخم ها تا نارسایی كلیه را به همراه دارد . برای رفع این مشكل، محققان، هیبریدی از دو فرمولاسیون قبلی را به وجود آوردند كه آن را آسپرینNOSH نامیدند. دانشمندان با استفاده از این روش ایمنی و پتاسیل این دارو را افزایش داده اند. یك بازوی این آسپرین هیبریدی، اكسید نیتریك آزاد می كند كه به حفاظت از لایه معده كمك می كند.بازوی دیگر آن ، سولفید هیدروژن آزاد می كند كه توانایی آسپرین را برای مبارزه با سرطان تقویت می كند. این نوع آسپرین بدون بر جای گذاشتن عارضه ای، تومورهای سرطان روده بزرگ را تا 85 درصد در حیوانات زنده كوچك می كند. اگر تاثیر این دارو بر انسان ها نیز به همین شكل باشد ، می توان از این دارو در تركیب با داروهای دیگر برای كوچك كردن تومورها قبل از شیمی درمانی و یا جراحی استفاده كرد.
آسپرین و سایر داروهای به اصطلاح غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروكسن به دلیل تاثیرشان در كاهش تورم معروف هستند. مطالعات انجام شده در دهه 1980 نشان داد كه استفاده روازنه آسپرین برای كاهش خطر حمله قلبی و سكته مغزی مفید است . نتایج این مطالعات در نشست سالانه انجمن آمریكایی تحقیقات سرطان در شیكاگو ارایه می شود.

به تازگي يک تست ساده خون ابداع شده که شايد باعث تشخيص زودرس بسياري از انواع سرطان شود. درواقع محققان وسيله‌اي را معرفي مي‌کنند که مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني را در حجمي کمتر از يک قاشق چايخوري از خون مشخص کند. اين تست از نور ماوراي‌بنفش براي تشخيص تغييرات ظريف در خون فردي که در جايي از بدنش سلول‌هاي سرطاني وجود دارد استفاده مي‌کند، حتي قبل از آنکه بيماري گسترش يابد. در اين روش مولکول‌هاي مختلفي که داخل جريان خون آزاد مي‌شوند، جذب نور ماوراي‌بنفش مي‌شوند که نسبت به افراد عادي کمي متفاوت است. به گزارش سپید، در آخرين کارآزمايي انجام شده با حضور 200 بيمار و گروه شاهد، اين تست، سرطان را در 90 درصد از بيماران به درستي تشخيص داد. محققان اين مطالعه بيشتر بر تشخيص سرطان‌هاي شايع مانند ريه و تخمدان تمرکز دارند. البته اين تحقيق در مراحل اوليه کارآزمايي‌هاي باليني خود قرار دارد، اما هدف، رسيدن به يک روش ساده، ارزان و کارآمد براي تشخيص بسياري از انواع سرطان در صورت امکان و در مراحل ابتدايي است.

 محققان به تازگي اعلام كردند نور ليزر در تركيب با داروهاي خاص كه به نام درمان فوتوديناميك شناخته مي‌شوند، مي‌توانند تومورهاي سرطاني را تخريب كنند. هرچند اين روش درماني امروزه اغلب براي درمان قطعي سرطان پوست به كار مي‌رود، اما مي تواند براي درمان انواع خاصي از تومورها نيز استفاده شوند. علت آنكه تومورهاي داخلي با اين روش درمان نمي‌شوند آن است كه روشي براي بررسي مقدار دقيق نوري كه بايد استفاده شود، وجود ندارد، اما اكنون نرم‌افزاري به‌وسيله محققان فيزيك اتمي سوئدي ابداع شده كه به نظر مي‌رسد مي‌تواند اين مشكل را حل كند. محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌دارد اين دستاورد، يك دستيابي به موفقيت واقعي است براي تمام گروه‌هاي تحقيقاتي در سراسر جهان كه در زمينه درمان سرطان با استفاده از نور ليزر كار مي‌كنند. ويژگي منحصر به فرد اين نرم‌افزار آن است كه از الياف نوري براي نور ساطع‌شده استفاده مي‌كند. به اين ترتيب آنها به‌طور متناوب اطلاعات تومور را جمع‌آوري مي‌كنند و به دستگاه ليزر مي‌فرستند. با اين روش نرم‌افزار مي‌تواند به‌طور پيوسته دوز مطلوب نور را محاسبه كرده و در صورت لزوم آن را تنظيم كند. تمام تومور بايد برداشته شود، در حالي كه از صدمه‌زدن به ارگان‌هاي مجاور نيز بايد برحذر بود. بر اساس نظريه محققان اين مطالعه، اين نرم‌افزار مي‌تواند با ديگر درمان‌هاي نوري كه از LED يا نور مادون قرمز استفاده مي‌كنند نيز به كار رود. آزمايش‌ها روي بيماران مبتلا به سرطان پروستات در سوئد نشان داده كه اين روش براي تومورهاي داخلي نيز قابل‌كاربرد است و به زوري كارآزمايي‌هاي آن در آمريكا و كانادا نيز شروع خواهد شد. درخواست براي تاييد انجام مطالعه نيز در دست بررسي است.
به گزارش سپید، در همين حال آزمايش تكنولوژي نور ليزر مشابه روي تومور پانكراس در انگليس در حال انجام است. از مزاياي نور ليزر آنكه با استفاده از آن عوارض جانبي به حداقل خواهد رسيد، در حالي كه با روش‌هاي كنوني، بيماران مبتلا به سرطان پروستات از بي‌اختياري و ناتواني جنسي رنج نخواهد برد، اما تكنولوژي جديد اين توانايي بالقوه را دارد كه به گروه بزرگي از بيماران كمك‌كند خصوصا افرادي كه براي دريافت درمان‌هاي كنوني محدوديت‌هاي بسياري دارند. قبل از انجام پروسيجر، درمان فوتوديناميك به بيمار داروي فعال‌شده با نور داده مي‌شود كه بدون نور اثري ندارد. دارو در سراسر بدن پخش مي‌شود از جمله ناحيه تومور، سپس پزشك سوزن‌ها را با كمك فيبر نوري داخل ناحيه مبتلا قرار مي‌دهد. اين كانال‌ها نور را به تومور سرطاني مي‌رسانند. وقتي نور به داروي مذكور برخورد مي‌كند، با اكسيژن اطراف واكنش نشان مي‌دهد و باعث مرگ سلول‌ها در ناحيه تومورال خواهد شد. اين نرم‌افزار نيز با همين ايده كار مي‌كند تا اندازه‌گيري‌هاي تشخيصي انجام و دوز نور موردنياز محاسبه شود. به نظر مي‌رسد اين روش به زودي قسمتي از درمان تومورهاي سرطاني را تشكيل خواهد داد و محققان از آن در آينده بهره فراواني خواهند برد.

محققان دانشگاه گرانادا يک تکنيک جديد راديوتراپي ابداع کرده‌اند که نسبت به انواع رايج خود بسيار کمتر سمي است و تنها بافت سرطاني را هدف قرار مي‌دهد. اين پروتکل جديد، کمتر تهاجمي، اما به همان اندازه موثر در درمان پس از عمل سرطان‌هاي حفره دهاني و فارنکس است. اين مطالعه که بين سال‌هاي 2005 و 2008 انجام شده، 80 بيمار مبتلا به سرطان اپيدرموييد حفره دهاني و فارنکس را تحت‌درمان قرار داده که تحت برداشت غدد لنفاوي قرار گرفته بودند. لنف‌نودهاي درگير حين جراحي توسط جراح علامتگذاري و سطح خطر آنها طبقه‌بندي شد. محققان با استفاده از روش جديد توانستند عوارض جانبي راديوتراپي را به حداقل برسانند و قطع درمان را که به‌وسيله بيماران رخ مي‌داد، کاهش دهند. به اين ترتيب کارآمدي درمان موثرتر گزارش شد. پس از 3 سال پيگيري، حجم بافت اشعه‌ديده در 44 درصد از بيماران کاهش يافته بود. همچنين با اين روش جديد از تابش به متوسط حجم 118 سي‌سي از بافت جلوگيري شد. در مجموع 95 درصد از بيماران دوره درمان خود را تکميل کردند و به‌طور قابل‌ملاحظه‌اي عوارض سمي کمتري از خود نشان دادند. از سويي ميزان عدد نيز افزايشي نداشت. به اين ترتيب اين روش مي‌تواند اميدي باشد براي درمان موثرتر و بهتر بيماران مبتلا به سرطان.

محققان پلي‌تکنيک مونترال با موفقيت توانستند مواد ژنتيکي سلول‌هاي سرطاني را با استفاده از يک روش راحت تغيير دهند. اين موفقيت بزرگ در نانوسرجري مي‌تواند درهاي زيادي را به روي برنامه‌هاي کاربردي جديد پزشکي بگشايد و راهي باشد براي درمان موثر سرطان. اين روش منحصر به فرد که درواقع يک چاقوي کوچک جراحي نوري است براي درمان سلول‌هاي سرطاني طراحي شده و از ليزر Femtosecond (ليزري با پالس‌هاي بسيار کوتاه) همراه با نانوذرات طلا استفاده مي‌کند. وقتي اين ليزر به سلول‌هاي سرطاني تابانده مي‌شود، نانوذرات انرژي ليزر را جمع کرده و امکان جراحي را در اندازه نانومتريک، با دقت بسيار زياد و به صورت غيرتهاجمي فراهم مي‌کند. با اين روش بروز ژن‌ها در سلول‌هاي سرطاني تغيير مي‌کند. به اين ترتيب مهاجرت آنها آهسته و از تشکيل متاستاز جلوگيري مي‌شود. اين روش منحصر به فرد يک جايگزين بي‌نظير براي روش‌هاي کنوني مانند lipofection است. به گزارش سپید، در کارآزمايي انجام شده روي سلو‌هاي بدخيم ملانوم، نشان داده شد که روش جديد تا 70 درصد کارآمد است. اين تکنيک برخلاف روش‌هاي قبلي زنده ماندن سلول‌هاي سالم را تضمين مي‌کند و کمتر از يک درصد سميت دارد.

دانشمندان موسسه فناوري ماساچوست اخيرا موفق به ساخت يك دستگاه انتقال آران‌اي شده‌اند كه در آن اين ماده در كره‌هاي ريز با تراكم بالا بسته‌بندي شده تا به سلامت به مقصد مورد نظر برسد. در دهه گذشته دانشمندان به دنبال درمانهاي مبتني بر دخالت آران‌اي بوده‌اند كه ژنهاي ناقص را مسدود مي‌كند؛ اما تنها مشكل آنها شناسايي شيوه‌اي براي انتقال آن به مقصد بود.در اكثر موارد آر‌ان‌اي مداخله‌گر كوتاه در مواجهه با آنزيم‌هايي كه عليه عفونت ويروس‌هاي آران‌اي مبارزه مي‌كنند، به سرعت درون بدن تجزيه مي‌شوند.اين محققان با سيستم جديد خود كه در مجله Nature Material منتشر شده، توانستند بيان ژنهاي خاص را با دوز كمتري از ذرات مسدود كنند.چنين ذراتي مي‌توانند به ارائه يك شيوه جديد براي درمان سرطان و همچنين ديگر بيماريهاي مزمن كه در پي ژنهاي ناقص ايجاد شده‌اند، بپردازند.
به گزارش ایسنا، دانشمندان از سالها پيش به شيوه‌هاي مختلف براي شبيه‌سازي عملكرد آر‌ان‌اي براي هدف قرار دادن ژنهاي خاص مانند بسته‌بندي آن در نانوذرات چربي يا مواد معدني مانند طلا دست زده بودند. اگرچه بسياري از اين راه‌ها موفقيت‌آميز بودند اما انتقال ميزان زياد از آر‌ان‌اي بر روي آنها مشكل است.محققان ماساچوست براي غلبه بر اين مانع تصميم به بسته‌بندي آران‌اي به شكل يك رشته بلند قابل جمع شدن در يك كره ريز فشرده گرفتند. آنها از شيوه همگذاري آران‌اي استفاده كردند تا رشته‌هاي بسيار بلند از آران‌اي را از يك توالي تكراري از 21 نكلئوتيد را توليد كنند؛ اين قطعات با يك رشته كوچكتر جدا شده بودند.اين محققان در پژوهش خود اين كره‌ها را با برنامه‌ريزي آنها براي انتقال توالي‌هاي آران‌اي جهت انسداد ژني كه موجب درخشش سلولهاي تومور در موشها مي‌شد، آزمايش كردند. آنها دريافتند كه اين شيوه مي‌تواند به ميزان شيوه‌هاي معمول به انسداد ژنهاي خاص بپردازد.برنامه آينده اين دانشمندان، طراحي كره‌هايي با پوشش پليمر براي هدف قرار دادن سلولهاي تومور يا ديگر بيماري‌ها است. آنها همچنين در حال كار بر روي كره‌هاي حامل دي‌ان‌اي براي كاربردهاي بالقوه در ژن درماني هستند.

بالاخره پس از بررسي‌هاي فراوان، مشخص‌شد خطر سرطان پانکراس ارثي مي‌تواند با موتاسيون‌ها در ژن ATM افزايش ‌يابد. محققان دانشگاه جانزهاپکينز ضمن اعلام نتايج مطالعات خود اظهار مي‌‌دارند که: «دليل قابل‌توجهي براي باور ژنتيکي‌بودن اين بيماري مهلک و کشنده وجود داشت، اما تاکنون نتوانسته بوديم ژن‌هاي مسبب را پيدا کنيم که بتواند سرخوشه سرطان پانکراس براي اکثر اين خانواده‌ها باشد.» البته محققان با تجزيه و تحليل توالي نسل بعدي کل ژنوم‌ها، موتاسيون‌هايي را در ژن ATM يافته‌اند که در سرطان پانکراس ژنتيکي پيدا مي‌شود. به گزارش سپید، يافته‌هاي اوليه در ارزيابي گروه بزرگي از بيماران حاکي از وجود اين موتاسيون در 4 بيمار از 166 بيمار مبتلا به سرطان پانکراس بوده، در حالي که اين موتاسيون در همه افراد شاهد ديده نشد. محققان معتقدند شناخت ژن ATM مي‌تواند راهگشاي ارتقاي برنامه‌هاي غربالگري سرطان پانکراس باشد تا بلکه بتوان از مورتاليتي بالاي اين بيماري کاست.