پزشکی بالینی

دانشمندان آمریکایی با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی موفق به تولید یک پوسته خارجی شده‌اند که می‌تواند ضربان قلب را تقریبا برای همیشه تامین کند. این پوسته نازک که توسط محققان دانشگاه ایلینویز در اربانا-شمپین و دانشگاه واشنگتن ساخته شده، کشسان بوده و به منظور کشیده شدن بر روی قلب مانند یک دستکش طراحی شده است. همچنین می‌توان این غشا را که اولین بار به عنوان شاهد مثال بر روی قلب یک خرگوش قرار داده شده بود، با الکترودهای ریز برای نظارت بر عملکرد قلبی تجهیز کرد.
محققان که نتایج پژوهش خود را در مجله نیچر منتشر کرده‌اند، امیدوارند در آینده بتوانند از این پوسته برای جلوگیری از بروز حمله قلبی در انسانها بهره ببرند. به گفته این دانشمندان، اگرچه 10-15 سال تا دردسترس قرار گرفتن این محصول برای انسان زمان باقی است، اما ممکن است بتواند راه‌حل دائمی برای این حملات معمولا فاجعه‌بار باشد. آنها توانستند با استفاده از رایانه‌هایی برای اسکن سطح قلب یک خرگوش و ایجاد قالبی برای پوسته، فناوری مزبور را روی آن قرار دهند. محققان سپس این غشا را روی هم قرار داده و آنرا با یک شبکه تار مانند از الکترود که با سایر بدن برای تنظیم تپش قلب تعامل داشتند، دوختند. می‌توان این محصول را نوع پیشرفته‌ای از یک ضربان‌ساز خواند.
این حسگرها به پیگیری حرکات بافت پرداخته و از سیگنالهایی استفاده می‌کنند که سیستم عصبی معمولا به قلب برای تنظیم نبض ارسال می‌کند. این روش به دستگاه اجازه خواهد داد تا به تپش حتی در زمان بروز حمله یا آریتمی قلبی ادامه دهد. به گفته محققان، همچنین زمانی که این پوسته، رویدادی قلبی مانند حمله یا آریتمی را حس می‌کند، می‌تواند یک درمان با کیفیت بالا را ارائه کند. این روش می‌تواند به شکل بهینه‌ای جریانهای الکتریکی را از نقلط مختلف بر روی دستگاه اعمال کند تا آریتمی را متوقف کرده و از مرگ ناگهانی قلبی نیز جلوگیری کند. جریان الکتریکی به تنظیم حرکت قلب پرداخته که به معنی ادامه یافتن جریان خون و زنده ماندن افراد بیشتر است. 

محققان موسسه کارولینسکای سوئد، ساعت بیولوژیکی را در اندام شنوایی حلزون گوش شناسایی کرده‌اند که چگونگی درمان آسیب شنوایی را کنترل می‌کند. اغلب عملکردهای مهم بدن نظیر خواب، سیستم ایمنی و سطوح هورمون توسط ساعت بیولوژیک بدن کنترل می‌شود. اکنون محققان ساعت بیولوژیک دیگری را در گوش کشف کرده‌اند که توسط گروهی از ژن‌ها کنترل می‌شود و ریتم شبانه روزی را کنترل می‌کند.
طی این پژوهش، مشخص شد که یکی از این ژن‌ها در حلزون گوش موش، با پیروی از الگوی ساعات روز، حالت چرخه‌ای را پیدا می‌کند. محققان با اندازه گیری فعالیت عصب شنوایی دریافتند: موش‌هایی که شب هنگام با سطح سر و صدای متوسط سر و کار داشتند، از آسیب‌های دائمی مرتبط با شنوایی رنج می‌بردند، در حالی که در موش‌هایی که طی روز با این صداهای مشابه سر و کار داشتند، چنین چیزی مشاهده نشد. بنا بر این توانایی درمان پس از بروز آسیب‌ها با زمان روز که آسیب‌های مرتبط با سر و صدا رخ داد، ارتباط مستقیم داشت؛ در حقیقت ساعت شبانه روزی بدن در این زمینه نقش مهمی را ایفا می‌کند.
پیش از این نشان داده شده که تولید هورمون رشد BDNF که از سلول‌های عصب گوش محافظت می‌کند، در طول روز نیز نوسان پیدا می‌کند. اکنون محققان دریافتند زمانی که موش‌ها هنگام روز با سر و صدا مواجه بودند، غلظت BDNF در گوش افزایش یافته و در نتیجه از آسیب‌های دائمی به شنوایی جلوگیری می‌کند؛ این نقش محافظتی در شب برای موش‌ها مشاهده نشد.
به گفته محققان این یافته می‌تواند چرایی حساسیت مختلف به سطوح مختلف صدا را در زمان‌های متفاوت توضیح دهد. برای مثال این یافته برای کارمندان شیفت متغیر، خدمه‌های پرواز و برگزار کنندگان کنسرت مهم تلقی خواهد شد. علاوه بر این، نتایج حاصل شده می‌تواند راه‌های درمانی جدید را برای مبتلایان به آسیب‌های شنوایی که 10 تا 15 درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند، پیش روی محققان قرار دهد. این پژوهش در مجله «current biology» منتشر شده است. 

مطالعات صورت گرفته توسط محققان سوئدی نشان می‌دهد، حضور در محیط‌های اداری باز و بدون مرزبندی، در کنار به اشتراک‌گذاری اتاقک های اداری کوچک عامل مهم شیوع بیماری‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت بین کارمندان هستند. در محیط اداری پلان آزاد(open-plan office)، حداقل کوچک‌سازی و محدود کردن فضا ایجاد می‌شود و کارمندان در یک محیط نسبتا بزرگ و بدون مرزبندی حضور دارند. محیط اداری اتاقک‌بندی (flex-office) نیز شامل اتاقک‌های منفردی است که هر کارمند در طول روز در این محیط نسبتا بسته و محدود مشغول بکار می‌شود. با وجود ویژگی‌های مثبت محیط اداری پلان آزاد از جمله تعامل بهتر کارمندان و ویژگی محیط اداری اتاقک‌بندی در فراهم کردن یک محیط کاری‌ آرام، تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد که این محیط های کاری به شیوع بیشتر بیماری در بین کارمندان منجر می‌شوند.
محققان چهار دانشگاه در استکهلم، سلامت 2000 کارمند در هفت دفتر کار را مورد ارزیابی قرار داده و دریافته‌اند، نوع محیط اداری عامل تعیین کننده شیوع بیماری‌های مختلف در بین کارمندان است. در این پژوهش، محققان میزان شیوع بیماری‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت بین کارمندان و تعداد روزهای بیماری هر کارمند را در سال مورد بررسی قرار دادند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که شیوع بیماری‌های کوتاه‌مدت در زنان شاغل در محیط‌ اداری باز و بدون مرزبندی بیشتر است، درحالیکه شیوع بیماری‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت بیش از هشت روز در مردان شاغل در محیط اداری اتاقک‌بندی دیده می‌شود که این مسئله ناشی از نظافت کمتر این محیط‌ها عنوان می‌شود.
نتایج یک مطالعه مستقل که توسط محققان دانشگاه آریزونا انجام شده، نشان می‌دهد در زمان حضور یک کارمند بیمار در محل کار، نیمی از سطوح تماسی شامل صفحه کلید رایانه، تلفن، میز کار، دستگیره در، دستگاه کپی، دکمه آسانسور و یخچال آلوده می‌شوند. شستن مرتب دست و استفاده از مواد ضد عفونی کننده به پیشگیری از شیوع بیماری در بین سایر کارمندان کمک شایانی می‌کند. محققان هشدار می‌دهند که نبود محل کار خصوصی‌تر، همچنین اشتراک محیط کار با جمع زیادی از افراد، یکی از عوامل شیوع بیماری بین کارمندان و کاهش راندمان کاری محسوب می‌شود. نتایج این مطالعه در مجله Ergonomics منتشر شده است. 

محققان بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشگاه هاروارد موفق به شناسایی جهشهای ژنی شده‌اند که می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع دو را حتی در افراد دارای فاکتورهای خطر مانند سن بالا و چاقی، کاهش دهد. در بیانیه مطبوعاتی این دانشمندان آمده است: اولین گام برای تولید یک درمان جدید، کشف و اعتباربخشی به یک هدف دارویی است – یک پروتئین انسانی که در صورت فعالسازی یا مهار، منجر به جلوگیری و درمان بیماری می‌شود. دیابت نوع دو، یکی از بزرگترین چالشهای سلامت عمومی است که بر بیش از 300 میلیون انسان در سراسر جهان تاثیر گذاشته و شیوع آن بسرعت در حال افزایش است. تنها در هند بیش از 60 میلیون مبتلا به دیابت وجود دارد.
محققان در پژوهش جدید به توصیف بررسی ژنتیکی 150 هزار بیمار پرداخته و نشان داده‌اند که جهشهای نادر در ژنی موسوم به SLC30A8 باعث کاهش 65 درصدی خطر ناشی از دیابت نوع دو می‌شود. این نتایج در بیمارانی از گروههای قومی مختلف دیده شد که نشان می‌دهد اگر دارویی بتواند تاثیر این جهشها را تقلید کند، شاید در سراسر جهان قابل کاربرد باشد. به گفته محققان، پروتئنی که با ژن SLC30A8 کدگذاری شده، پیش از این نشان داده بود که نقش مهمی در سلولهای بتای ترشح‌کننده انسولین بازی می‌کند. همچنین آنها دریافته بودند که نوع رایجی از این ژن به میزان کم بر خطر دیابت نوع دو تاثیر می‌گذارد. 

محققان دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیه‌گو، برای نخستین بار اولین مراحل عفونت و چگونگی نقش لنفوسیت‌های «تی» را توصیف کرده‌اند که به تولیدکنندگان دارو در تولید واکسنهای موثرتر و ماندگارتر برای درمان بیماریها کمک خواهد کرد. این دانشمندان با استفاده از فناوری‌ها و مدلبندی محاسباتی که سرنوشت سلول‌های منفرد را رهگیری می‌کنند، اولین مراحل عفونت و چگونگی حضور لنفوسیت‌های تی را توصیف کنند. این موفقیت دیدگاه‌های جدیدی را ارائه می‌دهد که ممکن است به تولیدکنندگان دارو امکان تولید واکسن‌های کارآمدتر و بادوام‌تر را برای مبارزه علیه پاتوژن‌های میکروبی یا سرطان فراهم می‌کند.
لنفوسیت‌های تی در خط مقدم دفاع بدن انسان علیه آلودگی گشت‌زنی می‌کنند و در جستجوی میکروب‌های مهاجم و دیگر آنتی‌ژن‌های خارجی در خون و بافت‌های بدن می‌گردند. زمانی که این لنفوسیت‌ها با مهاجمی روبرو می‌شوند، سلول‌های تی فعال و تقسیم شده و دو نوع سلول دختر پدید می‌آورند. «لنفوسیت‌های موثر» مسئول دفاع فوری از میزبان بوده و «لنفوسیت‌های خاطره» حفاظت طولانی‌مدت از عفونت‌های شبیه‌ به هم را موجب می‌شوند.
محققان مدت‌هاست به دنبال درک زمان و چگونگی پدیدآوردن سلول‌های خاطره و موثر در طول عفونت توسط لنفوسیت‌های تی هستند. اکنون دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا با استفاده از پیشرفت‌های فناورانه اخیر، دریافته‌اند که تصمیم یک سلول تی منفرد برای تولید سلو‌ل‌های خاطره و کشنده، تقریبا در لحظه عفونت گرفته می‌شود و به نظر می‌رسد یک سلول مادر به این دو سلول دختر تقسیم می‌شود که از زمان تولد متفاوت از یکدیگرند.
به گفته دانشمندان حاضر در این مطالعه، هدف اصلی واکسن‌ها، تولید حفاظت ایمنی بادوام و قوی است که این موضوع به تولید لنفوسیت‌های خاطره بستگی دارد. مطالعه جدید نشان می‌دهد شیوه تقسیم لنفوسیت‌های تی در نخستین لحظات عفونت میکروبی می‌تواند در پدیدآوردن یا نیاوردن سلول‌های خاطره با عمر طولانی مهم و اساسی باشد. استراتژی‌هایی که این فرآیند را ارتقا می‌بخشند، می‌توانند به طور بالقوه‌ای ایمنی بادوام بدن را افزایش دهند و به محققان در طراحی واکسن‌های کارآمدتر کمک کنند. جزئیات این مطالعه در مجله Nature Immunology منتشر شده است.

محققان آمریکایی موفق به ساخت لنزهای تماسی شده اند که به گفته انها می تواند به درمان بیماری آب سیاه چشم کمک کند. آب سیاه بیماری است که به عصب بینایی چشم آسیب می رساند. طبق اعلام بنیاد تحقیقاتی آب سیاه در آمریکا، حدود 2/2 میلیون نفر در آمریکا به آب سیاه مبتلا هستند؛ بیماری که عامل اصلی ابتلا به نابینایی در امریکا محسوب می شود. اکنون محققان دانشگاه کالیفرنیا در آمریکا موفق به ساخت لنزهای تماسی شده اند که حاوی نانو الماس ها هستند و می تواند به درمان بیماری آب سیاه کمک کند. در حال حاضر، بیماران مبتلا به آب سیاه اغلب با قطره های چشمی درمان می شوند. این قطره ها، تولید مایع در چشم را کاهش می دهند و یا به خشک شدن مایع در چشم کمک می کنند.
اما محققان که ریاست آنها را دکتر ˈدن هوˈ از دانشکده پزشکی یو.سی.ال.ای بر عهده داشت اعلام می کند که این قطره های چشمی می توانند موجب ایجاد عوارض جانبی مانند خشکی چشم، سردرد و حساسیت به نور نیز بشوند. آنها افزودند: از سوی دیگر برای برخی از بیماران مبتلا به آب سیاه حفظ رژیم درمانی با قطره های چشمی دشوار است. علاوه بر این محققان می گویند: کمتر از پنج درصد از داروهایی که در قطره های چشمی به کار می روند می توانند واقعا به منطقه آسیب دیده برسند و بیشتر مقدار قطره های چشمی که در چشم ریخته می شود از چشم بیرون می ریزند. محققان با در نظر گرفتن این عوامل در پی ابداع روشی جانشینی برای آزاد سازی دارو با هدف تقویت درمان آب سیاه بودند.
در این مطالعه محققان داروی بیماری آب سیاه را با نانو الماس ها ترکیب کردند و آنها را در لنزهای تماسی تعبیه کردند.زمانی که این داروها با اشک های چشم بیمار ترکیب می شوند، دارو در چشم آزاد می شود. محققان می گویند: نانو الماس ها شبیه توپ های کوچک فوتبال هستند و قطری حدود پنج نانومتر دارند. به گفته محققان، این نانو الماس ها می توانند مخلوطی از مولفه های دارویی را ترکیب و آنها را در دوره های زمانی طولانی تر در بدن آزاد کنند. محققان خاطر نشان کردند: این لنزهای تماسی علاوه بر جنبه های موثر انتقال دارو وضوح تصویری خوبی نیز به بیمار می دهند. این مطالعه در مجله ACS Nano منتشر شده است.

محققان فهرست جدیدی از مواد شیمیایی را منتشر کردند که بر مغز کودکان تاثیر منفی می گذارد. محققان دانشکده پزشکی هاروارد، دانشکده پزشکی نیویورک و دانشگاه دانمارک با انتشار مقاله ای اعلام کردند: یکی از دلایل اختلال در رشد ذهنی کودکان، افزایش میزان استفاده از مواد شیمیایی صنعتی است. محققان در سال 2006 پنج ماده شیمیایی خطرناک برای مغز کودکان را معرفی کردند که این مواد عبارت بودند از سرب، متیل مرکوری، بی فنیل های پلی کلرینه (موجود در ترانسفورماتور الکتریکی، موتور و خازن)، آرسنیک (موجود در مواد نگه دارنده چوب و آفت کش موجود در آب و خاک) و تولوئن (مورد استفاده در تهیه بنزین و همچنین در نازک رنگ و چرم). قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی با تغییر در تکامل عصبی جنین و نیز عملکرد ضعیف در مدرسه، اختلالات عصبی و کاهش آی کیو IQ در کودکان سن مدرسه ارتباط دارد.
اما در آزمایش هایی که در سال های اخیر انجام شد 6 ماده ای که قبلا کاملا بی خطر بودند نیز در فهرست مواد خطرناک قرار گرفتند. از جمله موادی که به تازگی در فهرست مواد خطرناک قرار گرفته اندمی توان به فلور اشاره کرد که در برخی کشورها به منظور پیشگیری از پوسیدگی دندان به آب آشامیدنی اضافه می شود. از دیگر مواد شیمیایی که به تازگی در فهرست مواد شیمیایی خطرناک برای مغز کودکان قرار گرفته اند می توان به منگنز، تترا کلر اتیلن، دی کلرودیفنیل تریکلرو اتان، کلروپریفوس و پولی برومینه دی فنیل اترها اشاره کرد.
به گفته محققان، منگنز که در آب آشامیدنی یافت می شود می تواند موجب کاهش نمرات ریاضی و افزایش بیش فعالی در کودکان شود در حالی که قرار گرفتن در معرض فلور که آن نیز در آب آشامیدنی وجود دارد می تواند به کاهش هفت نمره در بهره هوشی کودکان منجر شود. آنها افزودند: بقیه مواد شیمیایی که در حلال ها و آفت کش ها یافت می شود، به کاهش رابطه اجتماعی کودکان و افزایش رفتارهای پرخاشگرانه در آنها منجر می شود. محققان اعلام کردند: ایجاد یک نهاد بین المللی برای بررسی ضررهای همه مواد شیمیایی جدید و صدور مجوز استفاده از آنها در صنایع ضرورت دارد. آنها تاکید کردند که افزایش تعداد مواد خطرناک برای مغز کودکان نشان می دهد که افراد در استفاده از این مواد باید محتاط باشد.

مطالعات اخیر دانشمندان هلندی نشان می دهد گرانش کم و بی وزنی می تواند از رشد و انتشار سلول های سرطانی تیروئید جلوگیری کند.  به گفته محققان ناسا، فضا شرایط ایده آلی را برای مطالعه سلول های سرطانی مانند دیگر سلول های بدن انسان که از پروتئین ها و کربوهیدرات ساخته شده اند، فراهم کرده است و چگونگی رشد ارگان ها و تومور ها را به صورت سه بعدی تهیه می کند. این در حالی است که در آزمایشگاه های زمینی، سلول ها به صورت صاف و گسترده روی ورق رشد داده می شوند و از آنجا که به صورت دو بعدی هستند، نمی توانند رفتار داخل بدن را از خود نشان دهند. این مساله همواره مشکلاتی را برای دانشمندان به همراه داشته است.
دانشمندان گروه زیست شناسی سلولی دهان و دندان و مرکز علمی دندان پزشکی آمستردام ( ACTA ) ، با استفاده از یک هواپیما که در آن شرایط بی وزنی شبیه سازی شده بود، گسترش بیماری سرطان را مورد مطالعه قرار دادند. سپس آنها نتایج حاصل از این سلول های سرطانی را با سلول های سرطانی که در سال 2011، 10 روز را داخل فضاپیمای Shenzou 8 چین گذراندند، مقایسه کردند.
آنها دریافتند که ژن ها و پروتئین های دخیل در رشد سلول های بدخیم در شرایط بی وزنی کمتر از زمانی که روی زمین بوده اند، رشد کردند. به گفته محققان جاذبه می تواند سبب تغییراتی در تکثیر سلولی، تمایز ، نشانه گذاری و خواندن ژن شود. محققان می گویند در نگاه اول این طور به نظر می رسد که نیروهای گرانشی کوچک تر از آن هستند که بتوانند سلول های بدن را تحت تاثیر قرار بدهند. اما آنها دریافتند که پاسخ اولیه به گرانش برای درک تغییرات فیزیولوژیکی در فضا بسیار مهم بوده و تاثیرات زیادی روی سلول های انسانی می گذارد. محققان امیدوارند تحقیق روی نحوه واکنش این بیماری در محیط بی وزنی بتواند اسرار رفتار سلول را آشکار کرده و در نهایت به درمان های بهتر منجر شود. شرح کامل نتایج این بررسی در نشریه فدراسیون دانشمندان آمریکایی زیست شناسی تجربی FASEB منتشر شده است.

محققان موسسه آلرژی و ایمونولوژی La Jolla آمریکا عامل اصلی برهم کنش های سلولی که منجر به بروز اگزما می شود را شناسایی کردند. اگزما یک بیماری التهابی مزمن پوست است که معمولا با استفاده از پمادهای موضعی، به طور موقت و ناقص درمان می شود ولی پس از مدتی مجدد عود می کند. طبق مطالعات انجام شده، سلول هایی به نام mast عامل اصلی بروز اگزما هستند. این سلول های بزرگ که در بافت های همبند وجود دارند، مملو از دانه های بازوفیل هستند و هنگام بروز التهاب در بافت، شروع به ترشح هیستامین و هپارین می کنند.
درادامه تحقیقات آمده است که یک نوع پروتئین سلولی به نام STAT5 به عنوان محرک عمل می کند و تعداد سلول های mast را افزایش می دهد و باعث بروز اگزما می شود. محققان معتقدند که این یافته با ارزش و داروهای جدید تولید شده بر اساس آن، قادر به درمان کامل عارضه اگزما است.
در بیماری اگزما پوست ملتهب، تحریک پذیر، ترک خورده و قرمز می شود و بیماری با خارش همراه است. هنوز علت اصلی این بیماری غیر مسری مشخص نیست ولی احتمال می رود که پاسخ بیش از حد فعال سیستم ایمنی بدن به محرک های محیطی و عوامل آلرژی زا باشد. اگزما در کودکان شایع تر از بزرگسالان است. طبق آخرین آمارگیری سازمان جهانی بهداشت، حدود 14 میلیون کودک و فرد بالغ در آمریکا مبتلا به اگزما هستند؛ یعنی حدود 10.7 درصد از کودکان و 3 درصد از بزرگسالان از این عارضه رنج می برند.

پژوهشگران مانع اصلی را بر سر راه بازگرداندن سلول ها به دوره جوانی را شناسایی کرده اند، سرعت چرخه سلولی، یا همان مدت زمانی که برای تقسیم و تفکیک سلول ها لازم است. از دیرباز یکی از اصول اساسی زیست شناسی این بود که سرنوشت سلول، مسیری یک طرفه است، یعنی زمانی که قرار شد سلولی به ماهیچه، پوست یا خون تبدیل شود، همیشه به شکل همان سلول باقی خواهد ماند. اکنون پژوهشگران دانشگاه ییل آمریکا مانع اصلی را بر سر راه بازگرداندن سلول ها به دوره جوانی شناسایی کرده اند: سرعت چرخه سلولی، یا همان مدت زمانی که برای تقسیم و تفکیک سلول ها لازم است. 
تفکیک سلولی فرایندی است که طی آن، یک سلول ساده تبدیل به سلولی تخصصی می شود. این فرآیند در طول حیات هر موجود زنده پرسلولی رخ می دهد. حیات از یک سلول ساده آغاز می شود، اما با تقسیم و تفکیک سلولی، انواع سلول های پیچیده و بافت های مختلف به وجود می آیند. در تازه ترین شماره مجله ˈسلˈ، پژوهشگران ییل نوشته اند که وقتی شتاب تقسیم سلول ها به مقدار خاصی می رسد، عواملی که باعث می شوند سلول تنها در یک مسیر معین تکامل یابد، از میان می روند.
در چنین وضعیتی، سلول ها را می توان به آسانی وادار به تغییر هویت کرد تا استعداد تبدیل شدن به انواع سلول های تخصصی – مثلا استخوان، پوست، ماهیچه و جز آنها - را پیدا کنند. شنگین گائو، استادیار بیولوژی مولکولی در مرکز پژوهش های سلولی دانشگاه ییل و نویسنده اصلی این گزارش می گوید: ˈبرای مقایسه، می توان گفت وقتی که دما به اندازه خاصی بالا برود، سخت ترین فولاد هم چکش خوار می شود و می توان هر شکل دلخواهی را به آن داد. زمانی هم که سلول ها خیلی سریع تقسیم شوند، ظاهرا با برخی موانع روبرو نمی شوند و می توانند استعداد تبدیل شدن به هر نوع سلولی را پیدا کنند.ˈ از دید پژوهشگران، سلول های بنیادی خاصیتی تقریبا جادویی دارند، چون از پیش برنامه ریزی نشده اند و به همین دلیل می توانند به انواع بافت ها تبدیل شوند. اگر دانشمدان بتوانند این سلول ها را کنترل کنند، امید می رود که بیماری هایی همچون آلزایمر، دیابت و پارکینسون درمان شوند.
گروه پژوهشگران سلول های تشکیل دهنده خون را بررسی کردند، سلول هایی که هنگام تقسیم، دستخوش تغییرات خاصی می شوند که سلول های خون را به وجود می آورند. سلول های مولد خون، در حالت عادی فقط سلول های جدید خون تولید می کنند. با این همه، با وارد کردن فاکتورهای یاماناکا، می توان گاهی – نه همیشه – آنها را به سلول هایی از نوع دیگر تبدیل کرد. 
پژوهش جدید نشان می دهد که با این روش، اگر چرخه تقسیم سلول در هشت ساعت یا کمتر کامل شود (سرعتی که برای سلول های بالغ غیرعادی است) سلول های مولد خون می توانند قابلیت تبدیل به هر نوع سلولی را داشته باشند. در مقابل، سلول هایی که چرخه کندتری دارند، به شکل سلول های خون باقی می مانند. هایفان لین، مدیر مرکز سلول های پایه دانشگاه ییل می گوید: ˈاین کشف، نگرش ما را در باره چگونگی تغییر سرنوشت سلول تغییر می دهد و نشان می دهد که برخی کارکردهای داخلی سلول، از جمله طول چرخه تقسیم آن، می تواند تاثیر بسزایی در تغییر سرنوشت آن داشته باشد.ˈ اما اهمیت این پژوهش فقط در این نیست که موانع تولید سلول های پایه با توضیح می دهد. به گفته شانگین گائو، بسیاری از بیماری ها ناشی از ناهنجاری هایی در تثبیت صحیح هویت سلول و همچنین ناهنجاری هایی در رفتار چرخه سلولی است، و کشف تازه می تواند کلیدی برای یافتن درمان چنین بیماری هایی به دست دهد.

محققان آزمایشگاه گلدستون سانفرانسیسکو با استفاده از فناوری سلول های بنیادی، موفق به تولید سلول های لوزالمعده با قابلیت ترشح انسولین از سلول های پوست شدند. بیماران مبتلا به دیابت نوع یک از کمبود سلول های بتا در لوزالمعده رنج می برند؛ این سلول ها مسئول اصلی تولید انسولین در خون هستند. اگرچه با نظارت مداوم بر قند خون و تزریق انسولین می توان این اختلال را مدیریت کرد ولی استفاده از یک روش دایمی که سلول های بتا را فعال کند تا این فرآیند به صورت طبیعی انجام شود، بسیار با ارزش است.
محققان آزمایشگاه گلدستون سانفرانسیسکو با استفاده از فناوری سلول های بنیادی، موفق به تغییراتی در سلول های پوست شده اند که این سلول ها به سلول های بتای تولیدکننده انسولین تبدیل می شوند. یکی از مشکلاتی که در این راه وجود دارد این است که توانایی احیای مجدد سلول های بتا بسیار کم است؛ بنابراین مدت زمان زیادی طول می کشد تا حجم وسیعی از این سلول ها تولید شود. این گروه آزمایشگاهی تحقیقات خود را با سلول های پوستی که مسئول چارچوب ساختار بافت حیونات هستند و فیبروپلاست نام دارند، آغاز کرده اند. این سلول ها از موش های آزمایشگاهی جمع آوری شده اند.
با ترکیب این سلول ها با چند مولکول دیگر و برنامه ریزی مجدد فاکتورهای آن، این سلول ها به سلول های دیگری به نام آندودرم شباهت پیدا می کنند. سلول های آندودرم در جنین تازه تشکیل شده وجود دارد و پس از بلوغ به ارگان های بزرگ بدن تبدیل می شود که پانکراس نیز جز این اندام های بزرگ است. در نهایت با استفاده از یک ترکیب شیمیایی، سلول های آندودرم قادر به تقلید از سلول های پانکراس می شوند و تمام فعالیت های آن را دنبال می کنند. این سلول های تولید شده PPLC’s نام دارند. این سلول ها به بدن موش های مبتلا به دیابت پیوند زده شده است و پس از یک هفته، میزان قند خون آنان به حد کاملا طبیعی رسیده است. به محض برداشتن این سلول ها از بدن موش، میزان گلوکز خون آنان مجددا دچار افت و خیز شده است.
از طرفی پس از دو هفته مشاهده شد که سلول های بتا در موش هایی که به آنان سلول PPLC’s تزریق شده است، کاملا فعال بود و به طور طبیعی انسولین ترشح می کرد. استفاده از این روش نه تنها در درمان دیابت موثر است، بلکه دید وسیعی در زمینه رفع نقص ذاتی در سلول های بتا در اختیار محققان قرار داده است. این طرح به صورت تئوری چند ماه پیش مطرح شد و اکنون به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفته و اثرات آن کاملا رضایت بخش است. نتایج کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Cell Stem Cell منتشر شده است.

پژوهشگران انگلیسی اعلام کردند کودکانی که عموما کابوس می بینند بیشتر از دیگران در معرض خطر بروز بیماری های روانی در دوران بزرگسالی قرار دارند. براساس این تحقیقات، خطر ابتلا به بیماری های روانی و ناراحتی های روحی در دوران نوجوانی و جوانی در افرادی که تا پیش از 12 سالگی شب ها کابوس می بینند، تا 3.5 برابر بیشتر از دیگر کودکان است. همچنین کودکانی که هراس شبانه دارند و یا در خواب جیغ می زنند و دست و پا می کوبند بیش از دیگران در معرض این خطرات در بزرگسالی قرار دارند.
محققان در این بررسی حدود 6800 نفر را تا سن 12 سالگی تحت نظر قرار دادند. آنها به طور منظم از والدین این کودکان درباره هر گونه مشکل خواب کودکان پرسش کردند. در پایان این مطالعه نیز کودکان درباره تجربه های روانی مانند توهم ، هذیان و دیگر مشکلات روانی خود مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر کودکان کابوس شبانه دارند اما در 37 درصد از موارد، این مشکلات برای چند سال پی در پی گزارش شده است.
به گفته محققان دانشگاه وارویک در انگلستان ، مشکلات طولانی مدت خواب با خطر ابتلا به مشکلات روانی در ارتباط است. محققان می گویند حدود 47 نفر از هر 1000 کودک دارای نوعی از تجربه روانی است. در مواردی که این نوع اختلالات در خواب به صورت شدید رخ می دهد، فرد با سرعت بیشتری نفس می کشد و در برخی مواقع بدن دچار تکان های شدید می شود. در این حال، پژوهشگران به خانواده ها توصیه کردند محیطی مناسب را برای خواب کودک فراهم کنند. هلن فیشر یکی از پژوهشگران در دانشکده کینگ لندن در این باره گفت: برنامه غذایی یکی از عوامل تاثیرگذار در خواب است و کودکان باید از مصرف نوشیدنی های قندی پیش از خواب خودداری کنند. جلوگیری از تماشای تلویزیون، بازی های رایانه ای و مسایل مشابه توسط کودک نیز در این زمینه موثر هستند. شرح کامل نتایج این بررسی در نشریه Sleep منتشر شده است.

نتایج تحقیقات محققان انگلیسی نشان می دهد سالمندانی که دچار کمبود ویتامین D هستند بیش از دیگران در معرض اختلالات عملکرد سیستم ایمنی بدن قرار دارند. مری وارد از دانشگاه اولستر در انگلیس و از محققان این پروژه گفت : این نخستین باری است که ارتباط بین سطح ویتامین D و التهابات ناشی از نقص سیستم ایمنی در سالمندان کشف شده است. در این مطالعه، محققان سطح ویتامین D و نشانگر های زیستی التهاب ناشی از نقص سیستم ایمنی را در 957 بزرگسال ایرلندی که حداقل 60 سال سن داشتند، مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها مشاهده کردند شرکت کنندگانی که دچار کمبود ویتامین D بودند بیشتر از دیگران به بیماری های قلبی-عروقی و بیماری های التهابی مانند ام اس و روماتیسم مفصلی مبتلا شده بودند.
به گفته محققان ویتامین D نقش مهمی در کمک به جذب کلسیم مورد نیاز برای سلامت استخوان ها ایفا می کند. پوست به طور طبیعی زمانی که در معرض نور آفتاب قرار بگیرد، ویتامین D تولید می کند. همچنین مقادیر کمی از این ویتامین از طریق مواد غذایی، مانند شیر غنی شده با ویتامین D جذب بدن می شود. محققان می گویند بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان به دلیل قرار گرفتن محدود در معرض نور خورشید، از کمبود ویتامین D رنج می برند. شرح کامل نتایج این بررسی در نشریه Clinical Endocrinology & Metabolism به چاپ رسیده است.

محققان گفتند که مصرف روزانه توت فرنگی به مدت یک ماه سطح کلسترول و تری گلیسرید خون افراد با چربی بالا را به طور چشمگیری کاهش می دهد. تا کنون مطالعات زیادی در مورد خواص آنتی اکسیدانی توت فرنگی انجام شده است ولی اکنون محققان دانشگاه دله مارچه در ایتالیا با همکاری محققان دانشگاه خرانادا و سویل در اسپانیا مطالعه دیگری را در این زمینه انجام دادند. این محققان به رژیم غذایی 23 داوطلب روزانه 500 گرم ( نیم کیلو ) توت فرنگی افزودند و آنها را برای مدت یک ماه مورد مطالعه قرار دادند. سپس محققان از این افراد هر روز قبل و بعد از مصرف توت فرنگی آزمایش خون گرفتند.
نتایج این مطالعه نشان داد: کلسترول خون، ال.دی.ال یا چربی بد خون این افراد و نیز تری گلیسرید خون افراد مورد مطالعه به ترتیب 9 درصد ، 14 درصد و 21 درصد کاهش یافت اما میزان کلسترول خوب خون آنها تغییر نکرد. مصرف توت فرنگی باعث ایجاد تغییرات مثبت دیگری نیز در نشانگرهای خونی افراد مورد مطالعه شد و کارکرد پلاکت های آنان نیز ارتقا داد. دکتر ماریتزیو باتینو که ریاست این مطالعه را بر عهده داشت ،گفت: این نخستین مطالعه ای است که نقش بیواکتیو ترکیبات موجود در توت فرنگی را در کاهش خطر بیماری های قلبی - عروقی نشان می دهد.

معمولا گريه كردن را به زنان نسبت مي‌دهند و براي اين پديده يك تقسيم‌بندي جنسيتي قائل مي‌شوند. اين كه زنان بيشتر از مردان گريه مي‌كنند، كاملا درست است و تحقيقات نشان مي‌دهد، زنان 4 تا 5 برابر بيش از مردان گريه مي‌كنند. هورمون پرولاكتين و استروژن، 2 هورموني هستند كه تنها در زنان وجود دارند و منجر به بروز گريه مي‌شوند و شايد اين دليل خوبي براي اين مساله باشد كه به طور متوسط مردان يك بار در ماه و زنان 5 بار گريه مي‌كنند. البته همه اين‌ها بستگي به عمق ناراحتي و تأثير آن در بدن دارد. جالب است بدانيد كه پيش از بلوغ، ميزان گريه در دختران و پسران به يك اندازه است و اين به دليل ترشح يكسان هورمون پرولاكتين در هر دو جنس است كه باعث تحريك توليد اشك مي‌شود، اما پس از بلوغ، ميزان توليد اين هورمون در زنان 60 درصد بيشتر از مردان مي‌شود. علاوه بر اين طي دوره بلوغ، با افزايش ميزان هورمون تستوسترون در مردان، درصد گريه در آنها كمتر از زنان مي‌شود.
يكي از تفاوت‌هايي كه ميان گريه كردن مردان و زنان وجود دارد اين است كه غدد اشكي در مردان كوچك‌تر است و از لحاظ ساختار هم متفاوت با غدد اشكي زنان است. پس گريه، مرد و زن نمي‌شناسد. هر وقت احساس كرديد احتياج داريد گريه كنيد، فارغ از اين كه ممكن است ديگران چه فكري راجع به شما بكنند با خيال راحت گريه كنيد. اين را به ديگران هم بياموزيد كه احساسات خود را بروز دهند تا جسم و روحي سالم داشته باشند. البته گريه كردن تنها يكي از راه‌هاي ابراز احساسات است.

محققان انگلیسی بعد از مطالعه توانایی زبانی زنان و مردان به این نتیجه رسیدند که زنان در طول روز کمتر از مردان صحبت می کنند ولی توانایی برقراری ارتباط در آنها قویتر از مردان است. بر اساس این تحقیق که گروهی از محققان دانشگاه منچستر انجام دادند مردان در طول روز کلمات بیشتری را نسبت به زنان به کار می برند با این حال تسلط کمتری بر کاربرد زبان در موقعیتهای اجتماعی دارند و کلمات را به صورت تکراری به کار می برند و از تعارفهایی استفاده می کنند که طرف مقابل را قانع نمی کند.
این تحقیق نشان داد زنان و مردان زمانی که درباره امور جاری صحبت می کنند، زبان مشابهی را به کار می برند ولی در زمان صحبت در موقعیتهای اجتماعی، از زبان متفاوتی بهره می برند. جفری بِتی، استاد دانشگاه منچستر گفت مردان در موقعیتهای اجتماعی بیشتر از زنان به استفاده از زبان حشو و جملات تکراری روی می آورند. نتایج این تحقیق باورهای قدیمی را درباره اینکه زنان بیشتر از مردان صحبت می کنند، به چالش می کشاند. از شصت و پنج تحقیقی که تا کنون درباره تفاوت های زبانی زنان و مردان صورت گرفته است، سی و یک مورد به این نتیجه رسیده اند که زنان بیشتر از مردان صحبت می کنند. نتیجه بیست و چهار تحقیق نیز نشان می دهد مردان بیشتر از زنان حرف می زنند.

پژوهشگران آمريکايي در بررسي‌هاي خود نشان دادند احتمال اينکه زنان به دنبال يک جراحت يا حادثه شديد زنده بمانند 14 درصد بيشتر از مردان است. پزشکان بيمارستان جان هاپکينز در بالتيمور آمريکا دريافتند که زنان نسبت به مرداني که در اثر يک تصادف دچار جراحات مشابهي شده‌اند 14 درصد شانس بيشتري براي زنده ماندن دارند. به گفته اين پزشکان، علت اين مساله هورمون‌هايي است که به صورت تخصصي در هر يک از دو جنس ترشح مي‌شود. به طوري که هورمون‌هاي مردانه روي سيستم ايمني آسيب‌ديده يک تاثير منفي برجاي مي‌گذارند. در بدن زنان و مردان هم هورمون مردانه تستوسترون و هم هورمون زنانه استروژن توليد مي‌شود و فقط ميزان توليد آنها در هر جنس متفاوت است.

محققان دانشگاه منچستر پروتئین جدیدی را کشف کرده‌اند که در بروز سرطان و التهاب در بافت ریه نقش دارد. در حالی که طی 60 سال اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در درمان بعضی سرطان‌ها حاصل شده است، اما بیماران مبتلا به سرطان ریه از این درمان‌ها کم نصیب بوده‌اند و نوآوری‌های امروزی نیز تاثیر چندانی در بقای آن‌ها نداشته است. محققان دانشگاه منچستر در پژوهشی «گلوکوکورتیکوئیدها» را که التهاب و تولید انرژی در سلول‌ها را کنترل می‌کنند، مورد بررسی قرار دادند. در بیماری سرطان ریه، این هورمون در رشد سلولی، نقش تنظیم کننده‌ای را بر عهده دارد.
«گلوکوکورتیکوئیدها» از طریق گیرنده‌ها عمل می‌کنند و این تحقیق جدید نشان می‌دهد که چگونه این گیرنده‌ها کار می‌کنند. به طور خاص، در این پژوهش آنزیم جدیدی موسوم به «Merm1» کشف شده است که برای عملکرد طبیعی «گلوکوکورتیکوئیدها» ضروری تلقی می‌شود. در این پژوهش مشخص شد که «Merm1» در سرطان ریه و التهاب مربوطه، سرکوب می‌شود.
محققان دریافتند که «Merm1» اتصال بین گیرنده «گلوکوکورتیکوئید» و ژن مورد هدفش را کنترل می‌کند. این مرحله، گام مهمی در عملکرد گیرنده، کنترل رشد سلولی و تقسیم سلولی به شمار می‌رود. از همه مهمتر، این تحقیق حاکی از آن است که التهاب نظیر آنچه در آسم و برونشیت دیده می‌شود، منجر به فقدان «Merm1» در بدن می‌شود. محققان امید بر این دارند که این یافته‌ها، درمان‌های ضد التهابی نوینی را به ارمغان بیاورد. این پژوهش در مجله «Biological Chemistery» منتشر شده است. 

محققان آمریکایی گفتند مصرف استامینوفن در دوران بارداری با ابتلای کودکان به اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی (ADHD) مرتبط است. استامینوفن شایع ترین دارویی است که برای درد و تب در دوران بارداری مورد استفاده قرار می گیرد. اما نتایج تحقیقات اخیر «زیان لیو » و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا روی 64 هزار و 322 کودک و مادرانشان در موسسه ملی تولد دانمارک (Danish National Birth Cohort) بین سال های 1996 تا 2002 نشان می دهد مصرف این دارو بر ابتلای کودکان به اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی (ADHD) تاثیر دارد. در این بررسی از والدین خواسته شد تا مشکلات رفتاری فرزندانشان را در یک پرسشنامه گزارش کنند. همچنین نسخه های تجویز شده برای کودکان دارای اختلال از این موسسه جمع آوری شد.
نتایج این بررسی نشان داد بیش از نیمی از مادران در دوران بارداری ، داروی استامینوفن مصرف کرده اند. به گفته محققان استفاده از استامینوفن در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به بیماری های کلیوی (Hypertensive Kidney Disease) در کودکان و بروز آن در هفت سالگی ارتباط دارد. زیان لیو در این مورد گفت : این خطر زمانی افزایش می یابد که مادران در دوران بارداری بیش از سه ماه از این دارو استفاده کنند. به گفته وی لازم است تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود. شرح کامل این یافته جدید در نشریه (American Medical Association Pediatrics) منتشر شده است.
اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است. در این بیماری کودک توانایی دقت و تمرکز بر روی یک موضوع را ندارد. در این دسته از کودکان روند یادگیری کند و کودک از فعالیت بدنی غیر معمول و بسیار بالایی برخوردار است. این اختلال با نداشتن توجه و فعالیت بیش ازحد کودک همراه است. حدود ۳ تا 5 درصد کودکان قبل از هفت سالگی به این بیماری مبتلا می شوند. این عارضه بیشتر در دوران مدرسه برای کودکان و در هنگام بلوغ رخ می دهد و با افزایش سن بسیاری از بیماران بهتر می شوند.

محققان انگلیسی با استفاده از سلول‌های بنیادی استخراج شده از چربی بدن بیمار، بدنبال بازسازی اندام مختلف صورت از جمله بینی و گوش هستند. پزشکان بیمارستان گریت اورماند در لندن مطالعه‌ای را با هدف رشد غضروف در محیط آزمایشگاه آغاز کرده‌ و معتقدند که بازسازی اندام مختلف صورت از جمله گوش با استفاده از این روش جدید امکانپذیر خواهد بود.
درمان ناهنجاری مادرزادی میکروتیا (بدشکلی گوش) که مانع از شکل‌گیری کامل گوش می‌شود، یکی از گزینه‌های مطرح در این روش درمانی است. در حال حاضر غضروف از دنده کودک گرفته شده و سپس توسط جراح به شکل غضروف گوش تراش داده شده و به بدن بیمار پیوند زده می‌شود؛ این روش نیاز به چند مرحله جراحی داشته و علاوه بر باقی ماندن جای زخم، غضروف دنده هرگز ترمیم نمی‌شود.
اما محققان در روش جدید از مقادیر کم چربی بدن بیمار استفاده کرده و سلول‌های بنیادی آن را استخراج می‌کنند؛ داربستی به شکل گوش طراحی می‌شود که در محیط مایع سلول‌های بنیادی قرار داده شده و سطح داربست را سلول‌ها می‌پوشانند؛ سپس داربست زیر پوست پیوند زده می‌شود تا گوش بشکل کامل ساخته شود. محققان با استفاده از این روش موفق به تولید غضروف بر روی داربست شده‌اند، اما سنجش ایمنی این روش پیش از پیوند زدن در بدن بیمار به تحقیقات بیشتر نیاز دارد. با استفاده از روش جدید، امکان ساخت غضروف سایر بافت‌های بدن از جمله بینی، همچنین ساخت استخوان با استفاده از همین مواد فراهم خواهد شد. نتایج این دستاورد در مجله Nanomedicine منتشر شده است. 

نتایج پژوهشی جدید حاکی از آن است که ترکیب موجود در عصاره‌ هسته‌ انگور در از بین بردن یاخته‌های سرطان پروستات مؤثر است. محققان مرکز سرطان دانشگاه کلرادو عصاره‌ هسته‌ی انگور (GSE) را از نظر خواص ضدسرطانی و مصرف آن در 10 سال اخیر مورد بررسی قرار داده و نتایج آن را آنالیز کرده‌اند. با‌ وجودی‌ که نتایج پژوهش قبلی این گروه ثابت کرده بود که این عصاره علیه یاخته‌های سرطانی مؤثر است و نحوه‌ کارش مشخص شده بود، ولی معلوم نبود کدام عنصر عصاره‌ هسته‌ انگور سبب ایجاد این آثار می‌شود. ترکیب طبیعی عصاره‌ هسته‌ انگور آمیزه‌یی مرکب از پلی‌فنل‌ها است، اما تاکنون نسبت به آن جزء فعال زیستی عصاره‌ هسته‌ انگور(GSE) که بر یاخته‌های سرطانی تأثیر دارد، آگاهی وجود نداشته است.
در ‌این بررسی جدید، پژوهشگران کشف کرده‌اند که یک جزء عصاره‌ هسته‌ انگور موسوم به B2G2 علیه یاخته‌های سرطانی بسیار فعال است. اما اظهار داشته‌اند که جداکردن این ترکیب از عصاره‌ هسته‌ انگور بسیار پر هزینه است و وقت زیادی لازم دارد که خود سبب توقف تجارب دیگر با استفاده از این جریان می‌شود. به ‌این ‌جهت، این گروه تصمیم گرفتند به جای تهیه‌ B2G2 از عصاره‌ هسته‌ انگور آن را سنتز کنند. در بررسی انتشار یافته جزئیات نحوه‌ سنتزکردن یک گرم از ترکیب ذکر شده است که بسیار سریع‌تر از به ‌دست آوردن این ترکیب از عصاره‌ هسته‌ انگور بوده ‌و این روش نیز بسیار پرهزینه بوده ‌است.
در‌ گذشته، همین گروه فعالیت ضدسرطانی مشابه عصاره‌ هسته‌ انگور را ثابت‌ کرده بود، ولی اکنون مشخص است که فعال‌ترین جزء زیستی این ترکیب B2G2 است که می‌توان آن را به مقادیری سنتز کرد تا بتوان مشروح مکانیسم مرگ در یاخته‌های سرطانی را بررسی کرد. به ‌عنوان بخشی ‌از بررسی، این گروه پژوهشی ترکیب سنتز شده‌ B2G2 را بر یاخته‌های سرطان پروستات انسان تأثیر داده و آزمودند. مشخص شد این ترکیب سبب القای مرگ سلول سرطانی یا آپوپتوز می‌شود، ولی به ‌معنای آن است که انسان به درک آثار احتمالی و مکانیسم اجزای فعال GSE که علیه یاخته‌های سرطانی مؤثرند، نزدیکتر شده ‌است. جداکردن و سنتز B2G2 گامی مهم است، زیرا اکنون به توان انجام تجارب بیشتر با ترکیب خالص نائل آمده‌ است.
این بررسی که هنوز هم در آزمایشگاه ادامه دارد، بر درک انسان در مورد مکانیسم اثر B2G2 افزوده و به انجام بررسی‌های پیش بالینی و بالینی در آینده کمک می‌کند. آثار مثبت ترکیبات انگور علیه سرطان در نتایج سایر پژوهش‌ها نیز گزارش شده‌ است. یه گفته محققان در اوایل سال جاری طی یک بررسی گزارش شده بود که رسوراترول، ترکیب موجود در پوست انگور در درمان بعضی سرطان‌ها مؤثر است و نتیجه‌ یک بررسی دیگر حاکی از آن بود که عصاره‌ هسته‌ انگور در درمان سرطان کولورکتال نافع است. بررسی‌ انجام شده دراین مورد در نشریه‌ Nutrition and Cancer انتشار یافته است. 

محققان انگلیسی چسب فناورانه‌ای را طراحی کرده‌اند که قادر به اندازه‌گیری ضربان قلب، درجه حرارت بدن و بررسی وضعیت تنفسی بیمار است. چسب کنترل علائم حیاتی SensiumVitals با استفاده از مجموعه‌ای از حسگرها، اقدام به اندازه‌گیری علائم حیاتی بدن کرده و آنها را به سیگنال‌های الکتریکی می‌کند. اطلاعاتی شامل میزان ضربان قلب، الگوی تنفسی و درجه حرارت بدن بیمار بصورت لحظه‌ای از طریق شبکه وای‌فای هر دو دقیقه یکبار بر روی تلفن همراه یا رایانه پزشک/ پرستار نمایش داده می‌شود. در صورت بروزهرگونه تغییر در وضعیت بیمار، بلافاصله پیام هشداری برای تیم پزشکی ارسال می‌شود.
محققان هشدار می‌دهند که این فناوری نباید بعنوان روش مراقبت از راه دور – بدون حضور مستقیم پزشک یا پرستار – مورد استفاده قرار گیرد. همچنین برخی محققان معتقدند که چنین فناوری‌هایی باعث کاهش میزان حضور پزشک و پرستار بر بالین بیمار شده و می‌تواند منجر به وخامت وضعیت بیماران اورژانسی بویژه افراد سالمند شود. چسب کنترل علائم حیاتی SensiumVitals یکبار مصرف به قیمت 58 دلار به بازار عرضه خواهد شد. 

بر اساس مطالعات صورت گرفته در دنیا حدود ۳۱۴ میلیون انسان در سراسر جهان با نقایص شدید بینایی زندگی می کنند که از این میان ۴۵ میلیون نفر به طور کامل نابینا هستند. تعداد ۱۴۵ میلیون مورد از این نقایص مربوط به عیوب انکساری (نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم) است که در افراد معمولی با استفاده از عینک به راحتی برطرف می شود. آب مروارید (کاتاراکت) با شیوع ۹/۴۷ درصد همچنان به عنوان مهم ترین علت نابینایی در سراسر جهان محسوب می شود و پس از آن آب سیاه (گلوکوم) با شیوع ۳/۱۲ درصد، تحلیل ماکولا به علت کهولت سن با شیوع ۷/۸ درصد، کدورت قرنیه با شیوع ۱/۵ درصد، نابینایی در سنین کودکی با شیوع ۹/۳ درصد و تراخم با شیوع ۶/۳ درصد به ترتیب سایر علل نابینایی در جهان را شامل می شوند. طبق آمارهای جهانی، زنان نسبت به مردان درمعرض خطر بالاتری از ابتلا به نابینایی قرار دارند تا جایی که دو سوم (۶۴ درصد) از نابینایان سراسر جهان را زنان و دختران تشکیل می دهند. حالا چرا زنان بیشتر از مردان نابینا می شوند؟
در بسیاری از جوامع طول عمر زنان بیشتر از مردان است و در نتیجه در معرض خطر بالاتری از نظر بیماری های مرتبط با سن مانند گلوکوم (آب سیاه) و تحلیل ماکولا به علت کهولت سن (ARMD) قرار دارند. زنان و دختران بیشتر در معرض ابتلا به برخی بیماری ها از جمله کاتاراکت و تراخم قرار می گیرند. دختران و زنان دسترسی کمتری به خدمات و مراقبت های چشم پزشکی دارند؛ چرا که برخی خانواده ها ترجیح می دهند بودجه محدود خود را صرف سلامت فرزند پسر کنند تا دختر. زنان غالبا زمانی اقدام به درمان می کنند که بینایی خود را از دست داده اند. در این شرایط با محدودیت ها و موانع بیشتری برای درمان مواجه می شوند.
از آنجا که در اغلب موارد، منابع مالی در اختیار مرد خانوار است، تصمیم گیری در زمینه درمان و پیگیری بیماری های زنان از اولویت کم تری برخوردار است. همچنین با توجه به بالا بودن طول عمر زنان، زنان بیوه درصد قابل توجهی از جمعیت را در بر می گیرند. زنان بیوه برای درمان و مراقبت نیاز به اجازه و حمایت عضو دیگری از خانوار دارند از این رو دسترسی به خدمات برای این گروه مشکل تر خواهد بود. همچنین زنان بعضا برای رفت و آمدهای بیرون از خانه نیازمند همراه می باشند که این خود مانعی برای دسترسی به خدمات چشم پزشکی است.

پژوهش هاي مختلف نشان مي دهد که زنان و مردان سيگاري هنگام ترک سيگار تفاوت هاي رفتاري متفاوتي از خود نشان مي دهند. زنان هنگام ترک سيگار نسبت به مزه و بوي آن حساس تر از مردان هستند. درمان هاي رفتاري - شناختي براي کاستن از مصرف سيگار روي زنان بيشتر از مردان تاثير مي گذارد. زنان در دوران پريودهاي ماهيانه شان عوارض ترک سيگار را بهتر تحمل مي کنند، از اين رو پيشنهاد پزشکان بر اين است که زنان براي موفقيت شان در امر ترک سيگار، بهتر است در طول اين ايام اقدام به ترک سيگار کنند. زنان نسبت به افزايش وزن بدن خود بعد از ترک سيگار کشيدن، حساس ترند. در حقيقت يکي از عواملي که موجب عدم تمايل زنان به ترک سيگار مي شود، آن است که با افزايش وزني حدود پنج کيلو مواجه مي شوند در حالي که تحقيقات نشان مي دهد با يک برنامه غذايي مناسب و انجام ورزش و فعاليت هاي بدني به راحتي مي توان جلوي اين افزايش وزن را گرفت. بسياري از زنان سيگاري در دوران حاملگي خود، سيگار کشيدن را ترک مي کنند. ولي متاسفانه در 60 درصد موارد پس از 12 ماه، مجدداً به سيگار کشيدن روي مي آورند.

روان‌شناسان اعتقاد دارند که مردان و زنان الگوها و معيارهاي کاملا متفاوتي براي تحليل زيبايي افراد اطراف خود دارند که با ديدن چهره يک فرد فورا او را با آن الگوها مطابقت داده و درباره زيبايي آن فرد راي مي‌دهند. به تازگي مطالعه‌اي جديد زيباترين زنان و مردان دنيا را از ديدگاه هر کدام طبقه‌بندي کرده است. شايد شما اين مطلب را متوجه شده باشيد که برداشت شما به عنوان يک خانم از زيبايي با يک آقا متفاوت است ولي دليل آن را ندانيد.  به تازگي محققان علت اين تفاوت را درک کرده‌اند. به گفته محققان مردان زيبايي را با نيمکره راست مغزشان تحليل مي‌کنند و زنان با تمام مغزشان و به همين دليل است که نظر آقايان و بانوان درباره زيبايي يک شخص، يک جسم و يا حتي يک منظره مي‌تواند با يکديگر متفاوت باشد. به نظر مي‌رسد مرکزي که در تحليل زيبايي اجسامي که چشم مي‌بيند، در بخش راست مغز آقايان فعال است، در حالي که بانوان اين تحليل را با استفاده از رشته‌هاي عصبي هر دو نيمکره مغزشان انجام مي‌دهند. اين امر باعث مي‌شود نگاه زنان به مقوله زيبايي، نگاهي دقيق‌تر و جزيي‌تر باشد در حالي که مردان با ديدي کلي و اجمالي به زيبايي نظر مي‌کنند.

حس لامسه زنان قوی‌تر از مردان است . زیرا داشتن انگشتان کوچکتر موجب افزایش توانایی حس لامسه می شود. دانشمندان به پاسخی جدید و جالب برای این پرسش دست یافته‌اند که چرا زنان حساس‌تر از مردان هستند؟ آنها دریافته‌اند که این تفاوت به نوک انگشتان دست‌های زنان مربوط می‌شود.  پژوهشگران دانشگاه مک مستر در اونتاریوی کانادا خاطرنشان کردند: زنان به دلیل این که انگشت‌های کوچکتری دارند، از حس لامسه حساس‌تر و قوی‌تری برخوردار هستند. 
 این محققان در آزمایشات جدید متوجه شده‌اند که انگشتان ریز و کوچک، حس وسیعتر و پیشرفته‌تری دارند و این امر باعث می‌شود که حس لامسه در این انگلشتان قوی‌تر شود.  دانیل گلدریچ، پژوهشگر دانشگاه مک مستر در اونتاریو و یکی از محققان این پژوهش خاطرنشان کرد: دانشمندان علوم اعصاب از مدتها پیش می‌دانستند که برخی افراد دارای حس لامسه قوی‌تر و حساس‌تری نسبت به دیگران هستند اما دلیل این تفاوت تاکنون نامعلوم و ناشناخته بوده است.  وی افزود: کشف ما نشان می‌دهد که یک فاکتور مهم در حس لامسه اندازه انگشت است. این محققان برای کشف علت تفاوت در حساسیت انگشتان زنان و مردان ابتدا شاخص اندازه انگشت را در ۱۰۰ دانشجو بررسی کردند.
در این آزمایش از دانشجویان خواستند که یک سطح با شیارهای موازی را لمس کنند. هرچه شیارها جلوتر می رفتند به هم نزدیکتر می شدند تا جایی که با لمس، امکان تشخیص هر یک از آنها به طور مجزا وجود نداشت و تنها یک سطح لیز حس می شد. نتایج این تحقیقات نشان داد که انگشتان کوچکتر حساس تر هستند و از تعداد زیادتری از گیرنده های لمسی برخوردارند به همین دلیل است که به طور عادی حس لامسه در زنان قویتر از مردان است. به گفته این دانشمندان پیامی که انگشت با لمس به مغز ارسال می کند بسیار دقیق است و تعداد بیشتر گیرنده های لمسی به افزایش سطح این دقت کمک می کنند. محققان دریافتند: این تفاوت بین دو جنسیت ظاهرا به طور کامل به دلیل اندازه انگشتان فرد است یعنی اگر مردی انگشتان کوچکتری از یک زن داشته باشد حس لامسه قوی‌تری خواهد داشت.

محققان آمریکایی ترکیب دارویی جدیدی را توسعه داده‌اند که با فعال کردن پروتئین SITRI1، علاوه بر توقف روند پیری، باعث حفظ سلامت بدن و افزایش چشمگیر طول عمر موش‌ها شده است. پروتئین سیرتوئین-1 یا SIRT1 نقش مهمی در حفظ تعادل سوخت و ساز بدن در بافت‌های مختلف ایفا کرده و فعال کردن آن باعث افزایش سطح سلامت کلی بدن می‌شود.
ترکیب دارویی جدید با فعال کردن پروتئین سیرتوئین-1 علاوه بر افزایش طول عمر، بیماری‌های مرتبط با افزایش سن را به تأخیر انداخته و سلامت کلی بدن را ارتقاء می‌دهد. تیم تحقیقاتی موسسه ملی سالمندی (NIA) در موسسه ملی بهداشت آمریکا به سرپرستی دکتر «رافائل د کابو»، تأثیرات یک مولکول کوچک که SIRT1 را فعال می‌کنند، مورد ارزیابی قرار دادند. حیوانات از شش ماهگی تا پایان عمر با رژیم غذایی استاندارد با 100 میلی‌گرم/کیلوگرم از مولکول SIRT1720 تغذیه شدند.
محققان دریافتند که مولکول SIRT1720 باعث افزایش 8.8 درصدی طول عمر موش‌ها می‌شود؛ همچنین درصد وزن و چربی حیوان کاهش و عملکرد عضلات و هماهنگی حرکتی افزایش پیدا کرد. کاهش کلسترول و سطوح کلسترول LDL که از بروز بیماری‌های قلبی پیشگیری می‌کند، افزایش حساسیت به انسولین که از دیابت جلوگیری می‌کند، اثر ضد التهابی در برخی بافت‌ها که از بروز بیماری‌های مرتبط با افزایش سن جلوگیری می‌کند، از دیگر کاربردهای ترکیب دارویی جدید عنوان شده است. به گفته دکتر «کابو»، ترکیب دارویی افزایش دهنده SIRT1 قادر به کند کردن فرآیند پیری و بیماری‌های مرتبط با سن در مدل‌های حیوانی است که یک استراتژی بالقوه امیدوارکننده‌ برای افزایش طول عمر، سلامت و توقف روند پیری انسان در اختیار محققان قرار می‌دهد. نتایج این مطالعه در مجله Cell Reports منتشر شده است. 

محققان بیمارستان زنان و بیریگهام و دانشگاه هاروارد، مصرف طولانی‌مدت مکمل‌های مولتی ویتامین‌ را با کاهش خطر آب‌مروارید در مردان مرتبط دانسته‌اند. این محققان پژوهشی را در سال‌های 1997 تا 2011 و بر روی 14 هزار و 641 پزشک مرد بالای 50 سال انجام داده‌اند. نیمی از این افراد مولتی ویتامین‌های روزانه شامل ویتامین C، E و مکمل‌های بتاکاروتن را مصرف کردند. نیمی دیگر نیز به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. محققان طی این مدت، تمامی شرکت‌کنندگان را از نظر ابتلا به دو بیماری شایع چشم شامل آب‌مروارید و زوال ماکولای چشم که مسؤول ریزبینی و جزئی‌بینی چشم است، مورد بررسی قرار دادند.
پژوهشگران دریافتند که در گروه کنترل، 945 مورد آب‌مروارید و در گروه مصرف‌کننده مولتی ویتامین تنها 872 مورد آب‌مروارید گزارش شد که این رقم کاهش خطر 9 درصدی را نشان می‌دهد. همچنین میزان کاهش خطر برای بیماری آب‌مروارید هسته‌ای که در مرکز عدسی چشم رخ می‌دهد و از شایع‌ترین نوع آب مروارید مرتبط با روند پیری است، 13 درصد گزارش شد. یافته‌های این پژوهش در مجله «ophthalmology» منتشر شده است. 

دانشمندان میزان قدرت در دست گرفتن شیء یا دست فرد دیگری را ابزار تشخیصی مهمی جهت ارزیابی کیفیت زندگی در میان بیماران مراقبت‌های ویژه از جمله مبتلایان به سرطان می‌دانند. پروفسور روبرت کیلگور و همکارانش از دانشگاه کنکوردیا ارتباط بین قدرت گرفتن دست و میزان بقای بیماران شرایط وخیم را تایید کرده‌اند.
در این مطالعه 203 بیمار که با سرطان‌های وخیم و پیشرفته می‌جنگیدند، ابزاری موسوم به یک «دینامومتر» را با دست غالبشان فشار دادند. این سیستم سپس میزان اوج قدرت گرفتن را اندازه‌گیری کرد. چون این آزمایش نیازمند تجهیزات حداقل است، هم عملی و هم قابل‌حمل بوده و می‌تواند شیوه‌ای مفید برای گروهبندی بیماران بر اساس شدت بیماری‌شان باشد.
در حالی که دیگر آزمایش‌های تشخیصی نیازمند گزارش خود بیمار یا مولفه‌های مبتنی بر معاینه مانند کاهش وزن بدن، هستند، آزمایش گرفتن دست مستقیما بر استحکام بدن تمرکز می‌کند. دقت این شیوه به پزشکان امکان ارزیابی بهتر زوال یک بیمار را می‌دهد. کیلگور و همکارانش معتقدند آزمایش گرفتن دست می‌تواند به همه گروه‌های بیماران کمک کند. جزئیات این مطالعه در مجله Support Care Cancer منتشر شد. 

نتایج جدیدترین پژوهش محققان نشان می‌دهد‌، بهترین خاطرات زندگی افراد به سن 25 سالگی مربوط می‌شود. اغلب افراد با رسیدن به دوره میانسالی و گذر از سن 30 یا 40 سالگی احساس افسردگی می‌کنند، اما تحقیقات جدید بر روی افراد بازنشسته نشان می‌دهد که بهترین خاطرات عمر انسان به سال‌ها قبل و دوره جوانی باز می‌گردد.
این مطالعه نخستین نمونه در نوع خود محسوب می‌شود که از یک روش طبیعی استفاده و اقدام به جمع‌آوری داستان‌های آزاد از شرکت‌کنندگان کرده است. از داوطلبان بازنشسته 59 تا 92 ساله خواسته شد که شرح حالی از زندگی خود در مدت 30 دقیقه ارائه کنند؛ یک هفته بعد، افراد، اقدام به فصل‌بندی این شرح حال کردند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، اصلی‌ترین خاطرات مربوط به محدوده سنی 17 تا 24 سالگی افراد است. در یک بازه زمانی که از 15 سالگی آغاز و در 30 سالگی پایان می‌یابد، اغلب خاطرات مثبت، منفی مورد انتظار یا غیر منتظره روی می‌دهند.
ازدواج و صاحب فرزند شدن از مهمترین رویدادهای مهم زندگی هستند که در این مقطع زمانی روی می‌دهند و بطور میانگین سن 25 سالگی اوج خاطرات مهم زندگی را شامل می شود. «کریستینا اشتاینر» از روانشناسان دانشگاه همپشایر تأکید می‌کند: زمانی که افراد به گذشته خود نگاه کرده و خاطرات مهم زندگی را مرور می‌کنند، این خاطرات را به فصول مختلفی تقسیم‌بندی می‌کنند که اغلب آنها به زمان ورود به دانشگاه، یافتن اولین شغل، تجربه سربازی، ازدواج و صاحب فرزند شدن باز می‌گردد. به گفته «اشتاینر»، اغلب خاطرات مربوط به مقطع سنی 15 تا 30 سالگی هستند که روایتگر سبک زندگی و هویت هر فرد است؛ نگاه به نوع روایت هر فرد از زندگی، سطح رفاه و سازگاری روانی فرد را مشخص می‌کند. نتایج این مطالعه در مجله Memory منتشر شده است. 

بر اساس مطالعات محققان دانشگاه آیووا، انسان‌ها صداها را به خوبی آنچه تماشا یا لمس‌ کرده‌اند، به یاد نمی‌آورند. ایمی پورمبا، دستیار پروفسور و یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد مغز انسان ممکن است از گذرگاه‌های جداگانه‌ای برای پردازش اطلاعات استفاده کند و اطلاعات شنیداری را هم متفاوت از اطلاعات بصری و لمسی پردازش کند. در پژوهش انجام‌ شده، زمانی که بیش از 100 دانشجوی دانشگاه آیووا در معرض انواع صداها، مولفه‌های بصری و لمسی قرار گرفتند، صداها را کمتر از دو مولفه دیگر به یاد ‌آوردند.
بر اساس این تحقیق، شیوه پردازش صدا توسط مغز متفاوت از مولفه‌های دیگر است و این موضوع دارای مضامین مهمی برای مربی‌ها، مهندسان طراح و تبلیغ‌کنندگان خواهد بود. همچنین، این نخستین مطالعه‌ برای نشان‌دادن برابر بودن قابلیت انسان در به یادآوردن آنچه لمس کرده با توانایی‌اش برای به یاد آوردن آنچه دیده‌، است. در این پژوهش همچنین آزمایش روی پستانداران غیرانسان مانند میمون‌ها و شامپانزه‌ها نیز نتایج مشابهی را به دنبال داشت. جزئیات دستاورد جدید در مجله PLOS ONE منتشر شد. 

مطالعات صورت گرفته توسط محققان آمریکایی نشان می‌دهد، رویکرد جدید برای نابود کردن سلول‌های سرطانی با استفاده از سیستم ایمنی بدن خود بیمار از عملکرد 88 درصدی در توقف سرطان خون برخوردار است.  تعبیر داروی زنده (living drug) در روش ایمنی درمانی سرطان شامل استفاده از سیستم ایمنی بدن خود بیمار برای از بین بردن سلول‌های سرطانی است. در بین انواع سرطان‌های قابل درمان، سرطان خون موسوم به لوسمی حاد لنفوبلاستیک (ALL) از مقاومت بالایی به شیمی درمانی برخوردار بوده و باعث عود کردن بیماری می‌شود.
در مطالعه‌ای که بر روی 16 بیمار بالغ مبتلا به ALL انجام شد، محققان از روش ایمنی درمانی سرطان برای نابود کردن سلول‌های سرطانی استفاده کردند؛ میانگین سنی بیماران 50 سال، در مرحله عود بیماری و بدون اثربخشی شیمی درمانی گزارش شده است.
فرآیند درمانی بازآموزی سلول‌های تی شامل برداشتن برخی از سلول‌های تی (T-cell) بیمار و تغییر آنها با یک ژن به منظور توانمندسازی برای شناسایی پروتئینی موسوم به CD19 بر روی سلول‌های سرطانی و حمله به این سلول‌ها است. با آموزش مجدد سلول های‌تی در محیط آزمایشگاه با روش ژن درمانی، این سلول‌ها قادر به شناسایی و از بین بردن سلول‌های تومور سرطانی می‌شوند.
از مجموع 16 بیمار، 14 نفر با استفاده از سلول های تی دستکاری ژنتیکی شده بطور کامل بهبود پیدا کردند. به گفته «راینر برنتجنز» نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر بخش درمان سلولی در مرکز سرطان اسلون کترینگ نیویورک، یک بیمار پس از گذشت دو سال از درمان، در سلامت کامل به سر می‌برد که در حال حاضر طولانی‌ترین نرخ بهبود محسوب می‌شود؛ بدون این درمان تنها 30 درصد بیماران در مرحله عود بیماری شانس نجات با روش شیمی درمانی را دارند. با این حال هزینه سنگین 100 هزار دلاری باعث محروم شدن تعداد زیادی از بیماران از این روش درمانی می‌شود. روش ایمنی درمانی سرطان (cancer immunotherapy) از سوی مجله معتبر ساینس بعنوان دستاورد علمی سال 2013 نامگذاری شد. نتایج این مطالعه در مجله Scinece Translational Medicine منتشر شده است.

تیمی بین‌المللی از دانشمندان به رهبری دانشگاه تگزاس، با استفاده از ریسمان ماهیگیری معمولی و نخ خیاطی، موفق به تولید عضله‌ مصنوعی قدرتمند شدند. عضله جدید 100 برابر وزن بیشتری را تحمل می‌کند و همچنین 100 برابر نیروی مکانیکی بیشتری را نسبت به عضله انسانی با طول و وزن همسان تولید می‌کند. این عضلات می‌توانند نیرویی برابر 7.1 اسب‌بخار را در هر کیلوگرم تولید کنند که این میزان معادل نیروی مکانیکی یک موتور جت عنوان شده است. عضلات جدید همچنین با تغییرات دمایی نیرودهی می‌شوند که از طریق الکتریکی، جذب نور یا واکنش شیمیایی سوخت‌ها تولید می‌شوند.
به گفته دانشمندان، این عضله‌ مصنوعی قدرتمند با پیچاندن و مارپیچ‌کردن ریسمان ماهیگیری پلیمری مستحکم و نخ خیاطی ساخته شده است. تاب‌دادن فیبر پلیمری، آن را به عضله‌ای تبدیل می‌کند که می‌تواند روتور سنگینی را با سرعت بالا بچرخاند. تاب‌دادن بیشتر موجب می‌شود که فیبر پلیمری‌مانند، نوار تاب‌خورده پلاستیکی و عضله‌ای را تولید کند که هنگام حرارت‌دیدن همراه با طولش منقبض می‌شود و زمانی که خنک می‌شود دوباره به طول اولیه خود بازگردد. در مقایسه با عضلات طبیعی که حدود 20 درصد منقبض می‌شوند، عضله جدید می‌تواند حدود 50 درصد طولش منقبض شود.
کاربردهای این عضلات پلیمری گسترده است زیرا بسیاری از ربات‌های انسان‌نمای پیشرفته، جوارح پروتزی و اسکلت‌های خارجی به دلیل موتورها و سیستم‌های هیدرولیکی محدود هستند؛ این سیستم‌ها به دلیل اندازه و وزنشان دارای مهارت، تولید نیرو و قابلیت فعالیت محدودی هستند. عضله جدید را می‌توان برای ربات‌ها و اسکلت‌های خارجی به کار برد. جزئیات این مطالعه در مجله Science منتشر شد. 

محققان دانشگاه هایدلبرگ چگونگی تأثیرگذاری نوعی ژن بر شکل‌گیری اسپرم را در مگس میوه بررسی کردند. تیم علمی به رهبری دکتر اینگرید لوهمان، نشان داد چگونه یک ژن توسعه‌ای ویژه از خانواده Hox بر سلول‌های بنیادی دودمان زاینده (germline) تأثیرگذار است. این سلول‌ها مسئول شکل‌گیری اسپرم هستند و بر اساس یافته‌های جدید، نارسایی عملکرد ژن Hox منجر به شکل‌گیری اسپرم‌های نابالغ می‌شود.
سلول‌های بنیادی می‌توانند به انواع مختلفی از سلول‌های بالغ تبدیل شوند و آن‌ها مسئول رشد تمامی بافت‌ها و اعضای بدن هستند. این سلول‌ها همچنین قادر به ترمیم سلول‌های آسیب‌دیده هستند، بنابراین کشف عملکرد و چگونگی تعامل آن‌ها با محیطشان (سلول‌های و بافت‌های احاطه‌کننده) حائز اهمیت است. این میکرومحیط‌ها که فعالیت سلول‌ بنیادی را تثبیت و کنترل می‌کنند، زیستگاه (niche) سلول بنیادی نام دارند و تیم تحقیقاتی هایدلبرگ این زیستگاه‌ها را در بیضه‌های مگس میوه Drosophila melanogaster مطالعه کرد. سلول‌های بنیادی دودمان زاینده در آنجا سلول‌های دختری را تولید می‌کنند که به اسپرم‌های بالغ رشد می‌کنند.
دانشمندان حاضر در این مطالعه ماهیت رابطه این سلول بنیادی و ژن Abd-B را بررسی کردند. این ژن به خانواده‌ ژن‌های Hox تعلق دارد؛ این خانواده فعالیت دیگر ژن‌های مسئول رشد اولیه یک ارگانیسم را بر عهده دارند. به گفته تیم تحقیقاتی، ژن Abd-B برای عملکرد در زیستگاه بیضه مگس میوه مورد مطالعه حیاتی است و در صورت جهش آن، زیستگاه (و سلول‌های بنیادی حاضر در آنجا) موقعیت خود را در بیضه‌ها از دست می‌دهند. این امر به عملکرد آن‌ها لطمه می‌زند و این به نوبه خود، موجب تقسیم نامناسب سلول‌های بنیادی دودمان زاینده می‌شود و در مگس‌ میوه نیز موجب شکل‌گیری اسپرم نابالغ می‌شود. دانش جدید از عملکرد Abd-B به دانشمندان در درک چگونگی کنترل‌شدن این فرآیند در ارگانیسم‌های پیچیده‌تر شامل مهره‌داران کمک می‌کند. جزئیات این مطالعه در مجله Developmental Cell منتشر شد. 

دانشمندان آمریکایی بر این باورند که با بازسازی یک دی‌ان‌ای باستانی از زمان دایناسورها می‌توانند درمانی برای نقرس پیدا کنند. به باور محققان موسسه فناوری جورجیا، یک نسخه 90 میلیون ساله از آنزیمی موسوم به «Uricase» می‌تواند درمان بهتری برای این بیماری باشد که باعث درد و تورم مفاصل می‌شود. نقرس با تشکیل ماده‌ای شیمیایی در خون موسوم به اسید اوریک ایجاد می‌شود که مقادیر کم آن برای بدن بدون ضرر است. اما هنگامی که سطوح آن افزایش می‌یابد، بلورهای ریز شن‌مانند اسید اوریک در مفاصل شکل گرفته و باعث التهاب، تورم و درد می‌شود. دلیل اصلی که انسانها در معرض ابتلا به نقرس قرار دارند، تغییرات تکاملی است که در طول 20 میلیون سال گذشته در بدن صورت گرفته است. میمون‌ها و بستگان آنها فاقد یک ژن کاربردی برای پروتئین Uricase هستند که اسید اوریک را از بین می‌برند. این ژن طی سالها با چندین جهش ژنتیکی مواجه شده که آنرا بی‌استفاده کرده است.
دانشمندان با بررسی تفاوتهای بین دی‌ان‌ای‌ها برای Uricase در پستانداران مدرن توانستند شکل این پروتئین آخرین جد مشترک آنها را در کنار هم قرار دهند. اریک گاوچر از موسسه فناوری جورجیا، این پروتئین ماقبل تاریخ را با قرار دادن توالی دی‌ان‌ای در ای‌کولای احیا کرد که دی‌ان‌ای باستانی را به پروتئین ترجمه کرد. آنها به بررسی چگونگی عملکرد هر پروتئین در حذف اسید اوریک پرداختند. موثرترین نمونه، پروتئینی بود که 90 میلیون سال سن داشت و در زمانی که دایناسورها هنوز در زمین زندگی می‌کردند، وجود داشت.
با توجه به زمانی که ژن Uricase شروع به تنزل کرده، دانشمندان بر این باورند که جهش ژنتیکی در اثر افزایش مصرف میوه در رژیم غذایی اجداد انسان ایجاد شده است. درمانهای کنونی نقرس از آنزیم بدست آمده از خوکها و میمونها استفاده می‌کند، اما بنظر می‌رسد که تاکنون نسخه باستانی از عملکرد بهتری در آزمایشات برخوردار بوده است. این محققان اکنون به دنبال ثبت اختراع خود در مورد Uricase باستانی بوده و جزئیات این پژوهش در مجله PNAS منتشر شده است. 

محققان آمریکایی تراشه سیلیکونی بسیار کوچکی طراحی کرده‌اند که تصاویر سه‌بعدی لحظه‌ای از درون قلب و عروق کرونر تهیه می‌کند. انسداد عروق قلب سالانه باعث مرگ هزاران نفر در سراسر جهان می‌شود؛ محققان موسسه فناوری جورجیا دستگاه کوچکی طراحی کرده‌اند که به پاکسازی عروق بدون نیاز به جراحی کمک می‌کند. این تراشه سیلیکونی 1.4 میلیمتری اقدام به تهیه تصاویر لحظه ای از درون قلب، عروق کرونر و عروق خونی اطراف می‌کند.
با استفاده از تصویربرداری حجمی (volumetric imaging) پزشک قادر به رفع انسداد عروق بدون نیاز به انجام عمل جراحی سنگین خواهد بود. تراشه سیلیکونی یک دستگاه کوچک مبتنی بر کاتتر قلب است که با فناوری CMOS‌ - حسگر پیکسل فعال در دوربین‌ تلفن همراه یا وب کم – ساخته می‌شود. در این دستگاه کوچک از مبدل‌های فراصوت برای پردازش سیگنال‌ها بصورت مستقیم استفاده می‌شود که امکان انتقال داده‌ها با کمک 13 کابل کوچک را فراهم می‌کند؛ در این حالت تراشه درون عروق خونی براحتی حرکت کرده و تصاویر سه‌بعدی لحظه‌ای ارائه می‌کند.

تحقيقات تازه نشان داده که دوز بالاي ويتامين ث مي‌تواند تاثير شيمي‌درماني را در نابود کردن سلول‌هاي سرطاني تشديد کند. دانشمندان آمريکايي مي‌گويند تزريق اين ويتامين به طور بالقوه مي‌تواند معالجه‌اي ايمن، موثر و ارزان براي سرطان‌هاي تخمدان و ساير سرطان‌ها باشد. نتايج اين مطالعه در نشريهScience Translational Medicine چاپ شده و محققان در آن خواستار برنامه‌ريزي دولت براي انجام آزمايش‌هاي وسيع درباره انسان شده‌اند. ويتامين ث همواره به عنوان يک شيوه طبي جايگزين براي درمان سرطان به کار گرفته شده است. در دهه ۱۹۷۰، شيمي‌داني به نام لينوس پالينگ گزارش داد که ويتامين ث اگر به رگ تزريق شود در درمان سرطان موثر خواهد بود. با اين حال، آزمايش‌هاي کلينيکي با دادن قرص ويتامين ث به بيماران به نتايج مشابه منجر نشد و تحقيقات در اين زمينه رها شد. اکنون معلوم شده که اگر ويتامين ث از طريق دهان وارد بدن شود به سرعت دفع مي‌شود. ولي دانشمندان در دانشگاه کانزاس که تحقيقات تازه را انجام داده‌اند مي‌گويند وقتي ويتامين ث تزريق شود جذب بدن مي‌شود و مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني را بدون صدمه زدن به سلول‌هاي عادي بکشد. محققان اين ويتامين را در آزمايشگاه به سلول‌هاي سرطاني تخمدان، به موش و همچنين به بيماراني که سرطان تخمدان آنها در مرحله پيشرفته بود تزريق کردند. آنها دريافتند که سلول‌هاي سرطاني به ويتامين ث تزريق شده حساسند اما سلول‌هاي سالم آسيبي نديدند. اين معالجه توام با داروهاي استاندارد شيمي‌درماني براي کم کردن از سرعت رشد تومورها در موش موثر بود. در مورد انسان هم گروه کوچکي از بيماران عوارض جانبي کمتري را در زمان مصرف ويتامين ث در کنار شيمي‌درماني گزارش کردند. دکتر جين دريسکو، از محققان اين مطالعه گفت که علاقه روزافزوني به استفاده از ويتامين ث توسط متخصصان سرطان وجود دارد.

تحقيقات جديد دانشمندان حاکي از آن است که بعضي از آنتي‌اکسيدان‌ها، شامل ويتامين E مي‌تواند به‌طور بالقوه باعث بروز و تحريک سرطان ريه شود. درواقع بيولوژيست‌ها معتقدند که مصرف اضافي آنتي‌اکسيدان‌ها مي‌توانند مضر بوده و رشد هر نوع توموري را سرعت بخشند. آنها پيشنهاد مي‌کنند که اگر بيمار مبتلا به سرطان ريه داريد، از تجويز هرگونه آنتي‌اکسيدان‌ براي آنها خودداري کنيد. در تحقيقات حيواني مشخص شده که آنتي‌اکسيدان‌ها باعث شدند سرعت مرگ موش‌ها دو برابر شود و اين تاثير هم وابسته به دوز آنتي‌اکسيدان‌ها بوده است. اگر آنتي‌اکسيدان‌ها با دوز کمتري داده مي‌‌شد، تومورها رشد آهسته‌تري داشتند. در حالي که اگر دوزهاي بالا داده مي‌شد، سرعت رشد تومور هم بيشتر مي‌شد. اين يافته‌ها که در نشريه Science Translational Medicine به چاپ رسيده، بدين معنا نيست که شما نبايد رژيم غذايي غني از آنتي‌اکسيدان‌ها نداشته باشيد، بلکه بدين معناست که دوزهاي اضافي را آنتي‌اکسيدان‌ها را ترک کنيد. در اين مطالعه، موش‌ها دوزهاي مکمل آنتي‌اکسيدان‌ها را به ميزان 4 تا 50 برابر دوزهاي توصيه شده دريافت کرده بودند. البته هنوز مشخص نيست که آنتي‌اکسيدان‌ها باعث بروز سرطان ريه مي‌شوند يا اينکه تنها رشد آن را تحريک مي‌کنند. مطالعات قبلي نيز نشان داده بودند که آنتي‌اکسيدان‌هاي بتا کاروتن، ويتامين A و E باعث افزايش بروز سرطان ريه در افراد سيگاري شده بود.

یافته‌های پژوهشی نشان داد: 30 روز پس از مرگ همسر، خطر بروز سکته قلبی و مغزی شریک بازمانده را افزایش خواهد یافت. از دست دادن همسر با خطر مرگ و بروز حوادث قلبی و عروقی مرتبط است. در این پژوهش که توسط محققان دانشگاه لندن صورت گرفت، میزان انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی) یا سکته مغزی در 30 هزار و 447 بیمار 60 تا 89 ساله که همسرشان مرده بود، با 83 هزار و 588 سالمند دیگری که شریک زندگی‌شان هنوز زنده بود، مورد مقایسه قرار گرفت. در گروه آزمایشی 50 نفر (0.16 درصد) 30 روز پس از مرگ همسرشان دچار سکته قلبی یا مغزی شدند، در حالی که برای گروه کنترل شده، این عدد 67 نفر (0.8 درصد) گزارش شد.
طی سه ماهه نخست این اتفاق نیز، خطر وقایع قلبی یا سکته مغزی تقریبا به یک سوم افزایش یافته بود. علاوه بر این خطر لخته شدن خون در ریه‌ها برای این افراد دو و نیم برابر بیشتر مشاهده شد. پژوهشگران علت احتمالی این افزایش را نیز عدم استفاده مرتب از داروهای تجویزی نظیر پایین آورنده‌های کلسترول یا آسپرین پس از مرگ همسر عنوان کرده‌اند.
محققان می‌گویند: نتایج به دست آمده افزایش خطر معنی داری را برای بروز بیماری‌های قلبی و عروقی در افرادی که 30 روز از مرگ همسرشان می‌گذرد، نشان می‌دهد که می‌تواند به علت پاسخ‌های فیزیولوژیک معکوسی باشد که در اثر غم و اندوه ایجاد می‌شوند. تحقیقی پیش از این نشان داده که خطر مرگ زودرس برای همسر بازمانده و بویژه مردی که همسر خود را از دست داده، بالاتر است. یافته‌های این پژوهش در مجله انجمن پزشکی آمریکا تحت عنوان "JAMA" منتشر شده است. 

بنا بر ادعای جدید دانشمندان، مسواک زدن درست دندانها می‌تواند در جلوگیری از ابتلا به آرتروز کمک کند. محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه لوئیزویل، ارتباط بین باکتری عامل بیماری لثه و شروع زودهنگام روماتیسم مفصلی و همچنین پیشرفت سریعتر و وخامت شدیدتر بیماری را شناسایی کرده‌اند. این باکتری موسوم به «ژنژیوالیس پورفیروموناس» باعث ایجاد آنزیمی می‌شود که با بقایای پروتئینهای خاص واکنش نشان می‌دهد.
به گفته محققان، بدن، این پروتئینها را به عنوان مهاجم شناسایی کرده و منجر به یک حمله سیستم ایمنی می‌شود. در بیماران مبتلا به آرتروز، نتیجه متعاقب شامل التهاب مزمنی است که مسئول تخریب استخوان و غضروف درون مفاصل است. پژوهشهای قبلی نشان داده بودند که بیماری لثه در مبتلایان به روماتیسم مفصلی حداقل دو برابر بیشتر شایع است. باکتری ژنژیوالیس پورفیروموناس آنزیم منحصربفردی موسوم به (peptidylarginine deiminanse (PAD را تولید می‌کند.
محققان دریافتند که PAD بقایای پروتئینهای خاص را به شکل سیترولین تغییر داده و بدن این پروتئینها را به عنوان مهاجم شناسایی می‌کند که به یک حمله ایمنی منجر می‌شود. نتایج این محققان نشان داد که آنزیم PAD ممکن است پیوند مکانیکی بین عفونت ژنژیوالیس پورفیروموناس و روماتیسم مفصلی را تکمیل کند اما این نتیجه‌گیری پیشگامانه نیازمند تائید با تحقیقات بیشتر است. آنها امیدوارند که این نتایج بتواند بینش جدیدی در مورد درمان و جلوگیری از ابتلا به روماتیسم مفصلی ارائه کند. نتایج این پژوهش در مجله PLOS Pathogens منتشر شده است.

نتایج پژوهش صورت گرفته توسط محققان دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد سطوح بالای هورمون استرس کورتیزول با بدبینی غیرمنطقی و تمایل به خطرپذیری کمتر مالی در هنگام بروز بحران اقتصادی در ارتباط است. کورتیزول به عنوان هورمون استرس می‌تواند باعث تغییر عادات خطرپذیری تجار و بازرگانان در هنگام بروز مشکلات اقتصادی در بازار شود. محققان دانشکده تجارت دانشگاه کمبریج با همکاری مؤسسه علوم متابولیک این دانشگاه مطالعه‌ای را با هدف تأثیر هورمون استرس بر میزان خطرپذیری مالی افراد انجام دادند که نشان می‌دهد، خطرپذیری مالی شخصی بطور قابل ملاحظه‌ای در نوسان بوده و این تغییر با پاسخ‌های هورمونی در ارتباط است. در مطالعه قبلی که بر روی گروهی از تجار و بازرگانان لندن انجام شده بود، محققان شاهد افزایش 68 درصدی سطوح هورمون کورتیزول در طی یک دوره دو هفته‌ای همزمان با افزایش نوسانات بازار بودند.
در مطالعه اخیر محققان تأثیرات سطوح بالای هورمون کورتیزول بر خطرپذیری مالی را در شرایط آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. هیدروکورتیزون بعنوان شکل دارویی کورتیزول به 36 داوطلب شامل 20 مرد و 16 زن 20 تا 36 ساله در یک دوره هشت روزه تجویز شد تا سطح هورمون استرس این افراد به 69 درصد برسد؛ سپس داوطلبان در یک نوع معامله تجاری شرکت داده شده و قدرت خطرپذیری آنها مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که سطوح بالای کورتیزول به مرور زمان منجر به کاهش شدید تمایل به خطرپذیری مالی می‌شود. دکتر «جان کوتز» یکی از نویسندگان این مطالعه تأکید کرد: پیش از این مطالعه نمی‌دانستیم که تغییرات فیزیولوژیکی – تغییر سطح هورمون‌ها – باعث اثرگذاری بر توانایی خطرپذیری افراد می شود؛ این نتایج می‌تواند منجر به ایجاد تغییرات بنیادی در درک محققان از خطر و خطرپذیری شود. همچنین در حالی که برخی تحقیقات از خطرپذیری کمتر مالی زنان حکایت داشتند، هیچ تفاوت معناداری در این مطالعه بین زنان و مردان مشاهده نشد. مطالعه اخیر نشان می‌دهد، هورمون‌ استرس نقش محوری در تغییر خطرپذیری مالی افراد ایفا کرده و حتی می‌تواند منجر به وقوع بحران‌های اقتصادی جهانی شود. نتایج این پژوهش در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS) منتشر شده است. 

مهندسان شرکت Morinda ابزاری جدید را برای آشکارسازی میزان سرعت پیرشدن بدن انسان ارائه داده‌اند. این عمر فیزیولوژیکی سیستم‌های داخلی است که بدن را سالم نگه می‌دارد و «ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮔﻠﯿﮑﻮزﯾﻠﻪ ﻧﻮﯾﻦ» (AGEs) یکی از بهترین نشانگرهای این موضوع در بدن است. این مولفه‌ها، ترکیبات مضری هستند که توسط فرآیند گلیکوزیله‌شدن تشکیل می‌شوند. گلیکوزیله‌، واکنش شیمیایی است که همراه با بالارفتن سن انسان به طور طبیعی رخ می‌دهد اما با انتخاب سبک زندگی فقیر می‌تواند تسریع شود.
این AGEs موجب واکنش التهابی می‌شوند و آسیب‌دیدن بافت‌ها، پیری زودرس و مشارکت در بروز بیماری‌های مرتبط با سن مانند دیابت، ضعف بینایی، بیماری قلب و آسیب کلیوی را به دنبال دارند. تا پیش از این، تنها ابزار اندازه‌گیری این ترکیبات، بیوپسی تهاجمی پوست بود اما اسکنر جدید به نام TruAge می‌تواند سطوح آن‌ها را در پوست افراد ظرف 20 ثانیه و با گرفتن تصویری سریع از وضعیت سلامتی درونی بدن انداز‌ه‌گیری کند؛ پوست نشانگر خوبی برای سطح AGEs در سراسر بدن به شمار می‌آید. 

دانشمندان استرالیایی با در اختیار داشتن بودجه 250 میلیون دلاری، قصد دارند طی 10 سال آینده، نخستین مغز بیونیک جهان را عرضه کنند. هدف از این پروژه که AusBrain نام گرفته، طراحی یک مغز بیونیک است که از لحاظ اهمیت، نوعی ماموریت آپولو برای جامعه علمی این کشور به شمار می‌آید. ایالات متحده، اروپا و چین سرمایه‌گذاری‌های مهمی را در این زمینه انجام داده‌اند و رقابت در تولید مغز بیونیک با رقابت فضایی کشورها در دهه 1960 قابل‌مقایسه است.
باب ویلیامز، رهبر تیم تحقیقاتی، مدعی است این دانشمندان استرالیایی بودند که پیشگام تولید گوش و چشم بیونیک بودند و گام بعدی تولید و استفاده از مغز بیونیک در کنترل حرکت جوارح است. وی ابراز امیدواری کرد این هدف طی پنج تا 10 سال آینده محقق شود. ویلیامز اجرایی‌شدن این پروژه را دشوار ارزیابی کرد اما مدعی شد چنین دستاوردی می‌تواند به پیشگیری و درمان بیماری‌هایی مانند آلزایمر، اختلال استرس پس از سانحه، اوتیسم و اسکیزوفرنی بینجامد. به گفته این دانشمند، درک معماری سلول به سلول مغز، به وی و همکارانش در درک بهتر آنچه در سطح متابولیک رخ می‌دهد و موجب بروز بیماری‌های روانی می‌شود، کمک قابل‌توجهی می‌کند. 

تحقیقات جدید بر روی موش‌های تازه متولد شده نشان می‌دهد، سلول‌های پشتیبان در گوش قادر به تبدیل شدن به سلولهای موی گوش داخلی هستند. پیش از این تصور می‌شد که سلول‌های مو در گوش داخلی در صورت از بین رفتن، قادر به جایگزین شدن نیستند. تحقیقات قبلی توسط محققان دانشکده پزشکی هاروارد نشان می‌دهد، مهار مسیر سیگنال‌دهی Notch باعث افزایش تفکیک‌پذیری سلول‌های مو و در نتیجه بازیابی شنوایی در موش‌ها می‌شود.
نتایج جدیدترین مطالعه نشان می‌دهد، مسدود کردن مسیر سیگنال‌دهی Notch باعث افزایش شکل‌گیری سلول‌های موی گوش می‌شود، اما نه از سلول‌های باقی مانده، بلکه از سلول‌های پشتیبانی اطراف که بیان کننده پروتئینی موسوم به Lgr5 هستند. دکتر «آلبرت اج» نویسنده ارشد این مطالعه و از محققان دانشکده پزشکی هاروارد تأکید می‌کند: این یافته که سلول‌های موی گوش داخلی در موش‌های تازه متولد شده قادر به بازسازی خود بخودی هستند، بسیار شگفت‌انگیز است.
دانش جدید در مورد بیان ژنی Lgr5‌ در کنار تحقیقات قبلی می‌تواند به محققان برای طراحی استراتژی‌های بازسازی سلول‌های موی مورد استفاده قرار گیرد. درصورتیکه نتایج این مطالعه بر روی حیوانات بزرگ‌تر نیز قابل تعمیم باشد، می‌تواند منجر به توسعه روش‌هایی برای تحریک جایگزینی سلول‌های مو و طراحی استراتژی‌های درمانی جدید برای درمان ناشنوایی ناشی از تخریب سلول‌های موی گوش داخلی در انسان شود.

یک مخترع انگلیسی مکعب هوشمندی ابداع کرده که از طریق برقراری ارتباط، کاربر را خوشحال‌تر می‌کند. سامانه جدید «پاتریک روزنتال» به نام EmoSpark از هوش مصنوعی برخوردار بوده و می‌توان آن را در دست نگه داشت. این مکعب مشاور، دارای ابعاد 90x90x90 میلی‌متر و مجهز به وای‌فای و بلوتوث است. سامانه جدید با استفاده از ترکیبی از تحلیل محتوا و نرم‌افزار رهگیری چهره با عواطف کاربر ارتباط برقرار می‌کند. علاوه بر تشخیص هر یک از اعضای خانواده، فناوری به کاررفته در ابزار جدید، آن را قادر به تشخیص احساسات اساسی انسانی و خلق پروفایل‌های عاطفی از خود و شخص مقابل می‌کند.
مکعب ابداعی حاوی یک تراشه منحصر به فرد به نام «واحد پردازنده عاطفی» است. این تراشه به سیستم مزبور امکان ایجاد «گراف پروفایل عاطفی»‌ (EPG) را در هنگام تعامل با کاربران فراهم می‌کند. این مکعب تمامی اطلاعات را ذخیره کرده و در طول زمان، فایل عاطفی را از هر عضوی که با آن در تعامل است، نگهداری می‌کند. کاربران با تایپ‌کردن یا گفت‌وگو با این سامانه از طریق تلویزیون، گوشی هوشمند، تبلت یا رایانه می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. با تحلیل داده‌ها و استفاده از فناوری رهگیری چهره‌، مکعب برای آشناکردن خود با کاربر در طول زمان و اندازه‌گیری علایق، تنفر و مزاج‌های مختلف وی (مبتنی بر هشت عاطفه اصلی انسانی) طراحی شده است. این هشت عاطفه عبارت‌اند از: لذت، حزن، اعتماد، تنفر، ترس، عصبانیت، تعجب و پیش‌بینی.
مکعب ابداعی با هدف ارتقای مزاج کاربر و خوشحالی کلی وی از طریق برقراری ارتباط و توصیه‌ به شنیدن آهنگ‌ها و تماشای فیلم‌هایی خاص عمل می‌کند. با توسعه ارتباط بین فناوری ارائه‌ شده با کاربر، این ابزار در هنر مکالمه ماهرتر می‌شود و چنین موضوعی علامت مهمی در پیشرفت هوش مصنوعی آن به شمار می‌آید. با گذر زمان، مکعب شخصیت خود را ارتقا می‌دهد، که میزان این پیشرفت عمدتا توسط مدت زمان برقراری ارتباط آن با کاربر تعیین می‌شود. 

پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی با قرار دادن نانوالیاف کربنی سوزنی شکل بر روی سطح غشای انعطاف‌پذیر سیلیکونی، موفق به تولید ساختاری انعطاف‌پذیر برای رهاسازی دارو شدند. در حال حاضر محققان زیادی در سراسر جهان به دنبال تولید ساختاری برای رهاسازی هوشمند و کنترل شده دارو در یک محل از پیش تعیین شده هستند. اولین ایده این است که بالنی حاوی نانوساختارهای سوزنی شکل ایجاد شده و سطح این ساختار با ماده مناسب پوشانده شود. این ساختار بعد از وارد شدن به بدن، به محل مورد نظر رفته و سلول‌های هدف را ساختارهای سوزنی شکل سوراخ کرده و دارو را وارد سلول می‌کند.
عملیاتی کردن این ایده به این سادگی نبود، محققان در قدم اول دریافتند که باید ساختار بالن کاملا منعطف باشد. آنتولی ملچکو، استادیار دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی می‌گوید: ما روشی برای قرار دادن نانوالیاف کربنی روی غشای انعطاف‌پذیر سیلیکون یافتیم. با این روش می‌توان نانوساختارهای سوزنی شکل را عمود بر غشاء ایجاد کرد، به طوری که امکان سوراخ کردن دیواره سلول فراهم شود.
این گروه تحقیقاتی ابتدا نانوالیاف را روی سطح آلومینیوم رشد دادند، سپس یک قطره پلیمر سیلیکونی به آن افزودند. این پلیمر که اکنون حاوی نانوالیاف است، به شدت هم‌زده می‌شود، نیروی سانتریفیوژی موجب می‌شود تا مایع پلیمری میان نانوالیاف وارد شده، به طوری که نانوالیاف روی سطح پلیمری قرار گیرد. سپس این پلیمر پخته می‌شود تا به شکل غشای جامد انعطاف‌پذیر درآید. پژوهشگران زیرلایه آلومینیومی را حل کرده و در نهایت غشای پلیمری حاوی نانوالیاف سوزنی شکل از جنس کربن باقی می‌ماند. این روش بسیار ارزان قیمت بوده، به طوری که می‌تواند تجاری‌سازی سیستم‌های دارورسانی را تسهیل کند. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای در نشریه ACS Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده است. 

دانشمندان تغییرات آب وهوایی جهان را عامل همه‌گیری و انتشار سریع بیماری‌ها در سراسر دنیا می‌دانند. محققان دانشگاه هنگ کنگ طی یک تحقیق سوابق بیماری طاعون مربوط به سال‌ 1772 در یون‌نان چین را مورد بررسی قرار دادند. آنان دریافتند طاعون در آب و هوای مرطوب به سرعت گسترش می‌یابد. لی‌ خو، سرپرست این گروه تحقیقاتی اظهار کرد: شرایط آب و هوایی و حمل و نقل نقش مهمی در چگونگی گسترش این بیماری در چین داشته است. وجود رودخانه، جاده‌ها و سواحل به گسترش سریع طاعون کمک می‌کند. همچنین انسان، جوندگان و کک نیز موجب انتقال این بیماری می‌شوند. محققان اظهار کردند: تغییرات سریع آب وهوایی به احتمال زیاد موجب افزایش خطر بروز بیماری‌های عفونی می‌شود و باید به منظور پیشگیری و گسترش بیماری‌های همه‌گیر توجه ویژه‌ای به حمل و نقل و مناطق مرطوب داشت. یافته‌های این تحقیق در مجله Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است. 

محققان دانشگاه هاروارد روش جدید چاپ زیستی را طراحی کرده‌اند که امکان چاپ سه‌بعدی بافت زنده انسانی را فراهم می‌کند. محققان دانشکده مهندسی علوم کاربردی (SEAS) با همکاری موسسه ویس (Wyss) در دانشگاه هاروارد موفق به تولید الگوی پیچیده بافت سه‌بعدی ساخته شده با انواع چندگانه از سلول‌ها و عروق خونی کوچک شده‌اند.
طراحی بافت سه‌بعدی با استفاده از داده‌های سی‌تی اسکن و طراحی به کمک رایانه (CAD) انجام شد و نمونه بافت بوسیله چاپگر سه‌بعدی تولید شد که می تواند جایگزین بافت آسیب دیده شود. چاپ سه‌بعدی بافت نیازمند تولید جوهرهای کاربردی با خواص بیولوژیکی مفید است؛ محققان اقدام به توسعه چندین جوهر دوستدار بافت حاوی مواد کلیدی و تشکیل دهنده بافت زنده کردند. برای تولید عروق خونی نیز جوهری تولید شد که در زمان سرد شدن ذوب می‌شود؛ این روش به محققان این امکان را می دهد که نخست شبکه‌ای از رشته‌های پیوسته را چاپ و سپس با سرد کردن مواد، آنها را ذوب کنند؛ با مکش مواد به خارج، شبکه‌ای از لوله‌های توخالی یا عروق تولید می‌شود.
اگرچه روش جدید چاپ زیستی در مراحل اولیه قرار دارد، اما گام مهمی برای چاپ سه‌بعدی بافت‌های زنده کاربردی محسوب می‌شود که می‌تواند در آینده جایگزین بافت‌های آسیب دیده یا از بین رفته شوند. دکتر «جنیفر لویس» نویسنده ارشد این مطالعه تأکید می‌کند: این دستاورد گام بنیادی برای تولید بافت سه‌بعدی زنده انسانی محسوب می‌شود؛ با کمک روش جدید چاپ زیستی، یک گام بسمت تولید بافت‌های کاربردی و عملکردی برای جایگزین شدن با بافت‌های آسیب دیده نزدیک شدیم. نتایج این دستاورد در مجله Advanced Materials منتشر شده است. 

مطالعات صورت گرفته توسط محققان کالج دانشگاهی لندن (UCL) نشان می‌دهد، کد ژنتیکی پدر بر وزن نوزاد در بدو تولد اثر مستقیم می‌گذارد. محققان موسسه سلامت کودک (ICH) در کالج دانشگاهی لندن در تحقیقات خود دریافته‌اند، ژن‌های به ارث رسیده از پدر و مادر در مراحل مختلف بارداری، وظیفه تنظیم رشد و وزن جنین را برعهده دارند. این ژن‌ها علاوه بر یک زایمان موفق، سلامت مادر و امکان زایمان‌های بعدی را نیز تضمین می‌کنند.
وزن کم نوزاد در بدو تولد یکی از فاکتورهای خطر برای ابتلا به دیابت نوع 2 و مشکلات قلبی در آینده محسوب می‌شود. فرضیه غلبه ژنی پدر و مادر نشان می‌دهد، بیان ژن‌های پدر باعث افزایش میزان رشد نوزاد می‌شود؛ برعکس ژن‌های مادر باعث محدود کردن رشد جنین شده و منجر به توزیع مناسب منابع بین فرزندان می‌شود که در این حالت شانس بقای مادر و تولید مثل مجدد فراهم می‌شود.
در این مطالعه ارتباط بین وزن نوزاد در بدو تولد و بیان فاکتور رشد شبه انسولین نوع دو (IGF2) مورد بررسی قرار گرفت؛ IGF2 هورمون کلیدی در تنظیم میزان رشد جنین در رحم محسوب می‌شود. پروفسور «گرودن مور» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: به نظر می‌رسد که ژن‌های پدر و مادر بصورت مساوی بر روی وزن نوزاد تأثیر دارند، اما مطالعات ما نشان می دهد که ژنوم والدین در مراحل مختلف بارداری بر کنترل وزن و رشد جنین اثر می‌گذارند. به گفته «مور»، درحالیکه رشد جنین در مراحل اولیه بارداری بیشتر توسط ژن‌های پدر کنترل و تنظیم می‌شود، اما در ادامه (بارداری) ژن‌های مادر تنظیم کننده یک زایمان موفق هستند. نتایج این مطالعه در مجله PLOS ONE‌ منتشر شد.

محققان دانشگاه کویین ماری انگلستان 11 تنوع توالی DNA را در ژن‌ها کشف کرده‌اند که فشار خون بالا و بیماری قلبی را تحت تاثیر قرار می‌دهند. محققان با بررسی دی‌ان‌ای 87 هزار و 736 نفر به تنوع ژنتیکی مرتبط با فشار خون پی بردند. اعتبار سنجی این توالی در 68 هزار و 368 نفر دیگر صورت گرفت و در پی تحلیل‌های انجام شده، یازده ژن جدید کشف شد. در سراسر جهان، فشار خون بالا باعث مرگ 7.5 میلیون نفر یعنی چیزی معادل 12.8کل مرگ‌ومیرها در جهان می‌شود. ژن‌ها و عوامل سبک زندگی نظیر جذب نمک و چاقی، از فاکتورهای مهم خطرآفرین شمرده می‌شوند. به گفته محققان، کشف این تنوع ژنتیکی جدید، بینش نوینی را در چگونگی تنظیم فشار خون توسط بدن در اختیار دانشمندان می‌گذارد و امیدها بر این است که این یافته منجر به طراحی و ابداع درمان‌های جدیدتری - مانند هدف قرار دادن پروتئین‌هایی که تنظیم فشار خون را بر عهده دارند- برای بیماری‌های قلبی عروقی و فشار خون شود. این پژوهش در مجله Human Jenetics منتشر شده است.