روش8- مقطع نگاري با تابشكنندههاي پوزيترون
تصويربرداري با توزيع راديو ايزوتوپ تابشكنندههاي پوزيترون در بدن نياز به دو آشكارساز دارد كه پرتوهاي گاماي 511 keV تابش شده ناشي از پديده فنا را بهطور همزمان آ شكار كند (شكل 1). جهت رسيدن به تصاوير با كيفيت بالا مهم است كه آشكارسازهاي مورد استفاده داراي قدرت تفكيك فضايي ذاتي بالا ضريب (بهره ) آ شكار سازي بالا و توانايي ثبت ميزان شمارشهاي بالا را داشته باشد ( حداقل زمان مرده ). بالاترين حساسيت سيستم (وقايع ثبت شده براي يك تابشكنندههاي پوزيترون ) نسبت به بهره دتكتورهاي توليد شده و زاويه پوشش دهنده اسكنر، بسيار مهمتر است. بنابراين اسكنرهاي بهطور شاخص شامل حلقههاي چند گانهاي از آشكارسازهايي است كه بيمار يا شيء را احاطه كرده است. آشكارساز انتخابي تقريبا در تمام اسكنرهاي PET قابل دسترس از مواد سنتيلاتور كه با يك جفت شده، ساخته ميشود. پرتوهاي گاماي 511 keV برخوردي به سنتيلاتور در اثر پديده فتوالكتريك پراكندگي ايجاد كرده، تمام يا قسمتي از انرژيشان را بهجا ميگذارند (شكل2). سنتيلاتور اين انرژي را به نور مريي تبديل ميكند كه آشكار ميشود و به پالس جرياني تبديل ميشود. اگر بهطور همزمان هر دو پرتوهاي گاما مشخص شود اين وقايع را ثبت و ذخيره ميكند. اين وقايع بهطور سري با يك كامپيوتر تبديل به يك سري تصاوير حقيقي از بدن شده و سپس باز سازي ميشود. اين حجم تصويري در جهات عرضي - ساژيتال و كرونال ميتواند نمايش داده شود (يا ميانگينهاي حجم تصويري هر مقطع در هر جهت).